แฟลซแบคยูตะกำลังคุยกับโกะโจเรื่องนิ้วสุดท้ายของสุคุนะ โดยทั้งสองกำลังสลับร่างกันเพื่อฝึกฝนอยู่ โดยยูตะขอให้มอบนิ้วสุดท้ายให้เขา รู้ว่าโกะโจซ่อนมันไว้ที่ไหนซักแห่ง โดยยูตะหมายจะให้ริกะกินเพื่อก้อปปี้อาคมสุคุนะ แถมย้ำอีกว่าต่อให้สลับร่างแบบนี้ก็อ่านความทรงจำของโกะโจไม่ได้อยู่ดี (เพราะไม่ใช่การย้ายร่างแบบอาคมเคนจาคุ)
แต่โกะโจเงียบไปพักนึงก็ปฎิเสธเสียงแข็ง ยูตะถึงกับเ็ดว่าช่วยจริงจังหน่อยได้มั้ยครับ แต่เจ้าตัวก็ยืนยันเสียงเดิม
โกะโจให้เหตุผลว่าถึงได้นิ้วไปจะทำให้สำเนาอาคมได้แต่ก็ใช่ว่าทำให้ยูตะเข้าใจวิธีใช้อาคมเทวคารได้อยู่ดี ซึ่งูตะก็เห็นด้วยเพราะขนาดอาคมวจณะคำสาปของอินุมากิเจ้าตัวยังต้องมาเสริมรายละเอียดวิธีใช้ให้เหมือนกัน (เช่นว่ามันทำงานผ่านโทรศัพท์ได้) โกะโจเลยบอกว่ามันไม่ใช่เรื่องดีเลยถ้าเสียสิ่งเชื่อมต่อกับสุคุนะไปตอนนี้ พูดแบบฮาคาริก็เหมือนเดิมพันนั่นแหละ "เหมือนกับเป็นไข้" ละมั้ง
ยูตะเสริมว่าเงื่อนไขการก้อปปี้ของอาคมของเขาต้องให้ริกะกลืนกินส่วนนึงของเป้าหมายซึ่งจะกินมากแค่ไหนหรือส่วนไหนก็ขึ้นอยู่กับเป้าหมายด้วยซึ่งจะส่งผลต่อจำนวนที่ใช้ได้ไปด้วยเช่นกัน หากกินส่วนที่อันตรายถึงชีวิตมากขึ้นก็จะได้อาคมที่แกร่งขึ้น หรือถึงแม้จะกินได้ไม่ครบตามเงื่อนไขก็ยังใช้ข้อผูกมัดช่วยได้
แต่ยูจิซึ่งฟังด้วย ณ ตอนนั้นถามว่าถ้าอีกฝ่ายใช้อาคมย้อนกลับล่ะเช่นกินแขนอาจารย์โกะโจเพื่อเอาอาคมไร้จำกัดล่าง ซึ่งยูตะก็อธิบายว่าหากอีกฝ่ายฟื้นฟูด้วยอาคมย้อนกลับ การก้อปปี้ของริกะจะเป็นโมฆะทันที ซึ่งเสริมว่าเจ้าตัวใช้แขนของฮานะและอินุมากิได้เพราะมันฟื้นฟูด้วยอาคมย้อนกลับไม่ได้แล้ว รวมถึงของชาร์ล (นักเขียนการ์ตูนที่มีอาคมอ่านอนาคต) ซึ่งโดนฮาคาริหลอกไปว่าเดียวมันก็ฟื้นฟู
ระหว่างนั้นเมย์ยกเรื่องข้อควรระวังเรื่องการสั่นพ้องระหว่างยูจิกับสุคุนะที่โทโดกังวลว่าสิ่งที่ยูจิรู้สุคุนะจะรู้ไปด้วย และให้ยูตะระวังแล้วและให้ยูจิรู้แค่ส่วนน้อยที่สุดที่ทำได้ แต่ยูตะกลับไม่กังวลและคิดว่าสุคุนะไม่รู้สิ่งที่ยูจิรู้ เพราะในทางกลับกันยูจิก็ไม่รู้ความคิดสุคุนะเช่นกัน
ตัดกลับมาปัจจุปัน สุคุนะเห็นนิ้วนางและนิ้วก้อยที่ขาดหายไปของยูจิ ความสงสัยเกิดขึ้นทันทีเพราะสุคุนะมั่นใจว่าตัวเองเด็ดแค่นิ้วก้อยทิ้ง ก่อนจะระลึกถึงคำพูดยูตะเรื่องที่ว่าสุคุนะหานิ้วสุดท้ายของตัวเองไม่เจอ และเข้าใจทันทีว่ามันคือการบลัฟให้เข้าใจว่ายูตะใช้นิ้วสุดท้ายของตัวเองแต่จริงๆใช้นิ้วนางของยูจิต่างหาก
ตัดมาที่ๆนิ้วสุดท้ายยังโดนตรึงอยู่ ปู่กาคุกันจิและอุตะฮิเมะกำลังยืนจ้องมองมัน ปู่เอ่ยว่าวัตถุต้องสาประดับพิเศษนิ้วของสุคุนะสามารถทนการโจมตีทั้งไสยเวทและกายภาพได้หมด ทว่ามันสามารถกันวิชาอาคมได้หรือเปล่า ซึ่งอุตะฮิเมะเสริมว่ามันเป็นข้อผูกมัดว่าด้วยหากใครคิดจะทำลายมันต่างหาก ซึ่งถ้าเราหยุดคิดทำลายมันและโฟกัสแค่ใช้อาคมทะลวงผ่านก็อาจจะเป็นไปได้
แต่อุตะฮิเมะเสริมว่าที่ตัวเองห่วงคือ
"เธอ"เพิ่งจะฟื้นได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเองนะ
เธอที่ว่าคือเด็กสาวผู้ใช้วิชาอาคมหุ่นฟางต้องสาป "คุกิซากิ โนบาระ" มาพร้อมผ้าปิดตาสีดำข้างนึง
"ยินดีซะสิ หนุ่มๆ" โนบาระกล่าวพร้อมสีหน้าพร้อมบวกก่อนจะวางนิ้วสุคุนะทาบหุ่นฟาง ง้างค้อนคำสาป พร้อมตะปู และ
[ เสียงสั่นพ้อง ]
สุคุนะที่ห่างออกไปถูกเสียงสั่นพ้องทะลุอกออกมาจนกระอัก เจ้าตัวรู้ได้ในทันทีว่ามันคิดอาคมของโนบาระและมันสะกัดอาคมของสุคุนะจนชะงักและกางอาณาเขตไมได้ ซึ่งทำให้อาคมพุ่งเป้าของยูจิเข้าเป้าอย่างแน่นอน
"โอปาปี้ ไงล่ะ ไอ้เวรเอ้ย" โนบาระเอ่ยเหมือนส่งผ่านไปยังสุคุนะ เช่นกันยูจิที่เห็นอาคมก็น้ำตาไหลด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะอัดไคผ่าวิญญาณเข้ากลางอกสุคุนะทันที พร้อมเข่าลอยเข้าหน้าตามติดๆ //Oppappi (“Ocean, Pacific, Peace”) มุกที่ยูจิใช้ตอนเผยตัวว่ายังไม่ตายช่วงแข่งกระชับมิตร
ตามด้วยหมัดขาเต็มหน้าจนสุคุนะอ้วกนิ้วออกมาทีละนิ้ว แต่สุคุนะยังไม่ยอมก่อนจะต่อยสวนเข้าท้องยูจิอย่างแรง
สุคุนะคิดกร่นด้วยความโกรธว่าเอ็งคิดจะเก็บข้าด้วยอาณาเขตหยาบๆแบบนี้เหรอ เอ็งไม่ได้ใช้อาคมย้อนกลับด้วยซ้ำ เอ็งน่ะถึงขีดจำกัดไปตั้งนานแล้ว ทั้งสองต่างแลกหมัดกันไม่เลิก
แต่ทว่าหมัดที่เข้าหน้าสุคุนะกลับมีแรงกระแทกซ้ำสองตามมาแบบไม่คาดคิด มันคือหมัดที่แรงไสยเวทตามหลังอันเป็นเอกลักษณ์เดิมของอิตาโดริ ยูติ สุคุนะถึงกับเซจนยืนไม่นิ่ง
"ถึงเวลาจบสิ้นกันแล้ว สุคุนะ" ยูจิง้างหมัดที่ลำตัวรอ
[เหล่าคำสาปที่วนวียนเอ่ย]
ประกายทมิฬ!!!! หมัดฮุคเขาลำตัวประกายสีดำอัดท้องสุคุนะราวกับระเบิดอัดภายในร่าง สุคุนะตาเหลือก สลบเหมืดคาหมัดทันที
คำบรรยาย เสียงระฆังและการต่อสู้อันยาวนานดังขึ้น