ในบรรดาเรื่องแนวทะทุมาแย่งผัวชาวบ้านทั้งหมด กูยกให้พล็อตนักเขียนทะลุมาแย่งผัวลูกตัวเอกเหี้ยที่สุด ยิ่งเป็นประเภทเขียนให้ชะตากรรมนางร้ายกับพระเอกตอนเด็กเหี้ยแล้วมารู้สึกผิดตอนทะลุเข้าไปในเรื่องยิ่งรับไม่ได้ เหมือนตอนมึงเขียนมึงเขียนแบบหัวว่างเปล่า สักแต่ว่าเขียน แต่ไม่ได้คิดอะไรเลย
แล้วยิ่งมามุงื้อๆ เค้าอยากให้พระเอกนางเอกที่เค้าเขียนได้กัน แต่ตัวเองเสือกตามติดดูแลพระเอกไม่ห่าง แล้วจะไม่ให้พระเอกหวั่นไหวกับมึงได้ไงวะ 555 ตัวเองเขียนเองแท้ๆ กลับไม่รู้จักนิสัยตลค.ตัวเอง
แล้วคนดีๆ ที่ไหนเขาจะยอมให้เรือคู่ชิปตัวเองพังวะ ยิ่งเป็นนักเขียนด้วยยิ่งแล้วใหญ่ อุตส่าห์เขียนมาจนจบได้ สุดท้ายชิปกูแตก แล้วพระเอกกูเสือกมารักกูแทน เป็นกูกูเจ็บใจกว่าต้องโสดทั้งชีวิตอีก จะยังไงไม่รู้แต่ชิปกูต้องได้กัน นี่คือคติประจำใจชิปเปอร์
ไอ้พวกที่ไปคู่กับพระเอกที่ตัวเองเขียนมาได้คือพวกที่กะเขียนคาร์นางเอกให้ตัวเองไป self insert ได้เท่านั้นแหละ