Fanboi Channel

>>>/lifestyle/4353/ รู้สึกอึดอัดแต่ระบายกับใครไม่ได้
>>>/lifestyle/7324/ รู้สึกอึดอัดแต่ระบายกับใครไม่ได้ บทที่2
>>>/lifestyle/9728/ รู้สึกอึดอัดแต่ระบายกับใครไม่ได้ บทที่3
>>>/lifestyle/10848/ รู้สึกอึดอัดแต่ระบายกับใครไม่ได้ บทที่ 4
>>>/lifestyle/12434/ รู้สึกอึดอัดแต่ระบายกับใครไม่ได้ บทที่ 5
>>>/lifestyle/13261/ รู้สึกอึดอัดแต่ระบายกับใครไม่ได้ บทที่ 6
>>>/lifestyle/14239/ รู้สึกอึดอัดแต่ระบายกับใครไม่ได้ บทที่ 7

มนุษย์เทสต่ำสำหรับกูคือ พวกติดแอป TikTok ร้องแต่เพลงห่วยๆวอแอ๊ะๆๆๆ โกๆวาๆ ทั้งวัน ติดกินทุกอย่างตามกระแส บ้ากินชานมไข่มุกแล้วบ่นน้ำหนักขึ้น ปวดหลังแต่ก็ไม่เคยออกกำลังกายหรือทำกายภาพเพื่อรักษา กินข้าวแล้วแช่จานไว้ น้ำหมดขวดเอาไปใส่ตู้เย็น ตอนนอนกรนดังและเป็นติ่งเกาหลี

>>2 เฉพาะเจาะจงดีว่ะ เมียมึงรึเปล่าเนี่ย

>>2 กูเห็นมึงบ่นตั้งนานแล้วป่ะ ไม่เลิกสักทีวะ มีอะไรดีถึงยังทนคบต่อเนี่ย?

>>2 ตอนกลางคืนเอาหมอนไปกดหน้าซัก5นรที เดี๋ยวก็เงียบเองเสียงกรนอ่ะ กูทํามาแล้วตอนนี้เพื่อนกูยังนอนหลับปุ๋ยฝันดีไม่กรนมา3วันแล้วหว่ะ

กูขอบ่นหน่อย รู้สึกเครียดกับงานที่ทำมาก เครียดแบบเหมือนจะอ้วกทุกครั้งที่ต้องไปทำงาน บางคืนอยากนอนแล้วก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย อดทนทำเพราะดูเป็นงานที่ดี ควรมีความสุขกับสิ่งนี้แต่ก็เครียดมาก ส่วนหนึ่งเพราะรู้สึกมีความฝันอยากทำงานอื่นในใจมาตั้งแต่เด็ก แต่ต้องทำงานนี้เพราะที่บ้านอยากให้ทำ สไตล์ asian parents ที่บังคับกลายๆ แต่ปากบอกอะไรก็ได้ตามใจลูกแหละ ใจหนึ่งก็เลยอยากเครียดให้ตายให้เขาเห็นเพื่อที่จะทำงานที่ทำอยู่ไม่ได้อีกต่อไป อยากใช้ชีวิตของตัวเองเสียที

>>6 ขรก ป่ะมึง กูอยากลาออกจนตัวสั่น

กูกลัวฝึกงานอะ แค่การเดินทางกูยังไม่รู้ ชีวิตนี้ไม่ค่อยอกไปไหน ไหนจะต้องทำงานร่วมกับคนอื่น ทุกคนก็พูดถึงฝึกงานๆๆๆๆ กูเครียดจะตายห่า เลิกพูดสักทีได้ไหม กูจะรอดไหมวะ กูไม่ได้อยากทำเลย กูหาเงินได้แล้วทำไมต้องมาเรียนอะไรเสียเวลา แถมฝึกงานเดินทางตั้งไกลเสียค่ารถเป็นร้อย แต่ไม่ได้เงินเลย กูก็เข้าใจว่าบริษัทไม่ได้อยากรับนศ แต่กูเลือกไม่ฝึกได้ไหม ก็ไม่ได้ แม่งเอ้ย

>>8 หาเงินได้แล้วทำไมยังทนเรียนอยู่อ่ะ หรือเรียนเอาวุฒิเฉยๆ?

รู้ทั้งรู้ว่ากุทำงานตอนกลางคืนเข้านอนเช้าแต่ก็ยังต้องให้กุตื่นมารับของไปรษณีย์ทั้งที่ไม่ใช่ภาระเหี้ยไรของกูเลย แค่นอนไม่หลับบางวันก็แย่แล้ววันที่นอนหลับกูดันโดนปลุกอีก สั่งของบ่อยมากแต่รับเองไม่ได้ซักครั้งเสือกมาลำบากกูที่อยู่บ้านเดียวกัน ปวดหัวไอสัส

ทำงานผิดพลาดตลอดเลย เซ็งว่ะ

ตู่ยังอยู่ยาวสู้เค้านะครับทุกโคนน

>>9 คงเรียกว่าเอาวุฒิเฉยๆก็ได้ เรียนไปตามอายุอะ จบมัธยมก็เข้ามหาลัยตามคนอื่นเขาแค่ตอนเรียนก็ยังคิดว่าเสียเวลามาก ถ้ามีเวลาว่างมากกว่านี้ก็ได้เงินมากกว่านี้ อยากลาออก แล้วยิ่งฝึกงานทุกวันเช้ายันเย็นไม่ได้พักหนักกว่าเรียนอีก เงินก็ลดลง ค่าใช้จ่ายที่ต้องใช้ตอนฝึกงานก็เยอะ แค่ค่ารถเดือนหนึ่งก็3-4พัน ไหนจะค่าไรอีก เห้ออออ

ในชีวิตกูยังไม่เคยเจอใครที่เข้าใจ พวกญาติที่อายุเท่าๆกันหรือพวกเพื่อนก็บอกไปต่างประเทศไหม คือไม่ได้อยากเรียนแบบนั้นอะ ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายตปท ไม่ได้อยากไปเที่ยวอะไร อยู่ตัวกับชีวิต ตอนนี้อยู่คนเดียวเพราะครอบครัวย้ายไปต่างจังหวัดหมดแล้ว ค่าใช้จ่ายตอนนี้กูก็รับผิดชอบตัวเองได้ตั้งนานแล้ว ค่าบ้านก็ครบแล้ว เหลือค่ากินอยู่ค่าน้ำค่าไฟ ที่หาจากงานที่กูทำตอนนี้ก็เหลือใช้ แต่การเดินทางไปฝึกงานนอกสถานที่มันอีกเรื่องหนึ่ง เพื่อนอาจารย์แนะแนวก็บอกไปเอาปสก พูดออกมาทั้งที่รู้ว่ามันไม่เป็นแบบนั้น

อยากลาออกไปเริ่มต้นใหม่จริงๆ เงินดีนะ แต่กูเบื่อมากๆ ยิ่งอยู่ยิ่งหมดแพชชั่น

>>13-14 ถ้าคิดดีแล้วว่าชีวิตหลังจากนี้ไม่ต้องการวุฒิอีกแล้วก็ลาออกเลย ชีวิตตัวเองเลือกเอง แต่วันหลังเปลี่ยนใจก็อย่าโทษคนอื่นโทษโชคชะตาละกัน เลือกเองรับผลเอง โตๆกันแล้ว

อีสัสฝีดาษลิงมาแล้ว ชีวิตนี้ไม่ต้องโงหัวขึ้นมาแล้ว

ทำไงให้เลิกกังวลตอนจะนอนวะ กังวลแบบที่ไม่มีอะไรให้กังวลด้วย จะชอบใจสั่นตอนก่อนจะนอนแล้วก็จะกังวลไปเองกลัวลืมนู่นลืมนี่สุดท้ายก็จะกังวลเข้าจริงๆในเรื่องไม่เป็นเรื่อง ใจสั่นจนนอนไม่ได้ บางครั้งเคลิ้มๆจะหลับกุก็จะสะดุ้งตื่นใจสั่นเพราะเสียงเล็กๆน้อยๆแล้วอาการกังวลจะพุ่งขึ้นมาเลย ไม่มีอะไรให้กังวลแท้ๆจะใจสั่นจนทำกุนอนไม่ได้เพื่อ

>>18 ยาก นอกจากกินยานอนหลับเลย

เรามาจากบทที่ 7 นะ โพส 986,994

ต่อเลยละกัน

คือเราบอกพี่เค้าไปแล้วนะว่า ดีใจที่พี่แกเสนอว่าจะเช่าคอนโดให้ แต่เราเกรงใจพี่เขามากๆ และกลัวอนาคตต่อไปพี่แกจะไม่สะดวกจ่ายให้แล้วเราต้องมาจ่ายเองไรงี้ เพราะคอนโดค่าเช่ามันแพงกว่าอพาร์ทเม้นท์อยู่แล้ว (จริงๆกลัวแบบต้องไปเป็นเด็กเค้าไรงี้พี่แกก็ไม่ได้เลวร้ายนะแต่เราสงสารแฟนเรา)

พี่แกเลยบอกว่าเอางี้ถ้าน้องไม่สบายใจ
พี่จ้างเป็นวาดรูปให้พี่เดือนละ2ภาพ ค่าจ้างเป็นจ่ายค่าคอนโดให้ เดี๋ยวพี่จ่ายรายเดือนล่วงหน้าให้เลย พี่แกก็เสริมอีกว่า
พี่ไม่มีภาระอะไรหรอกเพราะพี่ไม่มีแฟน
ถ้ามีแฟนคงมีภาระเยอะกว่านี้แน่
พี่ไม่อยากมีแฟนด้วยอยากเที่ยวกับเพื่อนๆอยากทำอะไรสนุกๆตามใจตัวเองก่อน
(ฟังท่อนนี้แล้วแอบอุ่นใจ เจตนารมณ์คือไม่ได้หวังเป็นแฟนกับเราใช่มะ)

เอาจริงนะเราก็เคยได้ยินมาประมาณนี้เหมือนเห็นพวกที่เป็นแฟนคลับแล้วมาซัพพอร์ตคนที่เราอยากสนับสนุนซื้อนู่นนี่ให้รวมไปถึงเช่าคอนโด
(เราคือพวกที่พยายามเป็นครีเอเตอร์ก็จะมีแฟนคลับตามบ้างนิดหน่อยแต่ยังไม่ดัง พี่แกตอนแรกก็เป็นลูกค้างานกินข้าวแต่หลังจากที่ได้คุยกันก็เป็นแฟนคลับเราไปแล้ว)

เราก็ลังเลเลยถามแฟนดู แฟนเราก็ลังเลนิดหน่อยแต่ก็เริ่มคุยง่ายขึ้น เพราะเมื่อคืนก่อนเราฝันน่ากลัวมาก พอไปทำนายฝันเขาบอกว่าจะมีคนดีมาอุปการะมาสนับสนุนชีวิตจะดีขึ้น และดูจากพฤติกรรมต่างๆในเฟสหรือตอนอยู่กับเรา พี่เขาก็ไม่เคยล่วงเกินอะไรเลย ดูเป็นพี่ชายที่แสนดีมากคนนึง ที่ดีกับทุกคนไปหมด ด้วยความที่แฟนเชื่อหมอดูและการดูพฤติกรรมที่ผ่านมาก็เลยตกลงโอเค._.

เมื่อคืนก็มาดื่มแล้วก็คุยเรื่องนี้กัน
สรุปแล้วก็ว่าจะไปดูคอนโดกันแล้วในวันหยุดพี่เขา ตอนนี้ก็เริ่มหาห้องที่น่าอยู่ในเน็ตละ หลังจากนั้นก็ไปซื้อแทปเล็ต เราก็บ่นนะว่าไม่กล้าอยู่คนเดียวกลัวผี พี่แกก็บอกว่าก็เอาน้อง(แฟนเรา)ไปนอนด้วยสิ 55555
ดีใจอ่าถ้าเป็นคนอื่นคงเสนอตัวเองว่าจะมานอนด้วยแล้ว

อีกหน่อยพี่แกคงเป็นส่วนนึงในชีวิตเราแหล่ะ ดูแกสนุกกับการได้คุยหรือได้ทำกิจกรรมใหม่ๆไปพร้อมกับพวกเรามากๆ มีแพลนจะไปนู่นนี่ด้วยกันเพียบเลย
ขอให้ชีวิต Happyแบบนี้ตลอดไป 😆

โคตรจุดเริ่มต้นหนังสยองขวัญ 5555

>>20 มันเป็นแบบนั้นจริงๆ(ตลอดไป)ก็ดีสิจ้ะหนู อะไรที่เริ่มเอ๊ะแสดงว่ามันมีซัมทิงนะจ้ะ

>>20 จุดที่เริ่มสบายใจ เริ่มดื่มด่ำความสุข จะเป็นจุดที่เราพลาดมองไม่เห็นปมเล็กๆที่ค่อยๆขมวดขึ้นมา ช่วงนี้มีความสุข มีความสนุกได้ แต่ก็ต้องใส่ใจคอยสังเกตุความปกติของทุกสิ่งรอบๆตัวให้ดีด้วย โลกนี้มันไม่มีนิยายแฟนตาซีสวยงามตลอดไปและแม้มันจะไม่ได้โหดร้ายอะไรขนาดนั้น แต่เราก็ต้องมีคามรอบคอบ ใส่ใจ และไม่ประมาทไว้ก่อน สู้ๆครับ ยินดีด้วยที่เจอเรื่องดีๆเกิดขึ้นในช่วงนี้

กูรอภาคต่อนะ

>>20 เราเอง
นี่ลิงค์รูปที่คุยกันนะ ก็ประมาณนี้ เราลงรูปไม่ค่อยเป็นเหมือนกัน งงๆ ลองกดดูว่าดูได้ไหม เราเขียนตัวเลขที่รูปไว้ด้วยว่าอันไหนก่อนหลัง

https://www.picz.in.th/image/HHPs6y
https://www.picz.in.th/image/HHPPx1
https://www.picz.in.th/image/HHPCWD
https://www.picz.in.th/image/HHPuK9
https://www.picz.in.th/image/HHP6AJ

^
^
^
ลิ้งค์รูป 1 อยู่อันล่างนะเรียงกันไปเลยอันบนสุดเป็น รูป5

>>21 พอมามองดูรวมๆแล้วก็จริงด้วยแอบกลัวนะเนี่ย😅
>>22 จะพยายามระวังตัวให้มากขึ้นค่ะถ้าเอะใจจะมาถามในนี้อีกนะ🥺
>>23 ได้เลยค่ะเราจะพยายามสังเกตุและใช้ชีวิตให้รอบคอบมากขึ้นและไม่ประมาทนะคะขอบคุณที่เตือนนะคะ
>>24 เดี๋ยวมาอัพเดทเรื่อยๆน๊า

>>26 ขอเสียมารยาทหน่อยนะไม่ได้ตามอ่านตั้งแต่แรกๆ คือแฟนอะเป็นเพศเดียวกันกับเธอมะ

>>27 แฟนเป็นผู้ชายจ้า

มันอาจจะมีคนหวังดีโดยไม่หวังอะไรเลยก็ได้ กูคงไม่เสนอหน้ามาจัดจ์เรื่องนี้นะ
แต่อย่างแรกที่มึงต้องเคลียร์ตัวเองก่อนเลยคืออย่าโกหกเขา ถ้ามึงจะเอาคอนโด มึงก็ไปเลิกกับแฟน แต่ถ้าจะเอาแฟนไว้ก็ลองสารภาพกับเขาดูว่าเขาจะเอายังไงต่อ
การที่มึงโกหกมาตลอดมันขุดหลุมฝังตัวเองลึกลงเรื่อยๆว่ะ แล้วบอกเลยถ้ามึงอยู่คอนโดเขานะ ยังไงก็ไม่มีทางรอด ต้องความแตกซักวันอะ
แล้วถ้าความแตกนะ มึงจะซึ้งเลย พวกสายเปย์นี่ส่วนใหญ่เวลารู้ตัวว่าโดนหักหลังนี่น่ากลัวนะ อย่าลองดีเลยมึง

โทษนะ แต่กูเป็นพวกขี้ระแวง มองโลกในแง่ลบ สำหรับส่วนตัวคือท่องเสมอว่ามันไม่มีหรอกใครที่ทำดีโดยไม่หวังผลตอบแทนอะไรเลยอ่ะ หายากจริงๆ (ยกเว้นรวยจนมีเงินจะเททิ้งถึงอยากทำอะไรเป็นที่มันแบบยื่นโอกาสช่วยเด็กๆ เหมือนได้ทำบุญให้อะไรงี้)
เพราะงั้นคือ 1ทำอะไรให้ตัดสินชัดเจน เราอยากได้อะไรก็เลือกอย่างนั้น อย่าปล่อยให้เขาเป็นคนตัดสิน
และ2อย่าโกหกดีกว่า เราไม่รู้จริงๆหรอกว่าเนื้อแท้เขาเป็นคนยังไง ถ้าทำตัวปิดบังลับๆล่อๆ แล้ววันนึงเรื่องแดงอาจจบไม่สวย
อย่างเรื่องแฟนถ้ากล้าได้กล้าเสียพอ ลองเปิดเผยไปตรงๆ ดีกว่าแล้วมาดูกันว่ารีแอคแกจะเป็นยังไง

มีแม่ยายแบบเยอะ(กับคนอื่นแต่ตัวเองทำได้)+ขี้ตอแหล นี่ทำไงดีวะ
คือปกติไม่เจอกันบ่อยกูไม่ได้อะไร แต่พอแกอาสามาช่วยเลี้ยงเด็กเล็กแล้วกูต้องเจอตลอดนี่ประสาทจะกิน
คือกับลูกสาวตัวเองก็จะให้ท้ายสุดๆ เวลาลูกสาวด่าอะไรกูก็จะช่วยแดกดันซ้ำ (จนลูกสาวรำคาญหันไปด่าแม่มันอ่ะคิดดู 555)
พ่อตากูเป็นไวรัสตับ วันนั้นกูเห็นเอาช้อนกลางจ้วงกับข้าวเข้าปาก กูไปอาบน้ำ แม่ยายกูก็เอากับข้าวนั่นแหละมาให้กูแดก กูดูจากรอยแล้วพวกมึงไม่มีใครกินซักคน กูก็หาจังหวะเอาไปเททิ้ง
วันก่อนเวฟก๋วยเตี๋ยว ของลูกมันกับมันใส่ชามกระเบื้องเวฟ ส่วนของกูเอาใส่ชามพาสติกเกรดตลาดนัดเวฟให้กูกิน (กูก็แอบเอาไปทิ้งอีก)
ทุกวันนี้คือกูไม่กล้าแดกอะไรที่แม่ยายกูเอามาให้กูกินโดยเฉพาะอ่ะสัส

>>31 แก้ไม่ได้ต้องแยกอยู่สาระเลย

ร้องไห้จนตายไปเลยก็ดี ก็ถ้าในอนาคตจะต้องเจอกับความเสียใจแบบนี้อีกขอกุตายไปเลยได้ไหม

จุดเปลี่ยนที่จะทำให้กุไปหาหมอคงเป็นวันนี้สินะ ก็ยังดีที่กุมีความสนใจใยการบันทึกลงโม่ง ก็ถือว่าสุดยอดแล้ส

บทสวดแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ทั้งหลาย

สัพเพ สัตตา

สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น

อะเวรา โหนตุ

จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

อัพพะยาปัชฌา โหนตุ

จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

อะนีฆา โหนตุ

จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ

จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด

บทสวดแผ่เมตตาให้ตนเอง

อะหัง สุขิโต โหมิ

ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข

อะหัง นิททุกโข โหมิ

ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความทุกข์

อะหัง อะเวโร โหมิ

ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากเวร

อะหัง อัพยาปัชโฌ โหมิ

ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากอุปสรรคอันตรายทั้งปวง

สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ

ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุขกายสุขใจ รักษากายวาจาใจให้พันจากความทุกข์ภัยทั้งปวงเถิด

>>20 เราเอง
มาอัพเดทๆ
เดี๋ยววันพรุ่งนี้ก็จะไปดูคอนโดกันแล้วไปกัน3คน มีเรา พี่ที่ใจดี น้องชาย(แฟนเรา)
ว่าจะไปเที่ยวคาเฟ่ด้วยหรืออาจจะไปดูแท็ปเล็ตด้วยไรงี้
เดี๋ยวหลังจากที่ไปดูจะมาบอกอีกที

ในแชท พี่แกก็ถามนะว่าปกติเราเอาตังไปกินทำงานเท่าไหร่ รายได้จากเพจได้เท่าไหร่
เราก็บอกว่าเราขายของได้นิดหน่อยแต่ไม่เยอะ
พอเราออกจากที่ทำงานเก่ามาเงินมันก็จะไม่พอใช้ โชคดีที่พี่เค้าจะมาเช่าคอนโดให้ไม่งั้นไม่รู้จะเอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่าห้องเลย

แล้วแกก็บอกว่า ทีหลังให้เรานอนอยู่บ้านทำเพจทำรูปของเราไปเดี๋ยวค่าใช้จ่ายอื่นๆพี่เขาออกเองไม่ต้องเกรงใจ แล้วก็พี่เขาจะจ่ายค่าห้องที่เราติดกับหอที่เราอยู่ปัจจุบันให้ด้วย (เราติดค่าหอไว้เดือนนึงจากการตกงานรอบก่อน)
เออแล้วหอเราที่ไฟดับๆติดๆก็หายแล้วพี่แกก็โอนเงินมาให้เราจ้างช่างมาทำ
สรุปคัดเอ้ามันเสีย5555 แกบอกว่าทนอยู่ไปก่อนเดี๋ยวก็ย้ายละ

พี่คนนี้มีอาชีพเสริมเป็นครูสอนพิเศษนะ แกเห็นว่าเรากับน้องชาย(แฟนเรา) มีความสามารถแปลกใหม่และหลากหลายเด็กๆน่าจะชอบ แกเลยบอกว่าอยากให้เรากับน้องชายไปเป็นครูสอนพิเศษให้เด็กๆด้วย เดี๋ยวพี่แกลองไปเสนอกับทางสถาบันก่อน
แล้วความฝันวัยเด็กเราคืออยากเป็นครู😭
มีจะพาไปกินโอมากะเสะกับพาไปดูเดี่ยว13ด้วยมีแต่สิ่งที่เราได้แต่ใฝ่ฝัน

ไปดูดวงมาแล้วหลายๆที่เขาบอกว่าพี่แกจะมาอุปถัมภ์เรา เราอยากได้อะไรเราก็จะได้
ถ้าเรายังโสดพี่เขาจะเป็นคู่เรา ถ้าเรามีแฟนแล้วเขาก็จะเข้ามาช่วยเพราะเขาเป็นคนใจดี

เราดีใจนะ ทุกอย่างมันดีมาก มันดีเกินไปจนเรากลัว🥺
เราไม่รู้ว่าจะดีแบบนี้อีกนานแค่ไหนก็กลัวว่าวันนึงทุกสิ่งทุกอย่างมันจะหายไป ตอนนี้คงจะเป็นฝันดีของเรา ยังไงเราก็จะขอเก็บเกี่ยวช่วงเวลานี้ไว้ให้นานที่สุด

>>29 >>30 เคยมีคนมาทำนองนี้เหมือนกันเราเจอคนรวยๆมาเยอะคนที่จ้างเรากินข้าวอะ ดขาบอกอยากเลี้ยงดูไรงี้พอเราพูดความจริงไปเขาจะหายไปเลย
เราเลยเลือกที่จะโกหกมาตลอดเพราะปกติคนจ้างกินข้าวจะไม่ค่อยจ้างซ้ำ แต่กับพี่แกคือจ้างบ่อยมากและเราก็ไม่คิดว่าแกอยากจะเช่าคอนโดให้ด้วยเพราะแกไม่มีท่าทีจะจีบเราเลย ตอนแรกคิดว่าคุยสนุกคุยกันถูกคอเลยอยากจ้างอีก
พอโกหกไปแล้วก็เลยต่องโกหกต่อไป
แต่ก็อยากลองแกล้งๆถามอยู่เหมือนกันนะ

แบบ "บางคนก็คิดว่าหนูกับน้องชายเป็นแฟนกันเพราะตัวติดกันมาก พี่ไม่คิดงั้นบ้างหรอ แล้วถ้าเป็นแฟนกันจริงๆพี่จะรู้สึกยังไง"

อยากดูรีแอคแกเหมือนกันนะ
เสียดายเลยวันที่ 1 เมษา มาแล้วไม่งั้นจะได้เล่นเนียนๆได้ เดี๋ยวจะลองหาโอกาสเนียนๆคุยดู

>>36 มาอัพเดตแล้วกำลังรอดูอยู่พอดีครับ ก็ถือเป็นช่วงเวลาดีๆของชีวิตละนะ แต่ทีนี้เราได้ลองถามพี่เค้ารึยังว่าทำไมถึงดีกับเราขนาดนี้ พี่เค้ามีเป้าหมายหรือมีความฝันอะไรรึป่าว บางคนต้องการเป็นเพียงผู้ให้ ได้ให้โอกาสได้เห็นคนอื่นมีความสุขก็สบายใจ บางคนก็ต้องการเป็นผู้มีบุญคุณได้ชุบเลี้ยง ได้มอบบุญคุณไว้กับคนเพื่อสักวันนึงจะต้องมีการตอบแทนตรงนั้นกลับมาบ้าง ตรงนี้ต้องคุยให้ชัดเจนนะเพื่อให้ตัวน้องเองโล่งใจไปด้วย ว่าสิ่งดีๆทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้คือเพราะอะไร จะได้ขยับไปที่ประเด็นใหญ่กว่านั่นก็คือเรื่องแฟนของน้อง

>>37 มึงจะมาเสียใจรู้เท่าไม่ถึงการณ์ทีหลังไม่ได้แล้วนะ คนรุมด่ารุมเตือนสติมึงขนาดนี้แล้วมึงก็ยังหูทวนลมโกหกเขาต่อไปอยู่ดี ตอนนี้มึงก็มิจฉาชีพดีๆนี่เอง

>>37 "พอโกหกไปแล้วก็เลยต่องโกหกต่อไป"

ควย :)

"เหตุสลด..พบศพสาวนิรนามโดนแทงดับพร้อมแฟนหนุ่มในคอนโดหรูย่านใจกลางเมือง ผู้ลงมือกระทำรับสารภาพ...."

โกยจนพอใจแล้วก็รีบโกยซะ

โตขึ้น แก่ขึ้น แต่ความสามารถ จิตวิญญาณกูเด็กน้อยเท่าเดิม

>>37 ไม่ได้เป็นอะไรกันก็ช่วยพี่เขา ชว หน่อยเหอะ ในฐานะมนุษย์คนนึง

>>37 อ่ะ สำหรับกูนะไม่ได้บอกว่าเทอจะต้องเป็นคนแสนดีไม่พูดโกหกหรอก ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้น แต่ที่สำคัญคืออยากได้อะไรมันต้องเลือกตัดสินใจซักอยากอ่ะ นี่เทอหวังจะเอาหมด คือแฟนก็คงไม่เลิกอยู่แล้วแต่คอนโดก็จะเอา ตูเองค่อนข้างมั่นใจเกินครึ่งว่าถ้าบอกเรื่องแฟนไปนะเสี่ยเทอน่าจะไม่เอาด้วยหรอก ถ้าคิดจะทำเนียนค่อยๆ บอก แล้วคิดเอาเองว่าเขาจะรับได้นี่แอบเข้าข้างตัวเองเกินไปนะ อย่าคาดหวังอะไรมากละกัน
แต่ๆๆ ที่น่ากลัวคือถ้าเขาจับได้เองนั่นน่ะไม่ควรเกิดขึ้น เทอจะดูเลวเป็นเด็กหน้าไหว้หลังหลอกไปเลย คิดว่าใครเค้าจะยังเอ็นดู ตรงนี้ระวังอย่าให้เรื่องมันบานปลายจนเป็นอันตรายกับตัวก็พอ
ตอนนี้คงบอกได้คำเดียว ว่าถ้าคิดจะโกหกก็ทำให้มั่นใจว่าจะโกหกได้สนิทตลอดรอดฝั่งละกัน

พวกมึงก็ไม่ต้องไปอะไรกับยัยนี่เพิ่มหรอก นางมีธงในใจอยู่แล้วแค่มาขอเสียงสนับสนุน(ซึ่งไม่มี)
คิดซะว่าอ่านนิยาย

ถ้ากูเป็นเสี่ย ก็จะแค้นสัสๆเลย
คือโกหกว่ามี/ไม่มีแฟนเฉยๆนี่กูอาจจะหยวนได้นะ แต่นี่เล่นเอาแฟนมาบอกว่าเป็นน้องชาย พาไปเจอไปแดกข้าวเขาด้วยอีก กูว่ามันหยามกันเกินไปละ

>>47 เค้าเอาคืนได้ง่ายๆอยู่แล้ว คอนโดชื่อเค้านิ อยากเอาคืนก็แจ้งความบุกรุกเลยจบ

>>36 >>37 เราเองมาอัพเดทนะ
อ่านเพลินๆเป็นนิยายไปก็ได้

เมื่อวานนี้ไปดูคอนโดมาแล้ว ก็ได้ที่ๆถูกใจมากๆแนวเส้นรถไฟฟ้า ทีนี้พี่เขาบอกว่าจะขอตัวไปทำธุระแถวบ้านแกก่อนก็เลยให้เรากับน้องชาย(แฟน)เดินเล่นห้างแถวที่ดูคอนโดไว้ แกก็บอกว่าเดี๋ยวกลับมาจะพาไปนั่งชิลร้านอาหาร เราก็โอเค

พอแยกกันไปแล้ว แฟนเราก็บ่นว่าไม่อยากไปเลยมันไกลง่วงนอนด้วยพี่แกชอบพาไปดื่มแอลตลอด งั้นถ้าเตงขายของให้พี่แกได้set ใหญ่สุด จะไปให้ละกัน
เราก็แบบหะ set หมื่นที่ตั้งมาเล่นๆอะนะ
(มันแพงกว่าคนในอาชีพเดียวกันที่ทำแบบเดียวกับเราหลายเท่าตัวมากๆ;-;)
แฟนก็บอกว่านั่นแหล่ะถ้าขายไม่ได้ ไม่ให้ไป เราก็แบบเออออไป ทีนี้ก็มานั่งเล่นที่เงียบๆแล้วก็คิดกันว่าจะบอกยังไงดี ด้วยความที่เราขายของโน้วน้าวใจไม่เก่งเราเลยให้แฟนคุยเอง พี่แกก็ตอบมาว่า https://www.picz.in.th/image/HGvJ4g
(เป็นแฟนกับพี่ไหม เดี๋ยวพี่โอนให้เลย)
เราก็แบบใจหายเลยนะ
แบบ อ้าวเห้ยไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่า
เรากับแฟนมองหน้ากันเลย
แฟนก็พูดว่า "นั่นไงกูว่าแล้ว พี่แกไม่ใช่คนดีอย่างที่เตงคิดหรอกก็แค่คนทั่วไปนี่คงเป็นวิธีที่คนรวยเค้าจีบกัน"
เราก็นั่งเงียบไปเลยเราแอบหวังนะว่าพี่แกจะแค่อยากช่วยซัพพอร์ตเราจริงๆ
แฟนก็ถามว่าให้ตอบไงดี เราก็เลยบอกว่าปล่อยจางไปเลยไปตอบอีกอัน
ตอนหลังแฟนเลยแชทคุยกับพี่แกบอกว่าเรื่องเงินเดี๋ยวค่อยคุยกันทีหลังในแชท เพราะถ้าไปคุยตอนจะไปกินข้าวกันกลัวน้อง(แฟน)จะเครียดแกก็โอเค

พอมานั่งชิลก็ไปนั่งกินที่ร้านอาหารอร่อยมากก็คุยนู่นนี่ไปเรื่อย บางทีเราเข้าห้องน้ำพวกเขาทั้ง2คนก็คุยกันเองสนุกถูกคอ
แล้วก็คุยกันถึงเรื่องแพลนเดือนนี้ว่าเราจะทำอะไรบ้างแล้วเดือนหน้าเราจะทำยังไงต่อ
เราก็บอกว่ายังไม่รู้เลยเดือนหน้ายังไม่ได้วางแผนชีวิตเลย คิดว่าจะรับงานกินข้าวต่อแล้วเราก็สะกิดน้อง(แฟน)ว่าเดือนหน้าเอาไงต่ออีกดี แต่พี่แกก็หันมากระซิบกับเราว่าเดี๋ยวค่อยคุยกันๆ เราก็แบบอ๋อค่ะๆ ไปแล้วก็คุยถึงเรื่องจะไปดูเดี่ยว13กัน2คนกับพี่แก ด้วยความที่คุยแชทเมื่อกี้มันทำให้เราเริ่มรู้สึกว่าพี่เขาไม่ได้เอ็นดูเราแบบน้องสาว เราเลยบอกว่าช่วงที่ว่าจะไปดูเดี่ยวกันเราคิดว่าเราไม่ว่างแน่ๆเพราะต้องทำรูปขายด้วย(เอาจริงๆก็น่าจะไม่ว่างจริงๆแหล่ะแต่เคลียร์คิวได้) พี่แกก็บอกว่าไม่เป็นไร แล้วก็นั่งเล่นกันสักพักนึงแล้วก็แยกย้ายกันกลับ

พอถึงบ้านแฟนก็บอกว่าไม่อยากย้ายเท่าไหร่เพราะถ้าย้ายไปพี่แกก็จะเข้ามามีบทบาทในชีวิตเรามากกว่าเดิม แถมวันนี้ก็เห็นชัดแล้วว่าพี่แกคิดยังไง แล้วแฟนเราก็คุยแชทกับพี่เขาแทนเราในเรื่องที่บอกว่าจะคุยกันเรื่องเงินในแชทก่อนหน้า
ตอนนั้นเราง่วงๆเลยหลับไปพักนึงปล่อยให้พวกเขาคุยกันเอง

สรุปได้ว่าแฟนเราขอให้พี่แกช่วยซื้อของสำเร็จ แล้วพี่แกก็อยากนัดคุยกับเราเรื่องเงินในอนาคตแบบไปกันเอง2คนวันนี้ แต่แฟนเราคุยให้แล้วว่าไปกินข้าวในห้างขอเวลา30นาที พี่แกเปรยๆมาว่าจะเช่าคอนโดให้และให้ค่าขนมรายเดือนเราด้วย

เราก็คิดนะว่าในเวลานั้นพี่แกจะบอกกับเราอีกครั้งไหมว่าให้เราไปเป็นแฟนพี่แก หรือว่าแกแค่พูดเล่นๆ เรื่องนี้เดี๋ยวไปปรึกษาแฟนอีกที

*เรากับแฟนคนนี้ถนัดในการหลอกเงินผู้ชายมาก เราหลอกทั้งไทยทั้งต่างชาติแบบไม่เสียตัวด้วยอันนี้ส่วนมากเราทำเอง เอาจริงตอนแรกเราไม่ได้ตั้งใจจะหลอกหรอกนะกะจะแอบคุยแล้วก็หนีแฟนไปเลยเพราะบางทีแฟนเราก็ชอบบงการชีวิตเกินไปไม่ก็ติดเกมส์เกินไป แต่ก็จับได้เพราะเราอยากบอกเองแหล่ะ._. ทำไมไม่รู้เหมือนกันว่าอยากบอก แต่พอบอกไปแฟนก็รับได้นะแล้วก็หาวิธีขอเงินคนพวกนั้นมา ตอนหลังก็เลิกทำแล้วเพราะรับงานกินข้าวง่ายกว่าไม่ผูกมัดด้วย แต่ก็มีพี่คนนี้เข้ามา

ไปก่อนนะแฟนตื่นแล้วเดี๋ยวยังไงมาอัพเดท

>>49 ต่ออีกนิดนึงตรง ( * )อันนี้นอกเรื่องพี่คนนั้นนะแต่อยากบอกถึงภูมิหลังเรานิดนึงซึ่งเราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเราถึงเจอแต่อะไรแบบนี้ เจอแต่คนที่เข้ามาเปย์เราง่ายๆ

ต่อ * คือเราก็คุยกับผู้ชายคนอื่นแบบหนุ่มสาวจีบกันปกตินะแค่ไม่ได้บอกว่ามีแฟนและจะทิ้งแฟนไปหา

เอาจริงไม่ได้ตั้งใจจะหลอกอะไรไม่รู้ว่าเรียกว่าหลอกได้ไหม แต่มองในมุมคนอื่นก็คงว่าหลอกแหล่ะมั้ง

ส่วนมากพวกเขาเสนอมาให้กันเอง เราไม่เคยร้องขอเลยจริงๆ บางคนบินมาหาจากเมืองนอกพาเที่ยวใกล้ๆให้เงินมาก้อนนึง
บางคนก็โอนตังมาให้ไปหาเขาที่ต่างประเทศ(ตอนแรกก็ว่าจะไปแหล่ะแต่บอกแฟนซะก่อนก็เลยไม่ได้ไป)

สุดท้ายบางคนเขาก็เงียบหายกันไปเฉยๆ อันนี้เรียกว่าหลอกได้ไหมอะเราไม่ได้ทิ้งนะเค้าหายไปเอง

บางคนก็มาจีบมาเลี้ยงข้าวเราในที่ทำงานมาซื้อของให้ทั้งๆที่รู้ว่าเรามีแฟนแล้ว
เออก็แปลกดีเหมือนกัน

กูแนะนำนะ ถ้ามีงทำเป็นแบบโฮสต์รู้ทั้งสองฝ่าย วิน-วินทั้งสองฝ่ายจะดีกว่าแล้วไม่ต้องกังวลด้วยว่าจะโดนกฏหมาย ครั้งนี้รอดแต่บางคนอาจมีครอบครัวมารู้แล้วเขาไม่ยอมไรงี้

ถ้าเป็นนิยาย มึงเก่งมากนะ เขียนจนกูเหม็นหีมึงขึ้นสมองเลยตอนนี้
แต่ถ้าเล่าเรื่องจริง กูเชียร์ขาดใจเลยให้มึงโดนจับได้แล้วลากไปกระทืบทั้งผัวทั้งเมีย 5555

โม่งช่วยด้วย เลาจะซื้อกระเป๋าแต่เลือกสีไม่ถูก2สี หนักใจมากอยากได้ทั้ง2เลย
คือเป็นกระเป๋าหนังนักเรียนทรงSatchelแล้วสะพายหลังเหมือนในอนิเมะเลย แต่คือมันมี2สี สีดํา กับ สีนํ้าตาล
กูเลือกไม่ถูกว่าจะเอาสีไหนดี คือสีดํามันดูเงาๆมันๆสวยกว่าอ่ะ แต่ทีนี้การแต่งตัวกูออกไปโทนนํ้าตาล ส้ม เขียว ครีมมากกว่า แบบถ้าซื้อสีนํ้าตาลน่าจะเข้ามากกว่า แบบกูกลัวใช้สีดําแล้วมันจะตัดมู๊ดกับชุดกู หรือสีดํามันก็ใช้ได้กับทุกชุดวะ

>>53 น้ำตาลได้ทุกชุด สีดำได้แค่โทนขาวดำอะ

ชวนกูเข้าดิส บอกมานั่งเล่นนั่งคุยได้ ถึงเวลาจริงปล่อยให้กุรอห้องปกติ ส่วนพวกตัวเองไปอยู่ห้องที่ล็อคกัน แล้วจะชวนทำเหี้ยอะไรครับ

>>53 กูเคยมีปัญหาแบบมึงเป๊ะ กระเป๋าดำกับน้ำตาล และสรุปโดยการซื้อมาสองใบแม่งเลย ใบละสี จบ แต่เอาเข้าจริงกลายเป็นว่าสีดำใช้บ่อยกว่านะ (เพราะการแต่งตัวกูออกไปโทนดำซะเยอะกว่า) แต่วันไหนแต่งโทนน้ำตาลอ่อน ครีม มันก็ต้องน้ำตาลอะ ใช้กระเป๋าดำมันก็ดูโดดๆ ไป สรุปไม่เสียใจเลยที่ซื้อมาทั้งสองสี แฮปปี้

>>54 >>56 ขอบคุณพวกมึงมากๆ แบบจริงชะะตรงที่สีดํามันแมชได้แค่โทนขาวเทาดํา แต่บางทีกูก็แต่งโทนดําจะใช้กระเป๋านํ้าตาลสีก็ไม่เข้าอีก แบบกูไม่ได้คิดไปเองสินะว่าแต่ละสีกระเป๋ามันไม่เข้ากับสีชุดทุกโทน ดังนั้นก็คงทําแบบมึง>>56ว่าแล้วหล่ะ เหมาแม่งเลย แต่กูต้องทะยอยสั่งทีละใบไม่งั้นโดนที่บ้านด่า ;_; เริ่มจากสีนํ้าตาลก่อนแล้วกัน
ยังไงก็แต้งค์อีกทีคับ หายข้องใจแว้วววว

>>49>>50 เราเองมาอัพเดท (ยาว)
เมื่อคืนไปคุยกับพี่แกมาแล้วแบบไม่ได้เอาแฟนไปด้วย

กินข้าวอะไรเสร็จ พี่แกก็ถามว่าเดือนหน้าจะเอาไง เราจะทำเพจและรับงานกินข้าวต่อหรอ เราก็บอกว่าคงต้องเป็นแบบนั้น หนูไม่อยากทำงานประจำแล้วด้วยทำอันนี้ดีกว่าแถมหนูก็เริ่มมีแฟนคลับแล้ว แต่เสียตรงที่ว่าหนูไม่สามารถหาเงินแบบนี้ได้ทุกเดือนเพราะถ้าเอาแต่ขายของทุกเดือนลูกเพจจะหนีไปหมดเลยต้องรับงานกินข้าวเสริม ส่วนมากคนจะจ้าง2ชม.ก็จะเป็น 1,000 ถ้าได้ทุกวันจะเป็นอะไรที่ดีมาก

พี่แกก็บอกว่าเข้าใจละ พี่ก็จ้างหนูมาตอนแรกก็มากินไรงี้เฉยๆนะ ไปๆมาๆพี่ได้รู้จักน้องของหนู(แฟน)ได้รู้จักแมวของหนู พี่รู้สึกได้ว่าหนูเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตพี่เลย พี่คิดถึงหนูตลอด เอาจริงพี่จะไปกับคนอื่นก็ได้นะแต่พี่มากับหนูแล้วพี่สบายใจมากกว่า ตอนพูดคุยกับหนูเหมือนพี่หลุดออกไปอีกโลกนึงเลย หนูเป็นคนที่สดใสมากเวลาคุยเรื่องอะไรที่หนูสนใจหนูจะสดใสร่าเรื่องมากๆพี่ชอบตรงนี้นะ
แต่ประเด็นก็คือ ตอนนี้พี่ไปดูคอนโดมาแล้ว สัญญาเช่า1ปี ทุกอย่างพี่เป็นคนเซ็นทั้งหมด ถ้าอยู่ไม่ถึงจะต้องโดนยึดมัดจำกับค่าปรับ แถมพี่เสียเครดิตด้วย ไหนจะค่าน้ำค่าไฟอีก

ตอนแรกอะพี่อยากซัพพอร์ตเราจริงๆนะ แบบเช่าคอนโดราคาไม่แพงไรงี้ พี่สามารถให้เงินไปได้เปล่าๆเลย เพราะเห็นว่าเรามีอนาคตในด้านนี้จริงๆ
แต่ทีนี้ ที่ๆเราไปดูคอนโดอะมันแพงเกินที่พี่จะให้ในตอนแรก (เราอยากอยู่แถวๆที่เก่าเราแต่ที่นี่ค่อนข้างใกล้ตัวเมืองคอนโดก็เลยมีแต่แพงๆ) แถมอาชีพเราก็ยังไม่มั่นคงพี่เลยจะให้ตังกินขนมทุกเดือนด้วย
แต่เรทที่หนูต้องการอะมันเป็นเรทที่หนูควรจะเป็น"แฟน" พี่แล้ว ลองคิดดูนะถ้าหนูไม่ได้เป็นแฟนพี่ พี่ดูแลหนูแบบนี้ไปเรื่อยๆแล้ววันนึงพี่มีแฟนขึ้นมาแฟนพี่ก็จะสงสัยว่าเงินหายไปไหนถ้ารู้เขาก็จะตามมาราวีหนูอีก ว่าหนูเป็นใครทำไมพี่ต้องให้เงิน แต่ตอนนี้พี่ยังไม่มีแฟนไงพี่เลยช่วยหนูได้ ตอนแรกพี่จะคุยเรื่องนี้ตั้งแต่ไปดูคอนโดแล้วแต่ทีนี้หนูพาน้อง(แฟน)มาด้วยพี่เลยไม่สะดวกพูด

ถ้าหนูเป็นแฟนพี่อะพี่ให้ได้มากกว่านี้นะหนูจะได้มากินร้านแบบนี้ทุกวันก็ได้ ที่หนูบอกพี่ว่าใช้เงินวันละ130 พี่คิดว่ามันน้อยมากเลย อย่างหนูต้องได้วันละ500ขึ้นไปค่าคอนโดค่าน้ำค่าไฟพี่ออกให้หมด แต่พี่ไม่ได้บังคับอะไรหนูนะเป็นแฟนกันก็ปกติคุยโทรศัพท์เล่นกันไปเที่ยวด้วยกัน พี่ยังไม่ได้หมายถึงเรื่องอื่นเพราะพี่เป็นคนให้เกียรติผู้หญิง
ไม่แต่ะต้องอะไรผู้หญิงเลย พี่คิดว่าพี่แฟร์แล้วนะพี่ให้ในที่ให้ได้แล้วแต่เรทนั้นมันก็ต้องเป็นแฟนพี่แล้วอะ คงไม่มีใครให้แบบนี้โดยที่ไม่เป็นแฟนกันหรอก

เราก็บอกว่า มีค่ะ ในวงการที่หนูอยู่
(ที่ไม่ใช่งานกินข้าว)แฟนคลับบางคนเขาก็ให้คอนโดจ่ายค่าขนมให้เพื่อซัพพอร์ตคนที่ตัวเองชอบโดยที่ไม่เป็นอะไรกันหนูมีเพื่อนสายนี้เยอะหนูก็เลยพอรู้มาบ้าง
และตอนแรกหนูก็คิดว่าหนูกำลังจะได้แบบนั้นเหมือนกับพวกเขา หนูโอเคกับพี่นะพี่เป็นคนดีมากจริงๆ แต่หนูยังเข็ดกับแฟนเก่าอยู่และยังอยากทำตามความฝันอยู่ หนูชินกับการอยู่แบบครอบครัวไปแล้ว แล้วแบบนี้ถ้าหนูอยากอยู่คนโดหนูต้องเป็นแฟนกับพี่ใช่ไหม ถ้าหนูตกลงมันเหมือนเป็นแฟนกันเพราะเงื่อนไขอะไม่ได้เป็นกันที่ความรู้สึกรึเปล่า ไม่รู้ดิหนูสับสนมากเลยว่าตอนนี้หนูจะต้องทำยังไง หนูก็เคยบอกพี่ไปแล้วว่าหนูยังไม่พร้อมจะมีใครเพราะหนูก็ยังเข็ดกับคนเก่าอยู่

พี่แกก็พูดต่ออีกนะว่า ถ้าไม่งั้นเดี๋ยวพี่โอนค่าขนมไปให้ทุกเดือนไหมแต่ยังไม่ย้ายมาคอนโดถ้ายังไม่แน่ใจ (แล้วพี่แกก็กดโอนเงินให้เดี๋ยวนั้นเลยเพราะกลัวเราไม่สบายใจ)

เราก็พูดต่อว่า คือตอนนี้ใจหนูมันไปอยู่คอนโดแล้วอะมันมีความหวังแล้ว มันก็เหมือนกับพี่ยื่นชามนมมาให้ลูกแมว พอลูกแมวจะมากินพี่ยกขึ้นจากพื้นไปไว้ในที่ๆตะกุยไม่ถึง
แล้วเราก็เริ่มร้องไห้

พี่แกก็บอกว่าพี่ขอโทษนะที่พูดไปเมื่อกี้แล้วมันทำให้หนูลำบากใจ ทำเป็นเหมือนพี่ไม่เคยพูดไปได้ไหม พี่เห็นหน้าหนูเศร้ามากๆไม่สดใสเหมือนเดิมเลย พี่ขอโทษนะ

เราก็พยักหน้า

*มีต่อ

>>58 ต่อๆ

(เอาจริงเราค่อนข้างเฟลนะคือเราแบบเห็นเขาเป็นพี่ชายคนนึงอะเป็นคนในครอบครัวแต่ยังไม่ใช่แฟน และเราก็คิดอย่างที่เราบอกพี่เขาจริงๆ ความฝันในการมีคอนโดดีๆอยู่สลายเลย)

ก็คุยต่ออีกพักนึงพี่แกบอกว่าขอจับมือได้ไหม เราก็ให้จับแล้วปกติเรามีแหวนที่ใส่ประจำอยู่แล้ว ใส่แบบแก้เคล็ดพี่แกก็หมุนๆและเหมือนจะพยายามส่องดูข้างในว่าสลักชื่ออะไรไหมไรงี้มั้ง แล้วเราก็ถอดให้
พี่แกก็เอาไปใส่นิ้วนางข้างซ้ายแล้วบอกว่าพี่ใส่ได้พอดีเลย แล้วก็ยิ้ม แล้วแกก็ถอดแหวนที่มือแกกลับมาใส่ให้เราตามเดิม

แล้วน้อง(แฟน)ก็โทรมาถามว่าจะกลับยัง
จะฝากซื้อแปปซี่
(เตี๊ยมกันมาแล้วถ้าเวลามันนานเกินไป)

จากนั้นก็กลับบ้านกัน พี่แกก็พูดว่าขอโทษตลอดทางเลย

พอเรากลับมาถึงบ้านก็เห็นแฟนนอนเล่นเกมส์อยู่ พอเล่นจบก็มาถามเราว่าเป็นไงบ้าง
เราก็เล่าให้ฟังทุกอย่างแล้วก็ร้องไห้ แฟนก็ปลอบใจเราให้เราหนุนตักแล้วก็แชทคุยกับพี่เขาให้ ลูบหัวแล้วก็บอกเราว่า
"อย่าไปคาดหวังในสิ่งที่ไม่ใช่ของๆเรา"
https://www.picz.in.th/image/HLk6pQ

เช้าวันนี้พี่เขาก็ได้อ่านข้อความที่แฟนเราพิมพ์ไปให้และกดถูกใจกลับมาและไม่ได้พิมพ์อะไรต่อ ปกติจะพิมพ์อรุณสวัสดิ์กันทุกวัน
https://www.picz.in.th/image/HLkaZ2

*ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงตอนแรกที่เรามาพิมพ์ก็จำไม่ค่อยได้ พอพิมพ์ไปแล้วคำพูดเมื่อคืนมันก็ค่อยๆไหลเข้ามาเรื่อยๆ ตอนนี้เราก็ไม่รู้สถานการณ์ว่าจะไปยังไงต่อเหมือนกันเพราะคงรู้สึกผิดหวังทั้งคู่ ถ้ายังมีต่อก็จะมาอัพเดทละกันนะ

ทั้งโง่ทั้งไร้ศักดิ์สรีทั้งแฟนมึงทั้งไอ้พี่ชายแสนดีของมึง 555

“ เพราะพี่เป็นคนให้เกียรติผู้หญิง ไม่แต่ะต้องอะไรผู้หญิงเลย”
“ ก็คุยต่ออีกพักนึงพี่แกบอกว่าขอจับมือได้ไหม ”
ย้อนแย้งดีนะ

เอาจริงๆเมินแม่งปล่อยให้มันเพ้อเจ้อไปก่อนก็ได้นะ หาตลาดลูกค้านิยายก็ถือว่าประสบความสำเร็จดี

>>61 เออจริง แต่พี่แกก็ไม่โดนตัวเราจริงๆนะมาขอแค่รอบนี้แหล่ะ เราก็เข้าใจนะเพราะรอบนี้มันเหมือนบอกความในใจอะ

แต่กับลูกค้ากินข้าวคนอื่นเขาขอจับมือเราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอแล้ว
เราเป็นสายรับงานกินข้าวแบบเพื่อนเที่ยวอะจับมือได้ กอดแบบให้กำลังใจได้นิดหน่อย
ไม่ให้ไซ้ล้วงจกหรือมีsexด้วยไรงี้

>>62 ใครจะเอาไปแต่งก็ได้นะอยากรู้เหมือนกันว่าคนแต่งจะแต่งให้เราออกมาเป็นไง ถ้าใครแต่งแล้วก็ขอลิงค์ด้วยอยากอ่าน🤣

หลานกู ม.2 ลูกของลูกพี่ลูกน้อง ขอแม่มันซื้อมือถือใหม่ บอกจะเอาไปเรียน+เขียนนิยาย กูกำลังจะเปลี่ยนมือถือใหม่พอดี เลยจะยกเครื่องที่กูใช้อยู่ให้ samsung note 20 ultra (ซึ่งกูเพิ่งใช้มาได้ปีกว่าๆ ทุกอย่างปกติ ปากกายังใช้ได้ อัปเดท android เวอร์ล่าสุด ปากกาไม้กายสิทธิ์ปกติ หน้าจอไม่แตก) แต่นางไปงอแงกับแม่ บอกจะเอาไอโฟน เพราะ note 20 มันเก่าแล้วไม่ฟังค์ชั่นกับการใช้งานของนาง 😑 แต่แม่นางบอกให้ใช้เครื่องเก่าไปก่อน เพราะเงินหายาก ต้องเซฟ พอกูรู้เลยไม่ยกให้ละ รอ z flod 4 ออกค่อยเปลี่ยน ตอนนี้มางอแงจะเอา note 20 ไปบอกญาติๆ ว่ากูผิดสัญญา ปวดกะบาลชิบหาย

แม่กูชอบพูดดูถูกกู เพราะกูอยากทำธุรกิจมากกว่าจะไปเป็นข้าราชการ ชอบพูดว่ากูไม่ได้เป็นคนมีความสามารถ กูไม่ได้กว้างขวาง จะไปทำอะไร ข้าราชการมีแต่คนนับถือ เงินเดือนก็เยอะ (ตรงไหนวะ) อีห่า กูเป็นเด็กอายุ 22 ทำธุรกิจตัวเอง มันไม่ได้สำเร็จไม่ได้เงินเยอะมากมายในตอนนี้ แต่แม่กูเคยรู้มั้ยว่ากูเป็นแรงบันดาลใจให้ใครมาบ้าง ขึ้นพูดกี่เวที มีคนทำธุรกิจเป็นสิบล้าน/ร้อยล้านกี่คนเดินมาบอกกูว่ากูคือคนที่จะประสบความสำเร็จชิบหายในอนาคต คนข้างนอกแม่งเห็นหมด มีแม่กูเป็นอะไรถึงชอบมาพูดด้อยค่ากูชิบหาย สอบได้ที่หนึ่งมาแต่เด็ก เข้ามหาลัยคะแนนอันดับต้นๆของประเทศ ได้ทุนไปเรียนต่างประเทศ ทำงานตั้งแต่อายุ 16 มาจากบ้านจนๆแต่มีเงินเก็บเป็นแสน แต่แม่แม่งมาบอกว่ากูหัวสูง กูโดนเค้าหลอก กูไม่มีความสามารถ คนอื่นพูดกูไม่เจ็บเลย แต่คนที่เห็นเราเติบโตขึ้นมาตั้งแต่เล็กทำไมถึงมาพูดกับเราแบบนี้ ไม่สนับสนุนเหี้ยไรกูกูไม่ว่าแต่ทำไมต้องมาดูถูกกูทุกวันๆๆๆ ทำธุรกิจตัวเองก็เหนื่อยอยู่แล้วต้องมารับพลังงานลบจากแม่กูอีก แล้วมาถามว่าทำไมกูถึงไม่อยากอยู่คุยด้วยนานๆ ปากพูดมาแต่บะอย่างมีแค่ดูถูกตัวเอง ดูถูกคนอื่น

>>64 บอกน้องมึงว่าเดี๋ยวซื้อ infinix ให้ อียี่ห้อนี้คือพ่อกูพยายามขายกูมากๆ ว่าซื้ออันนี้เถอะ มันเป็นเครื่องสเปคสำหรับเกมเน้นเร็วกับความจุเยอะ (หน้าจอดีด้วยนะมึง amoled เลย กูขายมึงต่อจากพ่อกูเลย เอ้า) ยี่ห้อไม่ดัง แต่มาแรงเว่อวัง ทุกอย่างเป็นสเปคปัจจุบันหมดเลยจ้า สเปคแอบดีกว่าบางตัวของซัมซุง กูก็ลังเลแล้วเนี่ยระหว่างรุ่นที่กูจะซื้อกับอันที่พ่อเอามาขาย 55

รู้สึกผิดที่พูดด้วยน้ำเสียงดังๆตอนคอลกับแม่ กุไม่ได้กลับบ้านนาน แม่คอลมาคงอยากได้ยินเสียงบ้างแหละ แล้วก็เป็นห่วงชอบบอกว่าอย่าเล่นเกมเยอะเดี๋ยวเครียด กูก็โมโหๆเพราะเพิ่งได้พักเล่นเกม3วัน ที่ผ่านมาทำแต่งาน

นอนหลับตามา1ชม.แล้วยังไม่หลับนี่ปกติไหม เพราะไม่ใช่เวลาปกติที่จะต้องนอนเลยทำยังไงก็ไม่หลับป่าว หรือปกติแค่หลับตาละรอไปเดี๋ยวก็หลับเอง บางวันกุรอ2ชม.ก็ยังไม่หลับ วันนี้1ชม.ยังไม่หลับเลย ต้องหาหมอไหมหรือแค่หาซื้อยานอนหลับเอา

>>68 แปลว่ามึงนอนเร็วขึ้นหรอ มันใช้เวลาปรับ กูก็เป็น

>>65 เมิงขายตรงหรอวะ? แม่เมิงด่าเมิงก็ถูกแล้ว

ตอนนี้กำลังหาหอมหาลัยอยู่ เพื่อนบอกพ่อมันจะให้อยู่หอด้วย ละพ่อมันบอกอยากให้อยู่กับกู แต่กูไม่อยากอยู่กับมันอะ สกิลการใช้ชีวิตมันแย่มาก กูไม่อยากมาเป็นพี่เลี้ยงควบแม่บ้านให้มัน บอกปัดยังไงดีวะ

>>71 มาแนวนี้ปัดยากอะบอกเลย นอกจากมึงต้องคุยทำข้อตกลงกับมันถ้ามันสุดจริงๆบอกพ่อมันเลย ถ้ามึงไม่พูดนะกูรับรองว่ามึงปวดประสาทแน่มู้พันดริ้ฟมีมาระบายบ่อยๆ

ผมทีเรื่องอึดอัดมากๆ ปรึกษาคนในชีวิตจริงไม่ชัดเจนเลย ขอถามท่านๆในนี้ได้ไหมครับ

เห้อออ เหี้ยไรเนี่ย55555 กุก็ผิดหวังกับตัวกุเองเหมือนกันแหละ ไม่ต้องให้ใครมาบอกกุหรอก คิดว่าทุกอย่างโล่งแล้วเครียร์แล้ว เจอคำนั้นไปทีวันสบายๆของกุเป็นอันจบลง ได้นอนตาค้างทั้งคืนแน่

>>71 บอกว่าน่าจะอยู่ห้องเดี่ยวเพราะว่าอยากได้ความเป็นส่วนตัว ไม่ก็บอกว่าตอนนี้คุยกับอีกคนที่เค้าดีลหารห้องด้วยก่อนแล้ว จะติดต่อกลับไปถ้าคนที่ดีลด้วยเปลี่ยนใจ

ถึงการส่องไลฟ์สไตล์คนอื่นจะทำให้อิจคนอื่นไม่ดีกับสุขภาพจิต แต่ชีวิตกูแม่งขับเคลื่นด้วยไฟอิจฉาจริงๆว่ะ กูเห็นคนอื่นทำไรขยันๆกูก็จะลุกมาทำบ้าง แต่ทำแบบทำไปอิจเขาไปอะนะ ตัดเรื่องทำให้ตัวเองชอบไปเทียบโน่นนี่กับคนอื่นตลอดออกไป รวมๆมันก็ถือว่าเป็นผลดีกับตัวกูมั้ง

สุดยอด ความรู้สึกของการพยายามทำอะไรสักอย่างแล้วสุดท้ายเสียเปล่าเนี่ยแม่ง เป็นการเริ่มต้นที่ดีจริงๆ และคงไม่มีอีกซ้ำ2กุจะไม่พยายามทำอะไรแล้ว

เเอดมินตอบปัญหา กยศ นี่เป็นไรกันวะกูถามอีกอย่างมึงตอบอีกอย่างมึงจะส่งลิ้งค์เว็บเช็คยอดหนี้มาเพื่อ?อันนั้นกูรู้เเล้วกูมาถามอีกอย่างนึงไอ้สัสเสือกตอบไม่ตรงคําถาม นี่พวกมึงสมัครใจมาทํางานกันเปล่าวะ?

เหนื่อยว่ะ ไม่ได้ทำอะไรเยอะเท่าไหร่หรอกนะ แต่ก็ไม่มีใจไม่มีแรงจะทำอะไรอีกแล้ว
แต่จะตายก็น่ากลัว คอนเสปของการตายแม่งน่ากลัวชิบหาย

>>71 อย่ายอม รูมเมทเหี้ย ชีวิตมึงจะเหี้ยมากๆ กูเคยมาแล้ว อย่า

>>80 เห็นด้วย เคยเจอแบบโคตรเหี้ยอะตี2ตี3แทนที่จะนอนเสือกโทรจีบกันอยู่ดังสนั่นแบบไม่เกรงใจเลยไอ้สัด แถมทำทุกวันเป็นประจำบอกมันก็ไม่สนแล้วกูต้องออกแต่เช้าอีก ไอ้เหี้ยบ้าหีทำกูอดนอนยาวสุขภาพแย่มากๆ

>>72 >>75 >>80 >>81 โอเค แต๊งกิ้วพวกมึง กูจะพยายามบอกปัดมันเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดี

กุทำงานให้ลูกค้าพลาด อยากจะร้องไห้มาก กุควรขอโทษลูกค้าและชดใช้ให้ลูกค้ายังไงดีวะ

พอเป็นโควิดตั้งสุขภาพกายสุขภาพใจโคตรแย่เลยวะ

>>83 กูเข้าใจ พลาดแล้วไม่ต้องคิด ขอโทษไปแล้วมันจะด่ามึงหรือแช่งมึงก็ช่างมัน เป็นมืออาชีพแล้วจำไว้เสมอว่าครั้งหน้าอย่าทำพลาดอีก โลกการเงินไม่มีใครสนใจมึงหรอกว่าจะเสียใจขนาดไหน

กูจับได้ว่าเพื่อนกูโกหก แต่เพื่อนกูยังไม่รู้ว่ากูจับได้ มันยังเอารูปเอาคลิปในไอจีคนอื่นมาลงไอจีตัวเอง หลอกกู หลอกคนอื่นว่าเป็นรูปบ้านตัวเอง เอาคลิปจัดบ้านมาใส่ตัวอักษรภาษาไทยอัพลงในติ๊กต็อกเนียนว่าจัดบ้านตัวเอง
ตอนกูไปเจอไอจีเจ้าของรูปและเจ้าของคลิปตัวจริง กูโคตรเสียความรู้สึก กูคิดว่าจะไม่ยุ่งพยายามห่างมันไม่เล่นเฟซเป็นเดือน พอกูคิดว่ากูทำใจได้มองผ่านเรื่องนี้ได้ ลองเข้าเฟซแล้วไปเจอมันคุยลัลล้ากับผู้คน กูก็อคติและรู้สึกว่าเกลียดมากๆ แต่มันก็ไม่รู้ว่ากูเกลียด
กูอยากแฉมันให้โลกรู้ แต่ก็จะกลายเป็นศัตรูกับมันแบบออฟฟิเชียลทันที การรู้เรื่องตอแหลของคนอื่นแล้วแฉไม่ได้จะบอกมันว่ากูรู้ว่ามึงตอแหลก็บอกไม่ได้ การเกลียดมัน แต่มันไม่รู้ แม่งโคตรอึดอัด โอ้ยย

เวลาท้องหิวแล้วมันคิดลบได้แบบนี้นี่เอง กูเข้าใจละเวลาคนไม่มีจะแดกเขากรัมปี้ตลอดเวลาเป็นยังไง รู้สึกแย่ว่ะ แต่ก็ไม่มีอะไรจะแดก เสือกมาหิวตอนตี2 ละอะไรที่ไม่เคยคิดลบน้อยใจมาคิดเอาแม่งตอนนี้หมดเลย ทำไมวะ เฮ้อ

>>87 จริงว่ะ แม่งคิดลบได้ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบเลย

เป็นหนี้หนึ่งแสนกว่าบาทจากการกินเที่ยมดื่มล้วนๆเลยว่ะ ไม่อยากให้ที่บ้านรู้เลย ทำไงดีวะ

>>89 ถ้ามึงสามารถใช้หนี้เองได้ก็ไม่ต้องบอกก็ได้ แต่ถ้าไม่มีปัญญาก็บอกไปแต่เนิ่น ๆ ดีกว่า แน่นอนมึงโดนด่าเละแน่ แต่ดีกว่าเขามารู้เองทีหลังว่ะ

>>89 ปกติดื่มเที่ยว มันค้างได้หรอวะ

>>91 รูดบัตรเอาไง จนเต็มวงเงิน กูเครียดมากตอนนี้

>>90 จริงๆก็พอใช้หนีไหว คือทำงานเรื่อยๆ ลดการเที่ยวลง แต่ระหว่างนี้กูกลัวความแตกไง

>>93 ก็ใช้ให้หมดๆไปซะ ระหว่างนั้นถ้าความแตกก็ปล่อยมันแตกไปมึงทำไรไม่ได้ละ เรื่องคนด่าไม่ต้องใส่ใจ คิดว่าจะใช้หนี้ยังไงให้หมดนี่สำคัญกว่าว่ะ

>>94 โอเคร ขอบคุณมึงมากเพื่อนโม่ง

>>89 ถ้าเพื่อนเยอะยืมเพื่อนคนละนิดคนละหน่อยมารวมๆกันไปจ่ายหนี้ก่อนได้ป่ะ แล้วก็ทะยอยจ่ายคืนเพื่อนเอา

>>96 อย่ากู้หนี้มาใช้หนี้
เว้นไว้กรณีเดียวคือ ดอกที่ใหม่มันน้อยกว่า

เป็นการขอความร่วมมือที่ไม่อยากให้ความร่วมมือดี เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาหรอกมีปัญหากับการใช้คำพูดเนี่ยแหละ

ลาออกแม่งเลยดีไหมวะ ทำเหี้ยไรไม่ถูกใจแม่งสักอย่าง กูพยายามไม่ให้พลาดก็หาว่ากูช้า กูทำเร็วก็แคปไปติลงกลุ่มงาน แล้วไปเรื่อยๆก็หาว่าพลาดด้วยช้าด้วย สรุป ตั้งแต่กูเริ่มทำมานี่ถ้าไม่นับ7วันแรกมีเหี้ยไรทำถูกบ้างไอห่า แล้วพอจะไปเปิดตำรา บ. อ่าน มาจิกกูอีกว่าอย่าเข้าห้อง ผจก. เดี๋ยวโดนหาว่ามาในที่ๆไม่ใช่ที่ตัวเอง ทำไมไม่ถามพวกมึง ก็กูถามพวกมึงละบางเรื่องมันไม่ใช่เรื่องไง .... ควย กูจะดูมาตรฐาน บ. มึงก็ไม่ให้กูดู สรุปมึงจะเอาเหี้ยไร หรือคนใหม่ๆมันมาทำแล้วกูก็สมควรถูกดีดออกใช่ไหม ถ้าใช่กูจะได้รีบๆไป ไม่ต้องมาบีบ ไอเหี้ย

ปรึกษาหน่อยว่ะเพื่อนโม่ง กูเรียนพยาบาล แล้วมันมีรับน้องให้มาเต้นสันทุกวันตั้งแต่บ่าย 3 ยัน 5-6 โมงเกือบทุกวันตั้งแต่ต้นเดือน แล้วท่าก็ทุเรศๆ แบบเด้าพื้น ร่อนเอว ซึ่งพวกแม่งบังคับว่าต้องเข้าทุกคน มันมีวิธีให้ล้มเลิกกิจกรรมบ้าบอแบบนี้ได้ไหมวะ??

>>100 ถ้ามึงโดดเดี่ยวไม่อยากเข้าคนเดียวก็ยากว่ะ ลองหาแนวร่วมมีหลายคนไม่อยากเข้าก็นัดกันโดด กูก็เคยหาพวกโดดแม่งทุกวันหาทางล้มกิจกรรมจนโดนเหม็นขี้หน้าแต่ก็จบมาได้ไม่ต้องแคร์เหี้ยไรทั้งนั้น

>>100 มึงก็แค่ไม่ต้องเข้า หายตัวไปเลย แรกๆอาจจะโดนเหม็นขี้หน้า แต่อยู่ๆกันไปมันก็ไม่มาอะไรมึงหรอก

>>100 ถ่ายลงโซเซียล ส่งให้เพจพวกแนวแฉทำข่าวนั้นละ อย่าลืมเบลอหน้า

กูควรบอกไปเลยไหมว่าตอนนี้สุขภาพจิตกูกำลังแย่ แต่กูก็กลัวโดนหาว่าโกหกกลับมา
กูอยากนอนยาวๆ ไม่อยากจะทำอะไรเลย เพราะกูรู้สึกว่าสู้ไปก็ไม่ได้อะไรกลับคืนมาอยู่ดี กูบ่นอยากตายกับตัวเองตลอด แต่ก็ยังไม่ได้อยากตายจริงๆ กูไม่อยากคิดมากกับเรื่องไม่เป็นเรื่องจนต้องหาอะไรมาเยียวหาหัวใจกู กูไม่อยากให้คนรอบข้างมาเป็นห่วงกู กูเลยต้องพยายามทำเหมือนไม่มีอะไร
กูรู้ว่าทำไม่พ่อแม่ถึงบ่นยาวๆตอนกูทำให้พ่อแม่ผิดหวัง พ่อแม่ยอมเหนื่อยเพื่อกู พยายามทำทุกอย่างเพื่อกู เลือกสิ่งที่กูน่าจะพอเอาไปใช้เอาตัวรอดได้ และบอกให้กูพยายามสู้ แต่ตอนนี้กูสู้ไม่ไหวแล้ว ข้างในกูมันพังไปหมด ทรมาณชิบหาย อยากบอกให้พ่อแม่รู้มาก แต่พ่อแม่จะเข้าใจกูไหม

>>104 อย่างน้อย เมิงยังมีพ่อกับแม่นะ คิดถึงคนที่เขาลำบากไม่มีพ่อแม่พร้อมหน้าบ้างสิ

>>105 ยังไงวะ มึงเป็นประเภทที่แบบพอเจอคนดีเพรส สมมติไอ้โม่งอินเซลแบลค์พิลมาโค้ปว่าแม่งกูเกิดมาเจนเนติกกากเลยไม่มีหีให้เย็ด มึงก็บอก อย่างน้อยมึงยังมีอวัยวะครบ32นะ นึกถึงคนพิการหน้าตาอุบาทว์ๆดิ แน่ๆเลย อิอิ

>>104 ไม่ต้องเบียวไปใส่พ่อแม่มาก ไม่มีใครเข้าใจหรอกถ้าไม่เป็น ขอแค่ไปหาหมอจิตแพทย์พอ หลักฐานก็คือคำวินิจฉัยหมอ คือใช้ความเป็นเหตุเป็นผลบอกเอา ถ้าใช้อารมณ์ความรู้สึกบอกคนที่มันเข้าใจมันมองออกตั้งแต่มึงมีอาการนอนอืดละแต่แม่งไม่เข้าใจไง ปลไม่เข้าใจไม่ได้แปลว่าจะไม่ช่วยแค่แม่งควายเรื่องการเข้าใจความรู้สึกผู้อื่น พ่อแม่มันรักลูกมันก็อยากจะช่วยอยู่แล้วแค่ไปสื่อสารให้พวกแม่งเก็ตพอ

>>107 กู 104 เอง เรื่องไปหาหมอนี่คือปัญหานึงเลยเพื่อนโม่ง คลีนิคจิตเวชแม่งไกลจัดๆ แต่กูเองคิดว่ายังไงก็ต้องหาทางไปให้ได้สักวันนึง เพื่อกูและพ่อแม่กูด้วย ยังไงก็ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำนะ

หน่วงหีสัส

สังเกตมาพักใหญ่ๆ ละรู้สึกว่าตัวเองอินกับหนังแนวครอบครัวหรือความสัมพันธ์พ่อลูกชิบหาย น้ำตาคลอแทบทุกเรื่องแม้กระทั่งฉากยอนดูใน Guardians of the Galaxy
คาดว่าคงมาจากปัญหาที่พ่อกูไม่เคยเหลียวแล จนตอนนี้กูเข้ามาอยู่ในวัยพ่อคนบ้างละเนี่ย

กูอยากให้แม่กุตายๆไปซะที กูเหนื่อย มันวันๆไม่ทำไร ชี้นิ้วสั่งๆไปวันๆ แล้วปากดี
จะด่ากูเรื่องใช้เงินก็ด่าเรื่องใช้เงิน ลามปามมาด่าเรื่องงานเรื่องความสามารถ อีควาย

รีบๆตายนะอีห่า กูไม่ไหวแล้ว ปากมึงแม่งยิ่งกว่าปากหมาข้างถนนเน่าๆ ไม่เคยทำควยอะไรเป้นชิ้นเป้นอันแล้วยังเสือกปากมาก แล้วยังอยากจะให้คนอื่นเค้าพูดให้ฟังเหรอ อีดอก จะไปไหนก็ไป ก็ไม่ต้องมึง ควย
ไม่ต้องมาแถว่าเป็นห่วงด้วยนะ เพราะถ้ายังปากแบบนี้ ไม่กูฆ่าตัวตายกูก็ต้องฆ่ามึงตายอ่ะ อีชาติเปรต

อ้อแล้วถ้ากูเข้าโรงบาลก็ไม่ต้องสาระแนมาเฝ้าอีก ไปตายไป

ไอ้เหี้ยไปตายซะ ไอ้เหี้ยไปตายซะ ไอ้เหี้ยไปตายซะ ไอ้เหี้ยไปตายซะ ไอ้เหี้ยไปตายซะ ไปเหี้ยไปตายซะ
คนอย่างมึงมันไม่ควรเป็นแม่ อีเหี้ย อีเหี้ย อีเหี้ย อีเหี้ย

เมื่อไหร่มึงจะตาย

กุไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีเซ็กส์ มาตลอดจนตอนนี้ 30ละ จริงๆก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาอะไร แต่ครั้งนึงไปเล่นเกมในวงเหล้าแล้วถูกถามเรื่องนี้ กลายเป็นกุรู้สึกอายที่อายุตั้งขนาดนี้แล้วไม่มีประสบการณ์ว่ะ จนมันทำให้กุอายกว่าเดิมถ้าสมมติกุมีแฟนคนแรกตอน 30 แล้วกุต้องบอกแฟนว่าไม่เคย กุรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวประหลาดว่ะ มันเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยป่ะวะ กุประหลาดมั้ย

>>114 จากปสก.ตรง ไม่มีปัญหานะ กุกับแฟนปัจจุบัน คบกันตอนอายุ 29 กุมีประสบการณ์มาก่อน 3 ครั้งถ้วน, เขาไม่เคยเลย คบกันค่อยๆหัดเย็ดกันไป ทุกวันนี้ก็ไม่ได้โปรหรอกแต่ก็ไม่เงอะๆงะๆแล้ว

มีประเทศใหนไในโลกมั่งวะ ที่พ่อแม่ภูมิใจมากกกกกกับการเบียดเบียนเงินเดือนของลูกที่หามาแทบตายแล้วยังต้องเจียดส่งให้ที่บ้านอีก ทั้งๆที่พวกมึงก็ยังทำงานกันได้ปกติอยู่ แต่มาขอเงินกูเอาไปเพราะบอกว่า "ใครๆเค้าก็ให้พ่อแม่กัน" แล้วกูก็ต้องมานั่งทนทำโอทีหลังขดหลังแข็งเพื่อหาเงินเพิ่มในส่วนนี้แทนที่จะได้เลิกตามเวลากลับพักผ่อน นี่กูต้องเลิกงานดึก หิวโซ แดกแต่มาม่าหรืออาหารขยะประทังชีวิต คนเป็นพ่อแม่มันทนเห็นชีวิตลูกเป็นแบบนี้ได้ยังไงวะ แล้วไหนจะเรื่องให้กูกู้บ้านไห้อีก ทำมาชวนกูกินข้าวเย็นจานโปรด แล้วก็บอกให้กูกู้บ้านให้ ทั้งๆที่มึงแม่งก็มีบ้านตัวเองที่ผ่อนส่งครบละ 1 หลัง หลังตรงข้ามกันที่ซื้อไว้ก็ผ่อนจะครบแล้ว ไหนจะบ้านที่ไปปลูกที่ต่างจังหวัดอีก คือมึงต้องการมีบ้านอะไรเยอะแยะขนาดนั้นวะ และที่เหี้ยสุดๆคือ การที่มึงโยนภาระก้อนหนี้ระยะยาว 30 ปีมาให้ลูกต้องชดใช้ โดยอ้างแค่ว่า "เค้าขายถูกแล้วนะ,อยากได้" แล้วก็บังคับกูจนเป็นหนี้เรียบร้อย 30 ปี จนมึงตายห่าไปละกูยังต้องชดใช้หนี้อยู่เลยมั่งห่า

>>116 จีน

มออออ มออออ กูร้องมอมอเพราะกูเป็นควาย โดนทำร้ายร่างกายมา ละคนคุยก็อารมณ์เสียอยู่เลยด่าซ้ำเติมกู ทางเหตุผลรู้ตัวว่าควรถอย แต่เสือกไปง้อเขา กดตัวเองให้ต่ำลงเพื่อให้เขาพอใจและให้อภัยที่ทำเขาหงุดหงิด โง่สัส แต่จะเปลี่ยนตัวเองไหม ก็ไม่ ดีนะที่กูไม่ไปปรึกษาเพื่อน ไม่งั้นเพื่อนต้องเกลียดขี้หน้าคนโง่อย่างกูแน่ๆ เฮ้อ

>>118 ขยายความเพิ่ม โดนคนอื่นทำร้ายร่างกายมา ไประบายกับคนคุย คนคุยก็ด่าซ้ำเติม

>>116 แล้วความเหี้ยกว่านั้นยังมีอีก ไอบ้านหลังที่สองที่ใกล้จะผ่อนหมดก็ให้ญาติตัวเองมาอยู่แบบฟรีๆ เท่ากับว่า บังคับให้กูซื้อบ้านแล้วแบกหนี้ไปอีก 30 ปี ส่วนญาติตัวเองก็ให้อยู่ฟรีไป คนแบบนี้มันควรเรียกว่าคนเหี้ยไม่ใช่แม่กู

พวกคนสวยที่บ่นว่าแย่จัง มีแต่คนอิจฉา มีแต่คนแซะ ถ้าให้พรวิเศษ ให้สามารถกลายเป็นคนหน้าตาธรรมดาได้ พวกนี้จะรับพรไหมว่ะ55

>>121 น่าเวทนามึงนะ ในหัววนแต่เรื่องแบบนี้ จิตใจยังสกปรกอีก

แก่ตัวไปคนสวยก็คนธรรมดา สักอายุประมาณ 25 ก็ไม่น่า
เยแล้ว ความอวดดี จะหายไปเอง เพราะไม่มีคนอวยแล้ว

>>121 พรวิเศษมันจะเริ่มทำงานตอน 30-40 ขึ้นไป ถ้ายังสวย มั่นหน้า มั่นใจ เฟี๊ยช เก่ง เวิ๊คกิ้งวูแม่น เริ่ด ปัง พวกนี้ส่วนใหญ่ก็จะเหียดแห้ง อยู่คนเดียวไปจนแก่ ทั้งๆที่สามารถมีครอบครัวมีความสุขได้ตั้งแต่ตอนสาวๆแท้

กูหมายถึง พวกคนสวยที่บอกว่าการเป็นคนสวยก็ไม่ดีเสมอไปนะคะ มีคนอิจฉา มีคนพูดแซะ หาว่าใช้แต่หน้าตา บลาๆ ถ้าการเป็นคนสวยมันมีเรื่องทุกข์ขนาดนั้น กูอยากขอมอบพรวิเศษให้กลายเป็นหน้าตาธรรมดา ณ บัดนี้ คิดว่าเขาจะยอมแลกความสวยเพื่อมาเป็นคนหน้าตาธรรมดาไหม555 แหม ไอเรื่องที่คนสวยบ่น ใช่ว่าคนธรรมดาจะไม่เจอ แต่คนธรรมดาไม่ได้โอกาศบางอย่างที่คนสวยได้แน่ๆอ่ะ

มีครอบครัว=มีความสุข กร๊ากกกกกกกกก55555555555555555555555555 สมัยไหนแล้วยังมีความเชื่อแบบนี้อยู่อีกเหรอ

พ่อมีเมียใหม่อายุน้อยกว่ากู (กู 25, พ่อประมาณ 50, เมียใหม่พ่อ 24)
ทีแรกกูก็ไม่อะไร จะมีก็เรื่องของเขา ตามประสาคนแก่มีตังค์ร่างกายยังเฮลตี้ แต่มันเริ่มประหลาดที่เขาอยากให้กูเคารพเมียใหม่คนนี้เป็นแม่เลี้ยง
นั่นแปลว่าต้องไหว้ ต้องอยู่ในโอวาท เคารพเขาในระดับเดียวกับพ่อ
อีเมียใหม่นี่ก็เบียว พยายามแสดงความเป็นแม่ พยายามสั่งสอนกูนู่นนี่นั่น เรียกกูน้องๆตลอด
กูก็ไม่ได้ต่อต้านอะไรขนาดนั้นหรอกนะ แต่ก็ไม่ได้สบายใจ 100% อธิบายไม่ถูก 555

>>127 ดูทรงแล้วถ้าอยู่บ้านเดียวกันอีกไม่นานต้องมีประเด็นแน่ๆ

>>127 บอกไปไม่ได้เบ่งออกมา ไม่ได้ให้เงินใช้ อย่าทำตัวเป็นแม่บังเกิดเกล้า

>>129 ประเด็นคือกุค่อนข้างกลัวพ่อ เลยไม่กล้าว่าอะไรเขาด้วย 555

>>127 เมียใหม่ไปเป่าหูพ่อมึงว่าอยากให้มึงเคารพป่าววะ อยู่ๆมาแนวเดียวกันขนาดนี้

กูเพิ่งซื้อเสื้อ FEAR OF GOD Collection ใหม่มา
ละแฟนกูเช็ดคราบที่รองเท้าเอามาป้ายเสื้อกู

กูเลยบอกป้ายทำไม ดูสิ เลอะป็นคราบเลยเพิ่งซื้อมา
แล้วแฟนก็งอนกู คือกูผิดอะไรวะ เสื้อตัวเกือบหมื่น อยู่ๆเช็ดคราบที่รองเท้ามาป้ายเสื้อกู

>>130 งั้นก็อยู่ที่มึงละที่ต้องเคลียร์กับพ่อ หมาถ้าเจ้าของไม่ให้ท้ายมันไม่กล้ากัดคนอื่นหรอก

กูขอระบายเรื่องชีวิตงงๆของกูหน่อย ช่วงนี้กูรู้สึกแย่เก็บกดไม่ได้พูดกับใครมานานมากๆละ

คือปีนี้กูอายุ20ละ เมื่อเดือนสองเดือนที่ผ่านมามันครบรอบ1ปีที่กูหมกตัวอยู่บ้านไม่ทำห่าอะไรอะไรไปเลยเต็มๆ1ปี แล้วแม่งทำให้สุขภาพจิตกูแย่ลงมากๆเพราะประเด็นหลักๆคือกูแทบไม่ได้คุยกับใครเลย+ต้องเกาะพ่อแม่กินโดยสูญเปล่าแบบไม่ได้ทำงานหาเงินอะไรมาให้ที่บ้านกินสักแดงเดียว
คือกูเรียนมหาลัยอยู่นะ แต่เป็นม.เปิดซึ่งมันไม่จำเป็นต้องเข้าเรียนออนไลน์ก็ได้ เอาจริงแม่งแทบไม่มีเรียนสดด้วยซ้ำ ส่วนมากก็โยนๆบรรยายให้นศ.ไปดูย้อนหลังเอาเอง แล้วกูก็... เออ กูไม่เคยดูเหี้ยอะไรในนั้นเลย กูนั่งๆนอนๆแดกเงินพ่อแม่รอวันสอบทุกวิชา ตอนแรกก็กูชิวๆ ไม่คิดไรมากเพราะกูทำอะไรให้เขาไม่ได้ไปมากกว่านี้แล้ว ตอนเรียนมัธยมกูก็แค่เรียน งานกูมีแค่นั้น อาจจะรู้สึกแย่ขึ้นมาหน่อยเพราะพอขึ้นมหาลัยกูต้องอยู่บ้านทั้งวันดูพ่อกลับมาจากทำงานทั้งๆที่ตัวเองยังนอนเล่นเกมสบายใจเฉิบ(คือตอนเรียนประถม-มัธยมกูไม่ต้องมาเจอภาพนี้ตรงๆไง)​ แต่ไอ้เหี้ย ตอนท้ายเทอม2กูไปไม่รอดว่ะมึง กูเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองอ่านไอ้คณะเหี้ยนี่ไม่เข้าใจเลย กูท้อกับการเขียนวินิจฉัยกฎหมายเหี้ยๆ แต่ที่กูเกลียดกว่าคือการรู้ตัวเองไม่เคยพยายามเหี้ยอะไรมาตลอดอยู่แล้วถึงออกมาเป็นแบบนี้ กูทำได้ทุกวิชาแต่ตกวิชาหลักที่มันต้องใช้ความรู้ความเข้าใจลึกๆหน่อยระดับคนเรียนสายเฉพาะจริงๆ เอาง่ายๆคือวิชาอื่นกูพึ่งบารมีเก่ากูที่พอจะศึกษาอะไรแบบตื้นๆมาเยอะเลยไม่ผ่านวิชาที่แม่งลงลึก
กูเครียดมาก ตั้งแต่สอบท้ายเทอมผ่านไปกูไม่เคยได้นอนหลับอย่างมีความสุขได้เต็มอาทิตย์สักครั้งเลย กูรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเกินกว่าที่จะนอนแดกเงินพ่อแม่แบบนี้ กูคิดว่าอย่างน้อยถ้าหาเงินมาชดใช้ส่วนที่กูกินอยู่ทุกวันนี้ได้กูคงรู้สึกผิดน้อยลงไปบ้าง แต่ก็ทำไม่ได้เลย... บ้านกูมีค่อนข้างมีปัญหาเรื่องเงินในระดับนึง(แต่ไม่มาก หนี้ทั้งหมดไม่ถึงครึ่งแสนด้วยซ้ำำ)​ แต่พ่อกูเลี้ยงกูดีเกินไป กูหน้าตาดูโง่ดูหลอกง่ายไม่น่าเข้าสังคมได้ด้วยพ่อกูเลยไม่เคยพูดเรื่องที่จะให้กูออกไปทำงานเลย กูเคยเยปๆบอกพ่ออ้อมๆแต่เขาก็ดูห่วงกูมาก ซึ่งมันก็จริง กูไม่เคยกลัวเหนื่อยกลัวงานหนัก กูไม่กลัวคน แต่ไอ้เหี้ย กูกลัวทำของเขาพัง5555 คือกูเป็นคนที่ปรับตัวได้เร็วแล้วก็ไม่มีปัญหาทางจิตใจกับการทำงานอะไรเลยนะ แต่กูเซ่อ กูควาย กูทำเหี้ยอะไรก็ไม่รอบคอบ กูเลยกลัวการทำงานเหมือนกัน เพราะงั้นกูเลยลองหาวิธีหาเงินทางอื่นดูคือการใช้ความสามารถจิปาถะของกูขายงานคนอื่น แบบเย็บตุ๊กตาcustomขายพวกกลุ่มที่มีลูกค้าเงินหนา ตอนนั้นพอได้เงินกินหนมมาบ้างแต่กูรู้สึกแปลกๆว่ะ กูรู้สึกว่ากูทำชิ้นงานได้ไม่ดีพอ เพราะตอนกูรับออเดอร์ล็อตแรกไปรอบสองรอบสามก็แทบไม่มีคนจ้างเลย(รอบ3ไม่มีใครจ้างกูแล้ว555)​ กูเลยเปลี่ยนอีก อ่ะ มาวาดรูปขาย อันนี้ทุเรศตัวเองมาก ตั้งราคาถูกเป็นขี้ก็ไม่มีคนจ้าง จนกูเริ่มท้อกับชีวิตตัวเองเหี้ยๆละ ทำห่าอะไรก็ไม่ได้ ผ่านมา3-4ดือนกูก็ยังคงคิดวนไปวนมาว่ากูควรตายดีไหม กูไม่อยากตายอ่ะ แต่กูคิดว่าถ้ากูตายไปตอนนี้แค่จ่ายค่างานศพก้อนเดียวน่าจะคุ้มกว่าให้พ่อเลี้ยงกูต่อไปอีกสักปีแน่ๆ อันนี้ไม่มุกนะ กูคิดงี้จริงๆ กูถึงขั้นลองหาข้อมูลเรื่องการจัดงานศพ ดูประกัน ดูนู่นนี่นั่นแล้วเอาเทียบกับเงินที่ที่บ้านต้องใช้กับกูล่วงหน้าสัก1-2ปี กูจริงจังมาก กูรู้ว่ามันดูโง่และกูคงไม่คิดไปตายจริงแน่ๆแต่กูก็คิดเรื่องนี้ทุกครั้งเวลาที่อยู่ๆก็ซึมทำไมไม่รู้ กูซึมง่ายมากเลยด้วยหลายเดือนมานี้ ด้วยความที่กูโดนโควิดเล่นงานจนไม่เคยไปมหาลัยไปรู้จักคนใหม่ๆมาเป็นปีอ่ะ เหลือเพื่อนที่คุยเรื่องสัพเพเหระได้จริงๆแค่คนเดียว แล้วแม่งดูยุ่งกับการเรียนจัดๆจนกูไม่กล้าทักไปอ่ะ เพื่อนออนไลน์กูก็มีอยู่2คน ไม่กล้าคุยเรื่องแย่ๆกับมันอีก กูอายที่จะต้องเล่าให้คนที่รู้จักกันว่ากูแอบพ่อแม่ดรอปเรียนทั้งที่อยู่บ้านเดียวกับเขา อายที่จะต้องเล่าชีวิตควายๆแล้วงอแงใส่คนที่เขาเคยมองว่ากูเป็นคนที่ดูเอนจอยกับชีวิตจนดูมีเรื่องอะไรให้แคร์แบบนี้อ่ะ กูเคยลองหาเพื่อนในอินเทอร์เน็ตแต่กูก็ไม่รู้จะทำความรู้จักกับใครในเน็ตอย่างไง กูอยากมีเพื่อนใหม่ อยากมีใครสักคนที่กูเล่าให้เขาฟังได้ว่ากูมันเหี้ยขนาดไหน กับคนเก่าๆกูไปไกลเกินกว่าจะกล้าฟูมฟายใส่มันแล้ว กูอยากมีเพื่อนใหม่แล้วเปิดตัวให้เขารู้ตั้งแต่แรกว่ากูมันไอ้ขี้แพ้ กูทะลึ่งหน้าไปเรียนกฎหมายแล้วแอบดรอป กูมันทำเหี้ยไรก็หาเงินไม่ได้สักอย่าง กูรู้สึกแย่ว่ะ อึดอัดชิบหายที่พูดกับใครไม่ออกแบบนี้ ถึงทุกคนจะรู้ว่าชีวิตกูก็ไม่ได้ดีอะไรมากแต่ไม่มีใครรู้ว่ากูทำชีวิตตัวเองเหี้ยเองแบบนี้ไง กูเหนื่อยที่จะอยู่คนเดียวแล้วอ่ะ กูอยากหาเพื่อนที่จะยื่นทิชชูให้กูที่เป็นไอ้ขี้แพ้บ้าง

>>134 ขอพิมพ์ต่อหน่อย กำลังอิน
คือเอาจริงชีวิตกูแบบก็ดูวี้บดูเหมือนทรงนีทมาตั้งแต่เด็กแล้วว่ะ พอต้องมาอยู่บ้านเต็มๆทั้งปีนี่กูคิดดีกับตัวเองไม่ได้เลยจริงๆ สภาพที่กูเห็นตัวเองตอนนี้เหมือนกูเห็นไอ้พวกนีทหมกอยู่บ้านไม่ทำงานทำการที่เห็นในสื่อญี่ปุ่นอ่ะ วันๆเล่นเกม กิน นอน ทำห่าอะไรไม่รู้ เอาจริงกูเอาเงินรายวันที่พ่อให้กูไปซื้อgoods 2Dด้วยไอ้ห่า ดูแย่มาก แบบพ่อให้กูวันละร้อยกว่าไปซื้อของแดกกูนอนตีพุงสั่งข้าวให้มาส่งที่ห้องแบบไม่ต้องเมื่อยตาตุ่มออกไปแตะหญ้าซื้อของกิน พอเงินเหลือกูก็เก็บๆเอาไว้ เก็บไว้ซื้อห่าอะไรไม่รู้ไร้สาระ เมื่อปลายๆปีที่แล้วมั้งกูได้เงินมาก้อนนึงกูก็เอาไปซื้อห่าอะไรหมดก็ไม่รู้เหมือนกัน หมื่นกว่าเหลือแค่3kละตอนนี้ กูซื้อจนกูเปิดธุรกิจทำงานแฮนด์เมดได้หลายอย่างละไอ้เหี้ย แต่ขายไม่ออก55555 จนตอนนี้กูคืนสู่เหย้าเพราะเริ่มจนจริงๆจนกูต้องมาพยายามฝึกวาดรูปละ อย่างน้อยกูก็พอมีอุปกรณ์ที่ไม่ต้องซื้อใหม่ ขายได้ไม่ได้ช่างแม่ง ช่วง2-3เดือนมานี้กูคิดจะตายห่าไปทุกวันจนไม่สนอะไรอยู่ละ นอนเป็นก้อนขี้ในบ้านคนเดียวแบบเหงาๆกับแมว2ตัวจนคุยภาษามนุษย์ไม่ค่อยจะเป็นแล้ว จากที่กูเลิกคลุกอยู่วงการJPไปตั้งแต่ขึ้นม.ต้นกูก็กลับมาฟังเพลงวี้บๆอีกครั้งเพราะเนื้อเพลงแม่งดูลูซเซอร์เหมือนเห็นตัวกูเองดี นั่งปิดไฟเล่นมือถือนั่งวาดรูปในห้องมืดๆจนกว่าคนที่หาเงินให้ลูกบังเกิดเกล้าจะกลับมาแล้วค่อยลุกไปเปิดไฟ ไอ้เหี้ย กูอินกับสื่อJPมากตอนนี้ ทั้งเพลง ทั้งการ์ตูน ยิ่งกลับไปดูเหมือนจะยิ่งดูดกูเข้าไปอีกโลกที่กลับออกมายากจริงๆนะ กูลืมความรู้สึกนี้ไปนานมาก ตอนประถมกูติดเมะติดเพลงเบียวๆเพราะกูแค่เบียวตามวัย แต่ตอนนี้กูติดเพราะกูอยากหาเซฟโซนให้ตัวเอง อยากอยู่ในโลกที่กูไม่ได้ดูเป็นไอ้ขี้แพ้คนเดียว แม่งเป็นการคืนสู่เหย้าวี้บที่เจ็บปวดใจชิบหาย

แต่เอาจริงปะ ช่วงม.ต้น-ม.ปลายปีแรกๆเป็นช่วงชีวิตที่เหี้ยที่สุดของกูละ แต่ตอนนั้นถึงจะเหี้ยแต่กูก็ยังได้คุยกับคนที่รร. กูยังรู้สึกว่าตัวเองได้เชื่อมต่อกับผู้คนอื่นๆได้ตลอดแม้จะแค่คุยเรื่องสัพเพเหระหรือคุยกับคนที่ไม่สนิท แต่ที่กูสึกว่าตอนนี้ชีวิตแม่งมีผลกับสภาพจิตใจกูยิ่งกว่าคงเป็นแค่เพราะกูไม่ได้คุยกับใครเลยอ่ะ หมกอยู่บ้านคนเดียวเป็นปี รู้สึกเหี้ยมาก

พวกมึงเคยเป็นป่ะชีวิตก็ไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้นมีดีบ้างแย่บ้าง แต่ก็รู้สึกไม่พอใจกับชีวิตสุดท้ายไม่รู้ว่าเป้าหมายของชีวิตคืออะไร ไม่รู้ว่าทำงานเสร็จไปเพื่ออะไรด้วยซ้ำ

ขอบคุณที่สร้างเกมดูดพลังชีวิตมาให้กูเล่น กูจะต้องมีเงินและมีชีวิตมีสุขภาพที่ดีไปอีกนานๆกูจะได้เล่นเกมพวกนี้ได้เรื่อยๆ

>>134 เห แล้วตั้งใจเรียนให้ผ่านไม่ได้เลยเหรอวะ? อันนั้นไม่ใช่ประชด แต่เป็นประโยคคำถามนะ คือ ที่ฟังๆ มึงก็ไม่ได้เรียนเลย แล้วมึงก็ไม่ผ่านตัวหลัก
อยากรู้ว่า ถ้ามึงตั้งใจหน่อย มึงจะผ่านไหม ถ้ามันเกินความสามารถ ตั้งใจแล้วยังไม่ผ่าน ก็นั่นแหละ น่าหาทางอื่นทำเหมือนกัน
ชีวิตมึงก็ยังไม่ได้แย่มากอ่ะ คือ อย่างน้อยมึงก็พอรู้ว่าปัญหามาจากไหน แต่แม่ง เรียนจบช้าปี 2 ปีนี่เรื่องปกติป่ะวะ ถ้ามึงจบอ่ะนะ
ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็หางานทำ หางานที่เหมาะกะมึงอ่ะ ถ้ามึงซุ่มซ่ามก็หลบๆ งานที่แม่งต้องละเอียดรอบคอบไรงี้
กูก็ไม่ใช่มึง กูก็แนะนำยาก แต่แบบนี้พอมีหวังนะ 555

กูบ่นมั่ง กูติดนิสัยเป็น sunk cost fallacy เว่ย แบบเชี่ย กูลงไปเยอะละ ไม่อยากเลิก ทั้งๆ ที่ถ้าเลิกชีวิตจะดีขึ้น(แหละมั้ง)
แล้วแม่งก็จะถลำลึกไปเรื่อยๆ รู้ทั้งรู้ด้วยแล้ว แต่ก็ไม่เลิก สาดดดดดด

>>138 กูเล็งๆอยู่ว่าจะโยกไปคณะอื่นว่ะ เหมือนที่เรียนอยู่มันก็ไม่ใช่แนวกูด้วยถึงเขียนออกมาไม่เป็นรูปเป็นร่างแบบนี้ คือกูเรียนเกี่ยวกับกฎหมายอ่ะ กูจำกฎหมายที่อ่านๆไปได้นะ จำได้ค่อนข้างแม่นเลย แต่เสือกเขียนออกมาให้เป็นแพทเทิร์นตามหลักมันไม่ได้ซะงั้น ไม่ค่อยอยากฝืนไปต่อเพราะอย่างไงก็เป็นอะไรที่กูไม่ได้ชอบจริงๆมาตั้งแต่แรกละ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะเพื่อนโม่ง

ทำงานพลาดบ่อยจนขาดความมั่นใจว่าจะไปทำงานอะไรได้ละ ต้องหางานใหม่ไม่มีแรงใจเลย

เดินเจอพวกสร้อยถักเชือก/ลวดงานฝีมือ ราคาก็คือระดับนึงเลย แต่กุไม่ได้อยากได้งานถักอะ กุอยากได้หินในนั้น ลาบราเหลือบสวยถูกใจชิบหาย ถ้าขายแค่หินก็คือเสร็จกูแน่

เป็นโรคเหี้ยไร ก่อนไปหาหมอกุไม่สบายแน่ๆแบบแน่100%เลย แต่พอกำลังเดินทางไปหาหมอเสือกเกรงใจ คิดว่าคิดไปเอง ไม่ได้ป่วยไรหรอก ทั้งๆที่ก่อนหน้าก็ทั้งไข้ทั้งอ้วก แต่พอจะไปจริงๆชอบสะกิดจิตตัวเองว่าไม่ได้เป็นไรสบายดี อยู่บ้านนอนเฉยๆก็หาย ไปหาก็เกรงใจหมอเปล่าๆเพราะไม่ได้เป็นไร

>>143 เกรงใจไรวะ หมอได้เงิน ตรวจโรคทั่วไปมึงไม่เป็นไรแต่มีเงินอยากไปตรวจก็ไม่เห็นเป็นไร ควรเกรงใจเงินในกระเป๋ามากกว่า แค่ตรวจเลือดก็หลักพันละ

>>143 อย่าเกรงใจหมอมากถ้ามึงเป็นหนักแล้วรักษายากกว่าเดิมเยอะ
ถ้าไม่ใช่แบบ เป็นหวัดนิดๆ เข้ไม่ออก ตอนตี 2 อะไรงั้น
ถ้าเป็นหนักจริงไปหาหมอเหอะ

ทำไมแหวกตูดแล้วตดแบบไม่มีเสียงถึงเหม็นกว่า ตดแบบปกติที่ตูดแนบชิดแล้วทำให้มีเสียงดัง

เอาแต่กดดันกููว่าทำช้าๆๆๆๆๆ ทั้งที่กูรู้ว่าช้า กูเลยชอบอยากหักดิบตัวเองแล้วทำงานไปเรื่อยๆ พักสองวัน แต่มึงเสือกบอกว่าไง ไม่มีเวลาให้ ทำเร็วๆ แทนดิ ถุย ทำเร็วจนไม่รู้จะเร็วไงแล้ว พอกูจะเร่งความเร็วจะใช้สมาธิ เสือกมาบอก เบื่อ กูทำไง ต้องรีบหาไรประเคนให้แม่ง แล้วกูต้องทำไง กูเสียสมาธืโคตรๆ กูทำงานไม่ได้ ต้องทำงานที่ใช้สมอง ใครกันแน่ไม่เข้าใจในงานกูเลย แล้วกดกูจนกูทำงานช้าจริงๆ เพราะเครียด ืื ทำงานไม่ได้ กลายเป็นกูไม่มั่นใจ ทำไรไม่ได้เลย สัส ๅๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำไมต้องกดดันวะ

อ่านถึงโม่งบนๆ กูขอพูดอะไรได้ไหม

บางทีมึงไม่ต้องกลัวความผิดพลาดขนาดนั้น ถ้าปล่อยวางลงได้ มึงจะสบายใจขึ้น กูมีนายคนนึงเขาเคยบอกว่า บางครั้งการผิดพลาดมันเป็นการทำให้เรามีประสบการณ์มากขึ้นว่าจะแก้ไขปัญหายังไง และมันคือตัวเรียนรู้ที่ดี ถ้าเรายอมรับและหาทางรับมือกับปัญหาต่อไป แค่มันอาจจะยากที่ช่วงแรกต้องหาว่า ต้นตอคืออะไร และจะปรับปรุงที่ตรงไหน

เท่าที่กูฟังหลายคนยังเด็กเลยกลัวที่จะผิด แต่ไม่เป็นไรนะมึง ชีวิตมันมีคำตอบทั้งถูกทั้งผิดนั่นล่ะ และไม่ถูกและไม่ผิด แค่มึงจะรับมือต่อไปยังไง มันจึงต้องมีการเรียนรู้กันไป ถ้ามึงกลัวก็ไม่เป็นไรนะมึง ค่อยๆเรียนรู้การปล่อยวางก่อนไปทีละก้าว พอมึงเริ่มค่อยๆยอมรับได้ จิตใจมึงจะแกร่งขึ้นเอง

ต่ออีกนิดการเรียนรู้การปล่อยวางเบื้องต้น มึงต้องลองช่างแม่งให้เป็นนะ

เป็นคนฟังอยู่ตรงกลาง แล้วโดนพูดใส่หูทั้ง2ข้างกุจะแยกประสาทไปฟังยังไงดี แล้วคุยกันคนละเรื่องเลยไอ้เหี้ย

มึง มีใครโมโหแบบรู้สึกฟิวส์จะขาดเวลาที่เห็นคนในบ้านแดกอะไรแล้วเหลือชิ้นสุดท้ายไว้ให้คนเก็บซากปะวะ คือถ้ามึงแดกจนหมดแล้วทิ้งถุงทิ้งจานไว้ให้คนอื่นเก็บกูยังไม่โมโหนะ แต่ไอ้หา เหลือชิ้นสุดท้ายไว้ทำควยอะไร น่าเกลียดเหี้ยๆ อารมณ์แบบแดกคุกกี้ในถุงที่มีหลายชิ้นแล้วเหลือแค่ชิ้นเดียวละมัดปากถุงไว้อ่ะ แค่ชิ้นเดียวด้วยนะไอ้เหี้ย หรือแบบแดกน้ำในตู้เย็นจนแบบเหลือแค่ครึ่งอึกแต่ไม่ยอมแดกให้หมดอ่ะ มึงจะแดกหมดแล้วทิ้งซากไว้ให้เก็บกูก็จะไม่ว่าเลย แต่มึงทำแบบนี้แม่งรำคาญลูกกะตา+ทำให้กูรู้สึกสมเพชตัวเองที่ต้องหยิบของที่เหลือชิ้นเดียวเข้าปากก่อนเอาซากไปเก็บชิบหาย มันแบบหงุดหงิดอ่ะ หงุดหงิดเหี้ยๆ วันไหนที่กูลุกขึ้นมาเจอจานที่เหลือของทอดไว้แค่ชิ้นเล็กๆชิ้นเดียว ถุงขนมที่เหลือชิ้นเดียว น้ำที่เหลืออึกเดียว แล้วแม่งเป็นอะไรที่กูอยากจะกรี๊ดๆๆๆๆๆๆแบบคนบ้าออกมาทุกครั้งเลย กูเคยพูดเรื่องนี้กับเจ้าตัวแบบจริงจังว่าไอ้เหี้ย กูอยากกรี๊ดเวลาเห็นอะไรแบบนี้ มึงหยุดทำได้ไหม แล้วแม่งด่ากูโรคประสาท คือมึงเป็นคนทำผิดไหมวะไอ้ควาย??? แล้วพอปล่อยทิ้งไว้แม่งก็จะไม่มีวันมากินอีชิ้นสุดท้ายที่ตัวเองกินเหลือไว้ด้วยนะ จะปล่อยไว้จนกว่าจะมีคนมาเก็บนั่นแหละ ไอ้ควาย

มีโม่งคนไหนเจออะไรแบบกูแล้วหงุดหงิดบ้างปะวะ หรือกูประสาทแดกจริงๆ

>>151 กรี๊ดออกมาค่ะสาว

>>151 มึงไม่ประสาทแดกหรอก กรณีมึงคนในบ้านมึงก็มักง่ายเกินไป

วันนี้จะไปกินร้านประจำ ปรากฏว่าร้านปิดไปแล้ว
ถูกแทนที่ด้วยสาขาใหม่ของร้านนๆึงที่กูเคยไปกินแล้วไม่เห็นว่ามีอะไรดีเลย อาหารราคาแพง รสชาติงั้นๆ มารยาททรามตั้งแต่พนักงานยันเจ้าของร้าน
เห็นแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจที่ร้านดีๆหายไป แต่ร้านเหี้ยๆแบบนี้ดันขายดีจนมีเงินมาเปิดสาขาใหม่ในภาวะ ศก. ไม่ดีแบบนี้ได้

ขอให้พวกมึงมีความสุขจากการที่ได้ทำลายความหวังของคนๆนึงที่พยายามมาปีครึ่งนะไอ้สัด

>>151 กุพึ่งเจอมาเลยสัส 555555
แดกแกงเขียวหวานเหลือไก่ไว้ชิ้นนึงในหม้อ พ่อกุเอง

อยู่ดีๆแฟนกูถามว่า เล่น Tinder หรอ กูก็เลยตอบว่าเปล่า ทำไมอะ แฟนกูก็บอกแน่ใจหรอ
กูเลยโทรไปถามว่าใครบอกว่าเล่น แฟนบอกกูร้อนตัว

คือกูลบทินเดอร์ไปตั้งแต่กูคบกะแฟนแล้ว แต่ไม่ได้ลบบัญชี เพื่อนกูก็เคยปัดเจอกู
ตอนนี้เหมือนจะโกรธกูไปแล้ว กูควรทำไงวะ งงชิบหาย

>>157 ก็เอาให้ดูเลย แคปถ่ายวิดิโอแสดงความบริสุทธิ์ใจเลยว่าไม่ได้คุยกับใครเลยโว้ย แล้วก็อธิบายแบบมึงมาอธิบายในโม่งให้มันเข้าสมองแฟนมึง

>>158 กูบอกไปแล้วเพื่อน แต่แฟนกูบอกกูร้อนตัว แค่ถามเฉยๆว่าเล่นหรือเปล่า
กูเลยสงสัยว่ารู้ได้ไง เพราะมันเคยมีกรณีเพื่อนกูปัดมาเจอกู แต่กูไม่ได้เล่นแล้ว แค่ไม่ได้ลบบัญชี

กูเลยบอกเอา ทรศ ไปดูเลย ไม่ได้ล๊อคอยู่แล้ว เช็คได้เสมอ วันๆกูทำงาน เล่นเกม ซื้อรองเท้า ขายรองเท้า สี่อย่าง
แฟนกูก็บอก เธอจะอะไรเนี่ย แค่ถามเฉยๆ ร้อนตัวหรอ

ลูปนรกสัสๆ

>>151 กูชอบกินเหลือแบบนั้นเอง อิอิอิอิอิอิ แบบว่าตอนแรกจะเหลือให้เยอะๆแต่แบบกินไม่อิ่มรู้ตัวอีกทีอ้าวจะหมดแล้ว อ่ะเหลือให้1ชิ้น
>ไม่โดนด่าว่ากินไม่แบ่ง
>ไม่ต้องล้างจาน
>สร้างความเกลียดชังให้กับครอบครัว
สนุกดีโว้ววววววววย

>>159 ‘’ก็ต้องตกใจเหมือนร้อนตัวดิ โดนแฟนมาหาว่าเล่นทินเดอร์ มันก็ต้องเป็นห่วงเรื่องความสัมพันธ์ดิ้ แบบเราก็แคร์ความรู้สึกเธออ่ะ โว๊ะ จะให้ยังไงอ่ะ จะให้เฉยๆนึ่งๆได้เหรอ ’’
-ตอบไปงี้ออกจากลูปโดนว่าร้อนตัวได้มั้ยวะ กูจะบ้าแทน

>>161 กูตอบแบบนี้เลย ลูปนรกเหมือนเดิม 55555555

สรุปตอนนี้คือปล่อยผ่านไปละ กูโหลดทินเดอร์กลับมาลบบัญชีทิ้งแล้ว บอกแฟนแล้วว่าลบบัญชี ไม่รู้เคืองกูเล่นหรือเคืองกูจริง

>>162 ถ้าเป็นแบบนี้บ่อยๆคือ red flag

>>157 กูเกลียดสถานการณ์เหี้ยๆแบบนี้ชิบหาย อิดอก อยากตบแฟนมึงพูดจริงๆ อยู่ๆมาหาว่าคนอื่นร้อนตัวเหมือนกูทำไรผิดอ่ะ อยู่เฉยๆก็เอาปัญหามายัดเยียดให้กู อีดอกลากช้างเย็ด อีเวร

ถ้าเป็นกุ กุจะไม่แก้ตัวไรทั้งสิ้น กุจะบอกเลยว่าเคยเล่นแต่ตอนนี้ไม่ได้เล่นแล้ว ทำไมหรอ แล้วกุจะปล่อยเบลอเลย ถ้าแม่งงอนใส่กุจะไม่ง้อด้วย ถามก่อนว่าไรผิด อีห่า นิสัยเปรตๆยังอุตส่าห์มีแฟนได้

เลิกเอ๋อแดกได้แล้วนะไอ้เหี้ย

ทำไมแม่งต้องมีคนแปลกๆ โผล่มาในกลุ่มโน่นนี่นั่นที่กูอยู่ บ่อยๆ วะ
โอเค งานอดิเรกกูอาจจะคุนิดๆ แต่แม่งก็ทำตัวเป็นปกติกันได้โว้ย
ด้อมแรก มึง หยุดเพ้อเป็นแผ่นเสียงตกร่องที ไม่มีใครฟังมึงหรอก
ด้อมสอง สัส มึงอายุเยอะก็วางตัวดีๆ หน่อย จะเป็นบุคคลอันตรายต่อ เด็ก สตรี และคนชราไม่ได้
ด้อมสาม มึง หยุดพูดแทรกออกความเห็นทุกประโยคได้แล้ว มึงมีตัวตน มึงไม่ต้องพยายามขนาดนั้นก็ได้ ไม่ต้องมีส่วนร่วมกะทุกเรื่องของทุกคนก็ได้
โอเค กูโล่งขึ้นมานิดนึง

>>164 ใจเย็นเพื่อนแฟนกู
>>166 คนแปลกๆมีอยู่ทุกที่แหละมึง ล่าสุดกูก็เพิ่งเจอ 555555

ร้านอาหารที่ไม่แกะเปลือกกุ้ง คือทำไมอ่ะ อยากรู้เหตุผล
อิห่า กูอยากจะกินง่ายๆ เร็วๆ ต้องมานั่งแกะเปลือกทีละตัวก่อนจะกิน

ลึกๆก็น้อยใจที่เพื่อนเก็บเงินได้มากกว่า เพราะอยู่บ้านพ่อแม่ พ่อแม่ไปรับไปส่ง ค่ากินก็จ่ายเองเฉพาะมื้อพิเศษกับตอนไปเที่ยว ถึงกูจะเก็บมาตั้งแต่สมัยเรียนก็ยังมีน้อยกว่า เพราะต้องเอาไปใช้เป็นค่าประกันหอ เงินเดือนได้มาก็ต้องจ่ายค่าหอค่าไฟ ค่ากินค่าเดินทางจ่ายเองหมด แบ่งเก็บยังไงก็ได้ไม่เยอะเท่า แต่น้อยใจไปก็เท่านั้น ทำงานต่อไป

>>169 กูก็เป็น แต่กูด้านชาไปแล้ว บ้านจน ไม่เคยมีเงินเก็บหรือเงินซื้อของที่อยากได้ เรียนจบมาก็ต้องทำงานหาเลี้ยงที่บ้าน กับดักความจนมีอยู่จริง คนอื่นเรียนจบพ่อแม่ให้เงินเป็นแสนเป็นล้าน ใช้ชีวิตหรู ไม่ต้องทำงาน ส่วนกูโดยขอเงิน กลายเป็นเครื่องผลิตเงิน ทำงานเครียดประสาทจะแดกเพราะล้มไม่ได้ พ่อแม่รายได้น้อย เกษียณไม่มีเงินเก็บ นี่คงต้องเลี้ยงไปทั้งชีวิตไม่ได้ลืมตาอ้าปาก ขนาดจบมาทำงานเงินเดือนสูงมากๆก็ยังไม่พอใช้ เงินเดือนคนเดียวใช้ทั้งครอบครัวจะพอได้ยังไง จะเพื่อนสมัยเรียนหรือเพื่อนร่วมงานแต่ละคนสุขสบายกันหมดแล้ว เห็นแล้วอิจฉา กูเครียดจะระเบิดอยู่แล้ว ตอนเรียนก็เครียดชิบหายเพราะกลัวจบมาเงินเดือนไม่สูง พอจบมาทำงานก็ยังเครียดชิบหายอีกเพราะมันสูงไม่พอ

>>170 ไหนๆ ก็เครียดนอนไม่หลับ ขอระบายอีกหน่อย อีกเรื่องที่อึดอัดคือ เดี๋ยวนี้กระแสมีลูกเมื่อพร้อมมันดังมาก เจอทุกที่ทุกเวลา มันก็เมคเซ้น แต่เอาตามตรง มันทำให้กูรู้สึกแย่มากทุกครั้งที่เห็น รู้สึกว่ากูหรือพ่อแม่กูผิดที่ทำให้กูเกิดมา
มันเป็นความรู้สึกที่แบบ จริงอยู่ชีวิตตอนเด็กกูมันลำบาก แต่กูก็ขวนขวายเอาความสามารถของแลกแทนทุนทรัพย์ได้ป่าววะ ทำไมคนจนไม่มีทรัพย์สินถึงจะไม่มีสิทธิ์มีครอบครัว ไม่มีสิทธิ์จะยกระดับฐานะตัวเองเลยหรอ ถ้าการศึกษามันเข้าถึงและหยิบยื่นโอกาสให้เด็กทุกคนจริง ฐานะของพ่อแม่มันก็ไม่ส่งผลถึงขนาดนี้ป่าววะ

ตอนแรกเคยงงพวกที่โกรธเพราะได้ยินคำว่า"พรสวรรค์"มาก คิดว่าเขาชมมึงก็ดีแล้วนี่ แต่พอมาโดนเองจริงๆถึงได้รู้ แม่งน่าหงุดหงิดสัสที่ตัดพ้อว่าตัวเองทำอะไรก็ไม่เคยดี มึงนี่ดีจังที่มี"พรสวรรค์" พรสวรรค์พ่อง ก็เห็นอยู่ว่ากุทำมาตลอด กุฝึกมาแค่ไหน กุพยายามขนาดไหนถึงได้ทำมันได้ดี กับมึงที่ไม่พยายามทำห่าอะไรแล้วชี้หน้าคนที่เขาพยายามว่ามีพรสวรรค์นี่แม่ง น่าเกลียดสัส

>>171 เค้าไม่ได้หมายถึงคนจน เค้าหมายถึงแว๊น

>>169 รอบๆตัวกูก็มีคนแบบนั้น แต่มึงเก่งแล้วเพื่อนอย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น เอาเท่าที่เราไหวเก็บทีละนิดทีละหน่อย
ลองดูลู่ทางเพิ่มแบบพวกกองทุนอะไรงี้ อนาคตอย่างน้อยจะได้มีเงินสักก้อน

>>170 พูดแล้วเซ็ง แทนที่ลูกจะได้มีเงิน ใช้ชีวิตของตัวเอง เอาจริงนะ การปกครองประเทศเรา มันไม่เป็นรัฐสวัสดิการไง ผลกรรมเลยตกอยู่ที่ลูกหลาน ต้องทำงานเลี้ยงพ่อแม่ยามแก่ เพราะพ่อแม่ไม่มีเงินเกษียณอายุทั้งที่ทำงานในระบบมาตลอด ประเทศที่เขามีรัฐสวัสดิการดีๆ คนทำงาน พอแก่ก็มีเงินเกษียณที่พอเลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องขอลูกหลาน ทำไมกูต้องเกิดที่ปท นี้ด้วยว่ะ แม่ง

เบินคนแก่ให้เดือนบ่ะ800 กูถั่มจริง

>>176 จริงคร๊ะ ปาเทศเหี่้ยเอ้ย

ขึ้นลงไม่ว่าจะรถเมล์ สองแถว รถไฟฟ้าอ่ะ คนขึ้นมึงให้คนลงลงก่อนไอสัส ไม่ใช่จะรีบขึ้นไปอัดกันทางขึ้นจนคนลงลงไม่ได้ ขนาดบอกแล้วว่ามีคนลงยังมีหน้ามึนกันอีก

>>175 บำนาญ ราชการ ไง

>>179 ก็ต้องแย่งผีห่าเข้าไปเป็นราชการกันให้ได้อีก แถมก็ยังมีแต่รับเฉพาะเด็กฝากเด็กเส้นกันทั้งนั้นระบบบำนาญมันเลยกระจุกอยู่แค่ครอบครัวที่รับราชการและส่งต่อกันมาเป็นรุ่นๆไง ส่วนครอบครัวมนุษย์เงินเดือน ชนชั้นกลางทั่วไปต่อให้ทำงานส่งเข้าประกันสังคังทุกปีๆจนเกษียณสุดท้ายก็ได้เงินกินแค่เดือนละ 800 แหละ เลยไม่สามารถใช้จุนเจือชีวิตตัวเองได้จนต้องลำบากลูกหลานไง

>>180 ถ้าส่งประกันสังคมเกิน 180 เดือน (มั้ง จำไม่ได้) ด้วยเรทเงินเดือนสูงสุด ก็คุ้นๆ ว่าเหมือนจะได้หลักพันอยู่นะ เดือนละ 3-4000 มั้งไม่แน่ใจ แต่กว่าจะถึงวันเกษียณ เงินเท่านี้ในตอนนั้นอาจจะซื้อข้าวได้แค่จานเดียวก็ได้ พูดเป็นเล่นไป คนทำเอกชนถึงต้องวางแผนการเงินเอง พวก pvd ssf rmf ประกันออมทรัพย์ต่างๆ ถ้าใครแอดวานซ์หน่อยก็อาจจะหุ้นกู้ หุ้นปันผล แต่ปัญหาคือคนไทยบางส่วนรายได้ต่ำเกินกว่าจะแบ่งเงินไปลงทุนหรือเก็บออม อีกส่วนคือขาดความรู้ขาดการวางแผน ฝักใฝ่แต่การพนัน อบายมุข

ทำเอกชนมึงต้องออมเองน่ะ ถ้าตึงเกินไปค่อยออมไปทีละนิดก็ได้ ถ้าอายุเลข 3 ไปแล้วควรเริ่มวางได้แล้วไม่งั้นแก่ไปไม่มีแดกแน่ๆ

แต่เล็กจนโตกูก็เป็นคนที่ตื่นเต้นหนักทุกทีเวลาที่ต้องพูดพรีเซนต์หรือสัมภาษณ์ เหนื่อยนะเป็นยังงี้ จะสามสิบแล้วยังไม่หาย

กุเกลียดหัวหน้าฝ่ายขาย ไม่อยากแม้แต่จะเดินเฉียดมัน มาทำงานวันแรกกุเผลอไปสบตามันก็เลยยกมือไหว้ แต่ธรรมเนียมในการปฏิบัติงานมันต้องทักทายกันตามสคริปมันด่ากุใหญ่โตว่าหัวหน้าแผนกไม่สอนเหรอเขาไม่ยกมือไหว้กัน คือหัวหน้ากุเขายุ่งอยู่มีเวลาสอนงานนิดหน่อยพอที่กุจะตอบไอ้หัวหน้าฝ่ายได้บ้าง แต่นั่นแหละกุรู้สึกผิดที่ทำให้คนอื่นโดนด่า พอกุถามเพื่อนร่วมแผนกว่าถ้าเจอหน้ากันกับพนักงานต้องทักทายยังไงมีสเต็ปอะไรบ้าง เขาบอกค่อยเรียนรู้ไปไม่ต้องรีบวันนี้หรอก เหมือนจะปลอบใจกุนะแต่ตอนนั้นกุรู้สึกแย่มาก

>>184 โอ๋ๆมึงนะ เจอคนประสาทแดกแหละ

>>184 ไม่ยกมือไหว้เเล้วให้ทำเหรี้ยไรวะ ชูฆวยให้หรอ

>>184 ถ้าเป็นอย่างที่มึงว่าคือไอ้หัวหน้านี้เหี้ยมาก คนไหว้ยังไปด่าแทนที่จะแนะนำดีๆ

>>184 เอาจริงถ้าไม่รับวัฒนธรรมนี้น่าจะบอกกันดีๆปะวะว่าเออรับไหว้ก่อนแล้วค่อยๆบอกก็ได้ว่าที่นี่ไม่ทำแบบนี้นะ กูเคยอยู่ในองค์กรที่ไม่ไหว้เหมือนกันนะแต่เขาบอกดีๆว่าไม่ต้องทำแบบนั้นให้ยกมือทักทายแบบตะวันตกเซเฮลโหลพอ แล้วขำก็ขำๆกัน

องค์กรกูนี่แม่งโยนงานมาแผนกกูง่ายชิบหาย แค่ทำเป็นเชิญชวนมาอบรมๆโดยแผนกอื่น นั่งฟังชั่วโมงนึงแล้วแจกประกาศนียบัตร เสร็จปุ๊บ มึงได้งานของแผนกนั้นไปทำเลยจ้า ส่วนอีแผนกนั่นที่แจกงานก็มีหน้าที่แค่คอยส่งเมลล์ตามทวงการบ้าน งานสบายฮีแฉะชิบหาย

กูนี่แม่งโง่ชิบหาย มีคนน่าคบมาสนใจก็ดันไม่สนใจเขา แล้วก็ทนอยู่กับไอ้คนที่แม่งไม่ได้ให้ความสำคัญกับกูเลยจนในที่สุดกูก็ทนแม่งไม่ไหวจริงๆ

อยากหาบัดดี้คู่ชีวิตที่ชวนเรียนชวนกันหางานทําจังว้าาา รู้สึกใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียวไม่ค่อยถูก กูก็ทําได้แหละแต่ความมั่นใจตํ่า แพนิกกลัวสังคม อยากหาเพื่อนหรือแฟนมาอยู่ด้วยกันแล้วกูจะคอยดูแลอย่างดีเลย ขอให้มีเพื่อนเคียงข้าง กูเหงา กูกลัวการอยู่คนเดียวแล้วต้องทําอะไรคนเดียวในสังคม แม้กูเองจะเป็นอินโทรเวิร์ดก็ตาม แต่อยากหาใครที่คอยพึ่งพากันได้ อ่าาาาา จะเจอมั้ยนะคนที่ต้องการกูคอยซัพแล้วมาซัพกู กูเหนื่อยที่จะต้องเป็นหมาป่าเดียวดายแล้ว ทําอะไรปิดทองหลังพระ โดดเดี่ยวชิบหายคอนเนคชั่นก็ไม่มี กลัวอยู่ไม่รอดจังวะ

บ้านก็ต้องหนีออกมา เพื่อนที่มีอยู่หลักหน่วยก็แยกย้ายไปตามเส้นทางของตัวเอง กูโหวงชิบหาย ยื่นทุนไปเรียนโทต่างประเทศแต่มันรอนานมากจนกลัวว่าจะไม่ติด เจ้าหน้าที่การทูตแม่วก็ไม่ช่วยเท่าไหร่ ปรึกษาใครก็ไม่ได้ กูจะหนีจากเมืองไทยรอดมั้ยเนี่ย ถ้าชื่อหลุดจริงๆ กูต้องเตรียมฆ่าตัวตายแล้วแหละ อยู่ที่บ้านแม่งอยากจะให้กูทํางานให้ที่บ้านซึ่งกูไม่อยากทํา ไม่อนากเป็นหุ่นเชิดให้แม่อีกต่อไปแล้ว กูแทบไม่มีชีวิตเป็นของตัวเองเลย จะตายแล้วยังมาบอกว่าแบบกูตายไม่ได้แม่อุสาดทุ่มทุนเลี้ยงกูมา ลึกๆคือห่วงตอนแก่ไม่มีคนเช็ดขี้ให้ไอห่าเอ้ย กูเกลียดตัวเองที่ต้องมาเกิดในสังคมเอเชี่ยนแบบนี้ ให้กูไปหางานออกจากบ้านตอนอายุ18จะดีซะกว่าห่าน

กูหนีไปไม่ได้กูต้องตายจริงๆแล้ว แบบผูกคอตายน่าจะเซฟสุดมั้ง กลัวจังวะเหี้ย แต่กูอยู่ต่อไปก็อยู่ในนรก กูจะเป็นบ้าทุกๆวันกับปัญหาที่บ้าน
บ้านกูแม่งมันบ้าเอง ขนาดพี่เขยยังหนีไปคิดดูเพราะทนกับบ้านกูไม่ได้ กูทนกับบ้านนี้ได้คือไอเหี้ยส่งกูไปเป็นตัวประกันเป็นนักโทษเชี่ยไรกูไม่กลัวแล้ว บ้านกูแม่งแบบน่าอึดอัดจริงๆ คนนอกมาอยู่จริงๆจังๆก็คงตายแล้วสัส

>>191 Mae Shika Mukanee สุดท้ายถ้าต้องร่ำลา🎶
โปรดจงเชื่อมั่นในวันพรุ่งนี้ของเรา
แม้ว่าฉันไม่ได้อยู่ตรงนี้ หรือว่าฉันไม่ได้อยู่ข้างเธอ
แต่ต้องใช้ชีวิตคนเดียวให้ไหว
เธอกับฉันแยกกัน ไม่ได้อยู่นิรันดร์
แต่ท้องฟ้าจะคอยเชื่อมโยงเราอยู่ด้วยกัน

>>194 Just random lyrics but it kinda makes me feel relief aaaaaaaaaah Didn’t know I needed this
So tskr อริงาโต้วนะโม่ง 🥺🥹

>>193 ทำไมไม่หางานใหม่ ย้ายไปต่างจังหวัด เริ่มต้นชีวิตใหม่

>>196 โดนครอบครัวกักขังไม่ให้ไปไหน มึงคิดดูกู20กว่าแล้วยังไม่คุ้นกับจังหวัดบ้านเกิดกูเองเพราะกูไม่เคยไปไหนมาไหนเองเลยพอต้องอยู่กับครอบครัว //ตอนอยู่มหาลัยแล้วกูร่านไปเที่ยวหมดแหละ คือถ้าไปได้ก็ไปแล้วแต่กูไม่มีแม้แต่เงินทุนเลย เงินในบัญชีกูโดนครอบครัวยึดไปหมดแล้ว จะหนีออกจากบ้านกูจะไปอยู่ไหนต่อก็ไม่รู้ วันนี้กูก็เดินหนีออกจากบ้านก็คิดจะนั่งรถตู้หนีๆไปนะแต่มีเงินแค่60บาท อนาถาชิบหาย
คือบ้านกูมีธุรกิจอยู่แล้ว แล้วแม่งจะบังคับให้กูทํางานที่บ้าน คือกูเลยไม่มีโอกาสให้ไปหางานอื่นๆทําเลย ทางเดียวคือหาเรื่องไปอยู่เมืองนอกเลย
กูเคยคุยดีๆกับครอบครัวแล้วว่าขอกูไปทํางานเริ่มต้นใหม่ ตอนสมัยเรียนก็ขอทำพาร์ทไทม์แม่งไม่ให้ทํา โดนหาว่าเถียง หาว่ากูเป็นลูกอกตัญญูจะทิ้งพ่อแม่แล้วด่าแรงมากๆ ด่าเหมือนกูเลวมากเป็นฆาตกรไรงั้นเลยอ่ะ คืออยู่ไปนานๆแล้วโดนซํ้าๆทุกๆวันสติจะไม่ไหวหว่ะ กูอยู่ดีๆก็โดนด่าซักเรื่องอ่ะ แล้วก็มาบอกว่าเป็นเรื่องปกติของครอบครัวที่ต้องมีการดุด่าเพราะรักลูก นี่จะไปเรียนต่อนอกก็ยังด่าว่าเดี๋ยวกูก็ทิ้งครอบครัวหนีไปแน่ๆ แต่แม่งก็ยังเอากูไปอวดชาวบ้านทั่วว่ากูได้ไปเรียนนอก //กูสอบติดแล้วเหลือทําเรื่อง เลยเอาไปอวดทั้งๆที่ไม่รู้ว่าวีซ่าจะผ่านมั้ย ถ้าไม่ผ่านกูโดนที่บ้านซํ้าแน่ๆอ่ะ

ที่ต้องไปนอกเพราะรอบครัวกูแม่งรู้จักคนไปทั่ว มีอิทธิพลด้วยสัส สังคมก็ชื่นชอบกันเพราะตือหน้าคนอื่นเป็นคนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ชาวบ้านชาวช่องไปหมด กูเหมือนเป็นหมาหัวเน่าของบ้านอยู่แล้ว ถ้ากูหนีครอบครัวไปกูคงโดนสังคมกดดันว่ากูเป็นคนเลวอกตัญญูอ่ะ กูเก็บตัวไม่เข้าสังคมที่บ้านตอนนี้กูยังคงโดนนินทาอยู่เลยมั้งว่าไอลูกคนนี้มันแปลกๆ คือกูไม่ต้องสนใจก็ได้อ่ะแต่สุดท้ายกูอ่อนแอหว่ะ เมื่อก่อนกูเข้มเข็งกว่านี้แต่พอมาเจออะไรแบบนี้เยอะๆแล้วกูเหนื่อยกูกลายเป็นเก็บเอานู่นนี่มาคิดเล็กคิดน้อย เพราะโดนที่บ้านปั่นหัวทุกวันว่ากูมันขยะใครๆก็สมเพช จนกูระแวงคนสัสๆ
กูว่าสมองกูคงมีปัญหาด้วยตอนนี้ เป็นซึมเศร้ามั้ง ไปหาหมอเดี๋ยวก็โดนที่บ้านด่าว่าเป็นโรคจิตอีก เพราะพี่เขยกูที่หนีไปก็เป็นซึมเศร้ายังโดนบ้านกูด่าว่าเป็นบ้าเลย
ทางเดียวเท่านั้นคือเมืองนอก เห้อ

>>198 งั้นก็ไป(นอก)ซะ แต่จริงๆ มันไม่ใช่ทางออกเดียวหรอกนะ แค่มึงอาจจะยังคิดทางอื่นไม่ได้เฉยๆ

บ่นหน่อย มองจากมุมข้างนอกแม่งกูเหมือนเด็กโดนสปอยอ่ะมั้ง คือแม่งก็เลี้ยงดูใช้ทุนทรัพย์เยอะกับกู แต่บังคับให้กูทําแต่สิ่งที่กูไม่อยาก แบบบังคับให้ไปเรียนพวกความสามารถพิเศษต่างๆเพราะแม่กูชอบแต่กูไม่ชอบ แต่กูชอบกีฬาอย่างหนึ่งมากๆขอเรียนก็ยังไม่ให้เรียนเลย แล้วมาบอกว่าแบบที่บ้านลงทุนกับกูเยอะ แต่เสือกให้กูเป็นหุ่นกระบอกเชิดให้แม่งสบายใจแล้วคิดว่าตัวเองเลี้ยงลูกดี แล้วปัจจัย4มีครบพร้อมจริง แต่กูไม่ได้อะไรอื่นๆมาง่ายๆเหมือนเด็กพ่อแม่สปอยคนอื่นๆ กูไม่มีคอมส่วนตัวใช้เรียน ใช้โทรศัพท์ไอโฟน6อยู่เลย กูก็ประหยัดของกูเพราะกูก็ไม่อยากเป็นนีทใช้เงินที่บ้านสิ้นเปลือง สมัยเด็กของเล่นกูไม่เคยได้อ่ะ มีแต่เล่นของพี่ แล้วมาบอกว่าแบบที่บ้านซื้อทุกอย่างให้กู เลี้ยงดูกูอย่างดี แล้วกูยังออกไปไหนไม่ได้อีก เคยไปเซเว่นแถวบ้านยังโดนโทรมาตามด่า กูจะบ้า
เอาตรงๆนะกูอยากอยู่ครอบครัวจนๆที่เขาแคร์ความรู้สึกกู คุยกันได้เหมือนครอบครัวจริงๆมากกว่า มีอิสระได้ไปไหนมาไหนเองดีกว่า นี่กูอยู่ยังกะคอมมิวนิสต์จ๋าๆเลยไอเหี้ย กินนอนทํางานเป็นหุ่นยนต์มีแค่ปัจจัย4แล้วไม่ได้ออกไปไหนไม่มีเงิน กูเหมือนมาโรลเพลย์เป็นใครไม่รู้ ทุกอย่างที่กูทําอยู่ในฐานะลูกคือเฟคหมด จนช่วงนี้คือกูเริ่มไม่ไหวมากๆแล้ว กูเลิกเฟคออกมาคุยตรงๆ แม่งก็บอกว่ากูพูดแบบนี้ทําให้พ่อแม่เสียใจ แคร์ความรู้สึกของพ่อแม่บ้างมั้ย กูมีแต่ด่าพ่อด่าแม่ทั้งวันไม่ละอายใจที่ถูกเลี้ยงดูมาเหรอ เงี๊ยะคือคุยด้วยเหตุผลก็ไม่ได้ กูต้องประจบประแจงพ่อแม่เท่านั้นเลยชีวิตกู
นี่ยังไม่รวมนิสัยเลวๆของแม่งอีกนะ ที่กูทนไม่ได้คือแม่งชอบคุยนินทาคนอื่นว่ากาก คิดว่าตัวเองเจ๋ง อีโก้สูงกันทั้งบ้าน เป็นโรคหลงตัวเองสุดๆ วันๆก็เอาแต่พูดถึงความดีความงามตัวเองแล้วก็มาด่ากูว่ากูไม่ได้เท่าแม่ง

ถ้าไม่ได้ไป กูแนะนำว่าทำงานทีาบ้านซักปีสองปี ระหว่างนี้มึงต้องทำตัวดีๆ ครอบครัวทำอะไรมึงต้องเห็นด้วยหมด พยายามเนียนพาตัวเองไปดูแลเรื่องค่าใช้จ่าย เก็บเล็กขโมยน้อยพวกส่วนต่างไรงี้ ให้มันไว้ใจมึงมากพอ รอจังหวะมีเงินตั้งตัวแล้วหนีเลย

สู้ๆเพื่อนโม่ง กูผ่านมาแล้ว

>>199 ใช่ มันก็ต้องมีทางอื่นแหละ ตอนนี้กูคิดไม่ออกอยู่ กูจบสายที่หางานยากด้วย เรียกว่าเพื่อนแม่งไปทํางานไม่ตรงสายกันหมด กูหางานอื่นๆที่เป็นไปได้อยู่ด้วย สกิลกูมีแค่ภาษาเลย แบบงานบนเรืองี้น่าจะพอไหวแต่ก็ต้องมีประสบการณ์ทําโรงแรม4-5ดาวมาด้วย ก็ต้องดูๆกันต่อไปว่ากูจะดีลกับที่บ้านได้มั้ย
แต่ถ้าตอนนั้นถ้ากูไม่ไหวจริงๆกูขอหนีตายดีกว่า
แม่งถ้ากูตายจะคิดว่ากูตายประชดแม่งป่าววะ ป่าวไอเหี้ยกูตายเพราะตัวกูเอง กูตายเพราะกูอยากหนีกูจะได้พ้นทุกข์

>>201 2 ปีสินะ น่าสนหาทุนก่อนแล้วค่อยหนี กูติดเรื่องทุนในการเริ่มต้นใหม่เนี่ยแหละ ขอบคุณนะโม่ง

>>201 ++++

ขอระบายหน่อย เรื่องนี้ติดอยู่ในหัวกู2ปีกว่าแล้วแต่เอาออกไม่ได้สักที ไหนๆกูก็มาเป็นชาวโม่งแล้วขอบ่นในนี้ด้วยละกัน
คือมึง เมื่อ2ปีก่อนกูเคยโดนคนที่กูไม่ได้รู้จักมักจี่ในทวิตเตอร์ฉอดกูเป็นเธรดๆเพราะแม่งบอกว่ากูเอาเรื่องเหี้ยๆในโม่งไปพูดข้างนอกอ่ะ คือตอนนั้นกูเจอโพสต์​dark memeเหี้ยๆแบบตัวละครเยศพอีกคนนึงในกลุ่มเฟสบุ๊กที่เป็นกลุ่มสาธารณะแล้วแม่งแบบขำเหี้ยๆอ่ะ กูเลยเอาไปทวีตประมาณว่าไอ้เหี้ย แม่ง5555 คิดได้ไงวะ555 ทึเงดมาก555 อะไรประมาณนี้ตามประสาแบบเจออะไรครินจ์ๆแต่ชอบลงหน้าทวีตตัวเองอ่ะ ละมีคนนึงที่ฟอลกูอยู่แม่งไปเห็นทวีตนั้นละก็อันฟอลกูไปพร้อมกับด่ากูเป็นเธรดเฉยเลย ไม่ยาวมากแต่คือกูงงเหี้ยๆ นางบอกกูเอาเรื่องในโม่งมาพูดในที่สาธารณะ บลาๆอะไรสักอย่าง ตอนนั้นกูแบบสะเทือนใจมาก คืออะไรวะ ทำไมกูถึงต้องโดนใครไม่รู้ฉอดกูทั้งที่กูพูดในที่ของตัวเองด้วย ถ้าจะด่ามึงช่วยบล็อกๆกูไปให้กูไม่ต้องไปเห็นไปเห็นคำพูดมึงไม่ได้เหรอ แล้วตอนนั้นกูไม่รู้จักโม่งด้วย​ซ้ำำ โม่งคือกลุ่มปิดบนเฟสบุ๊กเหรอ? เรื่องที่กูเอามาพูดก็มาจากกลุ่มเฟสสาธารณะสมาชิกครึ่งค่อนหมื่น ทำไมกูต้องมาเจออะไรแบบนี้ทั้งที่กูก็แค่ขำกับอะไรที่มันดูครินจ์ดูไม่ดีในสายตาคนอื่นในที่ของตัวเองด้วยวะ เราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำแล้วทำไมต้องมาพูดกันแบบนี้วะ

จนมาถึงตอนนี้กูรู้จักโม่งแล้ว โม่งที่กูเคยโดนใครไม่รู้คิดว่ากูเอาอะไรครินจ์ๆในนี้ไปพูดข้างนอกแล้วมาด่ากู คือไม่รู้ทำไมกูจะต้องจำไอ้เรื่องนี้ติดหัวแล้วรู้สึกแย่มาถึงตอนนี้ด้วย แต่แบบมึงงง กูแทบไม่เคยโดนใครที่ไหนก็ไม่รู้ด่ากูนินทากูมาก่อนเลยอ่ะ ถ้ามีก็มีแต่เรื่องที่กูผิดจริง แต่อันนี้คือเรื่องห่าอะไรไม่รู้ กูโดนใครไม่รู้ด่าเพราะอะไรไม่รู้ แล้วมันเป็นครั้งแรกๆในชีวิตกูเลยด้วยที่เจออะไรแบบนี้ คือบางเรื่องคนพูดมันอาจจะไม่จำำ แต่คนฟังมันจำไม่ลืมจริงๆนะมึง 2ปีแล้วกูยังรู้สึกแย่กับเรื่องนี้ไม่หายอ่ะ ทำไมไม่รู้เหมือนกันทั้งที่กูไม่ได้ผิดอะไรเลยแท้ๆ ถ้าคนที่เคยฉอดกูในทวิตยังเล่นโม่งอยู่ละมาเจอกู อยากจะบอกว่ามึงแม่งใจร้ายมากอ่ะ คำพูดที่มึงอาจจะพูดแค่เพราะโมโหที่กูขำตัวละครที่มึงชอบในบริบทครินจ์ในพื้นที่ส่วนตัวของกูมันทำให้กูมีความทรงจำแย่ๆที่ลบไม่หายมาจนถึงวันนี้เลย โคตรใจร้าย

จริงๆในทวิตก็มีใครไม่รู้ที่บ่นกูแค่เพราะกูรัวบ่นชีวิตตัวเองในทวิตกูเองอีกเหมือนกัน ไม่รู้คนในทวิตเป็นไรนักหนาถึงทำไรไม่คิดถึงคนอื่นเลย 2-3คนได้มั้งที่ฟอลกูละก็อันฟอลพร้อมบ่นในทวิตตัวเองว่ากูพูดมากอ่ะ เคยเจอคนบอกว่ามันไม่ได้อยากรู้ชีวิตกูด้วย อ้าววว ละฟอลเพื่อ?? ไม่ชอบกูก็อันฟอลไปเงียบๆหรือบล็อกไปเลยดิวะกูจะได้ไม่ต้องมาเห็นข้อความแย่ๆแบบนั้นบนไทม์ไลน์กู คิดว่าบ่นในทวิตตัวเองแล้วกูจะไม่เห็นเหรอ คือฟอลกันอยู่ไงงง ฟอลอยู่กูเห็นโว้ยยย ก่อนด่าบล็อกกูไปเลยยย บล็อกไปปปป
ไอ้เหี้ย เทียบกันแล้วโม่งแม่งสงบสุขชิบหาย

>>205 คือกูเป็นคนที่ค่อนข้างโทษตัวเองเก่งด้วย ที่เรื่องนี้มันติดในหัวกูมานานขนาดนี้เพราะส่วนนึงกูคิดว่ากูมีส่วนผิดด้วยแหละ แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ผิดอ่ะ ที่ก็ที่กู เรื่องที่กูเอามาพูดมันก็อยู่ในกลุ่มสาธารณะสมาชิกเกือบหลักหมื่น กูไม่ได้เอาชื่อใคร เอาใครมาพาดพิงด้วยซ้ำำ กูแค่ขำอะไรครินจ์ๆเกี่ยวกับตัวละคร2Dแล้วเอามาบอกว่าขำลอยๆบนแพลต์ฟอร์มอื่นเฉยๆปะ แต่กูก็กลัวว่าหรือจริงๆกูจะผิดเพราะการเอาเรื่องจากแพลตฟอร์มนึงมาพูดในอีกแพลตฟอร์มนึงมันเป็นอะไรที่ไม่ควรวะ? หรือกูจะผิดที่ไม่ควรโพสต์ว่าขำอะไรที่เป็นเรื่องเหี้ยๆบนพื้นที่ส่วนตัวกูเพราะบางคนเขาจะผ่านมาเห็นแล้วทริกเกอร์วะ? แต่กูจะไปตรัสรู้ได้ไงอ่ะว่าใครรับอะไรไม่ได้บ้าง ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวด้วยซ้ำกูจะรู้ได้ไง หรือกูผิดจริงๆวะ? ไอ้เหี้ย กูผิดปะวะ เนี่ย มันคิดแบบนี้วนไปมาในหัวจนกูเอาเรื่องนี้ออกจากหัวไม่ได้สักทีเพราะกูคิดว่ากูผิดแต่ก็อาจจะไม่ผิดอ่ะ แม่งกี่ปีกูถึงจะลืมได้วะ

>>205 คืออย่างนี้นะมึง
1 โม่งเป็นศัตรูทั่วโลกอินเตอร์เน็ตมาแต่นานละ ทั้งเฟส ทั้งพันธิป ทั้งทวิต คือแม่งจะมีคนเอ๋อๆมาเข้าใจว่าการที่โพสต์อะไรครินจ์ต้องมาจากโม่งแน่ๆ แต่จริงๆเดี๋ยวนี้Dark meme edgyไรเหนี่ยแม่งเป็นกลุ่มตามเฟสซะส่วนใหญ่มากกว่า กูว่าไอทวิตคนนั้นแม่งเข้าใจผิดแล้วมาเอ๋อschizoยาวๆเอง มึงอ่ะไม่ผิดเว้ย ไม่มีใครบ้ามาตั้งกฎห้ามเอาโม่งไปโพสต์นู่นนี่หรอก แม่งมั่ว
2 นั่นคือสันดานชาวทวิตเบียวๆ แบบในชีวิตไม่มีใครคุยแม่งเลยเก็บเรื่องเล็กเรื่องน้อยมาเขียนยาวเป็นเธรดมโน โดนกันหมดหล่ะแล้วทุกประเทศด้วยสัส กูก็โดนรีทวิตเอากูไปด่าต่อตั้งหลายครั้งเป็นเรื่องปกติ แม่งป๊อดสัสชอบรีทวิตไปด่าหน้าทวิตตัวเองไม่กล้าด่าตรงๆ แล้วไปพูดเองเออเองมั่วซั่วอีก ปกติของเด็กเห่อหมอยทวิต ปล่อยแม่งบ้าไปเถอะ
เพิ่มเติมเมื่อก่อนโม่งมันToxicจริงๆแหละ เอาไว้นินทาคนในวงการ หลายๆคนก็คงมีภาพจํากับดราม่าเลเยอร์ยุคนั้นๆจนเกลียดโม่งไปเลย ในช่วงนั้นแบบต้องแอบๆกันเบ่นโม่งไม่ให้โม่งแตก แต่ก็อย่างที่มึงว่าถ้ามาคุยจริงๆเดี๋ยวนี้คุยรู้เรื่องกันกว่าเยอะ ไม่ค่อยมีดราม่าแล้ว เพราะความประสาทแดกไปอยู่พวกเรื่องการเมืองมากกกว่า แบบกลุ่มเฟสvsเฟมทวิตงี้

>>206 คือมึงก็ไม่ได้เอาไปโพสต์ใส่หน้ามันหนิ โพสต์ในพื้นที่ตัวเองก็ถูกแล้ว มึงแค่เอาภาพมาแชร์ งั้นไอคนวาดนี่ไม่บาปยึ่งกว่านี่เหรอ55555 กูสายวาดแนวนี้เองแหละกูมองว่ากูทําเพื่อคนในคอมมูนิตี้กูเสพกันเอง กูไม่ได้ไปรบกวนใคร ไม่ได้ทำให้ใครเกิดความเสียหาย ไม่ผิดกฎหมาย แค่นี้ก็พอแล้วโว้ย
มึงก็อยู่ในกรอบสิทธิของมึงทําไม่ผิดอยู่แล้ว แต่แม่งเอามึงมาเผ่าด่าคือเสือกไม่เข้าเรื่องกว่าเปล่า ถ้าไม่ชอบก็แค่อันฟอลหรือมาเตือนหลังไมค์ก็ได้ กูว่าอีกว่าฝ่ายมากกว่านะที่ไม่มีมารยาท

ลูกหนี้หลายๆคนพอใจดีไม่คิดดอกแม่งก็ไม่พยายามที่จะคืนเลยย ไม่นึกตอนที่มันจ่ายค่าหมวกกันน็อก100ละ30 เอาล่ะพอละ พอเลย

กูรู้สึกเหมือนเพื่อนกูดูรำคาญกูแปลกๆ จากกลุ่มที่เป็นเซฟโซนกุกลายเป็นกลุ่มที่กุอึดอัดเวลาอยู่ด้วยไปละ กลัวรู้สึกผิดใจกัน แต่ถ้ากุไม่มีเพื่อนกลุ่มนี้กุก็ไม่มีใครแล้ว จริงๆ มันอาจจะไม่มีอะไร แค่กุเมนส์มาแล้วนอยด์เฉยๆ ก็ได้

>>208 >>207 ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง ตอนนี้กูเลิกเล่นทวิตไปละ ปวดหัว มีแต่ใครก็ไม่รู้กล้าที่จะสอนคนอื่นไปทั่ว เหนื่อย ถ้าจะอยู่แพลตฟอร์มบนดินกูกลับเฟสบุ๊คดีกว่า ถึงแอพจะชอบพัฒนาไปในทางเหี้ยๆแต่ก็เลือกความไพรเวทได้สะดวกดี ไม่ต้องมาเสี่ยงเจออะไรแปลกๆในวันซวยๆ เห้อ

>>211 กุเคยเจอแม้งมาประสาทแดรกใส่เรื่องห่าไรสักอย่างที่กุทวีตขำๆนี่แหละตอนแรกกุนึกว่าแม่งแกล้งบ้าเอาฮาอยากสนิทกับกุป่าววะ ไอ้สรัส แม่งบ้าจริงดูทรงแล้วพวกเด็กมอต้นมอปลายหิกระทิแน่ ๆ กุเลยส่งคลิปตอนชักว้าวนํ้าแตกไปให้แม่งดูใน dm สัสเท่านั้นละ ทัวร์ลงกุเลย แม่งเรียกพวกมาประจานกุไอสัสส กุเลยส่งคลิปกุชักว้าวไปให้พวกแม่งดูทุกตัวเลยสัส 788 กองดวงหยั่ย ๆ
ถ้ามุงชอบพวก dark memeพวกนี้ ซํ้าศพ เย้ดศพ เล่นแม่งทุกอย่างเหรี้ย ๆ ในจักรวาล แนะนำเพจคอนเทนต์คุณภาพเลยเพื่อน เพจเดียวกับที่แม่งปั้น ใ จ เ ก เ ร พรี่หลาม พรี่คาซึยะ สกายเน็ตนั่นแหละ

>>212 มึงก็เบียวๆพอกับเห่อหมอยเลย โตได้แล้วโม่ง… แล้วคอนเทนคุณภาพแม่งNormieชห มันมีกลุ่มในเฟสที่ลึกกว่านี้อีกมึงเหมือน4chanเหี้ยๆ คุณภาพแม่งเล่นแต่มีมซํ้าๆ ถามจริงฮาเหรอวะ

>>213 4chan แม้งก็พวกเอ๋อสวะคุ normie พอกันอะ มุงจะเอามาขิงทำเหรี้ยไรเอ๋อสัส เอ๋อทั้งพวกคุณภาพทั้ง พวกอานน ทั้งพวก 4chanอ่ะควา ย

รำคาญพวกชอบขัดขาคนอื่น แค่กูจะไปเปิดธุรกิจร้านอาหาร เงินก็เงินกู เสือกไรด้วย ขวางกูจังว่ามันงั้นงี้ กูมีเงิน กูมองอะไรคุ้มกูก็เอา มึงทำไม่ได้ก็เรื่องมึงจ้า อย่าเอาความคิดตัวเองมายัดเยียดใส่คนอื่น ไม่ชอบ

ทำไมผู้หญิงที่ทำงานใหม่ไม่ค่อยสอนงานกุเท่าไหร่เลยอ่ะ ยิ่งพวกระบบพื้นฐานที่กุควรจะรู้นี่ไม่สอนเลยกดอะไรตรงไหนเปิดบิลสั่งของไม่บอกเลยอ่ะซึ่งมันจำเป็นมาก แต่ถ้าพวกอะไรนิดหน่อยที่มันครูพักลักจำได้เขาจะบอก

รำคาญพวกโรคซึมเศร้าในทวิตว่ะ เรียกร้องเยอะชิบหาย พูดดีด้วยก็ไม่ได้ ด่าก็ไม่ได้ จะปล่อยให้ตายไปเลยก็ไม่ได้อีก พอจะปลอบใจก็จะรีเควสว่าปลอบใจแบบนี้ไม่ได้ ต้องแบบนี้ๆเท่านั้น ถ้าไม่ยอมทำคือมึงแค่เงี่ยนความดี แต่ไม่พยายามเข้าใจ แหม รู้จักก็ไม่รู้จักแต่รีเควสซะยิบย่อย เอาแต่ตัวเองเป็นศูนย์กลาง งั้นก็จัดการชีวิตตัวเองไปคนเดียวเหอะไอควาย น่ารำคาญ

ผญ ที่เป็นโรคซึมเศร้าเนี่ยอย่างชอบ โมเอะชะมัด not all

อยากย้ายออกไปจากบ้านไปอยู่คนเดียวมากๆ (ไม่ใช่บ้านพ่อแม่นะ) แต่ถ้าออกไปเช่าคอนโดอยู่ ก็น่าจะต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มจากปัจจุบันเดือนละ 10k ปีนึงก็แสนสอง แสนสองตรงนี้เอาเงินไปทำหน้าซื้อแบรนด์เนมปลอบประโลมใจตัวเองแทนละกัน T_T

ผมไม่ได้อยากเป็นเพื่อนคุณไง ผมอยากเป็น ผั วคุณ อยาก กระแทก เลีย tad ซดนํ้า h e e ของคุณ อยากเลียตั้งแต่หัวแม่ตีนไปยัน แค ม tad อยากจับคุณกระแทกท่าหมาทุกวัน เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน อยากจับคุณ อ๊อก ๆๆๆ ทุกเช้าตอนตื่นนอน ผมอยากเป็น ผั วคุณ คุณจะเข้าใจหรือไม่ ผมจ้องจะ เด้าท่า หมา เลีย t ad ซด นํ้า hee คุณอยู่
ผมไม่ได้อยากเป็นเพื่อนคุณ ให้ผมเป็นเพื่อนคุณทำเหรี๊ยอะไรกัน ณ
ผมอยาก อยากเป็นผัวคุณได้ไหมว้อยยย

>>218 พร้อมตายด้วยกันกับเธอป่าว

>>218 ถ้ามึงปั่นก็ถือว่าขำๆนะ แต่ถ้ามึงชอบจริงๆแม่งไม่ใช่อย่างที่คิดหรอกมึงจะดิ่งแล้วมึงก็จะป่วยตาม

>>220 นี่คือสาเหตุที่มุงไม่ได้เปงผัวเธอไง

กระทืบเฟมทวิตไม่บาป

>>224 จริง

กูจะให้พวกมึงเลือกPathชีวิตกู ฝากเนื้อฝากตัวด้วย
เรื่องมันมีอยู่ว่า กูจะไปเรียนต่างประเทศแล้วไปรู้จักคนไทยคนหนึ่งที่ไปมอเดียวกับกูคณะเดียวกับกูเลยคุยปรึกษากัน แต่สรุปแม่งเหมือนเป็นพวกไม่ได้เรื่องหว่ะ ดูเพี้ยนๆมโนฝันนู่นนี่ไปเรื่อยละ1 และคือไม่ค่อยรู้เรื่องหรือติดตามอะไร คือกูก็ไม่อยากเป็นฝ่ายโดนพึ่งพาฝ่ายเดียว ทีนี้มันมีเหตุการณ์ที่ต้องติดต่อมหาลัย แต่มีโอกาสเยอะที่แม่งจะไม่เมลไปหามหาลัยเพราะมันแม่ง1กากภาษาอังกฤษ 2กูไม่เคยเห็นมันติดต่ออะไรกับทางมหาลัยเลยที่ผ่านมา มันบอกจะติดต่อๆสุดท้ายกูถามมาให้ได้ก่อนตลอดแล้วมันก็มาฟังข่าวจากกู ครั้งนี้ก็เหมือนกันกูบอกไปเลยว่าอ่ะงั้นกูและมึงส่งไป แล้วเอามาแชร์กัน และคือมหาลัยตอบกลับมาเร็วมาก แต่มันก็ไม่ทักกูมาเลยนี่คือแสดงว่ามันได้รับเมลแล้วแต่ไม่คุยกับกู หรือแม่งยังไม่ส่งเมลแล้วยังรอข่าวจากกูแต่ไม่กล้าทักกูก่อนวะ???
กูจะให้พวกมึงเลือกกำหนดชะตากรรมกูหน่อยระหว่าง>>>
1 ติดต่อแม่งไปหน่อย :ยังไงก็ต้องเรียนที่เดียวกัน พึ่งพากันหน่อยก็ดี ในอนาคตอาจต้องช่วยเหลือกัน
2 เงียบไปแหละสัส :แม่งมันไม่ได้เรื่องอยู่แล้ว มึงคุนกับมันก็ไม่ต่างจัดการอะไรคนเดียว ค่อยทักตอนที่สำคัญๆ

>>226 ไม่มีอะไร แค่รู้สึกว่ามึงนี่คนดีนะ อย่างน้อยๆก็สูงกว่าaverageแหละ

>>226 +ข้างบนด้วย ไม่มีไรเลยนะ ถ้ามึงคิดจะทักคือมึงเป็นห่วงเขามึงก็ทักไปได้ ประมาณเออมึงได้เมลตอบกลับยัง ส่วนเพื่อนกันปกติก็ไม่ได้ทักนะ มีเรื่องที่เกี่ยวข้องกันค่อยทัก หรือถ้ามันไม่ส่งเมลไปจริง สำคัญมันด็จะทักมึงมาเองว่าได้เมลยัง เหมือนถามว่ามึงทำการบ้านมายังลอกหน่อย ไม่ใช่มึงเป็นคนดีไปถามเพื่อนลอกการบ้านเราไหม เก็ตปะ

กู>>226 เองนะ เห้ยนี่สังคมเรามันเป็นยังไงขนาดมองว่ากูเป็นคนดีเนี่ย เส้าหว่ะ กูช่วยมันเพราะผลประโยชน์เผื่อต้องพึ่งพามันล้วนๆอ่ะ ไม่ได้ห่วงมันเลย แบบหาคอนเน็คชั่นอ่ะต้องแบบติดต่อกับคนบ้างไง เคสนี้คือแค่บอกข้อมูลกูก็หวังข้อมูลมัน เป็นอะไรที่ทําได้ฟรีๆไม่เสียผลประโยชน์แล้วเผื่อลงทุนได้ผลประโยชน์คือข้อมูลของมันกลับมา
แต่ที่กูลังเลคือแล้วถ้ามันไม่ทักไปถามมหาลัยหล่ะ กูก็จะขกยุ่งกับแม่งแล้ว เพราะกูไม่ได้อะไรกลับมา อ่ะคือ
>>228 ส่วนอันนี้ดูอธิบายงงๆเอง คือกูแบบแกล้งบังคับมันว่า เอ่อมึงส่งเมลไปถามเขานะ เดี๋ยวมีอะไรเอาข้อมูลมาแชร์กัน มันก็บอกโอเค เพื่อเช็คด้วยว่ามันจะช่วยกูถามมั้ย สรุปมันไม่ทีกกลับมาแฮะ แสดงว่าไอนี่มันพึ่งพาไม่ได้? หรือกูควรขุดคุ้ยแม่งดีวะเผื่อมันได้ข้อมูลอีกอย่างมาด้วยที่กูไม่รู้

>>229 ต่อ ปกติกูคํานวนไว้แล้วว่าช่วยเหลือใคร ลงทุนเท่าไหร่ดี ถ้าเกิดกูมีข้อมูลเยอะกว่านี้กูคงแกล้งปล่อยข้อมูลไปนิดเดียวแล้วเค้นให้มันบอกข้อมูลมันบ้าง แต่นี่คือข้อมูลที่กูรับมามันมีแค่ข่าวโง่ๆอันเดียว กูไม่อยากปล่อยข้อมูลนี้ไปเลยเพราะกูอยากให้มันรู้สึกระแวงบ้าง ให้มันกระตือรือร้นเองบ้างเวลาไม่มีกูช่วย เผื่อมันจะกลับมาเป็นประโยชน์ให้กูทีหลัง แต่นี่มันหายไปเลย คือแม่งชิวไปแล้วโว้ย มันเป็นคนชิวๆจริงๆอ่ะไอนี่
ครั้งนี้กูเลยตัดสินใจmoveต่อไปของกูไม่ถูกหว่ะ จะเลือกทําอันไหนก็พอกันเพราะกูไม่รุ่เลยว่าผลที่ได้จะเป็นไง เลยเอามาถามโม่งให้เลือกหน่อยว่าเอาไงดีเล่นๆ

>>230 มึงอย่าคิดมาก555 มึงคิดวางแผนจริงมึงเลยเป็นกังวลที่เขาไม่ตอบมึงไง เรื่องเดียวทักไป แล้วแค่มันตอบกลับหรือไม่ตอบกลับเราก็ยังไปตัดสินมันไม่ได้ว่ามันได้เรื่องไหม บางคนอาจแค่ลืมงี้อะ ถ้ามึงอยากพึ่งพาก็ทักไปเลย แต่ถ้ามึงเอาตัวเองรอด ไม่ห่วงมันก็ไม่ต้องทัก มึงลองนึกขนาดเพื่อนสนิทกันมึงคิดว่าแม่งจะทักมาบอกตลอดทุกเรื่องเหรอ เออมึงเป็นแฟนกันว่าไปอย่าง

>>226 กุเคยแบบเมิงเลยวะ แต่ของกุเป็นเพศ ญ และมีแฟนแล้ว จริงๆ แถมน่ารักด้วยลูกดาราเก่า
คิดแล้วอยากย้อนเวลากลับไปคุยให้มากกว่านี้ว่ะ กุรู้สึกว่ากุใจดำมากๆ ทั้งที่เราอยู่ชะตากรรมเดียวกัน
เมิงต้องช่วยเพื่อนมนุษย์แหละถูกแล้ว ถ้าเป็นผญ น่ารักอะนะ

กู>>226 กูว่าพวกมึงเข้าใจผิดไปกันใหญ่แล้วโม่ง😭
1 กูคุยกับไอเชี่ยนี่แชร์ข้อมูลโง่ๆเพราะกูหวังว่ามันจะรู้อะไรบ้าง คือกูไปเรียนตปทแล้วเด็กไทยหลายคนแม่งงงหลายเรื่อง เพราะไปประเทศเหี้ยเลยหล่ะ ไม่ใช้ภาษาอังกฤษ ไม่มีข่าวเรืองการสมัครมหาลัยเหี้ยไรเลย มีสงครามด้วย มันเลยต้องปรึกษาหารือกันเอง กับติดต่อมหาลัย ไม่ได้อยากช่วยเพราะเป็นห่วงหรือเพราะรักมันเลยเหยดแม่Simpชิบหาย ไม่ใช่โว้ย
กูเขียนไปเขียนมาก็เพิ่งรู่ตัวเองเหมือนกัน จุดประสงค์แรกกูจะคุยกับมันแลกเปลี่ยนความคืบหน้า แต่สุดท้ายกลายเป็นเหมือนกูไปช่วยมันฝ่ายเดียว
2 กูเตรียมตัวสมัครมา1 ปีแล้ว เล่ามันเลยเหมือนกูช่วยมันเยอะ จี้ถามมันบ่อย ปีนี้กูคุยกับมันแค่4-5ครั้งเอง ไม่สนิท แต่!การคุยครั้งล่าสุดมันเป็นเรื่องที่Urgentสัสๆ มึงจะมาลืมไม่ได้ แล้วอยู่ๆมันไม่ทักกลับมา กูก็คิดแล้วว่าไอนี่มันไม่ได้เรื่องไม่สนใจข่าว หรือ แม่งที่ผ่านมาหาผลประโยชน์กูฝ่ายเดียวแล้วมีอะไรไม่บอกกูเปล่า???
3 กูอยากเทสนิสัยมันด้วย เพราะต้องไปอยู่ด้วยกัน จริงๆครั้งนี้กูก็ติดต่อเองเรื่องของกูคนเดียวก็ได้ แต่ต่อมเสือกกูอยากรู้ว่าไอนี่มันเป็นไง คือถ้าเป็นพวกไม่ได้เรื่องกูก็จะห่างๆ คือถามก็แบบถามความคืบหน้า ถ้าเป็นคนที่เป็นงานจริงๆก็จะกระตือรือร้นสนใจหน่อย แต่ไอนี่กูเทสมาละแม่งเป็นพวกไม่ได้เรื่อง? อันนี้กูก็หัวร้อนคิดไปเองก่อนด้วยมั้ง??? มึงว่าไงหล่ะโม่ง
4 กูไม่ได้กังวลเว้ย ตอนนี้กูโล่งจัดเพราะกูคุยตรงกันกับทางมหาลัยแล้ว แต่กูดูเป็นคนวางแผนเยอะเพราะเป็นระบบความคิดกูเฉยๆ แบบกูก็อารมณ์ปกติไม่เครียด หลายคนคิดว่ากูเครียดมากแต่กูแค่เป็นของกูแบบนี้ กูสบายดี กูเป็นพวกintpเฉยๆ ;;-;;
5 กูมาถามหวังให้โม่งมาตอบ 1หรือ2เฉยๆ เพราะหลายครั้งกูก็ชอบเข้ามาถามในห้องนี้แหละ แบบไอสั้สเลือกมา 1 หรือ 2 กูขกคิดเอง กับพวกเรื่องไร้สาระอ่ะมึง แต่ไม่มีใครตอบเลย เส้าหว่ะ

>>233 กุตอบเมิงแล้วไง ถ้าผญน่ารัก กู involve ถ้าเป็นผช ไปไกลตีนกู

>>234 เค๊ thx

มึง กูโม่งหญิงอายุ36 ย้ายกลับมาอยู่ตจวได้สองปีแล้ว แล้วต้องนอนห้องเดียวกับแม่ คือกูไปเรียนแล้วทำงานอยู่กทม มาตั้งแต่อายุ18 อะ เลยไม่มีห้องส่วนตัว กูแบบรู้สึกว่าเป็น2ปีที่แย่อะมึง กูคือต้องการพื้นที่ส่วนตัวอะ งานต่างจังหวัดแม่งก็หายากเงินน้อยอีก กูรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนท้อคสิคขึ้นเรื่อยๆเลยอะ งานอดิเรกอะไรที่กูเคยทำ ตั้งแต่กลับบ้านมากูไม่ได้ทำเลย เลิกจับหมด กูไม่โอเคกับการไม่มีพื้นที่ส่วนตัวมากๆ บ้านจะขยับขยายก็ไม่ได้อีก กูเอาไงดีวะ กลับไปทำงาน กทม แล้วจะ37แล้ว มันจะมีงานมั้ย กูจะเหี้ยรึเปล่าที่ไม่ได้อยู่ดูแลแม่ คือกูโอเคนะกับการที่ได้อยู่ดูแลแม่ แต่กูไม่โอเคกับการต้องนอนต้องใช้ชีวิตในห้องเดียวกับแม่จริงๆว่ะ กูวนคิดเรื่องนี้ได้ทุกวันทุกวีคเลยว่ะ

>>236 เมิงจะทำอะไรที่ให้แม่รู้ไม่ได้หรอ ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีก็ไม่ต้องกลัว แม่เขาไม่สนใจสิ่งที่เมิงทำหรอก ถึงเขาเห็นเขาก็จเห็นก็ทำเป็นมองไม่เห็น

>>236 บ้านมึงมีห้องอื่นที่กั้นแยกได้มะ ถ้ามีก็ทำแบบนั้นดู

>>237 มันรู้สึกไม่เป็นส่วนตัวจริงๆนะ ขนาดกูแยกกันอยู่คนละบ้านกับแม่แต่เป็นหลังกำแพงติดกัน แล้วแม่กูก็ดันเจาะกำแพงฝั่งนึงให้เเดินข้ามทะลุไปมาหากันได้ ทีแรกกูก็เฉยๆแหละ แต่วันดีคืนดีกูดูหนังอยู่แม่กูก็เดินข้ามมาบอกให้ลดเสียงหน่อย ทั้งที่เปิดเสียงปกติ หรือวันหยุดกูนอนเฉยๆไม่ทำงานบ้าน แม่กูก็เดินมามองๆแล้วบอกให้ลุกมาทำ

เบื่ออาหาร เลยกินไม่ถึง1000แคลต่อวัน ควรทําไงดี แบบมีใครเคยเป็นงี้แก้ปัญหายังไง กินยังไงให้ครบ2000แคลวะ

>>240 มึงกินครบสามมื้อมึงก็ถึงแล้ว แค่ข้าวกับข้าวตามสั่ง มึงทำยังไงก่อนมึงแจงมา

>>241 ไม่หิวเลยทั้งวัน กินข้าวพระมื้อเดียวเลยตอนเย็น แค่1จาน ก็อิ่ม บางวันจะมีผลไม้ ขนมตบท้ายด้วย กินอยู่ประมาณ500-1000แคล ;_; คือไม่หิวจริงๆแล้วจะอ้วกถ้าให้ยัดอาหาร เพิ่งมาเป็นช่วงปีนี้เนี่ยแหละ

>>242 วันหนึ่งๆมึงไม่ทำอะไรเลยเหรอเลยไม่หิว ถ้านอนดึกนอนเช้าตื่นเที่ยงตื่นบ่ายนี่มีผลมาก คือต้องดูกิจวัตรมึงด้วย แล้วไม่ออกแรงไรก็ไม่หิว แต่ถ้าออกแรงเยอะยังไม่หิวอีกก็ต้องหาหมอแล้วมึง กูเคยเป็นกินข้าวมือเดียวคือตอนกูนอนช่วงหลังเที่ยงคืนแล้วตื่นเที่ยง กินข้าวบ่ายสามจบมือเย็นก็ไม่กิน นั่งแต่หน้าคอมเพราะปิดเทอม ผอมลงมากๆ พอตื่นเช้าได้ออกไปข้างนอกทำให้กินข้าวหมดกล่องทุกวัน บางมื้อกินเยอะมากต่างกันเลยอะแค่เปลี่ยนกิจกรรมที่ทำในวันนั้น

>>243 กูสอนพิเศษอ่ะ แต่ก็เคลื่อนน้อยจริง ตอนนี้ลดฮวบมา10โลเลย คือตอนแรกๆกูก็ปล่อยตัวเองด้วยแหละเพราะกูมองว่ามันประหยัดเงินค่ากินข้าว ;_; แต่แบบกูผอมซูบเกินไปแล้วตอนนี้ คงต้องออกกำลังกายแล้วน่าจะทําให้หิว ขอบคุณมึงนะที่แนะนํา

>>244 กูถามนะ ..... ล่อเด็ก ล่อคนยังไงให้เค้ามาเรียนกับมึงได้วะ? กูเด็ก ตจว. คือพอมากรุงเทพละทำอะไรแบบนี้ไม่ได้เลย ยากชิบ อยากทำงานแบบนี้แทนงานจับกังนะ แต่ติดตรงที่ว่ากูกลัวทำได้ไม่คุ้มค่าจ้าง.... หรือกูอยู่ ม.เปิดละรับติวพวกเด็ก ม.เปิดแทนไปเลยดีกว่ากันวะ?

เห็นกานต์(เมียเสก แม่เสือ)ละแบบ ฮ่าา มีความคล้ายแม่กูมาก ชอบใช้น้ำตาเป็นเครื่องมือ ทำให้ลูกตัวเองดูเลว ดูชั่ว ส่วนตัวเองน่าสงสาร ชอบโพสต์ธรรมะแต่จิตใจเต็มไปด้วยความรุ่มร้อน อิจฉาริษยา ชอบใส่ร้ายคนอื่น แต่กลับทำตัวเหมือนตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ ทั้งที่ความจริงทำคนอื่นทั้งนั้น แต่มีแค่สเตตัสแม่กับน้ำตาเป็นเครื่องมือ คนอื่นก็ทำไรไม่ได้ ทำได้แค่เอือมระอาและพยายามอยู่ให้ห่างที่สุด ปล่อยแม่งบ้าคนเดียวไป

คำพูดและการกระทำตัวเองทั้งนั้นที่เป็นตัวผลักไสให้คนอื่นกลัว เข็ดขยาด ไม่อยากอยู่ใกล้ เพราะไม่รู้จะโดนอะไรบ้าง แต่กลับมาหาว่าคนอื่นทิ้ง ไม่รัก ไม่ดูแล ถถถถถ

>>245 จริงๆกูไม่ได้สอนพิเศษแบบติววิชาการเรียนหนังสือเนี่ยอ่ะสิจะตอบไงหว่า กูสอนพวกความสามรถพิเศษอ่ะ กูไปสมัครตามสถาบันนั้นๆเอา กูสมัครง่ายหน่อยเพราะเป็นศิษย์เก่าที่นั่น
แต่เพื่อนกูก็รับสอนติวอะไรเดี๋ยวนี้มันมีพวกเอเจนซี่ที่เขาหาเด็กมาให้นะ เป็นติวออนไลน์ดังนั้นมึงจะอยู่กทม ตจวมึงก็เข้าถึงเด็กได้ แล้วมึงก็ไปนัดกับเด็กอีกทีว่าจะเรียนรอะไรวันไหน ยิ่งสอนเยอะรับเด็กเยอะก็คุ้มนะ รับเป็นกลุ่มได้ด้วย เห็นชมหนึ่งก็ได้เยอะอยู่นะ ลองไปหาดูนะเพื่อนโม่ง มันมีเด็กอยากเรียนอยู่แล้ว พวกสอนตัวต่อตัวไรงี้

>>248 กูเห็นจากพวกเพื่อนๆกูสอนมา แบบเอเจนซี่อะไรกูไม่แน่ใจ แต่ค่อเราไม่ต้องไปเสียเวลาหาเด็กเลย เอเจนซี่จัดการให้ แล้วก็อาจจะมีหักส่วนต่างไรก็ว่าไปมั้ง ไม่แน่ใจ

เมื่อไหร่กูจะหายจากการเบียวโรคซึมเศร้าวะ หรือกูควรจะทำไงให้ตัวเองเลิกเพ้อเจ้อได้สักที กูไม่ชอบเวลาที่ตัวเองดูเบียวเหมือนซึมเศร้าทุกข์ทรมานกับเรื่องขี้ตีนอะไรก็ไม่รู้ เล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้เพราะอีโก้ตัวเองแม่งสูงเฉียดฟ้าชิบหาย กูคิดว่าการที่ต้องบอกว่าตัวเอาเศร้าหรืออารมณ์ไม่ดีกับอะไรสักอย่างที่ไม่ได้ร้ายแรงขนาดหมาโดนรถชนตาย ญาติเสีย หรือเป็นหนี้พนันหมดเป็นแสนๆแม่งโคตรน่าอายชะมัด หรือจะเป็นเรื่องน่ายินดีถ้าไม่ใช่ชนิดที่มันดีมากๆหรือกูก็ไม่ค่อยกล้าทำท่าดีอกดีใจออกนอกหน้าเพราะแม่งเหมือนเด็กอย่างไงไม่รู้ แต่กูไม่เคยคิดงี้กับใครเลยนะ กูสาสารคนที่รู้สึกเศร้าได้ง่ายๆและก็มีความสุขที่ได้เห็นใครดีใจกับอะไรเล็กๆน้อยๆ แต่พอถ้ากูทำแบบนั้นกูรู้สึกว่ามันน่าอายอ่ะ กูก็ไม่ได้มีปมกับการโดนใครด่าตอนร้องไห้ตอนเด็กๆหรือโดนใครด่าว่าโอเว่อร์นะ คนรอบตัวกูออกจะใจดีกับกูมากด้วยซ้ำ จนกูก็ไม่รู้ตัวเองว่ามีขีดความอดทนเรื่องต่างๆได้ถึงขนาดไหน กูไม่รู้ว่าต้องแย่ขนาดไหนแม่งถึงจะเป็นวันที่แย่จริงๆ ที่แน่ๆกูไม่เคยคิดว่าชีวิตตัวเองมันแย่กว่าคนอื่นเลย มีแค่เรื่องเพื่อนฝูงคนใกล้ตัวที่พร้อมจะอยู่ด้วยคุยด้วยได้จริงๆแค่นั้นแหละที่กูรู้สึกว่ากูโชคร้ายจริงๆชนิดที่กูแทบไม่เคยเจอใครที่ไม่มีคนไปมาหาสู่พูดคุยด้วยน้อยกว่ากูเลย เหมือนชีวิตกูขาดแค่สิ่งนี้อ่ะ บางทีกูก็ละอายใจเหมือนกันที่ต้องเอาเงินไปจ้างใครไม่รู้ให้มาฟังเรื่องทุกข์ใจปัญญาอ่อนของกูเพราะกูไม่มีความกล้าที่จะพูดเรื่องโง่ๆให้คนรู้จักฟัง กูไม่ได้มีอคติกับคนรอบตัวนะ กูคิดว่าเขาใจดีมาก แล้วพวกเขาก็คงเห็นกูเป็นคนที่เอนจอยกับชีวิตในระดับนึงเลยจนกูไม่อยากให้เขารับรู้ว่ากูชอบเป็นทุกข์กับเรื่องปัญญาอ่อนๆเยอะแยะชิบหาย กูรู้สึกว่ามันไม่มีอะไรน่าอายแล้วก็แย่เกินไปกว่าที่วันนึงคนใกล้ตัวจะมองว่ากูเป็นคนที่ควรพูดจาด้วยอย่างทะนุถนอมเพราะจิตใจเปราะบางอีกแล้ว กูกลัวว่าถ้าวันนึงใครรู้ว่ากูเองก็รู้สึกแย่หรือจมดิ่งกับเรื่องชวนจิตตกอะไรได้ง่ายๆแล้วเขาจะพูดคุยกับกูไม่เหมือนเดิม ถึงจะรู้ว่าไม่มีใครสนใจหรืออินกับกูขนาดนั้นหรอกแต่ก็ไม่อยากให้ใครต้องเสียใจกับกูไปด้วยจริงๆ กูจำได้เลยว่าตอนม.ต้นมีครั้งนึงเคยซึมจนปรอทความอดทนแตกจริงๆเลยแชทไปบอกเพื่อนเรื่องปัญหาของตัวเองตอนนั้น(เรื่องนี้มันพอมีเหตุผลอยู่กูเลยพอกล้าพูดหน่อย)​ ปรากฏเพื่อนกูมันร้องไห้ กูรู้สึกแย่มากที่รู้สึกเหมือนว่ากูเอาเรื่องแย่ๆของตัวเองไปแบ่งให้เพื่อนช่วยแบกเอาไว้ สรุปกูก็ร้องไห้ตามเพราะเรื่องนี้แหละ ร้องเพราะทำคนอื่นร้องไห้ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของเขา แม่งรู้สึกแย่จริงมึง แย่กว่าคือตอนนั้นกูก็รู้สึกดีใจหน่อยๆที่มีใครที่ไม่ใช่พ่อใช่แม่ร้องไห้ให้กับเรื่องของกูด้วย ผ่านมาเป็นสิบปีละกูยังจำได้แม่นเลย
พอมาถึงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม กูก็ยังรู้สึกแย่กับเรื่องห่าอะไรไม่รู้อยู่บ่อยๆ ช่วงแรกๆที่เรียนจบมัธยมห่างเพื่อนห่างฝูงจนไม่ได้คบใครก็ยิ่งซึมจนต้องพยายามเปลี่ยนความซึมมาเป็นความโกรธให้มันรู้สึกแย่น้อยลงอยู่พักนึง ช่วงนั้นกูดูเป็นคนเกรี้ยวกราดมาก แต่พอผ่านช่วงนั้นมาอีกจนมาถึง1-2ปีมานี้ก็เริ่มหมดอารมณ์ที่จะเกรี้ยวกราดเวลาเจออะไรแย่ๆแล้วกลับมาซึมๆในใจอีกแล้วว่ะ แม่งรู้สึกแย่มากเลยอาการนี้ แต่กูก็คิดว่ามันไม่เท่าไหร่นะ กูก็งงกับตัวเองที่ไม่ยอมไปหามดหาหมอเหมือนกัน แต่ที่ทำงั้นเพราะกูคิดว่ามันไม่ได้ช่วยอะไรอ่ะ กูคิดมาตลอดเลยว่ากูไม่ได้ป่วยจนต้องไปรับยามากินหรือต้องรับคำแนะนำในการทำอะไรเพื่อบำบัดจิตใจโดยเฉพาะจริงๆว่ะ วันไหนไม่โอที ไม่มีอะไรต้องหิ้วมาทำที่บ้าน หรือเป็นวันหยุดกูก็นอนเต็มอิ่ม10-12ชม.+ตลอด กินของที่อยากกินแล้วก็มีความสุข กูคิดว่าตัวเองแค่สำออยเลยไม่จำเป็นต้องไปรับคำแนะนำเฉพาะทางว่ะ แบบเบียวซึมเศร้าไรงี้ ต่อให้หมอวินิจฉัยกูว่าเป็นซึมเศร้าต้องแดกยานี้ๆนะกูก็คงอีโก้สูงคิดว่าตัวเองไม่เป็นไรจนไม่ยอมแดกยาอยู่ดี กูเลยอยากรีบหายๆจากการคิดไปเองคิดมากเพ้อเจ้ออะไรงี้สักทีว่ะจะได้เลิกคิดอะไรแบบนี้สักที หรือเพราะกูเป็นมนุษย์เลยต้องเวียนว่ายมรสุมอารมณ์อยู่แบบนี้จนตายวะ ถ้าเทียบกับคนอื่นมันเป็นความทุกข์ที่ขี้ตีนแต่บางทีก็ทรมานจนกูยอมเทงานให้โดนจม.เตือนแค่เพราะกูไม่อยากลืมตาตื่นไปเจอมอไซค์ที่จอดอยู่หน้าบ้านเลย เมื่อไหร่กูจะเป็นเบาหวานแล้วหัวใจวายเฉียบพลันเพราะแดกทุเรียนกับชานมพร้อมกันไปซะทีจะได้ตายไม่รู้ตัวในตอนที่กำลังเอนจอยกับชีวิตอยู่
เค ขอบคุณสำหรับพื้นที่ อย่างน้อยวันนี้ก็ไม่ต้องไปเสียตังค์จ่ายใครมาฟังกูบ่นแล้ว เซฟค่าชาบูต่อความสุขให้ชีวิตไปอีกมื้อนึง

>>250

>>250 https://youtu.be/5uFAlTWQQyg

เกียดเดือนกคพอเดือนนี้ทีไรดวงตกทุกทีเวงกรรมมมม

>>250 เมิงไม่ได้เบียวหรอก เมิงเป็นซึมเศร้าจริงๆ
และเมิงก็พิเศษที่มีความมืดกับตัวเอง อย่าลืมความเกรี้ยวกราดเด็ดขาด มันคือเชื้อเพลิงเพียงอย่างเดียวที่จะทำให้เมิงรอดได้ โดยไม่ต้องกินยา

คือกุเป็นคนปกติหรือสังคมกุไม่ปกติ หรือสังคมกุปกติแต่กุไม่ปกติ กุไม่ชอบให้เพื่อนมาเล่นแตะเนื้อต้องตัว เช่น จับนมกุ ตีตูดกุ กุจะอึดอัดมากๆ และไม่อยากเล่นแบบนี้กับเพื่อนด้วยอึดอัดกว่าโดนจับเองอีก ไม่ชอบให้เพื่อนมาตีกุแรงๆ เช่น ตบหัวกุ ตีตัวกุ แบบแรงๆ เบาๆกุเข้าใจว่าฟีลลิ่ง แต่ถ้าแรงๆกุจะรู้สึกแย่มาก ไม่ชอบพูดกูมึงกับคนที่ยังไม่สนิท ถ้าคนที่ไม่สนิทมาพูดใส่จะตกใจนิดหน่อยแต่ปล่อยไป พูดกุมึงกับคนสนิทแค่ตอนที่มีฟีลลิ่งหรือตกใจ ปกติแทนตัวเองด้วยชื่อ ไม่ชอบโดนแกล้ง และไม่ชอบแกล้งคนอื่นด้วย จะเอาแป้งโปะหน้ากุหรืออะไรกุไม่เอาทั้งนั้น หรือการจะเป็นเพื่อนกันได้มันต้องทำแบบนี้

>>255
คุณปกติ แต่สังคมคุณก็ไม่ใช่ว่าไม่ปกติ ของที่ลิสต์มาทั้งหมดมันก็มีทั้งคนที่รับได้และรับไม่ได้ ถ้าไม่ชอบอะไรก็บอกคนไปตรงๆไม่งั้นมันก็ลูปมารู้สึกแย่อยู่คนเดียวไปเรื่อยๆ

>>หรือการจะเป็นเพื่อนกันได้มันต้องทำแบบนี้

ไม่จริง 100% มีเยอะแยะที่เป็นเพื่อนสนิทกันมากๆโดยไม่ต้องขึ้นกู-มึง หรือเล่นจับต้องตัวกันด้วยซ้ำ

>>255 เด็กมีฐยมป่ะเนี่ย มึงปกติ เพื่อนมึงแค่ยังไม่โตครัช เมื่อก่อนกูก็รำคาญกูก็ด่าตรงๆ กูไม่ชอบ แค่นั้นแหละ ไม่ต้องห่วงโตขึ้นมาไม่มีใครเล่นอะไรเอ๋อๆกันแล้ว
https://youtu.be/l-gD4qi7dOU

จะหาจุดตรงกลางของการเป็นที่ปรึกษาคนอื่นยังไง ถ้าเก็บเรื่องที่เล่ามาใส่ใจมากๆจะเป็นกุที่ดาวน์เอง เจ็บเอง แต่ถ้าไม่คิดเลยก็จะเป็นคนที่เหี้ยมากๆเพราะเรื่องที่รับฟังมาจากแต่ละเรื่องแต่ละคนเป็นเรื่องที่หนักๆทั้งนั้น ถึงขั้นโทรมาหาแบบสภาพพังยับ ไม่ไหว ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ โม่งที่เป็นที่ปรึกษาคนอื่นบ่อยๆ คอยรับฟังเรื่องของคนอื่นบ่อยๆ ช่วยมาชี้แนะกุที ว่าปกติมึงจัดการยังไงไม่ให้ตัวเองดิ่งไปด้วยอีกคน และให้คำแนะนำยังไงรับฟังยังไงจนอีกคนดีขึ้น

>>255 ไอแทนตัวเองด้วยชื่อนี่ ดัดจริตสุดเลย ใครสอนเมิงว่ะ

>>259 ดัดจริต55555555555 มึงมีชีวิตรอดมาทุกวันนี้ได้ยังไงวะ

>>258 บอกได้แค่ว่าอย่าเอาปัญหาคนอื่นมาส่งผลกับชีวิตมึง ยังไงมึงก็ไม่ใช่เจ้าของปัญหานั้นเองอยู่แล้ว กูใส่ใจตอนรับฟังนะ กูมักเป็นที่ปรึกษาให้เพื่อนเสมอ เพราะกูรับฟัง และชอบเสนอทางแก้ใหม่ๆให้ หรืออย่างน้อยก็มีมุมมองใหม่ๆให้เพื่อนได้ แต่พอคุยเสร็จแล้วก็ไม่ใช่เรื่องของเราแล้ว แยกย้ายไปใช้ชีวิต ไม่ได้บอกให้ช่างแม่งนะ แต่อย่าเก็บมาคิดเยอะ ยังไงมันก็เป็นเรื่องของคนอื่น ไม่ใช่เรื่องของมึงอยู่ดี ต่อให้มึงบอกทางแก้ปัญหาที่โคตรดีที่สุดไป สุดท้ายแล้วคนจะทำหรือไม่ทำมันก็ไม่ใช่ตัวมึงเองอะ มึงควบคุมอะไรเรื่องชาวบ้านไม่ได้หรอก ไว้มีปัญหาอีกก็ค่อยมารับฟังให้อีกทีดีกว่า

>>261 โอเค ขอบคุณมากเพื่อนช่วยกุได้เยอะเลย

รำคาญเพื่อนมาก ๆๆๆๆๆ ควรทำไงดี กูรู้สึกว่ายิ่งโตกูยิ่งรำคาญคนง่ายกว่าปกติ โดยเฉพาะคนไม่รู้จักโต

>>259 >>260 ดัดจริตเหรี้ยไรของมึงวะ มึงสก๊อยสถุนเองป่าว เค้าจะแทนชื่อตัวเองหรือแทนชื่อพ่อมึงไปเสือกไรไอควายสก๊อยหี๋เหมน พวกผู้หญิงนี่
แม่งขี้อิจฉา ขี้นินทาขี้แซะจริงๆวะ แค่>>255 เรียกแทนชื่อตัวเองแม้งร้องว่าดัดจริต กุขรรมพวกผู้หญิงประสาทแดรก W O M A N M O M E N T

เรื่องแทนตัวเองด้วยชื่อ สำหรับตอนวัยเรียนก็แปลกนิดหน่อยนะ เพราะปกติเพื่อนกันก็เรียกตัวเอง "ชั้น" "กู" "เรา" กับพ่อแม่ คุณครู รุ่นพี่ ก็เรียกตัวเอง "หนู" ถ้าได้ยินใครเรียกตัวเองด้วยชื่อเล่นก็คงจะรู้สึกแปลกๆ นิดนึง ฟีลดาราอะ 555 เพราะในโรงเรียนไม่มีใครเรียกกัน แต่เราจะได้ยินดาราญ.เรียกตัวเองด้วยชื่อเล่นบ่อยๆไง แต่พอมาถึงวัยทำงาน มึงจะพบว่าผู้หญิง 99% เรียกตัวเองด้วยชื่อเล่นเวลาคุยกับเจ้านายและคู่ค้านะ เพราะเป็นผู้ใหญ่แล้วจะมาเรียกตัวเองหนูๆๆๆ แม่งก็ดูไม่โต ดูแอ๊บแบ๊วแอ๊บเด็กตลอดเวลา "ฉัน" "ดิฉัน" แม่งก็ดูเป็นทางการไป๊ สุดท้ายจบที่ชื่อเล่นตัวเองกันทั้งนั้น

>>265 ใช่แทนชื่อตัวเองปกติจะตาย กูเลยบอกแม่งมีชีวิตอยู่มาได้ยังไง หรือเด็กน้อยไม่เคยทำงานกับคนอื่นวะ ล่าสุดกูขอใบเสนอราคาบริษัทอื่นแม่งขอชื่อเล่น555 ให้ติดต่อคุณอะไรคะ ขอชื่อเล่นด้วยค่ะ กูยังเอ๋อเลย >>264 อะไรของมึงมาด่ากูทำไม กูก็ขำให้ เชี่ยไรวะ

>>264 W O M A N M O M E N T คือไรวะ?

กูติดใช้หนู เวลาคุยกับพี่ที่ทำงานก็ใช้หนูเพราะกุเด็กสุด แต่เวลาประชุมหรือคุยงานทางการยังไงก็ต้องแทนชื่อตัวเอง

ไอ้คำแทนตัวเองของผู้หญิงนี่เป็นเรื่องนึงเลยที่กูรู้สึกว่าเป็นผู้ชายแม่งโชคดีว่ะ มีคำว่าผมที่ใช้ได้ทุกโอกาสง่ายๆอยู่แล้วไม่ต้องคิดมาก

กูเผลอทำตัวเสร่อต่อหน้าคนในแชทห้อง กูอยากแทรกแผ่นดินหนี

>>267 คือมันมาจากมีมการ์ตูนฝรั่งเรื่องเหรี้ ย ไรซักอย่าง อธิบายถึงสถานะการณ์ความประสาทแดก ความเอ๋อ ความเปิ่น ความไม่มีสติ หรือทำเรื่องง่าย ๆ ให้เป็นเรื่องยากได้แบบไม่น่าเชื่อของผู้หญิง หลัก ๆ แล้วจะชอบเอาไว้ล้อพวก เฟมทวิต sjw woke ของพวกผู้หญิงฝรั่งถึงความประสาทแดก

>>271 มั่วชิบหายการ์ตูนไรมึง
>>267 มันมาจากมุกล้อ streotype ใช้แซะผญไม่จําเป็นต้องประสาทแดกก็ได้ เช่นผู้หญิงสายมูเชื่อโหราศาสตร์ก็ล้อ woman ผู้หญิงขับรถกากก็ล้อ woman ผู้หญิงไม่มีงานอดิเรกก็ woman จนกลายเป็นมีมแบบเป็นแค่womanแม่งก็ฮาละ แค่นั้นแหละมุกเหยียดเพศ ไม่ได้เกี่ยวว่าล้อพวกผู้หญิงปสด ล้อหมดถ้ามึงมีหี มีหีดยู่เงียบๆก็โดนล้อได้ใจป่ะ เพราะด้วยความที่มันเหยียดเพศเลยเอาไว้ปั่นพวกศีลธรรมอันดีsjwให้ดิ้น

>>272 กุเพิ่งเคยได้ยินเนี่ยแหละ โลกแตกได้ยังอ่ะ

>>269 ผู้หญิงก็เรียกตัวเองว่า ดิฉัน นางสาว...

>>274 อันนี้เอาฮา?

>>272 ไม่มีพ่อมึงอะไอควายโชโง่ เอ๋อไม่รู้เรื่องเหี้ยไรแล้วอยากโชว์
https://www.youtube.com/watch?v=cujM4QznLDw&ab_channel=Севенилитин?

พวกคนแบบชอบขอรบกวนคนอื่นแบบที่ไม่สามารถปฏิเสธได้อ่ะ คือถ้ามึงปฏิเสธมึงจะกลายเป็นคนเหี้ยทันทีเลย ยกตัวอยา่งเช่น ไปเจอหมา/แมวถูกทำร้ายมา ถ้าปล่อยไว้อย่างนั้นตายแน่ๆเลยจะรบกวนขอมาฝากไว้ที่บ้านกูก่อนได้มั้ย ซึ่งถ้ากูปฏิเสธกูแม่งก็จะดูเหี้ยทันที หรือ ลางานพาไปหาหมอหน่อย ไม่ไหวจะตายแล้ว ซึ่งถ้ากูบอกให้อดทนๆรอเลิกงานค่อยพาไป กูก็จะดูเหี้ยอีกทันทีๆ คนแบบนี้เรียกว่าไงวะ

แค่แดกข้าวเยอะกว่าปกติแม่งทำกุพะอืดพะอมจะเป็นจะตายได้ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ปวดท้องชิบหาย เหมทอนจะอ้วกตลอดเวลา

อยากระบายปรึกษาหน่อยครับ ผมรูปร่างหน้าตาดีสูง ผิวดี เลิกกับแฟนไปสองปี ยังไม่มีไหม่ แฟนเก่าก็ดูดีเหมาะกัน พึ่งเปลี่ยนที่ทำงาน มาจะมีแก๊งเจ้าถิ่นเก๋าๆกวนๆ แล้วผมไม่ค่อยสุงสิงกับพวกเขา แต่พวกนี้รู้ผมโสด แล้วชอบจับคู่ผมกับคนขี้เหล่ไม่สวย ไห้ผมอับอายตลอด (ผมขอพูดตรงๆนะครับ ไม่โลกสวย ไม่ปรุงแต่ง) แล้วคนที่ดูดีก็มีเยอะอยู่ โสดด้วยแต่พวกนี้ไม่เคยแนะนำไห้เลยทั้งที่รู้จักกับพวกนั้น เคลียดมากตอนนี้เสียเซลฟ์(ที่ทำงานเก่าไม่ทัอะไรแบบนี้)

>>279 สงสัยคนขี้เหร่คนนั้นเค้าชอบมึงมั้ง คนอื่นเลยช่วยชง

การที่กูจำเสียงเท้าคนในบ้านได้ แล้วรู้สึกกลัวไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ก็ตาม มันปกติเหรอ?

>>281 กลัวพ่อเดินมาตบ

>>281 มึงแค่เป็นคนหูดี แยกความแตกต่างจากวิธีเดินของคนได้

>>281 ปกติ ถ้าไม่ปกติก็เป็นพวก perfect pitch ที่แม่งแยกคลื่นความเสียงออกสามารถบอกเสียงโน๊ตของเสียงต่างๆได้ แบบพ่อมึงเดินบนกระเบื้องกระทบกันเป็นเสียงB# ไรงี้

แม่งแบบ ยังไงกูก็ต้องระบายหว่ะ กูไม่อยากรับรู้เหตุการณ์นี้คนเดียว ไม่มีไรมาก ช่วงโควิดระบาดหนักๆมีงานเซอร์เคิลงานหนึ่ง แล้วแบบคนมันน้อยมาก กูเข้ามาซื้อโดของอาร์ติสทั่นหนึ่ง แล้วแบบกูไม่เคยซื้อเล่มเก่าๆของเขา กูเลยแบบเหมาหมดโต๊ะ แบบยื่นแบงค์พันชิ แต่แบบประเด็นคือมันแบบเด่นมากเพราะตอนนั้นคนน้อย บู๊ธข้างๆคือแบบไม่มีคนซื้อเลยกูรู้จักเขาด้วยเรียนที่เดียวกัน แต่เขาจํากูไม่ได้ แล้วแบบคือเขาก็มองกูว่าแบบ เชี่ยแม่งซื้อเยอะหว่ะ //กูแอบสงสารเขาแม่งคือไม่ดังแล้วแถบไม่มีใครมาเลย คือแต่นั่นแหละกูรู้สึกคนที่อยู่ที่บู๊ธที่กูซื้อเขาก็อึ้งๆว่ากูซื้อเยอะ ไอคนข้างๆก็มองกู กูแบบแค่ไม่ชอบโดนจ้องแค่นั้นแหละ

>>285 แม่งเหตุการณ์ผ่านจะมา2ปีแล้ว กูยังครินจ์กับเหตุการณ์นั้น คือไอคนที่อยู่บู๊ธข้างๆมันมองกูจนแบบกูอ่านใจแม่งได้ว่าคิดไรอยู่ คือกูก็รู้สึกผิดที่ไม่ได้ไปดูงานแม่ง เพิ่งลงเซเคิบใหม่ๆแหงๆคนน่อยจัด แต่น่าจะจํากูไม่ได้หรอกเพราะใส่แมส แล้วเจอกันครั้งสุดท้ายตอนม1เมื่อเกือบ10ปีที่แล้ว แต่แบบจะมองทําไม กูจะเหมาแล้วจะทําไม๊ ในชีวิตกูก็มีเรื่องน่าอายเป็นปกติ ไม่รู้ทําไมเรื่องนี้ เรื่องเดียวที่ไม่มีเหี้ยไรที่ต้องน่าอายขนาดนั้นเลยมันถึงได้ค้างคาใจกูได้ถึงขนาดนี้ พอกูนึกถึงเรื่องนี้ทีไรเหมือนกูเป็นptsdอ่ะ และใช่ หลังจากนั้นกูก็ซื้อพรีออเดอร์เอา ไม่ไปแตะงานเซอเคิลอีกเลยสัส กูว่ากูท่าจะบ้า

>>281
แยกได้ ปกติ
กลัว ไม่ปกติ
กูก็แยกได้ ทั้งคนที่บ้าน คนที่ทำงาน แต่ไม่เห็นจะต้องรู้สึกกลัวอะไร

เพื่อนของแฟนกุมายืมตังแฟนกุไป แล้วแม่งไม่คืน มาอ้างว่างจ่ายค่าที่ทำเหล้าหกใส่กางเกง ทั้งที่แฟนกุซักให้แล้ว ทำความสะอาดอะไรให้เรียบร้อยแล้ว แถมเรื่องผ่านมา 2 ปี ยืมไปเป็นพัน แล้วพอกุถามว่าทำไมถึงยอมหรืออย่างน้อยก็ควรจะเตือนหรือประจานว่าเพื่อนมันเหี้ยยังไง เพราะวีรกรรมให้เพื่อนคนนี้แม่งด่าและโกหกแฟนกุหลายครั้งแล้วแต่กุไม่รู้ เพราะมันทำหลับหลังแล้วแฟนก็ไม่บอกกุ แฟนกุก็บอกว่าไม่ต้อง ยอมไปแล้ว เลิกคบไปแล้วด้วย ไม่อยากเอาความกับเพื่อนเหี้ยมันรวย เงินหาใหม่ได้ กุงงและโกรธเลย ได้เหรอวะ ทำไมเราต้องยอมคนเหี้ยๆแบบนั้นด้วยวะแล้วคือมาบอกว่ากุโลกสวยไป ไม่ยอมคน เอ่อ ถ้าเงินมันหลักร้อยหรือมันไม่ได้แย่จนมาถึงขนาดนี้ก็ไม่โกรธหรอกนะ แต่มึงเล่นทนมาสองปีแล้วเสียเงินเป็นพันแบบนี้จะให้กุคิดไงวะ มีการบอกว่าอนาคตเปลี่ยนได้ แล้วถ้าเกิดมึงไม่เปลี่ยนแล้วเจอเพื่อนเหี้ยแบบนี้อีกทำไงวะเนี่ย

>>288 เอาน่าาา บางคนเสียไปเป็นแสน เขายังไม่ไล่ขยี้แบบเมิงเลย โทษผัวเมิงเถอะ โง่ให้ยืมทำไม

>>286 กุว่ามึงสงสารเค้าที่เค้าขายไม่ดี สมองมึงเลยจำเรื่องนี้เป็นความจำระยะยาวเพื่อให้มึงรู้รู้สึกแบบนั้นอีก มึงเลยซื้อแต่พรีเพื่อที่จะไม่ต้องมารู้สึกสงสารคนที่ขายไม่ออกอ่ะ

กูฉุ้งฉิ่งใส่สระน้ำแล้วพึ่งเหลือบไปเห็นฝรั่งในสระเดียวกันสวยสัส รู้สึกผิดที่ฉุ้งฉิ่งในสระให้เธอแหวกว่ายจังเลย

>>291 เอ่อดีที่ยังรู้สึกผิดส์ ตอนแรกนึกว่าจะมาแนว urolagnia

>>292 โอ้พระเจ้า ไม่ๆๆๆๆๆๆ

อยากรณรงค์ให้ไม่ต้องเวฟของที่เซเว่นกันดีกว่าว่ะ คือถ้ามึงไม่ได้หิวมากๆแบบต้องกินอาหารภายใน5นาทีแล้วจะตายมึงก็ขอเอากลับไปเวฟเองดีกว่ามั้ยน่ะ คือเด็กเซเว่นมุนก็งานล้นมืออยู่แล้ว ไหนจะยังต้องมาคอยพะวงว่าของที่มึงรอเวฟจะเสร็จเมื่อไหร่อีก กูที่ยืนรอก็ไม่รู้จะไปยืนตรงไหนในร้านอีก ดังนั้น ปัญหานี้มันแก้ได้ที่ตัวเราเพื่อน ขอเอากลับไปเวฟเองง่ายสุด มึงสามารถเลือกระดับความร้อนเองได้ด้วย เจ๋งมั้ยล่ะ? งั้นเชื่อกู บอกน้องว่าไม่เป็นไรครับ พี่มีไมโครเวฟ แล้วยิ้มหล่อๆไปหนึ่งที แม่งคูลสุดละ.

>>294 พ่อกูบอกว่าไมโครเวฟเซเว่นราคาแพงกว่า คุณภาพดีกว่า ให้อุ่นแล้วอาหารจะอร่อยกว่าเอาไปอุ่นเองที่บ้าน จริงไหมวะ…

>>295 ที่แพงน่าจะเพราะมันทนใช้วันละหลายๆครั้งได้และตั้งโปรแกรมตั้งเวลากำลังไฟล่วงหน้าเอาไว้ได้ อ้อ มันกำลังไฟแรงกว่าไมโครเวฟบ้านๆน่ะ (2500วัตถ์) ส่วนที่ว่าอร่อยกว่าอุ่นที่บ้าน กูว่าไม่ต่างกัน

มีใครเคยใช้บริการรูดบัตรเครดิตเป็นเงินสดที่อยู่ตามเวปไซด์มั้ย คือมันจะขอรูปถ่ายบัตรประชาชน รูปถ่ายให้เห็นเลขบัตรเครดิต(แต่ปิดเลขได้บางส่วน) แล้วก็ยอดที่ต้องการให้รูด โดยมันจะหักค่ารูดเรทตามยอด(2-5%) แล้วจะโอนเงินเข้ามาในบัญชี คือแบบนี้มันโอนเงินให้จริงใช่ป่าววะ แล้วรูปบัตรประชาชนกับบัตรเครดิตเราจะไม่ได้ถูกเอาไปใช้อย่างอื่นใช่ไหมวะ คือกูด่วนต้องใช้เงินจริงๆ แต่ติดที่มันรูดได้เท่านั้น กดออกมาไม่ได้

>>294 ที่พักกูค่าไฟหน่วยละ5บาทอ่ะโม่ง แค่ตู้เย็นน้อยกูเบอร์5ทั้งปีล่อไปสี่พันแล้ว เวฟบ้านกูก็ค่าไฟกูอ่ะ จริงๆนะ ลองให้พนง.เซเว่นที่อยู่นานๆมีฐานเงินเดือนเท่าแอร์โฮสเตสละมึงจะไม่มีความคิดแบบนี้ จริงๆถ้าตัดสินใจได้นะ คนต่อคิวเยอะสาขาไหนมึงเดินไปอีกสาขาที่คนน้อยกว่าก็ได้หรือไปอุดหนุนร้านอื่นแทน ไม่ต้องรอคิวแม่ง ที่รอนานอ่ะ คือลูกค้าคนอื่น ไม่ใช่ พนง.หรอก ลูกค้าเซเว้นเข้าร้านมาในแต่ละนะ ไม่เจอแบบ ปสด. คือเหมือนไม่ได้ทำเซเว่น

>>295 ไม่เกี่ยว....เหมือนกับ >>296บอกอ่ะว่ามันเป็นรุ่นที่กำลังไฟโหด ใช้แบบสมบุกสมบัน ฟังก์ชันซับซ้อนน้อยกว่าไมโครเวฟบ้านๆอีก มันคือไมโครเวฟอุตสาหกรรมอาหารอ่ะ ถ้ามึงอยากได้แบบทนๆใช้บ้านๆ มึงซื้อแบบหมุนๆเบอร์5เลย ฟังก์ชันไม่เยอะ แต่ถ้าไม่เคลื่อนย้ายมันบ่อยๆ ไม่ให้มันเจออะไรรุนแรงนะ มันโคตรทน ถึกสัส

>>297 มีบัตรเครดิตที่กดเงินสดไม่ได้ด้วยเหรอ กูไม่เคยกดนะ แต่เข้าใจมาตลอดว่าบัตรเครดิตทุกใบก็เอาไปกดเงินสดได้หมด เพียงแต่มีค่าธรรมเนียมและดอกเบี้ย (ส่วนคนที่เอาไว้รูดซื้อของอย่างเดียวแบบกูไม่เคยเสียให้แบงค์ซักบาท) กดกับแบงค์โดยตรง สบายใจปลอดภัยหายห่วงแน่นอน

เสียศูนย์มาก ใครเจอหน้าก็ทักว่าป่วยรึเปล่า
กูนอนไม่หลับ. ห้องจะมืดสงบยังไง กูเหมือนนอนหลับตาเฉยๆ จนเช้า. ข้าวกินได้ไม่กี่คำ กับนมกล่องเดียว.
กูจะร้องไห้เวลานึกถึงเรื่องนึง ใช่ กูร้องแทบทั้งวันแต่ไม่ถึงกับฟูมฟายบ้านแตก.
กลัวว่าวันที่สองจะไม่ต่างจากเดิม. ก่อนหน้ากูก็หยิกตัวเอง. กูกลัวว่าวันต่อไปตัวเองจะไม่อยากอยู่แล้ว.
ตอนนี้ กูจะพยายามนอนให้ได้

พวกคณะแห่หน้าเหี้ยแม่งแล่นรถผ่านบ้านกู เสียงดังแบบเหี้ยๆ ดังจนกระจกสะเทือนอ่ะ แมวแม่งวิ่งหนีหาที่ซ่อน ไอ้พวกเหี้ยกูจอให้มึงหูหนวกทั้งคณะเลยพวกตลาดล่างไร้การศึกษา

ทำไมเวลาที่ใช้ชีวิตว่างๆอยู่ที่บ้านมันสั้นจังวะตอนประถมที่ปิดเทอมสั้นกว่ามัธยม พอเปิดเรียนมาก็ลืมไปแล้วว่าปิดเทอมมีความทรงจำดีๆไรบ้าง แต่โอเค เข้าใจได้เพราะระหว่างที่ปิดก็รู้สึกว่าสั้นจริงๆ
พอขึ้นมัธยมมาปิดเทอมยาวกว่าประถมหน่อย บางทีก็ปิดนานจนเหงาอยากเปิด พอเปิดเรียนมาอ้าว ตอนปิดเทอมกูมีอะไรน่าจดจำบ้างวะ อ้อ โอเคๆ ตอนเรียนมันเหนื่อยกว่าปิดเทอมไงเลยลืม
พอขึ้นมหาลัยมาปิดเทอมแทบไม่ไม่มีของจริง ไม่แปลกที่ลืม แต่พอขึ้นปี3มากูดรอปไปปีนึง นอนโง่ๆปีนึงเต็มๆอยากออกไปจากบ้านแทบขาดใจ เป็นปีนึงที่รู้สึกนานชิบหาย ทำงานฟรีแลนซ์ไปเรื่อยสากกะเบือยันเรือรบ แม่ค้าออนไลน์ก็เป็น ไปพาร์ทไทม์อยู่ต่างจังหวัด เหมืแนจะว่างแต่ก็ไม่ขนาดนั้น แต่พออาทิตย์หน้ากูจะกลับไปเรียนอีกครั้งเสือกนึกอะไรแทบไม่ออกว่ากูดรอปไปทำห่าอะไรมาบ้างวะ พอนึกออกแต่รู้สึกเร็วชิบหาย ดรอป1ปีพอเปิดทีเหมือนกูเพิ่งยื่นใบเมื่อเดือนที่แล้ว อะไรวะ

เจอ hr ไม่ตามเรื่องเลยหว่ะ ไลน์ไม่ค่อยเข้ามาตอบทำงานมาจะครึ่งเดือนแล้วเพิ่งส่งเอกสารมาให้กุกรอกเร่งบอกรีบส่งเข้าตัวจริงเข้าบอมา ทักไปถามอะไรก็อ่านแต่ไม่ตอบคือควรจะบอกให้กุส่งเอกสาร 2 ชุดตั้งแต่วันที่กุเริ่มงานที่สาขาแล้วส่งเข้าบออีกชุด แต่อะไรบอกทีละอย่างจนใกล้วันจะตัดวีคละเพิ่งส่งใบสมัครงานมาให้กรอก เอกสารประกอบอื่นๆครบแล้วเหลือแค่ใบสมัครของบอ ถ้ากุไม่ขอรหัสพนักงานก่อนคงไม่รู้ว่า hr ลืมส่งฟอร์มใบสมัครงานมาให้กุ โทรไปก็ไปติดคนละส่วนไม่ใช่สายตรง hr อีก กุถ่ายรูปเวลาเข้างานส่งทุกวันแม่งก็ไม่พูดอะไรเหมือนคุยกับกำแพง

ทีมึงยังไม่ตามศลปเพราะแฟนคลับได้เลย ทำไมกูจะไม่ตามเพราะกำแพงภาษาไม่ได้วะ สาระแน

อาการป่วยกูกลายเป็นความ edgy ซะแล้ว คือกูก็ไม่ได้อยากเป็นป่าววะ กูก็อยากใช้ชีวิตแบบปกติๆเหมือนกันแหละ

รำคาญแม่โว้ย ไอ้เหี้ย ไม่เคยจะให้เหี้ยอะไรกู แต่มาทวงจังความกตัญญูเนี่ย กูปีสี่ ยังไม่ทำเหี้นอะรไเลย บอกว่ากูต้องเลี้ยงดู ต้องซือบ้านให้ ขณะเดียกวันต้องทำงานราชการ มึงเคยเห็นข้าราชการอายุ 22 มีบ้านหรอวะไอ้เหี้ย กว่าจะมีก็อายุ 40 50 กันนู่น แม่คงตายห่าแล้วค่ะ ทั้งๆที่กูไม่ได้อยากมีบ้านมีรถ แต่ต้องให้กูมาเป็นหนี้เพื่อสร้างความฝันให้ตัวเอง ตัวเองทำงานมาตั้งนานทำไมไม่มีปัญญาซื้อวะบ้านแค่นี้ อ๋อ เพราะทำงานราชการไงอีสัส แล้วจะให้กูไปอยู่วังวนเดียวกันแต่หวังให้มีบ้านหรอ โง่มากมั้ยวะ พอบอกจะขายของออนไลน์ด่ากูใหญ่อีควาย งานไม่มีเกียรติแล้วไง กูก็ได้รายได้เป็นแสน คิดว่ากูโง่หรอที่จะทำงานขายของไปจนวันตาย คนทำงานเดียวไม่เคยเปลี่ยนงานไปจนวันตายต่างหากที่คือคนโง่ ไม่เคยรู้เหี้ยอะไรเลย แก่กว่าแค่อายุร่างกาย ไม่ใช่สมอง ขอโทษเถอะสุดจะทนแล้ว ดูถูกกูจังเลย แต่ก็หวังมาพึ่งกู ไม่ไปพึ่งพี่ชายสุดที่รักล่ะ ทำงานราชการไม่ใช่หรอ ได้ข่าวอายุ 30 แต่มีหนี้เป็นล้านแล้ว ไม่ไปขอให้สร้างบ้านให้ล่ะ มาให้ลูกสาวคนที่ไม่เคยมีอะไรดีในสายตา ทำงานไร้เกียรติๆมาสรา้งบ้านให้ทำไม อีควาย อีชิบหาย

กูไม่สามารถบ่นว่ากูไม่ชอบให้มาจีบมารักได้ ก็กูไม่ชอบ กูยอมเป็นหมาป่าเดียวดายแบบเบียวๆ ก็ได้นะ พอกูบ่นว่ากูอยากอยู่คนเดียว ต้องมีคำพูดแบบก็ดีแล้วไงมีคนมาจีบ มีคนมารักก็ดีแล้ว เพราะคำพูดงี้ทำกูบ่นออกไปไม่ได้ว่ากูไม่ชอบนะ ยิ่งกับเพื่อนกูพูดไม่ได้เลย ชอบมาบ่นน้อยใจเพราะดันปิ๊งๆ อยากลองจีบคนที่มาชอบกูเนี่ย พอไปจีบเขา เขาบอกชอบกู นอยกูอีก ความผิดกูม้าย ประสบการณ์ผีมาก กูขอมีเพื่อนที่สวยกว่ากูตลอดไป ขอให้คนมาจีบเพื่อนกูแล้วเลิกยุ่งกับกูสักที กูไม่เคยมองใครว่าไม่สวยจนกระทั่งเพื่อนมาน้อยเนื้อต่ำใจใส่กู โกรธกู ทำเหมือนกูผิดที่สวย ต้องให้กูทำไง กรีดหน้ามั้ย เผื่อคนที่เพื่อนชอบจะหันไปสนมันแทน รำคาญ ไม่ต้องมาบอกให้กูเข้าใจคนไม่สวยนะ ทางนั้นก็ไม่เคยเข้าใจความไม่ชอบของกูเหมือนกัน โลกไม่เป็นกลางเลย เลว

อดีตแก้ได้แต่อยู่ในeditเด้อ ด่าคนป่วยว่าสมองพิการ คือมึงเป็นเหี้ยอะไรอ่ะ ถ้าสมองมึงไม่มีปัญญาหาอะไรดีๆมาพูดก็หุบปากไปค่ะ มันไม่เท่ มันทุเรศ

ปกติได้กลิ่นตัวคนใส่น้ำหอมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ คิดว่าหอมดี บางครั้งกุก็ดมฟุดฟิดๆละคิดคราวหลังจะหาซื้อบ้าง แต่วันนี้ไม่รู้เป็นไรตั้งแต่บนรถแล้ว น้ำหอมกลิ่นเดิมที่คนด้านข้างใส่กลายเป็นฉุนชิบหายสำหรับกุ ฉุนมากๆ ฉุนจนแสบจมูก แบบน้ำมูกไหลอ่ะ ละวันนี้ใครใส่น้ำหอมแล้วเดินผ่านคือกุต้องเสียมารบาทเอามืดปัดๆเหมือนเหม็นอ่ะ ซึ่งกุเหม็นจริงๆ ได้กลิ่นแล้วจะอ้วก คลื่นไส้ชิบหาย เหมือนจมูกบางขึ้น10เท่า

กรูงง

>>310 ไซยาไนด์เองแหละ มึงน่าจะเจอกู กูชอบฉีดผสมกับนํ้าหอม คนที่คอยมาดมๆกูจะได้มีอันเป็นไป ส่งนกูใส่ถังออกซิเจนจนาดเล็กของหน่วยซีลอยู่ภายใต้แมส เลยไม่เป็นไร

มึงทำให้กูโกรธชนิดที่กูไม่อยากคุยกับมึงแล้ว แทนที่มึงจะขอโทษเสือกมาตีเบลอบอกว่าตัวเองไม่ผิด

แล้วที่ตลกก็คือมึงยังคาดหวังอีกเหรอว่ากูอยากจะทนอยู่กับมึงต่อ

ซวยชิบหายวันนี้ เมื่อคืนอุสาตห์ปั่นงานทั้งคืนจะมาส่งวันนี้
ตื่นมาเสือกไข้แดก ไม่สบายอีก กูแหม่ง ๆ ตั้งแต่วันอาทิตย์แล้วรู้สึกเจ็บคอกับมีน้ำมูกนิดหน่อย ต้องขาดเรียนเพื่อรักษาตัวเองอีก กูเป็นคนที่ไม่ค่อยป่วยนะ แต่เวลาป่วยทีไรต้องตรงกับวันเปิดเรียนตลอด แล้วนาน ๆ ทีป่วย พอป่วยทีไรเป็นไข้โคตรนาน ดีนะไม่ใช่โควิด

ทำไมบางคนมันนั่งเงียบๆ อยู่เฉยๆไม่เป็นวะ ต้องเปิดเพลง เปิดมโหรสพจากทีวีเอาไว้ตลอดเวลาถามว่าฟังมั้ย มันก็ไม่ฟังแต่มันให้คำตอบว่าเปิดเอาไว้ให้บ้านไม่เหงา มึงคิดเองเออเองอีจำปรี คือกูเลิกงานกลับมาบ้านก็อยากนั่งเงียบๆสงบๆพักสมองบ้าง แต่ต้องมาเจอมึงเปิดเพลงวนๆเสียงดังลั่นบ้าน กูเหนื่อยๆหัวตื้อๆอยู่ก็ต้องมานั่งฟังอาซาเดแฮๆๆๆ หรือไม่ก็เพลงเกาหลีบีทหนักๆ มคยอม มคืยู กูวๆๆๆ ไรของมึงนั่นน่ะ แต่ไอคนเปิดก็ใช่ว่าจะฟัง นั่งเล่นเกมส์ ดูคลิปติ๊กต่อกไปเรื่อย ขนาดไปอาบน้ำมึงยังไม่คิดจะเกรงใจมาปิดเสียงทีวีก่อนเลย ปล่อยให้เพลงมันเล่นไปดุ่มมะจาแร่ดุมๆๆๆ แล้วตัวเองก็เข้าไปเปิดเพลงเกาหลีในห้องน้ำต่อ ทำเพื่อ!! พอกูลุกไปปิด ็ก็บ่นโวยวายว่าบ้านมันเหงา วังเวง ถุย มันโรคสมาธิสั้นหรืออะไรยังไงวะ กูจะประสาทแดกกินอยู่ละทุกวันนี้เนี่ย

พ่อเลี้ยงกูยืนช่วยตัวเองตรงปลายเตียงกูตอนกูนอนอยู่ กูกลัวมาก กูเหนื่อยมาก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้น กูอยากวิ่งลงคลองละหายไปเลย

>>316 เหี้ย ถามจริง น่ากลัวชิบหายแค่จินตนาการกุยังขนลุกเลย แล้วมึงอยู่มาได้ไงเนี่ย

>>317 กูทำเป็นนอนละไม่รู้ไม่เห็นอะ กูทำแบบนั้นมานานมากเพราะกูไม่รู้ว่ากูควรทำยังไง คือพ่อเลี้ยงกูเคยแอบเอามือถือกูไปถ่ายตัวเองชักเว่าด้วย ในจุดๆนี้ก็อยากโดดคลองมาก

เล่นเกมเสียงดังทั้งวันทั้งคืนแทบจะ24/7 คนอยู่ร่วมบ้านด้วยจะเป็นไมเกรนตายห่าอยู่แล้ว รำคาญชิบหาย ผนังกั้นห้องก็บางเหมือนไม่มีอะไรขวางกั้น เสียงดังจนกำแพงสะเทือนฝ้าสะเทือน ทำไปได้ยังไง

>>316 เหี้ย น่ากลัว ทำไงดีวะนั่น

>>316 แล้วเมิงทำความสะอาด น้ำว่ว ที่ห้องนอนเมิงยังไงวะ เมิงนี่ก็โรคจิตนะ ทนได้ไง

>>316 แทนที่มึงจะวิ่งลงคลองทำไมไม่ให้พ่อเลี้ยงลงคลองแทน ประหลาดคน

>>319 เข้าใจนะ โครตน่ารำคาญ

>>321 กู 316 เองนะ คือต้องบอกก่อนว่ากูไม่ได้นอนในห้องส่วนตัว กูนอนในห้องนั่งเล่น ห้องกูมันร้อน ละคือมันใกล้ห้องน้ำ กูทำเป็นหลับกูเอาผ้าคลุมหน้าตัวเอง กูรู้แค่ว่าพอกูลุกขึ้นมาหลังจากที่เขาเข้าห้องไปแล้วมันไม่มีล่องลอยน้ำว่าวหรือมีอะไรชื้นจากการเช็ดเลย มันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กูไม่ได้ทน กูพยายามจะตายเพราะเขามาหลายรอบแล้ว แต่กูไม่อยากทิ้งแม่ กูบอกเรื่องนี้กับแม่กูแล้ว แต่แม่กูก็ทำอะไรไม่ได้มาก กูรู้แค่แม่กูคุยกับพ่อกูแล้ว สรุปว่าพ่อกูเมา กูไม่ได้อยากทน กูแค่ไม่อยากชิงตายแล้วทิ้งแม่ตัวเอง

>>322 เพราะกูว่ายน้ำไม่เป็น❤️

>>324 ตั้งกล้องถ่ายไว้แล้วเปิดให้เค้าดูตอนหายเมา ขู่ว่าถ้าจะทำอีกก็จะปล่อยคลิปให้ญาติๆดู ถ้าไม่อยากให้ปล่อยคลิปต้องจ้างลบ 10,000 บาท แล้วถ้าทำอีกก็ตั้งกล้องถ่ายใหม่แล้วทำแบบเดิม ปล.อย่าลืมหาอุปกรณ์ป้องกันตัวเผื่อยามฉุกเฉินไว้ด้วยเช่น สเปรย์พริกไทย หรือที่หาได้ง่ายๆก็พลุปาร์ตี้ปีใหม่ อย่างน้อยเอาไว้ Flash ใส่หน้าให้ชะงักได้กรณีเกิดเหตุการณ์ร้ายแรง

อยากร้องไห้ว่ะ ไม่ไหวแล้วตอนนี้ดาวน์มากเลย ช่วงนี้มันมีโครงการ work and holiday ของออสเตรเลียให้กดโควต้า ละกุบอกพ่อแม่ไปตั้งแต่ปลายปีก่อนแล้วว่าให้เตรียมสเตทเมนต์เอาไว้แต่สุดท้ายแล้วไม่มีใครทำให้กุเลยอะ พ่อเอาเงินไปลงคริปโตเป็นแสนขาดทุน แม่เอาเงินไปซื้อที่ ทุกคนคิดว่าโครงการจะไม่เปิดเร็วๆ นี้เลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้เลย สุดท้ายพอมันมาจริงมาเงินแค่พอโชว์ bank certificate แต่ไม่มีสเตทเมนต์ เงินก็ป็นเงินยืมญาติ ต่อให้กดโควต้าได้แต่วีซ่าก็ไม่ผ่านอยู่ดี แล้วที่กุอุตส่าห์ไปสอบไอเอลเตรียมคะแนน เตรียมเอกสารไว้แต่ต้นปีคืออะไรอะ กูไม่ไหวอะดาวน์มาก มันเป็นทางที่ง่ายที่สุดที่จะได้ออกจากไทยแท้ๆ

>>327 statement มันไม่ได้กดออนไลน์ได้เลยเหรอ ไม่ได้ต้องทำเรื่องอะไรเลย

>>328 มึงน่าจะยังเด็กเลยไม่เก็ต คือถ้าจะกู้เงินหรือทำอะไรที่ต้องใช้ความน่าเชื่อถือทางการเงิน มันต้องยื่น statement ถูกมั้ย แต่ statement ที่ดีในสายตาของคนประเมิน คือมีเงินเข้าบัญชีทุกเดือนในจำนวนเงินที่ใกล้เคียงกัน ซึ่งถ้าเป็นมนุษย์เงินเดือนมันก็ไม่ยาก แค่ยื่นบัญชีเงินเดือนก็จบ แต่กับเจ้าของกิจการหรือคนที่ไม่ได้รับเงินผ่านบัญชีเป็นรอบๆแน่นอน statement จะดูแย่มาก คือต่อให้อ้างว่ารายรับเดือนเป็นแสนๆ แต่ถ้าไม่มีอะไรไปเป็นหลักฐานให้ดูก็ไม่มีใครเชื่อ

มันเลยมีการแนะนำจากฝั่งคนประเมินว่าให้ "ทำ statement" ซึ่งก็ง่ายๆแค่ฝากเงินเข้าบัญชีเท่ากันทุกเดือนซัก 6-12 เดือน ฝากแล้วถอนออกเกือบหมดก็ยังได้ แค่ให้มีหลักฐานว่ามีเงินหมุนเข้ามาก็พอ
ปัญหาของ >>327 ก็คือพ่อแม่รู้ว่าต้องทำ แต่เสือกไม่ทำ พอจะเริ่มทำมันก็ไม่ทันแล้ว เพราะมันต้องทำต่อเนื่องหลายเดือน ไม่ใช่ว่าอยากใช้ตอนนี้จะเริ่มทำตอนนี้แล้วได้เลย

>>327 มันเป็นทางที่ง่ายที่สุดที่จะได้ออกจากไทยแท้ๆ มึงกะโดดร่มเหรอ พูดเหมือนจะไม่กลับมาแล้ว

>>330 กู 327 นะ ไม่ได้กะโดดร่มอะ แต่มันเป็นทางที่ง่ายที่สุดสำหรับกุในการออกไปใช้ชีวิตหาประสบการณ์ต่างประเทศอะ จะให้ไปวีซ่าอื่นอย่างนักเรียนหรือเรียนต่อโทกุก็ไม่ได้อยากเรียนขนาดนั้น อยากทำงาน สมัยเรียนพลาด w&t ไปรอบนึงเพราะพ่อบอกว่าทำงานไม่มีเกียรติเลยไม่ให้ไป กุเฟลตั้งแต่ตอนนั้นก็เลยฝากความหวังไว้ WAH เยอะ

>>327 อันนี้กุงง ทุกคนนี่รวมถึงมึงเลยใช่ปะ ไม่ใช่จะโทษคนอื่นอย่างเดียว อย่างน้อยมึงก็ควรตรวจเช็คทุกเดือนปะวะ แล้วอายุเท่าไหร่แล้ว เพราะหลักๆเขาใช้สเตจเมทของตัวคนไป สปอนเซอร์อีกที

>>330 wah เป็นโครงการที่มึงไม่ใช่ว่าอยากไปตอนไหนก็ได้ มึงเลย30เค้าก็ไม่ให้มึงเข้าร่วมแล้ว ยิ่งอายุมาก ยิ่งกลายเป็นว่ามึงยิ่งไม่ผ่านง่ายๆ แล้วกว่ามึงจะไปได้อีกทีคือต้องหาลงกับวีซ่า นร. ซึ่งงบที่มึงต้องเก็บคือหลายแสนเลย

>>328 มึงลองยืนยันตัวตนกับพวกBinanceตอนซื้อคริปโตดูนะ เวลาขอใบstatement มันจะเป็นใบที่มึงต้องไปทำเรื่องด้วยตัวเองซะส่วนมาก แบบที่>>329บอกอ่ะ

เอา bank statements เรียนต่อไม่ได้ดูย้อนหลังแบบทำเรื่องกู้ไม่ใช่เหรอ โอนเงินเข้าบัญชีตามกำหนดแล้วไปขอ statement ก็จบแล้วนิ

กูล่ะเกลียดแม่งจริงๆเลย น่ารังเกียจสัส อย่ามาโดนตัวกูนะกูขอร้อง

พวกชอบพูดคนเดียว พูดกับหมาแมวสิ่งของ ทำเสียงง้องแง้งๆปัญญาอ่อนโดยไม่สนว่าคนอื่นจะรำคาญ คือพวกเรียกร้องความสนใจ

>>337 ถ้าทำต่อหน้าคนอ่ะใช่ แต่ถ้าทำตอนอยู่ลำพังไม่มีคนอื่นเรียกว่าอะไร?

>>337 คุยกับหมาแมวยังพอเข้าใจ คุยกับสิ่งของคือยังไงวะ
>>338 เหงา ไม่ค่อยได้มีมนุษยสัมพันธ์ก็งี้

น้องคะ พี่ตะลึงกับคำว่าดูหุ่นมั้ยล่ะของน้องมากเลย หน้าตาน้องน่ารักส์นะ แต่ถอดเสื้อ+โนบรา เอาผ้าขนหนูพาดแค่ตรงหนมน๊มอวดสะดือจุ่นๆ มันไม่ด้ายยย มันไม่เห็นจะแมนหมีจนน้ำเดิ นตรงไหน ดูสกปรกชห พี่ไม่อยากจะพูดให้น้องเสียความมั่นใจเลย ไปชมแขนน้องแทน ตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้พี่สลัดภาพออกไปไม่ได้เลย โอ่ยย ที่วันนี้พี่ไม่ตอบแชทน้องเลยเพราะพี่ไม่สามารถมุ้ปอรจากภาพน้องได้ เราห่างกันซักพักดีกว่าพี่ไม่อยากเป็นชูก้ามัมหมี(ในอนาคต) ให้หัวไก่หรอก พี่จะเอารุ้กแท้ออกสาว

คือ กูเคยทะเลาะกับคนๆนึงกลุ่มแชทเว้ย เป็นกลุ่มแชทเล่นเกมส์ มีคนรู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง ปะปนไป ทีนี้ด้วยการที่ตอนนั้นกูยังเป็นเด็กเปรตมั้ง ทำตัวกร่างไม่ถูกใจใครด่าคนนั้นคนนี้ไปเรื่อย กูไปมีเรื่องกับไอ้ A ซึ่งไอ้ A เป็นฝ่ายเริ่มก่อน มันหาว่ากูอ่ะ ไปพูดด่าน้องหรือเพื่อนมันนี้แหละ ให้กรีดข้อมือ อะไรยังงี้ ล่ะแคปหน้าจอแชทให้กูดู ประเด็นคือมันจำผิดคน เพราะชื่อในเฟสกูเขียนคล้ายๆกับไอ้คนนั้น มันก็ทำเป็นแบบ "อ้าว อ่านผิด 55555 โทษๆ" คือจังหวะแรก แม่งกะหาเรื่องเต็มที่ เพราะส่งในแชทกลุ่มเลย กะประจานกูเน้น ล่ะพอหน้าแตกรีบแถกลบเกลื่อน กูก็หงุดหงิดแบบ อะไรของมึงเนี้ย หลังจากนั้นถ้ามีโอกาสกุก็แอบๆเเซะหรือด่ามันทางอ้อมแหละ จนมันไม่ชอบขี้หน้ากุ พอผ่านเวลาผ่านกลุ่มแตก ทุกคนแยกย้าย กูได้ไปรู้จักกับ B ที่รู้สึกถูกคอกันมาก สนิทกว่าทุกคนบนโลกออนไลน์เลย แต่จะมีช่วงนึงที่กุทะเลาะกับมันเพราะนิสัยแย่ๆของกุเลย แยกทาง ไปสักพัก พอกูคิดได้เริ่มปรับปรุงตัวเอง กูก็ไปขอคืนดีกับ B นั้นแหละ มันก็ให้โอกาสกูอีก ผ่านไปอีกสักพัก ปรากฎว่า ระหว่างที่กูไม่อยู่ ไอ้B มันไปรู้จักกับ A แล้วสนิทกันพอสมควร ซึ่งกูก็ยังเคืองมันนิดๆ แต่กูไม่อะไรเท่าไหร่ ทีนี้ไอ้ A มันสายวาดชอบเอารูปวาดมาอวดในกลุ่ทแชท กูก็ลองอวดของตัวเองกลับบ้าง เพื่อมันจะสนใจมาคุยกับกูดีๆจะได้เคลียกัน ปรากฎมันขอออกจากกลุ่มแชท ล่ะบล็อคเฟสกุเลย กูไปถาม B มันบอก ไอ้A มันอึดอัดเวลาเห็นกู + มันคิดว่ากูเกทับเรื่องรูปวาดมัน ซึ่งกูไมีมีเจตนาแบบนั้นเลยจริงๆ สาบาน กูเลยมั่นใจล่ะ ว่ามันไม่ชอบกุจริงๆ จากที่อยากคืนดีก็กลับไปเคืองมันหนักกว่าเดิม ทีนี้เวลาที่นัดเล่นเกมส์เป็นกลุ่ม บางทีไอ้ A ก็มาแหละ แต่ถ้าเห็นว่ากุอยู่มันจะไม่คุยกับกูหรือเลี่ยงๆ ถ้ามีจังหวะให้เล่น ตัวต่อตัวกับกู มันก็จะบอกขอพอแค่นี้แล้วออกดิสไป หลังๆ ไอ้ B มันก็จะแอบชวน A มาเล่นด้วยแบบไม่ให้กูบ้าง หรือชวนกุแบบไม่ให้ A รู้บ้าง แต่วันนี้เนี้ย กูไปบอก B ตรงๆเลย ว่ากูไม่ไหวกับไอ้ A ล่ะ มันบอกกูเจ้าคิดเจ้าแค้นเกินไป ปล่อยๆวางซะบ้าง กูก็โกรธ เพราะไอ้ A มันก็ยังเเค้นกู ทำไมกูต้องเป็นฝ่ายปล่อยวางวะ เถียงไปมา กูเลยพอ ออกแชทกลุ่ม ตีตัวห่างคนเดียวนี้แหละ

คือกูควรทำยังไงวะตอนนี้ กูอยากไปขอโทษทุกคนชิบหาย แต่กุไม่กล้าว่ะ ไม่มีใครให้ปรึกษาเลย อยากจะเคลียกับ A ให้จบๆนะ แต่อีกฝั่งมันก็ไม่เปิดใจให้กุเลย แถมไอ้ B ต้องมาเป็นคนกลางอีก กูไม่รู้จะทำไงแล้วว่ะ ทุกอย่างแม่งเละเทะเพราะสิ่งที่กูเคยเป็นแท้ๆ

>>338 แปลว่าเขาไม่อยากคุยกับมึงจ้า

เวลาได้ร้องไห้บ้างนี่แม่งระบายดีนะ เพราะร้องไห้ทีก็ร้องแบบโคตรไร้สาระแบบไม่มีเหตุผลแถมเยอะสัสไหลพรากๆ อ่านนิยายถึงฉากเศร้าในความรู้สึกกุมันก็ไม่ได้เศร้าขนาดนั้น แต่ก็บิ๊วให้ตัวเองเศร้าแล้วร้องไห้ออกมาเยอะๆแม่งโคตรรู้สึกดีเลย เจออะไรที่ดูเศร้าๆบิ๊วให้ตัวเศร้าแล้วร้องนี่ทำสัปดาห์ละครั้งสุขภาพจิตกุคงดีขึ้นเยอะ แบบอะไรนิดๆหน่อยๆร้องไห้ใส่แม่ง55555

>>343 กูก็เป็นอาการคล้ายๆนี้นะแต่ไม่ชอบเลยกลัวคนหาว่าขี้แง คือเป็นคนบ่อนํ้าตาตื้นแต่เด็กแล้วตอนนี้อายุตั้ง20กว่าข้างนอกดูเป็นคนแข็งๆ คนนอกมองจะไม่รู้ว่าจริงโคตรอ่อนไหวมาก เวลามีเรื่องทะเลาะหรือเจออะไรที่มันเซนซิทีฟนํ้าตาแม่งมาเองเลยเคยพยายามหาวิธีแก้แล้วด้วย ตอนหลังเลยช่างแม่งเพราะหลังร้องความเครียดมันลดลง กูเลยใช้วิธีร้องให้ลับหลังคนอื่นตอนกลางคืนในห้องนอน นั่งดูหนังหาอะไรเศร้าๆฟังกระตุ้นเพื่อระบายนํ้าตา คนอื่นรู้คงคิดว่ากูพิลึกแหงเลย เฮ้อ

ต้องรู้สึกยังไงกลับจากทำงานมาเหนื่อยๆเจอจานเจอหม้อข้าวแช่ไว้ แล้วพอกูกินข้าวเสร็จก็เลยล้างรวมกันให้ไป แล้วสักพักแม่งก็ลุกไปเอาจานเอาหม้อมาหุงข้าวมาแดกข้าวต่อหน้าตาเฉย

แค่เดินออกมาจากความ toxic ก็ลดเหล้าได้แล้ว พึ่งรู้จริงๆนี่แหละว่าไม่ต้องกินเหล้าก็นอนหลับได้ แต่ที่กินน่ะเพราะชีวิตแม่งทนความ toxic ไม่ไหว

เธออาจจะบอกว่าถ้ารักกันจริงก็น่าจะทนได้สิ เอ่อกูทนมาปีครึ่งแล้วนะครับ ทนแล้วทนอีกต้องเอาเหล้ากรอกปากวันละเกือบกลมเพื่อหลอกตัวเองว่าความสัมพันธ์นี้ยังไปต่อ่ไหว มองย้อนกลับไปกูได้แต่สงสัยว่ากูทนมานานขนาดนั้นได้ไงวะ เหอะๆ

อีครูที่อยู่ดีๆเดินมาตีแขนเด็กนี่คือ??? มันคาดหวังรีแอคชั่นเด็กตอบกลับยังไงวะ แล้วตีแรงด้วย คือมึงคาดหวังแบบ อุ้ย ครูรร หนูเจ็บบบ ครูตีหนูทำไมแล้วหัวเราะ หรือ ตีให้สะดุ้งแล้วเด็กหันมาทำหน้าตกใจใส่ คือกุแค่ไม่เข้าใจมึงต้องการอะไรจากสิ่งนี้ สิ่งเดียวที่กุคิดตอนนั้นคือกุโกรธมากๆอ่ะ เป็นใครมาตีกุ กุอยู่ดีๆของกุ เดินมาตีกุกุเพื่อนเล่นมึงหรอสัส สนิทก็ไม่สนิท ไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำอยู่ๆมาตีกุหน้ากุฮาด้วยมากไหม เพื่อนกุยังมาเล่นตีกุตบกุไม่ได้เลย แล้วมึงเป็นใครเนี่ย เป็นครูไม่ใช่ว่ามึงสนิทกับเด็กทั้งรร.นะ เข้าใจอะไรผิดเปล่า

กูเกลียดคนเอเชียที่มาอาศัยอยู่ไทย ยกเว้นพวกที่มาทำงานไปๆมาๆนะ กูรู้สึกพวกนี้แม่งพอมาอยู่ไทยนานๆแล้วสันดานเหี้ยมาก เหี้ย คูณ 10 แบบนี้

หมาบ้านตรงข้ามในซอย หอนตลอดเวลาเจ้าของไม่อยู่ กุแจ้งเขตไปละ มีอะไรทำได้มากกว่านี้เปล่า ตักเตือนเจ้าของไปแม่งก็ชิวๆ

>>349 ปืนประทัดยิง ตอนมันหอน

>>349 จับมากิน

>>349 ทําแบบคุณชัยทอง ยิ่งเพียร

>>352 มันทำอะไรแบบนั้นจริงๆหรอ ดูได้ที่ไหน มีวาร์ปมะ

เจอแต่ผปคประสาทแดรก ตรูจะบรัา มีลูกเมื่อพร้อมเถอะนะ ไม่สิถ้าคิดได้ตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษมึงคงไม่มีลูกหลานเหลวไหลและควายได้ขนาดนี้

ควe อีพวกเหี้ย

>>354 มันไม่มีปัญญาซื้อยาคุม โปรดเข้าใจความจน

เข้ามหาลัยก็เข้าใจละว่าทำไมพวกรุ่นพี่บ่นอยากลาออกวันละสามเวลา ตอนมัธยมพูดอยากลาออกเล่นๆกัน แต่ตอนนี้แม่งอยากลาออกจริงๆละสัส สั่งงานเหมือนกลัวกูได้นอน

จองตั๋ว Air asia ไว้เมื่อปีก่อนๆจนโควิดมาสายการบินเจ๊งไม่คืนเงินค่าตั๋วให้แต่ได้มาเป็นเครดิตไว้ซื้อตั๋วเที่ยวบินอื่นๆแทน ปัญหาคือ ตอนนี้กูถังแตกและคงไม่มีปัญญาบินไปเที่ยวไหนภายในอีก 2-3 ปีแน่ๆซึ่งเครดิตที่มันให้ไว้ก็จะหมดอายุไปแบบเปล่าๆ กูทำยังไงดีวะอยากเอาเงินก้อนตรงนี้คืนอ่ะ มีที่ไหนรับให้กูจองตั๋วบินให้มะ คิดราคาถูกกว่าหน้าตั๋วก็ได้ เดี๋ยวกูเอาเครดิตกูจองตั๋วให้ไรงี้

>>358 บินไปทำงานต่างประเทศแล้วไม่ต้องกลับมา

กูหลอกด่าคนคุยเก่าว่าเหม็นเขียว มันตีความได้ว่ามันเป็นคนอบอุ่น เยี่ยมมาก มองโลกในแง่ดีมากเลย

>>360 ไอ้เหี้ย555555555

>>357 กูอยากรู้ตรวจทันเหรอ 55555555555555 ขนาดกูไม่ค่อยสั่งงานกูยังตรวจไม่ทันเลยค่าาาาาาาาาา

นิยายดีๆชอบตกม้าตายฉากรักกับฉากเย บทอื่นๆนอกเหนือจากบทรักกับเยบรรยายดีหมดอินโคตร ตัวละครสมเหตุสมผลฟาดฟันมันๆ พอมาฉากตกหลุมรักกันเหมือนมึงจ้องตาแล้วสปาร์คเลย ไม่มีบรรยายเพิ่มเติมทำให้รู้สึกอินตามไปด้วยกับความรักของตัวเอก เหมือนเอาแค่พอให้มันมีฉากตกหลุมรักพอต่อจากนี้จะได้เวิ่นฉากจีบกันได้ ส่วนฉากเยนี่ถ้าไม่ข่ม/ืมทางอ้อมจากวาจากับการกระทำกุก็ไม่เห็นมึงจะได้เยกันดีๆแบบเต็มใจทั้งสองฝ่ายกันสักรอบ

ล้าสัส ถ้ากูลาออกตั้งแต่ปีหนึ่งตอนนั้นกูก็คงมีชีวิตที่ดีกว่านี้

>>360 กูเคยด่าคนๆนึงว่ากระจกมันมองไม่เห็นความบูด กูว่ากูก็สื่อชัดเจนนะว่านิสัยของแม่งเหม็นเน่ามาก แต่แม่งเสือกเข้าใจว่าหุ่นแม่งดีเลิศเพอร์เฟ็คดังนั้นภายในมันจะเป็นยังไงก็มีคนมารักมันอยู่ดี

กูลืมชื่อเพื่อนในแก๊งที่สนิทกันทำไงดีวะ จะถามเพื่อนคนอื่นก็ไม่ได้แม่งปากมากกัน โซเชียลอะไรกูก็ไม่ได้เล่น จะมีวิธีรู้ชื่อเพื่อนคนนี้โดยที่ไม่ให้ใครรู้ว่าลืมได้บ้างวะ

>>366 ชื่อจริง กุก็ลืม แต่เมิงลืมชื่อเล่นจริงๆหรอ?

>>366 ตั้งใจฟังที่เพื่อนคุยกันเดี๋ยวมันก็หลุด อีมิ้นต์ อีมาย อีบลาๆ เองแหละ

>>366 แบบนี้กูก็เคย 5555

>>366 คนเราแม่งปกติงี่แหละ อยู่ๆสมองมันลืมเรื่องใกล้ตัวได้ เรื่องชื่ออะไรไปได้ทั้งที่สนิทกัน แต่แบบจะเหี้ยกว่าถ้าเจอเพื่อนที่แม่งชอบมาเน้นถาม กูชื่ออะไร จําชื่อกูได้ป่ะ แบบมึงเป็นเหี้ยอะไรวะ ทําไมต้องมากดดันตอกยํ้า แกล้งเนียนๆไปก็ได้
กูเคยเจออยู่คนจําไม่ได้ คือกูย้ายโรงเรียนแล้วกลับมาเจอพวกเพื่อนๆคนก็มารุมๆถามเอ่อจําเราได้มั้ยๆ แล้วแบบมีเพื่อนคนหนึ่งถามกูว่าจําชื่อเราได้มั้ยแล้วกูนึกๆตอนนั่งรถมาโรงเรียนกูยังจําชื่อได้แต่ด้วยเหตุเชี่ยไรซักอย่างสมองกูช๊อตกูลืมไปเลย มันเลิกคุยกับกูเลยแม่ง แบบพอกูบอกเอ่อเราจําไม่ได้แม่งงอนแล้วเดินหายไปเลย แล้วสมองกูก็นึกชื่อเพื่อนคนนั้นไม่ออกอีกเลยแบบdeleteชื่อนั้นไปเลย ทั้งๆที่กูก็ค้างคาใจอยากจะนึกให้ออก

บ่นต่อดิ๊ แล้วเรื่องชื่อคนนี่กูมีปัญหาชิบหายเลย อันนี้ไม่ใช่เรื่องลืมละ แต่อย่างในมหาลัยคือกูไม่สนิทกับคนเยอะ เลยพอไปคุยพวกแม่งจะชอบassumeว่าทุกคนรู้จักกันหมด กูก็ต้องแกล้งเนียนๆคุยๆตลอดจนอีกฝ่ายจะหลุดชื่อมาแล้วก็ต้องมาจําอีก ทั้งที่กูไม่เคยทําความรู้จักกับมันมาก่อน ความเหี้ยคือทุกคนรู้จักชื่อกูหมดเพราะกูสนิทกับอาจารย์แล้วจารย์ชอบเรียกบ่อย กูดูเฟลนลี่ด้วย ก็คงคิดว่ากูต้องรู้จักทุกคนมั้ง แต่จริงๆกูไม่รู้จักมึงงงงงง ชห เวลาพูดอะไรชอบถามถึงบุคคลที่3ที่กูไม่เคยรู้ว่ามันมีตัวตนมาก่อนกับกูอีก กูก็ต้องมั่วๆแถๆไป บอกว่าไม่รู้จีกตรงๆแม่งก็จะแบบ อ่าวมึงอยู่มอมา3-4ปีแล้วมึงไม่รู้จักหรา เอ่อไอสัสกูไม่แคร์ไง แล้วกูไม่ได้ทําผิดไรหน่อยนิโว้ยไม่ต้องมาทําหน้าผิดหวังดิ้
จบมาแล้วค่อยโล่งหน่อย ลาก่อนนะเหล่าเพื่อนๆคนแปลกหน้าทั้งหลาย

แม่ง เคยคิดว่าฆตตไร้สาระ ตอนนี้อยากตายฉิบหาย แม่งผิดที่ผิดทางไปหมด ไม่ใช่ความผิดกูด้วยซ้ำ ไม่ใช่กูไม่โทษตัวเอง กูหาเหตุผลยอมรับยังไงแล้วก็ไม่ใช่เรื่อง แม่งเอ้ย ถ้ากูลาออกตอนปีสี่จะเป็นไรไหมวะ มีแต่คนบอกให้ทนไป ทนเหี้ยไร งานกลุ่มกูก็ไม่กลุ่มอยู่ทั้งที่เป็นคนทำงานกลุ่มมาตลอด ใครบอกอยากให้ใครทำดีกับเราก็ให้เราทำดีกับเขา สุดท้ายขนาดโปรเจคจบก็โดนทิ้งทำอยู่คนเดียววันสุดท้าย กูจะพรีเซ้นยังไงคุยกับคนอื่นยังคุยไม่ได้เกิน5นาทีร้องไห้ ตอนนี้กูร้องไห้ทุกวัน สุขภาพจิตแย่สัสๆ

>>372 ทีละเรื่อง กูรู้มึงอยากระบาย แต่ขอกูขัดหน่อย มึงอาจจะเล่าเรื่องไม่เก่ง
-ลาออกปีสี่ได้ไหม ถ้ามึงมีทางไปแม่งก็โอเค จะลาปีไหนก็ได้
-งานกลุ่มไม่อยู่กลุ่มทั้งที่เป็นคนทำงาน คือ?? อ่านแล้วงงแหละ
-โปรเจคจบถูกทิ้งให้ทำคนเดียววันสุดท้าย จะพรีเซนต์ยังไง กูคิดว่าถ้ามึงทำได้ก็พอพูดได้ล่ะนะ ถ้าแม่งจารย์ไม่โหดร้ายจนเกินไป บางทีมึงต้องปรึกษาคนอื่นมั่ง
-ส่วนไอ้เรื่องอยากได้ดีให้ทำดีนี่แม่งต้องเลือกคนว่ะ ไม่งั้นมันจะมีคำทำดีไม่ขึ้นรึ

ค่อนข้างมั่นใจว่าตัวเองเป็นคนเรียนดีในระดับนึง แต่โง่เรื่องการใช้ชีวิตเข้าขั้นบัดซบระดับที่ถ้ากุไม่มีเพื่อนกุน่าจะตายเพราะถนนไป100รอบ กับตายเพราะเดินชนเสาอีกล้านกว่าครั้ง มือถือไม่ได้เล่นไม่ได้จับแต่เสือกชอบเหม่อ กับดูสถานการณ์ไม่ค่อยจะออก แก้ปัญหาทั่วไปง่ายๆในชีวิตไม่ได้ คนอื่นเหมือนเกิดมาแล้วรู้กันโดยทั่วไปว่าก็แค่ทำแบบนี้ปัญหาก็จะถูกแก้ แต่กุไม่รู้แล้วจะงงๆว่าแล้วกุต้องทำยังไง?

>>373 กุว่าพ้อยคือตอนนี้มันน่าจะไม่มีกลุ่มอยู่ ไม่มีคนเอาเข้ากลุ่ม ต้องทำเองทั้งหมดคนเดียวแล้วเครียด มานั่งน้อยใจว่าที่ผ่านๆมาก็เป็นคนทำงานมาตลอดแต่ทำไมไม่มีคนเอาเข้ากลุ่มเลย แถมเป็นพวกเข้าสังคมไม่เก่ง ขอความช่วยเหลือจากใครไม่ได้ น่าจะทำโปรเจคจบไม่ทันด้วย

>>363 ไม่ลงห้องลิทวะ555

ช่วงเดือนสองเดือนมานี้กูทำงานกลับบ้านนอนวนไป ทำงานอดิเรกอล้วไม่สนุกเหมือนเดิม แบบนี้คือหมดไฟมั้ยวะ แล้วจะแก้ยังไง

>>377 ถ้าเปลี่ยนงานไม่ได้ ลองเปลี่ยนงานอดิเรก หาไปเรื่อยๆ ตอนแรกกุชอบอ่านนิยายิตอนนี้กูปักครอสติช5555

มึงคือปกติแล้วกุค่อนข้างเก็บอะไรไว้กับตัวเองคนเดียว เพื่อนที่กุให้ความสำคัญจริงๆ แทบนับนิ้วได้ ละกุไม่ชอบพูดปัญหาส่วนตัวให้คนฟังด้วย แต่ทีนี้พอดีชีวิตเจอเรื่องใหญ่(ไม่ได้ร้ายแรงอะไรแต่เป็นเรื่องที่ไม่มีใครช่วยได้นอกจากรับฟังเฉยๆ) พอมีคนถามขึ้นมา ทั้งที่สนิทและไม่ได้สนิทขนาดนั้นกุเล่าเป็นฉากๆ เหมือนก๊อกแตกเลยอ่ะ ในใจกุห้ามตัวเองไว้นะ ว่าพูดทำไม หุบปาก พอเล่าเสร็จกุก้เสียใจที่พูดมาก แต่พอมีคนทำท่าว่าใส่ใจอยากรับฟังกุก้บอกเขาอีก กุควรหาหมอมั้ยนี่

อยู่สังคมที่มีแต่คนเก่งแล้วรู้สึกตัวฟีบ ตัวเล็กเท่ามด ทั้งที่ทำงาน ทั้งกับแฟน กลุ่มเพื่อนแฟนที่ทำงานสายเดียวกัน บางทีก็ท้อ เหมือนทำอะไรเท่าไรก็ดีไม่พอ ไม่เป็นที่ยอมรับของสังคมสักที ชีวิตวนอยู่กับแค่จะหาอะไรมาเติมพอร์ตให้พอทัดเทียมกับคนรอบตัวได้ มันดู toxic แปลกๆ พอไปเจอสังคมทีไร กลับมาในหัวก็คิดแต่เงินเดือนต้องสูงกว่านี้ ต้องทำบริษัทดังกว่านี้ ต้องมีเซอมีความรู้เยอะๆ เขาถึงจะอยากคุยกับเราอยากเข้าหาเรา รู้สึกว่าถ้ากูไม่เก่งก็ไม่มีอะไรดีเลย อยากเป็นคนเก่งและมีความมั่นใจได้มากกว่านี้จัง ใครเป็นแบบกูบ้าง TT

คล้ายๆมึงมั้ง แต่เจ็บกว่าคือสายที่กูทําการแข่งขันมันน้อยแล้วแท้ๆ แต่กูก็ไม่กล้าไปสู้กับคนเก่งๆ
กูกังวลเรื่องความรู้ของกู เรื่องการสื่อสาร เรื่องคอนเนคชันอีก เหมือนมึงว่าเลยคือทําไงให้คนเก่งๆอยากคุยกับเรา กูไม่ชอบพรีเซ้นท์ตัวเองด้วย ความมั่นใจติดลบ โซเชียลก็ไม่เล่น ทุกสกิลรู้สึกเหมือนเป็นเป็ด ทุกอย่างครึ่งๆกลางๆหมดเลย ตอนนี้จะต่อโทนอกหนีไปสะสมวิชาการเพิ่ม ตัวกูน่าจะมีประโยชน์มากขึ้นมั้ง ถ้าไม่ได้จริงๆนี่กูจะไปสมัครทหารพรานประชดชีวิตแล้ว

>>379 ไม่ต้องหาหมอหรอก ปกติ ถ้าไม่อยากเสียใจทีหลังก็ต้อวหักห้ามใจไม่เล่า เล่าไปแล้วเหตุการณ์ปัญหาที่ประสบมันไม่ดีขึ้นก็ไม่ต้อวเล่าหรอก กูชอบคิดงี้ จะปรึกษาตอนที่ตันจริงๆแต่ส่วนใหญ่ก็ถามตามบอร์ดเอา คนจริงๆกูไม่ไว้ใจแล้วแม่ง เคยเจอคนที่มันชอบรับฟัง แต่ก็คือฟังเพราะอยากรู้เฉยๆ กูชิบหายกับพวกแม่งมาเยอะละ ตอนหลังกูก็ไม่ระบายอีกเลย มาระบายในโม่งเอา

>>382 กูก็คิดว่าเล่าก็ไม่ช่วยอะไรเลยไม่บอกอะไรใครมาตลอดนี่ล่ะ แต่เหมือนจิตใจมันคงปริ่มๆ มั้ง สะกิดทีกุเบรกแตกเลยระบายให้ฟังไปสี่คนละ กุเลยจิตตกว่านี่เข้าข่ายเรียกร้องความสนใจหรือเปล่า แต่ตั้งใจว่าต่อไปนี้หัวเด็ดตีนขาดจะไม่พูดเรื่องส่วนตัวกับใครละ คนจะว่ากุเข้าใจยากก้ช่างแม่ง

เพราะไม่ค่อยได้ระบายอะไรกับใคร พอใครมาสะกิดเหมือนสนใจอยากรับรู้ปัญหาของเรา อยากเข้าใจถึงปัญหาที่เรากังวลอยู่มาตลอด แม่งเลยปล่อยออกไปหมดเลยอ่ะดิ แต่พอปล่อยไปครั้งเดียวเดี๋ยวมึงก็เลิกเองแหละ เพราะจะได้รู้ว่าการเปิดใจให้คนอื่นแม่งไม่ได้เหี้ยไรเลย5555

>>384 ก็ไม่จริงเสมอไปหว่ะ มึงต้องโชคดีเจอคนที่เข้ากับมึงได้ ระบายอะไรแล้วช่วยกันได้
กุเคยมีเพื่อนแบบนั้นอยู่คน ไม่เคยระบายให้มันหรอกแต่มันช่วยแก้ปัญหาเพราะมันรู้ว่ากูมีปัญหาอะไรอยู่ ส่วนกูก็คอยรับฟังปัญหามันด้วย นี่เป็นเพื่อนห่างๆที่โครตอยากสนิทเลย พอเรียนจบยิ่งเจอตัวยาก คิดถึงมึงหว่ะ เป็นซึมเศร้าด้วยกันสู้ไปด้วยกันนะเว้ยภายใต้ท้องฟ้าผืนเดียวกาน luv u bro (no homo)

กูเล่นเว็บนึงเจ้าของเว็บแม่งชอบแบนชอบล็อคมู้เอาแต่ใจว่ะ เอะอะบอก sh sh แม่งตลกรายการทีวียังทะลึ่งกว่านี้เลย สงสัยเจ้าของเว็บอยู่ญี่ปุ่นมากเลยดูแต่มุกแป้กๆที่พวกยุ่นมันชอบแสดงกัน

>>381 เป็นเหมือนกันเลย กูก็จงใจเลือกสายที่การแข่งขันน้อย แต่เรียนไปเรียนมามันดันฮิตซะงั้น กลายเป็นว่าต้องมาแข่งขันกับเด็กรุ่นน้องเทพๆ อีก แง
เคยอยู่สังคมคนธรรมดา ทุกคนมองว่ากูเก่งกูเจ๋งถึงความจริงไม่ใช่มันก็ฟีลกู้ดนะ แต่มีความรู้สึกว่าอยู่นานๆ ติดขี้เกียจไปซะงั้น แต่พอมาอยู่กับคนเก่งก็เครียด 5555 ตลกตัวเอง

มันจะมีชุดคำถามที่เหมือนจะปลายเปิดแต่ถ้าตอบตามจริงมึงจะกลายเป็นคนเหี้ยทันทีเช่น รำคาญป่าว ไม่ชอบป่าว รังเกียจป่าว ทำได้ใช่มั้ย ไม่ลำบากใช่มั้ย มึงก็เลยต้องตอบไปว่าไม่ ทั้งๆที่คนถามมันก็รู้คำตอบอยู่แก่ใจแล้วไงแต่ชิงถามก่อนเพื่อไม่ให้ตัวเองดูผิด

>>388 คนอื่นไม่รู้นะ แต่เวลากูถามพวกนี้กูอยากได้คำตอบจริงใจมากๆ บางทีกูมองไม่ออกว่าคนอื่นคิดอะไร หลายเรื่องที่กูรับได้กูก็กลัวคนอื่นจะรับไม่ได้กูเลยถาม แต่ก็งั้นแหละ ไม่รู้มันตอบจริงใจหรือรักษาน้ำใจกันแน่

>>388 มันก็มีคนที่อ่านคนไม่ออกจริงๆที่ถามเยอะแยะไป อย่างไอนี่>>389 แล้วก็1 แต่บอกเลยจริงใจหรือไม่ น้อยคนจะกล้าตอบว่า กูไม่โอเค เพราะสังคมไทยมันนิสัยขี้เกรงใจ พอๆกับยุ่นอ่ะ
แต่กูเป็นประเภทที่มึงว่ามาเลย ถามไปงั้นๆบังคับให้consent ส่วนใหญ่เรื่องการให้งานเนี่ยแหละ กูจะใช้กับพวกที่ทํางานกาก กูไม่แคร์ความรู้สึกแม่งละ เพราะทํางานห่วยๆส่งเดชมึงก็ไม่แคร์ความรู้สึกเพื่อนร่วมงานอ่ะสั้ส

>งานนี้ทําได้มั้ย ไม่หนักไปใช่มั้ย โอเคมั้ย
>จริงๆแม่งก็ไม่ได้อยากทําหรอก แต่กูรู้ก็ไม่มีใครกล้าปฏิเสธคําถามพวกนี้
ว้ะ ฮ่า ฮ่า

>>388 มันคือการถามเพื่อทำให้มึงไม่รู้สึกเหมือนถูกจิกหัวใช้แบบไม่แคร์ต่างห่าง เช่น กุจะใช้งานคนนึง กูก็จะพูดว่ารบกวนนะคะ ช่วยหน่อยนะคะ โอเคมั้ยคะ เหนื่อยแย่เลยนะคะ บลาๆ คือถ้าอยู่ๆไปสั่งงานแล้วไม่มีคำถามเชิงห่วงใยหรือขอร้องต่อท้าย มึงก็จะรู้สึกไม่ดีเหมือนกุไม่แคร์ว่ามึงจะรู้สึกยังไงต่างหาก แล้วสุดท้ายก็จะมาด่ากุว่าอินี่เอาแต่สั่ง

กุมองว่าการที่คนถามแปลว่าเค้าแคร์ความรู้สึกมึงนั่นแหละ ไม่อยากให้มึกรู้สึกแย่ กับเค้าเองก็ไม่อยากโดนเกลียด เป็นชุดประโยคที่ทำให้ทุกอย่างมันดูซอฟลงอ่ะ

>>388 กูมองว่าอยู่ที่คนสั่งเค้ามองว่าคนรับคำสั่งอยู่ระดับไหนเมื่อเทียบกับเค้าด้วย
แม่ยายกูเป็นพวกประเภทนี้แหละเวลาไปขอให้คนที่สถานะทางสังคมสูงกว่าหรือยังไม่สนิท(ยังระบุสถานะไม่ได้) ช่วยทำอะไรนี่ชุดคำพูดจะดูดีมากพินอบพิเทา อ้อนวอนแล้วอ้อนอีก
แต่กับคนที่แกมองว่าสถานะต่ำกว่า ชุดคำพูดเวลาจะขอให้ทำอะไร ชุดคำพูดจะเหมือนออกคำสังแล้วชั้นต้องได้ตามที่สั่งด้วย
ที่บ้านกูไม่มีใครโอเคกับคำพูดแกซักคน(แม่กูขนาดว่าถ้าเป็นไปได้ไม่อยากมาเยี่ยมหลานแล้วเจอแกอ่ะ แกบอกว่ารู้สึกเหมือนคนใช้) ขนาดลูกแกเองยังเกลียดเลย 555

ถ้าบางคนอย่างกู อกหักก็อยากห่างไปเพื่อให้ตัวเองเลิกชอบ จะได้ไม่หน้าด้านตามจีบเขาให้อึดอัดเพราะมันชัดเจนไปแล้วว่าเขาไม่เอา แต่พอกูจะห่างเขาดันเสียใจบอกว่า ไม่รับรักถึงกับต้องหายไปเลยเหรอ เคสเพื่อนกูอกหักก็หายไปพักนึงเหมือนกัน มันทำไมวะ

>>394 เค้าไม่ได้ชอบมึงแบบแฟน แต่เค้าอยากมีมึงเป็นเพื่อนในชีวิต พอมึงอกหักแล้วหายไปมันเลยเหมือนแค่เค้าเปลี่ยนสถานะให้มึงไม่ได้ มันถึงกับจะทำลายความสัมพันธ์กันไปเลย แบบนั้นก็แย่อยู่นะ

Tired of being jobless

รู้สึกเหี้ยที่เกิดมาสะโพกผายเชิงกรานใหญ่ ต่อให้ผอมแค่ไหนก็ต้องใส่เสื้อผ้า xl เป็นแบบนี้ตั้งแต่อายุ 13 ที่เข้าสู่วัยเจริญพันธุ์
ตอนที่ผอมที่สุด 34/27/40 ปัจจุบันอ้วนขึ้น 38/34/44 แต่จะไม่ว่าช่วงไหนก็ไม่สามารถสะโพกต่ำกว่าเลข 4 ได้จริง ๆ เพราะจิ้มลงไปก็เป็นกระดูกแล้ว กูโคตรน้อยใจชีวิตตัวเองเลยที่เกิดมาเป็นแบบนี้ ไม่เคยจะใส่ในสิ่งที่ต้องการใส่ได้ กูอยากใส่เสื้อผ้าแนวน่ารัก ๆ แต่เด็กก็ไม่เคยใส่ได้ เดินเข้าร้านเสื้อผ้าเกาหลีกับเพื่อนกูก็ทำใจแล้วว่าไม่มีทางใส่ได้แต่จะใส่ร้านเสื้อผ้าพลัสไซส์ก็หายากเหมือนกันเพราะพลัสไซส์เสือกหลวม กูโดนล้อเลียนมาตลอดชีวิตตั้งแต่เด็กจนโต ถ้าไม่โดนล้อก็โดนคุกคาม ทรงดี ทรงแม่พันธุ์กับพ่อกับแม่มึง ทนมาตั้งแต่ยังไม่มียุค my body my choice หรือต่อให้บิวตี้สแตนดาร์ดจะเปลี่ยนไปอวยคนตูดใหญ่แล้วแต่กูก็ยังเจ็บปวดอยู่ดี

>>395 งั้นถ้ากูขอแค่หายไปทำใจวันสองวันแล้วมาอยู่เป็นเพื่อนเขาใหม่นี่ยังแย่มั้ย กูแค่อยากห่างไปเสียใจให้มันจบๆ ไม่อยากเพ้อให้เขาอึดอัด

>>397 มึงสวยออก เอวเล็กสะโพกใหญ่ใส่กระโปรงสวยนะเว้ย

>>398 บอกเค้าดิว่าขอเวลาทำใจซักพัก เเ๋วกลับมาใหม่นะ

>>400 ได้ๆ ขอบคุณเว้ย เด๋วถ้าเศร้าอีกกูมาใหม่

รักกันแค่ไหน สุดท้ายก็มามีปัญหากันเพราะเรื่องเงิน เฮ้อ

ไอ้พวกกรมสรรพสามิตนี่มันกวนตีนจังวะ กูเอาเหล้ากระป๋องจากต่างประเทศเข้ามาขาย เออก็จ่ายภาษีถูกต้องทุกอย่างแหละ ค่าต๋งค่าใต้โต๊ะกูก็จ่ายหมด แต่ทำไมแม่งต้องมาแปะตราสแตมป์ตรงรูดื่มพอดีเลยวะ กูนับดูจะเจอ9ใน10เลยแบบว่าแม่งจงใจแน่ๆ คือเพื่ออะไรวะ เพื่อศีลธรรม จังไร ของแม่งอ่ะหรอ มันหงุดหงิดนะเว้ยเวลาขายให้ลูกค้าแล้วโดนคอมเพลนมาว่ากินยากเพราะต้องคอยเลาะๆไอตราสแตมป์นี่ออก มึงทำแบบนี้แล้วครอบครัวมึงมีความสุขมากขึ้นหรอวะ กูถามจริงๆ

>>403 สแตมป์เป็นแบบกลมๆ ชิ้นเล็ก หรือแบบกระดาษแบบยาวๆวะ เวลากูไปซื้อก็สงสัยนะ ว่าทำไมมันต้องแปะแบบนั้น ไม่ถูกสุขลักษณะ มันบริเวณที่สัมผัสปากคนนะ มีคราบกาวเวลาลอกออกอยู่ดี การแปะมันอยู่ที่สรรพสามิตหรอกเหรอ

แอบรำคาญตัวเองเหมือนกันนะ เวลาเจอสถานการณ์อึดอัดจะหลีกเลี่ยงทันทีแบบไม่ได้ไตร่ตรองก่อน เวลาเห็นเพื่อนที่ไม่ได้สนิทกันมากกำลังเดินเข้ามาหากุจะรีบหันเดินหนีเพราะกังวลว่าจะตอบโต้ไงดีเวลาเขาเข้ามาทัก จริงๆตอบโต้ได้แหละแค่อือๆเออๆไปแต่โคตรรอึดอัดเลย เลยเลือกที่จะหลีกเลี่ยง หรือขึ้นลิฟกับคนไม่สนิท กุให้เข้าขึ้นไปก่อนเลยแล้วเดินหนีทำเป็นจะไปทางอื่น ไม่ก็ชิงขึ้นก่อนแล้วรีบๆไป

เพราะกูโดนคนอื่นหลอกมาเยอะ เห็นเค้าดีหน่อยก็แทบยกโลกให้ทั้งใบ พึ่งจะรู้ตัวว่าโดนใช้เป็นเครื่องมือก็วันนี้แหละ โทษใครไม่ได้นอกจากตัวเองล้วนๆเลย 5555555555 กูคงรู้สึกแย่กว่านี้ถ้ากูเอาตัดสินใจเอาตังแทบทั้งหมดไปโปะให้เค้าได้ตั้งตัวได้จ่ายค่าห้องล่วงหน้า แต่ดีว่ะตอนนั้นไม่มีเลยไม่ได้เท แต่ครั้งอื่นๆที่เทนี่สิ..แม่ง..5555555
น่าจะปล่อยให้โดนหมวกกันน็อกรวบซะให้เข็ดไม่น่าไปเสือกเค้าเร้ยยย ตอนนี้เป็นไงล่ะ เลื่อนเป็นประตูเลย 5555555555555555555 เวรเอ้ย 55555555666 อีเหี้ย5555555555555

>>404 ไอแบบยาวๆที่ลอกออกแล้วมีคราบกาวนั่นแหละ บางทีกูก็ต้องเอาไปแช่ฟรีชเย็นจัดๆก่อนให้เนื้อกาวมันแข็งแล้วจะได้ลอกออกง่ายๆทำไว้รอลูกค้าซื้อ แต่บางทีมันก็ไม่มีเวลาทำไง ทีนี้ลูกค้าบางคนเมาๆมาก็หงุดหงิดใส่ว่าแปะแบบนี้จะให้แดกยังไง กูก็ต้องขอโทดขอโพยไปแล้วรับมาแกะให้

>>403 นํ้าผลไม้นําเข้าบางยี่ห้อยังแปะ ไม่มีแอลกอฮอล์จะแปะหาโพ่ง

>>403 เออ มันแปะที่อื่นไม่ได้เรอะ อันนี้กูไม่รู้เหมือนกัน แต่เท่าที่เห็นคือ แปะส่วนที่จะกินจริงๆ นั่นแหละ

กูอยากรู้ด้วยมีโซดานมเปรี้ยวยี่ห้อหนึ่งเคยแปะตอนกูประถมซื้อกินประจำ แม่งไม่มีแอลกอฮอล์ไม่ใช่เหรอวะ พอกูขึ้นมัธยมมาก็ไม่แปะละ กูละงง หรือไอ้สายคาดนี้มีหลายแบบ เบียร์กระป๋องแต่ก่อนก็เคยเห็นแปะ ตอนนี้ก็ไม่แปะ เหมือนแปะแต่พวกนำเข้า

ไม่ใช่อะไร แล้วไอฉลากที่แปะๆนี่แม่งส่วนใหญ่ก็คิดว่ามีแอลกอฮอล สมัยกูเด็กๆไปซื้อไอสัสพนักงานซุปเปอร์ตะไม่ขายให้กูด้วยเพราะนํ้าโซดากูมีฉลากแปะ ตอนนั้นกูโครตอายเลยแบบพนักงานทําเป็นเรื่องใหญ่มาก

กูรำคาญคนที่พยายามแนะนำให้กูไปเข้าวัดทำบุญสวดมนต์มากจะปฎิเสธยังไงดีวะ

>>412 บอกว่าเป็นอิสลาม

>>412 บอกว่านับถือซาตาน

>>412 บอกว่าไม่มีไม้บรรทัด

พอเลิกออนไลน์แล้วก็ต้องมาเรียนที่มอ อยู่คนเดียวได้นะ ออนไลน์ก็ชอบเรียนคนเดียว ชิลๆพึ่งตัวเองตอนสอบ งานกลุ่มก็คุยตอบโต้ในแชทเอา พอมาเจอตัวจริงแล้วมันกดดัน โหวงๆไงไม่รู้ คุยไม่เก่งแต่ก็ไม่อยากชวนคุย แต่พอเห็นคนในกลุ่มที่มีกูแล้วกลายเป็นเศษไร้คู่หารไม่ลงตัว ไม่มีคนคุยก็แอบเหงาว่ะ แต่ก็อยากอยู่คนเดียว พอเห็นคนอื่นมีเพื่อนคุยแต่กูไม่มีมันรู้สึกแปลกแยกยังไงไม่รู้ พอได้กลับห้องมาอยู่คนเดียวแล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะ ช่วงนึ้เลยซึมๆหนักมาก พาลเกลียดตัวเองไปเลย เป็นความรู้สึกที่ประหลาดมาก

>>416 วอนโม่งช่วยหาคำตอบอันนี้ให้ที กุเองก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน และจากที่อ่านๆมาโม่งหลายคนก็เป็นแบบนี้ ไอ้การที่อยากอยู่คนเดียวแต่ก็ไม่อยากเหงาขนาดนั้นต้องทำไง

>>417 ขอคำตอบด้วยคน กูก็เป็นแบบนี้ แล้วที่หนักมากเลยคืออยากมีแฟนแล้วพอมีคนคุย คุยได้2-3วัน>เบื่อ >แกล้งบ้า >เท>ละกลับมาเหงา> หาคนคุย> เท วนลูป

>>416 >>417 >>418 ก็ปกติของ เพศ ญ นิ รอหมดประจำเดือน ก่อน เมิงถึงจะเป็นมนุษย์ที่แท้จริง
นี่จึงเป็นเหตุผลว่า ทำไม ผญ ไม่ประสบความสำเร็จเท่า ผช

>>417 >>418 >>419 กูว่าพวกมึงไม่เหมือน >>416
>>416 มันไม่ได้เหงา แค่พออยู่ตัวคนเดียวในสังคมที่เขาอยู่กันเป็นกลุ่มแล้วมันรู้สึกแปลกแยก วิธีแก้ก็ ถ้ามึงยังพอใจที่จะอยู่คนเดียวต่อก็แค่แก้ที่ความรู้สึกมึงก็พอ

เป็นห่านไรต้องมาอ่านหน้าจอที่คนอื่นเปิดทิ้งไว้ แล้วพอกูกลับมาก็ทําเป็นมาด่าว่า เอาโทศัพ เอาไอแพดวางทิ้งไว้ทําไม เดี๋ยวคนก็ขโมยไปได้
คือกูแค่ออกไปแป๊ปเดียวแล้วกลับมา มึงจะบ้าเหรอ แม่งมาแก้ต่างที่กูเห็นมึงมาอ่านดูจอกู หน้า ห ี
ทีกลับคนอื่นแม่งบอกว่าของใครของมันไม่นุ่ง แต่เสือกมายุ่งของกูเพราะเป้นคนในเคียวไดกันเหรอวะ สัส เหี้ยไรวะ ควายเอ้ย ไปไกลๆจากชีวิตกูซักที

ให้ฮึดเองไม่มีใครรับฟังคือโทรมชิบหาย การหาคนมานั่งด่าไปด้วยกันมันดีกว่าสำหรับกู แต่พอคนรับฟังเท กูก็มาจบในมู้นี้ทุกรอบ สวัสดี

ขอเกริ่นก่อนว่าพึ่งเคยทำงานครั้งแรก เครียดสัด เหมือนประสาทจะแดกตายแม่งทุกวัน คนทำงานใช้ชีวิตกันได้ยังไงวะ ชีวิตแม่งมีแต่ทำงานกินนอน เอาเวลาไหนไปร้านเหล้าสังสรรค์เล่นเกม มีเวลาเหลือกุคิดอย่างเดียวว่านอนเหอะไอ้สัด

รู้สึกอยากตายมากเลยอ่ะโม่ง กูเปิดร้านขนมอยู่ร้านนึงแรกๆก็ขายได้วันนึง 7000 - 10000 แต่พอเจอโควิดหนักๆกับราคาของขึ้นกูเลยต้องขึ้นตาม พอขึ้นปุ๊บยอดหายเหลือวันนึง 2000 - 4000 ขาดทุนมาหลายเดือนจนวันๆนึงแทบจะไม่มีตังแดกข้าวละ แถมเอาไปลงทุนอย่างอื่นตอนนี้ก็เจ๊งอีก รู้สึกตัวเองแม่งไร้ค่าชิบหาย ใครมีวิธีตายแบบไม่ทรมาณมั่งป่ะ

กูอยากร้องไห้ต้องทำยังไงวะ กูเศร้าเครียดเก็บกดมาเป็นสิบๆปีแล้วแต่น้ำตามันไม่ยอมไหลออกมาสักที

>>425 เมิงเคยโดนตบยัง ต่อหน้าคนอื่น เจ็บด้วยอายด้วย กุโดนแล้วน้ำตาไหลเองเลย
>>424 เมิงเป็นพวกperfectionalistหรอ ร่างกายเมิงยังขยับได้ ส่องกระจกยิ้มให้ตัวเองไว้ก่อน ลูกจ้างไม่ต้องจ้าง
ทำเองคนเดียว เมิงน่าจะไม่มีปัญหา หรือให้ญาติพี่น้องมาช่วยทำ มันเป็นสิ่งเดียวที่มีแต่เมิงทำได้ เมิงไม่ไร้ค่าหรอกเมิงส่งมอบความสุขให้คนอื่นตลอดนิ

ทำไมกูรู้สึกว่าตอนนี้มันถือว่าอยู่ในสภาวะทศวรรษที่สาบสูญ ยังไงไม่รู้

คือ กูจำได้ว่าช่วง 10 ปีที่แล้ว ช่วงเวลานี้อะไรๆ ก็สดใสไปหมด ตอนนั้นรอบตัวกูใช้เงินเป็นเบี้ยไม่ต้องคิดเลย ห้างร้านใหม่ๆ เปิดเพียบ แต่ตอนนี้มันคืออะไรกัน บรรยกาศเหมือน ซึมๆ เหงาๆ เหมือนคนไม่กล้าใช้ตังค์ฟุ่มเฟือย ยิ่งพอเข้าไปดูในกลุ่ม fb เฟจขายของต่างๆ นี่ชัดเจย มีแต่คนขาย แถมแย่งกันขายราคาทุน ต่ำกว่าทุน คนซื้อแทบไม่มี

>>427 First time ? เกิดไม่ทัน ต้มยำกุ้ง หรอ Great regression เมกาประกาศ gdp ติดลบ 2 ไตรมาส สัญญาณ เศรษฐกิจถดถอย และไม่รู้ว่าจะกินเวลาอีก 10ปี
แต่เชียงใหม่ น่าจะไปก่อนเพื่อน ให้รอดชีวิตจากโจรก่อน อาชญากรรมเยอะขึ้น

ขอ how to ไหลตายหน่อยสิ เหนื่อย ทรมาน ไม่อยากอยู่เเล้ว

อิควาย ที่ยอดขายนส.มึงดีเพราะมึงลด60%ง่ะ อย่ามาอ้างลดเพราะขอบคุณลค.ที่ซื้อของมึง คือถ้าเป็นงั้นจริงเค้าก็ซื้อของมึงไปแล้วไงจะลดขอบคุณลค.ทำไมอีก มึงแค่อยากทำยอดทะลุเป้าแบบ ทะลุเป้าาาาา เลยลดเกินครึ่งเพื่อให้มันได้หมดๆ ไม่งั้นมันก็ไม่ทะลุ เป้าาา ไง ดีใจซะนะ ตอนนี้ยอดขายมึงทะลุเป้าละ จากการลด60%ของมึงโดยการแจ้งเตือนรายวัน….

>>428 แล้วจะเอาตัวรอดในยุคนี้ยังไงวะ กูต้องเข้าป่า ทำปศุสัตว์ ปลูกถั่วกินเอง ถึงจะรอดหรอวะ

>>431 ของแบบนั้นไม่มีความรู้ ก็ไม่รอดโว้ย(ถึงมึงจะประชดก็เหอะ)

>>432 มีความรู้ไม่มีเงินก็ไม่รอดละวะ โดนปลดออกเท่าไหร่เหอะ ล้มมาจากสูงถึงชนชั้นกลาง คนรากหญ้าไม่เท่าไหร่ ใครมีที่ดินมีบ้านผ่อนหมดก็ดีไปกลับบ้านเก่าไปปลูกผัก เลี้ยงปลาหาแดรกตัวเองเถอะ

ไม่เห็นในมุมที่กูพยายามเลยเหรอ ไม่เคยบอกกูตรงๆว่าต้องการอะไร มองสิว่ากูเคยพยายามทำอะไรให้บ้าง ถ้าคิดจะมองแค่จุดนั้น ตัวกูในตอนนี้มันยังดีมั้ยในสายตามึง บอกกูมาเถอะอย่าทรมานกูเลย

ชีวิตไม่เคยลำบาก กับคิดว่าที่ผ่านมาไม่เรียกว่าลำบาก ข้าวก็ไม่เคยอด เหงาก็ทนได้ ไม่ได้ของที่อยากได้ก็ยังอยู่ได้ พ่อแม่ก็ยังแข็งแรง ปวดหลังก็อยู่กับมันได้ รายได้น้อยก็ยังมีพอผ่อนบ้านกินข้าวได้ทุกมื้อ การที่คนมองว่าชีวิตเราไม่ลำบาก ไม่เจอความลำบาก ทำไมมันแปลว่าเรายังไม่สมบูรณ์วะ

ช่วงนี้เศร้าจนต้องช่วยตัวเองก่อนนอนให้เหนื่อยหลับไปละอะ เงี่ยนก็ไม่เงี่ยน แต่ต้องทำไม่งั้นคิดมากหลับไม่ลง

รำคาญโว้ยยย ไม่ได้อยากรู้ความเห็นของมึงจ้า ไสหัวไปมู้อื่นไป๊ พอกุไล่เดี๋ยวก็บอกว่าพวกกุชอบรังแกมึงอีก ใครล่ะวะที่มาเปิดประเด็นไม่ตรงหัวข้อมู้อะ กุมามู้นี้เพราะเลี่ยงท็อปปิคนั้นไงสัส
ปล.กุไม่ได้หมายถึงคนในมู้นี้นะ

>>435 เออว่ะ มุมนี้กูนึกไม่ถึง

ปล่อยให้มีอิสระ กับ ไม่สนใจจะดูแล มันต่างกันนะ

กุพึ่งเคยบ่นในห้องนี่ครั้งแรกแต่กุขอบ่นหน่อยครั้งนี้กุทนไม่ไหวจริงคือ เพื่อนกุมันก็เป็นคนหัดจีบสาวคนนึงอ่ะ แล้วมันดันใช้บทcreepyมากๆจีบสาวแล้วบอกฝ่ายหญิงว่ามันโดนบูลลี่ต่างๆนาๆซึ่งมันหนังคนละม้วนกับกุเลยอ่ะ กุไม่รู้จะเตือนมันยังไง แบบบทที่มันคุยกันในแชทคือกุอ่านแล้วขนลุกอ่ะรู้สึกไม่ดีแทนฝ่ายหญิงแต่เพื่อนกุมันไม่รู้ตัวสักทีว่าเพราะอะไรกุสงสารผู้หญิงมากๆ

>>440 ในฐานะผู้หญิงนะ ไม่มีผู้หญิงคนไหนชอบผู้ชายอ่อนแอ ยิ่งผู้ชายที่โดนบูลี่ มันน่าสงสาร น่าเห็นใจจริง เค้าอาจยอมเป็นเพื่อนด้วย แต่ผู้หญิงเค้าไม่มีทางคบเด็ดขาด55

>>441 เอออันนี้กูเห็นด้วยนะ ใช้บทโดนบุลลี่แบบขี้แพ้เกินไปนี่กูคุยนะ แต่ไม่สานมากกว่าเพื่อนอะชีวิตหดหู่เกิน

>>440 ปัญหาของมึงคืออะไรวะ งอง ก็ปล่อยเพื่อนมึงไปดิ๊ ถ้าผู้หญิงเค้าไม่ชอบเค้าก็ block เองแหละ กูว่าดีแล้วปล่อยให้ผู้หญิงได้เห็นตัวตนเห็นความคิดที่แท้จริงของเพื่อนมึง จะได้ไม่ถลำโดนหลอกด้วยภาพลวงตาที่มึงพยายามจะสอนจะเมคให้เพื่อน คนเราถ้ามันไม่ได้ creepy หรือมีทัศนคติ loser มาจากตัวตนข้างในจริงๆ มันไม่มีทางเอาเรื่องพวกนั้นไปใช้เป็นวิธีจีบหญิงอยู่แล้ว

กูไม่เกี่ยวแต่ขอถามแทรกเลย ต้องจีบยังไงถึงจะไม่ดู creepy วะ คนที่กูจีบอยู่เค้าก็ดูโอเคนะ มีหยอดกลับกูเรื่อยๆ แต่บางทีทั้งกูกับเค้าก็มีธุระนู่นนี่ต้องทำเลยมีช่วงเงียบๆบ่อย กูไม่ค่อยรู้ด้วยว่าต้องทักหรือชวนไปนู่นนี่บ่อยแค่ไหนถึงจะไม่ดูเกินไป

>>444 ไม่ใช่แบบไอ้ด้านบน กับไม่ส่งรูปค**ตัวเองมาจีบสาวก็คงไม่creepyแล้วมั้ง

>>443 คือกุอยากเตือนเพื่อนกุไงเพราะมันทำตัวเหี้ยกับฝ่ายหญิงจริงๆมีที่ไหนเจอกันแค่ไม่ถึงวันมาลูบหัว มาบอกชอบเพราะขาวและเซ็กซี่อยากได้เป็นแฟน กุทั้งอยากเตือนมันทั้งอึดอัดกับมันเลยอ่ะ เพราะตอนนี้มันยังไม่รู้ตัวเลยว่าทำอะไรผิด

>>446 งั้นก็เตือนไปดิ เป็นเพื่อนกันพูดตรงๆ กันไม่ได้เหรอ? บอกที่มึงทำอะมัน creepy มันเป็น sexual harassment แต่ไม่รู้ตัวว่าทำอะไรผิดนี่กูว่าเลเวลหนักแล้วนะ โตมาในครอบครัวแบบไหนวะนั่น แต่ถ้ามึงมีน้ำใจและอยากทำทานก็ลอง educate มันดู บอกไปตรงๆ นั่นแหละ ถ้ามันไม่ฟังแล้วมึงอึดอัดมึงก็เลิกคบแค่นั้น

>>447 กุจะลองเตือนดูนะไม่แน่ใจว่ามันจะฟังกุมั้ย เพื่อนกุส่วนใหญ่ก็ไม่ไหวกับพฤติกรรมของมันเหมือนกันจะพยายามนะ

Ky ไม่ได้ทะลึ่งนะ ไปเที่ยวแถวเกาะพีพีละได้ยินว่า มือหี มือหีคืออะไร

รร ไหนยังจัดวันแม่แบบเอาแม่ไปอีกวะ รร กุเลิกมาจะเป็นสิบปีแล้วนะ หรือโพสต์ ทวีตเรียกกระแสไปงั้นแหละ รูปเก่าเล่าใหม่วนไป

>>450 เลิกเป็น10ปีเวอร์เกิน

>>450 กูเรียนจบมาเกิน 10 ปี ทั้งชีวิตยังไม่เคยเจออีเวนต์วันแม่ต้องเอาแม่ไปโรงเรียนเลย แต่กูเรียนโรงเรียนคริสต์นะ ประถมคาทอลิค มัธยมโปแตสแตนท์ ไม่รู้เค้าจัดกันแต่โรงเรียนรัฐรึเปล่า???

>>451 กูสามสิบเอ็ดแล้วอะ รร กุไม่เคยจัด มึงคิดว่าถึงมั้ยละ

>>453 โหอย่างดี รรอยู่ป่าเขาไหนวะ กูละเอือมนักเรียนโวยวายจนเขาให้ตัวแทนห้องเชิญแม่มาหนึ่ง เกี่ยงไปเกี่ยงมาครูด่านักเรียน ทำไมแค่นี้ยังไม่ได้ เพื่อนกุร้องไห้เลย กุยังงงผิดไรวะ กูไม่รู้เดี๋ยวนี้เป็นยังไง

กูอยากเล่าเรื่องเชิญแม่มานี่ละ เพื่อนกุนี้ละมีปีหนึ่ง แม่มันมา พอไหว้เสร็จ แม่บอกเป็นเด็กดีนะ อยู่กับพ่ออย่าดื้อ แม่หย่ากับพ่อแล้วจะย้ายไปอยู่กับผัวใหม่
กูที่อยู่ข้างๆเหวอแดรก เพื่อนสภาพจิตใจแย่มาก แล้วสืบไปมาก็หย่ากับพ่อได้สักพักแล้วแต่อยู่ด้วยกันไปก่อน แล้วแม่งมาบอกไรวันแม่วะะะ

การคบไม่ได้มันทำกูเจ็บนะ

>>456 กูมาเจ็บเป็นเพื่อนมึง

ชีวิตกูโคตรว่างเปล่า ทำไมกูต้องเกิดมามีทุกอย่างด้วยวะ จะลดความอ้วนแม่บ้านก็ซื้อแต่ของอร่อยๆมา ไม่กินก็เสียดาย จะไปหางานทำเงินเดือนก็ได้น้อยกว่าที่พ่อให้ จะเรียนเพิ่มกูก็โง่ ซื้อเสื้อผ้ามาเต็มตู้ก็ไม่รู้จะใส่ไปไหน วันๆได้แต่เล่นเกมดูหนัง ไหนใครบอกการโตเป็นผู้ใหญ่แล้วได้เล่นเกมทั้งวันคือความสุขที่สุดไงวะ กูไม่เห็นจะรู้สึกอย่างนั้นเลย

>>458 อยากชีวิตมีความสุข ลองโยนตังค์ให้กูสิ เอาแบบให้หมดตูดแล้วมึงไปนอนข้างถนน หนุกๆมันส์ๆแน่ครับ สนใจทําก็บอกเดี๋ยวมาแปะเลขบัญชี อิอิ

แม่งถ้ามึงโยนเงินมาให้กูนะ กูจะใช้เงินก้อนนี้หาวิธียังไงก็ได้ให้ได้กรีนการ์ดเมกามา แล้วหลังจากนั้นกูจะไปเข้ากองทัพเรือเมกา แล้วกูก็จะไปประจําบนเรือบรรทุกเครื่องบินโรแลนด์ เรแก้น แล้วกูก็จะไปทําสงครามปลดเอกราชไต้หวัน เชี่ยเอ้ย ขอแค่นี้แหละกูอยากเป็นทหาร แล้วให้เลือกระหว่างไทยหรือเมกาแน่นอนก็อยาเป็นตะหานเมกา ทั้งทัศนคติ ทั้งสวัสดีการมันดีกว่า แม่งเอ้ยยยยย ทําไมตแนเด็กๆที่ญาติจากเมกามาหากูไม่หาเรื่องขอไปเรียนไฮสคูลที่เมกาด้วยซะเลยวะ อยากย้อนเวลากลับไปตอนวันนั้น ตอนป5 กูจะไปเมกาาาาา อ่านพ_จขอรำพอาน_

เหนื่อยอยากงอแงให้คนอื่นฟัง แต่รู้สึกตัวเองไม่มีค่าพอที่จะงอแงเลยวะ

>>457 เขาไม่ชัดเจนว่าจะตกลงคบกันมั้ย แค่พิมพ์กูยังจุก ใจกูเริ่มไม่ดี กูเริ่มเจ็บในสถานะที่เป็นอยู่ กูรักเขานะ รักชิบหาย

งานไม่เดินเลยว่ะ กูปวดหัวมาก

ยุคสมัยนี้ใครทำลูกได้ 7 คน เลี้ยงได้หมด นี่มันต้องมีครอบครัวคอยช่วยใช่ไหมวะ ลำพัง
>>458 เมิงยังไม่มีลูก 7 คน ชีวิต มีไว้เพิ่อสืบพันธุ์นั่นคือสิ่งที่เมิงขาด

อยู่คอนโดแล้วรำคาญอีห้องข้างๆชิบหาย อีเหี้ย ปิดประตูเสียงดังสัสๆ ชอบทำเสียงดัง เสียงเหี้ยไรไม่รู้ ตุ้บ ปัง ตู้ม ตึกๆๆๆ ปึงๆๆ อีเหี้ย แจ้งนิติไป เงียบได้แปปเดียว กลับมาเสียงดังใหม่ ทำห่าไรก็ไม่รู้ ทั้งวันทั้งคืน รำคาญ

>>465 นิติบอก ทั้งชั้นมีห้องมึงห้องเดียวที่มีคนอยู่ อ้าว หยอกๆ
ตรงทางเดินมีกล้องวงจรปิดป่ะ เอากระดาษไปสอดใต้ประตูห้องมันบอก เสียงดังมาถึงข้างล่างเลยสัส

เมื่อก่อนรำคาญพวกโรคซึมเด้า ตอนนี้รำคาญพวก นอนไบนารี่ lghdtv หีแตด แม่งชอบยัดเยียด รำคาญมึงอีดอก

มันเป็นเฉพาะพ่อแม่กู หรือ เป็นคนไทย หรือ คนเอเชียทั้งหมดเลยวะ ทำไมเวลาเจอหน้ากันถึงต้องหาเรื่องอะไรสักเรื่องตำหนิ สั่งสอน อยู่เรื่อยๆเลย เล็กๆน้อยๆก็จะเอาคือคิดว่ากูไม่รู้หรอ โคตรน่าเบื่อ เจอหน้ากันมีแต่ทักตำหนิกู ทำไมหัวฟูจัง ทำไมใส่กางเกงเก่าจัง ทำไมหน้ามัน ทำไมเอาเสื้อตัวเดิมมาใส่ ทำไมรองเท้าเปื้อนจัง คือเป็นโรคสมองอะไรหรอถึงต้องเอาแต่ตำหนิคนอื่นๆ พูดเรื่องอะไรดีๆชมกันแล้วจะเป็นบ้า?

>>468 หาเรื่องคุยแต่ติแล้วจะได้คุยยาวกว่า

>>467 ฟองสบู่การตื่นรู้เรื่องเพศหมดไป เดี๋ยวก็เงียบไปเอง ตอนนี้เป็นช่องทางให้หลายคนเข้ามาหากินกับพวกเพศทางเลือกมากกว่า

ว่างงานตอนนี้เหมือนฟ้าเป็นใจให้กูติ่งอย่างสะดวก

>>469 เจอหน้ากันเช้าๆมาทักแบบนี้กูหมดอารมณ์คุยเลยนะ แบบ ทำไมผมเป็นยังงั้นยังไม่รีบอาบน้ำสระผมอีก แล้วอย่าลืมแปรงฟันด้วย หน้าก็เป็นสิวแล้วดูแลตัวเองดีๆหน่อย คือ ติดภาพจากในละครมาหรอวะที่ตื่นมาแล้วเป๊ะเลย กูแวะออกมาให้อาหารแมวแปปนึงเองแล้วเดี๋ยวก็เข้าไปอาบน้ำละ

เขารักษาน้ำใจด้วยคำว่าไม่อยากทำกูเจ็บ
กูเป็นฝั่งหนึ่งที่รู้สึกรักมากๆ ยังอยากมีเขาเป็นหนึ่งในอนาคต
ถ้ามึงหมดรักกับกูจริงๆ กูขอโทษที่ไม่ยอมหยุด กูไม่รู้ตัวทั้งที่มึงพยายามบอกมาตั้งนานแล้ว
แบบนี้มันมันเจ็บชิบหายเลย

>>468 แม่กุก้เป็น เหมือนอะไรที่ไม่ตรงกับอุดมคติ/ที่คิดว่าดี = ผิดหมดควรเปลี่ยน ไม่ใช่หาเรื่องคุยอะไรหรอกเขาแค่ช่างติและชินกับการพูดอย่างงี้แล้วไม่ได้ผลกระทบอะไร ไม่เจอคนจริงด่ากลับ กุว่ามันแล้วแต่คน พ่อแม่เพื่อนกุไม่เหนเป็นงี้

ฝนตกทุกวันเลย แล้วกูจะเก็บขรี้หมายังไง ไม่แห้งซักที

อยากตายว่ะ แต่กลัวชาติหน้าเกิดมาไม่สวย สัสเอ้ย

>>476 งั้นตอนแก่ตัวนมยานก็ตายได้ชั่ยป่ะ

มีอีผีบ้าที่ไหน คนอื่นกำลังกินข้าวอยู่ ตัวเองมานั่งใกล้ๆแล้วฉีดน้ำหอมซะฉุนไปหมด

>>478 มีกูนี่แหละคนนึง นั่งแล้วอยู่ดีๆได้กลิ่นอับหีอับตีนโชยมา กูก็เลยฉีด แต่กูไม่ได้ไปนั่งใกล้ๆนะ กูนั่งที่เดิม คือกูเหม็นอะ นั่งแดกไม่ลง ก็เลยฉีด ให้ตัวเองได้กลิ่นหอมแทนกลิ่นเหม็นๆที่โชยมาไง

>>467 ซึมเศร้า lg ไม่ได้ผิดอะไรหรอก ที่น่ารำคาญคือพวก วอนนาบี พราวด์ทูบี กูเป็นของกูเงียบๆไม่ได้กูต้อง พราวด์ทูพรีเซ้นท์ ทำเหมือนกับทุกคนขวางทางมึงอยู่ พยายามเอาตัวไปชนกำแพงแล้วบอกโลกนี้ไม่เปิดกว้าง

>>468 คนแก่เขาพยายามหาเรื่องคุย คนเรายิ่งแก่ตัวยิ่งกลับไปเหมือนเด็ก มึงต้องทำตัวเป็นผู้ใหญ่กว่าเขา อย่าไปถือสา วันนึงเขาไม่อยู่คอยติแล้วมึงจะคิดถึง

>>480 ซึมเศร้า ถ้าไม่ตะโกนบอกว่าเป็น จะมีสักกี่คนที่รู้ คำถามสุดฮิตของพวกชนชั้นtoxicอย่างพวกมึงคือ แล้วจะให้คนรู้ทำไมว่าเป็น ทำไมต้องประกาศ ทำไมต้องอย่างนั้นอย่างนี้ จะบอกว่า พฤติกรรมของคนที่ป่วยเป็นโรคทางจิต ส่วนใหญ่แล้ว มักจะอยากให้คนหันมามองตัวเอง มักจะอยากให้คนรับรู้ว่าพวกเขาเหล่านี้มีตัวตนอยู่ มองเห็นพวกเขาหน่อย
และถ้าพวกมึงไม่อยากเห็น พวกมึงกดบล็อคไปเลยง่ายๆ ไม่จำเป็นต้องไปแพร่ขยายความเป็นtoxicให้ใครเห็นหรอก
สภาพ

คนอื่นเห็นความสามารถกับความรู้ของกู แต่กูเห็นแต่ความไม่เอาไหนของตัวเอง มีความรู้ความสามารถแต่ไม่สามารถเอามาใช้พัฒนาชีวิตตัวเองได้แล้วมันจะมีไปเพื่ออะไรวะ

>>482 ไม่ๆ กูก็เป็น ซึมเนี่ย กูก็ไม่ได้อยากให้คนไม่สนิทรู้นะ
แล้วแต่คน แต่พวกประกาศปาวๆ ก็ทำภาพลักษณ์กูแย่ว่ะ

>>482 แล้วไมมึงไม่กดปิดส่วนตัวเองอ่ะ มาเสือกบอกให้คนอื่นต้องรับได้นะ ต้องยอมฟังนะ ถ้าไม่อยากฟังก็ต้องกดบล๊อกไปเองนะ ห้ามแสดงความไม่พอใจเด็ดขาด แต่ทีพอตัวเองอยากพ่นเหี้ยไรไม่เคยห้ามตัวเอง เอาแต่อ้างโรคเพื่อทำตามใจ

ขอโทษเถอะ มึงเป็นใครไม่ทราบ ทำไมกุต้องใส่ใจ ต้องมาคอยตามใจ หาคำพูดที่ไม่ทริกเกอร์ ทีมึงพูดจาเหี้ยๆ เหมารวมคนที่ไม่เข้าใจและไม่อยากเข้าใจว่าเป็นพวกเหี้ย มึงยังไม่เห็นจะแคร์ความ toxic ที่คนอื่นได้รับเลย เอะอะก็ตัดพ้อลงโซเชี่ยล พอคนบอกว่ารำคาญก็เสือกบอกให้หุบปากแล้วบล๊อค ไอสัสก็กูได้รับสารจากมึงไปแล้วมั้ยล่ะ ทีมึงยังไม่ใส่ใจคนอื่นที่ต้องมาอ่านความเห็บลบๆ ของมึงเลย แต่เสือกมาด่าคนอื่น ไม่งั้นมึงเห็นคนด่ามึงมึงไม่กดบล๊อกไปเองล่ะ เอาแต่มาเรียกร้องให้คนอื่นทำนู่นนี่นั่นให้ มึงไม่เห็นร้องร้องให้พวกตัวเองทำไรให้คนอื่นบ้าง

เพราะงี้แหละกุถึงเกลียดพวกซึมเด้า เอาลงโซเชี่ยลเองก็ต้องประเมินน้ำหนักแล้วป่ะวะ ไม่งั้นก็เลิกเล่นแล้วไปเรียกร้องความสนใจจากแม่มึงนู่น คนในเน็ตไม่ใช่สนามอารมณ์ของมึง ไอควาย

บอกเลยนะว่ากุไม่เคยไปชี้หน้าด่าไอ้พวกซึมเด้าพวกนี้เลย เพราะกุก็พยายามเข้าใจพวกแม่ง ได้แต่เก็บความรำคาญไว้ข้างใน มากสุดก็แค่บ่นลงโม่ง ขนาดในโม่งยังมาห้ามกุบ่นอีก โอโห่ โลกหมุนรอบตัวเองชิบหาย ทุกคนต้องรักกัน ต้องซัพพอร์ตกันน้า แต่พวกมึงเคยซัพพอร์ตคนปกติบ้างป่ะ เอาแต่เรียกร้อง เสร่อ

ช่วงนี้รู้สึกเหมือนมีความอคติในใจอยู่ตลอดเวลา อคติและเกลียดทุกคนทุกอย่าง จริงๆมันเกิดจากการที่กูเกลียดคนๆนึงแหละ ตอนนี้ออกมาจากคนนั้นได้แล้วนะ แต่ก็ยังเครียด คิดถึงแต่เรื่องเลวๆที่มันทำเอาไว้ แม่งกระทบกับชีวิตมาก ไม่เป็นอันทำอะไรเลย ทำงานก็เครียดจนร้องไห้ คิดแง่ลบมากเกินไปจนทะเลาะกับคนรอบข้างเพราะเข้าใจผิดกัน กูอยากลบไอ้อคตินี้ออกจัง อยากลืมๆแม่งไป แต่ทำไม่ได้เลย กูต้องทำยังไงวะ ใครก็ได้ช่วยบอกกูที ถึงจะบอกให้หาอะไรทำ แต่ไม่ว่าจะทำอะไรแม่งก็จะเกิดความรู้สึกนี้ตลอดอ่ะ

ไอ้เหี้ย กูทั้งออกกำลังกาย นอนวันละ 6 ชั่วโมง กินน้ำวันละ 2 ลิตร กินคลีน แต่กูก็ยังโดนหวัดแดก แล้วเสือกลงคอพูดไม่ได้อีก ครวยนยนนยยยยยย

>>488 ลอง 8 ชม. มั้ย ตั้งแต่นอน 8 ชม. กุแข็งแรงขึ้นเยอะเลย ทั้งที่กินโง่ ไม่ออกกำลังกาย

>>489 เมิงทำมากี่ปี ถ้าเมิงยังไม่แก้ไม่รู้หรอก ร่างกาย เริ่มหนัก ขยับไม่ได้ดั่งใจ

>>490 กุ 30 อ่ะ

กูรู้สึกก็ยึดติดกับอดีตมากไปวะ คือ ตอน 18 กูไม่ได้ไปเรียนมหาลัย หรือใช้ชีวิตแบบเด็กมหาลัย ตอนนั้นกูโคตรอิจฉาทุกคนที่ไปเรียนมหาลัยเลยวะ
พอเพื่อนๆ เรียนจบทำงานกันกูก็ไม่ได้คิดไร แต่ด้วยความที่กูไม่ได้เข้าสังคมไรมากหรือเพื่อนน้อยพอวัยทำงานแล้วรู้สึกเหงาแปลกๆ แล้วอยากไปใช้ชีวิตมหาลัยบ้างจัง กูป่วยปะวะ

ใครจะโต้รุ่งแบบมึงได้ทุกวันวะ เกาะคนอื่นแดกก็อย่ามาปากดีไอกาก

ทำไมโม่งดีๆ ที่คุยไม่เรื้อนต้องโดนปิดบอร์ด gg เพราะพวกโม่งโม่ยโม่งเรื้อนด้วยวะ เซ็ง

>>493 ไอ้สัส พอมีงานหน่อยทำตัวภาระเยอะเลยนะ ไม่อยากแดกกับกูก็บอก ไม่ใช่ไปเห็นแดกกับเพื่อนกับหญิงที่ทำงานล่ะ

คือกูโคตรเครียดเลยมึง คือกูจะเลี้ยวออกซอยแล้วถนนหน้าเป็นทางแคบ กูเช็คขวาแล้วไม่มีซ้ายไม่มี กูเลยไปมองขวาอีกรอบ พอกูเห็นเลยออกมา แต่มันปะกับกระบะมั้ง กูไม่มั่นใจว่าตัวเองเฉี่ยวหรือขูดเขามั้ย แต่กูเห็นว่ามันเหลือที่เยอะนะ แต่กูก็กังวล กูมือใหม่หัดขับด้วย คือกูแบบ กูกลัวว่าไปเฉี่ยวเขา กูอยากไปจ่ายค่าเสียหายให้ คือไม่อยากหนีแต่ตรงนั้นกูจอดดูทันทีไม่ได้เพราะซอยเล็กมีแค่สองเลน เป็นทางตรงข้างเป็นกำแพงบ้าน มันมีวิธีเช็คจากรถตัวเองมั้ยวะว่าขูดเขารึเปล่า

>>496 ดูชุดสีดิ

ทำไงดีเวลาเจอถ้อยคำทำร้ายจิตใจแล้วไม่อยากเถียงดีวะมึง ตอนนี้ใช้วิธีใส่หูฟังเพลงแล้วเมินๆฟังหูซ้ายทะลุหูขวาเอา แต่มันก็เสียใจอยู่ดี
อยากอยู่คนเดียวว่ะแม่งเอ้ย ทำไมกูต้องทนโดนตำหนิรอบด้านเลยวะ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วจะทะเลาะกันขนาดนี้ หรือหาเรื่องตำหนิกันทุกวัน เรื่องบางเรื่องไม่ใช่ความผิดกูด้วยซ้ำเหมือนหาเรื่องตำหนิให้ตัวเองสบายใจ คนแก่เป็นงี่ก็พยายามทำความเข้าใจ พยายามอดทน แต่ก็เฮ้อไม่รู้ดิ เซ็ง

ขึ้นมานอนทำเตี่ยอะไร เพื่อจะบ่นว่า ง่วงเว่ย ง่วงๆๆๆ แล้วก็ลงไปนอนโซฟาอ่ะนะ สมอง มึงควรใช้ชีวิตให้มีประโยชน์กว่านี้นะ เพราะตอนนี้กูมองเห็นมึงเป็นคนที่ ไร้ค่า ที่สุดคนนึง

อห หน้าตาเหมือนพวกอิแก่บ้าหี

>>498 มึงก็ออกไปอยู่เองดิ

โม่งช่วยกูหน่อยกูไม่มีอิสระไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย คือกูอยู่บ้านกับผู้สูงอายุกูพอเข้าใจนะเว้ยว่าเค้าก็จะเป็นยังไงเเต่อันนี้เเม่งมากไป ตอนดึกๆวันนึงเค้ามาดีกฟังกูคุยกับเพื่อนกับพี่ซึ่งเรื่องที่กูคุยมันก็คือเรื่องส่วนตัวเรื่องที่เค้าไม่ควรจะยุ่งอะมึงเข้าใจปะเเล้วเค้าก็มาด่ากูหาเรื่องกูเอาเเต่คุยนู่นนี่ซึ่งไอ่เหี้ยเวลานั้นมันเวลาทำงานกูเลยอ่ะ เเล้วคือเค้าเเม่งเสือกดันมีกุญแจห้องกูชอบเปิดห้องเข้ามาตอนกูนอนหรือตอนที่กูไม่อยู่เพื่อค้นของบ้างเก็บของกูออกไปบ้าง เเล้ววันนี้กูนอนอยู่เค้าเปิดเข้ามาจะเอาโต๊ะเครื่องแป้งกูออกไปไอ่เหี้ย กูควรทำไงดีกับชีวิตวะตอนนี้รู้สึกอยากตายชิบหาย เเม่งไม่ได้มีเเค่เรื่องนี้นะเเต่ชีวิตโดยรวมโครตละครสัส

>>502 เปลี่ยนกุญแจ ยื่นคำขาดว่าไม่ให้เข้าก็น่าจะพอแล้วหนิ

>>503 ไม่ได้อ่ะดิเคยทำเเล้วเค้าก็มาด่ามายุ่งอีกสุดท้ายก็ต้องเอากุญเเจคืน เปลี่ยนก็ไม่ได้

เวลาชวนออกไปไหนอ่ะ ถ้ามีคนอื่นไปด้วยบอกด้วยก็ดี เห็นมาชวนกุก็นึกว่าไปกับมึงแค่2คนไง ใครมันจะไปรู้ว่ามีไอ้อีที่ไหนตามมาด้วย ต่อให้อีกคนจะเป็นเพื่อนที่ทั้งกุทั้งมึงรู้จักก็ต้องบอกว่ามันจะไป กุอยากไปกับมึงแค่2คนไง ไม่ได้อยากให้มีใครไปด้วย

>>505 +10000000 นัดกี่คนก็บอกให้หมดดิ กูจะได้เตรียมตัวเตรียมเรื่องคุยให้ถูก

เกลียดตัวเองที่ตอนนี้overwhelmingกับทุกสิ่งอย่าง

>>505 ปกติมึงไม่ถามเหรอวะว่ามีใครไปบ้าง เวลามีคนมาชวนไปไหนกูถามตลอดเลย เผื่อมีคนที่กูไม่สนิทใจไปด้วยกูจะได้ปฏิเสธ

พี่ชายกลายเป็นนีทอยู่บ้าน พี่สาวออกจากงานไปอยู่กับบ้าน ทำไมน้องคนเล็กอย่างกูต้องมาแบกภาระค่าใช้จ่ายด้วยวะ แล้วงานที่กูทำแม่งก็ไม่ได้เงินเดือนสูงเลยเป็นแค่พนักงานบริการร้านอาหารเอง

กูไม่รู้จะไประบายกับใครแล้วไม่มีใครช่วยกูได้เลย คือครอบครัวกูคาดหวังในตัวกูมาก กูเป็นคนเก่งในสายตาเค้าเสมอ แต่สำหรับกูมันมากไปว่ะ อย่างเวลากูกลับจากที่ทำงานเหนื่อยๆ เครียดกับงาน เจอปัญหาจนต้องปวดหัวหนักแล้วมาระบายให้ที่บ้านฟัง เค้าก็จะพูดแต่ว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องเล็กน้อย ในอนาคตกูจะยังต้องเจอปัญหาใหญ่กว่านี้อีก กูเก่งอยู่แล้วเดี๋ยวก็ผ่านมันไปได้ คือกูแบบ ระบายเหมือนไม่ได้ระบายอะเข้าใจป่ะ ทำไมกูต้องคิดว่าในอนาคตกูยังจะต้องเจอหนักกว่านี้อีก ทำไมกูจะเครียดตอนนี้ไม่ได้ กูจะอ่อนแอไม่ได้เลยเหรอ ตอนนี้กูรู้สึกว่าตัวเองเครียดสะสมจนสุขภาพจิตพังไปหมดแล้ว

บอร์ด gg หายไปแล้วว่ะ อาเมน

ถ้าเราอยากหาวิธีไปสบายแบบไม่รบกวนคนอื่น ไม่ให้เขาต้องมาเจออีก เราควรทำยังไงดี

ไม่ว่าคุณจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ แต่คุณเล่นกับความรู้สึกเราได้เก่งมาก คุณรู้ว่าเรารักคุณมาก ตอนเราอยู่คุณก็เลยไม่สนใจ ทิ้งๆขว้างๆ แต่พอเราตัดสินใจกับตัวเองแล้วว่าจะไป คุณก็ทำดีด้วยจนเราใจอ่อน เราออกมาจากคุณไม่ได้จริงๆอ่ะ แค่คุณทำดีกับเรานิดหน่อยเราก็ดีใจมากจนยอมให้ได้ทุกอย่างแล้ว รู้สึกเหมือนเราเกิดมาเพื่อเป็นของตายของคุณเลย

กดไปดูเมะเรื่องนึกด้วยฟีลฟุโจชิ ถึงชื่อเรื่องจะเบียวกับหน้าปกโคตรเห่ยสื่อว่าเป็นแนวฮาเร็มแบบโต้งๆก็เหอะ กับดอกกุหลาบฟรุ้งฟริ้งชวนอ้วก ไอ้สัส ใครจะรับผิดชอบน้ำตากุที่ร้องไห้ตอนดูเรื่องนี้มา2วันแล้ว

>>514 เรื่องไรวะ

>>511 พวกโอตะเรื้อนจัด โดนปิด

พวกเปิดเพลงเสียงดัง แล้วร้องโหวกเหวกตาม ในบ้านที่ตัวเองไม่ได้อยู่คนเดียว คนอื่นๆเค้านั่งเงียบๆกัน คนพวกนี้คือพวกเห็นแก่ตัว เรียกร้องความสนใจ และไร้ยางอาย

>>515 พันธนาการแห่งราชันย์กุหลาบ
https://www.bilibili.tv/th/media/1034838

จับอะไรก็พังไปหมด มานอนห้องกูก็ทำลูกบิดประตูหลุด อาบน้ำอยู่ก็ทำปั๊มน้ำเสีบ ขี้อยู่ก็ทำหัวสายฉีดหลุด สรุปมึงซุ่มซ่ามหรือเป็นตัวเฮงซวยของบ้านกันแน่วะ

สถานะไม่ให้ แล้วมึงมีสิทธิไรมารั้งกู?

ตั้งแต่นมตั้งเต้าตอน 9-10 ขวบ กูก็เจ็บนมง่ายมาตลอด กูไม่ใช่คนนมใหญ่นะแต่ถ้ามีอะไรมาโดนหรือลงบันไดแล้วสะเทือน กูจะเจ็บแปล๊บๆ บางทีทิ้งตัวนอนตะแคง นมแตะเบาะก็เจ็บแล้ว เห็นเส้นเลือดในเต้านมชัดมาก เป็นมา 10 กว่าปีแล้ว ไม่เคยหาย ไม่น่าใช่มะเร็งด้วย กูไม่รู้ว่ากูเป็นอะไร เสิร์ชหาไม่เจอ

>>521 ไปหาหมอ

ฮัลโหลกูไม่ใช่ตัวเลือกไม่ใช่ของตาย

จ่ายค่าบัตรขั้นต่ำไม่ไหวจนได้กู ต่อไปนี้คงติดบูโรไปอีก 3 ปีสินะ

พนักงานเคอยี่หัวคุ ประชดทำหอยอะไร "ผมต้องมาส่งทุกวันเลยมั้ยครับ" พ่อมึงอ่ะ กูแค่ไม่รู้ว่าคนในบ้านกูได้สั่งของจ่ายปลายทางไว้จริงๆมั้ย ขอเวลาไม่เกินวันนึงรอแม่งกลับบ้านมาเพื่อถาม แล้วถ้าใช่กูโทรไปอีกทีส่วนมึงค่อยมาวันพรุ่งนี้ไง นึกว่าคุยผ่านโทรศัพท์รู้เรื่องไปแล้วเสือกดั้นมาที่บ้านอีก จะยัดเยียดให้จ่าย ไอสัส ให้จ่ายตอนนี้แบบไม่ยืนยันก่อนกูไม่กล้าจ่าย มิจฉาชีพปลายทางไม่ใช่ไม่เคยโดนเลยต้องถามก่อน คนในบ้านแม่งก็ไม่บอกเหี้ยไรกูเลย แล้วโทรศัพท์แม่งก็ปิดไว้ถามเหี้ยอะไรไม่ได้ วันนี้แม่งกลับบ้านช้าหายไปไหนของมันไม่รู้ กลายเป็นว่ากูซวยต้องมาโดนคนส่งอย่างมึงประชดอีก ทั้งที่ของก็ไม่ใช่ของกู ไม่ใช่ความผิดกู kuyทั้งคู่ ยิ่งเป็นเมนส์ปั่นงานข้ามวันไม่ได้นอนยิ่งหงุดหงิดต้องมาเจอเหี้ยอะไรไร้สาระอย่างงี้อีก

แม่กูชอบพูดดูถูกหน้าตากูว่าฟันเหยิน ดำ จมูกแบน หน้าเหี้ย พูดแบบนี้ใส่กูมาตั้งแต่ 6 7 ขวบ จนตอนนี้กูอายุ 20 มีเงินเก็บเอาไปทำหลายอย่างทั้งจัดฟัน ฉีดผิว เลเซอร์ ล่าสุดจะไปทำศัลยกรรมกูก็โดนด่าสารพัด อีเหี้ย แม่กูแม่งประสาทสัดๆ

กูย้ายมาคุยมู้นี้ดีกว่า จารย์บางคนก็เข้าใจแหละเหตุผลที่กูมีปัญหาเรื่องงานกลุ่ม ที่ผ่านๆมาเขาก็คงเคยเจอ แต่โตๆแล้วเขาก็ไม่ยุ่งมาก ที่เขาบอกพอความคิดไม่ตรงกันในกลุ่มแล้วสุดท้ายมันก็จะปล่อยให้อีกคนทำคนเดียว กับจารย์อีกคนบอกกูทำคนเดียวจะสบายใจกว่าไหม พวกนั้นดูแล้วไม่ได้เรื่อง แต่แม่งทำไงได้ กูทำคนเดียวไม่ได้ 1.โปรเจคเยอะทำคนเดียวงานก็เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว 2.กูมีปัญหาด้านการสื่อสารจากไอ้เหตุเพื่อนพวกนี้สะสมมาเรื่อยๆตั้งแต่เด็กแล้ว เพื่อนสนิทชอบทำเหี้ยกับกูเรื่อยๆหลายคนจนตอนนี้กูก็ไม่เหลือใคร แม่งทำให้กูไม่กล้าคุยกับคนอื่น พรีเซ้นคนเดียวไม่รอดแน่ๆ ปกติคุยกับใครไม่ถึง5นาทีก็น้ำตาไหลแม่งโคตรแย่ ส่วนเรื่องการเขียนการพิมพ์การทำงานอะไรไม่มีปัญหากูทำได้ดีด้วยซ้ำ กูมีงานรองรับอยู่แล้วขอแค่ผ่านปีนี้ไป ขอแค่ผ่านปีนี้...

แต่กูนับถือวะ จารย์เล่าให้ฟังว่ามีกลุ่มหนึ่งมีปัญหาตอนพรีเซ้นไฟนอลโปรเจคครั้งสุดท้ายก่อนจบเลยขอแยกกัน แล้วไอ้คนที่โดนแยกออกเพราะมันไม่ยอมช่วยเลยไม่ผ่านโปรเจคเพราะทำเจคใหม่ไม่ทัน กูก็อยากแบบนั้นนะทำจนเกือบเสร็จเพราะทุกอย่างกูทำเองหมด แล้วให้พวกมันซ้ำไป แต่พอกูคิดแล้วต้องทนไปจนปีหนึ่งกูก็ไม่ไหว

>>527 การสื่อสารฝึกได้ เชื่อกู มึงแค่ต้องพาตัวไปอยู่ในที่ควรอยู่ แล้วค่อยๆ ใช้โอกาส

กูจะเลิกพิมในไลน์กลุ่มละ น้อยใจว่ะพิมไรไปแม่งก็ไม่อ่านกัน

>>528 มึงควรทำแบบที่อจ.เล่าให้ฟังนะ คนแบบนั้นสงสารไปไม่ได้ช่วยให้พวกนั้นรู้ตัวว่าเอาเปรียบคนอื่น

มึง กุยิ่งโต ยิ่งมีภาระ ต้องช่วยที่บ้านใช้หนี้ มันหนักบ่ามาก
แล้วการ์ตูนนิยายเกมหนังสือ ไม่ว่าอะไรที่กุเคยที่กุเคยชอบอ่านชอบทำ

กุกลายเป้นคนไม่ชอบอะไรเลย ทั้งที่กุอยากชอบมันเหมือนเก่า แล้วมันก็เป็นปัญหามาก รู้สึกว่ามันเศร้ามันเนือย มันไม่อิน ไม่รู้สึกร่วมอะไรเลย

กุควรไปหาหมอไหมวะ

>>532 ปกติอ่ะ ไปหาหมอทําไม กูว่าก็เป็นแบบนี้กันเยอะนะ
ตอนนี้กูก็ไม่เจอโมเม้นดูเมะอ่านมังงะแล้วอินจัดๆเลย ส่วนตัวคิดว่าเพราะตอนเด็กๆเวลามันเสพย์อะไรมีเยอะ หัวไม่ต้องคิดเรื่องการใช้ชีวิต อยู่ชิวๆมันเลยมีอารมณ์ดู กับยิ่งโตยิ่งประสบการณ์เยอะ กูดูเมะหลังๆก็รู้สึกพล็อตมันจําเจ อ่านมังงะก็รู้สึกเส้นไม่สวยเหมือนยุคก่อน คือยิ่งโตยิ่งมีข้อจํากัดในการเสพย์มากขึ้น เลยไม่อิน
กูเลยเปลี่ยนงานอดิเรกใหม่คือฟังพอร์ตแคสเอา ได้ความรู้แล้วรู้สึกสนุกซะงั้น เกม หนัง การ์ตูน แม่งไม่ทําให้กูสนุกต่อเหมือนแต่ก่อนไปแล้ว ก็ยังติดตามบ้างแต่ไม่มีอินเลย ตามนั้น

>>532 เหมือนกุเลย ทำงานมีภาระ เหนื่อย ดูทีวี เล่นมือถือนิดหน่อยแล้วนอน เกม หนังสือ นิยาย แทบไม่ได้แตะ

>>532 ของกูไม่เชิงว่าเหนื่อยหรือเนือยจนอ่านการ์ตูนไม่อิน แต่เหมือนพอโตขึ้น รู้จักโลกความจริงมากขึ้น มันเลยไม่อินกับการ์ตูนที่โลกยังสวยงาม หรือโลกที่ยังมีความหวัง มีความฝัน มีคนดี คนจริงใจไรงี้ แต่การ์ตูนดาร์คๆ เหี้ยๆ ก็ไม่อยากอ่านนะ รู้สึกว่าชีวิตจริงก็เหี้ยพอแล้ว ไม่อยากรับพลังลบเข้ามาใส่ตัวเองอีก สรุปก็เลยเหมือนตัดขาดงานอดิเรกที่เคยชอบสมัยเด็กไปเลย ทุกวันนี้ถ้าว่างก็ไถมือถือดู youtube ดูโน่นดูนี่ไปเรื่อยเปื่อย

กูเกลียดพวกลุงๆขี้เมาที่ชอบมานั่งก๊งกันบ้านฝั่งตรงข้ามจริงๆ เวลากูออกจากบ้านหรือออกมาตากผ้าแม่งชอบจ้องกูแล้วคุยอะไรกันไม่รู้ เคยเข้ามาในบ้านกูมาชวนแม่กูคุยแล้วถามหากูด้วย อึดอัดชิบหาย จ้องกูอยู่ได้ นั่งก๊งทั้งวันทั้งคืนไม่มีไรทำรึไงวะ เมื่อไหร่จะแก่ตายหรือป่วยตายสักที

>>533 มันเป็นปัญหาว่ากุอยากชอบมันเหมือนเก่าไง มันอาจจะไม่เป็นปัญหากับมึงเพราะมึงเจออะไรใหม่ๆแล้ว แต่กุคิดว่ามันเป็นปัญหากับตัวเองว่ะ เลยคิดจะไปให้หมอให้คำปรึกษา

ไปไม่ได้เหรอวะ

>>537 ไปได้ แต่กรณีนี้หมออาจจะช่วยไรมากไม่ได้อ่ะ กูว่านะ

>>537 ไปได้จิตแพทย์เขาก็ให้คำปรึกษานั้นละ ทั่วไปๆมีปัญหาไรก็ไปได้
กูเคยเป็นเด็กที่ติดมากใครก็รู้ มองว่านิยายแม่งมีแต่ตัวหนังสืออ่านไปได้ยังไง อ่านมังงะดูเมะสนุกกว่าเยอะ ถึงขั้นภาษาญปได้พอตัว หันมาดูเมะตามตารางฉายญปเลย แต่กูออกมาเพราะนักวาดป่วยบ่อย เมะไม่ทำซีรีส์ต่อ ขกรอเลยซื้อโนเวลมาอ่าน สักพักก็ขยับมานิยาย เวลากลับไปดูตูนแล้วแม่งเสียงพากษ์ญปแม่งดูปัญญาอ่อนมาก กูก็ว่ากูมีปัญหากับนี้มากเลยอยากเรียน ญป แต่ไม่ชอบเสียงพากษ์ คนอื่นก็บอกถ้าไม่ชอบเมะชอบมังงะหรือดูซีรี่ญปเลยก็ยากที่จะเรียนภาษา กุละเครียด

ช่วงนี้เหมือนดวงซวยหัวขวด เจอแต่ปัญหาหมาไม่แดก จะหนีก็ไม่ได้
ถ้าหนีก็คืออาจต้องไปนับหนึ่งใหม่ หรือกลายเป็นขี้แพ้ไปเลย ขี้เกียจนับใหม่แล้ว
พอแก้ได้อันนึง อีกอันนึงก็มา แถมมาแบบดับเบิ้ล ทั้งชีวิตส่วนตัวและเรื่องงาน
แอบไปพักใจเล่นเกมอ่านตูนได้แปปๆก็ต้องมานั้งปวดไข่กับปัญหาพวกนี้ต่อ

กุชอบอยู่ท่ามกลางคนเยอะๆนะ แต่อยู่แบบทุกคนไม่ต้องมาคุยกับกุ คุยกันเองไปแล้วปล่อยกุอยู่ในซอกลืบเป็นแค่เศษฝุ่นหลบมุม กุชอบบรรยกาศที่มีคนเยอะๆแล้วกุนั่งมองทุกคน เพราะพอคนมันครึกครื้นกุก็รู้สึกครึกครื้นตาม แล้วพอมันเหลืออยู่แค่2-3คนขึ้นมาแม่งโคตรเหงาเลย กุอยู่ไม่ได้ ต่อให้ดีดแทบตายกุก็อยู่ไม่ได้

รำคานพวกมนุษย์ไร้กระดูกสันหลังอ่ะ เห็นคนอื่นรีวิวอะไรก็อยากกิน เห็นความเชื่ออะไรในทวิตก็ทำตาม ติ๊กต่อกฮิตคำใหนก็เอามาพูด เห็นแล้วรกหูรกตามาก

อยากชนะๆๆๆๆๆ อยากชนะมากๆ ขอให้ชนะทีเหอะ ไอ้พวกที่2ที่3กุไม่ได้อยากได้อยู่แล้วกุอยากได้ที่1 แต่ก่อนที่จะชนะกุต้องทำให้ตัวเองมั่นใจก่อนว่ากุจะชนะได้แน่ๆถ้าไม่ชนะแสดงว่าเป็นปัจจัยเรื่องอื่นที่เขานำมาพิจารณา แต่พวกเรื่องเบสิคกุต้องเอาให้แน่นๆระดับที่จำได้จุดต่อจุดแบบไม่ต้องนั่งคิดหรือแก้งานทีหลัง ทำรวดเดียวจบ แต่เสือกเป็นพวกใส่ความตั้งใจไม่เต็มร้อยแต่หวังที่1นี่แม่งน่าถ่มถุยตัวเองชิบหาย แต่จะให้โฟกัสอย่างเดียวแบบไม่สติหลุดนี่โคตรยากเลย แบบก้มหน้าก้มตาทำไม่สนใจคนอื่นหรือเปรียบเทียบงานตัวเองกับคนอื่นให้เสียเวลา

กุไม่แคร์เรื่องของมึงขนาดนั้นหรอก เซ้าซี้อะไรนักหนามาทำเป็น play victim อีก ที่มึงทำอยู่มันทำให้กูเหนื่อย ขอร้องเหี้ยไร นี่มันบังคับทางอ้อมแท้ๆ

ควายแท้ๆกู รู้ทั้งรู้ว่าจะโดนโกงก็ยังโอนเงินไปให้แม่งอีก โง่จริงๆเลยกู

สังคมโซเชียลคอมมูเรื่องที่ตามมีแต่ toxic อยากให้คนรู้จักเพิ่มแต่ทำตัวแบบนี้กันเลยมีแต่คนอยากออก พอมีคนเขาชอบเรื่องที่ตามก็ไปแขวะเขาว่าเรื่องออกจะห่วย

อีฟายยย แค่ปากกาด้ามนึงไม่มีปัญญาตามหา ต้องรื้อๆคุ้ยๆจนเจอสีทารถกูแล้วก็โง่เปิดฝาให้หกใส่ขาเล่น ไม่แหกตาดู ไม่อ่านอะไรทั้งนั้น ฟายยย

มีใครไม่ชอบทวิตเตอร์เพราะมันโชว์ยอดฟอลโจ่งแจ้งเกินไปแบบกูบ้างมะ แม่งเข้าทวิตเปิดดูหน้าไทม์ไลน์ตัวเองสิ่งแรกที่เจอเด่นหราคือยอดฟอลกูกับคนที่กูไปฟอลเขา แล้วทวิตกูเป็นแอคเล็กๆไม่ได้ดังอะไรอ่ะ ยอดคนฟอลขึ้นๆลงๆไม่เคยแตะเกิน100 แล้วกูสึกแพนิคเวลาที่กูบ่นห่าเหวอะไรในทวิตกูปุ๊ปแล้วยอดฟอลมันลดว่ะมึง คือกูไม่ได้แคร์ยอดฟอลเลยนะ ใครจะฟอลก็ก็ฟอลไป ไม่ฟอลก็ไม่ซี กูแค่เปิดทวิตไปลงสัพเพเหระในชีวิตกูก็แค่นั้น รีวิวของแดกที่เที่ยวเหงาๆคนเดียวไปเรื่อย คนมันฟอลกันเพราะอะไรพวกนี้มั้ง แต่ที่กูแพนิคเวลายอดฟอลลดหลังกูพิมพท์บ่นชีวิตตัวเองเพราะกูรู้สึกแย่ที่เหมือนทวีตของกูมันไปทำให้คนอื่นไม่สบายใจ รู้สึกแย่ จนเขาต้องอันฟอลกูว่ะ มันรู้สึกเหมือนไปเป็นเรื่องแย่ของชีวิตใครคนนึงเข้าแล้ว กูไม่ชอบเลย งงว่าก่อนฟอลมันไม่ดูคอนเท้นต์ในแอคให้ดีในระดับนึงก่อนเหรอ คิดจะฟอลก็ฟอล อันก็อันกันแบบรวดเร็ว กูไม่ชอบความรู้สึกที่ต้องมารู้สึกผิดกับห่าอะไรแบบนี้ไม่รู้ ยอดฟอลเด้งขึ้นเด้งลง แม่งรู้สึกเหมือนจำนวนยอดฟอลที่หายไปคือจำนวนคนที่มองว่ากูประสาทแดกจนไม่อยากพบเจอแล้วอะไรงี้เลยว่ะ กูผิดอะไรวะ เพราะทวิตกูไม่ได้เต็มไปด้วยพลังบวกเหรอ กูว่ากูไม่ใช่พวกโว้คหรือประสาทแดกตามทวิตเตอร์เลยนะ การเมืองไม่ยุ่ง กระแสไม่แตะ แค่บ่นเรื่องห่าๆที่เจอในชีวิตกับระบายอารมณ์แย่ๆแค่นั้นเอง ละกูก็บ่นในทวีตประจำอยู่แล้ว ทำไมไม่ไล่ดูกันให้ดีก่อนฟอลวะะะ

>>548 ไม่แคร์ยอดฟอลแล้วจะแพนิคเวลายอดฟอลลดลงทำไม? เอางี้นะ กูก็เล่นทวิตเตอร์เอาไว้บ่นสัพเพเหระไปเรื่อยและไว้อ่านเทรนด์ข่าวสารต่างๆเพราะมันไวรัลกันเร็วมาก แต่กูไม่เคยให้มันมาส่งอิทธิพลต่อชีวิตมากเกินไปวะ ใครจะฟอลกู ใครจะอันฟอล ก็เรื่องของเค้า มันเป็นพื้นที่ของกูและกูก็รู้ว่าต้องการทำแค่อะไรในพื้นที่ตรงนี้

>>548 ก็แสดงว่าจริงๆยังแคร์แหละ ไม่ก็เป็นคนคิดมากคิดเล็กคิดน้อยจัด อารมณ์เหมือนคนบางพวกในเฟสที่เห็นใครกดอิโมชั่นใต้โพสต์ก็คิดมากไปเรื่อย กดขำก็นึกว่าโดนหัวเราะเยาะ ขนาดกดห่วงใยแม่งยังมองเป็นมุมแย่ๆไปได้ ไม่ใช่เพราะทำตัวไม่ดีนะแต่เป็นเพราะมองโลกแง่ในแง่ร้ายยยยย

>>548 แล้วมึงจะแคร์มันทำไม มึงเป็นอินฟลูที่ใช้ยอดฟอลหาแดกเหรอถึงต้องมานั่งแคร์ว่าทำไมยอดลด คนฟอลมึงรู้จักเขามั้ย ถ้าไม่ก็ไม่เห็นต้องไปสน ก็มาฟอลมึงเองไม่ได้บังคับให้มา มึงควรต้องมีความคิดว่านี่แอคเคาท์มึง มึงจะพล่ามห่าเหวไรก็ได้เพราะเป็นสิทธิ์ของมึง

กูไม่ชอบแค่ตอนกูบ่นห่าเหวไรของกูไปเรื่อยเปื่อยแล้วแม่งรีทวิตต่อๆกันไปเป็นทอดๆจนมันแมส พอรู้ตัวอีกทีแม่งก็มีคนมาเอดุเขตกูซะแล้ว ทั้งที่กูอาจจะบ่นเรื่องกาแฟราคาร้อยบาทรสชาติหมาไม่แดกเลยเสียดายเงินจนต้องเททิ้งเฉยๆ แต่ดันมีคนมาเอดดุเขตกูว่าพนักงานที่ทำมาเห็นเขาจะเสียใจมั้ย หรืออะไรปสด.แบบที่กูบ่นความฟัคอัพในชีวิตแต่ดันมีคนมาขิงแบบ ดีนะที่บ้านเราไม่เป็นแบบนั้น ใครเขาจะอยากรู้วะ กูบ่นเรื่องเวรๆในชีวิตระบายอารมณ์ รถติด ปวดขี้บนทางด่วนดันมีคนมาสั่งสอนให้กูอดทนหรืออวดชีวิตดีๆใส่ แบบนี้เด่ะที่น่ารำคาญกว่าไอ้ยอดฟอลลดๆเพิ่มๆของมึงอีก

ไม่ไหวจริง เหมือนกูเผลอทำอะไรสักอย่างที่ร้ายแรงมากลงไปกับใครเลยว่ะ กูคิดอะไรไม่ออกเลยนอกจากต้องขอโทษแบบสุดใจแต่ระบบแชทมันก็ส่งความจริงใจไปให้ไม่ได้หรือไงนะ แต่ถึงทำแบบนั้นความรู้สึกผิดก็ไม่หายไปอยู่ดี หรือควรไปดักเจอเขาแล้วพูดขอโทษด้วยปากด้วยเสียงตัวเองจริงๆวะเนี่ย ไม่อยากให้ความรู้สึกนี้อยู่ในอกเลย ทรมาณแบบอยากตายสุดๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ยังคงต้องอยู่ช่วยงานกลุ่มเพื่อนๆให้เสร็จก่อน ทำไมการ มี interact กับคนแปลกหน้าในชีวิตจริงมันต้องทรมาณแบบนี้ด้วยนะ ทั้งที่เจอกันไม่กี่ครั้งเอง โลกใบนี้มันโหดร้ายเกินไปหรือกูมันอ่อนต่อโลกเกินไปกันแน่ ต่อจากนี้ไปคงหาคนรู้จักหรือเพื่อนเพิ่มไม่ได้แล้วสินะ กูเองก็คงจะปิดกลั้นตัวเองจากการพยายามเข้าคนอื่นแล้วล่ะ ไม่อยากเกลียดใครเพิ่มหรือไม่อยากถูกเกลียดเพิ่มอีกแล้ว

>>552 อัดเสียงส่งไปสิวะ

>>553 ไม่ ต้องถ่ายวิดีโอถึงจะเห็นหน้าแบบจริงใจด้วย

โม่งสั่งของมา มีคนแปลกหน้ามาเซ็นรับเมื่อวาน กูเพิ่งรู้เรื่องตอนนี้ เพราะกูเพิ่งรู้เลขพัสดุวันนี้อ่ะ ทําไงดีวะโม่ง
กูติดต่อเพจบริษัทขนส่งได้มั้ย ว่าอยากรู้เขาไปส่งให้กับใคร
ส่วนเบอร์คนส่งคือแบบอาจจะโทรพนดีมั้ยวะ

>>555 กลัวว่าเป็นโจรอ่า คิดในแง่ดีคือเพื่อนบ้านรับให้แต่ปกติเขาน่าจะมาบอกแล้ว
คือถ้าเป็นโจรจริงชิบหายแน่กูโดนที่บ้านด่าแน่ ไม่อยากให้เรื่องใหญ่เลย ใครที่ไหนแม่งมาเนียนรับของไปวะ

>>555 โอเคร ทุกอย่างมันเคลียร์แล้ว แต่โครตเหี้ยเลยหว่ะ การที่กูเอะใจช้าทําให้บริษัทขนส่งกับแม่ค้าต้องลําบาก
แต่ไอคนส่งมันก็ส่งมั่วชห แล้วคนรับก็จะรับทําไม ทีหลังกูจะสั่งของเก็บเงินปลายทางหมดจะได้ไม่รับมั่ว ไอเวร ของแม่งเป็นหนังสือติวภาษาอาหรับไรเงี๊ยะ มึงจะเอาไปทําไม อ่านรู้เรื่องเหรอวะควายเอ้ย
จะเอาไปทําไมห๊ะ จะเอาไปอ่านทําซากอะไร 😡😡😡😡😡 อยากเห็นหน้าไอ้คนรับ เขียนชื่อเล่นมาซะด้วย แหม่ เช็คเลขพัสดุแล้วเจ็ฟใจ แม่งNTRกู

โมโห หงุดหงิดโว้ย แม่งหลายเรื่องอ่ะปีนี้ อยากนอนกอดหมาปลอบใจตัวเอง แต่เอาหมาขึ้นบ้านไม่ได้ อ่เเ่่ๆกอืๆอืือือรข้บ้ำ่ก/สหวอ๊สสาคคคคคคคคคคคคคค

บริษัทส้นตีนที่มองความเป็นคนไม่เท่ากัน แค่นโยบายองค์กรก็บ่งบอกแล้วว่าพนักงานเป็นแค่ทาส ทุเรศสิ้นดี คนใหม่ใครจะมาสมัครงานก็หนีไปนะ

ชีวิตตกต่ำลงทุกวัน ความมั่นใจสมัยเรียนจบใหม่ๆแม่งไปหมดแล้ว พอเครียดเรื่องแย่ๆที่เคยทำแม่งก็ลอยเข้าหัว

ปวดแขนนนนนนน คว ยย เป็นเหี้ยไร

-ประชุมยาวตั้งแต่บ่ายยันห้าโมงสรุปคือกูต้องกลับไปแก้งานใหม่ทั้งหมดส่งภายในพรุ่งนี้
-งานที่โดนสั่งแก้คืองานที่กูปั่นตั้งแต่เช้าจนบ่ายและมีเวลาพักสูบบุหรี่ 30 นาทีก็ประชุมต่อ
-แน่นอนว่าตั้งแต่เช้ากูได้กินแค่ขนมปังห่วยๆจากเซเว่น กับ วิตามินขวดนึง
-เลิกงานออกมาฝนตกกระหน่ำในวันที่กูไม่ได้ขับรถมาเพราะเข้าออฟฟิศเช้าเลยมารถไฟฟ้าหนีรถติด
-กระเป๋าคอมสายขาดหล่นตกถนนตอนวิ่งหนีฝนมา
-แน่นอนว่าเปียกชุ่ม ในนั้นมีโทรศัพท์ โน๊ตบุ๊คที่ข้อมูลงานค้างไว้ เอกสารที่ต้องเอากลับไปทำต่อ
กูรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้ให้มันจบๆไปเลยว่ะ

พี่รักจี้นะ
https://imgur.com/n7ckwzU
https://imgur.com/sL4mb8Q

อยากปิดเฟสว้อย อยากลบแม่งให้หายๆไปเลย ไม่อยากรู้จักใครทั้งนั้นแหละ มีแค่ไว้ตามข่าวก็พอ แต่แม่งก็ทำไม่ได้สักที เสียดายสิ่งที่ผ่านๆมา

>>564 ปิดไปเลย หักดิบเหมือนเลิกเหล้า เลิกบุหรี่

ใช้กูหุงข้าวแล้วออกไปข้างนอก กูก็หุงข้าวล้างจานให้ พอกลับมาประโยคแรกที่พูดกับกูคือทำไมยังไม่หุงข้าว แม่ครับอย่างน้อยควรจะถามก่อนสิว่าหุงข้าวรึยัง ไม่ใช่จ้องแต่จะด่าอย่างเดียว

จะปี3มหาลัยละยังต้องอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่อยู่เลย กูอยากย้ายออกแต่ตอนนี้คอนโดเก่ากูขึ้นรา (ย้ายบ้านมาอยู่กับพ่อแม่ประมาณครึ่งปี ห่อน้ำมีปัญหาไม่รู้เลยชื้นมากๆ ) ละพ่อแม่กูก็ไม่มีกะจิตกะใจไปซ่อมปล่อยราค้างเหม็นเน่าอยู่อย่างนั้น
รีโนเวตแก้ก็ต้องใช้เงินก็ยังไม่มีเงินมากพอ แต่พอเห็นคนอื่นเช่าคอนโกเช่าหอก็รู้สึกไม่คุ้มเพราะก็มีคอนโดที่ซื้อของตัวเองอยู่แล้ว จะไปอยู่ที่คนอื่นทำไมแต่ก็ไม่พอใจกับการที่ต้องอยู่กับครอบครัวแล้ว เค้าทรีตกูเป็นคนเฝ้าบ้านเฝ้าห้อง ไม่ได้เที่ยวเลย

>>563 อยากระบายแต่โม่งไม่ต้อนรับสินะ ฮรือออ

>>564 มึงก็เปิดแอคใหม่ กดเป็นเพื่อนแอคเก่าไว้ เอาไว้ดูความทรงจำตัวเอง แล้วก็ไม่ล็อกอินมันอีกเลย

ครั้งนี้มึงก็น่าเกลียดเกินไปว่ะ สั่งข้าวไลน์แมนมาแดกไม่มีชวนหรือถามกูสักคำแถมแดกหลายๆอย่างใช้จานถ้วยเยอะๆ พออิ่มละแช่ไว้ส่ายตูดไปเล่นกับแมวนิสัยมึงนี่โคตรดีเลยมึงเคยบอกว่าไม่ชอบการล้างจาน แต่แบบนี้มันแย่ไป แช่จานเต็มอ่างรอจนกูหิวข้าวละลงมาเอาจานไปกินก็เจอว่าจานหมดต้องล้างใหม่เอง จานมึงแดกกูก็ต้องล้าง นิสัยลูกคุณหนูแบบมึงมันอยู่กับกูไม่ได้หรอก

เคยเชื่อในตัวเธอนะว่าจะปรับปรุงตัวได้ แต่เวลาพิสูจน์แล้วว่าเธอไม่เคยคิดจะปรับอะไรเลยดังนั้น... ล่าก่อน

แฟนชอบกัดตะเกียบเล่น เวลาพาไปกินอะไรที่ไหนกูโคตรอายเลย ล่าสุดพาไปกินโอมากาเสะหรูๆ เชฟก็แอบหัวเราะ แม่งไม่ไว้หน้ากูเลย
https://imgur.com/ohso7cx

อีกอย่างเวลาแดกอะไรชอบอมไว้ในแก้มแล้วเรียกให้กูดู กูจะอ้วก อยากหาแฟนใหม่ว่ะ
https://imgur.com/VArsBiR
https://imgur.com/5WqbVWH

เล่าประสบการณ์โดนหลอกโอนเงิน

ขั้นตอนการโกง
- ชื่อสมมติ A รู้จักกับเราผ่านคนสนิท กรณีผมคือแม่ (แม่รู้จัก A หลายปี) รอเวลาผ่านไป 1 วัน
- ใช้เบอร์ใหม่โทรมาทักทาย แล้วบอกว่าจำกันไม่ได้เหรอ แค่เปลี่ยนเบอร์ ให้สังเกตว่าเขาจะไม่เรียกชื่อเราก่อน แต่จะพยายามให้เราทักชื่อไปก่อนจากเสียงที่เหมือนกัน
- ไม่กี่วันต่อมา จะเริ่มโทรมาขอยืมเงิน แล้วให้โอนไปเข้าบัญชีคนอื่น ที่ไม่ใช่บัญชีของผู้โทร ทำเพื่อให้จับตัวไม่ได้
- จะมีคน 2 แบบ ที่จะโอนเงินให้ แบบแรกคือคนที่เชื่อใจจริง และแบบสองคือคนที่ตั้งใจเสี่ยงจ่ายเงินเพื่อวัดความเชื่อใจ ผมเป็นแบบที่สอง
- แต่หลังจากโอน แล้วกลับมาคิดดีๆ แล้ว บัญชีที่เราโอนไปก็ไม่ใช่ชื่อ A จริงๆ คือไม่มีอะไรที่พิสูจน์ได้เลยว่าคนที่โทรมาเป็น A นอกจากเวลาการโทรหาที่ไล่เลี่ยกับวันแรกที่เรารู้จัก A และเสียงที่เหมือนกัน เรากะจะไปตามตัว A แต่นึกประเด็นนี้ได้ ก็พบว่าได้เสียค่าโง่แล้ว ไม่ว่า A จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการโกงนี้หรือไม่ เราจะได้การตีมึนเป็นคำตอบกลับมาแน่นอน = =

ซ้ำสองคือ เล่าให้แม่ฟังแล้วไม่เชื่อ คิดว่า A ไม่น่าทำ
ทั้งที่คุยกัน แล้วรู้มาว่าเขามีปัญหาเรื่องเงินช่วงโควิด
จะไม่ทำอะไรแบบนี้ตอนยุ่งๆ กับงานแล้วครับ ในเหตุการณ์ตอนนั้นคือทำอย่างอื่นไปด้วย ไม่เอะใจเลย

ใครเลือกไม่เรียนหมอทั้งที่คะแนนถึง แล้วเสียใจทีหลังกันบ้างไหมวะ
กูตอนสมัยเรียนเลือกเรียนวิศวะเพราะเกลียดวิชาท่องจำมาก สอบตกรัวๆ และกลัวเลือด อยากกลับไปดึงสติตัวเองสักที จบมาทำงานแล้วรู้เรื่องเลยว่าแพชชั่นเป็นเรื่องรอง เงินกับหน้าตาในสังคมต่างหากเป็นเรื่องหลัก อึดอัดชิบหายทุกวันนี้ ต้องมาอยู่ในสังคมที่ทุกคนเป็นแพทย์กันหมด ส่วนกูเป็นวิศวกรต๊อกต๋อย ตัวลีบเป็นแผ่นกระดาษ ต่อให้จบมาโหดขนาดไหนหรือทำงานบริษัทดังแค่ไหนก็รู้สึกไม่มีตัวตน คนไม่สนใจไม่ว้าวเท่าเป็นหมอ ตอนนี้ทำงานไปก็กลัวตกงานไป เงินเดือนสูงแค่ไหนก็ไม่เท่าพวกหมออยู่ดี แถมหาแฟนไฮโปรไฟล์ก็ยากอีก อยากย้อนกลับไปตีตัวเองจริงๆ
มีน้องๆ อ่านอยู่ไหม คณะอื่นที่มันฮิตๆ กันจริงๆ ไม่มีอะไรเลย มีแต่ภาพลวงตา หมอเนี่ยการันตีชีวิตดีสุดๆ ไม่ต้องมาเครียดว่าจะเอาตัวไม่รอดแบบกู ทำเอกชน กลัวจะโดนไล่ออกหรือทำงานไม่คุ้มค่าจ้างอยู่ทุกวัน การแข่งขันก็สูง เครียดไม่ไหวแล้ว
ชีวิตจริงก็จาง ชีวิตในบริษัทก็จาง ทำเหี้ยอะไรก็จืดจางไปหมดเลยกู ไอ่เหี้ย 555

>>575 แชร์อีกมุมในแง่บ้านกูเป็นหมอนะ กูเคยโดนเบรคเพราะชีวิตการเป็นหมอมึงจะต้องทนกับการที่เวลาส่วนตัวจะหายไป ยิ่งเป็นหมอแบบโรคเฉพาะทาง คือ หมอรวยไหมก็รวยจริง พ่อกูบอกว่า หมอคือแรงงานชั้นสูง เพราะชั่วโมงการทำงานก็สูงมาก สมัยเด็กๆคือพ่อกูเข้าเวรเกือบทุกวัน นานๆถึงจะหาโอกาสไปเที่ยวด้วยกันได้ และหมอเองสมัยนี้ก็เสี่ยงกับการโดนฟ้องร้องมาก
เขาถึงได้ให้มีใบสัญญาเซ็นต์กรณีรับความเสี่ยงการรักษา และบางทีพอคนไข้ตาย บางครั้งบ้านกูก็สงสารมีส่งเงินไปช่วยบ้าง แต่บางคนได้คืบก็จะเอามากกว่านี้ก็มี และบางทีญาติๆมึงมีอะไรเจ็บป่วยก็จะคาดหวังว่ามึงจะช่วยได้ หรือลัดคิวการรักษาให้ก่อนอะไรแบบนี้ พอไม่ช่วยก็โดนว่าใจดำใจร้ายบ้าง แชร์อีกมุมของชีวิตหมอที่กูเห็นมา เผื่อมึงจะรู้สึกดีขึ้นนะ กูว่าจะอาชีพไหนมันก็มีความลำบากทั้งนั้นล่ะ มึงเลือกหมอในวันนั้น มึงอาจจะเสียใจที่ไม่เลือกวิดวะก็ได้ เพราะตัวมึงอีกคนแค่ไม่รู้ว่า อีกอาชีพเขาเจออะไรบ้าง

>>575 ของกูหนักอยู่ กูเรียนหมอ แต่ลาออกมาทำอย่างอื่น แต่คิดอีกทีชีวิตกูก็ไม่ได้แย่มาก

>>575 สังคมไทยสร้างค่านิยมยกย่องแพทย์เกินไปต่างหาก ถึงได้กลายเป็นแบบนี้ แพทย์ทำงานชุ่ยๆ ขอไปที ก็มีเยอะแยะ เป็นคนธรรมดาไม่ต่างจากอาชีพอื่นๆ

>>578 อ่อเหรอ โดนกดดันมาเหรอมึงถึงคิดแบบนี้ เด็กบางคนยังคิดได้มากกว่า

>>579 กูไม่ใช่ >>578 นะ แต่เขาแค่แสดงความคิดเห็นป่ะ ใครกันแน่ที่เก็บกดจนต้องมาแซะอ่ะ ถถ

จบหมอมาได้คือมีต้นทุนอาชีพระดับนึงแล้ว ทำงานไปเรื่อยๆยังไงก็ไม่ตกอันดับจากชนชั้นกลางค่อนบนหรอกถ้ารู้จักใช้เงิน ยิ่งใครขยันหน่อยยิ่งรายได้เยอะ แต่ก็แลกด้วยเวลากะสุขภาพอ่ะนะ อย่างคลินิกที่บ้านกูใช้บริการประจำนี่ก็รับเงินสองทางทั้งทำโรงบาลทั้งคลินิกขนาดเป็นหมอโรคทั่วไปนะเห็นเช่าตึกอยู่ไม่กี่ปีก็ซื้อเลย

มีเเม่ประสาทเเดกชอบทำตัวท็อกซิกใส่นี่มันปวดหัวจริงๆโครตเสียสุขภาพจิตขนาดเรื่องเล็กก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไม่ต้องมาอยู่กับคนเเบบนี้วะโลกเเตกเหอะ

>>575 คือมึงอะมองโลกในแง่ร้าย รู้สึกไม่พอใจในสิ่งที่มีอยู่ตลอดเวลา เลยคิดฝันไปว่า what if ตอนนั้นกูทำแบบนั้นแบบนี้กูจะรุ่งจะร่ำจะรวยกว่าตอนนี้
เพราะแนวคิดมึงเป็นแบบนี้ ต่อให้ตอนนั้นมึงเลือกเรียนหมอมึงก็จะมาบ่นแบบ reverse ข้อเสียของหมอแล้วชื่นชมวิศวะที่มึงไม่เคยได้สัมผัสแทนอยู่ดี

จากใจคนที่ปรับเวลานอน แฟนรึเพื่อนโปรดเข้าใจเขาหน่อยว่าเหนื่อยจนวูบไปตื่นอีกทีเช้ามีจริง มันสะสมมาก เขาก็อยากมีเวลากับพวกมึงแหละ ขอร้องเข้าใจเขาหน่อย

กูเหนื่อย แม่ชอบชวนกูทะเลาะตลอดเวลา ไม่ว่าจะตื่นนอน กินข้าว ก่อนนอน ล่าสุดทักมาหาเรื่องทะเลาะกับกูในไลน์ตอนกูทำงาน กูอยากจะกรี๊ดอัดหน้าให้รู้แล้วรู้รอด

>>585 แปลก พวกนี้มันหาผัวได้ไงวะ น่าคานชิบหาย

โดนรถเฉี่ยว ทีนี้มีกล้องหน้ารถ ตรเขาอาจจะขอเอาไปดู แต่ก่อนเฉี่ยวกูตดเสียงดังมากเลยหว่ะโม่ง ทําใจไงดีวะ

>>585 เหงา วิถีเถียงแล้วชนะคือ มึงต้องไม่สนใจ

เหนื่อยที่จะทำอะไร ห้องก็รก ขยะก็ไม่ได้เก็บ ผมกับหมอ ยก็เต็มพื้น เหนื่อยไปหมด

อะไรคือส่งพัสดุไม่สำเร็จทั้งๆที่กูก็อยู่บ้าน โทรศัพท์ไม่เคยดังซักแอะ เข้าเช็คดูกลายเป็นกูไม่อยู่บ้าน ติดต่อไม่ได้ซะงั้น

บ่นเล่นๆ
กูเรียนหมอปี 2 ตั้งใจไว้ว่าจะสอบ USMLE ตอนสอบ NL เสร็จ ตอนปี 1 ลองอ่านเฉพาะ First Aid ไม่ได้อ่านตัวคณะเท่าไหร่ คะแนนออกมา C-B+ ช่วงนี้รู้สึกเบื่อชีวิตตัวเองที่มันวนลูป เรียน-อนส.-ออกกำลังกาย-นอน เลยว่าจะลองแบ่งเวลามาหัดเล่นกีตาร์ หัดวาดรูปดู แต่ก็รู้สึกว่าถึงจะฝึกไป แต่พอขึ้นชั้นคลินิกไปก็คงไม่มีเวลามาฝึกพวกนี้แล้ว

ถ้าพวกมึงมีงานอดิเรกที่ต้องใช้เวลาฝึกกว่าจะเก่ง แต่มึงมีเวลาฝึกแค่ปีกว่า ๆ หลังจากนั้นก็คงไม่มีเวลามาทำงานอดิเรกพวกนี้แล้ว พวกมึงจะยังฝึกต่อไหมวะ หรือเอาเวลาไปอ่านหนังสือ ทำเกรดดี ๆ จะดีกว่า ?

>>591 มึงถามชะ ถ้าเป็นกูจะเลิกเรียนหมอ ชีวิตนี้priorityคืองานอดิเรก การทํางานหาเงินเป็นแค่side job

>>591 อ่ะไม่โทรล กูว่าถ้ามึงฝคกงานอดิเรกต่อเถอะ ชีวิตการทํางานมันไม่มีอารมณ์มาทําไรอย่างอื่นจริง แต่มึงก็ยังมีวัยเกษียณรออยู่นะ ว่างๆก็เอาความรู้เก่ามาฝึกฝนต่อได้
และคิดว่าถ้ามีเวลาว่างที่จะทําก็ทําเถอะ มึงวันทำงานย้อนมองกลับมาจะรู้สึกดีใจนะที่เรายังทํางานอดิเรก มันดีกว่าทําไม่สําเร็จแล้วพอร่วงเลยมาวัยทำงานแล้วมันจะยิ่งค้างคาใจมากกว่าว่าไม่ได้ทํางานอดิเรกนั้นมาก่อน

กำลังเรียนเรื่องเพศศึกษา ที่เกี่ยวกับเพศทางเลือก แล้วกูรู้สึกว่าตัวเองเหมือนจะเป็น โฮโมโฟบนิดๆอะแก้ยังไงดีวะ กูไม่ได้ปฏิบัติตัวแปลกๆกับคนที่เป็นเพศทางเลือกนะ แต่เวลาที่ต้องให้ถกความเห็นกูนี่กูไปไม่ถูกเลยอะ กูไม่รู้จะคอมเม้นอะไรเลยไม่รู้สึกว่าอะไรต้องเปลี่ยนแปลง ไอสมรมเท่าเทียมกูอยู่เฉยๆไม่ได้ไปเย้วๆกับทั้งสองฝั่ง กูคิดมาตลอดว่าการที่กูไม่ได้สนับสนุนฝั่งไหนเป็นพิเศษมันคือการที่กูยอมรับการมีตัวตนกลายๆ แต่พอต้องมาคิดวิธีที่จะทำให้คนประเภทนี้มีจุดยืนในสังคมจริงๆกูคิดไม่ออกเลยว่ะ เรื่องเพศทางเลือกมันไม่ได้สำคัญกับกูขนาดนั้นอะ

>>594 มึงติดกับดักพวก activist หัวรุนแรงแล้วว่ะ พวกเหี้ยนี่มองอะไรขาวสุดดำสุด คนที่ไม่ช่วยพวกมันก็จะโดนยัดเยียดว่าต้องเป็นฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น
ในชีวิตจริงมึงใส่ใจกับทุกเรื่องไม่ได้หรอก เลือกเอาสิ่งที่อยากทำแล้วก็เลิกสนใจพวกแม่ง

เบื่อแฟน
https://imgur.com/GfM8MOc

รำคาญเบอร์ทรูเหี้ยๆ โทรถี่ชิบหายมันไม่คิดจะปรับตัวเลยหรอวะ คนไม่รับก็คือยุ่งอยู่ไง แล้วมึงจะโทรซ้ำหาพ่อง ชอบโทรมาในเวลาสำคัญๆกุเห็นโทรซ้ำก็นึกว่าเบอร์พ่อเบอร์แม่กุมีอะไรสำคัญหรือเปล่าถึงโทรมา ก็รีบปลีกตัวออกไปดูประวัติโทรจะโทรกลับ สรุปเบอร์ทรูทั้ง2รอบ เป็นคว.ไรอ่ะ เมียกุก็ไม่ใช่ โทรซ้ำมากๆจนกุหัวร้อน เบอร์ทรูเป็นเบอร์แรกที่กุบล็อกเลย

คุยกับแฟนว่าอยากไปออส แต่ทักษะที่ออสต้องการ กูด้อยกว่าแฟนทุกอย่างเลย ไม่รู้จะได้ไปด้วยกันมั้ย แล้วถ้าวันนึงไปอยู่แล้ว คนใดคนนึงหายไป มันจะรู้สึกยังไงวะ

มึงทำยังไงดีดูเครียดมาก กูทำงานอยู่ที่ร้านเพ็ทช็อปเจ้าของร้านหมอหุ้นกับญาติ แต่ปัญหาคือคลินิกกับเพ็ทช็อปมันอยู่คนละห้องกันเว้ยแล้วทีนี้อยู่ดีๆร้านเพ็ทช็อปอื่นแม่งจะมาเปิดคั่นกลางระหว่างคลินิกกับเพ็ทช็อปของคลินิก แม่งฌครตน่าเกลียดเลย เจ้านายดูเครียดมากว่าแพ้แน่ๆเพราะของเขาหลากหลายกว่า เจ้านายกูอยากจะลงของเพิ่มเพื่อสู้แต่หุ้นส่วนไม่ให้ลง กลายเป็นว่าตอนนี้เจ้านายกูกับกูทำอะไรไม่ได้เลยเว้ย ทำได้แต่มองตาปริบๆให้ร้านนั้นแย่งลูกค้า ยอดขายก็ตกลงเรื่อยๆเลย

sleep paralysis หัวคว ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ให้กูนอนดีๆเถอะขอร้อง

มึงว่ากูโดนหลอกป่าววะ
มีเฟสอวตาลทักมาถามว่ากูรับคนเลี้ยงดูไหม เออกูสวยแหล่ะโปรไฟล์ดีมีเพจนู่นนี่ ตอนแรกกูก็ไม่สนใจหรอกเพราะว่ามีคนมาหลอกเยอะ แต่เขาก็พยายามคุยถามว่าอยากได้เท่าไหร่ กูก็เคยรู้มาว่ามันมีงานแบบนี้จริงๆ กูก็เลยโอเคคุยก็ได้ คนที่ติดต่อมาคุยแบบผู้หญิง แล้วเขาก็ให้ไลน์ผู้ชายมา เออกูก็คุยดูเขารับทุกอย่างของกูได้ กูก็รับเขาได้ นัดแนะวันเจอกันเรียบร้อย ตกลงเรื่องเงินนู่นนี่ อีคนที่ติดต่อก็เชียร์มากว่าพี่คนนั้นเขาชอบเขาโอเคมาก พอถึงวันจะจ่ายมัดจำ แม่งเข้าโรงบาลเข้าไอซียูวะ ทางฝ่ายชายติดต่อไม่ได้ แต่คุยกับคนติดต่อได้ เค้าอัพเดทมาตลอด แต่ตอบไม่บ่อยเท่าเมื่อก่อน คนติดต่อบอกว่าขอผลัดวันนะเพราะพี่เขาป่วย เดี๋ยวอีก2วันดีขึ้น พอถึงวันนั้น ก็บอกว่าไม่ดีขึ้นยังไม่ออกห้องปกติ บอกให้รออีก2วัน ก็รอแล้วก็มีหารถามว่าถ้าโอนให้ไปแล้วจะโกงดขาไหมจะหนีไหม กูก็บอกว่าไม่หนี แล้วพอถึงวันจริงก็ไม่โอนอีก แล้วบอกว่าพี่คนนั้นดีขึ้นแล้วแต่อยู่ไอซียู กูเลยถามไปตรงๆประมาณว่ากูกลัวกูเคยโดนคนแชทมาแบบนี้แต่เขาให้กูทำอะไรแปลกๆแต่กูไม่ทำแล้วก็เลิกคุยเห็นนว่าที่คุยกันนี่จะได้เจอตัวจริงกันเลยก็เลยโอเค พี่มีหลักประกันอะไรให้หยูมั่นใจได้ไหมพวกรูปถ่าย เขาตอบมาว่าไงรู้มะ เขาตอบมาว่าไม่ถ่ายถ้าพี่คนนั้นฟื้นมารู้เขาไม่โอเคแน่ๆ ถ้าไม่โอเคแล้วบอกได้หรือจะไปหาคนใหม่ได้นะ คือโมโหใส่กูเฉยอะ
ถ้าคนมันจริงจังมันสามารถถ่ายรูปห้องโรงพยาบาลหรืออะไรอื่นๆมาให้ดูได้ป่าววะ

พวกมุงคิดว่าหลอกไหม แล้วหลอกไปทำไรปั่นหัวเล่นหรอ หรือถูกใจคนใหม่ไปแล้วหรือยังไงวะ

>>601 แต่ช่วงนี้กูดูดวงมา ในหลายๆที่บอกว่ากูจะได้เงินก้อนตลอดเลยนะ กูเลยเชื่ออะ

เบื่อพวกหลอกให้อยากแล้วจากไปว่ะ

พวกมึงเคยฝันถึงใครละพอตื่นมาก็รู้สึกชอบคนนั้นเลยปะ จากที่ตอนแรกเฉยๆ อาจมีคิดว่าก็หล่อดีบ้างไรบ้าง คือเมื่อคืนกูฝันถึงพ่อเพื่อน555555 กูเคยเจอเขาก็คิดว่าเขาดูดีนะ เห็นแล้วอุทานว่าแด๊ดดี้ แต่ไม่นึกว่าจะเก็บมาฝัน ในฝันคือกูนอนอยู่กับพ่อเพื่อนฟีลแบบเป็นแฟนกันอ่ะ ก็นอนคุยกัน เขาเอ็นดูเรามาก ลูบหัว มองตาตลอด กูก็พยายามจะมีอะไรด้วยแต่เขาก็ห้ามกูไว้และไม่ทำอะไรกูเพราะกูเป็นคนรุ่นลูกเขา โอ้ว นี่มันแด๊ดดี้ในอุดมคติกูชัดๆ5555555 แล้วคืนนั้นหลังจากเขาหลับแล้วกูก็แอบชักให้เขา ทำแปปเดียวเพราะกลัวเขาจับได้(โครตเลว55555)​ แต่พอตื่นมาเขาก็หายไปแล้ว กูเลยเดินไปหาเพื่อนแล้วก็บอกเพื่อนว่า กูนอนกับพ่อมึงอ่ะ แล้วฝันก็ตัดจบ ไอเหียยย5555 กูมันเลวจริงๆ ถึงจะบอกว่าฝันมาจากจิตใต้สำนึกก็เถอะ แต่กูไม่ได้อยากจะฝันอะไรแบบนี้นะ

>>604 ไอเหีย กุผิดมู้อะ แต่ก็อาจจะเข้าข่ายอึดอัดแต่ระบายกับใครไม่ได้อยู่มั้ง5555555

กูเป็นคนใจดีใสซื่อชห แต่ไม่รู้ว่าอาจโดนขายของอยู่
กูอาจจะดูรวยมั้งแต่จริงๆติดดินมากนะ ใช้ประหยัดแบบชาวบ้านๆ อย่ามาเข้าหากันด้วยการหาผลประโยชน์เลย จะขายของก็ขายตรงเถอะไม่ต้องอ้อมค้อมแอบเสียความรู้สึกอ่ะ ก็เข้าใจว่านิสัยนักธุรกิจเป็นงี้กัน แต่กูไม่ชินเลยหว่ะ คือเข้าใจว่าอยากจะหาเพื่อนแล้วชวนลงทุนหรือชวนขายคอร์สไรซักอย่าง แต่แบบกูไม่มีตังค์ไง ถึงมีแต่กูอยากออมเอาอ่ะ

จากเหตุการณ์นี้ยิ่งรู้สึกว่าต้องทําตัวติดดินเข้าไปอีก การก้าวไปสังคมผู้ใหญ่นี่มันวุ่นวายจังวะ ไม่อยากมีคอนเน็คชั่นอะไรแล้ว เหนื่อยใจ

>>604 เคย แบบตอนแรกเป็นเพื่อนเนี่ยแหละ แต่พอเอามาฝันมันประทับใจแล้วชอบเฉยเลย ก็จิตใต้สำนึกมันคงชอบแล้วแหละเลยเอามาฝัน
ปล.มึงเล่นพ่อเพื่อนเลยเหรอ555555 มึงเก็บเอามาคิดบ่อยๆ แล้วเดี๋ยวจะเจอในฝันบ่อย อิอิ sweet dreams

>>593 ขอบคุณมึงมากนะ คำตอบของมึงทำให้กูรู้ว่าใจกูไม่ได้อยากได้คำตอบหรอก แต่อยากได้กำลังใจ อยากได้คำพูดที่บอกว่าสิ่งที่กูทำไปจะไม่เสียเปล่า ขอบคุณมึงมากจริงๆที่เล่นเว็บนี้แล้วแวะมาตอบคำถามกูนะ ขอบใจจริงๆ

กูอ่ะอยากไปเที่ยวรอบโลก ไปเล่นสกี ไปออนเซน ใช้ชีวิตแบบไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน ก็พยายามผลักดันตัวเองจากเงินเดือนหมื่นห้าขึ้นมาถึงสี่หมื่นห้าได้ ถ้าเทียบกับอายุ 30 มันก็ไม่ได้มากมายอะไร แต่มันก็พออยู่สบาย คิดว่าพอเก็บเงินไปทริปอย่างที่อยากไปปีละครั้งยังไหว ก็คิดว่าชีวิตกำลังจะดีขึ้นแล้ว แต่เศรษฐกิจก็เหี้ยลงสาละวันเหี้ยลง ค่าไฟแม่งขึ้นแบบขึ้นสูงปรี๊ด แล้วที่บ้านก็เปิดกิจการใช้ไฟเยอะมาก เงินที่ใช้จ่ายแต่ละเดือนก็เยอะตามเงินเดือนของกู แล้วไหนจะภาษีอีก ค่าครองชีพอีก เดี๋ยวนี้ค่าข้าวอย่างต่ำก็มื้อละ 50 แล้ว ทั้งๆที่ราคานี้สมัยกูเป็นเด็กมันคือราคาที่แพงมากจนกุไม่ยอมกินด้วยซ้ำ อะไรที่กุเคยซื้อได้แบบไม่คิดมาก ตอนนี้ต้องชั่งใจนานมาก ร้านราเมงที่ชอบกิน ตอนนี้ราคาพุ่งจนต้องเลิกกินไปแล้ว

แม่งทำให้กูรู้สึกแบบ ชีวิตมันกำลังดีขึ้น กูกำลังทำฝันตัวเองให้เป็นจริงได้ทีละอย่าง อุตสาห์อดทนทำมามากมายจนได้เงินเดือนที่เยอะขึ้น คิดว่าจะได้เก็บเงินไปเที่ยวแล้ว ก็มาเจอค่าครองชีพที่พุ่งจนเหมือนกับชีวิตนี้มันจะไม่มีวันจบเลยอ่ะ เหมือนกับว่าไม่ว่าจะพยายามถีบฐานเงินเดือนของตัวเองให้สูงขึ้นเท่าไหร่ กูก็จะทำฝันให้เป็นจริงลำบากอยู่ดี แล้วกูก็ไม่เห็นทางว่ามันจะดีขึ้นเมื่อไหร่ในเมื่อยังมีพวกโง่ๆที่ยอมให้คนกดขี่ตัวเองอยู่ กูแย่ว่ะ กูก็ไม่ได้อยากออกจากประเทศขนาดนั้น แล้วก็ไม่ได้มีความสามารถมากขนาดนั้นด้วยอ่ะ กูจะต้องตายไปทั้งๆแบบนี้รึเปล่านะ

อายุ22แต่ยังไม่มีงานทำเลย ในขณะที่เพื่อนๆไปไกลกันหมดแล้ว เศร้าว่ะ พ่อแม่ก็กดดันอ้อมๆให้รับราชการที่ไม่อยากทำมากๆ แค่นึกหรือแค่พูดถึงก็จะอ้วกแล้ว อยากเก่งระดับขายงานได้ชิ้นนึงอย่างน้อยครึ่งแสนระดับคนจีนในเว่ยป๋อที่วาดให้บ.เกมงี้ แต่มันก็แค่เพ้อแหละว่ะ

E raider e sus

เบื่อว่ะ อยากรีเซ็ตชีวิตตัวเอง
เหมือนเกิดมาพระเจ้าไม่รัก

แม่อุส่าหาผัวรวยๆเพื่อให้กูเกิดมาสบาย แต่พ่อแม่งก็เจ้าชู้สรุปก็ทิ้งแม่กับกู กลับมาอยู่บ้านจนๆ กูโคตรด้อยโอกาสเลย อยากกินอะไรก็ต้องไปขอเขายอมให้เขาดูถูก

พอโตมากูตัดสินใจอะไรในชีวิตก็ผิดก็พลาดไปหมด ถ้ากูไปทำงานที่บริษัทนั้นเสนอมาเพราะกูเกรดถึงแค่2คนในห้อง ทำไมกูไม่ไปวะ ทำไมกูต้องมีมาจบอนาคตกับผู้ชายเxี้ยๆคนเดียว

ตั้งแต่เจอมาชีวิตก็พินาศไปหมดที่ดินก็เคยมีก็ขายเพราะมันกูเป็นหนี้เพราะมัน หุ่นสวยๆของกูต้องเสียเพราะมีลูกกับมัน กูต้องติดคดีออกไปทำงานต่างประเทศไม่ได้เพราะมัน กูต้องแตกแยกกับน้องเพราะมัน ไอ้เxี้ย กูมาทำตามความฝันในเวลาที่อายุกูก็มากขึ้นแล้ว มันพรากทุกอย่างไปจากกู

พอกูมีแฟนใหม่ แฟนแม่งก็ไม่มีปัญญาเลี้ยงดูกูอีก ติดเกมส์ไปวันๆ ตอนนี้กูเรียนก็ไม่จบติดบูโรซื้ออะไรก็ไม่ได้ไปต่างประเทศก็ไม่ได้ แต่ไอ้เxี้ยนั่นไปมีความสุขกับเมียใหม่ มีโอกาศเข้ามามากมาย กูเกือบดัง เกือบรวย เกือบมีชีวิตที่ดี แต่ก็ได้แค่เกือบ กูคว้าไว้ไม่ได้เลย อะไรกับกูนักหนาวะ

ห่า ไปต่างประเทศ กูจะหนีคนไทย แม่งสรุปติดต่ออะไรต้องพึ่งพาคอนเนคชั่นคนไทยหมด รำคาญมากเลยหว่ะ คือมันมีคนนิสัยน่ารำคานด้วย แม่งหาผลประโยชน์หมด กูไว้ใจใครได้บ้างวะ
ปรับตัวอีกซักเดือน2เดือนได้ กูจะหนีหายไปจากสังคมไทยๆแล้วไอเหี้ย ปัญญาอ่อน

กูต้องเปลี่ยนประเทศอีกมั้ยนะ ถึงจะหลุดพ้นเหล่านักธุรกิจไทย รำคาญ ขี้โม้ ตอแลห ไปไกลๆกู

พวกมิจฉาชีพทางโทรศัพท์หัวคุทุกตัวในทุกพื้นที่ทั่วโลกไม่รู้ว่าพวกมึงนับถือศาสนาไหนกันบ้างหรือพวกหัวคุอย่างมึงไม่นับถือเหี้ยอะไรเลยนอกจากเงิน(ที่ได้มาไม่สุจริต) แต่ขอให้มึงตกนรก กูไม่ได้โดนพวกมึงแดกเองหรอกถึงมาบ่นระบายที่นี่ พวกมึงจะไม่มีวันได้แดกกูซักบาท กูมีแต่ส้นตีนฝห้พวกมึงไปอม แต่กูรู้สึกแย่ทุกครั้งที่เห็นเหยื่อโดนแล้วเบลมตัวเองทั้งที่เป็นความผิดของพวกเหี้ยระยำอย่างพวกมึง สารเลว ด่าเหี้ยยังสงสารเหี้ยแต่กูไม่รู้จะใช้คำอะไรมาสาธยายด่าพวกมึงดี

>>612 ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป กูอาจจะไม่บัดซบเท่ามึงแต่ก็ต้องหาเงินมาช่วยที่บ้านใช้หนี้ เค้าไม่เคยขอให้กูช่วยหรอกแต่กูทำใจทิ้งให้แม่แก่ๆของกูต้องมาทำงานงกๆใช้หนี้ไม่ได้จริงๆ กูเองถึงจะไม่ได้โปรไฟล์สูง เรียนจบมาทำงานต๊อกต๋อยแต่กูตั้งใจจะหาเงินใช้หนี้แล้วปลูกบ้านดีๆให้แม่สักหลัง ไม่ใช่บ้านซอมซ่อที่ต้องคอยภาวนาไม่ให้พายุเข้าเพราะกลัวบ้านพังแบบทุกวันนี้

>>615 สมัยนี้แล้วยังมีความคิดว่า นับถือศาสนา = เป็นคนดี อยู่อีกหรอ

ความสุขของกูวันนี้สั้นจังนะ หวังว่าเขาจะเชียร์อัพกู แต่อย่าเลย แค่จะคุยด้วยเขายังไม่อยาก

มีแฟนแล้ว แต่ก็ยังแอบปันใจไปชอบคนอื่นทุกๆ3เดือน ทำไมกูมันแย่แบบนี้วะ

>>617 มันก็ไม่เกี่ยวกับนัยถือศาสนา=เป็นคนดีป่าววะไอสัส กูพิมพ์เหมาไว้หมดว่าไม่ว่าพวกเหี้ยนี่จะนับถือศาสนาหรือไม่นับถือ กูก็ขอให้แม่งตกนรก ที่กูบ่นไว้ข้างบนมีประโยคไหนที่กูบอกไว้อย่างนั้นเหรอว่สกูเหมาว่าคนที่นับถือศาสนา=เป็นคนดี ไหนมึงลองสาธยายเพิ่มมาดิไอสัส อ่านไม่ตอบเองแล้วมาทำเป็นด่ากูว่าหัวโบราณ ตีโพยตีพายไปเองซะงั้น โง่ชิบหาย555555

>>620 *อ่านไม่แตก ประเด็นคือกูอยากแช่งให้แม่งไม่ได้ดีจากการทำเหี้ยไง ขอให้แม่งตกนรกๆไม่ว่าแม่งจะนับถือหรือไม่นับถือศาสนาใดๆ คนเหี้ยคือคนเหี้ย ที่กูเกริ่นตอนที่บนคือแค่นี้เลย กูไม่ได้ฟีลใส่ขาวถือประคำมาบ่นเผยแพร่ว่าคนนับถือศาสนาคือคนดีตอนที่กูพิมพ์ไปข้างบนอ่ะ คนโง่อ่านข้อความไม่แตกนี่มีทุกสมัย น่าสงสารว่ะ

กูชอบพิมพ์เรื่องโกหกในโม่ง มันจะเป็นไรมั้ย

>>610 มึงขายงานในกลุ่มบ้างปะ ทำงานตรงเวลา เครดิตดี ก็มีงานเรื่อยๆ ยกเว้นมึงจะวาดกากจนเข็นไม่ไหว ตามกลุ่มนักเขียนอีก เอาจริงๆ มึงลองวาดปกสำเร็จแบบง่ายๆ กัดจัดอาร์ต แล้วขาย 100-300 ไอ้ปกวิวง่ายๆ เพ้นฟุ้งๆ หรือขายของในกลุ่ม P2U แบบถูกๆ แต่ขายหลายคน ของตกแต่งน่ารักๆ YCH กุก็เห็นขายดิบขายดี หรือขายพื้นหลัง แบบขายหลายคนอะ

คนขายมึงเป็นเหี้ยอะไร ถ้าสินค้ามึงหมดมึงไม่เช็คสต็อกให้ดีๆวะ กูเสียคูปองไปฟรีๆ เพราะมึงเลยนะไอ้เหี้ย ถ้ากูได้เจอตัวมึงนะ กูจะจับเตะผ่าหมากแม่ง 100 ทีเลยไอ้เหี้ย

>>622 Same energy bro

Work life balance นี่มันมีจริงๆไหมวะ ทำงานเลิกตามปกติก็ว่าแย่แล้ว พอต้องมาทำ ot กลายเป็นชีวิต 5 ไม่มีอะไรนอกจากทำงานเลย ช่วงเวลาพักผ่อนน้อยชิบหาย

>>626 มีจริงก็ต่อเมื่อมีบ้าน มีเงิน ต่อให้ทำงานสบายๆ ก็ไม่ต้องคิดมาก ถ้าไม่มีสองอย่างนี้ก็นับว่าห่างไกลความบาลานซ์

กูไม่ได้เกลียด sex worker แต่ลึกๆกแอบเหยียดบ้าง นี้กูย้อนแย้งปะ หรือมันเป็นเพราะกูถูกปลูกฝังมามาวะ_

>>628 ไม่ย้อนแย้งหรอก เหมือนกูแหละกูทั้งตีหรี่ทั้งนวดปู่ ไม่เกลียดแต่มองว่ามันก็แค่หรี่อ่ะ ต่อให้น่ารักขนาดไหนแต่ก็มองว่าไม่มีค่าอะไรขนาดนั้น

กูรับคมช.งานวาดมาแต่เสร็จช้ากว่านัดเพราะที่บ้านชอบดึงกูไปทำงานแทนตลอด พอกูบอกว่างานมันต้องใช้เวลาไม่ใช่เสกแล้วได้เงิน เขาก็ไม่ยุ่งกับกูได้แปปเดียว ไม่ถึงสามวันกลับมาเรียกถี่ๆเหมือนเดิมทั้งที่งานพวกนั้นมันเป็นหน้าที่ของพวกเขาด้วยซ้ำอะมึง แล้วเวลาว่างที่กูหายไปช่วยเขามันควรเป็นเวลาส่วนตัวกูอะ พอใจละลูปต่อ

โม่งกูเพิ่งตกงานมา เศร้าเหี้ย ไม่มีแดก จิตใจแตกสลาย

เหนื่อยกับชีวิต เหนื่อยสัสๆ มีเมียที่ไม่เอาใจเขามาใส่ใจเรา คิดแต่ว่าผัวต้องเข้าใจเมียสิ
ต้องเข้าใจว่าที่กูด่ามึงแบบไม่มีเหตุผลคุยกันดีๆไม่ได้เนี่ยเพราะกูทำงานมาเหนื่อย (ด่ากูที่ไม่ได้โทรเลื่อนนัดหมอของลูก ด่าแบบโมโหโกรธมาก คือกูจะรู้มั้ยว่ามึงโทรไปยัง มึงไม่อยากโทรก็บอกกูโทรให้ จะด่ากูทำเหี้ยอะไร?)
ต้องเข้าใจด้วยว่าแม่กูป่วย+เลี้ยงหลาน(นิดหน่อย) เลยมีสิทธิด่ากูลามไปพ่อแม่กูยังไงก็ได้ (ต่อจากข้างบน ด่ากูโง่โตแต่ตัว พอแม่เลี้ยงมายังไง??? ช็อตนี้กูเลยปรี๊ดดดด ตวาดสวน)

แล้วพอคุยหลังด่ากันแล้วคือเรียกร้องให้กูเข้าใจพวกแม่ง พอกูถามกลับว่าแล้วเข้าใจกูมั้ยทำไมกูตวาด มันบอกไม่เข้าใจ???

กูนี่แม่งโคตรเสียใจ นี่หรือเมียกู ชีวิตแม่งเหนื่อยชิบหาย

โคตรเหนื่อย เหนื่อยจนอยากตะโกน อยากว้ากแม่งให้ดังสุดซอย เหนื่อยจนอยากคาราโอเกะให้หายเครียด
กูต้องการแค่นี้เอง แต่พอออกจากบ้านฝนก็ตกหนักจนต้องกลับ พอจะคาราโอเกะที่บ้านก็เสือกนอยกับแฟนเรื่องเล็กๆน้อยๆจนหมดอารมณ์ ตอนนี้กูแม่งนอนร้องไห้แค่เพราะอดคาราโอเกะ ปัญญาอ่อนชิบหายแค่นี้มันจะตายห่าเลยรึไง

>>633 ทำไมโชคชะตาแค่ไม่ปล่อยให้กูได้ไปคาราโอเกะวะ กูแค่อยากแหกปากร้องเพลงให้ลืมเรื่องเหี้ยๆที่เจอช่วงนี้ กูแค่อยากปลดปล่อยตัวเองเต็มที่แค่ชั่วโมงสองชั่วโมงมันไม่ได้รึไงวะ ละกูเป็นบ้าอะไรแค่นี้ต้องร้องไห้

>>633 มึงเป็นเมน

ปี 64 กับปี 65 นี่ที่สุดในชีวิตกูเลย ได้สัมผัสความโดดเดี่ยวเป็นครั้งแรก ผิดหวังในตัวเองที่สุดในชีวิต ความสัมพันธ์กับคนรอบข้างเปลี่ยนไปหมด มีทั้งดีขึ้นและแย่ลง โดนฉ้อโกงเงิน เกือบโดนข่มขืน พี่ชายแท้ๆนอนเป็นผักเพราะอุบัติเหตุ​ เป็นปีที่อัปรีย์​ที่สุดแล้ว ลาก่อน

ไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากเห็นลูกตัวเองตาย เลยอยากจะตายก่อนลูก
กูก็ไม่อยากเห็นพ่อแม่กูตายเหมือนกัน อยากจะตายก่อนพ่่อแม่

หายแล้วเลยมาระบาย
ย้ายประเทศไปอยู่กับประเทศที่นิสัยคนเข้ากับตัวเรานะเว้ย
แม่งโครตจะดี แบบไม่รู้สึกอึดอัดในการเข้าสังคมเลย แบบอยากจะร้องไห้ รู้สึกดีที่ยังไม่ตายไปก่อน พยายามจนย้ายประเทศมาได้ เราแค่เกิดผิดประเทศเองจริงๆ ;-;

>>638 สตกุมีปัญหาเรื่องtrust issue มาก คนไทยจะหน้าไหว้หลังหรอกแล้วกูดราม่ามามากหลายๆครั้งเรื่องความเชื่อใจ กูเลยเลือกเรียนภาษาไปประเทศที่ตรงข้ามกับคนไทยทุกอย่างเลย รู้สึกโอเครมากๆ ชอบอะไรเหมือนๆกันอีก อาชีพก็ไม่รู้จะไปรอดมั้ย แต่การมาอยู่ที่นี่แบบก็เป็นสุขแล้ว เพราะอย่างน้อยก็รู้ว่าเราไม่แปลก แต่แค่เกิดมาผิดสังคม มุมมองด้านศิลธรรมและเรื่องกฎเกณฑ์ในสังคมต่างๆก็ไม่ได้ตายตัวแบบที่คนไทยที่กูรู้จักชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ตลอด
กูมาระบายเผื่อโม่งไหนที่อ่านแล้วประสบปัญหากับการอยู่ในสังคมไทยก็สู้ต่อไปเว้ยชาวเรา ต้องมีซักที่ในโลกที่ต้องการแกร

>>639 ถามได้มะ มึงไปที่ไหนกับภาษาอะไรอ่ะ แล้วไปด้วยวิธีอะไร กูคงคาดหวังจากการไปเรียนไม่ได้แล้วเพราะอายุเยอะแล้ว อาจจะต้องพยายามหางานแทน

เหนื่อยใจกับทางบ้าน พ่อแม่ก็เอาเงินไปลงทุนแบบโง่ๆ ขาดทุนแต่ก็ยังดันทุรังทำจนติดลบไปเรื่อยๆแล้วก็เที่ยวโทรไปขอยืมเงินคนนั้นคนนี้จนเขาเอือมระอาไม่อยากรับสายกันหมด น้องก็ไม่มีงานเป็นหลักเป็นแหล่งแน่นอนมีเมียแล้วปั๊มลูกออกมาเป็นโขยง กูเป็นคนเดียวในบ้านที่มีงานการทำแบบมั่นคงพอสมควรเลยเป็นเป้าให้พวกนี้แม่งยืมเงินตลอดทุกเดือน ต้องมีข้ออ้างนั่นนี่เพื่อจะเอาเงินตลอดเวลา จากพ่อแม่ปลิงที่ไถกูไปลงกิจการห่วยๆหลายหมื่นต่อเดือนแบบไม่เห็นอะไรที่จะเป็นผลกำไรได้ เห็นกูเป็นตู้ atm มากกว่าสมาชิกครอบครัวแล้วมั้ง มาย้ำๆกรอกหูว่ากูต้องกตัญญูตอบแทนบุญคุณ ไอ้น้องเหี้ยก็ต้องอุ้มชูมัน แทนที่จะไปหางานทำให้มันเป็นเรื่องเป็นราว อายุก็จะสามสิบแล้วยังคิดห่าไรไม่ได้ ฝากเข้างานให้ไปทำก็ทำอยู่ไม่กี่วันลาออกมานอนเยกับเมียที่บ้าน ไถเงินพ่อแม่อีกต่อเอาหลานมาเป็นโล่ขอเงิน แล้วแหล่งกำเนิดเงินมาจากไหน ก็มาจากกูไง เหนื่อยจนอยากหนีไปบวชแล้วไม่สึกอีกเลย เบื่อชิบหาย

เคยหนีไปอยู่ที่อื่นแล้วก็ไปเล่นละครร้องห่มร้องไห้ว่ากูเป็นลูกอกตัญญู มีญาติมาด่ากูกูเลยด่าแม่งให้ฟังเลยว่าทำเหี้ยไรกับกูไว้บ้าง ทุกวันนี้ก็ให้เงินแค่ตามสมควรที่กูคิดว่าจะให้ แต่ไม่คุยไม่อะไรทั้งนั้น ขอเพิ่มก็ไม่ให้ไปดิ้นรนกันเอาเอง หนี้นอกระบบกูก็จะไม่จ่ายให้เพราะถือว่าทำตัวเองทั้งนั้น พ่อแม่ตายเมื่อไหร่มึงโดนกูลอยแพไปเหอะไอ้น้องเหี้ย ซึ่งก็น่าจะใกล้แล้วล่ะ

มีแต่คนสนใจเราทั้งนั้นเลยอ่ะ ทั้งที่ไม่รู้เขาเป็นใคร มาหมด ทั้งป้าแก่ๆกับกะเทยที่ไหนไม่รู้ กับใครอีกไม่รู้เยอะแยะ มาพูดกับกุต่อท้ายหมด
ทั้งที่ไม่เคยไปยุ่งอะไรกับเขาแท้ๆ อยู่ใครอยู่มันไม่ได้เหรอวะ

>>639 ใจเย็นนะ สต ถ้าต้องอยู่ในสิ่งที่สังคมบอกว่าดี ขอตายดีกว่า

ตอนนี้กูเรียนอยู่บริหาร
ตกเลขพื้นฐานมาสองรอบละ ถ้าตกอีกรอบโดนไทร์
กูคิดว่าจะย้ายไปคณะรัฐศาสตร์แทน
พ่อกูไม่ชอบบอกตกงาน ส่วนตัวกูก็คิดแบบนั้นแหละนะ
แต่เรียนเลขพื้นฐานตัวนี้ไม่รอดจริงๆ กูยังไม่ได้ลองแบบเรียนพิเศษอัดนะ สองเทอมที่ตกมา เทอมแรกถอนเทอมสอง F ส่วนตัวกูเฉยๆกับทั้งสองคณะอะ ไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษ แต่ถ้าผ่านอีเลขเหี้ยนี่ได้กูเรียนบริหารต่อแน่นอน คำถามคือกูควรลองอีกสักทีดีมั้ย ? ตกซ้ำตกซ้อนเพราะไม่เข้าใจแบบสุดๆ+ไม่ได้ขยันทำแบบฝึกหัดด้วย ถ้าเราเรียนพิเศษช่วยติวย้ำๆมันจะดีขึ้นจริงๆรึเปล่า เพราะเรียนด้วยตัวเองมันเหลวมากๆแต่ถ้าตกอีกก็คือจบทุกอย่าง กูไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนคุยกับพ่อแม่เค้าก็ปัดมาบอกให้เราตัดสินใจเองเถอะ เพื่อนก็ไม่มีให้คุย

>>644 กูไม่ได้เรียนบริหารนะแต่คิดว่าคงมีเลขหลายตัว ถ้าเลขพื้นฐานยังตกนี่ไปเจอเลขตัวที่สูง ๆ กว่ามึงยังจะไหวเหรอ แต่ถ้าอยากสู้ต่อก็ไปฝึกทำแบบฝึกหัดเยอะ ๆ ซะ อาจารย์มีก็ถามเยอะ ๆ เขาไม่กัดมึงหรอก ถ้าเป็นไปได้ก็หาเพื่อนไว้ด้วย มีประโยชน์หลากหลายในรั้วมหาลัย

ส่วนในกรณีจะย้ายคณะนี่ไม่มีตัวเลือกอื่นเลยรึนอกจากรัฐศาสตร์ ลองดูจากความชอบส่วนตัวก็ได้ มึงชอบทำอะไรล่ะ แล้วคณะพวกนั้นโอนหน่วยกิตไปได้ไหม

>>640 ประเทศที่คนหน้าบึ้งที่สุด แต่มีความจริงใจที่สุด และมีความซื่อสัตย์สูง ทําอะไรคิดอะไรก็ทําโดยตรง
มีหลายประเทศนะ ทางตอนเหนือๆหน่อย เลือกซักที่ที่มึงสนใจและมันทีเปิดรับทุน มีสอนภาษาในมหาลัยไทย แล้วมึงไปต่อทุนเลย พยายามหางานต่อก็แค่นั้น

เจอเฟมทวิตกับเจองูให้แจกประชาธิปไตยเฟมทวิตให้หนําตีนก่อน ส่วนงูก็จับมากัดคอเฟมทวิตวะ
แจกประชาธิปไตยเฟมทวิตไม่บาป เฟมทวิตตายโลกสงบสุข

>>646 มันมีประเทศไหนขอทุนเรียนภาษาได้บ้าง จ่ายให้เต็มจ่ายบางส่วนก็ได้ หรือประเทศที่มีเรียนภาษาฟรีกับทางรัฐไรงี้ อยากไปอยู่ต่างประเทศชั่วคราว

กุแม่งเป็นเหี้ยไรไม่รู้ ชอบเห็นคนหล่อถูกทำร้ายจนพังอ่ะ ผู้ชายถ้าหล่อกูก็จะเฉยๆ แต่พอเห็นผู้ชายร้องให้ พังทลายแล้วกูรู้สึกแบบรักเลยอ่ะ กุนี่เหี้ยจริงๆ

>>649 เหมือนกุเลยวะ กุยังเก็บคลิปผญที่อ้างว่าโดนคนอื่นทำร้ายร่างกายแล้วไลฟ์สด ร้องไห้ไปด้วย+โชว์แผล (ซึ่งไม่รู้ว่าทำร้ายตัวเองไหม)
แต่กุชอบผญที่มีความdarkนะ ไม่ต้องสวย แต่มีไลฟ์สไตล์ ผญ แบบนี้มันน่าค้นหาชะมัด อิอิ
แต่กุคงไม่มีนิสัยชอบทำร้ายร่างกายใครหรอก

>>650 มันเป็นยังไงหรอ แบบผู้หญิงกร้านโลก มองโลกเป็นสีดำ มึปมหนักๆไรแบบนี้ป่ะ อารมณ์แบบซาสึเกะ

>>651 พวกเบียว เรียกร้องความสนใจ

>>651 ถ้าจะให้นิยาม ซาซึเกะ ก็คือ คนดีที่แสนเลว เป็นคาแรคเตอร์ที่เราเชื่อว่า คุณออกแบบตัวละครคงหนักใจที่สุดล่ะ เพราะ คาแรคเตอร์พื้นฐานแล้ว ซาซึเกะนั่นเป็นคนรักพวกพ้อง และจิตใจอ่อนโยน มองโลกแง่ดีเสมอ แต่ด้วยความแค้นที่มาสาเหตุจากพี่ชาย ก็ทำให้ก่อเกิดเป็นความเกลียด จนตัดสินใจผิดครั้งแล้วครั้งเล่า รวมถึงปฎิเสธผุ้ที่หวังดีทั้งหมด ตลอดถึง ทรยศทุกคนไม่ว่า ผุ้นั้นจะเป็นพวกพ้อง หรือ ผุ้มีพระคุณ เพียงเพื่อตอบสนองความแค้นของตัวเองเท่านั้น เป็นไปตามคำสาปในโลกนินจา ที่จะเวียนว่ายตายเกิดกับความแค้นที่เกิดไม่รู้จักจบสิ้น

ใช่ๆเนี่ยละ ผญ ในฝันของผม อยากให้ผญคนนั้นทรยศผมบ้างจัง

>>653 มาดิงั้นเด๋วกุจะเฆี่ยนตี ทรยศมึงเอง มึงหล่อป่าวล่ะ กุชอบเห็นคนหล่อตายทั้งเป็น ถ้าถูกหักหลังจากคนที่รักแม่งต้องชอกช้ำแน่ๆ แล้วพอกุเห็นมึงชอกช้ำกุก็จะรักมึงยิ่งขึ้นไปอีก แต่เด๋วกุก็จะหลอกแดกมึงอีกเพราะกูเป็นคลเหี้ย มีปมดากๆมาจากเรื่องดำมืดในอดีตที่ทำให้กุเป็นคนเห็นแต่ตัวเหี้ยๆ มึงก็จะพังทลายต่อวนไปเรื่อยๆ toxic relationship ที่สมบูรณ์แบบ วินๆทั้งคู่

>>654 ...เมิงพยายามจะเป็นแบบนั้น เมิงไม่ใช่ปีศาจที่แท้จริงตั้งแต่แรก จะต่างไรกับพวกจอมปลอม กุไม่ชอบของเลียนแบบหรอกนะ

เออ มันมีมู้เบียวอยู่นะ ไปใช้ตรงนั้นก็ได้ 5555

>>646 คุ้นๆแฮะ ยุโรปตอนเหนือป่ะวะ ส่วนกูก็พยายามหาทุนเรียนต่อเหมือนกัน พยายามฝึกภาษา พยายามสร้างคอนเนคชั่นกับฝรั่ง กูคนนึงแหละเข้ากับสังคมไทยไม่ได้

เมื่อไหร่จะหายไม่สบาย กุอยากกินชาเขียววว หน้าฟีดแม่งก็ขึ้นแต่ชาเขียวทำร้ายใจกุมาก อยากแดกแต่แดกไม่ได้แม่งทรมานสัสTT

มึงกุเรียนไม่จบ 4 ปี เพื่อนๆแซงไปหมดละ ทุกวันนี้แทยไม่มีเพื่อนให้คุยเพราะแต่ละคนก็ไปมีสังคมใหม่ กุโคตรเครียด

>>659 กุจบพร้อมคนรุ่นเดียวกันไม่เห็นมีใครเป็นเพื่อนสักคน

>>659 ไม่เกี่ยวเลย กุจบไม่พร้อมเพื่อน 10ปียังคุยกัน ไปงานแต่งเพื่อนอยู่เลย
อยู่ที่ว่าเมิงคบเพื่อนเป็นหรือเปล่า หรือเขานับเมิงเป็นเพื่อนหรือเปล่า
เพื่อนมันต้องตายแทนกันได้นั่นละความหมายของเพื่อน

เรียนพร้อมเพื่อนจบพร้อมแพทย์ EZ

>>660 กูเนี่ยคนหนึ่ง และมีเยอะแยะหน่า ใครๆก็ไปมีสังคมใหม่ อย่าไปติดยึดมาก ถ้าคนมันอยากจะจริงใจคบ มันก็คุยต่อละ
กูก็เหลือคุย2-3คนแบบสนิทๆอ่านะ

>>662 กูชอบสโลแกนมึง 5555

อยากระบาย รู้สึกคิดถึงตัวเองในอดีตที่มีความสุขมากกว่า ตอนนี้รู้สึกมีชีวิตตามความคาดหวังของพ่อแม่ พอกลับมาทำงานที่บ้านแล้วไม่มีความสุขเลย รู้สึกไม่ใช่ที่ของตัวเอง แล้วก็นึกภาพอนาคตตัวเองไม่ออก แล้วน้องยังมีปัญหาเรื่องเรียนจะไม่จบอีก พ่อแม่ก็กดดันว่าเป็นพี่ต้องช่วยๆๆๆๆ น้องให้ได้ พยายามช่วยแล้วทุกวิถีทาง แต่น้องมันไม่พยายามเลย แล้วจะให้ทำไง พ่อแม่ก็บอกยังไงก็ต้องช่วยให้จบให้ได้ ต้องรักต้องดูแลกัน แอบร้องไห้กดดันคนเดียวมาหลายรอบแล้ว พอร้องให้พ่อเห็น พ่อก็ว่าทำไมต้องร้องไห้ ทำไมต้องเครียด ทำไมต้องเสียใจ ทำไมต้องรู้สึกกดดัน มีแต่ทำไมๆๆๆๆ แต่ไม่ถามซักคำว่ากุไหวมั้ย กุโอเคมั้ย ไม่เลย ตอนนี้ดาวน์มาก รู้สึกความพยายามของกุในทุกอย่างมันไร้ค่ามาก ตั้งแต่กลับมาอยู่กับพ่อแม่ กุไม่เคยได้ยินคำชมเลย ทั้งๆที่แต่ก่อนตอนไม่ได้อยู่ด้วยกัน ยังมีคำชม คำห่วงใยบ้าง ตอนนี้รู้สึกบ้านไม่ใช้เซฟโซนอีกต่อไป

กูขับรถชนท้ายแท้กซี่แล้วหนี ในตอนแรก พลาดไม่ได้ถ่ายป้ายทะเบียนด้วย ชนส่วนไฟท้ายรถ แล้วก็มีส่วนบุบอยู่เล็กน้อยไม่รู้เค้าคิดเรทกันเท่าไหร่ แต่คิดว่าน่าจะประมาณ​2500 ป่ะ
มันมาจี้ขับกูไม่ให้หนีต่อ ละลงจากรถมาด่าเรียกเงินชดเชยไป 3000 กูก็จ่ายไป แถมไหว้ให้ด้วย 1 กรุบ แต่ตอนมันขึ้นรถไปเหมือนจะมาถ่ายทะเบียนกูชัดๆ แบบนี้ถ้าหากว่าคนขับไม่จบเขาจะมาเอาเรื่องได้อยู่รึเปล่าอ่ะ

เรี่องโทรหาพ่อแม่ประกัน ไม่ได้อยู่ในหัวกูเลย ทั้งที่ปกติก็จะชอบเล่นมุขประกันๆชนๆ พอเกิดขึ้นจริงคิดไรไม่ออกเลยอะ

เรื่องเงินชดเชยส่วนตัวกูไม่เสียดาย มันเป็นเงินเก็บกูแหละ ; - ; คิดแต่ว่าถ้าจ่ายแล้วจบไม่เป็นเรื่องใหญ่ไม่เกิดอะไรขึ้นก็คุ้ม แต่พ่อแม่กูโมโหมาก
กลัวโดนด่ามากกว่าเสียเงินอีกตอนนี้ ตอนแรกที่ยอมจ่ายไปเพราะหวังลมๆแล้งๆว่าบางทีรถกูอาจจะไม่เป็นอะไร ทำเนียนไปว่าไม่เคยเกิดขึ้นละกัน สรุปสภาพพอๆกันไฟแตก มีรอยขูด ทำเนียนไม่ได้เลยกุ เอาจริงๆเอาไรไปคิดว่ารถกุจะปลอดภัยก็ไม่รู้ แม่ง
ต้นเดือนนี้แม่พึ่งมาทักเองว่าดวงบอกจะเกิดอุบัติเหตุเกี่ยวกับการเดินทาง ปัญหาคือกูไปหนีก่อนนี่แหละ น่าจะใจเย็นๆหาที่จอดแล้วโทรหาพ่อแม่ก่อน แต่กลัวอย่างเดียวว่าปกติถ้าขับชนท้าย มันจะจบด้วยการจ่ายค่าชดเชยหน้างานมั้ย หรือว่ามีต่อ ถ้าคนขับแท้กซี่ไม่ยอมจบ เรื่องรถกูไม่กลัวเท่าไหร่ กูกลัวคู่กรณีอ่ะ

>>666 มีหลักฐานเจรจาไกล่เกลี่ยกันมั้ย จ่ายเงินสดหรือโอน ถ้ามีหลักฐานก็พอสู้ได้ถ้าพี่แท็กซี่ยังเอาต่อ แต่ถ้าไม่มีก็จบภาวนาให้พี่แท็กซี่เค้าอารมณ์ดีละกัน

>>667 มีโอนอยู่ๆ

กลับบ้านมาโดนด่าแต่แม่เห็นว่ากุตกใจมากก็เลยปลอบแทนหลังจากด่าว่าทำไมถึงโง่แบบนี้ - - พ่อถึงบ้านมาก็บ่นไปอีกชุดนึง ว่ากูประมาทตอนเลี้ยว แม่โทรเรียกประกันมาคุยเขาบอกว่าแท็กซี่เขียวเหลืองพวกนี่ไม่มาเอาเรื่องต่อหรอก 3000 ก็ฟันไปเยอะแล้ว สรุปคือจริงๆแล้วกูไม่ต้องจ่ายเลยก็ได้ ถ้าเรียกประกันมา แต่ตอนนั้นยังคิดอะไรไม่ออกเลยมึงกุยังคิดว่ารถกุยังไม่เปนอะไรเลยหลังจากที่กุชนเขาไปอะ ....

ถ้ามีเรื่อง ก็จะเป็นความผิดที่แท็กซี่มาตั้งใจตบทรัพย์เด็ก เพราะคนขับแท้กซี่แม่งไม่ยอมแนะนำให้เรียกประกัน เพราะงั้นกูถือว่าให้เขา 3000 คงจบแล้วแหละ คงจ่ายค่าโง่แพงไปมาก แต่ก็ไม่น่าเลวร้ายถึงขึ้นโดนด่าให้ต้องขายรถไปขี่ควาย มั้ง

แชทหนักขวาสัสๆ ไม่ใช่แชทคุยกับแฟนนะ แชทงานกลุ่ม คนตั้งเยอะอ่านกันหมดแต่ไม่ตอบกูห่าไรเลย ขนาดแท็กเรียกรายคน อ่านแล้วก็ไม่ตอบ แบ่งให้ก็แล้ว มีแอคทีพครั้งเดียวเข้ามากดโพลที่กูคิดทุกอย่างไว้ให้แล้ว สัส พวกมึงจะจบมหาลัยกันอยู่แล้ว แม่งโคตรไร้คุณภาพ

กุรู้สึกผิดมาก กุให้ ผญ ทำงานกลุ่ม จบทีซิสมหาลัยให้ งานเดี่ยวก็ทำเต็มที่ล่ะ กุขอบคุณมากนะที่ช่วยให้กุจบมหาลัยมาได้ ไม่ลืมตลอดชีวิต เพียงแต่กุไม่กล้าพูดกับเขาในสิ่งที่กุคิดตอนนั้น เพราะ กุอาย กุเอาเปรียบคนอื่น กุเงียบ เอาเป็นว่าเธอคนนั้น มีเรื่องลำบากกุคงจะช่วยแน่ๆแต่ วันนี้ชีวิตใครชีวิตมันไม่ได้เจอเธออีกแล้ว
เราก็แค่คนไม่เอาไหน คงได้แต่ต้องเก็บเป็นหนี้ใจไว้ตลอดชีวิต

>>670 อยากตอบแทนต้องยสตน

เท่าที่เจอมาทำไมส่วนมากผู้ชายมักจะทำงานได้ดีกว่า/เก่งกว่า/มีความรับผิดชอบมากกว่าผู้หญิงวะ ถ้าเป็นในโรงเรียนมหาลัย ผู้หญิงก็จะดูมีความรับผิดชอบต่องานมากกว่าแหละ แต่พอเป็นเรื่องการทำงานที่เจอมาทั้งในฐานะคนจ้างและคนร่วมงาน ผญ.จะไม่ค่อยตรงเวลา จัดการไม่ค่อยเป็นระบบ ลืมคิว ส่งเลท อะไรแบบนี้ตลอดเลย
จะมีคนว่ากูเหยียดเพศมั้ยวะ55555 แต่กูเจอมางี้จริงๆนะ มันเป็นเพราะอะไร

อยู่กับพวกอีลูกพูดไปเรื่อยนี่เหนื่อยเหมือนกันนะ แม่งพูดร้อยแปดพันอย่างทั้งวันแต่งเรื่องโยงนู้นนี้ไปเรื่อย หมาแมวอยู่เฉยๆก็สวมบทบาทจับมานั่งเล่นคุยกัน พูดจนกว่าแม่งจะง่วง คนที่ชอบสงบๆเงียบๆแบบกูนี่โคตรจะรำคาญแม่ง โคตรจะเหนื่อย

มายืนคุยกันทำเหี้ยไรในห้องน้ำ คนจะเบ่งขี้โว้ย

เหนื่อยว่ะ ชอบคาดหวังในตัวคนอื่น พอเขาทำไม่ได้ดั่งที่หวังก็เสียใจ ทั้งที่จริงๆแล้วไม่ได้เกี่ยวอะไรกับตัวเองเลย แค่เสียดายแทนแค่นั้น

>>674 ก็เบ่งให้เสียงดังๆจะได้กลบเสียงคุย

ในมหาลัยกุจะไม่ขี้ ที่คนพลุกพล่านเด็ดขาด จะหาห้องน้ำลับๆ แถวห้องคอม ไอพวกขี้ได้ทุกที่ทุกเวลานี่หน้าทนเกินไป กุคงทำแบบนั้นไม่ได้

>>677 แค่ ขี้ ยังต้องเลือกอีกเหรอ

เป็นเหี้ยไรวะ ไม่ยอมช่วยทำงานกลุ่ม เร่งจี้ก็ทำงานไม่ได้เรื่อง ทำงานมันก็ต้องมีถกกันว่าควรทำยังไง ไม่ใช่พอบอกแก้แบบนี้ๆๆๆพิมพ์ให้ละเอียดหาว่าเรื่องมากไปทำเอง คนไทยเป็นเหี้ยไร ทำไมชีวิตกูเจอแต่คนพวกนี้ แล้วกูก็เป็นฝ่ายอยู่คนเดียวเฉย มาเรียนก็ไม่มา ไม่รู้เรื่องเลยไม่ช่วยทำ บอกละเอียดก็บอกไม่เข้าใจแต่ไม่ถามตั้งแต่แรก ทำไมพวกเหี้ยถึงมีชีวิตดีๆ กูต้องมาทนทุกข์อะไรแบบนี้เสียสุขภาพจิต ไม่ต้องมาบอกเลยเดี๋ยวโตขึ้นทำงานมันก็ไม่ไหวเอง เหี้ยไร แม่งมีแต่เจริญๆ

>>677 นั่นแหละ วันนี้ม.มีพิธีไม่มีเรียน ตึกโล่งเหี้ยๆ กุมาส่งงานที่ตึกเลยแวะขี้ สรุปแม่งยังเสือกมาเจอพวกโดดพิธีอีก ขนาดกุหลบมาชั้นบนๆละนะ

>>680 ใครเขาขึ้ ที่ตึกเรียน เมิงอ่อนหัด ว่ะ
กุขี้ตึกที่ไม่มีคนเรียน และเลือกห้องน้ำชั้นกลางๆ
ชั้นบนๆกับล่าง มันคือชั้นที่เป็นจุดเด่น

>>677 55 เหมือนกูเลย ตึกที่คนไม่ค่อยเข้า ไม่ค่อยได้ใช้งาน หนือถ้าจำเป็นจริงๆกูก็ต้องใส่หูฟังเปิดเพลงดังๆ เราทำให้คนอื่นได้ยินไม่ได้ เราก็ไม่ต้องได้ยินเอง 55

ไม่ชอบอย่างเดียวที่ชอบมีพวกเหี้ยมาดูดบุหรี่ในห้องน้ำเวลากูขี้ จะด่าก็ไม่ได้เดี๋ยวแม่งสาดน้ำใส่ฉิบหายเลยทีนี้

ถ้าเสิจหาคำว่า ตายได้นะ ภาษาอังกฤษ กับ คำว่า ไม่ไหว ภาษาอังกฤษ เมิงคิดว่าคนคนนั้นเป็นซีมเศร้าหรือเปล่าวะ

>>683 แกล้งตดดังๆสิวะ ให้มันสู้ดกลิ่นขี้ หอมๆ

>>684 ไม่ ต้องเสริชเป็นภาษาเอธิโอเปียเท่านั้นถึงจะอยากตายจริงๆ ผู้เชี่ยวชาญทางด้านจิตวิทยาอูกานดาทําวิจัยมา

ทำไมคนใกล้ตัวกูถึงชอบใส่พลังงานลบแล้วไม่อธิบาย พอสิ่งที่เขาคิดมันไม่ถูกก็ไม่ยอมรับ หลังเรื่องจบก็ไม่ถามความรู้สึกกูเลยด้วยซ้ำ แคร์จริงหรือไม่มีที่ลง

>>685 ตดดังมักไม่เหม็น ตดที่ดีมีอานุภาพร้ายแรงมักเป็นตดไร้เสียง

>>670 ไม่เคยพูดด้วย แล้วเขามีเรื่องเดือดร้อน เขาจะมาบอกมึงเหรอ ไปบอกขอบคุณแล้วก็บอกไปเลย ว่าอนาคตมีไร ให้ช่วยบอกนะ

>>688 ไม่จริง เสียงของตดมาจากความดันในลำไส้ ขนาดของรูตูด และท่าทางของรูตูดตอนนั้น ไม่ได้เกี่ยวกับกลิ่นเลย ตดเบาก็เหม็นได้ถ้าตอนนั้นมึงลำไส้ติดเชื้อแบททีเรีย

เหมือนโม่งที่ระบายความเหี้ย ได้ด่ากับคนในโม่งนี่มันฟินจังวะ

ไม่รู้ผิดมู้ไหมแต่กูอยากระบาย กูรู้สึกหลังๆแผนกกูโยนงานมั่วไปหมด แล้วกระจายงานไม่เท่ากัน คนว่างก็ว่าง คนงานเยอะก็เยอะไปเหอะ กูรู้สึกได้งานเยอะมาก วันนึงก็เคลียร์ไม่เสร็จ แล้วยิ่งมางดโอทีอีก ใครจะไปทำทันวะ โยนงานมาให้แต่กู แล้วฎิเสธไม่ได้ด้วย เพราะพูดไปแม่งก็ไม่ฟัง เดี๋ยวหาว่ากุเถียงกูเกี่ยงงานอีก แต่วันๆนึงดูแค่ลค.เจ้าเดียวก็ไม่ทันอะไรแล้ว แล้วไหนจะเก็บเอกสารเข้าแฟ้มอีก ขนาดกูพยายามเคลียร์งานให้เสร็จแม่งก็ไม่เสร็จ แล้วเสือกเอางานของบัญชีมาให้ทำอีก พ่อมึงเหอะ มันงานคนละแผนกเลย แต่เสือกพูดคำเดียวว่า "ทีคนก่อนยังทำได้" เอ้าอีสัส คนก่อนกับกูมันคนละคนกัน แต่สิ้นปีกูก็ลาออกละ เบื่อคนที่ทำงาน เบื่องานที่แม่งอะไรไม่รู้วันๆ ไม่ใช่ว่ากูไม่สู้งานนะ แต่แบบนี้กูไม่โอเค เหนื่อยกายเหนื่อยจิต แถมพอทำงานไม่ทันก็มาด่ากูอีก แต่ไม่มองเลยว่างานท่วมโต๊ะกูแล้ว หัวหน้าส้นตีน

>>690 นี่คือโม่งที่มีสติปัญญาและสาระที่สุดในห้องนี้

มาอยู่ต่างเทศ มีเมทฝรั่ง แบบว่ากูแดกมาม่าขกล้างจานเลยกินกดนํ้าร้อนในซองแม่งเลย ซักพัก เมทเขารื้อจานมาให้ แบบ อ่าาาาากนกสำยไย เกรงใจโว้ยยย กูกินแค่มาม่าโง่ๆไม่ต้องก็ได้ อ๊าคคคคค 😞

กุ ขก ล้างจาน เลยเตรียม จานกระดาษ ช้อนกระดาษ แดกในซอง นี่ต้องกันดาร ขนาดไหนวะ สารเคมี ไม่หลุดเข้าไปในมาม่าหรอ

กุเป็นครู กุก็อยากใส่กางเกงสอนค่ะ
ไรวะ ใส่กางเกง = ไม่เรียบร้อยอะ

อึดอัด อยากใช้งานโว้ยยย https://us-fbcloud.net/wb/data/1266/1266940-img.uncvth.75aet.jpg

>>690 การตดหรือผายลมเกิดขึ้นได้ตั้งแต่วันละ 6-20 กว่าครั้ง และมักเกิดขึ้นหลังจากรับประทานอาหารเป็นปกติ โดยไม่ได้ทำให้เกิดอันตรายใด ๆ แม้จะมีการกลั้นผายลมก็ตาม ซึ่งบางครั้งแก๊สก็อาจถูกขับผ่านออกมาโดยไม่รู้ตัวในปริมาณเพียงเล็กน้อยและไม่ส่งกลิ่น แต่การรับประทานอาหารบางชนิด เช่น อาหารที่มีสารซัลเฟอร์หรือมีแบคทีเรียที่สร้างแก๊สมีเทนหรือไฮโดรเจนซัลไฟด์ ก็อาจส่งผลให้ลมที่ผายออกมามีกลิ่นเหม็นได้

มึงจะให้กูรอ2เดือนหรอไอสัสกูถามจริง 2เดือนแม่มึงยังรอมึงไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่มึงให้กูมารอหรออิเวร ให้โคตรเหง้ามึงรอเถอะนะ2เดือนน่ะไอหน้า…..

พยายามทำอะไรก็ไม่ดีขึ้นเลย ใช้ชีวิตได้โง่จริงๆ เลยกู

เหนื่อย เหมือนอยู่กับคนบ้า

ผัวกูไม่ได้อยากเป็นประธานสาขา แต่เป็นมา3ปีแล้วเพราะโดนโหวตแล้วไม่มีใครอยากมาทำแทน มันก็ทำงานพอส่งๆไปตามหน้าที่ บางครั้งก็เห็นว่าไม่ตั้งใจทำ/ลืมงาน กูรู้ว่างานกับความรักมันคนละเรื่องกัน แต่กูก็ไม่อยากทนฟังคนอื่นมาบอกว่าผัวมึงทำงานชุ่ย/ลืมเข้าประชุมอีกแล้ว ก็เตือนไป2-3ครั้งแล้วเหมือนจะปรับตัวอยู่นะ เท่าที่กูเห็น ถึงอย่างนั้นก็ยังกังวลอยู่ดี ไม่อยากกดดันแต่มันก็ต้องทำตามหน้าที่

มีคนโอนตังในทรูวอลเลตผิดมาเบอร์กู300 ทำไงดีวะ

>>703 ประกาศตามหาคนโอน

เฮ้อกูเหนื่อยกับตัวเองทำอะไรก็รู้สึกเป็นขี้ข้าเป็นรองเขาเป็นหมดการเรียนเอยอะไรเอยพึ่งมารู้ตัวตอนนี้ว่าทำพลาดใหญ่หลวงไปเตรียมFไอ้ห่า มาช่วงนี้ใช้เงินโดยไม่คุ้มค่ากับที่เสียไปอีก ทำอะไรผิดพลาดไปหมด คือยังไม่หมดหวังในตัวเองแต่ก็ท้อกับตัวเอง ทำไมชีวิตกูมันเป็นแบบนี้แต่ก็หวังว่ามันจะดีขึ้นเรื่อยๆถึงจะลุ่มๆดอนๆ ครวยจริงๆแต่กูไม่ยอมตายหรอกนะ

ในที่สุดมันก็ออกไปจากบ้านกูซะที ดีใจมากๆ แทบจะกระโดดโลดเต้นคนเดียวเองเลย แต่ก็ใจหายที่มันเอาลูกแมวไปด้วย ลูกแมวสองตัวนั้นที่ชอบมานอนซุกข้างๆกูประจำ ตอนนี้สงสัยว่าแมวจะอยู่ยังไง จะกินอิ่มไหม ถ้าเสียงข้างนอกดังมันจะมีที่ซุกหลบแบบตอนอยู่กับกูใหม ยังไงก็เถอะ ต่างคนต่างไปใช้ชีวิตดีแล้ว ก็ขอให้ลูกแมวสองตัวนั้น มีชีวิตที่ดีด้วยละกัน ทุกอย่างกูก็จะเก็บไว้เป็นความทรงจำ ตลอดไป

>>702 ผัวมึงผิดที่ไม่รับผิดชอบหน้าที่ให้ดี แต่ผิดไม่เต็มร้อยเพราะโดนยัดเยียดให้ทำ
หรือจะเป็นแผนของบริษัทที่ให้มาทำงานที่ไม่ชอบไม่ถนัด พนงจะได้ลาออกเอง ถ้าไม่ออกก็หาเรื่องกดดันไปเรื่อย

อยากให้บริษัทไล่กูออกจัง เอาแต่บีบอยู่ได้รู้นะว่าจะเปิดสาขาประเทศอื่น แต่ไงกูก็ไม่ออกหรอก อย่างน้อยต้องได้โบนัสซะก่อน ปีหน้าค่อยว่ากันใหม่

เขาติดคุยเล่นกับเพื่อนมากกว่าคุยกับกู กูไม่เคยห้าม แต่เขาชอบหายไปยาวเลยจ้าบอกอยากอยู่คนเดียว จ้าาาา

ฉันรักเธอนะ แต่อย่าใจร้ายเลยได้มั้ย