Fanboi Channel

>>945 แม่ย้ายของกลับมาไม่ได้เหรอ

>>946 โดนล้อว่าตัวเหม็นแน่ถ้าไม่ซักและมีคนได้กลิ่น555

มาทักทายโม่งสิ้นหวังทั้งหลาย สู้ๆจุ๊บๆ

>>948 ย้ายกลับไม่ได้ ของเยอะมาก

>>950 งั้นเอาแต่พวกเสื้อผ้ากลับมานอนค้างที่บ้านเก่าไม่ได้หรอวะ บ้านเก่ามึงใช่ว่าไม่มีของ?

>>951 บ้านเก่าของแทบไม่มีแล้ว แล้วพ่อดันไปบอกกับแม่ว่าถ้าจะให้ขนของกลับมา ตัวพ่อจะย้ายออกไปอยู่ตัวคนเดียวอีก

>>952 กุงงแปปของแทบไม่มีแล้วพวกมึงตอนนี้ใช้ชีวิตกันอยู่ได้ยังไง เรื่องของมันพูดยาก บางคนข้าวของในชีวิตประจำวันแม่งเยอะขาดนิดขาดหน่อยบอกไม่มีของอยู่ไม่ได้

อย่างกุเคยอยู่หอแบบเหมือนไปเข้าค่ายขอแค่มีเสื้อผ้าก็อยู่ได้แล้ว

ถ้าบ้านมึงแม่มึงไม่ได้ทำงานอะไรแล้วทีบ้านไม่มีใครอยู่นอกจากย่า มึงลองให้แม่มึงแบบอาทิตย์นึงกลับบ้านซักวัน2วัน

ถ้าบ้านใหม่กับบ้านเก่าห่างไม่มากให้ไปกลับตอนกลางวันก็ได้ แรกๆอาจเป็น3-4วันที

ส่วนข้ออ้างก็แบบกลับมาทำความสะอาดบ้าน บ้านไม่มีคนดูแล ตอนกลางวันคนออกไปนอกบ้านหมดไม่มีใครดูย่า

ครั้งพ่อมึงจะด่าก็ไม่ได้ อีกบ้านก็มีคนดู เจอกันครึ่งทางไปก่อน

เท่าที่กุอ่านที่มึงเล่าเหมือนบ้านมึงเหยียดแม่มึงเพราะเขาไม่ทำงาน มึงต้องลองออกไปเจอครอบครัวอื่นที่มั้งพ่อแม่ทำงานโลกภายนอกบ้าง

อย่างบ้านกุแม่กุก็ไม่ทำงานพ่อกุทำงานอยู่บ้านอีกต่างหากแต่ก่อนตอนเด็กๆกุก็เหยียดเหมือนมึงแหละ แต่พอกุไปอยู่ม.รู้จักครอบครัวคนอื่นเขา รู้สึกว่าบ้านกุโครตดีไปเลย

>>953 คือกูก็คงลงรายละเอียดไม่ครบเองด้วยแหละวะ แม่งยิบย่อยไปหมด
บ้านเก่าก็เหลือแต่ของใช้เล็กๆน้อยๆอะแหละ ของกูก็มีแค่หนังสือกับเสื้อผ้า คอมอีกเครื่อง ของๆน้อง นอกนั้นก็ของใช้สัพเพเหระของย่า
กูก็พอรู้นะว่าครอบครัวกูยังดีกว่าครอบครัวอื่น แต่กูเซงความหัวแข็งของผู้ใหญ่
บ้านกูไม่ได้เหยียดแม่หรอก เพียงแต่ไม่ค่อยเปิดใจคุยอะไรกัน ต่างคนต่างทำตามใจตัวเองทั้งนั้น เหมือนรักษาน้ำใจแต่ที่เหลือเรื่องของมึงอะไรทำนองนี้ละมั้ง...
ไม่ใช่แม่ไม่หาอะไรทำนะ แต่เขาแม่งคิดทำอะไรไม่มีการวางแผนเลย
เงินที่ได้จากการขายที่ แม่กูก็เอาไปลงทุนซื้อจักรเย็บผ้าปิดปาก เย็บกางเกงไปแล้วที่บ้านใหม่ เลยเป็นการผูกมัดตัวเองไปไหนไม่ได้อีก นั่งเย็บแล้วก็กองไว้ให้พ่อเอางานไปส่ง กูก็หวังว่าแม่จะตั้งตัวได้เองอะนะ..
กูว่าปัญหาครอบครัวกูอยู่ที่ย่าเนี่ยแหละ คือแกไม่ควรกลับลำเพราะทุกอย่างกำลังจะลงตัวอยู่แล้ว มารู้ทีหลังว่านอกจากติดเพื่อนแล้ว เพื่อนแกยังรั้งไม่ให้ไปอีก แม่งเข้าตำรา "ผู้ใหญ่ของบ้านทำตัวมีปัญหา ปัญหาเกิดทั้งบ้าน" จริงๆ
ไม่ใช่ว่ากูเอาครอบครัวมานินทานะ กูแค่อยากรู้ว่ามึงจะคิดยังไงถ้าเจอสภาพแบบนี้แค่นั้นเอง

>>954 ถ้าไม่มีใครซักคนยอมเสียสละกันแบบนี้ ระวังซักวันบ้านแตกนะมึง กูไม่ได้แช่งนะ

กุโม่ง>>953
>>954 โม่ง>>955 พูดถูก

เรื่องย้ายที่อยู่ ในเมื่อผู้ใหญ่ไม่ยอมสละกันซักคน งั้นลองใช้ไม้แข็งดูอยู่ที่มึงกับน้องแล้วว่ะ เลือกเอาว่าจะเข้าข้างใคร แม่หรือย่า

ถ้าเข้าข้างแม่ก็ย้ายตามไปอยู่กับแม่ให้พ่อมึงเคลียล์กับย่าเอง

เข้าข้างย่ามึงก็อยู่เฉยๆไม่ต้องทำไร

ส่วนพ่อมึงโวยวายไปงั้น จริงๆตัดสินใจไม่ได้ คนนึงก็แม่อีกคนก็เมีย สุดท้ายเลยวิ่งรอกถึงทุกวันนี้ไง ถถถ

โม่งอื่นมีวิธีอย่างไรเชิญคนถัดไป...

ประตูล็อกจากด้านใน ทำไงดีว้ะลืมกุญแจ แม่งไม่มีสำรองด้วยควยย

เมื่อกี้ได้ดูรายก่ฝารเดอะดาวน์ ซีรี่ย์แล้วเห็นคนดาวน์จบตรี มีงานทำ ดูชีวิตดีกว่า ดูมีความสามารถมากกว่ากูอีก อา กูแพ้คนดาวน์เหรอเนี่ย...

>>958 บางกุเคยคิดว่าบางคนเกิดมาก็แพ้แล้วหว่ะ จากสถานะทางสังคม รึ อะไรต่างๆ

กูอยากหนีปัญหาในชีวิตกูมาก กูทำอะไรก็พลาด
อะไรที่เหมือนจะดีแต่ก็ไม่ดี เรียนก็โง่ ความสามารถพิเศษก็ไม่มี ใช้ชีวิตเหมือนอยู่ไปวันๆ
กูอยากตายให้มันจบๆแต่กูก็ไม่กล้าอีกแหละ โคตรน่าสมเพช ทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง
กูเหนื่อยว่ะ ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว โคตรสิ้นหวังเลย

>>960 อย่าเพิ่ง มึงรอเรียนจบก่อนก็ได้ จะได้ออกมาเป็นผู้ใหญ่ขี้แพ้เหมือนพวกกุไง

สรุปกูคงต้องทนดูสภาพครอบครัวตัวเองต่อไปสินะ [เฮ่อ]

5555 ถ้าตอนเรียนยังสิ้นหวังกับชีวิตนะ ออกมาอย่าหวังไว้มากว่าจะเปลี่ยนไป ก็เป็นขี้แพ้เหมือนเดิมแบบกูกับ>>961 ฮา

>>959 เกิดมาสถานะทางสังคมดีก็แพ้ได้ กูยืนยัน 555

>>962 เฮ้ยมึงคือโม่ง>>945 >>954 ใช่มั้ยวะ

เห็นมึงตอบอย่างนี้กุโม่ง>>956 ที่คอยมาช่วยตอบปัญหาชีวิตมึงอ่านที่มึงตอบแล้วโกรธมึงเลยว่ะ
มึงอย่าพึงยอมแพ้ตามชื่อหัวมู้ไปดิวะ กุว่ากุบอกมึงไปแล้ว ถ้ามึงเฉยๆเท่ากับเห็นดีเห็นงามย่ามึงไปด้วย

กุมีเพื่อนที่ๆบ้านมีปัญหากับย่าเหมือนกันหนักกว่ามึงเยอะเลย

>>965 อ่า ขอโทษละกัน
งั้นกูเปลี่ยนคำพูดเป็นจะคอยเฝ้าดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อ แล้วค่อยแก้ปัญหาละกัน
[ไม่ได้ยอมอะไรนะเว้ย แก้ไม่ได้ก็ต้องเฝ้าระวังแหละ]

แต่ถ้าหมายถึงให้กูออกไปอยู่กับแม่เลย อันนี้กูลองแล้วนะ
สรุปทั้งพ่อกับแม่ไม่เอาทั้งคู่ ให้กูอยู่เป็นเพื่อนย่ากับน้องหนะ

>>966 -967 โทดทีนะเพื่อนโม่ง กุรู้สึกเหมือนกุไปตามจี้บีบคั้นมึงไปด้วยเลยหว่ะ

ขอเสือกชีวิตมึงอีกนิด ป้ามึงคนต้นเรื่องตกลงเค้าพูดให้อยู่รวมกันตอนนี้ตัวเองก็ยังไม่ได้ย้ายไป?

ขอให้โม่งสิ้นหวังทุกท่านรู้สึกดีขึ้นบ้างกับอากาศที่เย็นในเมืองไทย

>>969 กูสิ้นหวังกับการอาบน้ำตอนเช้ามากๆ

>>970 กูไม่อาบ ไม่อาบมาสามวันแล้วฮ่าๆ

กูสิ้นหวังมาก พอมันหมดหนาว ยุงแม่งก็กลับมาหนักกว่าเดิม กูเกลียดยุง รู้สึกได้ถึงความหิวโซของมัน

วันนี้กูตื่นมากะจะเขียนเรื่องสั้นเล่นๆฝึกมือซะหน่อย เปิดเฟสเจอรุ่นน้องเขียนดีกว่า มีคนไลค์ ก็ทำเอาเฟลเลยว่ะ เหอๆ พยายามปลอบใจตัวเองแต่ก็นะ...อดไม่ได้จริงๆ

>>973 ห้องlounge มีกระทู้ฟิคชั่นอยู่นะ ลองไปลงงานในนั้นดูให้โม่งด้วยกันอ่าน

กูเอาเรื่องเขามาคิดเล็กคิกน้อยเป็นตุเป็นตะ กลัวว่าเขาจะโกรธเกลียดเรา เพราะกูแอบปลื้มเขาอยู่(ไม่ใช่ในเชิงคนรักนะ) กูกลัวมากๆ เห็นเขาคุยกับเพื่อนๆ โพสอะไรลงเฟส กูก็ได้แค่มองเค้าจากอีกฟากของจอว่ะ แล้วก็มาน้อยใจว่านี่กูทำอะไรผิดเหรอ หรือว่าไปทำแย่ๆให้เค้าหมั่นไส้ไว้ บ้าเนอะ ทั้งที่เค้าอาจจะลืมเรื่องเราไปหมดแล้ว หรือไม่เคยโกรธเกลียดเราเพราะไม่เห็นเราอยู่ในสายตาตั้งแต่แรกแล้ว ในขณะที่เรามองหาเค้าอยู่ตลอดเวลา

>>975 เข้าใจๆ กูก็เป็นว่ะ

ชีวิตของแต่ละคนก็มีปัญหาแตกต่างกันไป...กูเองก็มีปัญหา ปัญหาที่แก้ไม่ตก...จนกูเองก็ปลงแล้ว ไม่คิดจะแก้แล้ว ก็ใช้ชีวิตอยู่แม่งไปงี้แหละ กูเคยมาเล่าว่าพ่อกูป่วย เป็นโรคที่รักษาไม่หาย เขาเริ่มเอาแต่ใจและใช้ความป่วยเป็นข้ออ้างให้ทุกคนเอาใจและไม่ขัดใจ ก่อนหน้านี้กูปรับตัวไม่ได้นะ ตอนนี้กูก็เริ่มเฉยๆแล้ว ก็ปล่อยให้เขาทำตามใจเขาไป แต่ที่กูทนไม่ได้...ก็คือการที่เข้าคุยกับผู้หญิงคนอื่น...ซึ่งเขาบอกว่าเป็นคนที่นับถือเขาเหมือนพ่อ คือวันดีคือดีผู้หญิงคนนี้ก็มาเยี่ยมที่บ้านเว้ย มาเรียกเขาว่าป๊าเรียกแม่กูว่ามี้ แต่ลับหลังกูเห็นแชทอีนั่นเรียกแทนตัวเองว่ามี้ไง....คือแม่กูก็รู้เว้ย...ที่ตลกคืออากูก็รู้เว้ย คือทุกคนรู้เว้ยแล้วบอกกูว่าเป็นความสุขของพ่อปล่อยไปเถอะ...เดี๋ยวนะ...คือเดี๋ยวก่อน กูแปลกใจ อยากรู้จริงๆว่าผู้ชายที่คิดนอกใจสมองกำลังคิดอะไรอยู่ ไม่คิดบ้างหรอวะว่ามันเป็นเรื่องที่ผิดอ่ะ? คือกูก็อยากพูดกับพ่อนะ...แต่พ่อกูกำลังป่วยหนักจริงๆว่ะ กูก็ได้แต่แบบ...เอ้อ...ปล่อยไปเถอะ บางครั้งกูเห็นใจแม่นะ...แบบรู้ทั้งรู้ แต่แม่กูก็ยังดูแลพ่อแบบไม่บกพร่องนะ กูว่ามันตลกดี ทำไมผู้ชายถึงคิดว่าการนอกใจภรรยา ทั้งกาย วาจา ใจ มันเป็นเรื่องที่สามารถทำได้วะ....แต่พอผญ.ทำมีแต่คนประนามว่าเป็นกระหรี่ว่าร่าน แต่พอผู้ชายคนกลับบอกว่าเป็นสันดานเจ้าชู้ ผู้ชายทุกคนเป็น แนะนำว่าผู้ชายคนไหน ไม่พร้อมที่จะลงรากกับใครสักคน ก็อย่าแต่งงานเลย...มันเห็นแก่ตัวป่ะ

>>977 แม่มึงเป็นคนดีและเสียสละมากนะ แต่บางทีคนเราพออยู่ไปนานๆความรักมันก็จางลงไง จากทีเคยหึงหวงมากๆบางทีมันก็ลด กูเห็นคนแต่งงานส่วนใหญ่สุดท้ายก็จืดทั้งนั้นอ่ะ บางคู่ก็ต่างคนต่างแอบมี มันอยู่ในขั้นตอนของความรักอ่ะ เกี่ยวกะฮอโมน และจิตวิทยา มึงลองหาอ่านดู

>>977 แต่กูไม่ได้เข้าข้างพ่อมึงนะ กูก็เชื่อใน ผัวเดียวเมียเดียว

กูมีปัญหาชีวิตดังนี้
คือแม่กูเป็นคนไม่ทำกับข้าว เวลาจะแดกไรต้องออกไปหาร้านไกลๆ เพราะหมู่บ้านกูไกลปืนเที่ยง
1.กูทำเอง >>นานๆกูก็เบื่อฝีมือตัวเอง
2.โทรสั่ง >>กูแดกแมคแดกเคเอฟซีจนขนปีกแทบงอกแล้ว
3.ข้าวกล่องแช่แข็ง >>สัสสสส มันเป็นทางเลือกที่กูไม่อยากจะเลือกเลย
4.โทรสั่งข้าวกล่องในหมู่บ้าน >>ป้าแม่งปิดๆเปิดๆ ไม่อร่อยด้วย
กูอยู่ในช่วงรอเรียนต่อโท คืออยู่กับบ้าน กูขับรถเป็น แต่ที่บ้านไม่ให้กูออกไปไหนคนเดียว รถที่ใช้ก็เป็นของที่บ้าน
กูเบื่ออาหาร ทำยังไงดี รึกุต้องเข้าเมืองไปกักตุนอาหารแล้วเวฟเอา เพราะบ้านกูไกลปืนเที่ยงเหลือเกิน ออกไปแดกข้าวทีไรเป็นชั่วโมงทุกที

>>980 ถ้าแม่มึงทำ แล้วมึงจะไม่เบื่อรสมือแม่มึงหรอวะ กุเสนอให้มึงทำกินเองดีสุด ในโลกมีตั้งหลายเมนู มึงก็เปลี่ยนวนๆไปดิ วันนี้ไทย วันนู้นอิตาลี อีกวันยุ่นเกาจีน ไม่เห็นมีห่าไรเลย

กูซื้อมักโรนี สปาเกตตี้ มาตุนไว้เบื่อๆก็ต้มเส้น ราดน้ำซุบมะเขือเทศข้นๆเอา เปลี่ยนสูตรน้ำซุปไปเรื่อยก็ได้หลายมื้ออยู่

>>980 ผิดมู้ป่ะมึง เรื่องนี้ทำมึงสิ้นหวังเลยหรอกูงง

กุไม่ได้สิ้นหวังเรื่องข้าว แต่กุทะเลาะกับแม่เพราะอิเรื่องเล็กๆน้อยๆเนี่ยแหละ แม่กุไม่ออกจากบ้าน แต่กุทนกินอะไรซ้ำๆไม่ได้ พอกุออกไปกินก็ระเบิดลงอีก แค่อยากหาจุดที่บาลานซความต้องการของคนสองคนได้

แล้วมึงจะให้กุไปตอบมู้ไหนหะ ตอบดิ๊

https://fanboi.ch/lifestyle/1579/recent/ มู้นี้น่าจะแทนกันได้

ไลฟ์สไตล์มันซ้อน ๆ กันที่ปรึกษาปัญหา แต่มันมีหัวข้อแยกย่อยแยะอะ

กูทำงานหาย อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

>>987 อันนี้สิสิ้นหวังจริง

คือกุพยายามจะคุยรึจะมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น แม่กุก็ถามว่ากุทำหน้าเหี้ยอะไร ทำตัวเหมือนคนปกติไม่เป็นรึไง พอกุเงียบหลีกเลี่ยงคนม่างก็บอกว่าชีวิตกุแม่งมีแต่บ้านรึไง ไม่คิดจะออกไปเจอคนอื่นบ้างเหรอ กุอยากรู้มากว่ากุต้องทำตัวห่ายังไงให้แม่กุพอใจ
ป.ล. กุเป็นโรคกลัวสังคม (social phobia) คุยกับคนอื่นได้เกินสิบคำนี่ถือว่าปาฏิหาริย์ แล้วกุรู้สึกว่าการกุสามารถทำให้ไอ้ปาฏิหาริย์นี่เกิดขึ้นได้อย่างน้อยวันละครั้งนี่กูสมควรจะได้รับคำชมไม่ใช่คำพูดบั่นทอนจิตใจ ห่านเอ๊ย ถ้ากูแม่งตายๆไป จะโดนด่าตามหลังอีกมั้ยว่าทำตัวแปลกๆให้ชาวบ้านเค้ามองอีก สัด

>>989 จัดว่าเป็นหนักแล้วล่ะ แนะนำให้พบจิตแพทย์ที่ รพ.ใกล้บ้าน ถ้าได้คุยกับหมออาการมึงอาจดีขึ้น

>>989 กูไม่ถึงขนาดมึงนะ แต่โดนบอกคล้ายๆกัน อยู่เฉยๆ กำลังคิดอะไรเพลินๆ โดนหาว่าทำหน้าบึ้ง พออยู่บ้านเพราะทำงานฟรีแลนซ์ก็โดนหาว่าเป็นโรคซึมเศร้า ไม่เอาคน คุยกับเพื่อนแค่ในโซเชียล คือแบบเค้าก็ทำงานป่ะ จะให้โทรคุยทุกวันเหรอ ชวนไปเที่ยวก็ชวนแต่เค้าไม่ว่างนิ รายได้ครอบครัวก็น้อยลงแล้ว จะให้ออกไปเที่ยวหาเรื่องเสียตังค์เพื่อ...เหอๆ

>>989 แล้วนายเป็น hikkikomori อยู่เหรอ

>>989 กูคิดว่าดีนะที่มึงยังพยายามจะรักษาให้มันดีขึ้น แต่ถ้ารอบตัวไม่เข้าใจ มึงก็อย่าคิดมาก ใช้วิธีตั้งเป้าว่าจะทำทุกวันแล้ว ก็ตั้งให้สูงขึ้นไปอีก เช่น วันนี้ต้องคุยกับคนอื่นให้ได้ซัก 3 คน จะทักทายป้าข้างบ้าน ออกไปซื้อของ อะไรแบบนี้ พรุ่งนี้ก็ตั้งให้สูงขึ้นไปอีกสเต็ป อะไรแบบนี้ เวลาทำได้สำเร็จตามเป้า อย่างน้อยมึงก็ได้ภูมิใจในตัวเอง จริงมั้ย? :3 ขอให้แก้อาการโฟเบียได้นะ

>>989 เองนะ
>>990 ไปหาอยู่จ้ะ ไม่รู้สึกดีขึ้นเท่าไหร่ก็จริงแต่ที่พยายามได้ขนาดนี้ก็เพราะหมอช่วยไกด์ให้อยู่นั่นแหละ ที่โพสต์เมื่อเช้าเพราะรู้สึกน้อยใจว่ากุก็พยายามอยู่นะว้อยยย ช่วยให้กำลังใจหน่อยได้ม้ายยย ทำนองนั้น
>>991 เจอปัญหาหน้าไม่รับแขกเหมือนกันสินะ :/ ยังไม่ทำงานก็เลยไม่รู้สี่รู้แปดอะไร แต่ดูเหมือนพี่ก็มีความสุขกับการใช้ชีวิตแบบนี่นา เพราะงั้นช่างหัวคนอื่นเถอะ ;)
>>992 เอ่อ... เราไม่ใช่ฮิกกี้นะเออ ตอนนี้อยู่หอในมหาลัยภูมิภาคแห่งหนึ่ง แต่ไม่ได้ออกไปไหนไง เรียนเสร็จถ้าไม่นอนแซ่วอยู่บนเตียงก็แค่ออกไปหาไรกินแถวๆนั้น กลับบ้านมาก็ไม่ได้ออกไปไหนเพราะยังขับมอไซค์ไม่ได้ ...แค่นั้นเอง
>>993 ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ คือเราเคยได้ยินคำแนะนำแนวๆนี้มาแล้วเหมือนกัน ทั้งจากหมอแล้วก็เว็บอื่นๆ แต่เรายังไม่มีความกล้าพออะ ก็เลยปรับนิดหน่อยเป็นกฎให้ตัวเองทำแทน เช่น เจอหน้าคนรู้จักก็โบกมือทักต่อให้ไม่อยู่ในอารมณ์ เพื่อนชวนไปไหนก็ควรจะไป แล้วก็ออกไปวิ่งให้ได้เจอคนอื่นบ้าง ประมาณนั้น จะพยายามสู้ไปเรื่อยๆ ค่ะ

>>994 มึงก็เป็นผู้เป็นคนนี่หว่า ขนาดกูอยู่บ้านทั้งวันครึ่งเดือนกูว่ากูยังคิดว่าตัวเองปกติอยู่เลยนะ แง่บวกเว้ยชีวิตสดใส โลกสวยทุกวันมึง แล้วมึงก็ยิ้มๆๆๆ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น กูก็ทำอยู่เว้ย +++

>>995 ฮา มึงนี่เหมือนกูเลย ขนาดกูไม่ไปนอกบ้านเกือบเดือนกูยังไม่รู้สึกว่ากูแปลกขนาดนั้นเลย

ขอ

ทำ

การ

ปิดมู้