ดางาชิกาชิเนี่ยแปลกนะ ทั้งที่ไม่ได้มีวัยเด็กที่ญี่ปุ่น แต่ทั้งขนมและการเล่นหรือแม้แต่บรยากาศร้านของพ่อของพระเอกนี่มันเหมือนเป็นสิ่งที่เคยเห็นแถวบ้านตอนเด็กๆเลยว่ะ ร้านขนมแถวบ้านกูก็มีแผงห้อยๆกับกระปุกให้เด็กซื้อแบบนี้เป๊ะเลย ไอ้ลูกอมนกหวีดกับเล่นตีการ์ดรูปการ์ตูนนี่ก็มีเล่น
วัฒนธรรมร้านขนมของไทยกับญี่ปุ่นนี่คล้ายกันจนน่าใจหาย