Fanboi Channel

กูคงไม่ได้นอนละ แม่งโครตหงุดหงิดโว้ยยยย

ญาติคนที่กูเกลียดมากๆจะมาบ้านว่ะ แม่บอกให้กูทำดีกับเขาไว้เพราะเขาจะมาช่วยเรา แต่กูฝืนทำดีไม่ได้จริงๆ แม่งเคยกระชากเสื้อกูตอนนอนจนกระดุมหลุดแล้วตบหน้ากูเพราะคิดว่ากูแกล้งป่วย แค่มองหน้ายังไม่อยากด้วยซ้ำ ทำไงดีวะ

ด่ากูเฉย อีสัส มึงเก่งมากว่างั้น ควย

มึงกูไม่รู้จะลงห้องไหนดี เเต่อึดอัดชิบ เวลากูเห็นข่าวคนเเห่ไปตักบ่อน้ำส้วมกินเชื่อกันว่าเป็นบ่อน้ำวิเศษงี้ กูไม่ได้อยากดูถูกเขานะเว้ย ยิ่งเวลาคนรอบตัวกูเป็นกะเขาไปด้วย กูอยากพูดไรออกไปซักอย่างให้เขาตาสว่างวะ มันไม่เข้าท่าสำหรับกูเลย งมงายเรื่องผีเรื่องเอเลี่ยนยังพอว่า เเต่อันนี้คือไร้มูลไร้เหตุสุดๆ เเค่มึงอยากเชื่อก็เเห่กันมากราบไหว้งี้เลยหรอวะ

>>259 กูอ่านข่าวด้วยความสะใจมาก สะใจมากกว่านี้ตอนพวกมันตักน้ำส้วมแดก งมงายกันเข้าไป

กูเบื่อว่ะ พ่อแม่กูเลิกกันเพราะแม่กูเชิงแบบใช้อารมณ์เก่งและแม่งปากเก่งอ่ะและมาเจอพ่อเลี้ยงก็วนลูปเดิมๆแต่พ่อเลี้ยงเชิงหนาทนหน่อยกูอยากจัดการความงี่เง่าแม่ตัวเองว่ะ รำคานเวลาทะเลาะแหกปากด่า

>>257 มึงอายุเท่าไรแล้ววะ ถ้าทำงานได้แล้วก็ออกมามั้ย ถ้ายังเรียนอยู่ก็ต้องทนอ่ะ มันไม่มีตัวเลือกเหลืออยู่แล้ว แม่ก็คงไม่เข้าข้างมึงอ่ะ

มึงกุเหนื่อย กุทรมานมากๆๆกับการเรียนมหาลัย แม่งยิ่งวิชาทำกูท้อมาก เพื่อนในคลาส ทุกอย่างคือกุกดดัน กุท้อ กุไม่ไหวละ อยากเรียนให้จบๆซักที บางวิชาแม่งไม่รู้จะเรียนทำไปทำเหี้ยไรก็ต้องมาเรียน ผมเหนื่อย

ทำไมผู้ใหญ่ชอบคิดว่าเรื่องของผู้ใหญ่ไม่เกี่ยวกับเด็กวะ
เขาจะรู้บ้างไหมว่าต่อให้เขาเลิกกันแล้วดูแลเด็กมาดีแค่ไหน ยังไงมันก็มีปม ต่อให้รักให้ตาย มันก็ลบความจริงที่ว่าครั้งหนึ่งเคยมีแต่ตอนนี้ไม่มีไม่ได้ปะวะ
เขาจะรู้บ้างไหมว่าเด็กคนนั้นรุ้สึกยังไงตอนที่มาถามว่าถ้าพ่อไม่อยู่กับหนูแล้วจะเป็นอะไรไหม อยู่กับแม่สองคนได้ไหม
เขาจะรู้ไหมวะว่ามันเป็นเหมือนรูโหว่กลางใจ
ถึงตอนนี้เขาจะดีกันแล้ว กลับมารักกันเหมือนเดิม แต่เรื่องเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วมันก็ยังฝังอยู่ในใจนะ มันเป็นปม แล้วพอระบายก็บอกว่าหนูจะเก็บมาคิดทำไม มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ เมื่อไหร่จะยกโทษให้พ่อ แม่ยังไม่โกรธเลยหนุจะโกรธทำไม เออ เรื่องของผู้ใหญ่ที่กระทบเด็กอย่างรุนแรงไม่ว่าจะผ่านมาสิบกว่าปีแล้วก็ตามไง เจอแบบนั้นเขาไปมันจำนะโว้ย แม่ไม่โกระก็เรื่องแม่ แต่อย่ามาพูดว่ากุไม่เกี่ยว กุลูกไงโว้ย แม่ง โว้ะ

กูอยากตายให้พ้นๆกับเรื่องแบบนี้ว่ะ กูต้องเผชิญไปจนถึงอีกเมื่อไหร่วะกับการถูกควบคุมอ่ะ กูหาเงินเอง กูพึ่งตัวเอง กูดูแลตัวเอง อายุกูจะ 30 อยู่แล้วนะเหี้ย แต่แค่วิธีการใช้เงินที่กูไม่ได้ไปใช้เงินของคนอื่นเลย ไม่ได้ทำใครเดือดร้อนซักคน แต่ก็ยังมาถูกว่า ถูกตัดพ้อ ถูกซักว่ามีเงินเท่าไหร่ ทำไมเงินเหลือน้อย ทำไมไม่มีความรับผิดชอบและอีกมากมาย

ไอ้เหี้ย มันผิดตรงไหนวะ กุพยานามเก็บเงินทุกเดือน เอาเงินไปซื้อของที่อยากได้ให้ตัวเองบ้าง ใช้ชีวิตเหี้ยๆให้มีความสุขบ้างด้วยเงินของตัวเองเนี่ย มันผิดตรงไหน กูได้ยืมใึครรึเปล่าก็เปล่า เอาไปลงคอร์สเรียน ซื้อหนังสือ ซื้อขนมแล้วมันยังไงวะ กูไม่เคยซักครั้งที่จะทำให้ใครเดือดร้อนเรื่องเงินเพราะกู แบบนี้นี่ยังเรียกว่าไม่มีความรับผิดชอบ ยังเอาตัวไม่รอดอีกหรอวะ การที่กูไม่เลือกงานราชการแล้วเลือกจะทำเอกชนมันไม่ดีนังไง การที่เลิกงานแล้วกูจะไปที่อื่นต่อมันผิดยังไง การที่กูมีชิวิตของกูเองเนี่ย มันผิดตรงไหนวะ กูต้องตายห่าไปเลยดีกว่ามั้ยวะ ตายห่าไปเลยไอ้เหี้ยยยย

คือกูไม่ใช่เครื่องจักรนะไอ้เหี้ย กูก็เป็นมนุษย์มีชีวิต มีความต้องการของตัวเอง อยู่แบบที่แม้แต่ชีวิตตัวเองก็ยังเลือกไม่ได้ว่าเย็นนี้จเทำอะไรเนี่ย นี่กูมีชีวิตอยู่จริงๆรึเปล่า กูยังเป็นมนุษย์อยู่รึเปล่าวะ หมาจรจัดยังมีอิสระมากกว่ากูอีก

อยากลาออกจากงานประจำ
อยากเลิกเรียนต่อในวันเสาร์อาทิตย์
อยากเอาเวลาว่างมาเขียนนิยายขาย
แต่ก็ทำไม่ได้ ...เพราะคำว่า "อนาคต" แม่งผูกกูแน่นชิบหาย

มึงจะเป็นโรคซึมเศร้าตาม ป บอค กันหมดแล้วมั้ง

>>267 ไม่ตลก

มึงตอนนี้กูกำลังเรียนดนตรีอยู่แต่ตอนนี้กูกลับเกลียดมันมากๆ กูเหนื่อยทุกครั้งที่กูจับเครื่อง กูว่าจากที่กูรักกูจะกลายเป็นเกลียดมันไปแล้ว กูรู้สึกว่ากูไปได้ช้ากว่าคนอื่นทั้งๆที่ทำเหมือนกัน กูโดนติตลอดว่ากูเล่นไร้อารมณ์แต่ทำยังไงกูก็ไม่สามารถสร้างมันได้ ครูกูก็เลยบอกว่าบ้างคนไม่มีมันก็ไม่มีจริงๆนะอารมณ์เนี่ย กูกำลังทำอะไรอยู่วะตอนนี้อะ การแต่งเพลงกูก็ทำไม่ได้เท่าคนอื่น ทฤษฎีกูก็ห่วยโดยเฉพาะเรื่องคอร์ดเพราะกูเล่นเครื่องเมโลดี้ แม่งอยากซิ่วว่ะ แต่ซิ่วแล้วกูก็ไม่รู้ว่าจะเรียนอะไรเพราะที่ผ่านมากูทุ่มให้ดนตรีตลอดแล้วอีกอย่างกูก็ปี 3 แล้วด้วย เสียเงินกับดนตรีมาเยอะแล้ว กูสงสารพ่อแม่กูว่ะที่ต้องมาหาให้คนอย่างกูเรียน

>>269 ต่อ ก่อนกุจะเข้ามหาลัย กูมั่นใจนะว่ากูเก่งดนตรี กูเก่งกว่าเพื่อนในห้องตัวเอง แล้วตอนนี้เมื่อเทียบกับคนอื่นแล้วกูแม่งโครตห่วยอะ

>>270 อย่างนี้แหละ เหนือฟ้ายังมีฟ้า กุเก่งสุดในจังหวัดพอมากรุงเทพกุห่วยสุดในรุ่น ต้องทำใจ กุว่ามึงอยู่ปี3แล้วเรียนให้จบดีกว่า สงสารเงินที่ส่งเสียเรียนมา แล้วจบมาค่อยหาอะไรอย่างอื่นทำ ส่วนเรื่องอารมณ์เรื่องอะไรลองออกไปหาประสบการณ์นอกห้องดู บางคนเกิดมาอยู่แต่บ้านแต่ห้องเรียน จะไปมีปสก.ชีวิตอะไรให้เอามาเกิดอารมณ์ได้ มึงลองดูก่อน ใจเย็นๆ ถ้าไม่ได้ก็ทำให้ดีที่สุด จบมาแล้วก็ค่อยคิดต่อ

>>267 วัยรุ่ยเฉลี่ยเป็นแทบทั้งโลกละมั้ง

เป็นไปได้ไหมวะที่ความเก็บกดความครอบครัวไม่อบอุ่นสมัยเด็กทำให้เราเป็นคนกดดันตัวเอง
พ่อกุมี2บ้าน บ้านแรกพี่สาวกุ3คน เลิกกับภรรยาแล้ว ตอนนี้มาอยู่บ้านกูกับแม่
กุมีปัญหาสุขภาพจิต ชอบกดดันตัวเองและวิตกกังวลตลอด(แบบป่วยจริงจังต้องแดกยา) พอคุยกับที่บ้านพ่อบอก เออ ไม่แปลกใจเพราะพี่สาวกู3คนก็เป็นหมด แปลกดีนะ ถูกเลี้ยงดูมาคนละแบบแต่กลับเป็นหนักเหมือนกัน กุเลยสงสัยว่าทำไม ทั้งๆที่พ่อเลีเยงกูและพี่มาแบบไม่กดดันอะไรเลย ฟรีมากๆ แต่ทำไมกุและพี่ถึงกลายเป็นแบบนี้

- ตอนชาวบ้านเขาไปถามเชิงหาแนวร่วมว่าจะทำไม ไม่ทำ ลังเลบอกปัดสารพัด

- ตอนเห็นว่าโครงการมันเวิร์ค คนเริ่มรู้จักเยอะเลยบูม มึงโดดเข้ามา

- ตอนถ่ายรูปถือไวนิลออกสื่อ ไม่มีใครเขาว่า แต่บอกว่ามึงคือคนริเริ่มดั่งปั้นมันมากับมือ คลุกคลานกับมันมานาน ถ้าไม่มีมึงทำไม่มีมึงทั้งริเริ่มทั้งโฆษณาสังคมคงไม่รู้จักโครงการนี้ ตอแหลเกิ๊น

มันดังเพราะคนอื่นเขาโฆษณาว่ะ มันดังเพราะคนอื่นเริ่มทำด้วย มึงแค่มาเกาะกระแสแล้วแม่งเจือกเอาหน้าออกสื่อ ทุเรศว่ะ

เหม็นคนมีคู่ ไอสัส

>>269 สัด รุ่นน้องกูมาเล่นโม่งป่าววะ555555 อะไรที่ชอบพอมันกลายเป็นงานมันก็จะชอบน้อยลงนี่แหละ
แต่มึง อีกนิดเดียวก็จบแล้ว ฮึ้บๆไว้นะ เรื่องอารมณ์กูว่าต้องสะสมประสบการณ์ไปเรื่อยๆ หาอะไรที่ชอบทำบ้าง เล่นวงเยอะๆ(แนะนำว่าหาเพื่อนเล่นควาเต็ดบ้าง มันเห็นผลกว่าเล่นวงใหญ่) ทำเต็มที่ในแบบของมึงอ่ะ อย่าไปสนคนรอบข้างมันมากไม่งั้นจะประสาทแดกเปล่าๆ ไม่รู้จะปลอบยังไงแต่เป็นกำลังใจให้นะมึงง

Ky กูรู้สึกเหนื่อยกับคณะที่เรียนว่ะ ทํายังไงดีวะ แบบตอนอยากเข้าคืออยากเข้ามาก แต่พอเรียนๆไป มันมีวิชาที่ไม่ถนัดเยอะอะสิ

คณะกูเรียน6ปีอะนี่ยังไม่ครึ่งทางเลย ใครมีประสบการณ์แนะนําหน่อย หรือให้กําลังใจก็ได้

>>278 กู......ลาออก 555
6 ปีไม่ได้ยาวกว่าชาวบ้านมากมึง ตั้งใจเรียน แต่ก็อย่าตึงไป
กูไม่รู้ว่ามึงมีปัญหาอะไรเลยแนะนำไม่ถูก

กุอยากเขียนจดหมายลาตายถึงคนสำคัญกุแต่กุกลัวถ้ากุตายจริงเขาจะหยะแหยงจดหมายจากกุป่ะ

>>280 อย่าตายอส ชีวิตไม่ได้แย่ขนาดนั้นเพื่อน

ชีวิตมัธยมกูเเม่งเหี้ยชห.เพื่อนก็ไม่มีแฟนก็ไม่มีเวลาเลือกอะไรก็ไม่เลือกกูกูเเม่งโคตรรู้สึกเเย่เลยเพื่อนเเม่งก็ชอบทำร้ายจิตใจกูควยเอ้ยเพื่อนสนิทเเม่งไม่ต้องถามถึง5555

เบื่อความกระจอกของตัวเองชิบหายเลยโว้ย

กูเลียดตัวเองที่เป็นคนปากหนัก ขี้ขลาด ไม่กล้าบอกปัญหาให้ใครรู้ กูอยากเปลี่ยนตัวเอง ทำไงดีวะ เกลียดตัวเองโว้ยยยยยยยยยยยยย

เบื่อครอบครัวจังเลย อยากเอนท์ให้มันจบๆกุจะได้ออกจากบ้านเหี้ยนี่สักที

>>278 6 ปีไหนอะ หมอ หมอฟัน เภสัช ถ้าเรียนหมอฟันยังไม่ถึงครึ่งทางแล้วท้อ เครียด ไม่ชอบ ลาออกเลย พูดจริง

งานกลุ่มแม่งไม่เดินสักทีจะส่งกันอยู่เเล้ว กุเครียดชิบหายยยยยยยยยยย

>>286 เภสัชอะ ม.กลางกรุงเลยเพื่อน

>>288 กุตามด้วย กูเกลียดวิชาคณะมากอิเหี้ย กุไม่อิน กุไม่ชอบสังคมด้วย ไอเรื่องเพื่อนแทงข้างหลังกุเฉยๆเหมือนพรีที่ทำงาน แต่อ.แม่งชอบเสี้ยมให้นิสิตเกลียดกันเอง จบไปกุคงได้รุ่นพี่ได้เพื่อนที่รักกูรักสถาบันชิบหายอะ

กูเซ็งจริงๆนะ แฟนสนิทกูติดแฟน เวลาแฟนอยู่ไปหาแฟนอย่างเดียว พอแฟนไม่อยู่ก็มาหากู กูอยู่คนเดียวตลอดเลย แต่มันมีคนอยู่ด้วยตลอด ไม่กูก็แฟนมัน กูรู้สึกว่าไม่ยุติธรรม กูอยากให้มันรู้สึกแบบกูมั้งอะ กูรู้สึกว่ากูเลวมากที่คิดอย่างนี้ แต่กูโกหกความรู้กสึกตัวเองไม่ได้ แม่ง เพื่อนคืออะไรกันวะ กูว่ากูเห็นแก่ตัวว่ะ แต่กูก็เหงาจริงๆ กูอยากให้มันรู้สึกแบบกูบ้าง

>>288 เภสัชกูไม่รู้ว่ะว่ามันเรียนยังไง แต่หมอฟันชีวิตมันแทบไม่ได้ depend on ตัวเองเลยอะ ขึ้นอยู่กับคนไข้ อาจารย์แทบทั้งนั้นนนน ทั้งอาจารย์ปสด คนไข้ไม่มา คนไข้งงๆ คนไข้เท ฮือ สู้ๆ นะมึง ถ้ามึงยังคิดว่าไปต่อด้วยตัวเองได้ก็ไปอะ ไม่ไหวก็ถอย แต่คิดว่าถ้าจบไปได้ชีวิตจะดีขึ้นมั้ง

สุดท้ายเขาก็คิดกับกุแค่เพื่อนแล้วต่อไปนี้กุจะทำไงต่อดียังต้องเรียนด้วยกันอีก2ปีเขาอาจจะไม่ได้อะไรกับกุแต่จะให้กุคิดกับเขาว่าเป็นเพื่อนกุก็ทำไม่ได้ถ้าเขาหายไปจากชีวิตกุหรือกุหายไปเองคงสบายใจกว่านี้

>>291 ขอบคุณเพื่อน กูว่ากูสู้ไหวว่ะ ยังไงก็เป็นคณะที่กูอยากเข้าตั้งแต่ม.ปลาย

>>290 อยากให้มันรู่สึกก็เทมันไปมีเเฟนบ้าง หรือไม่ก็มึงไปหาไรทำ พอมันมาก็บอกไม่ว่าง ไม่มีเวลาให้ มึงแค่รู้สึกว่ามึงเป็นแค่ตัวเลือกของคนอื่น มึงเป็นตัวสำรองที่ไม่ได้สำคัญ เลยนอย
จริงๆมึงก็ถือโอกาสไปทำความรู้จักเพื่อนใหม่ๆบ้างก็ดีนะ จะได้ไม่ยึดติดกับมัน

กุเบื่อทีสิสงานกลุ่มมมมมม ต้องทนความประสาทแดกของคนในกลุ่มแบบนี้จนกว่าจะจบกุแม่งเสียสุขภาพจิตไปด้วยพอดีห่ารากกกก กุยอมซ้ำปีสี่ละออกมาทำคนเดียวยังจะดีกว่า

ไม่มีแรงบันดาลใจไปเรียนเลยว่ะ การบ้านยาก มีแต่โปรเจคกะพรีเซ้น ใช้พลังในการทำเยอะมาก จะทำสั่วๆก็ขายขี้หน้าเพื่อน ไม่รู้มันทำกันเลิศๆมาได้ไง คิดถึงวันที่กูเล่นแต่เกม ดูหนังฟังเพลงแบบไร้ค่าไปวันๆจังเลยว้อย

>>294 ความจริงกูก็อยากมีเพื่อนใหม่นะ แต่กูไม่มีโอกาสหาเพื่อนใหม่อะดิ กว่าจะเลิกเรียนก็ 3 ทุ่มละ เรียนเสดก็กลับหอนอน วันที่ไม่มีเรียนกูก็ต้องเข้ามาทำงานในคณะ ใครมีเคล็ดลับหาเพื่อนใหม่ไหม บอกกูที

พ่อมึงตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชีวิตเหี้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

กุแม่งไม่มีสกิลการเข้าสังคมใดๆๆๆเลย กุนอ่งเกินไป พอคนอื่นมีความสุข เจอเสียงกุกับความนอ่งก็กลายเป็นขัดมู้ดไปหมด ฟัค

รำคาญเมทอะ มีแต่ความคิดด้านลบด่าคนอื่นให้ฟังพูดแต่ข้อเสียคนอื่นอยู่นั่นแหละอีสัด ทำไมกูต้องมาอยู่กับคนแบบนี้ต้องได้ยินคำพูดแย่ๆทุกวัน คุยโทรศัพท์กับผัวโทรมาปุ๊ปก็บอกรำคาญโวยวายด่าซักพักพูดดี ทุกวันอีสัด ทำไมกูถึงต้องทนทำไมกูต้องเกรงใจคนที่แม่งไม่เกรงใจกูควย

ไม่ได้เข้ามานานหาห้องไม่เจอเลยมาบ่นห้องนี้

กูเป็นผู้หญิง อายุ24 มีแฟนเป็นผู้ชาย กูมาอยู่กับมันที่บ้านมันได้2ปีแล้ว พ่อแม่มันอยู่ต่างจังหวัด มันอยู่บ้านกับพี่ชายคนนึง น้องสาว2คน

แฟนกูแม่งบ้าเซ็กส์มากถึงมากที่สุด เวลามีอะไรกับแฟน แฟนชอบทำตูด เคยทำแบบปกติครั้งเดียวคือครั้งแรกที่มีอะไรกัน จากนั้นก็เข้าข้างหลังตลอด ถามว่าดีไหมมันก็ดีตรงไม่เสี่ยงท้องเพราะแฟนไม่ชอบกางร่ม แฟนทำทุกวัน ถ้าวันไหนไม่ให้แฟนจะชอบใช้กำลัง ไม่ถึงกับตบตีแต่เหมือนใช้กำลังข่มขืน ถ้าวันไหนมันบังคับกูมันจะชอบบีบคอกูตอนทำ บีบแบบบีบจริงๆ รู้สึกเหมือนจะตายหลายครั้งแล้ว เคยขอเลิกเพราะรับรสนิยมมันไม่ไหว วันขอเลิกเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่โดนมันตบ แล้วกูก็โดนมันขังไว้ที่ห้อง พอมันอารมณ์เย็นก็กลับมาเอากูต่อ

มันเคยพาเพื่อนมันมาบ้านแต่ไม่ได้ทำอะไรกู แต่วันนั้นกูกลัวจริงๆ กลัวมันจะพาเพื่อนมาข่มขืน เพราะวันนั้นเพื่อนมันมาพวกมันก็กินเหล้าพูดเรื่องผู้หญิงพูดเรื่องอย่างว่ากัน เพื่อนมันพอเมาก็ขอมันว่าขอเอากูหน่อยตั้งหลายครั้งจนแฟนกูต้องไล่มันกลับ สรุปที่กูกลัวเพื่อนมันจะข่มขืนมันไม่เกิดแต่กลายเป็นกูต้องโดนมันข่มขืนเพราะหาว่าไปให้ท่าเพื่อนมัน

มันไม่เคยปล่อยให้กูไปไหนคนเดียว ตอนนี้กูเปิดร้านขายของที่ตลาดนัด ซึ่งมันก็จะอยู่กับกูตลอดเวลาตั้งแต่เปิดร้านยันปิดร้าน ตอนกลางวันเวลามันไปทำงานมันจะล็อคห้องนอนขังกูไว้ข้างในถ้ากูอยากไปไหนกลางวันต้องรอวันหยุด มันจะเป็นคนพาไป ไม่เคยปล่อยกูให้คลาดสายตาเลย แต่ถ้าวันไหนกูนัดเพื่อนหรือไปเจอเพื่อน เวลากลับมาบ้านมันก็จะมีอะไรกับกูอีก

เวลามีอะไรกับมันชอบใช้ของปลอมด้วย ชอบยัดๆเข้าตูดกูตอนกำลังทำเหมือนจำมาจากหนังโป๊

ตอนนี้กูเองก็รู้สึกร่างกายกูไม่ปกติ เหมือนกูป่วย ทั้งเจ็บท้อง เจ็บตูด ปวดระบมทั่วตัว อยากไปหาหมอแฟนก็ไม่เคยพาไปเอาแต่ซื้อยาแก้ปวดให้กู ถ้าวันไหนกูบ่นมากๆก็จเอากูแรงๆอีก

กูไม่มีพ่อแม่ เคยอยู่กับอาตอนเด็กแต่ไม่ค่อยถูกกันเลยย้ายออกมาอยู่เองตั้งแต่ขึ้นมหาลัย แต่กูก็เคยติดต่อไปหาอากูนะ ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วกูอยากให้อาช่วย แต่อาบอกกูว่า ไม่อยากยุ่ง แล้วบอกกูว่า "มึงมันหัวสูงอยากเรียนสูงๆเป็นไงล่ะ กูบอกให้มาอยู่ช่วยงานที่ร้านก็ไม่เคยเชื่อ สุดท้ายมีผัวก็โง่เหมือนกันหมด ขอให้มันฆ่ามึงตายๆตามพ่อมึงไปเร็วๆ" กูเคยขอให้พี่น้องแฟนว่าพากูออกไปหน่อย พวกนั้นก็ไปคุยกับแฟนกู สรุปแฟนไม่ยอมให้กูกินข้าวทั้งวันแล้วก็เอากูแรงๆอีก แล้วพวกพี่น้องแฟนก็ไม่ยุ่งอีก

กูโคตรทรมาน

วันนี้มันเอากูมาทั้งคืนเสร็จมันก็ออกจากบ้านไปเลย มันบอกจะไปหาเพื่อน ซึ่งไม่ใช่เพื่อนหรอกมึง เป็นผู้หญิงใหม่มัน มันเคยพามาบ้านหลายครั้งแล้ว มาทีไรก็ไปเอากันที่ห้องพี่มันเพราะพี่ไม่ค่อยกับบ้าน มันขังกูไว้ที่ห้องมันฟังเสียงพวกมันมีอะไรกันเป็นสิบๆรอบ เอากันเสร็จก็ใช้กูเก็บห้อง ซากถุงยางเกลื่อน กูถึงได้รู้ว่ากับอีนั่นมันเอากับเขาปกติแบบคนทั่วไปแต่กับกูทำเหมือนเป็นเครื่องระบายความเงี่ยน โคตรเหี้ย ไอ้เหี้ย กูโคตรทรมาน

>>290 เพื่อนกับผัว/เมียมันไม่เหมือนกันหรอกนะ แทนกันไม่ได้ อันหลังนี่อยากตัวติดกันตลอดเลยยย

>>301 เข้าข่ายกักขังหน่วงเหนี่ยว และบังคับข่มขืนเลยนะเว้ย ถ้าพอจะหาโทรศัพท์หรืออุปกรณ์อัดเสียงมาอัดตอนที่มันกำลังข่มขืนมึงแล้วโทรแจ้งตำรวจหรือเอาชัวร์ๆก็มูลนิธิปวีณาขอความช่วยเหลือเหอะ อายุมึงยังแค่นี้ ต้องทนทรมานอยู่แบบนี้อีกไปจนตายหรอวะ

>>301 มึงโทรไปปวีณาขอความช่วยเหลือไป แต่ถ้าเอามันเข้าคุกได้มึงต้องหนีไปให้ไกลเลยนะ พวกนี้มันแค้นออกมาได้มันกะเอามึงตายแน่ เปลี่ยนโทรศัพท์ เปลี่ยนที่อยู่ โซเชียลต้องเปลี่ยนใหม่หมด

>>301 มาโพสในนี้แสดงว่ามึงยังใช้คอมได้ สมัครเฟสแล้วติดต่อมูลนิธิปวีณาตามเม้นบนๆหรือไม่ก็เพจดังๆเช่น drama-addict แหม่มโพธิ์ดำ(มันยังเปิดอยู่ปะวะ) บอกชื่อที่อยู่แล้วรอให้เค้าช่วยน่าจะเหมาะสุดเพราะไอ้เหี้ยนั่นจับได้ยากสุด ถ้ามันเช็กแชทเฟสก็สมัครเมลใหม่แล้วสร้างเฟสใหม่ซะ เอา gmail นะสมัครง่ายมาก

>>301 ติดต่อคนตามบนๆบอกแหละ ความเป็นส่วนตัวมึงแค่ไหน ไม่มีเช็กมือถือใช่เปล่า ส่งเรื่องไปก็ให้ที่อยู่ เบอร์ติดต่อสะดวกๆ มึงก็นึกลู่ทางไว้ด้วย มึงออกไปอยู่ไหนได้บ้าง มีใครที่มึงพึ่งก่อนได้บ้างไหม มึงจะปล่อยให้ตัวเองมาอยู่แบบนี้นานๆไม่ได้หรอก มึงต้องทำเพื่อตัวมึงเองนะ

>>301 เหี้ยย มึงใช้โทรศัพท์ได้มั้ย ติดต่อ1300 แล้วมึงอยู่ที่ไหนเนี่ย อิพวกเอาตูดอะ ใช้หูรูดไม่ได้ ต้องทำทวารเทียมเลยนะ ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ พอมีช่องทางหนีได้มั้ย ดูลู่ทางไว้นะมึง

ผมเบื่อหน่ายกับชีวิตตัวเอง อยากตายอยากหายไปให้พ้นๆ ทำไมพี่ชายผมถึงเป็นคนอ่อนแอ ขี้เกียจยังงี้ สุดท้ายเขาก็ลาออกงานทั้งๆที่ทำได้ไม่ถึงปี เงินเดือนผมไม่ถึงหมื่นด้วยซ้ำแต่่่ทำไมต้องมาแบกรับภาระเยอะแยะ บ้านอยู่ก็เป็นบ้านเช่า เงินที่กู้มาไว้ทำบ้านใหม่ก็ไม่พอ อยากทำให้มันเสร็จเร็วๆแม่จะได้สบายแท้ๆ พี่ผมมันคิดอะไรอยู่นะถึงได้ทำตัวเหลวแหลกยังงี้ เบื่อหน่าย ผมเบื่อชีวิตนี้

>>301 ถ้าขอตามเพจ ขอเค้าอย่าเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวด้วยนะมึง กูกลัวเปิดแล้วมันรู้ชิบ ไม่งั้นมึงจะซวยเอา แต่ถ้าเป็นไปได้เอาตัวมึงออกมาเองก่อน หาคนที่เชื่อถือได้ ไม่บอกว่ามึงอยู่ที่ไหนไว้ติดต่อ แต่หนีออกมา อย่าทนอยู่

>>309 ถ้าเพจเอามาลงมันรู้อยู่แล้วเพราะต่อให้ปิดข้อมูลส่วนตัวไงๆก็ต้องเล่ารายละเอียด ก็บอกให้เพจดังมันแจ้งตำรวจให้มาช่วยออกมาได้ก่อนค่อยเล่าเรื่องละกันจะได้เอากระแสสังคมกดดันไอ้เหี้ยนั่นด้วย

>>301 ย้อนอ่านดูอีกที มึงยังมีโอกาสออกไปข้างนอกได้บ้างใช่ใหม ให้นัดกับคนที่ไปขอความช่วยเหลือไว้ นัดไปเจอที่คนเยอะๆห้างต่างๆ
อาศัยจังหวะทีเผลอให้คน/มูลนิธิมารอรับตัวมึงไป แต่ก่อนจะติดต่อไปต้องเก็บหลักฐานให้แน่น คลิป,เสียง,รอยแผล ต้องถ่ายเก็บไว้ยื่นศาลขอ
การคุ้มครองได้ และถ้าหลุดพ้นออกมาได้แล้วก็อย่ากลับไปอีกนะมึง อยู่เพื่อตัวเอง อายุยังแค่นี้ยังมีเวลาเริ่มใหม่ด้วยตัวเองได้เสมอ

>>308 พี่มีปัญหาอะไรป่าวทำไมถึงทำงานได้ไม่นาน

กูเรียนดนตรีมหาลัยละ แต่กูกลัวการเล่นดนตรีคนเดียว โครตเหี้ยยย กูจะมีชีวิตรอดยันวันจบมั้ยยยยย

ทำไมถึงเกลียดราชภัฎอยุธยากันจังวะ ดูถูกดูแคลนชิบหาย คือ ตูจะเรียนต่อเอกญี่ปุ่น แต่ตูสนแค่2ที่ คือราชภัฎอยุธยากับ ธรรมศาสตร์ เพราะตูกากล่ะมั้งที่ไม่อยากอยู่หอ พูดไปใครๆก็บอกติดพอ่ติดแม่ ควยเหอะ บ้านพวกมึงมีตังไง แล้สตูมีมั้ย ก็มี แต่ไม่ได้มีพอจะจ่ายได้ชิวๆนะเว้ย ถ้าทำงานไปด้วย เรียนไปด้วยจะไหวหรอตู ทำอย่างกับว่าตูฉลาดนักหนา ควย ตูต้องอ่านหนังสือหน้าหนึ่ง อย่างต่ำ 4-5 ครั้งถึงจะพอจำได้ แล้วถ้าทำงานไปด้วย เรียนไปด้วยจะรอดหรอ แม่ม ไม่ประสาทแดกเลยหรอวะ แต่ราชภัฎอยุธยาจะดีมั้ย อันนี้ก็ไม่รู้....เหนื่อยว่ะ

>>313 ควยก้เพราะมึงกากไง เข้าก้เจอเเต่คนสภาพเหมือนมึง ไม่ได้ช่วยให้กุมีคอนเนคชั่นมีชีวิตที่ดีขึ้น คุณภาพการสอนบรรยากาศก็ต่างชิบหายเเล้ว มึงอย่ามาอ้างนุ้นี่นั่น กุก้ไม่มีเงินเหมือนมึงเเละทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเกรดเลยดรอปมาพอสมควรเเต่ก้อยุ่รอดได้ไม่มีทางเต็มที่เท้าคนอื่นอยุ่เเล้วมึงต้องยอมรับ สายกุเรียนหนักกว่ามึงด้วยซ้ำหกปีอีกสัสเอ้ย มึงบองคิดดูดีๆสัสกุเห็นมึงบ่นเเบบนี้เเล้วเเม่งขัดใจกุชิบหาย หรือไม่มึวก้ไปกุ้มาเรียนดิเเละก้ถอนทุนคืนก็จบละ เรียรที่ดีๆทำตัวเป็นคนเก่งให้สูงสุดในสายเเม่งหาเงืนง่ายจะตายห่า

>>313 ใจร่มๆเพื่อน กูเห็นมึงมาปรึกษาเรื่องมหาลัยอเลยโฟกัสแค่เรื่องคุณภาพ แต่กูไม่รู้ว่ามึงมีปัญหาแบบนี้ สู้ๆเพื่อน

>>314 มึงก็ใจเย็นๆดิวะ เข้าใจว่าหวังดีแต่ไม่ต้องขึ้นขนาดนั้นเลย กูเรียน6ปีเหมือนมึงอะมึงทํางานด้วยไหวหรอวะ มึงปีไหนละ

ใจร่มๆนะอานนท์

>>313 พูดตรงๆนะ ถ้าหัวช้าขนาดนั้นมึงก็อย่าหวังมธ.เลย เหนื่อยเปล่าๆหลุดเข้าไปได้มึงก็ต้องไปเจอแต่ปีศาจอยู่ดี เงินไม่มีถ้ามึงมีของจริงยังไงมึงก็กู้ได้สักทางแหละ มหาลัยทุนเยอะแยะ แต่ถ้าเงินไม่มี หัวไม่ดี ความมุ่งมั่นไม่มี มึงก็เรียนราชภัฏของมึงเถอะ

>>316 กุพึ่งปีเเรกๆยังไม่ได้เลยยังไม่ได้มีอะไรมาก กุเเค่ขัดใจเพราะว่ากุไม่ได้มีตังเเต่กุก้หาทางดิ้นรนที่สุดเท่าที่สุดที่กุจะทำได้ เเล้วเพื่อนกุเเม่งจนเลยเเม่งก้ยังดิ้นรนมาได้ เเล้วเวลาเจอคนที่บ่นเเต่สิ่งที่ตัวเองไม่มีน้อยใจไม่มีเท่าคนอื่นเเบบเนี่ย เเม่งเหมือนทำให้สิ่งที่กุทำมาดุไม่มีค่า เเต่ก้เเค่นั่นละ กุก้ยังไปช่วยตอบเเนะนำมันอยุ่ดีในมุ้การเรียน กุก้เเค่อยากจะให้มันตื่นเเละเอาจริงเอาจังกับชีวิตสักทีเเค่นั่นเอง

กูหนักใจอย่างนึงมากๆหว่ะเมื่อวานเพื่อนผญ.มาติวหนังสือให้กูแล้วก็น้ะชายหญิงอยู่ด้วยกัน2ต่อ2มันก็เลยเถิดแต่ยังไม่ถึงขั้นมีเซ็กแต่ก็เลยเถิดไปเยอะอยู่แล้วเพื่อนคนนี้เค้าชอบกูน้ะแต่กูไม่ได้ชอบเค้า ตอนนี้กูหนักใจไม่กล้ามองหน้าเลยหว่ะต่อไปคงไม่ให้มาห้องหรืออยู่กัน2ต่อ2ล้ะ เพื่อนคนนี้อยู่ปีเดียวกันน้ะแต่อยู่คนละกลุ่ม กูควรทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้ต่อไปใช่ป่ะวะ

พูดแบบในหนังเลย เราคิดกับแกแค่เพื่อนว่ะ

>>321 เหมือนรู้กันอยู่แล้วว่าให้ได้แค่เพื่อนแต่มันเลยเถิดถึงขั้นทำทุกอย่างเหลือแค่สอดเข้าไปไง กูรู้สึกว่าตัวเองเหี่ยมากๆเลยตอนนี้อ่ะ

ถ้ามึงยังโสด ผู้หญิงยังไม่มีใคร ก็ไม่ถือว่าเหี้ยอะไรนี่ แต่ถ้ามึงยอมให้เลยเถิดไปได้มาก กูว่าในใจลึกๆ มึงก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเค้านะ

>>323 ก็ไม่ได้รังเกียจน้ะแต่กูแค่ไม่ชอบผญ.ที่นิสัยง้องแง้งจนเกินไปไงให้เป็นเพื่อนอะได้แต่ถ้าเป็นแฟนกูคงลำบากใจที่จะรับนิสัยอ่ะสิ่

>>320 มึงไม่เอามันก็ดีแล้วแต่ควรไปขอโทษพูดตรงๆขอเป็นเพื่อน หนีหายไปดูเหี้ยกว่านะ

>>325 โอเคเดี๋ยวจะหาโอกาสคุยดูหว่ะขอบคุณมากๆ

>>320 ตอนนี้มึงเสียเปรียบตรงเล่นเสียวกับเพื่อนมึงไปแล้ว(ถึงจะยังไม่ได้สอดใส่ก็เถอะ)
ถ้าผู้หญิงประจานขึ้นมามึงเจ๊งเลยนะเนี่ย ก็หวังว่าเพื่อนหญิงมึงจะไม่ทำนะ

>>327 กูว่ากล้าทำกล้ารับดิไม่เห็นเป็นไร เอาแล้วเปิดเผยดีกว่าแรดเงียย

>>327 เดี๋ยวน้ะกูเป็นผช.ฝั่งนู้นเป็นผญ.ด้วยคนเสียหายไม่ใช่กูสิ่ แต่ต้องเป็นผญไม่ใช่หรอแต่กูกลัวว่าถ้าวันนึงกูจะมีแฟนแล้วเค้ายังชอบกูเค้าจะเอาอันนี้ไปเล่นอ่ะดิ่

>>301 มึงหนีออกมาได้ยัง กูเห็นใจ

อยู่หอร่วมกับห้องนึงที่มีลูกร้องไห้ทุกวัน ร้องแบบเด็กดื้อเอาแต่ใจอะ อีเด็กเปรตอีเด็กเหี้ย ได้ยินแล้วหงุดหงิดมาก กูกำลังชั่งใจว่าจะไปแจ้งป้าเจ้าของหอใจดีสูงอายุ หรือจะตะโกนด่ามันเวลามันเสียงดังดี รำคาญสัสๆ ทำลายชีวิตสงบสุขของกู

>>331 ชัดหมดความอดทนลงทุกวัน อห จะเปิดศึกตรงๆก็กลัวพ่อแม่มันเหี้ยแล้วมาทำไรกู (ลำพังเลี้ยงลูกให้ดียังไม่ได้ พ่อแม่น่าจะเหี้ยพอกัน )

แต่ถ้าบอกป้า แล้วป้าหงิมๆ ช่วยไม่ได้ กูเปิดศึกไป มันจะรู้ว่าเป็นกู

>>301 ผิดกมนะเคสนี้ เต็มเลย ข่มขืนจิตใจ ข่มขืน ทำร้ายร่างกาย กักขังหน่วงเหนี่ยว

>>319 เคเพื่อนเข้าใจที่มึงหวังดีกับมัน

>>301 กูไม่รู้ว่าเรื่องที่มึงเล่าเป็นเรื่องจริงไหม แต่กูเป็นห่วงมึงว่ะ กูแนะนำว่าโทรไปที่ มูลนิธิปวีณา น่าจะช่วยเหลือได้เร็วกว่าตำรวจ
นอกจากจะโทรไป ปวีณาแล้ว ควรโทรไปแจ้งตำรวจด้วย อย่างน้อยก็แจ้งทั้ง2ทาง เผื่อทางไหนติดต่อไม่ได้หรือล่าช้า อีกทางนึงจะได้มาช่วยมึงได้
อันนี้เบอร์มูลนิธิปวีณา
สายด่วนมูลนิธิปวีณา : 1134
เบอร์โทรศัพท์ : 02-577-0500-1 02-577-0496-8
มือถือ : 081-814-0244 , 081-890-1355 , 098-478-8991 , 062-560-1636

เบอร์ตำรวจ 191
เบอร์สำนักงานตำรวจแห่งชาติ 02 205 2724

ตอนนี้มึงพอมีหลักฐานอะไรควรถ่ายเก็บไว้ให้หมด เช่น รอยฟกชํ้า บาดแผล เพราะใช้เป็นหลักฐานในชั้นศาลได้ รวมถึงคลิปเสียงที่ไอ้สัตว์นรกนั่นใช้ข่มขู่มึง ด่ามึง ใช้เป็นหลักฐานในชั้นศาลได้หมด คลิปเสียงพยายามอัดเก็บไว้ เพราะอาจใช้เป็นหลักฐานว่ามันขู่ฆ่า หรือ ทำร้ายมึงได้ ถ้าได้เป็นคลิปก็ยิ่งดี แต่เซฟๆตัวเองด้วย ขอให้มึงปลอดภัยนะเพื่อน กูช่วยมึงได้เท่านี้แหละ มาอัพเดตบ้างนะ

>>301 กู >>335นะ มีอีกเบอร์ ศูนย์ช่วยเหลือสังคม 1300 พบเห็นเด็กและสตรีถูกทำร้าย สามารถโทรแจ้งเบอร์นี้ได้เลย

ออกมาจากตรงนั้นมั้ย พอมีเพื่อนหรือญาติต่างจังหวัดหรือเปล่าที่เราจะไปอยู่ด้วยได้ อยู่ที่นี่รับฟังได้นะ

กูจะแจ้งความเอาผิดผู้เยาวน์ได้มั้ย ไปอ่านดูแล้วแม่งบอก อายุต่ำกว่า 15 ปีไม่ต้องรับโทษ คือเมื่อวันศุกร์กูกลับบ้านเย็น โชคไม่ดีไปเจอเด็กกลุ่มนึงมันเพิ่งออกมาจากร้านเกม มี 6 คน ทีนี้พวกมันเดินตามกู ซอยแถวนั้นก็เปลี่ยวๆ พอเข้าที่มืดกูก็โดนมันล้อม มีมีดด้วยมึง กูกลัวเลยเอาเงินให้มันไป บางตัวยังใส่ชุดนร.อยู่เลยแต่เหมือนแม่งเมายามา ไม่จบแค่นั้นแม่งลากกูไปรุมอีกจะร้องให้คนช่วยก็ไม่ได้มีดมันจ่อคอ มันขู่ไม่ให้บอกใคร แต่คือกูเครียดมากไม่กล้าออกไปไหนมา 2 วันแล้ว แล้วกูอยู่บ้าน 3 คน แม่ น้องสาว กู ผู้หญิงทั้งบ้าน โดนใกล้บ้านตัวเองอีก กูจะทำไงดี

>>338 โทรเลย เพราะเราก็ไม่รุ้ว่ามันจะทำอะไรมากกว่านี้มั้ย

ศูนย์ปรึกษาปัญหาชีวิต 0-2713-6793

ศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็กและครอบครัว 1579

ศูนย์รับแจ้งข่าวยาเสพติด 1688

ศูนย์สวัสดิภาพเด็ก เยาวชนและสตรี 0-2282-3892

>>338 มาตรา74เลย รอน้องเลย15นะจ๊ะ

>>338 แจ้งความได้อย่าไปกลัว แจ้งปวีณาด้วยเค้าประชาสัมพันธ์เรื่องมึงแน่ๆถ้าเกิดว่ามันข่มขืนมึงอ่ะนะ คือ กูอยากให้มึงไปให้หมอสูติตรวจเพื่อเอามายืนยันกับตำรวจอ่ะถ้าพวกเด็กนรกนี่มันรุมมึงจริงๆ ยิ่งเวลาผ่านไปนานหลักฐานมันยิ่งหาย เว้นแต่ว่ามึงตอแหล

>>338 แจ้งได้ เยาวชนก่ออาชญากรรมก็เข้าสถานพินิจได้ หาหลักฐานพยานไห้ได้มากที่สุดรองแจ้งความดู

>>338 มึงแจ้งนะตามเบอร์เลยเพื่อตัวมึงและคนอื่นเด็กเหี้ยควรรับผลสู้ๆ พกอะไรป้องกันตัวไม่ก็วิ่งหนีอะไรสักอย่าง

มึงมีหลักฐสนอะไรบ้าง มันรู้ที่อยู่มึงมั้ย แล้วมึงบอกครอบครัวมึงยัง

สังคมทราม ทรามเพราะคน

เบื่อโว้ยยยยยยยยยยยยย

อายุ 25 เงินเดือน 35K+++ แต่ไม่มีเงินเก็บเพราะสมัครเมมเบอร์ไว้ร้านดริ๊ง2ที่ กับ ไปเที่ยวแต่ละทีเสียดริ๊งเป็นหมื่น ทำไงดีวะกู เห้อออออออ

>>347 ขายตูด หา passive in come เพิ่มครับ ปล อายุ 25 ทำไมได้เงินเดือนน้อยขนาดนี้ครับ เพื่อนโม่งคนอื่นๆอายุ25 นี้ได้เงินเดือน 250 k++++ ทุกคนแล้วอ่าคร้าบ
ต้องขยันกว่านี้หน่อยน้าคร้าบถึงจะเป็นชาวคุณภาพ

อีสัส แม่งเป็นเหี้ยไรวะ ถามดีๆเสือกมาใส่อารมณ์กับกู เพื่อนร่วมงานเหี้ยๆ แบบนี้น่าเบื่อว่ะ สัส

>>347 มึงก็ลดลงไม่ได้เหรอวะ 555 เหมือนมึงรู้ปัญหา แต่ก็ไม่อยากแก้ (กูก็เป็น การใช้เงินแม่งนำความสุขมาให้)

>>348 ชาวโม่งแม่งแซงชาวหมื่นดริ๊ฟไปแล้ว ชาวหมื่นดริฟรายได้ขั้นต่ำแสนต่อเดือน ชาวโม่ง 350k แถมยังมาขอคำปรึกษาอีก แหมเงินเยอะจังจะไช้ทำอะไรดีคร้าบ 555

>>349 เขาอาจเมนกำลังมา หรืออาจวัยทอง ไม่ก็ทะดลาะกับผัวหรือเมียอยู่ก็ได้
ใจเย็นๆมึง ถ้าถามคนนั้นไม่ได้ มึงก็ไปถามหัวหน้าเอาถ้าหัวไล่ไปถามคนนั้นก็บอกหัวหน้าไปว่าเขาไม่อ่อนโยนกะมึงเลย

>>347 กะว่าจะหาดาวส์รถมาผ่อนตัดเงินไปก่อน กับ ฝากประจำตัดบัญชีเลย จะดัดนิสัยการเงินตัวเองละ

เวลาที่กูคลั่งไคล้อะไรมากๆ แม่งอยากหาเพื่อนคุย แต่เพื่อนหรือคนรอบตัวดันไม่อินนี่สิ จะพูดกรอกหูบ่อยเกินก็ไม่ได้ เดี๋ยวรำคาญพาลเกลียดในสิ่งที่กูชอบ
จากอารมณ์พุ่งพร่านเลยเหงาจับใจ อึดอัดใจจะระบาย การตามหากลุ่มพูดคุยเรื่องที่ชอบแบบเดียวกันนี่หายากมาก
โอเค กูชอบศิลปินกลุ่มหนึ่ง แต่มันเป็นกลุ่มเล็กๆ แต่คนอื่นมันชอบกลุ่มใหญ่ๆหรือไม่ก็ไม่รู้จักเลย หาตรงโน้นตรงนี้ก็หากลุ่มคุยไม่เจอ

เฮ่อออออ

>>354 เก็ตสัสๆ สมัยตามการ์ตูนกูก็พีคช้ากว่าไม่ก็เร็วกว่าคนอื่นเค้า พอมาตามเกาหรีก็ไปชอบวงนูกู เพื่อนไม่รู้จัก /ปาดน้ำตา

>>355 จังหวะชีวิตแม่งไม่เคยอยู่ในจุดสมดุลเล้ยยย #ตบบ่า / แต่ไม่รู้มึงเป็นด้วยมั้ย ตอนเขาไม่ฮิตกันเราจะชอบพร้อมกับเหงา แต่พอไอ้ที่เราชอบกลุ่มมันเริ่มใหญ่ก็รู้สึกว่าอยากถอยห่าง

ปล.ขอพื้นที่ประกาศละกัน อยากมีเพื่อนคุยวง vixx ตอนนี้

>>356 ไอ้เหี้ยมึงๆๆๆ กุก็ตามวิกซ์555555 ถึงไม่ใช่วงเมนก็เถอะ กุกะว่าช่วงว่างๆปิดเทอมนี้จะไปหารายการวงนี้ดูอยู่เลย 555555 ที่มึงบอกกูก็เป็น สุดท้ายเลยอยู่แต่ด้อมเล็กๆนี่แหละ พอให้มีคนคุย/อัพเดตบ้างแต่ถ้าใหญ่ไปก็เฟดมาตามห่างๆ

>>357 กูไปแวะห้องดนตรีมา ไม่มีใครตั้งมู้วงนี้เลยอะ ถ้ามีใครสักคนตั้ง อาจจะหาพวกง่ายขึ้น กูอะรู้แค่นิดๆหน่อยๆเอง อย่างล่าสุดเอ็นเกณทหารแล้ว ราวีออกซิงใหม่ แล้วไม่ได้รู้ไรเพิ่มเติมอีก เพราะข้อมูลมันน้อยมาสำหรับการหา
อยากให้ใครสักคนไปตั้งมู้วิกซ์ในห้องดนตรีจัง

>>358 มึงต้องคุยในกระทู้บอยแบนด์ ในห้องดนตรีแหละแต่มันจมไปแล้วอ่ะ ปกติไม่ตั้งแยกวงกันเพราะเนื้อหาที่คุยมันน้อย ถ้าไม่มีประเด็นก็ไม่มีใครเปิด ถ้าเรื่องซุบซิบในแฟนด้อมก็ห้องเน็ตวอช ถ้าแนวคู่ชิปก็ห้อง bl ส่วนใหญ่ฟค.วงนี้อยู่ในทวิตกันว่ะ ถ้ามึงมีก็ลองไปฟอลๆไว้อย่างน้อยก็มีคนตามเป็นเพื่อน

>>359 ขอบคุณนะ เดี๋ยวกูจะตามแผนที่ไป

โดนเพื่อนที่สนิทกันมา3ปีพูดมส่ตรงๆเป็นครั้งแรกว่างานมึงเด็กอ่ะ เส้นมันแบบ เด็กก็วาดได้ ขอโทษนะที่ต้องพูดตรงๆ
เจ็บสัส บับ อืม พอรู้ว่าเขามองงานกูยังไง แต่พอโดนเขาพูดตรงๆใส่แล้วเจ็บจึ้กเลยอ่ะ เส้นทีากุพอใจแท้ๆ
ตอนฟังก็หน้าแห้งหน่อยๆแล้วหัวเราะกลบเกลื่อน
พูดไม่ถูกแต่คือแอบเฟลอ่ะ.. แต่อีกใจก็แบบ... มึงวาดรูปไม่ได้ด้วยซ้ำ... เพื่อนเรียนสายปั้นเลยไม่วาด
กุเลยแบบ อืม... แต่อีกใจก็เฟล เกทปะวะ55555
เห้อเอาไงดี ไม่ใช่ว่ากุพอใจกับงานตัวเองจนไม่คิดจะพัฒนา กุก็พยายามลองหลายๆอย่างอยู่ แต่พอมาได้ยินแบบนี้ก็เจ็บอ่ะ

>>361 ไม่เป็นไรนะเพื่อน โอ๋ๆๆๆ อย่าไปแคร์เลย เพื่อนสนิทอะไรพูดแบบนี้วะ
กูมีเพื่อนสนิทมากมายแต่ไม่เคยพูดแบบนี้เลยวะ มันมีวิธีอื่นเยอะแยะที่จะพูดนะ
แต่ถ้าพูดแบบไม่ถนอมนํ้าใจกันแบบนี้มึงก็ควรพิจารณาว่าควรจะรักษาความสัมพันธ์ไว้ในระดั้บไหนอะ แล้วก็อีกอย่าง มั่นใจในแนวทางกับฝีมือมึงเข้าไว้ ไม่เก่งฝึกได้
แต่ถ้ามึงมัวแต่แคร์คำพูดคนอื่นมึงจะเสียเอกลักษณ์ของมึงไปเลยนะเพื่อน

>>361 กูว่ามันอิจฉามึง เคยเจอคนประเภทแบบนี้อยู่ ทำในสิ่งที่เราทำได้ไม่ได้ แม่งเลยมาพูดให้เราเสียความมั่นใจ

>>362 ขอบคุณนะมึง กุไม่ควรเก็บมาใส่ใจสินะ..
>>363 คือกุไม่รู้ว่าเขาจะอิจฉากุทำไม เพราะกุยอมรับว่าเขาเหนือกว่ากูใรแง่ความคิดสร้างสรรคอ่ะ เรียนคนละสายก็จริง แต่ก็อาร์ทเหมือนกัน แถมงานเขาคือดีตลอด แต่ก็แค่แบบ ทำไมต้องว่ากู55555
อีกอย่างคือเขาก็ชอบพูดบ่อยๆแหละว่างาน 2d มัน mass prodyction ไม่เหมือนงานปั้นของเขาที่แบบ 3d and unique เพราะมันใช้เวลามากกว่า นุ่นนี่นั่น แล้วเขาก็ค่อยข้างดูถูกงานวาดด้วยแหละ
แต่คือแบบ กุเพื่อนมึงอ่ะ 555555555555
แต่ก็ไม่ได้ด่ามันเพราะแบบ ช่วงนี้มันก็บานให้ฟังอยู่ว่าสุขภาพจิตมันค่อนข้างแย่ รู้สึกว่ากลายเป่นคน meanมากขึ้น

>>364 กู>>362นะ เราเดาใจใครไม่ได้หรอก ไม่มีทางรู้ว่าคนอื่นจะคิดไงกะเราอ่ะ ทางที่ดีอย่าเก็บมาใส่ใจ
ยิ่งมึงเก็บมาใส่ใจ มึงจะยิ่งเครียด ยิ่งคิดมาก ก็ถือเสียว่าฟังเสียงนกเสียงกาไป
เก็บเอาคำที่มันดูถูกเรามาพัฒนาตัวเอง แล้วเอาผลงานของมึงที่เป็นเอกลักษณ์ที่มันดูถูกมึงกลับไปปาใส่หน้ามันซะ
อย่าไปแคร์ขี้ปากคนอื่น มันเหมือนลมอะเพื่อน พัดมา เดี๋ยวมันก็พัดไป เราอย่าเอาใจเราไปผูกติดกับมันไว้
ตั้งใจพัฒนาตัวเองให้เก่งขึ้นเรื่อยๆ มีแต่ได้กับตัวเรา ไม่มีเสีย กอดๆ

>>364 กูคิดว่า ถ้าที่เพื่อนมึงพูดใส่มึง มันพูดจากใจจริง มันแสดงให้เห็นว่ามีคนมองงานมึงเป็นแบบนั้นจริงๆ ที่เหลือก็อยู่ที่มึงแล้วว่าจะเอาตรงนั้นเป็นฐานแล้วพัฒนาต่อยอดงานมึงไปในทิศทางไหน

>>365 >>366 ขอบคุณพวกมึงมากๆ
กูจะพยายามพัฒนาจนมันด่าไม่ลงละกัน55555 คือที่ผูกใจเจ็บจริงๆคือประโยคนี้เว้ย ขอโทษนะแต่ภาพพี่__(ดารา__ที่มึงวาดแม่งไม่เห็นหล่อเฝหมือนตัวจริงเลย อะนนี้คือกุชอบวาดภาพแฟนอาร์ทดาราที่กุชอบไง แบบ กุก็ตั้งใจอ่ะ กุติ่งเขามาหลายปี5555555 พอโดนพูดประโยคนี้ใส่กุเลยแบบ สลัดมันออกจากหะวไม่ได้ ไอ้เรื่องลายเส้นเด็กก็อีกเรื่องนึงที่คิดมาก แต่จริงๆเจ็บกับประโยคนี้ว่ะ5555555 ถ้ามันเล่นโม่งกุคิดว่ามันคงเห็น แต่มันไม่ได้เล่น555555555

ถูกมู้มั้ยนะ
กูติดเน็ต เลิกไม่ได้ ติดจนเสียการเรียน เสียเวลาทำงาน ติดแล้วทำให้ขี้เกียจไปหมดทุกอย่างเลย
พยายามเลิกหลายทีแล้ว โหลดแอพตั้งเวลาปิดหน้าจอ สุดท้ายก็แพ้ใจตัวเอง ทำหลายรอบก็จบแบบเดิม เอาโทรศัพท์รุ่นเก่ามาใช้ก็ยังเล่นกับแอพเน็ตในเครื่อง
แอพดับหน้าจอตอนเช้า ก็ตื่นมาเล่นตี3-5 จนสายเหมือนเดิม
จนวันนึงกูใช้แอพดับหน้าจออีกรอบดับตั้งแต่ยังไม่ตื่น ตั้งใจแน่วแน่วันนี้จะไม่เล่นให้ได้ สุดท้ายกูนั่งในห้องน้ำจินตนาการนิยายอะไรไปเรื่อยเปื่อยอีก สายเหมือนเดิม

วันนี้แบตหมด กูทำงานทั้งวัน ก็ไม่รู้สึกลงแดงอะไร ไปจดจ่อกับการทำงาน

กูเลยคิดว่า หรือจริงๆกูไม่ได้ติด แต่กูแค่จดจ่อกับทุกอย่างที่ทำ เล่นเน็ตก็เล่นจนสาย ทำงานก็ทำจนลืมกินข้าว

เคยโทรหานักจิตวิทยานะ เค้าบอกให้ไปติดอย่างอื่นแทน กูจะไปทำไรดีวะ ที่ดีกับสมองกว่านี้

>>368 จากที่มึงบอกว่าแบตหมดแล้วก็ไม่รู้สึกลงแดง แสดงว่ามึงไม่ได้เป็นโรคติดมือถือ
แต่มีความเป็นไปได้สูงว่ามึงสมาธิสั้น โดนสิ่งรอบข้างดึงดูดได้ง่ายจนไม่สามารถโฟกัสสิ่งที่ควรทำได้มากกว่า

กุรู้สึกอึดอัด รู้สึกไม่มีตัวตน คือชอบมีคนมาเดินชนกูแบบชนแล้วแม่งก็หันมามองเหมือนเมื่อกี้เดินเตะก้อนหิน ไม่มีขอโทษอะไร หรือกุนั่งกินข้าวอยู่คนเดียว ก็มีคนเอาของเอาอะไรมาวางเต็มโต๊ะและพูดเสียงดังโหวกเหวกเหนือหัวกูเหมือนกูไม่ได้นั่งอยู่ และมีเหตุการณ์ทำนองนี้บ่อยมาก จนกุรู้สึกว่าแม่งไม่เห็นกูเหรอวะ กูก็ไม่ได้ทำตัวอ่อนด๋อยหรืออะไรนะ แต่หน้ากุคงเหมือนคนยอมคนมั้ง กุอึดอัดมากๆ ทำยังไงถึงจะดีขึ้น

>>370 เชี่ย มึงมีพลังที่หายากมากๆ มนุษย์ล่องหนเลยนะเพื่อน ถ้ากูเป็นมึงกูจะดีใจมากๆ กูจะวิ่งเข้าร้านทองแล้วกวาดแม่งให้หมดทั้งร้านเลยไอ้สัส เจอกูแน่
ปล กูล้อเล่น ไม่อยากให้มึงเครียด กรณีกูว่าแก้ไม่ยากเลยนะ มึงต้องพูดออกไปเลย
เช่น มีคนนั่งนะคะ หรือ เดินชนกันมึงก็ร้องโอ๊ยหรือส่งเสียงไปเลย คนชนมันจะได้รู้ตัว
มึงอาจจะเงียบไปหน่อย ลองส่งเสียงดู บางคนมันก็มึนๆอะ คิดว่าไม่พูด ไม่หือไม่อือแล้วจะทำไรก็ได้ คิดว่าคงยอม แต่ถ้ามึงพูดออกไปเลย น่าจะช่วยได้นะ คนไทยยิ่งหน้าบางๆอยู่

>>370 ให้เดานะ มึงค่อนข้างตัวเล็กใช่มะแถมยังไม่ค่อยพูด ชอบอยู่คนเดียว คนเลยมองไม่ค่อยเห็น
แม่ง มึงระบายจนทำให้กูนึกถึง คุโรโกะ ในการ์ตูน คุโรโกะ บาสฯ เลยว่ะ
งั้นมึงต้องหาศักยภาพให้เจอแล้วมึงทำอะไรได้มั่ง มึงก็มุงไปจนเก่งแบบคุโรโกะไง

หิววววววววววว อยากกินส้มตำ แต่แม่งร้านแถวบ้านร่วมใจกันปิดหมด จวยยยยยย

สัส คนชอบอคติกับกูด้วยเหตุผลเหี้ยไรกูก็ไม่ทราบได้ แต่กูจะพูดจะทำเหี้ยไรคนแม่งคิดไปก่อนละว่ากูทำเหี้ยแน่ๆ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ทำเหี้ยใส่ใครนะแต่แค่กูก็ไม่ได้ทำดีกับใครก่อนเหมือนกัน คือถ้ามีคนบอกให้ทำกูก็ทำ แต่ถ้าไม่บอกกูก็ไม่สนใจงี้
แต่แบบมองกูเหี้ยจังแล้วพอกูจะทำอะไรดีๆก็จะมองเป็นเหี้ยไปหมด มายเซ็ทแม่งเข้ากันไม่ได้จริงๆว่ะ เช่น มีปัญหาเกิดขึ้นแล้วคนถามว่าปัญหาเกิดจากอะไร กูก็จะหาคำตอบแล้วตอบไปใช่ป่ะ แล้วหลังจากนั้นกูก็กำลังจะไปแก้ให้แค่กูไม่ได้พูดว่าเด๋วทำให้ แต่คนอื่นแม่งอคติกูแล้วไงแม่งก็คิดแค่ว่ากูจะตอบแล้วจบ แต่จะไม่ช่วยแก้แม่งเลยด่ากู

คือไอสัส มึงอ่ะมองกูเหี้ยแล้วก็เอามายด์​เซ็ทตัวเองมาตัดสินทุกการกระทำของกู ทั้งๆที่กูไม่ได้จะทำอย่างที่มึงคิดแล้วทำไมกูต้องโดนด่า โดนเหมาว่าเป็นคนเหี้ยวะ กูควรทำไง คือตอนนี้ทำเป็นไม่สนอยู่ แต่รำคาญ​เหี้ยๆในความแบดมโน หรือกูต้องพรีเซ้นความดีกูหรอวะ ประสาทแดกไอ้เหี้ย ควย

รู้สึกแย่กับที่บ้านมากเลยว่ะ อยากตายๆไปเลย พอคิดว่ายังไม่ได้ทำสิ่งที่ชอบให้หมด มันก็หวังๆทนๆไป เพิ่งคิดได้ว่าย้ายออกจะดีมั้ย แต่คือไม่มีเงิน ใช้เงินที่มีไม่ได้ เขาเก็บให้กู จะขอใช้แค่พันนึงกูยังไม่กล้าเลย เบื่อที่ทำงานด้วย (ของที่บ้าน) ไม่ใช่แค่วันจันที่เป็น กูรู้สึกไม่โอเคทุกวัน มันแย่ว่ะ สิ้นเดือนนี้กูจะไปตปท. ไปพักสักหน่อย ไม่รู้จะดีขึ้นมั้ย

>>369 แล้วยิ่งเล่นเน็ตมันก็ยิ่งสั้น แย่หนักเลย

กูไม่เคยเห็นใครเลิกติดเน็ตได้นะ เพราะการติดโซเชียลมันเป็นความตั้งใจของคนสร้างโซเชียลแอพ

กูนี่ไม่มีตัวตนจริงๆว่ะ ที่บ้านกุก็ไม่ปลอดภัย พ่อแม่กุโกรธเมื่อไไหร่จะทำร้ายกุตลอด ตบบ้าง ผลักบ้าง ตีบ้าง ที่โรงเรียนก็ไม่มีใครคุยกะกุ กุพยายามแล้ว ยพายามเปลี่ยนตัวเองแล้วแต่กุก็โดนเมินอยู่ดี เหมือนกุเป็นตัวเลือกสุดท้ายถ้าแม่งไม่มีใครคุยด้วยจริงๆ กุยอมรับว่ากุเหงาเป็นบ้า เหงาแทบแย่และมันเหี้ยมาก กุรู้สึกแย่ แต่กุทำได้แค่พยายามมีชีวิตต่อ

ใครอ่อนไหวเรื่องศาสนาขอให้ข้ามกุไป
หอกุอยู่ใกล้ๆโบสถ์คริสต์ แล้วคือเมื่อคืนกุทำงานร้านอาหาร8ชมเหนื่อยมาก กลับบ้านมานอนสลบ
เช้ามาต้องมาตื่นเพราะอีโบสถ์นี่ตีระฆังดังมากๆต่อกันเต๊งๆ 3นาทีได้ กุแบบ หงุดหงิดชิบหาย มันก็ตีระฆังของมันทุกวันอาทิตย์นะ แต่ปกติเต๊ง5ทีก็เงียบไง วันนี้เป็นห่าอะไรนานเป็นนาที
คือกุก็ปิดหน้าต่างแล้วนะ หอกูหน้าต่างกันเสียงด้วย มึงยังลอดเข้ามาได้ ฆวยเหอะ ไหนบอกศาสนาไม่เคยเบียดเบียนใคร พ่องเหอะ

เหมือนกุเลย กุติ่งอนิเมะแล้วไม่มีเพื่อนเม้าท์เลยเวลาเจอตัวละครหล่อๆ เวรเอ๊ยหวีดคนเดียวมันก็อโลนสาส ไม่เคยมีใครคุยเรื่องนี้กับกุเล้ย โลกแม่งโหดร้ายทากๆ

>>379 กูเคยพักห้องเดียวกับคนนอนกรน ใช้ทิชชู่จุมน้ำปั้นเป็นก้อนแล้วอุดหู ใช้ลดเสียงได้เยอะเลย

>>369 อยากกราบขอบคุณมึงมาก จากใจจริง

กูไปลองหาอ่านเรื่องสมาธิสั้นมา https://m.pantip.com/topic/37589424? แบบจขกท . เป๊ะเลย
ชอบมีเรื่องในจินตนาการมาดึงไป จดจ่อกับงานได้ไม่นาน ลืมของนี่กุญแจห้องโคตรบ่อย
อ่านแล้วจะร้องไห้
บางคนบอกนั่งสมาธิ วาดรูป อ่านหนังสือช่วยได้ ต้องฝึกให้ทำสม่ำเสมอ (ยากตรงนี้แต่จะลองสู้กับตัวเองดู)
กูก็คิดว่าติดเน็ตมาตั้งนาน ว่าทำไมแก้ไม่หายซักที มันจำเป็นต้องหาหมอกินยาทุกคนรึเปล่าอะ หรือปรับพฤติกรรมได้ แต่ปัญหาสมาธิสั้นคือมันจดจ่อไม่ไปป่าววะ55555

ว่างงานอยู่ ไม่มีที่ไหนเรียกสัมเลยเราว่าเรามีความสามารถนะแค่ยังไม่ได้รับโอกาส และใช่ค่ะจะประสาทแดก

>>383 ส่งเยอะๆ ร่อนไปเยอะๆ
กูว่าขึ้นกับจังหวะด้วย ของกูเมื่อต้นปีคึกคักมาก ช่วงนี้เงียบสัส
กูเลือกเยอะด้วย จะเอานู่นนี่ รีคู้ทแรกๆโทรมาทุกอาทิตย์ ตอนนี้แม่งหายหมดเลย

อยากลาออกจากงาน เบื่อเพื่อนร่วมงาน ไม่รู้เป็นห่าไรกันถึงชอบโวยวาย กูจะประสาทแดกตามละเนี่ย

>>384 จริง ตอนนี้คือกริบ แล้วนานๆจะมีพวกโทรมาคุยแปบนึงเค้าว่าไม่เหมาะกับตำแหน่งก็จบสนทนาไป

กดกาชาแล้วไม่ได้ตัวดีๆเลย เสียใจมาก

แม่ตายหรอเป็นเหี้ยอะไรเข้าเมลเข้าเฟสกูกูต้องมาแก้ว่ามีคนเข้าจะแฮคเหี้ยอะไรทุกอาทิตย์ไหนอีเหี้ยเอาเรื่องกูไปเขียนทู้ว่ากู้ฆ่าตัวตายอีกต้องการอะไรกับกูไอ้สวะหมาไอ้หน้าเหี้ยไอ้อ้วนขาเบียนเฟสมึงไม่มีเล่นหรอหรืออยากได้ยอดติดตามจนต้องแฮคของคนอื่นไอ้ควาย

>>388 วันๆกูทำแต่งานตอบแชทนายจ้างเป็นส้นตีนไรกวนส้นตีนชิบหายเข้าทั้งเฟสทั้งGmailเป็นควยอะไรไหนพูดแม่มึงโดดน้ำตายแล้วไปโดดกับแม่มึงนู่นไป๊!

เปิดร้านเกม มีลูกค้าคนนึงหัวร้อนง่าย มักจะหัวร้อนกะเด็กบ่อยๆ บอกตรงๆ ก็ไม่ค่อยเย็น บอกอ้อมๆ ก็คงไม่รู้ตัว โว้ย................แอบมาอ่านโม่งมั้ย 555

แดกยาซึมเศร้าเข้าไป แม่งเหี้ย อาการดีอยู่2-3 ชั่วโมงนอกนั้นร้องไห้หาหอกไรทุกวี่ทุกวันกูเหนื่อยกูไม่ไหวเเล้วโว้ย

กูชอบเหม่อบ่อยมากๆเลยว่ะ แบบเรียนๆอยู่ก็คิดเรื่องอื่นแล้ว เหมือนเปีดวาร์ปพอเหม่อปุบความจำหายไปช่วงหนื่ง
บอกตามตรงว่าใช้ชีวิตลำบากมากๆ orz แก้ยังไงก็ไม่หาย

งานมีเดดไลน์ แต่ก็ยังไม่ทำ แต่เริ่มทำ ยากจังวะ
มีผลกับงานกับชีวิตมากนะ ทำงานหาเงิน อย่ากลัวหัวหน้ามาก อย่าดเพอเฟคมาก ทำซักที มันจะได้เสร็จ สู้ยากจังตัวกูเนี่ย ขี้เกียจแถมเทเก่งไปแล้ว
คิดถึงรองเท้า ชาบู ไปเที่ยวหน่อยย ไม่มีงานจะเอาตังไหนซื้อ

>>392 เคยเป็นๆ นั่งสมาธินี่ยิ่งวาร์ปเลย นึกว่าฝัน
แต่ตอนนั่งปกติแค่มองไปนอกหน้าต่างก็วาร์ปได้ เราหลับในป่าววะ

สวัสดีเพื่อนกูไม่รู้จะขอคำปรึกษามู้ไหนขอจากมู้นี้ล้ะกัน คือกูมีญาติลูกพี่ลูกน้องกูคนนึงฝั่งแม่อยู่ตจว.เรียนจบปวส.มั้งน้ะหรือเรียนไม่จบไม่รู้ตอนนี้มีลูกไปแล้ว(พี่กูคนนี้ห่างกับกุปีเดียว) แล้วพอกูกลับตจว.ทำไมกูเห็นแววว่าพี่กูคนนี้จะแนวตลาดล่างนิดๆอะไรๆก็บ่นเลี้ยงหลานหน่อยให้ตังหลานหน่อยซึ่งกูเองเป็นนักศึกษาอยู่ก็ขอเงินจากแม่อยู่จะเอาตังไหนให้เยอะแยะก็ให้ไป1-200 แต่พยามไม่คิดไรเพราะกูก็เอ็นดูหลานน้ะแต่พี่กูคนนี้ทำงานแบบเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ตอนนี้อยู่บ้านอย่างเดียวรอเงินจากพ่อกับแฟนแล้วในเฟสกูเห็นแชร์แต่อะไรไม่รู้พวกแนวๆติดยาติดคุกคนจนอะไรแบบนั้นกูเห็นดีด้วยกับตอนโพสรูปหลานแค่นั้นแหล่ะ กูแค่ไม่อยากให้หลานกูโตมาอยู่ในสังคมที่เรียกว่าตลาดล่างไงแล้วกูก็กลัวตัวเองจะอคติกับหลานฝั่งแม่เพราะพี่กูออกแนวนิสัยตลาดล่างกลัวจะสอนลูกผิดๆ แต่ผิดกับหลานกูฝั่งพ่อน้ะอันนั้นกูบอกเอาเกรดมาแลกได้เลยเดี๋ยวพาไปดูบอลไทยลีคซื้อเสื้อซื้อผ้าพันคอให้ด้วย(หลานคนนี้กูอยู่ม.1กูอยู่ปี4) ปล.กูคงจะให้หลานกูเท่าๆกันแหละแต่กูกลัวว่าหลานฝั่งแม่กูจะเรียนไม่จบตามรอยพี่กูนี่สิ่ เอาจริงไม่ใช่เรื่องของกูหรอกน้ะแต่อนาคตกลัวหลานกูจะเป็นพวกชั่งขอเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ

>>394 ท่องไว้ว่าหลาน เอ็นดูได้แต่เขาไม่ใช่ลูกเรา

>>394 มึงลองหาโอกาสสอนหลานมึงถึงความสำคัญของการศึกษาดู ไห้ทันดูรายได้เฉลี่ยแต่ละระดับการศึกษา เผื่อหลานมึงจะคิดได้ อย่างน้อยไม่จบปริญญา ปวส ปวชก็ยังดี

ตอนเด็กๆเคยหลุดปากด่าหมาแถวบ้านที่ชอบเห่าใส่(ที่จริงกูก็โดนเห่าใส่แทบทุกตัว) ทำหมาหงอยไปหลายวัน ก่อนที่มันจะกลับมาเห่าต่อ

ตอนนั้นรู้สึกผิดจริงจัง แล้วพอโตมาดันเผลอนึกถึงเรื่องนี้ได้ เลยรู้สึกผิดต่อ จำไม่ได้ว่าไปขอโทษมันรึยัง

ว่าจะเอาไปเล่าในกระทู้ทำเรื่องเหี้ย ๆ แต่ตัวเองรู้สึกจริงจังเกินกว่าจะเอาไปเล่าในนั้น แม่งเง้ย...

กุมาระบายแล้วก็ขอคำปรึกษาด้วย คือช่วงนี้กุรอคะแนนออกพวกโอเน็ต แกทแพทไรงี้ กุเช็คคะแนนจากเฉลยอะไรพวกนี้มันก็โอเคแหละแบบคะแนนไม่ได้สูงมากแต่ก็ไม่ได้แย่ (ฟีลแบบคะแนนไม่ถึง top อยู่กลางๆเทียบจากปีก่อนนะ) แต่คะแนนมันยังไม่ออกจริงตอนนี้กุแค่คิดคะแนนจากที่กุทำได้อ่ะนะ แล้วเวลาเห็นเพื่อนคุยเรื่องมหาลัยกุจะรู้สึกแย่แบบคะแนนมันไม่ออกสักทีกุไม่กล้าตีคะแนนว่ามันเท่านี้จริงๆ กุอาจจะจำข้อผิดก็ได้ ;_; มันแบบกังวลอ่ะ กุนอนไม่ค่อยหลับเลย สะดุ้งตื่นมากังวลเรื่องคะแนนตลอด กุเป็นซึมเศร้าด้วยแหละแต่กินยาแล้วกุก็ยังไม่หยุดคิด แงๆๆ แล้วก็คิดต่อล้านแปดถ้าคะแนนมันผิด ไม่ติดจะทำไง ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวังเพราะเขาก็หวังแต่กุก็หวังตัวเองมากๆด้วย มีวิธีช่วยให้หายกังวลบ้างมั้ย

กูไม่รู้จะขอคำปรึกษาที่ไหนดี กูถาม+ระบายเรื่องงานที่นี่ได้มั้ย
กูไม่ไหวแล้ว กูทนหัวหน้าไม่ได้ ทนระบบราชการไม่ไหวแล้ว
แรก ๆ กูก็เบื่อ ๆ อยู่แล้วพอมีเรื่องก็เริ่มจริงจังเรื่องออกหลังหมดสัญญาจ้าง แต่ยิ่งอยู่ยิ่งอึดอัด ทุกคนดีกับกูนะแต่หัวหน้าเมินกู เอางานกูไปให้คนอื่นทำ จนกูเริ่มเครียดกลัวไม่มีผลงานส่งตอนทำใบเงินเดือน กูก็คอยทำงานเก่า ๆ ช่วยพี่ๆ ในฝ่ายไป แล้วกูเสือกเป็นคนหยิ่งอีกเขาไม่คุยกับกู กูก็ไม่คุยกับเขา พี่ ๆ ก็บอกให้ทนไปทุกคนในฝ่ายโดนมาหมด ซึ่งเกือบเดือนมาเนี่ยอยู่ในจุดที่กูทนได้ แต่วันนี่มันขึ้นจริง ๆ จนกูเริ่มคิดจริงจังเรื่องออก แต่กูห่วงเรื่องค่าฉีกสัญญา แล้วกูสงสารพี่ที่ดูแลกูเพราะถ้ากูออกพี่เขาจะไม่มีใครช่วยแล้วยังต้องเอางานของกูไปทำอีก (ตำแหน่งของกูความจริงต้องมี 2 คนแต่ทุกวันนี้มีกูคนเดียวก็เท่ากับกูทำงานเท่ากับ 2 คน ถ้ากูออกเท่ากับพี่คนนั้นทำคนเดียวเท่ากับ 3 งาน)

เข้าเรื่องขอเป็นความรู้เรื่องที่กูกังวลเรื่องแรก...กูทำงานในหน่วยราชการนึงแต่ไม่ใช่พนักงานราชการนะ เป็นสัญญาจ้างเหมา 1 ปี วางเงินมัดจำ 10% จากฐานเงินเดือนตั้งแต่เริ่มงาน ตอนนี้เพิ่งทำงาน 5 เดือน ถ้ากูออกกูจะได้เงินก้อนนี้คืนมั้ย....

>>398 ก็แก้ไรไม่ได้แล้ว ปกติ สอบโอเน็ท(สมัยกูคงเอ็นฯ) ถ้ามึงทำข้อสอบเก่าสม่ำเสมอ
เช็คคำตอบก็ประมาณคะแนนได้จริงๆ นั่นแหละ แต่ก็ +- หลาย % อยู่
คิดไปว่ามึงได้เท่าไหร่ตอนนี้ไม่ช่วยละ รอคะแนนออก
ถ้าติดก็ดีไป ถ้าไม่ติดก็วางแผนไปว่า จะทำไง วางแม่งตอนนี้เลยกันฟุ้งซ่าน

>>398 ใจเย็นนน เป็นคล้ายกูเลยสหายร่วมรุ่นdek62 สิ่งที่มึงควรรู้คือ
1. เฉลยไม่ใช่จะถูกเสมอไป คนตรวจไม่ใช่พวกมาเฉลยในทวิตเตอร์หรือติวเตอร์ ดังนั้นมีการคสดเคลื่อนมันเป็นเรื่องธรรมดา คะแนนที่มึงนับๆตอนนี้มึงอาจจะได้สูงหรือต่ำกว่าความที่มึงคิดก็ได้นะ อย่าพึ่งไปใส่ใจ
2. เลิกเข้าไปฟังเวลาเพื่อนมึงคุยกันเรื่องนี้เหอะ พูดถึงถ้ามึงนับคะแนนเล่นๆกับเฉลยทวิตแล้วไม่แย่มาก ก็อย่าพยายามเครียดมากนะ ทำใจมห้สบาย เลิกเข้าโซเชียล อยู่กับสิ่งที่ชอบ รอประกาศผลไปพร้อมๆกันเด้อ

>>398 ทำไมแล้วไม่ต้องไปสนเฉลยหรอกน่า
อย่าหมกมุ่นมาก หาเรื่องอื่นทำรอไปก่อน

มึงไม่ไหวละ ข้างบ้านเป็นเหมือนบ้านที่ดัดแปลงเป็นโรงงานทำเสื้อผ้าขาย มีคนงานพม่าเยอะมาก และเปิดเพลงเสียดังทั้งวัน ทุกวัน ตั้งแต่เช้าแบบ8โมงยันเกือบสองทุ่ม กูออกไปนั่งที่ห้องนั่งเล่นบ้านกูไม่ได้เลย แดกข้าวก็ต้องยกเข้ามาแดกในห้องนอน เพราะเพลงพม่าพวกแม่งน่ารำคาญมาก น่ารำคาญในระดับที่กูทนไม่ได้ กูทนมากบายวันแล้ว นอกจากแจ้งตำรวจแล้วทำอะไรได้อีกบ้าง กูบอกพ่อแม่ ทุกคนก็บอกว่าเป็นเพื่อนบ้านต้องรู้จักประณีประณอมกัน ประณีพ่อมึงอะสัส กูอยู่บ้านคนเดียวไงตอนกลางวัน ช่วงนี้กูปิดเทอมยาวรอเข้ามหาลัย แล้วกูต้องทนประสาทเสียกับเพลงเหี้ยนี่ไปอีกกี่เดือนวะสัส โคตรโมโหอะ พรุ่งนี้กูจะโทรแจ้งตำรวจละสัส

กุ >>398 นะ ขอบใจ >>400 >>401 >>402 มาก กุทำเต็มที่แล้วแหละแบบไม่ได้เสียใจอยากกลับไปแก้แต่ก็กลัวนิดหน่อย5555 เดี๋ยวกุว่าจะห่างๆโซเชียลไปหางานอดิเรกอย่างอื่นทำ ขอบใจมากๆนะ ;7;

>>404 ดีๆ ช่วงนี้ก็ไปเที่ยว เล่นเกมหรือทำอะไรก็ได้ให้หัวมันโล่งๆไว้
ส่วนผลมันจะออกมายังไง ถ้ารู้จักประเมินคะแนน มันก็มีที่เรียนอยู่แล้ว

>>403 โทรแจ้งตำรวจว่าเสียงดัง
เขาจะส่งคนมาเตือน ถ้าดังอีกเมิงก็โทรอีก มีคนงานลับๆล่อๆ ตีกัน ทะเลาะกันเสียงดัง ขายยา เล่นไพ่ มาตรวจหน่อย
โรงงานมันมีคนพม่าด้วย ไม่น่าจะอยากมีเรื่อง คนงานต่างด้าวพวกนี้บางทีก็จ้างผิดกฎหมายครึ่งนึง ถูกกฎหมายครึ่งนึง

กูมีเพื่อนคนหนึ่งชอบส่งรูปมันกับผัวมันมาให้กูดู พวกมึงว่ามันต้องการอะไรจากกูวะ

>>407 ต้องการให้อิจไง

>>408 กูไม่รู้จริงๆว่ามันคิดแบบนี้ โอ้ย มีอะไรให้อิจฉาวะ แล้วมันคิดอะไรอีกไหมวะ

>>409 กูว่ามันอยากได้ฟี้ดแบก ขึ้นอยู่กับว่าในรูปนั้นมันกับผัวทำไรอยู่ ถ้าเป็นโมเม้นหวานๆก็คงอยากให้มีคนว้าวววว สวีทกันจังเลยนะเธออออิจฉาจังเรย

>>410 มันมีอยู่ล่าสุดก็เมื่อวาน เป็นรูปผัวโอบมันระหว่างอยู่ในห้องเรียน ส่วนวาเลนไทน์ก็ส่งรูปผัวโอบไหล่ถือดอกไม้มาให้กูดู แต่กูก็เฉยๆไม่ได้พูดอะไรกลับไป กูเลี่ยงไม่พูดถึงรูปตลอด แต่มันก็ยังคงส่งมาเรื่อยๆ....

>>411 ถามไปเลยว่าส่งมาทำไม ไม่งั้นมันก็ส่งมางี้แหละ

>>411 มันคิดว่ามึงจะแย่งผัวมันรึเปล่า

>>412 กูไม่ค่อยกล้าพูดว่ะ มันบอกเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ เดี๋ยวกระทบจิตใจแม่ง
>>413 ไม่มีทางง5555 คือกูกับมันไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว แต่คุยกันทางไลน์อะ มันก็ชอบส่งมาอวดกูจัง

กูเหนื่อยกับการที่เป็นช่างภาพว่ะ กูชอบถ่ายรูปนะเว้ย แต่ไม่ชอบถ่ายรูปคนอ่ะ เพราะแม่งปัญหาเยอะ ชิบหาย แล้วพอเวลามีงานเหี้ยไร งานจบไปแล้วแต่พวกกูไม่จบ ต้องมานั่งคัดรูปตามใจคนอื่น แล้ว
แม่งก็เร่งกูจัง ไอ้สัด ควย

อนึ่งกูไม่ได้เหี้ยไรตอบแทนจากพวกแม่งด้วย

>>416 ช่างเดี๋ยวนี้มันแต่งไวไง โอนเข้าโทสับ งานจบแป๊บเดียวได้รูปละ แต่ไม่ละเอียดนะ

อึดอัดโว้ยสัด แม่งเมียก่อนแต่งมีอะไรกันทุกวันทำกับข้าวให้กูกินได้
พอแต่งแม่งลายออกแทบจะไม่เคยทำไรให้กูกินเลยซื้อเอาตลอด กลับบ้านไม่เจอพระอาทิตย์ตกเพราะแม่งลากกูไปกินนอกบ้านไม่ก็ช็อปปิ้งดูหนังตลอด แล้วเซ็กซ์ที่มีบ่อยๆ แม่งพอมึงกลับถึงบ้าน 3 ทุ่ม++ ตลอดมึงก็อ้างเหนื่อยมั่ง อะไรมั่งไปเรื่อย จากมีอะไรกันอาทิตย์ 2-3 วัน กลายเป็น เดือนละวัน เฉพาะวันตกไข่เพราะจะมีลูก แล้วมีอะไรกันก็แบบมีให้เสร็จๆ แม่งแทบไม่มีอารมณ์่รวมอะไรทั้งนั้น

กูไม่ไหวแล้วว้อยสัด พรุ่งนี้กูจะทำตัวเป็นผัวเหี้ยลาครึ่งวันแล้วแอบมึงไปลงอ่างให้สบายใจ มึงไม่อยากมีอะไรกับกูก็เรื่องของมึงกูไม่ง้อก็ได้สัด

>>418 ถ้ามีลูกแล้วจะไม่หนักกว่าเดิมเหรอวะ

>>419 แม่งคงบ่นไม่ได้ช็อปปิ้ง ไม่เที่ยวตามเรื่องตามราวอ่ะสัด ช่างแม่ง

>>420 เปิดใจคุยกับแม่งเลยดิ ไหนๆก็เป็นผัวเป็นเมียกันแล้วนะเว้ย กุรับพฤติกรรมเมิงไม่ได้!! เปลี่ยนซะเถอะ พูดไปเลยเพื่อนโม่ง

>>421 เคยแล้วว่ะแม่งก็สัญญากับกูว่าจะให้อาทิตย์ละวัน... ผ่านไปเดือนเข้าลูปเดิม
แถมตอนมีก็มีแบบฝืนๆ คือแม่งไม่อยากมีน่ะแหละ

ถ้าเทียบกับเด็กอ่างคือหล่นตีนแตก โม้คไม่ถึง30วิแค่ให้เอาเข้าของแม่งแล้วไม่เจ็บเพราะมันไม่ค่อยมีอารมณ์น้ำไม่ค่อยออก กูรู้ว่าจุดอ่อนมึงคือจูบได้แลกลิ้นคืออารมณ์มา ก็เสือกไม่ยอมให้กูจูบอีก กูล่ะสมเพศตัวเอง 555

สัดพรุ่งนี้กูลอกการบ้านตัวท็อปร้านเลยมึงจองไว้เรียบร้อยขอให้ทอนฉิบหายจนกูติดอ่างไปเลยอ่ะสัด

>>422 สงสารมึงจังโม่ง เมียมึงก็..อยู่ดีๆจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลย อาจจะมีอะไรให้มันไม่อยากก็ได้นะ

>>423 ขอกอดทีมึง กูอึดอัดกูระบายกะใครไม่ได้ สังคมไทยไม่ให้ราคากับเรื่องพวกนี้ คุยกะใครแม่งก็เหมือนๆกันว่าเมียทำให้มึงไม่ได้ก็ออกไปกินนอกบ้านสิวะ
สำหรับกูมันเหมือนข้ามเส้นที่กูขีดไว้ทั้งชีวิตระหว่างผัวดีกับผัวเหี้ย แล้วกูถูกเมียกูผลักมายืนตรงเส้นแม่งแล้ว
เมียกูเคยพูดติดตลกว่าตอนคบกันน่ะเป็นช่วงโปรตอนนี้หมดโปรแล้ววะ เชิญมึงตลกไปคนเดียวอ่ะสัด
กูเคยคุยเรื่องนี้กับเมียจนน้ำตากูไหล คือกูไม่รู้กูผิดอะไร เมียกูก็บอกแค่ว่าแม่งไม่มีอารมณ์
กูเคยคุยว่าลองไปพบจิตแพทย์ปัญหาครอบครัวไม้ มันก็บอกมันไม่ได้บ้า
ในเมื่อกูทำตามแบบที่ผัวที่ดีทำกันแล้วไม่ช่วยให้ชีวิตกูดีขึ้น...
กูพร้อมเป็นผัวเหี้ยแล้วสัด

ขอกูบ่นมั่งนะเพื่อนโม่ง
คือเพื่อนสมัยเรียนแก๊งค์ที่กรูสนิทแต่งงานและมีลูกไปทีละคนๆ จนเพื่อนคนสุดท้ายในกลุ่มท้อง และกูคือคนเดียวในกลุ่มที่ไม่มีแฟน

ทีนี้เวลาเจอกัน อห ทอปปิคทุกอย่างคือเป็นเรื่องเด็กอ่อน มึงนึกถึงชะนีหลายๆตัวมาคุยกันเรื่องลูก คือเมื่อก่อนคุยเรื่องผัวกูยังเฉยๆ พอมาแอดว้านซ์เรื่องลูกแมร่ง มึง กูไม่มีสเปซในบทสนทนาและกูเริ่มมีอาการอยากอ้วกเป็นเด็กอ่อน กูเรื่มเกลียดเด็ก(ลูกเพื่อน)และเริ่มเกลียดเพื่อนด้วย เจอตัวเป็นๆก็เรื่องลูกฟันขี้นแล้ว ลูกกูนั่งแล้ว ลูกกูดิ้นในท้อง บลาๆ กระทั่งห้องแชทมีแต่รูปลูก ซึ่งกูไม่ได้อยากรู้พัฒนาการลูกๆเมริงเลย กูเอียน และตอนนี้กูรำพวกเมิงทุกคน อห

ลำไยชิบหาย

ขอบคุณสำหรับพื้นที่

>>424 เหมือนเมียมึงจะไม่เอาห่าอะไรเลยสักอย่าง แบบไม่พยายามประคองชีวิตคู่เลยอะ เขาหมดรักมึงแล้วหรือเปล่าวะ คนรักกันกูว่าไม่เย็นชาไม่ผลักไสกันขนาดนี้อะ อย่าปล่อยให้มีลูกนะมึง ขนาดไม่มียังลูกผีลูกคนเลย ถ้ามีลูกออกมา ไม่เลิกกันแล้วทำให้ลูกมึงบ้านแตกเหรอวะ คิดดีๆนะเว้ย

>>418 มึงช่วยเมียทำงานบ้านมั้ยวะ งานบ้านนอกจากการทำกับข้าว กูขอตอบในฐานะผู้หญิงว่าถ้ามึงทำงานประจำแล้วยังมีเวลามาประดิษฐ์กับข้าวให้ผัวกินทุกมื้อและทำงานบ้านด้วยนะ มึงได้ยอดของยอดเมีย(สัดส่วนความโชคดีประมาณลอตเตอรางวัลที่5)

อาหารอ่ะทำเฉพาะมื้อที่อยากเอาใจผัวก็พอ
มื้ออื่นอ่ะซื้อแดกไปเหอะ เหนื่อย
ส่วนงานบ้านถ้าไม่จ้าง มึงก็ช่วยเมียบ้าง
พอไม่เหนื่อยคงมีอารมณ์สวีท

ทำไมคนถึงไม่เข้าใจคำว่าบูลลี่วะ ไม่ตรงกับที่ตัวเองชอลก็หุบปากเงียบๆไม่ได้หรอวะ สนใจหาแม่มึง กูตามbnkคนนึงที่โดนบูลลี่อยู่ตอนนี้ เพจแอนตี้แม่งก็เล่นเพจที่แม่งตัดต่อรูปใส่ร้ายเมมเบอร์ เพื่อนกูที่ไม่เคยตามวงก็แชร์ไปด่าต่อ รำคาญชิบหาย ละอีนี่ที่ด่าก็ตัวเล็กๆเสียงเล็กๆคุยกับคนไม่สนิทก็แทนตัวเองด้วยชื่อแบ้วๆน่ารักเลยอะ เสือกด่ากูงง แค่กูเป็นฟคก็ประสาทจะแดกรำคาญอีควาย

>>422 ลองชวนเมียไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปทะเล ไปเหนือ ไปที่ๆไม่เคยไป เช่ามอไซด์ซักคันขับไปหาร้านข้าวกินแบบไม่ต้องตามรีวิว ไปกางเต้นท์นอน
มันจะเกิดความรู้สึกตื่นเต้นเหมือนสมัยคบกันใหม่ๆขึ้นมาเว้ย แล้วมันจะสปาร์คกันอีกครั้งนึง คืนนั้นมึงจะเอากันเหมือนหมูเหมือนหมา เช้ามาหอมแก้มกัน
จูงมือกันกลับบ้าน แยกย้ายไปทำงานต่อ ตกเย็นมาก็จะพบว่า... แม่งก็เหมือนเดิมเลยเหี้ย เย็นชานรกใส่เหมือนเดิม จนสุดท้ายก็ต้องปลงแล้วเอาเงินไปลง
อ่าง ให้น้องตัวท๊อปๆ ดาวร้าน ช้างเผือก ไฟซีนอน เอาใจเราดีกว่า กำๆไปครึ่งหมื่น กินเบียร์ไปก่อนสักขวดนึงนะ รับรองแม่งเหมือนได้ขึ้นสววร์เลยมึง

ไปฆ่าพวกยิวมุสลิมม้งพวกนิกเกอร์พวกชนกลุ่มน้อยคลายเครียดกันเถอะ

>>427 เรื่องงานบ้านน่ะทำแค่สุดสัปดาห์ เรื่องที่ทำให้แม่งเหนื่อยไม่มีอารมณ์คือ... ช็อปปิ้งจนกูไม่เคยกลับบ้านมาเห็นพระอาทิตย์ตกเนี่ย
>>429 เข้าใจชีวิตนี่หว่า แต่ใช้กะเมียกูไม่ได้ 555 คือแม่งเป็นพวกเวลาได้เที่ยวแม่งจะหาเรื่องช็อปปิ้ง + เที่ยวจนกลับมาที่พักมืด แล้วแม่งก็ไม่มีอารมณ์ทำตามสเต็ป

ที่บ้านกูไม่ชอบนายกแม้วแต่กูเฉยๆแล้วที่บ้านบอกให้กูเลือกใครก็ได้ที่ไม่สนับสนุนนายกแม้ว และพยามให้กูเลือก พปชร.ซึ่งกูไม่เอาแน่ๆที่บ้านบอกกูว่าคนอื่นมันล้มเจ้าให้เลือกนายกตูบซึ่งกูไม่โอเคอย่างแรงแล้วเค้าเบรคกูว่าถ้าจะไปเลือกพรรคอนาคตใหม่หรือพรรคลูกๆของนายกแม้วก็ไม่ต้องไปเลือกหรอกล้มเจ้าไม่รักชาติ ในหัวกูแบบWhat!?อะไรของพ่อแม่กูเนี่ยทำไมจะอินอะไรขนาดนั้นแล้วกูยิ่งเห็นนโยบายของพปชร.กูยิ่งไม่มีทางเลือก ขอแค่พื้นที่ระบายครับเพราะยังไงกูก็ไม่เลือกพปชร. แน่นอนตอนนี้อึดอัดกับที่บ้านเรื่องการเมืองมาก ปล.ถ้าผมใช้คำไม่ถูกใจในชื่อนายกหรือว่ามีความคิดเห็นขัดแย้งกับคนอื่นๆผมขอโทษครับ และถ้าจะด่าผมก็พอเถอะผมโดนที่บ้านกรอกหูเรื่องนี้มากพอแล้วครับแค่อยากระบายเพราะไประบายบนบกมันยากการเมืองมันเรื่องละเอียดอ่อนครับขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายครับ

เหนื่อยกับเมียชิบหาย ทำอะไรเพื่อคนอื่นทุกอย่าง ไม่ประมาณตน ป่วยมาทีก็มีแต่กูที่ดูแล พอแม่งสบายดีก็ออกไปช่วยเหลือคนอื่นต่อ แล้วป่วยมาก็ซมให้กูดูแล วนลูปแบบนี้ สัสเอ๊ยยยย ส่วนกูเองเวลาป่วย ก็ต้องดูแลตัวเอง ไปหาหมอเอง กูจะไม่ท้อได้ไงวะ ทำไมคิดว่าคนที่เข้มแข็งถึงไม่ต้องการการดูแลวะ

>>432 บ้านมึงหนักละตอนแรกบอกเลือกใครก็ได้ที่ไม่เอาแม้วแต่ไปๆมาๆจะให้เลือกแต่ไอ้ตูบชัดๆ กูว่าอย่าไปคุยไปเลยถ้าโดนถามก็แหลไปเลยว่าเลือกไอ้ตูบแล้วเข้าคูหาไปกาเพื่อไทยหรืออคม.แล้วแต่มึงเค้าตามไปส่องไม่ได้หรอก

มีใครเป็นNEETเหมือนกันบ้าง

>>435 กูจ้า

>>435 อยากเป็น

บางคนทักมาหาเรา นี่ไม่ได้เป็นห่วงนะ แค่อยากรู้

กูกลัวพ่อกูฉิบหาย ตอนกูอันดับตกพ่อเกลียดกู ตอนสอบเอาทุนไม่ผ่านบรรยากาศในบ้านก็แย่มากๆแทบไม่มีใครอยากคุยกับกู ทำไงดีวะถ้ากูสอบเข้ามหาลัยไม่ได้กูตายแน่ๆ พ่อจะส่งกูไปอยู่ที่อื่น กูกลัว

>>436 >>437 กูเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านเป็นปีละไม่ออกไปใหนเลย โชคดีที่บ้านกูเข้าใจ กูไม่ใช้โทรศัพและที่สำคัญคือกูไม่มีเพื่อนเลยวันๆกูคุยแค่กับแม่ ไม่ถึง50คำด้วยมั้ง เมื่อก่อนกูยอมรับนะว่าซึมเศร้าแต่ตอนนี้กูดีขึ้นหว่ะ แล้วพวกมึงคงสงสัยกันสินะว่ากูกินอยู่ยังไง คือที่บ้านกูขายของกินเลยไม่เดือดร้อนเรื่องพวกนี้อยากกินอย่างอื่นก็ฝากคนในบ้านไปซื้อ ส่วนวันๆกูก็ตื่นมาเปิดคอมดูนู่นนี่นั่นหิวก็ลงไปกินบางทีก็เอามากินบนห้อง ชีวิตกูผ่านเรื่องแย่ๆในที่ทำงานไม่ว่าจะพวกเพื่อนร่วมงานเห้ๆมากูก็พยายามในแบบของกูแล้วสุดท้ายกูเลือกเป็นNEETแล้วออกจากงาน กูว่ากูพอใจกับชีวิตNEETที่เป็นอยู่ตอนนี้แล้วหว่ะไม่ใด้แย่อะไร แค่มาเล่าให้ฟังเฉยๆไม่มีไร

อีดกกกกกกกกกกกกกกกกก พอมีข่าวศิลปินเกาก็บอกว่าดาวน์ๆจิตตก กูก็กลัวว่าจะเป็นซึมเศร้าเลยชวนไปเที่ยวไปดูหนัง เออ ก็กะจะให้รื่นเริงขึ้นบ้าง
แต่นี่ไรวะ ไมเกรนกูจะขึ้นแทน ไอนู่นก็ไม่เอา ไอนี่ก็ไม่ไป ไม่เอาอย่างนู้น ไม่เอาอย่างนี้ พอให้เลือกเองก็หาว่าไม่ใส่อีก ดกกกกกกกเอ้ยยยยยยยยยย
พอวกเข้าเรื่องของกิน ก็ทำเฉยๆ ตึงๆใส่ ละคอยดูนะ ถ้ากูพาไปร้านไม่ถูกใจ(เพราะไม่บอกว่าอยากกินไรกูเลยเลือกที่กูอยาก)ก็จะมานั่งหน้าทมึงตึง
หน้าบูด กินเงียบๆ กินช้าๆ แล้วบ่นๆๆว่าไม่อร่อย เป็นความผิดของกูอีกกกกกกกก

มีอะไรกับแฟนครั้งแรกรู้สึกยังไง ?

เข้าไปอ่านกระทู้นี้ในพันทิปแล้วอึดอัดว่ะ เพิ่งเสียไปเมื่อวาน ควย

>>440 เป็น neet แล้วเงินที่บ้านหมดจะทำไงวะ เช่นพ่อแม่ป่วย หรือตาย อันนี้กูสงสัยเฉยๆ ว่าพวก neet เตรียมรับมือปํญหานี้ในอนาคตยังไง จะกลับไปทำงาน หรือเป็น freelance เอาวะ

>>440 นายเล่นเกมปะ หรือเล่นคอมอย่างเดียว

>>443 เรื่องอนาคตไม่คิดหลอก ให้เป็นเรื่องของที่บ้านจัดการหมด
>>444 เราไม่เล่นเกมส์

>>443 เรื่องอนาคตนี่...คิดยังไงก็เครียดว่ะ
ขนาดกูมีงานทำ มีเงินใช้ มีเงินเก็บ มีบ้านพ่อแม่ มีรถทึ่ซื้อเองด้วยเงินสดของตัวเอง ไม่มีครอบครัว กูยังเครียดเลยสัด
เพราะเคยคำนวณเงินที่ตัวเองมีกับรายจ่ายแล้ว มันก็ไม่ cover เพียงพอให้กูอยู่ได้ไปจนแก่ตายอยู่ดี เว้นแต่ว่าจะโชคดีตายก่อนแก่
แต่ยิ่งอายุเยอะก็ยิ่งหางานยาก งานที่ทำอยู่ก็ไม่เคยจะมีความสุข ไม่รู้จะทนได้นานแค่ไหน
มันก็เป็นเรื่องที่ควรจะคิดควรวางแผน แต่บางทีคิดไปแม่งก็เครียด ซึมเศร้า จิตตก
ไม่คิดได้ก็อาจจะมีความสุขกว่า อะไรจะเกิดก็ว่ากันตามหน้างานเอา

>>446 ขนาดมีงานทำ พอจะมีเงินอยู่บ้างมึงยังเครียดเลย แล้วพวกที่เป็น neet พึ่งพาที่บ้านอย่างเดียวนี่ไม่แย่กว่าเหรอวะ ยกเว้นว่าจะเป็นพวกที่บ้านมีเงินเหลือกินเหลือใช้จริงๆ พ่อแม่ตายก็ใช้ชีวิตกับเงินมรดกไปวันๆ

>>447 เพราะเรื่องเครียดไม่เครียดนี่มันอยู่ที่ความคิดคนมากกว่าเงินและทรัพย์สินในกระเป๋ายังไงล่ะ เอาง่ายๆ อย่างกรรมกรรายรับเป็นรายวัน ไม่มีเงินเก็บ ได้เงินมาตกเย็นเอาไปกินเหล้าหมดเฮฮาไปวันๆ ไม่คิดถึงอนาคต มันก็ไม่เครียด ในทางกลับกัน พวกมีเงินในบัญชีสำรอง มีบ้าน มีรถ แม่งเครียดๆๆ กลัวอนาคตไม่มั่นคง ชอบ calculate ตลอดว่าถ้าจะเกษียณเท่านี้ เงินเฟ้อเท่านี้ ต้องมีเงินเก็บเท่าไหร่ ต้องเก็บต่อเดือนเท่าไหร่ พอได้ result ออกมาก็พบว่าทำไม่ได้ ไหนจะถ้ามีเหตุไม่คาดฝันล่ะ? แผนสำรองล่ะ? บลาๆๆ เครียดสัส หลังๆ เลยพยายามจะปล่อยวางแล้ว คือคิดประมาณนึงไม่ถึงขั้นไม่คิดเลย เก็บเงินเท่าที่เก็บได้ แล้วปลงว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เอาไว้เกิดค่อยแก้ปัญหากันไป

อะตีตัง นานวาคะเมยยะ นัปปะฏิกังเข อะนาคะตัง
อดีตมันผ่านไปแล้ว อนาคตก็ยังมาไม่ถึง จะไปคิดมากทำไม
หลังจากเคยบวชมา2พรรษากูก็จำหลักคำสอนบทนี้มาใช้ตลอดเวลาเครียดๆ ก็ช่วยใด้นะ จะไปคิดให้มากความวุ่นวายใจไปทำไมกัน

เมื่อก่อนไม่เป็นนะ ตอนนี้รุ้สึกโดดเดี่ยวจัง

>>440 มึงเป็นนีทที่ยังไม่วิวัฒนาการ
นีทขั้นสูงต้องพกแมคบุคไปนั่งสตาบัคเปิดสตรีมมิ่งหล่อๆ รอสาวๆเข้ามาทัก แต่ความจริงพอร์ทแค่หลักแสน

>>451 ออกไปนั่งสตาบัคใด้นี่คือneetเหรอวะ

>>452 มึงสับสนระหว่าง neet กับฮิกกี้

กูคือคนนึงที่เป็นนีทไม่ได้ว่ะ คือกูเห็นเพื่อนกูปิดเทอมอยู่บ้านวันๆ ไม่ทำไรเล่นแต่คอมนอนดึกมันบอกสบาย พอไปเที่ยว 2-3 วันบ่นอยากอยู่บ้าน ส่วนกูไม่มีเงินออกจากบ้านไม่ได้ กูก็นั่งเล่นคอมนอนดึกตื่นสายแต่ยิ่งทำงั้นกูยิ่งประสาท ขอหาเรื่องออกจากบ้านก็พอ ไปเดินเล่นเฉยๆ ก็ได้ กูอยู่แต่บ้านไม่ได้จริงๆ เบื่อ555 กูคงเป็น extrovert มากกว่า ไม่มีปัจจัยให้เป็นนีทเลย

>>454 นีทไม่ใช่คนที่หมกตัวอยู่แต่ในบ้านนะ กูว่ามึงสับสนแบบที่ >>453 บอกแล้วล่ะ

เด็กข้างบ้านกุวันๆไม่ออกไปไหน นอนอยู่แต่ในเปลรอแม่มาป้อนนม
แพมเพิสก็เปลี่ยนเองไม่เป็น วันๆพูดแต่ แอ๊ๆๆ นีทสัสๆ

งั้นกูกราบขออภัยผู้ที่เจนโลกมามากมายอย่างพวกมึงแล้วกัน ตกลงที่กูเป็นอยู่ทุกวันนี้คือกูเข้าใจผิดไปเองว่ากูเป็นNEETสินะ จะเป็นเหี้ยอะไรก็ช่างแม่งเหอะรู้แค่ทุกวันนี้ชีวิตกูมีความสุขดีก็พอละ

ถ้าเมียไม่ทำงานบ้าน ไม่ทำอะไรเลย วันๆเอาแต่ไปเดินห้าง กับเล่นหวย แบบนี้เรียกนีทมั๊ยวะ

>>457 มึงเป็น neet น่ะถูกแล้ว แต่มึงพ่วงเป็นฮิกกี้ไปด้วย ระวังจะพ่วงเป็นโรคซึมเศร้าไปด้วยนะ
จริงๆถึงบ้านรวยมีฐานะ แต่กูก็ไม่สนับสนุนให้เป็นนีทเท่าไหร่อะ รีบเปลี่ยนแปลงตัวเองซะก่อนจะแก่เถอะ ไม่งั้นจะลำบากตอนหลัง อะไรก็เกิดขึ้นได้ พ่อแม่ตาย บ้านโดนโกง หุ้นตก ควรจะพัฒนาตัวเองให้มีชีวิตที่ดีขึ้นกันเถอะเพื่อนโม่ง

ไอเหี้ยชีวิตไม่มีเหี้ยไรดีเลยหว่ะ รู้ตัวอีกทีกลายเป็น ฮิคิโคโมริ ไม่ทำห่าอะไรเลย นอนเล่นเกมดูอนิเมะ สั่งไรมาแดกที่บ้านวันๆไม่ออกไปไหน พอจะเริ่มทำเหี้ยอะไรสักอย่างแม่งก็ล้มเหลว ทำเหี้ยไรก็ไม่สำเร็จ เหี้ยจริงๆ

ฮิคิโคโมริมันต่างจากนีทยังไงบ้างวะ เคยเห็นสองคำนี้

neet คือ ไม่ได้ตัดขาดจากสังคม แค่อยู่ไปวันๆ แบบอาศัยเงินพ่อแม่แต่ไม่ทำงานไม่เรียน
ฮิกกี้(ฮิคิโคโมริ) คือ ตัดขาดจากสังคม หมกตัวอยู่แต่ในบ้านนานๆ

ถ้าไม่เข้าใจไปดูเมะ sao จะเข้าใจ
ไอ้พวกนี้นีททั้งเรื่อง

>>461 ฮิกกี้ไม่ออกบ้าน แต่อาจจะทำงานมีรายได้ก็ได้ (กูก็เคยเป็นฮิกกี้อยู่พักนึง ทำงานในบ้าน รับเงินผ่านการโอนเข้าบัญชี ทำงานถูกกฎหมาย เสียภาษีถูกต้อง แค่ไม่ออกบ้านเลย จ่ายค่าน้ำไฟเน็ตผ่านบัตรเครดิต ซื้อของออนไลน์ เวลาอยากกินอะไรฝากแม่ซื้อเอา ให้เงินแม่ทุกเดือน+จ่ายค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน ) ส่วน neet สลับกันคือพวกไม่ทำงาน ไม่มีรายได้ แต่ออกไปนอกบ้านได้ตามปกติ ... บางคนควบสอง คือไม่ออกบ้านด้วย ไม่ทำงานด้วย คนเลยชอบสับสนสองอันนี้บ่อยๆ

กูเหงาว่ะ เพื่อนแม่งทิ้งกูไปอยู่กับแฟนหมดเลย ปากบอกไม่ทิ้งแต่กริยามึงไม่ใช่ พอมึงเหงามึงมาหากูได้ แต่พอกูเหงามึงไม่เคยสนใจกูเลย

>>465 มึงก็หาแฟนมั่งดิวะ

ไปสัมงานมา เค้าบอกว่ากูมันปัญหาการสื่อสารพูดวกไปวนมา ตอบไม่ตรงคำถาม ซึ่งจริงกูรุ้ตัวดี และกลายเป็นตำแหน่งงานที่จะทำนี้มันต้องพุดกับลูกค้า ซี่งกูไม่ชอบคุยโทรศัพท์ ไม่ว่าบริษัทที่ไหนๆก็ตำแหน่งงงนี้ต้องคุยสื่อสารกับลูกค้าดี สรุปกูคงไปต่อกับตำแหน่งนี้ไม่ได้แล้ว กูเวิ้งว้างมาก

>>467 รู้ตัวว่าไม่เหมาะก็เปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่ก็หางานที่เหมาะ มัวเวิ่นไม่ได้อะไรขึ้นมา

มึงเป็นปะ คนอื่นว่าเจ็บๆมึงยังทนได้ แต่โดนพ่อแม่ว่ามึงกำลังใจมึงหายหมดเลย

กุแม่งคนไม่เอาไหน ไปลงทะเบียนเลือกตั้งล่วงหน้าไว้แต่เสือกเข้าใจผิดว่าเลือกตั้งวันที่24 สุดท้ายเสียสิทธิ​ไปแล้วน่าอับอายชิบหาย อายุก็ไม่น้อยแล้วเสือกพลาดเรื่องโง่ๆ

>>470 กูขี้เกียจไปใช้สิทธิว่ะ แต่พ่อแม่อยากให้ไป กูไม่ได้อินการเมืองไรเลยอย่าด่ากูนะ

>>471 มึงไม่จำเป็นต้องอิน แต่มึงต้องรู้ว่าการเมืองส่งผลต่อชีวิตของคนทุกคนในประเทศ แล้วการที่มึงไม่ใช้สิทธิ์ นั้นหมายถึงมึงยอมให้ใครก็ได้มาทำอะไรก็ได้กับประเทศที่มึงอยู่ ยอมให้เค้าออกนโยบายอะไรก็ได้ แล้วถ้าสุดท้ายมึงไม่ชอบ มึงก็อย่ามาบ่นทีหลังแล้วกัน

>>471 กู+1ให้ >>472นะ มึงควรไปหว่ะ ถ้ามึงไม่สนห่าไรอย่างน้อยๆมึงจะกาโหวตโนก็ได้เรื่องของมึงเอง

สมัยเรียนไม่ตั้งใจเรียน เลยต้องมาอยู่กับ บ. เหี้ยๆ เงินเดือนต่ำสัดๆ กูขอเตือนโม่งทุกตัวเลยนะ ถ้ามึงยังอยู่ในวัยเรียนตั้งใจเรียนเหอะว่ะ ยิ่งถ้าพ่อแม่งมึงสนับสนุนด้วย มึงยิ่งต้องพยายาม อย่ามาเป็น พนง กากๆ เดือนชนเดือน ไม่ม่ีความหวัง ไม่มี ญ ไม่มีเหี้ยไรเลยแบบกูเลย

ทำยังไงถึงจะเชื่อใจคนอื่นได้เหมือนคนปกติ

>>475 ขอยืม200ดิ มึงเชื่อใจกูมะ 555

>>474 หัวอกเดียวกันเลยว่ะ

เครียดว่ะเพื่อนโม่ง กูต้องไปเรียนขับรถ ซึ่งกูไม่มีพื้นฐานห่าไรเลย กูกลัวจะไปทำรถเขาพังแล้วต้องเดือดร้อนซ่อมให้เขาอะ กลัวจนปวดหัว คิดจนปวดหัวไปหมดแล้ว

>>478 มึงคิดถูกแล้วที่ไปเรียนขับรถ มึงไม่ต้องกลัวเว้ย พวกคนที่มาสอนโครตเก่ง กูเคยไปเรียนมาเหมือนกัน แม่งครั้งแรกสอนพื้นฐานนิดหน่อยพากูออกถนนใหญ่เฉย อสพมต รถที่เค้าเอามาสอนให้ตรงที่นั่งข้างๆเค้าจะมีเบรคใว้ไห้คนสอนเหยียบ และที่สำคัญมึงอย่าให้คนในครอบครัวสอนขับรถนะ ชหมาเยอะละ กูให้พ่อกูสอนเจอด่ายับ

>>479 ขอบคุณมากนะเว้ยโม่ง กูอ่านแล้วน้ำตาจะไหลมีคนมาตอบกูด้วยฮือออ ได้ยินแบบนี้กูก็เบาใจหายเครียดไปเปราะนึงเลยว่ะ ขอบใจมากนะ คือกูโดนที่บ้านไล่ให้ไปเรียนแหละ เขาไม่สอนกูเพราะกลัวรถพัง555555

>>480 ไม่เป็นไรเพื่อน กูไม่มีพื้นฐานอะไรเค้าพากูไปสอบรอบเดียวผ่านเลย ตอนใด้ใบขับขี่ดีใจชห ขอให้ผ่านไปใด้ด้วยดีนะเพื่อน

>>478 กูหัดขับเองมาก่อนแล้ว พอตอนจะสอบกูยังต้องไปเรียนอีกทีเพื่อความมั่นใจเลยอะ
กูมีปัญหาตอนจะจอดน่ะเมื่อก่อน แต่ขับบนถนนกรุมเทพมันไม่มีอะไร ต่างคนต่างระวังอยู่แล้ว ชนยากมาก
ไปเรียนแล้วจะได้ทักษะต่างๆแน่นขึ้น รู้สึกขับได้ปลอดภัยกว่าเดิมมาก

>>482 ขอบคุณมากนะเว้ย กูนี่ไม่รู้อะไรเลยว่ะ ต้องขับเกียร์กระปุกให้ได้เพราะที่บ้านอยากให้ขับกระปุก

>>483 กูให้กำลังใจมึงอีกคน กูก็อยากไปเรียนบ้าง ขับหน่ะได้ แต่ก็กลัวชนคนอื่น ขึ้นถนนใหญ่ไม่ได้ ตอนคนในบ้านกูป่วย กูพาไป รพ กูให้เค้าขับ กูนั่งข้างๆ กูรู้สึกไม่ค่อยดีเลย แต่เวลาผ่านไป กูก็ยังไม่ไปเรียนให้จริงจัง ถ้ามึงขับรถเป็น กล้าขึ้นถนนใหญ่ กูขอให้มึงปลอดภัย

กำลังจะไปเรียนขับรถเหมือนกัน
อยากรู้ว่าปกติเค้าเรียนกันนานแค่ไหน กี่ครั้งแต่สัปดาห์ ครั้งละกี่ชม.วะ แล้วราคาประมาณเท่าไหร่ เท่าที่เคยเรียนกัน

>>485 เคยเรียนนานละ ช่วงนั้นว่างเลยเรียนทุกวันวันละ2ช.ม.5วันแล้วเค้าก็พาไปสอบด้วย ใช้รถที่เค้าสอนเอาไปให้สอบเลย ตอนเรียนนี่อาจารย์แกอย่างโหดช่วงวันแรกสอนพื้นฐาน อีกวันพาออกถนนใหญ่เลย ค่าเรียนประมาน2พันใด้มั้งตอนนั้นอ่ะนานละ ปล เค้าสอนทั้งออโต้กับเกียกระปุกเลย

กูรู้สึกเหมือนว่ากำลังฝืนชีวิตตัวเองอยู่เลยว่ะ
คือมีสิ่งที่อยากทำ แต่ทำไม่ได้เพราะคนรอบข้างห้ามมาตลอด เพราะมันเหมือนเป็นแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ กูเลยเลือกเรียน + ทำงานอะไรที่มันมั่นคงมาจนถึงปัจจุบัน แต่พอถึงตอนนี้แล้วไม่รู้สึกว่าชีวิตจะมีความสุขและมั่นคงกับมันเลยว่ะ
กูควรเลิกฝืนไปต่อ แล้วกลับไปทำอะไรที่ตัวเองชอบมั้ยวะเนี่ย orz

มึงกูไปต่างจังหวัดพึ่งขับรถกลับบ้านแล้วมีคนเมาขับรถออกจากซอยมาปาดหน้า กูชนเข้าไปเต็มๆเลยวะ ตายคาที่1 อีกคนไปโรงพยาบาลละแต่น่าจะหนักอยู่ กูคุยกับตำรวจ คุยกับญาติคนตายละ เขาปล่อยกูกลับบ้าน รอเคลียพรุ่งนี้เช้า คือกูไม่ได้เคลียดเรื่องชนคนตายเลยนะเพราภะตอนนั้นถ้ากูหักหลบกูพุ่งชนสิบล้อที่สวนมาแน่ๆ กูรอดกูก็โอเคละ แต่กูเครียดเรื่องเงินนี่สิ จะต้องเสียค่าชดใช้ประมาณเท่าไหร่มีใครรู้บ้างปะ แม่งกูเครียดไม่ใช่รถกูอีกรถป้ามีแค่ประกันชั้น3 รถก็เสียอีกพังยับเลย ยิ่งคิดเรื่องค่าใช้จ่ายยิ่งเครียด กูควรทำยังไง

ขอระบาย เราเป็นคนจริงจังกับทุกอย่างเกินไปเลย อยากตายมากๆ วิธีตายศึกษามาหมด จะตายยังต้องกลัวเจ็บเลย แต่ถ้าตายแบบไม่เจ็บไม่ผูกกรรมทำเข็นกับใคร ตายด้วยตัวเอง ไม่เดือดร้อนใคร พ่อแม่สบายใจ จะดีมากๆ เราอุสาเลิกนิสัยจริงจังเพราะมันส่งผลกระทบต่อจิตใจมากๆ ยิ่งอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจ ไม่สมบูรณ์แบบ เล็กน้อยก็เอามาคิดมาก และคนรอบข้างก็จะมองเราลบ แต่ดันมีคนมาขอร้องเราหรือบอกให้เราจริงจังกว่านี้ 55555
คำถามนะ คือกูจะถอยตัวเองมารักษาโรคหีแตดนี้ทำไม ถ้ากูจริงจจัง แมร่งรับผิดชอบได้ไหม โอเครงานมึงจะดีขึ้นแล้วไง กูได้เงินไหม ไม่ได้เงินและแถมฟรีด้วยโรคเครียดงี้หรอ ?

>>488 ตายห่ามึง เรื่องนี้กูไม่รู้ว่ะ แต่มีบันทึกหลักฐานว่าเมาใช่มั้ย สู้ๆนะ พวกเมาแล้วขับนี่แม่ง

เบื่อจังว่ะ ถ้าให้เทียบงานกูกับงานเพื่อน กูว่างานกูก็โอเคนะ แต่ทำไมอาจารย์ชอบงานเพื่อนมากกว่ากูวะ
แล้วกูก็ต้องแก้งานไปเรื่อยๆ เมื่อไหร่จะจบ

>>488 ประกันชั้นสามคุ้มครองความเสียหายที่เกิดขึ้นกับคู่กรณีอยู่แล้วนะมึง ไปเช็คดูว่าชั้นสามนี่ทำแบบสามบวกมั้ย ถ้าสามบวกก็คือรวมรถมึงเข้าไปด้วย ทีนี้ก็รอดูตำรวจสรุปคดีว่ามึงผิด อีกฝ่ายผิด หรือประมาทร่วม
ถ้าอีกฝ่ายผิด มึงไม่ต้องทำอะไรเลย ซ่อมแค่รถตัวเอง ประมาทร่วมก็แยกย้ายเหมือนกัน แต่ถ้ามึงผิดนั่นแหละ ค่อยรอลุ้นว่าคู่กรณีจะเรียกร้องเงินเพิ่มเติมมั้ย แล้วมันเกินวงเงินประกันรึเปล่า ถ้าเกิน ตรงนั้นแหละถึงจะต้องควักเอง

ไอเหี้ยกูเหนื่อยแบบ เหนื่อยสัสๆ กูอยากตาย หายๆไปไม่ต้องแบกรับห่าเหวอะไรทั้งนั้น แต่กูก็เชื่อนะว่าซักวันมันคงดีขึ้น กูเลยยอมทนไว้ก่อน แต่กูจะทนได้อีกนานแค่ไหนวะ สุขภาพจิตกูแม่งเหี้ยลงทุกวันไม่มีอะไรดีขึ้นซักนิด ถ้าถึงวันที่กูถึงขีดจำกัดแล้ว กูจะไม่ทำอะไรบ้าๆใช่มั้ยวะ ทุกอย่างมันอัดอยู่ในหัวกูหมด สภาพแวดล้อมกูมันบ่มเพาะให้กูเลือกเก็บปัญหาไว้คนเดียวตลอด ทุกวันนี้กูมีอะไรกูก็ไม่ยอมบอกใคร ทุกคนเลยคิดว่ากูสบายดี แต่จริงๆกูกำลังเครียดจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว :(

เรียนกราฟิก แต่ไม่อยากทำงานกราฟิก เกลียดไปเลย จะเรียนจบแล้วเอาไงกับชีวิตดีวะ เครียดชิบหาย

>>494 เหมือนกูอ่ะเรียนบัญชีแต่เกลียดบัญชีตั้งเป้าว่าจบไปกุจะไม่ทำงานสายนี้ สุดท้ายจบที่ได้งานพื้นๆโดนกดเงินเดือนเพราะไม่มีฐานในด้านอื่น

เอาเป็นว่าไหนๆจะจบกราฟิกแล้วก็หาจ้อบด้านกราฟิกเถอะกูหวังดี อืม

อยากร้องไห้ชิบหาย เมื่อไหร่ที่บ้านจะเลิกบังคับกูด้วยคำว่าหวังดีซักทีวะ กูโตจนทำงานดูแลตัวเองได้แล้ว ไปใช้ชีวิตอยู่ตปท คนเดียวก็อยู่ได้ ให้กูตัดสินใจเรื่องอนาคตด้วยตัวเองไม่ได้เหรอวะ กูรักพ่อกะแม่กูนะ แต่อยู่กับเขาแล้วเหนื่อยใจชิบหาย เขาไม่พยายามเข้าใจอะไรเลย ไม่ว่าจะคุยอีกกี่ครั้ง สุดท้ายก็จะจบลงด้วยคำว่าเขาเป็นห่วง แล้วก็มองข้ามความคิดความรู้สึกกูทุกครั้งเลย จะย้ายออกมาอยู่เองเขายังมีข้ออ้างกับทุกอย่างเลย ทำยังไงดีวะ

เพื่อนติดบุหรี่ไฟฟ้า อยากให้มันเลิก แต่ก็ไม่อยากทะเลาะกันอีก

>>493 เป็นเหมือนกันเลย กูพูดไปก็ไม่มีใครเข้าใจและยินดีรับฟัง ให้กำลังใจกันเองต่อไป

หมดแพชชั่นกับสายที่เรียนเพราะคนรอบข้าง เห้อ

เหมือนแม่กูไม่อยากเห็นกูมีความสุขอะ กูทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้แล้ว นานๆทีซื้อเสื้อผ้าบ้าง ครั้งละ 1-2 ตัว ส่วนมากเป็นของตลาดๆ เค้าบอกว่าให้กูใส่ตัวเก่าๆจนขาดก่อน คือแบบอะไรนักหนา

>>496 กูเข้าใจมึงนะกูก็เป็นแบบมึง มึงย้ายออกมาเลยแล้วชีวิตมึงจะดีขึ้น แค่นั้นจริงๆ รักตัวเองบ้าง คนอื่นไม่ต้องไปรักแม่งหรอกมาก ไม่ว่าพ่อแม่หรืออะไรก็เถอะ กูก็รักพ่อแม่กูนะแบบมึงเลย แต่กูเปลี่ยนมารักตัวเองมากกว่าแล้ว กูทนอยู่แบบไม่มีความสุขมาทั้งชีวิตมันมากพอแล้วว่ะ พ่อแม่ที่ไม่เห็นความสุขของลูก เอาแต่ความสุขของตัวเองแม่งไม่ได้รักลูกจริงๆหรอกกูบอกแค่นี้
>>475 มึงไม่ควรเชื่อใจใครอยู่แล้ว เอาจริงๆนะ พอโตขึ้นมากูก็รู้เลยว่ากูไม่ควรเชื่อใจใครเลยสักคน
>>474 จริงของมึง แต่มันยังมีทางแก้นะ กูแนะนำ หาสิ่งที่มึงชอบ แล้วทำให้จริงจังให้เป็นเซียน พอมีงเป็นเซียนด้านนั้นคนก็จะยอมรับมึงเอง พอมีคนยอมรับ มีชื่อเสียง เดี๋ยวเงินก็ตามมา แต่ก็นะ ถ้าตั้งใจเรียนกันตั้งแต่ตอนแรกคงไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้55555 ถ้างานที่มึงทำอยู่ไม่มีเวลาว่างเลยให้หางานที่มีเวลาว่างบ้างอะนะ แล้วก็แบ่งเวลาตรงนั้นมาทำสิ่งที่ชอบนั่นแหละ ทำไปเรื่อยๆไม่กี่ปีเดี๋ยวก็จะเก่งขึ้นเอง

คนเพียงคนเดียวแต่ทำระบบเสียไปหลายอย่างเลย แต่เราจะทำอะไรได้ นอกจากร้อง "เหี้ย!!!" อยู่ในใจ

>>496 ถ้ามึงบรรลุนิติภาวะควรจะรับฟังเฉยๆไม่ต้องเชื่อฟังผู้ใหญ่ก็ได้ ทำอะไรมึงตัดสินใจเองได้เลยโตแล้ว

>>501 >>503 เหมือนกูโตมาในกรอบที่เป็นเด็กของเขามาตลอดชีวิตมั้ง ไม่เที่ยว ไม่ติดเพื่อน มีอะไรก็ถามเขาเชื่อเขาทุกอย่างอะ เมื่อก่อนมันก็ไม่มีปัญหาหรอก พอกูติดพ่อแม่เป็นปกติกูก็ไม่ได้รู้สึกว่าเขามาบังคับวุ่นวายอะไรกับชีวิตกูขนาดนั้น เพราะปกติเขาก็สปอยล์กูโอ๋กูประมาณนึงแหละ ฟีลลูกคนเดียวแล้วดันเกิดมาตอนพ่อแม่จะสี่สิบกันแล้วน่ะ

แต่ตั้งแต่ช่วงมหาลัยมากูมีโอกาสได้ไปอยู่ที่อื่นมาขึ้น ชีวิตผูกติดกับเขาน้อยลง ยิ่งทำงานมากูก็ยิ่งไม่ต้องพึ่งพาเงินจากเขาแล้ว กูก็รู้สึกว่าอยากทำอะไรที่อยากทำ อยากมีสังคมที่กว้างกว่าเดิม อยากอยู่คนเดียวบ้าง อีกไม่กี่ปีกูจะสามสิบแล้วนะ เลิกทำเหมือนกูเป็นเด็กสิบสามซะทีเหอะ ที่กูรู้สึกว่าต้องทำตามที่เขาพูดเพราะพอกูไม่ทำ เขาก็จะชอบทำให้กูรู้สึกผิดว่ะ เหมือนกูก็ยังอยากเป็นลูกที่ดีที่เขาภูมิใจอยู่ แล้วถ้ากูปฏิเสธสิ่งที่เขาเสนอมา กูจะเสียตรงนั้นไป แล้วกูรู้สึกแย่มาก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขา manipulate กู แต่กูก็ไม่กล้าพอจะก้าวออกจากกรงที่เรียกว่าพ่อแม่ไปซักทีอะ ตอนนี้กูได้แต่คิดว่าหรือกูต้องแต่งงานอย่างเดียวถึงจะหลุดไปจากเขาได้วะ

>>504 กูอายุพอๆกับมึง พ่อแม่กูก็อายุพอๆกับพ่อแม่มึง แต่กูไม่โดนโอ๋ขนาดนั้น กูถูกบังคับไม่ให้ทำนู่นทำนี่มากกว่า จะทำอะไรก็ห้ามไปหมด ได้เงินไปกินขนมน้อยๆทั้งๆที่บ้านกูก็ไม่ได้จน กูเก็บตังซื้อของหรือเอาไปทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง จนกูกลายเป็นคนที่โตมาแล้วแทบทำอะไรไม่เป็นเลย พอมาอยู่มหาลัยนี่กูถึงรู้สึกว่าได้เป็นตัวเองขึ้นมาจริงๆแหละ แต่พอจบมา ไปทำงาน ก็กลับไปอยู่บ้าน มาจิตตกโดนที่บ้านบังคับแบบเดิมจนต้องไปหาจิตแพทย์​555555 เออคือจะบอกว่ามึงควรออกมาใช้ชีวิตของตัวเองได้แล้วจริงๆอะ ถ้ามึงไม่รีบอยู่ให้ได้ตอนนี้ พอตอนที่เขาไม่อยู่แล้วมึงจะลำบากกว่านี้ ไม่อยากให้กลายเป็นเคสพ่อแม่รังแก​ฉัน​อีก เอาจริงๆมึงต้องแข็งบ้างอะ ทำให้เขารู้สึกผิด ไม่ใช่มึงรู้สึกผิด ถ้าเขาไม่รู้สึกผิดมึงก็ไม่เห็นต้องแคร์อะไรด้วยซ้ำ

กูร้อนอะ เบื่อร้อนโว้ยยยยยคิดอะไรไม่ออก

กูเรียนจบมานานว่างงานอยู่1ปี ตอนนี้อยากไปสมัครงาน เเต่ด้วยความรู้ที่ลืมไปหมด เคยไปสัมภาษณ์งานมาบริษัทนึงโดนด่าซะเละเลย เอาซะความมั่นใจหายไปหมด พอกลับมาอ่านหนังสือด้วยตัวเอง ก็อ่านไม่เข้าใจอีก ด้วยความที่ตอนเรียนไม่ตั้งใจด้วย เลยไม่กล้าไปสมัครเลยว่ะ เฮ้อเครียดจัง มีโม่งคนไหนเป็นเเบบกูมั่งวะ เเล้วผ่านจุดนี้ยังไง รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ตั้งใจเรียนเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้

หรือกูควรสมัครไปเรื่อยๆก่อนดีวะ มันอาจจะมีซักบ.ไหมที่ดูเเต่ attitude อาจจะไม่ถามเรื่องเทคนิควิชาการบ้าง เเต่กูคิดว่าไม่น่ามีกูคิดว่าอย่างน้อยก็ต้องมีความรู้บ้าง หรือควรเปลี่ยนสายไปสมัครงานอื่นที่ไม่ได้ใช้สิ่งที่เรียนมาดีวะ

>>507 ไปชุบตัวที่กากๆก่อน หรือไม่ก็ไปขอฝึกงาน

กูอายุ 25 ปีนี้กูพึ่งเริ่มทำงาน กูเป็นนีทอยู่ 2-3 ปีได้ เพราะเครียดหลายเรื่อง แต่กูไม่อยากเป็นภาระครอบครัวเลยเริ่มทำงานกับคนรู้จัก จะว่ากูปรับตัวไม่ได้ก็ไม่เชิง พอกูทำมันไม่ได้รู้สึกเหมือนที่กูคิดไว้ เรื่องงานกูโอเค แต่สภาพการเป็นอยู่ที่กูรู้สึกเหมือนโดนจำกัดอิสระหลายๆ เรื่อง ทำให้กูเครียด เรื่องงานที่ทำก็กากจนรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้เรื่องสักอย่าง ทำไมกูต้องทำงานด้วยวะ กูอยากตายนานแล้วแต่แม่กูขอไว้ แต่กูก็ไม่อยากเป็นภาระคนอื่นเหมือนกัน อยากตายแม่งไปตอนนี้เลย กูเกลียดเวลาโดนคนอื่นดูถูก แต่กูก็ไม่เคยทำอะไรได้เรื่องเลยจริงๆ กูทั้งขี้แพ้ ทั้งไร้ค่า กูอยากแค่มีใครสักคนเห็นค่าในชีวิตกู กูต้องทำยังไงวะ

>>509 กูก็เหมือนมึงตรงที่แม่กูเข้าใจ กูก็เคยคิดที่จะตายแหละแม่กูก็ขอใว้เหมือนกัน เค้าขอแค่ถ้าไม่อยากทำอะไรก็ไม่ต้องทำ แค่ช่วยงานในบ้านนิดหน่อยและรับผิดชอบในส่วนของตัวเองเช่น ล้างจานที่ตัวเองกิน กรอกน้ำในขวดที่ตัวเองดื่ม ผ้าไม่ต้องซักกูใส่เกงบอลตัวเดียวเป็นอาทิตย์ กูก็มาคิดอีกทีใหนๆก็อยากตาย อยู่แบบนี้ก็ไม่ต่างจากตายแค่อย่าสร้างปัญหาให้เค้าเพิ่มก็พอ ใหนๆก็ใหนไละ ลองอยู่เพื่อเค้าหน่อยละกัน

>>507 ถ้างั้นก็มีงานประเภทที่ไม่ต้องใช้อะไรฝึกแปปๆก็ได้ละพวกแบบอืมม อันนี้กูไม่ได้ดูถูกสายงานนะกูแนะนำพวกพิมพ์งาน คีย์งาน งานผลิตงี้อ่ะพวกนี้รับคนง่าย

>>508 กูก็คิดงั้น หวังว่าจะมีบ.ไหนเห็นใจยินดีสอน หรือรับเข้าทำงาน

>>509 ลองออกไปเที่ยวคนเดียวดูมั้ย ทำอะไรคนเดียวจะได้รู้สึกว่าเห้ยเราก็เก่งเหมือนกันหนิ ไม่ก็ลองหาบริษัทที่คิดว่าน่าจะเข้ากะมึงได้ดู ปรับๆไป พวกออฟฟิศเล็กๆที่ชิล เหมือนมานั่งเล่นไรงี้ น่าสนใจนะ อยู่กันเป็นครอบครัว

>>513 กูว่าจะไปเที่ยว ตปท คนเดียวอยู่เหมือนกัน เคยทำนะไม่ใช่ไม่เคย แต่ทำสมัยเรียนต่างประเทศแล้วก็รวดไปเที่ยวคนเดียวซึ่งมันก็นานมาแล้ว กูว่าสนุกและตื่นเต้นดี คงมีเรื่องผิดพลาดลำบากมากมายแต่ก็ทำให้ได้พยายามแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง แต่สำคัญว่าคงต้องเลือกประเทศที่ปลอดภัยหน่อย ให้เที่ยวไทยคนเดียวนี่กูไม่กล้าว่ะ กูว่าเมืองไทยแม่งอันตราย

>>512 บ.ที่หวังเอาเปรียบคนไม่มีทางเลือกอะ คนเข้าง่ายออกง่าย มึงก็วิน-วินกับเค้าไป

>>509 กูก็คล้ายๆมึง แต่มึงต้องเปลี่ยนความคิดตัวเอง ความคิดกูคือ สักวันกูจะดีขึ้น กูจะเก่งขึ้น กูจะรวยขึ้น แล้วกูจะมาเหยียบหน้าไอ้พวกเหี้ยที่เคยมาดูถูกกูทั้งหมด กูจะทำให้มันอิจฉากู ให้มันรู้สึกเหมือนเป็นพวกขี้แพ้เหมือนที่มันเคยทำกับกู มึงต้องฝืนเปลี่ยนตัวเองแค่นั้นจริงๆ แล้วกูจะไม่ยอมตายก่อนที่จะได้เหยียบหน้าไอ้พวกเหี้ยที่เคยดูถูกกูแน่นอน หาสิ่งที่ตัวเองชอบ ทำสิ่งนั้นบ่อยๆสักวันก็จะเก่ง ถ้ายังคิดอยากตายอยู่ก็ไปหาจิตแพทย์ด้วย

แปบๆหมดเวลาวันนึง ล้มตัวนอนหัวถึงหมอนอีกแล้ว อยากออกจากวงจรว่างงานเว้ยยย

เคยมีใครในนี้คิดถึงเรื่องเปลี่ยนแปลงประวัติตัวเองไรงี้มั่งป่ะ แบบว่าสักวันนึงมึงสามารถทำนิติกรรมเองได้ทุกอย่าง แต่มึงไม่พอใจกับสิ่งที่มีอยู่เลยทั้งพ่อแม่ ทั้งตัวมึงเอง ทั้งตัวตนที่มึงเกิดมา วันนึงมึงอยากหนีอออกไปไกลๆแล้วแปลงประวัติตัวเองใหม่หมด(เท่าที่เป็นไปได้ ยกเว้น id13หลัก) เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ ตระเตรียมวุฒิการศึกษาใหม่ ทะเบียนบ้านใหม่ ชื่อบัญชีธนาคารใหม่ทั้งหมด รวมถึงศัลยกรรมหน้าตาด้วยให้ดีขึ้นกว่าเก่าทั้งหมดเลย เป็นมึงมึงจะเปลี่ยนทั้งหมดนี้ยังไงให้มันถูกกฎหมายได้วะโดยที่ไม่ต้องคิดถึงเรื่องเงินก่อนนะ กูไม่รู้จริงๆว่าระหว่างไปในประเทศใหม่แล้วเปลี่ยนตัวตนของตัวเองเพื่อไปเริ่มชีวิตที่นั่นกับเปลี่ยนแปลงประวัติของตัวเองแล้วอยู่ที่นี่ต่ออะไรจะคุ้มค่ากว่ากัน

เหี้ยเเม่กู จะตกงานอีกเเล้วเพราะไม่ผ่านโปรกับงานที่เงินเดือน 20000 ไอสัสมันยากนักหรอวะกับไอผ่านโปรอะไรเนี่ย เเล้วทั้งบ้านมีเเม่กูทํางานคนเดียว ตอนนี้กูอยู่ในช่วงฝึกงานด้วย เปิดเทอมปี4ต้องมาจ่ายค่าเทอมอีกกู้ก็ไม่ได้เพราะตอนเเม่กูได้งานนี้มามันเกินรายได้ต่อปีที่วางใว้ เลยยกเลิกกู้ออกมา ไอเหี้ยเครียดหวะ ทําไมครอบครัวกูกากจังวะ ใครก็ได้บอกทีทํางานผ่านโปรมันยากขนาดนั้นเลยหรอวะ

>>510 ไม่ผ่านโปรอาจมีปัญหาที่นิสัยส่วนตัว เข้ากับคนอื่นไม่ได้ ขาดบ่อย เกี่ยงงาน หรือว่าขาดทักษะสื่อสาร ทักษะทางคอมพิวเตอร์ บลาๆ

>>519 มึงอย่าพึ่งลาออก ถ้าหาเงินไม่ได้จริงๆมึงดรอปก่อน แล้วค่อยทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียน

>>519 มึงอย่าโทษเเม่มึงเลย ครอบครัวกูก็เเบบมึงอะ เเต่เเม่กูอายุเยอะเเล้วเเถมเงินเดือน17000 ตอนสมัยกูเรียนกูก็ต้องดรอปเรียนเทอมนึงมาหาเงินไปเรียนเพราะสภาพการเงินไม่คล่อง กู้ไม่ได้ เบื้องต้นมึงก็ชีวิตตัวเองไหนๆจะจบเเล้วก็ดิ้นรนด้วยตัวเองดูก่อนไป

เรื่องผ่านโปร เป็นเรื่องนิสัยส่วนตัวเเบบที่เม้นบนบอกว่ะ เข้าวัฒนธรรมองค์กรไม่ได้บ้างอะไรงี้ ส่วนใหญ่ถ้างานไม่ยากอะไรมากน่าจะไม่มีปัญหา

>>521 กูไม่อยากลาออกหรือดรอปอะ ฝึกงานเสดก็ขึ้นปี4เเล้วมันไกล้จะจบละทั้งมหาลัยทั้งชีวิตกูอะ

>>523 ชีวิตมึงยังไม่จบหรอก ว่างๆก็มานั่งแต่งนิยายในห้องนี้เล่นๆ สนุกจะตาย จิงมะ?

>>524 นี่มึงคิดว่าชีวิตกูมันตลก ?

>>523 ใจเย็นๆ เม้นต์บนแค่อยากบรรเทาความทุกข์ที่มึงเจอในช่วงนี้เอง หวังดีกับมึงถึงมึงจะไม่ขำก็เถอะ
มึงเคยปรึกษาอาจารย์หรือยัง ถ้าจะให้ค่าใช้จ่ายพอมึงอาจต้องทำงานเพิ่มอีก มึงอาจจะมองว่าอีกนิดเดียวแต่ถ้ามึงไม่ดรอปแล้วต้องฝึกงานด้วยทำงานพิเศษด้วยร่างมึงจะแตกไหมวะ

>>519 การผ่านโปรยากง่ายขึ้นอยู่กับ บ. แทนที่มึงจะโทษเขาให้กำลังใจเขาบ้างเหอะว่ะ ... ชีวิตวัยทำงานแม่งเหี้ยชิบหายซักวันมึงจะเข้าใจ

>>526 กูยังไม่ได้บอกว่าจะทํางานไปด้วยฝึกงานไปด้วยหนิ เเต่ตอนนี้สับสนชิบหาย พ่อกูที่ไม่มีงานทําก็ปากหมาเหลือเกิน ชอบบ่นๆตังจะหมดอีกหน่อยต้องขายบ้าน บลาๆ ไอเหี้ยไอที่พูดมาถึงจะพูดลอยๆเเต่มึงรู้มั้ยว่าคนเป็นลูกเช่นกูได้ยินเเล้วมันเครียดนะเว้ย

>>528 พ่อมึงนี่เลวสัสหมาจริงๆ ขอให้โดนแมวกัดบ่อยๆ เพี้ยงๆๆ

>>528 พ่อมึงคล้ายพ่อกูเลยวะ ตอนทำงานก็ติดหนี้ไม่มีเงินเก็บ พอไม่ทำงานแม่กูให้เงินก็ใช้ไม่เคยประหยัด เช่นซื้อกางเกงทีเป็นหมื่น พอแม่กูดัดนิสัยตัดเงิน ซื้ออะไรค่อยมาเบิกก็มาบอกให้ลูกประหยัด บ้านไม่มีเงินเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เอ้า แถมถ้าไม่ฟัง ทั้งๆที่ของที่ซื้อก็เงินกูหาเองยังโกรธกูอีก ใช้ก็ไม่ได้เกินตัว กูยอมเลย

อึดอัดชิบ จบม.6มาแต่ด้วยความเป็นนีทเพราะตูทำอะไรก็พลาดไปหมด จนไม่อยากจะมองหน้าคนอื่น แต่พอเป็นนีทนานๆวันเข้า ตุก็ลืมที่จะไปไหนคนเดียว(ยกเว้นทางไปโรงเรียน/กับทางเดินไปหน้าซอยที่ตูไปทุกวัน)ทำให้เวลาไปไหนๆที่ไม่ค่อยไปหรือไม่เคยไป ต้องมีย่าไปด้วยเหมือนเอาไว้ช่วยตูไม่ให้ตุทำอะไรพลาด เพราะเป็นคนซุ่มซ่าม อยากตายเหมือนโม่งอื่นๆด้านบน ของตุเพราะสมเพชตัวเองที่ไม่สามารถไปไหนมาไหนด้วยตัวเองได้ ถึงย่าตูจะภูมิใจที่ตุเป็นคนดีก็เหอะ..แต่ก็ไม่ช่วยอะไรเลย ด้วยความที่ตูอยู่กับย่ามาตั้งแต่เล็กๆ ตูก็ไม่อยากเป็นภาร และก็เห็นห่วงย่า ไม่อยากอยู่ไกลบ้าน กลัวเป็นอะไรขึ้นมา ไม่มีใครช่วย นางอายุเยอะแล้วด้วย แม่มก็โยงกับเรื่องมหาลัยที่ตุจะต้องเลือก ซึ่ง ตูมีโควต้า2ที่ คือ มธ.และราชภัฎแถวบ้าน แต่ตูไม่อยากอยู่ราชภัฎ ถึงจะใกล้บ้าน แต่ตูอยากไปมธ.มากกว่า แต่ก็กลัวไม่ติด เพราะ มธ โควต้ามันเอา6คน รอบ3 แม่มก็เอา30คนเอง ชิบหาย เครียด เป็นนีทแต่ไม่อยากเป็นนีทเว้ย ทำห่าอะไรไม่ได้จริง...
ขอโทษที่รบกวนครับ อึดอัดมานานมากละ แม่ม

>>531 มึงก็ลองสอบ มธ ก่อน ไม่ได้ก็เอาที่อื่นดีกว่าไม่จบ

ถ้านินทาพ่อตัวเองกูจะเหี้ยใหมเนี้ย ใหนๆก็เหี้ยละช่างแม่ง
พ่อกูมาบ้าขี่จักรยานตอนแก่หว่ะ บ้านกูก็ไม่ค่อยจะมีตังหาเช้ากินค่ำ แม่งเอาตังไปซื้อจักรยานหมด แม่งมีตั้ง4กัน คันล่าสุด 3หมื่นห้า
อสอ กูจะบ้าตาย ปั่นออกกำลังแค่นี้ ยิ่งชุดปั่นรองทงรองเท้าแม่งจัดเต็ม ชุดมีประมาน20ชุดไอ้กางเกงรัดเป้าฟิตๆกับเสื้อฟิตๆอ่ะ แล้วรองเท้า4คู่หมวก4ใบ อาการหนักชิปหาย อย่างกะนักแข่งตูเดอะฟร้อง ป่าววะ 555 ละคนในบ้านพูดอะไรไม่ใด้เลยนะ แม่เคยพูดทีว่าไม่ช่วยงานที่บ้านบ่นปวดหลัง แต่ตอนเย็นดันไปขี่จักรยานใด้ อชห พ่อกูขึ้นเลยจะทุบจักรยานทิ้ง แม่กูท้า ทุบเลยๆ อส เลิกบ้าเงียบกริบ พาลมาด่ากูอีก กูยังไม้ใด้ทำอะไรเลย อห
ทุกวันนี้กูเบื่อชห หน้าพ่อกูยังไม่อยากจะมองเลย เห้อออออออออออออออออ

>>533 ถ้าเอาเงินตัวเองซื้อก็โอระดับนึงแต่ต้องเก็บเงินไว้ยามเกษียณด้วย ลูกไม่เลี้ยงจะลำบาก อยู่ด้วยกันควรช่วยกันทำงานบ้าน ยกเว้นถ้าคนนึงหาเงินอีกคนไม่หา คนหาเงินไม่ต้องทำงานบ้านก็โอเค แต่ช่วยกันหาเงิน ช่วยกันทำงานบ้านดีที่สุด

>>534 ก็จริงหว่ะเงินเค้า ส่วนเรื่องเงินเก็บอย่าหวังเลยไม่เคยมี เรื่องลูกจะเลี้งไหม แน่นอนกูไม่เลี้ยงอยู่แล้วกูแคร์แต่แม่กูคนเดียว

>>531 ตอนนี้ยังมีรอบแอดอยู่ปะวะ ถ้าไม่ได้โควตาก็ลองรอแอดดู อย่าเพิ่งหมดหวัง

>>535 ก่อนหน้านั้นเขาเลี้ยงมึงมาปะ

>>537 เขาอัดอั้นไหม แต่ก่อนต้องเก็บเงินไว้เลี้ยงมึง

เทอมที่กูทะเลาะกับแม่แล้วกูเกรดตกลง เทอมนี้ก็มีทะเลาะอีก อ่านหนังสือไม่เข้าหัวเลยอ่ะ กูเครียดมากเมอมนี้กลัวเกรดตกอีก กูควรจะเลี่ยงการทะเลาะกับแม่ยังไงดีวะ แม่แม่งงี่เง่าชิบหาย พอกูอ่านหนังสือ กูแขนเจ็บด้วย จะใช้กูอย่างเดียวเลย พอไม่ทำให้ก็งอนกู เอ้า อิเหี้ย เหมือนงอนแฟนอ่ะ น่ารำคาญมาก เหมือนทะเลาะกับแฟนแล้วเอามาลงที่ลูก แถมกูไม่ชอบเสียงบ่นคนในบ้านอ่ะ เสียงดังมาก จะให้กูไปอยู่ข้างล่าง คือมึง ข้างล่างมีเสียงทีวี เสียงเด็กในกมู่บ้านเล่นกัน ใครมันจะอ่านหนังสือเข้าหัววะ กูอยากร้องไห้มาก ตอนไม่มีใครอยู่บ้านนะกูสบายใจมาก กูมีความสุขกว่าเยอะ จนกูขออยู่หอ แม่แม่งอยู่ดีๆก็วีนใส่โวยวายใส่กูอีก เข้าใจเรื่องเงินนะเว้ย แต่แบบกูไม่โอเคมากๆ ขนาดจะขึ้นมหาลัยแล้ว ยิ่งมธ.อ่ะ เขาจะไม่ให้กูอยู่หอเว้ย มึง มันไกล เหี้ยๆเลย จะให้กูตื่นเช้าไปทุกวันๆ แม่บอกสมัยก่อนแม่ก็ขึ้นแบบนั้น แต่สมัยนี้กับสมัยนั้นมันไม่เหมือนกันไง กว่าจะได้รถเมล์ รถตู้ รถสองแถว หลายต่ออ่ะ กว่าจะถึง วันไหนเรียนเช้า เรียกด่วนไม่ชิบหายหรอ

>>539 ที่บ้านเลี้ยงแมวป่าว ลองเลี้ยงดูนะ อิอิ

>>537 >>538 เขาไม่เคยเลี้ยงกูหว่ะ กูเกิดใด้3เดือนก็เอากูไปให้ปู่กับย่ากูเลี้ยง พ่อกูเป็นคนประเภทรักตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใดหว่ะ เรื่องจะให้เสียสละไม่เคยมีหว่ะ สมมุตินะ ถ้ากูกับแม่กูจมน้ำแกคงนั่งอยู่ริมตลิ่งผิวปากอ่ะคงไม่ช่วยใครเลยอ่ะ

คือกูสายตาไม่ดีว่ะ ขับรถตอนเริ่มมืดแล้วมองไม่เห็นเลย อยากสายตาดีตลอดไปจัง

ผ่านไปแค่เดือนเดียวที่ว่างงาน แต่รู้สึกนานมาก อ้อยๆๆๆ

>>543 กูกำลังจะตามมึงไป และไม่รู้ว่าจะต้องคงสถานะนั้นกี่เดือน กี่ปี

สั่งของลาซาด้าจากช่วงเบิร์ดเดย์ไปเสือกได้ระบบขนส่งโคตรห่วยอย่างcjglsอีกทำไมลาซาด้าไม่ให้กูเลือกระบบขนส่งเองวะไอ้ห่ากูได้ของจากไอ้เหี้ย
cjglsช้ากว่ากำหนดตลอดบางทีช้าเป็นอาทิตย์

เซ็งชิบหาย พอเห็นกูเริ่มหาเงินได้พ่อแม่กูไม่ทำห่าไรเลย วันๆ ใช้แต่เงิน ตั้งแต่ต้นปีกูโอนเงินให้หกเจ็ดหมื่นแล้ว ล่าสุดเมื่อสามวันก่อนโอนให้ไปอีกหมื่น วันนี้จะเอาจากกูอีกสามหมื่น จะไปเสกจากไหนมาให้วะ พอกูไม่ให้ก็มาตัดพ้อโน่นนี่ บอกค่าใช้จ่ายจำเป็น ค่าบ้านนี่อ้างกูทุกรอบ ค่าบ้านเหี้ยไรจ่ายทุกอาทิตย์ ตอนเรียนจบกูให้ไปเยอะมาก สามสี่แสน กูว่ากูใช้ค่าเทอมหมดแล้ว หลังจากนั้นมาขอกี่รอบกูก็ยังให้ จนตอนนี้กูเริ่มอิดออดแม่งชักหน้าใส่กูทันที ทำงานมาสี่ห้าปีกูไม่มีเงินเก็บสักแดง มีเมื่อไหร่มาไถตลอด อยากตัดขาดแม่งให้หมด เบื่อพวกเลี้ยงลูกไว้ใช้งานชิบหาย จะว่ากูอกตัญญูก็ได้ ไม่สนแม่งละ

วันนึง เพื่อนชื่อเอ(นามสมมุติ)มาบอกว่า “มีคนมาบอกเราว่า อย่าทำตัวล้มเหลวแบบ(ชื่อเรา)ดิ๊”(เป็นฟีลจริงจังมากไม่ใช่การหยอกล้อ) จังหวะนั้นคือตกใจมาก เอาจริงๆเอก็บอกว่าไม่อยากพูดแต่เราบังคับให้บอก เพราะเอกลัวเรารุ้สึกแย่ แต่เราทำเป็นเฉยๆ นี่อยากรู้มากว่าใคร(เอบอกว่าบอกไปก็ไม่รู้จัก ไม่อยากบอกด้วย)

เอาจริงๆ ต่อให้ทำเป็นไม่สนใจ เฉยๆ เราก็คิดมากอยู่ดี ไม่คิดว่าจะโดนใช้ชื่อตัวเองไปเป็นคำแบบนั้น ถ้าขำๆเล่นมุกไม่ว่าหรอก แต่นี่มันจริงจัง มันคือเหี้ยที่ไหนไม่รุ้ที่เราไม่รุ้จักมาพูดกับเพื่อนเรา ปกติเราก็คิดกับตัวเองว่าเราก็ไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้น เกรดกลางๆไปต่ำนิดๆ ใช้ชีวิตไปวันๆ โตไปหางานทำได้ก็พอใจ ไม่คิดว่าจะมีใครมาสนใจอะไร แต่ตอนนี้คือคิดตลอดว่า เรามันล้มเหลวจริงๆหรอ ถ้ามันมีคนพูดขนาดนี้ ไม่ใช่คนเดียวหรอกที่คิดว่าเรามันล้มเหลว

โกรธคนที่พูดแบบนั้น แต่ก็คิดไปแล้วว่า เรามันล้มเหลวจริงๆนี่นา ไม่ต้องสนใจหรอก แล้วน้ำตามันก็จะซึมๆออกมากลายเป็นเศร้าแทน

ไม่กล้าบอกใครเรื่องนี้ พ่อแม่ก็ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเพราะปกติพ่อแม่จะเข้าข้างคนที่พูดว่าเราล้มเหลวแล้วก็ซ้ำเติมเข้าไปอีกให้เจ็บกว่าเดิม

>>547 ไม่เป็นไรนะมึง โอ๋ๆนะ คนเหี้ยมันมีอยู่ทุกที่ ชีวิตเราไม่มีทางเลี่ยงได้เลยที่จะถูกคนอื่นคิดหรือนินทาเราในแง่ลบทั้งๆที่
ชีวิตนี้เราไม่เคยไปเดินเหยียบหัวพ่อพวกมันมาก่อนด้วยซํ้า คิดเสียว่ามันเป็นสายลม
ลมเหม็นๆ พัดมาแล้วก็พัดผ่านไป ไม่มีใครรู้จักตัวมึงดี เท่าตัวของมึงเองอีกแล้ว
อย่างน้อยก็ดี มึงก็ได้รู้สันดานคนๆนึงว่ามันเป็นแบบนี้ หมั่นพัฒนาตัวเอง
ทุกๆด้าน ไม่ใช่เพื่อใคร เพื่อตัวมึงเอง มึงไม่ได้ล้มเหลวหรอกนะ มึงก็คือมึง
อย่าไปแคร์คำพูดคนอื่นที่มาตัดสินมึงทั้งๆที่ไม่ได้รู้ว่ามึงพยายามมากแค่ไหน
กอดๆนะ

>>546 จริงๆมึงต้องเดินทางสายกลาง ไม่ต้องไห้เงินตามใจพ่อแม่มาก ไม่งั้นงก็ไม่รอดตอนแก่ เก็บเงินเผื่อไว้เยอะๆ พอพ่อแม่มึงเข้าสัยเกษียณค่อยช่วยงี้มีประโยชน์กว่า ไห้ตอนนี้ก็ผลาญหมด

>>547 เกรดกลางๆก็ไม่ได้ล้มเหลวนะ มึงอย่าไปเทียบกะคนเก่งๆมาก มีคนลำบากกว่ามึงอีกเยอะ ก็ต้องสู้ไปเรื่อยๆ

กลัวตัวเองเป็นซึมเศร้า ตั้งแต่ว่างงานมาสักพักใหญ่แล้ว สังเกตได้ว่าชอบน้อยใจคนอื่นคิดคนรอบข้างเค้าไม่แคร์เราหรอก แต่ยังมองว่าตัวเองมีดีอยู่ ยังรู้ความเป็นไปของอารมณ์เรา

>>551 ว่างงานนานๆโดยหาเงินไม่ได้นี่ มันรู้สึกไร้ค่าจริงนะมึง กูเคยผ่านมา 7-8เดือน เครียดชิบหาย
เอาใจช่วยให้มึงหางานได้ไวๆละกัน

เล่นหุ้นสิครับ กำไรเป็นกอบเป็นกรรม

ควยเอ้ย สอบได้คะแนนกลางๆแบบนี้ตูจะไปติดอะไรได้วะ แกทได้ 200เอง แพทยิ่งเหี้ยเลย 135 เต็ม300 ควยเหอะ โอเน็ทก็ 246 เต็ม500 จบแล้ว อีเหี้ย ตูมีแค่โควต้าราชภัฎเองด้วย เหนื่อยชิบหาย หนังสือก็อ่าน ขนาดอ่านเฉพาะวิชาที่ทำได้ คะแนนแม่มยังกลางๆ เหนื่อยสัสๆ คนที่บ้านก็ภูมิใจกับการที่กูเขาราชภัฎอยู่ได้ ห่าเอ้ย นี่ตูต้องทนกับนรก 4 ปี ในราชภัฎรึไงวะ //อยากร้องไห้ชิบหาย แต่น้ำตามันไม่ยอมไหล เจ็บอกสัสๆ

เพื่อนพอสนิทกันแล้วชอบแตะเนื้อต้องตัวกุ จับเอวไรงี้ จับพุง ผู้ชายด้วยกันทั้งคู่ด้วยไอเหี้ยกุจะอ๊วก

>>552 สมพรปากกกก แต้งสาส

รูมเมทกูก่อนหน้านี้คือทำตัวโสด คุยกับคนอื่น คุยโทรศัพท์บอกเลิกแฟนทุกวัน ไล่แฟนทุกวัน แต่ก็ยังคุยด้วย เดี๋ยวพูดดีเดี๋ยวด่า สงสารแฟนมันชิบหาย ตรงนี้ว่ารำคาญแล้ว มาตอนนี้แฟนมันเลิกขึ้นมาจริงๆ ก็มานั่งเสียใจเพ้อเจ้อ ร้องไห้ มันทำตัวเองอะ กูปลอบไม่ลงจริงๆว่ะ ไม่อยากกลับหอเลยเนี่ยอึดอัด

อยากขอโทษพ่อแม่ที่ดื้อ และทำให้เป็นห่วงว่าอนาคตกูจะเป็นไง ขอโทษที่ไม่ได้ดั่งใจ สงกรานต์นี้ะไปกราบท่าน

>>554 เรียนๆไป เอาไห้จบดีกว่าไม่มีวุฒินะทึง อย่าหวังอะไรสูงเกินตัว มึงอ่านเข้ามหาลัยได้ ไม่ต้องหรูมากก็บุญแล้ว มึงไม่อ่าน ไม่มีวุฒิเลยจะลำบากกว่านี้ อย่างน้อยจบมายังมีโอกาศหางานกินเงินเดือนได้ ทำงานมีวันหยุด สภาพงานก็อาจจะดีกว่าไม่มีวุฒิพยายามสู้เอาเกรดดีๆ เพิ่มโอกาศในการทำงานไห้ตัวเองละกัน กูก็ว่าเป็นเรื่องน่ายินดีมากกว่านะ

กูหงุดหงิดแม่ว่ะ รู้ว่าก่อนหน้านี้ติดหนี้2แสนวันนี้มาคุยกับพี่กูบอกติดเพิ่มเป็น3แสนกูงงเลยไอ้เหี้ยสรุป ออกไปทำงานติดหนี้เข้าบ้านกูงง งง จริงๆพี่กูเลยบอกให้อยู่เฉยๆที่บ้านเออแม่งดี

>>554 ถ้ามึงทำเกรดดีๆได้เป็นท็อปๆในราชภัฏ มึงก็หวังได้ทำงานดีๆไหวอยู่นา อย่าเพิ่งท้อใจ

>>554 จยยที่อื่นยังพอมีลุ้น​

รู้สึกแย่จัง ต้องให้พ่อโอนเงินเข้าบัญชีมาจ่ายหอ ค่ากินอยู่ ก็ไม่ได้อยากจะตกงานนะนี่ก็ดิ้นรนแล้ว รอหน่อยนะพ่อ เดี๋ยวจะได้งานแล้ว

>>563 สู้ๆนะเมิง เอาใจช่วย

>>554 ซิ่วดีป้ะ

กุอยู่คนเดียวมา8-9ปีละ เวลาพ่อแม่มาหากุจะรู้สึกอึดอัดโคตรๆ แบบปกติตารางชีวิตเป็นไงก็ไม่ได้ทำ อะไรที่ทำได้ก็ทำไม่ได้ กุชอบอยู่เงียบๆแม่ก็เปิดทีวีเสียงดังทั้งวัน พ่อก็จ้องให้กุอ่านหนังสือทั้งวัน แม่งเหมือนกุกลับไปเป็นเด็กที่บ้านอีกครั้งอ่ะ อึดอัดชิบ แต่กุก็รู้ว่าพ่อแม่หวังดี แต่กุก็อึดอัดอยากให้พ่อแม่กลับไปเร็วๆ บางทีกุก็ไม่อยากให้พ่อแม่มาหา กุเกลียดตัวเองที่คิดอย่างนี้จนกุเครียดอีก เฮ้ออออ

มีชีวิตนี่แม่งเหนื่อย กูเหนื่อย กินยาไปก็ไม่ได้ดีเชี่ยไรขึ้นมาราคาแพงก็ สัส กูอยากเป็นคนเดิมโว้ยยยย

มึง กูสับสน บางครั้งกูไม่รู้ว่าสิ่งที่กูคิดว่ามันเป็นการมองโลกตามความเป็นจริงมันถูกต้องแล้ว หรือกูกำลังดูถูกตัวเอง
กูกำลังหางานอยู่ แล้วก็รู้สึกตัวเองไม่เก่งไปซะหมดเลย งานอดิเรกก็มีแต่ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเก่งพอจะเอามาทำเป็นอาชีพ
เหมือนตอนนี้กูดูที่ผลเลยคิดว่าตัวเองกาก แต่กูก็คิดว่า เอ้อ ถ้าผลมันแย่ก็แสดงว่าตัวกูกากจริงดิ อะไรงี้อะ ฮือ

>>568 กุเป็นเหมือนมึงเลย ทำไงดี อ้าก

>>554 ถ้ามึงมีช้อยส์แค่มธ.กับราชภัฎจริงๆก็คงต้องทำใจ แต่ถ้ามึงเลือกที่อื่นได้ คะแนนมึงก็น่าจะได้อักษรมศก.กับญป.มข.รูปแบบ 1 อยู่นะ เลือกดีๆละกัน

ออกจากงานประจำมาสามปีแล้ว แต่ไม่ถึงกับหาเงินไม่ได้ แต่เงินเก็บก็ร่อยหรอลงไปทุกวัน ภาระยังไม่หมด อายุเกินที่จะหางานได้ง่ายๆแล้วหว่ะ ขอให้เพื่อนโม่งใช้ชีวิตอย่างรอบคอบนะ

>>571 กอดมึงนะ สู้ๆ ถ้าเริ่มทำธุรกิจส่วนตัวขอให้มึงได้เป็นเถ้าแก่สักวัน

>>554 สมมติสุดท้ายมึงต้องเรียนราชภัฏจริงๆ จะขอแนะนำในฐานะคนที่เรียนจบมหาลัยชั้นนำมาสักระยะแล้วละกัน คณะไม่สำคัญเท่าสังคมนะน้องโม่ง กูเห็นด้วยว่ามึงควรเลือกเรียนสิ่งที่ตัวเองชอบ แต่ถ้าช้อยส์ถูกจำกัดด้วยความสามารถให้มึงเลือกพิจารณาสังคมแทน กูไม่ได้ว่าราชภัฏไม่ดี แต่ถ้ามึงต้องเรียนจริงๆ ก็เลือกคบเพื่อนหน่อยละกัน อย่าตามมีตามเกิด ถ้าเพื่อนไม่ได้เรื่องก็ออกไปข้างนอกบ้าง ไปเข้าค่ายอาสา หาโอกาสออกไปเจอผู้คน สังคมใหม่ๆ มึงจะได้มี attitude ดีๆ ถ้าไม่มีเวลาก็หาหนังสือมาอ่านเยอะๆ ปริญญาราชภัฏอาจจะทำให้น้องโม่งไม่มั่นใจเวลาหางาน แต่คอนเนคชั่นดีๆ จะช่วยได้มาก เอาใจช่วยมึง

>>573 อย่ากลัวอาจารย์ ทำความรู้จักช่วยงาน ทำผลงานประกวดแข่งขัน หาคอนเนคชั่นจากม.อื่น ช่วยได้

แม่กูติดหนี้เองทำตัวเองทีนี้วิ่งขอยืมเงินลูกเลยไม่ให้เพราะจะดัดนิสัยเงินเก่ายังไม่คืนเล่นแต่หวย

>>575 ดีแล้ว ไม่งั้นมีเท่าไหร่ก็หมด

กูโมโหอาจารย์คนนึงชิบหายเลย หลายเรื่องละนะ

มีเด็กไปสัมภาษณ์สมัครฝึกงาน ส่งใบลาทุกอย่างตามระเบียบ แต่แม่งก็บอกว่าจะไม่รับใบลาแล้วเช็คขาดเฉย

แล้วชอบบอกรายละเอียดงานเพิ่มตอนวันสุดท้ายก่อนจะส่งงี้ กูจะไม่โมโหเท่านี้เลยถ้าวิชาที่แม่งสอนไม่ได้เกี่ยวกับธีสิทโดยตรง แบบ เพิ่งมาบอกเพิ่มจากเดิมว่าในหัวข้อต้องมีรายละเอียดแบบนี้ๆด้วยตอนเย็นของวันก่อนกำหนดส่งงี้ ควยยยย

แล้วเพิ่งโดนไปสดๆ ตอนแรกแม่งนัดเด็ก 3 เอกส่งproposalที่ต้องใช้ตอนสอบหัวข้อธีสิทบ่าย 1 - บ่าย 3 จู่ๆก็บอกกับคนที่ไปส่งคนแรกๆว่ามันจะรอถึงแค่บ่ายสอง แถมไม่แจ้งในกลุ่มให้ทุกคนรู้ด้วยนะ ให้เด็กไปบอกกันเอง แล้วพวกกูต้องไปเรียนตอนเช้าเลิกเที่ยงที่มอฝั่งa (เรียกงี้ละกัน คือคณะกูอยู่อีกฝั่ง ขอเรียกฝั่งb เป็นวิทยาเขต) เดินทางด้วยรถมอก็ 30 นาที - 1 ชม.งี้ แล้วรถมอมีแค่ชั่วโมงละคัน โชคดีหน่อยก็สองคัน เด็กจะกลับมายังไงทันวะ แถมเด็กอีกเอกที่มีเรียนเช้าที่ฝั่งb เรียนบ่ายฝั่งa ตอนแรกมันก็นัดให้เด็กทยอยๆออกจากห้องเรียนมาส่งกันทีละนิดตั้งแต่ 10 โมง - เที่ยงแล้วจะได้กลับไปเรียนต่อ จู่ๆก็เลื่อนเหลือ 11:30-12:30 จนอาจารย์ที่กำลังสอนอยู่เขายกคลาสแล้วเดินออกมาจากห้องเลย

กูอยากให้หมดวิชามันเร็วๆแล้ว ฮือออออ

>>577 อาจารย์ก็คนหวะ สิ่งที่ทำให้อาจารย์เหนือคน คือพวกชอบเลีย

เฮ้ย พี่ๆน้องๆโม่ง ตอนนี้กุอยู่ชนบท ทำงานวันๆเจอหน้าคนอยู่สามคน อยู่แต่บ้านกับที่ทำงาน ไม่มีรถไปไหนไม่ได้
ตอนนี้ไม่มีเป้าหมาย ใช้ชีวิตไปวันๆ จนไม่รู้ว่าแล้วว่าโลกข้างนอกทำอะไรกันอยู่บ้าง
อายุกุจะขึ้นเลขสามละ เพื่อนโทรมาจากกรุงบอกว่าเด็กๆสมัยนี้เก่งมาก
กุเลยอยากอัพเดทเผื่อจะหากิจกรรมให้ตัวเองทำ คือกุอยากเจอมะนุดคนอื่นบ้าง ช่วยกุด้วยยยย

เมื่อไหร่เราจะจริงจังกับพวกสัตว์นรกคบชู้และร่วมเพศทางทวารแบบบรูไนซักทีวะ
เดนนรกพวกนี้ควรโดนปาหินตามหลักศาสนาอย่างเคร่งครัด

กุเครียดว่ะที่บ้านมีหนี้ล้านนึงมีคนที่ทำงานมีแค่แม่กับน้า แม่กุก็พึ่งตกงานได้งานใหม่เงินเดือนก็นิดเดียวแถมเป็นโรคซึมเศร้าแม่กุพยายามฆ่าตัวตายมารอบนึงกุก็พึ่งอยู่ม.ปลายไม่รู้ว่าควรทำไรต่อกับชีวิตดีว่ะ

ใครก็ได้คุยกับกูหน่อย กูเหงามากกกกกก

กูเป็นสาววายที่อยู่ท่ามกลางคนปกติ(ที่ส่วนมากไม่รู้จักยาโอย) ทำให้กูไม่รู้จะคุยเรื่องวายๆกับใคร กูก็ขวนขวายไปหาสาววายด้วยกันคุย แต่กูคุยกับเขาไม่ทันว่ะ คือสิ่งที่กูชอบกับสิ่งที่พวกเขาชอบมันคนละอย่าง แบบบางทีเขาไปไกลกว่ากูรู้ไง กูก็ได้แต่เงียบ แล้วกูก็กลายเป็นอากาศธาตุไปเลย กูเลยต้องกลับมานั่งกรี๊ดๆหนุ่มๆของกูไป แต่มันเหงามากอะ บางทีก็อยากคุยในเรื่องที่เรา(เพิ่งรู้)หรือรู้สึกดีกับบางอย่างในตอนนั้นบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยมีใครอินกับเรื่องนั้นเรื่องเดียวกันกับกูสักเท่าไหร่

ปล.ใครอ่านแล้วไม่ต้องมาไล่กูไปห้องสาววายในโม่งนะ คือเรื่องที่คุยเขาก็ไปไกลแล้ว กูยังนั่งกรี๊ดอาโอบะ กรี๊ดวาตานุกิ อะไรของกูอยู่เลย

โอเคขอบคุณที่ผ่านมาอ่าน

>>582 ก็เล่นเน็ตหาคนที่กรี๊ดเรื่องเดียวกับเอ็งสิ ทวิตเตอร์ กลุ่มเฟส เยอะแยะ
กุก็เคยเป็นแต่ไม่ใช่กับวาย มาอินอะไรตอนที่คนเขาเลิกอินกันไปเป็นชาติแล้ว ก็หาคนคุย หวีดจนพอใจแล้วก็ไป จบ

>>582 มึงเหมือนเพื่อนกูเลย555
แบบชอบเรื่องนี้อยู่คนเดียวเพื่อนไม่อินด้วย
ลองไปขอเข้ากลุ่มของเรื่องนี้ในเฟสดู
คือเพื่อนกูก็ชอบอะไรที่แบบคนในกลุ่มไม่ค่อยสนใจนะ มันพยายามขายกุแช้วแต่กุไม่ซื้อ 555 ต้องไปหวีดคนเดียว หรือไม่ก็ติดแท็กในทวิต เข้าไปส่องแท็กบ่อยๆ หาคนกาวด้วยไปวันๆ เดี๋ยวก็เจอออ

>>584 เอาตรงๆ กูเล่นแท็ก ไรแล้วแต่ก็ไม่ค่อยมีคนคุยกะกู หากลุ่มบางทีมันมีแค่กลุ่มของต่างประเทศที่ไม่ได้เป็นภาษาอังกฤษ แต่ก็อย่าง >>583 ว่าแหละ ทำมันต้องมาอินตอนที่เขาไม่อินแล้ว แต่มันมีจุดหนึ่งที่แบบ 'ก็เพิ่งมามีเวลาอินตอนนี้ไง เลยช้า แต่ก็อยากหาแนวร่วม' หรือเขาไม่ได้สนใจแต่แรก คือกูอะชอบวายและก็ชอบนิยายจีนโบราณ ไม่ก็แนววายญี่ปุ่นสายโรคจิตนิดๆ ถ้าพวกมึงมีแนะนำกลุ่มหรือไรให้กูบอกกูได้นะ

อ้อ ตอนนี้กูกำลังดุซีรี่ส์ญี่ปุ่นเรื่อง 3 nen A Kumi อยู่ แล้วกูก็กรี๊ดสุดามากๆ เพิ่งดูตอนแรก สนุกมาก

>>582 คุณน่าจะเป็น social anxiety disorder
แนะนำไปหาจิตแพทย์ดูนะครับ

>>586 ไม่ใช่ค่ะ เราไม่ได้เป็นโรคนี้ คุณคงเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ ถ้าไม่รู้จริงอย่าพยายามบอกว่าคนโน้นคนนั้นโรคจิตดีกว่าค่ะ
ด้วยแระโยคแค่นี้ หรือรสนิยมที่เราว่ามันบ่งบอกไม่ได้ บนสังคมโลกจริงเรายังปกติค่ะ
และไม่เข้าใจด้วยว่าความต่างทางรสนิยมของคนมันทำให้รู้สึกโรคจิตหรือกลัวสังคมได้อย่างไร เพราะมันไม่ใช่การคุกคาม แต่สิ่งที่ทำให้รู่สึกว่าคุกคามคือคำพูด คำเขียนของคุณมากกว่านะคะ

โดนคนที่ชอบบอกว่าเสียงแก่ โดนเพื่อนบอกว่าเสียงเหมือนผู้ชาย อยากเสียงน่ารักๆเด็กๆบ้างอ่ะ กูเหน่ย กูไม่สามารถแอ๊บได้ กุอยากโทรคุยกับเพื่อนที่รู้จักผ่านเฟสนะแล้วก็คนที่ชอบปัจจุบันแต่คือ กลัวการโดนล้อว่าเสียงแก่มาก คนที่ชอบกูก็ดูชอบคนเสียงน่ารักๆด้วย โห เจ็บจี๊ดเลยสัส

โมโหแม่ชิบหายติดหวยไปทำงานเสือกติดหนี้5แสน จนเขาไล่ออกจนเขาจะดำเนินความเรื่องเงินตอนแรกติด2แสนแล้วไม่เซฟตัวเองแม่งติดหวยเหี้ยไรนักหนาเงินสักบาทพวกกูไม่เคยได้ไม่เคยขอแต่เอาภาระหนี้มาให้พวกกูพี่สาวกูเป็นเสาหลักบ้านพ่อเลี้ยงไม่ทำงานแม่ตกงานไหนลูกจากพ่อเลี้ยงสองคนค่าเทอมค่ากินผัวเมียไม่ทำงานขอเงินพี่กูแดกงี้หรอ กูหวังจะได้เรียนมหาลัยกูต้องออกไปทำงานหาเงินหรอเห้ยหน้าที่แม่คือดูแลลูกช่วยลูกไม่ใช่ผลานลูกสงสารพี่กูชิบหายลูกมันก็มีต้องมาดูแลคนทั้งบ้านแทบจะขายตูดแล้วบ้านชั้นเดียวอยู่7คนแม่กูเสือกมาพูดขายบ้านแล้วเอาเงินไปใช้หนี้ไอ้สัสหนี้มึงหนี้แม่นะไม่ใช่ของกุของพี่กุพูดไรหน่อยโกธรจะตีพี่กุแทนที่จะเจียมตัวจนไม่เจียมไม่มีปัญญาไม่เจียม ดัดนิสัยยังไงดีวะ

>>587 มันปั่นมึงไงเพื่อน อย่าไป Feed troll ดิ ปล่อยเบลอไป
>>588 ก็ทำเสียงปกติไปนี่แหละ อย่าไปแคร์คำพูดคนอื่นมาก ยิ่งมึงไปพยายามดัดเสียงไปแอ๊บเสียงกูว่าจะยิ่งไปกันใหญ่

>>582 ยืนยันอีกเสียงว่านี่คือภาวะ SAD
พวกโอตาคุ สาววาย อินโทรเวิท เพศที่สามจะเป็นกันเยอะ รักษาให้หายได้ถ้ามีคนแนะนำ

>>582 คนเป็นโรคนี้ส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้ตัวหรอก กุเชียร์ให้ไปหาหมอด้วยอีกคน

>>585 ถ้าหวีดแต่เรื่องที่กระแสซาไปแล้วต้องทำใจว่ะ กูก็เคยเป็น ข้อดีของมันคือติดใจอะไรก็เซิร์จหาข้อมูลได้เลยไม่ต้องรอ แต่ถ้าติดใจในสิ่งที่ไม่เคยมีคนตั้งประเด็นในเน็ตมันก็จะไม่มีคนให้ดิสคัสด้วยอ่ะนะ กูเป็นสายอ่านคนอื่นเม้าท์จนอินไปเอง55555 จนหลังๆกูห่างจากสายนิยายอนิเมมาหวีดผช.เกาหลี ยังไปหวีดวงนูกูไม่มีคนหวีดด้วยเลย ชีวิต เหี้ยกว่าคือคนพอคนไม่ค่อยรู้จัก ข้อมูลที่แปลมามันก็น้อย ซับอิ๊งยังไม่มี สัส

เสริมว่าที่สามารถวินิจฉัยได้อย่างชัดเจนคือผู้ป่วยมักจะบอกว่าคนอื่นมีความสนใจไม่ตรงกันเลยคุยกันไม่เวิค
เช่น เพื่อนในคณะไม่มีใครเล่นเกมเลย เราเลยไม่มีเพื่อน ไม่มีใครชอบอ่านนิยายวายเลย เราเลยโดดเดี่ยว
แต่ความจริงคือคนปกติเค้าไม่ต้องมีความสนใจที่ตรงกันก็สามารถปฏิสัมพันธ์กันได้

ตั้งแต่ขึ้นม.ปลายจนตอนนี้ คือช่วงที่มีสมาร์ทโฟนใช้ แล้วการเรียนก็ค่อยๆแย่ลง ขี้เกียจขึ้นเรื่อยๆ
เบื่อจังเลยว่ะ ชีวิตแม่งไม่กลัวเดดไลน์ ไม่รู้ร้อนรู้หนาว เทเก่ง สุดท้ายเกรดไม่ดี คิดน้อยจังวะ ไม่นึกถึงอนาคตเลย รู้สึกไม่มีความสุข ไม่ถ่ายรูปเซลฟี่ยิ้มๆมาหลายปีแล้ว พยายามปรับตัวเองแต่ก็เหมือนไม่ตั้งใจมากพอ ล้มเหลวตลอด สู้กับความขี้เกียจระดับนี้ยากชิบหาย ไม่รู้กูเป็นไร ผิดหวังกับคณะที่เรียน ผิดหวังกับความรัก ผิดหวังกับตัวเอง หรืออะไร สมาธิก็สั้น วินัยก็ไม่มี สะสมๆๆ จนตอนนี้พังหมดละ
กูอยากกลับไปร่าเริงมีความสุขเหมือนตอนม.ต้น เวลาเจอปัญหากุคงไม่ดาวน์ง่ายแบบนี้ จิตใจตอนนี้โคตรอ่อนแอเลย ไม่เหลือความภูมิใจในชีวิตแล้ว
แต่ทำไรไม่ปรึกษาใคร เพื่อนก็ไม่ค่อยคุย
หลังๆมากูปรึกษามากขึ้น คุยมากขึ้น เพื่อนก็บอกให้แข็งใจ แต่สำหรับกูมันยาก เหมือนกูต้องการคนอยู่ข้างๆให้กำลังใจ กูเหงาป่าววะเพราะตอนอยู่หอก็อยู่คนเดียวแล้วงานแม่งไม่เสร็จเลย ชอบไปสิงห้องเพื่อนแล้วทำงานด้วยกัน แต่ตอนนี้อโลนเลยเป็นงี้ เหมือนกูชินกับการมีเพื่อนทำการบ้านตั้งแต่เด็กๆอะ

กูคงแก้คนเดียวไม่ไหวจริงๆ คงต้องไปหาหมอบ้างแล้ว

แต่ถ้าหมอให้ยา กูคงไม่ต่างจากพ่อกูที่เป็นไบโพล่า หรือกุจะเป็นคนสืบทอดกรรมพันธุ์นี้จากย่าและพ่อวะ

>>595 คิดว่ากูคงไม่เกี่ยวกับไบโพล่า แต่สุดท้ายกุต้องกินยาแล้วเบลอแบบพ่อ กูก็ไม่อยากเป็นงั้น กุต้องเรียน ทำงาน มันจะกระทบแน่ๆอะ

>>590 กูก็รู้แหละว่าไอ้พวกนั้นมันโทรน (ห้องนั้นมันโผลบ่อย) พวกเกินเยียวยา กูไม่อะไรหรอกชินแล้วแค่รำคาญเฉยๆ เหมือนเหงายิ่งกว่ากูอีก อยากไล่พวกมันไผพบจิตแพทย์เหมือนกัน แต่นึกอีกทีสงสารหมอ ให้มันอยู่บนโลกที่มีแต่อคติไปเถอะ ชีวิตของพวกนั้นคงหาความสุขไปมากกว่าด่าคนที่รสนิยมต่างไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้วแหละ

>>593 กูก็ทำใจส่วนหนึ่งแล้ว แต่มันก็จะมีโมเม้นบางโมเม้นแหละที่อยากมีคนร่วมแชร์น่ะ

กูเหนื่อยอ่ะ ถึงจะอยู่บ้านไม่มีงานทำ วันๆไม่ได้ทำอะไรนอกจากตื่นมาเปิดคอม ไถเฟสไถทวิต วาดรูป เล่นเกม กิน นอน แต่กูเหนื่อยอ่ะ หมดไฟ พักหลังๆมานี้แค่พยายามหอบสังขารตัวเองให้ลุกขึ้นจากที่นอนกูก็เหนื่อยแล้ว
กูรู้ว่ากูอยู่แบบนี้ไม่ได้ พยายามผลักดันตัวเองแล้วแต่กูก็ผลักไม่ไปอ่ะ รู้สึกเหมือนตกอยู่ในหลุมที่มีเชือกมีบันไดให้พร้อมเหตุผลร้อยแปดพันเก้าว่าทำไมกูควรปีนขึ้นไป แต่กูก็ขึ้นไปไม่ได้อ่ะ ต่อให้ขึ้นมาได้กูก็ตกกลับลงไปอยู่ดี กูไม่รู้จะทำยังไงแล้วว่ะ

จะสงกรานต์อยู่แล้ว แต่ยังตกงาน ขี้เกียจตอบคำถามญาติอะ

>>597 จริงๆมึงหวีดห้องฟุได้ตลอดแหละ ถ้ามีคนเปิดเดี๋ยวก็มีคนตามเอง(แต่เลือกห้องให้ถูกนะ) อาจจะไม่ได้เยอะจนเม้ามอยได้แต่ก็แก้เหงาได้นะ วาตานุกิงี้มันคลาสสิคอ่ะ มีแน่นอน 5555

>>596 กุไม่ออกคห.ว่ามึงป่วยหรือไม่นะ แต่ถ้ามึงป่วย กินยาแล้วดีขึ้น มึงก็ควรจะกินป่ะวะ ผลข้างเคียงเยอะไปมึงก็บอกหมอปรับยาได้ หรือจริงๆมึงอาจจะยังไม่ได้ถึงขั้นป่วยแต่ถ้าได้ปรึกษาหมอมันก็จะดีขึ้นนะเว้ย เนี่ยมึงเริ่มมีปัญหามึงก็รู้ตัวเอง แค่นี้ก็เก่งมากแล้วเว้ย

เหนื่อย อึดอัดตามชื่อมู้ คือกูอยู่ในช่วงสอบเข้ามหาลัย กูอ่านหนังสือตั้งใจเรียนหนักมาก เพราะอยากได้มหาลัยดีๆและไม่อยากให้ที่บ้านต้องมาผิดหวัง อ่านหนังสือ เครียดจนนอนไม่หลับเสียสุขภาพเป็นเดือนๆเพื่อตั้งใจอ่านหนังสือสอบ ช่วงนี้คะแนนออกแล้ว ก็ต้องรายงานที่บ้าน แต่กูไม่ชอบเลยที่พ่อแม่กูเอาแต่บั่นทอนความรู้สึกกูตลอด คะแนนออกมามันก็มีทั้งที่ดีแล้วก็ไม่ดี สัดส่วนวิชาที่ได้แย่มันน้อยกว่าที่คะแนนกูสูงด้วยซ้ำ บางวิชากูว่ากูพอใจมาก คะแนนสูงแบบเหี้ยๆแต่ก็สนใจกันแค่ว่าบางวิชาที่ไม่ถนัดกูได้ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน เอามาพูดตลอดกับไอ้จุดที่กูทำพลาด ไม่เคยจะชมหรือให้กำลังใจ กูเหนื่อยมากเหมือนสิ่งที่กูพยายามไปคือเป็น 0 ถ้าทำพลาดอย่างสองอย่าง= กูไม่มีค่าอะไรแล้ว การกระทำแบบนี้สะสมไปเรื่อยๆมันทำลาย self-esteem กูจนแทบไม่เหลือแล้ว บางทีกูก็แค่อยากให้ที่บ้านปลอบกูบ้าง ให้กำลังใจกูบ้าง ไม่ใช่ทำเหมือนกูทำอะไรก็เป็นความผิดพลาด ทำที่บ้านผิดหวังทุกเรื่อง ความรู้สึกตอนนี้คือแม่งเหี้ยว่ะ แค่เครียดกับตัวเองก็อาการหนักพอแล้วต้องมาทนฟังอะไรแบบนี้อีก กูรู้สึกแย่มากว่ะ

>>602 พ่อแม่มึงเลี้ยงลูกผิดวิธี ทำไห้เด็กขาดความมั่นใจได้ แต่มึงก็สามารถเอาเป็นแรงผลักดันได้ เช่นมึงต้องทนเรียน เข้า ม จบไห้ได้เกรดดีๆ ออกมาหางานทำมีรายได้สูง จะได้หาบ้านใหม่อยู่ พ้นจากพ่อแม่มึงซะที หรือหนีไปแต่งงานเลย

>>602 มันเป็นปกติของคนที่จะชอบมองจุดที่ผิดมากกว่าจุดที่ถูก แล้วจะให้ความสำคัญมากจนไปลด self-esteem ของคนอื่นและมักจะไม่เข้าใจเพราะไม่ใช่ตัวเอง เอาจริงอยากให้คนเป็นผปค.เข้าใจเรื่อง self-esteem มากขึ้นเพราะมันสำคัญแต่เขามักจะมองว่าเราอ่อนแอทนไม่ได้ ทั้งที่ไม่ได้อยู่จุดเดียวกับเรา ก็ตามที่ 603 บอกนั้นแหละมันจะเป็นแรงผลักดันให้มึงฟิตจนได้การงานดีแล้วหนีไปสร้างชีวิตใหม่ซะ

>>603 >>604 ขอบคุณมากนะเพื่อนโม่ง

>>565 ไม่อ่ะ เสี่ยง เจอพวกซิ่วปีก่อนๆ
>>570 ม.ศิลปกร ตอนแรกเพื่อนตูแนะนำเอเชียศึกษา แต่ตูไม่เอา เงินไม่ไหว แพงไป ส่วนยื่นสมัครรอบ4 พื้นฐานศิลปศาสตร์ รูปแบบที่2 เสี่ยงเหี้ยๆเลย.. ตูมันสิ้นหวังแล้ว..ที่เลือก มธ.กับ ราชภัฎ เพราะมันใกล้บ้าน แค่นั้นล่ะ ประหยัดเงิน เนื่องจากมีปัญหาเงิน แต่ตูไม่อยากกู้นะ กลัวปัญหาบานปลาย ที่เครียดตอนนี้คือเรื่องสังคมในราชภัฎ.ละ แม่ม ไม่รู้จะมีใครรับมั้ย จบจากราชภัฎเนี่ย
ปล.รอเด็กดอยคำนวนคะแนน กะจะลองดูว่าตนเองหาคระอะไรได้บ้าง เผื่อว่าเข้าได้อาจจะเข้า ยังไงก็ขอบคุณมากๆครับ แม่ม ไม่มีใครในบ้านที่ตูปรึษาได้เลย ถ้าไม่มีเว็บนี้ตูคงอกแตกตายไปแล้ว ที่บ้านจบราชภัฎทุกคน.. ง่ายๆเลยเพราะประหยัดค่าใช้ง่าย ดีใจที่ได้รู้จักเว็บนี้จริงๆเลยว่ะ //รักโม่งทุกคน

>>602 มึงคงจะเหนื่อยมากสินะ กอดๆ ให้กำลังใจมึงนะ คิดซะว่า ที่มึงกำลังพยายามอย่างหนักอยู่ตอนนี้
ไม่ได้พยายามเพื่อใคร พยายามเพื่อตัวมึงเองและอนาคตของมึง อย่าคิดว่ามึงไม่มีค่า คนเรามีค่าทุกคน
อย่าให้คำพูดใครมันมาตัดสินว่าเราเป็นยังไง โดยที่แม่งไม่ได้รู้ว่าเราพยายามแค่ไหนกว่าจะมาถึงจุดนี้
มีตัวมึงเองที่เห็นและรู้ทุกอย่าง เพราะฉะนั้นมึงไม่ได้ไร้ค่านะ มึงเก่งมาก กอดๆ

>>606 ถ้าบ้านจนมีโอกาสได้หอในสูง ถึงอยู่หอแต่ถ้าเป็นหอในมันก็ไม่แพงนะ แต่ต้องอยู่กับคนอื่น ม.ตจว.บางที่คือค่าครองชีพถูกกว่าอยู่แถวๆกรุงเทพ แถมถ้าได้หอในด้วยนี่อย่างคุ้มเลย แต่ก็แลกมากับความไม่ค่อยศิวิไลซ์ ที่เที่ยวตั่งต่าง ละราชภัฏมันมันเข้าทีแคสป่ะวะ มึงก็ยื่นม.อยากได้ไว้บนๆแล้วเอาราชภัฏปิดเอาก็ได้ คะแนนมึงไงก็เข้าราชภัฏสบาย

>>608 ราชภัฎที่ว่า หมายถึง ราชภัฎอยุธยาน่ะ.. แม่มใกล้บ้านตูเลย และในแอป tcaster มันบอกว่า รับแค่รอบ1กับ2 ตูก็เลย พยายามติดมธ.ให้ได้ในรอบนี้แต่แม่มได้คะแนนแค่200 แล้วมันรับ6คน(เอกรวม) เสี่ยงเชี่ยๆ รอมันประกาศผลอยู่ ทุนเด็กเรียนดีภาคกลาง ไม่ติดก็กะจะเข้าราชภัฎ เพราะที่บ้านก็ดันๆให้เข้า พอบ่นมากๆเขาก็บอกว่า มึงจะเรียนหนังสือหรือมไม่เรียน คือตูไม่รู้จะพูดอะไรเลย แม่มเคยโดนถามแบบนี้มาก่อนนะ(สมัยเข้ามัธยมแล้วตูได้อยว.) ตอนนั้นตอบเรียน เขาก็บอกงั้นมึงก็ต้องเรียนที่นี่...คือตูจำได้ ตุก็เลยไม่อยากตอบเลย เซ็ง ค่าหอถูก ไรถูก มันก็ดี แต่กูกังวลเรื่องการเดินทางด้วย เพราะ ตูมันพวกกึ่งเก็บตัว กูไม่รู้เส้นทาง พ่อก็พึ่งไม่ได้เพราะแม่มไม่ดคยสนใจตูเลยตั้งแต่แต่งงานใหม่ แม่ก็ไม่ว่างต้องทำงาน ย่าก็เริ่มอายุเยอะจะให้มายุ่งหลายๆเรื่องตุก็ไม่เอา เกรงใจ นั่นแหล่ะที่ตูคิดทั้งหมดคร่าวๆ
>>602 ตุก็เคยนะ สมัยประถม เซ็งและน้อยใจมาก คือเหมือนไม่เข้าใจเราอ่ะ ถึงเกรดตอนนั้นตูจะได้ 3.7-3.8 เขาก็มาสนวิชาที่ตูอ่อนอย่างพละ ที่ตูได้3กว่าๆ คือก็ไม่น้อยแล้วนะ แคร์อะไรนักหนา แล้วยังบังคับให้ตุเข้ามัธยมแถวบ้านเพื่อประหยัดตังอีก ห่า สังคมก็ค่อนข้างเหี้ยบรรยากาศก็เหี้ย(อยว.) จบมายังจะบังคับอีก เซ็งสัสๆ ยังไงๆก็สู้ๆนะ ขอให้ติดที่ดีๆ อย่างน้อยก็มองว่า ถ้าที่บ้านไม่บังคับก็ยังดีที่นายยังมีสิทธิ์เลือกนะ พ่อแม่เขาจะอะไรก็ช่างเหอะ อย่างที่โม่งบนๆบอก มองให้เป็นแรงผลักดันหรือไม่ก็เมินๆไป บางทีก็ไม่ได้ยินบ้างก็เป็นเรื่องที่ดี มีอะไรก็มาระบายได้เสมอ..ขอให้โชคดี

ทำไมเราไม่สร้างกันซึนะ จะได้ตายไปเลยอีเหี้ย 555

ตายแบบบทีๆ มีปีศาจฆ่าซ่ำๆ อารมณ์แบบตกนรก

ราชภัฏที่มีชื่อหน่อยๆย่านเมืองอ่ะดีหน่อย ย่านโคราชสังคมต่ำตม รีวิวได้

กุทรมานว่ะ กุทรมาณมาหลายปีแล้ว กุไม่เคยเลือกสายการเรียนเองได้เลย กุไม่เคยได้เรียนแบบนี้ความสุขเลย กุทำได้ดีเฉพาะวิชาที่กูชอบเท่านั้น กุนึกว่ามหาลัยกุจะได้เป็นอิสระเรียนในสิ่งที่ชอบแล้ว แต่ไม่พ่อกุแอบเอาคะแนนกุสอบ CUTEP ไปยื่นรอบพอร์ท เภสัช มหาลัยหนึ่ง กุสัมภาษณ์ไปงั้นๆแต่เสือกติด กุบอกตรงๆว่าเกลียดวิชาเคมีมากถึงมากที่สุด แค่เห็นก็รู้สึกแย่ ทุกๆคนอิจฉากูเพราะได้ที่เรียนก่อนเพื่อน กุก็ได้แต่ยิ้มตอบเวลามีเพื่อนมาถาม ทั้งๆที่ทุกๆวันตอนกลางคืนกุนอนร้องไห้ ทุกวันตั้งแต่ติดคณะนี้ กุไม่อยากเรียน พอผลคะแนนพวก 9 วิชาสามัญ ONET GATPAT ออกมา กุอุตส่าห์ดีใจเพราะคะแนนกุสูงมาก สามารถยื่นเข้าคณะที่กูชอบ มหาลัย อันดับต้น ของประเทศได้ แถมเสี่ยงน้อยเพราะคะแนนใกล้กับท็อปคณะของทุกปี แต่พ่อแม่กุบอกว่าเภสัชมั่นคงกว่าและเงินเดือนดีกว่า สิ่งที่ชอบอ้างขึ้นมาคือ แค่อยากให้ลูกสบายและมีความสุข แต่นี่มันชีวิตกุนะ กุไม่มีความสุขด้วย กุเครียด กุว่าถ้ากุทนเรียนสักวันกุต้องโดดตึกตายแน่ ชอบคิดเหมือนลูกเป็นชีวิตที่ 2 ของตัวเอง บอกว่าเรียนๆไปเดี๋ยวก็ชอบ มีภาษาอังกฤษที่ตัวเองชอบด้วย คือมันมีวิชาเดียวที่กุชอบอ่ะ นอกนั้นกุเกลียดหมด ตอนนี้กุร้องไห้มากกว่าเดิมอีก แทบตลอดทั้งวัน กุไม่อยากเรียน กุไม่อยากเรียน กุไม่อยากเรียน กุอยากตาย ชีวิตมันไม่ใช่ของกู กุเป็นแค่หุ่นเชิดไว้อวดคนอื่น กุเหนื่อย กุไม่ไหวแล้ว ไม่อยากไปเรียนเลย ถ้ากุได้ไปกุจะไม่เข้าเรียนเลย กุทรมาณหายใจไม่ออก

>>613 กูเบื่อมีงว่ะ เลิกโทรลแต่งนิยายได้แล้ว
คนเค้าจำสำนวนมึงได้หมดแล้ว กุเบื่อ กุทรมาน กุอยากตาย มาแพทเทินเดิมๆตลอด
ไปเกลาสำนวนมาใหม่นะวันหลัง

>>610 กันซึน่ะ แม่งเป็นโลกที่ทรมาน เหี้ยไม่รู้จะเหี้ยยังไงแล้ว กูว่าโลกแบบดอร่าน่าจะดีกว่านะ

กูอยากระบายความอึดอัด...

"ควยยยยยยยยยยยยยยยยยย อะไรของพวกมึงงงงงงงงงงงงงงง ประสาทแดกเหี้ยๆ"

จบ

>>612 หมายถึง ราชภัฎโคราชเหี้ยหรอ

พ่อกูบอกแต่ก่อนราชภัฎคือโคตรดีครูจบมาอย่างเก่งแต่หลังๆมารับเด็กมั่วไปหมดเลยห่วยเป็นทุกวิทยาเขตป่ะวะ โม่งราชภัฎอย่าโกรธกูนะกูแค่อยากรู้

>>618 เคยอ่านเจอว่าสมัยสอนแต่ครุมันก็ดีอยู่ แต่พอเปิดคณะมั่วซั่ว+เปิดสาขาเยอะแล้วคุมคุณภาพไม่ได้ บวกกับรับเด็กอ่อนอีก คือตัวหลักสูตรจริงๆไม่ได้แย่ แต่เพราะต้องปรับหลักสูตรลงให้เด็กมันสอบผ่าน มันเลยแย่ต่อมาเรื่อยๆ ส่วนตัวกูว่าขนาดสาขาเมืองจ๋าเกรดดีๆก็ยังสู้เกรดกลางๆม.รัฐรองๆไม่ได้เลย

กูจำใจเข้า เพราะปัญหาหลายๆอย่าง กคิดว่ากูอาจจะต้องทน ถ้าห่วยมากจริงๆ ดีไม่ดี ตูลาออกแล้วมาทำอย่างอื่นดีกว่า คือ หมดไฟสัสๆอ่ะ โควต้ามธ.ก้ไม่ติด รอบ3ก็เข้าไม่ได้แพทญี่ปุ่นไม่ถึง ได้135เอง เหนื่อยชิบหาย ถ้าไม่มีคนที่บ้านป่านนี้ ตูสติแตกกลายเป็นฮิคิโมริไปแล้วมั้ง...หมดหวังชิบหาย เพื่อนเข้าราชภัฎก็ไม่มี

กูไปขอความเห็นจากทู้ล่างเสือกบอกว่ากูแต่งนิยายเพราะกูดันไปพิมเหมือนใครที่ไหนกูยังไม่รู้เลยห่านจิกเอ้ย บ่นให้โม่งฟังยังจับผิดกูอีก ควยเถอะ มาเล่นกับกูก็มาสิกูจะปั่นให้บันเทิงเลย กูเหงา กูเบื่อ จำไว้เลยเมิงงงง

เอาจริงๆถ้าจะเรียนราชภัฎใน กทม เนี่ยกูว่าไปเรียน พวกราชมงคลเวิร์คกว่าเยอะ

>>621 กูก็เคยโดนในห้องไลฟ์สไตล์นี่แหละมู้ความรักไอ้สัส นานๆจะเข้ามาพิมเรื่องความรักโดนหาว่าเป็นคนอื่นกูอย่างงงเลยขนาดเวปโม่งยังมีพวกจับผิดเลอะเทอะอีก

เออ เคยได้ยินว่าราชมงคลกรุงเทพหรือรัตนโกสินทร์วะ สักที่อ่ะก็ญป.ใช้ได้อยู่ ลองหาข้อมูลนะโม่งอยุธยา แต่ค่าเดินทางก็น่าจะอ่วมอยู่ดี
จริงๆไปอยู่หอไกลๆมันก็ดี มึงก็ได้ฝึกใช้ชีวิตคนเดียวด้วย เข้าใจว่าไม่อยากออกจากคอมฟอร์ตโซนแต่กูก็ใช้ชีวิตง่ายขึ้นเยอะเพราะย้ายออกมาอยู่หอเองเนี่ยแหละ เมื่อก่อนกูไม่กล้าสั่งข้าวกับร้านค้าใหม่ๆด้วยซ้ำ เดี๋ยวนี้ก็อยู่ในระดับอยู่ในสังคมได้ปกติ
ไม่งั้นอีกทางนึงก็เอาคะแนนไปยื่นคณะอื่นที่สนใจรองๆ/คิดว่าเรียนไหวละลงญป.เป็นโทไป หรือเรียนญป.เสริมเอา ได้n2มึงก็ทำงานได้ละ แต่เรียนในมหาลัยมันก็ได้วัฒนธรรมบลาๆด้วยอ่ะนะ

>>622 ของตูราชภัฎอยุธยา

>>625 เผลอกดโพสไป.. >>624 ที่ตูสนเพราะราชภัฎที่นี่ เพราะแม่มมีทุนไปญีปุ่่นแทบทุกปี + มันอยู่ในคอมฟอร์ตโซน(มั้ง) และ ประหยัดเงิน คือ ที่นี่ แม่มล่อค่าเทอมไป 12,000 กว่าๆต่อเทอม แพงกว่าสมัยพ่อที่ผ่านมาประมาณ 10 ปีกว่าๆ ราคาจากหลักพันเป็นหลักหมื่น... เรื่องคณะที่สนใจรองๆ ตูมีนะ พวกศิลปแหล่ะ แต่ตูไม่อยากเรียนเพราะแม่มไม่รู้จะเอาไปทำอะไรได้ ตอนนี้ลง n4 รอบที่3ละ (รอบที่2 ตูมีปัญหาเรื่องสอบวันเดียวกับ สอบรด. ทำให้ไปสอบไม่ได้) จริงๆมันไม่ได้คอมฟอร์ตโซนสำหรับคนที่เป็นพวกเก็บตัวอย่างตูเท่าไหร่หรอก ถึงจะใกล้บ้านก็ตาม เรื่องที่นายบอกไม่กล้าสั่งข้าวเอง ทำให้เรานึกถึงตอนอยู่ม.ต้นเลย 555+ ไม่กล้าสั่ง ไปซื้อกินที่ร้านสะดวกซื้อในโรงเรียนเอา

>>621 ใจเย็นๆน่า มีคนที่คอยอ่านและช่วยอยู่แล้ว ที่นี่มันโม่งนิ...

>>624 https://www.facebook.com/ARUjapan/ เนี่ย แม่มมีเพจให้ดู ของอยุธยาประมาณนี้...

กูว่าตัวเองเป็นพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อว่ะ เบื่อง่าย ขาดความอดทน ทำอะไรได้แป๊บๆ ก็เลิก กิจกรรมกูเยอะมาก เรียนภาษา เรียนเต้น เล่นกีฬา แต่ไม่ทันสำเร็จถึงไหนกูก็หยุดหมด แม่งลามไปถึงทุกสิ่งอย่าง ขนาดตามไอดอล กูว่ากูชอบเขามาก น่าจะชอบได้นาน ไม่ถึงปีกูก็เบื่อละ เห็นรูปยังขี้เกียจไลค์ เลื่อนผ่านรัวๆ ลามไปถึงความสัมพันธ์ด้วย คุยกับใครได้แป๊บๆ ก็เบื่อ พอเริ่มจริงจังกูก็ไม่เอาละ ทำไงดีวะ จะแก้นิสัยนี้ยังไงได้บ้าง

>>629 แล้วนายมีเป้าหมายอะไรในอนาคตบ้างรึเปล่าล่ะ อย่างน้อย สิ่งที่นายอยากทำอ่ะ ถ้ามีเช่น อยากเรียนญี่ปุ่น นายลองออ่านหนังสือ ไปเรื่อยๆเท่าที่อ่านไหว แล้วก็พัก ทำอย่างอื่น พยายามอย่าคิดอะไรในหัวเยอะๆ ป่วยจิตเปล่าๆ ตูก็เป็นคล้ายๆกับเองและอาจจะหนักกว่าด้วย เพราะตูเก็บตัว คือนายควรจะหากิจกรรมหลักๆ หรือเป้าหมายให้ได้อ่ะ ไม่งั้น เว้งว้างแน่ๆ

เพื่อนโม่งชีวิตกูว่างเปล่าจังลยหว่ะ

>>629 มึงนี่มันร่างแยกของกูชัดๆ เหมือนกูเป๊ะทุกอย่างเลย 5555 กูไม่แก้นิสัยอ่ะ แม่งฝังลง dna ละ พ่อกูก็เป็นงี้ 5555 เรื่องเรียนกูก็หาอะไรที่ชอบมากๆ จนคิดว่าถึงเบื่อก็ยังทนทำได้ไป ส่วนเรื่องอื่นก็ปล่อยไว้ว่ะ รู้กว้างขวางไว้ก็ดี ยังไงถ้าสักวันอยากต่อยอดมันก็ง่ายกว่าไม่รู้อะไรเลย

>>631 พอกัน ตูก็อ้างว้าง....

เบื่อจัง เมษาร้อนชิบหาย

ไปสัมมา ไม่มีฟีดแบกตอบกลับ มันเงียบแบบเป็นเงียบที่ไม่ดี

ใจเย็นเนอะ วันนี้วันหยุดนักขัต รอๆๆๆๆ

อยากตายครับ คิดมาพักใหญ่แล้ว คนรอบตัวชอบมากดดันว่าทำไมไม่พยายาม เดี๋ยวชีวิตจะลำบากไม่มีความสุข คือทุกวันนี้ก็ไม่มีความสุขอยู่แล้วน่ะ ใครจะว่าโง่ ก็ว่าไปเพราะมันไม่ได้อยู่ในตำแหน่งเราไง คือแฟนผมตายไป 10 กว่าปีแล้วล่ะ แต่ยิ่งนานก็ยิ่งรักมากขึ้น รู้สึกว่าไม่มีใครดีได้เท่าเขาอีกแล้ว พยายามใช้ชีวิตอยู่ก็ไม่รู้เพื่ออะไร อยากจะเจอแต่เขา

>>637 ถ้าเธอตายแล้วใครจะคิดถึงเขาล่ะ คนที่ตายไปแล้วถ้าไม่มีใครคอยจดจำเขาก็จะหายไปตลอดกาลเลยนะ ถ้าเธอตายตามทำไมถึงคิดว่าจะได้พบกัน เขาอาจจะกลับมาเกิดใหม่แล้วก็ได้ อาจจะเพิ่งเข้าอนุบาล เป็นลูกที่น่ารักของพ่อแม่สักคน ถ้ามีชีวิตอยู่ต่อวันหนึ่งอาจจะเดินสวนกันโดยไม่รู้ตัวก็ได้นะ

กูผิดแค่ไหนกันถ้าก่อนกูจะตาย ขอล้างแค้นไล่ฆ่าคนที่แม่งทำตัวเป็นภาระของสังคม ทำตัวไร้มารยาทความเกรงใจกับคนรอบข้าง มีแต่ความคิดขยะและสกปรกเต็มตัวไว้ให้คนอื่นๆอยากจะหลีกหนีจากมัน ชอบวางอำนาจใส่คนปก ติทั่วไป กูละอยากจะเอาอาวุธทุกประเภทที่มี(โดยเฉพาะปืน)ไปไล่ฆ่าคนพวกนี้ให้หมดทั้งโคตรให้ได้ จะแก่จะเด็กขอแค่ว่ามันคือเชื้อสายเดียวกันกูก็ขอปลิดชีวิตมันทิ้งแบบไม่ปราณีอะไรทั้งนั้น

พวกมึงเคยรู้สึกเบื่อโลกบ้างไหมแบบเบื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบตัวจากสิ่งที่ทำแล้วสนุกในวัยเด็กมันกลับไม่สนุกเหมือนแต่ก่อนและเวลาหาสิ่งใหม่ๆทำก็ไม่สามารถเติมเต็มความรู้สึกเบื่อนี้ได้และมันก็กลับมาเบื่ออีกครั้งแล้วพวกมึงก็ปัญหางี้กันยังไงวะ

>>640 *แก้ปัญหา

>>640 กูเป็น แรกๆก็หาไรใหม่ๆเติมหลุมความเบื่อนานๆเข้าก็เบื่อกะวงจรแก้เบื่อนี้และกูแก้ปัญหาไม่ได้สักที สุดท้ายพบจิตแพทย์ว่ะ

>>640 กูเป็นมาหลายปี เบื่อจนหาอะไรแก้เบื่อไปได้เรื่อยๆ ล่าสุดมาติ่งเกาหลีได้ปีกว่าละ เบื่อวงเก่าก็ตามวงใหม่ไปเรื่อยๆ ง่ายดี ไม่ต้องลงทุนเยอะแค่นอนปัดทวิตหวีดไปวันๆ เมื่อก่อนกูชอบหากิจกรรมทำ หาเรื่องให้ตัวเองรู้สึกว่ามีสิ่งที่อยากทำ สุดท้ายก็เบื่อเพราะมันต้องพยายามทำอะไรสักอย่าง การติ่งก็เลยเป็นทางออกที่ดีของกู

ย้ายออกไปอยู่หอสามปี ช่วงนี้ปิดเทอมยาวรอเข้ามหาลัยเลยกลับมาอยู่บ้านแล้วรำคาญชิบหายเลยว่ะ จากกูทำอะไรก็ได้ อยู่คนเดียวสบายๆ ต้องมาโดนบ่นเรื่องไร้สาระ คิดถึงหอชิบหาย เมื่อไหร่มหาลัยจะเปิดเทอมกูจะได้ออกไปอยู่หอต่อสักทีโว้ย

แม่กูเอาภาระมาให้อีกละ ไปค้ำชื่อรถญาติให้ญาติไม่จ่ายต้องเอารถกลับบ้านแล้วยังมาถามกูจัผ่อนมั้ยใช่เรื่อง

เบื่อโรงเรียนว่ะ เเม่งเหมือนคุกวิทยาศาสตร์นรก ส่วนนึงคงเพราะต้องอยู่หอเเต่กูชอบเที่ยว เรียนก็ยากไอสัส ยากเเค่กูนี่เเหละ คนอื่นเเม่งทำได้หมด

สู้ๆนะตัวเรา

มีเมทมาอยู่แล้วเมททำรกมาก ขัดหูขัดตาขัดใจไปหมด ทั้งๆที่เราก็ไม่ใช่คนสะอาด รกบ้างบางที บอกนางให้แก้ไขละแต่นางก็เหมือนเดิม อึดอัดว้อย

ญาติเหี้ยเดี๊ยวมึงเจอกู

รู้สึกเป็นได้แค่ไอ้ขี้แพ้ว่ะ

>>650 เหมือนกัน

รู้สึกเพื่อนเกลียดกูอะ แต่กูก็เหงา ทำไงดีวะ

>>652 กูเป็นเหมือนมึงเลย รู้สึกเหมือนเพื่อนเกลียดแต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร สุดท้ายก็ต้องกลับไปหาเพื่อนกลุ่มเดิมอยู่ดีเพราะเหงา ไม่ค่อยมีคนคบ

>>653 เหมือนกันเเต่ถ้ามันพูดอะไรไม่เข้าหูกูก็พร้อมทิ้งทุกอย่างเเล้วกระทืบอะ ถึงเเม้จะเสียตอนเนคชั่นงานกลุ่มก็ตาม

ขอบคุณสำหรับคำปรึกษานะเพื่อนโม่ง พี่โม่งทุกคน
กูเหมือนเริ่มเจอทางออกปัญหาแล้ว อวยพรให้กูมีวินัย ออกไปได้สำเร็จด้วยนะ
กูจะเป็นคนใหม่แล้ว

Another day went by and I'm still waiting

รู้สึกเหมือนเป็นคนเหี้ยที่สุดในโลกเพราะโดนอ.ด่าว่าโง่ เฟลแดก

>>657 เคยโดน โคตรเฟลแถมอายด้วยเพราะต่อหน้าเพื่อนทั้งห้อง แต่บาดแผลจะฮีลตามกาลเวลาเว้ย

กูย้ายจากต่างจังหวัดเข้ามาเรียนม.ปลายในกรุงเทพเพราะอยากพัฒนาตัวเอง จนได้สังคมดี เก่งขึ้นมาก แต่กลับกลายเป็นว่าโดนที่บ้านคาดหวังมากขึ้น จากแต่ก่อนเคยอยากเรียนมหาลัยหลายที่ไหนก็เรียนได้ เรียนอะไรก็เรียน แต่พอมาอยู่นี่แล้วโดนคาดหวังแต่จะให้เข้ามหาลัยที่ 1 ของไทยแถมให้เข้าแค่ 2 คณะขึ้นชื่ออีก แต่ช่างมันเหอะถ้าในอนาคตกูไม่ได้เรียนตามที่ที่บ้านคาดหวังก็ไม่เป็นไรแค่โดนบ่นไปนั่นแหละ แล้วบ้านกูเป็นพวกได้คืบจะเอาศอก กูได้เกรด 3.9x ก็จะบ่นให้ 4.00 กูได้ที่ 5 ก็จะบ่นให้ได้ที่ 1 คือเหมือนจะให้กูเป็น perfectionist ให้ได้อะ คือที่บ้านก็มีชมนะแต่ชมน้อย ถ้ามีเรื่องให้ด่านี่จัดหนักเลย

>>659 เป็นสไตล์การเลี้ยงของคนยุคนั้นๆ อ่ะ แบบ กะว่ามึงจะได้ดีขึ้นเพราะเค้าทำแบบนั้น
ซึ่งความจริงมันเป็นอีกเรื่องนึง แต่จะไปเถียงไปอะไรก็เสียเวลาใช่ที่ ไม่เปลี่ยนความคิดหรอก

>>657 แนะนำให้มึงมองในแง่ดี อย่าคิดร้ายแบบคำว่าโง่เหมือนพวกตลาด ๆ ว่ามึงโง่แล้วเหี้ย ทำอะไรไม่ได้ ให้คิดใหม่เสียว่าความโง่นี่แหละคือมึงเป็นน้ำไม่เต็มแก้ว เพราะโง่เลยต้องกระหายให้ตัวเองฉลาดขึ้น เติมเต็มตัวเองขึ้น พยายามขึ้น อย่าบั่นทอนตัวเองว่าก็กูโง่นิเลยไม่เข้าใจ ทำอะไรไม่ได้ มองในแง่ดีว่ามึงแค่ไม่รู้ ไม่เข้าใจก็ยังสามารถทำความเข้าใจได้

เมื่อใดก็ตามที่คิดว่าตัวเองฉลาด รู้ไปหมดเมื่อไหร่ คนประเภทนั่นแหละเกมแล้ว

เอาไปสามคำ

เบื่อ งาน เว้ยยย

มีใครมีความสุขได้โดยไม่ต้องใช้เงินใหมวะ
แบบว่าในชีวิตมึงไม่มีเงินเลยสักบาทจะมีความสุขกันมะ

>>663 ไม่มี กูพูดจริงๆ เลยนะ ยังไงก็ต้องมีเงิน ลองมึงได้ใช้เงินแก้ปัญหาสักครั้งมึงจะรู้สึกว่ามึงต้องรวยจริงๆ ว่ะ คิดง่ายๆ ระหว่างมึงต้องนั่งรถเมล์ไปทำงาน กับยอมจ่ายเยอะขึ้นเพื่อเรียกแท็กซี่แล้วเอาความสะดวกสบายก็เห็นความแตกต่างแล้ว ซึ่งมันเป็นกับทุกเรื่อง ไปโรงพยาบาล ถ้ามึงรวยมึงก็เข้าเอกชนได้เลย ได้รับบริการดีกว่า ไม่ต้องไปเบียดเสียดรอคิวกับพวกมาพึ่งสวัสดิการรัฐ ยิ่งเวลามึงมีปัญหาจวนตัว ปัญหาที่ก่อให้เกิดความเครียดได้เช่นเรื่องหนี้สิน ปัญหาเงินขาดสภาพคล่อง การที่มึงรวยแล้วมีเงินก้อนใหญ่เตรียมไว้แม่งช่วยชีวิตมึงมากๆ นอกจากว่ามึงจะปลงทางโลกแล้วจริงๆ กะไปบวชอยู่วัดยาวๆ จนกว่าจะตายอันนั้นก็อีกเรื่อง แต่ถ้ายังอยากใช้ชีวิตในสังคมปกติยังไงก็ต้องมีเงินว่ะ

กูคือคนที่เคยมาเล่าว่าแฟนชอบขังกูไว้ในบ้าน มีอะไรทางทวาร แล้วเอาคนอื่นมานอนเยกันให้กูฟังนะ กูจำได้ว่าเคยมาเล่าไว้ห้องนี้แต่ย้อนหาไม่ไหว แชทเยอะมาก

วันนี้จะมาอัพเดต กูถูกไล่ออกจากบ้านไอ้เหี้ยนั่นแล้ว กูเพิ่งออกจากบ้านญาติกูมาด้วย เพราะกูกลับไปบ้านญาติกูก็ไม่เหลือใครอยู่บ้าน คงไปเที่ยวกัน ไอ้เหี้ยนั่นก็ให้เมียใหม่มันเอาเพื่อนมารุมตบกูแล้วลากกูออกมาทิ้งนอกบ้าน ตอนนี้กูกำลังหาที่ไป แต่ก็พอจะคิดได้แล้วว่าจะไปไหนดี ตอนนี้กูท้อและเหนื่อยมาก กูไม่เหลือเพื่อนสักคน ญาติก็ไม่ยู่บ้านสักคน กูมีติดตัวแค่มือถือที่แบตก็จะหมด กับเงินอีกไม่ถึงร้อย กูไม่ไหวแล้ว กูไม่ไหวจริงๆ กูทรมานมาก แต่กูก็ดีขึ้นกว่าตอนอยู่บ้านไอ้เหี้ยนั่นมาก ถึงจะร้องไห้อยู่ก็เถอะ ตอนนี้กูแค่ต้องการใครก็ได้อยู่กับกู แล้วกูก็แค่อยากจะมาบอกเผื่อใครเคยอ่านเรื่องกูแล้วจำได้ กูหลุดพ้นแล้วนะ ชีวิตกูกำลังจะดี กูกำลังจะสบาย กูไม่ต้องเจอเรื่องเหี้ยๆอีกแล้ว กูสบายดีนะ

กูมาคิดดูถึงสาเหตุที่กูไม่กล้าคบใครจริงจังคงเป็นเพราะครอบครัวกูว่ะ ถ้าดูแต่โปรไฟล์ตัวเองกูว่ากูโอเคนะ ชนชั้นกลาง รายได้ดีกว่าค่าเฉลี่ย จบปริญญามหาลัยดัง แต่ครอบครัวกูไม่ไหวเลย เป็นหนี้เป็นสิน บ้านก็ทาวน์เฮาส์โทรมๆ งานการไม่ทำ มองจากจุดเดิมกูว่ากูถีบตัวเองขึ้นมาได้สูงมาก ความจริงกูอยากกลับไปพัฒนาชีวิตคนที่บ้านเหมือนกันนะ ให้เขาขึ้นมาเป็นชนชั้นกลางแบบกู แต่กูก็ยังไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้น การที่กูจะซื้อบ้านใหม่ให้เขาพยุงเขาขึ้นมาทั้งหมดมันต้องใช้เงินหลายล้านใช้เวลาหลายปีเลย พอมาคิดดูว่าถ้าวันนึงกูคบใครขึ้นมาแล้วกูต้องพาเขาไปเยี่ยมบ้าน ไปพบพ่อแม่เขา กูก็รู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรกับใครเลยว่ะ

สู้ๆนะพวกเทอ

ถึงช่วงเทศกาลทีไรทำไมกูรู้สึกเหงาทุกทีวะ จากเมื่อก่อนกูเหมือนศูนย์รวมจักรวาล มาตอนนี้กูเป็นคนไร้เพื่อนได้ยังไงวะ เศร้าหว่ะ

>>665 ฮึบไว้นะมึง กูอ่านอยู่ตอนที่มึงเคยมาระบายไว้ก่อนหน้านี้ ดีใจด้วยที่หลุดพ้นจากมันมาได้แล้ว ขอให้หลังจากนี้เจอแต่เรื่องราวดีๆ มีแต่คนดีๆ เข้ามาในชีวิตนะ เริ่มต้นใหม่อาจจะลำบากหน่อย ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปนะเว้ย

กูเครียดชหเลยปีหน้าจะสอบมหาลัยแต่ที่บ้านปัญหาเยอะชห​ เงินก็ไม่มีอส

เวลากูเครียดๆเจอปัญหาที่กูว่าหนักแล้วเข้ามาอ่านทำให้ได้รู้ว่าคนอื่นปัญหาหนักกว่ากูอีก เป็นกำลังใจให้แล้วกัน สู้ๆหว่ะ

ข้างบ้านชอบทำเสียงดัง หมาเห่า เปิดเพลง ตะโกนคุยกันเสียงดัง เคยไปบอกดีๆแล้วก็กวนตีนกลับมา
ทีนี้กูหมั่นไส้ว่ะ มันปลูกมะม่วงไว้ออกลูกมา ดูมันหวงด้วย กูกะว่าจะไปลูกทิ้งให้หมด แบบนี้กูจะเสียค่าปรับตำรวจกี่บาทวะ ทำลายทรัพย์สิน

>>665 ยินดีด้วยมึงที่หลุดพ้นแล้ว ขอให้ต่อจากนี้อะไรๆ ก็ดีขึ้นนะ

ทำไมแม่กูมีแต่คำพูดที่ทำให้กูรู้สึกแย่วะ กูพยายามมากที่จะไม่โต้ตอบให้เขาขายหน้า แต่เขากลับทำให้กูรู้สึกแย่ๆเริ่มมองตัวเองไร้ค่า รู้สึกเหมือนกูอยู่คนเดียว พึ่งใครไม่ได้ และไม่อยากพึ่งด้วย เหนื่อย กูไม่ใช่ที่ระบายของทุกคนนะมีปัญหาไปพูดกันเองให้มันจบๆเคลียกันดิ บ้านเหมือนโรงละครที่กูต้องคอยสวมหน้ากากคนต่อคน มันไม่ใช่บ้านอะไม่เลย ไม่เคยเป็บ้านที่ทำให้สบายใจได้เลย

ควย เบื่อชีวิตชิบหายต้องมารับรู้เรื่องปัญหาครอบครัวตั้งแต่เด็กยัน 18 ไม่เคยส่งเสริมเหี้ยไรกุเลย ทำงาน+ปัญหาครอบครัว ลูปไปเรื่อยๆ กุใช้ชีวิตโดยความเชื่อที่ว่าถ้าตัวเองไม่สร้างปัญหาเหี้ยไร ค่อยแก้ปัญหาด้วยความใจเย็น ปัญหาครอบครัวจะดีขึ้น นั้งก้มหัวตั้งใจเรียนไปดิ กิจกรรมเหี้ยไรก็แทบไม่ได้ร่วม บ้านอยู่ไกล ร.ร กลัวรบกวนครอบครัว แต่ไม่เลยไอสัส เอะอะเหี้ยไร พ่อกุท้าแม่กุเลิก ตั้งแต่เรื่องเล็กน้อยเท่าขี้เปียก ยันเรื่องไร้สาระ พี่กุอายุเยอะกว่ากูแทนที่แม่งจะช่วยแก้ปัญหา ดีแต่หาปัญหามาเพิ่ม เรียนจบมาอยากฮีลตัวเอง จีบหญิงอยู่แม่งไปหาไม่ได้อีก ต้องมานั้งแก้ปัญหาครอบครัว ไอเหี้ยหมดศรัทธาชิบหาย กุนั้งทำควยไรอยู่วะ ครอบครัวแบบนี้ แม่งไม่มียังดีกว่าไอสัส

ไม่อยากเป็นคนขี้หงุดหงิดนะแต่เวลาอยู่กับที่บ้านกูจะชอบอารมณ์เสียมาก เหมือนเขาทำอะไรก็ไม่ถูกใจ พูดอะไรก็ดูน่ารำคาญไปหมด เหมือนเขาอยากพูดเล่นอยากหยอกอยากแกล้งกูขำๆแต่กูไม่สนุกไม่อิน ชอบแซ็วว่ากูไม่กินข้าวจะลดน้ำหนัก ผอมแต่โง่ไม่ดีนะ ก็เข้าใจว่าห่วงแต่กูไม่หิว กูไม่อยากกิน บางทีโดนใส่ใจเกินไปก็อึดอัดว่ะ กูชอบแบบตัวใครตัวมันอะ ถามบ้างแต่ไม่ก้าวก่ายไม่ใช่จะมาสั่งให้กูทำงู้นงี้ บางทีทำเหมือนกูเป็นคนรับใช้ที่อยากให้ทำอะไรก็ต้องทำไม่ต้องถามความสมัครใจ พอไม่ทำก็ดูไร้ประโยชน์ เนรคุณ น่าเบื่อ เฮงซวย

>>675 มึงเรียนไห้จบ ทำงาน ไปหาบ้านเช่าถูกๆอยู่ มึงต้องทนแค่จนถึงวันที่มึงทำงานได้แค่นั้นไม่จำเป็นต้องทนไปตลอดชีวิต

ไม่ชอบความรู้สึกที่ตัวเองกำลังระแวงคนในครอบครัวแบบตอนนี้เลย มันวนเวียนอยู่ในหัวกูมาสองวันแล้วจนมองหน้าเขาไม่ติด แต่กูก็ยังไม่อยากไปถามเขาตรงๆ ช่วงนี้รู้สึกว่าสุขภาพจิตไม่ค่อยดีด้วย เฟลง่ายและรู้สึกตัวเองไม่มีค่าเท่าไร กำลังพยายามขุดตัวเองให้ลุกขึ้นมาสู้ต่ออยู่ ขอมาระบายหน่อยละกันไม่รู้จะไปคุยกับใครดี ขอบคุณสำหรับพื้นที่มากๆ

ญาติผู้ใหญ่แจกตังให้หลานๆเด็กๆวันสงกรานต์ แล้วกูตกงานอยู่ตอนนี้ กูกลัวจะมีใครเปิดประเด็นนี้แล้วให้ตังกู

>>665 กูจำได้นะ กูเป็นคนนึงที่ตอนนั้นช่วยแปะเบอร์พวกนักสิทธิสตรี ไรพวกนี้ให้มึงแต่มึงน่าจะไม่ได้กลับมาอ่าน
ยังไงก็ยินดีด้วย อย่าไปเจอผู้ชายเหี้ยๆแบบนี้อีก สแกนคนดีๆ ขอให้มีความสุข

>>665 กุยังจำได้แล้วกุยินดีด้วยกับมึงมากๆขอบคุณที่มาอัพเดท จากนี้ไปมันก็เป็นชีวิตของมึงแล้วไม่ต้องตกอยู่ใต้อำนาจไอเหี้ยนั่น ถือว่าดีมากแล้วที่พ้นมาได้มึงต้องสู้ต่อไปนะ ขอให้ชีวิตใหม่มึงลงตัวเร็วๆ

กูอยากรู้หว่ะคนไม่มีเพื่อนไปเล่นน้ำสงกรานต์กันยังไงวะ
กูอยากไปเล่นน้ำนะ แต่กูไปคนเดียวไม่มีเพื่อนเลยกูวางตัวไม่ถูกหว่ะ
ต้องทำยังไงดีวะ

เพื่อนโม่งขอระบายทีTT อยากระบายแต่ไม่มีที่ให้ระบาย แม่งคือทำไมกูต้องเกิดมาแบบนี้ว่ะพยายามอะไรก็ไม่เคยได้อะไรตอบแทนมาเลย เทอมก่อนกูได้เกรด 2.6 เทอมนี้กู 3.67 แต่ติดมี2.5มาวิชาที่กูไม่ถนัดกูโดนด่าจากทั้งบ้านTT กูพยายามขนาดนั้นแต่กูโดนด่ากูคุ้มป่าววะTT พยายามทุกอย่างแต่ไม่ได้อะไรตอบแทนมาหลายเรื่องมากๆจนเหนื่อยอะ กูอยากตายอะ แต่กูมีเหตุผลคือถ้ายังมีคนรักกูกูจะตายไม่ได้ ยังมีเพื่อนกูกูจะตายไม่ได้ แต่พอกูเล่าเหตุผลให้คนอื่นฟังแม่งบอกกูเหมือนเด็กติดการ์ตูนTT แค่กูสงสารคนอื่นที่เห็นคนที่รู้ฆ่าตัวตาย คือกูควรตายจริงๆหรอวะ กูขอปรึกษาที่สภาพแบบนี้กูควรทำอะไรดี แม่งเครียด ร้องไห้หลายรอบมากTT กูอยากหาทางออกให้ชีวิต ท้อแท้มาก

>>683 โอ๋ๆไม่เป็นไร กอดนะมึง มึงเก่งมากๆ ถ้ามึงเล่าให้ใครฟังไม่ได้ก็มาเล่าในโม่งนี่แหละ ยังมีพวกกูคอยอ่านเสมอ อย่าหักโหมเรื่องการเรียนมากไป มันทำให้มึงเครียดมาก คนในครอบครัวเขาไม่รู้ว่ามึงต้องเหนื่อยและพยายามมากแค่ไหนกว่าจะมายืนจุดนี้ได้ มีแต่มึงคนเดียวที่รู้ และตอนนี้กูก็รู้แล้ว มึงเก่งมาก อย่าเอาคำพูดใครมาบั่นทอนจิตใจตัวเองนะ ถ้าช่วงนี้เครียดมากลองออกไปเที่ยว ไปพักก่อนแล้วค่อยกลับมาลุยใหม่ คนเราต่อให้เก่งแค่ไหนก็ต้องพักบ้าง กอดๆนะ

>>683 2.6 ->3.6 นี่โคตรเก่งเลยนะ สมัยกูเรียนนี่เกรดสาละวันเตี้ยลงตลอด

อยากระบายแต่หายละ อดทนไว้เดี๋ยวก็ผ่านไป

เบื่อเพื่อน อสส กุจะไม่ปฏิเสธอะไรที่หาให้ละ จะทำเป็นรับๆละจบๆไป จะเอาไม่เอาอีกเรื่อง ขก.เถียงว่ามันทำไม่ได้
>>685 +1 เก่งมากๆเลยนะเว้ย เกรดขึ้นพรวดขนาดนี้ ตอนกูเรียนเข็นแทบตายกว่าจะขึ้นได้แต่ละ 0.1
ถึงครอบครัวไม่เข้าใจ แต่อยากให้มึงรู้ไว้ว่าในโลกปกติเกิน3.5 ก็เกรดสวยแล้วนะ มึงเล่าให้เพื่อนฟังก็มีอึ้งบ้างอะที่ขึ้นมาเยอะขนาดนี้
ถ้าอยากให้เค้าเลิกบ่นมึงไปดูเกณฑ์เกียรตินิยมว่าถึงมั้ย บางที่3.5ก็ได้ละ บอกว่าไม่ใช่ทุกคนจะได้นะเว้ย เค้าจะได้เปลี่ยนมุมมอง

>>670 ลองเข้าไปขอทุนหรือโควต้าม.กับครูดูนะ ครูประจำชั้น ครูแนะแนวก็ได้ บางทุนเปลี่ยนชีวิตมึงได้เลย

ไอ้สัส พ่องมึงตายจะ4ทุ่มละยังไม่เลิกเล่นน้ำกันอีก มอไซแม่งก็จะเบิ้ลเหี้ยไรกันนักหนาวะ ครวยเอ้ย อีชะนีก็กรี๊ดหาผัวยังไม่เจออีกไง ฟาย

>>689 เข้ +1 เหมือนแถวบ้านกูเลย
แม่งจะบิดอะไรตอน 4 ทุ่มวะ

โปรเจคหน้าสัด ทำไมกูต้องมาทนทำเหี้ยอะไรแบบนี้ด้วยวะ กูไม่รู้จะทำอะไรไปให้พวกแม่งดูแล้ว ทำอะไรไปก็ไม่ถูกไอ้เหี้ย เรื่องแบบนี้มันสอนกันไม่ได้แล้วจะให้กูมาเรียนทำควยอะไร ไม่อยากทำแม่งแล้ว กูไม่เรียนแล้วๆๆๆๆๆ

ถามกันอยู่นั่นแหละ บางทีควรดูด้วยบางเรื่องที่เจ้าตัวคนเค้าไม่พูดเองก็อย่าถาม มันอึดอัด นะเว้ย จรัมมมม

ขอระบายหน่อยนะ คือกูมีคนมาจีบเว้ย ไอ้นี่แม่งหื่นสัสๆ มือปลาหมึกเหี้ยๆ แล้วแม่งไม่เคยให้เกียรติกูเลยสักครั้ง คุยแต่เรื่องลามก สมองคิดแต่จะหารูยัดอย่างเดียวหรือไงวะ กูอยู่เฉยๆมาว่ากูเป็นพวกวันๆคิดเรื่องลามก แล้วแม่งจีบกูแบบสโตรกกูเหี้ยๆ ให้เพื่อนไปทักแชทด่าก็แล้วแม่งยังหน้าด้านหน้าทน ทักแชทมาอยู่นั่นรู้ว่ากูไม่ตอบก็แสปมแชทมาอยู่นั่น สัส แล้วตามติดอะไรนักหนา ทำตัวคิโม่ยว่ะ ตอนกูนอนฟุบถ่ายรูปทำไม ถ่ายหาพ่อมึงหรอ ถ่ายแล้วส่งมาหาพ่อมึงอ่ะ เวลากูคอลกับผู้หญิง มึงเป็นไร หึงหรอ หึงก็กัดลิ้นตายไปดิ พูดแทรกเวลาคนอื่นคอลเพื่ออะไร ไม่ได้เป็นอะไรกันอย่างทำงอน แม่ง.. แล้วเอากูไปพูดกับคนอื่นว่าเป็นแฟนกัน แฟนส้นตีนกูนี่

>>693 มึงก็บล็อคแล้วเลี่ยงๆ ไม่เจอหน้าไปไม่ได้เหรอวะ หรือทำงาน/เรียนที่เดียวกัน? ไม่งั้นก็ตอกกลับแม่งต่อหน้าซักทีให้มันรู้ตัวไปเลย

>>694 เรียนที่เดียวกัน ละลงเรียนซัมเมอร์เหมือนกันอีก ก่อนหน้านี้ไม่ได้ตั้งล็อครหัสโทรศัพท์เอาไว้ มันเอาโทรศัพท์กูไปถ่ายหน้าตัวเองลงในเครื่อง กูมารู้ตัวตอนถึงบ้านว่ามันแอบดูโทรศัพท์กูตอนกูหลับ เคยบอกตรงๆต่อหน้าไปแล้วว่ากูอึดอัดกับมัน มันบอกจะปรับปรุงตัว ปรับปรุงได้แค่สองวันก็กลับมาทำตัวแบบเดิม ให้เพิื่อนไปแชทด่าตอนกูปิดเฟสหนีมัน พอกลับมาใช้เฟส มันก็แสปมแชทใส่กูเหมือนเดิม

อีพวกตลาดล่างอีเหี้ย เบิ้นท่อหาพ่อมึงสิอีสัส เบิ้นแล้วพ่อมึงจะฟื้นมาป่ะ
คนเขาก็ไม่ได้เล่นกันเยอะป่ะ พอด่าก็มาหาว่าเหยียด ก็ทำตัวเหี้ยๆ แบบนี้
อยู่ไปยังเปลืองออคซิเจน ควย

ไม่อยากเที่ยวกับแม่เลยหว่ะ แม่ชอบพาเที่ยวไปนู่นไปนี่ คือก็เข้าใจแหละว่าต้องการเปิดโลกให้ แต่กูเที่ยวไม่สนุกมานานมากๆ แล้ว ยิ่งโดยเฉพาะกับแม่ เพราะมาเที่ยวทีไรก็ทะเลาะกันทุกที กูเหนื่อย กูเบื่อ กูขี้เกียจมานั่งฟังแม่ด่า คือถ้าจะเป็นแบบนี้ก็ปล่อยกูอยู่บ้านคนเดียวเถอะ

>>697 มึงไปเถอะ กูเมื่อก่อนไม่ค่อยได้เที่ยวกับแม่ พอเขาเสียแล้วกูอยากจะพาเขาไปเที่ยวหลายๆ ที่เลย อีเหี้ยพูดแล้วจะร้อง

>>697 ถ้ามึงไม่อยากไปข้างนอก หากิจกรรมที่ช่วยกันทำที่บ้านดูไหม คือ แม่ก็หวังดีละนะ

กูเบื่อเวลากูทำอะไรก็โดนโยงเข้าเรื่องการเมืองเพราะบ้านกูเลือกพรรคเขียว แต่มีกูคนเดียวเลือกพรรคส้ม
เวลากูทะเลาะกับคนในบ้าน กูจะใช้คำว่าคุณ - ฉัน ก็โดนโยงว่าใช้สรรพนามไม่เคารพผู้อาวุโส พูดเหมือน ธ. เป๊ะเลย
กูอยากอยู่บ้านไม่อยากไปดำหัวญาติที่เป็นใครไม่รู้ที่กูไม่รู้จัก ก็โดนด่าว่า กูไม่เคารพผู้อาวุโส
กูโดนด่าเรื่องไม่นับถือศาสนา โดนด่าเรื่องขบวนการล้มเจ้า มาว่ากูโดนพรรคส้มล้างสมองให้ล้มล้างระบบอาวุโส คือกูนอนอยู่บ้านเฉยๆก็โดนแซะ กูยังงงว่ากูผิดอะไร

>>700 แล้วตอนเลือก ไปบอกทำไมวะ เขาบอกว่ามันคือความลับ หรือไม่ก็เออออไป มันไม่ตายหรอก

>>700 บ้านกูก็กาอย่างอื่นที่ไม่ใช่ส้มนะ แต่ก็ไม่ใช่เลือกพลังตู่ เวลากูตอบกูจะตอบแบบตัวเองงงๆเพราะเลือกตั้งครั้งแรกเลยลนๆไรงี้ ประมาณว่าเข้าคูหาไปกาเบอร์ไหนไปนึกไม่ออกเพราะเบลอ ง่วง เหนื่อยๆจากรอคิวก็ว่าไปนั่น แต่กูว่ากูน่าจะกาส้มไปอ่ะนะ555+

จะขึ้นม.6 แล้วยังไม่รู้ว่าตัวเองจะเรียนต่ออะไรดีเลยหว่ะ ไม่ชอบอะไรซักอย่าง ไม่อยากทำอะไรซักอย่าง ไม่เก่งอะไรซักอย่าง คือโง่อ่ะ โง่แล้วยังขี้เกียจ ยอมรับ รู้สึกอยากตายๆ ให้มันจบไป ตายแล้วบริจาคร่างกายให้คนที่ต้องการยังจะมีประโยชน์กว่ามีชีวิตเป็นภาระของแม่อีก

>>703 มึงอาจจะไม่ชอบเรียนเลยไม่มีแพสชั่น ลองออกไปหางานทำมั้ย เผื่อจะโอเคขึ้น

>>704 แม่อยากให้เรียนต่ออ่ะ(เชิงบังคับ) คือแม่ไม่บังคับเลยเว่ยว่าจะให้เรียนอะไร บอกให้ทำตามสิ่งที่ชอบ คือกูไม่ชอบอะไรเลย กูลองทำแบบทดสอบต่างๆ นาๆ คือกูไม่ชอบเกือบหมดเลย แล้วไอ้สิ่งที่พอชอบบ้างก็เสือกทำได้ไม่ดี ฝึกแค่ไหนก็ยาำอยูากับที่ กูอับจนหนทางแล้วหว่ะ อนาคตมืดกว่าหลุมดำอีก555555

>>703 เอาน่ามึง กูเรียนจนจบแล้วยังไม่รู้ว่าอยากทำไรเลย 5555
ถ้าไม่รู้ว่าชอบอะไรก็เลือกจากสิ่งที่ถนัดสุดก่อนมั้ย

>>703 แนะนำวิธีกูเอาแบบด่วน ๆ ในเมื่อมึงไม่มีแพชขั่น มึงต้องหาข้ออ้าง ข้องบังคับให้มึงต้องเรียน เพราะที่บ้านก็บังคับให้มึงเรียน แบะมึงก็ต้องทำมาหาแดกใข่มะ ปัญหาคือจะเรียนอะไร?

ลองมองข้ามฉ็อดไปเลย ถ้ามึงต้องทำมาหาแดกในชีวิตที่โคตรน่าเบื่อชิบหาย แถมยังไม่ได้อยากเป็นอะไรเลย กูแนะนำให้มึงไล่หาอาขีพที่มึงคิดว่า
1 มึงคิดว่ามึงพอจะทำมันได้ 2 มึงทนกับมันได้มากกว่าอาขีพอื่น 3 ค่าตอบแทนคุ้มค่าให้มึงมีชีวิตรอด/หาความสุขจากสิ่งอื่นได้ หาอาขีพที่ตอบโจทย์สามข้อได้ เรื่องคณะ แรงผลักดันจะมาเอง

มึงจะคุยมาสองสามประโยคละหายไปยาวอาทิตย์สองอาทิตย์ วนลูปแบบนี้กุเหนื่อยว้อยย ขี้เกียจรอ ละทำไมกุต้องมารอมึงตอบด้วยเนี่ยย อยากหายบ้างได้ไหมล่ะะะ

>>210 ไม่ใช่ม่วงอ่อ เหงื่อ​? ไข้? ไอติม? แมว? ฝัน?

เสียใจว่ะที่แม่ต้องโอนตังมาให้ใช้หลังจากเราตกงาน บ้านเราก็ไม่มีตัง ขอโทษนะแม่

>>708 กูเคยทำแบบนี้ พูดตรงๆนะคืออยากรักษาระยะห่าง แต่ยังไม่อยากโดนเกลียด นานๆทีก็เลยต้องตอบบ้างพอเป็นพิธี

>>705 ลองบอกสิ่งที่พอชอบหน่อยได้ไหม ส่วนตัวกูเหมือนมึงเลยตอนม.6 กูเลยเลือกมหาลัยใกล้บ้านที่คิดว่าเข้าได้แน่ๆไป กูเรียนบัญชีเพราะคิดว่าหางานง่าย ง่ายสบายแค่ทำตามขั้นตอนแล้วระบบของมันก็จบไม่มีห่าไรยุ่งยาก(ยกเว้นเจอลูกค้านิสัยเสียเร่งงานส่งเอกสารช้าหรือส่งข้อมูลมาผิดๆหลักฐานอย่างหนึ่งยื่นข้อมูลไปอีกอย่างหนึ่ง อะไรประมาณนี้)

ชีวิตกูเรียนสบายแหละเพราะมหาลัยมันกากอะ แต่ไม่ชอบนะแค่เรียนได้ นี่กูจะเรียนจบละอยากทำงานเด็กเสิร์ฟเพราะตอนฝึกงานสิ่งที่กูชอบที่สุดคือการยกกล่องลังกับจัดเรียงแฟ้มเอกสาร เหมือนกูอาจจะเกิดมาทำงานสายกรรมกรร่วมกับแอร์เย็นๆอะ กูเกลียดการนั่งหน้าคอมนานๆมาก กูตั้งใจว่าเรียนจบกูจะเดบิวเด็กเสิร์ฟทั่วๆไปแล้วฝึกภาษา หนีออกจากบ้านไปเสิร์ฟต่างประเทศต่อ พอมีเงินพอสมควรค่อยกลับมาทำงานอะไรสักอย่างที่ไทยชิลๆ แล้วเก็บเงินไปการุณฆาตตัวเองที่ต่างประเทศก่อนแก่เพราะกูเก็บเงินเผื่อตอนกูเกษียณไม่ได้แน่นอน สนใจก็อปปี้แผนชีวิตกูไหม

>>710 กูกำลังจะต้องขอตังเค้าเดือนหย้า ถ้ายังหางานไม่ได้ สู้ไปด้วยกันนะ มีอะไรตอนนี้ก็ต้องทำก่อนดีกว่าไม่มีตัง งานหน้ากูตะแดกม้าละจะได้ขยันๆ /หยอกๆ

งงมาก โพสข้อความไม่ได้ เว็บขึ้นว่า ip address ถูกแบน ว้อทททท ไม่เคยพิมพ์ไรไม่ดี

>>714 ระบบของโม่งคือการแบนแบบเหวี่ยงแห โดนกันทุกคน
รอโม่งเก่งๆมาอธิบายว่าเหวี่ยงแหเป็นยังไง กูก็ไม่ค่อยเก็ตเหมือนกัน

>>715 ขอบใจ เพิ่งรู้นี่แหละ เจอหลายครั้งละต้องกลับเข้าเว็บใหม่ถึงจะโพสได้

>>712 เหมือนมึงชิลๆกะชีวิตนะ การเป็นเด็กเสิร์ฟไม่ยากแต่มึงจะไปเป็นเด็กเสิร์ฟต่างประเทศไม่ง่ายนะ มึงต้องมี กรีนการ์ด หรือบลูการ์ดเทือกนั้น ซึ่งได้มายาก

เกลียดตัวเองที่ทำงานไม่ทนสักที่เลยหว่ะ ทำได้1ปี-2ปีก็ออกตลอดเลย หรือเพราะกูขี้เบื่อวะ

>>718 สบายใจเลย 1-2 ปีคือปกติ

กู 3 ปี กำลังจะออกจากที่แรก แบกทีมไม่ไหวแล้ว น้ำตาจะไหล

>>718 กูนี่ไม่กี่เดือนออก เจอแต่ที่งานหนักทำคนเดียว อสส จะตาย

>>721 จนกูเริ่มคิดแล้วว่า หรือกูไม่เหมาะกับงานสายนี้ หรือกูควรเปลี่ยนสาย ปล.กูพึ่งทำงานได้2ที่

ขอถามคนที่เป็นซึมเศร้าหรือคนรู้เรื่องนี้
ถ้าเศร้า แต่พยายามคิดเรื่องอื่นด้านบวก ไม่ได้หลอกตัวเองว่ากูแฮปปี้นะรู้แหละว่าเศร้าทำเหมือนความเศร้านี้ไม่มีตัวตน ignore มัน นี่กูทำถูกมั้ย

>>723 คิดได้แบบนั้นก็ดีแล้ว แต่คนที่ป่วยจริงๆ จะควบคุมไม่ค่อยได้หรอก มันเป็นความผิดปกติของสารเคมีในสมอง จิตใจกับร่างกายไม่ฟังคำสั่งแล้วคอยแต่จะพามึงดาวน์ไปเรื่อยๆ ถ้าป่วยจริงๆ ก็ควรไปหาหมอแล้วกินยานะ ยาจะไปควบคุมสมดุลสารเคมีพวกนั้นให้กลับสู่ภาวะใกล้เคียงปกติ แต่ถ้ามึงยังควบคุมได้ แค่หดหู่เป็นบางช่วงมึงอาจจะยังอยู่แค่กลุ่มเสี่ยง ถ้าเป็นเคสนี้ก็พยายาม stay positive ไว้นะเพื่อน แล้วก็ระลึกไว้ซะว่าถ้ามึงทำไม่ได้ไม่ใช่มึงอ่อนแอ มึงแค่ป่วยเท่านั้น อย่าโทษตัวเอง

>>724 ขอบคุณมากนะ กูว่ากูแค่เสี่ยงแหละ ถ้ากูหางานได้เมื่อไรคงดีขึ้น

กูมีเพื่อนคนหนื่ง เวลาคุยด้วยกันละโพล่งคำว่าควย สัส เหี้ยอะไรบ่อยมาก ละคือใช้ไม่ถูกเวล่ำเวลาเลย คุยกันดีฯละหลุดแต่คำหยาบออกมา ชอบใช้แต่คำด่าในเน็ตมาด่าให้ดูคูล อาการแบบนี้เรียกว่าอะไรวะ

>>726 กูก็เคยเจอ เขาคงรับรู้อะไรแบบผิดๆ มาอะ คิดว่าพูดหยาบใส่แล้วจะดูสนิทสนมมั้ง อาการนี้แก้ยากด้วย บอกเดี๋ยวแม่งก็ประชดอีก คร้าบบ ขอโทษคร้าบบ กูละอยากถีบ

>>727 เหย คนเดียวกันปะ5555 คือแม่งมีเพื่อนเตือนหลายคนแล้วทั้งบอกดีฯทั้งด่า แต่มันไม่คิดจะเปลี่ยนเลย ยิ่งคุยกันหลายฯคนนะกูแทบเดินหนี กูไม่รู้จัก

มึงกูขอระบายหน่อย รำคาญคนที่ทำงานคนนึงมาก ชอบทำตัวเหมือนอับดุลรู้ทุกอย่าง เข้าใจทุกเรื่อง แต่เอาเข้าจริงไม่รู้เหี้ยอะไรเลยสักอย่าง
ชอบบอกว่าทำเป็นทำได้ เอาเข้าจริงทำไม่ได้ แต่จะคอยพูดให้คนอื่นทำให้แล้วตัวเองก็เอาไปเหมือนทำเป็นเอง ขี้โม้มากเรื่องงานก็ต้องโม้ตลอด
ว่างานเยอะอย่างนั้นอย่างนี้ เหนื่อยมาก ชอบหักหน้ากูเวลาคนอื่นมาพูดเรื่องงานด้วย เหมือนตัวเองรู้เยอะกว่า
รำคาญอ่ะทำยังไงดี คือที่ไม่โดนเกลียดเพราะเป็นชะนีน้อยหรอ ถ้าผู้ชายคงโดนเกลียดไปละมั้ง

รำคาญเวลาโดนคนอายุน้อยกว่าติต่างว่ากูเป็นน้องแล้วทำตัวไม่เกรงใจเหมือนกูเป็นน้องอ่ะ คือกูอยากบอกมากๆว่ากูโตกว่ามึงเยอะมาก และถึงสมมติว่ากูจะเด็กกว่ามึงก็ไม่ควรมาทำตัวไม่เกรงใจ มาทำตัวเป็นรุ่นพี่บ้าอำนาจแบบนี้ แม่งไม่มีโอกาสได้บอกสักที มันไม่ยอมเปิดช่องให้กูพูดเนียนๆเลย5555

กูมีความคิดเรื่องทดแทนบุญคุณพ่อแม่ต่างจากคนอื่นในบ้าน กูมองว่า นี้ให้กูเกิดมาเพื่อเลี้ยงตอนแก่เหรอ โอเค กูคิดแบบนี้ตั้งแต่ 10 กว่าขวบ ตอนนี้ 2x แล้ว ก็ยังคิดเหมือนเดิม แม่บอกกูทุกวัน ทำงานหาเงินมาเลี้ยงแม่นะ เพราะแม่เลี้ยงแกมา คือ มึง กู ไม่เข้าใจ แม่จะให้กูเกิดมาทำไมอะ... กูไม่ได้รุ้สึกดีเลย รายจ่ายที่บ้าน 1 แสนต่อเดือน เงินเดือนกูไม่มีทางถึงอะ แล้วนั้นแค่รายจ่าย ไม่รวมค่าอาหารค่าอะไรๆที่กูต้องใช้ คือกูไม่ไหว... เหมือนให้กูเกิดมาหาเงินให้อะ

เหนื่อยว่ะ ทำอะไรก็รู้สึกแม่งกลวงไปหมดทุกอย่าง รู้สึกไม่มีความหมาย อยากได้คนที่รับฟัง แต่ก็ไม่อยากให้ใครต้องมารู้สึกแย่กับเรื่องที่เราบ่น แกล้งทำเป็นปกติแต่ลึกๆแล้วมันรู้กลวง รู้สึกเติมยังไงก็ไม่เต็มอ่ะ

>>732 กูเคยรู้สึกอย่างนั้นเมื่อนานมาแล้ว พอไปทำอะไรอย่างอื่นความรู้สึกพวกนี้ก็เริ่มหายไป ทำเรื่องที่คิดว่าเคยอยากทำให้สำเร็จแล้วมึงอาจจะรู้สึกมีดีขึ้น สู้ๆ

>>732 มึงเป็นแบบกูเลย 5555 กูไปหางานอดิเรกทำอะ ไม่ใช่หายกลวงนะ แต่ไม่มีเวลาว่างมานั่งคิดว่าชีวิตกลวงอะ

>>731 กูว่าเลี้ยงตอนแก่ก็เป็นเหตุผลนึง แต่คงอยากมีลูกอยากเลี้ยงด้วยเป็นหลัก มึงลองคำนวนดูนะ กว่าจะส่งลูกเรียนจนบรรลุนิติภาวะนี่ ต้องจ่ายค่าอาหาร ของเล่น ขนม ค่าเที่ยว ค่าเรียน 18 ปีเป็นเงินมากนะ แล้วกว่าพ่อแม่จะเกษียณต้องรออีกราว 15ปี สมมุติลงทุนเงินไปเพียบไช้เวลา 33 ปีกว่าจะเริ่มออกผล แต่พอเกษียณแล้วลูกมาเลี้ยงอายุขัยคนไทย 75 ปี นับจากเกษียณก็ 15 ปี มึงจ่ายแต่ค่าอาหารเป็นหลัก แม่งจะคุ้มทุนยังไงวะ ซื้อ พันธบัตรกำไรกว่ามั้ย ยังไม่นับว่าประชากรส่วนใหญ่ของไทยในปัจจุบันไม่เลี้ยงพ่อแม่แล้ว มึงลองไปูสถิติ รายได้ของคนวัยเกษียณ คนที่มีรายได้หลักจากการเลี้ยงของลูกเหลือน้อยมาก กูว่ามึงจะไม่เลี้ยงพ่อแม่มึงก็ไม่ผิดแต่ควรบอกพ่อแม่มึงตรงๆอย่ามาหลอกลวงกันก็พอ เค้าจะได้เก็บเงินไว้หลังเกษียณด้วยไม่ต้องเอาเงินมา สปอยมึงมาก ซึ่งจริงๆในความคิดกูนะ การจะมีลูกสมัยนี้ควรเก็บเงินหลังเกษียณไห้ได้ก่อนวะ ค่อยคิดมีลูก ไม่ใช่พอมีลูกแล้วใช้เงินกะลูกหมด พอเกษียณแม่งอดตายโง่ๆ

>>735 พอโตขึ้นเจอเรื่องแย่หนักๆ มันจะเข้าใจเองว่าทำไมอยากเลี้ยงดูเค้าว่ะ แต่กูยังไม่รู้จะเลี้ยงพ่อแม่ยังไงเลย แค่เลี้ยตัวเองให้รอดก่อนเค้าน่าจะพอเบาใจได้แล้ว กูแม่งเริ่มทึ่งในตัวพ่อแม่เรื่อยๆว่าทำไมเค้าเก่งจังวะ

กูมีรุ่นน้องผญ คนนึง วันนั้นกินเลี้ยงบริษัท มีคอนเสริตหน้าเวที นางก็ออกไปเต้นหน้าเวทีกับเพื่อนนาง
กูยืนแถวนั้นกับเพื่อนกูพอดี ด้วยความอยากคุยด้วยกูก็เลยทักไปด้วยการเอานิ้วจิ้มเอวไป1ที
ไอ้เหี้ยนางหันมามองตาขวางแล้วร้องไห้ใส่กูเลยหว่ะ อสพมต
การที่กูเอานิ้วไปสกิต หรือจิ้มไปตรงเอว นี่มันร้ายแรงมากขนาดนั้นเลยเหรอวะ
แต่กูก็ขอโทษนางนะแทบจะกราบเลยอ่ะ ดูนางก็แรดใช่ย่อยนะกูแค่สกิตแค่นี้ทำไมต้องเรียกร้องความสนใจขนาดนั้นด้วยวะ

>>737 กูก็รู้สึกแปลกๆนะถ้ามีผู้ชายไม่รู้จักมาจิ้มเอว คือไหล่อะได้ แต่เอวสำหรับกูมันต้องรู้จักกันระดับหนึ่ง รุ่นน้องมึงที่ว่าแรดอะไรนั้นอาจจะเป็นพวกรักนวลสงวนตัวก็ได้

>>738 คือกูก็รู้จักกับนางนะ เคยไปเที่ยวกินเหล้าโต๊ะเดียวกันด้วย
แต่วันนั้นกูไม่เข้าใจว่ากูทักนางโดยการจิ้มเอวมันเกินไปหรือปล่าวคือกูผิด
หรือนางเรียกร้องความสนใจเกินไปป่าววะ เออเอาเป็นว่ากูผิดนี่ล่ะ เรื่องวันนั้นฝังใจกูจนถึงทุกวันนี้เลย

>>739 อาจจะมีเรื่องเครียดอยู่แล้ว​ มันคงไม่ขนาดโดนจิ้มเอวละร้องไห้หรอกสัด

>>739 มันเมนส์มา แค่นั้นแหล่ะ

>>739 ถ้สจิ้มแล้วสะดุ้งเฉยๆ หรือโกรธ หันมาด่า อาจจะเป็นเพราะไม่ชอบให้ใครมาโดนตัวก่อนอะ คนแรดไม่ได้แปลว่าจะต้องยอมให้คนอื่นทำอะไรกับตัวเองก็ได้เสมอไปเว้ย อย่างกูก็ก็แรดอะ ชอบแตะตัวคนอื่นก่อน แต่ถ้าเป็นอีกฝ่ายมาแตะกูก่อนกูก็ไม่ชอบนะ เผลอๆ จะถอยหนีด้วย เหมือนการโดนตัว ณ ตอนนั้นมันไม่ใช่ความตั้งใจของกูกูก็ไม่โอเคอะ

แต่แตะตัวแล้วหันขวับมาพร้อมร้องไห้นี่กูว่าน่าจะเมนมา มู้ดสวิงสัดๆ ไม่ก็เคยมีประสบการณ์แย่ๆ มาแล้วมึงไปทริกเกอร์พอดี

ตอนนี้ที่บ้านมีปัญหาการเงิน ไม่ได้เข้าขั้นลำบากนะ แต่รายได้น้อยกว่าที่เคยได้น่ะ ฉันอยากช่วยแบ่งเบาภาระพ่อแม่ อยากหางานพิเศษทำ ฉันจะ18ปีนี้แล้ว แต่ตอนนี้ยัง17อยู่ อยากหางานทำช่วงเสาร์อาทิตย์ เพราะเดี๋ยวจะเปิดเทอมแล้วแต่ไม่มีที่ไหนรับเลย ฉันโม่งหญิงอยู่กรุงเทพนะ พูดภาษาอังกฤษได้ ญี่ปุ่นได้นิดหน่อย รักงานบริการ รักเด็ก รักสัตว์ ขอแค่ติดรถไฟฟ้าฉันก็ไปได้หมด มีเพื่อนโม่งคนไหนมีงานแนะนำใดๆก็ช่วยหน่อยนะ รักเพื่อนโม่งทุกคน

รู้สึกโชคดีที่ไม่ได้เป็นผู้ชายก็ตอนที่ต้องเลือกของกินกับเพื่อนนี่แหละอีสัด เรื่องมากน่ารำคาญ อีกกี่ปีกูก็ไม่ชิน

>>743 ทำงานพวก service อะ แนวรถไฟฟ้าเยอะ ใกล้บ้านงี้ พาร์ทไทม์ร้านค้า มีเต็มเลยมึง ไปสมัครสตาบัคก็ได้

>>745 คือฉันก็ลองหาๆดูอ่ะ ส่วนใหญ่รับ18ปีขึ้นไปทั้งนั้นเลย แล้วถ้ารายได้ต่อวันไม่ถึง500พ่อแม่ฉันจะไม่ให้ฉันทำด้วย เขาบอกไม่คุ้มค่าเหนื่อย ค่าเดินทาง อาจเป็นเพราะฉันมีโรคเกี่ยวกับสุขภาพจิตพวกเขาเลยเป็นห่วงเป็นพิเศษ (ฉัน743นะ)

>>746 ตอนนี้ก็คือมีเงื่อนไขคือ เงินต่อวันมากกว่า500 และ มีปัญหาด้านmental health ใช่มั้ย ถ้างั้นก็ลำบากละ qualification ไม่เข้าข่ายหลายที่เลย ลองพิจารณาดูว่าปรับเงื่อนไขอะไรที่ปรับได้มั้น ต้องยอมแลกบางอย่างเช่นค่าเดินทาง หรือยอมลดฐานเงินตัวเองลง หรือสอนพิเศษ

>>747 กูมองว่าถ้าอายุแค่นี้ ประสบการณ์ไม่มี วุฒิก็ไม่มี คงได้แค่ลดฐานเงินเดือนตัวเองลงมากกว่าว่ะ ส่วนมากบริษัทเขาหาจ้างคนในเรทที่ต่ำกว่าได้อยู่แล้ว ไม่จำเป็นจะต้องจ่ายแพงๆ เพื่อให้ได้คนที่อาจจะความสามารถพอๆ กันหรือน้อยกว่าอะ ส่วนสอนพิเศษชั่วโมงละ 500 มึงต้องเก่งจริง อย่างน้อยก็ควรมีคณะ/มหาลัยดังๆ หรือผลสอบเมพๆ เป็นแบคอัพ ไม่งั้นอย่างมากก็ได้เรทไม่เกิน 300

พวกมึงไม่คิดว่าที่มึงคุยๆด้วยมันเป็นโทรลเลยเหรอวะ? แนวๆแบบมาปั่นกระทู้เรียกร้องความสนใจให้มีคนคุยด้วยตามเว็บบอร์ดนี่เห็นเยอะเลยนะ ตามพันทิพ ตามเด็กดี มาตั้งกระทู้ตอนแรกบอกตัวเองอายุ13พอไปอีกหมวดอายุ17-18 ไปอีกหมวดทำงานระดับผู้บริหาร/หาเช้ากินค่ำ ต้งแบบไม่ได้สมัครสมาชิกก็ไม่อะไรหรอกนะแต่ไอพีชุดเดียวกันไปโผล่ทุกหมวดแต่เล่าคนละเรื่องราวนี่ก็นั่นแหละนะ............อย่าฟีดโทรล

>>743 ลองไปเป็นสต๊าฟรับจ้างในงาน expo ดูมั้ย วันนึงได้ประมาณ 700-1500 ขึ้นอยู่กับเนื้องาน ถ้างาน require ทักษะทางภาษาก็จะได้มากหน่อย ลองกูเกิ้ลดู เจอเพียบ งานพวกนี้ถ้าได้ลองไปทำครั้งนึงแล้วสร้างคอนเนกชั่นไว้ต่อไปเค้าจะมาเรียกเองเลย คราวหลังก็ไม่ต้องไปวิ่งหาเองแล้ว ตามข่าวในกรุ๊ปไลน์ที่เค้าลากเข้าแล้วเลือกเอาได้เลยว่าอยากจะทำงานไหนอีก

>>749 เอาน่ะมึง โทรลก็คือคนเหงา ถ้าไม่ก่อกวนหรือทำตัวน่าถีบกูว่าคุยๆ กะมันไปก็ได้

>>751 +1
ยังไงก็ไม่ได้เก็บมาใส่สมองขนาดนั้นอยู่แล้ว ถ้าโทรลแต่งเรื่องมา แต่พูดจาดี ไม่กวนตีน ก็ช่างเหอะ
เพราะที่ตอบๆ ไปก็อาจจะมีประโยชน์กะคนอื่นบ้าง เอาเวลามาระแวงโทรล ก็เปลืองพลังเปล่าๆ

>>751-752 เสียเวลากูบอกเลย มันไม่กวนตีนพวกมึงตอนนี้หรอก มันจะพยายามวนถามคงด้วยตรรกะเดิมๆคำถามเดิมๆจนสุดท้ายเกรียนแตกไปเองอ่ะ หวังว่าคงเป็นแค่พวกเด็กเปรี้ยวอยากหางานทำลองประสบการณ์ทั่วๆไปละกัน

นี่743นะ >>747 >>748 ขอบคุณสำหรับความเห็นมากๆ เดี๋ยวจะลองหาที่ใกล้ๆบ้านดูจะได้ไม่ต้องเสียค่าเดินทาง
>>750 อันนี้น่าสนใจ ฉันค่อนข้างมั่นใจในภาษาอังกฤษ เดี๋ยวจะลองทำตามคำแนะนำ ขอบคุณเพื่อนโม่งมากๆ
>>753 นี่ฉันพิมพ์อะไรไม่ถูกใจใครรึเปล่าเนี่ย ฉันว่าฉันก็ถามดีๆแล้วนะ

>>754 ไม่ใช่อะไร แต่มึงใช้สรรพนามผิดวิสัยของโม่งๆในนี้กัน แล้วผนวกกับคอมเมนต์ประเภทนี้ 80%เดาได้ว่าแม่งคือโทรล พวกป่วนกระทู้ ทำตัวเรียกร้องคะแนนสงสาร คะแนนเสือกเพื่อให้คนมาสนใจ ถ้ามึงไม่ใช่กูจะแนะนำอะไรให้อีกอย่างนะ มึงมาไล่วิ่งหางานตอนนี้พูดเลยว่าช้า ขนาดกูยังวิ่งหาไม่ทันเลยเอาตรงๆ เพราะพวกเซียนจริงๆมันวิ่งรอกหาตั้งแต่ช่วงกุมภาฯแล้ว ส่วนที่พ่อแม่มึงบอกว่า500บาทต่อเดือนนี่ลองให้ไปหาเอาเองหรือไม่มึงก็ไปเป็นกะหรี่ประชดชีวิตให้ดูๆไปเลยว่ามันไม่มีหรอก รายได้ต่อหัวทุกวันนี้400ก็บุญของคนทำงานละ บ้านมึงนี่ลูกหลานข้าราชการบริหารชั้นนำเหรอวะถึงได้ไม่รู้ว่างานระดับขี้ข้าเค้ารายได้เท่าไหร่ หากินอยู่กันยังไง เออ อีกเรื่องนะ งานประจำอ่ะ เค้าเอาสองเดือนอัพ ไม่มีหรอกแค่ครึ่งเดือนหรือเดือนเดียวแล้วจะรับเข้ามาทำแล้วพาร์ทไทม์ยิ่งแล้วใหญ่ด้วยความที่ว่าปวดหัว ผจก. กันหมดเรื่องจัดตารางเข้าก่ะให้ทำ เรื่องอายุกูว่าไม่น่าจะอุปสรรคมาก กูไม่รู้ว่ามึงหางานเพื่อเก็บเงินแล้วดองยาวๆหรือว่าหางานพาร์ทไทม์ทำระหว่างเรียนนะเลยแนะนำไม่ถูกเหมือนกัน

>>755 ....บอกว่า500บาทต่อวัน*.....

>>755 มึงใจเย็นๆ นะ กูก็ไม่รู้หรอกว่าใครโทรลไม่โทรลบ้าง แต่มึงไล่คนอื่นไปเป็นกะหรี่นี่ก็ไม่ถูกต้องนะ มากูจะสอนให้ บนโลกนี้นะมันมีแรงงาน 2 ประเภท คือแรงงานใช้กำลัง กับแรงงานใช้ทักษะ ถ้ามึงเลือกเข้าตลาดแรก มึงก็เจองานเหนื่อย ค่าจ้างแบบหาเช้ากินค่ำ ตบตีแย่งงานกับชนชั้นแรงงานที่เป็นฐานล่างของพีระมิดและมีจำนวนเยอะสุดในประเทศ แต่ถ้ามึงขยันอัพสกิล เลือกเข้าตลาดใช้ทักษะ มึงก็จะเจองานที่ให้ค่าจ้างตอบแทนอีกระดับ แย่งงานกับคนอีกระดับ อย่างงานล่าม งานแปลเอกสาร งานไกด์พาร์ทไทม์ งานรับจ้างช่วยทำ research พวกนี้เค้าไม่มาให้มึงวันละ 300-400 ต่อการทำงานครึ่งวันแน่นอน คราวนี้ก็อยู่ที่น้องโม่งทั้งหลายจะเลือกแล้วนะว่าอยากจะเข้าตลาดไหน กูเปิดมุมมองให้แค่นี้แหละ ไปคิดต่อกันเอาเอง

>>757 อายุ17-18 ใช้หัวคิดนะว่าไร้ปริญญาแล้วมีทักษะเนี่ยมันไม่ใช่หาทำได้ง่ายๆ ต่อให้มีแม่งก็ไม่ได้ใกล้ๆบ้านแบบปั่นจักรยานกิโลนึงถึงที่ทำงาน ไปทำที่นี่ไม่ได้ไกลแต่เดินทางลำบากยากเข็นนรกชิบ งานไกด์พาร์ทไทม์ งานแปลเอกสาร งานรับจ้างช่วยทำresearch มึงหามาให้หน่อยซิว่าแหล่งไหนบ้างที่เค้ารับคนไม่มีประสบการณ์ มาเปิดมุมมองให้ในโม่งรู้บ้างละกัน ทุกวันนนี้กูเจอแต่งานทักษะเอาประสบการณ์ถมเถไป วุฒิ ม.6 มีเรอะแม่งจะให้ทำงานทักษะ มีแต่ไล่ไปทำเซเว่น เด็กเสริ์ฟ หรือใช้แรงไม่เยอะแต่รายได้งามก็แหกหีให้คนละเลงน้ำร่านเล่นอย่างที่กูว่าไปนั่นแหละ ตลกแดกกับการหางานชิบหายว่ารายได้งามๆมันหากันง่ายๆ ขนาดกูสมัครงานแรงงานแบบเด็กเสริ์ฟ เด็กเชฟ ใกล้บ้านยังเต็มหมดทุกที่เลย

>>755 เอ้า พูดจาสุภาพก็ผิดงี้เหรอ? ก็มาขอความช่วยเหลืออ่ะเลยอยากพูดจาดีๆไว้ก่อน พ่อแม่ไม่ได้บังคับ เขาไม่อยากให้ทำด้วยซ้ำ แต่นี่อยากทำเอง อย่างน้อยๆจะได้ออกค่าขนม ค่าอุปกรณ์การเรียนเองได้อะไรยังงี้ ฉันจะบอกให้ว่านี่เคยไปสมัครงานขายของที่ห้างใกล้บ้านแบบที่เดินไปได้ เขารับ16ปีขึ้นไป ได้550บาทต่อวัน แต่งานมันมีแค่หนึ่งสัปดาห์ ฉันก็ได้ทำแค่นั้น
>>758 ว่าแต่เขา แล้วตัวเองอายุเท่าไหร่เนี่ย ใช้หัวคิดนะว่างานพาร์ทไทม์มันมีถมเถไปที่ไม่ต้องไปขายตัว อีกอย่าง500บาทต่อวัน ฉันว่ามันก็ไม่ได้มากขนาดนั้นปะ เท่าที่ฉันเคยสมัครเคยเห็นมา 500-600บาทต่อวันมันก็มี แต่ส่วนใหญ่รับ18ปีขึ้นไป นี่อายุไม่ถึงไงถึงมาถามความคิดเห็น ถ้างานไม่ถึง500แต่ใกล้บ้านจริงๆฉันก็สนใจนะ
นี่พยายามสุภาพที่สุดแล้ว รู้ว่านี่บอร์ดโม่งจะหยาบคายแค่ไหนก็ได้ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องมาดูถูกกันขนาดนี้ปะ
เพิ่มเติมนะที่บ้านฉันทำธุรกิจส่วนตัวค่อนข้างจะมีเงิน แต่ว่าช่วงนี้เศรษฐกิจก็ไม่ดี เห็นพ่อแม่ฉันบ่นๆว่ารายได้น้อยลง ฉันก็อยากช่วยบ้างไรบ้าง แล้วก็บอกไปแล้วด้วยว่าฉันไม่ได้ลำบากอะไร มีกินมีใช้มีซื้อของที่อยากได้ มีหมาแมวที่บ้านให้เลี้ยง เรียนโรงเรียนอินเตอร์ พอคิดไปคิดมาแล้วรายจ่ายมันเยอะจริง ฉันก็อยากทำอะไรที่เกิดประโยชน์บ้าง มันเรียกร้องคะแนนสงสารตรงไหนวะ สติ

>>757 ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นเพิ่มเติมจะเอาไปคิดตามนะ

>>758 เพิ่มหน่อยนะ พี่สาวฉันเป็นพนักงานเสิร์ฟพาร์ทไทม์ในร้านอาหารหรูเดือนเดียวได้เงินมาหมื่นต้นๆ ฉันก็อยากทำไงแต่อายุไม่ถึง เพราะงั้นจำไว้นะว่างานดีๆมันมี แต่ฉันติดปัญหาเรื่องอายุกับวุฒิ ไม่ใช่สักแต่จะไล่ไปขายตัวอย่างเดียว ความคิดต่ำดี

>>759 กูว่าอย่าใส่ใจเลยจ้า เหมือนที่มึงมาขอคำแนะนำงานในนี้มันไปกระแทกต่อมอะไรสักอย่างของโม่งตัวนั้นอะ แค่นั้นแหละ ลองหางานดูละกัน โชคดี

โม่ง กูอยากปรึกษา กูพึ่งจบทำงานมาปีละ เงินเดือน 18K หักน้ำไฟค่ากินอยู่เดินทางกูตีไปเลย 8 พัน กูเคยตกลงให้กับที่บ้านว่าจะให้เดือนละ 5 พันเอาไปใช้หนี้ สรุปไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง 2-3 เดือนนี้กูเลยขอว่าไม่ให้เขาแต่เปลี่ยนไปใช้หนี้พวกนั้นแทนเท่ากับที่ให้เขา โอเคเขาก็ยอมนะ แต่ผ่านไปกลายเป็นกูจ่ายให้ตรงนั้น แต่ดันมีค่าใช้จ่ายตรงอื่นโผล่มาให้กูจ่ายเพิ่ม 3-4 พันไม่ซ้ำเดือน กูไม่งงแต่ก็งง ไม่ช่วยกูก็ดูชั่วเพราะจริงๆ มันก็คือเงินเก็บสรุปกูไม่มีเหลือ กูก็รู้สึกผิดนะเพราะมันเหมือนกูไม่ได้ดูเเลเขาเลยแต่เป็นหนี้มันก็ต้องใช้ บางครั้งกูก็ทดเเทนด้วยการพาไปกินข้าว ซื้อขาวของเครื่องใช้ให้แทนกูก็แบ่งๆมาจากค่าใช้จ่ายกูเองล่ะ กูจะทำยังไงดีทั้งที่คิดว่ามันจะค่อยดีขึ้น เพราะมีกูมาช่วยทำงานอีกคน แต่ทำไมกูรู้สึกว่ามันยังไม่ต่างเดิมเลย แค่ไม่มีหนี้มากขึ้น เพราะกูใจเเข็งและบอกว่าจะไม่มีการเป็นหนี้เพื่อซื้ออะไรเด็ดขาด ก็เลยเพลาไปแต่ก็หมดกับของอื่นแทน พี่ๆ โม่งคนอื่นคิดยังไงวะ พวกพี่มึง เก็บตังกันยังไง มองแบบนี้กูคิดว่ามีทางเดียวคุมค่าใช่จ่ายไม่ได้มีแต่หาให้มากว่ะ เพราะทุกอย่างที่เขาใช้มันก็สำคัญ แต่กูนี่ใจสั่นๆทุกที

>>762 ขอบคุณมากนะ

>>759-760
แล้วสงสัยว่ามึงเป็นโทรลก็ผิดเหรอวะถามหน่อย? ไม่ได้โทรลอะไรก็ไม่เห็นจะต้องมาร้อนหีร้อนแตดอะไรนี่ไม่ใช่รึ??? ก็แค่มาบอกว่าส่วนมากมันไม่ค่อยรับกันถ้าเกิดมาทำๆแค่ไม่กี่สัปดาห์แล้วก็ไป แล้วอีกอย่างนะ อายุกูผ่านจุดที่มึงเป็นเด็กคอซองเร่หางานมาละ ที่กูเม้นไปคือแย้งกับเขาไม่ได้ต่อว่า อยากได้ความเห็นละพอมีคนแย้งไม่ตรงใจมึงก็มากระวีกระวาดแบบนี้มึงนั่งเล่นพุงแมวกับลูบหีหมา เอ้ย หัวหมาอยู่บ้านไปเถอะ เจอลูกค้าด่าไฟแลบตอนทำงานจริงไปเถียงฉอดๆใส่ระวังเจอไล่ออกจากงานแล้วนายจ้างส่งแบล๊กลิสต์ชื่อมึงทั่ว บ. ในเครืออ่ะนะ ละเป็นอะไรกับการขายตัววะ? เคยมีประวัติมารึยังไงมันเลยไปสะกิดต่อมจนโรคทางจิตกำเริบ??? เออ ขอโทษด้วยละกันหว่ะ โวยวายง่ายขนาดนี้ความอดทนในการทำงานจะได้สักกี่งานเชียว

บางครั้งคนที่ชี้หน้าด่าคนอื่นว่าโรคทางจิตกำเริบ ไล่ไปขายตัว ทั้งๆ ที่เขาคุยกันมาดีๆตลอด มีโวยวายอยู่คนเดียวนี่มันก็น่าคิดดีเหมือนกัน

>>765 มึงอ่ะโวยวายเยอะ อี >>761>>764 มันออกแนวโม่งใหม่เล่นไม่เป็น มาหางานในมู้บ่น
และถึงมันจะแต่งเรื่องมาก็ >>751 >>752 ไปสิ สงสัยได้ ด่าได้ เตือนได้ แต่กูว่าการดึงกระทู้ไปทางด่าก็ผิดเป้าป่ะวะ
ไอ้กระทู้ระบายเนี่ย กูพยายามตอบน้อย เพราะบางคนระบายเชี่ยไม่ได้ต้องการคนตอบ แต่ก็นะ....

>>763 มึงจ่ายไห้ 5000 ก็พอจบ ไม่ควรไห้มากกว่านี้ มึงยิ่งจ่ายตามความจำเป็นของเค้า เค้ายิ่งมีเรื่องจำเป็นไห้มึงต้องจ่าย มันเป็นปัญหาที่เรียกว่าแรงจูงใจกลับด้าน มึงจ่ายเงินไปด้วยความหวังดีแต่กลับจูงใจไห้เค้าทำในสิ่งที่มึงไม่ต้องการ

กูขอที่มาบ่นเถอะสหายชาวโม่ง คือกูอ่ะ เกลียดตัวเองชิบหาย
เพื่อน real-life ก็ชอบเอากูไปเหน็บ พอกูหนีมาโลกในเน็ตแม่งก็มีเรื่องให้กุทะเลาะกับคนอื่นอีกว่ะ กุไม่อยากทำให้ใครฟีลแซดนะ กุเลยเฟดออกมา แต่ตอนนี้คนที่รู้สึกแย่ดันเป็นกูอีก ห้า ห้า ห้า
เค ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง

ปล.กูรักพวกมึงทุกตัวเอง XOXO
กูจะให้กำลังใจทุกๆโม่งตรงนี้นะ

>>765 don't feed troll ยิ่งมึงตอบโต้มัน มันยิ่งได้ใจ ปล่อยๆให้แม่งโวยวายไปตัวเดียว ประสาทแดกไปตัวเดียวอ่ะดีละ

>>768 กู 763 นะ แต๊งเพื่อนโม่ง กูจะหัวแข็งใส่บ้าง ให้เท่าไหนเท่านั้น ไม่งั้นกูไม่เหลือเนอะ เอาจริงกูก็เคยคิดล่ะแต่ไม่รู้ว่ามันจะเป็นการทำร้ายใจเขาไปไหมเพราะกูมองในแง่ลูกที่ต้องตอบที่เขาเลี้ยงดูมา กลัวว่ามัวแต่รอ ตายห่ากันไปจะมาเสียใจเอาทีหลังเว้ย อย่างน้อยฟังจากมึงกูก็พอจะลิมิตบ้างละ

>>766 >>767 ขอบคุณที่เข้าใจ
>>765 แค่สงสัยว่าเป็นโทรล? ไล่ไปขายตัวเนี่ยนะ อืม
ก็นี่มันโม่งไง คุณด่าฉัน ฉันก็ด่าบ้างไง ถ้าในชีวิตจริงฉันไม่ทำหรอกแยกแยะเป็น

>>773 อาละวาด? พูดเหมือนรู้ชีวิตฉันดีอ่ะ เอาประวัติตัวเองมาเล่าหรอ อ่านดีๆนะว่าใครด่าใครก่อน อยากจะเตือนอะไรพูดจาดีๆไม่เป็น พอพูดดีด้วยก็หาว่าเป็นโทรล พอด่ากลับก็ด่าว่าอีประสาท

>>774 ทำไมเหรอหึ๊ป้า เข้ามาถามก็ผิดกระทู้ละยังมีหน้ามาแสดงความเป็นศูนย์กลางของโลกแถวๆนี้อีก คนเค้าจับได้หมดละว่ามึงอ่ะแต่งเรื่องมาอีเวร แต่เค้าสมเพชและเอือมระอากับมึงแค่นั้นแหละ แล้วมึงเป็นใครเหรอ เจ้าหญิง? ลูกสาวนายกฯ? เมียเจ้าของบอร์ดนี้? หรือหลุมดำจากอีกกาแลกซี่นึง? ทำไมใครๆต้องมาเสวนาด้วยคำพูดดีๆกับป้าสันดานโง่แล้วอวดฉลาดแบบมึงด้วยเหรอม? ไม่ได้ทำอะไรผิดกฎหมายหว่ะไม่จำเป็นต้องพูดดีกับมึง ไม่ได้มาขอเงินมึงแดกโอเคป้ะ หุหุหุ

มึงจ๊ะ เลิกฟีดโทรลเถอะ มันแค่เลือกมึงเป็นเหยื่อระบายความเรื้อนอะ เลิกให้อาหาร

ไปสัมมา ได้พุดไม่เท่าไรก็ถูกตัดบทว่าคนสมัครตำแหน่งนี้เยอะ ถ้าสนใจเดี๋ยวเรียกรอบ2ละกัน เชิญกลับ คือเข้าใจนะว่าคุณสมบัติเราไม่ตรง แต่อดเหวอไม่ได้อะ

มีเพื่อนที่สนิทด้วยมากๆคนนึงชอบมาง้องแง้งใส่ ถามกินข้าวยัง ถึงบ้านยัง หลับยัง และบอกฝันดีแทบทุกวัน กูควรทำยังไงดีว้า..

>>765 ห้าวหรอไอสัส เก่งแต่หลังจอ
ในชีวิตจริงมึงกล้าด่าคนอื่นเค้าแบบนี้ไหมไอเหี้ย

>>778 ถ้าลำบากใจก็บอกมันไปว่า เป็นเหี้ยไร กูไม่ใช่ผัว/เมียมึง
ถ้าชอบก็งุ้งงิ้งกลับไป เผลอๆมึงจะได้ผัว/เมีย เป็นเพื่อนตัวเอง เย้

>>777 มึงอาจจะคาดหวัง วันหลังทำใจ 50/50 ไว้

>>781 ขอบใจนะ ทำใจอะทำแล้ว เพราะกูสัมงานหลายที่ไม่ได้สักทีจะสิบละ แต่ที่นี่กูพูดแนะนำตัวยังไม่ถึงไหนก็ตัดบทเพราะกูไม่มีประสบการณ์เขียนข่าว ทั้งที่ใบประกาศงานบอกว่ายินดีรับเด็กจบใหม่อะมึง

>>782 เละเทะแบบนี้ เข้าไปก็น่านะเละพอกัน ดีแล้วที่ไม่ได้

กูเป็นขี้แพ้ แบบ เออ กูไม่ตั้งใจเรียน กูไม่ทำอะไรด้วยนะ คือ กูก็ไม่รู้จะทำยังไงกับมัน กูไม่ได้มีแรงจูงใจกับการเรียนเลย นี้ปีสองแล้ว วิชาปีหนึ่งกูยังเอฟรัวๆ แล้วก็ดันมามีแฟนอีก คือ กูสงสารเขาที่มาชอบกูชิบหาย ไม่มีอนาคตสัสๆ โอเค กูเปิดใจ คุยกับแม่ แม่บอกเขารอกูได้ 5 ปี กูเริ่มอยากพยายามจริงๆแล้ว แรงจูงใจของกูมันเริ่มมาแล้วมั้ง การที่ไม่อยากเป็นไอ้ขี้แพ้มั้ง กูอยากสู้ต่อไปนะ กูอยากจริงๆจากใจเลย กูอยากโพส บอก ใครสักคนเรื่องให้มันบันทึกในอะไรสักอย่าง โพสลงเฟส กูไม่ค่อยอยากโพสแบบ ไม่รุ้ว่า กูไม่อยากได้ความสนใจ ไม่ต้องตอบกู ไม่ต้องให้กำลังใจ แต่มันเป็นอะไรที่กูตั้งใจจริงๆ และ กูจะเรียนจบให้ได้ เท่านี้แหละ ถ้าอ่านอยู่ กูขอบคุณมึงนะ ที่อ่าน

>>784 งั้นมึงก็อย่าโพสให้ชาวบ้านเห็น มึงเตือนใจตัวเองไว้คนเดียวก็ได้ บอกแฟนก็ดี(ถ้ามี) จะได้ช่วยกัน

>>784 ต้องเอาตัวเองไปอยู่ในสังคมที่คนขยันอะ เว็บการศึกษา หรือเข้าหาเพื่อนที่เรียนเก่ง
ไปเรียนพิเศษเพิ่มได้

กูอยู่ช่วงหาที่ฝึกงาน ทั้งเอกกูหาได้เกือบหมดแล้วเหลือกูคนเดียว มันมีสามทางสำหรับกูคือฝึกในมอ หาที่ฝึกงานเองกับแม่ฝาก กูอยากได้ที่ฝึกในมอเพราะกูไม่ต้องหา ถ้ากูเลือกให้แม่ฝากกับหาที่ฝึกข้างนอก กูไม่กล้้าวะ กูกลัวว่าจะทำไม่ได้ กลัวว่าเค้าจะไม่รับกู กลัวว่าเข้าไปจะทำงานที่เค้าสั่งไม่ได้ เพราะกูเรียนเหี้ยสัสๆ ได้ที่โหล่ในเอกสรุปง่ายๆเลย กูเครียดมากเลยแถมมันก็กระชั้นชิดมาแล้วด้วย

มึงกูปรึกษาหน่อย กูเคยโดนยึดการ์ตูนตอนเรียนมัธยมต้น ตอนนี้กูจบมัธยมปลายแล้วกูไปขอคืนได้ไหมวะ แม่งยืดไปทั้งเซ็ทตั้งแต่เล่ม 1-15 กูเอาใส่กระเป๋าผ้าจะกะให้เพื่อนอีกห้องยืมอ่านละวันนั้นกูลืมเอาสมุดจดวิชานั้นมาครูค้นกระเป๋ากูละยึดไปทุกเล่มเลย
มังงะเซทนั้นแม่งหาซื้อยากด้วย คนไม่ค่อยอ่าน ไม่ค่อยนิยมกันในไทย กูไปขอคืนกูจะโดนด่าไหมวะ เริ่มอยากได้คืนเพราะตอนนี้กูไปหาซื้อเซ็ทเดิมตามเว็ปแม่งหาไม่เจอเลย

>>788 ไม่รู้ แต่ถ้าปกติมึงเป็นเด็กดี กูว่าน่าขอ ยังไงโรงเรียนไม่สามารถ ยึดทรัพย์ที่ไม่ผิดกฎหมายถาวรได้อยู่แล้วป่ะวะ

>>788 กลัวอย่างเดียวคือจารย์แม่งทิ้งไปแล้ว

น่าจะแจ้งความได้นะครับ

กูอึดอัดแค่อยากระบาย มันอาจจะเป็นแค่เรื่องไร้สาระ แต่กูขอบ่นหน่อยละกัน กูเกลียดฝาท่อ เกลียดรู แต่กูไม่กล้าบอกใคร เพราะคนอื่นไม่เข้าใจหรอกว่ากูเกลียดทำไม ขยะแขยง ไม่ได้กระแดะแต่กูเกลียดมันจริงๆ แล้วทีนี้ฝาท่อมันเปิดแมลงสาปมันนก็เข้ามาในห้องน้ำ ละแฟนกูกลับมาก็ด่าๆ กูว่าทำไมไม่ปิดฝาท่อ เออ กูไม่เคยบอกเองล่ะ แต่กูไม่ได้ดูจริงๆ เพราะกูไม่เคยคิดจะดูเลยด้วยซ้ำ กูไม่อยากจะมองมันเลยสักนิด ละกูก็โดนบ่น โดนด่า ด้วยเหตุผลที่ว่าทำไมกูไม่ปิดฝาท่อ ทั้งที่กูไม่ได้เป็นคนเปิด เซ็ง แ่นี้แหละ

>>792 โฮ ปัญหาของทึงเซนซิทีฟมาก
กูมีปัญหาคล้ายมึงคือกูไม่ชอบล้างจาน กูไม่ชอบฟองของน้ำยาล้างจานกูเลยไม่ยอมล้างจานเองเลย หรือไม่ก็ตอนล้างจานจะเปิดน้ำไปด้วยจะได้ไม่มีฟอง คือกูโดนบ่นแหละ กูเลยต้องเปิดใจพูดว่ากูล้างจานไม่ได้นะ ไม่ชอบมากๆ กูยินดีทำงานบ้านอื่นๆ ทดแทนยกเว้นล้างจาน คือเอากูไปตากผ้า ถูบ้าน หรืออะไรก็ได้ที่ไม่ต้องมีฟองเปื้อนมือกู กูโอเคหมดเลย

>>792 โรคกลัวรูมีจริง คนไทยยังรู้น้อยแต่คนที่มีการศึกษาประมาณนึงถ้าอธิบายจะเข้าใจได้ ก็บอกแฟนมึงไปเลย ถ้าแฟนมึงฉลาดก็จะปรับเข้าหากันได้เอง แต่ถ้ามันไม่เชื่อึมงก็ชั่งน้ำหนักเอาเองละกันว่าคุ้มมั้ยที่จะอยู่กับมันต่อ

แค่กูวิจารณ์ end game หน่อย หาว่ากูเป็นติ่ง DC เฉยเลย

กูเลิกตามบอคแล้วรู้สึกชีวิตกูดีขึ้นมากเลยหว่ะ

>>796 โอตะมีแต่พวกปสด เมมเบอร์ก็ขาดวุฒิภาวะ ทำไรไม่คิด ไหนจะซุกแฟนอีก จะเสียเวลาเสียเงินตามทำไม

กูเหนื่อยกับพ่อแม่ที่บอกให้กูลดน้ำหนัก แต่ไม่เคยช่วยกูเลย เฮ้อ อ้วนแล้วแย่มากเลยหรอ เอาแต่ทำงานไม่ได้สนใจกูพอกูอ้วนก็มาบ่น งง

>>798 ลดได้มันก็ดีแต่คนรอบข้างต้องส่งเสริม
ไม่ใช่แบบ อ่อ ลดความอ้วนเหรอ วันนี้มีเค้ก/ทุเรียนนะ ไรงี้ 555

วิธีแก้ปัญหาเวลามีคนนินทาที่ดีที่สุดคือทำเป็นไม่ได้ยินใช่ป่ะวะ

>>800 พอถูไถแต่ไม่ดีที่สุด เพราะทำเป็นเฉยมันก็เหมือนยอมปล่อยให้มันนินทา
แต่ถ้ามึงกล้าฉะ เป็นคนไม่ยอมคน ดาหน้าไปฉอดแข่งกับมัน เป็นคนลุคแรงๆ มันจะไม่กล้านินมึง

>>801 กูเคยฉะ แต่สิ่งที่มันทำคือก็ยังนินทาอยู่ นินทาตอนอยู่ด้านหลัง นินทาตอนเรียน นินทาตอนสวนไม่ได้ นินทาแบบให้ได้ยินเหมือนแมลงวันแมลงหวี่ในหูกูอะ

กูคบกับแฟนแต่รู้สึกรักเพื่อนสนิทของแฟน เคยจีบทั้งคู่แล้วจีบติดทั้งคู่แต่เลือกแฟนเพราะรู้สึกผูกพัน แต่อีกคนก็เป็นคนในอุดมคติตามสเปคเลย ผ่านมานานแล้วแต่ตัดความรู้สึกไม่ขาดซะที ทำไงดีวะ

กูอึดอัดจัง กูชอบเล่นเกมแล้วพอมีเพื่อนทุกคนก็จะเลิกเล่นก่อนกูทุกที กูก็ใจหายนะ พอบ่อยเข้ากูเริ่มไม่กล้าเปิดใจให้ใคร กูเกลียดการลาจาก กูเศร้านะพอคิดว่าไม่ได้เล่นเกมด้วยกันอีกแล้ว จะบอกใคร คนอื่นคงคิดว่ากูจะจิงจังไปทำไม ก็แค่เลิกเล่นเกมคุยกันในเฟส ในดิสมันก็ได้อยู่ ไม่ได้ตายห่าสักหน่อย มันก็จริง แต่กูก็ยังอดที่จะใจเสียไม่ได้ รู้สึกโดดเดี่ยวซิบหายตอนเล่นเกม จะทำอะไรในเกมก็คิดถึงเพื่อน อารมเหมือนพึ่งเลิกกับแฟนยังไงอย่างงั้น โดนบ่อยแต่ก็ไม่ชินสักที

กูชอบบอทรีไวล์บอทนึง ชอบมานานล้ะ แล้วกูเพิ่งกลับมาเล่นบอท กูเลยทีกดีเอ็มเค้าไป แต่เค้าดองกู เจ่บอ่ะ จบเลย55555555555555555

อสห้องนอนกูนอนพัดลม ร้อนจนกูนอนไม่หลับ ง่วงนะแต่แม่งร้อนชิบหาย จนกูต้องมาระบายเนี้ย

กูรู้สึกเหมือนโดนน้องที่่ทำงานหลบหน้าว่ะ คือน้องเขาน่ารักกูก็มองนมมองตูดน้องเขาไปตามประสาผู้ชาย เวลางานน่ะมันช่วยไม่ได้ที่ต้องมาคุยกับกูแต่เวลาพักนี่มึงเอ้ย เหมือนพยายามห่างจากกูให้มากที่สุดเท่าที่มากได้ 555

>>807 มึงเป็นตาลุงอ้วนเหม็นหื่นกามแฮ่กๆป่าว น้องเค้าเลยอยากหนีไปให้ไกล

>>807 กูก็เข้าใจว่ามันเป็นสัญชาตญาณผู้ชาย แต่จ้องมากไปจนน่าเกลียดก็ไม่ดีนะมึง
ยิ่งช่วงนี้มีกระแสเรื่องพวกนี้อยู่เดี๋ยวโดนขยายประเด็นเป็น sexual harassment ในที่ทำงานมึงจะซวยเอา

>>808 อส กูหน้าตาดีนะเว้ย แต่น้องเขามีแฟนแล้ว + กูเปนหัวหน้างานด้วย เขาเลยทิ้งระยะกับกู (กูคิดว่างั้นนะ)

>>810 เป็นกูก็หนี น่าขยะแขยง มึงยังสงสัยอีกหรอว่าทำไม

>>810 ผชที่มั่นหน้าว่าตัวเองดูดีแล้วจะแสดงความหื่นออกนอกหน้ายังไงก็ได้ พอโดนด่าก็หัวเราะกลบเกลื่อน นี่น่าขยะแขยงเหี้ยๆว่ะ

พอคิดถึงที่พ่อกูพูดว่า ให้กูเข้าเอกชนสักที่ที่ไม่ต้องสอบแข่ง กูสู้ใครไม่ได้หรอก กูนี่ตาสว่างรู้เลยว่าชีวิตที่ผ่านมาของกูถูกกดด้วยความขี้แพ้ของใคร กูจะสอบมัธยมก็จะไปติดสินบน กูก็หนีไปสอบที่อื่นเข้าด้วยความสามารถของกู มหาลัยกูก็สอบตรงติดม.รัฐ กูเรียนตกก็หาว่ากูติดผู้ชาย ออ
ความคิดต่ำจริงๆ ไม่เคยเคารพในความสามารถและความพยายามของกูเลย พอกูได้ดีก็เอาไปทับถมชาวบ้านว่ากูดีกว่างู้นงี้ บอกว่ากูเหมือนเขาๆ พอกูตกตํ่ามากจริงๆก็งั้นๆอะ เหอะ
กูเกลียดที่มันเป็นแผลใจกู กูรู้สึกเหมือนเขาพยายามทำให้กูอ่อนแอขี้แพ้เพื่อที่กูจะได้เป็นลูกที่น่ารักของเขา เหมือนที่เขาตัดเขี้ยวแมวกูเพื่อไม่ให้มันกัดแล้วเจ็บ แทนที่จะสอนมัน แมวตัวก่อนกูสอนเองมันก็รู้เรื่อง พอตัวนี้กูไม่อยู่กลับมาอีกทีเป็นงี้แล้ว
จริงๆมันควรเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่กูเห็นแล้วสะเทือนใจ กูรู้สึกเหมือนต้วเองคือแมวตัวนั้น กูรู้สึกเหมือนคนเป็นโรคจิตที่พอเห็นอะไรที่ซ้อนทับตัวเองแล้วแพนิค อีเหี้ย
ยังดีที่แม่กูเป็นใหญ่แล้วไม่เอาด้วย กูอยากบอกแม่ว่าถ้าจะไม่หย่าเพราะสงสารกู สงสารกูจริงๆก็หย่าเถอะ อิเหี้ย

>>813 พ่อมึงขี้แพ้แล้วส่งมึงเข้า ม เอกชนได้ไงวะ หรือเกาะแม่มึง เห็นใจมึงนะ แต่มึงถ้ามึงโตแล้วก็เป็นตัวของตัวเองไม่ต้องยอมตามใคร กดดันมึงมาก ก็หาเงินเช่าห้องอยู่

>>814 เกาะแม่กู สมัยเรียนแม่ก็ดันพ่อกูให้เรียนให้จบซักคณะ จบมาก็สร้างหนี้สินกินเหล้าให้แม่กูตามใช้

>>815 แม่มึงคิดผิดเหี้ยๆ พ่อมึงมีอะไรดีวะ หรือ หล่อ เอาใจเก่ง

>>816 แม่กูบอกสงสาร จนแก่ๆจะหย่ายังบอกสงสารกูที่ถ้าแยกกันพ่อกูต้องตกตํ่ามากแล้วกูจะรับไม่ได้ แม่กูชอบพูดกับกูว่าถ้าไม่มีแม่พ่อไม่รอดหรอก
กูว่าพ่อกูเป็นคนเจ้าอารมณ์ที่ดูน่าสงสาร แล้วแม่กูเป็นคนเก่งแต่เสือกเป็นคนขี้สงสารกับคนใกล้ชิดไง ขนาดบอกว่าพ่อมีกิ๊กก็ไม่เป็นไรแค่ไม่ใช่เงินแม่ก็พอ
(แต่พ่อกูไม่มีมั้ง นับเป็นข้อดี)

>>817 บอกแม่มึงให้ชัดเจน และทำตัวให้ชัดเจน ว่ามึงดูแลตัวเองได้ มึงโอเค มึงโตแล้ว หย่าไปมึงก็อยู่ได้ และมึงจะมีความสุขขึ้น บลาๆๆ เอาให้ชัดเจน

สะใจว่ะ
ต่อไปนี้ไอ้พวกสวะฟุ เกย์ฟุ กะเทยต้องสั่งควยปลอมด้วยความหวาดกลัว
พระเจ้าได้ลงโทษพวกมึงแล้วไอ่พวกเดรัจฉาน

>>818 กูบอกจนรู้สึกว่าตัวเองแม่งอกตัญญูชิบหาย กูพยายามมาเป็นปีๆจนเริ่มปลงๆ กูก็ได้แต่บ่นแล้วไปอยู่หออยู่ที่อื่นวะ อย่างพี่กูก็แทบไม่กลับบ้าน จะกลับก็ถ้ากูกลับ เฮ้อ
กูขอบใจมึงมากนะเพื่อนโม่ง ที่มาฟังกูบ่นและแนะนำกู แต่กูลองแล้วจริงๆ ขอบใจมาก

>>820 แม่มึงชอบอ่านหนังสือไหม ถ้าแม่มึงชอบลองหาหนังสือแนวรักตัวเองอะไรพวกนี้มาให้เขาอ่านดู กูยังไม่อยากให้มึงยอมแพ้เลยจริงๆว่ะ เห้อ

เจ็บพวดดด

กุรำคาญน้องกูมากๆๆๆๆๆ น้องมันอยากได้คอมใหม่ คอมมันเก่าใช้มา7ปีแล้ว พ่อกูก็จะซื้อให้ใหม่อยู่แต่แม่งมันจะเอาตัวละ5-6หมื่น ถามว่าจะเอาทำไมตัวนี้แพงเกินไป มันบอกจำเป็นต้องเอาการ์ดจอดีๆ(เพื่อเล่นเกมส์) พ่อกูเลยไม่ซื้อให้ ทีนี้ที่บ้านมีคอมเก่ายังสภาพดีมากอยู่2-3ตัว จะให้มันใช้มันก็ไม่เอา บอกไม่มีช่องเสียบusb3.0 กุก็ถามมันว่าจะเอาช่องนี้ไปทำไร มันบอกงานมันอยู่usbแบบนี้ เอาออกไม่ได้ ต้องซื้อคอมใหม่ กุก็เลยเสนอให้มันใช้คอมกุถ่ายข้อมูลลงusbธรรมดาแล้วใช้เครื่องเก่ามันก็ไม่เอา วันนี้คอมมันดับแบบเจ๊งสนิท แม่งก็มาร้องห่มร้องไห้จะเอาคอมใหม่ แม่ง ปีนี้พ่อกูเกษียณ แม่กุเป็นแม่บ้าน น้องเรียนมาหลายปีก็ยังไม่จบ อยู่บ้านเล่นเกมส์ไปวันๆ กูเพิ่งเริ่มทำงานเงินเดือนน้อยแบบเลี้ยงตัวเองยังไม่รอด กุไม่รู้จะทำไงกับแม่งดีแล้ว ประสาทจะแดก ถ้าไม่จัดการมันก็จะไปกวนพ่อกูอีก

ฟีลดาวน์อีกแล้ว

>>823 usb 3.0 คอมเครื่องละ หมื่นสองหมื่นก็มี เดี๋ยวนี้
กูไม่รู้ว่าน้องมึงใช้เหตุผลได้แค่ไหน แต่เอามาเล่นเกม+ทำงานมึงจัดซัก 2 หมื่น น่าจะอยู่
เล่นเกมได้หมด(แต่กราฟิคต้องปรับลง) ถ้ามึงมีความรู้ก็ปรับให้มันเองเลย ยื่งมีจออยู่แล้วสบาย
บอกมันไป คอมแพงๆ ราคาตกไวมาก ซื้อ ห้าหมื่นปีนี้ อีก 2 ปีราคาเหลือไม่ถึงครึ่ง

แต่ถ้ามึงมาบ่นคือ ไม่มีตังอยากให้ใช้ตัวเก่าก็บอกน้องมึงให้ออกตังเองเพราะที่บ้านลำบาก จบ

เรื่องคอมจิ๊บๆ แต่ถ้าบ้านมึงยังสปอยล์น้องแบบนี้ต่อไป เรียนหลายปีไม่จบ เล่นแต่เกมส์ มึงเตรียมตัวรออนาคตต้องเห็นพ่อแม่ลำบากต้องเลี้ยงลูกneetยันแก่ได้เลยจ้า และถ้ามึงทำใจทนเห็นพ่อแม่ลำบากตอนแก่ไม่ลง มึงนี่แหละก็จะเป็นคนต้องรับภาระนี้เอง กูเห็นชะตากรรมมาหลายบ้านแล้ว สำหรับพ่อแม่ยังไงนั่นก็ลูก ตัดไม่ลง ส่วนพี่น้องน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่ที่สุดท้ายทนไม่ได้ต้องเข้าไปช่วยก็เพราะสงสารพ่อแม่ตัวเองนี่แหละ

>>825 กุคุยกับมันว่าถ้ายอมลดสเป็กลงมาหน่อย เลือกสัก1-2หมื่นกุก็พอจะกัดฟันเจียดเงินซื้อให้ได้อยู่ มันก็บอกเกมส์ที่มันเล่นสป็กไม่พอๆอยู่นั่นแหละ คือยังไงก็ไม่ยอม แล้วเลือกเหตุผลเรื่องusb มาคือกุปรี๊ดแตกมาก เหตุผลปัญญาอ่อน แล้วกุเป็นผู้หญิงกุไม่รู้เรื่องคอม แต่ถ้าเอาเหตุผลเรื่องusb คอมกุหมื่นเดียวก็ใช้ได้
และ>>826 ใช่เลย กุกำลังคิดว่าเป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ดีแน่ ดูท่าทางจะ Neetแน่นอน กุก็ได้แต่พยายามหาเงินมาแบ่งเบาพ่อแม่ล่ะวะ น้องมันดูไม่สำเหนียกและไม่มีสมองเลย เรื่องหาเงินเองนี่อย่าหวัง ทุกวันนี้ยังแบมือขออยู่เลย จะ30 อยู่ละ

>>827 แบบนั้นอย่าให้เลย 2 หมื่นไม่เอาก็ออกเอง ตังกูพอมีกูยังไม่อยากซื้อเครื่องเกิน 2 หมื่นเลย

>>827 กุว่าลองพูดตรงๆดูไหมแบบเห็นไหมว่าพ่อจะเกษียณแล้วตอนนี้ก็มีมึงคนเดียวที่ทำงานละเงินก็ไม่ได้เยอะ ยังจะให้เอามาเลี้ยงมันอีกหรอไรงี้ คือมันจะคิดไม่คิดแต่ยังไงมึงต้องลองๆพูดบ้างอ่ะโตแล้ว ทำไมกุแอบคิดว่าที่อยากได้แพงๆเพราะมันเท่มากกว่าการใช้งาน ฟีลแบบแต่งรถอ่ะ ถ้าไม่ตัวท้อปก็ไม่คูลป้ะไรเงี้ยะ (หรือไม่มึงก็แอบไปดูที่ร้านก่อน ถามพนักงานเลยคอมเกมมิ่งงบเท่านี้ๆมีusb3.0มีตัวไหนแนะนำละมึงก็ถ่ายไปให้มันเลือก มึงต้องเอาหนึ่งในนี้ไม่งั้นก็ไปซื้อเอง555555 อยากอัพก็หาตังไปอัพเอง)
ก็สู้ๆมึง กุมีคนไม่ยอมโต(และติดเกม)อยู่ในวงโคจรชีวิตกุเหมือนกันและแม่งพูดยากสัดดด

>>828 >>829 กุมาระบายก็ไม่คิดว่าจะได้คนเป็นห่วงและให้คำปรึกษาดีขนาดนี้ ขอบคุณทุกคนมากๆ กุรู้สึกดีขึ้นก็ตอนอ่านคอมเมนท์พวกมึงเนี่ยแหละ

>>829 กุพูดกับมันตรงๆละ แจกแจงทุกสิ่งอย่างในครอบครัวให้ฟัง มันก็คิดนะ แต่แบบแม่งนิสัยเสียแล้วไง มันมีมายด์เซ็ทว่าของดีคือของแพงมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะงั้นเลยปักใจจะเอาของดีที่สุด แพงที่สุดตลอด ตอนนี้กุก็พูดก็บอกทุกอย่างให้ฟังแล้ว ก็รอเวลาแหละ กุให้ได้เท่านี้ถ้ามันไม่เอาก็เรื่องของมัน คอมห้าหมื่นพ่อกุไม่มีทางซื้อให้หรอก รอมันอกแตกตายแล้วลดสเป็กลงมาเอง

รู้สึกอิจฉาคนทุกคนบนโลกใบนี้เลย ทำไมneetบางคนถึงมีเพื่อนดีๆพยายามช่วยพูดผลักดันให้เป็นคนปกติ กูไม่มีเพื่อนเลย เคยทำดีด้วยก็ถูกห่างเหิน ถูกรำคาญ อยู่ตรงไหนก็ผิดที่ผิดทางไปหมด สายตาจากใครๆก็มองเราเหมือนขยะทั้งนั้น ไปสัมภาษณ์งานก็โดนปฏิเสธ รู้สึกท้อแท้ตลอดเลย ทำไมทุกอย่างมันแย่จัง ในเกมที่เคยเล่นอยู่เป็นประจำก็เหมือนโดนแทนที่ จากที่มีอะไรเขาจะถามจะแซวเราก็ไปคุยกับผญอีกคนแทน ที่เป็นแฟนใหม่ของแฟนเก่าหวานกันตลอดต่อหน้าเรา ท่าทางมีความสุขมาก จนตอนนี้จากเกมที่เคยเล่นแล้วมีความสุขกลายเป็นรู้สึกแย่แล้วเอาตัวเองไปเปรียบเทียบตลอดเวลา แฟนเราเองก็ไม่ค่อยมีเวลาคุยหรือเจอกัน เศร้าจัง ทุกอย่างมันแย่จังเลย อยากไปเจอแฟน อยากไปกอดเขาละบอกว่าไม่ไหวแล้ว ไม่อยากอยู่แล้ว อยากได้กำลังใจจากเขา เขาเป็นคนเดียวที่เห็นค่าเรา เราทำให้เขามีความสุขได้ ไม่อยากอยู่คนเดียวแบบนี้อีกแล้ว

>>831 เออ แต่มึงก็ยังมีแฟนนะ บางคน(กู) ไม่มีแม้แต่แฟนนะโว้ย 555

เบื่อสัม 10 ที่ละ

กูคิดว่าคำสาปเป็นเรื่องงมงาย ตอนนี้เริ่มจะเชื่อแล้วว่ะ 10 ปีก่อน กูเคยเสี่ยงเซียมซีที่วัดเก่า จำชื่อไม่ได้ในอยุธยา แต่วัดใหญ่ เบอร์กูบอกว่าชีวิตกูจะประสบความสำเร็จได้ไปเรียนไกล แต่จะไม่ประสบความสำเร็จด้านความรัก คบใครจะวินาศ กูคิดว่ามันไร้สาระ จนผ่านมา 12 ปีมานี้ แฟนคนแรกตอนป.6 ต้องจากกันไปเรียนคนละที่ แล้วเขาก็เป็นไข้เลือดออกตาย แฟนคนที่ 2 ตอนม.3 สัญญาไว้ว่าจะรักกันตลอดไป แล้วเขาก็จมน้ำตายที่สัตหีบ ตอนม. 5 กูไม่เข็ด คนนี้เหมือนเป็นครึ่งชีวิตของกู มีอะไรเหมือนกันหลายอย่าง พ่อทิ้งเหมือนกัน แม่ไม่เข้าใจเหมือนกัน คนรอบตัวดูถูกเหมือนกัน เพื่อนน้อยเหมือนกัน แต่เวลาอยู่ด้วยกัน กูกับเขาเข้าใจกันและกัน กูรักเขามาก แต่ที่บ้านกูอยากให้กูไปเยอรมัน กูก็คิดนะ จากกันชั่วคราว เด่วกูเรียนจบแค่ 2 ปี ทำงานได้จะพาเขามาอยู่ด้วย แต่มันไม่เป็นงั้น เขาฆ่าตัวตายเพราะโรคซึมเศร้า ชีวิตกูก็พังไปด้วย โกลทุกอย่างคือเพื่อเขา ตอนนี้กูก็อยู่ไปวันๆ อายุ 23 ละ หาเงิน เล่นเกมจะได้ลืมเรื่องแย่ๆ ชาตินี้กูคงไม่กล้ามีใครอีก เป็นคำสาปที่เหี้ยที่สุด

ได้งานแล้วววว หลังจากสัมเป็นสิบที่ ดีใจมากร้องไห้ในจรัยยยยย

>>835 ดีใจด้วยเพื่อนโม่ง กูก็จะตามมึงไปติดๆ เริ่มร่อนรีซูเม่ละ

ชอบอ่านรีวิวสถานที่ต่างๆที่เจ้าของบล็อกมีสติ๊กเกอร์หรือเซนเซอร์หน้าคนอื่นที่ถ่ายติดมา พอญาติเห็นเราอ่านชอบบอกว่าน่าเกลียด ทำให้ภาพดรอปลง ทำไมต้องทำให้หน้าคนมัวๆ เราก็บอกไปว่า เขาเรียกว่าสิทธิส่วนบุคคล ปิดหน้าไว้ถูกแล้ว มีมารยาท เราบอกว่าถ้าเราเจอหน้าตัวเองติดอยู่ในรูปถ่ายสาธารณะก็รู้สึกไม่สบายใจนะ แล้วญาติก็ตอกกลับว่าเราเป็นมนุษย์ถ้ำ พวกที่คิดแบบนี้คือพฤติกรรมของมนุษย์ถ้ำ พวกความคิดล้าหลัง ยิ่งอธิบายยิ่งอึดอัด พ่อแม่ก็เออออไปด้วย อยากร้องไห้ว่ะ

>>836 ขอบใจมาก นี่ก็อดทนกับความหดหู่มาสามสี่เดือน กดดัน เครียดผีบ้า อดทนตอนนี้ไว้นะเพื่อน ตราบใดที่ไม่หยุดร่อนไม่หยุดสัม มันต้องได้งานจริงๆ หลักนี้ไม่ตาย

>>837 คนแบบนี้มีเยอะวะมึง สิทธิส่วนบุคคลคืออะไรไม่รู้จัก หรือจริงๆรู้จักแต่ก็ไม่สนใจหรอก คิดว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ไม่ต้องไปอธิบายหรอก เหนื่อยเปล่า

>>838 โม่งมึงเก่งมาก อย่างน้อยก็ไปลองสัมมาหลายที่ กูเนี่ยคิดจะไป ติดนู้นนี่ข้ออ้างเยอะ เพราะมันยังไม่เจอที่ถูกใจ งานเก่ามันก็เหี้ยคงเส้นคงวาแต่ไม่ต้องเรียนรู้ กลัวว่าไปที่ใหม่มันจะไม่คุ้ม แต่นับวันกูก็ยิ่งไม่อยากมาทำงาน รู้สึกเกลียดตัวเองที่มานั่งทำอะไรตรงนี้ เบื่อไปหมดเลยว่ะ อาทิตย์หน้าจะลองไปสัมที่หนึ่ง ขอให้ตอบโจทย์กูสักที

>>840 มึงเก่งนะทนทำงานที่ไม่ชอบได้ กูพอไม่ชอบแม่งแทบไม่อยากลุก ไปสาย แล้วฝืนยากมาก คงเพราะกูตามใจตัวเองมากไปด้วย แต่ตอนนี้เปลี่ยนงานละ

>>841 กูโม่ง 840 เองนะ กูไม่อยากทนหรอกมึง ไอ้ห่าคำพูดมึงจี้ใจดำสุด กูก็อยากตามใจตัวเองอยู่ กำลังค่อยๆเปลี่ยนเว้ย ไม่อยากเอาข้อจำกัดมาเป็นข้ออ้างเลย แต่ความไม่พร้อมนี่ทรมานสุด กูว่าเวลาน่าจะเยียวยาทุกอย่าง /กูจะไปสัมภาษณ์เเล้วด้วย 555

ปัญหาคุณ ค. กัดกันในที่ทำงานนี่มัน ปสด. จริงๆเว้ย จะลาออกก็ไม่ได้ จะขอย้ายก็ยากส์ไปอีกกกกก

ขอระบายหน่อยนะ เราเป็นผญที่อยู่กับที่บ้านจะนิ่งๆเฉยๆ เพราะถ้าเป็นอย่างที่อยากเป็นจะโดนคอมเม้นเราเลยสร้างตัวตนเวลาเข้ามหาลัยใหม่เป็นความรู้สึกจริงๆที่ออกแนวสาวป็อป แล้วเราพึ่งเรียนจบอยู่คอนโดกับแฟนละก็อยู่ในช่วงรอสมัครสอบเข้าทำงาน แต่ตอนนี้กลับมาบ้านสองอาทิตย์ทุกคนก็คอยกดดันเราว่าอยู่ไปวันๆไม่บอกแผนอะไรเขาเลย นิสัยแบบเราทำงานนั้นไม่ได้หรอกอะไรแบบนี้ ซึ่งเราเคยบอกแล้วนะเขาไม่สนใจไม่ก็ถามว่ามันจะดีหรอบลาๆ ในใจก็รู้สึกแย่นะรู้แหละว่าเขาไม่รู้ว่าเรามีอีกด้านละก็รู้ว่าเรากลับมาบ้านไม่กี่วันเขาคิดถึงควรจะทำตัวดีๆ ส่วนแฟนที่คบกันมานานเป็นคนที่รู้อีกด้านของเราเขาก็มีแฟนเก่าที่ค่อนข้างมีไฟในการทำงาน เขาเคยเอามาเปรียบเทียบจนเรารู้สึกแย่ทั้งที่เราก็พยายามในแบบของเรา เรารู้สีกว่าทั้งสองตัวตนที่เราสร้างขึ้นมันไม่มีใครเข้าใจเราเลยอะ ตอนนี้ทั้งบ้านและคอนโดก็ไม่อยากอยู่ ไม่อยากอ่อนแอแบบนี้ อยากจะหนีไปไกลๆแต่ก็รู้ว่าต้องกลับมา ฮือออ

>>844 สองตัวตนอะไรเนี่ย พล็อตนิยายเหรอ

>>845 มึง กูก็มีนะ ด้านที่อยากให้สังคมเห็นกับด้านตัวเองจริงๆเวลาอยู่บ้านไง

>>845 มันมีจริง กูก็เป็น55555 แต่กูไม่มีคนมากดดันแบบนี้เอง อยู่บ้านเงียบๆ เขาเรียกเสือยิ้มยาก ตอนอยู่โรงเรียน ปัจจุบันทำงานละนะ ร่าเริง เมาส์ปากเปียกปากแฉะ

>>844 ด่าแฟนไปเลย ให้รู้ว่าอะไรชอบไม่ชอบจะได้อยู่กันได้ยาว ส่วนที่บ้านมึงก็ทำแบบนี้ไปนั่นแหละเซฟสุดแล้ว ฟังเขาแต่อย่าเอามาใส่ใจมาก มึงอาจจะแค่เคว้งว่าเหมือนตัวเองไม่มีหลุมหลบภัยที่จะอยู่ได้อย่างสบายใจ กูว่าแฟนมึงนั่นแหละที่ควรจะเป็นจุดที่สบายใจของมึง เปิดใจคุยกันดีๆ

เบื่อพ่อแม่ จะเข้ามหาลัยปีนี้ละ เอาแต่ว่าว่าเหลวแหลก งานตอนนี้ก็ไม่ใช่ว่าว่างรึเปล่าวะ จะให้เตรียมตัวสอบวิชาที่ไม่ได้เรียนตอนนี้อย่างเดียวเลย เซ็งชิบหาย ไม่อยากอยู่บ้านเลยว่ะ

เทอมนี้ลงอังกฤษเน้นๆ เขียนเอสเสแม่งทุกวีค ให้อ่านเลขที่กว่าจะใช้สอบเข้ามหาลัยก้นู่น อีกเกือบครึ่งปี เค้าไม่เข้าใจ short term goal กับ long term goal หรอ กลัวไม่ติดๆ กูยังไม่เครียดเลย กูคิดว่ายังไงคะแนนกูก็ดีพอที่จะเข้าได้แน่ๆ แต่เค้าก็ไม่เข้าใจเอาแต่ว่า ควยๆๆๆ ตอนเรียนจบก็มีเวลาอ่านหนังสือเน้นๆอีกสองสามเดือน จะอะไรนักหนา โว้ยยย

หลงรักไอดอล อหหหหหหหหหหหหหหห

>>849 >>850 พวกเด็กเข้ามหาลัย กูไม่รู้ระบบมานานละ เลยแนะนำไม่ถูก แต่กูก็คิดว่ามึงจะมาอัดก่อนสอบ 2 เดือนไม่ค่อยเวิร์คนะ
มึงไม่ต้องรีบเครียดตามที่บ้าน แต่อย่างน้อยมึงควรต้องเก่งพอตัว เป็นสมัยกู กูจะหาข้อสอบเก่า มานั่งจับเวลาทำเลย ข้อไหนไม่ได้เรียนก็ช่าง ถือว่ากูโง่
ก็เหมือนมึงทำข้อสอบซ้อมนั่นแหละ แล้วก็ไปนั่งดูเฉลย เช็คคะแนน รวมวิชา
ถ้ามีคณะที่มึงอยากเข้า แล้วคะแนนมึงดีกว่าขั้นต่ำราวๆ 5-10% โดยที่ยังไม่ได้เรียน ม.6 กูว่าค่อนข้างสบายใจได้ มึงน่าจะสบาย
แต่ถ้าพูดบอก โอ้ย กูเหลือเวลาอีกเยอะ แล้วสอบเทสมึงได้แค่ 30-40% มึง อันตรายแล้ว ส่วนถ้ามึงจะไม่ลองทำคือมึงประมาทไปนิด กูว่า
ที่บ้านไม่ได้มาสอบกะมึง ทำหูทวนลมไปบ้างก็ได้

>>848 ขอบใจนะ จะอดทนจนกว่าจะกลับบ ฮืออ
>>851 อันนี้เราไม่รู้นะฟังๆมาคือเรามีคนรู้จักเป็นไอดอลวงที่มีกฏห้ามมีแฟน นางเคยบอกว่าในวงส่วนใหญ่ก็แอบมีแฟนกันส่วนนางก็พึ่งมามีหลังเข้าวงด้วย แล้วก็บอกว่าเมมคนนั้นคนนี้นิสัยไม่ดี มีเรื่อง18+เต็มเลย ถ้าฟังละจะช็อค แต่ก็ฟังหูไว้หูนะเพราะเราก็ไม่ได้รู้จักกะเมมคนอื่น เอาเป็นว่าถ้าจะรักจริงจังถึงขั้นนั้นก็เตรียมใจเอาไว้หน่อยว่าเขาอาจจะไม่ได้เป็นแบบที่แสดงออกทางโซเชียล

>>852 กู >>849 >>850 ตอนนี้ม หก จะจบเร็วๆนี้ พอดีจะเข้าอินเตออ่ะ ก็สอบแค่ SAT กับ IELTS มันต่างจากสมัยพ่อแม่ที่ต้องอ่านห่าเหวเจ็ดแปดวิชายื่นนู่นนี่นั่นอ่ะ แต่เค้าคงไม่เข้าใจ หลายอย่างที่บ้านค่อนข้างหัวโบราณ ขนาดข้อมูลแอดมิชชั่นยังต้องลากกูไปมหาลัยเลย ทั้งๆที่ทุกอย่างก็อยู่ในเว็บนั่นแหละ จนท ที่นู่นก็บอกเหมือนที่กูบอกเป๊ะๆ ดีนะพี่แกไม่ไล่ให้ไปอ่านในเว็บให้กูลำบากใจ

รู้สึกเซ็ง กลับไทยไปกูอยู่บ้านไม่ได้แน่ ขนาดอยู่คนละที่ แค่พิมในกลุ่มนิดๆหน่อยๆก็โดนถามละว่าอ่านหนังสือยัง

กูโคตรเบื่อระบบฝึกงาน กูพึ่งมารู้ทีหลังว่าสถานฝึกงานที่กูลงตามที่มันส่งมาให้เลือก เสือกไม่มีคนที่สามารถมาสอนกูได้สักคน เพราะพวกแม่งไม่มีใครทำเป็น นอกจากเปิดไมโครซอร์ฟ ทำ PDF พวกกราฟิกก็ไปจ้างร้านเอา กูอึ้งนะเห็นโปรแกรมอโดบี้บนหน้าเดสทอปมันยังเป็นของแครก
เหมือนรับกูไปทำงานเลย ไม่ใช่ฝึก เพราะมึงป้อนงานมาให้กูทันทีและไม่เคยสอนนอกจากสั่งให้แก้ แล้วกูก็เสือกไม่ได้เงินด้วยนะ ดีอย่างเดียวคือมันบอกจะประเมินให้คะแนนสูงๆที่สุดเท่าที่จะทำได้ให้ แต่กูไม่รู้มันพูดจริงพูดเล่น

>>854 อ่าว งี้ถ้ามึงเก่ง Eng ซะอย่างก็สบายไปแปดอย่าง กูนึกว่ามึงสอบวิชาสามัญ อย่างงี้อาจจะเพราะความต่างของรุ่นอ่ะ
ถ้าที่บ้านรับฟังที่มึงบอกก็ดีไป แต่คิดว่าคงลำบาก คือ กูฟังแค่เด็กสอบเข้ากูก็นึกถึงแอดมิชชั่นเหมือนกัน
แต่ถ้าบ้านมึงรวยก็สอบไปเลยก็ได้หนิ IELTS สอบให้ได้คะแนนเยอะๆ แล้วมาปาอัดที่บ้าน

>>856 ปล. กูเคยทำนะ ไปสอบก่อนแล้วเอาคะแนนมาปาอัดเนี่ย สนุกดี อย่างกะในหนัง แต่ถ้าไม่ผ่านก็เปลืองตังนะจ๊ะ

กูอยากให้คนรอบตัวไม่รู้สึกเสียใจตอนกูตาย กูจะรู้สึกผิดมาก กูมองว่าความตายเป็นสิ่งที่ยุติธรรม ดีงามมาก คือ กูต้องการจะตาย กูไม่อยากจะใช้ชีวิตต่อไปแล้วจริงๆ กูพร้อมที่จะตายแล้วจริงๆ แต่ว่า ถ้ากูตาย คนอื่นก็เป็นทุกข์ กูไม่อยากสร้างความทุกข์ให้ใคร กูแค่ อยากหายไปอะ อยากตายจริงๆ คือ ทำไมวะ ทำไมคือ กูพยายามอธิบายไปเยอะมากๆๆ ว่า การตายไม่ใช่เรื่องไม่ดี มันมีคนบนโลกนี้อีกเยอะที่ ต้องการจะตายจริงๆ เพราะพอแล้วกับการใช้ชีวิต แต่คือ ไม่ว่าใครก็ไม่เข้าใจกู.. บอกว่ากูเป็นบ้า กูไม่สบาย คือ กูโอเค กูต้องการจะตายจริงๆ กูไม่อยากให้คนอื่นมาเสียใจกับกู กูอยากให้เขายินดี เพราะกูไม่อยากจะอยู่แล้วจริงๆอะ..... ทำไมไม่มีใครเข้าใจกูเลย ขอร้อง อย่ามาตอบกูถ้ามึงจะบอกกูแนวๆให้กำลังใจในการมีชีวิตอยู่ คือ กูอยากตายจริงๆ

>>858 กูเยเห็นคนตายแล้วคนแถวบ้านบอก ดีแล้วไม่ต้องทรมาน คนที่ะมีคนยินดีเวลาตายคือคนเลว คนไร้ประโยชน์ มีโรค สร้างภาระไปวันๆ
ถ้าเค้าจะเสียใจที่มึงตาย ก็น่ายินดีตรงที่มึงไม่ได้แย่ขนาดรกโลก
กูก็เคยคิดว่าถ้าขี่มอไซอยู่แล้วกูม่องเท่ง หรือเดินๆในสวนแล้วงูกัดตาย ก็คงดีไม่ต้องดิ้นรน ลำบากอะไรอีก แต่ก็ก็ไม่ได้ถึงกับสรรหาวิธีตายหรอก แค่รอมัน อยากตายไวๆหน่อย แก่แล้วไม่มีคนดูแล ดูแลตัวเองก็ไม่ได้เพราะแก่เกิน

>>858 อยากตายแต่กลัวคนอื่นเสียใจ
เหตุผลมึงนี่...
บางทีเขาอาจตอบเป็นมารยาทก็ได้นะว่าถ้ามึงตายแล้วจะเสียใจอะ
อยากให้คนโน้นอย่างนั้น คนนั้นอย่างนี้ ไม่ต้องเสียใจ ต้องยินดีกับมึง ไม่ต้องตอบนะถ้าจะให้กำลังใจ
ตัณหามึงเยอะชิบหาย ที่ตายเพราะอยากหนีปัญหาอ๊ะเปล่า
ถึงจะไม่ใช่คนรอบตัวมึง แต่กูไม่รู้สึกเสียใจสักนิดถ้ามึงตาย เอ้า แบบนี้พอใจได้ยัง

>>860 คนที่ไม่ได้มีปัญหาแต่อยากตายมันก็มีนะมึง กูว่าคนที่กระเสือกกระสนใช้ชีวิตทั้งที่สักวันต้องตายตลกกว่าอีก

>>860 เพราะสักวันก็ต้องตายไงวะเลยกระเสือกกระสนที่จะมีชีวิต

ประสาทกูจะแดกก็เพราะแม่กูเนี่ย
ก่อหนี้เองกูพูดหน่อยแม่งร้องไห้ แทนที่จะคิดว่ามึงทำผิด
มึงติดหนี้หวยค่าเทอมน้องกูแค่พันกว่าบาทเที่ยวติดหนี้สามสี่แสนแม่จ้าว อยากไล่กลับไปอยู่บ้านนอกกับพ่อใหม่กูจังจะได้ไม่ก่อหนี้อยู่แบบนั้นไป

>>862 ก็นั่นแหละ แล้วทำไมมึงต้องกระเสือกกระสนมีชีวิตล่ะ ตายไปมึงก็ไม่เสียดายไม่ต้องรับรู้แล้ว

>>864 ก็เพื่อที่จะมีชีวิตดีๆ มีความสุขได้ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ไง
กูเก็ตพ้อยต์ในจุดที่ไม่ต้องมีปัญหาอะไรก็ตายได้ของมึง มึงจะถือหางเข้าข้างคนที่อยากตายก็ช่างเหอะ แต่มาตลกคนที่พยายามจะมีชีวิตเนี่ย น่าสมเพชนะ

>>865 แล้วไปขำเหตุผลที่คนอื่นยังไม่อยากตายเพราะไม่อยากให้คนอื่นเสียใจหรือไปไล่ป้ายว่าคนอื่นหนีปัญหานี่ดีกว่ากันมากนักเราะ ก็ไม่มั้ง น่าสมเพชพอกัน กูไม่ได้ถือหางคนอยากตาย กูหมายถึงในมุมมองกูจ้า

เมื่อไหร่ทีสิสหัวควยนี่แม่งจะเสร็จจจ กุไม่อยากทนดูงานเฮงซวยนี่อีกแล้ว เพื่อนแม่งก็ปสด.กันเหลือเกิน โว้ย

หิว แต่ไม่มีตังกินข้าว /ดื่มน้ำ

กูไม่รู้สึกเศร้าหรือรู้สึกแย่ๆเลยนะเเต่กูรู้สึกเบื่อว่ะเวลากูเบื่อมากๆกูก็คิดนะว่ากูตายไปเลยดีกว่าไหมกูปกติไหมอ่ะ

เพิ่งรู้จักคนคนนึง แล้วเราเข้าไม่ถึงเขาเลย ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเท่าไร เพราะเขาก็ทำแบบนี้กับคนอื่นเหมือนกัน จนวันนึง ไปเจอเพื่อนของเขา ที่เข้าถึงเขาอะ สนิทสนมกันมาก คบกันมานาน เราก็รู้สึกน้อยใจ ว่าทำไมไม่เปิดใจให้หน่อยเลยวะ

>>870 พยายามอย่าคาดหวัง จะเป็นสนิทกับใครแบบเข้าถึงเลยนี่พูดยากอะ ใช่ว่าเค้าดี เราดีแล้วจะเข้ากันเลย บางคนเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันหลายปีก็ไม่สนิท หลักๆเลยต้องทัศนคติคล้ายกัน ยิ่งชอบอะไรคล้ายกันจะยิ่งสนิทเลย

กูคาดหวังกะคนๆนึงมากไป คือไม่รู้ดิ แบบมันกินข้าวกันอะตอนแรกๆก็แบบเฮ้ยชวนไปกินด้วยนะ นานหลายๆครั้งนางก็ไม่ชวนเลย แต่มีคนใหม่ๆในกลุ่มนางตลอด

คือโครตโมโหเว้ยแต่ จะเหวี่ยงเป็นเด็กๆไม่่ได้

เซ็งชิบหาย ทำไมต้องเรียนต่อมหาลัยก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ตูไม่เอาอะไรแล้ว อยากนั่งให้หัวโล่งๆ แม่ม เรียนไป จบมา ไม่ทำงาน แล้วจะเรียนไปทำไมวะ ที่บ้านก็บอกให้เรียนๆไปก่อน แต่ก็นะ.. ขนาดมหาลัยอยู่ใกล้บ้าน ตูยังไม่อยากจะไปเลย แม่มเอ้ย ไม่อยากเรียน อยากตายเพราะความเครียดเรื่องชีวิตเนี่ยล่ะ เหมือนโดนบังคับเลย จบมาเดี๋ยวก็ต้องโดนไล่ไปทำงานอีก ถึงตอนนี้จะบอกให้เรียนๆไปก็เหอะ เบื่อชิบหายเลย กับไอความคิดอยู่ไปวันๆก้พอเนี่ย ตุล่ะอยากตาย เพราะไม่อยากทรมาณเนี่ยล่ะ แต่จะตายก็ต้องทรมาณอีก ควยเอ้ย ไม่มีวิธ๊ดีๆเลยรึไงวะ

>>874 มึงลองขอออกมาอยู่คนเดียวสักพักดิ ละมึงจะตัดสินใจอะไรง่ายขึ้นมากๆ ไม่ว่าจะฆ่าตัวตายห่าไปเลย หรือมึงจะเอาชีวิตรอด

มันมีโมเม้นนึงว่ะ ที่ถ้าไม่รู้สึกว่าจะตาย ก็ไม่รู้ถึงความอยากจะอยู่ ปสก ส่วนตัวนะ

หรือมึงบอกที่บ้านว่าขอ gap year ไปหาสิ่งที่มึงชอบดิ เห็นบอกว่าเรียนไปจบมาไม่ทำงาน ที่บ้านน่าจะมีเงินนะ ไปต่างประเทศดิมึง
กูไม่รู้มึงเป็นคนแบบไหน จะเป็นนีท loser หรือแค่ยังหาแพชชั่นไม่เจอเฉยๆ

คือที่แนะนำตปท เพราะมันมี โรงเรียนทางเฉพาะเป็นสายๆไปเลย เช่น graphic design school ไรงี้ หรือโรงเรียนทำขนม คอร์สไม่นานมากสามเดือน

หรือมึงหาที่ไทยก็ได้ แต่สภาพแวดล้อมมึงก็ไม่เปลี่ยนน่ะนะ

อืดอัดกับการที่ต้องโดนเรียกว่าหมาแดง อย่างคำว่าเป็ด มันยังมีคนใช้ชื่อนี้ คำว่าหมามันมีเหรอ
และเป็ดแดงเขาก็เรียกกันมานานละ แต่คำว่าหมาแดง เพิ่งบัญญัติออกมา เพราะ ตัวเองโดนล้อทนไม่ได้ ถืงขนาดตั้งคำมาใหม่
แล้วไม่รู้เขาดีใจอะไรนักหนา กะอีแค่แชมป์ LOTTO แล้วมาบอกว่า NO.1 europe No.1 Europe มีสองทีม Barza กับ R marid โว้ยฟาย อืดอัดว่ะ

>>877 แชมป์ lotto พ่อมึงอะไอ้เด็กขนตูด เพิ่งหัดดูบอลแน่ๆเลยว่ะ สันดานพวกมึงเป็นอย่างนี้ไง เขาถึงเรียกว่าหมาแดง
อีกอย่างคือ ต่อให้นกลิเวอร์เบิร์ดมันไม่ใช่หงส์ แต่แฟนทีมเขาอยากเรียกตัวเองว่าหงส์แล้วพวกมึงไปเสือกอะไรกับเด็กเป็ดมันวะ
ไอ้คำว่าเป็ดแดงก็พวกมึงนั่นแหละที่เอาไปล้อไอ้พวกเป็ด พอมันล้อตั้งชื่อคืนให้พวกมึงว่าหมาแดงบ้างก็รับไม่ได้ น่าสมเพชสัส
อีกอย่างนึง พวกเป็ดมันกว่าจะได้แชมป์ๆนึงมันรอกันเป็น 10ปี มึงให้มันฉลองหน่อยจะเป็นเหี้ยไร
จะให้พวกมันเข้าป่าไปทำกรรมฐานหรอวะ ถึงพวกแม่งจะขี้โม้น่ารำคาญ แต่กูว่าไอ้พวกหมาแดงอย่างพวกมึงน่ารำคาญกว่าอีก
กูเห็น เด็กปืน เด็กสิงห์ เด็กเรือใบ ไก่เดือยทอง เขามีแต่ยินดีกับพวกเป็ดแดง มีแต่พวกมึงหมาแดงนั่นแหละที่ร้อนกันทั้งโซเชียล
บอกตรงๆ กูรำคาญพวกมึงหมาแดงมากกว่าไอ้พวกเป็ดแดงอีก
ทำเป็นไปล้อทีมมัน พอโดนล้อคืนแล้วดิ้นรับไม่ได้ กากชิบหาย อะไรที่ไปด่าเป็ดตามเพจต่างๆ ก็เข้าตัวเองทั้งนั้น
ทั้งขี้โม้ ทั้งขุดอดีต ทั้งว่าว ยูโรป้าก็ว่าว แชมเปี้ยนลีกส์ก็ว่าว เสือกมีหน้าไปล้อเขา ไอควายหมาแดง
เอ๋อแดกเสร็จแล้วก็กลับไปนอนหน้าเซเว่นได้แล้วนะไอเอ๋อ

ว่าแต่หมาแดงนี่ Barnsley เหรอวะ

>>871 หลังจากอ่านรีพลายมึง ก็ปล่อยวาง ไม่ฝืนเข้าหาเขา แต่ทำตัวเป็นธรรมชาติของเรา ผลตอบรับดีมาก ได้คุยกันหลายเรื่องเลย ขอบใจมากเลยนะ ที่แนะนำมา

>>875 ตูชอบวาดรูป แต่ไม่ได้วาดลงคอมมา 8 เดือนละ .. ตูน่าจะเป็นพวกนีทกึ่งๆฮิคิโคโมริด้วย เพราะ ตูไม่ชอบอยู่ในสังคม ยกเว้นว่าจะเป็นคนในครอบครัว ตูเคยพยายามทำอะไรหลายๆอย่างให้หาย สุดท้ายก็ไม่หาย แม่มก็เลยทรมาณ... ที่บ้านก็พอมีตัง แต่ไม่ได้ถึงขั้นไปต่างประเทศอะไรซักหน่อย ตูไม่อยากไปไหนด้วย.. ตอนนี้ก็แบบนี้แหล่ะ อยากตายนะ เพราะไม่รู้ถึงความอยากจะอยู่ คือสุดท้ายก็ทรมาณ แต่ก็กลัวว่าจะทรมาณตาย แม่มก็เลยอยู่... .

>>875 ไอ้ที่จบมาไม่ทำงานนั้นคือความของตูเองล้วนๆ คือไม่อยากเจอสังคม. แม่มไม่เคยทำให้รู้สึกดีเลย ช่วยงานที่บ้านยังผ่อนคลายซะกว่าแต่ก็ไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน..

ร้อนนนนน ไอ้เหี้ยยยย
อยากให้ฝนตก แต่พอฝนตกน้ำแม่งก็ท่วม
ถ้าอีกรุงเทพแม่งจัดผังเมืองดีๆ กูว่าคนกรุงเทพจะมองการฝนตกในแง่บวกมากขึ้น ปรับปรุงบ้านเมืองสักทีอีสัตว์

กูเหนื่อยว่ะ เหนื่อยกับทุกอย่าง กูเหนื่อยต้องมาตามแคร์คนอื่นแบบคนอื่นไม่เคยจะแคร์กูเลย

>>880 ไม่เป็นไร เคยอยู่สถานการณ์เดียวกันแล้วแต่ถามตัวเองว่าทำไม สรุปก็รู้ว่าทำอะไรกับความคิดความรู้สึกคนอื่นไม่ได้ เดาหรือคิดแทนมันก็ได้แค่เดาอะ ทำตัวเราให้ดี คนอื่นก็อยากเป็นเพื่อนเอง ไม่จำเป็นต้องคนนี้ก็ได้เนาะ

มีเพื่อนคนนึงที่คุยกันแบบสนิทมากๆ แต่มีเรื่องแตกหักจนความสนิทกลายเป็นแค่เพื่อนเฉยๆ ตอนนี้เขามีเพื่อนใหม่สังคมใหม่แล้วดูเขามีความสุขกว่าตอนที่อยู่กับเลาอีก เลารู้ตัวว่ามีนิสัยไม่ดีอยู่ส่วนหนึ่งแหละ เลาก็พยายามปรับตัวให้เขานะ แต่ไม่รู้ว่าทำไมเลารู้สึกเหมือนไม่มีใครอยากคุยด้วนเลย เลาคิดว่าพวกเขามีงานมีสังคมของพวกเขาเองเลยอาจจะไม่ว่างที่จะคุยกับเลาซักเท่าไหร่ ถึงจะมีพี่คนนึงคอยคุยเป็นเพื่อนแต่เลาบางทีก็กลัวจะเป็นแบบเดิมที่สนิทกับใครแล้วแล้ววันนึงเขาก็ไม่อยู่กับเลาแล้วอะ เลาโหวงมากเลยนะ เลาก็อยากเป็นเพื่อนกับทุกคนแต่เรากลัวว่าถ้ไปคุยเขาจะงงว่าเลามาทำอะไรที่นี่ ทั้งๆคนอื่นก็ยังคุยกันสนุกสนานแต่พอเลาเข้าไปบรรยากาศก็เงียบทันที
เลาเลือกวาดมังงะที่เลาคิดเนื้อเรื่องขึ้นมาเอง เผื่อว่าเพื่อนเลาจะกลับมาคุยกับเลาอีกครั้ง เลาไม่อยากปรึกษาหรือบ่นในโซเชี่ยวส่วนตัวเพราะกลัวเพื่อนมาอ่านแล้วแบบ อินี่บ่นอีกแล้วเหรอ ใช่การที่เลาคิดแบบนี้ก็น่าจะเป็นสาเหตุที่ไม่มีคนคุยด้วย เลาเลยบ่นแล้วลบทิ้ง เลาปรึกษาเพื่อนที่ยอมคุยกับเลาไปหมดแล้ว เลาไม่กล้าไปคุยกับพวกเขาอีกแล้วแหละ เลากลัวว่าเขาเองก็มีปัญหาของเขาเหมือนกัน ชีวิตของเราไม่น่าภูมิใจเลย เลาอยู่แบบนี้มา2เดือนได้แล้ว เลาเหงาทั้งๆที่ปิดเทอมควรจะมีเพื่อนเล่นเกมด้วยกัน เลาเสียใจที่เพื่อนเลาเล่นเกมที่เลาอยากเล่นด้วยแต่ไม่ได้ชวนเลา เลาเสียใจที่เพื่อนเลาสนิทกันและเฮฮาได้ที่ไม่มีเลา เลาเคยไปเที่ยวกับเพื่อนกลุ่มนั้นแต่กลับรู้สึกไม่สนุกเลย เลาควรออกไปจากชีวิตพวกเขาใช่มั้ย การหนีของเลาครั้งนี้เลาคงจะไม่ไปยุ่งกับสังคมวาดรูปอีก (แต่เลาเองยังชอบวาดรูปอยู่) เลามีชีวิตทั้งมักเกิ้ลและคุ เลามีงานอดิเรกนอกจากวาดรูปด้วย เลาอยากทำขนมให้เพื่อนๆกินจัง เฮ้อ
เลาอัดอั้นใจมานานละแค่อยากระบาย เลานอนไม่หลับทุกวันก็เพราะงี้แหละ ขอบคุณสำหรับพื้นที่

>>886 โอ๋ๆๆกอดๆ อย่าคิดมาก บางทีการที่เราเอาใจเราไปผูกกับใครไว้มากเกินไปมันก็ทำให้เราต้องทุกข์แบบนี้
ถ้าความสัมพันธ์มันไม่เหมือนเดิมแล้ว และมึงรู้ว่ามันกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ ก็ปล่อยวางไป เหลือความทรงจำดีๆที่เคยมีให้กันไว้
เพราะมึงยิ่งฝืน มันยิ่งทำให้ทุกอย่างมันแย่ลง มึงก็จะเครียดปล่าวๆ ลองคิดว่าไม่ต้องอยู่หรือพยายามเพื่อใคร แต่อยู่และพยายามเพื่อตัวเอง
มีความสุขเพื่อตัวเอง เพื่อนวันนึงก็ต้องห่างเหินกันไปจากภาระหน้าที่การงาน หรือการมีครอบครัว แต่สุดท้าย คนที่จะอยู่เคียงข้างมึงไป
จนวันสุดท้ายของชีวิตไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่คนอื่น คือตัวมึงเอง ถ้าตอนนี้คืดว่าทำอะไรแล้วมึงมีความสุข ทำซะนะ
อย่าปล่อยให้ตัวเองคิดมากและจมอยู๋กับความทุกข์ ทั้งๆที่เพื่อนมึงอาจจะไม่ได้คิดอะไรและมีความสุขกับสิ่งใหม่ๆไปแล้ว
กลายเป็นมึงที่แบกมันไว้คนเดียว ทุกข์คนเดียว ถ้ามันหนัก ก็วางมันลง
ชีวิตเรายังมีโอกาสที่จะได้พบเจอผู้คนอีกมากมายหลากหลาย บางทีอาจจะได้เจอเพื่อนที่เคมีเข้ากันได้
ไปกันได้ดีมากกว่าตอนนี้ก็ได้นะ

เหนื่อยว่ะ ท้อด้วย กูพึ่งเรียนจบ ทำงานมาได้ปีกว่า กูไม่มีเงินเหลือเลย เงินเดือน 18 k เดือนชนเดือนตลอด ตกลงให้ที่บ้าน 5 k ค่าใช้จ่ายค่าที่พักน้ำมันค่ากินของใช้จิปาถะ 10 k ตั้งใจไว้ว่าจะเก็บเดือนละ 3-4 k เป็นทุนของชีวิต ไอ้ห่าไม่กล้าใช้กลัวที่บ้านฉุกเฉิน เออมาจริงๆทีละ 500 บ้าง 1,000 บ้าง สรุปกูก็ไม่เหลืออยู่ดี แค่ได้เห็นเบอร์หรือไลน์ ขนหัวกูลุกไปหมด กูพยายามไม่ท้อเพราะคิดว่านั่นคือครอบครัวนะเว้ย ที่เขาเอาไปใช้มันก็เรื่องจำเป็นทั้งนั้น เงินไม่พอ งั้นกูก็หาให้เพิ่มขึ้นสิ ไอ้เหี้ยมันเหนื่อยไง กดดันงาน กดดันคน บางทีกูก็เหวี่ยงใส่ที่บ้านเพราะเครียดก็รู้สึกผิดนะเเต่ก็อดเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นไม่ได้เลยว่ะ กว่าพวกมึงในโม่งจะตั้งหลักได้มันนานไหมวะ กับอายุแค่ 23 พึ่งใช้ชีวิตแต่กูรู้สึกใช้ไปเเล้วมาครึ่งชีวิต ไม่อยากบอกว่าหมดไฟแต่ทำงานเหมือนไปวัน เพราะทำไปแม่งก็ไม่เหลือ มองไม่เห็นปลายทางเลยว่ะ รู้สึกตัวเองดีไม่พอ ช่วยเขาไม่ได้มาก พอไฟมาจะขยับทำอะไรแม่งก็ไม่อยาก กลัวอีกเเล้ว ไม่อยากหวังมากเพระสุดท้ายล้มมามีคนข้างหลังอีก ต้นทุนชีวิตมันสำคัญมากนะ

โกรธชิบหาย ญาติผญกูแกล้งเปิดประตูตอนกูอาบน้ำ กูเลยดันประตูหนีบหัวแม่งหัวโนเป็นเรื่องเป็นราว กูโดนแม่ด่าอีก บอกกูว่าเป็นเด็กจะอายอะไร เด็กแค่ไหนถ้ามันเรี่มอายก็ไม่ควรปะวะ ละกูไม่เด็กขนาดนั้นมะ น่าจะทับแม่งให้สมองใหล ควย

889 เชี่ย โดนเหมือนกุเลย เข้าใจความรู้สึก คิอกูเป็นผญ สมัยก่อยอาศัยกับญาติ อาบน้ำอยู่ดีๆ ล็อคประตูแล้ว แต่จู่ๆ มีประตูเปิด หันไปมอง ญาติผญ กุเอามีดมาแงะตรงลูกบิดเล่นให้มันหายล็อคแล้วกำลังจะเปิด กุนี้รีบคว้าเลยไอสัส
คนที่มาแกล้งก็ไม่ใช่คนเดียวด้วย มีเป็นกลุ่มเลย พอกูจะด่ามันก็บอกว่าแค่เล่นๆ ทำไมต้องจริงจัง

ไอเหี้ย เปิดประตูตอนคนอื่นอาบน้ำ แถมมาเป็นกลุ่ม กุควรโกรธปะ

กูรู้สืกแย่นะเว้ย มันคล้ายๆ sexual harassment เลยละ เหมือนโดนล่วงละเมิดความเป็นส่วนตัวโดยคนอื่นที่ไม่กระทั่งสนิทกัน โดนเห็นร่างเปลือยไม่ตลกเลยอีดอก จะชายจะหญิงถ้ากูไม่ต้องการก็ขยะแขยงงงง

>>888 เป็นเหมือนกัน ไม่มีเงินเก็บเพราะที่บ้านต้องใช้ตังค์ เคยหนักๆก็ต้องไปยืมเงินเพื่อนมาให้ที่บ้าน แต่ก็นะตอนเราลำบากตกงาน ที่บ้านก็ให้เงินมาใช้มันเลยเป็นการช่วยๆกันนั่นแหละ นี่คิดเอาว่าเค้าเอาเงินจากเราดีกว่าไปยืมคนอื่นแล้วติดดอกเบี้ยบานๆ

>>889 >>890 แย่มากละเมิดเรื่องส่วนตัวพื้นฐานที่สุดอย่างอาบน้ำ ญาติอายุเท่าไรทำไมทำอะไรเด็กจัง พูดไม่ฟังก็อาบน้ำมันทั้งผ้าขนหนู ผ้าถุงไปเลย อยากแกล้งนัก

หลังจากที่รู้เงินเดือนวิศวะในบริษัท​แล้วกูก็ช๊อคและเฟลมาก จากเมื่อก่อนที่คิดว่าตัวเองเงินเดือนไม่แย่นะแต่พอรู้ว่าคนอื่นซึ่งเป็นเด็กจบใหม่สตาร์ต​เงินเดือนได้สูงปี๊ด กูก้รู้สึกแย่ทันที แบบสายกูได้เงินน้อยชิบหาย จากนั้นกูไม่เคยมองว่าตัวเองได้เงินเดือนโอเคอีกเลย เหมือนกูแม่งกกระจอก อายที่มีเงินเดือนเท่านี้เฉย

การที่เรื่องเดิมๆมันเกินขึ้นซ้ำๆก็น่าจะหันกลับมามองตัวเองบ้างนะว่าเป็นเพราะตัวเองรึเปล่า
การที่ไม่บอกก็แย่แหละ แต่ถ้ารู้ว่าอีกฝ่ายจะรับไม่ได้ถ้าบอกไปมันยิ่งผิดใจมั้ยวะ? ทำเหมือนรับได้เราโอเคกันแต่ที่จริงแล้วมันไม่เหมือนเดิม

ตอนม.ต้นเคยถูกรุ่นพี่ที่กูไม่รู้จักด้วยซ้ำ ชี้หน้ากูแล้วหันไปคุยกัน แล้วมันก็หัวเราะตลกกันทั้งกลุ่มอะ ไม่รู้พูดว่าอะไรหรอก แต่โดนทำแบบนี้ใส่ก็รู้สึกไม่ดีหรอก แล้วโรงเรียนมันก็แคบๆ เจอหน้ากันบ่อยมาก มันทำแบบนั้นแทบทุกครั้งเลย บางทีก็ตะโกนชื่อใครไม่รู้ออกมา ถ้ากูหันไปมันก็รอจะหัวเราะอยู่อะ กูคงหน้าเหมือนใครสักคนแน่ๆ เสียดายที่ตอนนั้นไม่สู้คน มานึกย้อนทีไรก็เสียดายมากๆ ถ้าเป็นตัวเราในตอนนี้คงเดินไปถามตรงๆว่าหนูหน้าเหมือนคนรู้จักพี่หรอ มาชี้หน้าแล้วหัวเราะใส่เนี่ย แม่ไม่ได้บอกพี่หรอว่าไม่ควรทำ

เหนื่อยจัง
เข้าใจหรอกว่าหวังดี
แต่ทำแบบนี้เหมือนเราอยู่ตัวคนเดียวบนโลกเลยว่ะ

เธอก็ดันมาพูดแบบนี้กับเราอีก
เราเสียใจนะ เสียใจจนอยากจะร้องไห้ออกมาเลยอ่ะ
เราก็พยายามในแบบของเราอยู่นะ

ถ้าคนที่คิดว่าเป็นกำลังใจสำคัญที่สุดของเรา
กลายมาเป็นคนที่ทำให้เราเสียกำลังใจซะเอง
เราแม่งก็คงเป็นไอ้โง่ที่ไม่รู้อะไรเลยจริงๆล่ะ

ทำงานไม่ทันจนต้องกลับมาทำที่บ้าน ฟีลเหมือนกลับไปตอนเรียนอีกครั้ง สู้เว้ยยย ให้ชินก่อนแล้วมันจะคล่อง ฮึบๆๆ

เบื่อสังคมที่ทำงานเบื่อคน เบื่อเพื่อนร่วมงานเหี้ยๆ สุดท้านกลับมาช่วยงานที่บ้านใด้วันละ200
อย่างน้อยก็สบายใจวะ คับที่อยู่ใด้คับใจอยู่ยากหว่ะ

รู้สึกแย่ชิบหายเวลาที่เพื่อนมาขอคำปรึกษากับกูแต่กูช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย จะพูดปลอบยังพูดไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

กูอ่ะ รู้สึกเหมือนบนโลกนี้ไม่มีที่ยืนสำหรับกูเลย ไม่ว่าจะในชีวิตจริงหรือโซเชียล กูไม่รู้ควรทำไงดีแล้วว่ะ

กูไม่รู้ทำไม กูมักจะซวยกว่าเพื่อนๆ หรือตัดสินใจผิดพลาดตลอด ทำไมกูเกิดมาน่าสงสารจังวะ

พ่อแม่เกษียณแล้ว ไม่มีเงินเก็บ ไม่มีประกันสุขภาพ มีทรัพย์สินรวมประมาณสี่ล้าน เอาแต่พูดว่าให้ลูกเลี้ยง ลูกต้องเลี้ยง
กู พนักงานบริษัทวัยเกือบจะกลางคน โสด เงินเดือนสี่หมื่นกว่าๆ ผ่อนคอนโดแถวชานเมือง มีมอไซเก่าๆหนึ่งคัน ไม่เล่นหุ้นไม่ซื้อกองทุน ไม่มีทรัพย์อื่นใดเพราะ "เลี้ยงพ่อแม่หมด" เงินเก็บก็โดนล้วงจ่ายเป็นค่าหมอพ่อแม่เป็นพักๆ ปีที่แล้วโดนไปสามแสนเพราะพ่อป่วย ผ่าตัดในโรงบาลเอกชน ไม่ยอมเข้าโรงบาลรัฐเพราะไม่อยากรอคิว
น้องกู นีท เที่ยวไปวันๆ เอาเงินจากพ่อแม่ (ซึ่งจริงๆเป็นเงินกู) ไปลงทุนโง่ๆ แล้วเจ๊งประมาณปีละหน

แฟนที่คบกันมาแปดปีก็ต้องเลิก ไม่อยากเอามาเผชิญปัญหาครอบครัวกู โพสท์งานอดิเรกลงเฟซบุ๊คก็โดนพ่อด่าว่าใช้เงินฟุ่มเฟือย เรื่องที่กูต้องหาเงินแบกไอ้น้องเหี้ยอีกคนก็แตะต้องไม่ได้
กูต้องใช้ชีวิตที่โดนสูบเลือดสูบเนื้อแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่วะ ทำไมไม่ช่วยตายๆไปซะให้หมด

>>903 เฮ้ย สู้นะ ไม่รู้จะช่วยยังไงว่ะ กูก็ไม่ต่างกันทำงานมาใช้หนี้ให้ครอบครัว ประเด็นลูกต้องตอบแทนพ่อแม่ บางทีกูก็สงสัยนะว่าแม่งใช่หรอวะ จะเปรียบเทียบกับเมืองนอกก็ไม่ได้เพราะอันนั้นเขาออกมาทำงานหาเลี้ยงส่งตัวเองเรียนอย่างกูที่บ้านก็กระเสือกกระสนส่งให้จนจบ กูคิดว่าการส่งลูกให้เรียนจบทำงานสูงเป็นความหวังอย่างหนึ่งของครอบครัวชนชั้นกลางที่อยากยกระดับชีวิตตัวเอง

ในส่วนปัญหาของมึงได้แต่บอกว่าดูแลตัวเองด้วย เงินมีก็ต้องเก็บบ้างอาจฟังดูเหี้ยแต่มึงต้องใจแข็งบ้างนะกับเรื่องเงิน อนาคตมันไม่แน่ไม่นอน อันไหนตัดได้ก็ตัด กูก็ได้แต่แนะนำเพราะกูรู้ว่ามันตัดสินใจลำบากกับพ่อแม่ก็นะก็เลี้ยงดูกันไปเท่าที่ทำไหว แต่กับน้องมึงนี่กูว่าก็เพลาๆบ้าง ถ้าพ่อแม่มึงจะให้แล้วมาเดือดร้อนมึงอีก มึงก็คงต้องเลือก ของแบบนี้ไม่มีใครตัดสินใจแทนใครได้ มึงก็เลือกเอานะ

>>903 เห็นใจมึงด้วยคนหว่ะโม่ง ชะตากรรรมกูกำลังใกล้เคียงมึงมาก แต่หวังไว้ว่าจะเกิดเฉพาะกับแม่กูคนเดียวแล้วก็น้องเหี้ยๆที่อาจจะเป็นนีทในอนาคต ของกูนี่แม่ยังพอมีประกันสังคมบ้าง ถึงเงินเก็บจะไม่มีก็เถอะนะ นี่กูกลัวเรื่องผ่อนคอนโดกับเลี้ยงพ่อแม่จนไม่เหลืออนาคตเหลือไฟในชีวิตแบบที่มึงเป็นอยู่เลยหว่ะ

แม่ฝากเงินให้ในธนาคารเกือบสี่หมื่นแต่กูเอาไปใช้หมด วันนี้กูสารภาพทุกอย่าง เขาผิดหวังแต่ไม่ด่ากูอะ พอแม่ยิ่งสอนว่าโตไปกูจะมีเรื่องต้องใช้มากกว่านี้ เงินที่กูใช้ไปมันเล็กน้อย ไม่ใช่เรื่องใหญ่ กูยิ่งโคตรรู้สึกผิด เขาไม่โทษกูแต่โทษตัวเองอะ โทษว่าให้เงินสดกูไม่พอใช้ โทษที่ตัวเองตัดสินใจผิดที่ให้กูมีบัญชีธนาคาร กูรู้สึกแย่มาก กูเป็นคนผิดนะ แม่ควรด่ากูสิ แต่เขาไม่ด่ากูอะ ตอนนี้กูเลยยิ่งอยากพยายามมากๆ เข้ามหา'ลัยให้ได้เพื่อไม่ทำให้เขาผิดหวังอีก กูต้องทำให้ได้...

>>903 มึงต้องใจแข็ง หยุดไห้ตามใจพ่อแม่มึง คือไห้พอสมควร ส่วนน้องมึงปล่อยมันอดไปเลยจะได้หางาน แล้วมึงต้องเก็บเงินไว้ยามเกษียณบ้าง ไปคุยตรงๆกับพ่อแม่มึงเลย โดนด่าก็ช่าง ไม่งั้นพอแก่มึงจะทำไง

ปัญหาจิ้บจ๊อย แต่หาที่บ่น
ทำงานมา1+ปี (ถ้ารวมตอนเรียน+ฝึกงานก็น่าจะ 2-3+ปี) แล้วโดนเพื่อนร่วมงานเขม่น อารมณ์เสีย

ตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่เรียน จนทำงานใหม่ๆ คนย้ำนักหนาว่าอย่างหยิ่ง ทำตัวให้เป็นมิตรและอ่อนโยน เคารพรุ่นพี่ จะได้โดนเขม่น/กลั่นแกล้ง ทำงานกันอย่างราบรื่น ผมเชื่อและก็ทำตามนั้นมาตลอด (จริงๆแล้ว ผมไม่ชอบหลักการนี้เท่าไหร่ แต่ผมยังใหม่และคิดว่าอย่าสดดีกว่า)

วันนี้ ขณะผมปรึกษากับลูกค้าอย่างเป็นความลับ แย่จังก็เข้ามาในห้อง (ซึ่งอันที่จริงผมผิดเองอันนี้ ผมเพิ่งย้ายมาสำนักงานใหม่ และไม่รู้ว่ามันมีป้ายแขวนถ้าไม่ต้องการให้รบกวน) ผมตกใจ แต่ยังไม่ได้ว่าอะไร (+/-อาจจะสบถออกไป) ไม่อยากหักหน้าเขาต่อหน้าลูกค้า เมื่อลูกค้าคนเก่าไปแล้วผมก็พูด "ห้องอื่นไม่ได้เปิดหรอพี่(ถึงต้องเข้ามาห้องผมที่ปิดประตูไว้)" ...มันอาจจะไม่ได้เพอร์เฟ็ค มันไม่มีคำหยาบ ไม่ได้ตำหนิตรงๆแต่ใช้การถามเพื่อให้เขามีโอกาสอธิบายด้วย ไม่กดดันแบบถามตรงๆ ("เปิดประตูเข้ามาทำไมพี่") ไม่ได้ถามเพื่อกล่าวหาในแง่เสียๆหายๆ ("ไม่มีมารยาทหรอพี่","แกล้งผมหรอพี่") แต่สำหรับคนคิดมากก็อาจจะเหมือนกวนมั้ง เพราะมันน่าจะมีห้องอื่นเปิดอยู่แล้ว

เขาจับประเด็นได้ว่าผมกำลังตำหนิเขาเรื่องที่เข้ามาในห้อง เขาชี้แจงว่าเห็นประตูปิดเลยมาตรวจสอบ และผมต้องจะแขวนป้ายถ้าไม่อยากให้ใครรบกวน ผมก็ตอบเออออไป (จำไม่ได้ว่าใช้คำว่าอะไร แต่ผมก็คิดแบบเข้าข้างตัวเองว่าไม่ได้ตอบอะไรที่หยาบคายไปนะ)

...แล้วถัดมาซัก1ชั่วโมง ในกลุ่มไลน์ที่ทำงานก็เด้งบทความยาว10+บรรทัด เรื่องการให้เกียรติเพื่อนพนักงานคนอื่น
...ซึ่งผมไม่โง่นะ เวลามีอะไรแบบเนี้ย มันแปลว่าคนมีเรื่องกัน ทำให้ไม่พอใจ จึงมาพิมพ์ลงในกรุ๊ปเพื่อตำหนิแบบอ้อมๆ
...แต่ผมโง่ ตรงที่ผมคิดว่าเป็นเรื่องของคนอื่น ผมไม่เกี่ยว เพราะผมมั่นใจ(แบบผิดๆ?) ว่าผมเซฟตัวเองมากพอที่จะไม่ทำให้ใครขุ่นเคืองใจ
...จนกระทั่ง2ชมก่อนนี่เอง ที่รุ่นพี่ในแผนกผมมาตักเตือนผมโดยตรง ว่าเขาหมายถึงผมนี่แหละ พรุ่งนี้ไปขอโทษเขาด้วย ...เศร้าโครตๆเลย

ใครก็ได้เห็นด้วยกับผมหน่อยว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิด ผมทำงานสำนักงานเก่าอยู่1ปี มีปัญหาครั้งเดียวเองนะเว้ย แล้วก็เคลียร์อย่างไว ไม่มีเรื่องบาดมางเรื้อรัง
หรือว่าผมโดนเกลียดแบบไม่รู้ตัวรึเปล่าวะ มั่นใจในตัวเองผิดไปเปล่าวะ แบบถูกนินทาลับหลังแล้วไม่รู้เรื่องอะไรเงี้ย แย่จังเอ้ยๆๆๆ

>>908 กูไม่เห็นด้วยกะมึง มึงอาจจะไม่ผิด แต่บางทีก็ต้องปล่อยๆ ไปบ้าง บางทีคนฟังก็คิดว่ามึงกวน ถามว่าเปิดเข้ามาทำไมอาจจะดีกว่าก็ได้นะ
กูก็ไม่รู้จะว่ายังไง เพราะกูทำงานแต่ละที่ไม่นานนัก แล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าโดนนินทาด้วย ซึ่งจริงๆ กูอาจจะโดนก็ได้

>>908
1.วิธีที่ใช้ถามมึงหาเรื่องชิบหายเลย
2.มึงไม่รู้กฎ มึงผิด
3.มึงมั่นหน้าเหี้ยๆอส
4.การที่มึงไม่คุยในมู้มนุษย์เงินเดือนแต่ถามลอยในมู้นี้แปลว่ามึงไม่ได้อยากปรึกษา มึงแค่อยากหาคนเข้าข้าง

สรุป มึงอะผิด

>>908 อ่านที่มึงเอามาลงในนี้ยังรู้สึกเลยว่ามึงนอยด์+เยอะ

โดนรุ่นพี่ที่สนิทกันมากโมโหเจ้านายแล้วมาพาลระเบิดอารมณ์ใส่ ด้วยความที่วันนั้นเหนื่อย+เป็นรุ่นพี่ที่่รักมาก ก็เลยเสียใจสุดๆเดินไปบอกหัวหน้าขอออกเพราะไม่อยากมาเจออะไรแบบนี้อีก

จบกลับบ้านเหมือนรุ่นพี่คนนั้นเค้าโทรมาแต่ไม่ได้รับเพราะอารมณ์ไม่ดีกลัวจะทะเลาะเปล่าๆ

ต่อเผลอกดปุ่ม >>912 ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง รุ่นพี่ก็ไลน์มาบอกว่าจะออกเองเพราะเจ้านายเลือกเรามากกว่าเขา อึ้งไปสักพักก็เลยโทรไปจะถามเรื่องราวแต่เขาไม่รับ ไลน์ก็ไม่ตอบ คราวนี้เลยโทรไปถามหัวหน้าเขาก็บอกไม่รู้เรื่อง
ควรทำไงดีวะ

>>913 ถ้าเขาบอกว่าจะออกเอง มึงไม่ต้องออก ไม่เห็นยากเลย
ที่มึงอยากออกเพราะว่าเสียใจที่พี่ที่มึงเคารพมาพาลใส่ เลยไม่อยากเจอแบบนี้อีก
อันนี้เขาบอกจะออกเอง ก็ดีแล้วนี่ ต่อไปมึงก็ไม่ต้องเจอพี่คนนี้มาพาลใส่อีก

เริ่มคิดว่างานโหลดมาเกินควรหน่อยละอะ จ้างคนเพิ่มมั้ยคะพี่

ทำยังไงจะหายความจำสั้นวะ กูเป็นคนความจำสั้นมาก แบบจำอะไรได้แป๊บเดียวละก็ลืม กูไม่รู้อาการมันหนักแค่ไหน แต่บางครั้งมันก็ลืมแบบกระทันหันอะ เช่นจะลุกมาล้างจาน เดินได้แป๊บๆ เหม่อนิดนึง พอได้สติคืนมาก็ลืมไปเลยว่าจะทำอะไร ลืมแบบลืมไปเลยอะ ยืนเอ๋ออยู่กลางบ้านแบบกูมาทำไรวะ เพิ่งมานึกได้ก็ผ่านไปนานแล้ว บางครั้งกูก็มีปัญหากับเพื่อนกับครอบครัวเพราะความขี้ลืมของกู กูรู้สึกว่ามันมีผลกระทบกับตัวเองเยอะมาก กูควรทำไงดี

>>916 กูก็ขี้ลืม ต้องมีสมาธิ กินอาหารสุขภาพบำรุงสมอง อ่านหนังสือ ทำงานอะไรที่ใช้สมองมากๆ

กูเกิดมาจากเหตุการณ์ที่ว่า พ่ออยากได้แม่ แต่ไม่มีปัญหา ห่างกัน 10 ปี แม่มีอนาคต แต่พ่อไม่มี ไม่มีทางไปกันได้ไกล สักวันแม่ก็ทิ้งพ่อ พ่อเลยข่มขืนแม่คือสมัยนั้นไม่ได้เย็ดกันง่ายๆไง แล้วแม่ไม่ได้ใจง่ายคือก็ตั้งใจเรียนกำลังจะขึ้นมหาลัยได้ซึ่งในสมัยนั้นก็ยากจริงๆอะ ดันท้องจริง โอเคมีกู สรุปแม่ไม่ได้ต่อมหาลัย ออกมาทำงานกับพ่อ ตลอดเวลาเขาก็เลี้ยงกูดี แต่กูก็รู้สึกได้นะ ว่าเขาไม่ได้อยากได้กูจริงๆนะ แล้วพ่อก็ทิ้งแม่ไปมีคนใหม่ตอนกูอายุ 14 ปี แม่เป็นบ้าไปสักพักเพราะค่าใช้จ่ายที่บ้าน ไม่มีคนช่วยทำงานแล้ว ไม่มีคนหาเงินช่วยจริงๆ ค่าใช้จ่ายที่ต้องเลี้ยงยาย น้องสาวตัวเอง และกูอีก แม่เลยไปเป็นเมียน้อยคนอื่น ได้เงินมา แต่ก็ทำงานต่อนะ ขายของในห้างต่อไป จนกูปีหนึ่ง กูถามเหตุผลที่แม่ไปเป็นเมียน้อยคนอื่น คือกูก็จุกและเจ็บอะ แบบแม่ทำให้ครอบครัวคนอื่น ทำให้ลูกของคนอื่นรู้สึกเหมือนกู แม่บอก ก็เพราะมีกูนี้ไง ตอนนั้น กูไม่รู้จริงๆจะรู้สึกยังไง จนถึงทุกวันนี้ กูก็ทำตัวปกติ ไม่อยากเป็นสาเหตุบ้านแตกของบ้านอื่น แต่กูก็ไม่กล้าตาย ใจไม่แข็งพอ กูเลยไปถามแม่ดีๆ ให้กูลาออกมาทำงานมั้ย กูทำงานได้นะ แม่ก็ไม่ตอบอะไร กูเลยลาออก แบบลาออกทันที แม่ก็ไม่พูดอะไรเรื่องนี้มาสองปี จนอยู่ดีๆแม่มาถามว่าลาออกทำไม ตลอดสองปี แม่ก็เหมือนเดิม ก็เป็นเมียน้อยคนอื่น ตอนนั้น กูบอกแม่แค่ว่า กูไม่อยากพูดถึงมันอีก และ กูก็เสียใจมาก ที่ลาออก

เคยอยากรีเซ็ตชีวิตใหม่กันมั้ยวะ ควรเริ่มจากอะไรดี

>>919 รีเซ็ตแบบไหนวะ ถ้ายกเว้นฆ่าตัวตายนี่เลือกทำไกูด้เริ่มตั้งแต่พ่อแม่กับฐานะกูเลย ส่วนเอาที่รีเซ็ตได้ตามชีวิตจริงกูคงไป ตปท. ใช้ชื่อ-นามสกุลใหม่ในเมกาหรือแคนาดาตรงนั้น เอกสารการเรียน ม.ต้น ม.ปลายกูปลอมไม่ได้อยู่ละ อันนี้ไม่เถียง คงยื่นๆไปเรียนcommunity collegeเพื่อต่อ ป.ตรี ใหม่และใช้วุฒินั้นหางานหลังเรียนจบตลอดชีวิตกูเลย ก็คงคร่าวๆประมาณนี้ กูไม่รู้ว่ารีเซ็ตของมึงคือแบบไหนนะ

>>918 บีบมือ เลิกคิดได้เลยว่าเขาไม่อยากมีเรา จากที่อ่านมากเธอมีแม่ที่พยายามทำเพื่อลูกนะ แต่วิธีของเขาเราอาจจะไม่เห็นด้วยเท่านั้นเอง ชีวิตของเขาเราคงไปห้ามเขาไม่ให้ทำหรือตัดสินแทนไม่ได้ แต่เธอดูแลแม่ได้นะโดยการดูแลตัวเองให้ดีทำตัวเองให้ดี เขาจะได้เหนื่อยน้อยลงมีกำลังใจ ส่วนเรื่องเรียน มีคนอีกมากที่ประสบความสำเร็จได้แม้เรียนไม่จบนะ ถ้าอยากกลับไปเรียนใหม่ก็ตั้งหลัก เธอมีจิตใจดีและอายุน้อย อย่าเพิ่งท้อนะ มันมีทางที่ดีขึ้นได้

>>919 กูจะไปสังคมใหม่ๆ เหมือนที่ >>920 บอก แต่จะไปคนเดียว ตัดญาติ ตัดสายสัมพันธ์เก่าๆให้หมด ให้คนที่ใหม่ไม่รู้ว่ากูเป็นใครทำอะไรมาบ้าง ถ้ามีลูก เค้าจะไม่รู้จักญาติกู หรือใครทุกคนที่ไม่ใช่ครอบครัวหรือคนสนิทกู

ไปต่างประเทศก็ดีนะมึง ชัวแน่ว่าชีวิตใหม่แน่ๆ

หรือไม่ก็ทำอะไรที่รักตัวเองก่อนอย่างตอนนี้กูเริ่มออกกำลังกาย ดูแลตัวเอง หาเงินได้มากพอแล้วกูจะได้ไปจากที่นี่สักที

>>918 แม่มึงพลาดที่คบกะพ่อมึง(มึงบอกว่าซักวันแม่มึงอาจจะทิ้งพ่อมึงไปแสดงว่าก่อนถูกข่มขืนก็คบกันอยู่แล้ว)อีกทีก็เปิดโอกาสไห้พ่อมึงข่มขืน และพลาดอีกที่ที่ยอมแต่งกะพ่อมึงแทนที่จะดำเนินคดี ส่วนมึงพลาดที่ลาออก

>>922 เออ มึงมีแนวคิดร่วมอุดมการณ์กับกูจริงๆหว่ะ ทีนี้แม่งมีปัญหาตรงที่ว่าพ่อแม่ญาติพี่น้องเนี่ยดิ กูไม่รู้ว่าของมึงอ่ะเป็นแบบไหนนะแต่ของกูนี่ตามติดเลยนะถ้าเกิดกูหายไปนานมากๆ ซึ่งกูไม่รู้ว่าจะเมคยังไงให้ทางการฝั่งไทยเค้าเข้าใจว่ากูสาปสูญไปเนี่ยดิ กูอยากให้คนเข้าใจแบบนั้นกับฝั่งไทยมาก ไม่มั่นใจว่าทำแบบนี้ได้ไหมนะคือ เปลี่ยนชื่อ-นามสกุลจากฝั่งไทยก่อน ละออกชายแดนไปซื้อตั๋วในสนามบินของต่างประเทศแล้วบินไปแผ่นดินใหม่ สังคมใหม่อ่ะ คิดไว้เลยว่าไปเมกา ไม่ก็แคนาดา
ซื้อบ้านดีๆสักหลัง พยายามลงทุนธุรกิจสักตัวให้ได้ในประเทศนั้น ถึงแม้ว่ามันจะยากโคตรๆก็ตาม
ปล. กูขอคุยเรื่องนี้ยาวๆนะ อยากเปิดประเด็นนี้มานานมาก

>>924 มึงก็ไปธรรมดา ไม่ต้องสาปสูญไม่ได้เรอะ ถ้าโชคดี ได้ citizen ก็อยู่แม่งอย่างงั้น
ใครจะมาหา ถ้ามึงไม่เจอซะอย่างใครจะมา

>>924 กูก็คิดจะไปแคนาดาหรือเมกาเหมือนกันว่ะ 555 เบื่อสังคมที่ไทยจริงๆ เอ้อ กู>>922 ตอนนี้ศึกษาเรื่องสัญชาติของแคนาดาอยู่ คือเค้าเปิดรับคนต่างชาติง่ายกว่าเมกาน่ะ ลองดูเว็บนี้ดู http://www.cic.gc.ca

เรื่องที่บ้านกูก็แอบเปรยๆไว้ละ แต่รู้สึกเหมือนถ้ากูดันด้นจนได้สัญชาติจริงๆ คงบินตามมาว่ะ แผนการกูตอนนี้คือเก็บเงินอย่างเดียวเลย ละทำทีไปต่อโท ผ่านวีซ่านักศึกษา ละระหว่างเรียนกูต้องพยายามหาทางเอา pr card ละอยู่ต่อให้ได้ หาผัวได้คือโชคดี หาไม่ได้ก็เข้าทางนักลงทุนหรือ skilled worker เอา

คือมันก็ไม่มีอะไรการันตีน่ะกูรู้ ว่าที่ใหม่มันจะดีกว่าไหม แต่กูมองว่ามันคือการเสี่ยงที่คุ้มค่า บางทีกูอาจจะกลับไทยเหมือนหมาภายในสามปีแรกก็ได้

เรื่องสาปสูญกูโนคอมเม้นว่ะ ครอบครัวสำหรับกูตอนนี้ยังตัดไม่ขาดน่ะ แต่ก็อยากจะอยู่คนละที่อยู่ดีแหละ5555 อยากเจอก็บินไปเยี่ยมงี้ แต่ไม่ยุ่งอะไรมากแล้ว

>>925-926 กู >>924 นะ พูดตามตรง ที่กูอยากมีชีวิตใหม่ในสังคมใหม่ๆอ่ะใช่ แต่กูต้องการตัวตนใหม่เพราะกูอยากจะเอาคืนใครบางคนที่มันเคยบูลลี่กูตอนเด็กๆ ทำให้ทุกวันนี้กูเป็นที่รังเกียจเพราะมันตลอด มันบูลลี่กูมาตั้งแต่ ม.ต้น จนกูขึ้นมหาลัยเดียวกับมันมันก็ยังตามมาราวีเอาเครือข่ายเพื่อนมันมาจองล้างจองผลาญกู ใช่มันดูเหลือเชื่อแต่ว่ามันทำจริงๆ กูมั่นใจว่าสมัยกู ม.ต้น กูพยายามทุกทางที่จะเป็นเพื่อนกับมัน แต่มันเลือกเอากูเป็นเหยื่อในการระบายอารมณ์ตลอด เคยถามมันแล้วมันบอกว่ามันเอากูเป็นเหยื่อแกล้งเพื่อความสนุกเท่านั้น กูไร้สังคม เกรดกูลดลงจากการที่มันบูลลี่กูสารพัด มันเสี้ยมให้เพื่อร่วมชั้นเกลียดกู ให้ครูรังเกียจกูตาม ใส่ความว่ากูเลวร้ายนั่นนี่ กูถูกแบนก็เพราะมันทั้งๆที่กูไม่คิดวันนาบี ไม่คิดจะโด่งดังอะไรในชั้นเรียนเลย กูแค่ต้องการคุยกับเพื่อนได้ทุกคน กูเคยพยายามเอาคืนแต่มันก็สายไปแล้ว พ่อแม่บังคับกูย้าย รร. แต่พอขึ้นมหาลัยเดียวกับมันมันก็หาช่องทางให้รุ่นพี่ที่รู้จักมาหมายหัวรังควานกู เอาเพื่อนๆที่รร.มันมาแบนกู ขุดคุ้ยเรื่องเหี้ยๆที่มันใส่ความกูมาย้ำให้กูตกต่ำ ไม่รู้นะว่ากูควรคุยเกี่ยวกับคนที่กูเกลียดในกระทู้คุยเรื่องเพื่อนหรือมู้นี้ดีแต่กูอยากได้ที่ระบายความในใจ ปัญหาในใจสักนิดหว่ะ มันอาจจะเหมือนละครแต่ที่กูต้องการชีวิตใหม่ ตัวตนใหม่ เพราะกูจะได้ไร้ประวัติและเป็นคนแปลกหน้าในสายตาคนที่กูเคียดแค้นแล้วเข้าไปทำลายชีวิตมันที่กำลังเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ได้ ทำลายครอบครัวมันจนพินาศ อาจจะยากเพราะอยู่คนละประเทศ ถ้ากูส่งลิ่วล้อไปปั่นป่วนได้กูก็จะทำ อย่างมากให้มันตายๆไปได้ก็ดีเพราะคนสันดานแบบมันกูเชื่อว่ามีเหยื่ออีกหลายคนที่โดนแบบนี้มาก่อนกู/หลังกู รู้แหละว่าความลับไม่มีบนโลกนี้ ก็คิดว่าจะทำให้มันสมกับที่กูโดนทำให้มีชีวิตที่อัปยศที่สุดในช่วงวัยรุ่นมาก่อน ถึงเวลานั้นค่อยหายไปที่ไหนสักที่ยาวๆ20ปี โป๊ะแตกก็ค่อยสารภาพไปถึงตอนนั้นคงไม่มีอะไรเสียหาย อย่างน้อยๆอยากให้มันรับรู้เอาไว้ว่าสิ่งเลวๆที่มันทำไป มันจะกลับมาเอาคืนตอนที่มันกำลังเป็นคนดีอยู่ อีกหนึ่งเหตุผลว่าทำไมกูอยากไปรีเซ็ตชีวิตใหม่ ส่วนตัวกูนับตั้งแต่มันทำให้ชีวิตกูเจอแบบนี้ศัตรูกูรอบด้านมาก เส้นสายมันเยอะ สมัครงานที่ไหนอะไรยังไงกูเชคยันเจ้าของที่ทำงานเลยว่ารู้จักกับมันไหม ไม่รู้มึงจะเข้าใจความรู้สึกกูมากแค่ไหนหว่ะว่าการที่สู้กับคนอำนาจเยอะกว่ามากๆไม่ได้มันเป็นยังไง ขอระบายแค่นี้แหละ

>>918 นี่อยู่ม.ปลายนะ คิดอยากย้ายไปอยู่ตปท.เหมือนกัน แคนาดาคือที่ๆเล็งเอาไว้เพราะเขารับผู้อพยพจำนวนมาก แต่ยังงงๆเรื่องข้อมูลอยู่ ขอเกาะด้วยคน

>>927 มึงไม่กล้าต่อยมันตั้งเเต่เด็กเอง ปล่อยให้ดินพอกหางหมูจนหมดวัยเอาคืนล่ะสัส

แม่กุเป็นหนี้ ละชอบบ่นเวลากุซื้อของใช้ส่วนตัว (ทั้งๆ ที่เป็นเงินที่พ่อให้กุมาซื้อ ) เเกจะบ่นตลอดว่าใช้ทำไม ใช้ไปมันก็ไม่ได้ดูดีขึ้นมาหรอก ประมาณว่าเอาเงินมาให้แกจ่ายหนี้ดีกว่า มันหลายครั้งจนกุทนไม่ไหว กุก็เถียงกลับไปบ้าง ทำไมเรื่องแม่กุต้องสำคัญกว่าตลอดเลยวะ ทำไมแม่ไม่เข้าใจความรู้สึกกุบ้าง กุรักแม่นะ แต่แม่ทำเหมือนไม่รักกูเลย

>>929 หมดวัยเอาคืนเหรอ? กูว่าไม่หว่ะ เรื่องเหี้ยๆที่ทำกับคนอื่นไว้สำหรับคนทำมันคงลืมแต่คนที่โดนมันไม่ใช่ คนที่พยายามไม่หาเรื่องใคร ไม่สร้างศัตรูก่อนและเป็นเด็กดีให้ได้ในสายตาผู้ใหญ่คือคนที่ไม่มีสมควรที่ยืนเหรอวะ? ถ้ามึงคิดว่ากูตอบโต้มันช้าไปกูก็บอกว่าใช่ กูเป็นคนลงมือช้า ทำอะไรช้า กูรอจังหวะที่ชีวิตมันมีช่องเล่นงานง่ายกว่านี้ งั้นถึงวันที่มันเป็นผู้ใหญ่คนดีของสังคมกูก็จะให้มันไร้ที่ยืนเหมือนกันไม่มากก็น้อยนั่นแหละ

>>931 งั้นกูเอาใจช่วย ขอให้มึงเอาคืนมันได้ละกัน

ถ้าอยากรีเซ็ตชีวิตใหม่ได้ตามที่พวกมึงว่ามานี่อย่างน้อยๆพวกมึงจะเริ่มทำในไทยก่อนไหมวะ? แต่จะตระเตรียมการอะไรก่อนจะไปเปลี่ยนชื่อที่สำนักงานเขตฯดีวะ เช่น เงินในธนาคารต้องถอนออกมาแล้วหาที่เก็บก่อนละค่อยไปเปิดบัญชีชื่อใหม่ , สำเนาทะเบียนบ้านและฉโนดที่ดินของแท้เตรียมยกไปแก้หลังเปลี่ยนชื่อ....ซึ่งกูไม่รู้ว่ามีอะไรอีกไหมอ่ะที่ต้องทำอีกโดยอย่างน้อยๆก็ให้คนรู้น้อยที่สุดอ่ะมึง รู้แค่จนท.สำนักงานเขตกับคนในสถานฑูตแค่นี้ก็เริ่มจะเยอะเกินพอแล้ว การย้ายประเทศไปเฉยๆนี่แล้วอยากจะติดต่อกับครอบครัวอยู่คือจะมีติดต่ออะไรที่โยงไปหาตัวตนเดิมๆคือไม่เรียกว่ารีเซ็ตเท่าไหร่หว่ะ

>>931 หวังว่ามึงจะมีชีวิตอยู่จนถึงวันที่เอาคืนมันได้นะ
แต่ท่าทางชาตินี้มึงอาจไม่ได้เอาคืนมันก็ได้ อิอิ

>>934 ใช่ มึงบอกแบบนี้ นึกอะไรขึ้นมาได้อย่างนึง กูอาจจะไม่จองล้างจองผลาญมันก็ได้ถ้าชีวิตกูได้เริ่มต้นใน ตปท. ได้เปลี่ยนวุฒิทำงานแบบไม่เหลือเค้าเลยว่ากูจบจาก ม.กากๆในไทยมาก่อน อย่างน้อยๆได้เริ่มต้นในต่างแดนจนปักหลักตั้งฐานได้จริงๆอ่ะ เรื่องแย่ๆในไทยทุกเรื่องก็กองไว้ตรงนั้นอ่ะ ที่กูบอกมาก็คือในเคสที่ชีวิตนี้กูโดนพันธนาการในกะลานี่ตลอดกาลกูก็คงไม่เหลือความฝันในชีวิตอื่นให้ตัวเองอีกแล้วก็คงนั่งทำลายคนที่กูเกลียดให้มันจมตายไปพร้อมกันเนี่ยแหละ

นี่อยู่ห้องเดียวกับน้องชายค่ะ บ้านไม่มีห้องไม่มีเตียงพอ แล้วตอนนี้เรา 17 น้อง 15 เมื่อคืนแม่ง อาบน้ำเสร็จเปิดเข้ามาน้องมันกำลังปั่นอยู่ เป็นโมเม้นที่โคตร awkward เราอยากย้ายห้องมากกกกก คือรู้ตัวมาหลายเดือนแล้วว่าดึกๆ น้องมันตื่นมาปั่นนี่ต้องแกล้งหลับ

อึดอัดกับรุ่นพี่ว่ะ แต่พูดอะไรไม่ได้เพราะเป็นรุ่นพี่+มีภาวะซึมเศร้า เคยไม่ตอบแชทนิดหน่อยก็ดาวน์เป็นวันๆ
ไม่รู้ทำไมคนอื่นคุยกับเขาได้ปกติ หรือเราคนเดียวที่มีปัญหา แต่ไม่ชอบสิ่งที่พี่พูดกับเราเลย เหมือนหักหน้ากันตลอดเวลา ไม่ก็แซะกันกลายๆ ก็อดทนนะ จนล่าสุดคือไม่ไหวแล้วอ่ะ ทุกคนบอกว่าเขาเป็นคนดีที่น่าเอ็นดู น่ารัก แต่เขาไม่น่ารักสำหรับเราอ่ะ เหนื่อยจะรับมือ คุยไม่ถูกใจหน่อยก็เอาเราไปว่า เราไม่รู้จะทำยังไงดี บอกใครก็มีแต่คนบอกให้ทำใจ

เท้าความก่อนว่าเขาก็เป็นคนดีนะ ขาดเหลืออะไรถามเขา เขาก็ช่วย แต่ชอบช่วยเหมือนไม่เต็มใจอ่ะ ตอบไม่ค่อยดีเท่าไร จนเขาคิดว่าเขาสนิทกับเรารึเปล่า เราก็ไม่รู้ สุดท้ายเลยกลายเป็นแบบนี้
อึดอัด อยากตะโกนใส่หน้าแต่ทำไม่ได้ ยังติดความเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องและอาการซึมเศร้าของเขา จนบางทีก็อยากตัดพี่ตัดน้องกันไปเลย เหนื่อย ไม่อยากคุยด้วย ไม่เข้าใจ ทำไมเราคนเดียวที่มีปัญหากับเขาอ่ะ..

บอร์ดโม่งแม่งดีว่ะ 55 กูมาบ่นหาคนเข้าข้าง หาคนปลอบ แต่กูโดนด่าซะเอง เศร้าเลยกู แต่ก็อาจจะดีมั้ง ไม่รู้เหมือนกัน

วันนี้กูจะมาอวด+บ่นเว้ย ชีวิตกูแม่งดีว่ะ ดีเกินไปสำหรับคนอย่างกูจริงๆ พ่อแม่ก็ดี บ้านก็ดี พี่น้องก็ดี เพื่อนก็ดี

ทำไมมีแต่กูที่เหี้ยวะ คือก็ไม่ได้เหี้ยมากนะ(?) แต่ก็เหี้ยอะ แบบขี้เกียจ ติดสบาย ทำงานผ่านๆไปวันๆ ไม่หาความก้าวหน้า ชอบหาข้ออ้าง แล้วกูติดเกมมือถือเว้ยย วันๆไม่ทำเหี้ยอะไรเอาแต่เล่นเกม ใช้เงินไร้สาระเอาไปเติมเกม เล่นเน็ตหาการ์ตูนอ่าน หานิยายอ่าน หาการ์ตูนดู ฟังเพลงในยูทูป เล่นเว็บโม่ง ไถเฟสบุ๊ค ดูเว็บโป๊คลายเงี่ยน เวลาว่างและเวลาพักผ่อนของกูหมดไปกับของพวกนี้,, แล้วก็ไม่หลับไม่นอน ทำตัวขี้เกียจ น้ำไม่อาบ ผ้าไม่ซัก ไม่เก็บกวาดห้อง,, ไม่ไปเข้าสังคมเพื่อสร้างเส้นสายและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคนอื่นๆ ไม่หาแฟนเป็นตัวเป็นตน ไม่ท่องเที่ยวเพื่อเปิดโลก ไม่เล่นกีฬา ไม่อ่านหนังสือ ไม่ฝึกฝนทักษะใหม่ๆ หรือแม้กระทั้งเรื่องพื้นฐานกูก็ล้มเหลว ไม่ทำงานบ้าน/รักษาความสะอาด ไม่นอนให้เป็นเวลาและเพียงพอ

และรู้ไรไหมพวกนาย กูปลอบตัวเองเสมอๆว่า กูไม่ติดพนัน กูไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ กูไม่เล่นยา กูมีงานทำไม่ใช่ว่างงาน กูยังมีความภูมิใจในงานที่ทำอยู่บ้าง กูก็ยังถือว่าใช้ชีวิตได้เป็นผู้เป็นคนกว่าอีกหลายๆคน และยังไงบ้านกูก็รวย ถ้าตกลำบาก ยังไงก็มีทางบ้านมาช่วยเหลือ ...สุดยอด(ในแง่ไม่ดี)ไหมล่ะสัส กูอ่านเองยังหมดคำจะด่าเลย

กูกลัว กูกลัววันที่คนอื่นแม่งทนกูไม่ไหวและตัดกูทิ้ง วันที่ต้นทุนชีวิตกูหมดและไม่เหลืออะไร แล้วกูก็ใช้ชีวิตจากจุดนั้นต่อไปอย่างน่าสมเพศจนตายจากไป ...กูกลัว เวลากูนั่งคิดพิจารณาชีวิต กูก็เข้าใจว่าสิ่งที่ทำมันแย่ แต่กูก็ไม่รู้สึกว่าจะเปลี่ยนแปลงมันได้

กูที่พิมพ์มายืดยาวนี่ กูคิดๆดูแล้ว กูว่ากูกำลังเรียกร้องความสนใจว่ะ อยากให้มาให้กำลังใจกู หรือมาด่ากูยาวๆก็ได้มั้ง ถ้าอยากแกล้งให้กูผิดหวังก็คือไม่ต้องมาสนใจกู มองข้ามไป แต่สนใจกูหน่อยนะกูกำลังต้องการ แต่ที่จริงก็แล้วแต่พวกนายนะ ถ้าเหนื่อยๆเบื่อก็ช่างกูไป

เผื่อไม่มีใครตอบ พิมพ์เองก็ตอบเองได้ กูต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองไง 555 ง่ายนิดเดียวเนาะ ...ถ้าไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน ก็เลียนแบบเพื่อนๆรุ่นเดียวกันก็ยังดี อาจจะยังไม่จำเป็นต้องเหนือชั้นอะไร แค่ทำให้มันได้ระดับเดียวกับคนส่วนใหญ่ก็เพียงพอแล้ว ตั้งเป้าต่ำๆไว้ ไม่ต้องกดดันตัวเองมาก (หรือมีใครเห็นต่างไหม หรือที่จริงกูควรตั้งเป้าให้สูงกว่านี้รึเปล่า) เลิกเล่นเกม ลดเวลาเล่นที่ไม่สร้างสรรค์ ไปเข้าสังคม พัฒนาตัวเอง รักษาสุขภาพ นอนให้เพียงพอ ทำงานเพิ่มเพื่อหาเงินเพิ่ม วางแผนเรียนต่อจะได้ทำงานที่ได้เงินมากขึ้นอีก

ขอบใจที่ให้พื้นที่ บอร์ดโม่ง กูพิมพ์แล้วโล่งขึ้นเยอะ แต่กูไม่คิดว่าชีวิตกูจะดีขึ้นหรอกนะ ถ้าบ่นในเว็บบอรดแล้วชีวิตเปลี่ยนไปในทางที่ดีได้จริง โลกนี้คงไม่มีคนเฮงซวยเหลือแล้ว แล้วชีวิตกูคงจะง่ายกว่านี้เยอะ

>>936 ขอโทษที แต่กูว่าฟังเหมือนตอนเกริ่นนำเรื่องสยิวเลย

ขอโทษอีกที แล้วเจอน้องช่วยตัวเองแล้วผลเป็นไงอะ อายทั้งคู่เลยเลี่ยงๆไม่คุยประเด็นนี้ หรือคุยเคลียร์กันแล้ว?
ถ้ายังไม่คุยก็คุยไปเลยมะ บอกให้แม่งไปทำในห้องน้ำหรือที่อื่นที่ไม่รบกวนคุณ ถ้าน้องคุณพอจะคุยรู้เรื่องก็คงเข้าใจและทำตามแหละ แต่ถ้าเขินก็ตามใจ โดนเจอไปครั้งนึงแล้วมันคงระวังมากขึ้นแหละ

>>918 ชีวิตนายแย่ว่ะ เหอ อ่านแล้วเศร้าตามเลย

>>938 อืม

คิดถึงเพื่อนในกลุ่มตลอดนั่นแหละแต่ไม่ได้ทักเพราะระยะทางเราตอนนี้มันกระอักกระอ่วน+ไม่ได้สนิทขั้นคุยกันได้แบบ comfortable แถมอยุ่ในช่วงหางานกันอยุ่อีก แคร์นะเว้ยยย

>>942 เออไม่รู้มึงเป็นคนในกลุ่มกุไหม กุอยากบอกว่ากุแคร์มึงตลอดนะ ดีใจมากที่มึงทักมาหาคราวนั้น ไม่รู้จะได้เจอกันอีกไหม แต่ขอให้โชคดีเว้ย ไว้ไปกินเหล้าด้วยกันสักทีดิวะ

จะสอบกพแล้ว เครียดดด ติวละไม่มีไรในหัวเลย อยากได้สักที ตกมาหลายรอบเพราะคณิต

คนที่ชอบพูดบ่อยๆว่าให้แบบไม่หวังตอบแทน นี่คือต้องการเหี้ยไรวะ แถมกีดกันคนอื่น โวยวายหาว่าเขาไม่เห็นเป็นเพื่อนงั้นงี้
คือมึงจะเสแสร้งไปถึงไหนอ่ะ คนเราอยากให้มันแฟร์ๆ กุให้ มึงก็ให้คืนมาบ้างมันก็ไม่ผิดอะไรป่ะ ให้ถ่ายเดียวมันก็ไม่ใช่

ละแม่งเคยบ่นด้วยนะว่าให้ไปแล้วไม่ได้แม่งก็ท้องั้นงี้
แต่กูไม่ได้หวังนะ

อีสัส กูไม่ได้ขอ ไปตายซะ อีเลว

>>945 ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนคือการให้ไปเปล่าๆโดยคนรับก็เต็มใจคนให้ก็เต็มใจโดยไม่ได้คิดว่าเขาจะดีหรือไม่ดีด้วย เพื่อไม่ให้กลับมาน้อยใจหรือให้เกินตัวไม่ใช่เรอะ
การรับก็ถือเป็นการให้อย่างนึงนะมึง แบบ มันฟูลฟีลฝ่ายที่เป็นผู้ให้อะ จริงๆมันก็แอบวิน-วินหน่อยๆอยู่แล้ว

กูเหงาโว้ยยยยยย!!!

กูก็เหงาไอเหี้ยยยยยยย

ไอเหี้ย กูรำคาญมึงมีแฟน กูก็เลิกคุยกับมึงแล้วไง จะตามรังควานกูไปถึงไหน อยากจะให้กูด่ามึงตรงๆเลยไหม มาให้ความหวังกู พอกูไม่สนใจยังตามมาตื้อกูอีก

กูไม่ไหวแล้วนะ อีเหี้ย เป็นคนในบ้านกันแต่ไว้ใจกันไม่ได้เลยช้ะ? อายุมากกว่ากูเป็น 10 ปี แต่ยังมาลักเล็กขโมยน้อย เงินในกระเป๋าของกู เวลางานก็ไม่ไปทำ ขี้เกียจสันหลังยาว เหม็นก็เหม็นบุหรี่จนกุต้องพกผ้าปิดปากในบ้านตัวเอง เข้าห้องน้ำก็ไม่ราด ติดเกม นอนหลับเป็นตาย ไม่เอาการเอางานเหี้ยไรเลย เหมือนคนไม่มีแรง กินอาหารอะไรก็ไม่เหลือไว้ให้กู จนกูต้องซ่อน ไม่งั้นมันคงแดรกเองหมด เวลาใครพูดอะไรก็โวยวาย ทำไมมันยังลอยหน้าลอยตาอยู่ได้? พอมีงานก็อ้างว่าฝนตกไม่ไปทำ กุพยายามอยุ่ส่วนของกูแล้วนะ กุไม่ยุ่งแล้ว กุไม่รับรู้อะไรด้วยแล้ว แต่แม่งจะมาเบียดเบียนกุอะไรนักหนา เงินกุ ของของกุ ไอ้เวร

มีแฟนแล้วยังมาจีบกูอีก ไอเวร

ถ้าจะฟุ้งซ่านคิดมากคิดถึงมึงขนาดนี้กุไปกรวดน้ำทำบุญตัดใจจากมึงก็ได้อิเวร

คือกูไปเจอมาว่าญาติกูขายรูปโป๊ตัวเอง คือกูเคยสนิทกับเขาพอสมควรแต่ห่างๆไปเพราะเรื่องเรียน กูควรทำไงดีวะมึง ควรบอกพ่อแม่เขาไหม กูกลัวเขาจะเสียอนาคตถ้ามีคนอื่นมาเจอ

รำคาญไอ้สัส ไปตายที่ไหนก็ไปไป๊ ควย ไสหัวไปทั้งคู่นั่นแหละ

ทำไมต้องไล่หนูด้วยอ่า... (ಥ﹏ಥ)

จีบกูบอกจะรอกู กูไปเรียนต่อไม่กี่เดือนกลับมามีใหม่เลยน้า

ทำไมโลกแม่งต้องเหวี่ยงแต่คนแปลกๆมาให้กุเจอวะเห้ย

เหนื่อยว่ะ กูเหนื่อยกับคนคนนึง อยากตาย พยายามมองอะไรที่กว้างๆออกไปมันก็เสียดายชีวิตนะ แต่พอมองกลับมาที่เขา กูตายดีกว่า

ถามในนี้ละกัน มีใครเคยเจอคนที่นินทาเรื่องคนอื่นแล้วจบด้วยประโยค “เราก็ไม่ยุ่งกับมัน ก็อยู่ส่วนของเราไป ให้มันเน่าไปเอง” แล้วตัวเองแม่งไปนินทาเขาทุกวี่ทุกวันเนี่ยนะ เคยขัดไปแล้วตอนนินทาด้วยว่า เราก็ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน แล้วมันก็บอก ก็ใช่ไงไม่ได้ไปยุ่งแต่แค่ดูพฤติกรรมมันบลสๆเองงงงง :.ก็คือแม่งไปเอาทุกการกระทำมานินทา ไม่ไปยุ่งสัสๆว๊าวๆ แล้วนินทาทีไรกูก็ อืมๆเอ่อๆอ๋อๆ ตลอด แม่งไม่รู้เหรอวะว่ากูเอือมกับมึงอ่ะ คําถามคือ กูควรทํายังไงให้แม่งหุปปากไงดีวะ คือสุขภาพจิตกูเริ่มเสียแล้ว

จัดการกับพวกความคิดกูเป็นใหญ่ กูต้องถูกเสมอ ยังไงดี รึควรปล่อยมันพล่ามไป ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน

อยากเป็นเมียสมาชิกคนนึงในb...8มาก ชีวิตจริงไม่สามารถบอกใครได้ มีแค่โม่งเท่านั้นที่เป็นที่ระบายความในใจของกูสามารถพูดสิ่งที่ไม่สามารถพูดในชีวิตจริงได้ อยากเป็นเวียนาโนะว้อยยยยยยย อย่าให้กูออติดนะ ฮึ้ยยยย

>>961 กลับคอก gg ไปครับ อย่ามาเรื้อนข้างนอก

>>959 มึงไม่มีทางทำไห้มันเลิกนินทาได้ ไปหาคนอื่นคบง่ายกว่า

>>962 เสือก นี่บอร์ดมึงหรอ มองข้ามไป

>>964 คิดว่าเว็บเค้าแบ่งห้องไว้ทำไมหรอ สันดานคุจริงๆ

ถ้าแค่เคารพกติกาแบ่งพื้นที่ที่เขาจัดให้ไม่เป็น
ออดิชั่นไอดอลผ่านไปแม่งก็คงเป็นได้แค่เมมปลายแถว ทำตัวไม่รู้จักกาละเทศะไปวันๆ ล่ะวะ

>>965 มันเป็นปหชีวิตนี่ หัวมู้ก็บอกว่าระบายกับใครไม่ได้