>>220 กูเข้าใจพระเอกอย่างนึงนะ ชีวิตแม่งเหี้ยมาตลอดเพราะปู่ มาโดนบังคับแต่งงานอีก ใจมันคงไม่มีที่ว่างจะมาเห็นใจคนอื่นหรอก แต่นางรองนี่ก็น่าสงสารตรงที่ชีวิตเหมือนโดนพ่อขีดเส้นให้เดินตลอด พอมาพังตรงนี้ถึงจะเป๋ไปหนัก แต่สุดท้ายก็เหมือนก้าวออกจากเงาพ่อได้มีชีวิตของตัวเองจริงๆน่ะแหละ