ตอนเรียนหนังสือตอนเด็กๆเราก็เรียนในระดับที่ต้นๆของห้องตลอดนะ รู้สึกว่าเรียนดีมากหัวไว เรียนดีจนได้รางวัลนู่นนี่
แต่ตอนนี้เราโตขึ้นมากๆแล้วในวัยทำงานแต่ความคิดอ่านดูด้อยลงมากๆ จำอะไรไม่ค่อยได้ชอบลืมของ คิดอะไรไม่ออกสมองตื้อมาก มึนๆงงๆตลอดเวลา
แต่บางทีสมองตื่นตัวก็รู้สึกว่ากลับมาฉลาดเหมือนตอนเรียน555555
เราได้รับตำแหน่งหัวหน้าเราก็พอสั่งงานได้นะแต่ขี้ลืมมากๆเราอายลูกน้องเราเวลาทำตัวอ๊องๆขี้ลืมอะ บางทีติดเล่นด้วยซ้ำแต่เราก็อยากให้ทุกคนอารมณ์ดีนะ
แต่เราก็อยากคีพลุคให้ดูว่าสั่งงานคนอื่นได้
และทุกคนฟังแล้วทำตาม ซึ่งตอนสมองเราแล่นๆนี่สั่งงานได้แบบมืออาชีพมากตัดสินใจเด็ดขาด
พอสมองเรามึนๆ เราโง่มากแทบจะเป็นลูกน้องคนอื่น เหอๆ
แล้วก็บางทีเราก็ชอบมึนปล่อยโอกาศดีๆหลุดลอยไป แล้วมาคิดทีหลังว่า
รู้งี้นะ บลาๆๆๆๆ
เห้อบ่นๆ เพื่อนโม่งมีอะไรบ้างที่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองโง่ไหม