กูจะทำอะไรกินดีวะ ขอที่ไม่ใช่มาม่าใส่ไข่อะ
Last posted
Total of 51 posts
กูจะทำอะไรกินดีวะ ขอที่ไม่ใช่มาม่าใส่ไข่อะ
ไข่เจียว ไข่ดาว ไข่ต้ม กุนชียง หมูยอ แล้วก็หุงกินกับข้าว จบ
กูชอบทำข้าวอบ ใช้หม้อหุงข้าวทำได้
ผักกาดทอดน้ำปลาดิ ทำง่ายอร่อยด้วย
ไข่ผัดมะเขือเทศ
พวกมึงแดกแต่ละอย่างมันๆทั้งนั้นไม่กลัวอ้วนเหรอวะ บาลานซ์สารอาหารไห้มากกว่านี้สิ แดกเนื้อแดกปลาแดกของต้มย่างบ้าง มึงอย่าแดกของผัดของทอด อ้วนง่ายชิปหาย
ไก่นิวออลีส์ เอาซอสมะเขือเทศกับซอสพริกผสมกัน คลุกกับไก่ เอาไปอบหรือจี่กะทะ(เอาฝาปิดด้วย) ทำง่าย อร่อย
ผัดกะเพราไก่สับ เมนูมาตรฐานกูเลย
เพื่อนโม่งทำอาหารเป็นทุกคนเลยเหรอ กุทำเป็นแค่ไข่ตุ๋นไข่เจียวไข่ดาว เศร้าว่ะ
ทำไงถึงจะเลิกกลัวน้ำมัน เมนูอื่นที่ไม่ต้องทอดกูทำได้นะ พอต้องมาเมนูทอดนี่รู้สึกขอบายทุกครั้ง
>>12 สถาการณ์บังคับไงมึง ถ้าไม่ทำก็ไม่มีไรกิน จะออกไปซื้อข้างนอกกินก็ขี้เกียจแต่งตัวอีก มีไรในตู้เย็นก็ต้องเอาออกมาทำ
กูแนะนำว่าอย่าทำของทอด แม่งอ้วนและเปลืองน้ำมัน และหลังทอดเสร็จมึงจะเกิดความลังเลว่า ชีวิตมึงควรจะทำยังไงต่อไปกับน้ำมันที่ใช้ทอดเสร็จแล้วยังเหลืออยู่ 5555
>>15 ทำบ่อยๆ โดนน้ำมันกระเด็นบ้างนานๆไปมึงก็ชิน ตอนเด็กๆกูทำกับข้าวกูก็กลัวค.ร้อนกลัวน้ำมันมากแต่บ่อยๆเข้ามันชินไปเอง
เคล็ดลับน้ำมันไม่กระเด็นคืออย่าโง่เอาน้ำหรือของเหลวเทพรวดลงไปในน้ำมันร้อนจัด สมมุติมึงจะทำของทอดก็ค่อยๆหย่อน
ไฟกลางก็พอ ไฟอ่อนทำให้ของทอดมึงอบน้ำมัน แต่ถ้าระหว่างทอดๆไปรู้สึกว่าน้ำมันชักจะร้อนไปละกลัวไหม้ มึงก็เบาลง จบ
มีคนไปแจ้งใน Meta แล้ว พวกมึงโดนแน่
กูชอบของต้มนะ แต่ไม่ชอบแกงจืด พวกซุปมันฝรั่งพวกนี้ก็ทำง่ายนะมึง แค่ต้องเตรียมของวะ
กูจะเย็ดพวกมึงในกระทู้นี้ให้หมดทุกคนเลยยยยยยย
มึง อยู่คนเดียวนี่ปกติทำความสะอาดบ้านกันบ่อยขนาดไหนวะ
สองอาทิตย์หน แต่ของกุเป็นคอนโดนะ
เหงาจุง
เพื่อนกูแม่งทำความสะอาดทุกวัน ทำกระทั่งเก็บผมจากหมอน กูนี่หลอนเลย
ขอบใจพวกมึงมากที่ทำให้กูรู้สึกว่ากูยังเป็นคนปกติอยู่
ประเด็นลามก
ถ้าอยู่บ้านคนเดียวล่าสุด แบบแน่ใจว่าไม่มีใครมานะ กูเอาโน้ตบุ้คเปิดหนังโป๊มาราธอนกลางห้อง 16 ชม. ลุกเข้าห้องน้ำตอน แปรงฟัน อาบน้ำ กินข้าว แค่นั้นแหล่ะ
กูเป็นคนสมดุลชีวิตเสียเหี้ยๆ ตรงที่กูไม่เคยลองอะไรที่มันบันเทิงนอกบ้านเลย ยกเว้นไปอ่าง กับกินเหล้ากับเพื่อน กูอยากถามว่า จะมีอะไรเหมาะกับกูเวลากูไปข้างนอกคนเดียวบ้างวะ แนะนำให้กูไปลองหน่อย
ตารางเวลากูพังทุกทีตอนอยู่คนเดียว เล่นคอมแม่ง 18/24 ไม่ได้ทำส้นตีนไรเลย
>>31 กูชอบชีวิตกลางคืน ถ้ามึงอยู่กรุงเทพ ตอนหัวค่ำก็ไปเดินเจเจ พอสักสี่ทุ่มก็กลับเข้าสยาม เดินดูไฟดูอะไรเรื่อยเปื่อยชมเมืองไปจนถึงอโศก สักตีหนึ่งก็หาแท๊กซี่ไปข้าวสาร แค่เดินซึมซับบรรยากาศโดยไม่ต้องเข้าร้านเหล้า พอทุกอย่างเริ่มวายก็ไปนั่งดูเจ้าพระยาแถวๆสวนสันติ พระอาทิตย์ขึ้นค่อยกลับบ้านนอน
กูเคยล้มหัวฟาดพื้นห้องน้ำ สลบไป1วันเต็ม ตื่นมาตอนกลางคืนอาบน้ำต่อ
มาเพื่อนโม่ง เดี๋ยวกูจะแชร์ปสก.ใกล้ตาย(มั้ง)ของกูให้ฟัง
วันนี้หลังจากที่กูซักผ้าเสร็จ กูหิวข้าวมาก แต่กูอยากไปอาบน้ำก่อนออกไปกินข้าว กูก็เข้าไปอาบ อาบเสร็จกูก็จะเปิดประตูเพื่อออกไป อิห่า ลูกบิดแม่งหลุดติดมือกูมาเลย คือมันเหมือนในหนังเลยอส แต่ชีวิตจริงมันไม่ฮาอ่ะดิ กูอยู่คนเดียวด้วย ตอนอาบน้ำก็ไม่เปิดไฟเพราอยากประหยัด อีกอย่างยังเช้าอยู่แล้วตะโกนออกไปแม่งไม่มีใครได้ยินแน่ๆ รังแต่จะเจ็บคอ กูรู้สึกได้ว่ากูเครียดมากจากการที่รู้สึกชาไปทั้งร่าง กูพยายามเดินวนไปมาๆในที่แคบๆ พยายามทำใจให้สงบ กูโยกที่เเขวนผ้าขนหนูออกมา โชคดีที่มันยืดน้อตไว้แค่2ตัวกูเลยโยกได้สบายๆ และกูรู้ตัวว่ากูโง่มากที่เอาเหล็กที่แขวนผ้าขนหนูตีตรงกลอนประตูซ้ำๆจนกูเริ่มหมดแรง กูทรุด กูนั่งก้มหน้าเหงื่อกูก็เริ่มไหลออกมา โทรศัพท์ก็อยู่ข้างนอก กูอยู่คนเดียว กูว่ากูโง่มาก ที่อยู่คนเดียวแล้วยังจะปิดประตู กูเริ่มรู้สึกตัวแล้ว ว่าจิตใจกูเริ่มไปกูเลยคิดอย่างอื่นแทน กูเลยลุกขึ้นอีกครั้ง กินน้ำจากฝักบัวแล้วพยายามเพ่งมองตรงลูกบิดว่ากูควรทำยังไงกับมันดี กูเลยเอาเหล็กแขวนทุ้งให้มีรูพอจะให้เหล็กลอดเข้าไปเพื่องัดให้ประตู(ประตูเป็นพลาสติก) ให้มันมีที่กว้างพอให้ลูกบิดมันออกไปได้ กูทั้งทุ้งทั้งงัดกับเหล็ก งัดกับมือจนโดนขอบมันบาดไปหลายแผล กูทำอยู่เป็นชั่วโมง จนในที่สุดมันก็กว้างพอจนดันลูกบิดออกไปได้ รู้โบ๋เลยอส แต่ประตูก็ยังเปิดไม่ได้ เพราะติด มันเรียกว่าอะไรวะ กูเรียกไม่ถูก( ที่ประตูมันจะปิดได้เพราะมีอันนั้นยืดอีกฝั่งอ่ะ ถ้าหมุนลูกบิดมันจะเปิดออก) แต่อันนี้ไม่ยากกูคลำๆดึงๆดูไม่นานประตูก็เปิดออก อสเอ้ยยยย กูยิ้มอย่างที่ไม่ได้ยิ้มมานาน เกือบอดตายในห้องน้ำเหยดแหม กูรีบออกไปแดกข้าวแเกขนม แล้วกลับมานอน
เรื่องนี้แม่งทำให้กูรู้เลยความตายมันอยู่ใกล้เรามากๆ เราอาจจะไม่ตายเพราะอุบัติเหตุ เราอาจจะไม่เป็นโรคร้ายแรงตาย แต่ตายเพราะลูกบิดพัง อสขอบคุณ
Topic has reached inactivity threshold.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.