>>202 ที่น่าสนใจคือ มันไม่ได้สักแต่ดาร์คด้วยนะ การ์ตูนมันรวมดงคนเหี้ยก็จริง แต่ในความเหี้ยมันมีเหตุมีผลรองรับที่คนเข้าใจได้ (โดยเฉพาะสำหรับคนญี่ปุ่น) จุดที่เป็นความหวังก็พอมี (นิดนึง แบบ นิดนึงจริง ๆ) เนื้อหาระหว่างทางก็มีรายละเอียดต่าง ๆ ที่น่าค้นหาซ่อนอยู่เต็มไปหมด การเล่าเรื่องก็ใช้สิ่งที่เล่ามาแบบคุ้มค่าไม่ได้สักแต่ใส่มามั่ว ๆ
>>208 ไม่อะ กูว่าในตอนแรกยังไง ๆ ชิสึกะหลังชัปปี้โดนเก็บก็จะฆ่าตัวตายอยู่รอมร่อแล้ว ถึงทาโกปี้ไม่ยื่นเชือกให้ ชิสึกะก็น่าจะหาวิธีฆ่าตัวตายอย่างอื่น ที่ทาโกปี้เอาเชือกมาให้ชิสึกะเป็นเหมือนการตอกประตูปิดฝาโลงเท่านั้น (แต่ก็อาจจะหมายถึงตัวทาโกปี้ในตอนนั้นเป็นที่พึ่งเดียวของชิสึกะด้วย)
>>209 มึงคงต้องตั้งใจสอนอะไร ๆ ให้หมึกมันเยอะเป็นพิเศษนะ อย่าปล่อยให้มันเข้าใจผิดเรื่องสังคมมนุษย์เชียวนะะ
>>212 ไม่แปลก สำหรับพ่อชิสึกะแล้ว ชิสึกะน่าจะเป็นฝันร้ายในอดีตที่ถ้าทำได้ก็ไม่อยากเจออะ คงจะอยากไล่ไปให้พ้นหูพ้นตามากกว่า
>>214 กูก็ว่างั้น... พูดตามตรง ถ้ามันไม่มีอะไรหักมุมเพิ่มแล้ว กูว่าคงจบแบบทาโกปี้ตาย ชิสึกะไปก่อคดีแล้วโดนจับเข้าสถานพินิจ อาสึมะก็เข้าสถานพินิจเหมือนกัน (ข้อหาซ่อนศพ) ส่วนมารินะก็ตาย
...จะว่าไม่แบดเอนด์ก็ อย่างน้อย ๆ อาสึมะยังมีพี่จุนยะที่รักรออยู่นอกคุก นับว่าเป็น Bittersweet Ending ได้มั้ยวะ 5555