พูดถึงการวางพล๊อตศัตรูให้พระเอกสู้เนี่ย มีอยู่เรื่องนึงที่กูว่าไม่ค่อยเหมือนเรื่องไหนคือ "จิมมี่หมัดเหล็ก"
พวกการ์ตูนบู๊ปกติพอพระเอกเทพแล้ว สุดท้ายมันก็ต้องมีศัตรูที่เทพกว่าโผล่มาเรื่อยๆใช่มะ จากพลังเกิน 9000 ไป 100,000 กลายร่างแล้วเป็น 10,000,000 แล้วก็มีพวกพลังร้อยล้านหมื่นล้านตามมาเรื่อยๆ
แต่จิมมี่เนี่ยคือพระเอกมันตันตั้งแต่ได้ท่าไม้ตาย "ฝ่ามือทะลวงหลัง" กับท่าบัฟขั้นสุดยอด "เทพอัศนี" ที่เพิ่ม stat ให้ตัวเองมหาศาลระยะหนึ่ง (แถมโจมตีศัตรูแล้วได้คอมโบโบนัสด้วย) ซึ่งไอ้สองท่านี้เนี่ยจิมมี่มันเรียนมาประมาณ 30 เล่มที่ผ่านมา แล้วยังไม่มีท่าใหม่ๆ หรือฝีมือที่เก่งขึ้นเลยหลังจากนั้น
แล้วศัตรูที่เก่งที่สุดในเรื่อง (ตีว่าค่าพลัง 10,000,000) ที่โม้ว่าเป็นอัจฉริยะ ขอแค่เห็นวรยุธของอีกฝ่ายก็นำมาใช้ได้ทันทีก็ออกมาแล้ว แถมจิมมี่มันก็ชนะไปแล้ว ศัตรูก็ฆ่าตัวตายไปแล้ว
ซึ่งไอ้สามสิบเล่มต่อมาเนี่ยถ้าเป็นเรื่องอื่นๆ ก็คงต้องคิดศัตรูที่เก่งกว่าออกมาใช่มะ เผลอๆฝีมืออาจจะไปถึงขั้นทำลายดาวได้กันแล้ว
แต่จิมมี่หลังจากนั้นคือไม่มีศัตรูที่ฝีมือได้ขี้เล็บของไอ้อัจฉริยะที่ว่าออกมาอีกเลย แต่ใช้วิธีเปลี่ยนวิธีสู้ให้ตัวเอกแทน
ภาคต่อมากลายเป็นมุโซ สู้สามคน vs กองทัพ มีบอสที่พลังประมาณ 1,000,000 กับลูกน้องอีกเป็นฝูง
อีกภาคกลายเป็นสู้กับรองบอสต่อเนื่องสิบคนก่อนไปเจอกับบอส กว่าจะไปถึง HP ก็เกือบหมดหลอด
แล้วก็มีไปย้อนภาคสมัยเด็กตอนยังไม่มีวิชาเลยมั่ง มีไปเจอกับภัยธรรมชาติมั่ง
มาล่าสุดก็กลายเป็นต้องเจอกับนักฆ่าที่ฝีมือกลางๆ แต่ไม่รู้จะโผล่มาตอนไหน
ซึ่งกูว่าไม่ค่อยได้พบเห็นการ์ตูนบู๊ที่วางพล๊อตศัตรูไม่เก่งขึ้น - พระเอกก็ไม่เก่งขึ้น แบบนี้เท่าไหร่เลย