Last posted
Total of 45 posts
เรา 33 แล้วแม่งยังเลิกเล่นเกมไม่ได้เลย
เคยคำนวณเวลาคร่าวๆว่ากว่าจะเล่นเกมที่ดองไว้รวมกับเกมที่อยากกลับมาเล่นก่อนตายอีกครั้งครบ
คงเลิกเล่นเกมได้ตอนอายุเกิน 45
จะมีแฟนก็ลำบาก เล่นเกมได้ไม่ต่อเนื่อง จะเล่นเกมอย่างเดียวก็อนาถไป
ชีวิตตอนนี้มีแต่ทำงาน กินข้าวกับเพื่อน กลับบ้านเล่นเกมถึงตี 2
ทำไมชีวิตเกมเมอร์มันอนาถจังวะนาย จะอำลาวงการก็กลัวพลาดเกมดีๆ
นอนละ
เรื่องของมึงครับ ไม่มีใครอยากรู้หรอกสัส
รีบๆลงโลงไปซะ
ใครถามมึงยัง
ปีหน้าเข้าวัยลุงละสัด
ทำไมคนตั้งกระทู้แม่งเอาชีวิตกูมาล้อเล่นแบบนี้วะ กูจะร้องไห้แล้วนะ
ยังดีกว่าพวกสวะ ff14 ครับ
เสียเวลาให้กับความโง่เป็นร้อยพันชั่วโมง
เอาเวลามาเล่นเกมดีๆได้เป็นสิบ
อนาถเชี่ยไร มีเงิน มีเวลาเล่นเกม แค่นี้แม่งก็สวรรค์แล้ว สำหรับกูของอย่างอื่นมันเติมเต็มชีวิตไม่ได้เท่ากับเกมว่ะ
ที่ปากดีพูดได้นี่คือลองมาแล้ว ลองเที่ยว (เหนื่อย ยิ่งไปที่ไกลๆต้องเตรียมตัวเยอะนี่ยิ่งต้องมานั่งคิดเลย กูทำไปทำไม) ลองเมา (เพื่อ เปลืองเงินซื้อเกม) เพื่อน (ไม่ต้องรักกันขนาดนั้น) ฯลฯ สุดท้ายเกมนี่แหละดีสุดละ
ขนาดกุยังอยู่มหาลัยกูยังไม่เห็นวี่แววว่ากูละเล่นเกมที่มีจบเลย ซื้อps3ps4มาเล่นไปได้นิดเดียว
แล้วก็ยังซื้อเกมเพิ่มเรื่อยๆ
กูเสียดายเวลาตอนเด็กๆชะมัด ตอนนั้นเล่นเกมอะไรก็สนุก ตอนนี้มีเกมเทพๆเต็มแต่แทบไม่ได้เล่น
ตอนเด็กๆกูไม่มีตังซื้่อเกม อาศัยปลิงเพื่อนรวยๆกับร้านเกมเอา โตมากูมีเงินซื้อแม่งไม่มีเวลาเล่นไอ้ห่า
โม่งวัยทำงานบริหารเวลาชีวิตยังไงบ้างละ ของกุเลิกงานทุ่มนึง นั่งรถเมล์กลับบ้านชั่วโมงนึงก็ใช้เวลาช่วงนี้เล่น 3ds/vita เอา พอกลับถึงบ้านก็แดกข้าว+อาบน้ำเสร็จสามทุ่มพอดี
3ชั่วโมงที่เหลือ แบ่งไปเล่นคอนโซล,เล่นเนต,ดูอนิเมะ/ซีรีย์ อย่างละชั่วโมง
พอๆกันน่ะแหละวันทำงานมีเวลาเล่นจริงๆไม่เกิน3ชม.เพราะมันต้องนอนพักผ่อน เล่นได้เต็มที่จริงๆต้องวันหยุด(กรณีไม่มีธุระ)
>>11 ของกูคล้ายๆกัน เลิกงาน 6 โมง นั่ง BTS กิจกรรมก็ตามแต่อารมณ์แบบช่วงนี้ติดนิยายก็อ่านนิยายในมือถือเอา ฃ่วงก่อนๆก็ดูเมะในมือ จริงๆก่อนหน้าก็เล่น 3ds แหละ แต่บางทีไม่มีที่ยืนพิง ก็เล่นไม่ได้ เลยไปเน้นทำกิจกรรมที่ใช้มือเดียวได้แทน ทุ่มกว่าก็แวะห้างแถวบ้านไปนั่งเล่นเกมอาเขตกับหาข้าวกิน ถึงบ้าน 2 ทุ่มกว่าอาบน้ำทำนู่นนี่เสร็จก็ 3 ทุ่ม จากนั้นก็เปิดคอมเล่นเน็ทก่อน 1 ชม. เวลาที่เหลือก็แล้วแต่อารมณ์ ส่วนใหญ่จะถามเพื่อนก่อนว่าจะเล่นเกมอะไร ถ้าไม่มีใครเล่นก็ไปนั่งเล่นเกมที่ดองไว้ต่อไป
และเพราะกุเล่นให้ที่บ้านเห็นจริงๆแค่ไม่เกินวันละ 1 ชั่วโมง (วันหยุดก็เท่านี้ เพราะกุเอาเวลาไปอ่านนิยาย) กุถึงกล้าบอกกล้าค้านได้เต็มที่ด้วยว่า กุไม่ใช่ พวกติดเกม
กุอายุ 80
ตอนเด็กๆคุณครูบอกว่า2ทุ่มนอนได้แล้ว
เคย 18
17 ตลอดกาลแคร่ะ
เกมมันต้องเล่นหลีงเที่ยงคืนสิวะถึงจะได้อารมณ์
กลับบ้านไปนอนก่อนเลย แล้วเที่ยงคืนก็ตื่นมาลุยถึงฟ้าสาง
ฉงนหายไปไหน
กระเทยฟุอายุสมอง10ขวบแน่นอน
อายุเท่ามึงอะ
อ่านมู้นี้แล้วรู้สึกเศร้าแปลกๆว่ะ
คือกูก็เหมือนพวกมึงแหละ การออกไปเที่ยวไปสังสรรค์มันไม่สบายใจเท่ากับนั่งเล่นเน็ตเล่นเกมดูเมะอยู่บ้าน
กูมาคิดๆดู ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปชีวิตนี้กูคงไม่ได้ออกไปมีปฏิสัมพันธ์บุคคลภายนอกแน่นอน
ตอนแรกกูก็คิดนะว่าถ้ามีความสุขก็ทำๆไปเถอะ แต่ดูไปมันก็น่าเสียดายว่ะ ชีวิตกูก็เพรียบพร้อมดี
ถ้ากูเป็นไอ้อ้วนหน้าอุบาทว์กูคงยินดีที่จะอยู่ในโลกแห่งจินตนาการอย่างเดียวละ
ถ้ามึงยังทำงานได้ ไม่มีปัญหากับเพื่อนร่วมงานรึเจ้านายก็โอเคแล้วเว้ย พอเลิกงานมันคือเวลาส่วนตัว มึงจะใช้ยังไงก็เรื่องของมึง สมัยนี้มี line แล้ว ถึงไม่ออกไปสังสรรค์แต่ขอแค่ยังคุยกับเพื่อนๆในกลุ่ม มันก็พอกล้อมแกล้มไปได้ว่ะ
ไว้นานๆที ก็ค่อยไปกินข้าวหรือดูหนังบ้าง เวลาพวกมันนัดกัน อย่าถึงขั้นต้อง fade away ไปเลยจริงๆ
คนทำงานมันต้องมีสังคม มีสังคมแม่งก็ตามมาด้วยการสังสรรค์
ไม่รู้ว่ะกูเที่ยวกูดื่มมาตั้งแต่เรียนแล้วเลยติดมายาวๆแต่จากการสังเกตคนรอบๆตัวกูคือ
ใครที่ไม่ไปสังสรรค์นอกเวลาหลังเลิกงานกับเพื่อนร่วมงานเลยมันจะเปิดใจคุยกันยากกว่านะ
ส่งผลให้ไม่ค่อยสนิทกันเท่าพวกเหี้ยที่ไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน
กูชอบออกไปเที่ยวดูหนัง หาอะไรอร่อย ๆ ตามที่เขารีวิวในเน็ทแดกนะ กูก็อายุเลข 3 แล้ว แต่ไม่มีเมียไง เงินเดือนก็ผ่อนรถให้น้อง ผ่อนบ้านให้พ่อ-แม่ ที่เหลือก็สนองนี๊ดตัวเองซื้อฟิก ซื้อหูฟัง ชีวิตกูก็มีความสุขดีออก เล่นเกม อ่านการ์ตูน ดูเมะไปตามเรื่อง เรื่องอายุเท่านี้แล้วยังเล่นเกมอยู่อย่าไปคิดมาก ความสุขมึง อยากทำไรทำไป
Topic has been locked by moderator.
No more posts could be made at this time.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.