>>655 ความหมายผิดด้วยหรือเปล่าเนี่ย
ราชบัณฑิตยสถาน
วิวาท ก. ทะเลาะ เช่น เด็กวิวาทกัน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทะเลาะ เป็น ทะเลาะวิวาท. (ป., ส.).
พิพาท ก. โต้แย้งสิทธิ์ เช่น พิพาทเรื่องที่ดิน พิพาทเรื่องมรดก. (ป., ส. วิวาท).
พจนานุกรมซีเอ็ด
วิวาท ก. ทะเลาะ, โต้เถียง, มีปากเสียงกัน, เช่น เพื่อนบ้านวิวาทกัน, มักใช้คู่กับคำว่า ทะเลาะ เป็น ทะเลาะวิวาท.
พิพาท ก. โต้เถียงกัน, แก่งแย่ง, โต้แย้งสิทธิ์, เช่น พิพาทเรื่องที่ดิน.
ภาษาญี่ปุ่น 「ここから先は、第四真祖(オレ)の戦争(ケンカ)だ！」
ภาษาไทย "ตั้งแต่นี้ไป นี่คือการพิพาทของฉัน!"
อืม…