Fanboi Channel

อันนี้กูคาดเดาตามทฤษฎีของกูที่ว่ากล้องใช้ย้อนเวลาได้ทั้งไทม์ไลน์+ชาวดาวแฮปปี้เก็บความทรงจำข้ามเวลาไว้ตัวได้นะ

ทาโกปี้ใช้กล้องแฮปปี้ย้อนเวลาโดยใช้ร่างกายทั้งร่างเป็นค่าคอสท์ ส่งผลให้ตอนที่ย้อนเวลากลับไปจุดตั้งต้นในกล้อง ความทรงจำที่อยู่ในตัวทาโกปี้ก็ออกมาจากร่างที่หายไป กลายเป็นความทรงจำที่เลือนรางในอากาศ คล้าย ๆ มาโดก็อดตอน 12 แล้วความทรงจำเหล่านั้นก็ส่งผลกระทบให้พวกเด็ก ๆ ทั้งสามไปด้วย

อาจจะมั่ว ๆ หน่อย แต่ที่กูมองก็คือแบบนี้แหละ

>>601 กูว่าดีแล้วที่แว่นไม่ได้คู่2คนนี้ แต่ละนางแม่ง... เหตุผลก็ตามนี้แหละ >>611
สงสารแว่นมัน ชีวิตอีกไกลไปหารักครั้งใหม่ดีกว่า5555

แต่จบแบบนี้กูก็เป็นคนที่อินจนแอบน้ำตาท่วมนะ แบบ เออ ดีแล้วๆ คบกันไปนานๆนะ
เราหยุดพ่อแม่เหี้ยไม่ได้ แต่เราหยุดเหี้ยใส่กันเองได้ ชัปปี้ยังไม่ตายด้วย5555
บ๊ายบายทาโกปี้

>>614 +1กุเห็นด้วยนะ

จบแบบ แชปปี้เอนด์

กูขอโทษที่เคยด่ามึงหมึกเหี้ยไอ้ปี้ อโหสิให้กูนะ

เทรนด์ทวิตอันดับ1ญี่ปุ่นละ

สังเวยปี้ 1 ตัวเพื่อ happy end

อ่านจบละ ชอบไอเดียตอนจบนะ แต่กูว่าเล่าเรื่องเร่งๆไป (ไม่) หน่อย
ความสัมพันธ์ 2 คนนี้เปลี่ยนมาเป็นเพื่อนกันได้แบบปุปปับแล้วก็รีบจบเลย มันเลยรู้สึกไม่ค่อยอินตามเท่าไหร่
น่าจะเล่าหน่อยว่ากว่า 2 คนนี้ก้าวข้ามความรู้สึกเดิมๆที่ตัวเองมีต่ออีกฝ่ายได้มันต้องผ่านอะไรบ้าง
ไม่ใช่แค่ได้นึกถึงไอ้ปี้ด้วยกันแล้วก็เปลี่ยนได้เลย

>>620 กระแสก็มี กอง บก จะสั่งให้เขียนต่อก็ได้ แต่เร่งจบแบบนี้คนวาดคงอยากจบเองด้วยมั้ง

>>620 อาจไปเล่าเพิ่มในรวมเล่มก็ได้ ขึ้นอยู่กับมีที่เหลือแค่ไหน แต่ก็คงไม่มากแหละ

>>609 แต่แม่มันลบความทรงจำไอ้ปี้ไปแล้วจริง ๆ นะ ลบก่อนงงว่าฆ่าคืออะไรด้วย งงใจแม่มันมาก

มันมาแย่หน่อยตรงเร่งๆ ช่วง 2ตอนสุดท้ายกับไอ้พลังแฮปปี้แบบ asspull นั่นแหละ
แต่อย่างว่าถ้าไม่ทำแบบนั้นมันก็จะลากให้จบแฮปปี้ไม่ได้ เพราะรูทหลักมันเละเทะไปหมดแล้ว

พอต่างคนต่างจำได้ว่า ถ้าหมึกเหี้ยทำให้คนใดมีความสุข จะเกิดเหตุเหี้ยๆ กระเด็นกระดอนไปเป็นแบบไหน เลยคงสรุปว่าต่างคนต่างเลียแผลใจให้กันจะดีกว่า เพราะไงชีวิตที่บ้านก็เหี้ยเหมือนเดิม

สุดท้ายได้กันกันเองสินะๆๆๆๆ
แว่นคุงก็ยถากรรมตามช่องทางธรรมชาติของมันไป

>>626 ตอนนี้กลายเป็นหนุ่มป๊อปบ้านรวยมีps4เล่นละ ยังมีสาวสวยๆเข้าหาอีกเยอะ

หน้าสุดท้ายที่ไทม์สคิปไปตอนมัธยมหน้าก็ยังมีแผลอยู่เหมือนเดิม​ แสดงว่าแม่ไม่เหี้ยน้อยลงเลยนะ​ สตรองสัสอะที่ยังซี้กันได้อยู่แบบนี้

>>628 กูว่าทั้งสองคนมันพื้นที่ปล่อยวางแม่เหี้ยบ้านเหี้ยใส่กันวะ อารมณ์คนเจอไรเหมือนกันมาเลยอยู่กันได้

คนแซวไอแว่นอดแดก แห้วแดกเยอะจังเลยวะ

กูออกจะชอบที่จบแบบนี้ ที่มันหลุดออกจาก2คนนี้ แถมได้ไปมีสังคมใหม่ๆอีก

>>624 เออ กูก็ว่าอยากให้มีตอนพิเศษขยายความเรื่องพลังแฮปปี้นิดนึง คนจะได้ไม่ด่า 555

คือกูก็ว่าจบแบบนี้ดีแล้วแหละ แต่อยากให้มีโมเมนต์ infodump เรื่องนี้นิดนึง เอาเป็นแฟลชแบ็คฉากแม่แฮปปี้สอนลูกก็ได้

ส่วนตัวกูว่าปล่อยรายละเอียดอื่น ๆ ไปก็ได้ ให้คิดเอาเองว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ที่อยากรู้จริง ๆ คือเรื่องพลังแฮปปี้อะนะ

ถ้าเป็นชีวิตจริงคือไอ้แว่นวินสุดแล้วเหอะ หลุดจากอะไรเหี้ยๆไปมีสังคมดีๆชีวิตดีๆได้ซะที ส่วนสองคนนั่นยังติดหล่มสังคม toxic ต่อไปอยู่ดี ยังดีที่สตรองกันหน่อยไม่เล่นกันเอง เหลือแค่ลุ้นไม่ให้ที่บ้านเป็นบ้าเอามีดมาแทงตายก็พอล่ะ

>>632 ไม่ใช่แค่นั้นนะ แม่อาสึมะยังเป็นแม่ชาวโลกที่ดีที่สุดในเรื่องด้วย (ก็ไม่ได้ดีเลิศหรอด แค่บาร์มันต่ำชิบหาย5555) จุนยะและนาโอกิมีโอกาสรวมพลังกันไฝว้แม่ให้พอเปลี่ยนทัศนะคติได้อยู่

ตอนนี้กูได้แค่จิ้นว่า2สาวพอเรียนจบแล้วหนีออกจากบ้านไปอยู่ด้วยกัน2คน

ปล่อยโนบิไปมีเมียเป็นคนปกติเหอะ

เมื่อคืนไอ้ปี้แม่งอันดับ 1 เทรนทวิตโลกเลยว่ะ

>>633 +1 คู่อาสึมะยังดีตรงที่เป็นพี่น้องกันไง เลยคอยซัพพอร์ตกันได้แะ แต่สองสาวนี่คือลูกคนเดียวพ่อแม่พึ่งไม่ได้ พอจบแบบนี้เลยมาเลียแผลให้กันเองแบบ แม่มึงเหี้ยเนอะ/ใช่ แม่มึงก็เหี้ย 555
แต่จบงี้ก็เหมือนที่ทาโกปี้มันมโนไว้หน่อย ที่สองสาวจับมือแก้มชนกันอะ ในที่สุดมึงก็แจกความแฮปปี้สำเร็จสักทีนะไอ้หมึกเอ้ย

ที่แน่ๆมีโดจินไอ้แว่นเป็นหมาเนยให้สองสาวนัวเนียกันแล้ว

บอกแล้วน้องหมึกกูไม่ใช่หมึกเหี้ย

>>638 เลข?

>>640 [calpara]タコピー世界のみんなが幸せになって欲しいと思って描きました

>>639 มันก็ไม่เหี้ยหรอกแค่จังหวะมันนรก จนน่าด่า 55555 แต่หนนี้ถือว่าทำดี ฉากบ๊ายบายอันนี้ก็ดี

ส่วนกูจิ้นว่า สุดท้ายสองสาวก็กลับมาเจอแว่น แว่นก็ไปตามจีบซิสุกะ แล้วเจอมารินะฆ่าเพราะมารินะหึงซิสุกะ

>>643 หรือจริงๆ ทั้งคู่รุมขย่มแว่นระบายเครียดจากทางบ้านจนแว่นเป็นได้แค่ดิลโด้มีชีวิตให้สองสาวใช้งานตลอดไป

>>641 แม้แต่การ์ตูนใสๆของน้องทาโกปี้ก็ยัง...

>>645 rule 34

>>645 เผื่อมึงไม่รู้ การ์ตูนเรื่องนี้มีโดจินขายลงคอมิเก็ตตั้งแต่ตอนออกสามตอนแรก 5555 ถึงจะเป็นแค่เปเปอร์ราคาร้อยเยนก็เถอะ

R-18 ด้วยนะประเด็น

โฆษณารวมเล่มเล่มจบมีบอกว่าตอนพิเศษแถมมาด้วย

https://twitter.com/taizan_5/status/1507369052020219909?s=20&t=czQrc3re3A06LMOvGsg8sQ

กู sus ไว้ก่อนได้มั้ยวะ 55555

แม่งลอกไอเดีย หนังbutterfly effect วะก็อปแบบด้านๆ

>>650 จะโทรลก็ให้มันฉลาดกว่านี้หน่อย

ที่ 3 เลยปี้ นี่ถ้ายังแพลนไกลกว่านี้ สปายxแฟม คงมีสะเทือนบ้าง
https://imgur.com/Cgw7drX

>>652 ยากว่ะ สปายแฟมมันเข้าถึงทุกวัย มุขตลก รอมคอม บู๊ ดราม่า อบอุ่นหัวใจ องค์ประกอบของการจะแมสมีหมด ทาโกปี้มันเนื้อหาหนักหน่วงเกินสำหรับอ่านเพื่อความบันเทิง

>>652 ลากยาวมันจะไม่พีคป่ะ

ทาโกปี้กูว่าแค่นี้กำลังดี อาจหวังให้ยาวกว่านี้สักนิด แต่ถ้านานเกินไปกูว่านอกจากคนเขียนอาจหมดมุกกูก็อาจตามความดิ่ง ความจะชิบหายไรอีกไม่ไหว ดรอปรอสักหลายตอนแล้วค่อยอ่าน

กูว่าสองตอนท้ายมันเร่งไปหน่อยแฮะ จริงๆ กูหวังความฉิบหายที่มันจะบานปลายไปเรื่อยๆ แต่ก็โอเคดี จบแบบให้ความหวังและได้ข้อคิดสอนใจ มีอะไรก็พูดคุยกัน เพราะมันคือบ่อเกิดของความแฮปปี้

ถ้าเอาจริงๆ มันเล่นประเด็นดาวบ้านเกิดอะไรได้ต่ออีกอะนะ แต่ก็นั้นแหละ ให้เพิ่มสุดๆ ไม่เกินเล่มครึ่งอะ ที่ไปถึงได้
จบเท่านี้พูดไม่ได้เต็มปากว่า ดีมาก เพราะมันค่อนข้างเร่งสปีดตอนท้ายเนื้อหาจนความสนุกดรอปไป
แต่ภาพรวมของการ์ตูนถือว่า ทำได้ดีอยู่ดีอะแหละ

แนวนี้อะจบประมาณนี้อะดีแล้ว ยาวกว่านี้มันจะหมดความพีคจนไม่ชวนคิดตามแล้ว แถมจะยืดเยื้อไป ดูอย่างไอ้ปุนปุนนั่นดิ แรกๆก็น่าตามอยู่ พอเข้าช่วยจีบสาวกูเลิกละ โยนไปโยนมาอยู่ได้ ดองไว้รออ่านตอนว่างจัดๆละกัน
หรือถ้าให้สั้นกว่านี้ก็ลำนำดอกโศก จบแบบฆ่าเหี้ยนเลยสัส555 แก้ปัญหาได้แบบแบดเอนด์จัดๆเพราะมันย้อนเวลาไม่ได้ อะไรเกิดขึ้นแล้วก็เกิดขึ้นเลย ตายจริงศพจริงจ้า ครึ่งหลังนี่แม่งมีแต่ฉากไล่ฆ่ากันมันเลย แต่ก็หักเหลี่ยมมันอยู่นะ
ทาโกปี้นี่มันมีเรื่องการย้อนเวลาด้วยแหละ ถึงแม้จะมีหนทางชิบหายเต็มไปหมดแต่ก็แถเข้าแฮปปี้เอนด์จนได้แหละวะ แลกกับชีวิตของทาโกปี้ตัวเดียว รักษาไว้ได้ทั้งชิสุกะ มารินะ ชัปปี้
เออ แต่เพิ่งสังเกตท้ายตอน ตาของชิสุกะตอนโตมีประกายสดใสด้วยละ ไม่มืดมนแบบตอนรูทมารินะ มารินะเองก็ดูร่าเริงดี ไม่ได้ตาขวางแข็งเป็นแยงกี้ ถึงจะมีแผลเหมือนเดิมแต่รูทนี้คงได้ชิสุกะช่วยปรับทุกข์อะแหละ เพราะรูทเดิมคงนั่งหลอนคนเดียว พอมีทาโกปี้มาเลยได้นั่งปรับทุกข์ด้วย รูทนี้คือทาโกปี้หายไปสองสาวเลยกลายเป็นทาโกปี้ของกันและกัน ชิสุกะคงคอยรับฟังมารินะ ส่วนมารินะก็ลากชิสุกะไปนั่นนี่

ถ้ายาวๆ อ่าน blind girl ต่อได้

>>656 >657 กูกลับคิดว่าเรื่องนี้มันเดินเรื่องฉับไวโดยทิ้งรายละเอียดไว้ให้คิดเองแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว ไม่ได้เร่งไปหน่อยเอาตอนจบหรอก ตอนก่อน ๆ ก็แบบนี้ เพียงแต่เรื่องนี้ยืนกรานหนักแน่นว่ากูจะไม่เคี้ยวทุกอย่างใส่ปากมึงมันตั้งแต่ต้นยันจบนะ ไปคิดเอาเองนะว่ารายละเอียดของเรื่องราวมันเป็นยังไง ทำให้ออกมาในรูปแบบนี้

ซึ่งจะชอบเรื่องนี้ไหม ก็คงลางเนื้อชอบลางยาแหละ

ส่วนตัวกูก็มีรายละเอียดที่อยากรู้นะ แต่ถ้าเกิดมีอฟช.มาเฉลยรายละเอียดให้ กูคงผิดหวังอะ

>>657

มีคนถามไปยังนะ เรื่องนี้มันแมสขึ้นมาจากอะไรเหรอ ทำไมมันเข้าถึงโม่งได้เยอะขนาดนี้

>>662 สำหรับกุ การ์ตูนดราม่าที่ไม่อืดอาดยืดยาดเดี๋ยวนี้แม่งหายากสัสๆ บางเรื่องเปิดปมมาพระเอกอยากตาย เพื่อนพระเอกอยากตาย คนนู้นคนนี้อยากตาย ผ่านไปจะสิบเล่มแม่งยังไม่มีใครตายสักคน เอาประเด็นที่เล่นไปแล้วมาวนยืดไปเรื่อย อิปี้นี่มาแปปๆมีคนตาย ถึงมันจะย้อนเวลาแต่มันไม่ดึงประเด็นซ้ำซากเหมือนพวกดราม่าวัยรุ่นยืดยาดเรื่องอื่น

>>663 โทษที กูอาจถามไม่เคลียร์ หมายถึงว่ามันเป็น web comic หรือเคยเป็นมังงะสั้นๆ ลงใน twitter มาก่อนรึเปล่า ถึงได้เข้าถึงคนบน sns ได้เยอะขนาดนี้/เพราะมีเพจดังหยิบมาแปล/หรือเพราะเรื่องมันดีของมันอยู่แล้วเลยบอกต่อๆ กันมา

>>664 เดานะ ถ้าเอาแบบตั้งแต่แรกเริ่ม มันเป็นมังงะลงเว็บโชเน็นจัมพ์พลัสที่เดิมทีก็เข้าถึงง่ายอยู่แล้ว (ใช่ เรื่องนี้เป็น web comic) เนื้อหาหนักแต่มีความหวังเพราะไอ้ปี้ หักมุมพีค มีรายละเอียดที่น่าค้นหาหลบซ่อนไว้เยอะ ญี่ปุ่นน่าจะชอบตรงนี้ (กูเห็นคนญี่ปุ่นวิเคราะห์ไปยันอุณหภูมิแอร์บ้านมารินะเลย)

>>664 ถ้านับรวมญี่ปุ่นก็ของดีบอกต่อแหละ รวมกับโชเนนจัมป์ปล่อยให้อ่านฟรีด้วยพอคนแชร์เยอะ+อ่านฟรี+ทิ้งท้ายให้ตามต่อเรื่อยๆ+การดำเนินเรื่องมีส่วนให้ถกก็เลยแมส

แล้วประเด็นในเรื่องมันเล่นเรื่องครอบครัวเอเชียด้วย โดยเฉพาะบ้านอาสึมะที่แม่อยู่ลัทธิบูชาเกรดสี่5555

(จริง ๆ ก็เรื่องของครอบครัวญี่ปุ่นแหละ แต่คนเอเชียกันเองก็เข้าใจได้อยู่)

>>662 ถ้าของไทย มีคนแปลไทยลงเฟซ ตอนแรกสตันท์กับฉากชิซุกะ เพจแปลเพจนึง (ตอนแรกมีเพจแปลสองเพจ) ตอนแรกดักควายว่าเป็นการ์ตูนใสๆ คนเลยยิ่งแชร์เยอะ

บูลลี่มันขายเอเชีย ยุ่น ไทย ได้อยู่แล้ว

เกือบทุกโรงเรียน ยังไงก็หนีไอ้เรื่องต้องมีเด็กในห้องเป็นหมาหัวเน่าให้โดนรุมกลั่นแกล้งจนคนนอกเห็นแล้วรับไม่ได้เนี่ย

ของไทยอาจดีตรงคนไทยชอบเสือกเรื่องคนอื่น(ดี???) ถ้าเรื่องดังไอ้พวกบูลลี่จะโดนศาลเตี้ยซะเอง

เมื่อหมา CHappyไม่ตาย

ตัด C ออก

ความ Happy จึงบังเกิด

>>671 เห็นคนญี่ปุ่นวิเคราะห์แบบนี้เหมือนกัน 555 เพราะ C มันฟังคล้าย ๆ ชิที่แปลว่าตายในภาษาญี่ปุ่น พอเอาออกก็เหลือแค่ Happy 555

>>671 เฮ้ย ล้ำลึกกว่าโอดากซะอีก

จะว่าไปแล้ว ขอถามหน่อย ทาโกปี้นี่มันคล้ายปุนปุนกันยังไงเหรอ กูอ่านไปนิดเดียว มันจะประมาณ เป็นมังงะหนัก ๆ ที่มีมาสตอตหน้าโง่เหมือนกันเฉย ๆ ปะ

หรือมีจุดร่วมอื่นอีก

ทาโกปี้ล้างโลก

https://www.youtube.com/watch?t=194&v=V_qbm-hE2-U&feature=youtu.be

>>674 ไม่เหมือนเลย

>>674 ก็ไม่ค่อยเหมือนนะ ทาโกปี้เล่นแค่วัยเด็กรับผลการกระทำของผู้ใหญ่แถมมีเอเลี่ยนมาช่วยเสริม

แต่ปุนปุนเอาปมเด็กบ้านแตกมาผูกกับตอนโต แล้วเอาตัวในจินตนาการ มาหลอกตัวเอง (มีคล้ายก็ไอ้เด็กแม่เยดมากกว่าเลี้ยงลูกยังไงให้ชิบหาย)
คล้ายกันก็ตรงเล่นปมครอบครัว ผู้ใหญ่เหี้ยๆทำเด็กต้องมาชิบหายไปด้วย แล้วปุนปุนมันเด็กไร้เพื่อนอีก(มีแต่เพื่อนสิวๆ พอเรียนจบก็แยกย้าย)

แต่ปุนปุนมันมีบอกอีกหน่อย อย่างน้ามันมาบอกพอโตแล้วมึงจะเลือกทางของตัวเองจะเป็นอะไรก็ตามจะขี้แพ้เป็นคนเหี้ยเป็นห่าอะไรน้าก็จะยอมรับมึง
แต่ถ้าเลือกแล้วยังเสือกมาโวยวายโทษคนอื่นกูจะไปฆ่ามึงทิ้งเอง

>>677 เก็ตล่ะ ที่ว่า "คล้ายกัน" น่าจะอยู่ที่งานภาพ ตรงมีภาพเรียล ๆ แต่แทรกด้วยภาพการ์ตูนน่ารัก (ปะวะ) (ปุนปุนเป็นคนที่โดนนำเสนอคล้ายตัวมาสคอต ส่วนทาโกปี้หน้าตาแบบนี้จริง ๆ)

ทาโกปี้ หนีไปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป

https://i.imgur.com/7zVrZZA.png

>>679 เดี๋ยวก็รู้ใครกินใคร รู้จักหมึกเหี้ย aka.ไอขยะเปียก น้อยไปแล้ว

จะมีบาปที่ 2 มั้ย

ไว้คนวาดประกาศเรื่องใหม่ก็ดันทู้นี้ต่อ?

>>682 ไม่อะ ปล่อยตกหายไปจากความทรงจำ กระแสเรื่องนี้มันก็มีแค่นี้แหล่ะ

จบแบบปิดตำนาน

ภาคต่อว่ะ

https://sp.shonenjump.com/p/sp/2204/aprilfoolday_takopi/

>>685 ญี่ปุ่นเข้าวันเอพริลฟูลแล้ว

>>686 that's the point lol

สงสัยเห็นประกาศยอดตีพิมพ์เกือบถึงล้านเล่มแต่ยอดในโอเรกอนก็ดูไม่เยอะมาก คือมันไปขายในช่องทางที่โอเรกอนไม่นับเหรอวะ

>>688 เห็นยอดเกือบ 2 แสนเท่านั้นนะ

>>689 https://twitter.com/wsj_manga/status/1509548422600265731 มาอ่านดู กูเข้าใจผิดไปหน่อย มันรวมกับเล่ม 2 ที่คงพิมพ์ 5 แสน ถ้าเล่มแรก 5 แสน ยอดโชว์ในโอเรกอนเกือบ 2 แสนเองมั้ง

พิมพ์เยอะๆเผื่อเป็นตำนาน

รู้ส่าเปรียบเทียบก็อาจจะไม่ตรงจุดซะทีเดียว
แต่กูว่าเรื่องโทนแนวนี้ที่แฝงประเด็นความรุนแรงในสังคม โคทาโร่อยู่คนเดียวแม่งทำได้ดีกว่าไอ้ปี้เยอะเลยหว่ะ

https://www.youtube.com/watch?v=EUX4nPYcSMw&ab_channel=ジャンプチャンネル

ฮัปปรี้

>>693 ทาโกปี้ - -> เจ๊ Kurumi Mamiya (แฮมทาโร่ , Fav)
ชิซุกะ --> อุเอซามะ
มารินะ --> Honoka Kuroki

ตอนแถมในเล่มเกี่ยวกับอะไรอะ

โดนทิ้งร้างน่าสงสารช่วยดันซะหน่อย

https://twitter.com/Ruru_Berryz/status/1555723140222828544?s=20&t=juwMIPYZHXvmKCA6damZRA
ประกาศฟิกเกอร์

>>696 ฮือฮากันแป๊บเดียวก็หมดกระแสละ

>>698 เรื่องมันก็จบไปเป็นชาติแล้ว มึงจะมาให้พูดคุยไรวะ

อ้าวงี้ไยบะก็กาตูนกากดิวะร้างแล้วเหมือนกัน

https://shonenjumpplus.com/episode/316190246931078551

>>701 ถึงว่าตอนอ่านรู้สึกลายเส้นคุ้นๆ แต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน เรื่องนี้ก็ดีอยู่นะ

เรื่องใหม่แม่งเครียดดี

ครอบครัวน่าจะมีปัญหาหนักมากแล้วอัตวินิบาตกรรม(sirnจะเซ็นทำไมวะ) หมู่แต่รอด

เลยความจำเสื่อมกันหมด

>>703 มันหลอน บางคำก็เซ็นไปเรื่อย

มาคุยทางนี้ต่อละกัน

จากบาปกำเนิดไปเป็นบาปมหันต์ 7 ประการ แต่เดี๋ยว ครอบครัวมี 6 คนนี่หว่า อีกคนจะเป็นใครล่ะนั่น

>>703 จำได้ว่าเหมือนมีเรื่องฆตตที่มีโม่งสักคนเอาไปใช้กับคนจริงมั่งไม่ก็คุยไรสักอย่างจนเกินเส้นsirn เหมือนคุ้นๆว่าsirnเคยโมโหอยู่ เลยเซ็นซะเลยมั่งนะ

>>705 คนที่ถ่ายรูปไงมึง จากมุมอาจมองเป็นขาตั้งกล้องได้ แต่ถ้าจะเล่น7คนจริงก็อาจมีคนอื่นอยู่ได้ 5555

มัน7บาปนี่ 7th mystery nigga กั๊กไว้เล่นทีหลังอยู่แล้ว กูแค่สงสัยว่าจะค่อยๆเฉลยว่าครอบครัวนี้ทำไรไว้แล้วค่อยๆแก้ไขให้ดีขึ้นหรือจะค่อยๆเน่าลงๆจนสุดท้ายทุกอย่างพังเละเทะ

>>708 กูว่าคงเหมือนทาโกปี้ เหมือนจะเละลงเรื่อยๆแต่ก็มีจุดที่คลายปมแล้วดีขึ้น แต่หนนี้ไม่มีพลังทาโกปี้ดึงสตินะเว้ย 55555

แจ้งแบนแล้วคุยนอกเรื่อง

ถ้าจะขุดกระทู้นี้มาคุยต่อ งั้นถือว่ากระทู้นี้+กระทู้หน้าเอาเป็น Taizan5 World ซัมติงไปเลยมั้ย ชื่อเช่อค่อยคิดกันทีหลัง

>>707 เห็นมีคนเดาประมาณนี้ไว้เหมือนกัน แต่เอ๊ะมันมีหกห้องนอนนี่หว่า แล้วห้องของสมาชิกคนที่เจ็ดล่ะหายไปไหน หรือนอนห้องนั่งเล่น

ไม่ได้ไปทารุณกรรมไรคนที่เจ็ด แล้วทำเขาตายเลยเอาศพไปซ่อนไรงี้นะ5555

เปิดเรื่องมาได้น่าสนดีว่ะ แม่งหักแล้วหักอีกซะมันส์เลย น่าจะมีคนที่7จริงๆแหละ ทำเอานึกถึงผู้กล้าหกดอกเลย5555
ในช่องตรงทางเดินมันบิดๆโชว์ประตูไม่หมด แต่ดูๆแล้วตำแหน่งมันเยื้องกันอยู่หน่อย เหมือนฝั่งนึ่งมี4บานฝั่งหนึ่งมี3บาน
รูปภาพวันเกิดก็อยู่สงสัยหน่อยๆว่ามีคนถ่ายให้
แล้วก็เก้าอี้ยังว่างอยู่1ตัวตอนหน้าสุดท้าย

ดูๆแล้วน้องสาวนี่จะเป็นสตอร์คเกอร์ปะวะ บราค่อนระยะสุดท้ายงี้
ไม่รู้ทำไมรู้สึกเหมือนพระเอกจะเข้าผิดห้องว่ะ แบบว่าห้องที่เข้าไปคือห้องของคนที่7ที่วางแผนฆ่าทุกคน

ลงจัมป์เล่มหลักนี้ยังไงก็ทำดาร์กมากไม่ได้ (ที่แน่ๆก็เรื่องภาพ แต่เนื้อหาพูดเกริ่นๆยังน่าจะได้อยู่) ดูทรงคงแนวแก้ปัญหาชีวิตให้ดีขึ้นอะไรแบบนี้

>>710 sirn เคยบอกอยู่นะว่าตั้งชื่อกระทู้เป็นชื่อคนเขียนไปเลยจะได้คุยรวมกัน ไม่ได้นอกเรื่องหรอก
>>713 กูก็สงสัยอยู่ว่ามันไปรู้ห้องได้ไง ว่ากันตามบาปแล้วกูว่าพระเอก(ถ้าไม่ได้เข้าห้องผิด)น่าจะโทสะปะวะ

>>714 จัมป์หลักก็เคยทำฉากแดกมาคิม่ามาแล้วเลยนะมึง

>>715 ถามตามธรรมเนียมมันก็ควรจะมีป้ายชื่อติดหน้าห้อง แต่จากที่เห็นมันเป็นสัญลักษณ์ติดหน้าห้องแทน ส่วนกุญแจก็มีตัวห้อยบอกว่าของห้องไหน

เท่าที่เห็นตอนนี้มีดอกไม้ ส่วนอีกอันคือปีก(สึบาสะ)แทนชื่อพระเอก
กำลังสงสัยอยู่ว่าบัตรนร.เป็นของพระเอกจริงมั้ย แต่เท่าที่ดูตำแหน่งไฝก็ที่เดียวกัน ถ้าจะคนละคนก็คงมีแค่แฝดที่เหมือนกันเด๊ะๆเท่านั้น
เว้นแต่จะเล่นเรื่องมีอีกบุคลิกล่ะนะถึงจะพอได้

ซกมกขนาดนี้มันต้องอยู่กันแบบไม่มองหน้ากันนานขนาดไหนเนี่ย
คนเขียนงวดนี้ชอบเล่นมุมกล้องบิดๆนะ โดยเฉพาะตอนแยกห้องนี้จงใจแน่ๆ ไหนจะบางฉากที่ยืนออกันเหมือนถ่ายรูป (ใครถ่าย/ตายไปแล้ว?)
https://imgur.com/bmToZhQ

จะว่าไปในมือถือของตัวละครมันมีพาสเวิร์ดล็อกไว้นี่ ไม่แน่ว่าในตอนต่อ ๆ ไปตัวละครอาจจะหาทางปลดล็อกมือถือได้ แล้วข้อมูลในมือถือก็จะเป็นลูกระเบิดอีกลูกหนึ่งก็ได้...

เออว่ะ จากตำแหน่งที่นั่งแล้วมันดูเหมือน 1 vs 6 เลย
6คนนั่งชิดเรียงในฝั่งเดียวกัน มีแค่คนเดียวที่นั่งอยู่อีกฟาก มาทรงนี้อาจจะมีตำแหน่งไพร่ต่ำสุดในครอบครัวก็ได้ ไม่ก็ตรงกันข้ามเป็นตำแหน่งสูงสุดของบ้านแทน หรือบางทีอาจจะเป็นเย่อหยิ่งที่ไม่สนใจจะนั่งใกล้ชิดคนอื่นเฉยๆ

>>720 ตำแหน่งอาจแค่พึ่งเคลียโต๊ะได้ส่วนเดี่ยวก็ได้นะ ไม่ก็แค่คนเขียนอยากโชว์รวมหมู่

>>721 ถึงจะไม่ชัด แต่ที่นั่งมันดูเรียงแบบนั้นตั้งแต่กลับบ้านมาแล้วว่ะ ถ้าตั้งใจรวมหมู่จริงๆคนเขียนก็ละเอียดใช้ได้เลย

บ้านอิจิโนเสะ 2

สึบาสะแม่งชิซึกะ 2.0 นี่หว่า... ตอนนี้ยังไม่มีอะไรมากนอกจากปูเนื้อเรื่องส่วนของสึบาสะคนเดียว อันนี้ชัดแล้วว่าเดินเรื่องช้ากว่าไอ้ปี้

>>723 เอาไอ้ปี้ไปให้คนในบ้านนี้เดี๋ยวเน้!! แต่ลงนิตยสารหลักแบบนี้คงไม่ดาวน์มากไปกว่านี้แล้วมั้ง ไหนๆก็ความจำเสื่อมแล้ว ขอตอนต่อๆไปเอาคืนแบบไม่มีอะไรให้เสียเลยได้ไหม

กำลังคิดว่าสึบาสะนี่จะเป็นบาปอะไร ดูจากที่ระบายบนกำแพงแล้วน่าจะโทสะ? ถ้าใช่นี่แม่งน็อตหลุดเมื่อไหร่คือหลอนแน่

>>723 เอาน่า ปี้มันวางแพลนจบเร็วอยู่แล้ว ส่วนอันนี้ลงจัมป์หลักยังไงก็ต้องต้องยาว10+เล่มอยู่นะ แถมมีกัน6คนด้วย
สึบาสะนี้ก็ตามโพยโดนแกล้ง

กูว่ามันต้องมีซัมติงมากกว่าโดนแกล้งอะ แบบสึบาสะอาจจะมีเรื่องกับที่บ้านอีกต่อ เกิดเป็นปัญหาเพิ่ม เผลอๆทะเลาะกับน้องตัวเอง

นี่คิด lust จะไปลงที่ กลุ่มผู้ใหญ่มีชู้ นอกใจอะไรมั้ยวะ

บาปแรกเหี้ยมดี 555

สรุปว่าบาปของสึบาสะคือโทสะจริงๆแล้วสินะ เพราะถ้าจำไม่ผิดการล้างแค้นก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของบาปโทสะเหมือนกัน

จากตอนแรกคิดว่าพระเอกเป็นเด็กโดนbully>เดาง่ายไป น่าจะเป็นหัวโจกbullyมากกว่า>มาตอนสองอ้าวเป็นคนโดนซะงั้น>มาตอนนี้กลับไปคิดว่าพระเอกเป็นหัวโจกอีกละ(จากที่เห็นความทรงจำพระเอก?ช่องนึง ที่นาคาจิมะร้องไห้และยังไม่ได้เจาะหู)
โดนคนเขียนโยนไปโยนมา กูว่าแม่งต้องเฉลยมาเป็นอะไรที่คาดไม่ถึงแน่ๆ

>>731 กูเดาว่าตอนเด็กอาจเป็นคนแกล้งปะวะ แล้วไปๆมาๆเสือกเกมพลิกสึคาสะโดนแกล้งแทน แล้วหนนี้หลังความจำเสื่อมก็โดนพลิกอีกรอบ
แต่ดูแล้วตอนแรกก็ว่าหลังความจำเสื่อมดูเป็นด้านสว่างกันอพไรอาจดีขึ้นก็ได้แต่ถ้าโดนดันจนอารมณ์เก่าๆกลับมานี้ก็หลอนๆจะทำอะไรแย่ได้เรื่อยๆนะเนี้ย

>>732 แบบนี้ยิ่งเข้ากับโทสะใหญ่เลยแหะ เพราะการทำร้ายใครบุลลี่ใครแบบว่าไม่ชอบหน้ามัน หมั่นไส้แบบไม่มีเหตุผลนี่ก็ถือเป็นโทสะได้ เอาจริงจะเป็นอัตตาก็ได้ แต่พอมีเรื่องการล้างแค้นเอาคืนมันก็จะไปตรงกับโทสะมากกว่า

กูคิดว่าสึบาสะน่าจะเคยเป็นหัวโจกบุลลี่นาคาจิมะมาก่อน สาเหตุน่าจะมาจากเรื่องในชมรมบอล
- แฟลชแบ็คนาคาจิมะร้องไห้ใส่ชุดบอลอยู่
- ในห้องสึบาสะมีโปสเตอร์บอลถูกฉีก
- ตอนสึบาสะความจำเสื่อม นาคาจิมะบอกว่าสึบาสะยังลืมอะไรได้ง่าย ๆ เหมือนเดิม ซึ่งกูว่ามันผิดวิสัยคนโดนบูลลี่ที่มักจะจำไว้
- คนในห้องบอกหลัง ๆ มานี้นาคาจิมะทำตัวอวดเบ่งไปหน่อย แสดงว่าก่อนหน้านี้ไม่ได้เป็นแบบนี้
- ตอนท้ายที่นาคาจิมะกลายเป็นคนถูกบุลลี่ นาคาจิมะน่าจะโดนคนในชมรมบุลลี่ด้วย แต่สึคาสะโดนแค่นาคาจิมะคนเดียว

>>734 แต่มันก็มีแฟลชแบ็คสึบาสะโดนแกล้งด้วยเหมือนกันนะตอน2

กูเดาว่า
- ตอนเด็ก ๆ ทั้งสึบาสะกับนาคาจิมะโดนแกล้ง แล้วมาเป็นเพื่อนกัน
- พอทั้งสองโตขึ้น เข้าโรงเรียนเดียวกัน สึบาสะได้เพื่อนใหม่ แล้วปล่อยให้นาคาจิมะเป็นหมาหัวเน่า
- นาคาจิมะเลยแค้น ดันตัวเองให้พลัง ผลักสึบาสะลงหลุมคนโดนแกล้งแทน

แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามตอน 2-3

มีพลัง*

ถ้าให้เดาก็อาจเป็นไปได้ว่าสึบาสะกับนาคาจิมะมันโดนคนในชมรมบูลลี่ทั้งคู่ แล้วสึบาสะมันเลือกที่จะทำอะไรซักอย่างแล้วหักหลังนาคาจิมะไป(อาจจะเป็นการขายเพื่อนเพื่อให้ตัวเองรอด) จากนั้นสึบาสะเลยออกจากชมรมแล้วทิ้งความฝันไป ต่อมานาคาจิมะที่แค้นสึบาสะก็เลยเอาคืนอย่างเจ็บแสบ อย่างที่เราเห็นๆกัน

สึบาสะตอนใสๆนี้ก็เหมือนตอนความจำเสื่อมดีนะ เอาจริงกูชอบที่คนเขียนดึงกลับมาเร็วแทนที่จะถีบจนลงเหวไปกว่านี้ ให้ตัวตนความจำเสื่อมเป็นด้านสว่างให้สมเป็นจัมป์สายหลักเถอะ
ว่าแต่นาคาจิมานี้โดนเพื่อนทิ้งหนนี้มึงก็แกล้งเพื่อนกลับแรงไปนะ

>>739 ดูจาก flashback น่าจะเพราะหลังสึบาสะออก นาคาจิมะมันโดนรุ่นพี่ในชมรมบุลลี่ด้วยละมั้ง บวกกับตอนที่ไปชวนแล้วโดนหักหน้าด้วย ก็คงรู้สึกเหมือนโดนหักหลังจนกลายเป็นความแค้นจริงๆนั่นล่ะ

แต่ปมน่าสนแฮะ สึบาสะมันต้องไปเจอปัญหากับคนในครอบครัวอะไรมาแน่ๆถึงเปลี่ยนจากเด็กสดใสเแป็นคนไม่สนโลกสนห่านเหวอะไรแล้วทำร้ายน้ำใจเพื่อนขนาดนั้น เผลอๆคำว่าตายที่เขียนในห้องนั่นก็ไม่ใช่เพราะนาคาจิมะหรอก เขียนเพราะคนในครอบครัวนะแหละ

เดาว่าหลังสึบาสะแก้ปมตัวเองได้คงเริ่มไปแก้ปมให้คนอื่นแล้วละนะ ไปๆมาอาจแก้ปัญหาเล่มละปมก็ได้ ถ้าเป็นแบบนี้น่าจะซัก 7 เล่มจบให้สมกับ 7 บาปได้เลยมั้งนั่น

>>740 นั่นแหละ สึบาสะคือปกติมาก จนคิดว่าครอบครัวต้องเหี้ยขนาดไหนถึงกลายเป็นแบบนั้นได้ กลับไปดูตอน1นี่คือสึบาสะเกลียดทุกคนในครอบครัว แล้วทุกคนในครอบครัวดูเหมือนจะสงสารสึบาสะแปลกๆหลังจากเข้าไปเห็นห้องตัวเองแล้ว

>>740 7 เล่มสำหรับจัมป์หลักกูว่ามันน้อยไปหน่อยนะถึงหลังๆมันไม่ยืดเรื่องแล้วก็เหอะ คิดว่าน่าจะอยู่ราวๆ10-20เล่มมากกว่ามั่ง
แล้วช่วงย้อนอดีตมันมีตัดกลับมาปัจจุบันที่โดนแกล้งเพราะงั้นกูคิดว่าช่วงนั้นน่าจะไม่โดนนะ น่าจะแค่เล่นกากวิ่งตามหลังชาวบ้านแต่พยายามจนเล่นดีวิ่งนำชาวบ้านเฉยๆมั่ง
ว่าแต่ปมที่พลิกนี้กูจะรอดูว่าคนเขียนจะเล่มปมใครทำให้สึบาสะมันพลิกขนาดนั้น อาจไม่พ่อก็แม่นอกใจปะวะ

>>741 เออวะ ตอนแรกคนกล้าถามห้องมีแค่สึบาสะด้วยแล้วดันเลี่ยงตอบแบบใจดียัดอาหารให้แบบรนแปลกๆ

ปูบทมาแบบนี้ชักเขวแล้วแหะว่าจะเป็นโทสะรึริษยา ถ้าเรื่องเป็นได้ขนาดนี้อาจมีแนวหักไปเป็นบาปริษยาก็ได้ ประมาณมีปัญหาอะไรกันในครอบครัว แล้วอาจไปอิจฉาเพื่อนที่ไปได้ดีกว่าในสายตามันเลยเป็นเรื่อง

>>744 กูว่าน่าจะลงโทสะมากกว่า ในห้องดูไม่ได้โยงไปที่ริษยาด้วย

>>741 >>743 กูว่ามันให้ฟีล Awkward มากกว่า แบบพอเห็นห้องแล้วก็มารับรู้ว่าเมื่อก่อนตัวเองแม่งเหี้ยไม่ก็เจออะไรเหี้ยๆหนักแล้วมันก็อึดอัดใจไม่กล้าจะเปิดอกคุยเรื่องนี้กับเพื่อนร่วมโรงพยาบาล เลยพยายามบอกปัดไม่ให้ต้องคุยกัน ต้นตอนสองพวกคนบ้านนี้ก็รีบเผ่นไปทำธุระปะปังของตัวเองแต่เช้าเหมือนไม่อยากเจอหน้ากัน (จริงๆตัวละครมันเครียดกันนะ แต่กูแอบขำอะ นี่อาจจะเป็นฟีลแก๊กซีเรียสที่บาคุมังเคยพูดถึงก็ได้)

กูอยากรู้แฮะว่ากระแสเรื่องนี้ที่ญี่ปุ่นมันเป็นยังไง ทาโกปี้มันลงจัมพ์พลัสเลยไล่ดูคอมเมนต์ได้+ชื่อทาโกปี้มันเด่นพอจะใช้เซิร์จได้ (ถึงจริงๆกูจะอ่านญี่ปุ่นไม่ออกจนต้องใช้deeplแปลก็เถอะ) แต่พอมันลงจัมพ์แล้วก็ไม่แน่ใจว่ากระแสมันเป็นยังไง

ส่วนตัวกูว่าเรื่องมันน่าติดตามน้อยกว่าทาโกปี้นะ อาจจะเพราะพอไม่มีตัวเอกแบบทาโกปี้ที่เป้าหมายชัดเจนว่ากูจะแจกความแห้ปปรี่นะปี้ เรื่องมันเลยดูไม่มีจุดมุ่งหมายเท่าไหร่ หรือไม่ก็เพราะนี่ยังเป็นแค่จุดเริ่มต้น สเกลเรื่องมันใหญ่กว่าทาโกปี้มาก ตอนนี้ยังแค่เน้นเรื่องราวของสึบาสะคนเดียวซึ่งเป็นการเตรียมปูเรื่องไปสู่ปมปัญหาที่ใหญ่กว่า อะไรๆเลยไม่ได้พีคไปตลอดเมื่อเทียบกับไอ้ปี้ที่เดินเรื่องฉับๆ

เฮ้ย จบ Heartwarming!

บทดูพูดยากว่ามันเรียบง่ายหรือซับซ้อน แต่มันเอโม่ยจังเว้ย

>>747 หนนี้มันไม่มีตัวรีเซตแบบทาโกปี้ด้วยแหละ มันเลยจะชิบหายไปสุดไม่ได้เท่าอย่างน้อยก็ในตอนแรกแหละ แต่แบบนี้กูชอบนะ

ก็นะ ลงเล่มหลักแบบนั้น จะให้ระยำชิบหายวายป่วงไปเรื่อยๆแบบปี๊ก็คงไม่ได้ละนะ

แต่โคตรฮาตอนเอาเศษอาหารไล่สาดคนทั้งห้อง กับนากาจิมะที่กำลังจะขอบคุณแล้วโดนสาดเข้าเต็มหน้า แล้วโดนคนถ่ายคลิปไปฟ้องอาจารย์จนต้องไปเขียนหนังสือขอโทษกับนากาจิมะที่ออกตัวรับผิดด้วย แล้วเขียนไปแซะกันไปเลยแฮะ

เอาเป็นว่าปมเรื่องเพื่อนก็เคลียร์แล้วตอนหน้าคงเริ่มปมคนอื่นในครอบครัวบ้างล่ะ

ยังดีนะไม่ใช่ขยะ ไม่งั้นอ่านแล้วจะอ้วกแทน
https://imgur.com/SYyOhjQ

>>750 เศษอาหารมันก็ขยะเปียกนั่นแหละ (นั่งลงทาโกปี้ ไม่ใช่มึง) เผลอ ๆ จะชวนอ้วกกว่าขยะแห้งเหม็น ๆ ด้วยซ้ำนะ 5555

>>751 ขยะแห้งในห้องเรียนก็น่าจะแค่พวกกระดาษขี้ยางลบฝุ่นไรพวกนี้ปะ กูว่าดูดีกว่าขยะอาหารเยอะเลย 55555

มึงลองจินตนาการดูนะ ไอ้ที่สึบาสะสาดใส่เพื่อนและยูกิคือเศษอาหารที่นักเรียนม.ต้นร่วมหลายสิบชีวิตกินเหลือทิ้งไว้

เอ้า จะอ้วกได้ (กูขอโทษ 55555)

อาหารเหลือแม่งน่าอ้วกกว่าเศษขยะในห้องเรียนอีกมึ๊ง

เหมือนโดนอาหารจากถังข้าวหมูใส่

อย่าบอกนะว่าคุณน้องเป็นราคะนะ

ข้างในห้องคุณน้องจะมีอะไรบ้างเลยวะเนี่ย

หมั่นไส้ครูประจำชั้นจังโง้ย ดูไม่ใช่ครูไม่ดีนะ แต่ซื่อตาใสจนไม่เห็นอย่างอื่นในห้องเลย

ทำไมดูพยายาม present ว่าตัวเองบ้างทนจังเลยหว่า ทั้งแก้ว workaholic ทักขึ้นมาคนแรกว่าความจำเสื่อมแบบนี้ที่ทำงานไม่ว่าเหรอ ไหนจะทักว่าห้องตัวเองเป็นห้องกึ่งๆทำงานอีก ตอนโดนทักว่างานยุ่งแต่ก็มีเวลามาฝึกทำอาหารก็เหงื่อตก สรุปทำงานจริงหรือแอ๊บหว่า แต่ดูทรงแลเวคนทำอาหารบ้านนี้น่าจะเป็นปู่รึเปล่านะ หั่นผักสวยกว่าย่าอีก

รู้สึกแปลก ๆ กับตอนล่าสุดนี้แฮะ คือก็เก็ตแหละว่ามันคงดาร์คแบบเดียวกันไม่ได้ตลอด แต่มันขายขำแล้วก็ชวนอึดอัดแปลก ๆ แต่ก็ไม่ได้ดูดราม่ายังไงก็ไม่รู้

ถ้าจะให้เดาก็คือ ชิโอริตอนก่อนเสียความทรงจำจะเป็นลูกค้าประจำของอีตาเซลส์แมนนี่ แล้วชิโอริหลังความทรงจำก็พยายามสืบจากเซลส์แมนมั้ง

ต่อจากโทสะก็ราคะรึเปล่านะแบบนี้

>>760 กูว่ามันอยู่ช่วงขายขำก่อนไปดราม่านะ ว่าแต่ห้องน้องสาวนี้ผิดคาดนิดหน่อยอีแบบนี้คือเด็กแบบเด็กเล็กไม่รู้จักโตรึเปล่า

ขุดๆๆๆ

อันดับตอน 1 ที่ 7 นี่ไม่รู้จะท้ายตารางมั้ย น่าเป็นห่วง ตัวพ่อแม่งมาทรงคุยดีจนคงไม่เฉลยทีหลังนะไม่ใช่พ่อแท้ๆ

>>764 อันดับดีกว่า bc อีกนะ คงอยู่ยาวได้แหละ เอาจริงน้องเห็นพี่โดนแกล้งก็ทักบ้างสิ

สรุปเรื่องนี้มันจะทำเป็น 7 บาป 7 ภาคสินะ

รหัสน้อง 7777 ไม่ใช่ว่านหัสพี่ก็ 6666 นะ

บรรยากาศของเรื่องราว Wholesome ขึ้นเรื่อย ๆ เลย เห็นทิศทางล่ะว่าถึงจะเจออะไรให้ร้องเชี่ยแค่ไหน สึบาสะก็จะร่วมมือกับคนในครอบครัวเพื่อคลายปมที่เกิดขึ้นได้ ตอนไหนยังไงก็อีกเรื่อง บรรยากาศชวนหนักอึ้งในตอนแรกแผ่วปลายลงเรื่อยๆเลย หรือมันแค่ปูเรื่องไปสู่ความฉิบหายก็ไม่รู้นะ555

เข้าใจว่าพอลงจัมพ์แล้วก็ไปสุดทางแบบทาโกปี้ไม่ได้ทั้งในแง่ความดาร์คและในแง่การเดินเรื่องที่มีช่องให้ตีความเยอะ+หักมุมไม่หยุด แต่ก็เสียดายสไตล์ของทาโกปี้หน่อยๆแฮะ

พอลง shonen jump น้องสาวเลยรอดเสียตัวสินะ

ไม่งั้นจริงๆคงไม่รอดไปล่ะไปเที่ยวกันหลายรอบแล้ว

>>769 ถ้าได้เสียกันซาลารี่มังคนนั้นนี้เข้าคุกเลยนะมึง 55555
>>768 นอกจากลงจัมป์แล้วมันไม่มีตัวย้อนเวลาแบบทาโกปี้ด้วยแหละ เละแล้วเละเลยหนักมือไปมันจะหาทางจบไม่ได้เอา

>>769 คิดเหมือนกัน ลองไปเที่ยวกันหลายรอบงี้ ถ้าเข้าโรงแรมแล้วก็ไม่แปลกด้วยซ้ำ แต่เอาน่ะ ดากมากก็ไม่ได้แปลว่าจะดี ให้เป็นแนวอบอุ่นหัวใจสู้กับอดีตเหี้ยๆก็ไม่แย่หรอก แค่บางทีรู้สึกจืดๆหน่อยน่ะ
>>770 กูเสียดายตรงการเล่าเรื่องที่พลอตทวิสต์มันไม่ชวนตกใจเท่าทาโกปี้มากกว่า จนถึงตอนนี้เนื้อเรื่องมันเดาไม่ยากเท่าไหร่

กูขำรีแอ็คชั่นเซลส์แมนนะ พี่แกอาจจะไม่รู้จริงๆว่าชิโอริเป็นผู้เยาว์ ไอที่บอกว่าจะแค่พาไปกินข้าวนี่ให้ฟีลตอแหลจัดๆอะ555

แต่ไอที่บอกว่าแค่จะพาไปกินข้าว*

>>771 คิดสภาพว่าเสี่ยงเกือบพรากผู้เยาว์(แล้วโดนคุก)สิมึงมันก็ต้องลนแบบนี้แหละ 555555
อรื่องนี้มันกะยาวกว่าทาโกปี้แหละ จะเล่นสุดจัดแบบทาโกปี้ก็ไม่ได้

>>773 แค่คบกันแนวๆนี้ก็เฉียดจะคุกไปครึ่งตัวแล้วล่ะ 555555555555
นั่นน่ะสิ มันเดินเรื่องแนวเดียวกับทาโกปี้แค่ตอนแรก ๆ ที่ตลกแฮปปี้แบบครอบครัวรักกันอยู่ดี ๆ ก็ฟาดด้วยห้องสุดหลอนกับข้อเท็จจริงที่ว่าชีวิตในโรงเรียนของสึบาสะมันโคตรอนาถ แต่หลังจากจบช่วงแรก เหมือนจะดำเนินเรื่องช้าลง

คงเพราะสเกลมันใหญ่ เลยรีบไม่ได้ ปูเรื่องสมาชิกครอบครัวแต่ละคนไปก่อน แล้วค่อยมาเฉลยเรื่องราวของครอบครัวทั้งหมดในทีหลัง

อย่างตอนนี้ปมสึบาสะก็ยังไม่เคลียร์เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ถึงได้พลิกไปแตกหักกับยูกิ แค่พักเบรคไปหาสมาชิกคนอื่นในครอบครัวเฉยๆ

สึบาสะ - โทสะ
ชิโอริ - ราคะ(รึเปล่านะ? เกือบมีเรื่องเยผู้ ในห้องมีตุ๊กตากระต่ายเต็มพรืด แล้วกระต่ายเป็นสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับราคะด้วย)

ที่เหลือใครจะเป็นบาปอะไรบ้างนะ

>>775 กับนาคาจิมะเฉลยแล้วนิ เหลือแต่ต้นปมเกี่ยวกับครอบครัวยังไม่เฉลย จริงๆตอนนี้ก็มีย้อนความกล้องแตกด้วยนะ

>>777 ส่วนที่มีเรื่องกันอะใช่ แต่เรื่องที่มาที่ไปที่ทำให้เป็นแบบนั้นยังไม่เฉลย เหตุผลก็คงหนีไม่พ้นมีเรื่องกับครอบครัวแหละ ก็รอดูว่าเป็นไงมาไง

>>778 ตอนนั้นก็เหมือนพูดอยู่เรื่องครอบครัว ปมครอบครัวกูว่าเก็บไว้เล่นยาวๆเปิดห้องทีละคน+ทิ้งปมทีละนิด

>>776 กูเคยเดาว่าปู่เป็นเกียจคร้าน ท่าทางปู่ตอนแนะนำตัวเหมือนไม่อยากพูดมากเท่าไหร่ ปู่อาจจะได้ความทรงจำไวกว่าเพื่อนแต่ไม่อยากพูดอะไรให้คนรู้

กูเห็นว่าบาปนี้มันหมายถึงการที่ไม่ทำสิ่งดีๆด้วยเช่นกัน อาจจะตีความเป็น ที่จริงปู่รู้เห็นเรื่องฟัคอัพแทบทุกอย่าง แต่ไม่ทำอะไรไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม แล้วพอความทรงจำเสื่อมยกบ้าน ก็อยากจะรีสตาร์ทใหม่โดยเลี่ยงไม่พูดถึงอดีตที่ฟัคอัพอะไรงี้

>>780 เกียจคร้านกูว่าอาจลงที่พ่อกับแม่คนทำงานมากกว่า แนวเหมือออกไปทำงานแต่ไม่มีงานทำ

เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

บ้านอิจิโนเสะตอนล่าสุดพลิกทุกกระดานที่กูเคยบ่น ๆ ไปหมดเกลี้ยงเลย นี่แหละงานของอ.ไทซัน5 แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

>>782 แม่งปูคนพี่กับคนน้องมาเพื่อพลิกตอนคนพ่อเลยสัส เออดีๆ

เข้ามาเพื่อตะโกนไอ้เหี้ยยยยยย ล้มกระดานกันแบบกูไม่คิดเลยจะมีรูททะลุแหกโค้งแบบนี้ 5555

el psy congroo ไหมล่ะ ปี้~~~

ไม่ใช่ว่าครอบครัวนี้เป็นคนไม่รู้จักกันหมดเลยนะ แต่เดี๋ยวนะถ้าพ่อเปลี่ยนแล้วรูปถ่ายห้องสึบาสะจะเป็นไงวะ

เห้..ไรวะเนี่ย!!! สมองประมวลผลไม่ทันล่ะ หลังจากนี้เรื่องนี้แม่งจะหักมุมไปทางไหนได้อีกวะ ณ จุดนี้ถ้าใส่ไอ้หมึกปี้ก็ไม่แปลกใจล่ะ

มาคิดแล้วห้องน้องเต็มไปด้วยกระต่าย ต้องพี่เต็มไปด้วยอักษรตาย คือมันมีหลายลูปหลายรอบแล้วปะวะ สึบาสะโดนแกล้งทีก็เขียนตายที ส่วนน้องก็ได้กระต่ายมาสักตอนจนเต็มห้องงี้

ตุ๊กตากระต่ายห้องชิโอริ = จำนวน Loop

https://imgur.com/vn1aUYf

ตอนแรกนึกว่าไอ้ความจำเสื่อมทั้งบ้านเป็นแค่พล็อตบังคับ ตอนนี้ดูแล้วคงมีเบื้องลึกเบื้องหลังชัวร์ๆ

มาถึงตอนนี้ชักมีความคิดแล้วว่าทั้งหมดเป็นแค่โลกในหัวของคนๆเดียว แต่คนๆเดียวที่ว่าดันมีหลายบุคลิก ดังนั้นเลยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน พอความจำเสื่อมทีเลยเป็นกันหมด คนในโลกนอกจากครอบครัวเลยมีบทบาทเป็นไปตามที่ในใจคิดและคาดหวัง
-โดนรุมแกล้งทั้งรร.แต่อ.ไม่จัดการ พอพ่นความในใจก็จบแบบง่ายๆ
-มีเสี่ยเลี้ยงเจอกันทุกวัน จะเลิกก็จบแบบง่ายๆ
ทุกอย่างได้ข้อสรุปอย่างง่ายดายเพราะไม่หวังขุดคุ้ยมากกว่านั้น เลือกที่จะเมินมันแล้วไสไปใต้พรม

บุคลิกหลักคือคนที่7ที่ไม่อยู่ในบ้านเพราะออกไปโลกจริงข้างนอกไม่ก็ตายไปแล้ว คนในบ้านที่เสียบุคลิกหลักไปเลยจำเป็นต้องคืนความจำทั้งหมด เพื่อให้สภาพในบ้าน(จิตใจ)สมดุล ไม่งั้นภาระจะไปตกที่บุคลิกเดียวที่นึกความจริงออก ทางเลือกเลยแบ่งเป็นเจ็บปวดด้วยกันอย่างเท่าเทียม หรือไม่ก็วางภาระลงกันทุกคน
หรือบางทีคนที่นึกความจริงออกอาจต้องกลายเป็นบุคลิกหลักคนต่อไป พ่อต้องรีเซ็ตใหม่เพราะถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปตัวเองคงหนีไม่พ้น หรือ ในฐานะที่เป็นพ่อ เป็นคนนำบ้าน เลยไม่อยากให้อยู่ในรูทที่คนในบ้านจะทรมานจนตายไปทีละคน

ถ้ามันวนแก้กันแบบนี้เรื่อยๆสมองแม่งจะเป็นอะไรมั้ย ดูแล้วไม่น่าเป็นผลดีกับสมองแม่งเลย

>>790 แบบที่มึฃว่ากูว่ามันก็ดูมีความเป็นไปได้อยู่ แต่กูว่าตัวเรื่องมันจะดูซับซ้อนไปแบบสึบาสะกับชิโอริก็มีบุคลลิคนิสัยก่อนความจำเสื่อมหลุดมา หรือช่วงการนึกเรื่องในอดีตออกพักๆ ถ้าคิดว่าทั้งหมดเป็นแค่บุคลิคมันก็ดูมีรายละเอียดซับซ้อนเกินไป แต่คนเขียนอาจเล่นก็ได้
แต่ไงๆมันก็ต้องมีเบื้องหลังแน่ๆละ ไม่งั้นขับรถตกเขาความจำเสื่อมหลายรอบงี้ตำรวจน่าจะมาแล้ว ถ้าเป็นคนจริงแสดงว่าต้องมีองค์กรไรคุมอยู่

>>790 พลอตนี่นึกถึงหนังเรื่อง identity อยู่นะ
ที่แม่งเป็นกลุ่มคนมาเจอกันในโมเตลแล้วติดพายุ จากนั้นก็มีการฆาตกรรม
พอครึ่งเรื่องเฉลยว่าเกิดขึ้นในหัวฆาตกรโรคจิตหลายบุคลิก
เรียกว่าใครรอดก็จะกลายเป็นบุคลิกเดียวที่เหลืออยู่

>>787 คิดเหมือนกัน ถ้าปรากฏว่าหนึ่งในบ้านนี้เจอชาวดาวแฮปปี้ที่ไม่ใช่ทาโกปี้นะมึง

ไอ้เหี้ยทาโกะปี้ กูรู้นะว่าเป็นมึง โผล่หัวออกมาดิวะไอ้สัส

ตอนล่าสุดนี่ คุณพ่อคนละคนหรือว่าคนเดิมแต่หล่อเท่ขึ้นวะ แยกไม่ออก

>>796 คนละคนเลยมึง ตาเปลี่ยนผมเปลี่ยนขนาดนี้แล้ว

จะจบยังไงหว่า หรือต้องยอมรับเเละเข้าใจทุกตัวตน

>>798 มันก็ยังไม่ชัดว่าเป็นหลายบุคลิคนะ ต้องรอตอนหน้าต่อว่าเป็นไง บ้านรกเหมือนเดิมมั้ย รูปสึบาสะเปลี่ยนรึเปล่า ที่รร.นากาจิมะยังแกล้งอยู่มั้ย

ชัวร์อย่างนึงคือป๊าแกพาไปที่เดิมกะในข่าวตอนแรกเลย

เดาทิศทางของเรื่องก่อนตอนใหม่มา

กูว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นลูปคล้าย ๆ ทาโกปี้ แบบบ้านอิจิโนเสะหรือแค่สึบาสะคนเดียวอาจจะได้รับภารกิจเหี้ยไรสักอย่างให้ต้องค้นหาข้อเท็จจริงอะไรบางอย่างเพื่อก้าวข้ามปัญหาสักอย่างและป้องกันความชิบหายบางอย่างที่จะเกิดขึ้นในอนาคตที่ถัดไปอีกจากตอนรถชน (อะไรบางอย่างเยอะจังวะ ไม่ชัวร์สักอย่าง5555) การเอารถแหกโค้งเป็นแค่กระบวนการทำให้เกิดลูปเท่านั้น

ที่กูคิดแบบนี้ก็เพราะพ่อติงสึบาสะว่าไม่ยอมไถ่ถามเรื่องตัวเองจากนากาจิมะหรือเช็คมือถือน้องเลย แล้วก็เอารถแหกโค้งเฉย คือถ้าจะแค่ชี้เรื่องที่ตกหล่นก็ไม่เห็นจะต้องเอารถแหกโค้งเลยก็ได้ปะ กูเลยคิดว่าการค้นหาเรื่องราวอาจจะเป็นภารกิจจำกัดเวลาเชี่ยไรสักอย่าง ถ้าทำไม่ทันป็จะต้องโดนลูป

>>801 พูดถึงนาคาจิมะ รอบก่อนโดนทั้งห้องบุลลี่คืน รอบนี้โดนเรียกเข้าห้องปกครองเลยแฮะ ชีวิตระทมแท้

จารก็ไม่เฉลยแฮะว่าสรุปลูปหรือไปต่อจากไทม์ไลน์เดิมแต่นาคาจิมะซวยสัส ว่าแต่ไอ้พ่อใหม่นี้แม่งรู้สูตรทางแก้หมดแฮะ ว่าไงวะเหมือนกัมาไม่ให้รู้เรื่องอดีต

กับนาคาจิมะนี่ออกแนวกรรมตามสนองด้วย แต่เพื่อนร่วมชั้นคนอื่นลอยตัวเลยนะ

นาคาจิมะดูหน้าอึ้งๆแล้วก็ท่าทางเหมือนโดนตัดออกจากระบบ แสดงว่าน่าจะต่อจากเดิมเลยปะ

พ้อยท์มันอยู่ที่พล็อตจะอธิบายการลูปด้วยวิธีอะไร
เรื่องนี้ไม่มีมนุษย์ต่างดาว ไม่มีสิ่งที่สื่อถึงพลังพิเศษหรือเวทย์มนต์เพราะฉะนั้นมันต้องอธิบายว่าเป็นบุคลิคในหัวคนๆนึงแน่นอน
ซึ่งดูจากที่บ้านมันมีห้องแยกกันแบบนั้นยังไงก็เป็นเรื่องในจิตใต้สำนึกมากกว่าชีวิตจริง จุดนี้ไม่น่าผลิกแล้ว

เหลือแต่รายละเอียดว่าคืออะไรยังไง คนเขียนก็พยายามใบ้เยอะอยู่นะ อย่างพวกรายละเอียดในห้อง
หรืออย่างฉากทำอาหารกินมันก็แปลกๆวัสดุที่พร้อมทำ ทำไมย่าต้องทำหน้าตกใจ พ่อกินเผ็ดไม่ได้ ปู่ที่หั่นอาหารเก่งต่างจากคนอื่น
ตอนจบลูปที่จะไปเที่ยวกันพ่อก็ใส่ยานอนหลับในน้ำกับที่คุยกับพระเอก แสดงว่าตอนนั้นคนพ่อรู้อะไรบางอย่างแล้ว
พอลูปใหม่คนพ่อเปลี่ยนคนหายไปเลย ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับที่คนพ่อรู้อะไรบางอย่างแล้วจึงได้ออกลูปหรือเปล่า

ถ้าเดาพล็อตแบบชัตเตอร์ไอร์แลนด์ก็คือมีกระบวนการบางอย่างที่จงใจสร้างลูปให้พระเอกนึกถึงเรื่องอะไรบางอย่างได้
อาจจะเพื่อบำบัด ก้าวข้ามความเจ็บปวด จากสิ่งที่พระเอกเคยทำ

กูเดาว่าพระเอกอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ครอบครัวเดือดร้อนอะไรสักอย่าง
แล้วพยายามหาทางออกจากความรู้สึกผิดนั้น

กูว่าคนเขียนเรื่องนี้เก่งกว่าคนแต่งเรื่องบาคุมังที่เหมือนจะพยายามบอกว่าตัวเองเป็นแนวสายมาร
เรื่องนี้บาลานซ์ความจริงจัง มุก และความแฟนตาซีได้ดี มีความผสมของความดาร์กผ่อนคลายซึ้งทริลเลอร์ไซไฟ
ส่วนแนวสายมารของคนเขียนบาคุมังมันจริงจังจนเครียดไป นึกภาพเดธโน้ตหลังๆ

>>806 มันยังไม่ฟังธงว่าลูปหรือต่อจากของเดิมเลบมึง

>>808 ถ้าไม่ลูปจะอธิบายเรื่องคนเสียความทรงจำพร้อมกันได้ไงตั้ง 2 รอบติด แฟนตาซีไม่แพ้ลูปเลย ยังไงก็ไม่ใช่เรื่องจริง

>>809 ถ้าไม่ลูปก็เป็นไปได้ว่ามีองค์กรไรเบื้องหลัง อยู่ๆมีพ่อใหม่ พ่อเดิมดันกลายเป็นพนักงานร้านเฉย อย่างนาคาจิมะเองก็ไม่ได้โฟกัสแต่จากหน้าก็อาจมองว่ากูกับมึงคืนดีกันแล้วไม่ใช่เหรอวะงี้ก็ได้
แต่คือลูปก็ได้จะตัดว่ามีแฟนตาซีทาโกปี้มาก็ได้ หรือบุคคลิแยกก็มีโอกาสสูงแต่ก็ฟันธงไรไม่ได้หรอกข้อมูลยังน้อยเกินไป คนเขียนก็เลี่ยงที่จะบอกด้วย

เรื่องนี้เอาไปทำเมะได้ เชื่อกู
แต่ถ้ามังงะจบก่อนแล้วคนรู้สปอยแม่งจะจืดนะ
ถ้าเป็นออริอนิเมะนี่คงดัง

พูดถึงอนิเมะ กูก็ยังอยากให้ทำอนิเมะทาโกปี้อยู่ดี เอาแค่สัก cour เดียวจบก็ได้

>>810 เรื่องนาคาจิมะ ถ้าย้อนไปดูตอนสอง ถึงจะเป็นช่องเล็กๆรายละเอียดน้อย แต่ก็ดูจะทำหน้าอึ้งเหมือนกันนะ

ไม่สิ ต้องบอกว่าจากท่าทางคือเหมือนกันเลย แต่แยกสีหน้าไม่ออก

ตอนที่คนพ่อขับรถแล้วบอกพระเอกว่าควรไปถามรายละเอียดเพื่อนแล้วหักรถ
ทำไมตอนนั้นมีซาวด์เอฟเฟค แชะๆ แบบชัตเตอร์กล้องวะ ตัวกล้องเกี่ยวกับฉากนี้ยังไง

>>815 กล้องเรื่องก่อนมันทำอะไรได้ละ แค่ก แค่ก

>>815 มันไม่แน่ว่าจะเป็นกล้องน่ะสิ ไอ้เอฟเฟ็ค パキッ มันขึ้นบ่อยๆตอนที่มีการนึกภาพในอดีตแบบไม่ตั้งใจ ด้วยความหมายคำมันอารมณ์แบบ เจ็บ"แปลบ" ดัง"เปรี๊ยะ" หัก"เป๊าะ" อะไรทำนองนี้ กูไม่รู้แน่เหมือนกัน
แต่ถ้าในทาโกปี้มันจะใช้ パシャ บอกเป็นเสียงชัตเตอร์กล้องตรงๆเลย

>>817 เออ มันมาตอนนึกออก อาจจะแค่เอฟเฟคแฟลชแบคเฉยๆ

เรื่องนี้มึงว่ากี่ตอนจบ ถึง 3 เล่มมั้ย

>>819 ผ่านมา1เล่มยังไม่ได้แวะไปทางแม่ ปู่กับย่าเลย กูว่ามันคงไม่เกิน20เล่มแต่จัมป์มันคงไม่ปล่อยให้ไม่เกิน10เล่มหรอก(ถ้าขายดี)

>>820 แนวนี้มันจบเมื่อจบจริงๆ คงไม่แพลนเขียนยืดหรอก จากกระแสก็น่าจะดีพอจะเขียนได้จบด้วย
กูว่าไม่เกิน 5 เล่ม ไม่ใช่เพราะตัดจบนะ แต่เนื้อเรื่องมันสมบูรณ์แล้ว

>>821 กูเข้าใจเรื่องควรจบเมื่อจบแหละ แต่แค่รู้สึกไม่เกิน5มันก็ดูน้อยไปอยู่ดีไม่งั้นควรลงมังงะพลัสแบบทาโกปี้มากกว่าลงหัวหลัก

ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่เกิดในหัวพระเอก
และตัวละครครอบครัวไม่มีอยู่จริงแต่พระเอกไปหยิบคนรู้จักในชีวิตมาเล่นเป็นตัวละครนั้น
อย่างลุงที่ร้านฟาสฟู้ดครั้งนึงก็ถูกหยิบมาเล่นบทพ่อ พ่อคนใหม่ก็คงเป็นตัวละครสักตัวที่พระเอกเห็น

พึ่งสังเกตุว่าพอมาถึงบ้านจากเดิมที่เคลียโต๊ะจนหายรกแล้วก็กลับมารกพร้อมขนมปัง น้ำเหมือนเดิมเลยแฮะ

ทาโกะปี้lcแล้วนะปี้

ช่างหัวไอ้ปี้

สรุปว่าน่าจะเป็นลูปอะไรซักอย่างจริงๆ ไม่ได้ต่อจากเดิม ส่วนพ่อกับแม่น่าจะมีปัญหาอะไรซักอย่าง อาจจะเข้าใจผิดว่านอกใจ? หรือเรื่องหย่า
ตอนแรกแอบคิดว่าจริงๆ แล้วทุกคนไม่รู้จักกันเลยรึเปล่า แต่ดูทรงแล้วน่าจะครอบครัวจริงๆ นี่แหละ ไอ้ที่อยู่กันนี่อาจจะเป็นการทดลองอะไรซักอย่าง(เดาจากที่พ่อใหม่ใส่เหมือนเสื้อกาวน์) เดาทางต่อไม่ออกเลยแฮะ

>>827 ดูทรงแล้วกูคิดว่าพ่อมันตกงาน จากเดิมที่ดูเป็นซารารี่มัง ดันกลายเป็นเด็กขายของ ทะเลาะกับแม่อาจเรื่องงานแล้วหาที่พึ่งทางใจ อาจยังไม่หย่าแต่ก็ไปคบสาวอื่นด้วย ส่วนแม่คือเครียดแล้วกินสรุปขนมปังทั้งหลายนั้นของแม่
น่าจะการทดลองไรสักอย่างจริงแต่ที่สงสัยคือลูปแรกมันก็ดูสุขสันต์ดีทำไมพ่อต้องบอกให้หาความจำ แล้วลูปใหม่พ่อใหม่เหมือนพยายามให้ทุกคนจำไม่ได้แทน

งั้นพ่อราคะ แม่ตะกละ? งี้ปะวะ

>>829 กูว่าพ่อเกียจคร้านแม่ตะกละ น้องน่าจะเอาราคะไปละ

>>828 ไอสาวอื่นในตอนล่าสุดนี่พี่น้องปะ เพราะเด็กเรียก uncle (ซึ่งจะลุงหรือน้าก็ไม่แน่ใจ)

คิดว่าผัวเมียคู่นี้คงทะเลาะกันด้วยเหตุซัมติง แล้วฝ่ายชายหลบไปหาญาติเพื่อใช้เป็นเซฟโซนมากกว่า

ไม่ดิ แค่เรียกลุงไม่ได้แปลว่าต้องเป็นญาติ รอเฉลยละกัน

แต่น่าจะแค่สนิทกันแบบไม่ถึงกับเป็นชู้อะ เพราะสาวเค้าบอกขอบคุณที่มาเยี่ยมทุกวันเลย ชู้หรือคนคบกันไม่น่าจะพูดอะไรแบบนี้ปะ

>>832 เรียกลุงกูว่าไม่ใช่ญาติ อารมณ์เพื่อนที่ทำงาน ยังไม่ข้ามเส้นเป็นชู้แต่ดูมีซัมติงอารมณ์เกือบๆจะข้ามเส้น เป็นที่พักใจใส่ใจลูกเขามากกว่าลูกเรา(เด็กถึงขั้นวาดลุงลูกแม่ติดฝาบ้าน)แต่ยังไม่ถึงขั้นชู้

น่าจะประมาณพ่อตกงานเลยนั่งว่างแถวสวนสาธารณะเลยบังเอิญไปช่วยแม่ลูกพอดี

แม่ลูกก็คงมองพ่อเป็นคนดี

ส่วนพ่อก็แอบไปดูแลเป็นครั้งคราวเพื่อหนีความจริง…..

นึกขึ้นได้ รึว่าป๊าใหม่นี่คือคนที่7วะ

>>835 นั่นสิ เห็นถือรูปครอบครัว จะตีความหรือนายเป็นคนถ่ายรูปวะ

ว่าไปเรื่องมันเดินเร็วขึ้นเยอะ ให้คนสงสัยมากขึ้น แต่จากอันดับที่ได้ตอนนี้ไม่ลงท้ายตาราง คงเป็นสไตล์คนเขียนมากกว่าเร่งเรื่องมั้ง

>>836 สไตล์แกมางี้ตั้งแต่ทาโกปี้ละ ไม่ยืดดี อันดับก็ดูทรงๆไม่ดีเลิศขนาดเบียดเรื่องเก่าแต่ก็ไม่ได้แย่ในหมู่เรื่องใหม่น่าจะได้ไปยาว

>>827 กูเดาว่าตัวละครทุกตัวมีอยู่จริง แต่ที่เราเห็นนี่คือตัวละครในมุมมองของพระเอกหรือก็คือภาพจำของตัวละครพวกนั้นในหัวพระเอก
พระเอกอาจจะอยู่ในกระบวนการนึงที่มีคนต้องการให้พระเอกจำความทรงจำได้ อาจจะเอาไปใช้สืบคดีหรือเพื่อรักษาพระเอกทางจิตเวช
เขาเลยสร้างสภาพแวดล้อมภายในหัวพระเอกเพื่อเอื้อต่อการนึกความทรงจำให้ออก ใส่ตัวละครสถานการณ์และข้อมูลไปในหัว
ทีนี้พอพระเอกมันไม่ยอมนึกให้ออกคนทดลองมันเลยรีเซตลูปใหม่และใส่ตัวเองลงไปเล่นเป็นหนึ่งในบทในหัวพระเอกเพราะกระตุ้นบางอย่าง

>>836 เคยบอกแล้วเนื้อเรื่องแนวนี้มันยืดหรือตัดจบไม่ได้ มันต้องเขียนให้จบในแบบของมันจะสนุกที่สุด
ดังนั้นคนเขียนกับบกคงวางแผนเขียนจบที่จำนวนเล่มแน่นอนแล้ว เขียนให้ดีเป็นจุดขายแล้วไปเริ่มเขียนเรื่องใหม่แบบชื่อเสียงดีๆดีกว่า

>>839 นึกถึงสมัยไอ้บาคุมังก๊อปจัมป์ในอนาคตที่พยายามทำให้เป็นปริศนา แต่โดนตัดจบเรื่องต้องรีบๆ เฉลย55

>>840 เรื่องนั้นมันทำแบบในบาคุมังไงคือเขียนสายมารตามที่บาคุมังบอก แต่เสือกพยายามยืดเรื่อง แถมพล็อตโฮลยังเกี่ยวกับศีลธรรมอีก
สายนี้ยังไงยืดเรื่องแล้วก็ห่วยลงหมดหว่ะ

>>840 เรื่องไรวะ เนื้อเรื่องเกี่ยวกับเขียนการ์ตูนในอนาคตงี้เหรอ คงมาไวไปไวจริงกูไม่รู้ข่าวอะไรเลย 555

>>842 ชื่อเรื่อง Time Paradox Ghostwriter นะ เอาย่อๆก็เป็นเรื่องที่ตัวเอกมันเป็นนักเขียนมังงะฝีมือไม่ถึงที่พยายามขายมังงะตัวเองกับค่ายชูเอฉะอยู่ตลอดแต่ก็ไม่ผ่านซักที แล้วมาวันนึงไมโครเวฟบ้านมันโดนฟ้าผ่าแล้วมีนิตยสารโชเน็นจั้มเด้งมา แล้วมันก็ได้อ่านมังงะเรื่องนึงในนั้นซึ่งเขียนโคตรดี ตื่นมามันคิดว่าฝันเลยเอาพล็อตเรื่องที่อ่านเขียนไปโต้งๆแล้วเอาไปส่งชูเอฉะแล้วผ่าน หลังจากนั้นมันมีมังงะจากอนาคตส่งมาอีกถึงมารู้ว่าเรื่องทั้งหมดไม่ใช่ความฝัน และตัวมันโด้ผลงานคนอื่นจากในอนาคตมาเขียน สุดท้ายๆเจ้าตัวก็ยอมเขียนเรื่องนั้นต่อจนจบเพื่อเป็นการรับผิดชอบที่ตัวเองไปขโมยผลงานคนอื่นมานะ ทีเหลือไปหาอ่านเอาเอง ขี้เกียจเขียนล่ะ

>>843 ขอบคุณเพื่อนโม่ง

เท่ากับว่าตอนนี้

สึบาสะ - โทสะ
น้องสาว - ราคะ
พ่อ - เกียจคร้าน
แม่ - ตะกละ

เหลือแค่โลภะ ริษยา แล้วก็อัตตา กำลังคิดว่าพ่อใหม่นี่คืออัตตารึเปล่า เพราะแม่งดูชอบเอาตัวเองไปคิดแทนชาวบ้าน พยายามคุมทุกอย่าง อย่างตอนนี้ก็บอกจำไม่ได้จะมีความสุขมากกว่าเหมือนเอาอัตตาตัวเองไปคิดแทนคนอื่นในบ้านเลย

>>838 กูว่าไม่น่าใช้เพราะแต่ละคนก็มีฉากย้อนนึกถึงอดีตของตัวเอง ถ้ามีแค่พระเอกมันจะแปลก

>>846 หมายถึงตัวละครพวกนั้นมีอยู่จริงนะ แต่ที่เราเห็นคือพวกนั้นในความคิดมุมมองพระเอก
ที่ตัวละครนึกได้ก็เพราะเป็นข้อมูลที่พระเอกรู้จักคนๆนั้น

>>847 ไม่รู้ทำไมนึกถึงตอนนึงในวินสเปคเตอร์รึโซลเบรนไม่รู้ ที่พระเอกโดนอุปกรณ์ตัวร้ายดึงจิตไปโลกเสมือนจริงที่ตัวเองกลายเป็นคนร้ายลักพาตัวเด็ก เพื่อนๆก็เชื่อกลายเป็นศัตรู จนจับไต๋ได้ว่านี่มันโลกที่ตัวร้ายใช้อุปกรณ์สร้างขึ้นมาหลอกสมอง ไม่ใช่โลกจริง ก็แก้ไขได้ แล้วมาเฉลยทีหลังว่าคนอื่นทั้งเด็กทั้งพ่อแม่เด็กในโลกเสมือนคือไม่เกี่ยวอะไรกันเลย ตัวร้ายแค่ไปสุ่มเอาภาพเด็กกับพ่อแม่มาใช้เฉยๆ

>>848 ฟีลนั้น แต่เรื่องนี้คงทำด้วยจุดประสงค์อื่น

แต่เพื่อนพระเอกมันเหมือนจะกลัวพ่อใหม่ด้วยว่ะ น่าจะมีประเด็นอะไรอีก

กูเดาเอาว่ามันจะต้องมีภารกิจทำลูปให้ทุกคนมีความสุข ลูปที่แล้วพ่อเหมือนยังเป็นพนักงานบริษัทปะวะ แล้วน่าจะล่มที่พ่อ ลูปนี้เลยแก้เอาพ่อออกจากสาระบบไปเลย

ละคนในรรไม่งงหรอวะ พ่อเพื่อนหน้าเปลี่ยนไป แต่ก็ไม่น่าไปประชุมผปคสักครั้ง ดูจากสภาพ

ละคนในรรไม่งงหรอวะ พ่อเพื่อนหน้าเปลี่ยนไป แต่ก็ไม่น่าไปประชุมผปคสักครั้ง ดูจากสภาพ

>>852 คนเราไม่เคยเห็นหน้าพ่อเพื่อนก็น่าจะปกตินะ

ก่อนอื่นมันน่าจะแปลกใจพระเอกก่อนสิ มึงจะความจำเสื่อมอะไรบ่อยจัง

>>850 นากาจิมะมันแก้ก้มหัวงกๆให้ผู้ใหญ่ในห้องปกครองด่าเฉยๆรึเปล่า ไม่น่าเกี่ยวนะ

แค่ก้มหัวงกๆ*

ฟื้นมารอบนี้ไม่ไปเรื่องที่โรงเรียนเลย มาโฟกัสคนพ่อกับแม่อย่างเดียว

ขุดมาหน่อย เหมือนเรื่องปมบ้านแตกจะเริ่มชัดขึ้นล่ะ ตัวแม่เองก็รู้จักกับพ่อปลอมด้วย ตอนหน้าจะเป็นยังไงอีกละนั่น แต่เดาว่าเหตุผลที่พ่อจริงไปบ้านนั้นอาจเป็นเพราะติดค้างอะไรกับบ้านนั้นรึเปล่านะ ไม่แน่ตัวพ่ออาจจะรู้จักกับสามีของบ้านนั้น พอสามีบ้านนั้นตายก็มาหาบ่อยๆเหมือนเป็นการตอบแทนบุญคุณ เผลอๆสาเหตุที่ถูกไล่ออกก็เกี่ยวกับบ้านนั้นด้วยซ้ำ

ตอนล่าสุดนี้เหมือนจะขยี้อารมณ์มินาโกะเยอะเป็นพิเศษแฮะ แต่อะไรยังมัว ๆ จนเดาทางไม่ถูก ได้แต่รอเฉลยท่าเดียว (ซึ่งตอนหน้าก็คงจะเฉลยไปเรื่องหนึ่งแล้วว้อยยยย ขณะที่ยังมีประเด็นเหลืออีกเป็นสิบ 555)

ประเด็นที่คิดว่าน่าสนใจในตอนล่าสุด
- สภาพสังคมที่บ้านมันเละเทะก่อนความจำเสื่อมกันจริง ๆ ด้วย
- มินาโกะรู้ตัวตนที่แท้จริงของคาเครุทิพย์ แถมขู่ว่าจะบอกสึบาสะถ้าพยายามจะขวาง แปลว่าการที่สึบาสะรู้ตัวตนของคาเครุทิพย์เป็นผลลบกับคาเครุทิพย์? คาเครุทิพย์อาจจะเป็นญาติในบ้านนี้ตั้งแต่แรกก็ได้??? สึบาสะอาจจะเหม็นหน้าตัวจริงของคาเครุทิพย์??? คาเครุทิพย์เคยก่อเรื่องใด ๆ กับสึบาสะ???
- มินาโกะ "จำได้" แล้วจำได้ที่ว่ามันเยอะแค่ไหน น่าจะไม่ได้จำได้แค่ที่โชว์แฟลชแบ็ค แต่ก็คงไม่ได้จำได้ถึงเรื่องอุบัติเหตุหรือเกิดอะไรขึ้นบ้านถึงแตก??? ไม่งั้นคงไม่ได้มาลองของที่หน้าอพาร์ทเมนต์ "ชู้" หรอก

กูสงสัยว่าเหตุผลอะไรจากลูปแรกที่ทำให้ต้องเปลี่ยนตัวพ่อ
ตอนนั้นตัวพ่อยังใส่สูทนั่งแถวสนามเด็กเล่นอยู่เลย น่าจะช่วงตกงาน
แต่ในความจำคนแม่คือตอนได้งานใหม่ที่ร้านฟาสฟู้ด

>>861 กูว่าเหมือนลูปนี้ที่ได้พ่อใหม่ ลูปที่แล้วพ่อไม่ได้ตกงานรึเปล่าวะ แล้วเจออะไรไม่รู้จนพ่อเลือกรีเซต ลูปนี้เลยกำจัดพ่อออกจากครอบครัว จากที่พ่อใหม่พยายามทำเหมือนไม่อยากให้คนจำได้จำได้แล้วจะเจ็บปวด

>>862 ซาลารี่แมนนั่งเล่นที่สนามเด็กเล่นปกติมันสื่อถึงพวกตกงานแต่ยังแต่งสูทออกจากบ้าน เพียงแต่ไม่มีบริษัทให้ไปแล้ว

>>862 ก็อาจจะแบบที่มึงบอกไว้ว่าอาจจะมีคนเลือกที่จะรีเซตตัวเองออกจากครอบครัวนี้ได้
อย่างในความทรงจำแม่ ถ้าพ่อมันมีสตอรี่แบบนั้นจริงก็ไม่แปลกที่มันจะเลือกรีเซตตัวเองออกจากครอบครัวนี้แล้วไปเริ่มใหม่
ส่วนคนในครอบครัวที่เหลือก็โดนปรับแต่งให้มีคนอื่นมาเล่นบทพ่อแทน

แม่จะพาเด็กไปถ่วงน้ำไหม

เห็นฉากสุดท้ายตอนนี้แล้วแบบ......ถ้าแม่งเฉลยว่าบางคนในบ้านเป็นวิญญาณติดที่ที่ไม่รู้ว่าตัวเองตายแล้วแบบหนังเรื่อง The Others นี่กูฮาเลยนะ

ถึงขนาดนี้แล้ว ใส่หมึกปี้มาเถอะ ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่เข้ากับโทนเรื่องหรอก เพราะดูแล้วไปกันได้แบบโคตรๆเลย

บ้านอิจิโนเสะมีเฉลยพล็อตส่วนนึงล่ะ มีโม่งเดาถูกจริงๆด้วย

>>868 พล็อตลูปมันก็แบบนี้แหละ แต่มันเฉลยเร็วกว่าที่กูคิดไว้เยอะเลย
แต่อยู่ๆห้องหายนี้ไอ้ที่โม่งเดาว่าอยู่ในจิตใจนี้มีแววใช่เพิ่มขึ้นเยอะเลย

แต่พอมันเป็นจัมป์เล่มหลักแบบนี้ กูก็แอบกังวลอยู่เรื่องนึง
นี่มึงไม่ได้กำลังจะโดนตัดจบเลยต้องเร่งเคลียร์ปมใช่ป่ะ...

>>870 อันดับดีสุดในของใหม่ที่เข้าเลยนะ ไม่น่าจะตัดจบหรอก แต่ไม่รู้ยอดขายเล่มแรกเป็นไงแฮะ

https://twitter.com/WSJ_manga/status/1634938103441035264?t=-hULqsawXG_OINVTCx57_A&s=19
https://twitter.com/WSJ_manga/status/1634067910317539331?t=EtfDfFujr82GvV0jcawrrA&s=19
กูเจอพอดี ถือว่าขายดีอยู่มั่งมีรีปริ้นแล้ว แต่ยอด20kเองแฮะแต่ก็พอๆกับอาคาเนะ

มาคิดๆดูเรื่องแนวนี้แม่งยืดยากนะ ตัดยังพอได้
ทำให้สงสัยว่าบ.ก.จัมป์มันอยากลองอะไรใหม่ๆมั่งรึเปล่า
แบบเป็นเรื่องไม่ต้องยาวมาก แต่ให้คนเขียนวาดผลงานแนวนี้ต่อไปเรื่อยๆ
เรื่องนึงไม่ต้องยาว แต่ทำเป็นซีรีส์แนวลึกลับต่อไปหลายๆเรื่องได้

>>873 กูว่าจัมป์มันเข็ดกับการพยายามยืดเรื่องยาวแล้วแหละ เท่าที่เห็นเรื่องไหนวางแผนจบเท่านี้ก็เอาเท่านี้แบบจารหนวดงี้ หรือคิเมทสึงี้ เรื่องนี้ก็รอลุ้นเฉลยปมนี้แล้วจะมีพล็อตไรต่อยอดปมอีกรึเปล่า
ว่าแต่ 一ノ瀬 นี้มันจะเล่นคำปะวะ ถ้าใช่ไอ้ที่โม่งเดาว่าเกิดขึ้นในหัวซึบาสะยิ่งใช่เลย

เดี๋ยวนี้เห็นชัดแล้วว่าตูนเก่าจบแล้วก็ยังเอามาขายได้เรื่อยๆ แทนที่จะยืดจนจบห่วยๆ ให้เขียนจบสวยๆ ไว้เป็นตำนานขายไปเรื่อยๆ คงเข้าท่ากว่า ปัญหาคือยอดขายนิตยสารจะรักษายอดไงแหละ

>>875 มันก็มีเรื่องใหม่ๆเข้ามาตกคนเรื่อยๆแหละ ไม่ต้องห่วงหรอก

กูเดาถูกส่วนหนึ่งวุ้ยว่าปู่รู้เรื่องมาตลอดแล้ว แต่รู้เรื่องคนละแบบล่ะนะ 55

พอปู่พูดถึงเรื่องฟุคุอิทีไร จะมีสึบาสะอยู่ข้างหลัฃตลอดเลยแฮะ ๆ ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกคนที่ยืนข้างปู่เป็นชิโอริ

จากลูปเป็นโคม่าเฉย

เป็นเรื่องในหัวแล้ววนลูปมาสี่ปีสินะ

เฉลยเรื่องเกิดในหัวเร็วสัส แต่ถ้าเกิดในหัวก็แปลกๆที่พ่อใหม่มันมาจากไหน แล้วหนที่1999 อะไรมันเปลี่ยน

ไม่รู้ทำไม สถานการณ์ในเรื่องนี่แอบนึกถึงโลกหลังความตายในคติของคริสต์ชอบกล สภาพพวกพระเอกที่ตื่นขึ้นมาแล้วแต่มูฟออนไม่ได้เพราะเหมือนมีเรื่องติดค้างบางอย่างไม่ให้ไปต่อได้นี่เหมือนคนติดอยู่ใน Purgatory ที่เป็นแดนสำหรับชำระล้างบาปที่ติดค้างก่อนถึงจะไปสวรรค์ต่อได้เลย แต่ในกรณีเรื่องนี้เหมือนเป็นการนึกให้ออกว่าตัวเองมีอะไรค้างคาที่ต้องนึกให้ออกก่อนถึงจะมูฟออนได้แปลกๆ ดูจากที่แม่พระเอกเหมือนจะนึกอะไรออกแล้วก็หายวับไป ประมาณว่าเหมือนพ้นจากไฟชำระในแดนชำระแล้วทำนองนั้น

4ปี 2000 ลูป
นอนยาวจนคิดฟุ้งซ่านได้ทรหดมาก

ทุกทีคนเขียนจะใบ้ ปฎิทินเดือน 5 ( ไว้ตลอด
งวดนี้แปะปีโต้งๆเลย 2019 นอนถึง 2023
แถมเล่นวันนี้ปีนี่ด้วย กะบอกเลยว่าคิดตอนจบไว้แล้วสินะ

>>883 ลูปแรกๆน่าจะไวนะ เพราะปู่มันถามเรื่องอุบัติเหตุแล้วมันเด้งกลับทันทีเลย ยังไม่รวมที่คนอื่นนึกออกแล้วพูดออกมาอีก
ตอนนี้สงสัยย่ามากกว่าพี่ชายอีก ในห้องย่ามีอะไรวะ…. แล้วในห้องพ่อจริงๆมีอะไรอยู่ที่ทำให้พ่อหลุดลูปจนสึบาสะจำได้

หลังจากแม่หายตัวแล้วกลับรู้สึกเฉย ๆ แบบต่อไม่ติดยังไงก็ไม่รู้ มันไม่ค่อยชวนให้อินตามเท่าไหร่ แต่พอมาย้อนอ่านรวดอีกทีก็รู้สึกว่า ช่วงนี้มันช่วงกลับสู่ความสงบก่อนจะพาดำดิ่งสู่ความชิบหายนี่หว่า 5555

ทาโกปี้ราคาแรงจังโว้ย สองเล่มสองร้อยหกสิบ แพงเหี้ยๆเลย

>>886 พวกมังงะอินดี้ ดีมานด์ต่ำราคาแม่งพุ่งเป็นจรวดหมดอ่ะ

>>887 หันไปมองวันช็อตฟจมตที่สุดแสนอินดี้.. มันก็ราคาปกติได้นี่หว่า กุว่าไม่ใช่ที่ดีมานต์หรอกรอบนี้ มันรู้อยู่แล้วว่าคนรอซื้อเยอะเลยกะฟันกำไรมากกว่า+คัดคนซื้อไปด้วยในตัว คนไม่รู้แนวเรื่องจะได้ไม่ดุ่มๆเดินมาซื้อไปอ่าน

>>888 คัดกรองนักอ่านด้วยทริกเกอร์วอนนิ่ง x
คัดกรองนักอ่านด้วยราคา o

ว่าแล้วว่าจุดคนอื่นระลึกความมันดูขัดๆถ้าคงคอนเซปว่าเป็นเรื่องเกิดในหัวสึบาสะ แสดงว่าไอ้พ่อปลอมน่าจะรู้ตัวแล้วหาทางแทรกมาเหรอวะ ส่วนพ่อจริงน่าจะรู้ตัวหนก่อนแล้วไหงถอนตัวออกครอบครัวไปนะ

แม่มันน่ารักจังวะ หนักแค่45โลอีกต่างหาก

น่าจะเป็นระบบป้องกันไม่ให้นึกออกของลูกชายหรืออะไรสักอย่าง

ที่จริงกำลังคิดว่าคนที่หายไปคือคนที่ฟื้นกลับไปโลกจริงเท่านั้น สังเกตจากตอนย้อนอดีตมีแค่พ่อกับแม่ แต่มันดูขัดกับเวลาที่ดำเนินเรื่องมาหลายตอน ยกเว้นว่าไอที่อ่าน ๆ มามันผ่านมานิดเดียว

>>892 4ปี2000ลูป ก็ถือว่าวัันละลูปกว่าๆหด้เลยนะมึงเวลาแปปเดียวแหละ ย้อนอดีตเหมือนมีน้องที่นึกได้แวบๆด้วยนะมึง

พล็อตแม่งฮาร์ดคอร์ดี
จากตอนนี้ชัดเจนว่า พ่อกับแม่ ฟื้นจากอุบัติเหตุก่อน เลยหลุดลูปหายไปจากโต๊ะครอบครัว?
ส่วนปู่ย่าน้องสาว ยังไม่โผล่ให้พูดถึงว่าฟื้นแล้วหรือไม่รอด

พระเอกกลายเป็นเจ้าชายนิทรานอนเป็นผัก แต่เสือกส่งกระแสจิตหรืออะไรสักอย่างเข้าทางฝันพ่อแม่ได้อยู่เป็นการบอกใบ้อ้อมๆว่า จะให้หลับไปตลอดกาล(ถอดท่อออกซิเจน)ลืมมันทุกอย่างแล้วดำเนินชีวิตในโลกแห่งความฝัน หรือหาทางดิ้นรนฟื้นขึ้นมา

เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ตอนนี้มาเรียบ ๆ นิ่ม ๆ แต่ปวดใจจัด

พ่อแม่พูดแค่ลูกชายไม่ห่วงเตี่ยกับลูกสาวเลยแฮะ........

กูเข้าใจว่าครอบครัวประสบอุบัติเหตุ แต่มีแค่สึบาสะที่โคม่า
พ่อ-แม่ รู้สึกผิดจนครอบครัวแทบจะแตกแยกแล้ว
แต่ทั้งพ่อแม่ กลับฝันว่าครอบครัวประสบอุบัติเหตุแล้วความจำเสื่อมกันหมด
ประมาณว่าโลกความฝันทุกคนฝันเชื่อมกัน แต่จริงๆมีแค่สึบาสะนอนเป็นผักในโลกความจริง
ส่วนปู่ ย่า น้องสาว โลกความจริงยังไม่รู้เป็นไง

>>897 ตาย1เป็นผัก1 จากในข่าว ปู่ที่จำได้ว่านี่คือลูป หรือคนที่ตายคือปู่วะ…

>>898 ที่ปู่นึกได้เรื่อยๆนี้กูว่าปู่ตายแหละ ไม่งั้นควรจำได้ด้วยว่าตัวเองมีนอกลูป

ถ้ามีคนตาย (ภาพข่าวมันยังไม่ชัดเป๊ะๆว่าตาย ถึงจะค่อนข้างน่าจะ)
น่าจะเป็นน้องสาวรึเปล่า เพราะถ้ายังอยู่ก็ยังไม่น่าดูแลตัวเองได้
สภาพบ้านปัจจุบันโลกความจริงนี่อยู่แบบตัวใครตัวมันมาก
แล้วถ้าลูกคนนึงเจ็บหนัก แต่ไม่สนใจไยดีลูกอีกคนก็ดูแปลกๆ
ถ้าตายไป 1 เป็นผักไปอีก 1 พ่อแม่จะสภาพแบบนั้นก็น่าจะเมคเซนส์สุดละ

ปู่ที่รู้ตัวว่าลูป น้องสาวที่โลกจริงหายไปไหน เหลือย่าที่ยังไม่มีบทไรจนตอนนี้ ย่าจะเป็นตัวแปรในแบบไหนวะเนี่ย

ย่าน่าจะตายก่อนนานแล้ว แต่ติดมาในฝันด้วยเพราะซึบาสะมันคิดถึงย่ามั้ง (ประมาณโนบิตะ)

ถามตรงๆ อีกรอบแบบนี้ก็ได้เรอะ....

กูทั้งชอบทั้งเกลียดไอ้การเดินเกมเร็วแบบนี้ดี ไม่ยืดเยื้อ แต่จะตรงเกินไปแล้วเว้ย 55555 เออ แต่มันก็ควรถามแหละ

รวมเล่มได้รีปริ้นละ แสดงว่าน่าจะขายดีกว่าที่คาดอยู่มั่ง

>>901 เป็นต้นเหตุทำให้ครอบครัวแตกไงล่ะ เดาไว้ก่อนเลย

ย่า!!!

กู >>901 กลับมากรีดร้องงง ย่าโว้ยยยยยยย!!! ไอ้เหี้ยไม่คิดว่าจะแบบนี้

แสดงว่าคนที่ตายมีสิทธิจะเป็นย่าไม่ก็ตาแล้วมั้ง

ย่าไม่อยากถูกลืมไม่ก็ทำใจที่เสียตาไม่ได้ขอติดลูปดีกว่า

ตอนแรกก็ว่าห้องน่ามันดูปกติจังวะ มาตอนยืนหน้าผานี้กูแบบเออ ไม่นะย่า พลิกหน้าต่อไปก็คือแบบย่าโว้ยยยยย

ย่า เล่นงี้เดายากนะ ย่า

ห้องย่าสะอาด - เพราะไม่มีคนอาศัยอยู่แล้ว
ย่าเป็นโรคอัลไซเมอ - เลยไม่ป่วยหนักในโลกฝัน
คนที่ย่ารักจากไปแล้ว

กูตอนนี้มีคิดนะ ว่าที่จริงปู่เค้าจะเสียไปตั้งแต่ก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุแล้วรึเปล่า

เพราะปู่ดูจะเป็นกาวใจของคนในบ้านที่แข็งแกร่งมาก ๆ อย่างน้อย ๆ ก็กับสึบาสะอะ เพราะจากแฟลชแบ็คในตอนที่แล้ว ปู่ดูตั้งใจปลอบสึบาสะตอนแม่โกรธ แบบถ้าปู่ยังอยู่สึบาสะตอนม.ต้นก็ไม่น่าจะเข้าโหมดเศร้าซึมขนาดนี้

ถ้าูปู่เสียแล้วก็พอจะเข้าใจได้ว่า พอปู่เสียอะไร ๆ ในบ้านก็เลยแย่ลง เพราะไม่มีคนช่วยปลอบสึบาสะแล้ว อะไรงี้

กูทบทวนบาปทั้ง 7 นิดนึง พระเอก โกรธ น้องสาว ราคะ พ่อ เกียจคร้าน แม่ ตะกละ

เหลือ เย่อหยิ่ง ละโมบ ริษยา สรุป ปู่กับย่า อีกคนก็พ่อปลอม มันคือบาปอะไรวะ

>>913 ปู่-เย่อหยิ่ง ย่า-ริษยา พ่อปลอม-ละโมบ เดานะ

>>914 ถ้าทฤษฏีปู่ตายเป็นจริงกูว่าย่าคือละโมบมากกว่า ละโมปอยากอยู่ในโลกที่มีปู่อยู่งี้

ชักลืมๆไปละ มันเคยมีตรงไหนบอกเป็นบาป 7 ประการมั้ย
จำได้เลาๆว่าตอนแรกนี้เพราะมี 6 คน เหมือนจะต้องทำเควสต์เคลียบาปแต่ละคน เลยตีความกันเอง
แต่มาตอนนี้ดันรู้สึกไม่ใช่บาป 7 ประการแล้วนะ
ดูเป็นบาปทางพุทธมากกว่าด้วย พวกห่วง ไม่ตัด ไม่ปล่อยวาง

>>916 น่าจะตีความจากชื่อเรื่องเอา 大罪 จริงๆมันแปลว่า serious crime แต่ก็ใช้ในบาป7ประการ 七つの大罪

>>916 >>917 คนอ่านตีความจากปมของแต่ละคนด้วย
พระเอกโดนกลั่นแกล้งจนโมโหอยากแก้แค้น, น้องสาวไปเดทกับผู้ชายวัยเฉียด 30, แม่แดกดุแก้เครียดที่ผัวไปมีชู้ บทประมาณนี้

ถ้าถามว่ามันมีตรงไหนที่บอกตรง ๆ มั้ย ก็ไม่อะ คนอ่านตีความจากชื่อเรื่องกับเนื้อหาทั้งนั้น 555

คำมันแปลว่า sin/บาป เลยนึกถึงบาปเจ็ดประการ

ประกอบกับ โต๊ะในบ้านมีเก้าอี้เจ็ดตัว แล้วคนที่ 7 ก็ Sota
ก็จะเรียงได้คร่าวๆ
สึบาสะ - โกรธ
น้องสาว - ราคะ
พ่อ - เกียจคร้าน (แกล้งไปทำงาน)
แม่ - ตะกละ
ปู่ - หยิ่งทะนง (เป็นนักวิชาการ)
*****อาจสลับกัน
ย่า - โลภะ (ไม่อยากตื่นจากฝัน)
โซตะ - ริษยา

เดี๋ยวดิเฮ้ย ตกลงจะความจำดีหรือความจำไม่ดีกันแน่...

เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

คนที่เป็นอัลไซเมอร์จริงๆคือปู่วะเฮ้ย หลอกให้คิดว่าเรื่องมันเดินแบบซ้ำๆแต่กลายเป็นว่ามันคือ foreshadow ว่าคนที่ป่วยจริงๆคือปู่

>>921 ปู่อาจจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเป็นอัลไซเมอร์น่ะ ไม่ก็บลัฟเพราะรักหลาน ที่เห็นว่าจำได้ ๆ ก็คือท่องบทเอา ถึงว่าทำไมเลข 2000 ลูปมันกลมแปลก ๆ แบบนี้แปลว่าจริง ๆ ลูปของฝันสึบาสะอาจไปไกลกว่า 2000 ลูปแล้ว

อีหรอบนี้กูว่าปู่น่าจะขิตแล้วแหละ

>>922 เออ แต่อาจจะเป็นทั้งคู่ก็ได้ แค่ปู่อาการหนักกว่า

ย่าใกล้ตาย? ปู่แก่จนสมองเลอะเลือน

พ่อตกงานตอนอายุเริ่มเยอะ วันๆออกไปนั่งสิ้นหวัง
แม่เป็นโรคเครียด(ไหนจะระแวงผัวมีชู้) จนกินไม่รู้จักอิ่ม
น้องสาวเกือบขายตัว

อืมชีวิตครอบครัวแม่ง ไม่แปลกที่เลือกตายหมู่

อ้าวเหี้ย กูไม่คิดว่ามันจะตื่นตั้งแต่ตอนนี้ แล้วที่อีกคนทิ้งท้ายว่าราตรีสวัสดิ์นี้คือไรวะ

ตกลงตื่นจริงหรือฝันซ้อนฝันวะ

คงตื่นจริง แต่ไม่รู้จะต่อยังไงเลย ไม่งั้นต้องไปเล่าเรื่องผ่านมุมมองคนอื่นแทน

ส่วนร่างโคลนอาจจะมาเสียบแทนแล้วเตะพระเอกออกมาก็ได้

ตกลงที่ตอนแรกไม่ตื่นเพราะอยากเป็นคนสำคัญ? แล้วปู่ย่ากับน้องตกลงรอดมั้ย โว้ย ยิ่งอ่านยิ่งปวดหัว

กูว่าฝันซ้อนฝันนะ

พระเอกมันทำอะไรผิดกับน้องไว้ในความจริงนะ...

น้องโผล่แบบนี้ แสดงว่าพระเอกน่าจะเป็นคนเดียวที่เป็นผัก ส่วนใครตายก็รอเฉลยอีกที

ส่วนน้องน่าจะโดนผู้ชายที่นัดเจอในฝันทำอะไรมาล่ะมั้ง (เพราะในฝันพระเอกไปเบรคไม่ให้เลยเถิดไปกว่านี้ฟ)

>>932 อาจไม่เกิดแบบในฝันก็ได้ ตอนหนเพื่อนพระเอกตัดมาความจริงก็ไม่ได้แกล้งขนาดนั้นด้วย

น้องด่าเรื่องความจำเสื่อม พ่อแม่เลยโอ๋แต่พี่คนเดียวเลยเคืองมั้ง ?

ฝันซ้อนฝันจริงๆด้วยแล้วล่ะมั้ง เอาที่สบายใจเลยยืดได้อีก

ยังมีคนอ่านอยู่มั้ย

>>936 อ่าน พล็อตแม่งพลิกทุกตอนจนเลิกวิเคราะห์พักหนึ่ง 555

>>936 อ่านอยู่นะแต่มันหักจนกูขี้เกียจเดาแล้ว เหนื่อยว่ะ

>>936 อ่านเรื่อยๆ แต่ดูอันดับแล้วแววไปไม่ไกลสูง

เหี้ย ๆๆๆๆๆๆ พอขึ้นเรื่องของโซตะแล้วก็รู้สึกว่าเรื่องมันกลับมาเข้าร่องเข้ารอยแล้วว้อย หลังจากที่ดูหักมุมให้งงเล่นจนเรื่องดูเป๋ไปหลายตอน

ว่าแต่ดราม่าพี่น้องอีกแล้วเรอะ สามเรื่องแล้วนะสัส 555555555555

>>940 เคลียร์แล้วว่าคนที่7คือโซตะ ฉากที่จะเปิดห้องนั้นมีแฟลชแบคหน้าเตียงแปลว่าตายก่อนอุบัติเหตุแล้วแน่ๆ กำลังจะคิดว่าเพราะโซตะบ้านก็เลยแต่ แต่พอย้อนอดีตปู่ย่าแล้วพูดถึงการทดลองในความฝันแล้วแบบ หรือว่าทั้งหมดมันเพราะปู่บอกว่าเราไปแฮปปี้กันในฝันเถอะวะ…

เหี้ย ๆๆๆๆๆๆ พอตอนล่าสุดไม่มีหักมุมก็เล่นของหนักมาเลย ดราม่าหนักเชี่ย แต่ทำไมไม่รู้กูถึงรู้สึกเหมือนจะขึ้นตอนใหม่มาแบบสึบาสะตื่นขึ้นมาบนเตียงพิกล 5555

จะลูปใหม่อีกใหม่ดีกว่า

กุแดกจุดละตอนนี้ เฉลยเรื่องโซตะแต่เหมือนไม่เฉลย5555

>>944 ช่วงแรกก็ตามที่เดาๆ แต่ตอนท้ายนี้ไรวะ 55555

ความรู้สึกของกูตอนอ่านจบแม่งเหมือนสึบาสะหน้าสุดท้ายเด๊ะ ว้อทททททททททท 5555555555

คราวนี้ทะลุเวลาแทนใช่ไหม 555

เหมือนยังฝันซ้อนกันอยู่

เทิร์นแบคเนื้อหาบาปกลับมาหาสึบาสะเรอะ

เนื้อเรื่องเริ่มกลับมาอยู่ทรงแล้ว

กูเข้าใจว่าสึบาสะมันก็ยังอยู่ในฝันซ้อนฝัน ๆๆ นั่นแหละ แต่ตอนนี้สึบาสะต้องคลายปมไปแต่ละขั้นตอน ๆ ก่อนจะตื่น ประมาณนี้มั้ง บางทีสึบาสะอาจจะไม่ได้เจอแค่อุบัติเหตุสลบเหมือดอะไรงี้ก็ได้

กุถอนหายใจละ555

มีใครสรุปตอนล่าสุดให้ได้มั้ยมึนหัวชิบหาย มันจะซ้อนกี่ชั้นฟะนึกถึงลูปฮารุฮิถ้าไม่ชอบก็เกลียดการเล่าเรื่องแบบนี้ไปเลย555

หลังๆกูชักอ่านข้ามๆละ พอมันยาวแล้วกูรู้สึกมันไหลไปเรื่อยๆจับหลักมันไม่ถูกแล้ว

3 เล่ม 3 แสน
ยอดขายสวนทางอันดับจั้มป์ชิบหาย

https://twitter.com/WSJ_manga/status/1687191831572840448?s=20

เคลียร์ทั้งเด็กเปรตทั้งพี่มันเลยวุ้ย ปมเคลียร์แล้วจะจบลูปนี้แล้วใช่มั้ย…

สนุกขึ้นยังวะ หรือยังเป็นอีหยังวะรายสัปดาห์เหมือนเดิม

>>954 เป็นแนวแบบ อ่านครั้งเดียวพอ ไม่อยากเก็บด้วยป่ะ

ตอนใหม่ก็ยังวดฟ กุละท้อ5555

เดินเรื่องซะยาว สุดท้ายถีบกลับไปจุดเซฟเดิม 555

สรุปพ่อเป็นตัวการสินะ555

จะจบแบบชาแมนคิงไหม โดนแม่ตบเลยยอม

กุกำลังคอมเม้นว่า แฮปปี้ซักทีครอบครัวอิจิโนเสะนี้ เคลียร์ทุกปม ไอ้สัสคนเขียนเทกระจาดอีกละ5555

>>962 ครอบครัวนี้ควรงดขับรถเที่ยวได้แล้ว

น่าสนใจอย่าง คราวนี้ปู่หาย ไม่รู้ว่าลูปนี้จะเกิดอะไรขึ้นอีก

นึกว่าจบสักที…..รถคว่ำอีกรอบ
ดักควายแรงนะเนี่ย 555

จบละใช่มั้ยเนี่ย555

สรุปความจำเสื่อมไม่จริง 55555

จบแบบนี้มันออกจะก้ำกึ่งแฮะ คือมันก็ดูแผ่วๆแหละ ปริศนาหลายๆอย่างโดนทิ้งไว้กลางทางคล้ายทาโกปี้แต่เรื่องนี้มันทิ้งเยอะกว่าแถมงงกว่า (ขณะที่ตอนทาโกปี้ หลายๆอย่างไม่ได้เล่าตรงๆแต่ก็พอเอามาปะติดปะต่อเป็นทฤษฎีได้ไม่ยาก)

แต่อย่างน้อยๆ จุดจบของเรื่องราวทั้งหมดก็คือ ทุกคนในครอบครัวตื่นจากความฝันมาอยู่กับความเป็นจริงของจริงๆไม่มีลูปใดๆทั้งสิ้นแล้ว และความสัมพันธ์ของบ้านนี้ก็มีพัฒนาขึ้นมานิดดดดดดดดนึงงงงงงง จาก -100 เหลือ -90 (55555) จะว่าเคลียร์ไหมก็เคลียร์ดีนะ

สุดท้ายบ้านอิจิโนเสะก็ต้องโอบอุ้มกันและกันพลางจิกหัวด่ากันด้วยความสัมพันธ์ที่แตกร้าวแทบจะขาดกันรอมร่อแต่ก็ยังตัดไม่ขาดอยู่ดี

จะว่าน่าหดหู่ก็ใช่ แต่มันก็สมเหตุสมผลไปตามสภาพ ครอบครัวบ้านแตกจะกลับมารักกันดีเต็มร้อยได้จากเหตุการณ์เดียวได้ยังไงกันล่ะ 5555 พอมีอุบัติเหตุชวนหัวเกิดปุ๊บทุกอย่างชิบหายเลย

อ่านแล้วผิดหวังว่ะ จะคิดว่าภาษากูไม่แข็ง และไม่ตั้งใจอ่านด้วยส่วนนึง แต่วิธีเฉลย บทสรุปมันสรุปแค่หักมุมไปเรื่อยที่ไม่เฉลยอะไรให้ชวนว้าว

ผิดหวังเหมือนกันแฮะ จากตอนแรกที่จะเล่นประเด็นปมของคนในบ้านแต่ละคนที่ดูจะมีการโยงกับ 7 บาปก็มีเรื่องลูปเรื่องโลกความฝันและบลาๆๆเข้ามาอีก คือนี่อ่านๆไปยังสรุปไม่ได้เลยว่าต้นสายปลายเหตุมันคืออะไรกันแน่

เรื่องนี้แทนที่จะเล่นทีละประเด็นไปแต่เหมือนมันชอบหักมุมไปเรื่อยลูปไปมากๆจนกูเลิกว้าว จนกูเลิกตามไปช่วงมาอีกทีคือตอนใกล้จบเลย ของทาโกปี้มันยังแบบจุดหักคือต่อเนื่องกันไปรู้สึกชิบหายยิ่งๆขึ้นงี้

เรื่องนี้มันให้ฟีลหักมุมเพื่อหักมุมว่ะ
เยอะ+ถี่จนรู้สึกว่าที่ตามๆไปแม่งไม่มีความหมายเลย
ส่วนทาโกปี้หักทีนึงนี่ฟีลเปลี่ยนเหี้ยๆ

กูว่าการหักมุมหรือลูปของเรื่องมันไม่มีปัญหานะ คือการมาลุ้นว่าสึบาสะในแต่ละลูปจะเจออะไรมันก็น่าสนใจ เรื่องมันมาเป๋หลังจากที่สึบาสะ "ตื่น" จากโคม่าเนี่ยแหละ...จากที่จะนำเสนอเรื่องราวใหม่ ทิศทางใหม่ องค์ใหม่ ดันกลายว่ายังมีลูปอยู่ แถมเล่างงชิบหาย จับต้นชนปลายไม่ถูกว่าตกลงนี่มันคือฝันรึเปล่า อะไรเป็นอะไรกันแน่ พอมันชวนให้สับสนเกินไปเรื่องก็น่าติดตามน้อยลง

อย่างตอนทาโกปี้หลังมารินะขิตแล้ว ทาโกปี้มันก็ไม่ได้งัดกล้องแฮปปี้ Mk.2 มาเปิดลูปต่อซะที่ไหน เรื่องมันก็ดำเนินไปด้วยทิศทางใหม่ (ไอ้ปี้ช่วยพวกชิสึกะปิดเรื่องมารินะตายพร้อมกับตั้งคำถามว่าแบบนี้ดีแล้วเหรอ) จุดหักมุมแต่ละอย่างก็พอมีการปูพื้นเรื่องราวมาแล้วว่าเออ พอย้อนอ่านตอนก่อนๆเรื่องมันก็สมเหตุสมผลอยู่ประมาณหนึ่งที่จะหักมุมมาแบบนี้ (ชิสึกะไทม์ไลน์ 2022 ไม่ตาย, พ่อชิสึกะยังไม่ตายแค่อยู่โตเกียว, มารินะโดนกล้องฟาดขิต ฯลฯ)

ส่วนลูปเรื่องนี้กับความฝันมันเป็นประเด็นใหญ่ของเรื่องเลย แต่ดันมีแกล้งๆสับขาหลอกว่าหลุดแล้ว คนอ่านก็งงสิ 55555

กูว่าคนเขียนวาดรายสัปดาห์ไม่ทันวะ ขนาดลายเส้นเปลี่ยนแบบเห็นชัด

>>973 ไม่อะ คุณภาพเส้นไม่ค่อยต่าง แต่โครงร่างตัวละครเปลี่ยน มันเป็นอาการของคนวาดต่อเนื่องนานๆเป็นปีๆน่ะ

อ่านจนจบแล้วรู้สึกคิดถูกที่ไม่ซื้อเก็บ จบแบบเผาจัดๆ ประเด็นความฝันก็ไม่เคลียร์เลย กูว่าคนแต่งควรจะหาจุดโฟกัสสักอย่างแล้วเน้นจุดเดียวไปเลย อันนี้กระจัดกระจายเกิน แต่ดูท่าคงถูกตัดจบด้วยละมั้ง

ไม่ได้ตามมานานกะมาอ่านสปอย
คนเขียนกะเขียนแนวนี้แต่บทเฉลยทำได้ไม่ดีเหรอวะ แล้วจะเขียนแนวนี้เพื่ออะไร
สายนี้มันต้องมีเนื้อเรื่องครบต้นจนจบแต่แรกแล้ว มันไม่ใช่สายที่ด้นสดรายสัปดาห์แบบโชเน็นทั่วไปได้