ถ้ามึงอยากจะแฉมันจริง ๆ ก็ต้องรอให้มันมีคนช่วยเปิดเผยข้อมูลก่อน ไม่งั้นแฉไปก็ไม่เกิดผลอะไรหรอก ถามจริง ๆ ช่องมันมีคนติดตามเยอะไหม ถ้าจำนวนคนดูมันน้อย ก็ต้องรอนานจนชาติหน้ากว่าจะมีคนมาเล่นมุกด่าแหละ แฉไปก็ไม่ได้อะไรหรอก หรือไม่งั้นก็อาจจะลองทำตัวเป็นฝั่งตรงข้ามแล้วลากมันมาด่ามันข้อหาว่าไม่คำนึงถึงเรื่อง PC บ้างก็ได้ โดยเฉพาะพวกที่ชอบดูถูกคนอื่น ล้อเลียนคนป่วยทางจิต หรือพวกที่แอบถ่ายใครบางคน ซึ่งมันผิดกฎหมายด้วย ถ้ามึงติดต่อคนที่ถูกแอบถ่ายได้ก็ดี ให้เขาดำเนินคดีตามกฎหมายไปเลย แม้จะเอาผิดไม่ได้ หรือไม่อยากมีเรื่องมีราว ก็แค่ลงบันทึกประจำวันแล้วปล่อยขึ้นโซเชียล ก็ช่วยให้มันมี Digital Footprint ไว้ ทำให้หางานลำบากขึ้น อย่างถ้ามันทำช่อง YouTube ก็ต้องพึ่งพาผู้สนับสนุนหรือโฆษณา ถ้าชื่อเสียงมันเสีย ก็ทำให้รายได้มันลดลงได้บ้าง แต่พวกนี้ส่วนใหญ่ก็จะไม่แอบถ่ายคนที่เรารู้จักหรอก เพราะถ้ามันทำแบบนั้นก็ต้องเสี่ยงกับการโดนจับได้ง่าย ๆ อย่างคนที่กูเคยคิดอยากแฉมันก็ชอบถ่ายรูปตูดเด็กตัวเล็ก ๆ มาคุยหื่นกามกับเพื่อนของมัน แต่ก็ยังเอาเรื่องได้ยาก มันไม่มีใครแคร์
แต่จริง ๆ ถ้าคิดดี ๆ แล้วการแฉหรือการแก้แค้นมันก็ไม่ง่ายเลย กูเลยไม่อยากเสียเวลาไปแก้แค้นใครหรอก มึงจะไปเสียเวลาชีวิตอันมีจำกัดให้คนที่มึงเกลียดทำไม ในเมื่อมึงสามารถเอาเวลาไปหาคนที่รักและแคร์มึงแทน การที่มึงคิดแค้นมันทำให้มึงกลายเป็นทาสของความโกรธเอง ยังไงพวกนั้นมันหนีความขยะในสันดานมันเองไม่ได้หรอก