>>536 กูฮารีแอคกับพวกสีหน้ามากกว่า แบบทั้งเรื่องเหมือนมีอยู่อารมณ์เดียว คือเบิกตากว้างๆปากนิ่ง แทบไม่ยิ้มไม่หัวเราะ ไม่โกรธกัน ทั้งที่ซีนนั้นคือทะเลาะกันมั่ง คุยเรื่องเครียดมั่ง แม่งทำเป็นอยํ่สีหน้สเดียว
ส่วนรีแอคก็โอเวอร์ซะฮาเกิน555 อย่างพี่ชายพระเอกเป็นลมชักงี้ ฉากตัดมาแบบจู่ๆก็ล้ม แล้วก็ตัดมาอีกว่าแม่เดินหนี ทั้งที่ลูกยังเป็นลมชักอยู่ โอ้ยโว้ย เรียกหมอเรียกเมดมาเข้าฉากหน่อยเหอะ ลูกมึงจะตายอยู่แล้วนั่น สถานการณ์เหมือนแค่ลูดสะดุดล้มเฉยๆเดี๋ยวลุกเองได้ คือนิ่งกันเกิน
แต่เห็นสปอยเขาว่าต้นฉบับนิยายทำไว้ดีอยู่นะ พอมาทำมังฮวาดันออกมาเห้เกิน ซึ่งอาจจริงก็ได้ กูไม่เคยอ่านนิยายแต่ไปส่องๆท้ายซีซั่นที่มันมีเฉลยปม กูว่าค่อนข้างดีอยู่นะว่าเออทำไมถึงเป็นแนวนิยายโศก เพราะพระเอกมันรักพี่สาว(ร่างนางเอก)จะแต่งเมียกันเรียบร้อยละดันขิต เลยบ้าเลือดบุกเมืองแล้วได้นางเอกนิยาย(น้องนางเอก)มาเป็นเชลยแทน แต่มาเป็นตัวแทนเมียอะนะซึ่งนางก็ทนบ่ไหว กูคือกูไม่ใช่พี่ มึงฆ่าพ่อกูทำลายบ้านเมืองกู มึงทำเป็นรักกูแต่สุดท้ายก็เอากูมาเป็นตัวแทนพี่ พอสบโอกาสเลยแทงพระเอกจบแบบนิยายโศกไปเลย555 แบบพระเอกก็ทุกข์ใจจนวันตาย เมียขิตไปละโลกกูไม่เหลืออะไร นางเอกนิยายก็ช้ำใจ นึกว่าเขารักเราจริงแต่เห็นเราเป็นแค่ตัวแทนพี่ จบแบบไม่มีใครมีความสุขเลยจ้าเย้ๆ
อันนี้คือเฉลยพล็อตในนิยายที่เป็นต้นเรื่องนะ เชี่ยกูว่าแอบดีนะ ถ้าวางบอร์ดวาดออกมาดีๆกว่านี้หน่อย อาจขมสูสีเรื่องแด่ดอกไม้และสายลม หรือเพราะอยากให้คุณเข้าใจ เลยก็ได้นะ วัตถุดิบครบเลย แต่ดันได้เชฟห่วยปรุงออกมาซะเสียของ