กูเล่าบ้าง กูเคยเป็นฟุมาก่อน ตอนแรกกูเป็นคนเดียวแล้วรู้สึกเหงาปากอยากเม้าท์มอย กูเลยแย็บๆเพื่อนที่อ่านการ์ตูนว่า 'แกรู้จักวายป่ะ' 'แกรู้จักฟิคป่ะ'
คนไหนหูเบาก็เสร็จกู
ความเหี้ยมันเริ่มมาจากการแอบอ่านฟิคอ่านโดในห้องคอม คุยเรื่องสัปดนกันแบบเสียงดัง กรี๊ดกร๊าดเวลาเข้าร้านการ์ตูนแบบไม่อายใคร
พูดแล้วก็อายชิบหาย ยุคมืดชัดๆ โชคดีที่มอปลายกูย้ายโรงเรียนกูเลยมีโอกาสเริ่มต้นใหม่
กับเพื่อนยุคนั้นกูก็ยังคุยกันดีอยู่นะ เหมือนแม่งรู้ไส้รู้พุงกันหมด เลยทำให้พูดอะไรที่พูดกับเพื่อนกลุ่มอื่นไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกัน เหมือนว่าทุกคนจะรู้โดยสัญชาตญานว่าเรื่องเหี้ยๆสมัยก่อน อันไหนเหี้ยมากจะไม่ถูกขุดขึ้นมา