กาลครั้งนึงนานมาแล้วมีเมืองนึงที่ราชินีมีลูกแฝด แต่เขาทำนายว่าแฝดมันจะเป็นหายนะ เลยเอาคนนึงไว้เป็นเจ้าชายชื่ออาทิตยา อีกคนฝากเป็นทหารชื่อศศินธราอิศศินก็ต้องปิดหน้าปิดตาด้วย แล้วเวลาผ่านไปอาทิตย์หนีเที่ยวไปเจอผู้ชายชื่อฆรณิณ(เขียนถูกมั้ยไม่ทราบกูขี้เกียจเทียบ) สัญญงสัญญาจะไปเจอกันแต่มันก็ไม่ไป ฆรณิณเลยอกหักเคืองใจ เวลาผ่านไปอิพี่อาทิตย์เพิ่งนึกได้ล่ะมั้งมันก็วานน้องมันเอาแหวนไปคืนให้อิฆรณิณ ศศินน้องมันก็ไปเจอฆรณิณที่หมู่บ้านในเขา แน่นอนมันไม่รู้จักเลยจำไม่ได้ฆรณิณก็ดราม่าใส่ พาร์ทงี่เง่าดราม่ากูอ่านผ่านๆว่ะ เหมือนจะดีกันมาได้แล้วอิศศินโดนกดไปแล้วและกลับเมือง(มั้ง) พี่อาทิตย์มันไปเยือนเมืองพระเอก ซึ่งอิพระเอกจริงๆมันเป็นเจ้าชายแต่มันไม่มีอำนาจอะไรเพราะแม่มันโดนใส่ร้ายว่ามีชู้แล้วหนีมา ส่วนพี่พระเอกที่ครองราชย์อยู่ ก็มีเมียเหี้ย มีชู้ วางยาผัว พระเอกเลยไปกอบกู้ ครองราชย์ภายในหนึ่งหน้ากระดาษแล้วก็ไปเจออาทิตย์ตัวจริง มันเลยรู้ว่าทำไมอาทิตย์ไปกับมันไม่ได้ ส่วนศศินก็ไปเป็นองค์รักษ์มองสองคนเขาสวีตกัน เรื่องก็วนๆเวียนๆหึงหวงพระเอกจะเอาคนนั้นไม่เอาคนนี้ รักคนพี่อยากได้คนน้อง สุดท้ายพี่มันบอกกูไม่เป็นล่ะราชากูจะมีผัว มันก็ให้น้องปลอมเป็นตัวเองแล้วไปอยู่กับพระเอก สุดท้ายพลิกว่าที่ทำแบบนั้นก็เพื่อให้ทั้งอดีตผัวและน้องมันรู้ตัวสักทีว่ารักใคร แล้วสุดท้ายศศินก็อยู่เมืองพระเอก จบ.
ถามกูว่าเหมือนตรงไหน ลองเทียบง่ายๆระหว่างสี่แผ่นดินกับร่มฉัตร เขียนคนละคนกัน มีอะไรเหมือน ไม่เหมือนกัน และชาวบ้านเขามองยังไงก็แบบนั้นล่ะ