ตำนานเทพยุทธ์หวนปฐพี ตอนแรกนึกว่าเป็นแนวเลี้ยงเด็กแบบง่ายๆ อ่านง่ายกินง่าย ไม่นานก็เบื่อ แต่ทำไมอ่านไปละติดวะ รู้สึกปมเรื่องใหญ่นิด แล้วเฉลยง่ายไม่โดดเด่น ตัวเอกก็ไม่ได้ปิดบังความลับอะไร แค่ไม่ได้อยากพูด เก่งจนไม่ต้องฝึกเชี้ยไรแล้วแท้ๆ มีเรื่องให้พระเอกจัดการแล้วเอาปมมาให้พระเอกไปตามแบบเอื่อยๆ เรื่อยๆ แต่อ่านละติดว่ะ 5555
แต่กูรู้สึกว่าข้อดีเรื่องนี้อย่างนึงคือ ไม่ได้ใส่มุก แต่ก็มีจุดให้ขำแบบง่ายๆ ด้วยพฤติกรรมตัวเอก ลูกน้อง อันนี้กูว่าเขาทำได้เก่งดีนะ และตัวละครก็นิสัยก็ไม่ได้เว่อร์มากมาย อ่านแล้วรู้สึกเรียลที่ไม่เรียล (เพราะตัวเอกปูมาซะเก่งชิบหายจริงๆ)