>>842 เต็มกลืนเหมือนกันว่ะ เปิดอ่านให้แม่งจบๆไป อารณ์กูตอนอ่านเหมือนที่รีวิวไปนั่นแหละ "อ๋อ หรอ อย่างงี้เองหรอ อืมม ต่อไปล่ะ อ้อ แบบนี้นี่เอง"
ถ้าให้กูเทียบเป็นอาหาร
อีสาวแดกกระดาษเป็นข้าวผัดที่คำแรกๆจืดๆแต่ชวนให้กินคำต่อไป คำต่อไปก็จะยิ่งอร่อยขึ้นเรื่อยๆ พอกินไปถึงกลางๆค่อนไปท้ายๆจาน มึงจะเจอพวกมอด เศษเปลือกไข่ รากผักชีมากวนใจเรื่อยๆ จนคำสุดท้าย มึงจะเจอแมลงสาบนอนอยู่ก้นจาน แล้วที่เหี้ยกว่านั้นคือแมลงสาบแม่งเหลือครึ่งตัว แม้จะไม่อยากกินต่อ แต่อาหารจานต่อไปแม่งน่าจะอร่อยแม้มึงไม่รู้ว่าก้นจานแม่งจะมีตัวเหี้ยอะไรรออยู่ แต่ก็ตั้งหน้าตั้งตารอแดก
ส่วนคาเกโร่จะเหมือนมึงแดกน้ำเปล่า กินได้เรื่อยๆ ไม่มีรสชาติห่าอะไร กินเสร็จก็จุก ทรมานแล้วไม่อยากแดกอีก
อ้อ วันนี้กูไปสอบครูในชุดเดรสมาแล้ว ไอ้ตอนเล่นเกมส์กระดานนี่กูชอบว่ะ ดาร์คดี ไม่เสียชื่อคนแต่งอีสาวแดกกระดาษเลย