เจิมให้กับการรีเซลอันบ้าคลั่ง
Last posted
Total of 892 posts
เจิมให้กับการรีเซลอันบ้าคลั่ง
เกลียดค่ายนี้ฝุด
เห็นในทว.อวยใหญ่ถถถถถถถถถถถ
นักพากย์เย็บให้กันแล้วว่ะ จะป่องไหมวะครับ
เอาอะไรกะทวิต คราวโตเกียวก็อวยดันคานโง่ๆไปละ
ตอน2 ใส่ชุดว่ายน้ำให้ผู้ชายวัดตัวไม่เขิน มาเขินเพราะผู้ชายเอาหน้าจ่อหมี?
เขาเรียกอ่อย
ถ้าพระเอกมันไปบวช เอาดีด้านทางธรรม
ต้องบรรลุมรรคผลแน่ น่าเสียดาย
ซะเมื่อไรโว้ยยยย
ตอนแรก เจอน้องกะลา ตบก้น แย่งซีนไป
ตอนสอง ยิงเซอร์วิส นมก้น ทั้งตอน
รอดู น้องกะลา จะเอาอะไรมาสู้
พูดถึงมังงะ L แม่งไม่ปล่อยลง Meb ซักที
จะทำถึงตอนโรงแรมไหมน่ะ
คาร์นางเอกมันดูรุกๆอ้อยๆเกินเบอร์ หมั้นไส้
ถ้ากะจบสวยๆก็น่าจะจบงานโรงเรียนมั้ง
จะทำถึงตอนเยไหม
เงี่ยรก็ไปอ่านโดจิน
ตอน 2 โคตรกามเลย แล้วตอนนางเอกหน้าแดงกูงงว่าเขินอะไรแก้ผ้ากันมาเป็นชั่วโมงแล้ว พอย้อนกลับไปดู อ๋อ มือพระเอกเผลอไปโดนเป้า
เทียบกับพระเอก Runway ใครนางแบบดี เอ้ย ฝีมือดี กว่ากันนะ
* ตอนนี้ รันเวย์ นำแต้มนึง เพราะถอดหมด
>>28 ห่า เอามืออาชีพมาเทียบมือสมัครเล่นก็แพ้ขาดซิวะ
รันเวย์ พระเอกมันเรียนตัดเย็บจริงจัง มีประสบการณ์ทำงานจริง
นางเอกก็ฝึกเดินแบบมาตั้งแต่เด็ก ถ้าไม่ติดที่ความสูงไม่เพิ่มคงได้เป็นนางแบบอาชีพแล้ว
สาวแกลคอส พระเอกไม่เคยเย็บผ้าให้คน เย็บแต่ตุ๊กตา
นางเอกก็เพิ่งเข้าวงการคอสเพลย์
รันเวย มันแฟชั่นดราม่า
สาวคอสมันเลฟคอมมาดี้ ดูหนุ่มสาวสวีตกัน
จำได้ว่าตอนเอาเรื่องรันเวย์เข้ามานี่เสือกมีดราม่าทาย LC ผิดอีก ทั้งที่คนทายแม่งโง่ทายผิดเองแท้ๆเสือกไปโกรธหาว่าสนพ.แกง ควายแท้ๆ
ดูแล้วเงี่ยนคับ ตอน 2
พูดถีงสาวแกล มีคนพูดถึง Gal Cleaning ในกระทู้คุยมังงะเรื่องนี้
แม่งเอ้ย...เหี้ยไรวะเนี่ย
ไปส่องในบิริบิริ แค่เห็นนางเอกก็อยากดูละ เจอกกนเข้าไป ยิ่งตอน2 ดูครับดู 5555
เห็นแต่เพจพวกคอสใต้หวัน/จีนมันคุยเรื่องพระเอกวัดขนาดแขนขานู่นนี่นั่นว่าเวอร์เกิน
กุไม่แปลกใจเท่าไหรนะเพราะแม้งสั่งสำเร็จแต่สุดท้ายบางคนก็มาแก้ชุด มาบ่นชุดไม่ตรงปก ไอสัสยังจะไปบอกเมะเวอร์เกินอีก
ไอ้เกมที่นางเอกพูดถึงนี่ OtoBoku ของโลกนี้สินะ
มาต่อให้ก็ได้
>>>/animanga/14746/322 >>/animanga/14746/323 ที่เริ่มชอบนั่นมันหลังจากที่เย็บชุดให้ไปพักนึง ตอนนี้ยังไม่ใช่นี่
>>>/animanga/14746/322
คุ้นๆว่ามีโม่งเอารายการวิทยุของนักพากย์ พระ-นาง มาให้ฟังเสียงด้วย
เสียงจริงเหมาะกับบทสาวแกลมาก แต่หาเม้นไม่เจอและ
จริงๆงานก่อนหน้าก็พากย์สาวแกลดีดกีต้าอยู่บ้านบังโดรินะ
https://www.onsen.ag/program/kiseraji
ขายตรงอีกรอบ นักพากย์สองรายนี้ตบมุกกันได้น่ารักดี
>>>/animanga/14746/303
กูว่าพระเอกมันเป็นผู้ชายประเภทกินพืชด้วยแหละ แถมไม่สู้คน ไม่พอใจอะไรก็เลือกยอมทำให้มันผ่านๆไป
เช่น ไม่อยากทักเรื่องเพื่อนโดดเวรก็รีบๆจัดห้องให้มันเสร็จ น้องแกลเห็นแล้วยังเหนื่อยใจแทน
ว่าทำไมไม่ชอบแล้วไม่พูดให้มันชัดๆ คือในสายตาน้องแกล โกโจ มันเป็นผู้ชายเห่ยๆ ไม่สู้คน
เลยกล้าไปหาถึงบ้าน แก้ผ้าให้วัดตัว ถ้าตัดเหตุผลเรื่องปรกติทำงานเป็นนางแบบอยู่แล้ว
อีกเหตุผลก็คือ เพราะคิดว่าผู้ชายแบบนี้ไม่มีผิดมีภัยกับตัวเองด้วยล่ะ
เบื้องหน้าคอสเพลย์ เบื้องหลังอ้าขาหาตังเย็บชุด
มันก็แนวเซอร์วิสขายคุผู้ชายแบบพระเอกพวกมึงเบียวได้ไงสัสแล้วก็มีสาวโครตสวยมาให้เย็บผ้าให้โครตขายฝัน
กูไม่เชื่อว่าจะมีผู้หญิงติดเกมส์โป้จนอยากคอสเพลย์ นางเอกเรื่องนี้มันน้องสาวผมไม่น่ารักขนาดนั้นหรอกชัดๆ แต่แค่นิสัยดีกว่า
เด็กน้อยเต็มไปหมด
ชอบเอาเมะไปเทียบกับโลกแห่งความจริงนี้ ก็บ้าแล้ว
มันก็เมะดูเอาสนุกๆ นะพวกเด็กน้อย
ขอพื้นที่เล็กๆให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ใหม
จริงๆถ้าไม่อ่อยวัดสัดส่วนด้วยตัวเองก็จบแล้ว
https://imgur.com/xajA9PQ
มาจงใจเด้งนมใส่ขนาดนี้ จงใจอ่อย+แกล้งโกโจมันนั้นแหละ
สมัยเรียนไม่เคยเจอผญ.กลุ่มแรงๆบ้างหรอวะแต่งตัวจัดชิบแต่งมาถ่ายรูปอวดกันเองมันไม่ได้สนใจแต่งมาอ่อยพวกตัวผู้ในห้องหรอกแทบไม่เห็นหัวถกกระโปรงขี่หลังไม่เคยระวังหรอก
>>85 มึงหลงประเด็น แต่งตัวจัดนี่ไม่ได้มีใครไปติดใจอะไรหรือทำตัวก๋ากั่นในที่สาธารณะนี่มันปรกติ เพื่อนกูมีที่เป็นงี้เยอะแยะ แต่ไปอยู่ในสภาพกึ่งล่อนจ้อนกับผู้ชายสองต่อสองในห้องปิด แล้วบอกกูไม่ได้คิดอะไรกูคนง่ายๆ= อีนี่ตอแหลแน่ๆ
ชีวิตจริงคือทำขนาดนี้ไงมึงก็คิดอะไรอยู่สักอย่าง
>>86 ถ้าดูแค่สองตอนก็คงคิดยังงั้น แต่หลังๆมันก็เฉลยตามที่กูบอกไปข้างบนนั่นแหละ ตอนไปคุยกันที่ทู้อื่นมาก็มีคนบอกไปแล้ว >>>/animanga/14746/316/
ลองไปอ่านมังงะมามารินนี้ปลื้มโกโจไม่น้อยเลยแฮะ
เจ้าตัวไม่หล่อ ไม่ป็อบในหมู่สาวๆ เข้ากับคนไม่เก่ง แต่ความทุ่มเทนี้เต็มร้อย ลงทุนเย็บชุดทั้งคืนไม่นอนจนเสร็จในวันเดียวเนี้ย
หลังๆลูกค้าหลักๆมีแต่ไอดอลทั้งนั้นเลยแฮะ เหมือนจะฮาเรมแต่ก็ไม่
มึงอย่าหวังว่าฮาเร็มตราบใดที่จูจูบทไม่เด่นเท่าอามาเนะคุง my boy ของกู
กูเสียดายโลลิต้นเรื่อง หลังๆหายไปไหนไม่รู้ไม่มีอะไรชุ่มชื่นหัวใจเลย
ตามร้านเปิดรับพรีฯ 1-5 รีปริ้นท์ละ ทำไมไม่รีถึง 6 ไปเลยวะ ไงก็ขาดเหมือนกันนิ่
[Popochichi (Yahiro Pochi)] Sono Kisekae Ningyou wa H o Suru (My Dress-Up Darling)[Hornypanas][Digital]
หลังฉายตอนแรกไป เล่มเก่าๆ ก็เริ่มกลับมาขายได้ละ
https://imgur.com/i5DJaey
ตอนนี้พากย์ได้กามชิบหาย ยอมใจน้องนักพากย์ อีกนิดก็เสียง Ahe แบบในการ์ตูนเฮนไตล่ะ
ว้ายย โกโจคุง ชักwow ก็อย่างว่าละ เจอผญ.สวยขนาดนั้นไม่แปลกหรอกนะ
พลังของวัยรุ่นช่างน่ากลัวยิ่งนัก www
ชั้นนี่มันเลวจริงๆ
คู่นี้แหม่งทำอะไรไม่เกรงใจประชาชีกันเลย
เริ่มถึงน้ำพุ่งแตก 3-4ยก ฝ่ายหญิงไม่น้อยหน้าเอากันไม่มีพัก มีย้อนถามฝ่ายด้วยฉันปรกติหรือเปล่า
เรื่องนี้กูไม่รู้จักเลยเเต่ตอนนี้นักวาดก็เป็นบ้ากันไปหมดวาดกันเต็ม5555555
เป็นตรูตบหัว เอาเข้าโรงแรมไปแล้ว อ่อยซะขนาดนี้
ในมังงะหลังๆมันมีฉากเย็บกันไหม
มีฉากเย็บให้สาวดุ้น
เอาจริงๆโกโจถ้าไม่นับเรื่องภูมิคุ้มกันเพศตรงข้ามน้อยเพราะปมตอนเด็ก แม่งก็ถือว่าไฮเสป็คสำหรับสาวๆอยู่นะเว้ย สูงยาวเข่าดี หน้าตาดูสะอาดสะอ้าน นิ่งๆคูลๆ กูสงสัยมากกว่ามึงรอดมาได้ยังไงจนตอนนี้
กระแสมาชิบหายอะตอนนี้เลเยอร์ นักวาด ตอนรับกันดีสุดๆ กูว่านักพากย์มารินนี่เกิดแน่ๆงานนี้
กุชอบที่มันเขียนมาโกโจไม่ได้กินผัก ไม่ได้ไรอารมณ์นะ แต่กูมีปม มีมารยาทพอให้สาวเจ้าเพราะเจ้าตัวคิดไม่กล้าเกินเพื่อน
แต่มารีนอะคิดเกินเพื่อน วันไหนตะบะโกโจแตกกุว่ามารีนพร้อมประเคนให้อะ
เรื่องนี้มันไม่ลงe bookเหรอวะ เห็นราคารีเซลแล้วแบบพ้องตายมาก
>>126 มันมีบอกไว้หรือเปล่าทำไมมารีนถึงได้ให้ท่าโกโจบ่อยๆ
อยู่ห้องเดียวกันตั้งนานแทบไม่คุยกัน พอเรื่องชุดโดจินทีเดียวกลายเป็นเพื่อนสนิทชะงั้น
แล้วเจ้าตัวน่ารักขนาดนี้พวกหนุ่มหล่อ นายแบบน่ามาจีบหลายคน
หรือเพราะกลัวคนอื่นรังเกียจรสนิยมแปกๆของตัวเองเลยไม่ตกลงคบกับใครเป็นแฟนชักที
>>128 ไม่เห็นแปลกเลยกูรู้จัดเพื่อนผู้ชายด้วยกันตอนม ปลาย ม4นี่คือไม่ได้คุยอะไรกับมันเลยเพราะมันเป็นพวกเก็บตัวเลิกเรียนไปกลับบ้านใน ขณะที่กูกับพวกตรงเข้าไปร้านเกมไม่ก็สนามบาส จนม5 ไปเจอกับแม่งที่ร้านหนังสือกาตูนแล้วเค้าเพิ่งเอาการ์ดมาขายเพิ่ม ก็เลยเทรดการ์ดกัน นั่งเล่นการ์ดกัน เพื่อนคนอื่นกูมันไม่เล่นการ์ดตีกันแต่ดอทเอ ซักพักอ้าวบ้านมีเพลย์3ไปสิงบ้านเล่นดาร์คโซล ไปซื้อของเล่นด้วยกัน กูเลยสนิทกับเพื่อนคนนี้มากยันมหาลัยตอนมันมีแฟนก็เลยเริ่มห่างไป เพราะอยู่กันคนละมหาลัยด่้วย พอมันจบมันย้ายไปทำงานอีกจังหวัดก็ไม่ได้เจอกันแล้ว แต่ทุกวันนี้ก็ยังออนเกมเล่นกันนานๆครั้ง
ไม่แปลกเลยมึงที่อยู่ๆคนเราจะเจอคนที่แม่งเออมึงเข้าใจความชอบของกูวะแล้วแม่งก็สนิทกันเร็ว
งานเทพอยู่นะพระเอกก็ดูสุภาพบุรุษดี ถึงจะจิ้นแต่ก็ไม่ได้ขี้แพ้อะไรมากนึกถึงจิตใจนางเอกอยู่
>>136 มันไม่ได้สุภาพบุรุษอะไรขนาดนั้น
ไม่งั้นมันคงไม่ถึงขนาดเอาไปฝันเปียกหรอก
แค่ในหัวมันไม่ได้คิดเรื่องเชี่ยก็เท่านั้น
ถ้าสาวให้ท่าบ่อยๆแล้วเผลออยู่ในห้องด้วยกันมันคงจับปล้ำชัวร
ที่มันยังอดทนเพราะไม่รู้สาวเขาไม่รู้คิดยังไงกับตัวเองละ
ไม่นับนิสัยโกโจกับมารินไปคนละทางเลยหนุ่มจืดจางไม่ชอบเป็นจุดสนใจ กับสาวที่เดินไปไหนแทบมีไฟสปอตไลน์ส่องตลอดทาง
ไม่จับกดตั้งแต่วัดตัวนี่กูว่ามันก็สุภาพบุรุษแล้วนา
ส่วนเรื่องว่าวกับฝันเปียก มันเรื่องปรกติของผู้ชายเวลามีอารมย์หรือโดนแรงกระตุ้นทางเพศ มันไม่ได้หมกหมุ้นเว้ย วัยนั้นเจอแบบนี้ใครก็แบบนี้ทั้งนั้นถ้ามึงไม่ใช่คนกามตายด้าน ส่วนนึงน่าจะเพราะไอ้เกมที่โดนสั่งให้ไปศึกษาด้วยนะแหละ
ขนาดสุภาพบุรุษบางคนเลี้ยงสาวเป็นเครื่องมือแล้วบอกว่าไม่คิดอะไรกูไม่มีความรู้สึกหรอก พอสาวนอนหนุนซ้าย-ขวาคืนเดียวแค่นั้นแหละ ตื่นมาฝันเปียกเบย
ฝันเปียกมันห้ามกันได้เหรอวะ
>>135 พูดไปบางทีกูก็สงสัยนะว่าความหมายของขี้เเพ้ของโม่งคือไร ถ้าเป็นเรื่องยอมคนไม่ยอมคนอันนี้คงต้องดูบริบทด้วยเพราะยุ่นชอบยอมๆไปก่อนเเล้สไปห้าวในเน็ตเอาหรือถ้าเป็นจิ้นเเล้วโดนด่าขี้เเพ้อันนี้ก็ไม่ใช่หวะ เเต่ถ้ามึงคิดประมาณพวกเอาเเต่อิจฉาคนอื่นชอบเอาตัวเองไปเทียบกับชาวบ้าน อันนี้เข้าใจ
กูก็งง ฝันเปียกเกียวเหี้ยไรกับ ความเป็นสุภาพบุรุษ อีสัส 5555
ขำาาหวีดเเบบให้เกียรติ มันก็เเค่ตัวละครเปล่าอะทำยังกะมีชีวิตจริงๆถถถถถถถถถ
สุภาพบุรุษตัวจริงต้องแบบคาซึยะจากแฟนเช่า มีโอกาสตัดรูกะในม่านรูดแต่ก็ไม่เยด
ถึงจะเงี่ยนแต่ก็ไม่เคยวางแผนข่มขืนผู้หญิงรอบตัว
ไม่ข่มขืนไม่ล่วงละเมิดทางเพศก็เป็นแค่คนปกติธรรมดา มันต้องถึงขั้นสุภาพบุรุษถึงจะทำได้เลยเหรอวะ มาตรฐานมึงนี่ต่ำเตี้ยจริงหว่ะ 55
มันอาจเปลี่ยบเทียบกับเลเยอร์ไทยที่คอสกับเพราะจะได้อัพค่าตัวก็ได้ lol
>>159 น่าจะเพราะรู้แหละว่าอีกฝ่ายเข้าหาเพราะอะไรแบบนั้น มารินถึงได้ไม่มีคนคุย(ตัวเลือกแฟน)เลย
อีกอย่างคิดว่ามารินเป็นไทป์ไม่ได้พยายามอยากมีแฟนหรืออยากมีความรัก ชอบแฟชั่นกรี๊ดสาวสวย2D 3Dไปวันๆ ใช้ชีวิตตามอารมณ์เมื่อถึงเวลาเจอคนที่ใช่ถึงค่อยอยากมีแฟนและพอเจอโกะโจที่เป็นคนทุ่มเทและนิสัยจริงใจ(จากตอนอดนอนตัดชุดกับคำชมว่าสวยมาก) เลยตกหลุมรักนั่นแหละ
ปกติแกลไม่น่าคลั่งอนิเมหรือเกมHนะ
อาจจะนอกเรื่องไปนิด กูสังเกตุว่าอนิเมะที่นางเอกเป็นแกลนี่สุดท้ายก็ยังเป็นแกลผิวขาวอยู่ดี แกลผิวดำนี่เหมือนไม่มีเลยมั้ยนะ
ไม่นับที่เป็นการ์ตูนตลกแบบแทบไม่มีความเป็นเรื่องรักๆเลยแบบดัมเบลนะ
>>164 ทำไมอะ ทีนักข่าวสายการเมืองชื่อดังยังเป็นโอตาคุได้เลย นักดนตรีขาร็อคบางคนชอบดูอนิเมะ นักมวยบางคนชอบk-pop หรือร้ายกว่านั้น นนางงามบางคนชอบเล่นปืน ชีวิตคนเรามันจะคอนทรานส์กับบุคลิกหรือหน้าที่การงานบ้างไม่เห็นแปลก ความชอบหรือรักอะไรมันคนละเรื่องกับการที่คนๆนั้นแสดงออกทางบุคลิกภาพ
มันก็เหมือนคนละขั้วนั่นแหละคนที่ใส่ใจหน้าตาการแต่งตัวแต่ไปสนใจสิ่งที่ที่ให้ภาพลักษณ์ดูแย่ลงในเรื่องก็ใส่มาตอนคนที่มาจีบล้อว่ามีที่ห้อยเหมือนโอตาคุ ถึงพวกมึงจะว่ายังไงแต่โอตาคุมันก็ไม่ได้ดูดีในสายตาคนทั่วไปนักหรอก
บางคนก็นะ ถ้าเขาอ่อยเเล้วไม่เอา มันก็คือไม่เอาป่าววะ5555 มันไม่ใช่ทุกคนที่เห็นเขาอ่อยเเล้วเอาเลยเเบบมึงป่าววะ55555 เหตุผลร้อยเเปดอะ ถถถถถ
กูก็ไม่ได้บอกว่าชอบไม่ได้นี่? ตั้งแต่โพสต์แรกกูก็บอกว่า"ปกติ"แกลไม่ชอบ ก็หมายความว่านางเอกเป็นส่วนน้อยก็ได้นี่?
ยกตัวอย่างให้เห็นภาพง่ายๆก็เหมือนในเรื่องเกมพลิกโฉมนายกระจอกที่นางเอกพยายามปิดบังความชอบเรื่องเกมเอาไว้เพื่อรักษาภาพลักษณ์เรียจู
>>175 ก็บอกอยู่นี่ไงว่ามึงจะเอาคำจำกัดความของบุคลิกภาพคน มาวัดว่าคนๆนั้นสนใจอะไรไม่ได้ มันไม่เกี่ยวกับอัตราส่วนว่าคนกลุ่มมากกว่าแปลว่าค่านิยมนั้นถูกต้อง เพราะมันไม่ใช่เรื่องผิดถูกมันเป็นเรื่องของความพอใจ มึงรู้ได้ยังไงว่าใครชอบไม่ชอบอะไรเคยไปวัดสถิติจริงจังเหรอ
แล้วใครพูดเรื่องถูกผิด? ไม่ว่ามึงจะคิดยังไงพึงพอใจแบบไหนภาพลักษณ์โอตาคุมันก็เป็นแบบนั้นไม่เกี่ยวกับถูกหรือผิด ค่านิยมแม่งก็พอดูออกได้จากสื่อประเภทต่างๆที่มันสะท้อนสังคมไม่ว่าหนังหรืออนิเมหรือมังงะเวลาแกลเจอโอตาคุต้องพูดคิโม่ยเกือบทุกเรื่อง
อีกอย่างคือtopicของมึงคือ >>164
ซึ่งกูก็บอกอยู่ว่ามันไม่เป็นจริงเพราะไอ้วิธีวัดความ"ปรกติ"ของมึงในยุคนี้มันใช้ไม่ได้แล้ว
เพราะ"ปรกติ"ของยุคนี้มันคือการที่ใครจะทำอะไรก็ได้ไม่ต้องมานั่งสนใจความพึงพอใจของคนอื่น นอกจากจะโม้ยขนาดเวลาเข้าสังคมพูดไม่เป็นภาษาคนปรกตินะแหละถึงจะโดนกีดกันว่าแปลกแยก
>>179 มันเป็นอะไรที่ใครๆก็รู้มั้ย ถ้ากูอ้างประสบการณ์ตัวเองว่าเคยซื้อของที่มีถุงลายการ์ตูนแล้วโดนคนนินทาบนรถไฟที่ญี่ปุ่น
มึงก็คงแถว่าเป็นคนแค่ส่วนหรือเค้ากระซิบกันกูเลยได้ยินผิดไปเองอีกสินะ
>>180 อ้างอะไรแบบนี้นี่มึงเพิ่งสำเร็จวิชา woke 101 มาหรอ นอกจากจะไม่ตรงกับความเป็นจริงแล้วยังไม่ได้ตรงประเด็นด้วยนะ
แกลชอบมังงะ การ์ตูน H มั้ย ก็แล้วแต่บุคคล คือจะให้กูว่ายังไงวะ แกลมันภาพจำรสนิยมการแต่งตัวท่าทาง ส่วนรสนิยมความชอบมันก็อีกเรื่อง อาจแค่ระดับชอบเฉยๆ ไม่ชอบ ยันโอตาตุก็อาจมี จะมีเยอะมีน้อยกูไม่รู้
คือมึงมาถามกับคนไทย กับแฟชั่นสไตล์นร.ญี่ปุ่นโม่งคงตอบมึงแบบฟันธงได้อะ แต่ถามมึงเอาแค่สาวเปรี้ยวกูก็ตอบจากประสบการ์ณกูว่ากูมีเพื่อนชอบแต่งตัวแต่ก็มีคุยการ์ตูนกับกูแบบหนักๆอยู่
>>175 ตัวนางก็ปิดบังเรื่องลับๆของนางเหมือนกัน
เพื่อนๆในห้องรู้แค่ว่าไอ้ที่ห้อยอยู่นั้นแค่พ่วงกุญแจตัวในอนิเมะ แต่ไม่ได้รู้ลึกถึงขนาดเป็นโดจิน H
แล้วเรื่องสาวแกลชอบอนิเมะหรือคอสเพย์ถ้าเป็นเมื่อก่อนอาจโดนยี้ว่าเป็นโอตาคุ
แต่ปัจจุบันมันเปิดกว้างไม่ค่อยมีคนยี้ละ
แต่ถ้ารู้ว่าตัวนางชอบเมะโดจิน H อาจโดนเพื่อนสาวแกลด้วยกันเหยียดได้เลยมั้ง
เดี๋ยวนี้เมะมันแทบจะเป็นอุตสาหกรรมหลักของยุ่นไปละ ถ้าไม่ดูแนวที่มันคิโม่ยหรือติดจนเสียการเสียงานเสียเพื่อนเสียแฟน ไม่มีใครมาดูถูกแล้วมั้ง ยกเว้นพวก"แก่ๆ"
ตอน1ในห้องเรียนเองก็มีตัวประกอบคุยเรื่องอนิเมะ
>>180 ถ้ามึงบอกว่ามันเป็นปกติของยุคนี้แล้วแปลว่าเวลาเจอคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักสามารถถามได้ว่าชอบดูเนิเมเรื่องไหนได้แบบเดียวกับถามเรื่องดูหนังฟังเพลงใช่ไหม มึงคงไม่สนที่จะมีคนนินทาเพราะสำหรับมึงยุคนี้ใครจะทำอะไรก็ได้ไม่ต้องมานั่งสนใจความพึงพอใจของคนอื่นนี่นาซึ่งไอ้ความคิดแบบนี้แหละที่เขาว่าเข้าสังคมไม่เป็น
>>192 ไม่ต้องคุยเรื่องอนิเม เอาตรงๆไม่รู้จักกันอยู่ดีๆเดินมามทักมาตีสนิทแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเป็นใครก็คงหนี้เพราะถ้าไอ้นี่ไม่บ้าก็ขายตรงแน่นอน
>>181 อันนั้นมันอยู่ที่วิธีปฎิบัติของรายบุคลปะ มึงเป็นโอตาคุก็ไม่เห็นต้องทำตัวให้ผิดแปลกจากคนปรกติก็ได้ปะ แต่ถึงมึงจะทำอะไรแบบนั้นเองก็แปลว่ามึงจะไม่สนไม่แคล์แล้วว่าใครจะว่ายังไงด้วยเองแล้วปะ เหมือนมึงแต่งตัวโป้โชว์สัดส่วนบ้างขึ้นรถไฟฟ้ามันก็มีแค่สองอย่างคือ
ถ้ามึงแคล์แต่แรกมึงก็คงไม่แต่งตัวแแบนี้ไป กับ มึงรู้อยู่แล้วว่าจะมีชายหื่นมองมึงแต่มึงไม่สนเพราะมึงไม่ได้จงใจแต่ให้พวกมันดู
>>197 อันนี้กูเห็นด้วยมีรุ่นพี่คนหนึ่งอายุล่อไปจะ 40ละ ยังใส่เสื้อลายการ์ตูนสาวน้อย โพสอนิเมะบ่อยๆอยู่เลย
แต่พี่แกอยู่หล่อ หุ่นดี มีร้านขายเสื้อผ้าแนวแฟชั่น แถมบ้านแกโครตรวย
มีแต่สาวๆทักมาตรึมว่ะ อ่อยกันเป็นแถบ
ถ้าเป็นกูทำมั้ง สาวๆคงคิดแบบไอ้ควายนี้แก่ใกล้เป็นลุงละยังเสือกชอบดูการ์ตูนอยู่อีก หน้าตาก็ขี้เหร่ ดูท่าทางก็น่าไม่ค่อยมีตัง คงราวๆนี้ชัวร
หล่อสวยให้ตาย ใส่เจ็คเก็ต aheagao ดูสื
ทำไมดูพวกมึงยกตัวอย่างไปไกลจากในเรื่องเยอะขึ้นเรื่อยๆวะเนี่ย 555
สาวสวย เตี้ย สาวตััวเล็ก น่ารัก หน้าเหียก อีเตี้ย
เหมือนมันจะนอกประเด็นไปใหญ่แล้ว เป็นโอตาคุมันไม่ต้องขี้โม้ยก็ได้นะ พวกของใช้จากอนิเมะเดวนี้ถ้ามึงไม่ปัญญาอ่อนมากมันก็เหมือนของแฟชั่นอะมีที่ดีไซน์เรียบๆสำหรับคนทั่วไปอยู่ ถ้าไม่รู้ว่ามันเป็นยังไงแนะนำให้ไปดูขายตรงแกงบูด
และถ้าอะไรที่มันมากเกินไปมึงอย่าว่าแต่ของคิโม้ยอย่างของใช้คุเลย มึงหลุย ปาด้า กุดชี่ทั้งตัวก็เหอะถ้าเยอะเกินไปมไม่เข้าหนังหน้ามันก็ดูพยามดูเกินจำเป็นหมดแหละ
ของกูเป็นระดับวะ ถ้าเป็นของเรียบๆหรือตัวจิบิน่ารักๆกูก็ไม่อะไรนะ ถ้าเป็นรูปสาวน้อยติดแบบท่าโพสธรรมดาถ้าคนใส่หน้าตาดีกูก็ยังว่าน่ารักดี ถ้าหน้าตาธรรมดากูก็รู้สึกแปลกๆแต่ก็ช่างเขา แต่ถ้าเป็นพวกถ้าโพสยั่วๆโชว์เนื้อหนังเกินจำเป็นจะคนใส่หน้าตาดีหน้าตาธรรมดากูก็ยี้คิโม่ยอะ
มันเริ่มออกทะเลตั้งแต่เม้นไหนวะเนี่ย กุวนกลับไปไม่ถูกละ
การ์ตูนตัดชุด คุยเรื่องแฟร์ชั่นก็ถูกแล้วปะ Kappa
เรื่องนี้มันยูโทเปียหน่อยๆว่ะ ยันถึงตอนล่าสุดนี่ยังไม่เจอตัวละครในเวลาปัจจุบันคนไหนเป็นคนเหี้ยเลยอ่ะ
เพื่อนในห้องตอนงานโรงเรียนก็นิสัยดีชิบหาย
ชีวิตจริงมันก็ไม่ได้เหี้ยจนมีแต่คนจ้องYedกันตลอดเวลาแบบในโดจินปะ
ชีวิตจริงที่มึงจะเจอคือคนเหยียด คนที่มองว่างานอดิเรกของมึงเป็นของไร้สาระ และพวกนี้จะเป็นขาใหญ่ที่จะคอยบูลลี่มึงถ้ามันรู้ว่ามึงทำอะไร
>>215 ไม่เห็นเคยเจอ ตอนเรียนเช่าหนังสือมาอ่านมีแต่หัวโจ็กห้องที่ไม่เคยเห็นอ่านกาตูนมาบอกว่าเห้ยอ่านจบแล้วเราต่อนะ ตรงกันข้ามมันบูลลี่กันเรื่องอื่นมากกว่า เช่นมึงไม่แปลงฟัน หรือมึงกลิ่นตัวแรง ตรงกันข้ามพวกนี้มันไม่สนใจงานอดิเรกมึงแล้ว ถ้าคนขาด แม่งชวนมึงออกไปเล่นอะไรที่มึงไม่เคยเล่นด้วยซ้ำ คนโดนบุลลี่ส่วนใหญ่ ที่เคยเห็นคือ คนปากสว่าง ขี้ฟ้อง หรืออ่านบรรยากาศไม่เป็นมากกว่า
แต่กูเคยเจอว่ะไม่ใช่แค่เรื่องงานอดิเรกมันจะเอาปมด้อยทุกอย่างของมึงมาบูลลี่เพื่อความสนุกของมัน
ส่วนมากปัญหาบ้าๆบอๆน่าจะเกิดที่โรงเรียนชายล้วนหญิงล้วนนะ ไอพวกเรียนสห ไม่ควรจะมีปัญหาแบบนี้ เพราะมันจะมีหลายกลุ่มหลายแบบ ไม่ว่างมาหาเครื่องเหยียดงานอดิเรกใครเป็นงานส่วนตัวหรอก
ถ้ามึงยังโดนอีกแสดงว่าตอนนั้นมึงให้น้ำหนักเรื่องมึงเองเกิน จนมันไม่บาลานซ์และเริ่มมีคนหมั่นไส้
มีคนชั้นเดียวกับกุที่โดนล้อเรื่องเป็นคุอยู่ แต่มันเป็นคุเบียวแถมเบียวรัสเซียอีก เบียวแบบทำตัวขี้เก๊ก พล่ามว่าตัวเองเก่งเรื่องรัสเซีย เบียวไรเดอร์แบบทุเรศๆแต่ก็ทำตัวเองด้วยส่วนนึง งานไม่ตาม จับกลุ่มทำงานก็ไม่ช่วยจนทุกคนเอียน ไอ้กลุ่มผช.ที่มันโหวกเหวกเลยล้อมันบ่อยๆ
ของกูที่เจอคือกูชอบฟังเพลงหนีสังคมเลยใส่หูฟังตลอด แต่ไอ้พวกเวรนี่ก็ชอบมาวอแวทำท่าแร็ปโย่วใส่ พอรู้ว่ากูฟังเพลงญี่ปุ่นด้วยแม่งยิ่งมาล้อเลียน
แต่กูเรียนโรงเรียนบ้านนอกไงเลยพอเข้าใจได้
กูเคยเห็นคนโดนบุลลี่หนักที่สุดในรุ่นคือ แม่งเป็นเด็กเรียนแล้วแม่งปากดี ถือว่าเรียนเก่งครูชอบแล้วอยู่คนละระดับกับคนอื่นในห้อง แล้วบ้านฐานะดีด้วยพ่อทำงานแท่นขุดเจาะ แม่ทำงานกระทรวง เป็นลูกคนเดียวเลี้ยงแบบ ให้เป็นคนที่ยึดติดกับคำว่าชนะ
แบบน่าหมั่นใส้จนซูเนโอะชิดซ้าย แล้วทีนี้คือ
มันจะมีวันกิจกรรมอะไรซักอย่างต้องออกไปนอกโรงเรียนแล้วกลับมาคาบบ่าย ห้องกูมันนัดกันว่าเออบ่ายแม่งจะโดดยกห้องเพราะวันนั้นมันวันศุกษ์แล้วคาบบ่ายมันมีแต่วิชาที่ไม่ได้สำคัญอะไรมาก
ไอ้เหี้ยนี่ก็เอาเลยฟ้องครูสิครับโดนจับกันไม่พอเช้ามาแม่งโดนประจานหน้าเสาธง แล้วแม่งมาทำเหนือบอกพ่อแม่อะเค้าส่งพวกคุณมาเรียนคุณก็ทำตามหน้าที่กันสิ
จากนั้นมา แม่งโดนเลยขโมยรองเท้าบ้างละ แกล้งเข้าห้องอาจารย์เอาชีทงานหรือรายงานไปทิ้งบ้างละ เอาพริกทาขลุ่ยบ้างละ นัดทำงานกลุ่มแล้วอำแม่งไปโผล่ที่ไหนไม่รู้บ้างละ หนักสุดเลยคือแม่งเอาขี้ป้ายกางเกงแล้วล้อว่าขี้แตกจนแม่งร้องไห้ บอกเลยแม่งโครตปั่น ปั่นจนแบบ ตอนม.6มันต้องไปขอครูย้ายไปห้องต่ำกว่า
สัสเอ้ย พวกมึงไม่เคยเจอจริงอ่ะ ดีจังวะ สมัยเรียนกูก็ไม่เจอหรอกเพราะมีสังคมหลายกลุ่มต่างคนต่างอยู่ด้วยแหละ แต่เรียนจบมาทำงานกูนี่เจอเพื่อนสนิทเหยียดงานอดิเรกกับตัวเลย เหยียดกระทั่งรสนิยม การแต่งตัว การกิน การใช้ชีวิต ขนาดแค่กูใช้แอนดรอยมันยังเหยียดเล้ย แต่กูก็เข้าใจมันแหละด้วยความที่คบกันมานาน มันก็เป็นคนเฟรนด์ลี่รักเพื่อนคนนึง แต่ด้วยความที่มันเป็น Extrovert จัดเลย+ที่บ้านมันมีปัญหาหนักต้องดิ้นรนหาเงินตั้งแต่เด็กเลยหล่อหลอมให้มันกลายเป็นคนแบบนี้ ทุกวันนี้ก็คบกันอยู่ คุยกันได้ แต่ในประโยคที่คุยก็มักจะมีความเหยียดแฝงมาอยู่ กูแค่ปล่อยผ่านแล้วหาเรื่องคุยต่อก็ไม่มีปัญหาอะไร ไม่เคยถึงขั้นลงไม้ลงมือใช้กำลังกันจริง ๆ การคุยกับมันก็เป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ใหม่ ๆ ให้กูได้ดีด้วยแหละ แต่ไม่รู้มันได้อะไรจากการคุยกับกูไหมนะ 555
>>235-237 อันนี้ไม่รู้ว่ะ กูไม่เคยถามมันตรง ๆ แต่ช่วงเด็กกูกับมันผ่านร้อนผ่านหนาวด้วยกันมาเยอะ ช่วงมันบ้านแตกพ่อตบแม่มันเกือบจะลงมือฆ่าพ่อแต่พี่มันห้ามไว้ได้ทัน หรือช่วงที่มันเกือบจะได้ดวลมีดกับพี่มันก็หนีมาอยู่บ้านกู กูก็เข้าใจด้วยแหละว่าบ้านมันทุกคนใจร้อนกันหมดไม่ใช่แค่มัน พอโตมามันก็ดูแลครอบครัวมันดีนะแต่อย่าอยู่พร้อมหน้ากันนาน ตอนกูปัญหาตัดพ้อลงโซเชียลนิดหน่อยมันก็รีบแล่นมาหากูโดยที่กูไม่ได้ขอละ กูกับมันทะเลาะกันบ่อยอยู่นะ หนักสุดคือกูเกือบเทมันตัดการติดต่อทุกทางไป 2 ปี มันก็พยายามติดต่อหากูตลอด จนตอนนี้เจอกันมองหน้ากันติดพูดคุยกันได้มันก็ไม่ได้ว่าอะไรเรื่องที่กูเกือบเทมันเลย
ความสัมพันธ์มนุษย์แม่งมีหลายแบบจริง ๆ นะ 555 มันเหยียดก็จริงแต่ก็จบแค่ตรงนั้นอ่ะ กูมองที่เจตนามันด้วยแหละมั้ง
เหี้ยๆก็มีแต่ส่วนใหญ่จะพยายามปิดข่าว ส่วนผู้ปกครปงก็อับอายขอไม่ให้เป็นข่าวอีกเอวัง
อย่างหลายปีก่อน มีข่าวหลุดคลิปเด็กนักกเรียนหญิงโดนผู้หญิงบลูลี่แล้วจับยึดให้เด็กผู้ชายมันข่มขืน
ของโรงเรียนกูก็ไอ้สมัยรัฐบาลมีนโยบายเด็กบ้านใกล้เข้าเรียนได้(ผลคือโรงเรียนเลยต้องรับพวกต่ำกว่าเกณฑ์เข้ามา) แล้วระบบห้องคิงสายวิทย์-ห้องบ้วยสายศิลป์ ไอ้พวกห่วยๆเลยไปกองห้องเลขหลังๆ
ไอ้พวกอยากเรียนศิลปเลยซวยโดนกองรวมไปด้วย(เออ กูด้วย)
พวกโดนแกล้งมักเป็นพวกอยู่คนเดียวหากลุ่มเพื่อนไม่ได้ พอโดนแกล้ง(ล้อพ่อ ตบหัว ต่อยหรือถีบ) เลยอยู่ในสภาพโดนรุมสู้กลับเลยไม่ชนะ
แล้วอ.ก็ไม่เข้าข้าง ก็ให้ผิดแม่งทั้งคู่(ลองมีระบบประชาธิปไตยคงยิ่งพัง) ไอ้คนโดนบูลลี่เลยยิ่งเคว้ง
แล้วบางปีมีหัวหมอ คุณครูคนไหนสอนเฮี้ยบแม่งมีล่ารายชื่อไปฟ้องผอ.ด้วย (การศึกษาไทยจงเจริญ v )
กลายเป็นมู้เล่าปัญหาชีวิตแล้วเหรอ...
.
.
อฟช.ปล่อยมาว่ามารินจังเอว23นิ้วแหละ
พระเอกตอนนี้มึงหาทำไปหน่อยนะ งานถล่มเยอะขนาดนี้น่าจะปฏิเสธไปซักงาน จะได้ไม่มาสติแตกขนาดนี้ตอนไฟลนก้น
มันเป็นการสะท้อนค่านิยมคนญี่ปุ่นที่ไม่ค่อยปฎิเศษอะไรแบบตรงๆอะ เมื่อก่อนจำได้ว่ามีนักแปลคนนึงเคยออกมาเล่าว่าเคยขอให้เพื่อนที่เป็นนักวาดชาวเกาะบนทวิตวาดfaให้ แล้วก็คือไม่ได้คิดอะไรมารู้เอาตอนหลังที่สนิทกันมากๆแล้วว่าจริงๆตอนนั้นเค้าเคืองนะแต่พอคบกันนานๆเริ่มสนิทกันมากขึ้นเค้าถึงมาเล่าให้ฟังทีหลัง คนเล่าถึงรู้ว่ามันเป็นค่านิยมของคนที่นั่นที่จะไม่พูดอะไรหักหาญน้ำใจกันตรงๆ ซึ่งกูก็มองว่าแปลกดีวะ
คนสนิทกันมากๆจะพูดว่าไม่ตรงๆได้ ไม่มีไรค้างคาใจกัน
แต่คนที่สนิทกันแบบผิวเผินเสือกเกรงใจเค้าแล้วมาลำบากใจทีหลัง
>>242 มันปฎิเสธคนไม่เป็นไง
เนี้ยแบบไฟล่นก้นแล้วแล้วยอมปฎิเสธ
แต่พอฟังเรื่องเขาก็ใจอ่อนยอมให้มาดูงานอีก
ตัดชุดคอสเพย์ละเอียดขนาดนี้ยากมากนะ
เคยมีน้องที่รู้จักจะไปชื้อแพงกว่าชุดทั่วๆไปหลายเท่าเลย คนขายบอกตัดเย็บยากมากเพราะรายละเอียดมันเยอะ
โกโจที่ไม่เคยตัดเย็บชุดคนมาก่อน แถมเรื่องเครียดระดมเข้ามาขนาดนี้แต่ยังฝืนตัดจนเสร็จในไม่กี่วันไม่แปลกที่มารินนางจะปลื้มมากขนาดนี้
>>245 ไม่ใช่แบบนั้นนะ มันไม่ได้ทำอะไรแย่ๆอย่างที่มึงคิด แค่มันจะกล้าพูดตรงๆกับคนที่รู้สึกว่าพูดแล้วอีกฝ่ายจะเข้าใจตรงกันได้เฉยๆ ไม่ใช่ขนาด เออกูรู้จักมึงมานานละตบหัวด่าชื่อพ่อได้แบบบ้านเรา เค้ายังเกรงใจและให้เกียรติ์มึงอยู่แค่ระยะห่างมันจะน้อยลง คนญี่ปุ่นมันเป็นพวกพื้นที่ส่วนตัวสูง ขนาดคนในบ้านเดียวกันบางเรื่องยังไม่เข้าไปยุ่งกันเลยก็มี
>>233 อันนี้กูอ่านแล้วแบบคือสงสารเพื่อนมึงคนที่ถูกแกล้งจัง จริงอยู่ว่ามันอาจจะขี้โม้ โอ้อวดและอวยเพราะตัวเองเรียนดีเรียนเก่งแต่ๆถ้าเอาตามตรรกะกูรู้สึกแบบคือมันก็มองว่า การโดดเรียนคือการทำผิดกฏโรงเรียนป่ะวะ ดังนั้นการฟ้องครูมันก็เป็นความถูกต้องแล้วสำหรับเพื่อนมึงอ่ะ แต่นี่พอทำถูกแล้วโดนคนทั้งห้องทำร้าย กูมองว่าเหมือนเล่นพวกโดนรุมกลั่นแกล้งเพียงเพราะไม่ทำเรื่องเหี้ยตามคนหมู่มากเลยว่ะ
โอเคพวกมึงอาจจะเพราะเป็นเด็กล่ะ แต่กูว่าเพื่อนคนนั้นถึงมันจะแย่เรื่องขี้โม้ขี้อวด แต่ถ้าคนที่เก่งแล้วเขาแค่มีความภูมิใจถึงจะแสดงออกผิดๆไป แต่เขาไม่ได้ทำเรื่องไม่ดีแบบไปโกหก แค่มันขี้ฟ้องเองและฟ้องในสิ่งที่ผิดอ่ะ สงสารเพื่อนมึงจริง แทนที่ทั้งห้องจะลองพยายามดึงมาเป็นพวกแบบเออถ้ามีคนเข้าไปลองคุยว่าแกไม่มาเข้าด้านมืดกับกูล่ะวะ เปิดโลกให้มัน มึงอาจจะได้เพื่อนเก่งๆมาอีกคนก็ได้ แล้วนิสัยขี้ฟ้องจะหายไป มาแบบนี้เพื่อนมึงคนนั้นอาจจะเกลียดสังคมหมาหมู่ลอบกัดลับหลังเลยว่ะ แถมเป็นการรุมรังแกกันอีก
แหมๆๆ ถ้าสังคมมันเหี้ยแล้วไม่ยอมเหี้ยตามก็คือผิดสินะ ถ้ามองว่าจี้ใจดำก็แปลว่ามึงก็เหี้ยแบบพวกนั้นนี่เอง ถถถ
>>250ไอ้พวกปัญญาอ่อนตรรกะบุลลี่ แบบนี้ไงที่เมกาเลยมีข่าวเด็กกราดยิงทีี่ รร ถ้ามีเหี้ยตัวไหนทำแบบนี้กะกูนะ กูสอยกะบาลมึงแตกไปละ ละไม่ต้องห่วงพ่อแม่มึงก็ต้องโดนไหนๆกูจะติดคุกอยู่ละกูตามถึงบ้านอ่ะ มึงก็ระวังตัวไว้ละกันไปแกล้งเค้ามากๆเกิดมันบ้าขึ้นมาตายไม่รู้ตัว55555555555555
>>250 อ่ะ เอาคนใกล้ตัวเป็นรุ่นน้องกู ตรรกะก็เดียวกันกับอีคนที่โดนทั้งชั้นบุลลี่นั่นล่ะ เพราะเป็นคนรักษากฏระเบียบแล้วโดนเพื่อนแกล้งจนเทอมสุดท้าย รุ่นน้องกูทนไม่ไหว เลยเป็นครั้งแรกที่ระเบิดพลังความโกรธด้วยการไล่กระทืบอีพวกที่มารังแกมัน ประมาณว่ากูไม่สนเหี้ยอะไรแล้วโว้ย สุดท้ายอีหัวโจกก็หนีหางจุดตรูดก่อนตัวแรกเลย ส่วนอีพวกลูกน้องหัวโจกพยายามห้ามก็โดนกระทืบหมดสุดท้ายรุ่นน้องกูก็กลายเป็นหัวหน้าห้องแบบที่อีพวกนี้เกรงใจ หลังจากนั้นน้องกูแม่งก็เข้าสายกีฬา เปลี่ยนจากเด็กเรียนมาเป็นหัวหน้าแก๊งเด็กเกเรได้ จนทีหลังจะโดดเรียนมันต้องมาขอรุ่นน้องกูก่อนว่ะ ถ้ารุ่นน้องกูโอเคกูก็อยากโดด ทั้งห้องถึงโดดได้
นั่นล่ะยิ่งอ่านต้นทางอีเด็กที่โดนรังแกบ้านโปรไฟลล์ดี กูอ่านยังไงกูก็รู้สึกว่า ทั้งห้องน่าจะอิจฉาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว สรุปถ้ามึงไม่พอใจทำไมไม่ไปเคลียร์ตัวๆวะ ใช้วิธีรุมรังแกกูว่าก็สวะไม่ต่างกันหรอกแค่มึงพวกเยอะเท่านั้นเอง
>>259 ที่โรงเรียนกูก็มีแบบนี้แหละสมัยเรียน แม่งจะมีคนสองแบบเว้ยเมื่อโดนแกล้ง 1.ติ๋มชิบหายสุดท้ายยอมแพ้ลาออกหลังจบเทอม 2.ไม่สนเหี้ยไรห้องปกครองก็ช่างแม่ง ใส่สุดยกเก้าอี้ไม้ฟาดเพื่อนหัวแตกเป็นเรื่องราวจนโดนย้ายออก ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลกูมองว่าอาจารย์ประจำชั้นแม่งกากแก้ปัญหาการบูลลี่ในห้องไม่ได้จนเด็กมันเมนฮาระแตกนี่แหละ
กระทู้ยังไม่หายกลายพันธุ์อีกเหรอ
มารินจังน่ารัก โกโจคุงก็น่ารัก
จริงๆแล้วมารินไม่มีตัวตนจริงๆเว้ย มึงคิดเอา ผู้หญิงที่ไหนจะนิสัยแบบนั้น จะยั่วมึงแบบนั้น ตอนใส่บิกินี่ ไหนจะ "อยากเป็นชิสึคุตัน" หรือสนใจเล่นเอโรเกะ
ไม่มีหรอกเว้ย จริงๆแล้วมารินน่ะ คือตัวตนที่ถูกสร้างขึ้นมา ข้างในคือตาลุงที่ใส่สกินสูทแบบนี้เว้ย
https://twitter.com/DuokumaT/status/1486362304950468609/photo/1
นั่นคือคำตอบที่ว่าถึงอยากเป็นชิสึคุตันนัก
เมืองไทยเปนสังคมประชาธประไตรคับ ใครเด่นเกินเก่งเกินแถมบ้านรวยครูรักอีกรับไม่ได้ครับอิจฉาไฟลุกคันยิบๆเลยอร้ายยยย ต้องบุลลี่ให้มันหงอยเซะเลยอุฮรี้ๆๆๆๆๆๆๆๆ จะพยายามทำตัวให้เก่งไปแข่งหรอ? ไม่อาวหรอกเหนื่อยอ่าาา เป็นหมาหมู่รุมแง่บๆใส่ดีว่าโบร้ววววววว
มารินจังน่ารัก โกโจคุงก็น่ารัก
มารินจังน่ารัก โกโจคุงก็น่ารัก 2
มารินจังน่ารัก โกโจคุงก็น่ารัก 3
มารินจังน่ารัก โกโจคุงก็น่ารัก 4
มารินจังน่ารัก โกโจคุงก็น่ารัก 5
C O M B O
B R E A K E R
>>263 รุ่นน้องกูก็คนธรรมดานี่ล่ะ ฮาเร็มอะไรก่อนมึงไม่งั้นกูจะคิดว่ามึงนี่ก็เบียวเกินเยียวยา เอะอะก็โยงเข้าฮาเร็มเพื่ออะไร
ไม่เคยโดนรุมรังแกจนมาย์เบรค มึงเคยเจอคนโกรธจนสติหลุดไหมแบบไหนๆกูก็จะโดนแล้วกูจะลากอีพวกนี้ไปด้วยกัน
นั่นล่ะ กูแค่บอกว่าอีพวกบุลลี่คนอื่นโดยอาศัยพวกเยอะๆ จริงๆก็แค่คนขี้ขลาดอาศัยทำเรื่องเชี่ยๆด้วยการพวกมากลากไป ถ้ามึงเป็นคนจำพวกนั้นก็เห่าอยู่ในสังคมเน่าๆต่อไปเถอะ
กูเคยทนจนทนไม่ไหวเลยไม่สนเหี้ยไรแล้วเจอแม่งที่ไหนก็พุ่งเข้าไปชกแม่งก่อนสู้ได้ไม่ได้ไม่สนจนแม่งบอกมึงจะพอได้รึยัง ไม่เกินอาทิตย์จบหลังจากนั้นมันไม่มายุ่งกับกูอีกเลยจนกูคิดว่ากูจะทนมาทำเหี้ยไรตั้งนานวะ
ตอนนั้นเลาจำได้เลย สมัยที่กู ม.2 เลาโดนNTRไวฟุเลาไปต่อหน้าต่อตาแถมมันล้อเลาว่าเป็นไอ้เด็กเอ๋อติดการ์ตู เลาโกรธจนถึงขีดสุดหัวเลาค่อยๆ ตั้งขึ้น เส้นเลือดเลาปูดโปน ผมที่ตั้งของเลากลายเป็นสีเหลืองทอง ดวงตาของเลากลายเป็นสีฟ้า กล้ามของเลามันขยายออกจนเสื้อนักเรียนตราสมอของเลามันฉีดขาดออกจากกัน ในจังหวะนั้นเลาจึงตะโกนใส่ไอ้พวกขี้บูลลี่ไปว่า "แกเท่านั้น ที่ยกโทษให้ไม่ได้!!!" เลาเลยอัดพวกมึงซะยับ หลังจากนั้นก็ไม่มีใครมาว่าเลาเป็นไอ้ตุ้งติ้งติดการ์ตูนอีกเลย
เอาจริงๆไม่แปลกเลยนะที่มารินจะปลื้ม ชายหนุ่มที่ทุ่มเทให้กับคำพูดไร้สาระของตัวเอง ถ้ากูเป็นมารินกูจับทำผัวตั้งแต่ตอนนี้ละ ผู้แบบนี้หายากส่วนใหญ่รับปากไปก่อนแล้วขายผ้าเอาหน้ารอดทั้งนั้น
ก็พอๆกับผู้หญิงนะ ยังจะอยากได้ผู้หญิงอีกนะ เดี๋ยวนี้มีแต่ผู้หญิงที่เป็นข่าว เพจไหนๆเขาก็เอามาลงเป็นข่าว ว่าผู้หญิงทำพฤติกรรมแย่ๆ ตั้งเยอะแยะ เช่นข่าวล่าสุด ก็คอมเม้นในติกตอก ที่ผู้หญิงสองมาตรฐาน ข่าวผู้หญิงที่ยอมแท๊งเพื่อศิลปิน ที่ผู้หญิงปกป้องศิลปินเกาหลี ข่าวผู้หญิงโพสบอกว่าผู้ชายทำเท่ ไหนจะข่าวเฟมทวิตอีก ผู้หญิงเดียวนี่มันดีซะที่ไหนล่ะครับ ยังจะอยากได้ผู้หญิงอีกหรอผมหาผู้หญิงปกติๆในสังคมไม่เจอเลย อนาคตผู้ชายก็น่าจะตั้งครรภ์ได้แล้ว ผมว่ามีผู้หญิงไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกครับ พอๆกับพวกAiนี่เลย ที่จะมาแย่งงานมนุษย์เราอีก
ตอนล่าสุดนางมี onlyfans แล้วด้วยนะ
ชุดแบบที่โกโจทำนี่ ค่าแรง+ค่าวัสดุ นี่ประมาณเท่าไร มีใครพอตีราคาได้มะ
(ทำไมคนไทยถึงรักในหลวง) ตอน "เด็กช่วยเข็นรถที่ติดหล่ม"
เมื่อ ปี พ.ศ. ๒๕๐๑ ขณะที่เด็กชายคนหนึ่งกำลังวิ่งเล่นอย่างสนุกสนานกับเพื่อนอีกสองคนกลางทุ่งนา ซึ่งไม่ห่างจากถนนชนบททุรกันดารมากนัก แล้วจู่ๆ ก็มีรถยนต์คันหนึ่ง ขับมาติดหล่มอยู่ในขี้เลน ติดอยู่อย่างนั้น ..
.
ภายในรถมีชายสวมหมวกแบบธรรมดาคนหนึ่ง ขับมาคนเดียวและพยายามจะขับรถขึ้นจากหล่มอยู่นาน เขาและเพื่อนจึงวิ่งเข้าไปช่วยเข็น ท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยง กับความพยายามอยู่นานมาก ราวร่วมชั่วโมง แถมยิ่งออกแรงเร่งเครื่องมากเท่าไหร่ ล้อรถก็ยิ่งจมเลนลึกลงไปทุกที ทุกที ...
.
ชายสวมหมวกก็ลงมาช่วยเข็นด้วยอยู่นาน และในที่สุดทุกคนก็หมดแรง ต่างต้องหยุดพักกันครู่ใหญ่อยู่ตรงนั้น ..
.
“หนูเคยเห็นคนนี้ไหม”
.
เสียงของชายเจ้าของรถเอ่ยถาม พร้อมทั้งยื่นแบงค์ใบละหนึ่งบาท (สมัยนั้น) ให้พวกเด็กๆ ดู เด็กชายต่างตอบกลับชายคนนั้นไปว่า ...
.
“ เคยเห็นแต่รูปที่เงินแบงค์ แต่ไม่เคยเห็นตัวจริง”
.
ชายคนนั้นถอดหมวกที่สวมอยู่ออก แล้วถามกลับมาอีกว่า .
“เหมือนเราไหม” ?
.
ในวินาทีนั้น เด็กชายทั้งสามคนตกตะลึง สักครู่ พอตั้งสติได้จึงรู้ว่า ผู้ชายที่เขาเห็นแต่งกายธรรมดาผู้ที่พวกเด็กๆ กำลังสนทนาอยู่ตรงหน้านั้นเป็นใคร ต่างก็นิ่งอึ้งและเข่าอ่อน ทรุดนั่งลงกลางเลน กราบลงแทบพระบาท พระองค์
.
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทรงตรัสอย่างช้าๆ ว่า ..
.
“ลุกขึ้น ลุกขึ้น ลุกเถอะ อย่านั่งเลย มันเลอะเห็นไหม ”
.
หลังจากนั้นพระองค์ท่านก็ทรงมีพระอักษรใส่เศษกระดาษแผ่นเล็กๆ ให้เด็กชายแจ้งให้ช่วยนำไปเพื่อส่งให้ครูที่โรงเรียนเทศบาลเขาเต่า
.
เมื่อครูได้เห็นจดหมายนี้เพื่อขอแรงช่วยกันเข็นรถกันหน่อยโดยไม่ทรงแจ้งว่าคือใคร แถมกำชับพวกเด็กๆ ว่าอย่าแจ้งว่า พระองค์คือใคร ..
.
เมื่อครูได้อ่าน ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าเป็นข้อความขอความช่วยเหลือจากผู้เป็นถึงองค์เหนือหัว แต่ด้วยน้ำจิตน้ำใจแบบคนไทยที่เห็นใครเดือดร้อนก็ต้องช่วยเหลือ จึงสั่งการเกณฑ์เด็กโตๆ และอีกทั้งพวกผู้ใหญ่แถวๆ นั้นไปร่วมยี่สิบคน ช่วยกันไปเข็นรถที่ติดหล่มขอความช่วยเหลือ จนในที่สุดรถยนต์พระที่นั่งก็ขึ้นจากหล่มจนได้ ..
.
ก่อนเสด็จฯ จากไป พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ ทรงตรัสว่า ..
“ขอบใจมากนะ”
เสียงนั้นยังก้องกังวานในใจของเด็กชายมาจนตลอดมาจนถึงทุกวันนี้และตลอดชีวิต และต่อมา พวกเด็กๆ และครูต่างจึงรู้ภายหลังจากที่ทรงเสด็จพระราชดำเนินจากไปแต่เพียงลำพังอย่างเงียบๆ ว่าชายคนนั้นคือใคร ...
(จากเรื่องราวครั้งหนึ่งในความทรงจำของเด็กชาย พนม ช่อจันทร์ อดีตนักเรียนชั้น ประถม ๔. โรงเรียนบ้านเขาเต่า ปี พ.ศ. ๒๕๐๑ เด็กชายตัวเล็กๆ ผู้ที่ช่วยเข็นรถในวันนั้น).
____________________________
ที่ผมนำมาเล่านี้ก็เพื่อประสงค์ จะให้พวกเด็กๆ รุ่นหลังๆ ที่ทันยุคพระองค์ท่าน และไม่ทันยุครัชสมัยรัชกาล ๙ (ขณะอ่าน) ได้รู้ ได้ทราบถึงเรื่องราวของพระองค์ท่านอีกแง่มุมหนึ่ง ซึ่งบางเรื่องราวอาจได้ถูกกล่าวเล่าให้ได้ยินได้ฟังกันบ้าง แต่ก็ยังมีเรื่องราวอีกมากที่ไม่ได้ถูกนำมากล่าวเล่าถึงให้รู้ ให้ได้รับทราบกัน .
" เล่าไว้เพื่อให้ทราบด้วยความเคารพ "
แอดมินแห่งเพจ
เพจ เรื่องเล่า ภาพเก่า ในอดีต ®
ทำชุดคอสให้ตุ๊กตาฮินะ เสียดายเรื่องนี้ไม่คอสเมะจริงๆ ไม่งั้นได้มีตุ๊กตาฮินะชุดโรเซ่นไมเดนแล้ว
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.