อ่านสาววรรณกรรมเล่ม 4 จบไป มีคำแปลหลายจุดที่รู้สึกขัดๆ นิดหน่อย เช่น หน้าทิ้งท้ายของคนวาดที่บอกว่า "เหมือนตัวอย่าง" เดาว่าน่าจะมาจาก 例のごとく หรืออะไรทำนองนั้น ที่แปลว่าเหมือนที่แล้วๆ มา นอกนั้นก็มีบางสำนวนที่รู้สึกว่ายังแปร่งๆ อยู่ เช่น สีหน้าเข้มงวด (เดาว่ามาจาก 厳しい顔) หรือประโยคที่ว่า "เรื่องของคนคนนั้น" (เดาว่าคงมาจาก あの人のことだから ประมาณว่า คนคนนั้นซะอย่าง...) แล้วก็มีจุดอื่นพอสมควร แต่โดยรวมแล้วก็โอเค ส่วนที่พลาดก็แค่เรื่องสำนวนที่พลาดได้ง่ายอยู่แล้ว ส่วนตัวแล้วให้ผ่าน ดีกว่ามาตรฐาน Z ประเมินค่าได้กี่ฮาคุโร่ไม่รู้เพราะไม่เคยกล้าหยิบเรื่องที่รายนั้นแปล
แต่มีจุดที่สงสัยว่า บ.ก. ได้ตั้งใจตรวจแน่หรือเปล่า เช่น เรื่องบทบรรยายบางส่วนทีเรียกโคโนฮะว่า "เขา" ทั้งๆ ที่เรื่องนี้เล่าโดย POV บุคคลที่ 1 น่าจะเป็น "ผม" มากกว่า แต่ตรงนี้ยังไม่อยากโทษนักแปลซะทีเดียวเพราะมันเบลอกันได้ แต่สงสัยเรื่องการทำงานของฝ่าย บ.ก. มากกว่า
ไม่เคยอ่านต้นฉบับญี่ปุ่นนะ เพราะงั้นตัวอย่างที่พูดๆ ไปไม่รับประกันความชัวร์ แล้วตอนที่พิมพ์อยู่นี่ก็ไม่ได้เปิดหนังสือเช็คไปด้วย เพราะกำลังโคตรจะจุกกับตัวเรื่องจนสมองเบลอ
อ้อ ไม่ได้มาพรีวิว แค่มาระบายเพื่อผ่อนคลายตับหลังหลังอ่านรวดเดียวจบ เล่มนี้สนุกจนวางไม่ลงอีกแล้ว
ป.ล. ตรงตัวอักษรเข้มหน้าสุดท้ายของเรื่อง ราวๆ ย่อหน้าสอง ที่ว่า "หลังข้อความก็ส่งเมลไปหาเจ้าหล่อน (มิอุ?) ต่อหน้าอิโนอุเอะ" ตรงนี้นี่หมายถึงส่งไปโดยที่โคโนฮะอยู่ต่อหน้่เหรอ หรือยังไง แอบงงนิดหน่อย