โอ้โหไม่คิดว่าจะมีของโม่งโฮเซกิอยู่ กูดีใจมากเพื่อนกูไม่มีใครดูสักคน จะเม้าท์กับใครก็ไม่ได้
กอมนี่แบบหมั่นไส้ความกระดี๊กระด๊าของนางนะ แต่แบบก็เอ็นดูแล้วก็เห็นใจด้วยแหละที่โดนโกสต์บังคับ ถึงจะแรดไปหน่อยแต่ก็มีสติดีกว่าฟอส
กูก็เข้าใจฟอสนะว่าแบบในใจอยากให้เพื่อนกลับมา โดยเฉพาะแอนตาร์กอะ ถึงพยายามทำทุกทาง แล้วแบบจากคนที่ความแข็งแค่3จุด ทำอะไรก็ฉิบหายไปทั่วก็อยากจะแข็งแกร่งขึ้น พอมีขาอาเกตกับแขนอัลลอยด์แล้วแม่งก็ได้ใจดิแบบจริงๆก็เก่งขึ้นได้เหมือนกัน อีโก้เลยสูงตาม รวมกับที่อยากให้แอนตาร์กคืน ยิ่งได้หัวลาพิสมา โอ้โหความมั่นใจมาเต็มร้อย ถ้าสังเกตนะฟอสก่อนมีหัวลาพิสจะไม่ได้แสดงความคิดเห็นเท่าไร แต่พอมีลาพิส ความมั่นเกินเบอร์เว่อร์ พอได้คุยกับเจ้าชายแม่งยิ่งได้ใจตัวลอยใหญ่ดิ คิดว่าทุกอย่างจะราบรื่น เอาจริงนับๆอายุฟอสก็น่าจะยังไม่ถึงพัน ความคิดความอ่านก็ยังเ็กอยู่เลยเลยทำอะไรปุ๊บปั๊บไม่คิดหน้าคิดหลัง
ตอนล่าสุดกูสงสารฟอสนะเมนกู สติจะหลุดอยู่แล้วเหมือนมืดแปดด้าน กอมก็ทิ้งไปแรดกับเจ้าชาย คนอื่นก็ดูเล่นๆ แทบไม่มีที่ปรึกษาเลย กูว่าในใจฟอสก็คงอยากมห้ทุกอย่างจบแบบแฮปปี้แต่คิดง่ายไปว่าถ้าเกลี่ยกล่อมหรือคุยกับเซนเซย์ได้ก็จะจบ แต่กูว่านะฟอสอยากจะฟังเรื่องทั้งหมดจากปากเซนเซย์วะ นางก็ดูผิดหวังตัวเซนเซย์พอกันไม่ใช่ว่าไม่รักเซนเซย์