Fanboi Channel

>>526 ตอนนั้นยอมรับเลยว่าผูกกับมันคนเดียวจริงๆนั่นแหละ คง ก็อย่างที่บอกว่าอยู่ตปท ทั้งประเทศสนิทกับมันคนเดียว พอมันห่างไปกุก้เคว้งอ่ะ เหมือนยืนอยู่คนเดียวในปะเท้ดส้นทีนนี่
เมื่อก่อนก็อยู่ได้แหละ แต่พอมีเพื่อนก็ไม่มีใครอยากกลับไปเหงาขนาดนั้นอีกแล้วอ่ะ อย่างน้อยก้กูคนนึง555555
ขอขยายก่อนว่าแบบ กุก้ไม่ได้วอแวเขาหนักอะไร ที่ทักไปชวนก็แค่เดือนละ2-3ครั้ง ไม่ได้ว่าแบบจิกทุกวันจนน่ารำคาญ คือกุก้ใช้ชีวิตของกุไป ไม่ได้เกาะติดอะไรเพื่อนขนาดนั้น แค่นานๆทีนัดเจอแต่ก็คือห่างแบบไม่เจอกันเลยหลายเดือนมาก
แล้วที่บอกว่าเพื่อนสนิทก็มีวันเลิกสนิทกันอันนี้ก็ใช่ กุก็รู้ เกิดขึ้นกับกุมาหลายคนแล้ว แต่กุคงพลาดไปที่ไม่ได้เตรียมใจไว้ว่าจะเกิดกับเพื่อนคนนี้ กับคนอื่นถ้าเกิดขึ้นกุก็เสียใจแต่ไม่บ้าบอแบบนี้ นั่นแหละกุไม่ได้คิดมาก่อนว่ามันจะเกิดกับเพื่อนคนนี้ที่กุรู้สึกว่าแม่งเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดในชีวิตละ ที่กุคงมโนไปเองเฉยๆ แต่ตอนนี้กุทำใจได้ละไงแค่เสียใจอยู่ อย่าด่ากุมากเลยนะตอนนี้เบิกเนตรแร้ว
แต่ประเด็นที่กุร่ายยาวเกิน4000อักษรที่โม่งให้คือกุแค่โมโหที่มันรู้ตัวดีว่าทำอะไรลงไป แต่ยังกล้ากลับมาทำตัวปกติกับกูแค่นั้นแหละ ถ้าเลือกจะเลิกสนิทกันก็โอเค กุยอมรับได้แล้ว กุก้เลิกทักเลิกดันทุรังไปเป็นเดือนแล้ว แต่เปนห่าไรอยู่ๆทักมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กุดูเหมือนง้อมึงมากเลยตอนนี้จะกลับมาแล้วว่างั้น แต่กุไม่ต้องการมันแล้วไง ตอนนี้กุเลิกผูกแล้ว อยู่คนเดียวมาหลายเดือนแล้ว ชีวิตโอเคดีมากๆแล้ว แล้วอยู่ๆกลับมารื้อฟื้นให้กุโมโหทำไมแค่นั้นแหละ
>>527 ถ้าจะด่าก็ไม่เป็นไรจ้า กุด่าตัวเองได้ ตอนได้สติกุก้ด่าตัวเองไปเยอะอยู่ว่าเปนห่าไรแค่เพื่อนคนเดียว

กูไม่รู้ต้องไปห้องไหน ขอบ่นมู้นี้ละกัน

กูมีรุ่นน้องคนนึง รู้จักกันตอนกูทำค่ายคณะ (ก่อนซิ่วมาตปท.) ตอนนี้น้องเค้าก็อยู่ไทยอ่ะแหละ กูก็พอรู้มาบ้างว่าน้องเค้าน่าจะเป็นโรคซึมเศร้าหรืออะไรประมาณนี้ แล้วก็เคยมีปัญหาบ่อยๆ ซึ่งช่วงแรกๆกูเห็นน้องเค้าบ่นลงไอจีสตอรี่ก็ไดเรคไปแหละว่าเอ้ยแกมีอะไรมาบ่นกับเราได้นะ อย่าเก็บไว้คนเดียว แต่พอเป็นแบบนี้บ่อยๆกูก็พาลไม่อยากไดเรคไปหาแล้วอ่ะ เพราะเหมือนเค้าไม่ได้ใส่ใจในข้อความของกูขนาดนั้น 55555 แล้วก่อนหน้านี้น้องเค้าเคยทำให้กูรู้สึกหมาๆหน่อย เพราะกูไดเรคไปตอนน้องเค้าน้อยใจแฟน ประมาณว่าให้ใจเย็นๆค่อยๆคุยกัน แต่น้องก็ยืนยันมากว่าเลิกแน่ๆพี่ ไรงี้ สุดท้ายก็ตามปกติ คืนดีกันจ้า กูคือแห้งเรย

แต่ล่าสุดที่ทำให้กูอึดอัดมาก ไม่กล้าไดเรคไปถามด้วย ก็เพราะว่าน้องเค้าบ่นลงไอจีสตอรี่+โพสต์ไอจี+โพสต์เฟสบ่อยมากๆ อย่างน้อยๆวันละ 1 โพสต์ ประมาณว่าอยากตาย ตายๆไปซะก็ดี นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พยายามฆ่าตัวตาย อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ อย่ามารักนางหลังจากนางตายไปแล้ว/ใกล้จะตาย คนที่รักนางจริงๆก็มีแค่แฟนนาง (คนเดียวกับข้างบน แต่แฟนนางก็ดีแหละ มีพาไปหาหมอต่างๆ ) ตัดพ้อตั่งต่าง ฯลฯ

กูรู้สึกว่ามันเนกาทีฟกับกูมากๆ จนบางทีกูก็คิดในใจหลังเห็นโพสต์นาง ประมาณว่าอยากตายนักก็ตายๆไปซักทีดิ (ขอโทษที่พิมพ์แบบนี้นะ ;--;)
แล้วคือกูสงสัยว่าทำไมไม่มีใครบังคับนางให้หยุดโซเชียลวะ เห็นปกติไปหาหมอ หมอก็จะห้ามโซเชียล แล้วที่นางทำไปคือต้องการเรียกร้องความสนใจงี้ป่ะ

>>522 >>523 ปล่อยเขาไปเถอะ ส่วนตัวเราก็มีความสุขของเราไป อย่าเอาชีวิตไปผูกพันกะใคร

บอกพ่อว่าอยากเข้ามหาลัยพ่อก็ชอบแซวว่าไปหาผช อย่างเดียวเลย อึดอัดอะ ความจริงคือก็ ส่วนนึง55555555แต่ตอนนี้มันว่างอยากหาไรทำเช่นไปเรียน ตอนนี้ว่างจนรู้สึกไร้ค่าเลย ไม่ชอบให้เค้าแซวอย่างงี้อะทำไงดี ขอแค่วิธีปรับมายด์เซ็ตพอ บอกพ่อตรงๆมันกระดากสำหรับกูอ่ะ พ่อหกสิบละ วัยนี้ปกติป่ะวะ

>>529 มึงสนิทกับเขาป้ะล่ะ ถ้าไม่สนิทมากก็ลองกดมิ้วไอจี หรือซ่อนโพสต์เขาไหมมึง เอาแบบไม่รับรู้ กูว่ากูพอจะเข้าใจ กูก็มีคนที่เนกาทีฟมากๆอยู่หน้าเฟส หน้าทวิต หน้าไอจีอะไรงี้เหมือนกัน ถ้าเป็นแอพที่ไม่ค่อยเล่นก็เฉยๆ แต่ถ้าเล่นบ่อยก็มิ้วไปเลยเว้ย คือถ้าเราเริ่มรู้สึกแย่ คนที่เราต้องเซฟไว้ก่อนคือตัวเรานะ อย่าไปทนเลย

กูไม่รู้ว่ากูเป็นใคร และ คนอื่นก็ไม่รู้ว่ากูเป็นใคร กูจำไม่ได้และจำได้บ้างว่ากูต้องการทำอะไร กูเหมือนแค่ว่ากูต้องการอย่างนั้นๆอย่างนี้ไปเรื่อยเลยวะมากกว่าจะทำจริงๆ
พอกูทำอะไรไปแล้วกูชอบตั้งคำถามว่าทำไปทำไม ทำไปเพื่ออะไร หรือแม้กระทั่งก่อนจะทำอะไรก็ตาม กูโลกแคบสัดๆ เห็นแก่ตัวฉิบหาย พยายามทำทุกอย่างของทุกอย่าง
เพื่อให้ได้ความต้องการหรือการทำตามความต้องการตัวเองหรือการทำจริงๆมากกว่าที่จะลงมือทำจริงๆ เพราะกูไม่เคยทำอะไรจริงๆ จริงๆหรือว่าเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้
กูโทษทุกอย่างเลย(แม้กระทั่งตัวเองนะ ถ้าไม่มีวงเล็บนี้คนอ่านจะคิดว่ากูโทษทุกอย่างยกเว้นตัวเองหรือว่ารวมตัวเอง)
กูจำอะไรไม่ได้เลย
เพราะฉะนั้นเหมือนสิ่งที่กูหมายถึงว่ากูจะทำอะไรจริงๆไหม
เพราะฉะนั้นมันก็เป็นความเชื่อแบบหนึ่งมากกว่าว่าจริงๆแล้วมันเป็นยังไง
เพราะฉะนั้นมันเปลี่ยนแปลงเปลี่ยนไปถึงขีดสุด และมันก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย
เพราะฉะนั้นมันไม่มีอะไรอยู่แล้ว
กู"จะ?"เริ่มต้นใหม่อีกครั้งจากสิ่งที่ทำให้มึงอยู่กับความเป็นจริงที่จะเป็นเงื่อนไขที่ทำให้มึงกลับมาเป็นเหมือนไม่เหมือนเดิมอีกครั้ง

สิ่งที่กูจำได้เพียงแค่ว่ากูชื่ออะไรกูอายุเท่าไหร่และกูเกิดวันไหนเท่านั้น เพราะกูโลกแคบมากเกินไปมากๆ แถมกูอายุมากแล้ว
(มากหมายความว่ากูพยายามทำอะไรบางอย่างจากการที่กูคิดเอง?ทำตามคนอื่น?ว่ากูคิดว่ากูต้องการอะไรมากกว่ากูต้องการจริงๆแล้วก็ก็อยยู่กับสิ่งนั้นมาตลอดทำให้กูกลายเป็นคนแบบนี่ มากกว่าจะลงมือทำใหัเห็นผลจริงๆ กูเป็นคนที่.....)(พวกมึงช่วยคิดหน่อยกู.....แค่ไหน)

คือกูหมายถึงว่าแล้วกูจะรู้ได้ยังไงว่ากูต้องการอะไรจริงๆ

>>534 ก่อนอื่นคือต้องพิมพ์ให้งงน้อยกว่านี้ เยอะๆ หน่อย
>>531 อาจจะปกติของพ่อมึงก็ได้นะ แกก็คงอายุเยอะแล้วไม่รู้จะคุยอะไร

กู 533 534 นะ
กูแบบกูไม่อยากทำอะไรเลยและกูก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร คือกูเหมือนอยู่คนเดียวจนไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรแต่กูก็มีความพยายามบางอย่างที่จะทำให้กูรู้ว่ากูเป็นอะไร (กูเป็นคนมีปัญหาว่ะ)(แล้วเหมือนกูดันเสือกแก้ปัญหาไม่ได้ทั้งๆที่ในทางกลับกันกูก็พอมีความสามารถที่จะแก้ปัญหาได้)(เอาง่ายๆกูขี้เกียจมาเป็นเวลานาน)

กูไม่รู้ว่าพวกมึงเคยเจอคนประเภทเบียวแบบกูรึป่าว กูไม่อยากคุยกับพวกที่ทำตัวเบียวๆเลยว่ะเจอมาหลายคนและคุยแล้วรู้สึกแปลกสัสๆ คือบางครั้งก็ชอบเอาเรื่อง Original character ของตัวเองที่กูไม่อยากรู้มาเล่าให้ฟัง แล้วก็ชอบส่งรูปวาดมาให้ดูตลอดเลย อันนี้กูไม่รู้นะว่ามันเป็นเรื่องปกติของคนวาดรูปรึป่าวที่จะส่งรูปวาดให้ดูตลอดแบบว่าวาดเหี้ยอะไรมาส่งให้ดูทุกครั้งอ่ะ แต่เพื่อนสนิทกูมันก็เป็นสายวาดนะมันไม่เคยส่งให้กูดูเลย กูก็เป็นสายวาดเหมือนกันกูก็ไม่เคยส่งรูปวาดให้ใครดูเลยนะยกเว้นแต่ส่งให้ช่วยติหรือไม่ก็วาดให้อ่ะถึงจะส่งให้ แต่แม่งส่งให้กูดูตลอดเลยแล้วส่งมาแบบไม่ได้บอกด้วยนะว่าให้ติมั้ย แต่เหมือนจะส่งให้กูชมรูปวาดอ่ะ ช่วงหลังๆรู้สึกว่ารำคาญมากๆเลยว่ะ

>>537 คงอยากหาเพื่อนร่วมชมคาร์ตัวเองมั้ง อยากให้มึงว้าวเรื่องคาร์ที่ตัวเองเบียวอยู่ เพราะปกติคงมีมึงคนเดียวที่คุยเรื่องนี้กับเขาได้รึเปล่า ถ้ารำคาญก็นานๆตอบแชทมันทีก็ได้

>>531 ไม่ค่อยรู้ความสัมพันธ์มึงกะพ่อนะ ว่าทางการมากมั้ยหรือเล่นได้แค่ไหน แต่ถ้าพ่อมึงกล้าแซว มึงก็ขำๆกลับไปดิ แบบ แหมๆพ่ออย่าแซว ไปหาผู้ชายจริงละตะแซวไม่ออกน้าาา

มึง เรื่องของเรื่องคือ กูทะเลาะกับเพื่อน

แล้วทุกวันนี้เวลากูกลับมาคิดมากเรื่องนั้นกูก็จะฝัน แล้วในฝันคือกูทำไมอะไรไม่ได้เลยน้องจากดึงเพื่อนไว้แล้วถามว่าทำไมไม่คุยกันดีๆ ทำไมถึงทิ้งกูไป มันเป็นเรื่องที่คุยดีๆก็คุยได้อ่ะมึง

แล้วมีเพื่อนคนนึงที่แบบ จู่ๆก็ด่ากูแล้วก็บล็อคกูทันที ทั้งๆที่กูยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย คือ คือมัสแบบ กูไม่รู้ตะเล่าดีเทลยังไงอ่ะสำหรับเรื่องนี้ แต่กูมาบ่นลงในนี้เพระกูทรมานกับเรื่องนี้มานานมาก

ในกลุ่มนั้นมีคนนึงที่กูแคร์เขามากที่สุด แต่ แต่ความโง่ของกูก็ทำเขารู้สึกไม่ดีมาเยอะอ่ะมึง มีครั้งนึงกูเบลอ มีคนมาถามว่าแอคหลุมนี้จองใคร กูที่เบลอมากก็เผลอตอบไปตรงๆว่าของเพื่อนกู แต่กูก็พูดนะว่าถ้าเขาไม่รับมึง มึงก็อย่ายุ่งกับเพื่อนกูเลย แต่เพื่อนกูคนนั้นก็โมโหแหละ ก็ตึงๆกันไป

กับอีกรอบนึงที่ฉันไปเล่นกับคนที่เขาไม่ชอบ อันนี้กูไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เพื่อนที่เหลือก็คือมองกูไม่ดีมากๆ บอกกูว่ากูเปลี่ยนไปอย่างนู่นอย่างนี้

แต่ตอนนั้นกูก็พูดอะไรไม่ได้เลยอ่ะ กูก็ได้แต่เงียบๆ ร้องไห้ให้อีกกลุ่มฟัง แต่ไปๆมาๆการทำแบบนั้นทำให้กูโดนด่าอีกว่าเรื่องแค่นี้คิดเองไม่เป็นเหรอ ต้องเอาเรื่องที่ทะเลาะไปปรึกษาคนอื่น

กูแบบ มึง กูรักกลุ่มนั้นมาก แต่ความเด๋อของกูก็พรากกูไปจากพวกเขาอ่ะ กูรู้ว่ากูผิดเต็มประตู แต่ทำไมพวกเขาถึงไม่ให้อภัยกูเลยวะมึง ทั้งๆที่ที่ผ่านมามั้งกูทั้งเขาก็ประคองกันมาดีมาตลอดอ่ะมึง

กูไม่ได้อยากให้มันจบลง แต่พอมันเป็นงี้ความเศร้าก็เปลี่ยนเป็นความโกรธ ตอนนี้ก็คือแค้นในส่วนที่เขาด่ากู บอกว่าเป็นเจ้าหญิงอะไรงี้ ไบโพล่าร์ คือมันเป็นคำที่ทำร้ายจิตใจกูมากๆอ่ะ

กูไม่ได้อยากเล่าให้เพื่อนกูดูไม่ดีเลยเพราะกูรู้ว่ากูผิด แต่แบบ กูวาบานได้ว่ามันมีแค่2เรื่องที่กูพูดไป ทำไมแค่2เรื่องเขสถึงให้อภัยกูไม่ได้

กูพยายามยื้อแล้วมึง แต่คนนึงคือแม่งแบบ ไม่เอาอะไรกูเลยทั้งๆที่คนที่มีปัญหาเ้วยบ่อนสุดไม่ใช่อขาด้วยซ้ำอ่ะมึง

กูพยายามไม่แคร์แล้วนะแต่กูก็ฝันร้ายถึงมันทุกครั้ง กูอยากหลุดพ้นจากบ่วงนี้ กูทรมานมาก ทุกวันนี้คือกูอยากตาย กูทำเหมือนมีความสุขแต่กูอยากตาย โดนเฉพาะคนที่กูแคร์ที่สุด กูเห็นเขามีความสุขมากขึ้นหลังจากกูไม่อยู่ตรงนั้นแล้วกูก็ยิ่งแบบ

ที่ผ่านมากูทำเขาอึดอัดมาขนาดไหนวะ
กูเปลี่ยนไปตรงไหน กูถามตัวเองมาตลอด
มึงกูทรมานมากจริงๆกับเรื่องนี้ กูอดทนมาตลอดแต่กูไม่แยากบ่นลงที่ไหนแล้ว กูแยากจะจบเรื่องนี้ในหัวตัวเองแต่ความรู่สึกทุกอย่างก็รั้งกูไว้อ่ะ

จนบางทีกูก็แบบ กูควรตายมั้ย ถ้ากูไม่มีตัวตนอยู่เลยกูก็ไม่ต้องรู่สึกอะไรอีก กับพวกเขาคงมูฟออนได้อยู่แล้วหลังกูตาย
กูอยากตายทุกวัน กูอยากมีความสุขนะ แต่กูก็อยากตาย ถึงจะรู้ว่าแม่งไม่ช่วยแก้ไขเหี้ยอะไรเลยก็เหอะ

สุดท้ายนี้ ถ้าเพื่อนกูซักคนมาเห็นนะ
ใช่ เราเกลียดเธอขึ้นมาจากการที่เธอด่าเรา เธอมองเราเหมือนเป็นตัวอะไรซักอย่างที่โง่มาก เธิคงสมเพชเราอยู่แน่ๆ
แต่เราปฏิเสธความทรงจำที่มีกับเธอไม่ได้
เราหวังแค่ว่าเธอจะฟังเรา เปิดใจรับเราบ้าง
ขอโทษ
เราเป็นคนขอโทษบ่อยก็จริง แต่อย่าพูดว่า”เบื่อคำขอโทษของคุณ”ได้มั้ย
เพราะเราไม่เคยขอโทษส่งๆเลย

เราไม่รู้ว่าเธอแค้นอะไรเราเธอถึงด่าชามไปถึงเรื่องการเรียนของเราขนาดนั้น ทั้งๆที่เราแค่เคยบ่นให้เธอฟัง แต่เราแค่บ่น เราไม่ได้จะไม่ดูแลตัวเองขนาดที่ว่าเล่นเกมแล้วปล่อยคกอะไรแบบนั้น
แต่ทุกคำพูดของเธอมันดูถูกเรามากจนเราแบบ เห่ย เธอเคยรักเราจริงเหรอ

เราเสียใจมากอ่ะ เพราะที่ผ่านมา เราแทบไม่เคยพูดอะไรแย่ๆเกี่ยวกับตัวเธอเลย ไม่เคยเลย หลังทะเลาะกันก็ไม่เคย
แค่เธอก็ว่าเราขนาดนั้นอ่ะ

เรื่องที่ทะเลาะพวกเธอยังคงเป็นฝันร้ายของเรามาตลอด
อย่าพูด เหมือนเราไม่รู้สึกได้มั้ย
ขอร้อง

เขื่อว่าถ้าเขามาเห็นคนไม่พ้นกูโดนบอกว่าเป็นนางเอกที่ขอบเรียกร้องความสนใจอีก(ทั้งๆที่ที่ผ่านมากูไม่เคยเรียกร้องจากใครนอกจากงอแงใส่เพื่อน) คือกูแบบ 5555 กูแค่อยากระบายให้มันหมด โดยที่ไม่มีใครต้องมาปวดหัวร่วมกับกูอีก

บางทีแค่อยากคุยกับเขา แต่โดนใครไม่รู้นู่นนี่หวงเขารอบตัว เป็นแค่ฟลว.เหมือนกัน ทำตัวเบียวขนาดนี้ คือกุเซ็งนะ อยากคุยกับเขาอีกมากๆ แต่เห็นพวกนั้นแม่งทวีตกันเรื่องเขา หวงเขา คนเห็นมันก็เฟลป่ะ อิสัส บางคนอาจจะคิดว่าซ่อนพวกนางก็ได้ แต่เขาก็ดันสนิทกับพวกนางไง เขาทวิตปุ้บพวกนางแม่งก็ขึ้นมาอยู่ดี ซ่อนไม่ได้เพราะกูแค่อยากอ่านที่เขาทวิตแค่นั้นเอง กูเลยบึ้มแอคแม่งเลย รักตัวเองนะแต่ในใจแม่งโคตรคิดถึงเขาเลยว่ะ

พอใกล้วันเกิดตัวเองละอืดอัดชิบหาย กูไม่อยากให้ใครมารับรู้วันเกิดกูทั้งนั้น ไม่อยากให้ชื้อเค้กมา หรือแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้ ที่บ้านกูมีแค่กูไม่มีใครฉลองวันเกิดให้ แต่เด็กจนโตก็ไม่ค่อยได้รับของขวัญ​จากเพื่อน มีแต่เป็นฝ่ายให้เรื่อยๆ ละพอวันเกิดตัวเองมีแต่คนที่ไม่สนิทที่มาอวยพร
มันเป็นแบบนี้เรื่อยๆจนกูเฟลจนปลงอะ วันเเกิดปีก่อนกูก็ไปนั่งดูหนังเงียบๆคนเดียว เคยชวนคนในบ้านไปทานข้าวก็ไม่มีใครว่างไป เกลียดตัวเองที่พอถืงวันแบบนี้ก็มีความคาดหวังกับที่บ้านด้วย วันเกิดตัวเองกูต้องหาข้ออ้างเพื่อหนีไปอยู่คนเดียวตลอด โครตเช็ง

ไม่รู้จะไปถามกระทู้ไหน
กูไม่ค่อยมีสังคม จะถือว่ากูโลกแคบไหม
แล้วเอาจริงๆกูรู้สึกว่ากูไม่ค่อยรู้อะไรเลยด้วย แต่กูคิดว่ากูโลกแคบอะแต่ไม่รู้ว่าโลกแคบนี้คือคนส่วนใหญ่หมายถึงยังไง

>>543 i feel you bro

เหนื่อยกับการพยายามเรื่องเรียน คือ เรียนวิชานี้มา 4 เทอม ได้เอฟทุกรอบ แล้วมันเป็นวิชาพื้นฐาน เครียดแบบแพนิคขึ้นมาเรื่อยๆแบบอาทิตย์นึงแล้ว อยากตายแบบ แค่นี้มึงทำไม่ได้เหรอ ทำไมทำไม่ได้ เสียเวลา เสียเวลามาก ขอจารย์ดูข้อสอบก็ไม่ให้ดู ติดต่อจารย์กะไม่ได้ ไม่ได้สนิทกับจารย์หรือมีเรื่องกัน ตั้งใจเรียน เพื่อนที่ได้เอวิชานี้ก็ช่วยติวให้แล้ว ทำไมมันไม่ผ่านอยู่อีกวะ มั่นใจมากในการทำข้อสอบมั่นใจแบบ ผ่านแน่ๆวะ สรุปคือ เอฟ กูท้อแบบ กูอยากตาย กูอยากหนี กูไม่ไหวแล้ว เทอมที่ 4 แล้วนะ พูดกับแม่ไม่ได้ พูดกับเพื่อนไม่ได้ กับแฟน แฟนก็ถามแต่ไม่ตั้งใจเหรอ กูตั้งใจแบบ กูอ่านหนังสือ จนกูท่องได้ว่าบทไหนเป็นยังไงยกตัวอย่างอะไรบ้างแล้วอะ กูไม่รู้ว่ากูเอฟเพราะอะไร แล้วเจอการที่คนอื่นถามว่าทำไมเอฟ ไม่อ่านเหรอ ไม่ทำตั้งใจเหรอ กูอยากตะโกนใส่ว่ากูตั้งใจสุดชีวิตกูแล้ว เท่าที่กูจะทำได้แล้ว แค่นี้กูก็เครียดชิบหายแล้ว กูต้องทำยังไงอีกวะ!!!

>>544 โลกแคบปกติใช้ในความหมายของคนที่ไม่ยอมรับฟังคคห.คนอื่น เชื่อแต่ในเหตุผลที่ตัวเองมี aka. กบในกะลาอะไรแบบนี้มากกว่า ไม่ได้หมายถึงคนไม่ค่อยมีสังคม ไม่ค่อยรู้อะไรถ้ารับฟังคนอื่นก็ไม่โลกแคบหรอก

>>546 จากที่มึงเล่ามามีความเป็นไปได้สองทาง
1คือมึงสอบผ่านแต่อาจารย์ตรวจผิดใส่คะแนนผิด ถ้าคิดแบบนี้ต้องไปคุยกับอาจารย์ให้รู้เรื่อง ยิ่งมึงตกรัวๆขนาดนี้โดยปรกติเค้าต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษอยู่แล้ว
2มึงโง่ สักแต่ท่องจำโง่ๆกับตัวอย่างเดิมๆ แต่ไร้ความเข้าใจ พอเจอโจทย์พลิกหลอกหน่อยก็กระโดดงับ เลยออกมาจากห้องสอบอย่างมั่นใจแต่คะแนนโหลยโท่ย ทดสอบได้ง่ายๆด้วยการหาโจทย์ที่ไม่เคยเจอมาทำ หรือสังเกตดูว่าตอนเพื่อนที่ได้เอสอนมันถอนหายใจบ่อยๆมั้ย
วิชาพื้นฐานชื่อก็บอกว่าพื้นฐาน คนโง่ก็ควรผ่าน ไม่ผ่านคือไม่มีแม้แต่พื้นฐาน

บางคนแม่งก็หน้าด้านนะ ติดเงินกูอยู่หมื่นกว่าเป็นปีไม่คืน บากหน้ามาขอกูอีกหมื่น อ้างว่าจำเป็นๆๆ จำเป็นทั้งปีแหละวะ ครั้งนี้อ้างเรื่องพ่องตายต้องใช้เงินทำศพ ดูซิว่าไอ้ที่อ้างหลังงานศพจะได้ประกันโน่นประกันนี่จะเอามาใช้ให้หลังปีใหม่นี่จะโดนพี่น้องคนอื่นหักไปเหลือกลับมาคืนกูเท่าไหร่

>>549 ตอนแรกกูจะบอกว่าไม่ต้องให้มันยืมสิ แต่สถานการณ์คงต่างกันงั้นกูเปลี่ยนประเด็น
กูรู้สึกว่า ไม่มีตังค่าทำศพ....ก็ไม่ต้องทำป่ะวะ แค่พอเป็นพิธีไม่กี่ตังหรอก
ถ้าต้องสิ้นเปลืองค่างานศพมันคนตายขายคนเป็นแล้ว แต่ก็อย่างว่า มันอาจจะแค่อ้างก็ได้

>>550 มันอ้างว่าพี่น้องคนอื่นออก มันเป็นคนโตจะไม่ออกได้ไง แม่งเว้ย
ช่างเหอะ ให้ๆไปแล้ว ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายจริงๆแล้ว ครั้งหน้าบากหน้ามาอีกช่วยตัวเองละกัน บัย

ถึงจะกลัวแม่งไม่ได้เงินกูจะแอบขโมยของในบ้านกูไปก็เหอะ (ไอ้คนขอยืมมันเป็นคนงานในบ้านกู ทำงานให้พ่อกูมาเป็นสิบๆปีจนพ่อแม่กูไว้ใจ ก็ไม่คิดว่ามันจะกล้าหรอก แต่ไม่รู้ว่ะ คนเราเวลาจนตรอกจะทำอะไรลงไปบ้างก็ไม่รู้ กูเสียวๆแค่เรื่องนี้แหละ)

อึดอัดแต่เรื่องไร้สาระพวกปัญญาอ่อน ไม่รู้มีกระทู้แบบนี้ไว้ทำไมพวกไม่อดทน กากๆๆๆๆ พวกขี้แพ้ loserrrrrrrr

>>552 ไม่มีใครขอให้มึงเสือกอ่ะน้า

อิจฉาเพื่อนว่ะ เกิดมาก็หน้าตาสวย ความสูงพอดี เรียนเก่ง บ้านรวย พ่อแม่เพียบพร้อม ไม่ต้องพยายามเหี้ยไรมาก ออกมาตัวแดงๆก็สวยเลย กูนี่เกิดมาก็ขี้เหร่ จน ที่บ้านก็ชอบพูดล้อปมด้อยจนไม่กล้าเข้าสังคม กว่าจะมาถึงขั้นนี้เหนื่อยมาก!!! แต่ก็ยังไม่ได้ถึงครึ่งของเพื่อนที่สวยๆเลยโว้ย เกิดมาสวย หุ่นดี นี่ privilege เยอะจัง ทั้งมีช้อยส์เลือกเพื่อน เลือกแฟน บางคนก็ไปเป็นนางแบบ นี่ก็อยากเป็นนางแบบแต่ไม่มีอะไรนำพาไปถึง เบื่อตัวเองมาก อยากไปทุบหน้า ต่อกระดูกแม่ง

ใครที่บอกหน้าตาดีดีจังอิจฉานี่ไม่จริงอะ อยากตายอะ แม่งรู้จักใครก็ต้องลาตลอดทั้งชีวิต ไม่มีใครใกล้ตัวหรือปรึกษาใครไม่ได้เลย คุยกับใครก็ไม่ได้ เคยช่วยคนคนนึงที่เป็นซึมเศร้าจนเค้าหายแต่สุดท้ายเค้าก็ทิ้งละบอกเราไม่ดีพอไม่ดูแลตัวเองหรือช่วยเค้า อยู่แล้วไม่มีความสุข เค้าถึงขั้นกรีดคัดเต้อใส่แขนกับกินยาตามหมอรัวๆ เรากลัวว่าจะเป็นอย่างนั้นบ้างแล้วย้อนกลับมาไม่ได้แล้วอะหยุดร้องไห้ไม่ได้เลย แทนที่จะทรมาณแบบนี้ก็อยากหายไปทั้งอย่างนี้เลย เรื่อยเรียนทั้งๆที่ควรเริ่มได้แล้วแต่ก็ดรอปจนผ่านไปเป็นปีแล้วเพื่อนก็คงหาไม่ได้ง่ายๆแล้วคนอื่นมีกันหมดแถมเรียนมเอกชนทุกวันนี้เปราะบางมากอะรับไม่ไหวจริงๆแต่ก็ไม่กล้าฆ่าตัวตายหรือทำร้ายตัวเอง เคยทำวันนึงใช้ไม้แขวนเสื้อตีไปเรื่อยๆจนหักแล้วมันบาดเท้าเลือดไหลก็รู้สึกลืมความเศร้าไปได้แปปนึงหรือมันอาจจะช่วยจริงๆ รู้แหละว่าคนอื่นก็ช่วยไม่ได้หรอกแต่ตัวเองก็ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้วแล้วต้องทำยังไง

ขนาดลำดับยัง555ใส่เลย ;-; เห้อม

>>554 เมื่อก่อนกูก็เคยคิดแบบมึงเวลามีเพื่อนสวยๆ แต่ข้อดีก็มีนะ คือเรา look up to เขาได้อะ เอามาเป็นแรงผลักดันในการเปลี่ยนตัวเอง ของกูนี่หนักกว่ามึงอีกเพราะคนสวยใกล้ตัวคือน้องกูเอง อะไรดีๆ ตกไปอยู่น้องกูหมดเลย ส่วนยีนเด่นของครอบครัวเช่นดั้งแหมบ โหนกแก้มสูง หน้าบาน คอสั้นนี่หล่นใส่กูหมด แต่น้องกูก็ไม่ได้พอใจในตัวเองนะ นางก็ look up to คนสวยคนอื่น ไอดอลเกาหลีต่างๆ คนสวยเขาก็มีคนสวยกว่าที่เขาอิจฉาเหมือนกัน อย่าไปคิดมาก มึงปรับปรุงตัวให้มึงพอใจตัวเองเวลาส่องกระจกก็พอ อะไรไม่ชอบก็พบหมอ

เหนื่อยว่ะ ทำไมจะต้องเอาให้ได้อย่างใจทุกอย่าง กูคนกลางเดินเรื่องมันหนักใจนะ พอไม่ได้ก็มาว่า ทำไมทำให้ไม่ได้เรื่องแค่นี้ จะเอาๆๆ อย่างเดียว ไม่ฟังเหตุผลกับบ้างเลย พอมีปัญหาก็ปัดมาทางกูอีก ซวยตลอด ผิดไปหมด เบื่อๆๆๆๆๆๆ

เมื่อวานจะสั่งของจาก etsy ชะล่าใจ วันนี้ดูอีกที sold out ไปละ กูแบบ เห้อม

>>554-555 เป็นไบโพล่าร์เหรอสัส สำนวนพิมพ์เดียวกันเป๊ะ ต่างกันแค่อันแรกมึงหน้าหีอีกอันมึงหน้าสวย สรุปมึงจะอัปลักษณ์หรือมึงจะเลอโฉมกันแน่วะ

>>540 เรื่องของมึงคล้ายๆเรื่องของเพื่อนกูคนนึงในกลุ่ม FFXIV ที่กูเคยอยู่​เลยว่ะ กูเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ

>>560 กู >>554 สำนวนกูเหมือน >>555 ตรงไหนวะ การเว้นวรรค การใช้คำก็ไม่เหมือนละ ละเป็นไรมาด่า

>>554 เหมือนกันว่ะ รู้สึกพยายามเหี้ยๆแล้ว ทั้งคุมอาหาร ออกกำลังกาย นวดหน้าทาครีมแม่งทุกวี่ทุกวัน แต่งหน้าจนโปร แต่ยังไงพวกพื้นเพไม่สวย หน้าบาน เป็นสิว แม่งก็สวยสู้พวกเกิดมาสวยไม่ได้ แล้วถ้าแม่งไม่ได้มีผลอะไรนอกจากแค่สวยกูนี่จะไม่ไรเลย แต่สังคมเสือกชอบคนหน้าตาดีไง กับคนสวยก็ทำตัวดี ยกยอแต่กับคนสวยจนกูรู้สึกไร้ค่าไปเลยไอ้เหี้ย เหมือนที่พยายามมาแม่งไม่ได้ช่วยอะไร ต่อให้สวยขึ้น แต่ก็ยังไม่พอ ต้องสวยอย่างพริตตี้เน็ตไอดอล ต้องผอมหุ่นดีเหมือนนางแบบ ต้องขาว ต้องหมวย เป็นผู้หญิงแม่งลำบากชิบหาย แม่งต้องเพอเฟกไปหมดทุกอย่าง พอหน้าตาไม่ตรงค่านิยมแม่งก็เหมือนไร้ค่า

อยากระบายเฉยๆนะ เราเป็นผู้ชายนะ คบกับแฟนคนนึงมาหกปีละ ตอนคบกันแรกๆก็ปกติดีนะอืมแต่หลังๆ เขาบอกว่าเราเปลี่ยนไป เหมือนหวานกับเขาน้อยลง แต่คือเราก็คิดว่าตัวเองเหมือนเดิม แต่อันนี้ยอมรับเลยนะว่าเราเริ่มทำงานช่วงสองสามปีหลังละมันอาจเป็นเหตุผลหนึ่งไรงี้ ทีนี้ เขาก็เคยบอกนะว่าเขาเป็นไบชอบทั้งชายและหญิง (แฟนเป็นผู้หญิงนะ) จนมีวันนึงน่าจะเจ็ดแปดเดือนก่อนเขามาบอกว่าตอนนี้เขาคิดกับเราไม่เหมือนเดิม ยังรักอยู่แต่รู้สึกน้อยลงแล้ว เขาอยากให้เราปรับตัวเพราะเขาอยากมีเราอยู่ในวงกลมของชีวิต เราก็พยายามปรับตัวทำงานน้อยลงจนจะไม่มีแดกละ 555 ที่นี้ช่วงหกเดือนหลังเขาเริ่มเล่นคอมมูแล้วไปคุยกับเด็กผู้หญิงคนนึงแรกๆเราก็ไม่อะไรนะก็เหมือนคนคุยกันปกติแต่หลังมีคอลกันบ้าง มีไปหากันบ้าง คือเราก็ว่ามันมีกลิ่นแหละแต่เราถามเขาว่า รู้สึกอะไรกันคนนี้รึเปล่า ตอนนั้นเขาก็บอกว่าเออไม่ได้รู้สึกไร เราก็เชื่อใจนะ จนเมื่อสองสามอาทิตย์ก่อนเขาก็มาสารภาพกับเราว่า ตอนนั้นที่ถามว่ารู้สึกไหม ตอนนี้รู้สึกแล้วนะ คือแบบ 5555 เราต้องทำไงอ่ะ หกปีอ่ะ แล้วพ่อแม่เขาก็เหมือนอยากให้เราอยู่กับเขาต่อ คือเราก็ยังรักเขาอยู่นะ แต่แบบเราก็อยู่ในสถานะแบบนี้ไม่โอเคอ่ะ บางทีเขาก็ไม่อยากสกินชิพกับเราด้วย คือแบบ 5555 ทำไงว่ะ

มึงกุแบบ กุเป็นคนขี้อิจฉาอ่ะ รอบตัวกุมีแต่เพื่อนดีๆที่คอยซัพพอร์ตกุ แต่พอเขาได้ดีอะไร คือกุก็แฮปปี้นะที่เขาได้ดี แต่ลึกๆในใจกุแม่งอิจฉาเขาว่ะ กุอยากจะแบบ ลดนิสัยนี้ให้น้อยลง สักนิดก็ยังดีอ่ะ เพื่อนกุจะได้รับอะไรดีๆแบบ100% 200% กะเขาบ้าง 0(----(

ทำไงยังไงดีครับ คือผมคบกับเเฟนมาได้สักพักเเล้ว เเต่เเฟนก็ทำดีกับคนอื่น จนคนอื่นก็ชอบเเฟนผม เเฟนผมก็รู้นะครับว่า คนอื่นก็ชอบ เเต่ก็ยังทำดีอยู่ เธอให้เหตุผลว่า เราบังคับให้ใครชอบเราไม่ได้ เขามาชอบเราเอง ผมควรทำยังไงดีครับ ผมมองว่า มันเหมือนให้ความหวังกับคนที่มาชอบอะครับ ผมไม่สบายใจเลยครับ ขอคำปรึกษาหน่อยครับ

คนที่มีคนคุยเยอะมันกลัวไม่มีใครเอามันขนาดนั้นเลยหรือไงวะ

>>567 ผมมองว่า เขาคงมีความสุข ที่มันทำให้เขาไม่เหงาละมั้งครับ ไม่ก็ เขาคงมี "ตัวเลือก" ละมั้งครับ

>>568 ผมเคยมีคนคุยอยู่นะอาจจะไม่เยอะเท่าไหร่ มี4คนแล้วเขาก็ไม่ผมทั้ง4คนเลยครับ ฮรืออออแอแออออ

ท้อว่ะ รู้สึกว่าทุ่มความพยายามลงไปเท่าไร อะไรๆ ก็ไม่ดีขึ้นสักที
อ่านหนังสือ อ่านไปเยอะเท่าไรก็ทำข้อสอบไม่ได้เหมือนเดิม โปรเจคที่อดหลับอดนอนทำเลือดตาแทบกระเด็นก็ยังไม่เข้าตาอาจารย์ ฝึกงานที่สมัครไป เตรียมตัวอย่างดีพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ก็ดันไม่ติด
กูเหนื่อย กูท้อ รู้สึกว่างเปล่ามากในชีวิตนี้ ทำไมถึงได้ทำอะไรก็ล้มเหลวไปหมด ทุ่มเทอะไรก็เหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ กูไม่เห็นอนาคตตัวเองเลย ไม่รู้จบไปจะมีงานทำไหม ในขณะเดียวกันคนใกล้ตัวกูอย่างแฟนกูกลับไปได้สวย มีชีวิตเพอร์เฟค เรียนชิลๆก็ได้สี่ คนต่อแถวให้ทุนไม่หวาดไม่ไหว มีแต่อนาคตที่สดใสรออยู่
กูรู้สึกละอายแก่ใจมากๆ นี่ชีวิตกูจะล้มเหลวจริงๆ หรอวะ กูสงสารพ่อแม่ที่เป็นลูกที่ดีให้ไม่ได้ สงสารแฟนที่ต้องมาคบกับคนแย่ๆ แบบกู กูรู้สึกผิดกับอาจารย์ทุกคนที่เมตตาและหยิบยื่นโอกาสให้แต่กูก็ทำทุกอย่างล้มเหลวไปหมด
เชี่ย กูไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว กูเห็นอนาคตตัวเองแค่คนที่ล้มเหลวไปหมดทุกอย่างในชีวิต และคงไม่เหลือความภาคภูมิใจในตัวเองอยู่แล้ว เคยคิดว่ากูจะทำได้ ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย กลับแย่ลงกว่าเดิมซะอีก กูไม่รู้เลยจะทำยังไงต่อไปดี สิ้นหวังแล้ว ...

>>570 เหมือนเห็นตัวเองเลยวาะ กูเคยเป็นอย่างมึงนะ ตอนนี้ก็นังเป็นอยู่แต่มันไม่แย่เท่าเมื่อก่อน
จริงๆชีวิตเราแม่งก็ขึ้นๆลงๆตลอดแต่เรากดดันตัวเองเกินไปจนเลือกจำแต่เรื่องแย่ๆ ทั้งๆที่ความจริงมันก็มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นแต่เรากลับไม่ได้ให้ความสำคัญมันเท่าไหร่ แบบกูมีเรื่องดีเกิดขึ้น 10 เรื่อง แต่พอทำงานพลาดครั้งเดียวก็จิตตกคิดว่าตัวเองล้มเหลวไปเลย

เหนื่อยจนอยากตาย

กูเบื่อกับการที่จบมาแล้วหางานที่ตรงสายช่างยากเย็นเหลือเกิน และที่บ้านก็กดดันให้หางานให้ได้ แต่ก็มีเรื่องหนี้สิน ค่าใช้จ่ายต่างๆอีก กูอ่ะอยากได้งานและ แต่พอจะทำ ที่บ้านกลับไม่ให้ ไกลบ้าน ค่าใช้จ่ายเยอะ พอกูจะทำงานในห้างแถวบ้าน ก็ไม่ให้กูทำอีก บอกไม่ตรงสาย จนตอนนี้คือ กูอยากมีเงินเก็บ ไม่ได้อยากเกาะพ่อแม่กินนะ กูอยากอิสระ ไปไหนได้บ้าง เพราะตอนนี้งานไม่มี ช่วยงานที่บ้านก็ไม่ได้ค่าแรง แต่ก็ไม่อยากขอเพราะหนี้สินเยอะพอตัว จะขอทีต้องนานๆที เป็นมึงให้กูทำไงดี ควรหางานทำแบบฟรีแลนซ์ไหม หรือมีแนวทางอะไรที่ทำให้กูได้ทำงานและเงิน แล้วที่บ้านโอเควะ

ตอนนี้คือกูก็รอสอบ และหางานทำเรื่อยๆ

>>573 แปลกตรงที่บ้านไม่ให้นี่แหละ สมัยกูโน่นน่ะ ขอให้มีงานได้เงิน ทำที่ไหนก็ไป
ที่บ้านห้ามแรงแค่ไหนวะ ถ้าไม่แรงมากก็ยอมโดนบ่นแล้วไปทำเหอะ อย่างน้อยก็ตอนรอ

มีใครเป็นนีทไม่มีงานทำ ไม่มีอะไรเลย ไม่ได้เรียน อยู่บ้านเฉยๆบ้างป่าววะ

>>575 กูจ้า

>>575 ต่อๆ *กูจะกดเว้นวรรค เสือกเผลอกดส่งซะงั้น*
กูจ้า กูอยากอยู่บ้านเฉยๆซักปี2ปี ค่อยไปเรียนต่อ ทำงานไปด้วย ชีวิตม. ปลายสำหรับกูโคตรหนักและเลวร้ายมากๆ เลยอยากพัก อยากนอน อยากอยู่แต่ในห้อง บางครั้งก็ไปเที่ยว เพราะถ้ากูจะเรียนกูก็เอาแต่เรียนกับทำงาน จบแล้วคงง่วนอยู่กับการหางาน คงไม่มีเวลามาทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว เลยอยากใช้ชีวิตช่วงนี้ให้คุ้ม แต่ป้าแถวบ้านแม่งไม่เข้าใจกูเลย

>>575 มีเยอะแยะเลยว่านีท บางบ้านก็รวยไม่เดือดร้อน ชอบซะอีกลูกหลานอยู่บ้านใกล้ตัว บางบ้านไม่รวยแต่ทำไงได้ ปลงๆ คิดซะว่าลูกไม่ไปติดยาไม่ไปก่อคดีก็บุญแล้ว พ่อแม่แก่แล้วก็ยังต้องทำงานเลี้ยง

โดนเพื่อนร่วมงานเมิน จากที่เคยคุยกันดี กลายเป็นถามคำตอบคำ คุยแค่เรื่องงาน งานกิจกรรมของบริษัทก็มีแค่กลุ่มของพวกเขาที่ทำ ไม่เคยบอกไม่เคยชวน เอาจริงๆเรื่องแบบนี้กูก็โดนมาตั้งแต่ตอนเรียนแล้วอ่ะนะ รึกูเป็นประเภทที่อยู่เฉยๆก็โดนแกล้งวะ เหนื่อยว่ะ

>>579 เอาตรงๆ คนอยู่เฉยๆ ละโดนแกล้งไม่ค่อยมีนะ ส่วนมากมีสาเหตุ
บางทีเราก็รู้ และบางทีเราก็ไม่รู้

>>579 มันไม่ทางหรอกที่อยู่เฉยๆแล้วโดนแกล้ง แสดงว่ามีมีอะไรที่ทําให้เขารำคาญ มองได้ทั้งเรื่องนิสัย พฤติกรรม รวมไปถึงรูปลักษณ์ บุคลิก อาจจะไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีหรือเลว แต่เป็นเรื่องที่เขามันเข้ากันไม่ได้จริงๆ ก็ลองไปลิสท์ดูว่าตัวเองเป็นยังไง ข้อดีข้อเสีย จนกว่าจะหาจุดที่น่าจะทําคนเขาไม่ชอบ ถ้าอยากสานสัมพันธ์ต่อก็ปรับปรุง ปรับตัว แล้วไปเข้าหาคนๆนั้นด้วย
หรือถ้ามันเหนื่อย ก็เป็นตัวของตัวเองเนี่ยแหละ แล้วก็ทนๆไป

ทำไมพ่อแม่ต้องให้กูเกิดมาด้วยวะ บ้านก็จน หน้าตาก็ไม่ดี แล้วแม่ยังเลี้ยงกูด้วยวิธีการกดกูให้ต่ำ ด่าว่ากูไม่สวยบ้าง ไม่เก่งบ้าง จนกูหมดความมมั่นใจ ไม่กล้าเข้าหาใคร แล้วก็มาว่ากูไม่มีคนคบเพราะนิสัยไม่ดี ตอนนี้เริ่มสวยก็ห้ามกูแต่งหน้าแต่งตัว กูเรียนเข้ามหาลัยท็อปได้ก็หาว่ากูเป็นตัวทำลายชีวิตให้แม่ไม่มีความสุขเพราะต้องเอาเงินมาให้กูเรียน ทั้งที่กูก็ได้ทุนเรียน โอ้ย อีเหี้ย อยากตาย ทำเหี้ยอะไรก็ไม่ดี กูอยากรักตัวเอง กูอยากภูมิใจในตัวเอง แต่ทุกครั้งที่กูทำอะไรได้ไม่ดีกูกลัวแม่ด่ามากกว่ากลัวเสียอนาคตอีก ทำไมกูไม่เกิดในครอบครัวรวยๆที่อารมณ์ดีวะ ทำไมต้องมาอยู่ในครอบครัวประสาทแดก โยนแต่เรื่องลบๆให้กัน ไม่เคยคุยด้วยแล้วสนุกหรือหัวเราะเลย พูดแต่ห่าอะไรไร้สาระไม่จรรโลงใจ อีสัส

อยากลาออกจากงานทุกวัน มันเบื่ออะ แต่ก็ต้องทำงานแบบนี้ไปตลอดชีวิตทำไมกูเป็นคนไม่อดทนแบบนี้วะ ถ้ามีเพื่อนวัยใกล้ๆกันหน่อยก็น่าจะพอคุยกันได้มั่งอะจะได้มีกำลังใจไปทำงาน คุยกันแต่เรื่องหาผัวส่องผชกูไม่อินนนนนเบื่อเว้ย คนโตกว่ากูก็สั่งแก้กูก็โดนคุมอยู่นั่นแหละทำไมมึงไม่ไปคุมคนอื่นบ้างเห็นกูเด็กสุดงี้หรอมึงไม่ใช่คนจ่ายเงินกูนะ พยายามปล่อยวางละนะแต่แม่งก็น่ารำคาญอยู่ดี แม่งเอ้ยยยลาออกไปกูก็ต้องเจอแบบนี้อยู่ดีชีวิต ทำไมกูอดทนไม่เก่งวะแม่ง

>>582 อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะมึง มันคือชีวิตของมึงอะ แม่ด่ามามึงก็ปล่อยให้มันผ่านไป สู้ๆ กูเป็นกำลังใจให้ๆๆ

กูขอระบายหน่อยละกัน กูเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งที่วาดรูปหาเงิน เก็บเงินไปซื้อของที่กูอยากได้ แล้วเงินที่กูได้ส่วนใหญ่กูก็จะเอาไปเติมเกม ซื้อมือถือใหม่ ซื้อชุดคอสเพล ซื้อของที่กูอยากได้เอง แล้วทีนี้กูตั้งเป้าว่าจะซื้อคอมใหม่ ตอนนี้กูขาดเงินอีกนิดหน่อยก็จะได้คอมใหม่แล้ว แล้วกูดันได้ยินว่ากูอาจจะต้องย้ายบ้าน และเงินเก็บค่าคอมกูมันอาจจะกลายเอาไปเป็นค่ามัดจำที่อยู่ใหม่ ค่าจิปาถะ ค่าเน็ต ค่านั่น นู่ นี่ ครอบครัวกูไม่ค่อยมีเงินเก็บเพราะแค่ค่าแดกแต่ละวันก็หรูแล้ว กูเลยถูกบอกว่า "อย่าพึ่งซื้อคอมใหม่ได้ไหมเก็บเงินไว้เป็นค่าใช้จ่าย" พอกูฟังแล้ว จากที่รู้สึกว่าวาดรูปอีกนิดเดียวก็ได้ของที่อยากได้แล้ว กลายเป็นว่าต่อให้กูวาดไป กูก็ไม่รู้ว่าจะได้ของที่กูต้องการเมื่อไหร่ กูเลยหมดไฟกับการทำงานไปเลยว่ะ แล้วก็ยังไม่มีไฟจะทำต่อเลยด้วย กูพยายามบอกตัวเองว่าทำแบบนี้มันก็ไม่ถูก เราน่าจะทำเท่าที่ทำได้นั่นแหละ แต่เหมือนจิตใจกูมันหมดอารมณ์ไปแล้ว ไม่อยากทำห่าอะไรเลย

กูเกลียด​การที่พวกมึงทำกับกูเหมือนเป็นคนนอกแล้วบอกว่าไม่ได้คิดอย่างนั้นคืออะไร กูต้องเชื่อมึงปะ

เห้อ กูเพิ่งต่อยกับพ่อไปเพราะเรื่องเน็ต ดึงเน็ตอยู่นั่น แล้วก็มาพาลหาว่ากูดึงเน็ต กูแค่เปิดคอม มาต่อยกูเฉย เลยสวนแม่ง

ตอนนี้กูเนี่ย อยากตาย

>>586 มึงคือกูเหรอ เชี่ย....

กูขอระบายด้วย กูเกลียดมัน อีเวร อีขี้แอ๊บ แฟนกูก็ชอบจัง ชอบมากไมไม่เลิกกับกูไปหามันเลยวะ หรือรู้ว่ามันไม่เอางี้ออ อห อยากจะเอารองเท้าไปฟาดซิลิโคนให้เบี้ยวสักที

>>574 คือพอจะทำ เขาใช้อารมณ์อ่ะ น่าเบื่อมาก คือใช้อารมณ์ไม่ว่า แต่ลงแรงด้วยนี่สิ แต่กูจะเอาคำแนะนำมึงไปต่อยอดนะ ขอบใจมาก

ทำไมกูไม่เคยมีเพื่อนที่สนิทจริงๆเลยวะ คนเข้ามาก็ผ่านไป คนที่มีอยู่ก็ทิ้งกูไว้ข้างหลังเห็นกูเหมือนคนนอกแต่ก็บอกว่าไม่มีอะไร ปากก็พูดได้แต่การกระทำมึงแม่งตอแหลกันหมดแต่กูผิดเองแหละที่ไม่เข้าหา ไม่ได้พูดเก่ง กูก็พยายามที่สุดแล้วแต่มึงก็มาบอกว่ากูไม่ปรับ กูหยิ่ง ไอสัด กูปรับแล้วมึงเคยจะปรับเข้าหากูบ้างมั้ย

>>592 หาเพื่อนที่นิสัยใกล้ๆกันดิ ความชอบคล้ายๆกัน มันจะไม่ฝืนมาก กูเองก็พูดไม่เก่งนะ เงียบๆเลยแหละ กลัวเพื่อนอึดอัดเวลาไปกับกูสองคนเพราะกูก็ไม่ค่อยพูด ที่ทำได้คือมึงให้ใจไปก่อนเลย คิดว่าเต็มที่แล้วกับเพื่อน ที่กูเจอคนที่ไม่มีเพื่อนสนิทอะเพราะมันไม่ใจกับคนอื่น เจอมาทั้งมัธยมทั้งมหาลัยทั้งทำงาน คนพูดเก่งก็มีนะที่ไม่มีเพื่อนสนิทอะ กูไม่ได้ว่ามึงนะคนเราก็มีหลายสาเหตุแหละ มึงก็ต้องเจอซักคนแหละที่จะมาเปนเพื่อนสนิทมึงได้อะ เพื่อนที่มึงเจอมันจะตอแหลกับมึงทุกคนไม่ได้อะ เลือกคบให้มันถูกกับชีวิตตัวเอง

>>593 ไม่รู้ดิ พวกมันสนิทกันจนบางทีช่องว่างให้กูแทรกเข้าไปให้ใจแม่งก็น้อยลง555555 เพื่อนที่กูคิดว่านิสัยคล้ายกันดันอยู่คนละกลุ่มกูอีก เห้อ ;-; จะย้ายก็ไม่ได้ไอกลุ่มที่กูอยู่ดันสนิทกันตั้งแต่มต้น

เครียดดดระบายหน่อย เบื่อชีวิตตอนนี้มาก รสเรื่องงานมันใหญ่มากจนไม่มีเวลาทำอย่างอื่น โทรมเป็นผีบ้า งานที่ทำก้ไม่มีใครช่วยใดใดได้ แต่คือกุก้โง่ไง อจก็ด่าจังง จะส่งทีไรรสจะตายให้ได้ โดนด่าก็ทรอม่าจิตใจตลอด แถมไม่ใช่แค่ตัวเดียวมีหลายตัว ชีวิตมันเครียดจริงงง ภาวนาให้กุไม่ตายก่อนจบ

อยากรู้สึกมีค่าอะ คือรู้นะว่าก็มีค่าบ้าง แต่อยากมีค่ากว่านั้นอะ อยากเป็นความสุขของใคร แบบฉันสำคัญ อยากเลิกรู้สึกแบบนี้อะ อยากมีความสุขได้ด้วยตัวเอง มีใครมีวิธีคิดแนะนำมั้ย

>>596 เมื่อก่อนกูก็รู้สึกแบบนั้น ลองทำในสิ่งที่ชอบ หรือเลิกยึดติดกับคนอื่นมันก็ไม่หาย พอกูลองปลอบใจตัวเองแบบโคตรขี้แพ้ว่า "ตัวกูโคตรมีค่า แค่คนอื่นมันตาบอดมองไม่เห็นเท่านั้นเอง" อาการก็ดีขึ้นกว่าเดิมมาก ถ้าวิธีปกติทั่วไปมันไม่หายก็ลองคิดแบบตรรกะเพี้ยนๆอย่างกูดู แต่กูไม่เคยอวดตัวเองว่ากูมีค่า หรือไปเหยียดใครว่าตาบอด ตาไม่ถึงนะ55

>>596 เคยเป็นตอนอยู่หอคนเดียวเหงาๆ อันนี้อาจจะดูไม่ดีนะ ลองเปิดใจแล้วมีแฟนดูรับรองหาย 55555555 แต่ต้องเลือกด้วยนะ ชอบจริงๆค่อยคบ

กูอยากกรี๊ดดดดดดดด อิเหี๊ยยยยยยยยยยยยยยยย แม่งเสือกเป็นเพื่อนสนิทที่รักมาก เวลาทำงานกลุ่มเลยไม่ค่อยอยากว่าไรมาก แต่ผวดหัวว้อยยยยยยยยยยยยยยย

เศร้าว่ะ เศร้าอะไรก็ไม่รู้ จุกจนพูดไม่ออก ไม่รู้จะระบายยังให้มันหายไป กูอยากหาย อยากแตกสลายไปโดยที่ไม่เดือดร้อนใคร โลกนี้ทำไมต้องมาใจร้ายกับกูขนาดนี้

ขอสำลี~ ขอสำลี~ ไม่ได้สำลีกูคงจะตายแน่ๆเลย ไม่ให้สำลีกูหรอ กูจะงอนแล้วนะ!! ถถถถถถถถ ไอ้ง่อย

>>597 มันเป็นวิธีที่ดีนะ ไม่ใช่วิธีของคนขี้แพ้ เป็นการรู้คุณค่าของตัวเองแล้วพูดให้ตัวเองฟังดังๆ เราก็ใช้วิธีนี้ พูดในใจไม่ได้ผลต้องพูดออกมาดังๆ ฝรั่งหลายคนเค้าก็ใช้วิธีนี้กับเด็กและวัยรุ่นเพื่อให้เขื่อมั่นในตัวเองและป้องกันการบุลลี่ทางจิตใจ

ทำเหี้ยไรไม่ถูกใจซักอย่าง ใช้ให้กูทำแล้วก็มาแก้ แล้วจะให้กูทำทำไม ทำเองไปเลยจะได้ถูกใจมึง สัส

>>596 การมีค่าในความหมายของแก มันคืออะไร มันใช่คุณค่าในชีวิตจริงๆหรอ
ถ้าตามปรัชญาแล้ว สังเกตุจากการที่แกบอกว่าอยากมีคุณค่า’มากกว่า’นั้น ของรุสโซนะมันเป็นการมองแบบ ‘Amour proper’ แปลตรงตัวคือ self love หรือ self esteem คือเป็นคุณค่าที่ตัดสินจากสังคมภายนอก ไม่ใช่ธรรมชาติของมนุษย์แต่แรกเริ่ม ซึ่งเป็นการรักตัวเองแบบผิด(ในมุมมองรุสโซ
ตรงข้ามกับAmour de soi ก็คือการรักตัวเองเหมือนกัน ในทางธรรมชาติ หรือสัญชาตญาณสัตว์) คือไม่ใช่เป็นธรรมชาติมนุษย์แต่เริ่ม แต่เพิ่งมาเกิดจากการที่สังคมมันมีการแข่งขันเข้ามา ยุคที่มนุษย์เริ่มมีอารยธรรม มีตลาดแข่งขัน จนถึงปัจจุบันเลย
มีการแข่งขันมันก็มีachievementของมัน กลายเป็นคุณค่าถูกมองเป็นความสําเร็จอย่างหนึ่ง อย่างเช่นเราจะมองว่าคนที่สอบได้ที่1 มีคุณค่ากว่าคนที่เหลือ ทําให้สังคมมันมีพวก ideal figure ที่เป็นคนเพอร์เฟค แบบอย่างที่แกอยากเป็นคนสำคัญของคนอื่น อยากเป็นความสุขของคนอื่น
ตามหลักปรัชญาแล้วมันไม่ผิดหรอกที่จะมองคุณค่าในรูปแบบนี้ การมองแบบนี้มันก็มีประโยชน์ของมัน ในการพัฒนาตนเอง แต่ข้อเสียทางจิตวิทยามันจะทําให้แกท้อแท้ใจที่ไม่ได้เป็นแบบนั้น แล้วสูญเสียความเป็นตัวเองไปนะ จากการเปรียบเทียบ และเราก็จะสูญเสีย ‘ความสุข’ ไปด้วย
ส่วนรุสโซก็มองว่า Amour proper เนี่ยบางครั้งมันทําให้เราสำคัญตัวเกินไป ทําให้เกิดความเย่อหยิ่งPride แล้วเกิดความริษยาด้วย ทั้ง2อย่างนี้ทําให้เรามองโลกอย่างไม่เป็นสุขอ่ะ คือมองโลกในแง่ลบว่าง่ายๆ จิตมันก็แย่นะ

ที่เขียนเกริ่นมา อยากให้แกรู้ว่ามันเป็นกลไกทางสังคมสมัยใหม่อย่างหนึ่ง ถ้าเราไม่มีความสุขก็อย่าไปตามกลไกของสังคมนั้นเลย คุณค่าที่สูงสุดของการมีชีวิตคือคุณค่าในตนเองนะ เราว่าเรามีความสุขกับตัวเองอย่างที่แกว่าอ่ะ คือคุณค่าที่สูงสุดแล้ว

>>604 amour ***propre นะ แก้หน่อยเขียนผิดโอ้ยย

เกลียดคนเก่งที่ชอบทำอะไรด้วยตัวเองแล้วโทษคนอื่นหวะ มีงานกลุ่มก็ทำทั้งหมดคนเดียวจนคนอื่นแทบไม่ได้ทำแล้วก็มาโทษว่าคนที่เหลือไม่ช่วย เวลาเล่นเกมหรือกีฬาที่มันต้องแบ่งกันเล่นมันก็เล่นเป็นพระเอกทำแต้มถ้าชนะก็ไม่บ่น แต่ถ้าแพ้ก็โทษคนที่เหลือว่าไม่ช่วยเช่นกันกับตอนทำงาน คนเราแม่งควรทำงานร่วมกับคนอื่นให้ได้ถ้าจำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน ถ้าปรับตัวไม่ได้มึงก็ได้แต่บ่นไปงี้แหละเพราะคนอื่นไม่ได้เป็นแบบมึง

เบื่อการใช้ชีวิตว่ะ มีแต่การแข่งขัน นินทา หักหลัง อยากตายให้จบๆแต่กูยังมีคนข้างหลังอยู่ อยากหายไปจัง

กูไม่ชอบพูดด่าเพื่อนด้วยคำหยาบ ในขณะที่เพื่อนในกลุ่มคือพูดเล่นเป็นเรื่องปกติ กูพูดหยาบนะแต่กูไม่ชอบใช้คำด่ากับเพื่อนว่ะ รู้สึกแย่ยังไงก็ไม่รู้ถึงจะเป็นแค่การพูดเล่นกันก็ตาม จนกูรู้สึกว่าห่างเหินกับเพื่อนไปเลย ขอระบายหน่อยมันอึดอัดมานานแล้วจริงๆ หรือกูควรทำตามเพื่อนเพื่อที่จะได้รู้สึกสนิทกันมากขึ้น

ขอฮาวทูเลิกติดเกมที

ใกล้สอบยิ่งอยากเล่นเกม กูเหี้ยจัง

คนรู้จักกูคนนึงแม่งเพ้อถึงแต่ผู้หญิงที่เขาเลิกกันไปใกล้บ้า ขาดงาน จะฆ่าตัวตายรัวๆมาหลายวันละจนกูรำคาญ สงเคราะห์ดีมั้ยวะ

ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปทำไหม ใครก็ได้มาชนกูทีแต่ขอแบบไม่เจ็บมาก กูเป็นพวกกลัวเจ็บ

>>608 ไม่ผิด นี่ก็ไม่ชอบพูดหยาบกับคนในชีวิตจริง แค่มึงกูยังไม่อยากพูดเลย บางทีมันหยาบเพิ่มอรรถรสได้ก็จริงแต่ถ้ามันกระดากปากก็ไม่ต้องพูดดีกว่า เอาที่สบายใจ ส่วนสนิทไม่สนิท ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความหยาบคายนะ

นี่เพื่อนก็มีพูดไม่หยาบ มันหยาบมา เราไม่จำเป็นต้องหยาบตอบ

เค ขอพื้นที่กูบ่น ไอสัส กูเกลียดความคิดที่ว่าเป็นผู้หญิงต้องมีผัวรวยจะได้สบาย ไอเหี้ยๆๆ คือคนที่บ้านชอบถามกูว่าถ้ามีคนรวยมาขอจะเอามั้ย กูว่ากูก็มีการศึกษามากพอ ที่สำคัญคือกูเป็นไบ ที่ตอนนี้ชอบผู้หญิง ส่วนคนในบ้านนอกจากจะมีค่านิยมควายๆ ต่างๆ นานาอีกสารพัดแล้วยังเข้าใจว่าโลกนี้มีแค่ผู้หญิงกับผู้ชายอีก โอ้ย กูเองก็ไม่เห็นว่าคนที่แต่งกับผู้ชายมันจะมีความสุขซักเท่าไหร่เลย ชีวิตใครชีวิตมันเปล่าวะ มายัดเยียดรสนิยมตัวเองให้คนอื่นทำเหี้ยไร รำคาญโว้ย (แต่กูไม่ได้บอกว่าคนที่ชอบผู้รวยผิด แต่กรุณาอย่ายัดเยียดให้กัน มึงผิดตั้งแต่เป็นผู้ชายที่ชอบกูแค่ภายนอกแล้ว ควาย)

>>613 พ่อแม่ทางโน้น(คนปัจจุบันของกู)ก็โคตรใจดีกับกู แล้วดูคนในบ้านกูดิ ไอเหี้ย แถมทุกวันนี้ก็ดันต้องพึ่งครอบครัวอยู่อีก ครอบครัวกูก็ดีแหละ ติดแค่ค่านิยมควายๆ อย่างเดียวเลย รู้สึกแย่สัสๆๆๆ

ทำงานกับหีนี้มันน่าปวดหัวจริงๆ

>>615 แบบชอคโกแลตเหม็นๆด้วยป่ะ

เหี้ยทำงานไม่เป็นระบบ โยนไปโยนมา ไม่รู้จะไปตามงานกะใครแล้วโว้ย เบื่อๆๆๆๆ

ไม่รู้จะไปห้องไหนละ
ใครที่มีประสบการณ์ความเข้าใจไรบางอย่างสูงอัปเดตปัจจุบัน/สถานการณ์ในนี้ให้อ่านหน่อย
ว่าตอนนี้อะไรแต่ละอย่างเป็นไง รู้สึกงง สับสน

ถามในนี้ได้ป่าววะ กูจะไปเที่ยวปีใหม่นี้ กูกะจะลารรวันที่ 2,3 มกราเพราะมันจะได้หยุดยาวแต่คราวอีครูคนนึงแม่งมาบอกว่าวันที่ 2 จะสอบถ้ากูลาวันนั้นจะหักคะแนนกู 20% แล้วบอกให้ลาได้ถ้ามีใบรับรองแพทย์ไม่งั้นก็ให้กูไปทำเรื่องขออนุญาตผอ กูควรชั่งแม่งแล้วลาไปหรือยกเลิกทริปนี้วะ

อีห่า อิพวกผู้ชายโรคจิตมันเป็นเหี้ยไรเนี่ย พิมพ์ด่าว่า อีหีเหม็น อีกระหรี่ หยะแหยงสัส หมดคำจะสสรรหา​มาด่าชาวบ้านแล้วเหรอ ควยมืงหอมนักละอิสัส มืงก็ออกมาทางหีไหมอีเวร ควย เล่นเกมเจอแต่พวกเหี้ยๆ

>>618 ตกลงมึงอยากรู้เรื่องอะไร??? ไม่ระบุหัวข้อใครจะบอกมึงได้

นั่งร้องไห้ตอนดูสตาร์วอรส์ไปครึ่งเรื่อง อิห่า ทำไมต้องร้องไห้ให้ผชเหี้ยๆ

เป็นมึงมึงจะเลือกแบบไหนวะ ระหว่าง อยู่ไทยต๊อกต๊อย จบใหม่ได้เงินเดือนหมื่นห้า กับอยู่ต่างประเทศ ทำงานร้านอาหารไทย ได้วันละ 3พัน ตีไปหนึ่งเดือนก็เกือบแสน

>>623 ประเด็นคือ อยู่ ตปท ไม่รับประกันนะว่าจะอยู่นานเป็นสิบๆปีแล้วจะได้สัญชาติ ต่อให้อยู่ผิด กม. นี่เค้ายิ่งไม่รองรับให้ด้วย ส่วนได้วันละ3พัน....... สิ้นปีหักภาษีก็อ่วมอ่ะ

>>623 นอกจากเงินแล้วมึงไม่มีสิทธิ์อย่างอื่นเลย ไม่มีความเป็นคนด้วยซ้ำ

กูเหนื่อยวะ น้องกูแม่งระยำสัสหมายุพ่อกูไปเที่ยวต่างประเทศ แล้วให้กูออกเงิน

แดกแกลบยาวละกู

>>624 นั่นแหละ มีคนมาชวนไง กูดูแล้วคงไปแบบผิดกมแน่นอน 5555555 ไม่เห็นอนาคตด้วย จมอยู่แต่ในร้านอาหาร ไม่มีโอกาสทำไร
>>625 เห้อ นั่นดิ แต่อยู่ไทยก็คงพอๆ กันปะ สิ้นหวังจริงๆ ตัวกูเนี่ย

บางทีกูก็รุ้สึกว่าชีวิตนี่แม่งตลกดีอีเหี้ย
กุเป็นคนที่ประวัติคลีนชิบหาย ไม่เคยทำอะไรเสื่อมเสีย ถึงทำก็ไม่มีใครรู้ เรียนจบมหาลัยดีๆติดท๊อปเท็น มีงานมีการทำ รับผิดชอบตัวเองได้ไม่ขอตังใคร
พี่กูเรียนไม่จบ ติดยาค้ายา ขโมยของ มีประวัติฆ่าคนตาย เข้าคุก ไม่มีงานการทำ ไม่เป็นโล้เป็นพาย ไว้ใจอะไรไม่ได้ ของในบ้านขโมยขายหมด ปัจจุบันก็ไปแว้นกับเพื่อน หาแต่เคื่องให้คนในบ้านตามแก้

แต่รู้มั้ยว่าคนอื่นมองกูกับพี่ยังไง แม่งมองกูแบบ กูเอาตัวไม่รอด กูไม่เก่ง กูตามคนไม่ทัน หน้าที่การงานไม่ดี ยังงี้ยังงั้น กูได้ไปดูงานต่างประเทศก็ทำเหมือนกับงั้นๆ กูได้รางวัลก็งั้นๆ กูเป็นคนเดียวในบ้านที่เรียนจบด้วยซ้ำ!! แต่ทำเหมือนกุแม่งกากเดน กูอยากจะเรียนต่อก็ทำเหมือนกับงั้นๆ ในขณะที่พอเป็นพี่กูแม่งก็จะบอกกันว่า ทำใจละ ก็เป็นยังงี้แหละ ชินละ แล้วก็ปล่อยให้แม่งทำตามใจจะชิบหายยังไงก็ช่าง พอมันลุกมากวาดบ้านซักวันก็ดีใจจัดทำเหมือนกับแม่งได้รางวัลโนเบล

ประเด็นคือ ในเมื่อแม่งมีตัวเปรียบเทียบชัดเจนขนาดนั้นว่ากูไม่ได้กระจอก ไม่ได้ล้มเหลว ทำไมถึงมองว่ากูกากวะ มันควรจะต้องรู้สึกแบบล้มเหลวไปคนนึงแล้วแต่อย่างน้อยอีกคนก็ไม่สร้างปัญหาไม่ใช่หรอ ทำไมกลายเป็นว่ากูทำเหี้ยไรไม่เคยดีพอเลย มันดูกระจอก ดูธรรมดา แม่งบ้ากันป่ะวะ ไม่ต้องยกย่องกูก็ได้ แต่อะไรคือการที่มองว่ากูกระจอก ทั้งๆที่กูไม่เคยต้องขอเวินใครด้วยซ้ำ กูไม่เป็นภาระใครนี่คือยังดีไม่พอหรอ ต้องให้กูเป็นพระเจ้าเลยมั้ยมันถึงจะดีพอให้หยุดดูถูกกูอ่ะ

>>628 ออกมาจากครอบครัวเหี้ยๆนี่ได้ละ

>>627 ถ้ามีงานทำแบบยืนได้แล้ว ออกมาเลย อย่าอยู่ ดูทรงแล้วน่าจะประสาทแดกกับครอบครัว Logic พิการแบบนี้

บ้านมึงคนจีนเปล่า ที่ส่วนมากมักจะเชิดชูลูกคนโต ยิ่งถ้าเป็นผู้ชายด้วย แต่เอาจริงคนไทยก็เป็นว่ะ ให้ท้ายลูกคนโตเนี่ย

ถ้าเป็นไปได้ ย้ายไปอยู่ต่างประเทศเลยคุณ ส่งเงินให้ทางบ้านเอา

พวกมึงคิดว่าคนที่มึงรักและรักมึงเหมือนกัน แต่เค้าทำแต่เรื่องแย่ๆ สร้างแต่ปัญหา ถึงต่อให้มึงรู้ก็เหอะว่าเค้ารักมึงจริงๆแค่เค้าเป็นคนที่มีระบบความคิดแบบคนโบราณที่เอาตัวเองเป็นใหญ่ ทำอะไรตามอำเภอใจ แบบนี้ ถ้ามึงอยากให้เค้าหายไป มันผิดมั้ยวะ
ผิดมั้ยวะที่เราไม่อยากตื่นมาทรมานกับเค้าอีกต่อไป อยากให้มันจบๆไปซักที ทั้งๆที่รู้ว่าเค้ารักเรามากแค่ไหนเนี่ย ผิดมั้ยวะ

กูรำคาน 5555 ถ้ามึงรับผิดชอบตัวเองได้จริง ก็ออกไปอยู่เองสิวะ จนไปทนทำส้นตีนอะไร กูออกมาอยู่เองตั้งแต่ 18 ละ ไม่มีเรื่องกลุ้มใจเหี้ยไรเลย กูถึงเข้าใจทำไมฝรั่งมันชอบย้ายออกไปอยู่เอง

เย็ดแม่ไอเหี้ยพ่อมึงไตากยไอนักยหมาเป็กนไเหี้ยกอะไรนักหนาสมวะทไิไอเหี้ยควยเหอ้นหยกอัพเดอทกใหาพ่อไมคงึมหึงเหรอไอห่า ควยควยตวยควยควยควตคควยควน

>>632 ย้ายออกมานานละ แต่เวลากลับล้านที่ก็ยังงี้ บางทีก็มีมาเล่าให้ฟังบ้าง

เมื่อไรที่บ้านเจอเลือกเอาเงินกูไปหมุน ไอ้สัส ทำงานมาใช้เองไม่ใช่ให้แม่งเอาไปหมุน กูเพิ่งทำงานปีแรกอย่ามาตักตวงให้มันมาก ตอนกูอยู่ประถมยังให้ค่าขนมวันละ 20 กูเพิ่งตั้งตัวจะขอเดือนหมื่น ได้โบนัสขอแสน ไปขอหวยนู่นจะได้มีลุ้น เบิ่งตาดูให้ชัดว่าลูกหลาน ไม่ใช่สินเชื่อ ไม่ใช่ธนาคาร ต่อให้กูเป็นเอทีเอ็มก็ไม่ได้มีเงินให้กดจ้า อิควัยย เลิกขอเงินกูได้แล้ว กูมีเดี๋ยวกูให้เอง ทวงบ่อยนักกูจะตายให้ เขียนพินัยกรรมยกสมบัติให้หมาด้วย เหี้ยเอ้ยย!

ช่วงนี้รู้สึกเบื่อ/เหนื่อยกับชีวิตมาก อนาคตกะจะทำงานเลี้ยงพ่อแม่อย่างเดียว ไม่ต้องมีเมียมีลูก พอพ่อแม่ตายเดี่ยวไปฆ่าตัวตายแม่งเลยก็ดี คิดมาหลายปีแล้วว่าเกิดมาทำไม คนเราไม่มีชีวิตไม่มีความรู้สึกอะไรเลยน่าจะมีความสุขกว่า

https://youtu.be/9mNyFDkSr1g

>>636 กูเคยคิดแบบนี้
คนเราแม่งเกิดมาทำห่าอะไรวะ
สุดท้ายตัวเราเองก็แค่ 1 ส่วน (เกือบ)อินฟินิตี้ ของจักรวาล

แต่พอกูคิดแบบนี้ แม่งทำให้กูดิ่ง ตลอด กูเลยเลิกคิดแบบนี้

กูโดนคนนอกพูดจาดูถูกครอบครัวว่ะ ไอเหี้ยนั่นมันเป็นง่อยทั้งๆที่มือตีนดีๆ มันมีการงานที่ค่อนข้างมั่นคง แต่เล่าให้ฟังบ่อยๆว่าถูกเพื่อนร่วมงานไม่ชอบขี้หน้า แต่ก็ชอบมาบ่นว่าใหญ่รองจากหัวหน้างานมัน บ้านกูชิบหาย มีมันเข้ามาช่วยแต่ไม่มากนัก แต่อะไรที่ขาดๆหายๆมันก็ช่วย แต่แลกกับกูโดนใช้งานอย่างขี้ข้า มันคงคิดว่ามันมีบุญคุณกับกูล้นฟ้าสินะ ถึงได้มาพูดว่าแม่ กับมัน คนละฐานะกัน ต่างกันเยอะ กูโกรธมากแต่แสดงออกมาไม่ได้ กลัวชาวบ้านเค้าหาว่ากูเนรคุณ เพราะมันชอบให้ตังเด็กแถวบ้านกินหนม ชาวบ้านรักมันนักหนา แต่มาพูดกับกูทีหลังว่า เด็กเกเรแค่เอาตังฟาดหัวมันก็อยู่ในโอวาสแล้ว (มันให้ตังเด็กทีละ20) บอกว่าจริงๆมันยิ่งใหญ่กว่านี้อีก ถ้ามันไม่พลั้งมือยิงคนเมื่อก่อนอยู่อย่างราชา กูได้ยินมันพูดจาโอ้อวดดูถูกคนอื่นนับไม่ถ้วน แถมมันเคยต่อยพี่กูแรงๆด้วย กูมีคลิปเสียง เพราะตอนนั้นกูอยู่ในห้องไม่กล้าออกมา กูอยากปล่อยแต่กลัวมันยิง กูไปเล่าให้ใครฟังก็คงไม่มีใครเชื่อ เพราะมันเป็นพ่อพระของคนอื่นไปแล้ว ส่วนกูเป็นแค่ขี้ข้าให้ไอง่อยนี่มันพูดจาละลาบละล้วงคนในครอบครัวกู ไอ้ง่อยที่ไม่มีญาติ ไม่มีลูกแม้แต่จะกินข้าวยังให้คนอื่นตักให้ ใช้งานกูกูไม่มีปัญหามากมายนะ แต่แม่งมันมาดูถูกครอบครัวกูแบบนั้น กูเจ็บปวดจริงๆ กูเครียดมาก กูอยากออกไปจากตรงนี้เร็วๆ

กูมาจากตจว.กูขึ้นแท็กซี่จากหมอชิตไปโรงเเรม อิ5 เเท็กซี่แม่งไม่รู้ทางละมาโวยใส่กูว่าบอกทางไม่รู้เรื่อง เอ๊า! กูรู้แค่ชื่อโรงแรมกับที่ตั้ง ให้กูบอกทางช่วยดูภูมิลำเนากูก่อน พอเอาโทรศัพท์ที่จองให้ดู ก็รีบปัด คุณไม่รู้อะไรหรอก พูดเสียงดังด้วยแม่ย้อย ป้ายชื่อก็เอาพระบัง ถ้าไม่ติดกูเป็นผญ และมึงเป็นผช ที่กล้ามโตตัวใหญ่ ป่านนี้กูด่ามึงไปแล้ว ไม่รู้ทางละมาขับแท็กซี่ทำควยไร ยังมาเสียงดังใส่กูอีก นอนตีพุงบายๆอยู่บ้านไป อิ5

กูมีปัญหาไร้สาระของกู แน่นอนว่ามันเรื่องเล็ก แต่ก็กังวลอ่ะ
ที่สำคัญคือ ปรึกษาใครไม่ได้เลยเพราะแม่งไม่เข้าใจงานอดิเรกกู

กูรู้สึกหนาวๆร้อนๆ อยากกลับบ้านโว้ย แม่งตกกุ้งอยู่นั่น

เศร้าจัง กูกำลังจะได้แสดงละครเวที เพื่อนๆนักแสดงทุกคนเอาครอบครัวมาดูกันยี่สิบสามสิบคน กูขอแค่คนเดียวยังไม่มีใครมาเลย ญาติก็ไม่มีใครมาทั้งที่ก็อยู่ใกล้ๆ รู้สึกไร้ค่าจังเพราะนี่เป็นสิ่งที่เราอยากทำมาตลอดชีวิต แต่ไม่มีใครยินดีกับความฝันเราเลย พ่อแม่ไม่มาดูแล้วยังพูดอีกว่าเอาแต่แสดงละครไร้สาระ ตั้งใจเรียนบ้างนะ เฮ้อ

>>643 เอ่อ พ่อแม่กูก็เซม งี้แหละคนมันไม่เคยรับการศึกษาที่ทําให้เข้าใจหรือรับรู้เกี่ยวกับงานศิลป์อ่ะ แล้วเอาเกณฑ์การเรียนดีมาตัดสินชีวิต
ทั้งที่จริงๆเรียนจบไปทํางานยังได้เงินน้อยกว่างานที่เขามองว่าเป็นงานเล่นๆซะอีก.....

>>643 บางทีคนรอบข้างแม่งก็เหี้ย

>>643 แสดงยัง ถ้าใกล้ๆบ้านกูให้กูไปดูได้มั้ย

ยากจังวะการเป็นผู้ใหญ่เนี่ย อยากระบายอยากปรึกษากับคนอื่นแต่ก็คิดว่าปัญหาของตัวเองก็ควรจัดการด้วยตัวเองให้ได้ คนอื่นก็มีเรื่องของตัวเองให้ต้องกังวลเหมือนกัน สุดท้ายเลยกลายเป็นกลัวไม่กล้าระบายอะไรกับใครไปหมด คุยกับพ่อแม่ก็กลัวเขาคิดว่าโตจนป่านนี้ยังคิดเองไม่ได้ไม่มีปัญญาจัดการเรื่องตัวเอง เหนื่อย

>>647 อายุเท่าไหร่ที่ว่าผู้ใหญ่?

ไม่ชอบตัวเองเวลาคิดมาด ชอบคิดไปก่อนเลยว่ะ

>>647 กูว่าไม่เกี่ยวกับว่าเป็นผู้ใหญ่รึเปล่าวะ ปัญหามันก็เหมือนกับฝุ่นเข้าตาแหละ บางครั้งปรึกษาคนอื่นถ้าได้คนที่รับฟังและให้คำปรึกษาได้มันก็ดี มันก็จริงอยู่ที่ทุกคนมันก็มีปัญหาของแต่ล่ะคนทั้งนั่น แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาเดียวกัน บางคนอาจจะมองว่าสิ่งที่มึงลำบากอยู่ไม่เห็นจะเป็นปัญหามีวิธีแก้อยู่ รึเคยผ่านจุดนั่นมาแล้วก็มีถมไป แต่ไม่ได้หมายความว่าจะปรึกษาอะไรไม่ได้เลย แค่มึงหาคนที่พร้อมรับฟังมึงก่อนก็พอ

การประเมินโดยเอกสารและพรีเซ็น แม่งเหี้ยสัส อิตัวเห้แม่งไม่ได้ทำอะไรแต่พูดเก่ง เท่านี้ก็เป็นคนดีและคนเก่งของสังคม ถุยยยยๆๆๆๆๆ

ถามหน่อยเพื่อนโม่ง เวลาฟังเพลงที่ฮิตติดหู แรกๆฟังแล้วเพราะ ทำนอง จังหวะดี ก็เลยฟังบ่อยๆ แต่พอฟังจริงจัง อ่านเนื้อร้องแล้วมันสื่อถึงการเหยียดไรเงี้ย ซึ่งอาจจะมาจากคหสตกูเอง กูเลยรู้สึกไม่ดีที่จะสนับสนุนเพลงนั้นต่อไป มันแปลกไหมวะ

>>652 ไม่แปลก หยุดฟังเลย

เหมือนเป็นส่วนเกินอยู่ตลอดเลยอิสัส เห็นกูอยู่ในสายตาเฉพาะตอนจะเกาะใช่มะ อีพวกเหี้ย

โลกนี้แม่งใจร้ายกับกูตลอดเลย หน้าตา หุ่นกูแม่งยังไม่มีอะไรดี ขนาดสิ่งที่อยากทำแม่งยังไม่มีใครสนใจ กูตั้งใจทำอะไรแม่งไม่เคยสำเร็จ กูทำได้ทุกอย่างแต่ไม่สุดซักอย่าง ขนาดวันนี้กูก็หวังจะได้ตำแหน่งนี้แม่งยังมีคนปาดหน้ากูไปได้คนนั้นเป็นคนสนิทกูด้วย กูหวังว่าพรุ่งนี้ทุกอย่างนะดีขึ้น หวังว่ากูจะได้อยู่ในระดับสูงๆบ้างแต่กูกลัววันพรุ่งนี้ที่จะมาถึงจริงๆว่ะ

>>652 สนับสนุนที่ว่าคือ?

เมื่อไหร่จะชิบกับงานสักทีนะ

ชินสิวะ

กูเป็นซึมเศร้า กูไปหาหมอ แย่กว่าที่กลัวคนรอบตัวไม่เข้าใจแล้วยังต้องมาทรมานกับยาที่แดกอีก แม่ง ไม่แดกก็ไม่ได้ หยุดแดกประสาทแดกยิ่งกว่าเดิม;_;

บางทีกูก็รู้สึกว่ากูโดนปั่นหัวจังวะมึง ประสาทจะแดกตายอยู่ละ พวกชอบมายั่วโมโห พูดจาล่อเป้า พอกูโกรธก็หาว่ากูเยอะ ทำเหมือนกูผิด ไม่ก็ทำอะไรแบบมาถึงที่นัดเร็วเกินเหตุ แล้วโวยวาย คือกูผิดอ่อ กูก็ต้องรีบถ่อไปหาทั้งที่ไม่ใช่เวลานัด เป็นควยอะไรกันแม่งอยู่สงบๆให้เวลากูพักบ้างไม่ได้เหรอสัส

วันก่อนกูเซ็ง ญาติกูพูดอะไรแบบ มึงต้องทำงานเพื่อให้ตัวเองมีคุณค่า ไรงี้ ละป้ากุอีกคนก็เห็นด้วยใหญ่ แต่ประเด้นคือ ป้าแม่งไม่ได้ทำไง ญาติคนที่พุดนางโคตรสายเที่ยว แต่นางทำงานเว้ย ป้าที่ไปเออออห่อหมกอ่ะ คือไม่ทำ มีแต่ชอบมาพุดใส่กูว่าเพื่อนนางทำนั่นทำนี่ทำโน่น เหมือนอยากให้กูไปทำ
แต่มึงนึกออกป่ะ กูมีงานทำอยู่แล้ว เหนื่อยจะตายแล้วเว้ย มีเวลาให้งานอดิเรกได้แค่นิดหน่อยเท่านั้นแหละ กุก็มีหลายอย่างอยากทำนั แต่พอมาดดนพูดใส่ละกุเซ็งไง
จริงๆตอนป้าๆพูดกันกุก็อึดอัด แบบ ก็พวกนางไม่มีอะไรที่ชอบ กุชอบวาดรูป ถึงงานหลักจะมีวาดรูปเป็นส่วนประกอบกุก็ยังอยากวาดเล่นของกูอยู่ ป้ากุพอว่างก็แบบ นิยายก็ไม่ค่อยอ่าน จริงๆเห็นว่าเอาของกูไปอ่านเยอะแล้วด้วยซ้ำ
บางทีกุก็แอบคิดว่าจริง แต่เห็นเพื่อนกุที่แม่งมีงานทำกะไม่มีงานทำแม่งก็ดาวน์ถี่จัดๆเหมือนกันอ่ะ

หรือจริงๆแค่ฝุ่นแม่งเหี้ยวะ เห้อม

กุเคยแอบชอบลูกพี่ลูกน้องตัวเอง จำได้ว่าตอนนั้นคุยกันบ่อยมาก ทุกคืนเลยก็ว่าได้แล้วมันยังเป็นยุคที่อินเตอร์เน็ตยังไม่เฟื่องฟูไง ก็มีส่งข้อความมือถือหากันหยอดกันไปมาแล้วกุก็มั่นใจว่ากุไม่ได้คิดไปเองด้วย เคยสัญญากับกุไว้ว่าถ้ากุกลับไปหาเค้าอีก เค้าจะพากูไปเที่ยวนั่นเที่ยวนี่ แต่แม่งเค้าดันตายไปก่อนที่จะได้ทำตามสัญญาตัวเอง ครั้งสุดท้ายที่กุได้มีโอกาสกลับไปหาเค้าก็คือตอนงานศพ แม่งผ่านมาหกปีแล้วกุก็ยังเลิกคิดถึงเค้าไม่ได้เลย

>>662 มันถือว่าincest ปะ?

รำคาญปะทัด ไอ้พวกเจ๊กหัวควย

พยายามบอกตัวเองว่าให้เข้มแข็ง แต่ว่า...
พยายามจะคิดว่ายังมีเรื่องดีๆ อยู่บ้าง แต่สุดท้ายแล้ว ชีวิตกูก็จบลงที่ล้มเหลวแบบเดิมซ้ำๆ
ความทุ่มเทพยายามที่ผ่านมาทั้งหมดไม่มีความหมายอะไรเลย

ทำไมงานต้องเข้าตอนกำลังจะกลับบ้านทุกทีด้วยยยย

กูรู้ว่ากูน้อยใจเกินไปแต่กูรู้สึกเหมือนโดนแทนที่เลยว่ะ เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ แค่ที่ผ่านมากูเหมือนหมา ตอนนี้ก็เป็นหมา

ทำไมตำหนวดบ้านกูมันขยันตรวจเยี่ยวจังวะ ตรวจแม่งทั้งกลางวันกลางคืน
ขี่ตามแล้วบอกให้จอดๆ ขอตรวจหน่อย สัสเอ้ย กูโดนมา2รอบละ เซ็ง เสียเวลา อายคนแถวนั้นด้วย ไอ้เวร

เพราะความตายมันง่ายกว่ามีชีวิต เพราะงี้มั้งพระเจ้าเลยไม่ยอมให้กูตายสักที เป็นบทลงโทษที่หนักหนาชะมัด

หมดไฟทำงานว่ะ เห้อ

ไม่เรียนหมอได้มั้ยครับ ผมกลัวโคโรน่าไวรัส

เบื่อโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กูอยากกลับบ้าน ทำบาปทำกรรมอยู่นั่นแหละ กูอยากกลับบ้าน

เงินเก็บจะหมดแล้ว เงินเดือนก็ไม่พอใช้
ทำไมถึงคิดว่ากูปั๊มเงินได้วะ

เบื่อพวกขี้ด่า ขี้แซะในทวิตเตอร์ชิบหาย เวลากูโพสอะไรไปเเทนที่จะคุยๆดีตอบดีๆ เสือกมาพูดจาเหวียงใส่กูเรียกเฟียสหี เฟียสควยไรของแม่งเนี่ยแหละ เฟียสพ่อง! เดี๋ยวกูตบด้วยเต้าหู้ให้ลงไปชักแด่วๆหาว่ากูบูลลี่ตรงพื้นเลยอีดอก เวลาพูดอะไรไม่ถูกใจแม่งก็เถียงๆกูอยู่นั่นแหละ พอเถียงไม่ได้ก็แถแถ่ดๆๆว่า ก็แค่แสดงความเห็นเฉยๆปะคะ ไอ่สัสสสสสส ไอ่พวกสก๊อย4.0 ไอ่พวกมนุษย์ป้าโลกอนาคตตตตต

ปัญหาของกูมันไม่สำคัญ
พอเครียดก็รู้สึกผิดที่เครียด พยายามจะคุยกับคนในบ้านก็โดนตอบมาแบบเดิมๆ ตลอด
เรื่องแค่นี้เอง ทำไมทำไม่ได้ คนอื่นเค้าลำบากกว่านี้ตั้งเยอะ พ่อแม่อุตส่าห์เลี้ยงมาขนาดนี้รู้จักสำนึกบ้างฯลฯ

รู้สึกเหมือนติดหนี้บุญคุณบุพการี ทั้งค่าเรียน ค่าใช้จ่ายทุกอย่างตั้งแต่เกิด ค่าเสียเวลาที่เลี้ยงมา แต่ทำยังไงก็ไม่มีปัญญาจะใช้หมดในชาตินี้ กูมันอ่อนแอ ทำอะไรก็ออกมาไม่ดีพอ ไม่เก่งวิชาการ เรียนก็ได้แค่กลางๆ ไม่สู้ชีวิตทำงานไปเรียนไปหาเงินค่าเทอมเองได้ได้เหมือนคนอื่นเค้า เกลียดตัวเองว่ะ เหี้ย ทำอะไรไม่ได้เรื่องสักอย่าง

กูเป็นคนชอบวาดรูปเป็นปกติ แล้วมันมีคนๆนึงที่แม่งก็เหมือนจะชอบวาดรูปนะ แต่มันไม่ได้วาดเองหรอก มันลอกลายคนอื่นแล้วเอามาลงสีใหม่ ดราฟรูปตลอดแล้วมาอวด ทำตัวเหมือนนักวาดมืออาชีพทั้งๆที่ฝีมือก็ไม่ต่างจากป.4 แถมทำตัวจุนิเบียว ทำตัวปัญญาอ่อนทั้งๆที่วัยนี้ควรจะโตๆกันแล้วอะ คือกูไม่สนใจหรอก รังเกียจด้วย แต่มันดันเสือกมาชอบกูเพราะมันบอกว่า กูชอบวาดรูปเหมือนมัน แถมชอบมา2-3ปีแล้วด้วยโคตรปวดหัวเลย

มันทำให้กูรู้สึกรังเกียจมันยิ่งกว่าเดิมอีกอะ รู้สึกอยากเลิกวาดรูปด้วย แต่การวาดของกูมันเป็นทางหาเลี้ยงชีพของกูไปแล้วนี่สิ ทำไงให้มันเลิกชอบวะ เวลากูจับปากกากูนึกถึงตอนเพื่อนล้อเรื่องนี้ กับความน่ารังเกียจของไอ้เหี้ยนั่น รู้สึกอยากอ้วกเลยอะ

นี่กูพยายามเมินและทำตัวเหยียดใส่ เพื่อให้มันเลิกชอบไม่รู้ว่ามันถูกมั้ยแต่กูเริ่มทำไปแล้ว กูอยากให้มันหายๆไปจากชีวิตกูจัง ดันเสือกต้องเจอหน้าทุกวันนี่สิ

กุเรียนหมออยู่ แม่งเหนื่อย ชห กุรู้สึกว่าพอไปปีสูงกว่านี้กุต้องรู้สึกแย่มากแน่เลยวะ แต่เรียนมาขนาดนี้แล้วจะออกก็ไม่ได้แล้วละ
สุดท้ายกุก็คงต้องเรียนต่อไป แต่แม่งเหนื่อยอะ ชีวิตมหาลัยกุควรจะสบายกว่านี้มะ บ่นให้ใครฟังก็แม่งก็บอกว่าคณะอื่นเขาก็เหนื่อย
แต่คนพูดแม่งลงตอรี่ แดกเหล้าทุกอาทิต งี้อ่อวะ เหอะๆ เอาจริงกุก็รู้แหละว่าเรียนคณะอื่นมันนก็เหนื่อย คนละแบบ แต่ฟังกันซักหน่อยไม่ได้อ่อวะ

ขอมาระบายหน่อยนะ
ตอนนี้คือเรายังเด็ก อ่านโม่งบนๆก็เห็นว่าหลายคนผู้ใหญ่เลยแต่เราอยากจะมาระบายค่ะ
ปัจจุบันเราเป็นโรคทางจิตหรือก็คือซึมเศร้า เราพยายามกินยาและหาหมอตลอด คุณหมอก็บอกว่าให้หาเพื่อนสักคนมาคุยมาระบายด้วย ซึ่งเราก็ไม่มี
เรามองว่าตัวเราเองก็นิสัยไม่ดีตรงที่เราค่อนข้างพูดมากและชอบด่าตัวเองและทำร้ายตัวเองบ่อยๆ นั่นเลยทำให้ไม่มีคนคบ เราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้คนอื่นมาอยู่ข้างๆ แต่ทำยังไงก็เหมือนเดิมตลอดจนรู้สึกท้อ
วาดรูปก็อาร์ตบล็อค กีฬาก็ห่วย เพื่อนก็ไม่มี ทำได้แค่เล่นเกม ฟังเพลงไปวันๆ
แถมยังโดนด่าทั้งที่ทำดีที่สุดแล้ว
พอไปนั่งโต๊ะกับเพื่อนเพื่อนก็ตีตัวออกห่าง พอจะคุยกับเพื่อนก็โดนเมินตลอด แค่จะทักทายก็มองเหยียด
มันทำให้เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นขยะ
โดนเพื่อนอันเฟรนด์วันละคน โดนโพสต์ด่าแถมยังโดนแบล็คลิสต์ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรเลย(แบล็คลิสต์เรื่องรูปวาดค่ะ เราแค่ดันวาดไปคล้ายๆคนอื่นเลยโดนขึ้นบัญชีดำเฉยเลย)
ไปค่ายก็เจอแต่เรื่องเหี้ยๆ เพื่อนที่โดนจับคู่ในกลุ่มก็ทำตัวหมาๆแภมยังไม่ช่วยกัน
โดนด่าทั้งที่ทำเยอะกว่าใครบางคน ทำทุกอย่างเพื่อคนอื่นแต่ไม่เคยได้รับอะไรกลับมาเลย
แค่ใครสักคนที่จะคุยด้วยก็ไม่มี
ชีวิตมันต้องเดินต่อแต่ก็อยากยอมแพ้แล้วอ่ะ
โดนดราม่าเยอะทั้งชีวิตจริงทั้งในโซเชียล อยู่บ้านก็โดนด่า ไปรร.ก็โดนทิ้ง
โดยเฉพาะเราเป็นคนที่วาดรูปเป็นที่พึ่งจิตใจ ตอนนี้คือวาดไม่ได้เลยสักนิด(อาร์ตบล็อค) แถมยังโดนด่าเรื่องวาดรูปกากๆ
แม่ง เราไม่รู้จะทำตัวยังไงดี ไม่รู้จะอยู่ต่อทำไม
หายไปสักวันก็ไม่มีใครสนใจ แค่ไปรพ.ก็หาว่าข้ออ้างไว้โดดเรียน แข่งกีฬาก็แพ้ โดนคนในทีมด่าอีกว่าโง่(เป็นกีฬาใช้ความคิดเชิงหมากรุก)

คือแม่งท้อ ท้อแบบชิบหาย
ปัญหาของเราอาจจะเป็นเรื่องเล็กๆของใครหลายๆคนแต่สำหรับเราคือเรื่องใหญ่
เราควรทำยังไงดี แม่งแย่มากๆแล้วอ่ะ ร้องไห้เป็นหมาเลยแม่งเอ้ย

ขอระบายอะไรหน่อย อึดอัดใจ

กูเป็นคนที่ไม่พอใจในตัวเอง ถ้ามีคนถามว่ากูเกลียดใครที่สุด กูคงตอบว่าตัวเองอะ แต่คนรอบตัวไม่ได้คิดแบบนั้น ทุกคนมองว่ากูเก่งอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วกูก็ไม่คิดว่าตัวเองเป็นแบบนั้นเลยซักนิด กูมันขาดๆเกินๆ ไม่มีความพอดี ไม่มีเหี้ยอะไรดีเลยซักอย่าง คนรอบข้างกูก็พยายามพูดนะ แต่ทำไงได้อะมึง เขาไม่ได้เห็นตัวกูในมุมมองที่กูเห็นอะ มันน่าผิดหวังสัสๆ แค่ทำเหี้ยไรไม่ได้ พยายามพัฒนาตัวเองแค่ไหนก็รู้สึกไม่สุดซักทาง กูควรทำยังไงดีวะ ต้องจมอยู่กับความ Loser ของตัวเองไปจนถึงเมื่อไหร่ ไหนจะเรื่องนั้นเรื่องนี้ เชี่ยเอ๊ย อยากตายว่ะไอ่ชิบหาย

>>677
ตอนสอบเข้า มีใจอยากจะเป็นหมอไหมละ ถ้ามีใจอยากเรียนอยู่แล้ว ก็สู้ๆ มันหนักแน่นอนอยู่แล้ว แต่มันคุ้มถ้ารักในสิ่งนั้นๆ ถ้าเหนื่อยก็หาอะไรที่ผ่อนคลายตัวเอง ระบายกับคนที่รักและรับฟังเรา สู้ๆ
ตอนนี้ก็รอสอบเข้าใหม่อยู่ เครียดชิบหาย สอบมหาลัยก็ต้องอ่าน สอบซิ่วก็ต้องอ่าน ที่สอบใหม่เพราะคณะที่เรียนตอนนี้ไม่มั่นใจว่าเรียนต่อไปจะชอบไหม แต่ถ้าซิ่วแล้วไม่ได้ คงต้องทำใจให้ชอบแล้วตั้งใจเรียนได้แล้วแล้วมั้งกุ อยากเรียนทันตะ ไม่ก็หมอ แต่คะแนนไม่ถึงตอนแรก
อยากระบายเรื่องความรักต่อ แต่ช่างแม่งละ ไม่อยากพูดถึง พูดแล้วก็สมเพชตัวเอง ป๊อดเอง ตอนนี้ก็ทำอะไรไม่ได้ละ จะมานั่งเสียใจทำไม เอาอนาคตตัวเองให้รอดก่อนตอนนี้ สักวันคงมู๊ฟออนได้เอง

>>678 การที่มาระบายในโม่งนี่ก็นับว่ามาถูกทางแล้วล่ะ ปัญหาของน้องมันไม่ได้เล็กแบบที่ใครๆมอง มันใหญ่โคตร ชีวิตนักเรียนครึ่งนึงอยู่ที่บ้าน อีกครึ่งนึงอยู่ที่รร. ถ้าไปรร.แล้วมันไม่สนุกก็เท่ากับว่าชีวิตขาดความสุขไป50%แล้วป่ะ มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆแน่นอน น่าเสียใจที่โลกนี้แม่งไม่ได้อ่อนโยนกับคนเท่าไหร่เลย เป็นกำลังใจให้นะ วันนึงน้องจะเจอที่ๆหาความสุขได้ อะไรๆมันต้องดีขึ้นและเข้าที่เข้าทางขึ้นในวันนึงอย่างแน่นอน

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้กุจะไม่ทำเลย​ กุรุ้ว่ากุมัรอย่และโง่​ แค่นี้กุก้เครียดตะตายอยู่แล้ว​ ปล่อยกุไปเถอะสัด​ กุเกลียดทุกคนที่มาคาดหวังให้กุเปนครดี​ กุุไม่ได้ดีขนาดนั้น​ เลิดได้แร้ว​ และแม่​ พอเถอะ​ หนูเหี้ยกว่าที่แม่คิดเยอะ​ แล้วแม่เลิกมาเอาความหวังมาวางไว้ที่บ่าหนูได้แล้ว​ หนูเครียดจะตายอยู่แล้ว​ ไม่อยากไปรรแล้ว​ ไปก็ต้องคอยระแวงแม่งแทบทุกเรื่อง​ เหนื่อยชิบหาย​ อยากหายไปจัง

วันนี้ทะเลาะกับแฟนแหละ เพราะปัญหาโง่ๆจริงๆก็เพราะกู แต่ตอนนี้มันก็ยังคุยกับเพื่อนที่เป็นผญ.ในดิสคอร์ด​ 555​ อย่างแย่ สภาพกูตอนนี้อ่ะโคตรแย่เลยไอ้สัส

เหนื่อยเหลือเกินทำงานแม่งต้องเหนื่อยใจแบบนี้ทุกที่ปะวะแม่ง อยากลาออก ทำไมไม่รวยวะท้อออเหลือเกิน

>>683 เดี๋ยวก็เลิก ไปไม่รอดหรอก ทำใจซะเนิ่นๆนะ

>>684 สู้เว้ย หางานใหม่ ไม่ก็วันหยุดออกไปหาไรกิน หาหนังสือดีๆอ่านสักเล่มนะ

>>684 ไปกินชาบูกับกุมา

เขาจะจ่ายเงินเดือนกูไหมน้อ

กูเคยซึมเศร้าหนักๆเมื่อ3-4ปีก่อนแต่ก็ผ่านช่วงเวลาเลวร้ายในชีวิตมาได้แล้ว แต่ช่วงนี้กูป่วยเป็นหวัด(ไม่ใช่ไวรัสอู่ฮั่นนะ55) ทำให้กูรู้สึกดาวน์มากๆ ร่างกายแย่ใจก็แย่ จากที่เคยแอ็คทีฟทำอะไรได้ดี จู่ๆเครื่องยนต์ก็ดับสนิทเลย แต่ชีวิตส่วนตัวกูไม่ได้ไม่ดีนะ กูยังมีงานมีเงิน รายได้พออยู่ได้ คนรอบข้างไม่ได้ทำอะไรแย่ๆใส่กูมาก ...จริงๆก็มีบ้างนิดหน่อยที่กระทบกระทั่งกันกับคนในครอบครัว นั่นแหละที่ทำให้กูคิดมาก กูรู้สึกแย่กับตัวเอง กูเคยปล่อยผ่านพวกเขาได้ แต่ช่วงนี้กูกลับเกิดมโนภาพไปเองว่าต่อไปถ้ามีเรื่องอื่นเข้ามา เขาจะโต้กูกลับมาแบบไหนอีก ไล่ต้อนกูด้วยคำพูดแย่ๆจนกูไม่อยากอยู่รึเปล่า กูเคยไม่ใส่ใจว่าถ้าจะให้ตัวเองหายไปจากโลกนี้เลย กูก็ไม่แคร์นะ แต่ช่วงนี้กูเริ่มคิดว่าการไปจากโลกนี้มันยากมาก เอาตรงๆคือกูไม่อยากสร้างความเดือดร้อนให้ใครแม้แต่ความตายกูก็คงสร้างความเดือดร้อนสักทางแน่ๆ กูคิดวนไปมาบ่อยมากจนทำอะไรปกติไม่ได้ ใครมาแหย่อะไรนิดหน่อยกูก็เถียงกลับ ตวาดกลับ กูไม่ใช่คนแบบนี้อะมึง และกูกลัวว่ากูจะเป็นเหมือนเมื่อหลายปีก่อนอีกแล้วกูไม่มีความสุข ตอนนี้สภาพกูเหมือนกำลังแหย่ขาเข้าไปจริงๆ

แล้วจริงๆในปัจจุบันไม่ได้มีใครมาด่าอะไรกูหรือไล่ต้อนอะไรกูตรงๆเลยนะ กูคิดไปเองทั้งหมดจากคำพูดไม่กี่คำของเขาอะ กูมีเหตุผลมาช่วยดึงสติ แต่กูก็ห้ามความคิดกูไม่ได้

นี่กูเลยพยายามทำสิ่งที่กูชอบ ดูหนังที่อยากดูไปเรื่อยๆเผื่อจะลืมว่าตัวเองคิดหมกมุ่นอะไรพวกนี้แหละ แล้วก็มาขอพื้นที่ตรงนี้ระบายเผื่อจะช่วยอะไรได้ ทั้งที่เมื่อก่อนกูแวะมาช่วยส่งแรงใจให้คนอื่นในนี้บ่อยๆนะ แต่กูรู้สึกแย่จังที่ช่วงนี้กูไม่มีแม้แต่แรงใจให้ตัวเองด้วยซ้ำ

รู้สึกแย่ชิบหายเลย คือกูได้แสดงละคร ซ้อมตั้งหลายเดือน เสียงานเสียการไป แต่บทที่กูได้คือตัวซัพพอร์ต บทก็น้อย โปสเตอร์ก็ได้ถ่ายแค่ไม่กี่รูป teaser ก็ไม่ได้ถ่าย แต่กูใช้เวลาเท่ากับพวกตัวหลัก บทตัวหลักกูก็แสดงได้ เพราะกูไม่สวยใช่มั้ยถึงไม่ได้ตัวเด่น บทกูมึงเอาตัวประกอบมาแสดงก็ได้ เอากูมาเสียเวลาที่นี่ทำไม กูอยากตายว่ะ ไม่ว่ากูทุ่มเทให้มันขนาดไหน ผ่านมากี่ทีๆกูก็ได้เป็นแค่ตัวซัพพอร์ต

>>690 มีทุนไหม ลองถ่ายทำหนังเองสิ กล้องสักตัว เทคนิคซักนิด dolly zoom ไรงี้ คุณต้องหาsceneให้ตัวเองเล่นเองนะ

>>690 จยยครับ ผข

กู >>688 เเม่งเดือนเเรกจ่ายกูนะ ตอนเช้าๆ ไอ้สัส จาก๑๐,๐๐๐บาท เเม่งเหลือ๙๗๐๐บาท (เก้าพันเจ็ดร้อยบาท) มันเกิดไรขึ้น หายไปไหน๓๐๐ บอกทีว่าเขาหักภาษี ไหนล่ะเงินเดือน๑๐,๐๐๐ที่ตกลงกันไว้ ฮือออ

>>690 จยยครับ นส

รู้สึกเกี้ยที่เคยคิดว่าเป็นครูที่ดีมาตลอด ที่แท้กูมันก็แค่ควายตัวนึงที่มีให้เค้าหลอกใช้งานเล่นเท่านั้น ไอสัสเอ้ย

>>695 ครูเล่นโม่ง โอล่ะเเม่พิมพ์ของชาติ

กูเครียดว่ะ แฟนกู(ผญ.) แม่งเป็นคนมีอารมณ์ทางเพศง่ายมาก คือถ้านอนกับผช.สองต่อสองนี่คือไม่การันตีเลยจริงๆว่ะว่าจะรอดมั้ย และแม่งเสือกบอกว่าจะไม่เลิกนอนกับเพื่อนผช.ตัวเองเพราะคิดว่าตัวเองพยายามควบคุมอารมณ์ได้อยู่ และต่อให้มีอะไรขึ้นมาจริงๆก็ไม่กระทบต่อความรักที่มีให้กู (นอกกายไม่นอกใจว่างั้นเหอะ) ควยเถอะ กูละเครียดชิบหายว่าแม่งจะไปมีอะไรกับคนอื่นแล้วกระทบกับความรู้สึกของกูเองเนี่ย ห่า เห็นแก่ตัวเกินไปป่าววะ

>>697 เลิกดิ

>>697 มึงต้องเล่นเสียวกับเเฟนมึงให้หนักอะ เเบบว่ามึงอยากได้เเค่ไหน กูจัดให้มากกว่านั้น2เท่าเลย ลงทุนซื้อยา ซื้อของเล่น เเล้วเล่นกับเเฟนมึง ทั้งหน้าทั้งหลัง ซักครึ่งวัน ลองดูนะ

>>696 กุไม่เห็นแปลกใจ ใครๆก็เล่นโม่งป่าววะ?
พวกวัยทำงาน พวกบริหาร พวกธุรกิจยังเล่นเลย หรือห้องนี้มีแต่ นร. Loser มาบ่นเท่านั้น?
แล้วนับประสาอะไรกะอาชีพ ครู ที่ไทยไม่ค่อยให้ค่า กลายเป็นอาชีพระดับล่างให้พวกไม่มีที่ไปเข้าบรรจุ จนมีแต่พวกไม่ใส่ใจงาน แค่ทำๆ ไปรอกินเงิน ไม่ต้องสนความเป็น คุรุ อีก
และกุดีใจที่อย่างน้อยแม้แต่คนเป็นครู>>695 ก็ถึงกับออกมาเอ่ยปากทำนองนี้ (ถึงตูจะไม่รู้รายละเอียดก็ตาม)
แต่ขอบคุณว่าอย่างน้อยก็เอะใจกับบ้างไม่ใช่หลงปลาบปลื้มระเริงไปกับระบบโรงเรียนที่มัวอ้างอุดมการณ์

ใครเคยโทรหา suicide hotline มั่งวะ อยากรู้ว่าเป็นไง

>>701 นายอยากคุยอะไรกับคนที่จะรับฟังนายโดยไม่ตัดสินล่ะ

ควย

อันนี้ไม่ได้โทรลนะ แต่มันเป็นคำพูดที่อยู่ได้แค่ในใจกูพูดออกมามั่วๆไม่ได้ ควย ควย ควย ควย ควย

>>703 ขี้อายนะเรา

>>700 มึงพล่ามไรอีสัดดิ้นพลาดๆผัวไม่เย็ดอ่อ บ่นเชี้ยไรนักหนามึงก็เป็นนักเรียนไม่ก็ต้องเคยเป็นเรียนเหมือนกันเป่าวะ อย่ามาทำสะเออะด่าว่าคนอื่นบ่นมึงเองก็บ่นยาวเป็นหางนํ้าว่าวเรย เสือกดูถูกคนอื่นทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่รอด เรียนหนักมันเหนื่อยเหมือนกันเว้ย ควาย

บอกกูทีว่าไอ้เรปบนมันไม่ใช่ตลาดล่างหลงมาในโม่ง

>>706 ดูจากเม้นช่วงหลังๆนี่กูว่าพวกตลาดล่างหลุดเข้ามาเป็นฝูงจริงๆว่ะ ไม่ใช่พวกโทรลธรรมดาแบบแต่ก่อน

อ..ไอ้ ไอ้เหี้ยนั่นมันมาขี้บ้านกูเมื่อตอนเย็นแล้วมันไม่ราดส้วม ล้างแต่ตูดมัน แม่งเอ้ย ฝันร้ายแน่ๆเลยกู กูเสือกมาเจอตอนนี้ด้วยกำลังอืดได้ที่เลยสิมึง แม่ง กูต้องมาราดให้มันอีก แม่งเอ้ย โชคดีนะมึงเพื่อนพี่กู ถ้าเพื่อนกูกูจะจับมึงกดส้วมเลย แม่ง แม่งเอ้ยยยยยยย

>>707 มีคนยกโม่งขึ้นบก

เดี๋ยวนี้ไม่มีทางจัดการอะไรกะพวกโทรลแบบนี้แล้วใช่มั้ย Sirn ทิ้งเว็บแล้ว? T T

>>709 ส่วนใหญ่มาจากห้อง GG BNK

>>710 ไม่มี ก็ตามสภาพแหละ โทรลยังพอว่าอย่างน้อยมันก็รู้ว่าที่มันทำไม่ถูก มันแค่มากวนตีนคน
อีพวกหลังๆ นี่ไม่โทรลแต่ดูเข้าใกล้ของจริงละ

>>710 เห็นเม้นเสี่ยงพิซซ่าที่มาฟลัดเยอะๆมีโดนลบไปนะ แกคงดูแค่ห่างๆ ไม่ลบมาบล๊อกอะไรที่ไม่ได้คอขาดบาดตายจริงๆ

>>711 ว..ว่าไงนะ

โทรลไม่ครบห้องด้วยนะ ลำเอียงจริงๆเลย

รำคาญผมว่ะสัส ขี้เกียจไปตัดผมว่ะเเม่ง รำคาญหูฉิบหาย พวกผู้หญิงไม่รำคาญเหรอวะ

>>716 ผญ ผมยาวก็มัดไม่ก็ปล่อยลง ผมมันจะลู่ลงไปตามแรงโน้มถ่วง ของผชมันสั้นละแทงหูมั้งเลยคันๆ

>>713 จริงเหรอ ลบนี่ลบเมื่อไหร่? (กูถึงขนาดส่งเมลไปแจ้งเรื่องโทรลห้องนึง ยังเงียบฉี่ โทรลตะแล็ดแต๊ตแต๋อยู่เหมือนเดิม T T)

ขัดใจกับนิสัยพ่อตัวเองจนหงุดหงิด กูรู้สึกการกระทำหลายอย่างบนโต๊ะอาหารดูไม่ค่อยมีมารยาท เช่น กินเสียงดัง ไม่ใช้ช้อนกลาง บางทีก็เอาช้อนกลางตักเข้าปากแล้วใส่คืนในถ้วยกับข้าว กินแล้วกองเศษอาหารไว้บนโต๊ะ เวลาตั้งโต๊ะอาหารก็ชอบเดินมาหยิบกับข้าวกินโดยใช้มือหยิบ แล้วกินเยอะด้วยคนอื่นยังไม่ทันได้กินเลยแม่ง
บางทีก็ชวนคุยตอนกินข้าว พอกูไม่ตอบเพราะกินอยู่ก็ว่าว่าทำไมไม่ตอบ กูเคยโมโหว่าไปว่าอย่าชวนคุยตอนกินมันเป็นมารยาทก็ค่อนแคะว่าอ๋อ เขาไม่มีมารยาทใช่ไหม อีสัส บางครั้งกูซื้อของกินวางไว้กะจะกินทีหลังก็หยิบไปกินโดยไม่ขอ ไม่บอกกูสักคำทั้งๆที่อยากกินก็ไปซื้อเองได้อะ กูซื้อมาเพื่อตัวเองไม่ได้จะแบ่งใครโว้ยย พอกูซื้อมาเผื่อก็ไม่กินอีก
ไอ้เหี้ย โมโห เรื่องเล็กๆน้อยๆสะสมกันจนกูจะระเบิด กูรู้ตัวว่าเป็นคนหวงของกินมากๆ แล้วดันมีพ่อแบบนี้ ไอเหี้ยยยยย

>>719 พ่อกูก็เป็นแบบนั้นแหละ เป็นคนจีนรุ่นเก่าอะ (แต่กูไม่หวงของกินนะ ตามสบาย) ทำให้กูตั้งสเปคแฟนไว้ข้อแรกเลยว่าต้องเป็นคนมีมารยาทบนโต๊ะอาหาร ไม่เคี้ยวแจ็บๆ ไม่ซดน้ำซุปเสียงดัง ใช้ช้อนกลาง ผลคือกูยังโสดจนทุกวันนี้ ถถถ แต่กูยอมโสดนะ กูอดทนมาตลอดชีวิตและไม่อยากจะทนต่อไปอีกจนจบชีวิต ถ้าหาตามที่ต้องการไม่ได้ กูก็ยอมอยู่คนเดียว เพราะความสุขของกูเรียบง่ายมาก แค่ได้กินข้าวอร่อยโดยไม่ต้องได้ยินเสียงแจ็บๆ ซู้ดๆ กูก็มีความสุขละ
ป.ล. เวลาอยู่บ้านกูอดทนเอานะ เพราะพ่อก็คือพ่อ มีบุญคุณมากมาย แต่ถ้าอยู่ร้านอาหารไปกินข้าวคนเดียวแล้วเจอโต๊ะข้างๆ กินเสียงดังกูขอร้านย้ายโต๊ะเลย ต่อให้อาหารอร่อยแค่ไหนถ้ากูได้ยินเสียงกินแจ็บๆ = ความอร่อยหายหมดเลย

>>720 คสพ.กูกับพ่อไม่ค่อยดีว่ะ นอกเรื่องมารยาทมาเรื่องคสพ.แป๊บ สำหรับกูถ้าไม่นับสายเลือด กูจัดความอยากคุยด้วยไว้ที่สุดท้าย
ให้กูคุยกับคนแปลกหน้ายังมีความสุขกว่า พอคนที่เราไม่ชอบทำแบบนี้ก็เลยไม่ชอบขึ้นเรื่อยๆ กูอยู่ในจุดที่ถ้าให้ตัดขาดวันนี้เลยก็พร้อม เอาจริงก็ไม่เคยมีเรื่องกันแรงมากๆ แต่ความรู้สึกที่กูให้แม่งไม่มีอะไรแล้ว ไม่อยู่ในสายตา ไม่อยากเจอหน้า กูเคยโดนถามว่าในสายตากูเขาเป็นอะไร เป็นหมา สัตว์ งี้เหรอ(ประชดกู) กูตอบไม่ได้ว่ะ กูไม่เคยแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำ ไม่ใช่คนที่รักด้วย จะให้ตอบว่าเป็นคนสัตว์สิ่งของก็ไม่ใช่ ถ้าตอบคือเขาไม่ได้เป็นอะไรในสายตากูเลย ทัศนคติหลายอย่างก็ไปด้วยกันไม่ได้
เป็นคสพ.พ่อลูกที่เหี้ยดี

>>721 กูเคยโดนพูดประมาณว่าถ้ากูไม่ใช่ลูกจะตีให้ตายไปแล้ว เพราะเขาโกรธที่กูโกหกเรื่องนึง(ไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่เขาต้องการรู้) แล้วก็โดนกอดจากข้างหลังเหมือนจะอบอุ่นแต่รังเกียจชิบหาย แขนแม่งอยู่ที่คอกูแล้วกอดแน่นมาก บังคับให้กูสัญญาว่าจะไม่ทำอีก พอกูไม่รับปากก็รัดแน่นขึ้น จนกูหายใจไม่สะดวก เหมือนโดนขู่ฆ่าดีว่ะชีวิตกู5555

ขอระบายหน่อยนะกุเรียนปี 3 ตั้งใจทำกิจกรรมมหาลัยมาตั้งแต่ปี 1 แต่เพื่อนที่เข้ามาทำพร้อมกันไต่เต้าไปเป็นประธานรองประธานฝ่ายตำแหน่งใหญ่ๆในมหาลัยกันหมดแล้ว รุ่นน้องที่เข้ามาทีหลังก้เริ่มมีบทบาทรับไม้ต่อ ส่วนกุเป็นได้แค่ general เบ๊มาตลอด 3 ปี บางคนทำงานด้วยกันไม่รู้จักกุด้วยซ้ำไป ทั้งที่กุก็ทำงานเหมือนคนอื่น หรือเพราะกุเข้ากับคนอื่นในสภาไม่เก่ง?? ปีหน้าปีสุดท้ายกุควรจะทำต่อหรือลาออกดี ไม่มีใครเห็นหัวกุเลย อยู่ไปก็เป็นเบ๊ให้พวกรุ่นน้อง ทำงานสภาไปก็คงไม่มีโอกาสจะได้ตำแหน่งดีๆเหมือนคนอื่นเขา ย้ายไปทำงานชมรมต่างๆแทนก็เริ่มเป็นเบ๊ใหม่อยู่ดี เสียเวลาชิบหาย

วันนี้แม่งส้นตีนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากตายว่ะอิเหี้ยถ้าไม่ติดว่ากูกลัวตายแล้วทรมานนะ

กุไปต่อไม่ไหวแล้ว ไม่ได้เรียนต่อแล้วละ ต้องทำงานและเป็นงานที่ได้เงินเยอะ กุต้องเลี้ยงทุกคนพร้อมกับหนี้ที่เยอะชิบหายจากพ่อและแม่กุ ยายก็ป่วย กุเป็นผญ เพื่อนแม่บอกว่าหน้าตาดี ถ้าจะขายตัวจะฝากเข้าร้านให้ กุโดนกดดันมาเยอะชิบหาย บอกว่าไม่ใช่เพราะเขากุจะไม่มีชีวิต สิ่งที่ทำอยุ่มันไม่มีค่า เรียนไปกฌเลี้ยงครอบครัวไม่ได้ ให้กุเกิดมาทำไม ในเมื่อกุไม่ได้อยากมีชีวิต ถ้าต้องมาเป้นแบบนี้ กุไม่รุ้จะบอกแฟนยังไงดี ไม่รุ้จะบอกเพื่อนได้มั้ย กุไม่รุ้จะไปยังไงต่อ กุเหนื่อย ทำไมกุต้องเกิดมาเปนภาระ แม่บอกว่ามึงอย่าคิดจะตาย มึงติดหนี้ชีวิตพวกกุอยุ่ อีเหี้ย แค่จะตายกุก้เลือก/ม่ได้หรอ

>>725 หนีไหม ซื้อโทรศัพท์ใหม่ ซื้อซิมใหม่ ย้ายที่อยู่

ทำไมเส้นทางที่กูเดินมันไกลจังวะ เมื่อไหร่กูจะไปถึงตรงนั้นกูท้อจนอยากจะล้มมาหลายรอบแล้ว

มึงกูจะทำไงดีวะ คือกูเกลียดแมวมากกกกกกกกกกกกกกกกกก แบบว่ากไก่ล้านตัวได้อะ กูไม่ชอบและกูบอกกับทุกคนแบบโคตรจริงจังเลยว่ากูไม่ชอบ ไม่เล่น ไม่อยากเห็น แต่เพื่อน(มั้ง?)ของกูที่ค่อนข้างต้องยุ่งเกี่ยวกันมากหน่อยนางเป็นทาสแมว แล้วนางแม่งเป็นคนพูดไม่รู้เรื่องหรือว่าไงไม่รู้คือชอบเอารูปแมวนางมาให้เราดู ส่งแต่รูปแมว พยายามพูดให้เราชอบแมวนาง คือเราโคตรลำบากใจเลย ถ้าแค่แรกๆครั้งสองครั้งมันก็พอจะขำๆได้อยู่นะแต่จะเป็นปีแล้วนางก็ไม่หยุด กูก็พูดไปหลายรอบแล้วว่าเบื่อไม่เอาเลิก แต่ก็ไม่ได้ผล พวกกูยังต้องทำงานด้วยกันไปอีกสักพักด้วยจะทำไงดีวะกูจะประสาทตาย

เหนื่อยจัง เหนื่อยมากแต่เขาไม่เข้าใจเรา
อยากหายไปอยู่ตลอด
ทุกๆครั้งก็ทนมันได้
แต่วันนี้เหมือนระเบิดลง ไม่เหลือแรงจะทำอะไร ใจก็ทรมาน จะร้องไห้ตลอดเวลา แต่ก็ร้องจนเหนื่อยแล้ว

ทำไมคนเราต้องเกิดมา ทำงานงกๆ ทุกวันๆ เป็นทาสบริษัทแล้วตายไปด้วย

>>729 ก็คุณอยู่ประเทศไทยอะ คุณได้คิดอย่างอื่นนอกจากทำงานไปวันๆไหมล่ะ

>>721 กูนี่เกิดมาผ่าเหล่าผ่ากอจากบ้านว่ะ ความคิดทุกอย่างสวนทางกับที่บ้านหมด พ่อแม่กูจะมีแนวคิดแบบยุคเบบี้บูมเมอร์จัดๆมาก แล้วก็เป็นพวกชอบเส้นสายอุปถัมภ์ศักดินา ยอมรับการโกงได้ถ้าตัวเองได้ประโยชน์ ชอบพวกท็อปบูท เข้าร่วมม็อบนกหวีด วันๆดูแต่ช่องเนชั่นด่าแม้วด่าปูด่าทะนาทอนไปเรื่อย เรียกได้ว่าเป็นหลิ่มจัดๆแบบตัวเอ้หัวรุนแรงเลย แล้วมากดดันให้กูเรียนหมอเพื่อจะเชิดหน้าชูตาเขา อีกอย่างหมอได้เงินเยอะไง ถ้าเขาและบรรดาญาติๆเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะให้กูรักษา กรอกหูกูเรื่องหมดเงินไปเท่าไหร่กว่าจะเลี้ยงให้มึงโตมาได้ขนาดนี้ จนกูมีแนวคิดว่าถ้ากูหาเงินได้เยอะๆซักวันกูจะเอามาฟาดหน้าแม่งแล้วตัดขาดความเป็นพ่อลูกกันไปเลย ถือซะว่าซื้อบุญคุณกัน ชาติหน้าอย่ามาเจอกันอีก

ส่วนกูนั้นก็ไม่ชอบอะไรที่เขาชอบซักอย่าง กูเกลียดส.ลิ่มมากๆ กูเลือกเรียนจิตรกรรมและเขาโกรธสุดๆ ด่าว่ากูโง่แบบนั้นแบบนี้ อยากเรียนคณะเหี้ยนี่ก็หาเงินเรียนเองละกัน เขามีเงินส่งให้เรียนได้แค่เฉพาะคณะหมอเท่านั้น ซึ่งกูก็ไม่แคร์จ้า อยากเรียนก็ไปสอบเรียนเองเด่ะ จนทุกวันนี้ไม่คุยกับที่บ้านมาสามปีแล้ว กูอยู่แต่หอไม่กลับบ้านเลย ทำงานพิเศษหาเงินเรียนเอง ก็อิสระดีนะ แต่ชอบมีคนมาเสือกชีวิตกูว่าทำไมกูถึงอยู่แต่หอไม่กลับบ้านบ้าง แล้วก็จะมาเทศนากูเรื่องบุญคุณพ่อแม่ใหญ่หลวงนัก บลาๆ ซึ่งกูรำคาญโว้ยสัส ไอ้พวกครอบครัวอบอุ่นพ่อแม่รักลูกนี่ชอบสั่งสอนคนอื่นแต่ไม่แหกตาดูว่าครอบครัวคนอื่นเขาเป็นแบบบ้านมึงกันมั้ย แล้วอีกอย่างมึงเสือกเหี้ยไรเนี่ย ชีวิตกู จะทำอะไรก็เรื่องของกูป่ะ

>>731 จิตรกรรมมันหาเงินแดกไม่ได้ คนเรียนเยอะแต่ประสบความสำเร็จจริงๆน้อย ถ้าเทียบกันที่คะแนนใกล้ๆกันเมิงไปเรียนคณะอื่นรุ่งกว่าเยอะ
พี่กูสมัยเรียนคะแนนเอ็นสูงมาก เลือกแพทย์มอดังๆได้เลย ไปเลือกสถาปัตย์อยากตามความฝัน ทุกวันนี้ยังทำงานงกๆ แถมไม่ได้ทำงานสายที่เรียนมาด้วยเพราะพอโตขึ้นมามันเริ่มหิวเงิน ไปตะเกียดตะกายทำงานอื่น ทั้งๆที่ถ้าตอนนั้นเรียนหมอทำงานเป็นหมออย่างเดียวก็รวยไปแล้ว
พี่กูสมัยเรียนก็ไม่กลับบ้านเหมือนเมิงแหละ ด่านู่นด่านี่ นานๆจะโผล่มาที พ่อแม่กูสมัยนั้นถึงด่าแทบตัดลูกแต่ก็ส่งเงินให้ จนทุกวันนี้ก็ยังมาชเอาเงินที่บ้านไปลงทุนเรื่อยๆ
แต่ยุคนี้จิตรกรรมคงพอหากินรวยๆได้มั้ง ทำพอร์ตดีๆ สร้างชื่อในโซเชียลเยอะๆ
เรื่องการเมืองโตขึ้นเมิงก็รู้เองแหละว่าส้มมันเลวยังไง จากใจคนที่เคยเลือกปูด่าปชป 5555 ของแบบนี้มันต้องรักเองเจ็บเอง

>>729 ลองทำ IKIGAI แล้วมึงจะรู้เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ของมึงครับ กูทำเสร็จแล้วไปคนละทางกับอาชีพปัจจุบันเลย ตอนนี้เลยใช้เวลาว่างๆทำไอ้ที่เราถนัดตาม IKIGAI อยู่

>>733 ขอบคุณๆๆๆ

มึง กูขอกำลังใจหน่อย คือตอนนี้กูผูกเชือกเรียบร้อยแล้ว แต่กูก็ไม่กล้า กูก็อยากจะมีชีวิตต่อ แต่กูก็ไม่อยากเป็นภาระใครอีกต่อไปแล้ว ช่วยกูที ใครก็ได้

>>735 เมิงเคยอ่านบทความพี่โน๊ตอุดมไหม ผูกเชือกแล้วเกิดหิวเลยคิดว่าเออมื้อสุดท้ายขอแดกให้อิ่มๆก่อน เลยไปต้มมาม่าแดก ต้มแดกเสร็จไม่อยากตายละ
ต้มมาม่าแดกสักสองห่อ ดูเทยเที่ยวไทยสักตอน เป๊ปซี่เย็นๆนะ แล้วไปนอน

เหนื่อยจังเลย เกิดมาในครอบครัวฐานะปานกลางต่ำลงมานิดหน่อย 10ปีที่แล้วใช้ชีวิตสบายมาก จะกินอะไร จะซื้ออะไร กินข้าวที่ร้านอาหารแพงหน่อย หรือไปเที่ยวที่ไหนที่บ้านก็โอเคหมด มีเงินใช้สบายๆไม่เดือดร้อนมากแต่ก็ไม่ฟุ่มเฟือยเพราะอยู่บ้านนอก
พอตอนนี้เหมือนกลับกัน แค่ซื้อของทำอาหารกินเองเงินก็ไม่พอแล้ว ที่บ้านเมื่อก่อนพ่อแม่กูมีเงินติดกระเป๋าเป็นหมื่นตอนนี้เหลือสองสามร้อย บางวันก็มีแค่หลักสิบหรือไม่มีเลย แล้วกูที่แม่งโตมาแบบสบายชิบหายก็ปรับตัวไม่ได้สักที ยังใช้ชีวิตเหมือนเดิม ฟุ่มเฟือยจนบางครั้งก็เกลียดตัวเอง กูได้เงินน้อยลงแต่เสือกใช้เท่าเดิม ไม่เคยเก็บเงินสักครั้ง ได้เท่าไหร่ก็ใช้หมด ในขณะที่เศรษฐกิจแบบนี้ ท้อว่ะ ทำไมกูแย่จังวะ ขอวิธีปรับตัว แก้ไขนอกจากฆ่าตัวตายลดภาระครอบครัวหน่อย

กู >>737 บางทีกูก็อิจฉาเพื่อนตัวเอง กูในสายตาเพื่อนคือคนที่รวย ทั้งๆที่ความจริงก็ไม่เลย กูแค่ใช้เงินเก่งเท่านั้นเอง
ในขณะที่เพื่อนกูใช้เงินซื้อแค่สิ่งที่ต้องการ ไม่ค่อยซื้อของฟุ่มเฟือย บางคนก็มีเงินเก็บนิ่งๆทิ้งไว้ในบัญชี 5-6หมื่น บางคนพ่อแม่ก็มีเงินจ่ายค่าเทอมมหาลัยได้โดยไม่ต้องกู้กยศ. บางคนซื้อไอแพด ซื้อทรศ. ซื้อคอม ในเศรษฐกิจแบบนี้
พูดตรงๆกูอิจฉาว่ะ อิจฉาที่เขายังสามารถใช้ชีวิตได้แบบสบายๆไม่ต้องเครียดเรื่องเงินเพิ่ม

ตลกที่เขาบอกว่ากูรวยกว่าเขาทั้งที่จริงๆกู....

>>737 เข้าใจๆ

กูเคยเป็นซึมเศร้าเมื่อปีที่แล้วแต่ไม่คิดว่าจะมีเพื่อนในห้องรู้ คิดว่ามีแค่เพื่อนสนิทที่รู้ แต่วันนี้กูให้เพื่อนคนนึงที่ไม่ค่อยได้คุยกันเขียนเฟรนชิพให้แล้วเค้าเขียนทำนองว่าสู้ๆ เรื่องโรคซึมเศร้า กูตกใจมากอะ ไปถามเพื่อนสนิทเพื่อนก็บอกว่าคนในห้องส่วนใหญ่ก็น่าจะรู้กันหมด กูตกใจว่ารู้ได้ยังไง อาจจะเพราะเห็นแผลที่กูกรีดแขนกับกูก็ไม่ค่อยไปรร.(ตอนนี้ไม่ทำแล้วนะ)
คือมันผ่านมาเป็นปีแล้ว ตอนนี้เพื่อนก็อาจจะลืมไปหมดแล้วแต่กูรู้สึกละอายใจมาก ไม่กล้าสู้หน้าใครเลยอะ ไม่อยากให้ใครรู้ กลัวคนอื่นจะมองกูไม่ดีซึ่งมากังวลตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วแหละ กูต้องไปรร.อีกอาทิตย์นึงแล้วจะจบละ แค่มาระบายเฉยๆ

>>736 กูไม่ได้อยากตาย แต่อ่านเมนต์มึงแล้วกูอยากแดกมาม่ากับเป๊ปซี่เลย TwT อ้วนโว้ยยย

>>741 เเล้วเหี้ยไรคือห่วงคล้องคอ ซ้อมใส่สร้อยเหรอ

ให้กูมานั่งรอตั้งนาน ถึงเวลาเรียนแล้วมึงก็ไม่เข้ามา ให้เหตุผลเหี้ยๆว่านั่งอยู่ที่อื่น ไอควาย เวลาเรียนแล้วมึงยังจะนั่งอยู่รึ กูเพื่อนมึงมั้ยเนี่่ย กี่รอบแล้วที่ไม่เห็นหัวกู อีสัด ขี้ค่ามึงมั้ง นั่งรอตลอดเนี่ย

กูควรย้ายหมาลัยเพราะไม่มีเพื่อนป่ะวะ มันโลนลี่มากเลยอะ โอเคส่วนนึงคือกูเข้าสังคมไม่เก่ง อยู่ที่ไหนก็น่าจะเหมือนกัน
คือเมื่อวาน เค้าแลกไอจีกันสี่คน กูมีความรู้สึกลึกๆว่าเค้าไม่ได้ถามหรืออยากแลกไอจีกะกูไรงี้อะ แต่กูก็พยายามเข้าหาละก็แลกสำเร็จอะนะแต่เค้าอันฟอลไปละคนนึง655555

ละวันก่อน ให้ทำงานกลุ่มกูให้ไอดีไลน์เค้าไปเผื่อคุยกัน เค้าก็ไม่แอดกูมา ตอนจะขอแสกนโค้ดก็บอกว่ารีบ รู้แหละว่าไม่อยากอยู่ด้วย แต่ถ้ากูไม่ทำก็ไม่มีกลุ่มอยู่กูควรทำไงงอีเหี้ย

คือมหาลัยคนเยอะกว่ากูไม่ต้องกลัวว่าเรื่องแย่ๆที่กูทำให้ถูกนินทานอกจากการไม่มีปฏิสัมพันกับใคร น่าจะไม่มีใครเห็นหัวกูด้วยซ้ำ คือตัวเหม็นมั้ยก็เปล่า แค่คุยไม่เก่ง พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง กูเศร้าจังวะ เมื่อไหร่จะมีเพื่อน ไม่ต้องมีเป็นแก๊งสี่ห้าคนก็ได้ แค่คนเดียวไว้กินข้าวด้วยกัน หรือทำงานด้วยกันก็พอแล้วอ่ะ อยากย้ายแต่ก็ไม่รู้จะหนักกว่าเดิมมั้ย เมื่อไหร่จะมีเพื่อนอีเห้

รู้สึกไม่มั่นคงเลยว่ะ ไอ้งานที่ทำเนี่ย กลัวโดนไล่ออก

>>744 เรียนให้เก่งๆแล้วเพื่อนจะเข้าหาเอง
รอผลมิดเทอมออกแล้วคะแนนเมิงสูงนะ เพื่อนจะเข้าหา ชวนทำงาน คือเวลาทำงานกลุ่มอ่ะยังไงมันก็ต้องหาเพื่อนมาเข้ากลุ่มเพิ่มอยู่แล้ว ถ้าเขารู้ว่าเมิงเก่งเขาก็เต็มใจรับเมิงเข้ากลุ่ม
แล้วก็ทำตัวขยันๆตั้งใจทำงานกลุ่ม งานหน้าเขาจะได้อยากชวนเข้ากลุ่มอีก

มายืนอยู่ข้างๆ บ่อน้ำ เอาอะไรหนักๆถ่วงแข้งขา หาอะไรสักอย่างที่จะไม่ทำให้ตัวหล่นนอนหงายลงไปด้านหลัง หรือถ้าให้ดี ยืนอยู่บนพื้นกระดานกลางน้ำลึกแม่งเลย แล้วกินยานอนหลับจะได้ไปสบายสมใจมั้ยอะ? กูไม่ชอบความเจ็บ ไม่อยากเจ็บตัว ก็เลยไม่เคยกรีดแขน กลัวอะ ความรู้สึกคือมันจะวูบแล้วจบไปเลยอะเปล่า?? กูเคยคิดเรื่องยืนบนตึกสูงๆ แล้วกินยานอนหลับตกลงไปมาก่อนนะ แต่มันลำบากคนอื่นเกินไป สงสารคนที่เขาต้องมาเห็นมาเจอ กูก็ไม่รู้ว่ามันจะไปสงบจริงมั้ย ทำไมแค่ไปสบายมันยากจังวะ ต้องมาคิดเยอะขนาดนี้ แถมวิธีก็ไม่รู้ว่าจะโอเคมั้ยอีก กูยิ่งไม่อยากเจ็บตัว โอ้ยยย! ช่างแม่ง กูจะไม่คิดเรื่องฆ่าตัวตายแม่งแล้ว ปวดหัว หงุดหงิดเว้ย

>>747 กูก็เคยคิดแต่กลัวทำให้ห้องเขากลายเป็นห้องผีสิงเดี๋ยวเจ้าของเขาจะขายไม่ออก

>>746 คนที่ขอไลน์แล้วไม่ให้+ไม่แอดอะ คือจะต้องเจอกันวีคหน้าตอนเรียน ถ้าเค้ามีคู่หลังจากนั้นคือกูว้าเหว่มากจำชื่อก็ไม่ได้ขอไลน์ก็ไม่ให้ TT

เศร้าจัง อยากมีเพื่อนโว้ยยไอคนที่คิดว่าเออรู้จักกัน น่าจะได้จับคู่กะคนนี้แหละ ไปๆมาๆไม่อยู่กะกูนะ ไปอยู่กับคนอื่น เหี้ยมากกโมเม้นน

มึง กูอยากมีความสามารถพิเศษอะไรซักอย่างกูทำได้หลายอย่างแต่ไม่สุดซักทาง ไม่มีความมั่นใจ ไม่พยายามพัฒนาทักษะนั้น กูเบื่อตัวเองที่เป็นแบบนี้ว่ะ

>>750 ขอถามหน่อย มึงอยากพัฒนาทักษะไหน?

>>747 กูขายยาสลบนะ ดมปื้ดเดียวก็สลบไปคืนนึง เเนะนำให้ไปกลางทะเล เเล้วก็ดมสักปื้ด

กุโคตรเบื่อแม่ชิบหาย ถามแต่ว่าถ้าแก่ไปกุจะเลี้ยงมั้ยๆๆๆ คือกุอายุแค่สิบกว่าๆ เรียนก้ยังไม่จบ เงินก้ยังไม่มี ระบบประเทศ​ก็เหี้ย จะมาเอาอะไรกับกูนักหนาวะ กุก้ไม่รุ้ในอนาคตกุจะมีงานมีเงินมั้ย แค่ตัวเองก้ไม่รุ้จะรอดหรือเปล่า แล้วชอบมาคาดหวังอะไรกับกูหนักหนา กูเรียนทุกวันนี้แม่งก็โคตรเหนื่อยแล้ว พอบ่นก็บอกลาออกสิ ออกมาหางานทำเองเลย กูพูดอะไรออกไปก็เซนซิทีฟ​ ทวงบุญคุณ​เก่งยิกๆ

>>752 ห่าน กูยังไม่อยากลอยอืดบนน้ำทะเลนะ 555

ไอเด็กเหี้ย มีแฟนแล้วเสือกมาคิดถึงคนอื่นอีก ถ้ากูเป็นแฟนมึงนะ น้ำตากูไหลถึงหัวแม่ตีนแล้ว
คิดว่าคนที่มึงเลือกเป็นคนโชคดีที่ทำให้คนคุยเยอะอย่างมึง คุยทั้งจังหวัด เหลือแต่พ่อกูมั้งที่มึงยังไม่คุย มันหยุดที่ใครซักคนได้ แต่ไม่เลย มึงมันเหี้ยเหมือนเดิม

สัตว์เลี้ยงเยี่ยวใส่หนังสือเรียน กูควรซื้อใหม่ป่ะ คือมันก็ไม่ได้แพงหรือถูกอ่ะนะ 300 บาท ._. เปียกสีส้มแจ๋เลย 20 กว่าหน้า หรือจะพยายาม diy หาวิธีแก้ หลักๆคือกลิ่นกับสีแต่กูก็เฮ้อ

>>756 ถ้ามีเงินพอก็ซื้อเถอะ กูละเหี่ยใจ

กูคบกับคนหนึ่ง คือตอนก่อนคบก็บอกมันไปแล้วอ่ะว่ากูโลกส่วนตัวสูงนะ แต่พอคบกันปุ๊บแม่งตามกูทุกฝีก้าว กูเล่นอะไร แชทกับใครแม่งชอบชะโงกหน้ามาอ่านแล้วก็พูด แล้วก็ยิงคำถามใส่กูรัวๆ ห้ามไปกับคนนั้นคนนี้ ห้ามเข้าใกล้คนนั้นคนนี้
ที่พีคสุดเลยคือ วันที่กูหยุด คือกูอยากอยู่บ้าน กูอยากนอนอืดอยู่บ้าน บางทีกูก็ต้องเอางานมาทำช่วงวันหยุดที่บ้าน กูเป็นพวกชอบปิดโซเซียล ปิดทุกอย่างแล้วเข้าไปอยู่ในโลกของกู แล้วแม่งทักแชทมาตามกูทุกชั่วโมงอ่ะ พอกูไม่อ่านมากๆก็โทรมาเลย กูถามว่าโทรมาทำไมก็ไม่ตอบแล้วเฉไปเรื่องอื่นที่มันไม่สำคัญอะไรเลย กูจะทักแชทคุยดีลงานคนอื่นแม่งก็ชักสีหน้า คืออะไรวะ แค่คุยงานก็ไม่ให้กูคุย กูจะไปไหน จะออกนอกพื้นที่ไปทำงานก็ชอบตามไปด้วย กูไม่ให้เข้าบ้านในวันหยุดของกู แม่งก็ดิ่ง เพ้อ เพ้อเหี้ยอะไรของมันวะ
ชอบคิดว่ากูมีคนอื่น จินตนาการเก่งสัสๆ กูไม่ตอบแชทก็คิดว่ากูคุยจีบกับคนอื่นอยู่ ไอ้นั่นที่เคยจีบกูแข่งกับมันก็เห็นว่ากูไม่ชอบมันออกนอกหน้าขนาดไหน คือกูพูดกับมันไปล้านรอบแล้วนะว่านิสัยอย่างกูนี่ชอบยุ่งกับใครไหม กูโลกส่วนตัวสูง สูงกว่าที่มันคิดด้วย แล้วเป็นผัวที่ถูกต้องตามกฏหมายอ่อมามีสิทธิ์ห้ามให้กูนอนอยู่บ้าน ต้องออกไปเที่ยวกับมัน ต้องแชทกับมัน ก้าวก่ายชีวิตกูชิบหาย
หน้ากูก็ใช่ว่าจะสวยชนิดที่ใครเห็นก็ชอบสักหน่อย กูก็สายเก็บตัวอยู่ในบ้าน กูกลับบ้านไปไม่ทำงานก็ดูอนิเมะ แล้วกูจะเอาเวลาไหนไปมีกิ๊ก งานที่กูทำมันก็ทำกูเหนื่อยอยู่แล้ว มันก็ยังจะมาทำให้กูเหนื่อยเพิ่มอีก เหมือนมันเป็นเหี้ยอะไรไม่รู้ไม่ทำงานแล้วมาตามแต่กูอ่ะ แต่กูต้องทำงานไง กูไม่ใช่ว่างตลอดเวลาแบบมัน ฮัลโหลลล

>>758 1.มึงอาจจะยังไม่พร้อมมีใคร ดูจากวิธีการใช้ชีวิตที่เขียนมา ซึ่งกูก็เป็นเหมือนมึงนี่แหละ กูเลยยังไม่ได้ยุ่งเรื่องรักๆ ใคร่ๆ อะไรตอนนี้
2.มึงเข้ากับแฟนมึงไม่ได้ ถ้าแฟนมึงไม่ทำความเข้าใจ ไม่คุยเปิดอกให้เคลียร์แต่เนิ่น กูขอบอกเลยว่าไม่รอด รวมถึงมึงด้วยว่าจะเข้าใจความคิดมันบ้างมั้ย

>>756 เรียนไปเเล้วรึยัง ถ้าเรียนไปเเล้วก็ฉีกทิ้ง

กุมาปรึกษาเรื่องเพื่อนในนี้ได้ป่ะวะ
เพื่อนกุเป็นไบโพล่าร์ ละเวลาแม่งดิ่งทีคือกุก็ดิ่งตามมันไปด้วยอ่ะ พอกุอยากออกมาตั้งหลัก เช็คโซเชียลน้อยลงหรือย้ายโซเชียลอันอื่นเพื่อหาอะไรฮีลตัวเองจะเหมือนกุเมินมันป่ะวะ คือแบบกุย้ายไปไหนกุก็จะเจอมันตรงนั้น พิมพ์ข้อความดิ่ง ๆ ที่บางทีกุอ่านได้แค่ย่อหน้าเดียวก็ปัดหนี เพราะกุรู้สึกแย่อ่ะ ละหลัง ๆ มันพิมพ์เหมือนแบบเพื่อนไม่คบ เพื่อนเมินไรงี้ตลอดเลยทั้ง ๆ ที่เวลาเจอกันกุก็คุยกับมัน แต่มันทำเหมือนไม่อยากคุยกับกุกับเพื่อนคนอื่นอ่ะ เพื่อนกุอีกคนที่แนะนำไรไปมันก็ไม่ค่อยฟัง ฟังแต่แฟนมันงี้ กุควรทำยังไงดีมึง แบบมันเคยมีประสบการณ์เพื่อนทิ้งแหละ กุเลยไม่อยากให้มันรู้สึกเหมือนมันกำลังโดนทิ้ง (ทั้ง ๆ ที่กุกับเพื่อนคนอื่นก็เปล่าทิ้งมันนะ...)

กุยังนั่งน้อยใจมันอยู่เลยเวลามีไรแล้วไม่ปรึกษากุแต่กุบ่นให้มันฟังไม่ได้ 5555555 กุอึดอัดว่ะ กุทำไงดีวะ

>>761 เรียนๆให้จบ เเล้วก็ชิ่งซะ พวกควย โรคจิต

เบื่อมากๆ ทำไมต้องให้กูทำยากๆ เงินเดือนก็แค่นี้ กูเครียดนะกูเบื่อ กูอยากออก จะทนไม่ไหวแล้วอะ TT

>>763 DO IT

กูเรียนอยู่ต่างประเทศ บ่น ระบายเรื่องต่างๆ ให้แม่ฟัง แล้วแบบเสียงกูสั่น ร้องไห้น้ำตาไหล แต่พยายามกลั้น แม่กูคงรู้สึกได้อะ เลยพยายามปลอม
กูไม่โอเคเลยว่ะ ทำให้เขาต้องเป็นห่วงกู เห้อ ไม่น่าโทรไปหาเลย เซงตัวเอง น่าจะรอให้เรื่องผ่านไปก่อน ค่อยเล่าให้ แม่งๆๆๆๆๆๆ

>>765 ไม่ระบายลงโม่งล่ะ

>>766 จริงๆ มันไม่เชิงระบายวะ แค่บ่นปัญหาปกติในชีวิต เจออะไรมาบ้าง เผอิญกูเสือกเซนซิทีฟขึ้นมาเฉย เหี้ย น้ำตาไหล 555555

>>767 😔

กุไม่อยากให้สรุปเพื่อนเลยว่ะ กุยอมรับเลยว่ากุไม่อยากให้เพราะกลัวเพื่อนได้ดีกว่า รู้สึกเหี้ยแต่ว่ากุอ่านนานมาก ทำไมไม่ทำเองบ้างอะ แล้วมาบอกว่าไม่แบ่งให้นี่ด่านะ แบบอะไรนะ มึงมีสิทธิ์ไร

กุอิจฉาเพื่อนที่พ่อแม่บอกว่าสอบม.รัฐไม่ติดไม่เป็นไร เรียนเอกชนก็ได้มากเลย กูไม่อยากเครียดไม่อยากมาแบกรับความกดดันอะ อยากเรียนเอกชนแต่ที่บ้านนี้มาก เหนื่อยมาก ท้อสุดๆ ไม่มีกำลังใจ แต่จะไปอิจฉาเพื่อนไม่ได้ มันเป็นคนดี มันน่ารัก กุผิดเองที่อิจฉา...

>>769 เห้ยมึงไม่ให้ดีแล้ว คือเสียเวลาอ่านเองเขียนเองอ่ะ เพื่อนมึงกะหาทางลัดเอาตัวเองสบายแล้วบอกจะด่ามึงเนี่ยนะ บอกมันด่ามาดิ่ กุจะตัดสัมพันธ์เลิกคบดู

คนคุยเก่ากู มึงเป็นเหี้ยไรมากป้ะ
เลิกคุยกับกูไปมีผัวไปชาติๆแล้วไม่บอกลากูซักคำให้กูรู้เอง กูกำลังจะทำใจได้ เสือกยังโทรมาหากูอีก โทรมาทำเหี้ยไร
พอกูบอกจะไปบอกแฟนมึงถ้ามึงยังทำตัวเหลือขอแบบนี้อีก เสือกท้าให้กูคุยกับแฟนมึง อิสัสคนอย่างมึงแม่งสมควรอยู่คนเดียว

กูอยากไปพบจิตแพทย์ มีที่ไหนแนะนำบ้าง

>>773 มีช่องทางติดต่อไหมครับ

กินเหล้านี่มันทำให้หายเครียด/ลืมความทุกข์ได้ชั่วขณะจริงป่าววะ? กูเกิดมาจะ 30 ปีแล้วยังไม่เคยแดก ถ้ามันช่วยได้ก็อยากลอง แม้จะแค่ชั่วคราวก็ยังดี

>>775 มึงอายุสามสิบเเน่เหรอวะ กะอีเเค่กินเหล้า มึงยังต้องมาถามในโม่ง มึงสามสิบเเน่เหรอ

>>776 กู40ยังไม่เคยกินเลย

>>776 ใกล้จะ 30 เป็นผู้หญิง เกิดมาไม่เคยกิน มาถามในโม่งเพราะเป็นโม่งนี่แหละ โดนคนแบบมึงด่าก็ไม่เจ็บ ถถถ
>>777 ถ้ากูไม่ได้ลองต่อไปเรื่อยๆ สักวันก็คงจะอายุ 40 โดยไม่เคยกินเหมือนมึง ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นละ (ตอนเย็นรู้สึกแย่และเครียดมากๆ) ตอนนี้อยากแดกชาไข่มุก tiger sugar มากกว่า ถถถ

>>778 เออกูแดกแต่ชาไข่มุกกับชาเขียว55555
ที่ไม่เคยกินเพราะไม่ชอบกลิ่นมัน พ่อกูชอบกินได้กลิ่นมาตั้งแต่เด็กๆเลยเกลียด

>>775 ช่วยได้นะถ้ากินเยอะพอ เพราะตอนมึงเมา(หนักๆ)อะ แค่คิดวิธีเดินให้ตรงก็ใช้พลังงานสมองไปเกิน80%แล้ว ไม่มีที่เหลือให้ไปคิดอย่างอื่นหรอก

แต่สำหรับกูที่ชอบทำตอนเวลาเครียดๆคือชวนเพื่อนไปหาร้านชิลๆโง่ๆซักร้าน แล้วนั่งคุยไปเรื่อยอะ ไม่ต้องร้านเบียร์/ร้านเหล้าก็ได้ ร้านไอติม ร้านกาแฟ ร้านนมปั่น อะไรพวกนี้คือโอเคหมด แต่แค่พวกร้านเหล้ามันหาที่บรรยากาศชิลๆ แล้วเปิดถึงดึกๆ ได้ง่ายกว่า กูว่าการที่ได้พูดคุย รึได้ระบายออกมา มันช่วยในระยะยาวได้ดีกว่า

>>779 *จับมือ* พอได้ยินแบบนั้นเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ากูก็ไม่ชอบกลิ่นเหมือนกัน แต่ตอนนั้นกูรู้สึกแย่จริงๆ คิดอะไรไม่ออก คิดแค่ว่าวิธีไหนก็ได้อยากพาตัวเองออกไปจากความรู้สึกโคตร down แม้จะแค่ชั่วคราวก็ยังดี

>>780 ขอบคุณนะ วันนี้กูไม่พร้อมเจอใครเลยอะ อยากอยู่คนเดียว

>>781 ชาบูจะเยียวยาทุกสิ่ง

ตอนนี้มันเป็นปัญหาหนักมากตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมา คือกูเอาเงินไปซื้อของฟุ่มเฟือยมา 15000 แบบไม่มีประโยชน์อะไรเลย นอกจากความสุข ช่วงนั้น(._ .) คือมันไม่ได้จ่ายรวดเดียว 15000 แต่แบบทยอย ทีละพัน สามสี่ร้อย หลายพันงี้ แบบกูชอบวาดรูป อะซื้อสีมาเล่น (สรุปเล่น3-4 ที ฝีมือกากเลยเบื่อ) อ่านนิยาย( อ่านรอบเดียว ดีที่อันนี้ยังขายต่อได้) เรื่องเกมก็เติม ซื้อสกินฮีโร่ละก็ไม่ได้เล่น... คือหมดค่าใช้จ่ายไปกับเรื่องพวกนี้เยอะมากมากตั้งแต่ต้นปีอ่ะ เครียดมากเลยเหมือนตอนโอนไม่มีสติ ._____.

คือเป็นยังเรียนอยู่และมีค่าขนม/เดือน 3000 มันเลยเป็นจำนวนที่เยอะมากๆ คือคิดว่าซื้ออะซื้อไปเหอะแต่มันเยอะเกินไปมากเลยอ่ะ ใช้เงินซื้อความสุขแต่ตอนนี้มันทุกข์มากเลย จะทำให้รู้สึกดีหน่อยก็คือตอนที่มีเงินในบัญชีเท่าเดิม... แซดอ่ะทำอะไรลงไปวะ

>>784 เหมือนกูเลยช่วงนี้กูมักจะจ่ายค่าอะไรไปแบบไม่มีประโยชน์ เหมือนมีความรู้สึกที่ว่า เจอของที่ชอบต้องเอามาเลย เงินเดือนหน้าก็ได้ใหม่เเล้ว รู้ตัวอีกทีนึงก็หมดตูด

>>784 ปกติ นานๆไปมึงก็จะรู้สึกโอเคเอง เป็นการสะสมของเก่าๆ ให้ตัวมึงใน10ปีข้างหน้ามาค้น

มีใครเคยมีอาการแบบจู่ๆก็คิดว่าเพื่อนรอบตัวไม่รักตัวเองขึ้นมาแบบไม่มีปีมีขลุ่ยป้ะ คือช่วงม.ต้น-ม.ปลายกูชอบมีอาการนี้ตอนที่สนิทกับเพื่อนในห้องได้ระดับหนึ่ง แบบมันจะเป็นฟีลอยากผลักทุกคนออกไปให้หมดให้เหลือกูคนเดียว มีแค่ตัวกูเองที่เชื่อใจได้ทำนองนั้นอ่ะ ถือว่าเป็นโรคที่ต้องไปพบจิตแพทย์มะ หรืออาการปกติของคนทั่วไป

>>787 ปกติ

>>787 เเต่ไปพบจิตเเพทย์ก็ไม่เสียหาย

>>787 กูเป็น

มึง กูโคตรเกลียดโรงเรียนอ่ะ เกลียดแบบ อค่นึกถึงก็หงุดหงิดแล้ว บางทีกูก็รู้สึกรำคาญตัวเองนะ เพราะกูรู้ว่าจริงๆโรงเรียนก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น แต่ทุกครั้วที่ต้องไปโรงเรียนคือกูให้แม่งผ่านๆจบๆไปวันๆอ่ะ รอเสาร์อาทิตย์ กูเกลัยดถึงขนาดถ่างตานอนดึกๆ เพราะกลัวว่าถ้ารีบหลับ จะต้องตื่นไปร.รเร็วขึ้น ไอ้ความรู้สึกเหี้ยนี่พอคอมโบกับความอยากตายของกูคือเหมือนบอมลง มีครั้งนึงไม่ได้แดกยาสองวัน กูจะโดดดึก ไอ้เหี้ย ตอนนี้กูนังคิดจะโดดอยู่เลย

เพื่อนกูก็มีนะ ไม่ได้โดนแกล้ง แต่เกลียดแสนเกลียด น่าจะเพราะอาจารย์คนสองคนด้วยแหละ แม่ง

และคือกูคิดว่าขนาดยังไม่ทันหมดวัยรุ่นยังเหนื่อยชห ละทำไมกูต้องทนไปอีกอย่างน้อยห้าสิบปีกัยไอ้ความทรมานของการเกิดเป็นคนด้วยวะ สู้ตายดีกว่า แม่ง

>>790 อย่าว่าแต่นักเรียนเกลียดเลย ครูเด็กๆ อย่างกูก็เกลียดดดดด ครูแก่ๆ มันเป็นอะไรวะ ต้องจับผิด เรื่องที่ผิดก็ไม่มี แต่จะเอาให้พวกกูผิดให้ได้ ต้องการให้พวกกูดูเลว เป็นอะไรรรรรรรรรรรรรรรรรรร ปล่อยให้กูอยู่สงบๆ กับเด็กๆ เถอะ มึงช่วยเอาเวลาที่มึงนินทาคนอื่นไปสอนเด็กเถอะ กราบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ไม่อยากไปโรงเรียนเลย เบื่อ

กูรู้สึกเหมือนแม่ตัวเองเป็นโรคประสาทอ่ะ(ไม่ได้ในทางแย่นะ แต่กูว่าเขามีปัญหา) แบบควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้ พอกังวลแล้วจะคุมสติไม่ค่อยอยู่ ล่กไปหมดจนทำอะไรแปลกๆ อันนี้กูพูดไม่ถูกแต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆจนบางทีกูเริ่มกลัวละอ่ะ แล้วเวลาเขาอารมณ์ไม่ดีแล้วเขาจะปากเสียอ่ะ อยู่ดีๆมาแซะกูบ้างแหละ แซะไปเรื่อยๆจนกูทนไม่ไหว พอกูเผลอโมโห(อันนี้กูผิดด้วยแหละที่ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่) เขาก็จะทำเหมือนกูโมโหเขาตลอด ทำเหมือนกูโมโหแล้วจะทำร้ายเขาทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ทะเลาะกันก็มีแต่เขานี่แหละทำร้ายกู แล้วแม่กูเป็นโรคไมเกรน เวลาเริ่มทะเลาะกันแล้วเขาจะชอบทำเป็นกินยาเยอะๆให้กูดู( คือยาที่แม่กูกินมันเป็นยาไมเกรนที่มีผลข้างเคียงอ่ะ กินเยอะๆก็ไม่ดีเท่าไหร่ ) มันบั่นทอนอ่ะ กูรู้สึกผิดชิบหาย กูจะประสาทแดกแล้ว ช่วยด้วย

ชีวิตที่ทั้งเนื้อตัวเหลืออยู่หลักสิบบาทเป็นงี้เองเหรอ T T
เพิ่งรู้ว่าข้าวสวยร้อนๆ ฉุยกลิ่นน้ำปลามันหอมอร่อยก็คราวนี้แหละ เฮ้อออออ

กูจะโดนไล่ออกไหมหนอ

มึง กูต้องการคนพิมพ์อะไรดึงสติกูหน่อย กูเป็นคนที่เคยมีความรับผิดชอบต่ำ พลังงานน้อย แต่กูเรียนรู้เรื่องได้คะแนนสอบโอเคนะ กูได้เพื่อนดีตอนม.ต้น ทำกูเกรดสูงเลยแหละ แต่ตอนนี้ม.ปลายกูรู้ตัวว่ากูแอคทีฟน้อยลงว่ะ กูติดเพื่อนเก่าด้วยแหล่ะ เพื่อนใหม่กูก็ยังไม่สนิท เป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงดูขรึมๆไม่สุงสิงกับใคร ความสนใจ อ่านอดิเรกก็ต่างจากคนในห้องมาก กูอยากได้คนมาแนะนำ มาพิมพ์อะไรให้กูรู้ว่ากูควรขยันทำงานได้แล้วที กูอยากขยันคนเดียวได้ ไม่ใช่รอให้มีเพื่อนมาดันถึงจะขยันตามว่ะ

ปล. ไม่ต้องพิมพ์คำหยาบด่าหนักๆเปล่าๆมานะมึง กูค่อนข้างอคติกับการด่าหยาบแบบไม่มีสาระไม่มีเหตุผล เรื่องมากไปก็ขอโทษด้วยนะ

เหนื่อยมากๆ กินนอนพักผ่อนเต็มที่ก็ไม่หายเหนื่อย ไม่รู้จะทำไงดี กูจะมีอายุอยู่นึงปีหน้าไหมก็ไม่รู้ เหนื่อยในทุกๆวันสุดๆๆๆ

>>795 ตัดขาดจากสิ่ง distract

ไอ้เหี้ย เสิร์น มึงแบนกูในห้องนินทาไม่พอ กูยังต้องโดนแบนในห้องกามาอีกเหรอวะ ทำเอาไฟเหี้ยของกูมอดดับในพริบตา

เหงาว่ะมึง

>>799 มีด้วยเหรอคนเหงายุคนี้

>>800 กูไง

ทำไมคนรอบตัวกูมันไม่รู้งาน ทำงานไม่เป็น ไม่มีความละเอียดอ่อน กูเบื่อ ไม่อยากทำงานกับคนพวกนี้แล้ว กูเหนื่อย จะบ้าตาย หัวควยเอ๊ย ในเวลางานเอาแต่ดูหุ้นงี้ ถ้ามึงไม่ทำงานเป้นเรื่องเป้นราวก็ไม่ต้องเข้าที่ทำงานมา อิควาย

>>802 มึงลองไปดูพวกในกระทู้โม่งว่างงาน

ไอ้โสโครกนั่นมันมาขี้บ้านกูแล้วไม่ราดอีกแล้ว ราดแต่ตูดมัน มักง่าย
พอกูพูดเดี๋ยวก็ไม่พอใจอีก ไอเวรเอ้ย มึงไปตายซักที คิดว่าการมาของมึงมันน่าวิเศษนักหรอ กูอึดอัดใจ อัดอั้นใจมากแค่ไหนมึงรู้ตัวบ้างมั้ย ไอ้เหี้ย

>>804 55555555555555 เอาอีกเเล้วเหรอวะ

ตื่นเต้นอ่ะ วันที่ 23 นี้ จะได้เจอสาวที่คุยผ่านเฟสมา1เดือน น่าจะได้เย็ดกัน ตื่นเต้น ต้องเตรียมตัวยังไงดี กับการนัดเย็ดครั้งแรกวะ ผู้หญิงซิงด้วย แต่กูหยั่งเชิงด้วยคำพูดหลายๆรอบแล้ว ดูจะมีใจและยอมเรื่องพวกนี้อยู่ คิดว่าไม่น่าพลาด
กูควรทำตัว วางตัวยังไงวะ เตรียมตัวยังไงดี นี่กูโกนหมอยรอแล้วนะ อยากให้ควยเนียนๆ

>>805 ใช่ แม่งเอาอีกแล้ว เข้าก็เข้าไปดิไม่ว่า แต่แม่งไม่ราดนี่ดิ ละบางทีนะ ขี้ในห้องน้ำแต่เหม็นออกมาข้างนอก เหม็นทั่วครัว(ห้องน้ำ ห้องอาบน้ำติดกับครัว) แม่งแดกข้าวไม่ได้เลย ลำไส้แม่งต้องมีปห.แน่ๆเลย กูอยากจะร้องไห้มา ช่วยกูด้วย

>>807 ประจานเเม่งเลย เชื่อกู คราวหน้าตั้งกล้องเเอบถ่าย

>>808 ไม่รู้จะเข้าไปอีกตอนไหนนี่ดิ หาจังหวะเหมาะๆไม่ค่อยได้ ทุกครั้งที่มันพูดว่าไปขี้ก่อนนะ อหหหหหหห กูอยากร้องไห้ ต้องมานั่งดมขี้มันกลิ่นลอยตลบอบอวน ขนาดราดแล้วนะ ถ้าไม่ราดก็นั่นแหละ โช้ะเด้ะ ซึ่งกูเจอมาหลายครั้งแล้ว อส

>>809 เพื่อนพี่มึงมาบ้านมึงทำไมวะ

>>810 มานั่งคุย เล่นเกม กินเหล้ากินเบียร์ มันชอบมาเย็นๆ แล้วก็กลับดึกๆนู้น แม่งน่ารำคาญ กูยังไว้หน้าพี่อยู่กูจะพยายามอดทน อิเหี้ยมันมันโสโครกไปอ่ะมึงงงงงงงงงงง

>>811 ฟ้องพี่มึงยัง

>>811 ไม่ก็ปล่อยให้ขี้มันลอยอยู่อย่างนั้น ให้พี่มึงเข้าไปเชยชม

>>813 ++ ลองให้พี่มึงเจอกับตัวก่อน 555

ตอนนี้มันอาจจะหนักนิดนึง แต่สู้นะตัวชั้น

>>812 ฟ้องแล้วๆ บอกตั้งแต่ครั้งที่แล้ว เออๆเดี๋ยวกูพูดให้ แต่มันก็ยังไม่ราดอีก

5555555เป็นความคิดที่ดี ครั้งหน้ากูจะไม่ราด แม้กูจะเจ็บขี้กูก็ไม่ราด กูเหนื่อยที่ต้องราดขี้ให้คนอื่นแล้ว

>>816 มึงเป็นชายหรือหญิงวะเนี่ย

>>817 ผู้หญิง ทำไมหรอ

เหงาว่ะ ตั้งแต่แมวกูตายไปกูก็รู้สึกว่าเหงาจนทนไม่ได้เลยอ่ะ อยากคุยกับใครสักคนก็ไม่มี เฮ้อ

>>818 งั้นเเน่นำให้ไปขี้ทับของเก่ามัน เเบบไม่ต้องราด

>>820 ขนาดราดแล้วกลิ่นมันรุนแรงสุดๆไปเลยนะ ถ้ายังไม่ราดไปขี้ทับนี่ ขี้กูหดพอดีจมูกกูก็ตายไปด้วยแน่ๆ ฮื้อ

เจ้านายให้กูทำงานชิ้นนึง พอทำเสร็จ ส่งเรียบร้อย ไปส่องๆดู เจ้านายไปก๊อปงานคนอื่นมาใช้เเทน ทั้งๆที่งานกูดีกว่าไอ้ห่านั่นเยอะสัสๆ กล้าพูดเลย เจ้านายเป็นเหี้ยอะไร

>>821 รอจังหวะมันออกจากห้องน้ำ มึงวิ่งไปดูว่ามันราดมั้ย ถ้าไม่ราดก็ลากมันมาดูขี้ตัวเองได้มั้ย

>>823 ถ้ามันไม่ด่ากูหรือตบหัวกูทิ่มซะก่อนคงได้555 แต่มันคงไม่ทำหรอก อย่างมากแค่หน้าเสีย กูว่ากูควรทำอะไรบ้างอ่ะถูกแล้ว ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากเพื่อนโม่ง อย่างน้อยก็มีคนรับรู้เสียงในใจกู

สงสารพ่อต้องมาเสียเงินที่ได้เกษียณงานหมดตัวเพราะหุ้น เงินมันหาใหม่ก็ได้แต่ไม่อยากเห็นเค้าเสียใจเลย แล้วยิ่งตอนนี้เราตกงานอีก จะรีบหางานให้ได้เลย!

>>825 สู้ๆนะมึง มึงทำได้!!

>>826 เฮ้!! อยากให้ครอบครัวมีชีวิตที่ดีขึ้นว่ะ ยอมเหนื่อยเลยตอนนี้

ตอนนี้อยากไปทำงานต่างประเทศยิ่งกว่าเดิมไปอีก

>>828 +1

>>825 พยายามเข้านะโม่ง

ขอบคุณทุกคนนะ จากโม่งตกงานคนเดิมเพิ่มเติมคือกำลังคิดจะบนไปปฏิบัติธรรมถือศีลแปด ชั้นไม่ไหวกับเทรนด์ตกงานตอนนี้ล้าวววว

ถามในนี้ได้มั้ย ในบอร์ดเกมมันไม่มีมู้เกมที่กูเล่น

กูเล่นเกมๆนึงอยู่กูเป็นหัวกิล มีลูกกิลที่อยู่กับกูมาตั้งแต่วันแรกที่สร้างจนถึงวันนี้(ไม่รู้จักกัน) ไม่ค่อยได้คุยกันมากมายแต่คุยบ้างอะไรบ้าง กิลกูก็ไม่ได้เก่งหรือโด่งดังนะ แทบจะอยู่ท้ายๆด้วยซ้ำ จนมาวันนึงกิลอันดับ1กับอันดับ2ของเกมมาชวนกูไปอยู่ด้วย กูควรไปอยู่กับพวกนั่นดีป้ะวะ หรืออยู่ที่เดิม

>>832 แล้วแต่มึงสิ กูไม่รู้ว่าเกมไหน เลยไม่รู้ว่า กิลมีผลอะไรกะตัวเกมบ้าง
ลูกกิลมึงกะมึงสนิทกันแค่ไหน มึงอยากไปอยู่กิลใหญ่มั้ย ทั้งหมดนี้คนตอบได้คือมึง

>>833 กิลใหญ่มีผลกับรางวัลของเกม ซึ่งกิลที่ชวนไปได้ค่อนข้างบ่อยมากๆๆๆ ส่วนลูกกิลกับกูสนิทกันขนาดนั้นมั้ย ก็ไม่นะ แต่กูรู้สึกไปเองคนเดียวว่ากูผูกพันธ์อยู่กันมาตั้งแต่วันแรกๆ กิลกูไม่เคยได้แดกเลยเค้ายังมาอยู่
คำตอบในใจกูคืออยากไปอยู่นะ มันรู้สึกสองจิตสองใจไปหมด

ทั้งชีวิตเหมือนไม่ได้อยู่เพื่อตัวเอง ทุกอย่างที่พ่อแม่มีให้คือเหมือนเตรียมไว้ให้ลูกคนเดียว พอบอกว่าอยากเรียนเหมือนพี่ก็แอบไปได้ยินพ่อแม่คุยกันว่าจะส่งไหวไหม รู้สึกเหมือนเป็นภาระ เหมือนไม่ควรจะเกิดมาแต่แรก พอเขาบอกว่ารักกูมากยิ่งทำให้กูเศร้าว่าเขาจะรักกูขนาดนี้เพื่ออะไรวะ ทั้งๆที่กูเป็นตัวที่พาให้ชีวิตลำบากแท้ๆ

กูเกลียดพวกผช ในห้องกูชห แม่งหูกู โทรศัพท์กูกูฟังเพลงเกาหลีก็มาแซะ ฟังรู่เรื่องหรออออ ภาษาไทยเอาให้รอดก่อน
อิดอกกกกกกกกกกขี้เสือกมากจ้าาาาาา ที่กูพูดๆๆๆทุกวันเนี่ย ไม่ใช่ภาษาไทยหรอ ทีพวกมึงฟังกาโวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมึงก็ฟังไม่รู่เรื่องป้ะ มึงยังมีหน้ามาเสือกรสนิยมคนอื่นอีก ไอ้พวกเหี้ยย

>>836 *รู้*
อหโมโหไปหน่อยนิ้วเบียดเลย

>>836 เค้าเเอบชอบมึงปะ

>>838 ไม่ชอบ มันเกลียดกูแน่ๆๆๆ

>>836 กูเข้าใจฟีลเลย ห้องกูมันก็เหี้ยพอๆกัน กุ๊ยสัส แล้วมันไม่ได้ชอบ มันแค่เกรียนสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน เด็กวัยกระโปกดีๆนี่เอง เห้อมมม

มันต้องการเหี้ยอะไรวะ โตจะเป็นควายแล้ว ยังทำเสียงหงุดหงิดงุ่นง่านยังกับผู้หญิง เรื่องเยอะชิบหาย นิดหน่อยทำเสียง งานการก็ไม่ทำ พอแม่ด่า+บ่นมันก็ขึ้นเสียงดัง แบบ อะไรวะ เป็นเหี้ยอะไร งี้ใส่ มันทำเหมือนที่มันอยู่บ้านเฉยๆ เกาะพ่อแม่แดก แล้วทำเรื่องเยอะเรื่องมากใส่คนอื่น มันไม่ผิดเว้ย ทำเหมือนชีวิตมันไม่เคยผิดเลย ไอ้สัสเอ๊ย กูยังสงสัยเลยว่าทำไมแม่ปล่อยให้มันขโมยเงินในกระเป๋าวะ เก็บเอาไว้แต่ละทีก็ไม่ดี แต่เสือกมาบ่นทีหลัง กับข้าวอะไรก็ปล่อย

กูเห็นพ่อแม่คนอื่นถ้าลูกไม่ทำมาหาแดกก็หักดิบ ไม่ให้มันต้องแดกอะไรเลย ประมาณว่าไม่ทำงานก็ไม่มีกิน แต่แม่กูไม่ใช่เว้ย กูงงมาก ปล่อยมันใช้ชีวิตในบ้าน อายุก็ปาจะเข้าเลข 3 ขโมยเงินในกระเป๋าไม่พอ ไม่หางานหาเงินเลยอะ แล้วมันไม่ได้ป่วยเป็นอะไรด้วย กูงงมากว่าแม่กูเป็นโรคจิตหรือแค่โง่คิดไม่เป็นกันแน่วะ กูหงุดหงิดตั้งแต่วิธีการสอนละ พอทำเหี้ยๆ ทำตัวเป็นขยะก็บอกว่านั่นคือลูก ผลสรุปคือไอ้ห่านี่ก็ยังเหมือนเดิม แม่งเปลี่ยนอะไรได้บ้าง? กูเกลียดสัสเวลามันบ่นงุ่นง่านลับหลังคนอื่น ทำได้แค่งี้ไง อะไรนิดหน่อยมันก็ใช้อารมณ์แล้ว สมองตายตอน 5 ขวบรึไงวะ ไหนวุฒิภาวะมัน

>>841 มึงก็ยังอยู่บ้านตัวเองอยู่อีกเหรอ

>>842 กูอายุห่างกับมันสิบ จะให้กูไปอยู่ไหน?? มึงออกจากบ้านตอนอายุหลักสิบกว่ารึป่าวล่ะ ถ้าเคยก็มาบอกแนวทางกูหน่อย กูจะเก็บไปคิด

ไม่อยากไปค่ายพรุ่งนี้เลย ไม่อยากไปเจอเพื่อนกลุ่มตัวเอง ทำไมกูต้องเอาความรู้สึกทุกอย่างไปผูกไว้กับแค่เพื่อนคนนี้ตลอด เหนื่อยว่ะพยายามอยู่ฝ่ายเดียว

เสียตังกับเกมไปเป็นหมื่นละ
เงินตรุษจีนที่ได้มาหมื่นหกก็หมดแล้ว
จะหาเงินมาโปะเพิ่มยังไงดี เมื่อก่อนก็เคยจิ้กเงินแม่ไปเติมเกมพันนึง

...

งานมันหายากอ่ะเนอะ แต่ก็แฮปปี้กับการที่เราสุ่มกาชาไปแล้วก็ได้อะไรดีดี แต่พอเห็นราคามันก็วาปๆหน่อยๆถ้าใช้เงินที่ตัวเองหามา ให้มันพอมี stable source คงรู้สึกดีกว่านี้ เรื่องอื่นกูว่ากูดีหมดเลยนะยกเว้นเรื่องเติมเกมเนี่ย กินก็ง่าย ของแพงๆไม่ต้องใช้ แต่การ์ดกูต้องมี -_- สกินกูต้องสวย ควยซื้อเป็น60-70สกิน เล่นใช้จริงๆแค่ 1-2 ตัว

กำลังมองหางานพิเศษเป็นติวเตอร์ภาษาอังกฤษ สอนอ่านกับพูด แต่หน้าตากูไม่ดี คิดสภาพโอตะ อ้วนดำแว่นเนิร์ดเก็บตัว แต่ตัวไม่เหม็น แล้วก็คุยรู้เรื่อง
ถ้าเค้าเห็นหน้าตากูก่อน เค้าคงไม่จ้าง...
เพราะงั้นก็ต้องหาคอร์สออนไลน์สอนเด็กเอา หรือไม่ก็ไปรับจ้างแปลซับ แปลอะไรสักอย่างหาเงินขึ้นมา ตอนนี้เป้าว่าต้องหาเงินสัก3000 แค่นี้แหละกูคงต้องหาวิธีหาเงินขึ้นมา

>>845 รับจ้างแปลหาเอาในเว็บฟรีแลนซ์ พวก fastwork

เหนื่อย พังไปหมด อยากตาย แต่ไม่อยากฆ่าตัวตาย
อยากเป็นโรคร้ายแล้วก็ตาย ให้ติดไวรัสก็ได้ จะไม่ไปหาหมอ จะนอนรอความตายอยู่ในห้องนี่แหละ แค่หายใจเข้าออกมันทรมานขนาดนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่
ก็พูดไปงั้นแหละ อยากตาย แต่ถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็คงต้องอยู่ต่อไป รีบๆจบไวๆละกัน รออยู่นะ

ดูอภิปรายไม่ไว้วางใจก็ได้แต่กำหมักในความระยำของรัฐบาลทหาร แต่ถึงจะมีหลักฐานมัดขนาดนี้กุก็เชื่อว่าพวกมันทั้งหลายก็รอดอยู่ดี ละพวกกูกับมึงๆทั้งหลายก็ต้องก้มหน้าก้มตาทำงานเสียเงินให้พวกแม่งเอาไปเสวยสุขเหมือนเดิม กุเชื่อละว่าเกิดเป็นคนชนชั้นกลางประเทศห่านี่เรียกได้ว่าชดใช้กรรมที่แท้

โตขึ้นแล้วจะรู้เองว่ามันก็ชั่วทั้งสองฝั่ง แล้วก็ช่วยรู้ตัวหน่อยเถอะ ที่ด่าคนเห็นต่างมันก็พฤติกรรมเดียวกับคนที่พวกเมิงกำลังด่าเค้าอยู่

หมดตัวกับการพนันมา 2 รอบละ เป็นหนี้ 35000

>>850 ยิงตัวตายเลยพวก ไลฟ์โชว์ด้วย

ในเล้ามีห้องการเมืองนะ
>>849 +1 จริง เลวกันหมด เลวมากเลวน้อย โกงกินเหมือนกันหมด แค่ว่าเมิงรู้เยอะแค่ไหน
กูมองว่าข้าราชการเป็นปัญหาหลักด้วยซ้ำไป รัฐบาลมันอยู่แค่4ปีก็ไป ข้าราชการอยู่ชั่วชีวิตอ่ะ อะไรเหี้ยๆที่เปลี่ยนไม่ได้ก็เพราะพวกนี้แหละ แดกกันยันแก่ ดูรฟทเป็นต้น

>>852 เห็นด้วย กูรอให้มีปฏิรูปข้าราชการอยู่เนี่ย

แม่ชอบด่าว่ากุอ่านหนังสือไม่มากพอ ทั้งที่กุก็อ่านเยอะจะตายห่าแค่เขาไม่เห็นเพราะกุอ่านในห้อง ฟังแล้วไม่อยากอ่านหนังสือเลยวะ

เจ้านายพาคนที่ทำงานไปฮ่องกง(บางคน) ตอนต้นเดือน กูไม่ได้ไป ไม่ได้อยากไปด้วยกลัวติดโรค แล้วห้ามคนที่ไปบอกคนอื่นว่าไป กลัวน้อยใจ แต่มีคนมาคุยด้วยกูเลยรู้ เสียความรู้สึกว่ะ คือจะไปก็ไปกูไม่ใช้ลูกรักกูรู้อยู่แล้ว ทำไมต้องปิดบังมีความลับ เสียความรู้สึกกับเพื่อนร่วมงานด้วยนึกว่าจะคุยกันได้ทุกเรื่อง

>>855 เพื่อนร่วมงาน is a colleague, not friend จำคำนี้ไว้แล้วอย่าไปคิดอะไรมาก ไปทำงานก็คือไปทำงาน ไม่ได้ไปหาเพื่อน งานดี เงินดี สังคมไม่ปสด. แค่นี้ก็ถือว่าโชคดีแล้วอย่างอื่นอย่าไปหวัง

อีลุงแก่ที่ทำงานมันพยายามจะเต๊าะกู ลูกเมียก็มีแล้ว หน้าก็เหียก เงินเดือนก็ห่วย แล้วก็มโนไปเองว่ากูชอบมัน สัส ขนลุก อยากจะอ้วก

กูไปวัดจีนที่นึงมา แล้วในขณะที่ยืนรับลมก็มีลุงแก่ที่เป็นผู้ดูแลวัดเดินมาคุยแบบ ทำไร เดินไปตรงนั้นได้นะ ตรงนั้นลมเย็น และอีกมากมายที่ดูเฟรนลี่
แต่คือรูปลักษณ์ลุงดูไม่ดีเลย เหมือนคนจรจัด เสื้อก็_เลอะๆดำๆ ตัวก็เลอะๆ แสบแรกคือกูกลัว กูระแวง แล้วกูก็ไม่ค่อยอยากเชื่อด้วยว่าเค้สคือผู้ดูแลจริง คิดแต่ว่าเค้าจะหลอกกูรึเปล่า บลาๆ

เค้าก็แนะนำให้กูไปไหว้พระ เข้าไปได้เลย กูก็เลยเดินไปเพราะอยากออกห่างจากเค้า เค้าก็เดินตามอ่ะแหละ ซึ่งมันปกติป่ะ เหมือนเดินมาส่งเพราะเค้าคือผุ้ดูแลวัด แต่ทำกูอึดอัดมาก จนพอเดินมาที่มีคนถึงได้เห็นว่าเค้าคุยกะคนอื่นสนิทสนม เลยมั่นใจว่าเออ เค้าคือผู้ดูแลจริง

แต่ถึงงั้นก็ก็ยังไม่อยากเข้าไกล้เค้าอยู่ดี เพราะรูปลักษณ์เค้าอ่ะแหละ แต่อีกใจกูก็รู้สึกผิดที่เป็นคนแบบนี้ มึงเข้าใจป่ะว่าภาพลักษณ์แม่งไม่ได้บอกได้ว่าคนเราดีหรือเหี้ย แต่คิดดูว่า ถ้าเค้าหล่อ สะอาด ดูดี ลุคไม่ใช่ใช่คนจรจัด กูคงไม่รังเกียจเค้าขนาดนี้อ่ะ

>>858 มึงไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก กูที่พูดได้เต็มปากว่าตัวเองค่อนข้างเป็นคนดี ก็ยังไม่รู้สึกผิดเลยนะกับอีแบบนี้ ถ้าภาพลักษณ์โดยรวมแย่ ไม่น่าไว้ใจ คนเรามันก็ไม่ผิดที่ระแวงอะ คือมันเป็นสิทธิ์ที่จะระวังตัวปะ ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ข่าวปล้นฆ่าก็มีมาทุกวัน คนไม่ระวังก็ต้องโดนลูกหลงโดนหลอกบ้าง ที่ต้องรู้สึกผิดคือมึงคีพลุคไว้ไม่ได้ แสดงออกหรือมองหยามเขาแบบโอเว่อร์เอวัง อันนี้คือผิดเต็มๆ อคติเพียบ ภาพลักษณ์เขาก็ดูเป็นงั้น อย่ารู้สึกแย่กับการระวังตัวเองเลย เรื่องมันเกิดมันกลับไปแก้ไขไม่ได้ เกิดเป็นคนไม่ดีขึ้นมาจริงคนที่แย่คือมึง

>>856 นี่ก้ไม่เคยหวังไรเลย เงินน้อย งานก้ไม่ได้โอเค เจ้านายก้ขึ้นๆลงๆ เพื่อนร่วมงานบางคนก้น่ารำคาญชิบหายชอบเอาวัยวุฒิมาข่มพูดมาก เหลือแค่เพื่อนร่วมงานอีก3 4 คนที่กุว่าโอเคสุดกับการทำงานที่นี่ เสือกเป็นงี้อะ กุจะออกเค้าก้ดึงๆไว้ให้อยุ่ด้วยกัน มารุ้ว่ามีไรไม่บอกงี้ก้เสียความรุ้สึกอะ แต่ก้อย่างที่มึงบอกแหละมันไม่ใช่เพื่อนอะ

>>860 ละเค้าไปฮ่องกงกันตอนไวรัสระบาดไม่กักตัวด้วยอีเหี้ย

เครียด เหนื่อยจะบอกตัวเองว่าไม่เป็นไรแล้ว

>>858 คุณก็ยังห่วงภาพลักษณ์ตัวเองอยู่ดี lol

ไม่รู้ว่ามันผิดพลาดไปตั้งแต่ตอนไหน
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรที่กูเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ พอรู้สึกตัวอีกทีกูก็กลายเป็นคนที่เอาแต่จะมุ่งหาจุดหมายจนไม่สนใจอะไรแล้ว อยากได้เกรดเอจนตัวสั่น เห็นแก่ตัว ทำทุกอย่างเพื่อกดคนอื่น
แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่เหลืออะไรอยู่ดี ชีวิตกูมีแต่ความล้มเหลว จะอ่านหนังสือให้ตายยังไงก็ยังผิดพลาดแบบเดิมอยู่ซ้ำ ๆ ในขณะที่คนอื่นมีโอกาสไปได้ไกลกันหมดแล้ว กูก็มีแต่ถอยหลังไปเรื่อย ๆ
อึดอัดและเครียด แต่ก็ไม่รู้จะกันไปพึ่งใครแล้ว ทั้งพ่อแม่หรืออาจารย์ ทุกคนเหมือนไม่เห็นกูอยู่ในสายตาเลย
ทุกวันนี้ได้แต่คิดซ้ำ ๆ ว่าตัวเองไม่มีอนาคตแล้ว ไม่รู้จะทนอยู่ได้ยังไงกับชีวิตที่มีแต่ความล้มเหลวแบบนี้
จริง ๆ นะ สิ่งที่กูอยากได้มากที่สุดตอนนี้ ก็แค่ชีวิตที่มีความสุข ไม่มีอะไรต้องเครียด ไม่มีอะไรต้องกดดัน แต่ก็ทำได้แค่คิด ...

>>864 ชีวิตไม่ได้มีเเค่การเรียนนะลูกนะ

>>864 การเรียนไม่ใช่ทุกอย่างจริงๆนะ อย่ากดดันตัวเองขนาดนั้น ไม่ใช่ว่าเรียนจบแล้วตายเลย ต้องมาสู้กับสังคมทำงานอีก เรียน4.00 ถ้าโอกาส จังหวะชีวิตมันไม่ได้ก็ใช่ว่าจะดี ยังต้องมีปัญหาเพื่อนร่วมงาน แล้วก็อื่นๆอีก

น่าจะเป็นโหมดสติแตกน่ะ ดึงตัวเองกลับมาให้ได้ไวๆ ละกัน นึกถึงตัวกูเอง กูโคตรไม่ใช่เด็กเรียนเลยนะ เด็กเกเรหลังห้องติดเกม ที่บ้านไม่เคร่งเรื่องเรียนเลย ตอนม.ปลายเกรดก็สามกว่าทั่วไป แต่ตอนมหาลัยแอดเข้าคณะที่ชอบ เลยเรียนได้ดี เรียนไปเรียนมาแม่งได้ 4.00 มาหลายเทอมเฉย พอได้ติดกันทุกเทอมก็ชินกับตัวเลขนี้ ละมีอยู่เทอมนึงเสือกได้ 3.94 พลาด A ไปหนึ่งวิชา ตอนนั้นเหมือนโลกถล่ม ทำมิวสิกเลยจ้า ดราม่าดิ่งดั่งคนโดนผัวทิ้งทั้งที่ไม่เคยมีผัว ถถถ ปสด.อยู่พักนึงก็คิดได้ว่ามันปสด. ก็เลยหาย และขำตัวเอง กลายเป็นความทรงจำขำๆ ครั้งนึงในชีวิต ทุกวันนี้ทำงานแล้ว เกรดมีผลแค่ตอนเรียนจบใหม่ๆ (มีผลมากทั้งเกรด ทั้งสถาบัน) แต่พอทำงานมาสักระยะเค้าดูแต่ประวัติการทำงาน ทดสอบความสามารถ เดี๋ยวนี้ไม่มีใครชายตาดูเกรดใน resume กูเลย ไม่มีใครถามถึงเลย ทั้งที่ก็อยากขิงนะเนี่ย 555

กุอ่านหนังสือเยอะแล้วทำคะแนนได้เท่าเพื่อนที่ไม่ได้อ่านตลอด เครียดว่ะ

>>868 ข้อกาหรือข้อเขียน กูก็ไม่อ่านนะ นั่งฟังในคลาสอย่างเดียว

กูรู้แหละว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์อะไรมันไม่มีจริงหรอกแต่ตอนนี้ไม่มีเหี้ยไรมายึดเหนี่ยวใจกูได้ซักอย่าง กูต้องยอมงมงายใช่มั้ย

>>870 ตอนนี้อารมณ์เดียวกันเลยว่ะ

>>870 กูก็รู้สึกเหมือนมึง เเต่ช่วงนี้เริ่มเอนเอียงไปทางศาสนาคริสต์ พระเจ้าทรงมีเเผนให้เรา เราก็เเค่ตื่นมาพบวันใหม่ต่อไปทุกวันๆ

เคยเข้าร้านข้าวละรู้สึกเป็นส่วนเกินของร้านมั้ย...
กูตอนนี้อ่ะ หิวโว้ย

กูไม่รู้ว่าตัวเองจริงๆแล้วถนัดอะไรกันแน่ว่ะ คือกูรู้แหละว่าอาชีพที่ทำมาอยู่ 10 กว่าปีนี่มันไม่ใช่อาชีพที่กูถนัด กูแค่ทำมันได้ดีพอใช้
กูแค่ตั้งหน้าตั้งตาทำมัน กูจบมาทางสายวิศวกรรม ซึ่งกูไม่ได้ถนัด แต่กูเลือกจะจบสายงานนี้เพราะหาเงินได้เยอะ หางานได้ง่าย (ในยุคนั้น)

ตัวกูตอนมัธยมเคยคิดว่าตัวเองถนัดเลข พิสิก กูทำมันได้ดีกูอยู่อันดับบนๆของห้อง แต่กูก็รู้อยู่แหละว่ากูไม่ได้ถนัดมัน กูแค่ทำมันเยอะๆ กูแค่เรียนเยอะกว่าชาวบ้าน ที่เรียนพิเศษแค่เก็งข้อสอบให้กู กูทำตามนั้นเลยได้คะแนนดี

พอมามหาลัยกูไม่เคยได้เกรดวิชาที่กูนึกว่ากูถนัดเกิน B กูแค่ถูลู่ถูกังจนกูจบมาได้เฉยๆ

มาถึงวันนี้บางทีกูก็คิดขึ้นมาว่ากูถนัดอะไรกันแน่วะ กูจะได้รู้ไม้ว่ากูถนัดอะไร
.
.
.
ความหมายในการดำรงค์อยู่ของกูคืออะไร

>>874 มึงเกิดมาเพื่อย้อนเเย้ง?

รำคาญโว้ย หยุดกรน

>>870 กูเป็นนะ ไม่เชื่อเรื่องงมงายแต่ชอบหาสิ่งยึดเหนี่ยว ถ้าเป็นพุทธกูเห็นว่ามันเป็นหลักศีลธรรมสากลในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว กูจะเน้นศึกษาศาสนาความเชื่ออื่นอ่ะ มันแฟนตาซีดี เหมือนนิยายละมั้งที่เรารู้ว่าไม่มีจริงแต่ก็ฟีลกู้ดได้

>>874 มึงลองหางานอดิเรกทำนะ มึงเรียนด้านนั้นมาตลอด มึงเลยไม่รู้ว่ากิจกรรมหรืองานอื่นๆ มันเป็นยังไง นี่ก็ทำให้มึงไม่รู้ว่ามึงเหมาะกับอะไรกันแน่ เช่นลองไปเรียนดนตรี เรียนภาษา เรียนวาดรูป เรียนพวกโปรแกรมแต่งรูปทำคลิป หรืองานอื่นๆ ที่มันเป็นงานอดิเรกมึงได้อะ จริงๆ ชีวิตคนเรามันก็แค่นี้แหละเว้ย เรียน ทำงาน หาเงิน มีครอบครัว และตายไป ระหว่างใช้ชีวิตอาจจะเหมือนอยู่ไปวันๆ ด้วยภาระหน้าที่ บางครั้งก็ทำให้ลืมไปว่าสิ่งที่มึงต้องการจริงๆ คืออะไรกันแน่

>>872 เหมือนกัน ของกูอ่านบทความหะริดมากๆแล้วเหมือนโดนป้ายยา
จริงๆกูสงสัยด้วยซ้ำว่าแกเชื่อจริงๆจังๆ หรือแค่มองว่าอยากเอาศาสนามาเป็นเครื่องมือเปลี่ยนแปลงสังคมเลยแกล้งทำเป็นเชื่อ

>>874 การที่มึงจะรู้ว่าตัวเองถนัดอะไรหรือไม่ถนัดอะไร เกิดจากการหา ลงมือทำและทำมันได้ดี อยากรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่มึงถนัดก็ลองแบ่งเวลาไปทำสิ่งที่มึงเคยสนใจ หรืออาจไม่เคยคิดสนใจ ค่อยๆลองทำไป

ส่วนตัว กูคงไม่ต้องบอกให้มึงพยายามฝึกฝนหรือพัฒนา พราะกูเชื่อว่ามึงน่าจะรู้ดีที่สุดว่าถ้ามึงไม่ใช่ประเภท born to be ก็ต้องพยายามฝึก และพัฒนามัน จริงอยู่ที่มันอาจจะไม่ดีถึงขั้นเรียกว่าความถนัดที่ดีได้ แต่กูเชื่อว่า skill มึงก็คงดีกว่าคนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย

ชีวิตมันก็แบบนี้ ตามหาแทบตาย ไม่มีอะไร วันที่ไม่ตามหามันอาจจะอยู่ตรงหน้ามึง กูคงตอบว่าอะไรคือการมีอยู่ของมึงไม่ได้ กูว่าลองหาอะไรทำ อย่ามีข้ออ้างในชีวิตเยอะ รักตัวเองให้มากๆ บางทีเราจะมีชีวิตเพื่อทำงานเหนื่อยๆ ส-อากลับมานอนเล่นโง่ๆอยู่บนเตียงก็ได้

ข้องใจชิบ ทำไมช่างเสริมสวยผู้หญิงต้องขี้นินทา,ขี้เม้าท์กันทุกคนด้วยวะ? กูฝึกงานอยู่ร้านป้ามาสามเดือน ขี้คุยกันทั้้งร้าน มันเป็นคุณสมบัติจำเป็นที่ต้องมีในอาชีพนี้รึไง? แบบว่าเอาใจลูกค้าสายเม้าท์ที่ชอบเสือกเรื่องคนอื่น???

ปล.กุก็หญิงนะ คือกูรู้ว่าช่างเงียบๆ ดีๆ ก็อาจจะมี แต่ร้อยทั้งร้อยในชีวิตนี้กูไม่เคยเห็นเลยจริงๆ

>>881 ก็ไม่มีอะไรให้ทำอะ ต้องหาเรื่องคุยเป็นธรรมดา

>>882 ประเด็นคือคุยโดยไม่ต้องนินทาคนอื่นไม่ได้เหรอ ที่เจอส่วนใหญ่จะชอบนินทาบุคคลที่สามกัน
คือ ถ้าจะถกคุยเรื่องทั่วไป เรื่องรถติด กุคงเฉยๆ ไม่ว่า แต่ปกติคุยก็คือการนินทาไปทั่ว ด่าคนนั้นนี้ แฉเรื่องญาติพี่น้อง ลูกค้าเพิ่งออกจากร้านยังเอามานินทาต่อกับคนลูกค้าคนถัดไป
คือ...เอิ่มม กูจะไม่แปลกใจ ถ้ากูเองก็เป็นหนึ่งในคนที่โดนป้าตัวเองเอาไปนินทาลับหลัง

>>883 ยากว่ะ เขาคงไม่ได้เล่นเกม ไม่ได้ดูหนัง ไม่ได้ดูละคร ไม่ได้ดูซีรีย์ เลยไม่มีอะไรคุย ทำใจนะ ไม่ก็เปลี่ยนร้านซะ เปลี่ยนตัวเราง่ายกว่าเปลี่ยนเขา ถ้าให้บอกให้มึงทำใจคงยาก

>>881 เมิงยังไม่เจอหมอฟันแถวบ้านกู ชวนแม่คุยเรื่องผัว แม่งปรับทุกข์ระบายความในใจปลอบใจ ทำเองคนเดียวทุกอย่าง แม่กูอึดอัดอกจะแตกอยากเม้ามอยด้วยแต่มีเครื่องกรออยู่ในปาก ฟังได้อย่างเดียว

>>885 เชี้ย555 อึดอัดอกจะแตก เพราะไม่ชอบหรอ? เปล่า อยากเม้าท์ด้วย!55555555

แจฮยอนหล่อมากกกกุจะตายยย

กุรู้สึกอึดอัดที่บ้านวะ คือกูอะแยกมาอยู่กับพ่อแม่ที่ตจว.เพื่อเรียนเพราะอยู่ใกล้บ้านและทีนี้พี่กูต้องฝึกงานเลยเช่าอพาร์ทเมนต์อยู่ในกรุงเทพกับยาย แล้วทีนี้พี่กุแม่งฝึกงานจะจบละอยากจะอยู่คนเดียวทั้งๆที่แม่งทำห่าเหวอะไรไม่เป็นเลยไอชุดนศษ.หรือแก้วน้ำข้าวของแม่งยังไม่ซักไม่ล้างเองเลยให้ยายทำหมด ทีนี้จะไล่ยายให้มาอยู่นี่ ยายก็ไม่อยากมาเพราะเป็นห่วง ก็ทะเลาะกันทุกครั้งตลอด กุไม่อยากสนห่าอะไรแม่งเลย กูโครตเกลียดพี่ตัวเองเลยว่ะ ทำไมแม่งถึงได้เป็นคนที่เห็นแก่ตัวขนาดนี้วะ ขอตังพ่อซื้อของแพงๆทั้งที่บ้านแม่งจะไม่มีกินอยู่แล้ว กูแทบไม่ได้ไปเที่ยวไหนหรือขอตังพ่อแม่ซื้ออะไรเลย วันๆเรียนกลับมาแล้วก็เรียนอย่างเดียว ทั้งๆที่มันก็สามารถทำงานหาตังเองไปซื้อของได้แต่ไม่ทำแล้วพลอยทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปอีก กูควรจะทำยังไงดีวะ

กูอึดอัดอย่างนึงคือ กูระบายกับใครไม่ได้ว่ะ
ไม่ใช่เพราะอะไรนะ แต่แม่งคือทุกวันนี้กูเหมือนคนไร้ตัวตนอะ!! ที่บ้านกูยังลืมว่ามีกูอยู่ด้วยเลย ในวงเพื่อนกูก็ไม่ค่อยมีใครชวนคุย โพสต์อะไรในฟีตก็ไม่มีคนอ่าน แล้วแย่กว่านั้นคือขนาดกู In box ไปทักพ่อค้า/แม่ค้า เพื่อซื้อของแม่งยังไม่อ่านกูเลยยยย!!
สรุปง่ายๆ คือกูเงาจางมากจนแม่งไม่มีใครสนใจอะ!!

>>889 อาหารแบบนี้กูเคยเป็นสมัยม.ต้นนะ ซึ่งผ่านมานานแล้ว มึงค่อนข้างเก็บตัวไปรึเปล่า แล้วก็แบบไม่เป็นที่สนใจของคนรอบข้าง ก่อนอื่นเลยนะ เวลามึงอยู่ในวงสนทนาลองแสดงความคิดเห็นของตัวเองบ้าง ยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่หน้าบึ้ง หัดเป็นคนเฮฮา อัธยาศัยดี มนุษยสัมพันธ์ดี แล้วก็นะ ถ้าหน้าตาดีก็จะมีแต่คนสนใจมึง ตอนม.ต้นกูไม่ดูแลตัวเองเลย แถมยังเอาแต่ใจ อัธยาศัยไม่ดีเท่าไร หน้าไม่รับแขก เพื่อนก็ไม่อยากคุยกับกูป้ะ ใครๆ ก็อยากคุยอยากอยู่กัับคนที่ตัวเองมองแล้วสบายใจทั้งนั้น มึงก็ลองดูแลตัวเองด้วย ค่อยๆ เปลี่ยนตัวเอง กว่ากูจะรู้ตัวก็เล่นเอากูเรียนมหาลัยแล้ว

>>890 อาการสิ พิมพ์ตก**

>>889 ทำไมมึงต้องให้เพื่อนชวนคุยวะ?? กูก็มีเพื่อนที่ชอบเม้าท์ชอบคุยกันเอง บางเรื่องก็ไม่เกี่ยวกับกูและกูไม่เข้าใจด้วยซ้ำ แต่มันไม่ควรปล่อยให้ตัวเองโดนกลืนไปในกลุ่มปะ อย่างน้อยกูก็จับประเด็นที่พวกมันจะคุยกันแล้วพูดบ้าง มันก็เฮฮา กลมกลืนกันไป มัวแต่ให้มันชวนคุยกูว่าชาตินี้มึงก็อยู่อย่างจืดจางนี่แหละ กูก็ชวนคุยไม่เก่งนะ แต่ถ้าอยากอยู่ในวงสังคมก็ต้องปรับตัว ไม่ใช่ปล่อยเลยตามเลยแล้วมาเนือยนอยด์ทีหลัง จะเรื่องไร้สาระห่าไรก็ลองชวนคุยไปก่อนดิ

โพสต์ลงฟีดไม่มีคนอ่านก็ปกติปะ ดูจากที่มึงไม่ได้ลองชวนเพื่อนคุยก่อน มันจะมีใครอยากคุย กูก็ไม่มีคนอื่นมาสนใจนะ มีแต่เพื่อนนี่แหละมาตอบ มึงควรเริ่มจากเพื่อนมึงก่อนเลยนี่แหละ แล้วไอ้เรื่องพ่อค้าแม่ค้าไม่ตอบเนี่ย มึงก็จี้ๆ มันไปเลย คุณภาพไม่มี ตอบช้าลีลาก็หาร้านใหม่ไปซะเลย ใช่ว่าทักไปทุกร้านแล้วมันจะทำแบบนี้สักหน่อย อย่าเอาเรื่องพวกนี้มานอยด์เลย ทำใจสู้ไอ้สัส

ข้างหมู่บ้านกุเป็นเทศบาลแล้วแม่งจัดงานคอนเสิร์ตบ่อยชิบหาย อีเหี้ย เอาภาษีกุไปถลุงตลอดอะอีควาย เสียงก็ดังสัส มีจุดพลุด้วย

วันนี้กูเพิ่งสังเกตุว่าพระจันทร์ขึ้นทางทิศตะวันออก
สมัยก่อนกูนึกว่าจันทร์ขึ้นทางทิศตะวันตกตอนพระอาทิตย์ตกดิน
หรือกูไม่ได้คิดนะ
กูงงไปหมดเเล้ว... สรุปว่าพระจันทร์ขึ้นทางทิศตะวันออกใช่ไหม

>>894 ยืนยันที กูสับสนไปหมดเเล้ว

>>894 บ้านกูตอนเย็นๆจะเริ่มเห็นพระจันทร์ทางตะวันออก เที่ยงคืนจะอยู่บนหัวเหนือบ้านพอดี แล้วพอใกล้เช้าตีสี่ตีห้าก็ร่วงไปทางตะวันตก

>>894 ขึ้นกับเวลาตกฟากด้วย โดยปกติดวงจันทร์แม่งก็ขึ้นทางเดียวกับพระอาทิตย์นั่นแหละ

กูโคตรอยากให้เกิดเรื่องดราม่าอื่นกับแม่กูเลย เพราะเวลาเขามีดราม่าหรือทะเลาะกับใคร เขาจะเป็นพระเจ้าที่ดีสัสๆ พูดจาดี ไม่ค่อยบ่น แต่พอเวลาชีวิตปกติสุข เขาจะชอบมาหาเรื่องด่าพวกกูกับคนในบ้าน ซึ่งช่วงนี้พึ่งมีเรื่อง แล้วกูบอกเลย เขาพูดดีๆ ตามใจ 55555

>>898 พระแม่*** สิ

น้องกูสูบบุหรี่ไฟฟ้า เพิ่งจบม.6ไม่ถึงปึ เขาเป็นคนเรียนเก่งนะ ออกไปแนวเด็กเรียนระดับนึงเลยอะ แต่เหมือนม.6เขาเปลี่ยนไป เขาบอกว่ากลุ่มเพื่อนเขามันอยู่ห้องอื่นหมด แล้วกูก็ไปรู้ว่ามันไปคบกับพวกที่ชอบสูบบุหรี่กัน

ตอนแรกกุคิดว่าแม่งน่าจะไม่อะไรหรอกมั้ง แต่คือกุนอนห้องเดียวกัน แล้วมันนอนก่อนกุ กุเข้าไปปุ๊ป ไอ้เหี้ยกลิ่นไรวะ กุสงสัยเลยลองค้นในห้องดู แม่ง บุหรี่ไฟฟ้า เอาจริงๆกุเคยเห็นแหละ แต่มันอ้างว่าของเพื่อน กุก็โง่ไปเชื่อ ไอ้สัสเอ้ย

กูด่าพวกสูบไปเยอะนะ ไม่คิดว่ามันจะเกิดกับชีวิตกูอะ กูควรทำยังไงอะ บอกให้มันเลิกหรอ หรือควรเอาของมันไปทิ้งเลย ตอนนี้กูไม่โอเคจริงๆ

>>900 กูว่าอย่างน้อยมึงก็ควรคุยไม่ให้มันสูบในห้อง เอาของไปทิ้งถ้าแม่งเป็นพวกหัวร้อนง่ายท่าจะเป็นปัญหา

>>900 อย่าใช้วิธีทิ้ง ถ้าจะทำให้ยึดหรือซ่อนแทน พวกข้าวของที่เด็กมันซื้อมา ขืนเล่นเอาไปทิ้งขว้างมันมีแต่จะยิ่งโกรธ ต่อต้านมึงหนักไปอีก (ยกเว้นยาบ้าก็ว่าไปอย่าง)

>>900 ใช้วิธีทำลายจากข้างใน ปรับเปลี่ยนอะไรนิดหน่อย เเล้วรอเวลาให้มันพัง

ทำไมเวลากูได้พักบ้าง ทำงานบ้านไปเรื่อยๆ ไม่ได้ทำไปเมื่อวานเพราะจัดห้องตัวเองเสร็จก็หลับยาว แม่ดันด่ากูว่าไม่ช่วย แต่ตอนพี่กูตอนวัยเท่ากูช่วงหยุดไม่เห็นจะด่า เพราะกูเป็นผู้หญิงแล้วพี่เป็นผู้ชาย? แต่กูพึ่งหยุดมาได้สามวันเอง นางจะรีบด่ากูไปไหน กูไม่ค่อยพอใจเลยที่แบ่งสองมาตรฐานแบบนี้ พี่กูไม่เห็นเคยทำงานบ้าน นางไม่เห็นด่าแรงๆเลย ส่วนกูคือไม่กล้าเอาโทรศัพย์หรือคอมมาเล่นให้แม่เห็นแล้ว แม่งเหมือนเป็นลางว่าระเบิดจะลงในภายหลังTT กูก็ช่วยทำงานแล้ว เงินก็ไม่ขอ เที่ยวก็ไม่ไป กูอยู่ดีๆยังจะเอาไรกับกูอีก

บอกให้สูบเป็นที่เป็นทางก็พอแล้วมั้ง
ยิ่งห้ามยิ่งดุแม่งจะติดหนักเพราะตื่นเต้นเวลาแอบทำ

>>865-867 กูคือ >>864 เอง เพิ่งกลับเข้ามาตอบเพราะเพิ่งผ่านช่วงสอบไป
อยากจะบอกว่าขอบคุณทุกคนมาก ๆ ที่มาตอบ ถึงแม้จะเล็กน้อยก็ทำให้กูรู้สึกดีขึ้นได้บ้างจริง ๆ
หลังจากนี้กูก็หวังแค่ว่าตัวกูจะเข้มแข็งมากขึ้นนะ . . .

อีดอก ทีกูยุ่งของของมัน มันยังขี้หวงขี้เหนียว ทีมันมาหยิบของกูแล้วเอาไปใช้ ขอคืนเพราะกูจะใช้มันก็ยึกยักลีลา อีสัส คือเป็นเหี้ย***อะไร***มากมั้ย โมโหเลยว่ะ ทุกวันนี้ของจะแดรกกูก็ไม่อ้อนวอนไปขอหรือแย่งแดกจากมันแม่งแล้ว คือกูแทบจะไม่ไปยุ่งด้วยแล้ว มีแต่ของกินกูอะโดนแย่งตลอด กูไม่ได้อยากจะใจแคบนะ แต่คิดแล้วแม่งน่าโมโห นิสัยมันอะที่กูใจแคบได้ขนาดนี้ แบตโทรศัพท์จะหมดทำไมกูต้องมาบอกขอสายชาร์ทของตัวเองคืนด้วยวะ คราวหลังกูเอาไปซ่อนแม่งละ อย่าใช้ของกูเลยไอ้เหี้ย

กูไม่เข้าใจทำไมพ่อแม่สองมาตราฐานวะ พอสองมาตราฐานลูกคนที่พ่อแม่ตามใจก็ดูจะใจกล้ามาก ขอระบายนิดๆนี่เป็นเรื่องของกูกับคนในบ้าน

แบบกูเป็นน้อง พ่อกับแม่ชอบให้กูช่วยงานอาชีพเขาอ่ะมึงกูเริ่มมช่วยพ่อแม่ทำงานในคอมตั้งแต่ม.2ม.3จนปัจจุบัน
แบบพิมพ์อกสารตัดต่อรูปทำไวนิลทำนู้นทำนี่บางทีแม่กูก็ชอบเอากูไปช่วยงานที่ทำงานทำงานบางทีพ่อก็พาไปยกของขนของ กูก็เข้าใจนะว่าคนเป็นลูกมันก็ต้องช่วยบ้างไรบ้างเพราพเขาเหนื่อยแต่กูไม่เข้าใจตรงที่แรกๆกูตัดต่อรูปไม่เป็นโฟโต้ช็อปคือศัตรุมากแบบเหี้ยอะไรวะเยอะแยะไปหมด พอกูบอกเขาว่าทำไม่ได้เขาก็บอกว่าศึกษาสิ หาเอาสิ อ่ะกูก็หาจนกูได้พอถูไถตามประสาคนเรียนด้วยตัวเอง กูทำงานให้ไม่ดีก็ด่ากูไม่ให้เงินค่าขนมกูอีก บางทีมาให้ช่วยตอนกูเปิดเทอมกูบอกมีงานมีการบ้านเขาก็บอกว่าทำให้ก่อนไม่ได้ไง? ดีเนอะเลี้ยงมาใช้ไม่ได้และอีกสารพัดจนกูยอมทำให้แล้วงานทีนึงไม่ใช่น้อยๆกว่าจะเสร็จนุ้นตี2ตี3ด่ากูอีกว่าเล่น นอนดึกเลยตื่นสายสมน้ำหน้า กูก็พยายามไม่แย้งเขาเพราะกูกลัวโดนตี คือเขาเคยฟาดจนแขนกูเขียวเพราะตอนนั้นกูโมโหที่กูไม่มีสมาธิทำข้อสอบเลยเพราะนอนน้อยจากที่เขาใช้กูทำงานกูเลยประชดไปเขาเลยฟาดมา

ก็พยายามนิ่งๆนะแต่กับพ่อแม่กูไม่ค่อยเท่าไรแต่มีลูกรักพ่อแม่ที่กูชอบมีปัญหาด้วย กูมีพี่ชายกูที่อายุห่างกันเกือบ7ปี มันเป็นลูกรักพ่อแม่ไงไม่เคยโดนใช้งานเลย แบบถูพื้นก็กูล้างจานก็กูล้างรถรดน้ำต้นไม้ก็กู ตอนมันติด0ติดร.ตอนเรียนมัธยมครูให้คัดเนื้อหาไป10แผ่น มันไม่ทำมันให้กูทำ พอไม่ทำก็มาต่อยมาชกจนกูต้องยอม พอสวนกลับบ้างแบบมันชกกูตีคืนงี้มันจะไปฟ้องแม่แล้วแม่ก็จะตีกับด่ากูคนเดียวว่าไปทำพี่ทำไม

กูล่ะเบื่ออออ

>>908 รีบไปหาห้องเช่าอยู่คนเดียวละไม่ต้องกล้บบ้าน แต่หาแหล่งเงินเดือนก่อน เอาให้พอพึ่งตัวเองให้ได้ ละเทพี่มึงเลย

>>909 กู908นะ กูว่าก็จะทำแบบนั้นอยู่แต่ต้องรออีกพักมหญ่เลยกว่ากูจะสร้างจัวออกไปได้

ปวดเยี่ยวววววววว อ๊ากกกกก มาปวดไรตอนนี้

ถ้าเป็นผู้ชาย>หาอะไรมารัดไว้
ถ้าเป็นผู้หญิง>มีแต่ท่านั่งยองอย่างเดียว โดยชันขาขึ้นข้างนึง อีกข้างพับสอดข้างใต้ ใช้ส้นกดปิดรูฉี่เอาไว้
ถ้าทำตามนี้ ให้ตายยังไงก็ไม่ฉี่แตก
สามารถนำท่าผู้หญิงไปใช้กับการกลั้นอึได้ด้วย (แต่ต้องนั่งยองหรือคุกเข่าเท่านั้น)

บรรยายโดย: ปรมาจารย์ผู้สรรหาวิธีเอาชีวิตรอด จากชีวิตจริง...กรั๊ก

>>912 เรียบร้อยละ ได้ปลดทุกข์ตามหวัง

ใช่สิไอสัส กูไม่ใช่เพื่อนรักมึงหนิ กูไม่ค่อยออกไปเที่ยวกับมึง กูไม่ได้แดกเหล้ากับมึง กูไม่ได้คุยเก่งพูดเก่ง กูมันน่าเบื่อ มึงก็คงไม่อยากอยู่กับคนน่าเบื่ออย่างกู ตอนนี้มึงก็คงร่าเริงสนุกสนานส่วนกูคิดเรื่องมึงทุกวัน อึดอัด นั่งร้องไห้ที่มุมห้องทุกวันแต่มึงก็ไม่เคยใยดีกูอยู่แล้ว กูทำดีแทบตายสุดท้ายมึงก็ทำกับกูอย่างนี้ เวลามึงไม่มีใครกูก็อยู่กับมึง แต่เวลากูอยู่คนเดียวใครแม่งอยู่กับกูบ้าง

>>914 เเน่เหรอว่าเเค่เพื่อน

อิเหี้ย 3bb แม่งเน่าสัด

>>915 เด็กผญก็งี้แหล่ะ หวงเพื่อนเหมือนหวงแฟน

ขอระบายหน่อยเหอะ เรื่องที่บ้านกูเอง

คือพ่อกูอ่ะคลั่งศาสนาเว้ย ถวายให้วัดทำอะไรให้วัดหมดจนบ้านใกล้ถังแตกแล้วอ่ะ (ไม่ใช่วัดชื่อดังนั่นนะบอกก่อน) แล้วแบบอยู่วัดมากกว่าบ้านอีกอ่ะ ก็ยังดีที่อย่างน้อยยังมาบ้านตอนที่แม่ไม่อยู่(มันไม่มีใครอยู่เฝ้าบ้าน อย่างกูกับพี่คือเรียนตจว. ปกติแม่เลยอยู่บ้านคนเดียวเลย)

มันมีทางไหนที่จะบอกเขาได้ไหมว่ามันเยอะไปแล้วอ่ะ อย่างน้อยให้เขาคิดได้ก็ยังดี(แม่เป็นข้าราชการชั้นกลาง ๆ ไม่แย่มากแต่ถ้าถังแตกขึ้นมาก็ไม่ไหวแน่ ๆ)

>>918 ประชดเเม่งสิ เเบบ
อ้าว ก็อดข้าวตายไปสิพ่อ จะได้ได้บุญไวๆไง

>>918 พวกโง่คลั่งลัทธิโล้นเเม่งก็โง่วันยังค่ำ ต้องให้เเม่งถังเเตกขึ้นมาจริงๆถึงจะรู้สึก

>>918 เมิงขอตังเขาบ่อยๆเยอะๆสิ ให้รู้ว่ามันไม่พอ ค่าเทอม ค่ากิน ค่าหอ ค่าทำรายงาน เอามาเก็บไว้ส่วนนึง ใช้จริงส่วนนึง พอคชจเยอะเขาก็ต้องเลือกว่าจะจ่ายอะไร

>>921 อันนี้กูเคยลองอยู่ช่วงหนึ่ง สุดท้ายเขาบอกเห็นแค่เขาเป็นแค่ถังเงินหรือไงไม่เห็นสนใจเขาเลย (อยากบอกว่าจะสนได้ไงในเมื่อไม่อยู่บ้านเลย ตอนอยู่กับวัดกูก็ไม่อยากรบกวนเดี๋ยวหาว่าเป็นมารผจญไปขวางทางบุญเขา)

กรรมจริง ๆ

ปล. ถ้าไอดีเปลี่ยนคือตอนพิมพ์ >>918 กูอยู่นอกบ้าน ไม่ต้องตกใจ แต่ขอบคุณมากที่บอกเล่าวิธีนี้มา อาจลองเสี่ยงอีกครั้งแต่จะซอฟต์ ๆ ลงเผื่อเขาจะคิดได้

>>918 น้ากูพอกัน เป็นผู้หญิงด้วย
เป็นข้าราชการ ติดหวยด้วย แต่ถูกก็เอาเงินส่วนนึงไปถวายวัดตลอด แล้ววัดที่แกศรัทธานี่อยู่โคตรไกลจากที่แกอยู่ คือแกอยู่นราธิวาส แต่วัดอยู่อุทัย แล้วต้องมาวัดแทบทุกเดือน ครั้งละ 3-4 วัน
ไลน์กลุ่มครอบครัวก็ชอบส่งธรรมมะมาให้ดู ล่าสุดส่งสวดมนต์ต้านโควิด วันหยุดแทนที่จะอยู่กับครอบครัวก็หนีผัวมาวัด คนในบ้านก็เซ็งนิดๆ แต่เขาไม่พูด แม่กูถึงขนาดออกจากไลน์กลุ่มเพราะรำคาญอะ คิดดู

ป่านนี้ญาติกูยังหาว่าขี้เกียจเรียนอีกเพราะตัดสินใจจะหยุดเรียนในวันจันทร์ที่จะมาถึงอยู่เลย แต่จุดที่มีคนเป็นโคโรน่าห่างจากมหาลัยกูไม่ถึงกิโลดีเองนะ หน้ากากก็หมด หาซื้อไม่ได้ ลอง DIY ใช้เองก็ไม่รอด T T จะให้เลือกระหว่างเรียนไม่จบกับมีโอกาสเสี่ยงตายรึไงวะ แล้วยังมาพยายามล้างสมองที่บ้านกูว่าวิตกกันมากเกินไปอีก ประสาทฉิบ

การที่ไลน์บล็อคได้แต่คนโดนยังเห็นชื่อเห็นรูปได้มันจะมีประโยชน์อะไรว่ะ เดี๋ยวก็แคปกูไปนินทาอีกข้อความเก่าก็ยังเห็น แทนที่จะบล็อกแล้วหายไปเลย

ตูดกูเป็นตะคริวที่ๆคนเยอะๆว่ะช่วยด้วย

ถึงจะเป็นโม่งแต่กูก็อยากบ่น เมื่อวานเพื่อนกูยืมเครื่องกูไปเม้นโม่งเรื่องนึงซึ่งโชว์โง่หน่อยๆ ไอดีกูเมื่อวานป่นปี้หมด แต่ไม่เป็นไรเพราะยังไงก็โม่งแหละ เห้อ

กูชอบเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
แต่กูมีเมียกับลูกแล้ว
แต่เอาจริงๆเด็กคนนั้นก็เหมือนจะมีแฟน
แต่บอกกูว่าไม่มี กูมูฟออนไม่ได้เลย
อยากคุยแต่คุยไม่ได้เวลาไม่ได้ทำงานร่วมกัน
ได้แต่เปิดไลน์ดู สเตตัสของเขา ตลอดเวลา

คนคุยที่หายออกไปจากชีวิตกูนานแล้ว อยู่ๆวันนี้ก็ทักมาหากูอีกครั้ง กูเจ็บปวดที่ใจมากกูพยายามที่จะไม่ตอบแชทเค้าในตอนนี้ กูยังต้องการเค้าแต่กูเจ็บ

>>928 ตัดเด็กคนนั้นออกไปซะ มึงเชื่อกู

กูซื้อหนังสือมาซ้ำ แล้วกูแกะไปแล้วด้วย ทำไงดีวะ เสียดายเงิน

มีคำถามาถามโม่งหว่ะ ถ้าคนที่รักมึงที่สุดเค้าได้ตายจากไป มึงจะยังทำตัว/มีพฤติกรรมที่ทำให้เค้าเสียใจมากที่สุด ทำร้ายจิตใจเค้ามากที่สุดอยู่ไหม? หรือว่ามึงจะเป็นตัวของตัวเองไปเลย เหี้ยกับคนที่มึงเกลียด/ถูกรังเกียจแบบไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น และจะทำเรื่องเหี้ยๆสุดที่ไม่กล้าทำตอนเค้ามีชีวิตอยู่ไรงี้ไหม

จนถึงตอนนี้มีใครมีอาการป่วย ตัวร้อน คอแห้ง เมาไข้ บ้าง และเป็นมานานเท่าไรแล้ว

>>931 ประกาศขายมือสองในกลุ่มหนังสือมือสอง บอกไปว่าเป็นมือสองสภาพดี เพราะเพิ่งแกะ

>>932 ถ้าเรื่องเหี้ยๆที่ว่ามาไม่ได้เป็นสาเหตุให้เค้าตาย ก็คงไม่เปลี่ยนนะ แต่ก็อาจจะไม่ได้เหี้ยไปกว่าเดิม

จริงๆ กูแค่อยากให้ใครสักคนสนใจกูจริงๆ ว่ากูคิดยังไงเป็นยังไง อยากให้ใส่ใจสนใจจริงๆสักครั้งใครก็ได้ กูรู้สึกโดดเดี่ยวชิบหาย รู้สึกเป็นส่วนเกินของทุกๆสังคมที่เข้าไป ไม่ต้องพูดถึงในบ้าน บ้านกูไม่อบอุ่นเลยสักนิด อยากกอดใครสักคนที่เขาหวังดีกับเราโดยที่ไม่ปฏิเสธตัวตนของเราเองจริงๆ

กูใส่กางเกงในตัวนี้มา4วันแล้ว..

>>937 ถ้าเป็นหน้าหนาวกจะไม่แปลกใจ แต่แม่งหน้าร้อนด้วยนี่ กู...อืม

>>936 ตุ๊กตา หมอนข้าง สัตว์เลี้ยง ต้นไม้

>>938 กูลืมถุงกกน. มาตจว. ไม่มีร้านมากมายด้วย + กูมากับเพื่อนร่วมงานที่ไม่สนิทมาก ถามหาร้านกกน. ในเวลานี้โดนล้อลับหลังแน่ๆ

>>940 มึง คือ เซเว่นมีกกน.ขายโว้ย

>>937 ฉุกเฉินจริงๆมึงใส่ผ้าอนามัยรองแล้วเปลี่ยนทุกวันก็ยังดีนะมึง คงช่วยเรื่องกลิ่นได้บ้าง

>>941 แถวนี้ไม่มีเซเว่นเลย กูโง่เองที่ไม่แวะซื้อ ฮือออออออออ
>>942 กูจะใส่ได้หรอ

ขอถามความเห็นแบบแรมด้อม ระหว่าง
- ชีวิตไม่มีไรดีเลย เลยไม่มีความสุข
- ชีวิตดีมากแบบที่ควรจะมีความสุขมากๆ แต่กลับไม่มีความสุขเลย
สำหรับพวกมึง แบบไหนแย่กว่ากันวะ

>>944
- ชีวิตไม่มีไรดีเลย เลยไม่มีความสุข
อับจนหนทาง ทำได้เเค่จมทุกข์ ถึงรู้ว่าทำยังไงถึงจะสุข ปัจจัยก็ไม่พอ

- ชีวิตดีมากแบบที่ควรจะมีความสุขมากๆ แต่กลับไม่มีความสุขเลย
มีทุกอย่างครบ เเต่ไม่มีความสุข ขึ้นอยู่กับตัวคนคนนั้นว่าเขาจะโง่จนหาวิธีเเก้ไม่ได้รึเปล่า

ทั้งนี้ทั้งนั้น ขอให้ปฎิบัติตามหลัก อริยสัจ4 หาคำถามได้ ถึงจะหาคำตอบได้ สาธุ

>>943 พูดงี้แสดงว่าปู้จายสินะ เห็นผช.บางคนเขาชอบใช้ผ้าอนามัยรองกางเกงในนะ เห็นว่าให้เย็นไข่ หรือใส่ประจำเลยก็มี บางคนก็เอาไปรองพื้นรองเท้าให้เย็นด้วย (แต่ต้องเป็นพวกรุ่นที่มันคูลลิ่งๆอะไรพวกนี้อ่ะ)

มีคนเคยโดนเว็บนี้บูลลี่จนฆ่าตัวตายปะวะ เพราะรู้สึกส่วนเเย่เว็บนี้มันเยอะกว่าส่วนดี

>>940 โดนล้อลับหลัง? ไอ้เหี้ยเอาจริงดิ นี่พวกวัยทํางานยังจะทําตัวเเบบนี้กันอีกหรอวะ เเล้วไอ้พวกลับหลังเนี่ยไม่กลัวเขาเดินมาต่อยหน้ารึไงวะ

เวลารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ตอนนี้เหมือนเป็นนีทดีๆเลยมึง กูทำอะไรก็ไม่ถูกใจเค้าจนอยากออกมาอยู่คนเดียว แต่ก็ต้องจ่ายเงินเยอะแยะ ตอนนี้มีโควิดกูก็กักตัวอยู่บ้านอย่างเดียว กูอยากออกไปกินเค้ก ทำอะไรให้เลิกฟุ้งซ่าน ไม่ต้องอยู่บ้าน ให้เค้าว่า (อยู่บ้านเล่นเกม อ่านการ์ตูน ไม่มีไรทำ) ว่าทำไมไม่อ่านหนังสือ ไม่รู้ดิ เซ็งไม่อยากฟังเค้าบ่นละอะ

>>947 เหมือนเคยได้ยินแว่วๆที่มู้เกมส์ในnetwatchมั้ง แต่ไม่รู้จริง/เท็จ
กูเน้นหาสาระ เบื่อห้องนินทาขี้คุยเก่งบูลลี่ ไร้ประโยชน์

ทำงานกับคนเก่งทั้ง clever ใบปริญานอกทั้งนั้น แต่ก็ทำใจ คิดคนละแบบ เราขาลุยลงไปทำจริงเห็นปัญหา แล้วนำมาผูกสูตร แต่พวกเด็กนอก ไสตล์ชิว สั่งอย่างเดียว ทำห่าไรก็ไม่เป็น ใช้คนเป็นอย่างเดียว คิดก็ไม่เป็นหา outcome ก็ไม่ได้ ไม่รุ้เขารับมาทำห่าอะไร พอมีปัญหาก็ฟ้องนาย นายก็มาด่ามาขู่ คงทำงานกับที่นีสักพัก ถ้ายังใช้ระบบแบบนี้ บริษัทก็คงมีพวกอีโก้สูงๆ ไสตล์เด็กนอก เราก็แค่คนโง่ที่ทำงานให้คนฉลาด

โควิดสถานการณ์ไม่ค่อยดี แต่แฟนกูร้องๆจะไปตจว ห่าเอ๊ย ไม่ไปก็งอน ไปก็เสี่ยง ไม่รู้จะไปเจออะไรบ้าง แพนิคไปป่าววะ คือกูเชื่อเรื่องอยู่บ้านจะปลอดภัย ไม่ต้องเจอใครมากมาย

>>952 เอาจริงๆ ถ้าพูดตามตรงถ้ามึงอายุไม่เเก่ใกล้ลงโลงเช่น50-80ถึงมึงติดก็ไม่ตายหรอก ไอ้โรคนี้ที่ตายก็พวกเเก่ๆทั้งนั้น เเต่อยู่บ้านก็เซฟกว่าจริงๆอะเเหละ มึงไม่ลองหาจังหวะทําอย่างว่ากับเเฟนเเทนหละวะเเล้วกล่อมให้ไม่ต้องไปเที่ยว5555555

>>953 อายุน้อยติดแล้วปอดบวมก็ต้อง ICU นะ มีเงิน?

>>946 ขอบคุณมาก วันนี้กูจะได้เปลี่ยนที่บ้านละ คันชิบหาย
>>948 มันก็พูดลับหลังที่เจ้าตัวไม่รู้นั่นแหละ ตอนนั่งรถมายังได้ยินพูดถึงคนนู้นคนนี้ไม่ดีเลย พูดถึงรูปร่างคนอื่น สงสัยนั่งทำงานอย่างเดียวเลยลงพุงลงคอลงตูด รวมไปถึงว่าป้าฝ่ายบัญชีเวลามีปัญหากับคอมก็ชอบมาถามน่ารำคาญ ไหนจะว่างเด็กใหม่มาจากต่างจังหวัดที่สั่งนมเย็นในร้านกาแฟอีก
กูเลยกลัวมันนินทากูบ้าง

>>953 pls check your fact ไม่มีวัยเด็ก-วัยทำงานที่ตายเพราะโรคนี้เลย? 0%เลย? คนเป็นหนักประมาณนึงถึงจะรักษาหายแต่ปอดเสียหายถาวรนะรู้ปะ
มึงแม่งพูดเหมือนพวกบอก สดแตกนอกไม่ท้องหรอก อะ คิดว่าตัวเองจะไม่ซวยตกไปอยู่ใน 1%ร้อก สักพักก็ท้อง

>>952 อยู่บ้านไปเหอะมึง ไม่งั้นได้ติดโควิดปอดโดนแทะเป็นปลวกแน่

เฟบชิบหายแต่ก็ต้องบอกกับตัวเองอยู่เรื่อยๆว่ากุไม่เป็นไร กุต้องไม่เป็นไร เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ทั้งๆที่ที่ผ่านมามันก็ไม่เคยจะดีขึ้นเลย เหนื่อยแล้ว ไม่อยากปลอบตัวเองแบบนั้นอีกแล้ว

กูอยู่เมกา จะกลับไทยดีป่าววะ ที่ไหนแม่งเสี่ยงกว่ากัน

>>956 อันนี้จริงมากมึง วัยไหนก็ตายได้ถ้าไม่แบบแข็งแรงพอ ถ้าแบบแมทธิว ลิเดียเงี้ย โอกาสปอดเป็นแผลแรงๆหลังมีภูมิต้านทานเชื้ออาจจะไม่หักเท่าพวกมนุษย์ออฟฟิศ ลงพุง นอนดึก สายปาร์ตี้ ซึ่งวัยรุ่นๆสมัยนี้กูเอาตรงๆเลยว่าเด็กแต่วัย สุขภาพไปใ้กลโลงกว่าคนแก่อีก

>>959 ไทย​ อย่างแน่นอนเลย​ มึฃอย่ากลับมา

หลายวันมานี้กูมีเรื่องอึดอัดใจมากๆ คือเมื่ออาทิตย์ก่อนป้าที่เคยเลี้ยงกูมาตอนเด็กๆเค้าทักมาบอกว่าลูกเค้าจะเอาการ์ดแต่งงานมาให้ที่บ้าน กูก็ตอบตกลงไปแล้ว แต่แม่กูบอกว่าจะไปบอกเค้าว่าอยู่บ้านทำไมเพราะบ้านรก แล้วก็โกหกใหญ่โตว่ามีคนอยู่บ้านแค่กูคนเดียว กูก็ออกไปรับการ์ดงานแต่งพี่แค่คนเดียว ตอนแรกกูมุ่งมั่นว่าจะไปมาก แต่ผ่านไปไม่กี่วันโรคมันระบาดหนักเรื่อยๆจนกูกังวลมาก สุดท้ายกูก็ตัดสินใจว่าจะไม่ไป รู้สึกผิดโคตรๆอ่ะ งานจัดเมื่อวาน แล้ววันนี้ป้าก็ทักมาว่าคิดถึงกู แม่งอึดอัดเข้าไปใหญ่เลยอ่ะมึง กูไม่รู้ว่ากูต้องทำตัวยังไง เพราะว่าไม่ได้ไปมาหาสู่กันเกือบๆสองปีได้แล้ว กูอึดอัดมากยังไม่กล้าตอบแชทป้าเลย รู้สึกผิดที่กูไม่ได้ไปงานแต่งพี่เค้ามากอ่ะ เพราะกูเองก็สนิทกับพี่เค้าด้วย โคตรแย่เลยมึง

>>962 ไปอีกทีตอนงานศพ

>>962 ไม่เป็นไรนะ กูว่าป้าเค้าเข้าใจสถานการณ์ กูไม่รู้ว่าบ้านมึงมีปัญหาอะไรกันรึเปล่า แต่กูว่าถ้ามึงยังรู้สึกดีกับป้า ก็ทักไปคุยกับเค้าบ่อยๆก็ได้ แค่ไม่ห่างเหินไปนั่นก็ถือว่าดีแล้ว

คะแนนสอบเพิ่งออก ได้ต่ำสุดเป็นครั้งแรกในชีวิต ปกติไม่ต่ำขนาดนี้ ปัญหาคือ min ที่อาจารย์แดงไว้คะแนนสูงกว่ากู จะทักเพื่อนที่ติด่อกับอาจารย์ก็ไม่กล้า เครียด

>>958 มึงอย่าหลอกตัวเองว่ามันจะดีขึ้นสิวะ แต่มึงต้องยอมรับความจริงแล้วอยู่กับมัน
ถึงมันจะแย่แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ถึงมันจะไม่ดีขึ้นเลย แต่มึงยังสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้

กูทำตัวงี่เง่ากับแฟนกูอีกแล้ว กูเกลียดตัวเองชิบหาย อยากตายๆไปซักที แฟนกูก็คงรำคาญกูไปแล้ว กูเกลียดตัวเอง กูเกลียดตัวเอง

โอ้ยอีเหี้ย กักตัวอยู่บ้านมาสิบกว่าวันกุเครียดชิบหายแล้วเนี่ย กลับบ้านอยู่กับพ่อแม่24/7 คือกุเกบกดมากอีเหี้ยยว กุสนิทกับพ่อแม่นะ แต่อยู่ด้วยกัน24/7กุไม่ไหว กุอยู่คนเดียวจนกุชินแล้ว แล้วยิ่งช่วงนี้สภาพจิตใจกุไม่โอ สติแตกง่ายแต่ต้องคอยเก็บเพราะพ่อไม่ชอบมห้แสดงออกกุยิ่งเครียด อีเหี้ยยย พากุไปที่อื่น ขอร้อง

>>968 กูด้วยมึง
คือทางกูพ่อแม่ก็ไม่ได้มายุ่งอะไรหรอก แต่กูก้มีงาน มีเรื่องที่อยากทำไง แต่บางทีแม่อ่ะ ชอบโผล่มาเสือก ไล่ไปออกกำลังกายบ้าง นั่นนี่

คือทุกวันีน้กูเหมือนมีแรงตึงๆอยู่ในหัวอ่ะ รู้สึกเหมือนอยากตวาดคนตลอดเวลา ทุกอย่างมันเหนื่อย มันน่าโมโหหมดเลย กูจะบ้า งานก็ต้องทำ ตื่นมาคิดจะทำอย่างนึง แม่งก้เสือกมีอย่างอื่นแทรก รำคาญสัดๆ

มึงกูปรึกษาหน่อย ช่วงนี้มีงานอะไรให้ทำบ้างวะกูเป็นนักศึกษาเพิ่งได้หยุดเรียน ตอนนี้พ่อไม่มีงานทำเลย คือปกติพ่อกูทำงานในห้างตอนนี่ห้างปิดเลยทำอะไรไม่ได้ แล้วครอบครัวกูก็มีแต่กู พ่อ ยาย ตอนนี้เงินไม่พอแล้ว กูต้องทำงานอะไรถึงจะรอดกับสถานการณ์แบบนี้ได้อะ

>>970 งานเซเว่นมะ

>>970 เข้าเว็บหางานยังไม่เป็น นี่สินะครับ ยุวชนส้ม

>>970 ตอนนี้การขนส่งกำลังมาแรง (แกรบ ฟู้ดแพนด้า หรือพวกโลจิสติก) ลองสมัครดูนะ ขอให้ได้งานไวๆล่ะ

>>972 มึงรู้ได้ไงว่าส้มวะ

เป็นผู้หญิงที่เหงื่อออกเยอะมากแล้วปัญหาก็คือจะมีเสื้อผ้าอับ โดยเฉพาะเสื้อยืด ต้องใช้เดทตอลแช่ผ้าไว้ ใครมีทิปอะไรขอคำแนะนำหน่อย จะช่วยนี่มาก

อยากด่าคนๆนึงมาก แต่ทำไม่ได้
ไม่ใช่ว่ากลัวแม่งมาตบกูนะ ไม่กลัวเลย แต่อะไรบางอย่างที่ทำให้กูทำตามใจตัวเองไม่ กูอึดอัดมาก
ไอ้คนสารเลว ไอ้หน้าหี

ว่างไปแล้วนะ ว่างเกินไป ใจไม่ดี

ตัดสินใจละว่าจะอู้งาน ขอส่งพรุ่งนี้เด้อ

>>975 ลองใส่ airism ของ uniqlo ไว้ข้างในก่อนชั้นนึงดู อาจจะฟังดูพิลึก แต่ลองดู

>>979 แต๊งกิ้ว แล้วถ้าเต่าเหม็นด้วยอะ นี่เป็นผญที่ผอมนะ ไม่ได้ด้วยด้วย กลิ่นเต่านี่เหมือนแขกเลยอะ เส้า

พยายามทำตัวเป็นคนดี แต่ไม่รู้ทำไมต้องพยายามขนาดนั้น ดูไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาพยายามเลย กูเหนื่อย

>>980 ทาสบู่ ทาโรออน

อายุ 22 มีหนี้เสียเกือบแสนน เส้าวะ

>>980 ใช้สารส้ม มีขายตามเซเว่น โลตัส ร้านสะดวกซื้อทุกที่ ใช้ทาหลังอาบนํ้า ให้ทาตอนรักแร้เปียกนํ้านะอย่าทาตอนแห้ง กลิ่นตัวจะหายไปเลย อาทิตนึงทาอาทิตย์ละ2-3วันก็พอ แต่ถ้าเหงื่อออกเยอะก็ทาทุกวัน ดีกว่าใช้โรลออนเยอะ เพราะโรลออนใช้แล้วทำให้ใต้แขนเสื้อสีซีด หรือเกิดปฏิกิริยากับเหงื่อทำให้ตรงใต้แขนเสื้อมันเหลืองน่าเกลียด
ตอนนี้กูใช้แต่สารส้มมาจะ 10 ปีละ กลิ่นตัวหายเลย แล้วก็ใช้นํ้าหอมกับสบู่หรือครีมหอมๆแทน ลองดู

>>980 airism มันแห้งไวน่ะ เลยไม่สร้างกลิ่นอับ
เพราะงั้นกลิ่นเต่าน่าจะลดลงไปเยอะ

>>983 สู้ๆนะมึง กู20 หนี้หมื่นนึงยังเศร้าเลย

กูเริ่มรำคาญพวกคนไทยในสังคม woke up ว่ะ คำต่างๆนาๆนี่เรียกไม่ได้เลยหาว่าดูถูก ดูเหยียดหมด
ยกตัวอย่างเช่น เรียกพม่าไม่ได้ต้องเมียนมา เขมรไม่ได้ต้องกัมพูชา
เรียกญี่ปุ่นว่ายุ่นก็ไม่ได้ เรียกคนดำก็ไม่ได้ต้องคนผิวสี แขกก็เรียกไม่ได้ต้องเรียกว่าชาวมุสลิม เรียกกระเทยว่าตุ๊ดก็ไม่ได้อีก มันจะอะไรกันนักกันหนาหว่า กูล่ะงึด

>>984 >>985 ขอบคุณนะ สารส้มเคยใช้อยู่ตอนนั้นยังไม่เวิร์ค เดี๋ยวจะลองใหม่ airism น่าสน แปะไว้ๆตอนนี้ยังไม่มีตังค์

กุต้องทำไงกะชีวิต กูจะบ้า เริ่มอยากติดโควิดไปนอนโรงบาลแล้วรีบๆตายห่าไป แม่ง กูจะบ้า

ทำไมการคุมกำเนิดต้องลำบากขนาดนี้วะ
ตั้งแต่มีแฟน กูเริ่มกินยาคุมแผงควบคู่กับการใช้ถุงยาง ต่อมา กูเริ่มหวาดระแวงว่ากูอาจจะพลาดท้อง แม้ว่าจะคุมกำเนิดแล้วก็ตาม เสิร์ชดูเจอว่าเยาวชนฝังยาคุมฟรี แถมการฝังยาคุมคุมกำเนิดได้มากที่สุด กูเลยไปฝัง แล้วกูก็อ้วนขึ้นราว 15 โล พยายามลดยังไงก็ไม่ลง คุมอาหารยังไงก็ไม่ลง มีคนบอกว่ากูอ้วนแบบไม่ปกติ ทักว่าแพ้ยาคุมแต่กูก็ไม่สนใจเพราะกูวิตกจริตเรื่องการท้องมาก กูไม่อยากให้พลาดเลยแม้แต่ % เดียว

สุดท้ายผ่านมาจนปัจจุบัน กูทนสารรูปตัวเองไม่ได้ ไม่ว่าจะดูแลตัวเองดีแค่ไหนมันก็เป็นแบบเดิมไม่ได้แล้ว กูไม่เคยเป็นสิวมาก่อนในชีวิต สกินแคร์ยังไงก็ยังเป็นสิว อ้วนขาแตก กูรับตัวเองไม่ได้ รังเกียจตัวเองในกระจก รู้สึกอยากร้องไห้เวลามีคนมองกู หมดความมั่นใจในตัวเองโดยสิ้นเชิง ไม่กล้าออกไปพบปะสังคมอีกเลย

กูกำลังจะตัดสินใจไปผ่าออก แต่ไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะมีเซ็กส์ได้ไหม กูผวา คิดภาพว่าป้องกันยังไงก็มีโอกาสพลาดได้ มันก็ทำให้กูไม่กล้ามีเพศสัมพันธ์อีกเลย กูไม่รู้จะเลือกรูปลักษณ์ภายนอกของกู เอาความมั่นใจของตัวเองกลับมา หรือจะเลือกความสัมพันธ์กับแฟนดี เพราะถ้าเอาออกกูคงไม่กล้ามีเพศสัมพันธ์ุอีกเลย

>>990 มึงก็คุมวิธีอื่นไปแหละ

ไม่คุมกำเนิดเเบบฝังล่ะ

>>992 มันก็เขียนอยู่ว่าไปฝังมาาา

>>991 มันยังเหลือวิธีอื่นให้คุมอีกหรอมึงที่ตัวผู้หญิงน่ะ ไม่เอาทำหมันนะ

กูเกลียดน้องชายตัวเองชิบหายเลยมึง จะแก้ปัญหาเครียดห่านี่ยังไงดีอ่ะ

กูมีน้องชายคนนึง ขึ้นป.1 แต่แม่งยังพูดภาษาคนปกติไม่ได้เลยว่ะ แถมพูดรัวใส่กูเหมือนกูรู้เรื่องกับมัน วันๆเล่นแต่เกม คอม มือถือ เวลากูขอเล่นคอมบ้าง มันก็ไม่ให้ แต่กูต้องทำงานอ่ะเลยตื้ออีก สรุปโดนแม่งตีๆหยิกๆ เจ็บสัสๆ พ่อแม่ก็ปลอบกูอ่ะแหละ แล้วก็ตีน้อง ไม่ได้สั่งสอนห่าอะไรเลย

กูควรทำยังไงดี

>>995 เเก้เผ็ด

>>994 แดกยาคุม(พลาดง่าย)
ฉีดยาคุม(พลาดยากนิด)

กินน้อยเพราะอยากประหยัด กลายเป็นวูบง่าย

เสียงด่าตัวเองในหัวมันกลับมาหนักอีกแล้ว

ปิดมู้ ตั้งต่อยัง