Fanboi Channel

เปิดต่อ

มู้แรก https://fanboi.ch/lifestyle/4353/1-1000/

มู้สอง https://fanboi.ch/lifestyle/7324/recent/

มึง กุมาแลกเปลี่ยนที่ตปท ซื้อของออนไลน์แล้วโดนโกงอ่ะ เสือกเอาเงินคืนไม่ได้ด้วยเพราะโอนเพย์พอลไปแบบบุคคลไม่ใช่ผู้ขาย แลวพยายามศึกษาหาวิธีเอาเงินคืนดู โอกาสได้คือแทบจะเป็น 0 กูจะร้องไห้ว่ะ เสียเยอะมากๆด้วย ตีเป็นเงินไทยคือหลักหมื่นอ่ะ กูรู้แหละว่ากูโง่กูพลาดเองไม่เช็คข้อมูลให้ดี แต่อยากมาระบายว่ะ บอกใครไม่ได้เลยตอนนี้ แม่แต่พ่อแม่ เพื่อน ใครก็ตาม แม่งโคตรจุก มันแบบ เหมือนโลกถล่มต่อหน้าอ่ะ มันเป็นเงินเก็บของกูเองด้วย ใครผ่านมาเห็นฝากมารับฟังกูหน่อยนะ อย่าถับถมกูเลย แค่นี้กูก็โกรธตัวเองฉิบหายแล้ว ไม่ไหวว่ะ กูจะทำไงให้ตัวเองทำใจได้วะ

>>4 กูเจอแบบมึงเลย แต่นั่นโดนไป 200 กูแจ้งความเท่าที่ได้อ่ะ แล้วก็ทำใจ แบบกูไม่กะได้ตังอยู่แล้ว แต่เผื่อบัญชีไรของปลายทางจะโดนปิดบ้าง

จากทู้ฝังยาคุมจนเสียโฉมมู้ที่แล้วกุขอมาตอบต่อถ้ามึงยังมาอ่าน กุแนะนำแบบแอดวานซ์ มันมีแบบฝังทองแดงในมดลูกนะ โอกาสท้องนี่เขาบอกว่าน้อยกว่าถุงยาง แต่ดูน่าจะเจ็บ ตอนคุมกำเนิดหมอสูติไม่แนะนำไรเหรอ หรือหาข้อมูลเอง

หงุดหงิดชิบหาย แวะมาระบายหน่อยคือกุเพิ่งเรียนจบ เกรดออกวันนี้แล้วกุไม่ได้เกียรตินิยมเพียงเพราะถอน1รายวิชา ก่อนถอนก็ไปปรึกษาจารย์ เค้าบอกว่าถอนได้ไม่มีผลต่อเกรด สรุปมีผลต่อเกียรตินิยม อส. กุเจ็บใจแบบกุพยายามมา4ปีเพื่ออะไรวะ แม่ง

>>7 สมอีโง่ มึงถามเกรดเค้าก็ตอบเกรดถูกแล้ว ตั้งคำถามผิดเอง

>>4 กอด ๆ อย่างนี้ไปแจ้งความหรือปรึกษาเจ้าหน้าที่ตำรวจของต่างประเทศได้ป่ะ เขาน่าจะให้คำปรึกษาได้นะ ถ้าไม่ได้จริง ๆ มึงก็ควรทำใจ เก็บไว้เป็นบทเรียน คิดเสียว่าบทเรียนในวันนี้จะทำให้มึงไม่ตกเป็นเหยื่อซํ้าและระมัดระวังมากกว่าเดิมในอนาคต พูดง่าย ๆ คือใช้เงินซื้อประสบการณ์ กอด ๆ

>>4 911 จ้า

>>4 กอดๆนะ กูไม่รู้จะแนะนำยังไงเหมือนกันเพราะมึงคงจะค้นหาทุกวิถีทางแล้วจริงๆ
ถ้าทางผู้ขายมีอะไรยืนยันตัวตนได้ เช่นชื่อที่อยู่จะสามารถไปร้องเรียน ปรึกษาเจ้าหน้าที่ได้ไหมวะ ถ้าไม่ได้จริงๆก็ตามที่ คห 9 บอก
เก็บไว้เป็นบทเรียนนะ กูรู้ว่าเจ็บใจ แต่ถ้าทำอะไรไม่ได้ก็ต้องมูฟออน เริ่มต้นใหม่

>>7 เจ็บใจแทนเลยว่ะ เป็นอะไรที่ย้อนกลับไปแก้ไม่ได้ด้วย กูพอนึกฟีลคนที่ตั้งใจมากๆแล้วไม่เป็นไปตามที่ต้องการออกนะ
คนนอกมันอาจจะมองแนวๆ อะไรนักหนา เกรดดีก็พอแล้วมั้ง สมน้ำหน้า ฯลฯ เพราะความพยายามของแต่ละคนไม่เหมือนกัน กูเชื่อว่ามึงพยายามมามาก ถ้ามันแก้ไขอะไรไม่ได้ยังไงก็เสียใจด้วยนะ หาเป้าหมายใหม่แทน

>>6 กูเองๆ กูหาข้อมูลทางเน็ตด้วยตัวเอง ว่ามีผลข้างเคียงยังไง ฝังเจ็บมั้ย ฝังแล้วเป็นยังไง หาข้อมูลเป็นวัน ไม่เห็นคนมีอาการแบบนี้เลยนะ
แล้วกูไปใช้สิทธิเยาวชนฝังยาคุมฟรีที่โรงบาลรัฐ เขาเลยไม่ได้อธิบายอะไร พยาบาลแค่ให้พยานเซ็นรับรู้(แฟน) แล้วก็ฝังเลย
ผ่านมาจนตอนนี้กูว่าจะไปผ่าออก

ฝังทองแดงนี่คือห่วงอนามัยใช่ไหม อันนั้นไม่ไหว เคยเสิร์ชดูแค่มองภาพก็หน่วงท้องแล้ว 5555
กูอาจจะแก้ปัญหาด้วยการลดเซ็กส์ลงแทน (ต่อจากนี้คอนเทนต์บอร์ด karma นิดนึงนะ)
เอาจริงๆแฟนกูเป็นประเภทเสร็จยาก มาค้นพบหลังกูฝังยาคุมแล้วนั่นแหละถึงได้ลองสด แฟนก็เสร็จง่ายขึ้น หลังจากนั้นมันก็ไม่ใส่ถุงจนเป็นนิสัย แต่พอกูฝังยาคุมก็เสือกเอฟเฟ็กต์ชีวิตกูอีก ตอนนี้จะไปผ่ายาคุมออก ก็จะให้แฟนมาใช้ถุงยางแทน

ที่ผ่านมากูรู้สึกหวาดผวาหลายๆครั้งที่สอดใส่ วิตกกังวลจนหมดอารมณ์ทางเพศแล้วมันก็จะฝืด เจ็บ หลังๆก็เลยไม่ได้มีเซ็กส์กันมาสองสามเดือนละ

เอาเป็นว่ามะรืนกูจะไปผ่าออกแล้ว ฮือ กูเป็นคนที่ต้องใช้มือทำงานหน้าคอมด้วย คงปวดแขนเป็นวัน ทำงานลำบากแน่ๆ

>>12 โอเค รับรู้ละ สู้ๆมึง ยังไงก็ต้องรักตัวเองก่อนนะ

มันคล้ายเรื่องการเรียนแต่ไม่ใช่ คือแม่กุเอาเฉลยสังคมเก้าวิชาปีนี้มาให้ดู แล้วกุบอกมันมีข้อนึงเฉลยผิด แล้วนางหาว่ากุรับความจริงไม่ได้ว่ากุตอบข้อนั้นผิด แล้วด่ากุใหญ่ อีเหี้ย คะแนนก็จะออกยังต้องมาประสาทแดกกับแม่อีก

>>14 มึงคุยด้วยเหตุผลไม่เป็นเหรอ มึงก็ถามเเม่ไปดิ เปิดกูเกิลอัดหน้าเลย

ประสบการณ์โดนไซเบอร์บุลลี่ครั้งแรก โดนขุดทวิตที่โพสต์ระบายในแอคหลุมตอนมีปัญหากับเพื่อนมาด่า แบบโพสต์ด่าสั้นๆระบายความในใจ แต่คงไปกระทบใครเข้า ซึ่งคนขุดแม่งเป็นใครไม่รู้ ไม่ได้รู้จักกูเลยซักนิด ไปๆมาๆเรื่องชักแมส ด้วยความรำคาญ + เครียดๆเลย log out ออกจากทวิตชั่วคราว พอจะ log in กลับเข้าไปอีกรอบดันจำรหัสไม่ได้ซะงั้น แล้วจำอะไรไม่ได้ ทั้งเมล ทั้งชื่อแอค ตอนนี้ก็ยังเข้าไม่ได้ จบแบบงงๆ แต่ในทวิตคงยังด่ากูอยู่ 5555555

>>16 มึงใช่คนที่ติดแฮชแทคอะไรนั่นป่ะ 5555
Btwดราม่าปญอสัส

เเท็กไหน?

>>17 โพสต์กูไม่ได้ติดแท็กอะไรนะ แต่ไม่รู้คนที่รีไปได้ติดแท็กอะไรป่าว กูไม่ได้เข้าไปดูละ

อยากคุยกับพี่นะ แต่พี่ดันสนิทกับคนนั้นไง ฟหก่าววงงง

เห้อออ เดือนเเรกก็จี้กูเลยน้า กูควรเปิดไลน์อ่านมั้ย

ผวาเเปป

โอเค อ่านก็อ่าน

โอเค เเม่งคิดว่ากูติดโควิดล่ะมั้ง

ถามโม่งหน่อย พอดีอ่านนิยายวายแล้วสงสัยฉากบนเตียง ชีวิตจริงมันสามารถเสียบคารูแล้วนอนยันเช้าได้หรอ

>>25 ก็เหี้ยแล้ว

>>25 แสบตาย

>>26 >>27 55555555555

กูสงสัยว่ะว่าทำไมครอบครัวต้องปสด.กับเราเรื่องการเรียนด้วยวะ ก็รู้ว่ามันจะติดตัวเราไปยื่นเกรดยื่นมหาลัยนู้นนี่ แต่บางทีก็เกินไปว่ะแบบกูเงี้ยคณิตสอบตกเพราะกูไม่เข้าใจแม่ก็บอกกูขี้เกียจกูไม่พยายาม กูก็พยายามเปิดนู้นเปิดนี่ตั้งใจอ่านแล้วไปเรียนพิเศษติวกับเพื่อน แต่เข้าใจฟีลแบบกูไม่ถนัดปะ กูถอดโจทย์ไม่ได้งงว่าต้องทำยังไงต่อสมการยังไงถอดมาเป็นอีกสูตรยังไงใช้สมบัติไหน คือกูก็ทำได้พอถูไถไงโจทย์ปกติโอเค โจทย์แอดวานซ์ไปกูเอ๋อแดก

>>25 รูข้างหลังมันจะรักษาตัวเอง ว่าง่ายๆคือมันจะกลับมาฟิต เเละถ้ามีควยใครไปคาอยู่เฉยๆ เป็นไปได้ว่าจะซี้สสสสสสกับทั้งสองฝ่าย

เคยทะเลาะกับแฟน จนกูวิ่งออกมาจากห้อง
ใจก็คือคิดว่าแฟนจะออกมาตามฟีลพระนางในหนังอินเดีย แต่มันไม่มา สรุปกูเดินเตร่หว่าเว้อยู่ข้างถนนตอนตีสอง เปลี่ยวสัส ไม่รู้จะทำยังไง

ในจังหวะนั้นคือมันไม่มีหนทาง เพื่อนผู้หญิงกูมีแต่มันดึกมากแล้ว ติดต่อใครไม่ได้ คนที่ติดต่อได้ก็เสือกไม่สะดวกใจให้ไปนอน เลยทักหาเพื่อนผู้ชายคนนึงแล้วมันก็มารับ

เพื่อนคนนั้นรู้จักกันมาสามปี สอบเข้ามาด้วยกัน สนิทมากในช่วงแรก หลังๆไม่ค่อยได้คุยกัน
มันก็มารับไปที่หอมัน ซื้อเบียร์มาคนละป๋อง กูก็นั่งร้องไห้เล่าให้มันฟัง

พอจะนอน คือหอมันมีห้องเดียว เตียงคนเดียวนอน
กูบอกจะนอนพื้น มันก็บอกให้กูนอนเตียง พื้นมันเย็น เกี่ยงกันนอนพื้นอยู่พักนึงเลยสรุปว่ากูนอนบนเตียง แต่จะเอาหมอนกับผ้าห่มให้มันนอนพื้น ก็ดีลแบบนั้น

ตื่นมาอีกทีตอนเช้า กูพบว่าถูกกอดจากด้านหลัง ตอนนั้นกูตกใจมาก กูนอนตัวเกร็ง ทำตัวไม่ถูก มันก็เหมือนจะรู้ตัวว่ากูตื่นก็พูดว่า หนาว ก็อยู่แบบนี้แปปนึง

เชี่ยอะไรวะเนี่ย มันดูไม่ใช่คนที่พิสวาทกูแน่นอน และกูก็ไม่ได้น่าพิสวาทเลย เป็นผู้หญิงร่างควาย หรือบรรยากาศมันเปลี่ยวใจหรือยังไง 555555

ในตอนนั้นกูผวาจริง รู้สึกโดนคุกคาม กูทำตัวไม่ถูกอยากร้องไห้ อยากออกมาจากตอนนั้น กูด่าตัวเองว่าโง่ รู้แหละว่ามันผิดที่กูที่ทำตัวเสี่ยงเอง กูเบลมตัวเองเรียบร้อยแล้ว

มานึกย้อนกลับไปกูก็รู้สึกตลกร้ายในความโง่ตัวเองนะ สามารถเล่าให้มันเหมือนตลกได้ แต่ความรู้สึกมันก็เหมือนเดิม มองหน้าไม่ติดอีกเลย ถึงจะได้นั่งด้วยในบางคลาส เล่นเกมด้วยกันบ่อยๆ แต่ก็ไม่วางใจอีก และหลังจากนั้นกูก็ระวังตัวมากขึ้นในการใช้ชีวิต

>>31 แล้วแฟนมึงล่ะ

ความเชื่อชีวิตบรรลัยตอนช่วงเบญจเพศนี่จริงมั้ย ใครมีปสกบ้าง

>>33 มันจะไปจริงได้ไงวะ

>>33 ไม่จริง ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้นเลย

เมื่อไหร่โควิดส้นตีนนี่จะหมดไป อยู่แต่บ้านจะลงแดงแล้วโว้ยยยยยย

กุเริ่มไม่แน่ใจละว่ากุจะอยู่รอดจนจบปีป่าววะ

เมื่อไหร่โรคส้นตีนนี่จะหมดๆไปซักทีวะ กูคิดถึงผัว

เข้าสู่อาทิตย์นี้สองที่ว่างงานจ้ะแม่

ใดๆในโลกล้วนโดนแก้งาน

พ่อคาดหวังว่ากูจะได้เรียนม.ตัวท็อปใกล้บ้าน หวังแบบเตรียมอวดเพื่อน กูอยากเป็นลม คะแนนกูน้อยมาก อยากตาย ตายหนีความอาย ความผิดหวัง และโรคปวดหลัง

>>41 บ๊ายบายล่วงหน้านะ

>>41 ช่วงเข้ามหาลัยไม่ใช่ที่สุดของชีวิตนะเว้ย มีเพื่อนจบม.ที่ไม่มีใครรู้จัก แต่ปัจจุบันได้ทำงานที่ตัวเองรักแถมรายได้มากกว่าคนอื่นตัดภาพมาที่นี่ จบม. ดังเกียรตินิยมอันดับ 1 แต่ปัจจุบันตกงานและไม่เคยทำที่ไหนได้ถึงปีต้องออกมีเหตุให้ออกก่อน

>>41 ตายเลยเพื่อน กูสนับสนุน พ่อมึงจะได้สำนึก

>>41 จริง ตายเถอะ ให้พ่อมึงได้คิด

พวกที่บอกให้เค้าไปตายนี่เป็นอะไรอะ มีปมถูกมั้ยเอ่ย

>>41 แนะนำว่าต้องตายด้วยปืนแทนนะ ไม่งั้นก็แบบช่วงนี้ต้องเรียกแท๊กซี่ไปส่งพื้นที่ใกล้ๆสะพานพระราม 8 อ่ะ ช่วงสองทุ่มก็เตรียมโดดได้เลย ถ้าเอาชัวร์ต้องมีเชือกผูกกับราวกั้นสะพานด้วยนะ

>>46 ไม่มีอะ ชีวิตสุขสบายดี แต่เป็นคนไม่ชอบขัดใจใคร ใครอยากตายก็จะช่วยสนับสนุนหมดแหละ

>>46 คือไม่ได้หวังร้ายนะมึง ไม่ได้โกรธเกลียดหรือเเค้นส่วนตัว เเต่การฆ่าตัวตาย มันทำให้พ่อมันได้คิดถึงเรื่องที่ทำจริงๆ

>>46 กูว่ามึงต่างหากที่มีปม คนเขาอยากตาย เราก็ให้เขาตายสมใจอยาก จะไปห้ามทำไม

กูเหนื่อยกับงาน รู้สึกสิ้นหวังเหมือนไม่เก่งอะไรซักอย่าง เหนื่อย

>>51 เหมือนกัน รู้สึกหลงทาง

>>52 แย่เนอะ ไอการแบบ ทำอะไรๆก็ยังไม่ดีพอ ตกลงเก่งอะไรบ้าง ต้องทำอะไร ควรทำอะไร อายุขนาดนี้แล้วยังเป็นงี้อยู่เลย

ลองทำ ikigai ดูน่าจะรู้ว่าตัวเองอยากทำอะไร แต่ ikigai มันไม่ได้การันตีเงินดังนั้นสิ่งที่มึงอยากทำอาจจะได้เงินไม่พอยาใส้แค่นั้น
สุดท้ายก็อาจจะกลายเป็นงานอดิเรกที่ทำให้มึงมีความสุขแบบนึง

>>53 เคยมีคนพูดว่า ถ้าไม่ใช่สิ่งที่เก่งก็เอาสิ่งที่ชอล มันมีแหละสิ่งที่ชอบ แต่ไม่รู้จะเอาเป็นอาชีพยังไงนี่ดิ แต่จะลองดู เพราะงานที่เคยทำมาคือฝืนใจและไม่เก่งด้วย

จริงๆ เรื่องนี้อยู่มู้ทำงานน่าจะเหมาะกว่า แต่ก็ขอพิมพ์ในนี้เพื่อความต่อเนื่องละกัน กูรู้สึกชีวิตการทำงานกูเหมือนตัวเองเป็นดาราอะ ตอนอายุน้อยๆ กู shine มาก จ้างร้อยเล่นล้าน ทุกคนประทับใจ อายุน้อยประสบการณ์น้อยทำไมเก่งแบบนี้ แต่พอกูอายุมากขึ้น กูเก่งกว่าเดิมด้วยซ้ำ แต่คนก็เฉยๆ เพราะเห็นว่ากูอยู่วงการมานานแล้ว จะเก่งก็เป็นเรื่องธรรมดา และกูก็โดนกดดันว่าอายุไม่น้อยแล้ว อยู่วงการมานาน ต้องผันตัวไปเป็นผู้จัดสิ ผู้กำกับสิ ทั้งที่กูรู้ตัวว่ากูถนัดที่จะเป็นดารามากกว่า อายุมากแล้วก็เล่นเป็นตัวประกอบก็ได้นี่ บทพ่อบทแม่ก็ได้นี่ กูไม่ซีเรียส ไม่ได้ยึดติด แค่อยากทำในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าตัวเองถนัดก็เท่านั้นเอง แต่บทพ่อบทแม่มันก็ไม่ได้มีเยอะพอจะรองรับดาราทุกคนที่แก่ตัวไป สุดท้ายใครคอนเนคชั่นไม่ดีพอก็ลงเอยด้วยการต้องออกจากวงการ...

เอาวันหยุดกูคืนมาอ้ายสาด

>>56 ใหม่มาเก่าก็ไปเป็นเรื่องธรรมดาของทุกวงการ ถ้าเก๋าจริงก็จะเป็นตำนานอยู่ค้างฟ้า แต่เห็นด้วยนะว่าไม่บทอะไรก็น่าเล่น ถ้าดีซะอย่างก็ทำให้บทนั้นปังได้ปะ ได้รู้ได้ทำสิ่งที่ชอบ ดีออก

เครียดเหมือนกันนะว่างงานไม่มีงานประจำมาสองเดือนแล้ว บ ทั้งหลายช่วยเรียกสัมทีจ้ะ

อยากออกไปเที่ยวโว้ยยยยยยยยยยยย

เป็นคนไม่ค่อยระบายอะไรลงเฟส พอพิมๆอยู่ก็จะลบก่อนจะได้โพสเพราะกลัวคนอื่นมองเราไม่ดี ไม่อยากให้คนมาเห็นแล้วรู้เรื่องของเรา นึกว่าตัวเองเข้มแข็งนะที่อดทนไว้ได้ ไม่เหมือนตอนเด็กๆที่มีอะไรก็บ่นๆ แต่พอไม่ได้ระบายออกไม่ได้คุยกับใครเลยก็อึดอัดอยู่ในใจคนเดียว แม่งแย่ชิบหายเลย

>>61 จับมือเขย่าๆ เเล้วกอดนะ

อยากแดกปิ้งย่างอีเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยหิวชิบหายเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หิวบุฟเฟ่โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

>>61 ไม่ระบายอะไรลงโซเชียลเพราะเหตุผลเดียวกันเลย ลามไปถึงไม่อยากคุยกับใครเวลาตัวเองมีปัญหา ไม่อยากดูอ่อนแอหรือแย่ มีแอคหลุมระบายอะไรไปก็มาลบอยู่ดี เพราะอ่านแล้วหดหู่

>>61 >>65 เป็นเหมือนกัน กุดีหน่อยที่ลืมง่าย เขียนๆลบๆลืมละกุจะโพสอะไรวะ ลบดีกว่า ช่างแม่ง

>>66 เออ ลืมเก่ง บางทีเป็นแบบ มาอ่านเจอทวิตตัวเองที่เคยเขียนระบายตั้งนานละก็งงว่า เรื่องอะไรวะทำไมดราม่าขนาดนั้น

พวกมึง กูขอกำลังใจหน่อย ตอนนี้พ่อกูโดนรถชนอยู่โรงบาล แถมยังเสี่ยงอาการโควิดด้วย กูเครียดว่ะ กูจะเอาเงินจากไหนมารักษาวะ แล้วพ่อกูจะเป็นไรมั้ย

แม่กูนี่เป็นเหี้ยไร กูซื้อลำไยมาโลนึงเดินมาด่ากูซื้อมาทำไมเดี๋ยวร้อนใน กูบอกนี่โลเดียวเยอะยังไง กลัวไอก็ไม่ต้องกิน ให้คนอื่นกินไปบ้านคนอยู่เยอะแยะ แม่งบอกจะเอาไปปาทิ้ง แต่ในมือแม่งถืออยู่ห้าเม็ดเตรียมแดก อีสัสเป็นเหี้ยไรของเมิง
ถ้าไม่ใช่แม่กูด่าไปแล้ว ตอนเดินกำมือหน้าโมโหมามากูนึกว่าจะโดนต่อย อดใจแดกแค่พอประมาณไม่เป็นหรอ
>>61 เหมือนกันเลย เมื่อก่อนใช้วิธีพิมพ์แล้วให้กูดูได้คนเดียว หลังๆก็เลิกอัพไป เฟสกูทุกวันนี้ร้าง แอคหลุมก็ร้าง มีในโม่งที่มาพ่นทิ้งไว้แล้วก็ไป พิมพ์แล้วลบทิ้งก็บ่อย แต่ก็สบายใจที่ได้ระบายบ้าง

>>68 กดส่งแล้วเพิ่งเห็น มีสิทธิไรไหม ขอเขาย้ายไปรพที่มีสิทธิได้นะก่อนคชจจะบานปลาย บัตรทองนี่แทบไม่ต้องเสีย คุยกับหมอเร็วๆเมิง
เวลาไปรพป้องกันตัวเองด้วยนะเมิง

>>68 โอเคนะโม่ง เริ่มแรกเลย เราเป็นกำลังใจให้นะ แต่ก่อนอื่นเราคิดว่าสิ่งหนึ่งที่โม่งทำได้ตอนนี้คือค่อยๆ ตั้งสติ ไม่ต้องกลัว ไม่เป็นไรนะ

รบกวนนิดนึง เราเข้าใจว่าส่งโรงพยาบาลเอกชนเพราะเอาเร็ว โม่งลองโทรสอบถามสิทธิ์ UCEP หน่อย 02-872-1669 ว่าเข้าข่ายสิทธิ์รักษาฟรีกรณีวิกฤติหรือเปล่า (เกณฑ์คือหมดสติ ไม่รู้สึกตัว ไม่หายใจ หายใจเร็ว หอบเหนื่อยรุนแรง หายใจติดขัดมีเสียงดัง ซึมลง เหงื่อแตก ตัวเย็น หรือมีอาการชักร่วม เจ็บหน้าอกเฉียบพลัน รุนแรง แขนขาอ่อนแรงครึ่งซีก พูดไม่ชัด แบบปัจจุบันทันด่วน หรือชักต่อเนื่องไม่หยุด หรือมีอาการอื่นร่วม ที่มีผลต่อการหายใจระบบการไหลเวียนโลหิตและระบบสมองที่อาจเป็นอันตรายต่อชีวิต)

ถ้าเข้า โม่งจะมีเวลา 72 ชั่วโมงในการรักษาที่โรงพยาบาลเอกชนจนพ้นวิกฤติ หลังจากนี้ให้โม่งทำเรื่องย้ายออกนะ จะมีเจ้าหน้าที่โทรมา follow up และเจ้าหน้าที่ดูแลดีมากๆ

ถ้าไม่เข้าข่าย รีบย้ายไปรักษาที่อื่นก่อนจะมีเงินก้อนใหญ่ ถ้าเป็นเครือโรงพยาบาลกรุงเทพ ให้คุยกับฝ่ายการเงินแล้วลองขอทำสมาชิก "ชีววัฒนะ" จะมีหลายแพคเกจ เหมือนว่าจะต่อรองให้ทำตอนนี้แล้วลดค่า IPD ได้เลย 30% จากเกณฑ์ปกติว่าต้องรอ 7 วันหรืออะไรประมาณนี้อะ ลองค่อยๆ ถามดู

COVID-19 นี่ถ้าเข้าข่าย รักษาที่โรงพยาบาลรัฐไม่เสียสักบาท (เราเข้าข่าย PUI ตรวจคืนนึง ไม่เสียเงินเลย) เรื่องติดโรคโรงพยาบาลไม่ใช่ที่น่ากลัวอย่างที่คิด แต่ส่วนนึงเกิดขึ้นได้เพราะความกลัวเป็นพิเศษว่าโรงพยาบาลเป็นแหล่งรวมเชื้อโรค เลยระวังตัวเองเป็นพิเศษโดยปกติ

เป็นกำลังใจให้ มีอะไรมาเล่าให้ฟังกันได้นะ จะรับฟังเสมอนะ :)

>>68 ขอให้คุณพ่อมึงปลอดภัยนะ กูช่วยไรไม่ได้เลย ขอให้เรื่องเลวร้ายผ่านไปได้ด้วยดีนะ มึงป้องกันตัวเองด้วยเวลาไปรพ

>>71 ความคิดเห็นนี้น่ารักจัง เราไม่ใช่โม่งที่มาขอกำลังใจ แต่อยากขอบคุณนะ

>>70 >>72 ขอบคุณแทนโม่งคนนั้นด้วย

>>70 >>71 >>72 ขอบคุณมากเลยนะ

>>68 เป็นกำลังใจให้มึงนะเพื่อน พ่อมึงจะต้องปลอดภัยแน่ ๆ หายแน่นอน
>>71 ส่วนมึง มึงเป็นโม่งที่น่ารักที่สุดในรอบปี กูโม่งชายนะ กูอยากได้มึงเป็นแฟนจัง ดูเป็นคนฉลาดใจดีและอบอุ่น
อยู่ด้วยคงมีความสุข

>>76 ถ้าเขาเป็นผช อะ

กูคนที่พ่อโดนรถชนนะ ไอ้เชี่ยตอนนี้พ่อกูพบปอดอักเสบว่ะ เสี่ยงโควิด แม่งจะเป็นอะไรมากไหมวะ เครียดว่ะ

>>78 ได้ทำประกันโควิดที่ไหนปะ ตอนนี้อยู่รพ.รัฐหรืเอกชน

>>79 ไม่ได้ทำเลย อยู่รพ.รัฐ

>>71 ข้อมูลแน่นจนเหมือนเป็นเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์หรือคอลเซ็นเตอร์โรงพยาบาล ขอบคุณมากนะคำแนะนำเธอจะเป็นประโยชน์กับหลายคนมากตอนนี้

>>80 โอเค ดีใจที่มาตอบนะ แล้วทางรพ.ว่าไงบ้างเรื่องตรวจโรคหาเชื้อไวรัส

>>80 ระหว่างนี้ ก็ดูแลตัวเองดีๆรักษาความสะอาดล้างมือ ไม่จับหน้าตาผม หรือหยิบอะไรเข้าปากนะ

ตอนนี้ทางโรงพยาบาลบอกว่าให้รอผลออกก่อน ตอนนี้เรื่องบาดแผลไม่มีอะไรน่ากังวลแล้ว เกลือแต่โควิดนี้แหละ TT

>>84 พ่อพ้นขีดอันตรายแล้วเป็นเรื่องดีมากละ หมดห่วงไปหนึ่ง ส่วนกรณีโควิด ถ้าเกิดเป็นมันก็มีทางรักษาหายได้ ต้องเข้มแข็งนะเพราะพ่อและครอบครัวตอนนี้ต้องการกำลังใจหนักมาก ถ้าเรามาหน่วง แพนิคมันจะดาวน์ไปด้วยกัน ซึ่งไม่เป็นผลดีกับตัวเราและเค้าเลย บอกตัวเองว่าต้องผ่านไปได้ มีอะไรที่พอจะช่วยได้บ้างก็บอกนะ

ขอบคุณพวกมึงทุกคนมากเลยนะเว้ย ถ้าไม่มีพวกมึงกูคงทำอะไรไม่ถูกอะ

>>86 สู้ๆมึง กินข้าวกินปลาดูแลตัวเองด้วย

เรา >>71 นะ

>>73 ช่วงนี้น่าจะมีหลายอย่างที่เป็นเรื่องไม่ค่อยดีและน่าจะมีเมฆหม่นๆ บนหัวทุกคน ยิ้มให้คนรอบข้างได้ก็อย่าลืมนะ มันอาจจะไม่ได้อะไรมาก แต่มันมีความหมายจริงๆ ในเวลาแบบนี้ละ :)
>>76 โม่งชายจ้า 5555555 (แต่โสดนะ)
>>81 ยินดีจ้า จริงๆ นี่เป็นคนธรรมดาที่คนที่บ้านเข้าโรงพยาบาลบ่อยจนรู้สิทธิ์อะไรพวกนี้แหละ แต่ก็ดีใจที่ได้รู้ว่าข้อมูลที่หลายคนอาจจะยังไม่รู้มันช่วยอะไรได้ ทีนี้รู้ไว้เวลาเกิดเหตุไม่คาดคิดจะได้ไม่กังวล :D

และสุดท้าย >>78 >>84 >>86 เก่งมากๆ แล้วนะ เราดีใจด้วยที่หลายๆ อย่างดีขึ้นมาแล้ว อย่าลืมขอบคุณตัวเองที่เข้มแข็ง เพราะมันไม่ง่ายเลยจริงๆ ที่จะตั้งสติและทำอะไรเยอะขนาดนี้ทั้งที่มีเรื่องที่อาจจะรบกวนหัวใจ แต่ทำได้แล้ว เก่งมากเลยรู้เปล่า ที่เหลือทุกอย่างขอให้เป็นไปได้ด้วยดีและเรียบร้อยนะ

มีอะไรมาเล่ากันได้ จะยังคงรับฟังเสมอ

>>88 คิดบวก ตอบดี 10 10 10 ไปจ้า มงต้องลงแล้วนะ ขอให้เจริญๆนะเธอ แต๊งกิ้ว for พลังบวกและความอ่อนโยน เราคือ >>73 >>74 >>79 >>81 >>82 >>83 >>85 555555

เชี่ยยย ศูนย์รวมพลังงานบวก แค่อ่านก็อบอุ่นหัวใจ ไม่รู้ว่า>>88เป็นใครแต่นายน่ารักมากเลย

จริง เจิดจ้าไปหมดละจ้ะแม่

ทำไมพวกอิสานเข้ากรุงแล้วชอบเปิดเพลงเสียงดัง

อีสัส จามไม่ปิดปาก ไม่ใส่หน้ากากด้วย แล้วห้องแอร์อีก แก่จะลงโลงยังไม่รับผิดชอบตัวเองอีก สัส

ขอระบายหน่อยนะ ช่วงนี้กูดาวน์มากเลยว่ะ มันเริ่มตั้งแต่กูพลาดทำเกรดตัวเองตกแบบโง่ๆ จนเกรดเฉลี่ยรวมตกไป 0.05 ทำสี่ไปสองเทอมก็ขึ้นมาแค่ .02 และกลายเป็นว่ากูตกมาอันดับ 5 ของภาค กูก็คาดหวังสูงอ่ะมึง ยิ่งช่วงนี้โดนที่ฝึกงานที่อุตส่าห์หามาได้เท ต้องมาหาใหม่ในสถานการณ์แบบนี้ กูยิ่งรู้สึกชีวิตตัวเองแย่ไปกันใหญ่เลย พอไปปรึกษาแฟน แฟนก็บอกว่าให้เลิกหวังเถอะ ทำได้แค่นี้ก็ยอมรับ แต่ทำไมกูต้องยอมด้วยวะ กูไม่เข้าใจ หลายๆ เรื่องมันก็แค่กูโชคร้าย ไม่มีเงิน แค่รู้สึกว่าความสามารถกูไม่ได้ด้อยไปกว่าคนอื่นอ่ะ
ก็เข้าใจแหละว่ากูคงบ่นบ่อยจนแฟนเบื่อ แต่กูก็ไม่รู้จะทำยังไงอ่ะ กูรู้สึกเหมือนชีวิตกูพัง รู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีอนาคตแล้ว กูก็อยากจะมีความสุขเหมือนคนอื่นนะ แต่ก็ทำไม่ได้ ล่าสุดแฟนก็เริ่มประชดใส่ เหมือนไม่สนใจความรู้สึกกูแล้ว คือแบบ ก็มึงเก่งอ่ะ โปรไฟล์ดีเริ่ดทุกอย่าง จะเข้าใจความรู้สึกกูได้ยังไง มันทรมานนะเว้ยที่ต้องมาคิดแบบนี้ทุกวัน อีเหี้ย กูก็อยากยอมแพ้นะ โยนเกรดไปเลย อะไรแบบนี้ แต่พอจะคิดว่าตัวเองชีวิตจะพังกว่าเดิมมันก็ทำไม่ลง
กูก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เมื่อไรกันนะ เมื่อไรชีวิตกูจะมีอะไรดีๆ เข้ามาบ้างวะ กูทนไม่ไหวแล้ว กูกำลังจะเป็นบ้า ...

Not sure what I've done to deserve my lovely mom TT

>>95 อะไรวะ

>>93 ก็จะลงโลงอยู่แล้ว จะรับผิดชอบทำไมวะ พวกที่ยังอยู่อีกนานมึงก็หาทางแก้กันเองดิ

>>94 ไม่เป็นไรเน้อ เราเป็นเด็กคอม แล้วแบบเป็นสาย practical มาโดยตลอด ไม่เคยแคร์เกรด จนกระโดดมาสายวิชาการแล้วปั่นเกรดรัวๆ แบบเอช้วน แต่ก็แบบไม่ถึงเกียรตินิยมอันดับหนึ่งอยู่ดี มานึกดูก็แอบๆ เสียใจนะ แต่ก็ยังยินดีกับการตัดสินใจของตัวเองอยู่เหมือนกัน ถ้าตอนนั้นมานั่งปั่นเกรดชีวิตจะไม่มีความสุขแล้วไม่ได้ทำอะไรเท่าแบบนี้เลย

ถ้าโม่งไม่ได้ช้วน top 10%-20% ของภาคฯ โม่งไม่เป็นไรนะ โม่งยังสามารถ take advantage จาก status quo ตรงนี้ของตัวเองอยู่ได้ด้วยรู้เปล่า โม่งทำได้แค่นี้ไหมเราไม่รู้ แต่ถ้าอย่างน้อยโม่งอยากลองทำ ลองไปเลย อาจจะมีบ้างที่ติดขัดด้วยปัจจัยภายนอก แต่เรารับประกันว่าจะไม่มีใครหยุดไฟในตัวได้ และอย่ายอมให้ใครมาหยุด โอเคนะ

เก่งมากแล้วที่อดทนมาจนถึงทุกวันนี้ มันไม่ผิด--และไม่มีวันผิด--ถ้าวันไหนจะอยากท้อ อยากร้องไห้นะ ทางเดินที่ไกล วิ่งยิ่งเร็ว โอกาสหกล้มและมีแผลยิ่งมี น้ำตาไหลเพราะเจ็บแผลไม่เป็นไร แต่อย่าลืมทำแผลแล้วรักษาตัวเองให้หาย จะได้กลับไปทำสิ่งที่ตัวเองอยากสมความตั้งใจนะ :)

>>95 It's a fact that risk is the main factor to be considered in investing, isn't it? I always think having children is a kind of investment--also a very risky one. You never know what will happen despite your most tender care, you never know what the future will holds, whether you will gain profit or not.

But trust me, all the risks have been considered before the decision to invest. Despite not knowing how the risk assessment was carried prior to having a child, all I know is that if I have a child who was so afraid of disappointing me while striving to be the best self and trying not to disappoint me, I will be so glad that I was fondly in the thought of my most precious investment.

You are precious in your own way, and you totally deserve your lovely mum. Please, trust me. :)

ขอบคุณนะที่ยืนเขียงข้างตอนที่ไม่มีใครสนใจเรา

เมื่อไหร่โควิดจะหมดดด กุจะบ้าาาา

>>98 Whoever you are, your words meant so much to me ,thanks for your kindness. I just feel so lucky and grateful that I'm a child of my mom after knowing she's giving her handmade masks to give to others for free while I've been unemployed for 2 months. I'm afraid that I might disappoint her and my dad as I failed my career and feel so lost right now (compared to my successful cousins). However, I will try to be positive to have the strength to move forward. My family deserves a better life, and I'll make it happen for them.
Wishing good will come back to you.

>>98 BTW you make me cry

>>102 Please don't cry. (It's okay if you cry because I also do it quite often, it's just my feeling that I don't deserve your tears.)

Your mum's kind action demonstrates how wholesome and caring our world is. If possible, please express my gratitude towards her.

It's okay to be afraid, I am also scared of how uncertain our world is. As a newly graduated student I felt so desperate since I'll be hunting for jobs too. We are both having some hard time especially when the current pandemic situation is such concerning.

But please, you are not alone. I'm here to listen to your stories whether they happen on your good or bad days. I'm here to share your happiness and understand your sorrow. Please do not hesitate if there is anything I can help.

—wv

>>103 โลกต้องการคนอย่างเธอปะวะ ประทับใจ เธอชอบผู้หญิง ผู้ชาย เราอยากจีบ

>>104 โลกไม่ต้องการคนแบบเราหรอก 55555555555 ถ้าเล่าให้เธอฟังว่าเรากินยาต้านซึมเศร้าอยู่เธอจะเชื่อปะ

แต่โลกต้องการคนแบบเธอนะ คนที่เห็นว่าเออ สิ่งที่เราทำมันเหมือนจะส่งต่ออะไรดีๆ ให้คนอื่นได้ แล้วเธอจะเห็นว่าราคาของการเห็นใจและเข้าใจคนอื่นมันไม่ได้แพง มันเป็นราคาที่จ่ายได้กันทุกคน แต่ทันทีที่เรารับฟังและเข้าใจคนอื่น โลกมันสวยงามขึ้นแบบคุ้มกับราคาที่เราจ่ายไปมากๆ

เธอก็ทำได้นะ เริ่มจากการค่อยๆ รับฟัง บางครั้งเราไม่ได้กำลังหาคนที่มาช่วยแก้ปัญหา เราต้องการแค่คนที่จะบอกเราว่าเสียงที่เราพูดออกไปมันไปถึงใครสักคน แค่นั้นจริงๆ

—wv

Dafaq is Lovely Mom yall talking about? Your real mom?

>>105 โลกต้องการคนแบบเธอดิ หลังอ่านข้อความเธอแล้วเรารู้สึกดีขึ้นออกไปซื้อกับข้าวตอนเช้า เห็นหนูท่อวิ่งบนถนนเรายังรู้สึกเอ็นดู มองต้นไม้แล้วดูรู้สึกดี ถ้าเธอบอกว่าเป็นซึมเศร้า เราคงชื่นชมมากกว่าเดิมเพราะสิ่งที่เธอเผชิญมันก็หนักสำหรับเธอ การให้กำลังใจตัวเองในแต่ละวันมันไม่ง่าย แต่เธอยังใจดี ใส่ใจคนอื่นทั้งที่ไม่รู้จักกัน ถ้าเธอบอกว่าไม่มีใครต้องการเธอ นั้นไม่จริง คนแบบชั้นและอีกหลายคนต้องการคนแบบเธอเป็นเพื่อนในชีวิต

เราอยากให้คำแนะนำและ cheer up คนอื่นได้แบบเธอบ้าง ยิ่งตอนนี้เพื่อนเราทะเลาะกับแฟน แล้วแฟนหายไปติดต่อไม่ได้ มันต้องการกำลังใจอย่างมาก แต่เราก็พูดมากไม่ได้เพราะเราไม่ได้รู้จักเพื่อนหรือแฟนเพื่อนดี ไม่ได้อยู่ในจุดที่จะตัดสินใคร แต่ใจก็กลัวเพื่อนกลับมาทำร้ายตัวเองเพราะมันก็เป็นซึมเศร้า ได้แต่รับฟังเพื่อไม่ให้เพื่อนรู้สึกว่าอยู่ตัวคนเดียวแหละนะ

เธอทำให้เรานึกถึงนักเขียนที่เราชอบ เค้ามองโลกในแง่ละเอียด จังหวะการเขียนก็ดีด้วย เธออ่านหนังสือเยอะใช่ไหม เธอเขียนเก่งนะถ้าเขียนหนังสือก็ถูกทางเลยอะ

ถ้าไม่รบกวนมากไป อยากเห็นเธอมาวนเวียนอยู่ที่นี่บ้าง คงดีต่อใจไม่น้อย

จากFCก็ได้ อิ_อิ

>>94 Success has been defined as the ability to go from failure to failure without losing enthusiasm.

>>108 คม

>>107 อ่านแล้วน้ำตาซึม, ขอบคุณมากๆ นะ นี่แหละคือสิ่งที่เราบอกว่าทำไมโลกต้องการคนแบบเธอเหมือนกัน

เพราะเรารู้ว่าราคาของการได้ "วาง" บางสิ่งที่หนักอึ้งลงมันเป็นยังไง เราทำมันได้ด้วยแรงทุ่นจากคนที่รับฟัง ราคาของความเห็นใจและความเข้าใจมีความหมายมากๆ เลยแหละ เราขอบคุณเธอนะ และสิ่งที่เธอทำอยู่ (ก็คือรับฟัง) ไม่ต่างจากการเปิดอ้อมแขนโอบกอดคนที่ต้องการสัมผัสอย่างเป็นที่สุด

เราเป็นคนที่ต่อให้มีทวิตลับกี่ร้อยแอค เราจะไม่ชอบบ่นเลย เราไม่ชอบการตะโกนหายไปในอากาศ เราชอบทักแชทไปหาเพื่อนที่เรารักและสนิท เราเข้าใจดีว่าการได้รับรู้ว่ามีคนรับฟังเราอยู่มันอบอุ่นแค่ไหน เราอยากเป็นแบบนี้ให้คนอื่นบ้างจริงๆ หนะแหละ

อยากรู้จังว่าชอบนักเขียนคนไหน เราเพิ่งสั่ง Killing Commendatore ของ Haruki Murakami ไป ไว้อ่านจบแล้วจะมาเล่าให้ฟัง, หวังว่าจะไม่มากเกินไป แต่วานถือประโยคนี้เป็นคำสัญญาว่าจะแวะเวียนมาที่นี่เรื่อยๆ ถ้าเธอยังต้องการนะ--อาจจะเขินๆ เกร็งๆ ถ้าเธอเรียกว่าเอฟซี เอาเป็นว่ามาเป็นเพื่อนโม่งที่ดีต่อกันแล้วกันเนอะ :D

—wv

ป.ล. เป็นโม่งชาย ชอบผู้หญิง รู้สึกติดค้างคำตอบเธออยู่ 555555

>>110 ทิ้งระเบิดไว้ตอนสุดท้าย
บึ้มมมมมม น้องงงง ทำไมน่ารัก อ้ยหัวใจ คงเป็นน้องละนะถ้าเพิ่งจบใหม่
อยากบอกว่าสิ่งที่เธออยากทำให้กับคนอื่น เธอกำลังทำมันอยู่นะและทำได้ดีมากด้วย เราเชื่อว่าหลายคนสัมผัสได้จากตัวตนโม่งของเธอ แม้จะเป็นเสี้ยวนึงจากตัวตนทั้งหมดของเธอก็เหอะ แต่การช่วยเหลือคนอื่นแบบเต็มที่ในที่ไม่มีตัวตนแบบนี้ เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอเป็นคนน่าคบและรู้สึกโชคดีที่เธอผ่านเข้ามา นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเราถึงอยากให้คนอื่นๆได้เจอเธอแล้วรู้สึกแบบนี้บ้าง

เขินหน่อยที่จะบอกว่านักเขียนที่ชอบ เขียนนิยายวายเป็นผู้ชายนามปากกา ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด เขาเป็นซึมเศร้าแหละแต่นั่นไม่ใช่จุดที่เราบอกว่าคล้ายเธอ มันเป็นความละเอียดอ่อน เห็นอะไรลึกซึ้งแบบที่คนส่วนใหญ่มองไม่เห็น รวมถึงวาทศิลป์ และงานเขาทำให้คนอื่น feel good ได้ทั้งที่ตัวเค้ากำลังทุกข์เช่นเดียวกับเธอ นั่นคือสิ่งที่เราหมายถึงและประทับใจ

ขอบคุณที่บอกเรื่องราวตัวเองเพราะเราก็อยากรับฟังและรู้จักเธอมากขึ้น เดี๋ยวลองหาหนังสืออ่านดูเผื่อจะเป็นคนมีความคิดความอ่านละเอียดบ้าง แล้วเจอกันใหม่นะ อิ_อิ

เข้ามาอ่านที่พวกเอ็งตอบกันหลังทำงานเหนื่อยๆมาทั้งวันละเมดมายเดย์มากเลยว่ะ ขอบคุณมาก

>>112 มาๆ อาบน้ำนอน

>>111 ชอบการพิมพ์ว่าอ้ยหัวใจ จินตนาการว่าเธอกำลังบิดตัวอยู่ นี่ก็ชอบเวลาเขิน รู้สึกตะเร้กตะน้อยมาก 55555

ขอบคุณนะ ขอบคุณเหมือนกันที่พิมพ์ถึงเราตั้งยาว เราก็ได้กำลังใจจากเธอเวลาได้อ่านข้อความแบบนี้นะ เธอก็มีความน่ารักแบบของเธอเอง อันนี้ฝากไว้ให้ไม่ลืม ห้ามลืมนะโอเค้!

เรื่องนิยายวายนี่ไม่ต้องเขินน เพราะหนึ่ง อย่าลืมว่าคุณจิดานันท์ เหลืองเพียรสมุท นักเขียนซีไรท์ที่อายุน้อยที่สุด ก็เริ่มจากการเขียนนิยายวาย และสอง เราก็อ่านวาย ;P อิอิ ขอบคุณที่มาแชร์กันนะ เราชอบงานเขียนที่เราเห็นความหมกมุ่นและครุ่นคิดของตัวละคนในเรื่อง โดยเฉพาะเวลามันมีกลิ่นอายของความย้ำคิดย้ำทำ หวนกลับมาคิดเรื่องเดิม เราชอบมากเลยแหละ

รอรับฟังเรื่องราวของเธอเหมือนกัน

—wv

กูว่าความรักนี่เป็นเรื่องที่สับสนวุ่นวายนะ ถึงอย่างงี้แหละกูถึงไม่อยากมีความรักกับใคร
ชอบอยู่สบายๆสันโดษที่สุดละ

>>114 สงสัยแปป -wvที่ลงท้ายตามนี่คืออะไรอะ นามปากกาเรอะ

>>116 คิดเหมือนกันเดาว่าน่าจะแบบนั้นนะ

กูรู้สึกเหี้ยอ่ะ มันมีวินาทีที่อยู่ ๆ ก็อยากตายไปเลย วินาทีที่กูรู้สึกว่าโลกนี้ดีจังนะ
เหนื่อยอ่ะ ทุกวันนี้นอนกับพ่อแม่ก็ต้องแอบร้องไห้เงียบ ๆ ไม่มีใครรู้ว่าจริง ๆ กูเป็นอะไร ทุกคนเข้าใจว่ากุเป็นคนปกติ เป็นคนฉลาด เด็กเก่ง
ทุกอย่างน่าจะเริ่มมาจากตอนที่โดนบูลลี่ตอนป.4 จนตอนนี้ก็มีเพื่อนที่สนิทกันมีสังคมของตัวเอง แต่แม่ง กลับมาบ้านทุกทีกูไม่มีความสุขเลย กูไม่รู้ว่ากูเป็นอะไรแต่พอเริ่มมืดทีไรกุอยากร้องไห้ตลอด อารมณ์ช่วงนั้นจะดิ่งมาก อยู่ ๆ ก็เห็นแก่ตัว พูดคำพูดใจร้ายออกมา กูโดนดุว่าให้พูดนึกถึงใจคนอื่นทั้ง ๆ ที่กูพูดมันคือความจริง (แต่เวลาที่กลับมาเป็นปกติกูก็เสียใจที่พูดอะไรใจร้ายออกมานะ) แต่คนอื่นกลับทำลายความรู้สึกกูอยู่ตลอด
แค่มาระบายเฉย ๆ ขอบคุณที่อ่านนะ

กินข้าววันละมื้อมาสองปีเเล้ว กูยังรอดได้ไง

>>119 มันมีหนังสือสอนกินวันละมื้ออยู่นะ เห็นก็อยู่กันได้ปกติ

โถ อิลูกค้า คิดว่ามีเงินแล้วจะด่ากูยังไงก็ได้? แค่มึงคนเดียวไม่ทำร้านกูเจ๊งหรอก อิควาย เก็บคำไว้แนะนำตัวเองเถอะ ลูกค้ากูคนอื่นที่มาสั่งเค้าขอคำแนะนำจากกูดีๆกูนี่ตอบอย่างดี มีแต่มึงนั้นแหละที่ต้องโดนกูด่า ฝากถึงลูกค้าทั้งหลายนะ อย่าประสาทแดก คนขายอย่างพวกกูก็หมดความอดทนได้ จำไว้ถ้าร้านกูดีแค่มึงแค่ลูกค้ามาเทศน์กูคนเดียว ไม่ทำรายได้กูหดหรอก

>>118 บีบมือนะ กับเรื่องที่เจออยู่เก่งมากที่คงการเรียนไว้ได้ เคยอยู่ๆก็ร้องไห้ ไม่อยากกลับบ้านและบอกใครไม่ได้เหมือนกัน ตอนนั้นหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้และเคยพูดใจร้ายกับคนอื่นเพราะคิดว่าเค้าผิด ไม่ดี ทรยศเรา โดยที่ไม่รู้ว่าเค้าเองก็มีปัญหาเหมือนกันเลยแสดงแบบนั้นออกมา
กว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้ก็ใช้เวลาพอสมควรแหละ เป็นเพราะมุมมองที่เปลี่ยนที่ทำให้เราสัมผัสความสุขได้มากขึ้นหรือรับมือกับอารมณ์เวลาเจอเรื่องไม่ดีได้ดีขึ้น
ซึ่งเราก็เรียนรู้มากจากคนอื่นอีกที ขอเล่าแชร์ละกัน ถ้าอธิบายเข้าใจยากก็สุมาเตอะ

สิ่งที่ทำให้คนๆนึงเป็นคนๆนึงในวันนี้เกิดจากการหลอมรวมของประสบการณ์ทั้งดีและร้ายที่ผูกกับอารมณ์อันเข้มข้น (ภาษาอังกฤษคือ Significant Emotional Experience หรือ SEE) ความทรงจำกับความรู้สึกเป็นสิ่งที่แยกออกจากกันไม่ได้ ยิ่งเหตุการณ์ไหนเรารู้สึกมากเรามักจะจำได้และมีผลกับตัวเรา ดังนั้นคนๆนึงจึงประกอบด้วย good SEE และ bad SEE ถ้ามี good SEE มากกว่า bad SEE หมายถึงมีความสุขมากกว่าความทุกข์ แต่รู้มั้ย bad SEE เปลี่ยนเป็น good SEE ได้นะถ้าเธอเปลี่ยนความรู้สึกที่ผูกไว้กับเหตุการณ์นั้นได้ และจะทำยังไงน่ะหรอ อ่ะต่อหลักๆมันคือการ visualization เลย

เมื่อเจอเรื่องไม่ดีคนเรามักจะพยายามลืม แต่สุดท้ายมันก็กลับมาอยู่ดีใช่มั้ย ประเด็นคือต้องเปลี่ยนอารมณ์ที่เราผูกกับมันไว้หลับตามองย้อนเหตุการณ์ที่ไม่ดีในชีวิตแล้วพยายามหาข้อดีว่ามันจะเป็นประโยชน์ให้กับตัวเราในปัจจุบันได้บ้าง เราจะเรียนรู้อะไรจากมันได้บ้าง อาจจะมองเฉยๆเหมือนเป็นแค่ผู้สังเกตการณ์แล้วปล่อยวางอารมณ์ให้เป็นศูนย์ และถามตัวเองมีอะไรที่อยากพูดหรือทำใหม่ในตอนนั้นมั้ย ถ้ามีก็ทำเลยโดยใส่ความรู้สึกใหม่ที่ดีและแตกต่างจากเดิมในเหตุการณ์นั้น เพราะถ้าเป็นความรู้สึกเดิมที่ทุกข์มันจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรได้เลย แต่ระลึกไว้ว่าเหตุการณ์และผู้คนนั้นจะไม่เปลี่ยนแปลง เพราะ point มันคือ "เปลี่ยนSEE ของตัวเราที่มีต่อเหตุการณ์นั้นจากร้ายให้เป็นดี"

และเมื่อทำได้ก็ขอบคุณตัวเธอนะเพราะสุดท้ายแล้วก็คือตัวเธอเองที่เป็นคนที่ฉุดตัวเองขึ้นมาได้ นี่สำคัญที่สุดเลย จงยินดีกับตัวเอง ที่สุดแล้วเธอจะรู้สึกว่าเรื่องวันนั้นมันไม่อาจทำร้ายเธอได้อีกเพราะเธอควรเป็นกำลังใจให้ตัวเอง ถึงมันจะกลับมาก็ทำซ้ำๆเปลี่ยนอารมณ์ใหม่ได้เรื่อยๆ เช่นเดียวกับเวลาที่มีช่วงเวลาดีๆหรือความสุขเธอต้องเฉลิมฉลองให้กับตัวเองเหมือนกัน

อันนี้เป็นหลัก visualization ถ้าสนใจมีในยูทูปและเน็ตเยอะมาก อาจฟังดูไม่ง่ายแต่ฝึกทำแล้วมันคุ้มนะ เราทำแล้วรู้สึก noise เสียงในหัวมันน้อยลง มี voice ที่ให้กำลังใจในหัวมากขึ้นแทน

แนะนำให้ระบายออกมาเพื่อจะได้โล่งขึ้นนะกับคนที่เข้าใจเธอและการได้อยู่กับอะไรที่เป็นพลังบวกมันจะช่วยฮีลได้มากเลย
ตอนนี้เราชอบดูแชนแนลของ AWK Journey ดีมาก แนะนำๆ

>>114 ไม่บิดตัวอย่างเดียว ตีลังกาด้วยแปดตลบ ลุกมาอ่านใหม่แล้วล้มลงไปอีก อารมณ์ติ่งที่เมนตอบคอมเม้นท์ประมาณนั้นนน
ขอบคุณนะที่ชอบที่เราพิมพ์ เราหวังว่าเธอจะได้กำลังใจในแต่ละวันจากอะไรก็ตามเยอะๆนะและว้าวมากจ้ะที่เธออ่านวาย มีเรื่องไหนดีแนะนำบ้างก็ได้นะ ของขาดพอดี สิไห้ เอาเป็นหนังสือวรรณกรรมตปทก็ได้ เราอยากรู้ว่าหนังสือแบบไหนที่เธออ่านเพราะชอบมุมมองของเธอน่ะ แนวที่เราอ่านและว่าดีก็มีหนังสือของ Stephen Chbosky ตอนนี้อ่านเรื่องใหม่อยู่, ของ Michael Ende และก็ Catcher in the rye (อันนี้เราว่าเธอน่าจะอ่านแล้ว) คุยอีกนิดเราว่าจะย้ายไปห้องสมุดละ ผิดมู้ไป๊

>>119 บวชเหรอมึง

>>119 ขอ how to อยากทำได้บ้าง

>>118 ตอนกลางคืน ความคิดมันพลุ่งพล่านนะ ผมก็เคยเป็น หดหู่สุดๆ เเต่ตอนนี้มีหนังกับเกม(ส์)เเล้วก็โซเชียลมีเดียช่วยทำให้สมองไม่สงบ

>>115 เราเป็นคนที่โหยหาความรักมากเลย แต่แบบ ทุกครั้งที่วิ่งตามหาก็จะรู้สึกเหนื่อย หมดแรง แล้วก็ปล่อยมันหลุดมือไป

ทุกวันนี้เชื่อนะว่าถ้ามันจะมาเอง มันจะมาแบบไม่ต้องวิ่งหา ครั้งนึงเราก็เคยเจอคนที่คุยได้เรื่อยๆ โดยไม่ต้องฝืนนึกหัวข้อว่าจะคุยเรื่องอะไรดีหรือนั่งดองแชทเพราะไม่อยากตอบเค้าเร็ว กลัวเค้าอ่านเลยแล้วเราคุยต่อด้วยไม่ถูก

แต่วันนึงถ้าเธอยังอยากมีความรัก เธอจะได้เจอคนที่ทำให้เธอรักเค้าได้แบบไม่ต้องกลัวนะ

>>116 ใช่จ้า ลงชื่อ

>>118 เราอ่านข้อความของเธอแล้วนะ

เรายอมรับเลยว่าสำหรับคนหลายๆ คน การที่เค้าสามารถลืมตาขึ้นมาดูโลกและอยู่กับมันได้อีกวัน มันต้องใช้ความกล้าเยอะมากๆ เป็นเรื่องที่ดูธรรมดาแต่มันกลับใช้พลังข้างในตัวเยอะแบบล้นเหลือจริงๆ ตรงนี้เราคิดว่าเธอก็คงใช้พลังกับมันไม่น้อย ขอบคุณตัวเองเยอะๆ นะ เธอเก่งมากแล้ว

เธอไม่ควรโดนใครทำร้ายความรู้สึกนะ มันไม่ใช่ความผิดของเธอ เราอยากให้เธอมั่นใจตรงนี้ว่าเธอไม่ได้ผิดอะไร ถ้ามีอะไรอยากให้เรารับฟัง เรายินดีเสมอนะ

>>123 ขอบคุณสำหรับความเห็นที่ >>122 นะ นี่ไงโลกต้องการคนแบบเธอ! :) ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะ ส่วนนึงได้จากเธอเลย

กลัวเธอผิดหวังจัง 55555 ไม่ได้อ่านหนังสือเยอะขนาดนั้น แต่เอาหนังสือจากตรงโต๊ะทำงาน (ที่มีไม่เยอะ เพราะว่าอันนี้โต๊ะชั่วคราว ย้ายกลับบ้านหนี COVID-19 ถถถถถถ) มาฝากนะ https://imgur.com/a/3j3RWdZ

เดาผิดแหละ Catcher in the rye อยู่ใน Waiting list และชั้นหนังสือที่หอ โดนตัดหน้าไปหลายเล่มมากๆ ไว้อ่านแล้วจะมาบอก

ไว้เจอกัน ยังอยากได้ยินจากเธออยู่นะ

—wv

เเดกยานอนหลับไป 1 เม็ดตั้งเเต่ 1 ทุ่ม ตายังสว่างจนถึงตอนนี้

>>127 อ่านที่นายเขียนเหมือนกำลังอ่านจดหมายจากเพนเฟรนด์เลยอะ แค่เราเป็นคนที่แวะผ่านมาอ่านเฉยๆ

>>127 เอาจริงเธอก็ inspire แหละ ปกติเราก็ไม่ได้เขียนยาวขนาดนี้ แต่พอคิดว่าถ้าเราอยากสื่อสารออกมาก็ควรทำให้เต็มที่ไปเลย หวังว่าคำพูดเราจะไม่ทำให้ใครไม่พอใจนะ

ชอบที่เธอตอบคนอื่น บางทีก็คิดว่าเธอคือพี่อ้อยพี่ฉอดอะ 5555555 ให้คำปรึกษาเก่ง คอยไม่ให้ใครร่วงหล่น คนเข้ามาอ่านเฉยๆก็รู้สึกดี ;)
และขอบใจที่ส่งรูปหนังสือมาให้ดูนะน่ารักมากกกก หลากหลายแนวกว่าเราอีก เรายังแนวแคบๆเก็บแต่นักเขียนหรือเรื่องที่ชอบ อยากลองอ่านแนวที่กว้างขึ้นเหมือนกัน เห็นมีของมุราคามิหลายเล่มด้วยแอบมีความล้ำนะนั่น เคยอ่านของเค้ารู้สึกเข้าถึงยากหรือเราไม่เข้าใจเองก็ไม่รู้ คนแนะนำว่าดีเยอะมาก จะเก็บไว้ในลิสต์นะจ๊ะ
ฟีลลิ่งตอนนี้เหมือน penpal อะ XD ขอบคุณเธอนะที่เป็นกัลยาณมิตรที่ดี ว่างๆมาแวะหาบ้างนะ บัยจ้ะ

>>128 เคยเหมือนกันแบบจัดไปสองเม็ด ปรากฏว่านอนเกือบเช้า งึดดด หนักกว่าเดิม สงสัยแรงไม่พอ

>>129 เนอะเป็น vibe ที่ดี ให้ความรู้สึกอบอุ่นใจ ว่าแล้วอยากอ่านหนังสือ

สรุป สนามอารมณ์บ้านนี้คือกูสินะ ทำอะไรก็ผิดไม่เท่าไหร่ แต่คนอื่นทำผิดไหมโยงมากูเก่งจัง ที่คนอื่นทำดีไหมไม่โยงมากูบ้างวะ ตอนกูให้ไม่เคยจำแล้วบอกว่ากูไม่เคยให้เหมือนพี่น้อง จะร้องแล้วนะมึง (:

>>127 เเนะนำเล่มไหนบ้าง ขอหนึ่งเล่มเลย

>>133 เข้ามารับฟังนะ เราเชื่อว่าคำพูดกระทบจิตใจมักจะหลุดออกมาในเวลาที่คนนั้นกำลังโกรธหรือไม่พอใจ เค้าอาจคิดไม่ถึงและไม่ตั้งใจจะทำให้เธอเจ็บ ดังนั้นอย่าเศร้าเลยนะ เรื่องความเข้าใจ แต่ละคนก็มีนิสัยและความเห็นที่แตกต่างกันและตัวเราคงไปเปลี่ยนพฤติกรรมหรือความคิดใครไม่ได้

ในบางครั้งเธออาจจะรู้สึกว่าจากสายตาคนอื่น ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ดูผิด แต่เราขอให้เธอมั่นใจได้เลยว่าตัวเธอเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้ดีเท่าตัวเธอและเรารู้ว่าเธอก็กำลังพยายามในแบบของเธออยู่ ดังนั้นอย่าให้คุณค่าของตัวเธอถูกตัดสินผ่านสายตาของคนอื่นเลยนะ ถ้าไม่ไหวหรือรู้สึกเหนื่อยก็ทิ้งระยะห่างจากที่บ้านไปสักพักแล้วค่อยกลับมาก็ได้

ถ้าอยากร้องไห้ก็ปล่อยให้มันไหลออกมา เพราะมันไม่ได้แสดงถึงความอ่อนแอ แต่เป็นการระบายความรู้สึกช่วยให้รู้สึกดีขึ้นนะช่วยให้นอนหลับง่ายขึ้นด้วย
มีอะไรก็มาเล่าให้กันได้เด้อ หวังว่าเธอจะโอเคขึ้นนะ

>>130 เราเคยอ่านสองเล่ม (Norwegian Wood, Men Without Women) มันมีความเข้าไม่ถึงนะ แต่เราก็รู้สึกมันมีอะไรบางอย่างที่มาทัชกับมัน, เล่มแรกนี่เราอ่านตอนอกหักด้วยแหละ ก็เลยอาจจะเป็นเราเองที่โยงมันเข้ากับความทรงจำ

แต่งานของมูราคามิมันจะมี vibes บางอย่างอยู่ เราอธิบายไม่ถูกเสียทีเดียว แต่มันเป็น vibes ที่แบบ อื้ม มูราคามิ--อาจจะต้องลองอ่านดูนะ

ถามเพื่อนรอบตัวมาแล้วนะ ยังไม่เคยมีใครอ่านงานคุณภาพวาดเลย นี่ถ้าไม่ได้คุยกับเธอก็ไม่รู้จักนะเนี่ย ไว้รอซื้อหนังสืองวดหน้าแล้วจะไปตำนะ :D

ว่าแต่เป็นไงบ้างช่วงนี้ เหนื่อยไหม มีอะไรอยากเล่าให้ฟังเปล่า

>>133 เราก็รู้สึกว่าเราเป็นสนามอารมณ์บ้านเรานะ เราไม่รู้เหมือนกันว่าเราผ่านและทนมันมาได้ยังไง ยิ่งตอนนี้กลับมาอยู่กับที่บ้านด้วยแล้ว เรารู้สึกไม่ดีเลยเหมือนกับเธอ

ขอโทษที่อาจจะเผลอเล่าเรื่องลบให้ฟัง เราแค่อยากบอกเธอว่าเราเข้าใจว่าสิ่งที่เธอเจอมันไม่ง่ายนะ ไม่เป็นไรนะ

ถ้ามีอะไรอยากเล่าต่อ ยินดีรับฟังเสมอ

>>134 อยากช่วยเลือกหนังสือให้เธออ่านเหมือนกันนะ ถึงจะกลัวเธอผิดหวังเพราะจริงๆ เราก็อ่านไม่ได้เยอะ ว่าแต่เธอชอบกินอะไรเหรอ

—wv

>>136 เราชอบกินเธออะ 😭 เเลกเรียลกันเถอะ

>>137 ใจเย็นก่อนโม่งงงง

>>136 เขียมข้างบน 55555555
ถ้าอยากลองอ่านงาน คุณภาพวาดคลุง มีหลายเรื่องที่เค้าแต่งจบแล้วอยู่ในเล้าเป็ดนะ

อันนี้เป็นเรื่องแรกที่เราอ่านและชอบมาก ฟีลกู๊ดแหละ https://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=53011.0

ยังมีเรื่อง ไม่มีรุกแท้ในหมู่เกย์ (ขำๆปวดตับ) กับ เพราะเขาเป็นพ่อเลี้ยง (ตลกร้ายหดหู่ๆ เป็นอีกเรื่องที่ดีที่เราอ่านจบแล้วไม่อยากอ่านอีก ฟีลเดียวกับ Shawshank Redemption TT)

ภาษาเข้าใจง่าย แต่จุดแข็งเค้าคือเสน่ห์ของตัวละครที่ไม่หลุดคาแรกเตอร์เลยในแต่ละเรื่องและไปสุดในทุกแนว เป็นหนึ่งสิ่งที่ทำให้เราชอบเค้ามาก เราว่าเค้าให้เกียรติตัวละครดี

ตอนนี้เราว่างมากแหละอยู่ห้องออลเดย์ ออลไนท์ พออ่านหนังสือแล้วคอพับเฉยย พยายามฝึกระบายสีน้ำไม่ให้ฟุ้งซ่านระหว่างหางานใหม่ บางวันคึกหน่อยก็เปิดยูทูปเต้นตาม Marshall เอาผลงานมาฝากนะ แปะป๊าปป

https://imgur.com/a/X1Hm6dM ดีสุดละอันอื่นเละ

จริงๆไม่ต้องรีบมาตอบก็ได้นะ เราไม่อยากให้เธอรู้สึกกดดันเหมือนเป็นหน้าที่อะไรแบบนั้น เอาที่เธอสะดวกดีกว่าเนอะ
ช่วงนี้รักษาสุขภาพด้วย เหมือนเป็นช่วงที่ภูมิคุ้มกันต่ำง่ายมากเพื่อนเราหลายคนเป็นไข้อ่อนๆเยอะ หวังว่าเธอจะแข็งแรงทั้งกายใจนะ =)

>>139 แอบมาส่อง หน้าเหมือนเด็กในเรื่องชาลีกับโรงงานช็อกโกแลต
ปล. อีกหน่อยที่พวกเอ็งสองคนคุยกันต้องตั้งมู้แยกละไหม555

>>140 ใช่จ้า เราวาดเฟรดดี้ พอดีติ่งเป็นเค้า ดีใจนะที่ดูออก เรากำลังคิดเลยว่าจะเอาไงดี เพราะกลายเป็นว่าผิดมู้ไปทุกทีแล้วและสร้างพื้นที่ส่วนตัวไปโดยปริยาย ตัวแพลต์ฟอร์มโม่งไม่เหมาะกับการตอบกลับไปมาเรื่อยๆด้วยเลยไม่มั่นใจเรื่องสร้างมู้แยกนะ

>>139 เพื่อนโม่ง เราอยากรับรู้ความเห็นเธอหรือต้องใส่โม่งกันแล้ว :(

อ่าว จิ้มผิดนะ เพื่อนโม่งอันนี้ๆ >>136

>>141 เฟรดดี้ ไฮมอร์เหรอ 👌
หน้าตาโกงยุเสมอเลย

เบื่อโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

สเปรย์เรโซน่าฉีดจั๊กกะแร้แสบมากครับ

ใครมีพ่อปสดบ้าง กวนตีนจน อะไรนิดหน่อยกุปรี๊ดแตก ด่าทอแกรุนแรง แล้วก็มาจิตตกรู้สึกผิด
แต่พ่อกูก็หาเรื่องให้ด่าได้ทุกวันจริง วันนึงพ่อกูสามารถทำให้แม่ กุ พี่สาว ของขึ้นด่าแกคนละ1เรื่องได้เป็นอย่างต่ำ

>>146 ทายอายุได้เลยสัส พ่อมึงนี่55555 หัดกวนตีนเเกกลับสิ

>>147 ขอบใจที่แนะนำ แต่แค่ด่าก็เสียเวลาปสดแดกไปแล้วหลายนาที ไม่อยากเสียเวลาเพิ่ม
แต่เอาจริงเวลาพ่อกูโมโห กุก็นั่งหัวเราะ5555

>>143 เยสสสส วาดตอนเล่นชาลีนี่แหละ แต่เรื่องหน้าเด็กนี่จริงมากยังเล่นบทละอ่อนได้อีกหลายปี

>>148 กำลังคิดเรื่องปรี๊ดแตก พอมาถึงข้อความนี้เปลี่ยนมู้ด ความสัมพันธ์เหมือนบ้านชินจังมั้ยยังไง 5555 พ่อเราไม่เป็นแต่ลุงเป็น บางทีก็ขี้เล่นเกิ๊นได้แกล้งคนอื่นแล้วชอบใจนักล่ะ

เพื่อนโม่ง กูรู้สึกแย่ชิบหายเลยว่ะ มีคนที่กุคบมาหลายปีเสือกไม่ชอบกูเพราะแม่งไปฟังอีกคนเล่าเรื่องไม่ดีเกี่ยวกะกู(ทั้งๆที่แม่งไม่จริงด้วยซ้ำ)ละเสือกหูเบาเชื่อซะงั้น ง่ายๆคือตอนนี้กูกลายเป็นกะหรี่ในสายตาเขาไปแล้วอะมึง กูควรไปอธิบายให้เขาเข้าใจปะวะ แต่เหมือนตอนนี้เขาจะอคติกะกูไปแล้วอะ แซด

>>150 เออบางทีก็งงพวกที่หูเบาเชื่อคนอื่น แต่เค้าคงไม่รู้จักเราดีด้วยเลยเชื่อใครง่ายๆ
ไม่ต้องใส่ใจหรอกเพราะสุดท้ายการกระทำเราก็เป็นสิ่งยืนยันว่าเราไม่ได้เป็นอย่างที่คนอื่นพูดจริง เรารู้ว่าเราเป็นคนยังไงสำคัญที่สุด แล้วคำพูดของคนนั้นจะทำให้เค้าดูไม่น่าเชื่อถือไปเอง เอาใจช่วยนะ

>>151 ขอบใจมากว่ะ เอาจริงๆที่ผ่านมากูก็ไม่อะไรแล้วแหละ กูแค่ไม่เข้าใจเฉยๆ แต่สุดท้ายกูก็ไปบังคับความคิดใครไม่ได้อยู่ดี อย่างน้อยได้มาระบายละมีคนรับฟังกูก็โอเคแล้ว

>>152 ยินดีๆ มีอะไรก็มาแชร์กันได้นะ

การจีบกันมีแฟนกันนี่มันยังไงวะ กูไม่เคยเข้าใจส้นตีนอะไรแนวนี้เลย แต่กูก็เหงาและพยายามจะจีบใครสักคนผ่านเฟสแบบนั้นมากเลยเว้ย แต่เหมือนจะใช่แต่ก็ไม่ใช่ มันอะไรกันวะ
กูรู้สึกว่าการคุยกันผ่านอักษรกับคุยกันจริงๆแม่งแปลกมากสำหรับกู ตอนกูคุยกับเพื่อนจริงๆมันมันก็ปกติดีนะ แต่พอเป็นคุยผ่านอักษรเหมือคุยกับคนแปลกหน้ายังไงไม่รู้วะ เลยพาลจะจีบใครสักคนกูก็เกรงใจหนักกว่าเดิมอีก
เฮ้อ ส้นตีนอะไรของกูวะเนี่ย
พอจะไปคุยจริงๆก็เขินอีกกู เอ๊า เอาเข้าไปสิวะ หรือบางทีกูอาจต้องกลั้นใจจีบใครสักคนจนกระทั่งเขาบล็อคหรือไม่ก็คบกันไปเลยวะ กูถึงจะรู้ว่าจริงๆแล้วเขาชอบหรือไม่ชอบกูกันแน่

>>150 คบเป็นอะไร เพื่อน? เเฟน? เป็นกูกูจะไม่เเก้ตัวนะ ปล่อยไว้อย่างนั้นเเหละ ทำไปก็ไม่มีประโยชน์ ถ้ามีคนมาถามเราจริง ๆ เราก็ตอบเเบบให้เขาคิดไป

>>154 คิดว่าการคุยผ่านตัวอักษรมันก็มีข้อดีที่ทำให้เรากับเค้าได้รู้จักทัศนคติ มุมมองอะไรต่างๆกันก่อนเพื่อจะได้รู้ว่าเข้ากันได้มั้ย ก่อนจะตัดสินใจแสดงตัวว่ามาจีบเค้าจริงจัง มันก็คงใช้เวลาแหละ เรื่องเค้าจะชอบมั้ยต้องไปดูที่หน้างานอีกที และตอนนั้นเราก็น่าจะได้คำตอบให้ตัวเองเหมือนกันว่ากับเค้ามันใช่มั้ย คุยแล้วฝืนมั้ย รู้สึกอึดอัดรึเปล่า

จากประสบการณ์รู้สึกว่าสะดวกใจที่จะแชทก่อนมากกว่าโดนโทรมาจีบหรือเข้ามาจีบต่อหน้า อันนี้บางคนเจอไปอาจจะ awkward ได้

ถ้าเจอคนที่ชอบมากๆก็จีบไปเหอะ ทำตอนนี้ดีกว่าอีก 20 ปีมาเสียใจว่าไม่ได้ทำ
ถึงจะนกมันก็คุ้มที่ได้รู้จักเค้ามากขึ้นอยู่ดี

>>154 ถ้าจีบไปแล้วดูเค้ามีทีท่าว่าเลี่ยงๆก็ถอยออกมา

ขอระบายหน่อยนะ กูต้องหาที่ฝึกงานภายใน 30 นี้ ไม่งั้นต้องไปฝึกตอนปีสี่ ซึ่งก็ทำให้จบช้าไปอีก ก่อนหน้านี้เพิ่งได้ที่นึงไปแต่ไม่ค่อยถูกใจ เลยสละสิทธิ์มารออีกที่ ไม่รู้ว่าโง่รึโง่ เอาความมั่นใจมาจากไหนขนาดนั้น ตอนนี้เครียดมาก พูดแล้วจะร้องไห้อีกรอบ โควิดนี่มันพังทุกอย่างจริงๆ พอคิดถึงชีวิตที่ไม่มีโควิด ที่กูได้ไปฝึกบริษัทที่ฝันไว้แล้วโคตรเศร้า แม่งเอ๊ย ทำไมชีวิตกูมันซวยซ้ำซวยซ้อนได้ขนาดนี้

>>158 ยังพอมีเวลาเหลืออยู่ ถ้าพวกเว็บสมัครงานไม่ประกาศหาเด็กฝึก ก็ลองส่งอีเมล์ไปยังบริษัทหลายๆที่เองเลย แนะนำตัวเอง บอกว่าต้องการฝึกงาน มีสกิลด้านอะไรสนใจตำแหน่งนู่นนี่นั่น (หรือระบุว่าไม่ require ค่าจ้าง บริษัทอยากได้คนทำงานอยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องจ่ายตังค์ยิ่งชอบ) ร่อนไปเยอะๆ

>>158 อย่าเครียด คิดซะว่ามึงโชคดีมากแล้วที่โควิดเหี้ยนี่ไม่เกิดขึ้นตอนมึงเรียนจบกำลังหางานทำแบบกูพอดี เหี้ยสุด ๆ บริษัทที่ตรงกับสายงานกู
แทบไม่มีที่ไหนเปิดรับคนเพิ่มเลย เครียดมาก ถ้าปีนี้ยังหางานทำไม่ได้ กลัวว่าสกิลที่เรียนมากำลังพร้อมลุยแม่งจะด้านเอาเพราะไม่ได้ใช้เนี่ย

>>160 หัวอกเดียวกันเลยโม่ง กอด

กอดด้วย เปิดเว็บหางานแล้วว้าเหว่มาก ตำแหน่งที่ชั้นทำได้อยู่ไหน เฮลโหลว ถ้ามีก็คือต้องการคน ปสก เยอะๆไปเลย เหิ้ม สู้ค่ะ มนุษย์

มึงกูทำไงดีทวงเงินไม่ได้ทวงยันกับพ่อแม่มันก็ไม่ได้โคตรเศร้าเงินกูต้องใช้แม่งง อยากร้องไห้ว่ะ ขนาดพ่อมันทำงานเกาหลี(ผีน้อยอ่านะ)ยังไม่ช่วยรับผิดชอบลูกมันเลย

>>163 ทวงกับพ่อแม่ยังไม่ได้ แสดงว่าสุดจริงอะ คือบ้านเค้าก็ไม่มีตังค์ กำลังลำบากเหมือนกันหรือว่าไม่อยากให้

>>164 คือพ่อมันทำงานเกาหลี(ผีน้อย)ขายตัวมันเคยขอเงินพ่อมาหมื่นนึงมันไม่ใช้เว้ยเอาเงินไปตีหรี่หมดคือแบบทักไปหาพ่อมันไม่รับผิดชอบใดใดกูอยากประจานอยากทำไรสักอย่างแต่ไม่รู้จะทำไงดีแม่งยิ่งโควิคไม่ได้ทำงานไม่มีเงินลูกหนี้ไมเป็นงี้วะบอกจะให้วันที่10แต่ก็ไม่ให้ให้มา1000นึงจะร้อง

>>165 https://www.facebook.com/100013103678803/posts/920621781717936/ แรกคุยกับพ่อมันดีๆหลังพ่อมันกวนเราแถมปัดความรับผิดชอบเราเลยด่าไปด้วย

แล้วมีประกันรถอะไรมั้ยอะ ไม่มีความรู้เรื่องนี้เลย ปกติคนอื่นเค้าไง ทวงหนี้แล้วจ่ายไม่ได้ต้องแจ้งความหรอ

>>163 เหมือนพี่อิดาวเลย ตอนมาขอยืมกอดเเข้งกอดขา แทบจะซบฮีกูให้ได้ พอให้ไปมีก็ไม่คืน เอาไปแดกหรู อวดรวย เปย์คนอื่น กูทวงจนเหนื่อยกูก็เลิกทวง ไปบ่นในเฟส ไอจี ทวิตเตอร์ เอ่ยชื่อมันด้วย ทุกวันๆๆๆๆมันก็ยอมคืน สบายใจ

กูอยากให้คำปรึกษาให้คำปลอบใจเพื่อนได้ดีกว่านี้ว่ะ เพื่อนกูกำลังแย่ แต่กูกลับพูดได้แค่ว่าเป็นกำลังใจให้แค่นี้เอง กูกลัวเพื่อนกูเป็นอะไรไปมากเลย เคยมีประวัติด้วย กูควรจะทำยังไงดี กูรู้สึกไร้ประโยชน์มาก

ในหัวกูมันโล่งไปหมด หาคำที่ดีกว่านี้ไม่ได้แล้ว

>>169 ไปอยู่เป็นเพื่อนๆได้มั้ยอะ เพื่อนจะได้ไม่รู้สึกอยู่คนเดียว

I wish I were there for my family during this hard time. Please, god if you do exist, please keep them all safe.

>>171 อยู่คนละจังหวัดเลยอะตอนนี้

>>173 เราก็มีเพื่อนที่เวลาหน่วงก็คือจะดิ่งในห้วงอารมณ์เลย และไม่ว่าใครจะบอกมันว่าตอนนี้เราอยู่กับแกนะ ยังมีเรานะ มันบอกว่าเสียงก็ไปไม่ถึงมัน และรู้สึกเหงาเหมือนเหลืออยู่ตัวคนเดียว ไม่มีใครเข้าใจมัน เพราะจุดนั้นมันปิดกั้นทุกคนออกไปแล้ว เราไม่รู้ว่าเพื่อนเธอเป็นยังงี้หรือเปล่านะ แต่ที่เราทำคือโทรไปกับวิดีโอคอล หาเรื่องชวนคุยไม่ให้มันคิดเรื่องเครียดๆ เราก็ไม่รู้ว่าเราทำถูกมั้ย แต่ถ้าเพื่อนอยากพูดอะไรก็รับฟังมัน

>>169 ไม่หรอกเธอ เธอรู้ใช่ไหมว่าสุดท้ายสิ่งที่เพื่อนเธอต้องการอาจไม่ใช่คำตอบ ไม่ใช่หนทางแก้ปัญหา ไม่ใช่อะไรขนาดนั้น

แต่เค้าอาจต้องการแค่ใครสักคน แค่นั้นจริงๆ ที่รับฟังเค้าอย่างตั้งใจ ไม่ตัดสินเค้า พร้อมจะเปิดใจและมี sympathy ให้เค้า แค่นั้นเองจริงๆ

เธอทำดีแล้วนะ การที่เธอบอกว่าเป็นกำลังใจให้ มันเป็นสิ่งที่ covers สิ่งที่เธอควรทำไปเยอะ--เยอะมากๆ แล้วด้วย ถ้าเธอกลัว เธอแค่ลองบอกเค้าให้มั่นใจว่าเธอจะอยู่ตรงนี้ เธอขอบคุณเค้าที่เค้าเชื่อใจเธอมากพอจนมาเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟัง เธอแค่บอกว่าเธอพร้อมจะรับฟังเรื่องของเค้าเสมอ

เชื่อเรานะ นี่คือทั้งหมดที่ใครสักคนอาจจะต้องการจริงๆ และขอบคุณเธอด้วย เธอเก่งมากนะ

True

>>139 สวัสดีนะ จริงๆ อยู่แถวนี้สักพักแต่ไม่ได้มาตอบแบบลงชื่อ

อยากส่งเพลงให้เธอฟัง ไม่เกี่ยวกับ Highmore แต่เกี่ยวกับ Willy Wonka and the Chocolate Factory ที่เป็นภาพยนตร์เวอร์ชันต้นฉบับ: https://www.youtube.com/watch?reload=9&v=SVi3-PrQ0pY

There is no life I know to compare with pure imagination.
Living there you'll be free if you truly wish to be.

ถ้าเธอยังอ่านอยู่ ไปเขียนจดหมายที่ https://fanboi.ch/lifestyle/9900/ กัน :) จะเขียนถึงเธอนะ

>>154 นั่นสิ การจีบกันคือยังไงนะ เราก็ไม่เข้าใจเท่าไหร่เหมือนกันแฮะ

แต่อยากเล่าให้ฟัง เราเคยชอบคนคนนึงผ่านตัวหนังสือ เราเห็นสิ่งที่เค้าพิมพ์ เห็นชั้นหนังสือของเค้าที่เค้าถ่ายส่งมาให้ ก่อนจะเห็นหน้าเค้าอีก เราแค่รู้สึกว่าการได้ "อยาก" อยู่กับใครผ่านบทสนทนาหรือผ่านอะไรลักษณะนี้ ถ้ามันสร้างความตึ้กตั้กๆ ให้กับคนสองคนได้ ก็น่าจะเป็นการจีบกันกระมัง?

คุยไปเถอะเพื่อนโม่ง ถ้ามันคุยแล้วอึดอัดก็แค่ไม่ใช่ ถ้ามันคุยแล้วทำให้ครั้งหนึ่งรอเมสเสจเด้งขึ้นมาให้ใจสั่นนิดๆ ก็แปลว่าน่าจะใช่ อย่าไปคิดอะไรมาก

>>177 ได้เลย เพลงที่ให้มันฟีล creepy อยู่นะ โม่งนะ แต่แต๊งกี๋ เดี๋ยววาร์ปไปเขียน

มีใครชอบนึกย้อนไปถึงตอนตัวเองทำผิดบ้างวะ ไอเหี้ยเอ้ย จะหยุดคิดก็หยุดไมไ่ด้เลย รู้สึกแย่มาก ๆ เซงตัวเองชิบหาย

>>179 ไม่เป็นไรนะ ตัวเธอวันนั้นกับวันนี้เป็นคนละคนกันแล้ว เธอเติบโตเป็นคนที่ดีขึ้น และจะมองเห็นคนอื่นที่พลาดเหมือนกันด้วยความเข้าใจมากขึ้น เนื่องจากเคยพลาดในวันนั้นนั่นแหละ เราก็เป็นเหมือนกันแต่ก็จะจำและพยายามระวังไม่ให้เกิดขึ้นอีก

ดังนั้นอย่าโทษตัวเองเลย ใครก็เคยทำพลาดเราต่างไม่สมบูรณ์กันคนละแง่มุม ให้อภัยตัวเองนะ

>>179 เป็นบ่อยมาก เหมือนเอามีดมาแทงตัวเองซ้ำๆ
ช่วงนี้พี่สะใภ้กูท้องอ่อน อย่างกินนู่นกินนี่ กูต้องออกไปซื้อให้ทุกวัน เค้าก็เกรงใจ ฝากกูซื้อร้านข้าวใกล้บ้าน วันนี้กูเพิ่งไปลองกินอาหารร้านนั้น รสชาติจืดชืด ไม่มีความอร่อยเลย พี่สะใภ้กูสั่งซื้อได้ไงทุกวัน
แต่ทุกวันกูก็สงสัยมากว่าหน้าที่กูหรอต้องไปซื้อของให้แกทุกวัน แกก็เพิ่งมาบ่นว่ากูกับพี่อะไม่รู้จักอะไรเลย สังอะไรก็ไม่ได้ สั่งอะไรก็ไม่รู้จัก กูฟังแกปรับทุกข์ไปสักพัก สั่งกูไปซื้อของอีกร้าน
กูขี้เกียจ และสงสัยว่า หน้าที่กูมั้ยวะ แต่พี่กูก็ไม่ว่าง พี่สะใภ้กูก็เรื่องมากอยู่นะ พาลไม่พอใจกูไปด้วย คนท้องอะเนอะ หงุดหงิดไปทั่ว
ถ้ากูมีงานมีการทำจริงๆจังๆ กูคงเอาเวลาที่ถูกใช้ไปหาเงินให้ตัวเอง แล้วพี่สะใภ้กูจะใช้ใครวะ
สรุปหน้าที่กูแหละ แต่กูรำคาญคนเรื่องมากจริงๆนะ

>>181 เมิงก็ให้เขากินอย่างที่เมิงกินดิ กินร้านเดียวกัน พอจะกินก็ถามเขากึ่งบังคับไปเลย เอาไหม ร้านนี้กินประจำ อร่อยนะ จะได้ออกไปซื้อทีเดียวเลย เวลาซื้อก็ซื้อเผื่อเหลือไว้หน่อย เกินดีกว่าขาด ขนมจุบจิบก็มีติดบ้านไว้ก็ดี ว่างๆเขาจะได้หยิบไปกิน ลองขอเงินแม่ไม่ก็พี่เมิงดู

คนท้องอาจจะอารมณ์ขึ้นๆลงๆบ้าง บ้านตัวเองก็ไม่ใช่ ไกลบ้าน ไกลพ่อไกลแม่ ลองคิดดูว่าถ้าเป็นเมิงจะทำยังไง เดี๋ยวอีกสักพักฮอร์โมนเปลี่ยนอารมณ์จะเหวี่ยงอีก คลอดเสร็จมี baby blue (ซึมเศร้าหลังคลอด) อีก ได้มีน้ำตาแตกบ้างล่ะ ดูแลดีๆ คิดซะว่ายังไงก็หลานเมิง

ติดตามยูทูปเบอร์คนนึงที่เขาสร้างสีสันในชีวิตให้กูมากตอนนั้น แล้วช่วงนึงเลิกตามคอนเท้นท์ที่เขาทำบ่อยๆเลยหายจากเขาไปยาวๆ พอกูนึกถึงแล้วไปส่องช่องเขาดันประกาศเลิกทำชั่วคราว(หรือจากไปถาวรเลย)เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว ตอนนั้นรู้สึกว่า โอ้ชิท แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับในสิ่งที่เขาตัดสินใจ ลาก่อน เราจะคิดถึงคุณ

>>182 เอ้อ กูพยายามหาเหตุผลเพื่อซัพความเห็นใจมีน้ำใจที่กูควรจะพึงมีต่อพี่สะใภ้ แล้วมึงให้มาพอดี เค้าไกลพ่อแม่ เด็กในท้องก็หลานกู ขอบใจมาก

>>180 >>181 ขอบใจมาก พยายามจะไม่คิดถึงมันอีก ผ่านมาแล้วว้อยๆๆ เห้ออออออ

อยากได้หนี้คืนว่ะ ปกติเขาทำยังไงวะ ทวงแม่งก็ไม่ให้สักที
ประจานกันในกลุ่มไหนดี

กำลังคิดอยู่เลยว่า ทำแพลตฟอร์มให้กู้ยืมและทวงหนี้แบบเดียวกับสกุลเงินคริปโตดีไหม คนให้ยืมจะให้เงินคนกู้ไปละมีบันทึก+อัตราดอกเบี้ยไว้ด้วย ส่วนคนกู้ถ้ายังไม่คืนเงินตามเวลาที่กำหนด จะเริ่มเจอเตือนและค่าปรับล่าช้า ถ้ายังหน้าด้านอีกก็เจอแปะลงblacklistพร้อมโชว์ชื่อ เลขบัตร10หลักหน้า ปิด4หลักท้าย โชว์ให้เห็นกันจะๆเลย ข้อมูลทั้งของผู้กู้กับผู้ให้กู้ อยู่ในบันทึกที่userทุกคนมาไล่เชคได้หมด ปัญหาคือพวกที่ปลอมประวัติใส่ลงในบันทึกได้(แฮกเข้ามาได้ ) จะมีระบบอุดช่องโหว่แก้ทางยังไงนี่ดิ

>>186 กูจะบอกสูตรให้ กูใช้ได้ผลกับพี่อิดาวมากเเละ แต่มึง ต้องหน้าด้าน และอย่าไปกลัว
โพสหน้าเฟส แท้กมัน หรือไปเม้นทุกสเตตัสมันแชร์ หรือโพส ถ้ามันบล้อก เอาเฟสสำรองส่องเพื่อนมันในเฟส (เเนะนำทำก่อนประจานมัน) ส่งข้อความหาเพื่อนมันรัวๆ เเน่นอนว่าเพื่อนมันจะรำคาญมึง แล้วก็ไปบ่นกับลูกหนี้มึง และเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ลูกหนี้หน้าบางมานักต่อนักละ

วิธีสุดท้าย โพสหน้าเพจที่มึงเรียนอยู่(แน่นอนว่ามึงต้องด้าน กล้า ) มันคืนมึงแน่ๆ ไม่คืนก็ทำต่อไป คนที่อายคือมัน ไม่ใช่เรา

>>188 ตอนแรกกูคิดว่ามึงมาสแปม นี่มึงเป็นเจ้าหนี้จริงเหรอวะ55555+

>>189 สแปมเหี้ยไร กูไปทุกช่องทาง
จนอัดอั้นมาระบายลงโม่ง ต้องขอบคุณความพยายามของกู

กูเหนื่อยกับการที่ต้องพร้อมตอบแชทเพื่อนตลอดเวลาว่ะ คือกูอยากตอบแชทตอนที่กูพร้อม อยากตอบ บางทีกูดู yt หรือทำงานอย่างอื่นอยู่เงี้ย แต่แชทแม่งเด้งขึ้นมากูก็เลยปัดทิ้งไปละค่อยมาตอบทีหลัง กูก็โดนน้อยใจใส่อีก มีการพิมพ์ข้อความว่ามาละก็ลบ คือแม่งเป็นเพื่อนที่ดีนะ แต่มีแค่เรื่องนี้แหละที่กูจะปสดกับมัน กูควรทำยังไง กูไม่อยากเลิกเป็นเพื่อนกับมันเพราะเหตุผลงี่เง่าอย่างนี้

ปล.กูบ่นถูกมู้ใช่มั้ยมึง

>>191 ในมุมของเพื่อน เเชตคุณมันขึ้นว่าออนไลน์เหรอวะ

>>191 มันขึ้นอยู่กับว่าเพื่อนคุณเป็นคนอย่างไงด้วย ถ้าเค้าเป็นคนตอบแชทคนอื่นไวเค้าก็อาจจะอยากให้คนอื่นตอบเค้าไวบ้าง แต่เรากับเพื่อนเราเป็นเหมือนกันตรงที่จะตอบเมื่ออยากตอบหรือมีเหตุจำเป็นมากๆ บางทีเจออ่านแล้วเงียบ แต่พอมันเป็นสิ่งที่ทุกฝ่ายทำ มันเลยกลายเป็นเรื่องปกติและใครจะมาเรียกร้องให้อีกคนตอบเร็วไม่ได้ เป็นเรื่องต้องให้อภัยกันได้เพราะตัวเองก็ทำ
เราว่าคุณลองคุยกับเพื่อนดีๆถึงเหตุผลของคุณและฟังเหตุผลของเพื่อนเพื่อแลกเปลี่ยนมุมมอง บางทีอาจจะเข้าใจกันมากขึ้น

ถูกมู้มั้ยวะ สั่งของช๊อปปี้ไป แต่ได้อย่างอื่นมาแทน เจ้าของร้านทักไปป่านนี้ยังไม่ตอบ กูแพนิคกดคำร้องขอเงินคืนไปแล้ว แต่อยากได้ของที่สั่งมากกว่า ยังไงต่อดีวะ

>>195 ลองติดต่อ customer service ของช้อปปี้ไปก่อน

>>196 ขอบใจนะ ล่าสุดร้านติดต่อมาแล้วว่าจะส่งของให้ ไม่ต้องส่งของคืน

เบื่อพวกผู้ใหญ่ที่ชอบข่มคนอายุน้อยกว่าจังเลยหว่ะ คือกูเจอมาหลายคน ที่อายุซัก 45++ ชอบมาเปิดประเด็นคุยกับกูก่อน แล้วถามนู่นนี่เรื่องส่วนตัว แล้วก็ตามด้วยการให้ข้อคิด คำแนะนำในการใช้ชีวิต (ซึ่งกูไม่ได้มีปัญหาตรงนั้น และไม่ได้ถามไง) แล้วเค้าก็จะพราวด์ว่าเนี่ยที่เค้าพูดเนี่ยให้เราลองเอาไปปรับใช้ดูนะ กูก็ได้แต่ยืนงง อะไรของมึงวะ จะตัดบทก็ดูเสียมารยาท แล้วเค้าก็จากไปด้วยความพราวด์ว่าได้สั่งสอนเด็กเป็นวิทยาทานแล้ว กูเจ๋ง เบื่อหว่ะ ใครมีวิธีรับมือคนแบบนี้มั่ง

>>197 ดีใจด้วย

>>198 ปกติจะทำแค่ฟังๆแต่ไม่เถียง เดี๋ยวสอนหนักกว่าเดิม หาจังหวะแล้วเฟดออกมา

>>198 มึงต้องเจอของกู อายุน้อยกว่าแม่กูอีก สอนกูไม่ว่านะ แต่จุกจิกจู้จี้ทุกเรื่องการเป็นอยู่ของกู ให้กูเปลี่ยนนู้นนี่นั่น อย่าไปคบคนนั้นคนนี้(เพื่อนกูตั้งแต่สมัยอยุบาล) ขนาดแม่กูยังไม่ขนาดนี้เลย แล้วอ้างว่า ผ่านมาก่อนนนนน ควยยยยยยยย

เพื่อนแท้ยังมีอยู่จริงไหมวะ

>>202 มีดิ อยู่ที่ว่าจะเจอไหม

>>203 ชาตินี้กูว่ากูไม่น่าเจอ 555

>>204 สำหรับนี่ทั้งชีวิตก็มีอยู่ 1 คนถ้วน
ถ้าให้เลือกระหว่างเพื่อนกับแฟน ก็เลือกเพื่อนแบบไม่คิดเลย

>>202 มีจริง คนที่กูมองข้ามมันมาเสมอแต่มันยังอยู่ข้างกู จนวันนี้กูคิดได้และ กูจะซื่อสัตย์กับมันยิ่งกว่าหมา ทุกคนที่เข้ามา มันจะเป็นที่1ของกูเสมอ

ไม่เคยเจอว่ะ ไม่มีก็ไม่ตาย

อียูน อีเอ๋อ

เจ็บร้อนในโว้ยยย จะยิ้มก็ไม่ได้ เจ็บปาก กินน้ำมากก็ฉี่บ่อย กินน้ำน้อยก็ร้อนใน เฮ้อออ

ในนี้มีใครเคยหนีออกจากบ้านบ้างมั้ยวะ ปกติถ้าจะหนีออกจากบ้านต้องทำยังไงบ้าง หนีออกจากบ้านกันตอนอายุเท่าไร
ตอนนี้กูอยู่มหาลัย อยู่หอก็พอช่วยให้กูหายใจได้บ้าง กูรู้ว่ากูต้องอดทน แต่กูอยากหนีออกจากบ้านให้เร็วที่สุดอ่ะ

>>210 ไม่เคยออกจากบ้าน แต่คิดว่าถ้าอยากอยู่หอแล้วไม่ต้องยุ่งที่บ้าน ต้องหาเงินค่าหอ ค่ากินอยู่เอง

>>206 มึงโชคดีว่ะ กูอยากเจอแบบมึงบ้าง ดีใจกับมึงด้วยนะ ถ้าเกิดวันใดวันนึง มึงมีปัญหาอะไรกับเพื่อนคนนั้น มึงต้องมีสติมากๆนะ รักษาเพื่อนคนนั้นไว้ดีๆนะ

ถึงคนจะบอกว่าเว็บโม่งแย่ แต่กูว่ามันมีดีมีข้อเสียของมันนะ เว็บนี้กูได้ปลดปล่อย กูได้ระบายในสิ่งที่กูไม่สามารถทำมันได้ชีวิตจริง กูเหมือนได้รับอิสระชั่วคราวในที่เทาๆนี้อะ^^

>>211 โอเค กูจะพยายามนะ กูจะลองหาเงินเรื่องค่ากินค่าอยู่ก่อน ถ้ากูมีเงินพอแล้วแล้วค่อยขยับไปเรื่องค่าหอ

>>213 จริงมึง เวลาที่กูนอนไม่หลับ กูก็เข้าโม่งมาอ่านเนี่ยแหละ นอกจากได้ระบายเองแล้ว ก็ได้ฟังคนอื่นระบายด้วย อย่างน้อยก็ยังมีพื้นที่ที่ทำให้กูรู้สึกสบายใจ

>>213 นี่ก็คือเหตุผลที่มาเล่นโม่ง เพราะบางเรื่องก็พูดกับคนในชีวิตจริงไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็เหอะ

>>214 เออ ขอให้ได้ออกมาอยู่เร็วๆ การหาต้องหาเงินเองคงไม่สบายเหมือนเดิม แต่คับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยาก

ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นชืมเศร้า​รืเปล่า ทั้งวันกินเข้าแค่ข้าวมื้อเดียว น้อยๆ ก็อยู่ได้ เบื่อไม่อยากทำอะไร อยากนอนทั้งวัน อยากตายตลอด รู้สืกตัวเองไร้ค่า เป็นตัวภาระ​คนอื่น ไม่กล้าบอกใครเลยว่าคิดอะไรแบบนี้ แม่เราเห็นเราชืมๆก็ถามแต่ว่าเป็นโรคจิตใช่ไหม โรคจิตรืเปล่า ไม่ชอบคำนี้เลยเหมือนรู้สืกตัวเองเป็นบ้าจริงๆ
เอาแต่เรื่องเราไปเล่าให้คนอื่นฟัง พอเราเล่าอะไรให้ก็เอาไปเป็นหัวข้อเม้าท์​กับคนที่มาบ้าน บอกอยู่ว่าอย่าเล่าให้ใครฟัง อืดอัดจะตาย ไม่สามารถปรืกษาใครได้ มีความฝันมีอะไรเยอะแยะที่อยากทำแต่ก็อยากตายในเวลาเดียวกัน
คุณบอกว่าเราเป็นลูกสาวคนเดียวแต่อัปลักษณ์​ไม่เหมือนใครเขา จะให้ทำยังไงดี คุณไม่ให้เราตายแต่ก็ไม่ได้ทำให้เราอยากอยู่

>>218 กูก็เหมือนกัน ช่วงนี้กินอะไรไม่ได้เลย
ไม่มีตัง

>>210 หากระเป๋าเป้ ใส่เสื้อผ้าไว้ 3 ชุด อาหารสำเร็จรูป 9 มื้อ โทรศัพท์สำรอง เงิน น้ำขวดใหญ่ 2 ขวด มีด บัตรประชาชน เอกสารประจำตัวต่าง ๆ เคลือบหมดเเล้ว
เดินออกไปสถานีรถไฟ สถานีขนส่งก็ว่าไป
ทางที่ดีถ้าจะหนีออกจากบ้าน ก็คิดหาที่อยู่ไว้ล่วงหน้าด้วย เเล้วก็หาเเหล่งเงิน ของานคนรู้จักทำ ระวังพ่อเเม่เเจ้งตำรวจให้มาตาม ทิ้งจดหมายบอกไว้ก็ไม่เสียหาย เเล้วก็ทิ้งให้คนรู้จักไว้ด้วย เผื่อพ่อเเม่ฉีกทิ้ง (ถ้ากลัวก็เดินหลบกล้องวงจรปิด เเล้วให้คนที่จะมารับเราไปรอที่สถานที่หนึ่ง ปลอดกล้องวงจรปิด เเล้วเราก็เดินไปหา เตี๊ยมเรื่องให้คนที่มารับเราด้วยเผื่อตำรวจมาตาม)
เเต่เเนะนำว่าวางเเผนดี ๆ ก่อนที่จะหนี เพราะมันคือการไปตายเอาดาบหน้า

>>220 หลังจากมีที่ทำงานเเล้วก็เก็บเงินซัก 5 ปี เเล้วโยกไปต่างประเทศเลยถ้าสะดวก เพราะมันจะดีกว่าไทยอยู่เเล้วล่ะ ทำตัวขี้เหนียวหน่อยนะถ้าเกิดว่าหนีได้เเล้ว

>>218 ช่วงนี้ก็ซึมๆ เหมือนกัน ของเธอมันเพราะบ้าน toxic ด้วยรึเปล่า บางทีผู้ใหญ่ก็ไม่รู้ว่าควรพูดหรือไม่พูดอะไร เค้าไม่เข้าใจหรอก ของเราเรารู้สึกว่าจะยังตายไม่ได้ยังมีอะไรที่อยากทำ ที่ๆ อยากไปอยู่ ถ้าอยากระบายให้ใครฟังก็ลองโทรปรึกษา 1323 โทรฟรี แต่อยู่ที่ว่าสายจะว่างรึเปล่า เคยโทรไปใช้ความพยายามอยู่เหมือนกันกว่าจะได้ แต่ก็ได้ระบายดีแหละ

อยากอยู่คนเดียวอ่ะควรทำไงดี บ้านกับมหาลัยตอนนี้ห่างกันประมาณสิบโล แต่คนไปรับส่ง แต่ตอนนี้มีกักตัวอยู่เพราะงั้นต้องทนอยู่บ้านไปก่อน

ที่อยากอยู่คนเดียวเพราะกูอยากมีอิสระ แล้วก็ทำอะไรให้ตัวเองมากกว่าอยู่ที่บ้านอ่ะแต่ตอนน้คิดว่าควรขับรถเป็นก่อนถึงค่อยย้ายออกดีกว่าจะได้พึ่งตัวเองไปไหนมาไหนได้สะดวก

อยากอยู่หอออไม่อยากอยู่บ้านกับพ่อแม่ อยากหาอาหารกินเอง ทำอะไรเอง พึ่งตัวเองดูอ่ะว่าจะไปได้ไกลแค่ไหน เพราะตอนนี้อยู่บ้านมันไม่ได้ทำอะไรเลยเพราะกูรู้สึกว่าถ้ากูทำมันดูไม่ใช่ตัวกูเอง เลยปล่อยแม่บ้านทำ เป็นอีโก้อย่างนึงเลยอ่ะ ;-; คือตอนนี้อยากทำอะไรพ่อแม่ก็ขัด ไม่ช่วยซัพพอร์ตกูเลยเซ็ง อยากกินอะไรก็ไม่ได้กิน กูบอกอยากไดเอตแบบคีโต อยากได้ห้องส่วนตัว ก็ไม่เปลี่ยนอะไรสักอย่าง แถมทำอะไรก็บ่นตลอดว่าทำไมไม่ช่วยงาน ก็กูไม่อยากทำ สังคมบ้านมัน toxic มากสำหรับกูตอนนี้ อยากอยู่คนเดียว คือกุก็รู้ตัวเองก็เรื่องมาก แต่กูรู้สึกว่าถ้าอยู่คนเดียวได้มันจะดีขึ้นมากๆเพราะกูรู้ว่าไม่มีแม้บ้าน พ่อแม่มาคอยเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวมันก็น่าจะดีขึ้นกว่านี้ เพราะตอนนี้กูอยู่เหมือนไม่มีชีวิต ไม่รักตัวเองเลย

ไม่อยากกลับไปทำงานที่ออฟฟิศแล้วอ่ะหลังจาก wfh มา ไม่อยากเจอคนเยอะ ๆ ตอนเดินทาง ตอนเที่ยงที่เป็นเวลาพักก็เหมือนไม่ได้พักเพราะจะแยกไปกินข้าวคนเดียวก็แปลกต้องไปลงกินข้าวกับทีมที่โรงอาหารในตึก คนก็เยอะเดินไปเดินมาจนเวียนหัว รู้สึกร่างกายไม่ได้พักเลย เหนื่อยมาก ๆ กว่าจะเลิกงานกลับบ้าน ยังไม่รวมเวลาที่ต้องพยายามสนทนากับคนอื่นอีก wfh คือสวรรค์จริง ๆ ไม่ต้องเจอสิ่งที่ว่ามาเลยแม้แต่อย่างเดียวมีเวลาคิดงานคนเดียว แต่คนอื่น ๆ ในทีมไม่มีใครอยาก wfh ต่อเลย มีแต่บอกว่าอยากไปทำงาน wfh มันเงียบไปเหงาไป มีปัญหาเรื่องประสานงาน ซึ่งกูไม่รู้สึกว่ามีง่ะรู้สึกว่าคุยไลน์ก็ได้ไม่จำเป็นต้องเจอหน้า ก็เข้าใจนี่นา

พอจะต้องกลับไปทำงานที่ออฟฟิศอีกก็รู้สึกวิตกกังวลมาก ๆ จนนอนไม่หลับมาหลายวันแล้ว ยิ่งมีตัวเราคนเดียวที่รู้สึกชอบการ wfh ในขณะที่คนอื่นบอกไม่ชอบก็ยิ่งรู้สึกแย่

>>223 เราเข้าใจเลย โลกของเราเปลี่ยนไปเยอะมากหลังจากย้ายเข้ากรุงเทพมาอยู่หอพัก ความโชคดีคือบ้านห่างพอที่จะให้อยู่หอ แต่ก็ไม่ห่างเกินไปที่จะกลับบ้านเสาร์อาทิตย์ ชีวิตการอยู่หอคือชีวิตที่ได้จัดการทุกอย่างเอง ทำอะไรให้ตัวเอง ด้วยตัวเอง เดินเล่นตอนค่ำๆ แบบที่ชอบเดินเล่น overstay ที่มอตอนทำงาน มันเป็นชีวิตที่มีความสุขอยู่แหละ

ตอนนี้ที่บ้านก็มีปัญหาประมาณนี้แต่เป็นกับน้องที่จะย้ายมาเรียนมอปลายในกรุงเทพ โชคดีที่เราคุยกันแล้วเรื่องพื้นที่ส่วนตัวหรือเรื่องปัจจัยหลายๆ อย่าง และที่บ้านรับฟังด้วยความเข้าใจ

อาจจะดูยาวไกล แต่ถ้าลองเปิดใจคุยได้ ลองดูนะ เราก็ไม่คิดว่าจะได้มาแนะนำอะไรแบบนี้เหมือนกัน จากคนที่ที่บ้านไม่ค่อยเปิดใจอะไรเลย แต่ว่ามันก็เกิดขึ้นแล้ว โดยที่เราก็ยังงงๆ อยู่ เป็นกำลังใจให้นะ

อยากอยู่ในที่ ๆ เราไชน์บ้างอะ แต่ไม่รู้มันอยู่ที่ไหน

>>225 อยู่คนเดียวละรู้สึกว่ารักตัวเองมากขึ้นเลยใช่ป่ะ คือกูคิดแบบนี้นแหละว่ามันต้องทำอะไรเพื่อตัวเองอ่ะมันก็ต้องรักตัวเอง(...) ตอนนี้กูน้ำหนักเกินเกณฑ์จนเจ็บขาเลยอะ เลยอยากลดน้ำหนักแบบไวๆ หาวิธีเจอคีโต พอบอกพ่อแม่ละเค้ายังซื้อไก่ย่างข้าวเหนียว ข้าวไข่ดาวหมูสามชั้นมาให้กินกูเลยหงุดหงิด เหมือนเค้าไม่ฟังไม่เข้าใจไม่ใส่ใจกูเลย ทั้งๆที่กูก็ยังไม่ใส่ใจหาข้าวให้ตัสเองกิน5555555

เมื่อวานคุยกับที่บ้าน สรุปเค้าให้กูลองอยู่คอนโดคนเดียวที่เคยอยู่ตอนเด็ก 1 เดือน แต่อาทิตย์แรกต้องให้แม่ไปอยู่ด้วย จะได้รู้เบสิค แบบติดต่อใครยังไง ถือว่าก้าวแรกดีอยู่

>>227 พ่อแม่เธอก็เหมือนพ่อแม่คนอื่นแหละ เค้าก็ซื้อของที่เคยซื้อให้เธอ เพราะถ้าไม่ใช่คนที่สนใจหรือศึกษาข้อมูลมาก็คงไม่รู้ว่าคีโตคืออะไร ถ้าเธออยากกินอาหารคีโตเธอต้องทำให้เค้าเห็นว่าเธอจริงจัง ลิสต์ของกินที่กินได้กับกินไม่ได้มา เธอต้องมีวินัยด้วย และจริงๆ ของพวกนี้เธอสามารถซื้อเองได้ ขอโทษนะที่ต้องพูดแบบนี้ เราว่าเธอยังพึ่งพาคนอื่นมากไป พอเธอพึ่งคนอื่นมากไป คนอื่นอาจจะมองว่าเธอทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้ เค้าเลยอดห่วงไม่ได้น่ะ ตอนนี้ได้โอกาสมาอยู่ข้างนอกแล้วก็ทำให้เค้าว่าเธอดูแลตัวเองได้ ซื้อข้าวเอง ทำความสะอาดบ้าน ซักผ้า ทุกอย่าง (ทำให้แม่ด้วยยิ่งดียิ่งบอกว่าดูแลคนอื่นได้) ถึงเวลาต้องพึ่งพาตัวเองจริงจังแล้ว

กูเป็นเพื่อนกับผู้หญิงคนหนึ่งครับ เมื่อก่อนก็สนิทกันคุยทุกวัน ตอนสมัยเรียน
เขาก็สวย เป็นดาวเลย กูก็ชอบหลงเลยนะ แต่ไม่ได้จะครอบครอง แบบคุยด้วยแล้วมีสุข

ตอนนี้โตเป็นวัยทำงาน พอกูทักไป เป็นเดือนก็ไม่ตอบ
กูเลยโทรไปถามเลย แบบโวย เขาบอก ยุ่งมากตอบไม่ได้ พ่อแม่ยังไม่ตอบเลย

มึงจะเชื่อไหมว่า มีคนทำงานยุ่ง จนตอบไม่ได้เป็นเดือนได้ แม้คนทำงานทั้งวันก็ต้องตอบได้แหละ

กูุเลยตัดออกจากชีวิตเลย แต่แบบกูเคยหลงไง กูุก็เลยมาเครียดปวดหัว แบบผูกพันด้วย

คิดมากสับสนกับตัวเอง กูตัดสินใจถูกไหมไรงี้ แต่ก็ไม่คุยมาหลายปีล่ะ
กูควรอดทนคุยต่อไปไหมให้รู้เรื่อง ถึงแม้ แม่งจะตอบเดือนละ 1 ครั้ง

คือกูมีสิ่งของจะให้เขา ไม่ได้ให้เป็นปี กูเลยจะต้องให้ให้ได้ กูบอกจะให้ของตั้งแต่ต้นปี จนคุยถึงสิ้นปี ก็ยังคุยไม่รู้เรื่องซะที
กูทนไม่ไหว ปิดทุกช่องทางหมด เลิกติดต่อเลย มึงคิดว่าไง

>>229 เลิกติดต่อไปเลยอาจจะโล่งก็ได้นะ

>>229 เขาคิดว่ามึงชอบ ไม่มช่แค่คุยแบบเพื่อน แต่เขาไม่ชอบมึง เลยไม่อยากตอบ

โดนโกงคือกูไปแข่งขันเกมหนึ่งมา ใครชนะได้ไปแข่งที่ประเทศจีน

ทีนี้ รอบชิงชนะเลิศ กรรมการกับคนแข่ง รุมหัวกันโกงกู คือคนแข่งแพ้ แต่กรรมการแม่งก็ให้เริ่มใหม่ 2-3 รอบ
กูเลยไม่ชนะซะที มันก็โกงเรื่อยๆ แม้กูจะฆ่ามันตายในเกมหลายรอบแล้ว

รางวัลเป็นเงิน 2 หมื่น กับได้ไปต่างประเทศฟรี กินฟรีอยู่ฟรี ได้แข่งมีโอกาสได้เงินอีก

ส่วนกูเล่นเก่งสุด ได้ 0 บาท โดนแพ้เพราะโกง
กูเครียดไปโรงบาลเลย เพราะแม่งเป็นความฝันของกูเลย กูเหนื่อยเดินทางจากต่างจังหวัด ฝึกตั้งนาน

มึงคิดว่ากูควรคิดยังไงกับเหตุการณ์นี้

>>232 เกมไรวะ ให้เริ่มใหม่ได้ตั้งหลายรอบ ทำไมกรรมการตัดสินว่ามึงเเพ้ มีคนท้วงมั้ย

>>233 มันเป็นเกมหุ่นต่อสู้กัน เกมไม่ดังเท่าไหร่

กูแพ้เพราะว่า แม่งแพ้แล้วขอกรรมการเริ่มใหม่ๆไปเรื่อยๆ จนแม่งชนะไง
ใครจะท้วงให้กูล่ะ ไม่มีใครรู้จักกู ไม่มีใครเข้าข้างหรอก
ตอนแข่งกูตะโกนแบบหัวร้อนเลย เรื่องโดนโกง เหมือนบ้า แต่แม่งก็ท้วงไรไม่ได้

กูก็ชอบมาคิดว่า ถ้ากูได้รางวัลนะ กูคงชิว กูแบบรู้สึกเสียดาย+แค้นไง

>>229 เหมือนมึงฝืนตัวเองอะ มึงไม่จำเป็นต้องสนใจ
ปล่อยวางบ้าง

เมื่อเป็นคนที่เกลียดครอบครัวตัวเองมาก มีหลายเกิดขึ้นทำให้เกลียดครอบครัว พอมาถึงจุดๆหนึ่งกูรู้สึกสงสารครอบครัวอยากดูแลพ่อแม่
แล้วก็มีความรู้สึกเพิ่มเติมมาอีกอย่างหนึ่ง อยากทำงานพวกการกุศลต่างๆ แต่ก็ได้แค่คิดเพราะตัวกูเองยังเอาตัวเองไม่รอดเลย

>>236 เค้ามีซัพพอร์ตให้อยู่เเล้วนะ พวกงานการกุศลน่ะ

ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองเข้าบอร์ดโม่งบ่อยเกินไปคือว่างหรอวะ

เมื่อมึงรู้สึกสิ้นหวังกับประเทศเหี้ยนี่มากๆ แต่ทำอะไรไม่ได้ ไม่มีปัญญาย้ายไปอยู่ต่างประเทศที่พัฒนาแล้ว ได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานหาเงินเสียภาษีให้เหี้ยผลาญต่อไป

ไม่ชอบวันจันทร์เลย เหมือนโดนบังคับให้สู้อีกแล้ว

กูเล่าในนี้ได้ใช่มั้ย กูอยากพิมพ์ระบายแต่พิมพ์ลงเฟซส่วนตังคงไม่เหมาะสม นอนคิดถึงสมัยประถมเล่นๆแล้วรู้สึกได้ว่าชีวิตประถมกูแม่งโคตรเหี้ย ครูเหี้ย เพื่อนเหี้ย สังคมเหี้ย เรื่องดีๆก็มีแต่เรื่องเหี้ยๆมันเยอะ โรงเรียนประถมกูเป็นโรงเรียนกลางๆในจังหวัดเล็กๆ เด็กส่วนมากก็ชนชั้นล่าง-กลางธรรมดาๆนี่แหละ สังคมขี้อิจฉา+ปากส้นตีนเห็นใครเด่นหรือได้ดีไม่ได้ต้องแซะตลอด ไม่ได้คิดอะไรหรอกขอแค่ให้ได้แซะ แค่ไม่ชอบไปลำบากหรือทำอะไรเหมือนพวกแม่งนิดหน่อยก็โดนด่าว่าสำออย ลูกคุณหนู ด้วยความที่กูเป็นญาติคนมีตำแหน่งในโรงเรียนตอนเด็กๆกูก็ขี้อวดอันนี้กูยอมรับว่ากูเหี้ยเองแต่ช่วงหลังๆกูก็เลิกแล้วไงแต่บางคนแม่งเหมือนแค้นกูมาจากชาติปางก่อน เพ่งเล็งตามแซะตามจิกกูอยู่ได้กูโคตรรำคาญเลย เช่นครูสอนวิทย์คนนึง ชอบตามตัวดุคุยด้วยดีๆไม่ได้ชอบทำหน้าบึ้งใส่ เป็นเมนส์ตลอดชีวิตเหรอกูถามจริง นางแบ่งนักเรียนเป็นกลุ่มเวลาส่งงานหรือเรียน เวลาคนในกลุ่มทำงานผิดหัวหน้าต้องรับผิดชอบด้วย กูเป็นหัวหน้ากลุ่มแล้วคนในกลุ่มกูทำงานผิดกูก็ต้องไปโดนตีกับแม่ง พอเป็นกลุ่มอื่นเสือกไม่โดน ส้นตีนจริงๆ ชอบว่ากูแรงๆกาว่ากูอวดเก่งทั้งๆที่พึ่งเจอกู เวลาใครทำผิดอะไรๆก็กู ต้องไปส่งงานเป็นกลุ่มไร้สาระชิบหาย ถ้าคนในกลุ่มไม่มาก็ไปส่งไม่ได้ ส่งไม่ได้ก็โทษกู กูตอบผิดนิดหน่อยก็ด่าแทนที่ตะบอกดีๆ เหมือนต้องการให้กูขายหน้า ไปส่งงานก็ชอบเบี้ยวกู กูก็มีธุระแต่กูต้องมารอมึงกินข้าวเหรอ นีดเที่ยงครึ่งกูก็มาเที่ยงครึ่งเสือกมาทำเหมือนกูมาผิดเวลา พอกูบอกกูมาตรงก็ทำหน้าบูดบอกให้รอนางกินข้าว มาทำงานหรือมาตามจับผิดชีวิตกูคะ ดีหน่อยเทอมสองนางย้สยออกแล้วก็ไม่ค่อยมาสอนแล้ว ก่อนออกก็พูดหน้าเสาธงด้วยภาพลักษณ์ดูเป็นคนตลก อีดอกปลอมมาก อย่าคิดว่าทำตัวแอ๊บแบ๊ว5นาทีแล้วมึงจะเป็นคนดีขึ้นค่ะ กูจำไม่ลืม คนอื่นอาจจะขำแต่กูไม่ขำด้วยอ่ะ กูงงมากเพื่อนกูชอบนางไปได้ไง เป็นมาโซคิสต์เหรอ ครูหลายคนก็ตามแซะเรื่องญาติกูอยู่นั่นแหละ บอกหลานxxxxลูกคุณหนูงู้เนงี้ เหมือนไม่แซะกันแล้วจะตายอ่ะ บางคนก็สอนเหี้ยไรไม่รู้เอามาใช้ไม่ได้ คือแกเป็นคนดีนะแต่เห็นที่แกสอนแต่ละอย่างแล้วกูกรอกตา อีเครื่องบินพลังยางเนี่ยให้กูทำทำไม เอาไปทำไรได้วะให้เขียนกิจวัตรประจำวันพออ่านแล้วไม่พอใจรที่เด็กไม่ทำงานบ้านก็ไล่ไปทำใหม่ คือยุ่งเกินไปมั้ย เด็กบางคนบ้านจ้างแม่บ้านเงี้ย บางคนไม่พอใจก็ด่ากับตีอย่างเดียวเลย เพื่อนก็ไม่รู้เป็นเหี้ยไรชอบแซะกูจัง กูไม่ชอบทำนู่นนี่ก็ด่ากูหาว่ากูลูกคุณหนู บางวิชากูเก่งกว่าก็หาว่าอวดเก่ง กูก็รู้กูก็พูดอ่ะว่ามันเป็นยังไง วันๆนั่งงอมืองอตีนรอแต่ให้คนอื่นช่วยไม่เคยทำห่าไรเอง ครูที่สอนก็ไม่ได้จบมาเฉพาะทางสอนผิดๆถูกๆ มีดีที่พูดเอาตัวรอดเก่งเด็กเลยไม่อะไรด้วย และยังมีอีกหลายเรื่องที่กูด่าก่อนมาพิมพ์ในนี้ในหัวกูแต่กูลืมไปแล้ว เพื่อน+ครูดีๆก็มีแต่น้อย ส่วนมากเรื่องบ้งๆกลยเรื่องดีๆหมด บางคนเหมือนเป็นเมนส์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย บางวันก็เหวี่ยงไปทั่วกูตามไม่ทัน คิดๆดูชีวิตกูก็เหี้ยใช้ได้นะสำหรับเด็กประถม555 เก่งมากตัวกูที่อยู่แบะยังไม่ด่าใครค่อหน้าพวกแม่งไปตอนนั้น

อีสัส ไม่คิดจะทำงานก็ออกไป พอกูถามงานแม่งก็โมโหใส่ มึงเป็นคนรับผิดชอบงานนี้นะเว้ย อีเหี้ย

เลื่อนวันหยุดทำควยไรนักหนาวะ

เนื่องจากมันกักตัว กูเลยเล่นเกมหนักเลย 555 คือ (มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร สบายกว่าเรื่องปากท้องเยอะ)
แต่กูรู้สึกว่า เพื่อนกูบางคนเวลาปกติก็โอเค แต่เวลาเล่นเกม กูเข้ากะมันไม่ค่อยได้ว่ะ บ่นมากเกรงใจ กูบ่นสั้นๆ แค่นี้ละกัน

กูไม่ไหวแล้วเพื่อนโม่ง กูอยากหาเพื่อนที่เข้าใจระบายแต่ไม่มีใครเข้าใจคนแบบกูฉะนั้นกูขอมาระบายตรงนี้ละกัน

คือกูรู้สึกว่ากูเป็นคนอ่อนไหวกับการแยกจากชิบหายเลย แล้วดันเป็นพวกชอบดูหนังแนวนี้ด้วย ฮือๆ
เวลากูดูหนังหรืออ่านนิยาย/การ์ตูน เรื่องไหนที่มีพล็อตเกี่ยวกับรักไม่สมหวัง หรือพวกแนวที่ตัวเอกต้องแยกจากกันในตอนจบนี่กูจะร้องไห้บ่อน้ำตาแตกจริงๆ ยิ่งเป็นเรื่องแนวที่ตัวละครอายุขัยแตกต่างกันนี่ยิ่งทำกูจิตตก เพราะรู้ดีว่าทั้งสองไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ตลอดไป พอคิดว่าฝ่ายนึงต้องมองดูคนรักแก่ตัวและจากไปในขณะที่ตัวเองยังไม่เปลี่ยนแปลงแค่นี้กูก็รู้สึกสงสารจนแทบอยากจะร้องไห้ออกมาแล้วอะ

ถ้ามันเป็นแค่อารมณ์อินกับในหนังอย่างเดียวกูคงไม่ระบายนะ แต่ปัญหาคือกูดันเริ่มเอารู้สึกแบบนี้มาคิดกับชีวิตจริงแล้วว่ะ ...ตอนนี้กูไม่กล้าปฏิสัมพันธ์กับใครแบบสนิทสนมเลยแม้กระทั่งคนในครอบครัวว่ะ กูมักทำตัวเย็นชาและเว้นระยะเอาไว้ระดับหนึ่ง เพราะกูกลัวว่าวันนึงเขาจะจากไปแล้วกูจะเสียใจจนทนไม่ได้ อย่างล่าสุดน้องหมาที่อยู่กับบ้านกูมา 15 ปีตายไปกูแทบจะนอนไม่ได้กินไม่ได้เป็นเดือน มาถึงตอนนี้พอทำใจได้แล้วแต่ก็ไม่กล้าที่จะหาเลี้ยงเพิ่มเพราะรู้ว่าน้องอายุสั้นกว่าคนเราแล้วกลัวการจากลาว่ะ

ขอโทษที่กูมาระบาย กูดูเรื่อง The Myth กับ White snake มา แล้วคอมโบด้วย Dog purpose กับ Hachiko จนกูดิ่งหยุดร้องไห้ไม่ได้เลย

>>245 โห ดูเรื่องฮาจิแล้วจะไม่ให้ดิ่งยังไงไหว ตอนดูจบนี่คือสะอื้นเป็นหมาเลย ความรัก ความซื่อสัตย์ของหมาที่หวังจะได้เจอเจ้าของมันโคตรบริสุทธิ์ อินกว่าหนังรักของคนอีก ก็ไม่แปลกหรอกที่จะกลัวความรัก เพราะกลัวความเจ็บปวด มันคือกลไกการป้องกันตัว แต่สำหรับนี่ถ้าเป็นคนในครอบครัวและคนที่ดีกับเราจริงๆ ก็รักเค้าเต็มที่เลยว่ะ เพราะมีคนใกล้ตัวตายด้วยเลยคิดว่าชีวิตมันสั้น รู้สึกกลัวที่จะไม่ได้ทำอะไรให้เค้ามากกว่า

จะเข้าเฟสเก่าที่ทิ้งไว้นาน พิมทุกรหัสทีมีก็ยังเข้าไม่ได้
กดลืมรหัส ส่งข้อความไปในเมล พอจะเข้าเมล เมลบอกไม่มียูสนี้ในระบบ กุงง

ได้คำตอบว่าเมลน่าจะโดนลบ แต่เฟสกุยังมีตัวตนแบบเข้าไปส่องได้ แต่ใช้ไม่ได้

>>248 แสดงว่าทิ้งไว้นานมาก

ทำไมเวลากุอินอะไรต้องมาเจอคนขัดมู้ด อยากมีซีนหรอสัด ไม่เคยได้มีความสุข​จริงๆเลย เป้นเหี้ยอะไรนักไอ้คนขวางโลก

กูปรึกษาหน่อย กูไม่รู้ตอนนี้กูเป็นอะไรกูหิวมากนะ แต่พออาหารมาอยู่ข้างหน้ากูก็ไม่อยากกินอะกินได้แค่สองสามคำเอง แต่กูก็ยังหิวอยู่นะ 5555

>>251 ของที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่ของที่อยากกินป่าว

>>252 ไม่นะมึง กูเป็นแบบนี้ซักพักแล้ว

>>253 หรืออยากกินเลือด

มนุษย์เป็นสัตว์สังคม
เพราะงั้นการที่เราต้องการให้คนยอมรับ ต้องการถูกรัก มันก็เป็นเรื่องของธรรมชาติแล้วรึเปล่า
แต่ถึงอย่างงั้นก็จะมีคนบอกว่าต้องโฟกัสไปที่การรักตัวเอง คนอื่นไม่รักแต่ถ้าเรารักตัวเองก็พอแล้ว แต่ว่า เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคมมันเลยปกติไม่ใช่หรอที่เราต้องการความรัก ความนับถือจากคนอื่นมากกว่าตัวเอง
มันเลยทำให้กูคิดว่า การรักตัวเองโดยที่ไม่ต้องแคร์ว่าคนอื่นคิดยังไงมันเหมือนจะเป็นการพ้นทุกข์ แต่ในขณะเดียวกันมันก็ฝืนสิ่งที่เรียกว่าสัญชาติญาณตามธรรมชาติด้วยรึเปล่า เพราะงั้นการไม่แคร์ใครเลยไม่สามารถให้ความสุขที่แท้จริงได้ เพราะในใจลึกๆแล้วยังไงเราก็ยังต้องการการยอมรับจากผู้อื่นอยู่ดี ยิ่งถูกยอมรับมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีความสุข แต่การเอาความรู้สึกไปผูกกับสังคมก็ทำให้เป็นทุกข์อีก

คิดมั้ยว่า ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็ไม่มีจุดที่ทำให้มีความสุขจริงๆซักทาง เลือกโฟกัสตัวเองก็ยังจะโหยการยอมรับจากผู้อื่น ต้องการการยอมรับจากผู้อื่นก็ต้องทำให้คนอื่นรักคนไม่เป็นตัวของตัวเอง แล้วเราควรใช้ชีวิตยังไงดี

>>255 คุณคิดว่ามันจำเป็น เพราะคุณอยู่ในสังคม 😫

>>255 ลองให้ใครโดยไม่ต้องโฟกัสว่าจะถูกยอมรับไหมหรือจะได้อะไรกลับมารึเปล่า แค่ทำไปเพราะรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดี ทำเท่าที่ไหวไม่เดือดร้อนตัวเอง

กูแม่งเป็นโรคติดต่ออยู่โรคนึง คือปีที่แล้วตรวจเจอแต่สงสัยอยู่3โรคหาไม่เจอว่าโรคไหนกันแน่ หมอก็แนะนำให้กูกินยาเลยจะได้ไม่ไปแพร่คนอื่น รักษาหายเหมือนกันแต่มีผลข้างเคียงเยอะหน่อยต้องรักษาตัวดีๆ กูก็หาอยู่พักนึง จนหาไม่เจอจริงๆเลยยอมกินยา

แดกยาไปจะครบกำหนดแล้ว เพื่อนเหี้ยเพิ่งมาหลุดว่าปีที่แล้วแม่งเคยเป็น 1ใน3โรคที่กูน่าจะเป็น แต่แม่งไม่บอกกู ไอ้ส้นตีนแล้วกูเล่าให้มันฟังตลอดว่ากูเป็นอะไร กูก็ไปเพาะเชื้อหาเข้าไปดิ แม่งไม่บอกกู กินยาจนอ้วก ผลข้างเคียงตอนนี้ก็ยังมีอยู่
แม่งรู้สึกเหมือนติดเอดส์จากผัวแล้วผัวไม่ยอมบอกว่าเป็นเอดส์ไอ้เหี้ย
แล้วแม่งชอบโทรมาถามเป็นไงบ้าง ได้พักอยู่บ้านสบายเลย ตอนนี้มาย้อนมองแม่งตอนมันพูดคำพวกนี้ในหัวมันคิดอะไรอยู่วะ คือมันมีโอกาสที่มันจะเป็นคนแพร่เชื้อให้กูแต่ก็ไม่บอก แถมมีหน้ามาอวยพรให้ตรวจเจอเร็วๆอีก

ไม่ไหวแล้วนะ มันใช่เรื่องหรอที่ยายต้องมาโอนเงินให้เรา ทั้งที่เราอายุขนาดนี้ เราต้องเป็นฝ่ายดูแลเขาไหม เจ็บไปหมด ไม่อยากโทษ COVID-19 หรืออะไรที่ทำให้ไม่มีงานทำ แม่ง โทษตัวเองนี่แหละที่ไม่ดีพอ ทำไม ทั้งที่ที่บ้านต้องการเราขนาดนี้ ทำไมเราต้องพึ่งเขาอีกวะ

กูคือโม่งโดนเทที่ฝึกงาน
ล่าสุดความหวังสุดท้ายก็เทกูอีกแล้ว ด้วยเหตุผลเพราะโควิด 19 ... กูนี่ช็อก หน้าชา น้ำตาไหลเลย
เหมือนชีวิตกูกำลังจะขาขึ้น แต่พอมีอีโรคนี่เข้ามา แม่งทำกราฟกูพังทะลายไม่เหลือชิ้นดี ทุกอย่างที่กูทุ่มเทมาตลอดชีวิต ตอนนี้ไม่มีความหมายเหี้ยไรเลย เกรดสวยๆ ก็เอาไว้สร้างอนาคตไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เกรดเกือบ 4 สมัครงานตอนนี้ให้ตายก็ไม่มีใครอยากรับ ใครบอกว่าวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะสร้างฐานะให้ตัวเองคือการศึกษา กูบอกเลยว่าแม่งบูลชิท ความจริงแม่งมีแค่ ใครโชคดีกว่าใครต่างหาก ใครที่เกิดมาโชคดี เกิดมารวย มีคนคอยช่วยเหลือต่างหาก อีเหี้ย กูทุ่มเทกับทุกอย่างในชีวิต แต่ตอนนี้เอาแค่เปรียบเทียบกับคนที่แม่งไม่ทำห่าอะไรเลยแต่แม่งมีชีวิตที่ดียังไม่ได้ด้วยซ้ำ กูไม่เหลืออะไรแล้ว เกรดเทอมนี้ก็พังเพราะไอเรียนออนไลน์สอบออนไลน์อะไรนี่ อนาคตกูยังมีอะไรเหลืออยู่ไหมวะ ปัญหาที่กูเคยเจอผ่านมาในชีวิตนี้ ถึงจะหนักแค่ไหนก็ผ่านมันมาได้ แต่ครั้งนี้ไม่ไหวจริงๆ ว่ะ กูกำลังจะเป็นบ้า อยากจะตายซะตั้งแต่ตอนนี้ก็ทำไม่ได้ จะทำอะไรก็รู้สึกเจ็บปวด สิ้นหวังไปหมด แล้วมีใครเยียวยาอะไรให้กูบ้าง มอบโอกาสอะไรให้บ้าง ไม่มีเลย กูทนไม่ไหวแล้ว พิมพ์ไปก็น้ำตาไหลไป เวลากูบอกว่ากูเกิดมาซวย ทำไมถึงไม่มีคนเชื่อกูวะ ในเมื่อตั้งแต่เกิดมาในชีวิต กูยังไม่เคยเห็นคนรอบตัวที่ชีวิตเหี้ยกว่ากูเลย ยิ่งเห็นสถานการณ์ตอนนี้ที่คนลำบาก ดิ้นรนใช้ชีวิต สลับกับคนที่อยู่บ้านเฉยๆ พักผ่อน ใช้เงินสบายๆ ถึงได้เข้าใจ ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับแค่โชคว่ะ ทุ่มเทห่าไรไป ตั้งใจทำทุกอย่าง สุดท้ายแม่งก็ไม่มีค่าเท่าเกิดมาโชคดีหรอก สิ้นหวังชิบหาย

>>260 อะ...สัสปัญญาอ่อน เพิ่งโดนเตะโด่งที่เเรกเหรอ ทำใจนะลูก โอ๋ๆ

260 ตอนนี้อาจจะรู้สึกว่ามันมืดแปดด้าน แต่อนาคตแกมันไม่สิ้นแค่นี้หรอก แกเรียนมาตั้งหลายปียากจะตายกว่าจะผ่านมันมาได้ เรื่องตอนนี้ก็ต้องผ่านไปได้ดิมันอาจต้องใช้เวลารอซักหน่อย แต่พอผ่านมันไปได้แล้ว วันนึงมองย้อนกลับมาวันนี้ก็เป็นแค่เหตุการณ์นึงเท่านั้นล่ะ

>>258 วัณโรคป่ะมึง

เพื่อนโม่งช่วยกุหน่อย กุอยากได้คำแนะนำมากๆ

คือตอนนี้กุรู้สึกเหมือนตัวเองไม่อยากได้อยากทำอะไรเลย ทำอะไรก็ไม่ฟินซักอย่าง ชีวิตแม่งว่างเปล่าสัสๆ กุควรทำไงถึงจะกลับมามีความสุขเหมือนคนปกติได้วะ

>>264 เพราะสถานการณ์ตอนนี้ด้วยเปล่ามึงเลยเซ็ง ลองหากิจกรรมใหม่ๆทำดูไหม

>>264 มึง Numb
ให้ Non Lub

>>261 กูโดนเทมาสามที่ละไม่อยากจะคุย ถ้าคิดว่าปัญหาของกูมันปัญญาอ่อนมากก็แล้วแต่มึงละกันนะ

>>262 กูก็คิดแบบนั้นนะ แต่ปัญหาคือสถานการณ์ตอนนี้มันส่งผลกระทบต่อชีวิตของกูในระยะยาวเลยไง แต่ก็ขอบคุณนะ

Ky ขอถามหน่อย
ThaibulkSMS คืออะไรวะ
ถ้ามีคนเอาเบอร์ไปสมัครจะเป็นอะไรมั้ย (ในกรณีไม่ได้ตั้งรหัสผ่านมือถือทำให้เข้าถึง และได้เลขotpไป)

>>268 บริการส่ง sms โฆษณา

>>269 เชี่ยยย ขอบคุณที่ฟ้าส่งคุณมาอย่าพึ่งไปไหนนะ
มีคนเอาเบอร์กูไปสมัคร และแอบเอารหัสในเครื่องกูตอนไปห้องน้ำ มันบอกกูว่าไม่มีอะไร แต่กูไม่เชื่อมัน
ไอ้สิ่งนี้มันจะเป็นอันตรายอะไรกับกูป่าววะ กูจน ถ้าเป็นกูจะไปเปลี่ยนเบอร์

ถ้าพ่อมึงตายละมึงเป็นลูกไม่เอาอ่าวมึงจะทำไง

ตายตามพ่อปะ หรือยังไงดีเศรษกืจแบบนี้กูว่ากูกลับมาหาเงินอยู่ใช้ ให้น้องกับแม่ไม่ได้แน่ๆว่ะ มีคนฆ่าตัวตายกันแล้วบ้างยัง กูคิดว่ากูจะตายตามเค้าอย่างเดียวละทางออกแม่งไม่เห็นมีอะไรเลยแม่ก็ทำงานไม่เป็นเล่นโซเชียลโลกลวงตาทั้งวันน้องกูก็ดีแต่แซะแขวะกูแต่ก็ไม่ได้ต้องทำห่าไรเพราะเป็นแค่เด็กประถม พออายุเรามหาลัยถึงจะแค่ปี1 แต่ก็รู้สึกว่ามันต้องรับผิดชอบอะไรบ้างแล้วอะนะ ทำไมครอบครัวอื่นมันยังดูดีมีสุขกันอยู่นะ ไม่ได้มองถึงสังคมรากหญ้าขายเช้ากินค่ำแต่เพื่อนธรรมดาในมหาลัยกูดูเค้าไม่มีปัญหาอะไรแบบนี้เลย เงินไม่มีงานไม่มีพ่อก็ตรอมใจตาย กูโตมาสบายเกินไปไม่เคยได้รับรู้ความลำบากแบบอะไรเท่าไหร่ กูเคยไม่ทำงานใช้แรงงานมาก่อน ถึงมีตอนนี้ก็ทำไาไม่ได้เพราะติดโควิท ฮือๆๆ

โม่งห้องlifestyleนี่เซฟโซนสำหรับกุละ

ต้องกักตัวอีกนานมั๊ย กุทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากนอนเล่น ฟุ้งซ่านอยู่ในห้อง ออกไปไหนไม่ได้เลย
อยากเดินเที่ยวบ้างอะไรบ้าง กุเบื่อการเป็นฮิกกี้อยู่ในห้องแล้วโว้ย

>>270 ขึ้นอยู่กับว่าเพื่อนมึงจะเอาไปส่งข้อความอะไร
ต้มตุ๊น คลิปโป๊ ดูดวง อะไรก็ว่าไป
เเต่ไม่มีใครสนใจข้อความ sms หรอกสมัยนี้ ช่างเถอะ

>>273 ได้ ออกไปดิ คัยห้าม

>>275 ถ้าออกไปคงไม่ติดโควิดหรอกนะ

อยู่ดีๆก็รู้สึกไม่อยากทำอะไรเลย ไร้ซึ่งสิ่งที่อยากทำ ปกติกูจะมีสิ่งที่อยากทำตลอดเวลา อยากเล่นเกม อยากอ่านหนังสือ อยากกินนั่นกินนี่ เรื่องอยากเต็มไปหมด 24ชั่วโมงก็ไม่พอ เดี๋ยวนี้กุเป็นแบบนี้บ่อยมาก ไม่อยากทำอะไร

>>277 มึงเป็นแบบนี้บ่อยแค่ไหนอ่ะ ความถี่ในหนึ่งอาทิตย์งี้ กูเคยเป็นนะมันเกิดจากความว่างเปล่าอ่ะรู้สึกว่าชีวิตของเราแม่งว่างเปล่าจังวะ ไม่มีไฟ ไม่มี motivation ในการทำอะไร ช่วงนี้มึงเป็นแบบนี้รึเปล่า

>>277 ต้องหาแรงฮึดหรือแรงบัลดาลใจดูเผื่อจะช่วยอะไรได้

>>279 ถ้ามันง่ายขนาดนั้น เขาจะมาถามเหรอวะ

>>280 ก็ไม่รู้นะ อาจจะแล้วแต่คน ส่วนตัวเราใช้วิธีนี้ก็พอช่วยได้บ้าง

ขอวิธีเลิกสนใจคนๆนึงหน่อย กูชอบเขานะ แต่กูพยายามไม่ชอบเขาเพราะกูรู้ว่าเขาไม่ชอบกู แล้วพอมันเป็นแบบนี้ เวลากูจะทำอะไรกูคิดอยู่ตลอดเลยอ่ะว่าถ้าทำแบบนี้เขาจะชอบรึเปล่า มันขัดเชารึเปล่างี้ จนกูไม่เป็นตัวเองแล้วอ่ะ กูพยายามเลิกสนใจเขาแล้วนะ แต่กูทำไม่ได้จริงๆอ่ะ พอเลิกได้ซักพัก กูก็กลับมาสนใจเขาอีกแล้ว กูไม่กล้าตัดเขาออกจากชีวิตกูด้วย ฮือ

>>282 หาคนแก้เหงา ทุกความเศร้า ความลำบากใจมันจะหายได้คือหาตัวแทนให้เราคิดถึงได้มากกว่าคนเก่าเท่านั้น ถ้าไม่อยากเผลอไปทำร้ายใคร ตามดาราก็ได้มึง

>>282 เป็นเหมือนกันเวลาชอบใครแล้วจะเสียความเป็นตัวของตัวเอง ไม่ชอบตัวเองตอนนั้นเลย การจะเลิกชอบคือการได้รู้ข้อเสียหรือสิ่งที่จะไม่ชอบเกี่ยวกับคนนั้น พอรู้ปุ๊บ ความรู้สึกเปลี่ยนเลย

เบื่อพวกทำตัวงึกงักกับลีลาอ่ะ สมัยเด็กเคยจีบคนคนนึงน่าจะตอนม.3เป็นคนดังในระดับนึง ตอนนั้นเราเข้าไปคุยจีบฝ่ายเดียวเจ้าตัวก็ไม่ยอมพูดอะไรกับเราสักที จนรู้สึกว่าเอ๊ะเขาไม่ชอบเรารึเปล่าหรือว่าจริงๆแล้วเขาไม่ได้สนใจเพราะเป็นคนเดียวที่ไม่ยอมคุยกับเราด้วยเลย สรุปตอนนั้นก็ไม่กล้าพูดอะไรกับเขาอีกกลัวเขารำคาญเรา
สักพักผ่านไปเกือบ20ปี เอ้า! สรุปเขาแอบชอบเรานานแล้วว่ะ เอ๊ะ อะไรกันแน่วะ เขามีแฟนแล้วงงเข้าไปใหญ่ จนเราลืมไปแล้วพึ่งมาทักกลับแล้วตอนนี้อะไรยังไงเดี๋ยวงอแงเดี๋ยวไม่ได้ดั่งใจ
บอกไว้ก่อนลืมไปแล้วว่าชอบแล้วกลับมาชอบมันเสียความรู้สึก เสียเวลาเวลาเจ้าตัวไม่ได้อะไรดั่งใจมันเหนื่อยว่ะ คนเขาอุตส่าห์กลับมาหา และเราก็ไม่รู้ผ่านไป20ปีนิสัยเขาเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน เพราะไม่ได้คุยกันนาน เราก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก จนเขาบอกว่าทำไมไม่คุยก็เลยคุยให้ สรุปไม่พอใจอีก โว๊ะ อะไรอีกแล้วเนี่ย จะลืมก็ลืมอะไรให้จริงจังหน่อย บางทีเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่องอีกมันน่าเบื่อ

อยู่ตัวเราคนเดียวก็ดีอยู่แล้วยังจะกลับมาหาอีก จะติดวนลูปอีกนานมั๊ย แม่ง อุตส่าห์ลืมไปนาน จะทำให้มีความรู้สึกกลับมาอีกทำไมปล่อยให้ลืมเลยไม่ได้รึไงวะ

>>286 เหมือนว่าอยากไม่คุยมากกว่าคุยนะ

กูมาใหม่ปกติอยู่ห้องเกม ไม่นึกว่าจะมีวันนี้กับเขา
วันที่กูคุยกับใครไม่ได้เลย เจอภาพฮาๆ อยากส่งอะไรตลกๆ ก็ไม่รู้จะส่งให้ใคร
อยู่บ้านอยู่กับพ่อแม่พี่น้องนะ คุยกันปกติไม่มีปัญหาอะไร เฮฮา แต่ในใจลึกๆก็เหงา พ่อแม่กูแก่แล้ว พี่น้องอีกไม่นานก็จะแต่งงานออกเรือนหมดแล้ว
เพื่อนที่เคยรู้จักสนิทสนมก็ทำงานไม่ว่างคุยเหมือนเมื่อก่อน กูรู้สึกโดดเดี่ยวชิบหาย หาเพื่อนใหม่ก็ไม่อยากแกล้งทำเป็นเพื่อนสนิทกัน กูสนิทคนยากมั้ง เหงาสัสๆเลย หรือเพราะกูทำฟรีแลนซ พึ่งจะรู้สึกตัวตอนไม่ได้ทำงานนี่ละว่าชีวิตกูนอกจากงานก็ไม่มีอะไร

>>288 ส่งให้ดูกันที่นี่ก็ได้นะ ชอบดู ชอบเล่มเกมแนวไหนสนใจอะไรอะน่าจะมีคนที่คนที่ชอบเหมือนกันและคุยกันถูกคอนะ

>>289 กูลองพยายามแบบนั้นแล้วนะ เล่นเกม เข้ากลุ่มกิล แต่กูเข้ากับพวกเขาไม่ได้ไม่รู้ทำไมมันไม่เหมือนกันกับเมื่อก่อน ตอนที่กูมีเพื่อน จากโรงเรียน มหาลัย กูไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้อีกแล้ว เหมือนโลกกูกับพวกเขามันซ้อนทับกัน แค่นิดเดียว มันแค่ผิวเผิน กูเปิดเผยความรู้สึกตัวเองจริงๆกับใครไมไ่ด้เลย

ถ้าเขาไม่เอาก็คงต้องเป็นฝ่ายลืมเองคนเดียวอีกแล้วนั่นแหละ ไม่เป็นไรรอบนี้เขาเข้ามาตรงๆก็ปรากฎว่าเข้ากันไม่ได้ จริงๆเขาน่าจะรู้ตั้งแต่แรกอยู่ละเพราะเราไม่ได้เหมือนแต่ก่อน ก็ขอให้รอบนี้เขาลืมเราจริงๆสักที เราจะได้ลืมเขาด้วย วินๆทั้งสองฝ่ายไม่ต้องมาตามหาแบบนี้อีก

>>291 พูดครั้งสุดท้าย จะไม่มาพูดอีกละ

>>288 เหมือนกูเด๊ะเลยเพื่อนโม่ง กูเหงาเดียวดายมาก ไปเล่นเกมเข้ากลุ่มกิลเหมือนกันอาจจะไม่ได้สนิทกับทุกคนในกิลแต่ก็มีบางคนคุยด้วยได้

ทำไมแอพธนาคารชอบล่มตอนเงินเดือนเข้าด้วยวะ ส้นตีนสัส

เครียดมาหลายวัน แฟนพูดมาคำเดียว โล่งเลย
"ประจำเดือนมาแล้วนะ"

อยากละทางโลก ไปอยู่ในป่า

พ่อกูกวนตีนแม่กู แม่กูโมโหขว้างผักใส่หน้า พ่อกูความที่เคยถูกของปาใส่หลายครั้งเลยคว้ากะติกน้ำปาใส่ แต่ไม่รู้ว่าโดนอะไรบ้าง แม่กูของขึ้นอะไรใกล้มือขว้างแหลก โดนพ่อกูปากแตกฟันหัก2ซี่ พ่อกูเดินมาต่อยแม่กู แม่กูขว้างต่อ พ่อกูพูดว่า กุจะเอาฟันมึงหักให้ได้2ซี่ พ่อกูอายุ68 แม่กู60
คือกูหนักใจมาก

อยากเตะปากลูกเขยอียูนว่ะ

ยังทะเลาะกันไม่จบเลยตอนนี้

>>297 ร่วมวงเลย มึงขว้างมีดนะ

>>300 หยุดละ กุสบายใจ

>>301 สถานการณ์แบบนี้ไม่รู้จะพูดไง ถ้าเป็นคนกลางแบบลูกนี่ก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน แต่สงบศึกได้แล้วก็ดี อาบน้ำนอนนะโม่งนะ เอองงว่ะ

ถือว่าจะครึ่งปีแล้วเนอะเร็วมาก แต่รู้สึกชีวิตไม่ได้ไปข้างหน้าเลย

>>303 ทำไมต้องไปข้างหน้า ชีวิตคืออะไร

พ่อเกษียณแล้ว 60 แต่ไปรับจ้างร้านตามสั่งที่ญาติทำอยู่ ปวดใจว่ถ อยากได้งานทำไวๆ แล้ว

>>304 ไม่ไปข้างหน้าเพราะทุกวันนี้คือนั่งๆนอนๆ ว่างงานมาสักพักละ รอคนติดต่อมานานเงียบ แต่ล่าสุดเริ่มมีบ้างลางน่าจะดีขึ้น

เมื่อไหร่เอเลี่ยนจะบุกโบกวะ อีเหี้ย กูเหนื่อยกูอยากตุย

เห็นพวกตัวละครในเมะแนวโชเน็นที่แบบร่าเริง รักเพื่อนฝูง พลังมิตรภาพอะไรแบบนี้แล้วอยากทำตัวแบบนั้นได้บ้าง มันจะกลายเป็นว่าเราดูเบียวๆไหมวะ55555555555

ถ้าหนูโสดจะกลับมาคุยกันอีกมั้ย
พูดมาได้ เฮงซวย เห็นกูเป็นหมาหรือไงวะ ถึงกูจะรักมึงมากแต่กูก็ไม่ใจกว้างขนาดนั้นหรอก

เซ็งหวะ คือกูเป็นคนเงียบๆอ่ะ ด้วยความที่เป็นคนเงียบ ชอบอยู่คนเดียว ชอบอยู่บ้านมันเลยทำให้กุแทบไม่มีเพื่อนเลย ซึ่งกุไม่ได้มีปัญหาไม่มีเพื่อนนะ กุเข้าใจเพราะกุทำตัวกุเองเวลาเพื่อนที่ ม ชวนไปเที่ยวตจว ไปกินอะไรหลังเลิกเรียน กุปฏิเสธหมดเพราะกุเป็นคนไม่กินเหล้าไปเคยไปหนนึงแล้วไปนั่งแกร่ว เลยอยู่บ้านดีกว่าสบายใจ แถมมันมีความรู้สึกประมาณเหมือนตัวเองไปอยู่ผิดจุดอ่ะ คือเป็นคนเงียบๆไปอะไรพวกนี้มันจะพาคนในกลุ่มเสียมู้ดหมดเลยกันตัวเองออกมาดีกว่า เป็นอย่างงี้มาเรื่อยๆ จนเพื่อนค่อยๆหายไป จนเหลืออยู่3 4คน สมัยเรียนรร พวกนี้กุสนิทกับมันมานาน +เป็นคนประเภทเดียวกันด้วยมั้ง ชอบอยู่บ้าน ไม่ชอบไปเที่ยว ทีนี้ ปัญหามันเริ่มมาจากที่บ้าน จริงๆมันก็มีมานานแล้วหละ บ้านกุเป็นครอบครัวใหญ่ไง เวลากินข้าวก็จะกินรวมโต๊ะ ทีนี้พอยิ่งวันหยุดเวลาขึ้นโต๊ะกินข้าวรวมญาติทุกสัปดาห์ กุจะเจอคำถามแบบนี้ตลอด ทำไมกุอยู่แต่บ้านตลอด ไม่เคยออกไปเที่ยวไหน ไปกินอะไรข้างนอกกับเพื่อนบ้างเลย ไม่มีเพื่อนคบเหรอ น่าสงสาร อะไรทำนองนี้ แล้วเขาก็พูดกันแบบขำๆอะนะ ไปเทียบกับพวกพี่กุ คือพวกพี่กุ เป็นพวกเข้าสังคมเก่งไง เพื่อนเยอะทั้ง2คนเลย มีเพื่อนมาทำหมูกระทะกินที่บ้านตลอดเฮฮาปาร์ตี้ทุกสัปดาห์ วันหยุดเสาร์อาทิตย์ไปข้างนอกตลอด ที่บ้านกุเขาก็ชอบพูดหยอกๆประมาณ สงสัยพี่มันแย่งเพื่อนมันไปหมดทำนองนี้ มันเลยไม่มีใครคบเลย คือกุรู้ว่ากุพูดแต่แรกว่ากุไม่คิดอะไรเข้าใจว่ามันเป็นแบบนี้เพราะตัวกุเองด้วย แต่เจอพูดแบบนี้บ่อยๆแม่งก็เศร้าหวะกุผิดเหรอวะที่กุเป็นแบบนี้ เออกุไม่มีเพื่อนกุอยู่แต่บ้าน แล้วมันเสียหายอะไรมากเลยเหรอ จนแม่กุมาถามกุว่ากุเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า คือกุว่ากุไม่ได้เป็นนะ แต่มันเศร้าเซ็งนิดๆ ตอนคนที่บ้านชอบมาพูดว่าไม่มีใครคบอะ จนเวลาเขาทำหมูกระทะกินที่บ้านกันช่วงวันหยุดกุไม่อยากออกไปกินกับเขาเลย คือทุกคนเฮฮาหมด ด้วยความที่เป็นคนเงียบๆแม่งเลยรู้สึกเหมือนไม่มีที่อยู่เลย จะไม่ออกไปกินก็ไม่ได้โดนหาว่าหยิ่ง มีปัญหาอีก

>>310 คุยกับพ่อเเม่สิ ระบายกับเขา หนูไม่อยากไป

เหตุผลของกูคือ อยู่ที่ไหนก็สุขได้ ไม่จำเป็นต้องออกไปหาความสุข

>>310 นี่ก็เป็น ไม่อยากทำอะไรร่วมกับคนอื่นเพราะชอบอยู่กับตัวเอง ไม่ได้แอนตี้สังคม แค่สบายใจที่จะอยู่ในพื้นที่ตัวเองมากกว่า บวกกับเพื่อนสนิทเป็น introvert ชอบอยู่บ้านเหมือนกัน คุยกันทุกวันแค่ไม่มาเจอหน้ากันเฉยๆ แต่คนที่บ้านนึกว่ามีปัญหาและอยากลากนี่ออกไปข้างนอก (ก่อนยังไม่มีโควิด)
เห็นด้วยกับ >>311 นะว่าลองคุยกับเค้าดู

กูเกลียดตัวเองว่ะเพื่อนโม่ง ตอนนี้กูม.6แล้วแต่กูยังไม่รู้ตัวเองเลยว่าอยากทำอะไร เวลาที่บ้านถามว่าคิดรึยังว่าจบม.6อยากทำอะไรต่อจะเรียนมหาลัยรึเปล่าหรือจะทำงานเลย แล้วกูไม่ตอบเค้าก็ไม่เคยว่าอะไรกูเลยด้วย มีแต่บอกว่าไม่เป็นไรนะเค้าคอยซัพพอร์ตกูอยู่รู้สึกว่าอยากทำอะไรก็ทำเลย แต่พอกูได้ยินประโยคนี้ทีไรกูน้ำตาคลอเบ้าเพราะเกลียดตัวเอง ที่ไม่รู้ว่าตัวเองอยากจะทำอะไรต่อทุกครั้งเลย

>>314 ปกติของสังคมการเรียนในโรงเรียน เพราะเเม่งก้มหน้าก้มตาเรียนไง เเนะนำให้ออกไปค้นหาตัวเองซะปีนึง

>>314 ลองหาสิ่งที่ตัวเองชอบหรือสนใจอะไรก่อนไหม ทำกิจกรรมที่ไม่เคยทำ หรือให้เวลาตัวเองสักปีแบบ gap year ของฝรั่ง ยังไงมันคุ้มกว่าที่จะเลือกเรียนอะไรก็ได้ไปก่อนแล้วสุดท้ายต้องเรียนแบบทนละซิ่วหรืออยู่กับสิ่งที่ไม่ใช่ไปสี่ปี อันนี้จากใจคนพลาดเรียนจบในสายที่ตัวเองไม่ได้ชอบจริง ๆ พอทำงานแล้วยังรู้สึกเขว้งขว้างเลย

กูรู้สึกสมเพชตัวเอง 3 ปีที่แล้วกูหนีออกจากบ้าน เพราะที่บ้านบังคับชีวิตกูมาตลอด ตั้งแต่เรื่องเรียน จนสุดท้ายจะมาเรื่องงาน ตอนนั้นกูตัดสินใจทิ้งทุกอย่างในชีวิตแล้วไปเริ่มต้นใหม่ ล้มลุกคลุกคลานด้วยตัวเอง
ปัจจุบันกูกลับมาพึ่งบารมีที่บ้านเพื่อฐานะทางสังคม ทิ้งอิสรภาพที่เคยได้รับ เพราะต้องการให้ผู้หญิงคนนึงที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กยอมรับ บ้านเธอมีฐานะ มีหน้ามีตาในสังคม กูคิดว่าเจอรักแท้แล้ว กูแน่ใจเลยเพราะเคยมีแฟนมีคนคุยแต่ในชีวิตไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน น่าเสียดายรักแท้กูไม่สมหวัง กูโยนหัวก้อยแล้วทายพลาดใช่ไหม กูพนันหมดตัวแต่โดนกินเรียบสินะ กูกลับมาเป็นหมากของที่บ้านและรอบนี้กูกลับมาเองโทษใครไม่ได้เลย เสียใจว่ะเสียใจกับทุกสิ่งเลย

>>317 กลับมาเป็นหมากที่บ้าน.. นี่คือขัดคำสั่งอะไรไม่ได้เลยหรอ ถ้าออกบ้านไปอีกจะเป็นไง

เสียใจว่ะ โดนด่าว่าอ้วนบ้างไม่สวยบ้างเวลาอัพรูปลงเฟส ไม่ว่าจะคนที่สนิทหรือไม่สนิทก็ชอบบอกว่าเราอ้วน ทำไมตัวดูตัน คือเราไม่ได้เป็นดาราที่ต้องใช้รูปร่างหน้าตาอ่ะ เลยไม่ได้จำเป็นต้องรักษาหุ่นให้ดีตลอดเวลา เราแค่คนปกติ ใช้ชีวิตปกติ กินบ้างเที่ยวบ้าง ออกกำลังกายบ้างเป็นบางวัน บางวันก็งดข้าวเพราะกลัวว่าจะอ้วนไปมากกว่านี้ คือเคยเป็นคนที่หนักมากๆ 70-80 โล ลดมาเหลือ 60 แล้ว ตอนนี้ยังโดนด่าว่าอ้วนอยู่เลย เสียใจมาก บางครั้งอยากฆ่าตัวตายไปเลย เคยทักไปเตือนแล้วว่าไม่ชอบให้พูดแบบนี้แต่สุดท้ายก็ยังทำเหมือนเดิม ทำไมคนพวกนี้ไม่เข้าใจความรู้สึกคนอื่นเลย

>>319 กอดนะมึง กูเป็นลูกครึ่งโครงร่างใหญ่สูง 170+ คือให้กูลดน้ำหนักให้ตายยังไงก็ไม่ดูผอมอ่ะกูต้องหนักต่ำกว่า 50 ถึงจะดูผอม แต่ก่อนกูเคยหนัก 65 โดนคนล้อตลอดว่าตัวใหญ่ ไปถ่ายรูปกับเพื่อนก็มีปมเพราะมีแต่เพื่อนตัวเล็ก ๆ รุ่นพี่ชอบล้อว่าเออน้องตัวเล็ก ๆ นี่ทำไหวมั้ยให้น้องคนนี้ (กู) ทำแทนมั้ยดูจะแรงเยอะ เคยบอกเหมือนกันว่าไม่ชอบ ๆ แต่เหมือนคนพวกนี้เค้าไม่เข้าใจอ่ะ จนกูมีแรงฮึดไปลดน้ำหนักตอนนี้เหลือ 54 ก็ยังมิวายโดนคนบอกว่าอ้วน ตัวใหญ่อยู่ดี จะว่าไงดีอ่ะมึงคือคนพวกนี้แม่งพูดไปเค้าก็ไม่เข้าใจไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงหรือ considerate กับความรู้สึกเรามากขึ้นอ่ะ ทางแก้ขั้นต้นคือลองลดการเล่นเฟสดูก่อน ลดการโพสต์รูปดูก่อน คืออันที่จริงเราจะโพสต์รูปอะไรก็เรื่องของเราแหล่ะ แต่ตอนนี้เข้าใจว่ามึงรู้สึกแย่อยู่ไง การเจออะไรกระตุ้นซ้ำ ๆ จะยิ่งทำให้มึงอยากตาย ลองลดดูก่อน ช่วงนี้มีโควิดมึงยังต้องเจอหน้าเพื่อนอยู่อีกป่ะ ถ้าไม่ก็ตอบไลน์ให้น้อยลง พยายามอยู่กับตัวเองให้มากขึ้น

คนที่วิจารณ์คนอื่นไม่ดีเกี่ยวกับรูปลักษณ์ต่างหากที่ควรปรับปรุงตัวเอง เรื่อง body shaming เป็นเรื่องที่ต้องรู้กันได้แล้วว่าทุเรศ แต่คิดว่าคงยังไม่ถึงทุกคน ถ้าจะอ้วนแต่ healthy มันก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนปะ การให้ค่านิยมว่าผู้หญิงต้องสวยนะ ต้องผอม ขาว สุดท้ายแล้วคือค่านิยมโบราณที่ส่งต่อกันมาอยู่ดี วัดอะไรได้จริงในหลายที่บนโลกไม่ได้ใช้บรรทัดฐานเดียวกันนี้ด้วยซ้ำ

แต่ไม่ว่าจะสังคมไหนบนโลกก็มีคนดูถูกและไม่เข้าใจเสมอว่ะ อยู่ที่เราแล้วว่าจะปกป้องตัวเองยังไง แต่จำไว้ว่าคำพูดที่ไม่ดีของคนอื่นมันไม่ได้ลดคุณค่าของเธอเลย ไม่ต้องใส่ใจชีวิตเราต้องเจอเรื่องดีอีกเยอะ

>>320 อ้วนหรือไม่อ้วนเขาดูกันที่รูปร่างนะพวก อย่าไปน้อยใจ ใช้มันเป็นปมเด่น
นักกล้ามทั้งหลายหุ่นฟิตปั๋งยังหนักเป็นร้อยกันเลย ปกติมาก

สุขสันต์วันเกิดนะ

>>320 >>321 ขอบใจนะชาวโม่ง

มาระบายเฉยๆ เพิ่งสูญเสียญาติผู้ใหญ่ไปคนหนึ่ง
ตอนแรกคิดว่าตัวเองจะทำใจได้ เพราะนานๆ ทีจะได้ไปเยี่ยมท่านสักที ไม่ได้ผูกพันขนาดนั้น
แต่เอาจริงๆ แล้วทุกอย่างมันแย่ไปหมด ต้องมาเห็นความสูญเสีย เห็นคนในครอบครัวตัวเองเศร้าโศก มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานจริงๆ
สักวันหนึ่งก็คงถึงตาของพ่อแม่กูบ้าง ยังไงก็หนีไม่พ้น แต่แค่คิดแบบนั้นก็แทบจะร้องไห้
คนที่ผ่านเรื่องแบบนี้แล้วยังเข้มแข็งอยู่ได้ เขาทำกันได้ยังไงนะ

>>325 เขาปลง

การตายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแหละ เหมือนกับการเกิด วันนึงพ่อแม่หรือเราก็ต้องไป แต่เขาไม่ตายจากเราจริงหรอกถ้าเรายังจำเรื่องราวของเขาได้อยู่

บอกตรง ๆ ตอนนี้เราจำหน้าพ่อเเม่ที่ตายไปไม่ได้เเล้ว นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกจริง ๆ

>>328 กอดนะ

อยาก wfh ต่ออ่ะแต่เหมือนไม่มีใครเข้าใจ อึดอัดมากกับการที่ชอบทำ wfh ช่วงนี้เพราะคนรอบตัวไม่มีใครชอบทำเลย มีแต่โหยหาอยากกลับเข้าไปทำงานในออฟฟิศแล้ว ขนาดที่ทำงานขยายเวลา wfh เค้าก็ยังชวน ๆ กันอยากจะกลับไปทำงานอ่ะ มึงกูอึดอัดมากเลยอ่ะ เหมือนกูค้นพบแล้วว่าชอบทำงานที่บ้านมากกว่า แถมชอบ social distance อะไรนั่นด้วย ทำยังไงให้กูอยากเจอสังคมเจอผู้คนดีอ่ะมึง เหมือนกูเจอคนเจอสังคมแล้วเหนื่อยมาก ๆ เลย ไม่ชอบเดินทางด้วย ชอบมีเวลานั่งคิดอะไรเงียบ ๆ คนเดียวที่บ้าน

>>330 นี่ก็เป็นเหนื่อยๆเวลาต้องเข้าสังคม วิถีของ introvert ไม่รุ้จะปรับยังไงเหมือนกัน เป็นมาทั้งชีวิตละ

>>330 ต้องบังคับตัวเองเลยเหรอ เเย่นะ

>>332 มันเป็นความรู้สึกที่ไม่ได้ออกมาจากอินเนอร์อ่ะ ไม่อยากเจอคน ไม่ได้อยากเจอสังคม ในขณะที่คนอื่นกระตือรือร้นที่จะเจอจะมี กูรู้สึกเป็น outlier มากเลย รู้สึกว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้เหมือนเป็นเด็กมีปัญหา ก็เลยอยากรู้สึกแบบนี้สักวันนึงเหมือนกัน

อีบ.ขนส่งเหลืองๆ มึงมาส่งของให้กูได้แล้ว ตรวจเลขแม่งคาแหง่กที่ศูนย์มา2วัน(ไม่นับเวลาเดินทางมา) กูมีธุระข้างนอกกูออกไปไหนไม่ได้เลยเพราะต้องรอมึงเนี่ยยยยยยยยย มึง มึง มึง มึง มึง เห็นใจคนรอบ้างมั้ย

ควยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไอเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไอสั๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อยากระบายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กูโดนบ.บังคับมา wfh มาเกิน 3 เดือนแล้ว แรกๆก็ดี หลังๆต้องสแตนบายทำงานตลอดเวลา วันหยุดก็ไม่ได้หยุดต้องมาทำงานหน้าคอม กูไม่ได้หยุดเสาร์อาทิตย์มากี่วีคแล้ว วันนี้วันหยุดก็มานั่งทำงาน ไอสัด เหนื่อยกว่าตอนปกติอีก สภาพกูโทรมจนที่บ้านเป็นห่วง ปกติโผล่หัวลงมากินข้าวตอนบ่ายนี้โดนแม่ด่ายับแล้ว ตอนนี้เขาแทบจะเอาอาหารมาให้กูกินถึงห้อง กูโกรธจนร้องไห้แล้วแม่ง เงินเดือนก็เท่าเดิม หัวคุย อยากหยาบคาย ทำได้แค่พิมพ์รับงานไปแต่ใจแม่งด่าไม่หยุดแล้ว แต่จะออกก็ไม่ได้ ในสถาวะแบบนี้ออกงานไปบ้านกูพังแน่ ไม่มีรายได้ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

>>335 อ้างที่บ้านดิ วันเสาร์อาทิตย์ไม่ว่างนะคะ น้ารีโนเวทบ้านช่วงโควิดไปช่วยน้าซ่อมบ้าน ล้างท่อ ทำครัว อ้างได้ตั้งแต่พื้นยันฝาบ้าน หมดแล้วก็อ้างหลานปิดเทอมพี่พามาฝากเลี้ยง ทำงานบุญทำแกงแจก ทำโจ๊กแจก เมิงก็บอกว่างานโง่ๆอย่างหั่นผักสับหมู ให้ผู้ใหญ่บ้านไปแจกต่อ ไม่อยู่บ้านตัวเอง ไม่มีคอม

กูไม่รู้ว่าตัวเองโตช้าหรืออะไร รู้สึกอยากทำอะไรที่เพื่อนๆกูทำตอนมหาลัย (ตอนนี้กู24ละ)
เมื่อก่อนกูเข้าสังคมน้อยมากๆ ร้านเหล้าก็ไม่ค่อยชอบเข้า พอมาตอนนี้อยากเข้าร้านเหล้า อยากคุยสาว อยากไปสนุก

>>337 ยังไม่ช้านี่ เพิ่ง 24 เอง ร้านเหล้าก็ไปนัดเพื่อนกินเย็นศุกร์ไม่ก็เสาร์อาทิตย์ คุยสาวก็หาแอพเอา กูว่าร่างกายช่วงอายุ 20 ยังถือว่าฟิตอยู่ ทำอะไรก็ก็ทำเลยยังไม่สาย

>>338 คือ เป็นคนเพื่อนน้อยอะส่วนใหญ่ชอบเข้าไปเสพบรรยากาศร้านมากกว่า ส่วนใหญ่ชอบไปร้านคนญี่ปุ่นนั่งเพราะบ้างทีชอบมาคุยกับกูนี้แหละ 555+ คุยสาวในแอฟบ้างทีก็แบบกูคุยกับกระเทยปะวะ 555 พยายามไม่คิดมากเพราะไม่นัด

>>339 ยังดีที่มึงยังมีแอคติวิตี้ออกไปพบปะคนข้างนอกมั่ง ถ้าเป็นฮิคิโคโมริกลัวสังคมอยู่แต่ในห้องกูก็จนปัญญาจะแนะนำ 555555555
คุยสาวในแอพมึงอย่าระแวงมากเลยถ้าเขาไม่ได้ขอให้มึงส่งรูปควยให้ดู ถ้ามึงไม่คิดอยากนัดมาเจอก็คุยๆ ไปเหอะ ถ้ามึงเจอกะเทยก็บล็อคเบอร์ไปแค่นั้น

>>338 คุยกับเรามั้ย ไม่ต้องใชเแอพหา งื้อ

เอาแล้วจ้า ตั้งโม่งหาคู่น่าจะตอบโจทย์

>>342 พอเลิกกันก็มานินทากันในโม่งอะนะ 55 ไม่

ขอระบายบ้างนะเพื่อนโม่ง กูอึดอัดมากเว้ยเพื่อนกูชอบกระโจนเข้าหาดราม่ามากไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหนแบบกูก็เตือนพอเจอคนฉอดกลับหรือท็อกซิกก็กลับมาให้ปลอบแล้วไปใหม่ ไปมันเรื่อยๆ ห่วงก็ห่วงแต่กูเริ่มไม่ไหวแล้วแม่งบอกอะไรไม่ฟังเลย😭😭

>>344 ท็อกซิกส่งต่อกันเป็นทอดๆ ไม่ไหวต้องบอกละ

>>345 เคยบอกแล้วว่าเออแบบนี้ก็ไม่ไหวนะมึงกูไม่เคว่ะเลิกยุ่งเถอะถือว่าขอ มันเมืนข้อความนี้ไปเลยแล้วไปลงต่อแบบสุดจะพูดกับมัน

>>344 มึงลองเเย็ปไปเล่น ๆ
มึงด่าเขาเเล้วโดนเขาด่ากลับ เเล้วมาร้องไห้ให้กูปลอบเนี่ยนะ

>>347 กูเคยด่ามันแล้วแต่ไม่เคยคำนี้เดี๋ยวกูลองดู กูเคยด่ามันประมาณว่ามึงจะไปหาเหี้ยอะไรตัวเองก็ไม่ไหวทำนองนั้นมันก็เงียบไม่ตอบแค่ไม่ถึงอาทิตย์แล้วกระโจนเข้าดราม่าต่อ

เรื่อง wfh กูลองอ้างตามที่มีคนแนะนำ อ้างว่าคอมโดนยืมไปสอบ ไอเหี้ยโดนเตือนว่าทำไมwfhไม่เตรียมพร้อม ไล่ไปซื้อคอมเพิ่ม ไอสัดทีกูสแตนบายทำงานทั้งวัน นอกเวลางาน เสาร์อาทิตย์ วันหยุดทำงานให้กูมีสิทธิเตือนบ้างมั้ยว่านอกเวลางานแล้ววว ไม่รับงานนนน วันหยุดโว้ยยย ไม่รับงานนนน ไอเหี้ยโมโห แม่งหย่อนใบสมัครไปที่อื่นเล่นๆรอดีกว่า

>>349 ดีค่ะ

ครั้งนี้ทำให้เห็นถึงสันดานคนเยอะมากจริง ช่วยญาติทำร้านทำผม แต่พวกลูกค้าหลายตัวโดยเฉพาะพวกแก่ ๆ นี่โคตรเห็นแก่ตัว พูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง บอกว่ารับแค่ตัดสระ แต่พวกห่านี่บอกว่าจะดัดให้หยิก ๆ จะย้อม แล้วญาติก็นะ ห่วงแต่พวกห่านี่ ไปแอบทำให้ เจอเจ้าหน้ามาเจอจนโดนเตือนไปรอบแล้ว ถ้าทำอีกคือโดนปรับแน่ แต่นี่ยังไม่เข็ด ยังจะแอบทำให้มันอีก บอกกลัวพวกนี้มันลำบาก กลัวไม่พอใจ เบื่อมาก ทำไมยอมให้พวกมันกดขี่เอาเปรียบอยู่ได้ แกชอบทำตัวยอมคน เป็นคนดีแบบไม่เข้าท่าให้โดนเอาเปรียบแล้วก็มาบ่นนู่นนี่ตลอด ควรทำไงดีหรือว่าปล่อยแบบตามบุญตามกรรมไปเลย

ทำไมคนเราถึงกลัวความตายกันมากกว่าการมีชีวิตวะเพื่อนโม่ง กูว่าเป็นอะไรที่เรียบง่ายแล้วก็เข้าใจง่ายกว่าการมีชีวิตเยอะเลยนะ

>>352 คนเราตายเพราะกลัวสูญเสีย
ถ้ามึงตาย มึงก็ต้องจากของรัก พ่อ แม่ เมีย พี่ น้อง

ตายคือ มึงทำอะไรต่อไม่ได้แล้ว ถ้าอยู่ มึงก็ยังมีอะไรทำตามฝันอีกได้

ต้องกลัวอยู่แล้ว

>>353 การจากไปคือจุดจบ การอยู่โดยไม่มีตายก็คือ ไม่มีจุดจบ
คิดดูว่ามึงต้องเจอกับอะไรบ้าง

>>354 มึงจบคนเดียว คนอื่นไม่จบ แถมยังต้องมาเก็บศพอีก ถ้าแอบไปตายคนเดียว คนอื่นก็ต้องลำบากไปหาศพอีก เห็นแก่ตัวชิบหาย

กูเบื่อพ่อแม่ รักลูกก็รักให้เท่ากันหน่อยเถอะไม่งั้นก็มีลูกคนเดียวก็ได้

นี่แบบกลัวโลกหลังความตาย เพราะเชื่อเรื่องนรกสวรรค์ การเวียนว่ายตายเกิดอยู่

>>357 ส่วนนี่กลัวตาย เพราะไม่ได้เชื่อการเวียนว่ายตายเกิด กลัวการที่วันนึงจะนอนจนตัวแห้งไร้ความรู้สึกเหลือแต่กระดูก ตอนเด็กที่บ้านเล่าว่ามนุษย์เวียนว่ายตายเกิดในแต่ละชาติจะรีเซ็ทตัวตนใหม่เป็นคนอื่นโดยสิ้นเชิง อย่างชาตินี้เราก็ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเป็นใคร ความจำทุกอย่างเริ่มใหม่ เป็นทฤษฎีที่น่าสนใจ แต่พอโตมาเรียนวิทย์เยอะ เลิกเชื่อเรื่องวิญญาณ คิดว่าจะตายทีไรก็จิตตก เป็นแบบนี้มานานสิบๆกว่าปีแล้ว ทุกวันนี้เลยพยายามใช้ศาสนายึดเหนี่ยวจิตใจ จากที่เคยเลิกเชื่อศาสนาสุดท้ายก็ต้องกลับไปนับถือเหมือนเดิม

อยากเจอผี
ถ้าผีมีจริง เรื่องเหนือธรรมชาติต่าง ๆ ก็อาจมีจริง
เช่น ไสยศาสตร์ สวรรค์ นรก กลไกการเวียนว่ายตายเกิด การนับเเต้มบุญกรรม ปีศาจ มิติอื่น

>>354 อย่าจากไป แบบมีภาระ เลยนะ อย่าเห็นแก่ตัว

>>359 ไปลองของดิ ไปพวกบ้านผีดังๆ

ผีในบ้านบอกมาลองกับตูนี่

>>360 ใดๆ ในโลกล้วน
หวงประโยชน์ ส่วนตน

>>361 คือกูไม่รู้ว่ามึงจะเชื่อมั้ยนะ เเต่กูเคยไปมาเเล้วอะ ตามรอยพวกรายการผีที่บอกว่าเจอ ตปท.ก็เคยไป มากสุดก็เเค่เสียง

>>364 อยากให้แชร์ปสก.

>>364 กูเชื่อ มึงจริงจังขนาดนั้นเลยนะเนี่ยเดินทางไป ใช้ชีวิตได้คุ้มมาก

กูคิดว่า คนเราแค่เกิดมา เป็นสิ่งเล็กๆในจักรวาล ไม่ได้รู้เชี่ยไรหรอก

มีปริศนาตั้งหลายอย่าง เช่น นอกจักรวาลมีอะไร ก่อนโลกนี้ก่อนมนุษย์เกิด ยังมีไดโนเสาร์ มีสัตว์ เอเลี่ยน ไรสารพัด

เราแค่เกิด แล้วก็ไป
.
ถ้าผีมีจริง ก็ไม่ได้แปลว่า ไสยศาสตร์ สวรรค์ นรก กลไกการเวียนว่ายตายเกิด การนับเเต้มบุญกรรม ปีศาจ จะมีจริงนะ
กูว่ามันคนละหัวข้อกันว่ะ
เช่นในโรงอาหารนั้น ขายข้าวมันไก่ มึงก็คิดว่า โรงอาหารนั้นต้องมีข้าวขาหมู มันไม่ได้แปลว่าต้องมี

>>366 งั้นกรณีเด็กที่อ้างว่าเป็นคนจากชาติที่แล้วมาเกิด แถมตอบคำถามเกี่ยวกับเรื่องราวอดีตได้นี่คือแอ๊บแอ้?

>>367 เกิดใหม่ กับ ผี คนละเรื่องไหม
แล้วเด็กพวกนี้ก็ไม่ได้บอกว่า เห็นผีนะ

บอกแต่ว่าตัวเองเกิดใหม่จำตัวเองชาติก่อนได้ ผีคือวิญญาณเร่ร่อนบนโลกไหม

>>366 นรกอ่ะมีจริงนะ ทวดเพื่อนกูเค้าบวชชีอยู่เล่าให้ฟัง เมื่อตอนเด็กๆเค้าหลับไป3วัน3คืน (โชคดีที่ยุคนั้นไม่มียาฉีดศพ ปล.ฟอร์มาลีน แกไม่รู้จัก) เค้าบอกว่าเค้าอาบน้ำสบายใจแล้วก็ไปนอนตอนเย็น อยูดีๆก็มีเด็กผญ.หน้าตาน่ารักผิวขาวใส่ชุดกระโปรง มาเดินด้วยกันกำลังไปไหนซักที่ ข้างทางมีสวนดอกไม้สวยๆเรียงราย เป็นดอกไม้ที่ไม่รู้จักว่ามันคือดอกอะไร จนถึงบ้านหลังนึง เป็นหลังใหญ่โต พอเปิดประตูเข้าก็เจอคนปีนต้นงิ้ว เจอคนที่อยู่ในกระทะทองแดง เจอคนบ่นหิวๆอยู่ข้างทาง แล้วตรงหน้าก็เจอผู้ชายไว้หนวดนั่งบนเก้าอี้โยกเปิดหนังสือ เค้าบอกว่าไม่ใช่คนนี้รีบเอาไปคืน มันยังไม่ถึงเวลา แล้วก็มีผู้ชาย2คนพาไปด้านหลัง เป็นหญ้ารกๆ รกมากสูงพ้นหัวเลย ต้องเดินลุยไปแล้วก็ถึงบ่อน้ำบ่อใหญ่มากกก เค้าสั่งให้กระโดดลงไป แต่ทวดไม่ยอมกระโดดเค้าเลยถีบลงไป แล้วเค้าก็ตะเกียกตะกายสุดชีวิตแล้วก็ตื่นขึ้นมาในงานขาวดำ ทุกวันนี้คนแก่ๆในหมู่บ้านยังพูดถึงเรื่องนี้กันอยูเลย

เรื่องอะไรแบบนี้มีหลายคนบอกแล้วว่าไม่จำเป็นต้องเชื่อที่ใครบอกมา แต่ถ้าอยากพิสูจน์ก็ให้ทำสมาธิปฏิกรรมฐานไปเรื่อยๆแล้วจะรู้เอง แต่กว่าจะรู้ก็ล้มเลิกไปก่อนนั่นแหละ

ดีครับ

>>370 เจ้าที่ในบ้านยังไม่เคยโผล่ออกมาให้เห็นเลย
เเต่เเม่เคยเล่าเรื่องเจ้าที่ไว้ บอกมาในรูปเเบบงู (ในฝัน)
ตรงกระจกห้องข้าง ๆ (ห้องพระ) ห้องกูที่อยู่ชั้นสอง ตอนดึก ๆ ชอบมีเสียงเหมือนมีคนเอาหินมาโยน เเต่กูก็ไม่ได้สงสัยหรือตกใจอะไร คิดว่าเป็นนกบินมาชน ไม่ก็จิ้งจกกระโดดเกาะ

เเต่ถ้าเราเห็นผี ก็คงจะมีอาการอายผีสางกันบ้างล่ะ

>>373 ขี้อาย เหรอ

>>372 เอาไปตีเป็นเลขหวยได้มั้ยอะ

>>374 ลองนึกดูสิว่ามึงกำลังอาบน้ำ หรือทำอะไรเบียวๆ เเล้วมีใครมองอยู่เเต่เราไม่เห็นอะ5555555

https://twitter.com/D_Devuja/status/1256536518669131777?s=19

เจ้าที่กระทู้นี้น่ารักกันมาก

>>377 แงงงง น่ารักจริง

>>377 น่ารักดีเหมือนในการ์ตูนผีญี่ปุ่นอะ

เวง ออกทะเลไปเรื่องผีกับความตายละ แต่ไม่เป็นไร ใครจะมาระบายปัญหาไม่ต้องกลัวเข้ามู้ผิดนะ5555555

ไม่รู้ถามกระทู้นี้จะถูกมั้ย เเต่ไม่อยากไปถามห้อง Lounge เพราะโทรลเยอะ

อยากรู้ว่าเด็กที่พ่อเเม่หย่ากัน เเต่ไม่ได้เเยกทาง ต่างคนต่างมีเเฟนใหม่ของตัวเอง ความสัมพันธ์มันเป็นยังไงบ้างเหรอ

>>380 หย่ากันแต่ไม่ได้แยกแต่มีแฟนใหม่ทั้งคู่นี่คือ ยังอยู่ด้วยกันพร้อมหน้ากับลูก แต่คือต่างคนต่างรับรู้ว่ามีแฟนใหม่กันแล้วถูกมะ
ปสก.ของกุอาจจะพอใกล้เคียง ติดตรงที่กุอยุ่กับพ่อ+แฟนใหม่พ่อ ละมีแม่+แฟนใหม่แม่มาเยี่ยมบ่อยๆ เอาตรงๆตอนแรกกุรับไม่ได้นะ แอบด่าพ่อแม่ในใจทุกทีว่าเชี่ยเเม่งทำไมต้องให้กุมาเจอเรื่องแบบนี้ แต่มันก็เป็นช่วงสมัยกุมัธยมอะนะ ตอนนี้กุเรียนจบ ทำงานแล้วออกมาอยู่คนเดียวแล้ว ก็ชินแล้วก็ยอมรับแล้วแหละ นานๆก็กลับไปเยี่ยมพ่อ หรือคุยกับแม่บ้าง ตอนนี่กุคิดว่าพ่อแม่กุก็คนอะ มีเลือกพลาด ทำอะไรพลาดบ้าง แต่เขาทั้งคู่ก็สมควรมีชีวิตรักที่มีความสุขอะนะ

>>380 >>381 ท่ดๆ กุตอบตรงคำถามปะ -_-;

พวกมึง กูเองก็สิงมานาน เพิ่งโพสระบายเป็นครั้งแรก ขอระบายหน่อยนะ
ตั้งแต่เลิกกับแฟนไปเกือบ 10 ปี ก็ไม่ได้ชอบใครจริงจัง
นี่ได้มาเจอน้องคนนึงน่ารักมากสเปคเลย ช่วงที่ได้รู้จักน้องก็เหมือนจะดีด้วยในระดับนึง เราก็คิดว่าพอมีหวังบ้าง พยายามคุยพยายามจีบ แต่น้องไม่เล่นด้วยก็เลยต้องถอยไป
ทีนี้มันมาเจ็บตรงที่ กูมีญาติอายุพอๆ กันอยู่คนนึง ตอนแรกบอกว่าไม่สนใจน้องคนนี้ (เผอิญรู้จักพร้อมๆ กัน)
มันบังเอิญเจอกับน้องที่ร้านเหล้า เจอกันคืนเดียวได้กัน โคตรเซ็ง กูนี่เฟลมาก อยากตายเหี้ยๆ คิดมาตลอดว่ากูไม่ดีตรงไหน (จริ
งๆ ก็เรื่องหน้าตาแหละ กูรู้ 5555)
ทั้งที่กูตั้งใจจริงๆ แต่กับญาติกูที่แค่หวังฟัน แล้วก็แม่งโคตรเจ้าชู้
หลังจากนั้นกูเป็นคนหมดความมั่นใจในตัวเองไปเลย มันตามมาหลอกหลอนกูทั้งคืน ทุกวันนี้ก็นอนไม่ค่อยจะหลับ

พวกมึงอาจจะเซ็งๆ เบื่อๆ เรื่องความรักแล้ว แต่อย่างน้อยก็ขอได้ระบายหน่อยนะ รักพวกมึง
กูเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองแบบขั้นสุด ทุกวันนี้พยายามจะจีบใคร ก็ไม่เคยติดเลย 5555 คงได้แต่ปล่อยวาง
ปล กูโม่งชายนี่แหละ

>>383 นายไม่ได้สมหวังกับคนนี้เพื่อที่จะได้เจอคนที่เข้ากันได้ดีกว่าไง อย่าคิดมาก โลกใบนี้กว้างจะตายยังได้รู้จักคนอีกเยอะ ลองดูว่าเราปรับตรงไหนให้ดีขึ้นอีก

ไม่ไหว กูต้องขี้ภายใน 1 นาทีนี้ ไอ้สีสท้องผูกมา 5 วัน มาปวดอะไรวันนี้ น้องที่ฝึกงานก็ลากกูไปไหนมาไหนอีก เเเเเเเพร้ด

>>385 เอาเวลาพิมพ์ไปขี้ดีกว่าไหมสาส

>>385 มือเย็น ขนลุกแล้ว

>>385 กูรอดเเล้ว ต้องบอกน้องไปตรงๆ เเต่น้องยังจะตามมาอีก ฟัค

>>388 ตามถึงห้องน้ำ?

>>388 ขี้ใส่แม่ง ไอ้น้องนี่

>>389 เออ เพื่อไรก็ไม่รู้อะ กูนี่ต้องใช้พลังอย่างมากในการเก็บเสียงเเละเล็งลงขอบเซรามิก

เหนื่อยจังเลยเพื่อนโม่ง ความรู้สึกตอนตายนี่มันจะเหมือนตอนหลับที่ไม่รู้สึกอะไรเลยมั้ยวะ

>>392 ตายไปมีสองแบบคือความเชื่อเรื่องหลังความตาย กับไม่เชื่อ
ถ้าเชื่อก็กลายเป็นผี วิญญาณ กลับชาติมาเกิด ถ้าไม่เชื่อก็กลายเป็นความว่างเปล่า

>>390 น้องหนีไปแล้ว

>>392 มึงกดดันตัวเอง คาดหวังตัวเองมากไง

มึงต้องลดกดดัน คาดหวัง ไม่ต้องอยากมีมากมาย เงินตรา หรือ ความสำเร็จอะไร

มึงก็จะไม่เหนื่อย ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆจนแก่นั่นแหละ

ขอความเห็นหน่อยอยากไปเรียนต่อตปทแล้วทำงานอยู่ที่นั่นว่ะ แต่ยังมีห่วงคือตายายพ่อแม่ จะทำยังไงดี เอาเค้ามาอยู่ด้วยได้ปะวะ

>>396 >>396 ต้องถามความเห็นของผู้ใหญ่ว่าอยากไปด้วยไหมไง

ถ้าไปด้วยกัน เห็นตรงกัน ก็แฮปปี้
และคุณทำให้ท่านสบายใจที่นั่น ไม่ใช่ไปอยู่ที่นั่นแล้วลำบากใจ

>>397 ยากจัง แต่ขอบคุณฮะ

>>393 กูชอบคำว่าว่างเปล่านะดูเป็นนิรันด์กว่าการเกิดใหม่ดี
>>395 กูยังไม่อยากตายตอนนี้หรอก เผลอคิดไรเรื่อยเปื่อยเพราะปวดหัวจากอากาศร้อนเฉยๆ
หลับตื่นนึงมาเจออากาศเย็นๆเพราะฝนกำลังจะตกตอนนี้กูโอเคขึ้นเยอะละ555

ตายแบบที่กูคิดมันเหมือนหลับแต่ก็ไม่เหมือนอ่ะ เหมือนมึงจากรู้เรื่องบ้างกลายเป็นไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย คงเหมือนคนที่ป่วยนอนหลับ 3 วันล่ะมั้ง

พอพูดเรื่องความตายกลายเป็นกูอึดอัดตามชื่อมู้เลยเนี่ย กูไม่น่าเลยพยายามหนีเรื่องความตายอยู่แท้ๆ นึกถึงถ้าวันนึงกูเป็นมะเร็งแล้วตายภายใน 5 ปีคงทรมานน่าดู เคยเห็นคนพูดอยู่ว่ามันแย่ ให้โดนยิงตายยังดีกว่า แต่เทียบกับประหารชีวิตกูว่าเหี้ยสุด อย่างน้อยมะเร็งก็ไม่รู้จะตายตอนไหน

>>401 ทำไมมึงถึง คิดไปล่วงหน้า กังวลด้วยล่ะ มึงยังไม่ทันจะต้องเป็นโรคอะไรสักหน่อย

มึงก็อาจตาย แบบแก่ตายปกติ

>>392 ก็ต้องดูว่าผีมีจริงรึเปล่า
ถ้ามี ---> มึงจะรู้สึกว่านอนหลับไป พอตื่นมาอีกทีก็เห็นร่างตัวเอง Panic ร้องไห้ คิดทบทวนทุกอย่างที่ไม่ได้ทำ คิดว่าคนที่ตัวเองรักจะรู้สึกยังไง
ถ้าไม่มี ---> หลับไม่ตื่น

>>401 มันเจ็บปวดมากเหรอ นี่ถามเพราะไม่รู้เลยนะ คือถ้ามีมะเร็งอยู่ส่วนในส่วนหนึ่งของร่างกาย คือกำหนดเวลาตายเลยใช่ปะ

ส่วนตัวคิดว่าที่อาการทรุดกัน เพราะพวกนั้นรู้ตัวว่าตัวเองเป็นมะเร็ง

>>404 ได้ยินเขาเล่ามา มะเร็งมันกำหนดเวลาตายว่าอีกแค่ไม่นาน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะกำเริบแล้วตายตอนไหน หลายคนที่เป็นมะเร็งเลยมักจะทำอะไรที่มีความสุขตลอด ที่บอกว่านักโทษประหารแย่กว่าเพราะตายตัว กำหนดวันตายชัดเจน พอถึงเวลาก็เดินเข้าสู่ความตายอย่างเลี่ยงไม่ได้

กุจะบ้าตายอ่ะ เหนื่อยชิบหาย.. ทำไมแม่งไม่มีใครเห็นใจกูมั่งเลยวะ

ไม่ติดมหาลัยที่หวังไว้ว่ะ ดันได้ที่ๆ ไม่อยากได้ที่สุด อันดับสุดท้ายที่เลือกเล่นๆ โคตรรู้สึกแย่เลย

มะเร็งไม่ตายทุกครั้งเสมอไปนะเพื่อนโม่ง มันมีหลายระยะ 1-4 ถ้าสี่ก็หนักหน่อยแต่ถ้าเจอแต่ต้น ๆ ก็สู้ไหวอยู่ ที่เขาว่ามันทรมานก็เพราะว่าการรักษาระหว่างทางมันค่อนข้างทรมานน่ะ อย่างพวกพวกฉายแสงกับกินยากดภูมิคุ้มกันตัวเอง (ไม่ใช่ทุกคนที่ต้องใช้ทั้งสองอันแล้วแต่โรคแล้วแต่ระยะ) คือพอกินอะไรพวกนี้มาก ๆ มันก็กระทบความอยากอาหารบลา ๆ หลายอย่างหลายระบบ
เหมือนตอนนี้ทุกคนโยงกันว่ามะเร็ง=ไม่หายอะซึ่งแม่งไม่จริง แล้วพอเกิดไรงี้ก็ใจไม่สู้ ใจไม่สู้บวกทรมานมันก็ทรุดลงอยู่แล้วล่ะ
ให้กูคิดคือเหมือนมึงค่อย ๆ ตายช้า ๆ เน่าจากข้างใน? เจ็บไม่เจ็บน่าจะแล้วแต่ชนิด รอวันที่มันเฟลพร้อมๆกันจนร่างกายพยุงไม่ไหวแล้วก็แบบพังไป บางคนเลยชอบเป่าหัวโป้งเดียวตาย ง่ายดี เจ็บแวบหนึ่งแต่ไม่ทรมานขนาดนั้น
ถ้ากูเป็นมะเร็งระยะท้ายๆที่อาการยังไม่แย่มาก เาอจริงกูอยากได้ช้อยส์ฉีดยาตายอะ ไม่เจ็บด้วย เสียดายปททไม่มี

>>408 บีบมือ แล้วจะเอาไงต่อ เรียนหรือซิ่ว

>>410 ขอบคุณนะ ฮืออ

ของกูมันซับซ้อนอะ ขอระบายหน่อย นี่เรียนสายศิลป์ คะแนนน้อย ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าอยากเรียนอะไร เป้าหมายกูมีอย่างเดียวคือต้องติดที่นี่ คณะอะไรก็ได้ ขอแค่ติดที่นี่ก็พอ พอไม่ติดแล้วก็เคว้งหนักมาก จะเล่นเน็ตแก้เครียดก็เจอแต่คนติดที่ๆ ตัวเองหวังไว้ กลัวเผลอพูดอะไรแย่ๆ กับเพื่อนเลยไปแสดงความยินดีแล้วเฟดตัวออกมา คงเลิกเล่นโซเชียลไปสักพัก อยากซิ่วแต่ก็กลัวเสียเวลา กลัวพ่อกับแม่ผิดหวัง กลัวอีระบบห่านี่ที่แม่งจะเปลี่ยนจะเพิ่มจะดูดเงินเด็กอยู่นั่นแหละ ความคิดกูแย่มากเลย กูแค่ไม่อยากซิ่วเพราะอายเพื่อน อิจฉาเพื่อนที่มีที่เรียนแล้ว อย่างน้อยบางคนก็ได้เรียนคณะที่ชอบ ถึงจะไม่ใช่มอที่หวังไว้ก็มีความสุข แต่กูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอยากเรียนอะไร ทั้งเสียใจทั้งน้อยใจและโกรธตัวเอง ฮือ...ก็คงฝืนเรียนอันที่ได้ไปแหละ ยังหาตัวเองไม่เจอเลย

รู้สึกเศร้าอ่ะที่ทำอะไรไปก็ไม่มีคนชมเลย เลยรู้สึกว่าเออคงทำอะไรก็ไม่ดีแน่แล้ว สมัยนี้คนเราทำอะไรก็ชอบแชร์ให้คนอื่นดูใช่มั้ย เพราะเขาภูมิใจนี่นาที่กว่าจะทำได้มันก็ต้องใช้เวลาและความพยายาม ถ้ามันออกมาดีก็อยากโชว์ แต่สงสัยกูไม่ค่อยมีเพื่อนมั้ง เงียบตลอด ไม่เคยมีคนชมเลย

>>412 มึงรู้สึกแบบเดียวกับกูเลย กูจะพยายามชมตัวเองบ่อยๆแต่ไม่ได้หลงตัวเองนะ แค่ชมให้อย่างน้อยกูกลับมามีกลจ.อีกครั้ง

>>411 เข้าใจฟีลที่กลัวพ่อแม่ผิดหวังและกลัวว่าคนอื่นจะคิดยังไง หวังว่าจะหาตัวเองเจอสักวันนะ ลองทำหลายๆ กิจกรรม ทั้งอันที่ไม่เคยทำและคิดว่าตัวเองไม่เก่ง เราอาจจะคิดไม่ถึงว่าเรามีความสามารถขนาดไหนที่สำคัญอย่าคิดว่าตัวเองไม่มีดีเราแค่ยังไม่รู้เท่านั้นล่ะ ระหว่างนี้ก็พักก่อนไม่ต้องเสพสื่อ รักษาตัวให้ดีก่อนเนอะ

>>412 >>413 นี่ก็ชมตัวเองบ่อยๆ ใครไม่ชมนี่แบบเออชมเองก็ได้วะ บางทีนึกย้อนถึงเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ทำได้ก็กำหมัด yes เอิ้กอ้ากคนเดียว เอาจริงๆ ถ้าไม่ได้ตัวเองเราเองคงจะไม่ผ่านมาได้ถึงทุกวันนี้ว่ะ ถือเป็นการบอกรักตัวเองแหละ

>>412
มึงลองคิดว่าตัวเองก็เป็นคนๆนึงเหมือนกันสิ ถ้ามึงทำอะไรที่ตัวมึงชอบ มึงก็ชมตัวเองบ้าง ถึงไม่มีใครชมแต่มึงก็มีความภูมิใจในตัวเองแล้ว สู้นะมึง กูขอชมที่มึงมีความกล้าอยากมาระบาย คำพูดของมึงคงแทนใจหลายคนเลยแหละ

>>412 ไหนงานเธอ เดี๋ยวชมให้

ขอบคุณพวกมึง >>413 >>415 >>416 >>417 มากจริง ๆ นะ ทำให้กูรู้สึกดีขึ้นมากจริง ๆ ต่อไปนี้กูจะชมตัวเองเยอะ ๆ หวังว่ามันคงจะเป็นแรงผลักดันให้กูได้ในอนาคต

>>418 :)

>>418 กูกับมึงนี่หน้าตาดีจริงๆเว้ย เก่งก็เก่ง ต่อไปต้องสำเร็จรวยพันล้าน

ไม่ต้องรีบมาก แต่ไปถึงแน่

>>411 เพื่อนกูซิ่ว 3 รอบ คือตอนเรียนก็คงโดนเพื่อน รร. นินทาแหละ แต่พอจบมาแล้วตอนนี้จะ 30 กันหมดก็ไม่เห็นมีใครพูดถึง ถ้ามึงทนอายตอนเรียนได้ก็ซิ่วๆไป แต่บอกเลยถ้าไม่ใช่เฉพาะทางจริงๆ จบมาก็ทำงานไม่ตรงสายกันเท่าไร หรือจะเฉพาะทางแม่งก็ไม่ตรงอยู่ดี ลูกค้าเพื่อนกูจบหมอแต่ไปขายตรงก็มี
ส่วนกูเรียนไม่ซิ่วเลยได้คณะที่ไม่ได้หวังไว้แต่แรก จบตรีต่อโทพร้อมทำงานฟรีแลนซไปด้วย ตอนนี้29 กำลังจะเริ่มทำงานประจำครั้งแรก และยังไม่รู้เลยชีวิตจะเอาไงต่อดี ถ้าให้กูแนะนำจากคนแก่กว่าก็ คิดถึงอนาคตไม่ใช่แค่1-2 ปี หรือ 10 ปี แต่ให้คิดชีวิตนับจากนี้จนตาย แล้วมึงจะตัดสินใจได้ดีที่สุด

ขอบคุณนะ >>414 >>421 รู้สึกดีขึ้นแล้ว! คงต้องคิดกับตัวเองให้มากกว่านี้จริงๆ ขอให้งานประจำเป็นไปได้อย่างราบรื่นนะ

มู้นี้ช่วงนี้น่ารัก

>>421 ชอบประโยคทิ้งท้าย

ตอนนี้ฟุ้งซ่านมากเลยขังตัวเองอยู่ในห้องทั้งวันตั้งแต่โควิดไม่มีที่ให้ออกไม่อยากออกไปไหน ตอนนี้หาเหตุผลในการมีชีวิตไม่เจอแล้วอยู่ไปวันๆเท่านั้นเอง กูไม่มีเพื่อนคุยกูเหงา น้องกูเล่นเกมคุยเปิดไมค์กับเพื่อนในเน็ตเฮฮากันมากเลย กูอยากมีบ้างแต่กูเข้าสังคมไม่เก่ง เครียดว่ะ

>>425 หาแฟน

>>384
กู 383 นะ
ขอบคุณมากนะ ไม่คิดเลยว่าการโพสต์ระบายแล้วมีคนมาให้กำลังใจ เพียงแต่คนเดียวจะสร้างพลังบวกได้ขนาดนี้
ขอยคุณมาก และเพื่อนๆ ชาวโม่งทุกคน เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่เจอเรื่องแย่ๆ ในชีวิตแล้วบอกใครไม่ได้

>>425 เหมือนกูเลย พยายามหาอะไรทำเรื่อยเปื่อย มึงลองทำอะไรใหม่ๆที่ไม่เคยทำดู เรื่องเข้าสังคมกูก็ไม่รู้จะบอกยังไงเพราะสภาพกูไม่ต่างกับมึงเลย

กูอยากมีเพื่อนในเฟส อยากมีคอนเนคชั่น แต่กูไม่กล้ารับใครเป็นเพื่อนเพราะกลัวว่าพวกแม่งจะตีสองหน้า หักหลังเอากูไปนินทา แม่งเอ้ย กูควรทำไงดีวะ จะเป็นแบบนี้ต่อหรือลองหาเพื่อน ถ้าไปกันไม่ได้ค่อยเนียนๆขอเคลียร์เฟรนดี

>>428 จำเป็นต้องมีเพื่อนด้วยเหรอ กูไม่ได้พูดกับคนตัวเป็น ๆ มาหลายปีมากเเล้ว ยังอยู่ได้เลย

เคยลองคิดนะว่าถ้ากูเป็นใบ้ขึ้นมา การใช้ชีวิตก็ไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่

>>425 ช่วงนี้ก็ซึมๆ เหมือนกัน คุยกับเพื่อนช่วยได้จริงๆ คอลกันก็ได้ แต่บางครั้งคุยกับเพื่อนแล้วกูก็ยังเคว้งเหมือนเดิม ลองเล่นเกมเปิดไมค์ตามน้องมั้ย ให้มันสุ่มห้องไปเรื่อยๆ คุยปรับทุกข์กับคนแปลกหน้าในเกม ยังไงก็ได้เล่นด้วยกันไม่กี่ตาอยู่แล้ว ถ้าคุยถูกคอก็อาจได้เพื่อนคุยแก้เหงามา กูเคยทำอยู่ แก้เครียดดี บางทีก็เจอเด็กกะโปก55555

>>427 ขอให้เจอคนที่ใช่สักวันนะ

ยังไม่ทันแก่เลยรู้สึกโดดเดี่ยวกันขนาดนี้ ถ้าแก่ลงแล้วไม่ได้แต่งงานมีครอบครัวพวกมึงต้องแย่แน่ๆ
เออกูก็ด้วยอะนะ คุ้มดีคุ้มร้าย บางวันตื่นมาก็ไม่รู้จะทำไร นอนต่อก็ไม่หลับ ใช้ชีวิตให้หมดไปวันๆ

>>432 ถ้ามีเงินพอทำเเบบนั้นได้ กูยอมเบื่อจนตาย

>>432 อารมเหมือนเราตอนนี้เลย เรื่อยๆชิวๆเจอคนที่ใช่ก็เอา เจอคนที่ไม่ใช่ก็เฉยๆ เหมือนอยู่คนเดียวจนชินมั้ง

กูเป็นคนเดียวรึเปล่าวะที่ไม่มีเรื่องบ่น เหมือนทุกอย่างราบรื่นไปซะหมด ชีวิตกูอาจจะสบายเกินไปก็ได้มั้ง

>>435 ดีแล้ว ไม่มีเรื่องบ่นอะ

>>435 ไม่ได้สบายเกินไปหรอก แต่น่าจะเป็นคนมองโลกในแง่ดี คิดบวก คนเราต่อให้สบายแค่ไหนถ้าคิดลบยังไงก็มีเรื่องบ่นว่ะ คนเราเจอเหตุการณ์เดียวกันยังมองไม่เหมือนกันเลย ซึ่งดีแล้วล่ะ เป็นคนคิดบวกสุขภาพจิตดี ไม่เหมือนคนคิดลบ มองโลกในแง่ร้าย บางทีชีวิตสุขสบายดีก็สามารถขุดเรื่องห่าอะไรไม่รู้มาจิตตก คิดลบ เครียด บ่น ฉอดได้ตลอดเวลา พวก toxic thinking

>>437 คิดในแง่ร้าย เราว่าเราก็ยังเป็นอยู่นะ เพียงแต่ช่วงนี้ไม่ค่อยเจอเรื่องหนักหนาสาหัสเท่าไหร่
ยังไงก็ขอบคุณที่มาเม้นท์นะ

พวกคนที่คิดว่าพ่อเเม่ เพื่อน หรือคนรักเก่ามาเกิดเป็นลูกตัวเอง พวกเขาจะมองลูกยังไงวะ น่ากลัวฉิบ

กูดูเป็นคนคิดลบกับตัวเองตลอดเวลาเลย โคตรรู้สึกแย่อยากรักตัวเองให้มากกว่านี้ กูใส่ใจคนอื่นมากจนเกินไปเพราะคาดหวังว่าเค้าจะรักกูแบบที่กูรักเค้าบ้าง แต่ทำไมกูรู้สึกว่าสุดท้ายมันก็มีแค่กูที่คิดไปเองคนเดียววะ อยากหนีหายไปเหมือนกันนะแต่กูก็คิดถึงพวกเขาแน่ๆ แม้เขาจะไม่อยากคุยกับกูก็ตามเถอะ

>>440 ประโยคเด็ดยอดนิยม รักตัวเองสิ เคยลองนึกไหมความสุขมึงเกิดจากอะไร มึงมีความสุขที่สุดตอนไหนจำได้รึเปล่า เท่าที่กูจำได้กูมีความสุขที่สุดตอนไปเข้าค่าย รด. เหนื่อยมากเหงื่อแตกตลอดทั้งที่หนาวแต่ก็ไม่ต้องสนว่าเนื้อตัวจะสะอาดไหม ทุกคนต่างเหนื่อยไม่สนใจกัน แค่ทำตามที่ครูฝึกบอกและทุกอย่างจะเรียบร้อยเองเมื่อถึงเวลา

>>440 เป็นอาการที่อาการหลงเริ่มหมดฤทธิ์

เบื่อตัวเองที่เป็นคนขี้อิจฉา อิจฉาพี่ตลอดที่ได้คอมใหม่เสื้อใหม่กางเกงใหม่เห้าอี้ใหม่ของอะไรใหม่ๆพ่อกับแม่ก็โอ๋พี่ตลอดจนเริ่มจำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่พ่อแม่ยอมทำตามคำขอตัวเองคือเมื่อไร

>>443 ไม่รู้จะปลอบไง เอาตามตรงก็ชีวิตไม่เคยมีคำว่ายุติธรรมหรอก แม้พ่อแม่บางคนจะบอกรักลูกเหมือนกันแต่การปฏิบัติไม่มีทางเท่าเทียมกันและคำว่าเท่ากันถ้าไม่ใช่ตัวเลขก็วัดอะไรไม่ได้ มึงยอมรับความจริงซะแล้วก็อดทนไว้ สถานการณ์บีบบังคับให้มึงต้องเข้มแข็งว่ะ
คิดซะว่านี่เป็นแรงผลักดันเป็นเป้าหมา่ยให้ตั้งใจทำงานหาเงินเพื่ออนาคตตัวเองจะได้ย้ายออกไปสร้างชีวิตด้วยตัวเอง ไม่ต้องทำให้คนอื่นยอมรับหรือหันมามองมึงหรอก พอถึงตอนนั้นแล้วตอนที่มึงชนะจริงๆก็เลือกเองแล้วกันจะหันกลับมามองคนที่บ้าน หรือเลือกที่จะทำแบบที่คนที่บ้านเคยมองมึง

เราเป็นเพื่อนกับคนคนนึงอยู่ บางทีมีปัญหาอะไรเขาก็ไม่เคยบอกอะไรเราเลย อยากให้มาเคลียร์ไม่ใช่เก็บปัญหาไว้ตัวคนเดียว เพราะถ้ามาบอกอันไหนไม่ดีเราจะได้รู้จะได้ไม่ทำอีก คือตรงนี้ติดปัญหาตรงนี้ แต่ตอนนี้ไม่มีการตอบสัญญาณจากเจ้าตัวเลย คนอื่นรู้หมดแต่เราไม่รู้อะไรเลย ทำไงดี?

>>445 คือถ้าเขาไม่บอก เพราะเขาไม่รู้ว่าคุณจะรับได้รึเปล่า เขากลัวคุณมองเขาเเปลกไป หรือไม่ก็ มันไม่ใช่ปัญหาที่คุณจะเเก้ไขได้ ปัญหาอาจไม่ได้มาจากคุณ
ถ้าผมเป็นเขา ผมก็อยากให้เรื่องนี้มันปกติอย่างเร็วที่สุด ไม่ต้องช่วยผมหรอก นอกจากผมจะขอให้ช่วย

>>446 +1

>>445 ปัญหายังไง ทะเลาะกันเหรอ เขาไปบ่นกับเพื่อนคนอื่นเหรอ

เพื่อนโม่ง เราว่าเราบ้าไปแล้วว่ะ แม่เราบ้า ยายเราบ้า จาเราก็ไม่ค่อยปกติ พี่สาวเราก็ไม่ยุ่งด้วย แม่เราบ้าแบบบ้ามากๆเลยอ่ะ เราไม่ไหวแล้วว่ะ เราจะบ้า แม่มาทำตัวบ้าๆใส่เรา พยายามแก้ปัญหาชีวิตเรา บอกว่าเข้าใจเรา แต่ความจริงแล้วมันก็แค่อยากให้เราตั้งใจเรียนเป็นลูกแบบที่แม่อยากให้เป็น เป็นลูกแบบที่พี่สาวเราเป็น เราพยายามเป็นแบบที่แม่ต้องการ แต่เราก็มีสิ่งที่เราชอบ การที่เราอยากใช้เวลาปิดเทอมไปกับสิ่งที่ชอบมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ เราเรียงคำไม่ออกแล้ว ล่าสุดแม่เราบอกว่าจะพาเราไปหมอโรคประสาท

เพิ่มเติม บ้านเราไม่ได้มีเงินขนาดจะไปหาหมอ

>>449 ถ้ามีทางอะไรที่ง่ายกว่าไปหาหมอก็ช่วยบอกเราทีนะ

>>450 วิธีแก้บ้าที่เร็วที่สุด
หายใจเข้าลึกๆ 3 ที ถ้ายังไม่ดีขึ้นหายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ อีก 3 ที ทำยังงี้วนไป
ถ้าครั้งแรกยังไม่สำเร็จ มึงแค่ต้องทำใหม่อีกครั้งจนกว่าจะสำเร็จ

ถ้าที่สุดแล้วยังไม่หายจริงๆ กำตังไปซื้อน้ำหวาน น้ำอัดลมก็ว่าไป อากาศร้อนคนเป็นบ้า ส่วนน้ำตาลทำให้อารมณ์ดี

>>449 https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2982912588461704&id=100002289752941

>>452 >>451 ขอบคุณนะ5555555555555555 เราหนีไปนอนมา ตอนนี้ดีขึ้นแล้วแหละ กะว่าจะหาจังหวะคุยกับแม่ดีๆดู

>>453 พยายามเข้า ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะ

เข้ามาอ่าน ทำไมพวกเธอน่ารักจังวะ มาห้องระบายได้ขำแทน

วันนี้ยายกูเข้ารับการผ่าตัดเพราะสมองบวม ;-; ขอกำลังใจหน่อยได้มั้ย
ถึงต่อหน้าคนอื่นกูจะดูไม่เป็นอะไร ปลง ยอมรับได้ แต่ความจริงกุกลัวอ่ะ ฮืออออออ TT

กูจะติดคุกมั้ยครับ ถ้ามีรูปอนาจารของแฟนเก่าสมัยอายุ 12 แต่รูปมัน 11 ปีละนะ

>>456 มารอคุณยายออกห้องผ่าตัดด้วยกันนะ

>>456 ภาวนาซะ อ้อนวอนต่อสิ่งศักสิทธิ์ ถ้าทำคนเดียวอาจจะดูบ้าๆบอๆ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูทำด้วย

>>456 ขอให้การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดีนะ เดี๋ยวกูช่วย >>459 ภาวนาอีกแรง

>>458 >>459 >>460 ขอบคุณพวกมึงมากนะ รู้สึกดีขึ้นมากเลย
คือทั้งแม่กู ทั้งน้องสาวจะลมจับกันแล้ว กูเลยต้องพยายามทำตัวปกติ 5555 ยายกูเป็นหลายอย่าง แล้วก็เรื้อรังด้วยแหละ แบบว่า สักวันมันก็ต้องมาถึงอ่ะ555

>>461 สตรองมากเลยรู้มั้ย ยายรู้ต้องภูมิใจในหลานแล้ว ถ้าอยากพูดอะไรแต่บอกใครไม่ได้ก็มาเล่าในโม่งนะ มีคนรับฟัง

>>456 ผลเป็นไงบ้ง

>>456 เป็นกำลังใจให้นะ ขอให้คุณยายปลอดภัย ถึงเตรียมใจมาแค่ไหน พอเรื่องเกิดขึ้นจริง ยังไงก็ทำตัวไม่ถูกอยู่ดี กูเคยเป็นอารมณ์เดียวประมาณมึงนี่แหละ โชคร้ายหน่อยที่กูเสียเค้าไปแล้ว นอนร้องไห้หลายวันเลย แต่สุดท้ายเวลาจะช่วยเราเอง ขอให้ผ่านช่วงเวลาอันยากลำบากนี้ไปให้ได้นะ ถ้ามีอะไรอึดอัดใจแต่ไม่กล้าพูดกับครอบครัวตรงๆ โม่งนี้ก็มีพวกกูคอยเป็นกำลังใจให้

ปล่อยให้เขาไปเหอะ อยู่ไปก็ทรมานเปล่าๆ อย่าเห็นแก่ตัวนักเลย

แฟนกูทำตัวอย่างกับสโตรกเกอร์จนกูอึดอัด ควรจะบอกเลิกกับมันยังไงไม่ให้กูดูร้ายกับมันบ้างวะ

>>466 Stroker or Stalker?

กู >>456 เอง
>>463 ตอนนี้ดูอาการอยู่ ถ้าไม่ทรุดลงก็อาจกลับมารักษาตัวที่บ้านได้
>>465 จริง ๆ ตอนส่งห้องไอซียู ก็คุยกับหมอไว้แล้วว่าถ้าไม่ไหว ก็ไม่ต้องยื้อ
ขอบคุณทุก ๆ คนมากนะ

>>468 จะยื้อไม่ยื้อต้องแล้วแต่ตัวคนป่วยนะ ถ้าเคยคุยเคยถามก็ทำตามคำสั่งเสีย อย่างตากูเนี่ยจะตายที่บ้านท่ามกลางญาติพี่น้อง ป่วยหนักแค่ไหนก็ขอนอนบ้านไม่นอน รพ.

ทำไมผู้หญิงบางคนถึงอารมณ์แปรปรวนง่ายจัง บางทีก็เอาใจยาก ทำให้รู้สึกบางทีก็เหนื่อยเหมือนกัน บอกให้คุยก็คุย ก็ไม่ชอบ
ดีเหมือนกันบางทีจะได้หนีไปทำอย่างอื่นบ้าง ไปคุยกับคนอื่นยังสบายใจกว่าอีก

>>470 นายคือแฟนเราปะนิ

>>471 ถ้าเธอเป็นแฟนเขาจริง เธอก็ปรับปรุงตัวเถอะนะ

เรา >>470 ตอนนี้ใจเย็นละ บางทีอาจจะคิดมากไปเองนั่นแหละ

มึง กูรู้สึกว่ากูเหมือนเป็นส่วนเกินของที่บ้านอ่ะ เพราะมันหลายครั้งจนกูเริ่มคิดมากละ

>>474 เหรอ ยังไง

>>474 ลองย้ายออกมาอยู่หอพักคนเดียวมั้ย บางบ้านบางครอบครัวก็ต้องห่างกันก่อนถึงเห็นความสำคัญทั้งสองฝ่าย

เคยดื่มกรึ่มๆ แล้วคุมสติตัวเองไม่ค่อยได้ปะ แบบรู้ตัว แต่มันขาดความยับยั้งชั่งใจ วันนึงกูเคยไปนัวแฟนคนอื่นนิดหน่อย แต่แม่งเอ๊ย พอวันต่อมาแฟนคนนั้นถามว่า แกเมาเหรอ กูก็ดันพลั้งว่า เมา แต่ไม่ถึงกับตัดหรือสลบ อิเหี้ย กูขุดหลุมฝังตัวเองละเนี่ยยย

>>477 ก็ยอมรับแค่นั้นเองคิดมากไรวะ หื่นก็ยอมรับ เผลอไปนัวก็ยอมรับ จะปิดบังทำไมกลัวเขาหาว่าร่านหรือใจง่ายหรือไงวะ ถ้ากลัวแบบนั้นก็ไม่ควรเมาแต่แรกแล้ว
ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์เดิมๆก็แก้ไขซะ ไม่งั้นมึงก็ต้องลุ้นงี้ทุกครั้งที่เมา

>>477 ต่อไปต้องรู้ลิมิตตัวเองเวลาเมา ดีนะที่ไม่ทะเลาะกับเพื่อนรุนแรง บางคนอาจจะเก็บมาคิด จะกินเหล้ายังไงก็ต้องรับผิดชอบตัวเองให้ได้ เพราะเหตุการณ์แบบอาจขึ้นได้อีกแล้วคนเสียใจก็ไม่ใช่ใครเลย เป็นตัวเอง

>>479 เหตุการณ์แบบนี้อาจเกิดขึ้น

แม่เย็ดเอ๊ย พิมพ์งานตั้งนาน คอมก็ไม่ดับ ก๊อปใส่คลิปบอร์ดปุ๊บ หายหมดเลย คือไรวะ

เย็ดแม่

>>481 ลองพิมพ์ในไฟล์ doc ของกูเกิ้ลมั้ย มันเซฟให้อัตโนมัติ

>>483 นั่นล่ะปัญหา คือเราทำใน Docs เอกสาร พอทำเสร็จเราก็คลุมทั้งหมด ก็อป จะเอาไปวางโปรแกรมอื่น แต่พอวางแล้ว ดันเป็นอันที่เราก็อปมาตอนเเรกเพื่อที่จะเอามาทำใน Doc
หรือว่ากดวางแทนคัดลอกไปก็ไม่รู้ ตอนนี้กำลังหาวิธีย้อน

ลองค้นหาด้วย Keyword จากคำช่วงท้าย ๆ มันก็เจอนะ แต่พอกดเข้าไปมันก็ไม่มีอะ

โอเค ย้อนประวัติดูก็ไม่เจอ พิมพ์ตั้งนาน เหลือแค่อันล่าสุดตอนมันหายอันเดียว ไม่เป็นไร ทำใหม่ก็ได้

ความรู้สึกเบื่อกลับมาอีกแล้ว ไม่รู้จะทำอะไร เปิดคอมดูวิดีโอนั่นนี่แล้วก็ปิด และไม่รู้จะคุยกับใคร เหมือนอยู่คนเดียวอีกแล้ว

>>487 เขาหนีไปเล่นแรคกันหมดแล้ว

อยากตาย

>>489 ไปนอน

จะว่าไปเมื่อ3-4ปีทีแล้ว ได้ตัดสินใจเรื่องในวันนั้นพลาดไป คือตอนนี้ไม่รู้นะว่ามีผลกับเรื่องปัจจุบันด้วยรึเปล่า พอนึกถึงเรื่องในวันนั้นก็ไม่กินข้าว นอนไม่หลับ ไม่ทำงาน ถ้าวันนั้นไม่ตัดสินใจพลาดเรื่องทุกอย่างมันคงจะดีกว่านี้ แต่ตอนนี้คงคิดว่ามันสายเกินไปแล้ว...

เหี้ยอะไรเนี่ยยยวอทเดอะฟัค เม้นโพสเขาแล้ว พอดูอีกทีเขาลบเลย อะไรวะเนี่ยยยยยยค้วยยยยยย

>>492 ว๊อททททททเดอะฟั๊คคคคคคคคคคคคคคคกูจะบ้าตาย อย่าปล่อยให้กูคิดไปเองแบบนี้ขอร๊องงงงงงงงงงงงงงงง กูจะไม่กล้าไปเม้นโพสคุณอีกเเล้วนะ เเงงงงงงงง๊

>>493 หยุดซะตอนนี้ ทำพลาด1 ครั้งเรียกไม่รู้ ถ้าทำพลาด2 ครั้งเรียกโง่
อย่าทำให้ตัวเองอับอายไปมากกว่านี้ อย่าเรียกร้องอะไรอีก และจงเข้มแข็งไว้

>>493 เม้นปุ๊บแล้วเค้าลบปั๊บเลยหรอ คนอื่นเม้นเค้าด้วยเปล่า

>>494 ค..ครับรุ่นพี่!!! แล้วผมจะจำไว้ครับ!!!! //คุกเข่าก้มหน้าร้องไห้โฮ้
>>495 มีคนนึง เจ้าของโพสต์เค้าก็ตอบกลับเรานะ พอเราตอบกลับสวนไป หายเลย ฟัคคค

>>496 วดฟด้วย เค้ารู้หรอว่าเธอชอบ

>>497 ไม่รู้

>>498 หรือเม้นอะไรน่ากลัวไป

>>499 เอ่อออ

>>493 เขามือลั่นรึเปล่า กุเคยเป็นนะ

>>501 สาธุ

>>476 กู474นะ คือที่บ้านก็รู้ว่ากูเป็นโรคซึมเศร้าขนาดที่เคยคิดฆ่าตัวตายหลายรอบนะ แต่เขาก็ทำตัวแบบเดิม พูดจาแรงๆใส่ บางทีล้อกูกับคนอื่นสนุกปากทั้งที่กูไม่เล่นด้วย(อันนี้กูโดนตั้งแต่เด็กเลย โดนคนที่บ้านบุลลี่) เรื่องเรียนก็มาเข้มงวดใส่กูขนาดที่ถ้าไม่ได้นั่นนี่ไม่ต้องเรียน เรื่องทำชุดก็มาพูดใส่กูว่าไม่เห็นสวย ทั้งที่กูทำใส่เองและกูไม่ใช่ช่างฝีมือมืออาชีพ แค่ทำเอาตัวเองสนุกที่ได้ทำ) ขนาดอยู่บ้านห้องนอนของตัวเองยังไม่มี พอไปขอพี่สาวนอนด้วยเขาก็ไล่ คือบ้านกูมี2ชั้น มี2ห้องนอน พ่อแม่ห้องนึง พี่สาวห้องนึง กูเลยไม่ทีที่นอน เลยต้องมานอนโซฟาเอา ทีนี้พอกูจะทำงานทีก็ต้องรอคนที่บ้านดูทีวีเสร็จกว่าจะได้ทำ เรื่องเรียนกูมีปัญหาเรื่องเงินตลอด ได้เงินช้าจนเคยพ้นสภาพนิสิต แบบกูก็พูดตลอดพูดประจำว่าทำไมเขาไม่เคยใส่ใจกูเลย บางครั้งกูพยายามทำงานหาเงินนะแต่มันไม่พอใช้จ่าย พอได้เงินช้ากูก็เครียดดิ แต่ทางบ้านนี่อยู่สบายเชียวไปเที่ยวนั่นนี่กัน จนกูกลับมาอยู่บ้าน คนในบ้านพูดแบบกลับมาทำไม มาละเปลือง กูผิดไรวะ บางทีกูไม่มีเงินกินข้าวมา2วันแล้วทางบ้านพึ่งมาถามงี้ ไม่รอกูตายก่อนหล่ะ แค่พิมพ์นี่กูก็ร้องไห้ละ อยากนอนแล้วตายไปเลยหรือนอนไปแล้วหลับไปตลอดกาลแบบที่ไม่ต้องตื่นมารับรู้อะไรอีก

>>503 ขอกอดได้ไหม ตัดชุดใส่เองนี่โคตรเทพเลยนะเฮ้ย ทำของใช้เองแบบที่มีชิ้นเดียวในโลกได้นี่โคตรน่าภูมิใจ ถ้าใครไม่เห็นค่า จำไว้ว่าเธอไม่ได้เกิดมาเพื่อทำให้ทุกคนพอใจ เธอเกิดมาเพื่อมีค่าสำหรับตัวเอง เราอยากให้เธอมีชีวิตเพื่อได้ไปเที่ยวในที่ที่อยากไป ที่เธอคิดว่ามันต้องสวยแน่ ๆ ชีวิตมีอะไรดี ๆ อีกเยอะที่เธอต้องเจอและเธอคู่ควรกับสิ่งดี ๆ ที่เธออยากมี
บอกเลยมาจนถึงตอนนี้คือเก่งมากไหนจะทำงานอีก ขอให้เธอได้ไปจากที่นั่นเร็วที่สุด เมื่อมีงานดี ๆ เข้ามาเก็บเงินรอวันที่ได้เป็นอิสระได้ใช้ชีวิตในแบบของตัวเองอย่างเต็มที่ และพบว่าได้ผ่านช่วงเวลาแย่ ๆ นี้ไปได้แล้ว

พึ่งรู้สึกตัว ว่าตัวเองกลายมาเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายตั้งกะเมื่อไหร่ เห็นคนอื่นคิดดี ทำอะไรบวกๆ หรือพิมพ์ข้อความ คำคม แล้วก็อดฉอดในใจไปก่อน เช่นมีคนบอกว่าทำ Detox social แล้วดี กูก็อดแขวะคนโพสในใจไม่ได้ว่า ไหนบอกว่าทำ Social detox ไง แล้วยังมาเล่นทวิตเตอร์อีกเหรอ สงสัยกูคงเสพพวกข่าวฉอดๆมากเกินไป

>>505 จริงๆ การจะมีพลังบวกได้ก็ใช้ความพยายามมาก ยิ่งในสถานการณ์ตอนนี้เจอข่าวในเน็ตหัวมันจะคิดลบไปก่อนเลย บวกกับการที่คนว่างแล้วใช้เวลาอยู่หน้าจอมากขึ้นมีเรื่องให้ฉอดรายวัน วันละหลายรอบ ไม่แปลกที่จะมองแง่ร้ายมากกว่าเดิม เป็นเหมือนกัน แต่จะให้เบาโซเชียลก็ยากว่ะ ติดมือถือด้วย ล่าสุดหนีไปติ๊กต๊อกก็ดีขึ้น ได้ดูคลิปตลกๆ แทนอ่านทวิต พอพักเรื่องหัวร้อนได้บ้าง

>>505 อ่านแล้วก็นึกถึงตัวเอง เป็นบ่อยมาก บางทีก็คิดลบแต่ต้องแสดงออกมาบวกเพื่อหลอกตัวเอง ไม่ให้จมกับอารมณ์แย่ ร้องไห้โคตรง่าย จิตโคตรอ่อนช่วงนี้

>>505 อาการแบบนั้นมันมาเป็นช่วง ๆ ในใจคุณก็อยากฉอดแหละ เลยไม่หาทางปิดกั้นสื่อพวกนั้น

>>506 ดีแล้ว พวก Social Network อะไรแบบนั้นมันมีข้อดีตรงที่ ไม่มีใครสนใจพิมพ์ดราม่า ส่วนคนดูก็สนใจแต่รูปและคลิป เหมือนกับ Instagram

ผวาชิบ เพื่อนในเฟสกูเล่นเเอปร้องเพลงกันเยอะชิบหายเลยช่วงนี้ หวังว่ามันจะไม่มาเจอบันทึกที่กูร้องเพลงเสียงหลงนะ กี๊ดดด

>>508 จริงมึง ตอนนี้กุเลยตัดสินใจบึ้มทวิตทิ้งซะ หลังจากอารมณ์สวิงมาหลายวัน

ตอนนี้กูเครียด มาสัมภาษณ์งานแบบตัวเปล่า ไม่มีไรติดมือมาเลย ไม่ได้ตั้งใจแต่สถานการณ์มันทำให้กูหยิบผิดอัน หยิบแฟ้มกระดาษA4 เปล่าๆมา...

จำได้ว่าสมัยก่อนตอนเป็นเด็ก ชอบทำบล็อกเขียนเนื้อเรื่องไปเรื่อย ตอนนั้นอยู่ในช่วงม.3-4 กูก็เขียนบล็อกไปเรื่อยอยู่มาวันนึงกูโดนใครไม่รู้ด่าในบล็อก โดนพิมด่าว่ากูๆมึงๆไอ้เหี้ยไอ้สัสอะไรสักอย่าง เป็นชื่อคนแปลกหน้าไม่ยอมล็อกอินมาเม้นท์ด้วย กูก็เลยไปส่องของคนอื่นว่าโดนด่ามั๊ย สรุปแม่งไม่มีคนโดนมีกูโดนคนเดียว อารมรณ์แบบเหี้ยยังไม่เคยด่าใส่ใครเลยทำไมกูถึงโดน จนมารู้ว่าที่แอบโดนด่าเพราะเรื่องนึงพึ่งมารู้ปีนี้นี่แหละ อารมณ์แบบแม่งเอ้ยไม่น่าเลยกู

>>512 อ่าว ละสรุปเป็นไงบ้าง

>>514 สรุปไม่มีใครขอดูอะไรเลย คือสมัครงานส่งเอกสารสำคัญทางmailไปหมดแล้ว แต่เห็นคนอื่นเขาพกมากันเลยรู้สึกอุปทานไม่เข้าหมู่เข้าพวก

>>515 กุเคยไปสัมที่นึงไม่เอาไปเพราะคิดว่าส่งทางเมบแล้วจะเอาเอกสารอีกทำไม(เรซูเม่) สรุปวันสัมขอกุด้วย กุเลยถามว่าแล้วที่ส่งในเมลไม่ได้ดูเหรอ เขาบอกว่าลืมแล้วไม่รู้ว่าอันไหน-*-

>>513 ความรู้สึกเสียไปเลยนะ ในคอมเม้นแย่ๆก็ต้องคอมเม้นดีๆแหละ ถ้าอยากเขียนก็เขียนเหอะ

เป็นห่วงเพื่อนอะ
เพื่อนในไลน์กลุ่ม ไม่รู้คิดยังไงถึงเอารูปที่ตัวเองใส่เสื้อกันหนาวแล้วมีจุกโผล่มาตั้งโปร คือตอนแรกก็ไม่คิดว่ามันใช่หรอก แต่พอเพื่อนลบเเอคนั้นออกจากกลุ่มคือแน่ใจแล้วอะ เกิดไรขึ้นวะ?

>>518 คุยกับเพื่อนเหมือนเดิมเหมือนมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ให้ปกติที่สุดอาจทำให้เพื่อนดีขี้นได้

เห็นเพื่อนไปสนิทกับคนอื่นแล้วแอบน้อยใจนิดหน่อย กูไม่ควรไปหวงเพื่อนสิ เกลียดนิสัยนี้มาก แต่มันก็น้อยใจอะ ไม่รู้ทำไม

>>520 กูเกลียดนิสัยนี้เหมือนกันมึง แต่ก็เข้าใจมึงนะ บางทีแม่งช่วยไม่ได้จริงๆ กูก็ไม่รู้ทำไม

>>520 การกลายเป็นคนไม่สำคัญก็แบบนี้แหละ

อยากตั้งกระทู้ใหม่ทำไมทำไม่อะ กระทู้ก็ไม่ซ้ำนะ

แฟนเจออุบัติเหตุระหว่างทางกลับจากไปกินข้าวบ้านเพื่อน เพื่อนอัพเฟซว่าแฟนกูเจออุบัติเหตุเลยรู้ กูโทรไปเบอร์แฟน ไม่มีใครยอมรับสายเลย ตอนนี้กูกระวนกระวายมาก กูไม่รู้อะไรเลย กูเป็นห่วงเขามาก ตอนนี้กูไม่ไหวแล้วอ่ะ กูแค่อยากระบาย ความไม่รู้มันฆ่าคนได้จริงๆ ถ้ากูเสียเขาไปกูต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆ

>>524 ใจเย็นๆแล้วโทรไปหาคนเกี่ยวข้องให้ครบ โทรหาที่บ้านแฟนยัง แถวบ้านเพื่อนมี รพ. อะไรที่น่าจะนำส่ง ค่อยๆไล่โทรไป

>>524 เพื่อนคนนั้นน่าจะรู้อะไร

ยิ่งได้เห็นความสามารถของคนเก่งๆ ก็ยิ่งรู้สึกตัวได้ถึงความไร้ความสามารถของตัวเอง
ยิ่งรู้สึกว่าเป้าหมายที่ตัวเองอยากจะไปอยู่จุดนั้นบ้างมันห่างไกลจริงๆ
แต่อย่างน้อยก็ได้เอามาเป็นแรงผลักดันให้ตัวเองละนะ :)

>>527 มีคนคิดเหมือนกูด้วย5555​ เเต่ก็ขอบคุณ​สำหรับคำเเนะนำนะ

เบื่อการอวยของติ่งเกาหลีว่ะ​ อวยจนกูหมั่นไส้​ เเม่งอวยไม่ได้อยู่ในความเป็นจริงเลย​ ไอเรื่องหล่อกูก็ไม่ได้อะไรเลยเว้ย​ เเต่ไอเรื่องความมั่นหน้าเเบบวงกูจะได้รุกกี้​ อีดอกหัดดูความเป็นจริงซะบ้าง​ เข้าใจนะว่าด้อมอื่นก็อวยเหมือนกัน​ เเต่เค้าก็ไม่ได้อวยเยอะเเละดูน่าหมั่นไส้เเบบด้อมมึง​ เเล้วมีคนเคยไปบอกว่าเลิกอวยเเบบนั้นเถอะทุเรศ​ นางก็สวนกลับมาว่า"คนเราจะมีความหวังไม่ได้เลยหรอ​ เเบบตอนสอบเข้าหมาลัยอะไรอย่างนี้" คือความหวังก็มีได้เว้ย​ เเต่ไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศให้ชาวบ้านรู้​ ตอนมึงจะสอบเข้ามหาลัยต้องป่าวประกาศให้ชาวบ้านรู้หรอคะ​ ว่ามึงจะสอบได้ที่นู้น​ ที่นี่​ ที่นั้น

>>529 แล้วมันจำเป็นต้อง 'ไม่ป่าวประกาศให้ชาวบ้านรู้' ด้วยเหรอ

เอาจริงติ่งก็หวีดอยู่ในทวิตเตอร์หรือโซเชียลแหละ แต่โลกนั้นมันแคบเลยต้องเห็นเป็นธรรมดา

>>530 กูเเค่มาระบายไม่ต้องคิดมากหรอก​ เเค่เบื่อกับพวกไม่ดูความเป็นจริง

>>532 ขนาดนี้เป็นติ่ง ยังรำคาญเลยขนาดไม่ได้มีอคติกับวง

หมดความมั่นใจในตัวเอง จะทำอะไรก็กลัวพลาดไปหมด ทำงานมา5เดือนแล้วยังทำงานแบบที่เขาขอไม่ได้โดนแก้อยู่ตลอด เทียบกับเพื่อนที่มาพร้อมกันคือไปไกลกว่าแล้ว ตอนนี้ตื่นนอนมาก็วนลูปเดิมๆทำงาน-แด้งาน-กลัวพลาด กุพยายามเต็มที่แล้วแต่มันก็ยังไม่พอ หรือกุพยายามไม่มากพอกันแน่

>>534 มึงจะเก่งในเรื่องที่คนอื่นถนัดได้ยังไง มึงคงมีจุดเด่นสักอย่างแหละพระเจ้ายุติธรรมเสมอ และคงไม่มีใครบอกได้ว่ามึงเก่งอะไรหรือเกิดมาเพื่ออะไรนอกจากตัวมึงเอง ถ้าทางนี้ไม่รอดก็ไปทางอื่น ชีวิตมีทางเลือกเยอะแยะ อีลอนมัสคพิสูจน์แล้วว่าไม่มีเงินสักบาทก็อยู่ได้เป็นเวลาหลายเดือน ดังนั้นคนเราไม่ได้ตายเพราะไม่มีเงินหรอก

รู้สึกไม่มั่นใจในความเก่งของตัวเองอะ
หรือกูก็อาจไม่เก่งเลย 😭

พอคิดถึงอนาคตแล้วอยากตายขึ้นมาเรยง่ะ

>>536 ปัดโธ่เว้ยทำไม คนไม่มั่นใจมันเยอะจังวะ แค่มึงไม่เก่งแบบโดดเด่นไม่ได้หมายความว่ามึงพิการโว้ย มึงแค่ปกติ เข้าใจไหมเป็นคนปกติ แบบAverage สังคมมันบีบให้มึงต้องสุดสักทาง มึงไม่ได้พิการสักหน่อยจะเศร้าทำไมวะเนี่ย
ทุกอาชีพมันต้องการความถนัดต่างกัน ไออาชีพที่ต้องการพวกเป็ดๆมันก็มีอยู่ หาหรือสร้างขึ้นมาสิวะ

>>537 ไหนบอกมาซิอนาคตที่มึงเห็นเป็นไง มีหุ่นยนต์นักกล้ามใส่เสื้อหนังขับฮาเลย์ควงช็อตกันไล่หรอ Skynet ยึดโลกหรอ หรือมึงฝันว่าตื่นขึ้นมาในหลอดแก้วเพราะมีไอโล้นใส่แว่นให้เลือกกินยาแดงหรือฟ้าหรอ

>>527 สังคมตอนนี้มันบีบให้เราต้องเป็นคนพิเศษด้วยแหล่ะ ต้องเก่ง ต้องสุด พอเห็นแล้วก็ท้อเหมือนกันนะ รู้สึกว่าเป้าหมายที่วางไว้มันช่างห่างไกลเหลือเกิน

>>538 ขอบคุณมากมึง ตอนนี้หาห้างเป้าหมายได้แล้ว ขอหาซื้อกระสุนก่อนนะ

>>540 จะตายห่าคนเดียวยังไม่พอ ลากคนอื่นไปซวยด้วยอีก เหี้ยจริงๆ

>>540 อย่าหาทำ

>>535 ขอบคุณนะ บังเอิญผ่านมาพอดี ส่วนตัวกูก็มีปัญหาเรื่องคิดว่าตัวเองไม่เก่งเหมือนกัน คำว่าเป็ดสำหรับกูนี่คือใช่เลย เคยคิดอยู่หลายครั้งว่ายอมเก่งแค่อย่างเดียวดีกว่าจะทำได้ทุกอย่างแต่ครึ่งๆ กลางๆ แบบนี้ อ่านเม้นมึงแล้วค่อยมีกำลังใจขึ้นมาหน่อย

แต่ยิ่งโตยิ่งรู้จักคน ถึงได้รู้ว่า ไอพวกคนแบบยอดมนุษย์เป็ดอัพเกรดทำอะไรก็เก่งแม่งมีเยอะชิบหาย ไม่ใช่แค่เก่งธรรมดา แต่สกิลแต่ละอย่างนี่ท็อปๆ เลย บางทีก็บั่นทอนกำลังใจเหมือนกันนะ ;-;

>>543 ยอดมนุษย์เป็ดอัพเกรดมันคนเก่งหลายอย่างแหละ แต่บางที แค่บางทีนะตรงที่มึงไม่รู้ไอพวกยอดมนุษย์อาจจะแลกมิตรภาพ ขายเพื่อน แทงข้างหลังนาย เพื่อไปอยู่จุดนั้นก็ได้ หรือทิ้งชีวิตวัยรุ่นอันหอมหวานและโดนด่าว่าเนิร์ดอยู่หลายปีกว่าจะผงาดได้ ไอเหี้ยมันไม่มีคนสมบูรณ์แบบหรอก หรือถ้ามีจริง วันนึงต้องผิดหวังไอพวกเก่งสมบูรณ์แบบก็อาจจะเป็นคนแรกๆที่ฆ่าตัวตายเพราะไม่เคยผิดหวังไง
ส่วนใครคิดว่ากูเจ๋งมีหน้ามาสอน ป่าวไอสัส กูแค่ให้กำลังใจเก่งและหาจุดอ่อนคนอื่นมาด่าเก่ง ส่วนตัวกูก็ขี้แพ้นักเลงคีย์บอร์ดเหมือนกันแหละ
จะต่างก็กูยอมรับความจริงแล้วว่ากูก็แค่คิดว่าตัวเองเจ๋ง แต่ในความเป็นจริงไม่ได้เจ๋งอย่างที่คิด
ขอให้พวกมึงโชคดี

>>544 สาทุครับพี่โม่ง อ่านละดีขึ้นหน่อย -/\-

กูกำลังจะเข้ามาบ่นอยู่เลยว่าอายุ 28 แล้ว ยังได้เงินเดือนแค่สองหมื่นต้นๆ ในขณะที่สายงานนี้สามารถได้เงินสูงกว่านี้ได้ กูแม่งไม่เก่งเลยไปอยู่จุดนั้นแบบคนอื่นเค้าไม่ได้ซะที คนอื่นแม่งทำงานเมืองนอกแล้ว บลาๆ ไม่น่าเชื่อว่ามีคนเข้ามาบ่นเรื่องไม่เก่งเยอะแยะไปหมด
ไหนจะเป็ดอีก จับมือนะโม่ง กูก็เป็ด เป็ดกากด้วย เป็ดที่แบบบริษัทขาดไปก็ไม่เป็นไรเลยแหละ ที่ยังอยู่ได้ทุกวันนี้เพราะหนักเอาเบาสู้และเป็นเป็ดที่เค้าสั่งไรก็พยายามทำไม่เคยปฎิเสธ พยายามเรียนรู้ตลอด เหนื่อยชิบหายเป็นเป็ดเนี่ย กูรู้สึกว่าเซลล์สมองกูไม่สามารถรับมือกับเดต้าโอเวอร์โหลดในตอนนี้ได้ พอเป็นเป็ดปุ๊บแม่งก็ต้องเรียนรู้หลายอย่างในเวลาเดียวกันจนสมองจะบวมแล้ว ไอ้เหี้ยเอ้ย ไม่ทำก็ไม่ได้เพราะไม่โดดเด่นพอในด้านไหนเลย ก็ต้องพยายามต่อไป

แต่กูเข้าใจที่มาที่ไปนะ อย่างที่ >>539 บอกน่ะแหละ สังคมในปัจจุบันมันบีบให่คนเราต้องเป็นเดอะวัน คือถ้ามึงไม่เป็นคนพิเศษคนในสังคมจะไม่ยอมรับ มันไม่ใช่แค่มีเงินอย่างเดียวแล้ว แต่มึงต้องมีคุณค่าเป็นที่พึ่งพาและเป็นแนวทางให้คนอื่นได้ ยิ่งเป็นที่ยอมรับมากเท่าไหร่ยิ่งดี ปัจจุบันความกดดันมันเลยมีมากขึ้นกว่าเดิมเยอะเลย

กูยังนั่งคิดถึงตัวเองในสมัยเด็กอยู่เลยนะว่าเป็นวันวานที่ไม่ต้องเครียดอะไรมาก เครียดก็แค่เรื่องเรียนแค่นั้นเอง แต่พอปิดเทอมก็ได้ไปเล่นกับเพื่อน ไปดูการ์ตูน ผลัดกันอ่านการ์ตูนกับเพื่อน แต่งนิยาย จูนิเบียวเอากิ่งไม้มาเล่นเป็นดาบ สมมติว่าตัวเองอยู่ในเกมไฟนอล เรียนนั่นนี่เล่นๆ ไอ้ความกดดันที่แบบถ้าทำไม่สำเร็จจะอดตาย จะกลายเป็นเดนสังคมมันไม่เคยมีอยู่ในหัวกูตอนนั้นเลยนะ ที่เมื่อก่อนมีความสุขมากกว่าก็เพราะว่ากูไม่เคยคาดหวังว่าตัวเองจะต้องเป็นซัมวันน่ะแหละ ไม่เคยคิดถึงว่าอนาคตจะได้เรียนมหาลัยหรือทำงานด้วยซ้ำ ตอนเข้ามหาลัยได้ยังมีความรู้สึกไม่อยากเชื่ออยู่เลย แต่พอตอนนี้กูคาดหวังว่าตัวเองต้องได้นู่นนี่ ต้องไปถึงจุดนนั้นนี้ พอทำไม่ได้ก็เครียด

จริงๆกูแม่งบ้าบอที่วิ่งเต้นตามสังคมมากเกินไป ไอ้แนวความคิดประเภทอายุน้อยร้อยล้านหรือประสบความสำเร็จตั้งแต่ 22 นี่แม่งบูลชิทชิบหาย มันจะมีซักกี่เปอร์เซนต์บนโลกกันวะไอ้เหี้ยเอ้ย แล้วกูก็ดันเอาภาพความสำเร็จของเดอะวันพวกนั้นมากดดันตัวเอง เพราะกูอยากเป็นแบบนั้นไง เพราะสังคมเชิดชูคนแบบนั้น กูเลยดิ้นรน ต้องมีบ้าน ต้องแต่งงาน ต้องเป็นหัวหน้าเงินเดือนห้าหมื่นอัพ ต้องมีกิจการของตัวเอง บูลชิทสัสๆ เพราะแม่งทำให้มนุษย์เราลืมข้อเท็จจริงที่ว่าชีวิตคือการวิ่งมาราธอนอย่างยาวนาน มันไม่ใช่การวิ่งสปินสั้นๆเข้าเส้นชัยก่อนเพื่อน แต่เป็นการเก็บเกี่ยวความงาม ซึมซับและใช้ชีวิตจริงๆต่างหาก มันโง่ที่ทิ้งความงดงามของการมีชีวิตอยู่ ทิ้งประสบการณ์รอบข้าง ทิ้งทุกความสุขเพื่อเข้าเส้นชัยให้ได้อย่างที่สังคมหวัง เพื่อสังคมที่ทั้งมึงและกูเองก็ไม่ได้รู้จักกับมันจริงๆ ทิ้งทุกสิ่งเพื่อเสียงชื่นชมแค่ไม่กี่วินาทีตอนรับรางวัลทั้งๆเวลาทั้งหมดที่เสียไปกับการตอบรับความคาดหวังของสังคมมันเอาคืนกลับมาไม่ได้อีกแล้ว ทั้งๆที่เกิดมาได้แค่ครั้งเดียว มีโอกาสแค่ครั้งนี้เท่านั้น เอาเวลาที่มีค่าขนาดนั้นไปมองให้กับความคาดหวังของสังคมทำไม ทำไมไม่มอบให้ตัวเอง

บ่นเองก็คิดได้เอง กูจะเลิกกดดันตัวเองโง่ๆ กูจะทำไอติม ปลูกต้นไม้ เล่นดนตรี แบ่งเวลาเวิกไลฟ์บาลานซ์ พัฒนาตัวเองบ้างแต่ถ้ากูไม่ได้ฉลาดอย่างบิลเกตก็ไม่เป็นไรนี่ ถึงจะไม่ได้เป็นอัจฉริยะวัยใสก็แล้วมันยังไงล่ะวะ กูไม่แคร์โลกแล้ว ถึงจะ 30 แล้วได้เงินเดือนเท่าเดิมก็ช่างแม่ง เอาจริงๆถเาตัดเรื่องจะเอาเงินเยอะๆออกไป มันก็ไม่ใช่ว่าจะอยู่ไม่ได้ซะหน่อย ไม่เห็นต้องกดดันตัวเองขนาด 30 แล้วต้องทำงานต่างประเทศไรแบบนั้นเลยนี่หว่า ขี้แพ้ในสังคมมั้ยนะ แต่ช่างแม่งดิ ก็กูมีความสุขหนิ กูจะได้ตายพร้อมกับรอยยิ้มว่าชีวิตกูไม่ได้พลาดอะไรไปเลยมันก็ดีนิ

ยังไงก็ตาม สวัสดี ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า

สำหรับพวกที่เครียดเพราะไม่พอใจเงินเดือน

คิดก่อนนะครับว่ามาทำงานเพราะอะไร

>>547 เพราะเงิน

ส่วนนึงกุเครียดเรื่องเงินหลังเกษียณด้วยอะ ไปดูคลิปนึงมามึงต้องมีขั้นต่ำ40ล้านถึงจะอยุ่อย่างโสดแล้วสุข ไอเหี้ยเอ้ย แต่กุจะอยุ่ถึง60เหรอวะ

>>548 แล้วเอาเงินไปทำอะไร

>>549 บริษัทกูเคยเชิญวิทยากรมาพูดเรื่องการลงทุน แล้วเค้าก็พูดถึงเรื่องเงินเฟ้อเลยต้องลงทุน บลาๆๆ
แล้วก็เอาชาร์ทมาให้ดูว่าต้องมีเงินเก็บหลังเกษียณแค่ไหนถึงจะพอ ออกมาล่อไป 40-60 ล้านกันทั้งทีม
แล้วกูกับเพื่อนในทีมก็เลยตกลงกันว่าให้ตายยังไงก็ไม่มีปัญญาหาขนาดนั้น เพราะงั้นใช้ๆเงินแม่งไปเถอะ เดี๋ยวมันเฟ้อแล้วจะเสียดาย

ส้วมตันแต่เสือกปวดขี้ ชิบหายแล้วกู

อีสัส โมโหพ่อชิบหาย หมามันเป็นมะเร็ง กูไปหาผักหายามาให้มันกิน พ่อกูแอบโยนขนมปังให้กิน วันนี้แม่งโยนหมูยอให้หมากินอีกละ อันนี้คือที่จับได้นะ ไอที่จับไม่ได้อีกตั้งเท่าไหร่ก็ไม่รู้
กูอยากจัดทำบันทึกความปสดบ้าๆบอๆของพ่อกูมาก เล็คเชอเผื่อคนรุ่นหลังอยากเอาไปศึกษาทางจิตวิทยาต่อ ว่าทำไปเพื่ออะไร คิดอะไรอยู่ มีความผิดปกติทางจิตตรงไหนมั้ย

>>553 รอพ่อมึงตรวจเจอโรค แล้วค่อยโยนอะไรที่กระตุ้นโรคนั้นให้พ่องกิน

โควิด อาการเป็นยังไงบ้างวะ
กูรู้สึกมึนๆหัวอ่ะ ตัวก็อุ่นๆ. แต่ไม่ไอนะ น้ำมูกมีนิดๆ(เพราะกูสูดยาดมหืดดดใหญ่แสบจมูกจามแชดๆ)

>>555 ถ้ามึงคิดว่าตัวเองเป็น ก็ไม่ต้องเสร่อไปให้หมอตรวจ นอนอยู่บ้านซะ

>>556 55555ความคิดแบบนี้ทำกูอยากเดินออกไปข้างนอกชห.
กูแค่ถามถึงอาการ กูไม่ได้คิดว่ากูเป็น และกูไม่ได้ออกไปไหนอยู่แล้ว

>>555 ดมยาดมเเล้วได้กลิ่นป่ะ​ ถ้าไม่ได้กลิ่น​ กูก็สงสัยว่าคุณเป็นโควิด

>>558 ได้กลิ่นนะ บางทีดมเยอะไปแสบจมูกจามแม่ม

>>555 เช็กตามนี้นะโม่ง

เกณฑ์แรกที่เราจะพูดถึงกันคือเกณฑ์ของ NHS
* อุณหภูมิสูง ไม่ต้องวัดไข้ก็ได้ ไม่เป็นไร แต่ถ้าจับหลังหรือหน้าอกแล้วร้อนก็ถือว่าสูง
* ไอหลายรอบในหนึ่งชั่วโมง ไอสามยกในรอบยี่สิบสี่ชั่วโมง
* เสียสัมผัสด้านกลิ่นหรือรส ถ้ากินอะไรหอมๆ ชากาแฟแล้วกัน แล้วไม่ได้กลิ่น ก็เข้าข่ายละ

ทีนี้ ถ้าเข้าเกณฑ์ตามนี้จะส่งตรวจเอกชนก็ได้ แต่ถ้าอยากส่งตรวจของโรงพยาบาลรัฐ เราไปดูเกณฑ์ของผู้ป่วยเข้าข่ายสอบสวนโรคที่ไทยกัน

เกณฑ์ที่น่าสนใจคือข้อ 2 ของนิยามผู้ป่วยเข้าข่ายสอบสวนโรค
กรณีที่ 2 การเฝ้าระวังในผู้สงสัยติดเชื้อ/ผู้ป่วย
* กรณีที่ 2.1
- ผู้สงสัยติดเชื้อที่มีอาการได้แก่อาการของระบบทางเดินหายใจอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้: ไอ น้ํามูก เจ็บคอ ไม่ได้กลิ่น หายใจเร็ว หายใจเหนื่อย หรือหายใจลําบาก และ/หรือ ประวัติมีไข้หรืออุณหภูมิกายตั้งแต่ 37.5 องศาเซลเซียสขึ้นไป ร่วมกับการมีประวัติในช่วงเวลา 14 วันก่อนวันเริ่มป่วย อย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปนี้
1) มีประวัติเดินทางไปยัง หรือ มาจาก หรืออยู่อาศัยในพื้นที่เกิดโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019
2) ประกอบอาชีพที่เกี่ยวข้องกับนักท่องเที่ยว สถานที่แออัด หรือติดต่อกับคนจํานวนมาก
3) ไปในสถานที่ชุมนุมชน หรือ สถานที่ที่มีการรวมกลุ่มคน เช่น ตลาดนัด ห้างสรรพสินค้า สถานพยาบาล หรือ ขนส่งสาธารณะ
4) สัมผัสกับผู้ป่วยยืนยันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019
* กรณีที่ 2.2 ผู้ป่วยโรคปอดอักเสบแพทย์ โดยผู้ตรวจรักษาสงสัยว่าเป็นโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019

ถ้าเข้าอย่างใดอย่างหนึ่ง ไปโรงพยาบาลรัฐเลย

(ขออภัยด้วย ไม่สามารถแปะ reference เมนต์บนให้ได้ ตัว spam filter มันเอ๋อแล้วมัน trigger ไม่ให้โพสต์...)

คนดีอีกแล้ว>>560

>>560 ขอบใจมากเพื่อนโม่ง กูคงยังไม่เข้าข่ายเพราะยังได้กลิ่นอะไรหอมๆอยู่ อย่างเช่นไก่ทอดหน้าปากทาง

>>563 หิว

โม่ง ทำไมตั้งกระทู้ใหม่ไม่อะ

>>565 *ตั้งกระทู้ใหม่ไม่ได้

>>565 เน็ตมึงกาก

>>567 ไม่จริงงงง มันขึ้นว่า

I will take the ring to Mordor.

Though I do not know the way.
Please retry the previous operation.

>>568 กอลลัมไม่มีสิทธิ์ในการตั้งกระทู้ไง

>>569 why are you so mean! I'm an elf เหอะ

>>570 and im the Witcher now take off ur cloth and bend over

พวกเบียวทั้งหลาย

พวกมึงยิงมุกกันซิทคอมมาก

อีเพื่อนเหี้ย

ตรวจควิซนิสิต ลอกกันมายันประโยค ลอกข้ามบ้างเพี้ยนบ้าง ใจคอจะไม่มี integrity เลยเหรอ?

คาบแรกบอกไปแล้วว่าขอให้ทำด้วยตัวเองเพราะจะได้คะแนนเยอะกว่าลอกกันแน่นอน นี่คือที่ผ่านมาระบบมัน penalise เด็กไม่พอเหรอถึงไม่เข็ดกัน? คะแนนการบ้านนี่ใช้แบบ "ส่งแล้วให้เต็ม" ด้วยซ้ำ กระดาษเปล่าก็ส่งได้ จะได้ไม่ลอกกัน (ซึ่งเออ ก็ไม่ลอกกันจริงๆ)

>>575 ลำบากคนโง่อย่างนี่เปิดหาศัพท์

>>575 โอ๋ๆนะอาจารย์ คุยเปิดอกกันไปเลยดีกว่างี้ ลอกมาให้f ลอกหาพ่อเธอหรือ

อยากกลับไปคุยกับเพื่อนที่เล่นเกมด้วยกัน ไม่รู้เขาเป็นยังไงบ้างตอนนี้

>>576 ขออภัย 5555555 เออ แต่คำว่า "integrity" นี่แปลไทยยากจริงๆ นะ (มีคนบอกว่ามันทำให้เราอธิบายการมี "คุณธรรมสูง" (moral uphighness) ด้วยภาษาได้ยาก)

>>576 จริงๆ ไม่ใช่อาจารย์หวะ เป็นนิสิตปีสี่ ตรวจควิซในฐานะทีเอ

วันนี้เจออาจารย์โพสต์ว่านิสิต (อีกกลุ่ม) ลอกข้อสอบกัน นี่อยากเอาหัวโหม่งพื้น เป็นนิสิตกลุ่มเดียวกับที่เคยตรวจควิซปีก่อนแล้วทนไม่ไหวจนต้องเมลไปบี้ให้สารภาพพร้อมเหน็บแนมลงท้ายแบบแรงมากๆ ใส่เพราะทนไม่ไหวจริงๆ

คือพื้นฐานทางด้านคุณธรรมมันต้องต่ำขนาดไหนอะ อันนี้ตอบไม่ได้จริงๆ นะ แบบเออ จะไม่มีเกียรติ (dignity) ในตัวเองกันบ้างเลยเหรอ

เหนื่อยว่ะ กูเหนื่อยแล้วจริงๆ แต่กูก็ต้องสู้ต่อไปอยู่ดีล่ะวะ ลองมันอีกซักตั้งละกันว่ะ ไม่ไหวค่อยหยุด

เห็น >>579 พูดเรื่องลอกกุอยากพูดบ้าง ตอนกูอยู่ม.ปลาย เพื่อนในห้องแม่งลอกกันแบบถ่ายส่งไลน์เลยอีเวร มีครั้งนึงกูไปบอกครูแล้วครูก็รับรู้ด้วนว่าลอกกันมาเพราะข้อสอบคนละชุด แม่งบอกว่าเดี๋ยวอนาคตเค้าก็ได้รับผลการกระทำเอง แต่ โถ ไอสัด มันไม่ยุติธรรมกับกูและเพื่อนที่ตั้งใจทำข้อสอบด้วยตัวเอง เพราะคะแนนสอบ แม่ง มี ผล กับ เกรด อีควาย ถึงจะเป็นสอบย่อยก็เหอะ เกรดแม่งก็เหี้ยมากในขณะอีพวกลอกกันได้เกรดดีเพราะมันมีคะแนนสอบย่อยฉุดขึ้น แล้วเหี้ยกว่าคือสอบปลายภาคแบบนั่งแยกโต๊ะจริงจังท้ายเทอมอะ แม่ง ถ่ายข้อสอบส่งเหมือนเดิม ครูรู้ก็ไม่ทำห่าอะไรเพราะเป็นเด็กที่ประจบครูเก่ง พูดจาหวาน เอาใจครูงี้ แม่งโคตรเหี้ยเลยอ่ะ ไม่ยุติธรรม ใครหน้าไหนมันมาบอกว่าลอกตอนนี้อนาคตได้รับผลกรรมกุจะแว้ดใส่เข้าให้ เกรกในตอนนี้ไม่มีผลกับอนาคตกุมากมั้ง กับประเทศที่ให้ความสำคัญกับอีตัวเลขตัวเดียวเนี่ย

>>579 ถ้าความกลัวสอบตกมากกว่าความกลัวว่าจะไม่มีเกียรติก็เป็นงี้แหละ แต่เธอทำถูกละ เป็นกำลังใจให้

พึ่งจบมาหมาดๆ แล้วลองสมัครโครงการจ้างงานผู้ที่ได้รับผลกระทบจากโควิดของอว.ไป แล้วพอจะรายงานตัว ที่บ้านก็บอกว่าไม่ต้องไปทำสละสิทธิ์ให้คนอื่นที่เขาอยากทำดีกว่า เราไม่ต้องไปทำหรอก ให้ไปดูแลยายที่บ้านยายไปก่อน ก่อนหน้านี้ที่บ้านแม่งก็ชอบบ่นรายได้ไม่ดี มีแต่กูขอตัง ก็กูพึ่งจบมาไม่มีงานทำอะ พอจะหางานแม่งก็ไล่ให้ไปอยู่บ้านยายก่อนแม่ง
ไอ้ตรรกะให้คนอื่นที่เข้าอยากทำทำดีกว่า นี่มันอะไรวะ แม่งชอบเอามาอ้างกูจัง

>>583 งงกับบ้านมึงเหมือนกัน เป็นกูกูจะไม่ทำตามที่แม่งบอกนั่นแหละ นอนอยู่บ้านซัก 10 ปี

คิดถึงโลก Internet ของไทยสมัยก่อนจัง
สมัยที่ดูพี่เอ็มพี่กายเล่นมายคราฟ
สมัยที่โดราเถื่อนคือการ์ตูนยอดฮิต
สมัยที่คลิปพากย์นรกมันฮาจริง ๆ
สมัยที่สิงจอรอพี่เอกอัปคลิป
สมัยที่ VRZO คือแชนแนลที่ผลิตคอนเทนต์ดี ๆ
และอีกมากมายที่ยังไม่ได้พูดถึง

สมัยนี่น่ะเรอะ ...

>>585 มึงบอกว่านั่นคือสมัยก่อนเรอะ ฟังละนานชิบหัย เพิ่งผ่านไปไม่กี่ปีเอง

>>586 งั้นย้อนไปสมัยที่ Pramool ฮิตว่าพันทิป
อ่านนิยายที่ Thaisxstory
ดูรูปที่ฮาวาย

มีอะไรอีกวะ

>>587 สมัยที่ Fetishthai ยังไม่ปิด

กูน้ำหนักลงสองโล แม่บอกอ้วน ให้ออกกำลังกาย

กูล่ะเบื่อ.... คือแม่งเป็นควยไรนักหนากะน้ำหนักคนอื่นวะ ลูกคนอื่นยังตัวเล้กๆอ้วนท้วนสมบูรณ์ก็เริ่มคอมเม้นท์ละ ทำไมอ้วนงั้นงี้ ควยยยยยยยยยย แม่ง ก็จะบ้า

วันๆแม่งไม่มีอะไรจะสนใจแล้วเหรอวะ

กุเบื่อเวลาโดนทักว่าหน้าเหมือนคนนู้นคนนี้ชิบหาย ถ้าครั้งสองครั้งยังพอว่ากุโดนทักมาทั้งชีวิตตั้งแต่อนุบาลยันทำงานแล้ว ละทักแต่ละทีว่าเหมือนแต่คนที่กุไม่รู้จักทั้งนั้น รำคาญโว้ย

บ้านไฟดับ​ ทรศ.กูเเบตเหลือ11​ ไปอ่านหนังสือเเหละ

มันมีบอร์ดไหนอีกบ้างที่คล้ายโม่ง ไม่ต้องมียูสเซอร์เนมล็อกอิน

กูว่ากูตัดใจจากเขาได้แล้วนะ แต่พอเขามาคุยกับกู กูเผลอยิ้มตลอดเลย แง

ปลั๊กอยู่ไกลมาก ถ้าใช้วิธีชาร์จแบตจากพาวเวอร์แบงก์อีกต่อนึงจะมีข้อเสียอะไรมั้ย

อึดอัดกับพวกที่ชอบdefenceว่าตัวเองเป็นซึมเศร้าว่ะ แทนที่พอมีปัญหาจะได้คุยจะได้แก้ให้มันจบๆไป กลับต้องมาคอยกังวลว่าอะไรพูดไปแล้วจะทำร้ายความรู้สึกแม่งไหม พอเจอแบบนี้เยอะๆเข้าเเล้วรู้สึกไร้สาระชิบหาย มึงจะทำให้ชีวิตมันยากไปทำไมกันวะ? เหี้ยเอ้ย
ที่สังคมทุกวันนี้มันน่าเบื่อก็เพราะมีคนอย่างพวกเเม่งนี่แหละ เจออะไรกระทบกระทั่งไม่ได้ เถียงแม่งก็ไม่ได้ไม่งั้นกูดูเหี้ยขึ้นมาทันทีอะ กูจะบอกอะไรให้นะ ใครๆเขาก็สนใจแต่ชีวิตตัวเองกันทั้งนั้นแหละ(รวมทั้งมึงด้วย) ไม่มีใครมาสนใจชีวิตมึงหรอกว่ามึงจะทำอะไรบ้างวันๆนึง ดังนั้นเลิกดาวน์ แล้วอยากทำอะไรก็ทำไป ไอ้สัส

>>595 ริบโทรศัพท์ เตะมันเข้าห้องเปล่าไป

กูติดคณะกับมอที่กูอยากเข้าแต่มันเป็นภาคพิเศษ ซึ่งพ่อแม่ก็คาดหวังเยอะว่ากูจะติดภาคปกติ ตอนนี้กูกลัวมาก กลัวว่าเขาจะผิดหวัง ไม่รู้จะทำไงดี

>>597 ได้คณะที่อยากเรียนก็ดีแล้ว เรื่องพ่อแม่คาดหวังเป็นสิ่งที่ต้องโดนไปทั้งชีวิตสำหรับคนเป็นลูก แต่เราเป็นอย่างที่เขาหวังไม่ได้ทุกอย่างหรอก

>>595 มึงไม่เข้าใจหรอก เวลาเป็นซึมเศร้ามันจะมีการหลั่งฮอร์โมนอะดรีนาลีนเพิ่มสูงขึ้น คือหยุดการกระทำตัวเองไม่ได้ อารมณ์โกรธอะไรแบบนี้คือมันหยุดไม่ได้จริงๆ มันอยู่ที่ตัวเขาว่าจะระงับมันได้รึเปล่าเท่านั้นเอง

>>596 โทษนะ คือจะเตะคนซึมเศร้า รึจะเตะ595 อ่านไม่แตก

>>599 คิดว่าคนทั่วไปเข้าใจเหรอ บางทีก็อยากแยกกว่า 100 เปอร์เซ็นต์นี่ จากนิสัยกี่เปอร์เซนต์ จากโรคกี่เปอร์เซ็นต์ เมิงรู้ตัวป้ะว่าบางทีการกระทำก็ Toxic เกินจะทน จากใจคนที่คบเพื่อนเป็นซึมเศร้ามาสิบปี ไม่รู้ตกลงแค่นิสัยเหี้ยหรือซึมเศร้า หรือสองอย่างบวกกันแน่
ที่ผ่านมาเป็นหลายต่อหลายปีอภัยมาให้ตลอด แต่บางทีมันคงเป็นสันดานอะ
เมิงเป็นชนกลุ่มน้อยของสังคม ชาวแมสก็ไม่มีทางเข้าใจพวกเมิงหรอกนะ แถมยังสร้างปัญหามากกว่าจะทำตัวให้หายดีแล้วทำตัวเป็นประโยชน์กับสังคมอะ จากใจนะ เริ้บ
เต้นสิรออยู่ จะบอกกุโทรลก็ได้ แต่กุคิดแบบนี้จริงๆ เบเบ

>>601 คือกูแค่มาบอกเฉยๆ เพราะกูก็เป็น แต่กูไม่รู้กูไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไร ถ้าเป็นเพื่อนมึงมึงจะทำยังไงกับเขาต่อ เป็นเพื่อนเขาหรือเลิกยุ่งก็คิดเอาแล้วกัน

>>600 มัน = บุคคลที่ 3

ไอ่สัส นินทาเพื่อนบ้านแล้วเขามาได้ยิน ซวยชิบหาย งี้กุทำไงอะ เจอหน้าก็ทำเมินๆไปงี้เหรอ

แบบกุจะกินข้าวกับที่บ้านอะ แบบครอบครัวงี้อะมึง แล้วเขามาขอแจมกินด้วย กุเลยบอกว่าจะเนียนขอกินฟรีเหรอ เรียบร้อยไอ่สัส เขาแม่งยืนข้างๆแต่เสามันบัง กุขิตเรย

>>605 ถ้ามึงกินข้าวตรงใกล้ทางรถผ่านมันก็ต้องมีคนเดินผ่านมาเห็นอยู่แล้ว ทีหลังกินอยู่ในบ้านแล้วล็อกบ้านปิดประตูหน้าต่างให้ดีดีด้วย

>>606 อันนี้กุกินข้าวในบ้าน55555555 ถ้าเขามากินด้วย พ่อกุต้องยกโต๊ะมาตั้งนอกบ้าน แล้วแบบร้อนก็ร้อน ยุงก็เยอะ ฝนก็จะตก กุไม่เอาอะ เชิญไปกินกันได้เลย กุจะกินในห้องแอร์!!

>>607 ต้องล็อกประตูกับหน้าต่างให้สนิท ถ้าไม่อยากให้คนแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน

ใครเคยเป็นบ้างวะ
เหนื่อยจากที่ทำงานแล้วยังเหนื่อยคนในบ้านอีก

คือบ้านกุแม่งรกชิบหายอะ จนต้องมากินข้าวในห้องนอน เป็นห้องเดียวที่ของไม่รก ถ้าเขาจะเข้ามากินคือต้องเข้าห้องนอน กุเลยแบบโนวจ้า
พูดถึงบ้านรกนะ ขอบ่นหน่อย คือแบบแม่งรกเหี้ยๆ พวกมึงเห็นบ้านกุละมึงอึ้งแน่ นี่คือบ้านคนทำงานสาสุขจีงอ่อวะ แม่งจะรกเหี้ยไรเบอร์นั่นอะ เหมือนอู่ซ่อมรถ+บ้านคนเก็บขยะ เป็นทาวเฮ้าส์นะมึง เหม็น รก มืด ยุงเยอะ มีหนอนด้วย กุไม่อยากจะกลับบ้านเลย อายชห.เวลาเจอคนในหมู่บ้าน เขาคงติดว่ากุอยู่ไปได้ยังไง อีนี่ต้องสกปรกเหมือนพ่อมันแน่ๆ คือแบบ พี่จ๋า หนูพยายามแร้ว จะขนของไปทิ้ง พ่อก็บอกจะใช้อยู่ คือของแม่งนอนให้ฝุ่นเกาะมาจะ10 ปีแล้วอะ ไม่เคยจะใช้ ขี้จิ้งจกไข่จิ้งจกเต็มไปหมด แล้วของก็พังๆอะมึง ซื้อมาทำไมวะ ซื้อเข้าๆๆอยู่ได้ ที่เก็บน่ะมีมั้ย เหน่ย กุเก็บมา 3 วัน แม่งพึ่งเสร็จไปห้องเดียว แล้วพอจะทิ้งแม่งไม่ให้ทิ้ง ควยๆๆๆๆ เข้าใจว่าสมัยก่อนจน แต่จะเก็บทุกอย่างไว้ไม่ได้ป่ะ
อึดอัดมาก บ้านกุไม่ได้จน บ้านกุพอมีเงิน แต่ใช้ชีวิตกันในกองขยะอะ บ้านมีหลายห้อง แต่กุ แม่ น้อง น้า ต้องมาอัดกันอยู่ในห้องๆเดียว 4 คนอะมึง แล้วห้องแม่งเล็กว่าหอุที่อยู่ 2 คนอีก ห้องที่เหลือใช้เก็บห้อง กินข้าวที่โต๊ะก็ไม่ได้ ห้องครัวกับทั้งชั้นล่างแม่งมีแต่ขยะ ขยะ ขยะ กุต้องใส่รองเท้าที่ใช้เดินข้างนอกในบ้าน แล้วตอนเข้าบ้านแม่งแทบจะต้องลอยเข้ามา เพราะแม่งไม่มีที่เดิน! กุต้องหอบหมูกะทะมาแดกในห้องนอน แล้วมึง อีเพื่อนบ้าน และพ่อตัวดีของกุยังจะมาขอแจมอีก ถ้าต้องให้กุลงไปนั่งแดกข้าวท่ามกลางขยะกับปลาเน่าๆ( ใช่ พ่อกุเลี้ยงปลาไว้กิน ในทาวเฮ้าส์ กลางถนน ตรงที่จอดรถ แม่กุต้องไปจอดรถหน้าซอยแล้วเดินเข้ามา ห่าขั่ว) ไล่กุไปเลียพื้นในห้องนอนเถอะ!!

>>610 ทำไมชีวิตมึงดูน่าสงสารจังวะ

>>610 ลองก่อไฟใต้ขยะพวกนั้น แล้วรีบย่องเข้าห้องนอน

>>612 ไฟไหม้บ้านแน่ๆอ่ะ

ทำไมผู้ชายในเกมไร้มรรยาทจังวะ คือหัวร้อนง่ายชิบหายเลย หัดใจเย็นๆหน่อยดิ อิเหี้ย ไอหน้าตัวเมีย

>>609 พ่อกุเลย แต่กุยังเรียนอยู่ว่ะ มึงทำงานกลับบ้านมาก็เจอคนในบ้านที่ปสด.อีก เหนื่อยแย่เลยนะ ขอให้เก็บตังค์แล้วย้ายออกมาอยู่คนเดียวได้ไวๆนะ

>>612 >>613 กุคิดตลอดอะว่าอยากเผาบ้าน แต่ถ้าเผาอะมันลามแน่ เพราะมันเป็นทาวเฮ้าส์ คือบ้านนี้แม่งเกินเยียวยาอะ สกปรกด้วย บ้านทรุดด้วย อยากจะต่อเติมอะไรก็ไม่ได้แล้ว(เพราะพ่อต่อเติมไปหมดแล้ว!) เนี่ย น้ำกุหยุดไหลแล้ว พ่อกุทำไรกับท่อไม่รู้ น้ำอุ่นก็ใช้ไม่ได้ ดึกๆมาน้ำก็จะไม่ไหล กุปวดเยี่ยวก็ต้องอดทนไอ้ห่า ไม่มีน้ำล้างจิ๋ม เฮ้อ เมื่อไหร่จะหลุดพ้นอะ

>>616 มึงลองแอบขนของออกไปตอนทำงานดิ เที่ยวละชิ้น

>>617 ล้อเล่น อย่าทำเลย แก้ที่ตัวเราง่ายกว่า เก็บเงินย้ายที่อยู่เลยพวก

ขอหยาบหน่อยนะ เป็นเหี้ยไรกับน้ำหนักกูเนี่ย เอะอะว่ากูอ้วน เรียกกูมาถ่ายรูปเป็นแบบ กูเห็นว่าเออจะเอามาทำเป็นโปรไฟล์ผลงานเลยไปแบบไม่คิดค่าจ้าง เห็นขอร้อง ตอนแรกจะไม่ไปแต่เออ เอาว่ะ สร้างผลงานให้ เตรียมชุดแต่งหน้าทำผม พอตอนถ่ายรูปแม่งบอก ถ่ายยังไงก็ไม่สวย อ้วน คือ กูหนัก 50 กว่า กูผอมกว่ามึงแน่นอน มีมารยาทหน่อยดิ อีสัส ที่มึงหนักจะ 100 โล กูยังไม่บอกซักคำว่ามึงอ้วน ทำมาเป็นเล่าเรื่องชีวิตรันทนว่าช่วงนี้ลำบากนะ เออ สัส ตอนแต่จะเห็นใจ พอมึงไม่มีมารยาทมาด่ากูอ้วนบ้างไม่สวยบ้างคือสม ปากอย่างมึงไม่มีคนอยากจ้างงานหรอก เสียเวลาชีวิต อยากเลิกคบแม่งแต่ก็ทำไม่ได้ อยู่ที่ทำงานเดียวกัน ถ้ากูอ้วนแล้วจะเลือกกูขอให้กูมาเป็นแบบทำไม กูไม่ได้สวยแบบพิมพ์นิยมไง ตัวก็ไม่ได้ขาว หน้าตาก็ไม่ได้น่ารัก เห้อ แล้วยิ่งเวลาโพสต์รูปลงเฟซ มันและผองเพื่อนชอบมาเม้นว่าทำไมอ้วนจัง ใช้แอพขยายร่างเหรอ เออ เป็นควยไร ไม่เคยซักครั้วที่ไปล้อรูปร่างหน้าตาคนอื่น โตเป็นผู้ใหญ่ซะเปล่าพ่อแม่ไม่สั่งสอนหรือไง

เห้อ กูขอโทษเพื่อนโม่ง555 ไม่ไหว คนพวกนี้คิดจริงๆเหรอว่าผู้หญิงทุกคนต้องผอม ตัวเล็ก หรือเป็นหุ่นนางแบบ ขนาดมึงไม่ใช่พิมพ์นิยมกูยังไม่เคยล้อมึงเลย หน้าหียยยยยย ไม่ไหว กูเครียด เสือกจริงๆกับน้ำหนักรูปร่างหน้าตากูเนี่ย

เรื่องเศร้าวันนี้
อยากลองฟังเลคเช่อร์1ออนไลน์ ฟรี
สมัครเสร็จเรียบร้อยตั้งแต่สัปดาห์ก่อน
วันนี้ถึงเวลาเลคเชอร์1ก็มาเปิดคอม
เปิดดูข้อมูลบอกว่าวันนี้ปิดรับสมัคร
อยู่ดีๆก็คิดไปเองว่าลืม ยังไม่ได้สมัคร
อดฟังเลคเช่อร์1เลย เศร้ามาก แง
ไปสมัครเลคเช่อร์2ต่อ แก้ตัวใหม่
เห็นประกาศประจานคนโดดเลคเช่อร์1
คิดในใจ คนโดดเลว สมัครตัดสิทธิคนอื่น
เช็คเมล์ก่อนนอน เจอเมล์เชิญฟังเลคเช่อร์1
เพิ่งรู้ตัวว่าเป็นไอ้งั่ง โดดเลคเช่อร์ เลว ตัดสิทธิคนอื่น

>>620 ไม่เจตนา ไม่เป็นไรนะ

สิวขึ้นที่คิ้ว แม่งค่ดเจ็บ

>>622 งืออออ ที่หูก็เจ็บ

>>619 เป็นกูนี่ตัดขาดแบบหักหน้ายับเหมือนโดนชี้หน้าด่าแล้วตบกลางสี่แยกเลยมึง ที่ทำงานก็ที่ทำงานเถอะเหยดแหม่ ถ้ามึงกลัวมีปัญหาระยะยาวก็แอบไล่เก็บหลักฐานไว้ อัดเสียงที่มันด่า แคปภาพที่มันเม้น จะได้ไม่มีคนครหาว่ามึงใส่ร้าย ถ้าแตกหักแล้วคนส่วนใหญ่คิดว่าแค่เรื่องนิดเดียวเอง มึงก็ย้ายที่ทำงานเหอะ เสียสุขภาพจิตฉิบหาย

>>624 ใจมากเพื่อนโม่ง5555 แต่ที่นี่เจ้านายดีนะ เจ้านายเป็นคนเข้าใจลูกน้อง นานๆทีจะเจอเจ้านายดีแบบนี้ เสียที่ตัวลูกน้องนี่แหละ

นั่งลบโพสต์เก่า ๆ ในเฟซสนุกจังเยย งิงิ เย่

อิกาวบนผ้าอนามัย มึ้งงงงง มึงช่วยยึดกับกางเกงในกูหน่อย กางเกงในกูก็แห้ง มึงจะลอกหาพ่อมึงหรอ เดินทีเคลื่อนเป็นหวยเลยนะมึง อิควายยยยย เกาะให้แน่นๆ อิดอกกกกกกกกกกกก

>>627 เปลี่ยนอันใหม่มั้ย

>>628 เป็นทั้งห่อเลย

>>629 เอ้นดู เคยลองยี่ห้อ Elis ยัง ขนาดดึงออกแล้วกาวยังติดกับกางเกงเลยบางที

ความคิโม่ยของโลลิค่อนบางคนที่เอาโลกจริงกับโลก 2D มาปนกันนี่น่ากลัวชิบหาย กูไม่รู้ว่าคนจำพวกนี้มันแค่ออกความเห็นเล่นๆ หรืออะไร แต่ถ้าเป็นไปได้กูขอให้คนรอบตัวกูไม่ถึงระดับพวกเชี่ยนี่โดยเด็ดขาด ชอบใน 2D ก็ชอบไป ไม่ใช่เอาแม่งมายัดเยียดให้คนอื่นด้วย

>>627 ตอนซื้อผ้าอนามัยเคยดูวันหมดอายุไหม ยิ่งหมดอายุนานเท่าไหร่กาวยิ่งเสื่อม(ยึดติดได้น้อยลง)และผ้าซึมซับได้น้อยลงด้วย กูเคยโชคดีได้ผ้าอนามัยเพิ่งหมดอายุไม่นานมาก กาวแม่งเหนียวจนจะแดกเนื้อกกน.กูไปด้วย แต่ผ้าอนามัยแบบยังไม่หมดอายุแม่งหายากจริงเพราะคนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่ามันมีวันหมดอายุ บวกกับพนง.ไม่มาเปลี่ยนอันที่หมดอายุเหมือนอาหารที่ต้องเปลี่ยนตลอด ของที่เราได้ใช้ๆกันคุณภาพแม่งเลยเหี้ยไปเลย หรือมึงจะบอกพนง.ให้เอาของยังไม่หมดอายุมาให้มึงก็ได้นะแต่วิธีนี้กูยังไม่เคยลองว่ะ

>>630 ยังเลย ใช้แต่sofy เดี๋ยวเย็นนี้จะไปลองซะหน่อย
>>632 จริงด้วย มันหมดอายุเมื่อ 24/5 จริงๆไม่เคยดูเลยพึ่งจะมาดูวันนี้55555 แต้งมากพี่โม่งทั้ง2

เพิ่งรู้ผ้าอนามัยมีวันหมดอายุด้วย ใช้มาตลอดไม่เคยสังเกตุ

ของกูเคยมันหลุกจากกกน.แล้วมันปลิ้นมาติดกับหหมออ้อยอ่ะ แม่งมันพยายามมาก

>>632 กูไปดูที่ห่อมันบอกแต่ล็อต/วันที่ผลิตว่ะ

>>636 ฟ้องร้องได้

>>636 กูไปหาข้อมูลเพิ่มเติมมาให้ ถ้ามีแต่วันที่ผลิต ตามที่กูอ่านในอากู๋มาหลายๆเว็บบอกว่าให้นับเวลาจากวันที่ผลิต1-2ปี จริงๆผ้าอานามัยมีอายุ2-3ปีนับจากวันที่ผลิต(อ้างอิงจากตามเว็บไซต์ในอากู๋) แต่กูให้มึงนับ1-2ปีกันเหนียว กูก็ไม่เคยเจอแบบที่ไม่มีบอกวันหมดอายุนะ สงสัยใช้คนละยี่ห้อ

เป็นติ่งทไวซ์ตั้งแต่ซิกทีน ปกติก็มีเพลงที่ชอบมากชอบน้อยบ้างแต่เพลงรอบนี้ไม่ชอบเลยย ไม่เข้าใจว่าอยากจะไปแนวอินเตอร์ทำไมถ้าปกติมันเวิร์คอยู่แล้ว ท่าเต้นก็ดูเยอะไปหมด เพลงช้าแต่เต้นเร็วมันอิหยังวะยังไงไม่รู้ ท่าดูแข็งแรงแต่มันเป็นท่าที่ทำให้คนเต้นดูไม่สวยอะ ความเป็นทไวซ์หายไปหมดเลย ดูแล้วต่อๆไปคงมาแต่แนวนี้ไม่ก็หนักขึ้นเรื่อยๆ เมมเบอร์ในวงก็ดูชอบด้วย คงได้ออกจากการเป็นวันซ์รอบนี้แหละ ขอระบายหน่อยเพราะไปพูดตรงไหนไม่ได้เลยเดี๋ยวโดนว่าทั้งที่อยู่ในกลุ่มมานาน เซ็งมากเพราะชอบซานะมากนี่แหละ

>>639 ขอโทษที่มาระบายในนี้ ห้องเกิลกรุ้ปมีแต่ไอดอลไทยไม่ก็48 ส่วนถ้าไปโพสในพันทิปเดี๋ยวโดนรุม

>>638 ขอบคุณมาก กูเป็นสายชอบซื้อตุนเวลายี่ห้อที่ใช้ประจำลดราคา ซึ่งเมื่อกี้ไปดูก็ผลิตใหม่ๆ หมดเลยนะ ผลิตต้นปีนี้เอง กูซื้อไว้ตั้งแต่ก่อนห้างปิดเพราะโควิดละ นี่กูหยิบมาแบบมั่วๆ ไม่เคยดูวันผลิต ซื้อมาจากหลายห้างไม่ซ้ำกัน แต่ก็ใหม่หมดเลยนะ

>>639 กูว่ามึงปกตินะ กูรำคาญพวกที่บอกว่าถ้าเป็นแฟนคลับจริงต้องชอบแบบไม่มีเงื่อนไข จะทำอะไรออกมาก็ต้องชอบ เพราะต่อให้เปลี่ยนไปยังไงเขาก็คือเขา ซึ่งกูว่าไม่ใช่อะ จะชอบแบบไหนก็สิทธิ์ของเรา ถ้าไม่ชอบก็เลิกตามแค่นั้น ไม่ต้องไปคิดอะไรมากมายหรอก อันศิลปินมีมากดั่งฝูงลิง จะติ่งทิ้งติ่งขว้างก็ยังได้ ถถถ

>>642 ขอบคุณมากที่เข้าใจ ในกรุ๊ปแฟนคลับนี่หวีดกันแรงจริง แซะคนที่ไม่ชอบเพลงด้วยเห็นแล้วก็อดไม่ไหวมาระบายในนี้นี่แหละ เสียใจอะ พึ่งมาชอบวงนี้เป็นครั้งแรกเพราะแนวเพลง+ศิลปินเลย เมื่อก่อนฟังเพลงวงแล้วรู้สึกสดใสเหมือนเพลงยุคก่อนๆ เนื้อเพลงดีด้วย หลังๆมาแนวนี้คือจบเลย ชอบซานะมากๆอยากตามต่อแต่ถ้าต้องตามแค่ศิลปินแล้วผลงานไม่ใช่แนวก็ไม่ไหวง่ะ เฮ้อ

>>639 กูไม่ฟังทไว้นาน เมื่อก่อนชอบท่อนของซานะมากก shy shy shy
>>640 ดีละ ห้องเกิร์ลกรุ๊ปนั่นอย่าไปเลย มีแต่พวกเหยียดเกา เดี๋ยวมันจะด่ามึงเอาเปล่าๆ อิอุก อิหัง อิโม่งวัวพี่หมอน แม่งเรื้อน

>>643 ตอนกูเห็นแนวเพลงที่เปลี่ยนไปของทไวซ์กูยังคิดเลยว่าแฟนเพลงทไวซ์บางส่วนอาจไม่ชอบที่เปลี่ยนแนวไปขนาดนี้ แต่กูเข้าใจว่าทั้งอายุศิลปินและอายุวงมันก็มากขึ้นการที่จะทำเพลงให้เหมาะกับวัยมากขึ้นก็ไม่ใช่เรื่องแย่ว่ะ บางวงฉลาดที่ทำให้แนวเพลงหลากหลายตั้งแต่ช่วงเดบิวใหม่ๆเพราะปัญหานี้จะไม่มี555555

ทดลอง

วันนี้เรียนออนไลน์เเล้วเป็นวิชาเรียนรวมร้อยกว่าคน​ ในใจก็ภาวนาอย่าให้สุ่มไปเจอ​ ยังไม่ทันจะคิดจบประโยคเเม่งสุ่มมาหน้าจอใหญ่เหี้ยๆ​ จบกันกูไม่ต้องมูฟออน​เเล้วยม

>>647 คนที่ชอบสินะ

>>648 คนคุยที่เลิกคุยไปเเล้ว

>>649 คงต้องใช้เวลา

>>645 คือถ้าเปลี่ยนแนวไปแล้วมันเหมาะ มันเข้าก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ เข้าใจว่าต้องโตขึ้นไม่ให้จำเจ ตอนแฟนซีก็ยังชอบมากๆ เริ่มเอ๊ะๆตอนฟีลสเปเชียลที่ท่าเริ่มเยอะไปละ แต่โอเคเพลงเพราะยังมีจุดขายจุดเด่นท่าจำบ้าง มีสตอรี่ถึงมินะ แต่มาอันนี้คือไม่ไหว ธรรมดามากๆ ตรงๆขนาดเป็นแฟนคลับยังรู้สึกว่ากินบุญเก่าเลย ถ้าไม่ใช่ทไวซ์คงแย่ ที่ยอดบั้มยอดอะไรมันเพิ่มขึ้นรู้สึกว่ามันเป็นเพราะความดังของวงที่ติดลมบนไปแล้วมากกว่าที่จะเป็นเพราะเพลงที่ไม่เข้ากับตัวคนร้องอะ เฮ้อ

>>651 คอนเสป ท่าเต้น เพลง เหมือนพยายามจะสื่ออะไรสักอย่าง เป็นสัญลักษณ์นู่นนี่แต่รวมๆออกมาแล้วงงๆไปหมด ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่รู้เลยว่าจะสื่ออะไร แล้วถ้าจะมาบอกว่าอยากให้เห็นทไวซฺในมุมใหม่ๆเราเป็นแฟนคลับก็อยากเห็นนะ แต่ก็ต้องเข้ากันและออกมาดีด้วย เพราะเป็นแฟนคลับก็จริงแต่ก็เป็นคนสนับสนุนด้วย รอเพลงมานานออกมาอิหยังวะจะให้ช่วยเปย์ปั่นวิวฟังซ้ำก็ไม่ไหว จะตามต่อเพื่ออะไร แล้วถ้าจะพิสูจน์ว่าไม่ได้เต้นง่อยจะทำไปเพื่ออะไร เห็นเริ่มมีคอมเมนท์ว่าเพลงมันเนือย ท่าเต้นน่าเบื่อบ้างแล้ว(แต่เป็นต่างชาติ) เอาจริงๆต่อไปก็คงเข้าไปดูตอนเพลงใหม่ออกอยู่บ้างแหละ แต่คงเลิกตามเพราะมองไม่เห็นแนวทางที่มันเหมาะกับคนร้องจริงๆและดูแล้วเมมน่าจะชอบและทำต่อไป ขอบคุณสำหรับพื้นที่ให้ระบายจ้า

เลิกคุยมั้งเนี่ย แต่ไม่ทักไปก่อนแล้วนะ พอกันที ไปหาคนใหม่ก็ดีค้า

แม่กูยึดติดกับมอรัฐบาลมาก ห้ามให้เรียนเอกชน เรียนอะไรก็ได้ขอแค่รัฐบาล พอกำลังจะไปเรียนหอในเสือกเต็ม ค่าเทอมไม่ลดทั้งที่มีเรียนออนไลน์ ระบบและการจัดการดูห่วยแตกมาก กูจะบ้า คิดถูกมั้ยที่เรียนที่นี่ มอเอกชนใกล้บ้านแม่ก็ไม่ให้เรียนอีก อย่างน้อยถ้าเรียนก็เซฟค่าหอได้แน่ๆ เครียดว่ะ เรื่องเงินเรื่องใหญ่จริงๆ ชีวิตฉิบหายตั้งแต่เกิดในประเทศเหี้ยนี่แล้วใช่มั้ย

วันนี้กูไปกดตังมา กูเอาแต่ตัง แต่บัตรคาตู้ไว้ กูลืมอ่ะ กูร้องเพลงเพลินไป กูนึกขึ้นได้เลยออกมาดูที่ตู้ บัตรแม่งหายไปละ กูเลยเดินหาไม่เจออ่ะ แต่มีคนไปกดต่อได้นะ กูเครียดมาก มีตังตั้ง200

>>654 แม่กลัวมึงไม่ไหว เพราะม.เอกชนโหด

>>656 หมายถึงค่าเทอมเหรอ? โหดจริงๆ นั่นแหละ เห็นละกระอักเลือด

แต่กูอยากเรียนด้วยความสบายใจอะ ตอนนี้กูต้องเครียดเรื่องหาหอนอกกับค่าเทอมที่เขาจะเก็บเต็มจำนวนทั้งที่คณะกูจะได้เรียนออนไลน์แทบทุกตัวอยู่แล้ว คอมกูก็ไม่มี พ่อแม่เครียด กูก็เครียดตาม ไม่ไหวจริงๆ...

>>655 โทรไปที่เบอร์ call center ที่แปะหน้าตู้เพื่ออายัติหรือไม่ก็ถามเขาว่ามีช่องทางไหนที่จะได้บัตรคืนอีกมั้ย

>>658 โทรแล้วนะ แต่สายเต็มหมดเลยถือสายรอตั้งเกือบชม. กลัวบัตรมันค้างในตู้จริงๆละคนอื่นมากดเอาไป

>>659 นี่มันหาทุ่มแล้วอีเหี้ย โทรเวลาราชการดิ

Call center ของธนาคารเปิด 24 ชั่วโมง

อยากมีเงินชิบหายกูรู้สึกว่าช่วงนี้มีแต่รายจ่าย รายรับไม่พอใช้เลย มันเป็นกิเลสด้วยอะ กูไม่ต้องรับผิดชอบค่าที่อยู่ อาหารก็จริงเพราะตอนนี้อยู่กับแม่ แต่กูอยากมีเงินซื้อหนังสือ เสื้อ ครีม ละที่เหี้ยคือก่อนหน้านั้นช่วงกพ. ซื้อคสอครั้งแรกมาเป็นพัน สรุปม.ปิดติดโควิด กูก็ไม่รู้จะแต่งหน้าไปทำไม สรุปหน้าสดเหมือนเดิม เกลียดTT แต่กลายเป้นว่าเริ่มคลั่งสกินแคร์ น้ำหอม กูอยากได้มากเลยมันเป็นกิเลส ดูรีวิวเยอะๆละอยากได้ชหแต่ราคามันก็โครตแพงเลย กูอยากกกกมีตังงงงง

>>662 ซื้อขนาด tester มาใช้ก่อนมึง ราคาย่อมเยา

ฝึกงานได้วันนึง รส.ว่าชีวิตทำงานที่เคยวาดฝันไว้ไม่เหมือนกับที่ได้มาเจอเลย
มหาลัยว่าการแข่งขันสูงแล้ว ทำงานแม่งคือสูงกว่าเหี้ยๆ ทุกคนรวมถึงเพื่อนที่สมัยเรียนไม่ตั้งใจเรียน พอทำงานแม่งจริงจังสัสๆ
ตอนเรียนเราจ่ายเงินเข้าไปเรียน จะเรียนยังไงก็ได้ เหนื่อยก็พัก แต่พอทำงาน เวลาจะพักก็รู้สึกผิดแล้ว ว่าเราทำงานไม่คุ้มกับเงินที่เขาจ่าย จะกลับบ้านมาพักก็ยังรู้สึกผิด เหนื่อยมากจะนอนก็คิดมากจนนอนไม่หลับ
แถม motivation อะไรก็ไม่มี ตอนเรียนยังมีเกรด เหมือนพยายามไปเรื่อยๆ แบบไร้จุดหมายเลยมึง

>>664 กูก็อยู่ในสภาวะนั้น ดีที่ฝึกงานไม่ได้เงินหรอก แต่เก็บคะแนนไงอิเหี้ย กูอยากจบแล้วไปหางานอื่นทำไวๆ

การเป็นห่วงแต่พูดไม่เป็น อาจเป็นการทำร้ายคนอื่นได้โดยไม่รู้ตัวนะ

>>664 กูจบมาทำงานได้ 2 ปีแล้วคิดถึงสมัยเรียนมาก เพราะรู้สึกแบบมึงอ่ะ คือไม่มี motivation ไม่มีตัววัดที่ชัดเจน เหมือนยิ่งทำงานยิ่งโง่ ไม่ค่อยได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ เลย

อย่างสายกูทำงานมันไม่เหมือนตอนเรียนเลยไง ตอนเรียนมึงยังได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ เข้าไปทุกวัน พอมาทำงานมันเหมือนต้องมานั่งแก้ปัญหามากกว่า ตรงนั้นมันก็คือการเรียนรู้แหล่ะแต่กูจับต้องไม่ได้เลย มันเลยรู้สึกเคว้งเอามาก ๆ ไร้จุดหมาย ไม่รู้ว่าพยายามไปเพื่ออะไร

เรื่องเวลาก็ด้วย ตอนเรียนเวลาเยอะกว่านี้ ถึงจะงานเยอะต้องอ่านหนังสือแต่เวลาเป็นของเรา ตอนทำงานมันไม่ใช่ เวลาเป็นของคนจ่ายเงินเรา เวลานอกงานก็ยังเป็นของคนจ่ายเงินเรา รู้สึก burnout มาก ๆ

ขอKYสักคร่ กูขอระบายกับการพิมพ์เล่มทะเบียนอีห่า แบบทำไมชอบพิมพ์ลอยพิมพ์เลื่อนเคลื่อนพิมพ์ขาดวะะะะ กูทะเลาะกับคนอื่นเพราะตัวIเกือบตลอดดดด แบบมันจะขาดช่วงล่างที่มันจะมีขีดล่างด้วยอ่ะแล้วคนแม่งก็มองว่าT กูว่าI มันคือI ที่โดนพิมพ์ขาดเว้ย จนกูต้องไปขอให้คนรู้จักเช็คในระบบว่าเอออีนี้มันIหรือT ชีวิตตอนทำงานยากขึ้น100% 200% 300%ลากบยาวไปเลย กูเคยปล่อยผ่านเพราะเหนื่อยเถียงแบบเออเรื่องของมึงเลยเอาที่สบายใจเลยแล้วมันก็ผิดใครแก้กูแก้ไงงงงงงงงงงง กูว่าามันต้องมีคนที่เป็นแบบกูที่ทำถูกแล้วแต่โดนว่าผิดละพอเสือกผิดก็ไม่ขอโทษกันเลยอะไรวะะะะะ

สำหรับกูทำงานมา 7 ปีแล้ว ก็รู้สึก burnout นะ อยากลองเปลี่ยนงาน แต่ช่วงนี้ไปไหนไม่ได้เลย
ถึงประสาทแดกกับงานแค่ไหนก็ต้องบอกตัวเองว่าไม่มีจะแดกขึ้นมานี่จะชิบหายกว่า เลยต้องทนต่อไป
เรื่องเรียนรู้นี่กูรู้สึกว่าได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆก็แค่ช่วงสั้นๆตอนเริ่มงานใหม่ แป๊ปๆมันก็กลายสภาพเป็นกึ่งๆงานรูทีนละ มีอะไรแปลกๆบ้างก็นานๆที
แต่เวลาว่างนี่สำหรับกูทำงานดันว่างเยอะกว่า เพราะโชคดีที่หลังเลิกงานก็ไม่มีใครกวนเท่าไหร่แล้ว
แต่มันเหนื่อยจนไม่ค่อยได้ทำอะไรเป็นเรื่องเป็นราวนี่สิ
สำหรับกูก็ยังชอบมากกว่าเรียนมหาลัย เรียนมหาลัยมันไม่มีอิสระในชีวิตเลย ทำงานมันยังมีเงินเป็นของตัวเอง มีปากมีเสียงในบ้านบ้าง

>>669 +1 คณะกูเข้มงวดมากโดน บังคับทุกอย่าง ขนาดตารางเรียนก็โดนบังคับ ไหนโดนเพื่อนร่วมงานโดนอาจาร์ยโดนพ่อแม่กดดัน โดนตามตัวช่วงวันหยุดมาทำรายงานบ้าง กูผวาเสียงไลน์ไปเลย เอาจิงๆแต่ก่อนกูวาดภาพว่าจะเรียนต่อ ตอนนี้กูไม่อยากเรียนต่อละ

ปกคลิปทำศิลปินเสียหายได้​ ถ้าศิลปินคุณไม่ได้ทำอะไรผิด​ เค้าจะเสียหายได้ไงจริงมั้ย​ เเล้วที่คุณบอกว่าคนที่ไม่รู้อะไรจะด่าศิลปิน​ เพราะ​ เห็นปกคลิป​ กูว่าคนๆหนึ่งไม่น่าจะปสด.ขนาดนั้นนะ​

เบื่อตัวเอง ทำไมไม่ดูแลตัวเองจริงจังซะที น้ำก็แดกน้อย ผักก็ไม่แดก

>>669 ของกู burnout เพราะหลังเลิกงานไลน์กรุ๊ปก็ยัง active อยู่นี่แหล่ะ เจอตามงานดึก ๆ บ่อยอยู่เหมือนกัน บางทีก็ต้องทำเสาร์อาทิตย์บ้าง นอยด์ไปเลย เหมือนโฟกัสมันไม่ได้อยู่ที่ทำงานแล้วอ่ะ อยากไปเรียนคอร์สออนไลน์หลังเลิกงานมากกว่าอีก

อยากเปลี่ยนงานนะแต่ช่วงนี้ต้องจำยอมเหมือนกัน ดีกว่าไม่มีงานทำแล้วไม่มีเงิน

>>669 +1 อีกเสียง ต่อให้วัยเรียนจะสบายแค่ไหน ต่อให้ชีวิตการทำงานมันจะยากลำบากเครียดแค่ไหน กูก็ชอบวัยทำงานที่มีเงิน มีอิสระ เป็นผู้ใหญ่ตัดสินใจเองได้ มากกว่าวัยเรียน
มีเงิน+ให้ค่าใช้จ่ายในบ้าน = มีสิทธิ์มีเสียงในบ้าน สำหรับยุคนี้เงินแม่งเป็นแทบจะทุกอย่างจริงๆ

>>673 โห เป็นงานที่กูไม่โอเครเลย เหมือนต้องทำงานทุกวันทั้งวัน ถ้าไม่เหนื่อยคือมึงถึกมาก

>>675 จริง แข็งแกร่งมาก อยากทำแบบนี้ได้บ้าง

โดนนินทาว่าทำงานไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ทั้ง ๆ ที่กูอุทิศตนทำงานเพื่อเงินแค่นี้ หิ หิ หิ หิ หิ

>>675 ไม่ได้อยากทำเลยมึง แต่ยังหางานใหม่ไม่ได้ เหนื่อยแบบ burn out เลยอ่ะ ไม่อยากทำงานอีกแล้ว แต่ดูคนอื่นในทีมกูก็เหมือนจะเฉย ๆ อ่ะ แถมยังชอบคุนกันในไลน์หลังเลิกงานอีกด้วย จนกูชักไม่แน่ใจว่านี่กูผิดปกติรึเปล่าวะ

>>678 ไม่ผิดปกติเลย จริง ๆ ควรมีการแบ่งเวลาระหว่างงานและเวลาส่วนตัวเพื่อ Work life balance ที่ดี ให้เจอแต่เรื่องงานตลอดก็ไม่ไหวนะ

>>678 กูเข้าใจอารมมึง มันจะมีคนบางกลุ่มที่รับได้จนเรารู้สึกเหี้ยที่เราเป็นแบบเพื่อนร่วมงานไม่ได้ แต่พอมาดูโลกภายนอกก็จะรู้ว่าเราปกติ งานก็คืองานควรจบแค่ที่ทำงาน

แยกตัวออกมาใช้ชีวิตหาเงินเองละพ่อแม่มาเยี่ยม มานอนด้วยอีก ประเด็นคือแซะให้หางานมั่นคงทำ (เราทำงานฟนีแลนซ์เงินก็แล้วแต่เดือนแต่ขั้นต่ำก็ยังโอเค) เราเน้นทำให้มีความสุขอะ ทุกวันนี้คนเราทำงานหาเงินมาเพื่อมีความสุข ถ้าเราทำงานแล้วมีความสุขแถมได้เงินพอๆกันกะงานอื่น แต่นี่มีเวลาว่างด้วยทำไมมันจะไม่ดี? อีกอย่างคือมาละบังคับให้ไปเยี่ยมญาติ อึดอัดว้อยยย ญาติอยากจะเจอมั้ยเหอะ ไปทีไรก็ต้องไปนั่งเล่นโทรศัพท์รอเขาเมาท์กันถึงลูกตัวเอง มันจะไม่เท่าไหร่ถ้าไม่มาแซะเรา แล้วครอบครัวก็ไม่ปกป้องอีก สรุปคือรุมกันแซะให้ไปทำงานราชการไม่ก็ออฟฟิต (แซะแบบหัวเราะเฮฮาแต่ความหมายเชือดเฉือนอะ ทำเหมือนไม่รู้ว่าตัวเองแซะอยู่เนอะ ดอกมาก ละคนทำแบบนี้ก็รวมครอบครัวตัวเองเข้าไปด้วย เสียใจมาก) เซ็งโว้ยย

>>681 ไม่ให้มาก็ไม่ได้ มีคีย์การ์ด กุญแจห้องพร้อมเลย คือห้องเขาแหละเข้าใจ แต่พอบอกจะย้ายออกนี่โวยวายชห (ค่าน้ำไฟส่วนกลางจ่ายเองหมด พ่อแม่ซื้อห้องไว้นานแล้ว เป็นคอนโดเก่าอุปกรณ์เก่ามากๆกินไฟมากๆ ถ้าไปเช่าคอนโดอยู่เองคือราคาพอกันกะอยู่นี่อะ แต่เอาจริงที่ยังไม่ย้ายคือไม่กล้าขัดใจที่บ้านขนาดนั้น) บอกไม่โทรหาที่บ้านบลาๆ คือโทรไปก็เจอแต่คำแซะแบบนั้น บอกไปหลายทีละก็โทษว่าเป็นความผิดเราไม่หางานทำเป็นห่วง แต่ใช้คำพูดแบบ wtf แต่สุดท้ายเราก็โทรบ้างนะไม่ได้หายไปเลย แต่รู้สึกรอบตัวเป็นมลพิษมากๆ (จริงๆถ้าไม่นับเรื่องพวกนี้เขาก็ดีแหละ แต่เราเกลียดการด่าแบบนี้มากเลยอะ ด่าไปหัวเราะไป ทำเหมือนไม่ได้ด่าอะตัวอย่างเช่น ได้ยินคนพูดเรื่องช่องสาม อยู่ๆก็พูดลอยๆว่าอะไรนะใครจะไปสมัครงาน ทั้งที่เขาพูดถึงดารากันแล้วตัวเองก็นั่งอยู่ใกล้ๆไรเทือกนี้ คิดแล้วรำคาญว้อยย) พอพิมพ์มาถึงตรงนี้ก็อยากมีที่พึ่งจัง 55555 ใครสักคนช่วยที ฮืออออ

>>682 ขอต่ออีกนิดยาวหน่อย อีกเรื่องคือ จากที่คิดแบบนี้ทำให้เรารู้สึกแย่กับครอบครัวและญาติตัวเอง เราไม่รู้ว่าจะบาปมั้ย เขาก็ธรรมมะธัมโมกันอะ เราก็เชื่อในพระพุทธศาสนานะ กลัวจะบาปข้อกตัญญู แบบแค่คิดยังงี้กะที่บ้านก็ผิดแล้ว ครอบครัวเรามีฐานะมากนะแต่เราไม่ได้กะจะรับช่วงต่อหรอก มันระบบเถ้าแก่กงสี (ใช้มือจด+เถ้าแก่เป็นใหญ่ระบายอารมณ์+แจกจ่ายเงินให้หัวหน้าครอบครัว)
ทั้งหมดนี้คือทุกอย่างที่เราเคยไประบายกับเพื่อนกับแฟนแต่ก็โดนหาว่างี่เง่า ไม่ก็บอกว่าอย่าไปใส่ใจบ้าง แต่ก็ยังทำไม่ได้ ใครอ่านผ่านมาก็ขอพื้นที่ระบายหน่อยนะ

>>683 เหมือนพิมพ์เอง เราเป็นคนหนึ่งที่รู้สึกว่าครอบครัวไม่ใช่ comfort zone เพราะถูกคาดหวังอยากให้ทำข้าราชการ งานอะไรขอเป็นข้าราชการพอโดยไม่สนว่าเราจะชอบไหม เหมาะกับเราหรือเปล่า ส่งประกาศรับสมัครงานราชการมาให้ในไลน์ตลอด พอบอกว่าไม่อยากสมัครก็อารมณ์เสียใส่ มันเป็นความหวังดีที่ทำให้อึดอัด เราก็ไม่อยากเจอญาติเพราะเขาชอบถามเรื่องเงินเดือนแล้วอวดลูกเขาให้ฟัง พยายามปลงเพราะคิดว่าหัวข้อการสนทนาของเขาคงมีแค่นี้ แต่ใด ๆ สาเหตุพวกนี้ทำให้เราอยากหนีไปไกล ๆ ไปอยู่ต่างประเทศเพื่อเลี่ยงตัวจากครอบครัวเพราะรู้สึกท็อกซิกมาก บ้านเราไม่ได้มีฐานะด้วยซ้ำ เขายังพึ่งเงินจากเราอยู่ แต่เราก็คิดจะไปจากที่นี่อยู่ดีแต่ให้เงินเขาเหมือนเดิม ถึงยังงั้นเราก็คงถูกมองว่าอกตัญญูเขาเหมือนกันละมั้ง

เราไม่สามารถทำให้ทุกคนพอใจได้หรอก ไม่สามารถเป็นไปตามที่เขาคาดหวังได้ สุดท้ายคนใช้ชีวิตก็คือเรา ในวันที่เขาไม่อยู่แล้วก็เหลือแต่เรา ถ้าให้เป็นแบบที่เขาต้องการเราคงไม่มีความสุขจริง ๆ

เพื่อนโม่งเราเครียดมาก เรื่องมีอยู่ว่า
เราเรียน ป.โท ตอนเทอมสุดท้ายที่ทำวิทยานิพนธ์ เราต้องเลือกอาจารย์ที่ปรึกษา​แต่ปรากฎว่าเราโดนบีบบังคับด้วยการ คนที่เล็งก็รับไม่ได้เพราะมีเด็กค้าง คนที่จะเล็งอันดับสองคนอื่นไปรวมกันหมดทำให้อ.ไม่รับเพิ่ม จนเราต้องมาเลือกอ.คนปัจจุบัน ทีนี้เราทำงานไปด้วย เรียนด้วย มันหนักมาก ตอนเรียนไม่เท่าไหร่ ตอนทำทีซิสนี่สิ เราเลยขอขยายเวลาส่งบ้าง เลื่อนเวลาส่งบ้าง เพราะรุ้สึกมันยังไม่พร้อมจะเป็นเล่มเลย จนวันนี้มาพบอ.จากที่ห่างไปนาน คำแรกที่เราได้ยินจากปากเขาคือ อ.ผิดหวังมาก เราทำอ.เสียชื่อ ตั้งกะทำมาไม่เคยมีคนไหนไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้... เราก็บอกไว้แรกๆแล้วอ่ะว่าไม่จบในสองปีแน่ๆ แล้วตลอดที่คุยกันเขาก็เหวี่ยงๆ ตรวจงานเราบ้างก็วกกลับมาด่าเราอีก เรากลั้นน้ำตาตลอดเวลาที่คุยเลย ตอนนี้เขาสั่งเราเอางานทั้งหมดส่งพรุ่งนี้เช้า มันเยอะมาก งานที่ทำงานก็เยอะ เร่งส่งหมด พอเราจะอธิบายว่างานตอนนี้ล้นมาก ก็ขู่ว่าถ้าไม่เสร็จอีก อ.จะไม่รับดูแลต่ออีกแล้ว สภาพเราตอนนี้คือพิมพ์​ไปด้วยร้องไห้ไปด้วยแล้ว ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้น้ำตาก็ไหลตลอด เราควรไปหาจิตแพทย์​สักหน่อยไหม เขาพอช่วยเรื่องเครียดได้บ้างไหม เราเคยนับถืออ.เขามากเลยนะ พอมาเจอแบบนี่มันเกินที่เราจะรับได้อ่ะ จะบอกใครก็ไม่มีใครช่วยอะไรได้ มีแต่ให้กำลังใจ แต่เรารู้สึกมันไม่พอ คืนนี้เราคงจะนอนไม่หลับ และคงจะฝังใจเราไปอีกนาน

>>685 คุณถึกมากนะเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย แนะนำว่าไปปรึกษาแพทย์ดีที่สุด เพราะบางเรื่องอาจเกินกำลังที่เพื่อนหรือคนในครอบครัวจะช่วยได้ ขอให้รู้สึกดีขึ้น

>>685 มากอดๆนะพี่โม่ง พักหาไรอร่อยๆกินละไปหาหมอก็ดีนะ

>>685 จงอย่าไปสนแม่ง

>>680 กูรู้สึกแบบนี้เลย รู้สึกผิดที่เป็นแบบเขาไม่ได้ เพราะเขารับ condition นี้ได้กันหมด ทำไมเรารับไม่ได้แล้วเหมือนจะมีปัญหาอยู่คนเดียว

>>686 ขอบคุณ​นะ เราจะลองหาเวลาไปดู

เหนื่อยที่มีคนแคร์ ไม่เคยมีปัญหาเวลาคนไม่แคร์เราเพราะแก้โดยไม่ต้องคิดมากเกี่ยวกับมัน แต่พอมีคนแคร์แล้วมันลำบาก ต้องคอยปลอบคอยแคร์ พอไม่ทำก็งอนอีก ทั้งที่แต่ล่ะอย่างที่พูดทำร้ายจิตใจกูชิบหายแต่กูก็ไม่เคยด่า

เหนื่อย ตอนนี้กำลังว่างงานหางานอยู่ แม่รู้ แต่พ่อไม่รู้เพราะบ้านแตกแน่ เขายังโทรมาขอยืมเงินไปเล่นหุ้นที่เคยล้มไปครึ่งล้าน ปวดหัวว่ะ

เขายืมหลักพัน เดี๋ยวงง

ช่วงนี้พ่อของคนรู้จักตายเยอะมาก สี่คนแล้วอะ กุไม่ได้แช่งอะไรนะ แต่กลัวพ่อกุจะตายมากเลยอะ อยู่ๆก็กลัวขึ้นมาพอคนรอบตัวพ่อตายช่วงนี้กันหมด คือกูสนิทกับพ่อชิบหายและไม่สนิทกับคนอื่นในครอบครัวเลย แค่คิดว่าวันนึงพ่อกุจะต้องตายไปกุก้จินตนาการภาพตัวเองที่ไม่มีพ่อกูไม่ได้เลยอะ ละพ่อกูโรคประจำตัวเยอะมาก หมอก็ไม่ยอมไปหา กูอยากให้เค้าอยู่กับกูนานๆ เวลาลองคิดถึงชีวิตที่ไม่มีเค้าอยู่กับกู(ซึ่งมันยังไงก็ต้องเกิดขึ้นในอนาคต เว้นแต่กูจะตายก่อนเค้าอ่านะ)​กูเศร้าตลอดเลยว่ะ แบบน้ำตาจะไหลทุกที กูอยู่ไม่ได้แน่ๆถ้าไม่มีเค้า ตอนกูมีปัญหาอะไรก็มีแต่เค้าที่คอยรับฟังกู ทนรับนิสัยเสียประสาทแดกของกูได้ ฟังกูพูดจาไร้สาระได้หมดอะ คือกูคุยกับพ่อทุกเรื่องจริงๆ เศร้าสัสไม่อยากให้มีวันนั้น รวมถึงวันที่กุตายด้วย กูยังอายุไม่เยอะขนาดนั้นนะ แต่พอนึกถึงภาพวันตายตัวเองก็ตัวชาอะ แบบกูยังไม่อยากตาย กูยังทำงานหาเงินได้ไม่เยอะพอจะตอบสนองความพึงพอใจตัวเองเลย แต่กูก็ไม่อยากอยู่จนแก่เป็นหญิงแก่แม้แต่จะพูดจะเดินก็ทำไม่ได้ เป็นผู้ป่วยติดเตียงเหมือนยายกูอะ เป็นแบบนั้นเห็นแล้วทรมาณแทน

>>694 ปลงซะ

เรียนออนไลน์ที่ล้าน ตื่นทันมาเรียนโดยตลอด แต่วันนี้วันที่เชคชื่อ+มีควิซ (ที่รู้ว่ามีแน่) เสือกไม่ตื่นจ้าาาาา กุล้องแล้ว หงุดหงิด อยากมุ้ปออนไวๆ จจมันก็เปนแค่เรื่องเกรดเอง แล้วก้ยังต้องเอาไปหารอีก เลิกคิดมากได้แร้ว มูฟออนนนน

กูเห็นทวีตดราม่าเรื่องสตีมเมอร์คนนึงมีตรรกะเหี้ยๆว่าการส่องนมสาว=เรื่องธรรมชาติของผู้ชาย กูอยากร้องไห้ กลัวมากว่าต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทำไมกูต้องเป็นฝ่ายทนถูกลวนลามแทะโลมทางสายตา กูยอมใส่เสื้อคอเต่าร้อนๆไปเรียนทุกวันถ้าทำให้ไม่มีคนมาส่องนมกู คือแค่คิดแม่งโคตรรู้สึกแย่เลยอ่ะ

>>697 คนไหนวะมึง

>>697 มันธรรมชาติจริง ๆ นะ สำหรับคนที่ชอบเพศตรงข้าม แต่กูก็เกรงใจผู้หญิงอะ พยายามไม่สน เพราะรู้ว่ามีผู้หญิงแบบคุณที่ไม่สบายใจ

>>698 ในทวีต b*un*_*
>>699 กูเข้าใจว่ามันธรรมชาติที่คนจะมองเพศตรงข้าม แต่ที่กูกลัวและมีปัญหาคือ คนในทวีตที่โดนฉอดอ่ะ ตั้งใจ 'ส่อง' นมผู้หญิง บอกว่าจะเลือกนั่งฝั่งซ้ายเพราะเสื้อผญมันใส่ขวาทับซ้าย พอนั่งซ้ายจะส่องนมได้อ่ะ นี่แหล่ะสิ่งที่กูกลัว มันคือการลวนลามทางสายตาที่แบบชัดเจนมากๆว่าต้องการมองส่วนนี้อ่ะ ถ้าเผลอมองหรือเห็นแบบไม่ได้ตั้งใจมันก็หันหนีได้ไงแต่นี่คือจงใจอ่ะ มันน่ากลัวมากเว้ย มึงต้องไปเห็นคลิปที่เขาพูดเรื่องนี้ เขาเหมารวมว่าผู้ชายทุกคนส่องนมผู้หญิงแบบเขาหมดอ่ะ แล้วอะไรคือการบอกว่าการส่องนมผญมันเหมือนการเป็นเมนส์หรือการกินข้าวอ่ะ ไอ้ที่เขายกมาคือเรื่องธรรมชาติที่มันต้องเป็นไป หรือร่างกายคนเรามันบังคับลูกตาตัวเองไม่ได้? ที่มึงทำก็ถูกแล้วล่ะ ขอบคุณมากที่ยังมีความเกรงใจคนอื่น ถ้ามึงโดนมองแบบนั้นก็คงไม่สบายใจเหมือนกัน กูถือคติว่าเราไม่ชอบอะไรก็อย่าทำแบบนั้นกับคนอื่น ขนาดตัวเองโดนทำยังรู้สึกไม่สบายใจแล้วที่คนอื่นโดนล่ะ

>>698 เพิ่มเติม #มองนมไม่ผิด ในทวีต

>>700 ไม่ชอบโดนมองเหมือนกัน บางทีเขาอาจจะไม่มองก็ได้ แต่เรามักรู้สึกระแวงตลอด เพราะตอนเด็กเคยโดนญาติละเมิดทางเพศด้วย ถึงตอนนี้เจอเพื่อนผู้ชายหรือคนรู้จักที่เป็นผู้ชายมาแตะตัวเราไม่ชอบเลย มันเป็นความกลัวที่ฝังลึก แม้จะมูฟออนไม่เศร้าแล้วก็ตาม

>>702 ให้กำลังใจนะ สังคมทุกวันนี้มันก็แย่จริงๆแต่ยังมีคนบางส่วนที่พยายามทำให้มันดีขึ้นอยู่ เรื่องกลัวผู้ชายจนฝังลึกลองไปพบจิตแพทย์ดู ค่อยๆรักษาไป ไม่ต้องหายขาดก็ได้แต่อย่างน้อยก็น่าจะช่วยลดความระแวงในการใช้ชีวิตลงได้

>>701 จะผิดไม่ผิดก็ขึ้นอยู่กับมุมมอง

เขาอาจมองนมเป็นเรื่องปกติ เขาอาจคิดว่าการมองนมเป็นเรื่องปกติ มันก็คือมุมมองของเขา ที่เรารู้คือ มุมมองเขาเป็นยังไง ร้อยพ่อพันแม่ จะดีกับเราทุกคนก็ไม่ได้ จะร้ายกับเราหมดก็ไม่น่ามี รู้ไว้ใช่ว่า ปลงเถอะมนุษย์ โลกเป็นแบบนี้แหละ

กูว่าที่มันเป็นเรื่องปกตินี่แหล่ะที่น่าคิด ว่าทำไมเรื่องแบบนี้มันถึงกลายเป็นเรื่องปกติไปได้ เรื่องที่การมองนมเป็นมุมมองของเขาอันนี้พอเข้าใจนะ แต่มันเป็นการกระทำที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่ได้เนี่ยสิ โดยที่คนมองใช้ดันใช้ประโยคว่า "ก็เรื่องปกตินิ" มาคลุมเวลาจะ defend ตัวเอง

ไฟตกตอนกดส่ง แหะ ๆ ไม่เป็นไร ได้พิมพ์ระบายแล้ว