ประเด็นที่คุยกันอยู่ตอนนี้เท่าที่จับความได้
- การย้อนเวลาของตัวเอก (โดยเฉพาะเนื้อเรื่องเล่ม 4)
- เรือหัวฟ้าชิโนอากิ เรือหัวทองนานาโกะ และเรือหัวแดงเอย์โกะ
ไม่แน่ใจว่าจะมีกระทู้ต่อไหม ถ้ามีก็ค่อยเอา [ย้อนเวลาครั้งที่ X] มาใส่ในกระทู้หน้าละกัน
ประเด็นที่คุยกันอยู่ตอนนี้เท่าที่จับความได้
- การย้อนเวลาของตัวเอก (โดยเฉพาะเนื้อเรื่องเล่ม 4)
- เรือหัวฟ้าชิโนอากิ เรือหัวทองนานาโกะ และเรือหัวแดงเอย์โกะ
ไม่แน่ใจว่าจะมีกระทู้ต่อไหม ถ้ามีก็ค่อยเอา [ย้อนเวลาครั้งที่ X] มาใส่ในกระทู้หน้าละกัน
เห็นแอบหยอดเพลงเก่า ตอนสองเป็น sobaktsu นี่ในนิยายมีไหม หรืออนิเมจงใจทำแบบ relife ช่วง ed
Butterfly effect
>>>/animanga/13264/73-74
>>>/animanga/13264/284-295
เนื้อเรื่องตอน 3
>>>/animanga/13264/402-443
ถ้าไม่อ่านสปอยก่อน กูเชียร์นานาโกะว่ะ ดูมีโมเม้นกับเคียวยะที่สุดแล้ว
ชิโนะอากินี่ เอ็นดู+ชื่นชม+เป็นกำลังใจให้ นอกจากมานอนในฟูกตอนเจอหน้ากันครั้งแรกแล้วก็ไม่มีอะไรโดขิโดขิอีก
เอโกะไทม์ไลน์ใหม่ก็ซึนใส่ แถมเคียวยะมองด้วยความชื่นชมและเป็นคู่แข่งที่กระตุ้นตัวเอง
แต่นานาโกะนี่มีเขินตอนเห็นเซอวิสไม่ใส่เสื้อกับเซอวิสนมตอนทำงานด้วยกันในร้านสะดวกซื้อ
เคียวยะมันมองเป็นเพื่อนร่วมรุ่นที่พอจะพัฒนาความสัมพันธุ์ไปเป็นคนรักได้ ไม่เหมือนอีกสองคนที่ติดกำแพง "คนที่ตัวเองเคารพนับถือ"
เอโกะนี่ไทป์ซึนเดเระตามสูตร จริงๆก็รู้สึกดีกับเคียวยะ แต่อีโก้สูงปรี้ด คิดว่าตัวเองเหนือ
มองคนที่ฝีมือใกล้ๆตัวเองเป็นคู่แข่งตลอด ไทม์ไลน์เดิมตอนโตก็เหมือนจะยังละอีโก้ไม่ได้
คนในทีมหนี บรรยากาศในทีมก็ท่าทางไม่ค่อยดี พอรับเคียวยะมาทำงานถึงได้ดีขึ้น
จะนับถือหรือชื่นชมก็จับทำเมียได้ทั้งนั้นแหละ
เอาจริงๆ นานาโกะพยายามรุกหนักที่สุดแล้วนะ แต่สู้ชิโนะอากิที่รุกเคียวยะทีเผลอได้บ่อยจนดูขี้โกงกว่าเยอะไม่ได้ 5555
ย้อนเวลาอีกรอบ กูอยากรู้ว่าคราวนี้ใครจะเข้าวิน ถ้าหวยไปตกที่นานาโกะ นี้กูเลิกซื้อเลยนะ เหร้ยเกิน สงสารชิโนะอากิกับลูกตอนรูทa
ในบรรดาสาวๆกูว่านานาโกะโชคดีสุดแล้ว ซื้อเครปมา 2 กะมาแบ่งกันกินกับเคียวยะ ไปๆมาได้กินเครปคนเดียวหมดเลย โคตรโชคดี
หัวแดงดิถึงขนาดต้องแยกรูทให้ต่างหากเลย
นานาโกะต่อให้ได้เคียวยะจริงแต่สายงานเจ้าตัวก็แต่งงานออกนอกหน้าไม่ได้ต้องรออายุเกือบ40แล้วค่อยมาโพสบอกว่าท้องแล้วเหมือนต้นแบบเอา 555
เรื่องนี้ที่ชอบอีกอย่างคือเหมือนจะแนวฮาเร็ม 3สาวมีใจให้เคียวยะทุกคน
แต่เนื้อเรื่องไม่ได้เน้นเรื่องความรักที่หมุนรอบผู้ชายคนเดียว
แต่เน้นดราม่าชีวิตมหาลัยแทน
>>>/animanga/13264/436-443
https://www.facebook.com/jingjungfootball/posts/2264784170403487/
นี่คือเรื่องจริงของโรเจอร์ เฟดเดอเรอ สมัยเด็กเฟดเดอเรอเป็นเด็กหัวร้อน มีปัญหาเรื่องควบคุมอารมณ์
จนกระทั่งโค้ชประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต เฟดเดอเรอได้สติ ทำตัวเป็นผู้เป็นคนจนคว้าแชมป์แกรนสแลมหลายสมัย
ถ้าวันนั้นโค้ชของเฟดเดอเรอไม่ตาย กูว่าเฟดเดอเรอคงไม่ได้เป็นตำนานนักเทนนิสเหมือนทุกวันนี้
อาจเป็นนักเทนนิสฝีมือดีที่หัวร้อนง่าย มีแชมป์ติดตัวบ้างนิดหน่อย
กูคิดว่าในชีวิตมนุษย์มันมีสิ่งที่เรียกว่าจุดเปลี่ยนอยู่น่ะ เป็นจุดที่ทำให้ชีวิตพลิกไปอีกด้านได้เลยถ้าเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น
เทียบกับเกมส์ ก็เหมือน Event trigger ที่ถ้าเคลียร์เงื่อนไขหรือเข้าเงื่อนไขทีเกมส์กำหนดก็เข้าอีเว้นท์เกมส์
รีเมกมันก็คงใช้หลักการอันนี้ด้วย รุ่นแพลตตินั่มในไทม์ไลน์เดิมมันเก่งอยู่แล้ว แต่การย้อนกลับมาของตัวเอก
มันไปรบกวนเส้นชีวิตของกลุ่มแพลตตินั่ม(แบบไม่ได้ตั้งใจ) ทำให้ไม่เกิด Event trigger แล้วชีวิตของตัวละครนั้นเลยหันไปอีกทาง
ชิโนะอากินี่ไม่แน่ใจว่าไทม์ไลน์เก่ามีอะไรเป็นแรงจูงใจให้วาดภาพ จนพัฒนาฝีมือเป็นนักวาดระดับท็อป
แต่การมาของตัวเอกในไทม์ไลน์ของอนิเมะคงไปเปลี่ยนจุดอะไรซักอย่างเข้าสุดท้ายเลยหมดไฟแทน
>>16 มองตื้นไปมึง จริงๆมึงต้องไม่มองว่าการกลับมาของเคียวยะมัน "รบกวนเส้นชีวิต" ใคร คือถึงจะมีหรือไม่มีเคียวยะ มันก็ต้องมีใรสักคนมา interfere ชีวิตของรุ่นแพลตตินั่มอยู่ดี เช่น อย่างซึรายูกินี่คือถ้าไม่มีคนมาช่วยสถานการณ์ของมัน มันก็ต้องดรอปออกมาจากมหาลัยอยู่ดี เพราะทำงานหามรุ่มหามค่ำมาจ่ายค่าเทอมไม่ไหว (คือมันหนีออกจากบ้านที่เป็นตระกูลหมอมีอิทธิพลมาเรียน เลยโดยตัดหางปล่อยวัด) เพราะฉะนั้นการมีรุ่นแพลตตินั่มในไทม์ไลน์เดิมก็หมายความว่าคือต้องมีคนมาซัพพอร์ตให้พวกนี้ได้เกิดในวงการอยู่ดี ซึ่งจนถึงตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร (มีคนเดาว่าเป็นหัวแดงเยอะ) และทำอย่างไรกับปมของแต่ละคน และประเด็นนี้คงไม่ได้เฉลยในภาคหลักหรอก น่าจะเฉลยในนิยายภาคเบต้า (ซึ่งกูไม่ได้อ่าน เลยสปอยล์อะไรตรงนี้ต่อไม่ได้)
ปัญหาของเคียวยะคือมันไม่ได้มี tutorial ตรงนี้อย่างละเอียด ไม่เหมือนสกิลของมันที่ได้มาจากการทำงานในอดีต มันก็ต้องคลำหาทางรีเมคเพื่อให้ในที่สุดแล้วจะบรรลุเป้าหมายซึ่งดูจะยากเย็นกว่าไทม์ไลน์เดิมเยอะ คือได้ไปร่วมงานกับรุ่นแพลตตินั่มสามคนนี้เพื่อสร้างมาสเตอร์พีซด้วยกัน ตรงนี้กูมองว่าอนิเมะปรับบทได้ดี คือกว่าเคียวยะจะมีจุดมุ่งหมายนี้อย่างเป็นรูปเป็นร่างจริงๆคือหลังโดนส่งไปอนาคตอีกรอบตอนเล่ม 4 แล้วพบว่าไม่มีรุ่นแพลตตินั่มแล้ว ในขณะที่เมะปรับเอาเนื้อเรื่องจากภาคเบต้ามาใช้เป็นกำหนดทิศทางของการรีเมคของเคียวยะตั้งแต่แรกเลย
รอสปอยหลังเล่ม 4 ครับ
>>18 กูหาภาพสแกนนิยายไม่ได้
https://imgur.com/L6VPDQw
อนิเมะตอนแรกมันเอาไทม์ไลน์เบต้ามารวมด้วยใช่ป่ะ ในอนิเมะเลยแยกได้เป็น 3 ไทม์ไลน์
1.ไทม์ไลน์แรกจากLN เนื้อเรื่องหลัก เคียวยะตกงาน อีกสามคนแจ้งเกิดเป็นกลุ่มแพลตตินั่ม
ส่วนเอโกะไม่ได้พูดถึง??
2.ไทม์ไลน์เบต้า เคียวยะตกงาน เอโกะโดนสั่งพักโปรเจค
3.ไทม์ไลน์ย้อนเวลาครั้งแรก เคียวยะได้เจอกลุ่มแพลตตินั่มพร้อมกับเอโกะ
>>24 ไทม์ไลน์เบต้ามันไม่ได้มีจุดจบแบบนั้นมึง เมะมันแค่เอาเนื้อหาส่วนหนึ่งของนิยายภาคนี้มาดัดแปลงอย่างที่กูพิมพ์ไว้ใน >>17 แหละ เท่าที่เข้าใจจากการอ่านเรื่องย่อหลังเล่มมาดูเหมือนเอย์โกะกับเคียวยะยังร่วมกันไฟต์กับฝ่ายบริหารอยู่
เพราะงั้นอย่าเพิ่งแยกไทม์ไลน์ในเมะเลย ให้ถือว่ามีไทม์ไลน์ตามที่เนื้อเรื่องดำเนินไปนั่นแหละ
เอาเป็นว่าอย่าไปคิดเรื่องไทม์ไลน์ซ้ำซ้อนมาก ยังไงๆคือเรื่องนี้ไม่ใช่และไม่ใกล้เคียงสไตนส์เกตเลย เพราะเรื่องนี้ใจความมันอยู่ที่ make มากกว่า choose
เนื้อเรื่องที่จะเล่าชอบนะ แต่การกระทำ+บทพูดแต่ละตัวทำไมมันดูเบียวๆวะ5555ดูไปcringe ไปพอมารวมกับเนื้อเรื่องที่พยายามจะจริงจังแล้วรู้สึกแปลกๆ
ทำไมมังงะตัดฉากเยดชิโนะอากิคับ
รีเมคชีวิตนี่ เห็นเจ้าพระเอกตั้งเป้าหมายประมาณจะช่วยหนับหนุนให้เพื่อนบรรลุความฝัน
มันลืมไปรึเปล่าว่า เพื่อนร่วมหอมันทุกคนนะ ประสบความสำเร็จในอาชีพการงานกันหมดโดยไม่ต้องมีมันนะ ได้เป็นรุ่นแพลตตินั่มเลย
ที่ไม่สำเร็จนะ ตัวมัน กะ หัวแดง (สำเร็จไม่สุด) ตะหาก ถ้าจะตั้งเป้านะ ควรไปช่วยหัวแดงมากกว่า
ไม่ยุ่งกะชีวิตเพื่อน ทำผิดไปนิดเดียว อนาคตเปลี่ยน
ต้องยุ่งดิ ไม่งั้นอดได้เมียพอดี
นานะน่าจะรู้ตอนร้องเพลง แล้วคุ้นๆเสียงตอนตัดต่อเสียง
ส่วนเคียวอิจิมันนามปากกากว่าจะรู้ก็สายไปล่ะ
>>27 ฉบับอนิเมะกูว่าทำออกมาดีแล้วนะ ต้นฉบับที่เป็นไลท์โนเวลกูอ่านแล้วรู้สึกเฉยๆมาก
คงเพราะมันมีแค่ตัวหนังสือด้วย เวลาบรรยายฉาก "ฉายหนัง" "ร้องเพลง" "วาดรูป" คนอ่านเลยไม่เห็นภาพ
พอมาเป็นอนิเมะแล้วเลยสื่อได้ดีกว่า ส่วนเรื่องบทพูดมันก็ cringe สไตล์อนิเมะมังงะจริงๆนั้นแหละ
ตอน 4 เร่งฉิบหาย ถ้าหั่นช่วงออกร้านเมดให้จบในวันเดียว จะจบเล่ม 2 ได้ใน 2ตอนเลยนะเนี่ย
เร่งขนาดนี้สงสัยทีมงานกะให้พีคที่เล่ม3 เล่ม 4 แน่เลย
ตอน 4 นอกจากเร่งเรื่องกูยังรู้สึกไม่ชอบไอ้การเซอร์วิสแบบ KY ยังไงๆ ไม่รู้ของเรื่องนี้ด้วย ตั้งแต่ตอนก่อนๆ ที่จัดของในร้านแล้วเอานมเกยหัว หรือตอน 4 ที่อยู่ๆ แม่งก็ดึงชุดว่ายน้ำหลุดซะงั้น
คำถาม มหาลัยในเรื่องนี่ ถ้าคนสละสิทธิ์ไม่เข้า มันจะมีที่ว่างเข้ามาเพิ่มมั้ย คือกำลังคิดว่ามันมีคนที่เคียวยะไปเบียดตกไม่ให้เข้ามหาลัยนี้รึเปล่า
แปลกๆตั้งแต่ตื่นมาสาวมานอนด้วยถึงในห้องตอนแรกๆละ ดราม่ามาทั้งตอนจู่ๆปล่อยฉากนมหกหน้าจุ่มเป้ามาเฉยเลย
เรื่องเซอร์วิสนี่กูเข้าใจว่าเป็นเรื่องของบาลานซ์ คืออนิเมะมันต้องก็เร่งเนื้อเรื่องให้ไปไวมากที่สุด พอฟีลซีเรียสมันถูกบีบอัดใส่เข้าไปทั้งตอนฉากเซอร์วิสมันก็จะแปร่งๆแหละนะ แต่โดยส่วนตัวกูไม่ใส่ใจเท่าไร
>>42 ถึงกูจะไม่รู้ว่าระบบการสอบเข้ามหาลัยที่ญี่ปุ่นโดยรายละเอียดเป็นยังไง (และคิดว่ามึงก็คงไม่น่ารู้เหมือนกัน) แต่เท่าที่เข้าใจจากเรื่องนี้ ถ้าจะให้พูดกันตามระบบคือ ไอ้คนที่ไม่ได้เข้าคือสอบไม่ผ่านเอง ช่วยได้ที่ไหน
ระบบมหาลัยยุ่นนอกจากสอบเอ็นปรกติแล้วก็มีโควต้าแบบบ้านเราแต่ส่วนใหญ่จะเป็นของโรงเรียนในสังกัดมหาลัยแบบโรงเรียนสาธิตบ้านเราเลย
สละสิทธิก็ให้คนอื่นเสียบแทน กับมีระบบนักเรียนดีเด่นที่ได้จดหมายแนะนำจากอาจารย์แบบทางฝั่งเมกาอีก อันหลังกูไม่รู้ว่าเป็นยังไง
เดียวนี้กุเปนไรไม่รู้ดูเมะพวกเกิดใหม่แล้วดูไม่ลงวะเพื่อนรู้สึกแปลกๆพวกมึงเคยเปนไหมเมื่อก่อนเคยชอบนะเดียวนี้พวกเกิดใหม่ฮาเร็มสาวล้อมนี่กุดูแปปๆละเลิกวะเรื่องนี้กุดูไปได้3ตอนละจักจี้แปลกๆ
เพิ่งมาดู ทำไมตอนแรกมันมั่วๆวะ ช่วงแรกเหมือนแปลงเรื่องเหมือนเอา spin-offเบต้ามาทำ แต่พอขึ้นช่วงหลังตอนฝีนเสือกไปฝันถึงหัวหน้าจากรูทปกติ มั่วฉิบหาย
น่าตัดเอาเพลงแสงสุดท้ายมาใส่ชิบหาย
god knows มั้ยล่ะมึง
เล่ม2 ได้โควต้าแค่สองตอน หั่นเนื้อเรื่องยับเลยว่ะ กะไปพีคเล่ม3เล่ม4แน่นอน
ดูมา 5 ตอนรวมๆ งานดีเลยแฮะ ติดที่เร่งเรื่องไปหน่อยเนี่ยแหละ จริงๆ กูว่าตอนนี้น่าจะอยู่ซักตอน 7-8 เลยด้วยซ้ำ
White album 2 อย่างที่โม่งข้างบนบอกจริงๆด้วย เดจาวูชิบหาย งานโรงเรียน ตัวเอกโหมงานจนหลับ ร้องเพลงในงานโรงเรียน จบด้วยจูบ
จุดที่โดนหั่น
-ช่วงซ้อมของนานาโกะ
-ความสามารถในการประสานงานหาวัตถุดิบมาสต๊อกในร้านและบริหารหน้าร้านของเคียวยะ
-บทรุ่นพี่ชมรมศิลปะ ออกมานิดเดียว
-เพื่อนนินจาของเคียวยะ ที่เดินผ่านทางเดินซากุระอันขึ้นชื่อของมหาลัยศิลปะโอซาก้า
-เคียวยะแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่โดนกุ๊ยบุกเมดคาเฟ่
-รุ่นพี่หัวชมพูเป็นเพื่อนกับอาจารย์หัวแดง
-รุ่นพี่เป็น Dev ทำโดจินเกมส์ ชวนเคียวยะไปทำ แต่เคียวยะไม่ไปเพราะ 10ปีก่อนย้อนเวลาตัวเองเคยอยู่บริษัททำเกมส์โป๊ ตอนนี้กำลังเอียน
-ซึรายูกิ โหมงานจนหน้ามืด
-ชิโนอากิ โชว์ทักษะเทพ แก้ลายเส้นในพริบตา
-ตอนนานาโกะร้องเพลงเคียวยะพูดในใจว่ายินดีที่ได้รู้จักนานะ คนดูเมะเฉยๆจะนึกว่าเคียวยะพูดถึงนานาโกะในปัจจุบัน
แต่ในนิยายเขียนว่า N@na ที่เป็นนามแฝงของนานาโกะใน 10 ปีข้างหน้า
-ไม่เฉลยเรื่องตระกูลแพทย์ของซึรายูกิ ซึรายูกิโดนตัดหางปล่อยวัดจนต้องทำงานหาค่าเทอม(น่าจะเอามาเล่าตอนหน้า)
เรื่องโดจินเกมของรุ่นพี่กับงานพิเศษของซึรายุกิมันเชื่อมกันด้วย คงยกไปเล่าตอน 6-7
>>65 แต่ในไทม์ไลน์นี้ก็ไม่มีอะไรรับประกันว่า "รุ่นแพลตตินัม" จะเกิดขึ้น (นี่คือสิ่งที่ถูกฉายในเล่ม 4) เพราะแค่การตัดสินใจเข้าเรียน ม.ศิลป์ของเคียวยะและมาเช่าห้องในบ้านคิตายามะมันก็สร้างผลกระทบกับชีวิตของคนที่จะเป็นรุ่นแพลตตินัมไปตั้งแต่แรกแล้ว ก่อนที่มันจะได้คาดคิดด้วยซ้ำ
จะแปลกปลอมไหมก็ไม่รู้ เพราะการไทม์ลีปคือไม่ใช่สิ่งที่เคียวยะมันควบคุมเองได้ ก็มีแต่ต้องรับมือกับมันไปตามวาระที่เผชิญเท่านั้นแหละ
ประมาณว่าบ้านพักที่เช่าร่วมมันมี 4 คน
เคียวยะมันเสียบแย่งใครมาได้ก็ไม่รู้ซะงั้น
นี่เป็นสาเหตุที่โดเรมอนต้องมีตำรวจกาลเวลาไง แค่แย่งซื้อกาแฟกันแก้วเดืยว อาจทำให้อนาคตล่มสลายได้
ทางนิยายวิทยาศาสตร์เลยต้องมี โลกคู่ขนาน มารองรับ
ถ้าคิดว่าเป็นโลกคู่ขนาน กะ เห็นแก่ตัวหน่อย ก็พระเอกมันย้อนเวลามาแล้ว จะให้มันจะทำยังไง
อนาคตของ timeline นี้ยังไงก็ต่างกะของเดิมแน่นอน คาดเดาอะไรไม่ได้ ดังนั้นจะแคร์ทำไม
รุ่นแพล็ตตินั่มของโลกเก่า ก็มีอยู่ต่อไปในโลกเก่า ส่วนโลกใหม่ รุ่นแพล็ตตินั่มจะเจ็งป่งก็ช่างแม่ง
กูก็สร้างรุ่น "ฮาเรมมิตินั่ม" ของตู ดีกว่า มีเมียหัวครบสี แดง เหลือง น้ำเงิน
ยิ่งอ่านพวกมึงถกกันยิ่งรู้สึกว่าพระเอกเรื่องนี้แม่งเหี้ย และเห็นแก่ตัวชิบหาย
มีแต่คนโง่บัดซบเท่านั้น
ที่ทำเรื่องเดิมๆ แล้วจะหวังผลลัพธ์ที่แตกต่าง
.. อัลเบริต ไอน์ไสตน์ พูดไว้รึเปล่าก็ไม่รู้
ถ้า ธีมของการย้อนเวลาเรื่องนี้ คือ โลกคู่ขนาน
ก็เหมือนชาติหน้านะแหละ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกะชาติก่อน จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ ถ้าไม่ได้ทำเพราะประสงค์ร้ายตั้งแต่ต้น
บางที รุ่นแพล็ตตินั่มไม่ได้เกิด อาจทำให้ มี รุ่นอันดามันเที่ยม รุ่นไวเบรเนี่ยม หรืออะไรที่อาจดีกว่า เกิดขึ้นมาแทนก็ได้
ชีวิตย่อมมีหนทาง
อีกอย่าง สามนาง หัวแดงเหลืองน้ำเงิน โลกนี้อาจไม่ lucky in game แต่อาจจะ lucky in love แทนก็ได้
Timeline ก่อน อาจทำแต่งานจนไม่มีผัวก็เป็นได้ Timeline นี้ก็แตกต่างหน่อยละกัน ชีวิตจะได้มีรสชาติ
>>70 นึกถึงเรื่อง time paradox ghostwriter ว่ะ ถ้าพระเอกไม่สามารถก็อปงานนางเอกได้ นางเอกจะเป็นสาวเก็บตัวที่เขียนงานจนตายตอนสาวเพราะงานหนักเกินขนาด พอพระเอกเอามาเขียนแทนตัวนางเลยไปเขียนเรื่องอื่นแล้วก็จบไปโดยไปแต่งงานกับใครสักคน หรืออย่างตอนจบButterfly effect ตอนจบที่ดีคือแม่งไม่ต้องเจอกันเลย
สำหรับกูความรู้คือพลัง และพลังมาพร้อมความรับผิดชอบวะ พระเอกมันใช้ประโยชน์จากความรู้อนาคตมันก็ต้องรับผิดชอบต่ออนาคตของคนอื่นด้วย เหมือนยิงปืนขึ้นฟ้ามึงไม่ได้เล็งใส่ใครก็จริงแต่ถ้ากระสุนตกใส่หัวใครมึงก็ต้องรับผิดชอบ
เพิ่งลองอ่านแบบมังงะ ไหงมันทำเพื่อนชิบหายไฟมอดเกือบยกกลุ่มล่ะนั้น กลายเป็นกลุ่มแพลตินั่มไม่ได้เกิดแต่มันได้ชีวิตกลางๆกับได้เมียมา
ก็พระเอกมันอิจฉาพวกแพลตตินั่มแทบตายอยู่ละไงชีวิตเก่าอะ พอได้โอกาสเลยอยากแบ่งเค้กโดยอ้างว่าจะเป็นส่วนหนึ่งของทีมแต่ไม่มีความสามารถพอทีมแตกสลายเลยเอามาทำเมียแทน(เห็นรูทเก่าก็โม่ยภาพของshino akiยุละนิ)(ถ้ามันอยากรับผิดชอบนะวิธีแก้ให้กลับไปเหมือนเดิมคืิอสิ่งแปลกปลอมอย่างมันควรไสหัวไปไกลๆตั้งแต่แรกๆ)
อันนี้ตามความคิดของกูนะ
พระเอกมันเข้ามาเติมเต็มชีวิตปกติของทุกคน ผลลัพย์ทุกคนเลยได้ชีวิตปกติ มีเมีย ไปเที่ยว มีความสุข แต่ไม่ได้เป็นรุ่นตำนานเหมือนรูทก่อนหน้า
กูว่าการจะเป็นศิลปินที่สุดยอดได้ บางทีแค่พรสวรรค์ไม่พอ แค่ความพยายามไม่พอ
ต้องทิ้งชีวิตปกติ ตรรกะของคนทั่วไป แล้วจมปลักอยู่กับมันให้มากกว่านี้ว่ะ
กูคิดเล่นๆ ถ้างานกลุ่มทำหนังออกมาล้มเหลว คือจะไม่ต้องมาเสียเวลาตรงนี้แล้วเอาเวลาไปหมกมุ่นวาดรูป ร้องเพลง แต่งนิยายทั้งวันทั้งคืนจนแจ้งเกิดมากกว่า
กูดูตอนนี้ต้องไปเปิด God knows Haruhi มาฟังซ้ำเลย
เสียดายงานอนิเม kyoani ชิบหาย
กูยังรู้สึกว่าฮารุฮิร้องมันส์กว่า n@na อยู่นะ คงเพราะร้องแบบทำหน้าใส่น้ำเสียงจริงจังกว่าร้องไปยิ้มไป
>>69 ไม่ค่อยแน่ใจว่าถกกันเท่าไร เพราะหลายๆความเห็นก็มีแต่เฮทสปีช ไม่ยกรายละเอียดของเรื่อง (ทั้งตัวเนื้อเรื่องและยิ่งกว่านั้นคือเซตติ้ง) มาคุยกันด้วยซ้ำ เป็นอารมณ์ที่แค่อยาก trash ตัวละครแบบเคียวยะเพื่อจะได้เติมเต็ม self-esteem ของตัวเองเฉยๆ จริงๆก็เห็นมาหลายกระทู้ล่ะ
>>78 เอาจริงๆ กูไม่รู้นะว่ารุ่นแพลตตินัมในไทม์ไลน์เดิมมันเป็นปรากฏการณ์ในสเกลไหนด้วยซ้ำ (อันนี้คงต้องไปอ่านนิยายภาคเบต้าเอา) แต่ที่แน่ๆยังไม่ใช่ตำนาน เพราะถ้าให้เทียบกูรู้สึกว่ามันเป็นแบบชินไคสมัยเพิ่งทำ 5cm ออกมามากกว่า คือมันก็ดังแหละแต่ต้องเป็นคนที่ตามวงการในระดับนึง ถ้าเป็นคนทั่วไปก็น่าจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสามคนนี้คือเพื่อนร่วมภาควิชารุ่นเดียวกันที่ไปดังในสิบปีให้หลัง ในแง่นี้กูเลยเข้าใจว่าสิ่งที่หัวแดงพยายามทำในอนิเมะตอนแรก (หรือนิยายภาคเบต้า) จึงสำคัญในแง่ที่ว่าทำให้คนทั่วไปรู้จักสามคน (กับหัวแดง) นี้ในฐานะ "รุ่นแพลตตินัม" จริงๆ
>>81 เซย์ยูนานะร้องเก่งน่ะ เอาจริงๆเป็นคนเสียงหล่อแต่พอพากย์เรื่องนี้ต้องเก๊กเสียงน่ารัก ตอนร้องเพลงเลยเหมือนทำได้ไม่เต็มที่
https://www.youtube.com/watch?v=0eo7xNoAHg8&ab_channel=선민킴
ตอน 1 มันแค่อยากทำตามฝันสมัยสอบเข้านี่หว่า ไทม์ไลน์เดิมเลือกเรียนมหาลัยทั่วไป พอมีโอกาสได้เลือกใหม่เลยเลือกมหาลัยศิลปะ แล้วที่สำคัญคือตอนแรกมันไม่รู้ด้วยว่ากลุ่มแพลตตินั่มคือใคร แค่อยากกลับมาใช้ชีวิตวุ่ยรุ่นอีกครั้ง
เพิ่งมารู้ว่าชิโนอากิเป็น1ในแพลตตินั่มเพราะบังเอิญเห็นรูปวาด
แล้วก็เนื้อเรื่องตอน 5 มันแปลกๆยังไงไม่รู้ จากตอนแรกที่แค่ย้อนมาใช้ชีวิตวุ่ยรุ่นอีกครั้งก็มีความสุขแล้ว เปลี่ยนเป็น "จะช่วยสนับสนุนให้กลุ่มแพลตตินั่มโด่งดัง" ทั้งที่มันรู้จักแค่ชิโนอากิคนเดียว Inw N@na Za เพิ่งมารู้เอาตอนจบ
ไม่รู้ว่าเพราะว่าโดนหั่นจำนวนตอนรึเปล่าเลยมีพล็อตโฮล รอคนอ่านนิยายมาอธิบายละเอียดแล้วกัน
คนพากย์นานาโกะนี่ไอมินะมึง ร้องเพลงเก่ง เล่นกีตาร์จัดว่าเทพ
>>86 ช่วงแรกกุโอเคนะที่มันอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่มันมาเริ่มเพี้ยนๆตรงมันเอาอะไรมาคิดว่ามันจะมีปัญญาไปสนับสนุนให้กลุ่มแพลตตินั่มให้โด่งดังได้ เริ่มตั้งแต่ตอนนั้นละที่กูว่ามันหลงตัวเองไปปะวะมันน่าจะรู้นะว่าพวกนั้นไม่มีมันก็ดังได้อยู่แล้ว(คำพูดดูดีแต่กูว่าจริงๆมันแค่อยากจะกลายเป็นหนึ่งในกลุ่มแพลตนั่มซะเองมากกว่าอารมณ์ว่ากูนี่ละปั้นแพลตตินั่มมากับมือนี่ละผลงานกูนะเว้ยเฮ้ย ไรเงี่ยแต่กลายเป็นว่าไปทำลายกลุ่มแพลตตินั่มซะเลย555)(กูสงสารพวกแพลตตินั่มวะการที่พระเอกมาแทนที่ในบ้านแปลว่ามีใครคนหนึ่งหายไปจากบ้านนนั้น คนๆนั้นอาจจะเป็นตัวแปรที่ทำให้เกิดแพลตตินั่มก็ได้และอาจทำได้ดีกว่าพระเอกมันทุกๆด้านเลย)
>>86 นานะมันรู้ตอนปรับเสียงให้หลังคาราโอเกะที่หัวแดงเหวี่ยงใส่นานะ เล่ม 2 นี่อนิเมตัดดีเทลไปเยอะมาก
จริงๆเล่ม 1 ก็ตัดเยอะ ยิ่งไอ้ตอนเคียวยะมันคุยกับ อจ.แล้ว อจ.บอกว่าตัวเองย้อนเวลากลับมาจากสิบปีก่อน นี่ไม่รู้ตัดทำไม
เล่ม 2 บทรุ่นพี่โลลิก็ตัดเกลี้ยงทั้งๆที่ค่อนข้างสำคัญ
>>88 คนที่พระเอกมาแทนที่อาจเป็นตัวเหี้ยก็ได้ครับ แต่แพล็ตตินั่มเกิดได้ก็เพราะความเหี้ยของมัน เช่นทำงานกลุ่มเละไปหมด จนสามคนรักกันมากแบบศัตรูร่วม และต้องมานั่งตามแก้งานที่เละจนบรรลุโสดาบันกันหมด
กลับกัน พระเอกมันคนดีมาก ทำทุกอย่างดีไปหมด ราบรื่นปัญหาไม่เกิด จนมารไม่มี บารมีไม่บังเกิด
ก็เรียนจบทำงานกลางๆ มีลูกมีผัวกันไป
แบบไหนที่ดีกว่ากัน The answer is blowing in the wind
สำหรับกูนะ
ได้ชิโนอากิเป็นเมีย แม่ง the best แล้ว ยังจะไม่พอใจอะไรอีก 555
ไม่พอใจคับ เพราะนกนกโกะทำตัวดราม่าควีน
อาทิตย์นี้ recap นะ
ตอน6 มุขเชยฉิบหาย ลูกชายคนเดียวของตระกูลแพทย์ ไม่อยากเรียนต่อตามที่บ้านต้องการเลยหนีออกจากบ้าน
จบตอนด้วยการที่คู่หมั้นคนสวยมาตามตัวกลับ
เมะเอาซอสไปให้เจ๊กทำก็แบบนี้แหละ เผาเละ+ทำไม่ทันเป็นสันดาน
เกิดไรขึ้นหว่า ตอน 7 โดนชาวเกาะด่าว่าเป็นคุโซะอนิเม เลิกตามดูซะงั้น จริงๆเนื้อหามันก็คุโซะฮาเรมชิทแต่แรกอยู่แล้วนิ คนตามดูนึกว่ามันแนวจริงจังแบบฮันนี่&โครเวอร์กันรึไง
อยากรู้ด้วย เกิดไรขึ้น
ไม่รู้วะดูภาพ ss ใน 4chan เหมือนจะเปรยๆว่าไม่มีฉาก service กกน.ตอนถ่ายเป็นแบบไว้วาดเกมโป้มั้ง (เอาจริงๆมันควรสงสัยว่าเพื่อนหญิงทำไมยอมเปลืองตัว มาวาดภาพโป้กับพากย์เสียงโป้มากกว่า)
>>99-100 บทน้ำเน่าตกยุค ยังกับเมะฮาเร็มยุค 2000 ตัวละครชายกินผักโดนสาวรุกใส่ คนหนึ่งโดนตัวละครพี่สาว+เพื่อนสมัยเด็ก+คู่หมั้น มาอ่อยถึงที่ เอาของกินดีๆมาฝาก ใส่ชุดนอนไม่ได้นอนมาอ่อยถึงห้อง อีกคนก็โดนสองสาวที่ปักธงรุกใส่พร้อมๆกัน แต่บทและวิธีการนำเสนอตกยุคฉิบหาย ไม่ชวนให้อิน ยิ่งมุกขอวาดหำไว้เป็นต้นแบบนี่ WTF มาก ไม่ขำ ไม่หื่น ใส่มาผิดที่ผิดทางฉิบหาย บทตอนท้ายที่พี่สาวสายรุกยอมถอยก็น้ำเน่าตามสูตร พระเอกบอกว่าสึรายูกิมันเลือกทางนี้แล้วก็สำเร็จหรือไม่ก็ยังไม่รู้แต่มันเลือกไปแล้วอย่างน้อยก็มีความสุขที่ได้เลือก คือถ้าให้บทพี่สาวคู่หมั้นมันดูเป็นผู้เป็นคนกว่านี้ไม่อ่อยแบบโม่ยๆโง่ๆ บทมันจะออกมาดีกว่านี้
>>103 เหอะ ไม่จำเป็นต้องเรื่องนี้หรอก ไลท์โนเวลญี่ปุ่นโดยส่วนใหญ่มันก็มีความโม่ยมากพอให้ปัญญาชนทวิตเอาไปด่าได้หมดแหละ ไม่ว่าจะขายฝั่งชายหรือหญิงก็ตาม แค่บางพวกมันจะเลือกด่าอย่างทั่วถึงรึเปล่าก็เท่านั้นแหละ
>>104 โถว มึงก็ยังทนดูจนจบตอนได้นะ กูนี่แค่ดูไปครึ่งตอนก็ปิดแล้วรอสัปดาห์ต่อๆไปมันทำให้จบเนื้อหาเล่มนี้เพื่อดูรวดเดียวแล้วนะ (แม่งกลายเป็นกลยุทธ์ประจำของกูในการดูอนิเมะที่ดัดแปลงมาจากนิยายไปละ)
ดีใจจังที่เลิกดูตั้งแต่ตอน3 ว่าแล้วมันมีกลิ่นแปลกๆ
ดูถึงตอน 7 รู้สึกเหมือนโดนตอน 1 หลอกเลยว่ะ
นึกว่าจะได้ดูแนวดราม่าชีวิต มีเลิฟคอมดี้แจมๆ บ้าง(ใช่ กูนึกว่าจะได้ดูแนวๆ Honey & Clover) นี่กลายเป็นกลับกันเฉย
หนำซ้ำเซอร์วิสได้ห่วยแตกผิดที่ผิดทางไปหมด อีพวกผู้หญิงก็อ่อยโง่ๆ เหมือนคนเขียนไม่เคยเจอผู้หญิงในชีวิตจริง แล้วเรื่องแม่งก็เร่งมาหลายตอนติดจนกูไม่อินอะไรเลย ไม่รู้สึกตัวไหนน่าเชียร์สักนิด
เอาไป 0/10
ตลกคือยุ่นมันด่าว่าปมมันคือย้อนเวลากลับไปทำงานสายครีเอเตอร์ ครีเอเตอร์เชี่ยๆ เอาไอเดียคนอื่นกับเทคนิคมาตัดแปะแล้วอ้างว่าตัวเองเป็นครีเอเตอร์นี่นะ เดี๊ยวพอมันต้องทำงานจริงต้องใช้สมองกลั่นไอเดียออกมาเองเมื่อไหร่ มีแต่คนแช่งว่าตันแน่มึง ขยะระดับเดียวกับพาราด๊อกโกส
เมะเอาใจคุสายโม่งระดับความน่าหยะแหยง100/10พระเอกโคตรขยะกอปงานคนอื่นหน้าด้านๆละทำมึนบอกอยากช่วยดุโคตรเกลียดพวกเหี้ยแย่งผลงานคนอื่นหน้าด้านๆแบบพระเอกเลยที่สำคัญเสือกไปทำลายอนาคตเพื่อนๆอีกอีเวร
กูไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ที่ยุ่นจะเทเรื่องนี้ ที่นู้นเขาซีเรียสเรื่องเกี่ยวกับการขโมยผลงานกับแอบอ้างชิบหายต่อให้เป็นเรื่องแต่งก็เถอะ
แถมผลลัพธ์ที่ออกมาเป็นการพังอนาคตเพื่อนอีก ถึงจะอ้างว่าเจตนาดีก็ตาม
กูรู้สึกว่าพระเอกมันคือพวกโง่ที่อยากไปร่วมกลุ่มกับเด็กเทพเพื่อแบ่งเค้กอ่ะแต่มันเสือกไปแย่งที่เด็กเทพอีกคนที่ควรได้อยู่ในกลุ่มนี้ และด้วยความขยะของมันเลยทำอนาคตของกลุ่มล่มไปหมดกลายเป็นกลุ่มดาดๆไป แทนที่คนเก่งรวมตัวกันจะกลายเป็นกลุ่มเทพช่วยพลักดันกันเสือกเจอไอ้ล้มเหลวขี้กอปนี่มาแทรกแทนผลสุดท้ายเละ ละแม่งอายุแค่28แทนที่จะแก้ไขตอนนั้นเลยแต่เสือกเป็นloserโหยหาอดีตซะงั้นโคตรสมเพชเสียดายเวลาชีวิตกุมามันดูชืบหายแทนที่จะได้ไรดีๆมาบ้าง นอกจากฝึกฟังยุ่นก็เสือกได้ข้อคืดแค่ว่าloserต่อให้ย้อนอดีตได้ก็ยังเป็นloserยุดีอ่ะ
ทำไมโม่งเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าหยั่งงี้ แรกๆเห็นอวยกันอยู่หนิ สับปลับกันจุง
เพราะคนที่พึ่งมาดู(กู)ค้นพบว่าอนิเมะเรื่องนี้แม่งโคตรน่าหยะแหยงเป็นเรื่องราวของLoserขี้ก็อปที่เอาไอเดียคนอื่นมาใช้ละตีมึนโดยบอกว่าอยากช่วยเหลือ(ช่วยเชี่ยไรเค้าไม่มีมึงก็สำเร็จยุละแม่งมาแทรกทีชิบหายวายวอดหมด)กับการเซอวิสโง่ๆไง(เสียดายเวลามาดูเมะขยะ)กูเลยมาเตือนถ้ามึงหวังแค่เซอวิสโง่ๆไว้โม่ยไวฟุเรื่องนี้ก็ได้อยู่แต่ถ้ามึงหวังจะดูความพัฒนาหรือแรงบันดาลใจดีๆเหี้ยไรก็แล้วอย่าดูเลยจะอ้วก
ตอนดูตอนแรกว้าว สนุกดีโคตรโดน ตามต่อแน่ๆ เดียวรอโปรงานหนังสือ กูไปซื้อlnมาเก็บไว้ดีกว่า พอตอน3จบแม่งแหม่งๆละ จุดขัดใจหลายจุดดองไว้ก่อนละกันเดียวจบค่อยมาดูอีกที lnค่อยว่ากันอีกที พอมาตอน7เห็นโม่งด่าหนักละ กูเทเลยละกันlnก็ไม่ซื้อแม่งละ
ไอ้เซอร์วิสบ้าๆบอๆ นี้กูไม่เข้าใจมันจะใส่มาให้เนื้อเรื่องสะดุดทำไหม เอาเวลาตรงนี้ไปใส่เนื้อเรื่องเพิ่มยังจะดีกว่า
อคติกันเต็มเหมือนดูคนละเรื่องกับกูอ่ะ5555 ที่เหี้ยจริงมีแค่เซอร์วิสเสร่อๆแค่นั้นแหละ
เมะมันกี่ตอนฟะถ้า 13นี่ได้แค่จบรีเซ็ตมาลูปใหม่อีกรอบไหมนั่น
พระเอกขี้ก็อป กระจอกสัส
งง พระเอกย้อนเวลามันก็มีข้อได้เปรียบจากการรู้อนาคตหรือใช้ชีวิตมามากกว่า แล้วเอาข้อได้เปรียบนั้นมาแก้อดีตทุกเรื่องแหละ(ไม่งั้นจะย้อนทำเหี้ยไร) เดือดร้อนอะไรเยอะแยะวะ เรื่องไอเดียนี่ก็ด้วย นักเขียนทุกคนแม่งมีได้ไอเดียจากคนอื่นๆมาทั้งนั้นแหละ มีใครเกิดมาไม่อ่านอะไรก็เขียนเรื่องเลยด้วยเรอะ
คนเค้ารังเกียจก็เลยเลิกดูละแค่มาบ่นเพราะเสียเวลามาดูเมะขยะนี่กัน แล้วมาเตือนคนที่ไม่อยากดูพวกขี้กอปแค่นั้นเอง ถ้ามึงมาเพื่อโม่ยเซอวิสก็โอเคอ่ะ แต่ถ้าหยะแหยงพวกเคลมงานคนอื่นหน้าด้านอย่าดูเรื่องนี้เลยกุแค่มาเตือน
พระเอกเรื่องนี้กับ time paradox ghostwriter คนไหนมีความเป็นครีเอเตอร์มากกว่าครัช
ตกลงมันก๊อปไงวะ แค่ไอ้เรื่องทำแนวรถไฟกับcoming of ageเหมือนกันก็ก๊อปแล้วเรอะ ตอนที่พูดแล้วเพื่อนมันตะลึงว่าเหมือนกันนี่มันยังแค่ขั้นตอนพูดคุยพล็อตเรื่องเอง แบบนี้ในโลกแม่งมีหนังนิยายการ์ตูนก๊อปกันไม่รู้กี่เรื่องแล้วแหละ อย่างพวกสายหลักนี่ก๊อปโทริยาม่ามา แล้วก็ก๊อปกันต่อมาเรื่อยๆเป็นทอดๆไปเลยไหมถ้าจะนับแบบนี้ พอถึงขั้นทำงานจริงพระเอกมันก็แค่ปรับแก้บท คนเขียนบทจริงก็มาจากไอ้เพื่อนเจ้าของไอเดียเดิม แถมการนำเสนอจริงแบบที่ลืมกล้องแล้วใช้กล้องถ่ายรูปถ่ายแทนนั่นก็ไอเดียพระเอกจริงๆป่ะ
แฟนบอยเรื่องนี้โคตรน่ากลัว ส่วนตัวกูไม่ดูละผิดหวัง ใครชอบก็เชิญตามสบาย ข้าน้อยขอลาขาดกับคนแต่งเรื่องนี้ (ที่เริ่มมาดูเพราะพลอตน่าสนใจแต่กลายเปนเมะเซอวิสดาดๆไปซะงั้นแถมด้วยพระเอกความคิดแบบ....กุหยะแหยงอ่ะแค่นั้น)
ผิดหวังเหมือนกัน
อีกตัวอย่างเซอร์วิสง่าวๆ ที่ได้จากตอนล่าสุดคือนานาโกะเอานมมาเกยหัวพระเอก(อีกครั้ง) แต่บอกว่าคราวนี้ไม่เหมือนคราวก่อนนะเพราะคราวนี้ตั้งใจ
กู Bruh จริง อันนี้คือคนเขียนมันโง่ขนาดไม่รู้จริงๆ ว่านมผู้หญิงมันก็เป็นอวัยวะส่วนนึง มีอะไรมาโดนมันก็รู้สึกเหมือนอวัยวะอื่นทั่วไป เผลอเอานมไปเกยหัวชาวบ้านแล้วมึงจะไม่รู้สึกเลยเหรอ บ้าปะวะ แล้วอ่อยผู้ชายด้วยการเอานมไปวางไว้เนี่ยนะ โคตร Bruh
ตอนแรกมันเปิดมาด้วยการที่พระเอกตกงาน แล้วนึกย้อนไปถึงสมัยมอปลายที่สอบเข้ามหาลัยได้สองที่
เลยเกิดความคิดอยากกลับไปเลือกมหาลัยศิลปะ แล้วก็ได้ย้อนอดีตจริงๆ ได้กลับไปใช้ชีวิตมหาลัยแบบที่ตัวเองต้องการจริงๆ
แต่พอได้เจอเพื่อนใหม่อนิเมะมันปรับบทให้พระเอกเกิดอีโก้ขึ้นมาว่ากูจะปั้นกลุ่มแพลตตินั่มเอง ทั้งที่ไทม์ไลน์เก่าไม่มีมัน
กลุ่มแพลตตินั่มก็เกิดอยู่แล้ว ฉบับนิยายมันไม่ได้อีโก้แรงขนาดนี้มั้ง แค่อยากเอาความรู้ในไทม์ไลน์มาช่วยเพื่อนเฉยๆ
คนดูก็คิดว่าจะได้แนวๆ Relife น่ะ แต่ตอนล่าสุดเห่ยฉิบหาย บทเซอวิสโง่ๆกลายเป็นเมะเซอวิสโง่ๆ ไม่รู้ว่า บก.ปล่อยมาได้ไง
>>137 ด้านความเหี้ยกูเฉยๆนะ 1มันไม่ใช่ความจริง 2ความจริงที่เราเจอทุกวันแม่งเหี้ยกว่านี้อีกเยอะ มึงเลิกอ่านกูไม่ได้สนใจนะ แต่มึงบอกแฟนเรื่องนี้น่ากลัว ความคิดพระเอกหยะแหยง ถ้ามึงอยู่ไทยก็ระวังตัวไว้ละกัน คนจริงๆในความจริงน่ากลัวกว่าเยอะ โดนแค่นี้ยังร้อง กูละห่วงอนาคตมึงจริงๆ
จิ่งพรี่คาซึยะกับติ่งพรี่เคียวยะใครน่ากลัวกว่ากันครับ
จริงๆไอ้เคสด่าพระเอกนี่ที่เกาะแม่งหนักกว่าโม่งอีก กูล่ะแปลกใจคนเห็นดีเห็นงามกับตัวเอกมากกว่า หวังว่าคงไม่ใช่แบบที่กูคิดนะ lol
>>143 จะเอาความจริงว่าโลกนี้มีเรื่องเหี้ยกว่ามาเทียบทำเพื่อ ไอ้คนดูแล้วรู้สึกหยะแหยงเค้าก็แยกออกอยู่แล้วว่ามันเรื่องแต่งไม่ใช่เรื่องจริง
แต่มันเป็นเรื่องแต่งที่ดูแล้วรู้สึกหยะแหยงไง สมมุตว่าคนดูอนิเมะฮาเร็มเซอวิสนม เด้งแล้วบ่นว่าหยะแหยงเค้าก็หยะแหยงเพราะคนแต่งแม่ง
แต่งอะไรที่หยะแหยง สร้างตัวละครหยะแหยงมาให้ดู ถึงในโลกนี้จะมีคนจริงๆที่เหี้ยกว่า หยะแหยงกว่า แต่ตัวละครหยะแหยงกับเมะหยะแหยง ดูแล้วก็รู้สึกหยะแหยงไม่เปลี่ยน
หัวมู้ตั้งชื่อดราม่าเจ้มจ้น แต่ของจริงนอกจากตรรกะพระเอกไม่ต่างกับไอ้ไมโครเวฟขี้ขโมยแล้วยังโม่ยหลวมอีก คนตั้งมันไม่เคยอ่านหรืออวยวะ
คนเลิกดูแม่งเข้ามู้มาตอบบ่อยกว่าคนดูอีก 555
เออแล้วไอ้เรื่องปั้นรุ่นแพลตติ่นั่มเนี่ย ก็ไอ้พระเอกมันอยู่แชร์เฮ้าส์เดียวกับพวกนั้นอยู่แล้วนิ มันก็ไม่ใช่คนจัดรายชื่อแชร์เฮ้าส์เองด้วย มึงที่ด่าๆจะให้มันที่ได้เพื่อนฝีมือดีๆ ให้แบบอยู่ๆก็ลาออกหากลุ่มอื่นอยู่แทนงี้เหรอ แล้วถ้าเสือกได้คนเก่งๆก็โดนด่าอีก? เพราะก็จะต้องไปมีส่วนกับชีวิตพวกนั้นอยู่ดี ตกลงมันผิดตั้งแต่ย้อนเวลาแล้วมั้ง? แต่นี่ก็เป็นเรื่องแนวย้อนเวลานะ?
>>155 เรื่องพล๊อตมึงไปขุด tv tropes ดูเอากูเชื่อว่ามี เว็บห่านี่ทำให้กูรู้ว่าพล๊อตที่ไม่มีคนคิดน่ะคงไม่เหลือล่ะ ส่วนข้อหลังนั่นยุ่นมันเคยด่าไปแล้วอ่านได้ใช้ได้แต่ขึ้นอยู่กับว่ามันจะเคารพคนต้นคิดรึไม่ ถ้าไม่ก็แอบอ้าง ถ้าเคารพก็อ้างอิง แต่ในเรื่องพระเอกมันไม่เคยบอกเพื่อนว่ามาจากไอเดียคนอื่นเลยจนเพื่อนคิดไปว่าพระเอกเก่งมากคิดวิธีเองได้หมด เลยโดนด่าก็แค่นั้นล่ะ
นิยายbeta มีเฉลยไหมว่าถ้าพระเอกไม่ได้ย้อนอดีตพวกบ้าน 3 แพลตตินั่ม มีใครไปอยู่เป็นคนที่ 4 ไหม
อย่าด่าขี้ก๊อป มันแทงใจพรี่เคียวยะ
>>157 มึงจะให้มันบอกเพื่อนว่ากูเอาพล็อตมาจากมึงในอนาคตเพราะกูย้อนเวลามางี้เหรอ555 แล้วตกลงอ้างอิงพล็อตนี่ต้องเคารพด้วยคืออะไร ถ้าก๊อปคือผิด มันก็ไม่เกี่ยวกับเคารพหรือไม่เคารพป่ะ พอมึงพูดแบบนี้ก็เหมือนแค่ผิดมารยาทธรรมดา ซึ่งแม่งก็มีเหตุผลคืออธิบายตรงๆ ใครจะไปเชื่อ
>>160 ก็แค่นั้นล่ะยุ่นมันก็ด่ากันแล้ว และไม่ใช่แค่เรื่องนี้ด้วยพวกต่างโลก ที่ไปโชว์ความรู้ที่ไม่ได้คิดเอาเองก็โดนเหมือนกัน ถ้ามึงสังเกตหน่อยจะเห็นหลายเรื่องที่ให้ตัวเองบอกว่าตัวเองไม่ใช่ต้นคิด เพื่อกันโดนด่า ก็อย่างที่โม่งข้างบนบอกยุ่นเป็นชนชาติที่ซีเรียสเรื่องพวกนี้มากถึงจะเป็นเรื่องแต่งก็ตาม
เพิ่มเติม และที่เรื่องนี้มันโดนหนักเพราะจัวหัวว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับครีเอเตอร์ด้วย พระเอกมันอยากเป็นครีเอเตอร์แท้ๆแต่มารยาทพื้นฐานของการเป็นครีเอเตอร์เสือกไม่มี เลยโดนถล่มด่าหนัก ก็แค่นั้นล่ะ ความผิดคนแต่งเรื่องล้วนๆ
เกนชินก็อปตั้งแต่ pv แรกยังประสบความสำเร็จได้เลย
แสดงว่าโม่งไทยself insert เป็นยุ่นกันสินะ kekw
ยุ่นไม่ชอบเพราะอะไรตัวเองต้องไม่ชอบแบบนั้นตาม
กูว่ายุ่นน่าจะชอบนะ พิมพ์มา 9 เล่ม ภาคพิเศษอีก 3 เล่ม ถ้ายุ่นไม่ชอบแม่งโดนตัดจบไปแล้วไม่ลากยาวขายได้ขนาดนี้หรอก
>>168 โปรเจคป๋าดันของคาโดกับบูชิโรดน่ะ ยุ่นกำลังตั้งคำถามเลยว่าทำไมเน่าทั้งในและนอกเกาะ http://yaraon-blog.com/archives/202792
ในฐานะที่เป็นคนที่ skim นิยายมาและเป็นคนที่คุยเรื่องนี้มาตั้งแต่กระทู้รวมที่ >>3 ชี้ไว้ ก็พบว่าคนที่เป็นเฮทเตอร์เรื่องนี้มันก็ใช้ประเด็นเดิมๆมาด่าแหละ (เรื่องความเป็นครีเอเตอร์ดูใหม่แต่จริงๆก็เป็น "เหล้าเดิมในแพจเกจขวดใหม่" มากกว่า) ซึ่งถ้าไปอ่านคอมเม้นต์ของกูที่คุยพล็อตและเซตติ้งเรื่องนี้อย่างระมัดระวัง ก็คงจะด่าได้ดีมีประเด็นกว่านี้ พอเห็นด่าๆวนอยู่กับที่เดิม (กับเรื่องเซอร์วิสซึ่งกูก็ไม่ได้คิดจะแย้งอะไร) กูก็เลยขี้เกียจมาอธิบายน่ะ เพราะถือเป็นปัญหาเรื่อง literacy ของเฮทเตอร์เอง มาอธิบายก็ไม่ได้มีผลประโยชน์อะไรด้วยในสภาพการณ์ตอนนี้
>>161 อ๋อ สรุปก็แค่เรื่องมารยาทแบบชาวเกาะ แต่ถ้ายุ่นคิดแบบนั้นทำไมเรื่องเก่าแบบฮิคารุเซียนโกะถึงไม่เคยมีประเด็นนี้เลยวะ? ไอ้นั่นคือแอบอ้างฝีมือคนอื่นเป็นของตัวเองเต็มๆเลยนะ แถมจนจบก็ไม่เคยบอกคนอื่นให้เคลียร์ เหตุผลก็คล้ายๆกันคือบอกไปก็ไม่มีใครเชื่อ ทั้งที่มีคนที่มีท่าทางจะเชื่อแบบโทยะเมจินหรือแม้แต่โทยะอากิระเอง อีกอย่างถึงจะบอกว่าฮิคารุก็ไต่เต้าขึ้นมาด้วยฝีมือตัวเอง แต่ร่วมครึ่งๆก็มาจากการสอนของซาอิ ซึ่งฮิคารุก็ไม่เคยบอกใครอีกแหละว่าซาอิเป็นคนสอน
จริงๆมึงอยากรู้ว่าโดนยุ่นมันด่าอะไรน่ะง่ายนิดเดียวไปอ่านรีวิวอเมซอนเรื่องนี้ก็รู้ล่ะ
ก่อนหน้านี้มีโม่งคนนึงบอกเสมอว่าเรื่องนี้แนว "ต่างโลก"
ถ้าคนยุ่นมันจะนอยด์มารยาทอะไรตื้นเขินแค่นี้กูก็ขอด่าเลยว่าปัญญาอ่อนชิบหาย พวกแม่งคิดว่า fiction คืออะไรกันวะ เรื่องเล่าโฆษณาทางศีลธรรม? จะทำตัวเป็นประเทศโลกที่สามแถวนี้รึไง
แต่ถ้าคิดแม่งแค่นี้ก็ไม่แปลกใจเลยที่ในโรงเรียนจะไม่สอนประวัติศาสตร์ว่าไปทำไรชาวบ้านเขาบ้างสมัยเป็นจักรวรรดิ
>>176 เรื่องคือบอกไปแล้วไม่มีใครเชื่อแล้วจะบอกไปทำไมล่ะ เอาจริงฮิคารุก็เคยเปรยๆว่าอาจจะบอกนะ แต่ไม่ได้บอกว่าจะบอกตอนนี้นี่
ส่วนกรณีฮงอินโบ ชูซาคุนี่เหมือนได้ผลประโยชน์ทั้งสองฝ่ายแหละ ซาอิก็ได้เล่นโกะต่อสมความตั้งใจ ส่วนชูซาคุก็ได้ชื่อเสียง แล้วถ้าจะหาว่าชูซาคุเห็นแก่ตัวแอบอ้างฝีมือคนอื่นเอาชื่อเสียงเข้าตัว ซาอิเองก็เห็นแก่ตัวเหมือนกันที่อยากเล่นโกะจนปล่อยวางไม่ได้ ต้องไปยืมมือคนอื่นมาเล่นโกะแทน ทั้งที่เจ้าตัวก็อาจมีความต้องการอย่างอื่นนอกจากเป็นตัวแทนซาอิเหมือนที่ฮิคารุเคยกังขาเรื่องนี้ แล้วแบบนี้จะว่าเป็นความผิดชูซาคุคนเดียวได้เหรอ
ชิโนะ ตัวเล็ก นมใหญ่ ชอบวาดหำ
นานาโกะ นมใหญ่ หุ่นบรึ้ม ชอบเอานมตบหัว ร้องเพลงเพราะ
ไอโกะ (หัวแดง) ซึนเดเระ หุ่นดี ฉลาด พี่สาวสวย(อดีตสมาชิก ชมรมเป่าแซ็ก ป่าววะ)
คุณคู่หมั้น อวตารคาโต้
แค่นี้ ก็สุดยอดเมะแล้ว
เนื่้อเรื่อง?? ขโมยไอเดีย?? ดูนักสืบตายห่าแล้วได้ เรื่องนี้ก็เบย์เบย์
>>182 รู้ได้ไงว่าไม่มีใครเชื่อ โทยะพ่อลูกนี่ถามไปไม่รู้กี่รอบละ ยิ่งคนพ่อนี่เคยทำเหมือนมีจิตสัมผัส กึ่งๆจะรู้ว่าไม่ใช่คนด้วยซ้ำ ถ้าจะอ้างว่าเรื่องผีคนจะไม่เชื่อ ก็อ้างแบบนี้กับเรื่องย้อนเวลาได้เหมือนกันแหละ
กับเรื่องชูซาคุมึงออกนอกประเด็นแล้วนะ ประเด็นนี้คือแอบอ้างความรู้ที่ไม่ได้คิดเอง ไม่เกี่ยวกับซาอิจะเห็นหรือไม่เห็นแก่ตัวนี่หว่า แถมเทียบผลประโยชน์ที่ได้มันต่างกันชัดเจน ซาอิแค่ได้เล่นโกะ ได้สู้กับคนเก่งสนองอีโก้ ของชูซาคุนี่มึงไปหาข้อมูลดูเอาเหอะ ไอ้นี่นักเล่นโกะระดับตำนาน ได้ทั้งชื่อเสียงบันทึกหมากแนวทางหมากที่คิดค้นตั่งต่าง แถมพวกรางวัลอะไรที่ได้จากการเล่นโกะเพียบ คือถ้าจะมองแบบฮิคารุมันก็เป็นแนวที่เรื่องอยากให้มอง แต่ถ้ามองแง่ลบแบบที่มองกับพระเอกเรื่องเนี่ยบอกเลยของชูซาคุนี่มองแง่ลบได้มากกว่าเยอะ
ซูซาคุน่าจะแนวๆสุขภาพไม่แข็งแรงเลยไปไหนไม่ได้ ทั้งที่อยากออกไปโน่นนี่
จนกระทั่งเจอซาอิ เลยได้ออกเดินทางไปเล่นโกะโน่นนี่ทั่วญี่ปุ่นเหมือนได้เติมเต็มความปรารถนา ส่วนชื่อเสียงโกะเป็นผลพลอยได้
จนร่างกายถึงขีดจำกัดแล้วป่วยตาย
แต่ประเด็นคือมันเรื่องแต่งวะ
ที่ไม่โดนกูว่าส่วนนึงเป็นเรื่องของเทคโนโลยีด้วยมากกว่า สมัยนั้นเน็ตความเร็วสูงยังไม่เข้าถึงทุกบ้านแถมยังแพงสัด โทรศัพพ์ยุ่นก็ยังเป็นแบบฝาพับอยู่เลย อาจมีคนบ่นก็ได้แต่ไม่เป็นกระแสอะไรเพราะคนเข้าถึงอินเตอร์เน็ตยังน้อย เรื่องนี้มันตีพิมพ์ปีไหนล่ะ บ้านเรายังใช้เน็ต56Kกันอยู่เลยมั๊ง
>>188 เรื่องremakeนี่ก็ไม่มีใครในเรื่องว่าอะไรนะ เพื่อนพระเอกมันก็ไปถามพระเอกอ้อมๆแล้วนิ พระเอกไม่ตอบให้ชัดก็ไม่ได้ว่าไร อีกอย่างอ้างแบบนี้คือมึงจะบอกว่า ถ้าไอ้เรื่องremakeนี่เขียนให้ในอนาคต(ใหม่)ของพวกรุ่นแพลตตินั่มลงเอยด้วยดี แล้วพระเอกสารภาพเรื่องทั้งหมดไป ทุกคนไม่ว่าแถมชมด้วย แบบนี้พวกที่ด่าๆอยู่ตอนนี้ก็จะเลิกด่าเหมือนกันงั้นเหรอ? หรือจะยิ่งด่าว่าเรื่องนี้มันส่งเสริมพวกก๊อปงาน? ทั้งที่จริงๆยังตอบคำถามไม่ได้เลยว่าก๊อปยังไง ตอบไปตอบมาเหลือแค่เรื่องมารยาทอยู่เนี่ย
>>191 อ๋อเม้นนี้ ที่กูว่าที่มันด่ากันมันด่ากันเรื่องโทยะมันเผลอก๊อปแบบไม่รู้ตัวมากกว่า แบบเคยอ่านมามีข้อมูลอยู่ในหัวแล้วก็เผลอเอามาใช้โดยไม่ได้คิดอะไร หลายคนก็น่าจะเป็นความรู้ที่นำออกมาใช้โดยจำไม่ได้ว่ารู้มาจากไหน แต่ที่คนเค้าด่าคือถ้าโทยะมันจำไม่ได้จริงๆก็คงปล่อยผ่าน เพราะใครๆก็คงเคยมีประสปการ์ณแบบนั้น แต่ของโทยะมันโดนเพื่อนทักแล้วนึกได้ว่ากูเอาพล๊อตมาจากเรื่องนี้นี่หว่า แต่ก็ไม่ได้บอกที่มารึแถกลบเกลื่อน มันเลยดูเหมือนโทยะแสดงออกว่านี่เป็นไอเดียที่มันคิดเอง ทำเพื่อนเหวอไปคนอ่านบ้างกลุ่มก็เคืองเลยโดนด่าตรงจุดนี้ ส่วนเรื่องพล๊อตนักเขียนการ์ตูนน่ะยุ่นมันมีศัพพ์ใช้ในวงการอยู่คือเทมเพรท ถ้าของฝรั่งนี่น่าจะเรียกว่า trope ก็เป็นสูตรสำเร็จการดำเนินเรื่องน่ะล่ะ ใช้กันจนเกร่อจนคนชินชาแบบนิยายนาโร่แล้วนานๆทีก็มีคนออกมาบ่นๆสักครั้ง
อันนี่ตอบจากที่ดูในเมะนะ ในตัวนิยายตรงจุดนี้มันอาจมีรายละเอียดมากกว่านี้ก็ได้รอคนเคยอ่านมาบอกละกัน
กูสงสัยจะให้มันบอกว่ายังไง บอกตรงๆเอาพลอตมาจากอนาคตแม่งจะโดนต่อยเพราะตอบกวนตีนนะสิ
ก็บอกว่ามาจาก world line อื่น
พวกSelf insertยุ่นก็งี้ ไม่มีปัญญาคิดไรเองหรอก ด่าตามๆเขาไปเรื่อย
เอาความจำสมัยอนาคตที่ทำงานเป็นโปรดิวเซอร์สายเป็ด พอย้อนกลับมาเนื่องจากงานผ่านตามาเยอะๆก็เลยเอาพล็อทในอนาคต(ที่ทะลึ่งเป็นงานเพื่อนตอนนี่ในอนาคต) แต่กูหงิดตรงมึงไม่คิดว่ามึงทำไปอะเป็นสิ่งผิดแต่เสือกหลงตัวเองว่ากูจะทำให้ได้ ตอนมันทำเกมโดจินนี่กูยังแบบ อะไรมึงนี่มันงานโดจินแต่มึงสั่งเพื่อนมึงทำงานแบบตอนมึงทำโปรดิวเซอร์ถ้ากูเป็นเพื่อนมันกูปางานใส่หน้าแล้วไอสัส
พระเอกเรื่องนี้เก่งเทพที่สุดละครับแก้ปัญหาให้เพื่อนๆได้หมดไม่เคยแอบอ้างไอเดียใครที่ทุกคนเด่งเทพไดเ้เปนเครดิตของท่านครับผม เพื่อนๆเหนความเทพจนหมดไฟเลยค้าบเทียบรัสมีท่านเทรพไม่ตริด พัฒนาการตัวละครดีเลิสจากไอ้งั่งขี้แพ้ตกงานกลายเป็นเทพพระเจ้าครับ แตะต้องไม่ได้ด้วยใครเห็นต่างโดนด่าselfinsertยุ่น นะครัาบบย้าหู้วววว ใครบอกเนื้อเรื่องกลวงเซอวิสเสร่ออันนั้นเฟสนิวนะค้าบ
กูชอบฉากเยในเรื่องนี้ว่ะ หำแม่งแข็งดีกว่าอ่านโดจินอีก
ล่าสุดในเมะมันทำเกมนี่รวมคนปลื้มมันเลยนิ คนวาดอิลลัส คนแต่งเรื่อง คนร้องเพลง น้ำแตกรัวๆพระเอก
>>180 กูเลยท้วงไงว่าคำด่านั่นมัน valid แค่ไหน คนวิจารณ์มันมีความคิดอ่าน (literacy) พอที่จะเข้าใจธีมเรื่องกับเจตนาของผู้แต่งว่าต้องการสร้างบทสนทนาอะไรกับผู้อ่านไหม อย่างเรื่องนี้เซตติ้งมันชัดเจนมากๆว่าเป็นการทดลองทางความคิดโดยใช้การไทม์ลีปเป็น device ซึ่งต้องดูผลลัพธ์ไปกับพัฒนาการของเรื่องและตัวละครกันยาวๆ หลายๆคนที่ด่านี่กูรู้เลยว่าแม่งไม่ทำการบ้านมาเลย
>>198-200 เผื่อพวกมึงจะลืม ที่พวกพระเอกมาทำโดจินเกมส์ก็เพื่อหาเงินจ่ายค่าเทอมรอบหน้าให้คุณชายนักเขียนนะ มันงานเร่งเลยเถอะ แถมต้องทำเงินให้ได้อีก =_=,,
>>208ธีมเรื่องคือถ้ามึงเป็นพวกขี้แพ้อายุ28ที่ทำงานอะไรก็ตกงานตลอดไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ยังกากอยู่ดีและสิ้นหวังกับชีวิตจะต้องย้อนเวลามาเกาะคนเทพๆและหาเมียนมใหญ่ๆแล้วชีวิตจะดีขึ้นใช่ไหมครับ ข้อที่ได้คิดก็คือถ้ากากเกินก็ไปเกาะคนเทพจะดีกว่าพยายามด้วยตัวเองไปก็เสียเวลาเปล่า ผมเข้าใจถูกไหมครับพี่ชายบังเอิญผมไม่ค่อยมีriterlakreeอ่ะค้าบ สมเป็นวรรณกรรมแห่งยุคสมัยจริงๆเลยครับพี่ชาย
เถียงกันดูดีๆด้วยล่ะเม้นท์ไหนมาโทรลมึง
พระเอกจะเป็นขี้เอเตอร์ระดับโลกเมื่อไหร่ครัช
ทำไมพระเอกที่เก่งขนาดนี้ถึงตกงานรัวๆแล้วทำหน้าเอ๋อหรอครับเห็นเพื่อนๆเค้าหมดไฟเพราะความเทพของพระเอกไม่ใช่หรอครับ หรือเพราะพระเอกมีความรู้จากอนาคตเลยเทพหรอครับถ้าไม่มีนี่จะเก่งแบบนี้ไหมครับ
เพิ่มเติมจาก >>212 คือในกระทู้นี้ส่วนใหญ่เท่าที่เห็นคือใช้ตรรกะวิบัติแบบ Strawman ไม่ว่าจะโทรลหรือไม่ก็ตาม
อย่างเช่นที่ >>209 เขียนมาทั้งหมดนี่ไม่ใกล้เคียงกับการบรรยายเกี่ยวกับธีมเรื่องเลย แต่เป็นพล็อตมากกว่า (บรรยายถูกไหมก็เป็นอีกเรื่องนึง) ซึ่งถ้าแค่นี้บรรยายได้ไม่ตรงกรอบก็น่าเป็นห่วง media literacy ของแม่งจริงๆ
Strawman สู้ Spiderman ได้ไหมครับพรี่
>>215ผมขอแก้ตัวใหม่นะครับพี่ชายธีมของเรื่องคือการที่ให้ลูสเสร่ออยู่ในดงสาวโมะเอะนมโตโชวความเทพพระเจ้าของloserอายุ28เพื่อให้คนอ่านได้เซรฟอิ้นเสิ้ดได้ใช่ไหมครับพี่เหมาะกับพวกชีวิตจริงล้มเหลมละจะได้ฟินน้ำแตกไปว่าต่อให้กากแค่ไหนพยายามยังไงก็ล้มเหลวถ้าได้ย้อนเวลาซักครั้งละก็จะได้มีสาวมาเอานมพาดหน้าโดยไม่มีเหตุผลได้ใช่ไหมครับพี่ชาย คนเราพยายามไปก็เท่านั้นแทนที่จะปรับปรุงตัวเองสู้ร้องโหยหวนหาอดีตเยอะๆเผื่อโชคดีแบบพระเอกได้ย้อนเวลาฟรีใช่ไหมครับพี่ ยิ่งดูยิ่งรู้สึกว่าธรีมมันช่างลึกซึ้งจริงๆครับพี่ชาย
ชิพหายกันหมดแล้ว ใครเคยตามมาก่อนสปอยกูทีเกิดเหี้ยไรขึ้น
จริงๆเรื่องมันมีอยู่ว่า ...
กูว่าละ มึงทำงานแบบนี้ไงมึงถึงเป็นLoserก่อนมึงย้อนมา 555
5555555
บทตอนเฉลยเรื่องนามปากกานี่น้ำเน่าอีโมมากๆ นักเขียนบทสุดเทพในไทม์ไลน์เดิม
พอมาเจอเจอโปรดิวเซอร์สุดเทพในไทม์ไลน์ใหม่ สู้ความเทพในการบริหารงานไม่ไหวกูยอมแพ้ดีกว่า
แต่กูไม่เข้าใจว่ามันจะอีโมทำไม ในเมื่อพรี่เทพเคียวยะก็เป็นแค่โปรดิวเซอร์ มีหน้าที่คุมงาน
วางโครงเรื่องคร่าวๆให้แต่ยังไงก็ไม่ได้มาเขียนลงรายละเอียดเอง ไหนตอนก่อนๆบอกว่า
หนีออกจากบ้านเพราะไม่อยากเรียนแพทย์ คือบ้านรวยพร้อมส่งเสริมแต่เลือกมาตามฝัน
พอเจอคนที่ทำท่าจะเก่งกว่าตัวเองก็ยอมแพ้ซะงั้น เหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อแบบนี้ชวนให้คิดว่า
ที่ไม่อยากเรียนแพทย์อยากเป็นนักเขียนมากกว่านี่เป็นข้ออ้าง จริงๆคือรู้ตัวว่าสอบแพทย์ไม่ไหว
เลยหนีมาทางนักเขียนนิยายแทน
>>219ในความเห็นกูนะที่คนมันนอยด์กันเป็นเพราะว่าชื่อเรื่องที่เปิดว่าRemakeไรงี้กับตอนแรกอ่ะดูแล้วนึกว่ามันจะคล้ายๆRelifeอ่ะที่มันจะได้ดูการพัฒนาตัวเอกไรที่ให้แรงบันดาลใจให้สู้ชีวิตไม่หนีปัญหาไรงี้ แต่กลายเป็นว่าที่กูดูเมะมาเนี่ยแม่งเหมือนเป็นเมะเซอวิสเห่ยๆแทนอ่ะ พระเอกแม่งแค่เอาความรู้ในอนาคตมาโชวเทพเฉยๆ(เหมือนไปอิเซไคละได้สกิลขี้โม้มาละโชวเทพใส่คนอื่นไรงี้ละแม่งก็อยู่ๆเสือกมีสาวมาติดตรึมเฉย)เลยเหม็นขี้หน้าแม่งแทน
>>224 เออจริง ตอนแรกเปิดมาเหมือนจะมาแนวๆ Relife ผู้ใหญ่ได้ย้อนวัยกลับมาช่วงวัยรุ่น พร้อมวุฒิภาวะที่มากพอ
ได้โอกาสที่จะใช้ชีวิตใหม่อีกรอบ ได้ดูเมะรอมคอมชีวิตนักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปะ ได้เห็นการเรียนการสอนในคณะด้านนี้
พระเอกก็ค่อยๆเรียนรู้ค่อยๆสร้างผลงานไปพร้อมกับเพื่อน
ที่ไหนได้ ผ่านไปไม่กี่ตอนกลายเป็นเมะเซอวิสเห่ยๆ พระเอกเทพซ่า(เพราะเอาความรู้ในอนาคตมาใช้) สาวๆติดตรึม
คือไม่ต่างอะไรกับพวกต่างโลกที่มีกันให้เกร่อ แค่เรื่องนี้เปลี่ยนจากต่างโลกเป็นโลกยุคอดีตเฉยๆ
>>224 กูเข้าใจนะ เรื่องนี้มันเป็นสื่อบันเทิงไม่ใช่สารคดี ถ้าพระเอกย้อนเวลากลับมาแล้วชีวิตดี มีเพื่อน เรียนจบหางาน ฟอร์มทีมกับเพื่อน
มันก็ราบเรียบเกินไป ต้องมีอะไรให้สะดุดบ้างถึงจะสนุก แต่ตอน 8 นี่พังมาก เพราะเซอวิสโง่ๆกับบทละครไทยน้ำเน่าที่ใส่มาก่อนหน้านี้ด้วย
ไอ้นักเขียนบท อุตส่าห์ปูพื้นหลังตัวละครมาว่าเกิดในตระกูลร่ำรวยแต่ไม่ชอบชีวิตคุณชาย ไม่ชอบโดนบังคับให้เรียนหมอ เลยหนีออกมาเรียน
มหาลัยศิลปะเพื่อเป็นนักเขียนบท แถมต้องทำงานหาเงินเรียนเอง สุดท้ายเจอเพื่อนเก่งกว่าเลยหมดไฟ ดรอปเรียนแม่งเลย
ทั้งที่ไอ้เพื่อนที่ว่ามันยังไม่ได้แสดงความสามารถด้านการเขียนเลยด้วยซ้ำ มันเก่งแค่เรื่องการจัดการ ส่วนเรื่องวางโครงเรื่องก็ไม่ใช่การเขียนบทโดยตรง แต่ไอ้นักเขียน(หรือนักอยากเขียน)เสือกป็อด คิดไปว่าถ้าเพื่อนที่ว่าดันมาสายนักเขียนตรงๆตัวเองจะสู้ไม่ได้เลยขอยอมแพ้
คือมันยอมแพ้แบบไม่สมเหตุสมผลกับพื้นหลังของมันอ่ะ ยอมทิ้งชีวิตดีๆพ่อแม่ปูทางไว้ให้ แต่พอเจอคนเก่งกว่าดันยอมแพ้ง่ายๆเพราะกลัวสู้เค้าไม่ได้ซะงั้น คือถ้ามันวางพื้นหลังของไอ้นักเขียนบทประมาณว่าบ้านรวย พ่อแม่อยากให้มาบริหารกิจการที่บ้านแต่มันไม่ชอบเลยขอมาเรียนมหาลัยศิลปะ
แต่พ่อแม่ก็พร้อมอ้าแขนรับกลับ แบบนี้ยังพอเข้าใจได้กับการยอมแพ้ง่ายๆมากกว่า เพราะยังไงก็มีที่ให้กลับ มีช่องทางรองรับให้เวลาล้มเหลว
เจอคนเก่งกว่าแล้วยอมแพ้ แปลว่าไม่ได้รักในสิ่งที่ทำแต่เป็นคนชอบเอาชนะเฉยๆ ถ้าเปรียบเทียบเป็นกีฬานี่จะเห็นชัดๆเลย สมมุตว่าเป็นฟุตบอล สึรายูกิมันบอกว่าชอบเตะบอล มั่นใจในความสามารถมากๆ เลี้ยงบอลผ่านกองหลังตลอดไม่มีใครมาหยุดได้ เลยหนีออกจากบ้านมาเข้าอคาเดมี่สโมสร แต่วันหนึ่งมาเจอกองหน้าที่เก่งกว่ารู้ตัวว่าเอาชนะไม่ได้แน่ๆ เลยประกาศเลิกเล่นบอล แบบนี้คือไม่ได้ชอบฟุตบอลอ่ะ แต่ชอบเวลาเล่นบอลชนะคนอื่นเฉยๆ
พระเอกเป็นลูซเซอร์สินะครับ
มีนมเกยหัวแล้ว พระเอกยังจะอีโมทำไม
ทำไมพวกมึงมองแต่มุมว่าไอ้คุณเพื่อนเป็นขี้แพ้ใจฝ่อกันวะ
กูดันมองว่า เพราะพระเอกลากมาเขียนบทเกมนี่แหละ ไม่ใช่แต่งนิยายที่มันมีอิสระในการเขียนมากกว่า
ตั้งแต่เขียนบทหนังสั้น มาเขียนบทเกมละ กูว่าไอ้คุณเพื่อนแม่งคงหมด passion เพราะงานที่ตัวเองรัก แต่ทำแล้วไม่มีสุข
กูเข้าใจว่า เพื่อนมันมองงานเขียนบทที่มันทำ พระเอกเป็นคนชี้นำหมด แล้วดันออกมาดี แถมโดจินโป้นั่นจริงๆควรไม่ใช่งานถนัดมัน
มันเลยแอบเฟลว่าสุดท้ายก็ไม่ต่างอะไรกับเดินตามทางพ่อแม่กำหนดให้เป็นหมอป่ะ
>>234 คนเราน่ะ มันก็แสดงความเห็นได้แค่แบบที่ตัวเองเคยคิดเคยลิ้มรสประสบมาทั้งนั้นแหละ ส่วนทำไมในมู้นี้มีแต่อย่างที่มึงว่า มึงคงเข้าใจสินะ?
ส่วนตัวกูเรียนสายวิทย์เลยไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ที่กูคิดว่าเพื่อนมันเป็นคนประเภทที่เชื่อว่าตัวเองทำในสิ่งที่ตัวเองเท่านั้นที่ทำได้และตัวเองอยากทำ ถึงจะไม่ออกหน้ามากแต่มันก็คงภูมิใจในความสามารถตัวเองแหละ
พอครั้งแรกที่เจอพระเอกเสนอแนวเรื่องที่ตัวเองคิดแล้วคิดอีกมานานจนแทบเหมือนเป๊ะกัน จุดนี้มันเลยสั่นคลอน เพราะความคิดมันไปเหมือนกับคนอื่นจนแทบจะลอกแบบกันมา โดยที่พระเอกแม่งใช้เวลาแป๊บๆด้วยซ้ำ ความรู้สึกว่าตัวเองพิเศษมันเลยเริ่มหายไป
พอครั้งสองก็โดนซ้ำอีก งานเขียนของตัวเองถึงจะไม่ใช่งานเขียนที่ถูกใจและภูมิใจ แต่ผลดันออกมาดีได้ แถมยังเป็นแบบที่โดนตีกรอบแบบเดียวกับที่พ่อแม่ตีให้ด้วย ความคิดหัวกบฏที่ว่ากรอบของพ่อแม่ที่ตีให้มันห่วยเลยเริ่มพัง เผลอคิดว่าบางทีมันอาจไปได้ดีก็ได้
รวมแล้วเหตุผลที่ทำให้มันหนีจากกรอบของพ่อแม่มาก็โดนขยี้ไม่มีชิ้นดี มันจะหมดไฟยอมแพ้กลับไปก็ไม่แปลกหรอกมั้ง
จะว่าไปถ้าไทม์ไลน์ก่อน เพื่อนมันรอดจนเรียนจบมาได้ แปลว่าถึงมันไม่ช่วยอะไรมันก็ยังพอถูๆไถๆ ต่อไปได้เองป่าววะ?
ส่วนตัวกุว่าตัวมันอีโก้สูงปิ๊ดเกินไป สมคาร์ลูกคุณหนูจริงๆ นั่นแหละ
ยิ่งดูยิ่งรู้สึกแบบแม่งย้อนเวลามาพังชีวิตเพื่อน ทั้งที่ชีวิตตัวเองตอน 28 ยังไปได้อีกไกลถ้าไม่ยอมแพ้
นิยายมันเจาะกลุ่มขายนักหลวม ก็ต้องให้ตัวละครอื่นขี้แพ้กว่าพระเอกสิ ยิ่งเป็นคนที่ประสบความสำเร็จแบบนั้นแพ้นักหลวมแบบพระเอก คนอ่านยิ่งถูกใจนำ้แตกรัวๆ
ก็ลูกคุณหนูอ่ะมึง
เออ แล้วคู่หมั่นมาช่วงเงินจะหมดด้วยนะ
>>237 อีโก้สูงไม่ชอบให้ใครมาตีกรอบงานตัวเองแบบนี้ ถึงไทม์ไลน์เก่าจะเป็นนักเขียนบทดาวรุ่ง แต่คงรุ่งได้ไม่นานอ่ะ ตอนดังยังไม่ได้ทำงานกับบริษัทใหญ่มีอิสระในการเขียนเต็มที่ แต่พอได้ทำงานใหญ่แล้วคงโดนโปรดิวเซอร์แก้งาน กูสงสัยว่าถึงตอนนั้นแล้วมันจะยอมแพ้อีกรอบรึเปล่า
>>234 ก็ไอ้คุณเพื่อนมันบอกจากปากมันเองว่า "คิดว่าตัวเอแน่มาตลอดจนเจอกำแพงที่ข้ามไม่ได้" เลยขอยอมแพ้ดรอปเรียนมหาลัยดีกว่า
พูดแบบนี้คนดูก็ตีความได้อย่างเดียวอ่ะว่ามันเจอคนเก่งที่คิดว่าตัวเองเอาชนะไม่ได้เลยยอมแพ้เลย
ถ้าบทพูดมันออกมาประมาณว่า ที่อยากเป็นนักเขียนบทเพราะว่าอยากสร้างเรื่องราวของตัวเอง
แต่พอมาอยู่ในโลกการทำงานจริงๆถึงได้รู้ว่าเป็นนักเขียนก็ไม่ได้มีอิสระอะไรขนาดนั้น
โลกการทำงานจริงๆสุดท้ายก็ต้องยอมเปลี่ยนงานตัวเองตามที่โปรดิวเซอร์(หรือนายทุน)กำหนด เพื่อให้งานมันขายได้
ซึ่งไม่ตรงกับที่ไอ้คุณเพื่อนมันคาดหวังไว้กับชีวิตนักเขียน เออ ถ้าบทมันออกมาแบบนี้กูว่าคนดูยอมรับได้
และไอ้คุณเพื่อนก็ไม่ขี้แพ้ว่ะ
>>244 คงขึ้นอยู่กับคนกลางที่เดินเรื่องแล้วว่ะ อย่างน้อยมันก็ดูไม่ใช่คนยอมหักไม่ยอมงอขนาดนั้น ถ้าใช้คำพูดดีหน่อย อธิบายดีหน่อย ชะเลียหน่อย ก็คงยอมๆปล่อยให้แก้ในระดับนึง แต่อาจด่าในใจว่าถ้าไม่แก้แม่งดีกว่าอีก ตามประสาดาวรุ่งที่ทำตามใจตลอดแล้วไปได้สวย
ตอนมันโตและสำเร็จมากแล้ว ถ้ามันจะยอมแพ้จริงๆคงไม่ใช่หมดไฟเพราะโดนตีกรอบหรอก โดนตีแสกหน้าด้วยผลลัพธ์ที่งานดิบตัวเองจับใจคนไม่ได้ แต่งานแก้ดังแล้วดังอีกนี่แหละกูว่าล้มทั้งยืน
ซึ่งถ้ามันไม่ได้โตแต่ตัวก็คงไม่มีปัญหาหรอก เจอแบบพระเอกในตอนที่โตแล้วกับตอนที่ยังหนุ่มๆไฟแรงผลลัพธ์ก็อาจต่างกันได้ กูว่าถ้ามันเจอตอนโตก็คงเป็นผู้เป็นคนขึ้น ไม่พังแบบนี้หรอก
>>243 เซอร์วิซแม่งไม่เข้าท่าจริงว่ะ ดำเนินเรื่องก็เห่ยและเชยจริง จุดดีๆในเรื่องที่อยากชมมีแค่พังชีวิตเพื่อนที่แหละ ส่วนตัวกูอยากได้แบบประมาณ Relife เหมือนโม่งด้านบนว่ามากกว่า
>>238 ไทม์ไลน์ก่อนย้อนเวลามันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นด้วย ที่ตกงานก็ไม่ใช่ความผิดของมันโดยตรง แค่โปรเจคล่มเลยตกงาน
แต่ทักษะการทำงานมันก็มี ตอนทำงานบริษัทเอโกะก็ดูมันนักจัดการมืออาชีพเข้ามาแปบๆ จัดทุกอย่างให้เข้าที่เข้าทาง
ความสามารถแบบนี้ยังไงก็หางานใหม่ได้ อายุเพิ่ง 28 ประสบการณ์ก็มี ความสามารถก็มี
แต่ตอนแรกมันกลับบ้านนอกแล้วน้องเอาจดหมายตอบรับสมัยมอปลายมาให้ดู มันเลยคิดถึงอดีตแล้วพาลคิดว่าถ้าตอนนั้น
เลือกมหาลัยศิลปะชีวิตจะเป็นยังไง ถ้าได้ย้อนเวลาจะเป็นยังไง แล้วก็ได้ย้อนจริง จนได้เจอนักวาดในดวงใจ
แถมนักวาดคนนั้นยังบอกว่าตัวเองเป็นเด็กที่ทำอะไรไม่เป็น ทำงานบ้านไม่เป็นต้องให้คนอื่นช่วย
แล้วก็ปลอบใจ(แบบไม่รู้ตัว)ว่า คนเรามันก็ต้องมีด้านที่เก่งและด้านที่ไม่เก่งบ้างแหละ ไม่มีใครเก่งทุกอย่าง
ขอให้ใช้ความสามารถที่ตัวเองมีให้เต็มที่ก็พอ ทีนี้คนที่ดูตอนแรกจบมันเลยเกิดความคาดหวังว่า
จะได้ดูอนิเมะแนวๆ Relife อย่างที่ >>246 และโม่งบนๆบ่นกันนั้นแหละ
กหกหดหดหด
>>250 บ.เจ๊ง เกมส์ขายไม่ออกมันเกิดจากความผิดพลาดหลายๆอย่าง ไม่ใช่เกิดจากคนๆเดียว
ตอนโดนสัมภาษณ์งาน ถ้าไอ้พระเอกมันรู้จักวิธีพูด ตอบHR ดีๆ มันก็พอไปได้อยู่
ซึ่งคงไม่ได้ไปทำงานในบริษัทใหญ่ๆอ่ะ แต่อย่างน้อยถ้ามันคิดแค่เรื่องมีงานทำมีเงินเดือนใช้
ไปสมัครงานเป็นผู้จัดการร้านเล็กๆ หรือทำงานธุรการทั่วไป เป็นซาราลีแมนปรกติธรรมดา มันก็ไปได้แหละ
ชีวิตไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้น (ถ้าไม่หวังจะทำงานสายครีเอเตอ)
ความสามารถแบบพระเอกไปทำแนวบริหารจัดการงานสาขาอื่นได้สบายๆ แต่แค่ไม่มีทางรุ่งในสายครีเอเตอร์แล้วเพราะโอกาสแจ้งเกิดไม่มี
สายงานที่พระเอกเลือกตอนแรกมันหางานง่ายกว่า สายศิลปะที่ปีหนึ่งเรียนจบไปร้อยคน ได้ทำงานจริง3-5คน
แต่พอดีพระเอกแม่งเป็นคุ แล้วเสือกอยากทำงานเกมโป๊
>>254 นั้นล่ะประเด็น ว่ากันตามตรงที่มันเลือกเรียนเศรษฐศาสตร์ในมหาลัยทั่วไปน่ะถูกแล้ว
ตัวมันไม่มีพรสวรรค์ด้านศิลปะ แต่เป็นโอตาคุที่อยากทำงานด้านศิลปะ
ทั้งที่คุณภาพชีวิตในสายงานปรกติมันสบายกว่า เรียนจบจากมหาลัยธรรมดา หางานทำรับเงินเดือนจบ
แต่มันดันไม่อยากเป็นแค่มนุษย์เงินเดือน อยากเป็นนักสร้างสรรค์งาน
ถ้ามันทำใจยอมรับสภาพแล้วก้มหน้าก้มตาหางานใหม่ ก็จบตั้งแต่เล่มแรกแล้ว
ไม่ได้ทำอาชีพที่ตัวเองชอบ แต่มีกินมีใช้ไม่ได้ขัดสน แบบนี้เรียกชีวิตพังมั้ยวะ?
หัวชมพูตอนท้ายมาได้ไงอะครับงง
กูชอบตอนนี้วะ แบบเวลาตัวเอกทำเหี้ยอะไรสักอย่างทั้งแบบที่รู้ตัวหรือไม่รู้ตัวแล้วผลมันย้อนกลับมาตีแสกหน้าแบบนี้รู้สึกโคตรสะใจ
มึงลองคิดกลับกันดูนะ ถ้าเกิดอยู่ดีๆ พระเอก หรือมึงถูกย้อนเวลากลับไปแบบนั้น มึงจะอยู่เฉยๆ แบบพวกขี้แพ้ไปวันๆ หรือจะลองลุยทำอะไรซักอย่างที่อยากจะทำแต่ไม่ได้ทำในอดีต ไอ้ห่าพระเอกมันก็เป็นแบบที่สองอ่ะ เพียงแต่ว่าผลลัพธ์ที่ออกมามันไม่เป็นตามที่หวังเท่านั้นเอง
หรือลองแม่งเลือกแบบแรกอยู่เฉยๆ พวกมึงก็ว่ามันเป็นลูซเซอร์อยู่ดีแหล่ะ และตอน 28 ปี มันก็ไม่ใช่พวกห่วยแตกนะ มึงได้ดูฉบับเต็มๆ หรือแค่อ่านสปอยย่ออนิมะกันวะ ตกงานครั้งแรกเพราะประธานบริษัทมันห่วย ตกงานครั้งสองเพราะเอโกะสู้พวกผู้บริหารบริษัทไม่ได้โปรเจคเลยล่ม กูดูแล้วพระเอกแม่งก็ไม่ได้กระจอกตรงไหนเลยนี่หว่า
> >262 มึงจะทำอย่างนั้นไม่ได้นะ ไม่งั้นจะเป็นการเลียนแบบ ก็อปปี้ความรู้คนอื่น เอาความรู้ในอนาคตมาใช้ แล้วมึงก็จะกลายเป็นคนเลวทันที
>>261 เปิดมาตอนแรกไม่มีใครด่ามันเลยนะ เพราะแค่อยากกลับมาใช้ชีวิตวัยรุ่น แต่พอมาตอนหลังกลายเป็นอีโก้มาเต็ม กูจะปั้นกลุ่มแพลตตินั่ม กูคือโปรดิวเซอร์มือเทพที่ย้อนกลับมาเพื่อให้กลุ่มแพลตตินั่มเกิด กูว่าคนด่ากันตรงจุดนี้นี่ล่ะ เพราะแพลตตินั่มมันเก่งของมันอยู่แล้ว ตัวพระเอกต่างหากที่เป็นสิ่งแปลกปลอม กว่ามันจะคิดได้ก็ตอนทำเพื่อนหมดไฟจนทีมแตก
>>266กูเห็นด้วยกับอันนี้การที่พระเอกแม่งย้อนมาทำแบบนี้แทนที่จะช่วยเพื่อนกลายเป็นมันไปพังชีวิตเพื่อนชัดๆ จริงๆมันไม่ควรไปโฟกัสช่วยเพื่อนไรมันหรอกเพื่อนมันทำได้ยุละที่มันควรโฟกัสอ่ะคือตัวแม่งเองจะเอาไงกับชีวิตของมันต่างหาก ละอีกอย่างคือเซอวิสเสร่อๆที่แม่งยัดมาอ่ะ(หรือกูคงคาดหวังให้มันเหมือนRelifeมากไปเรื่องนี้มันคงทำมาเอาใจพวกคนดูแนวนี้แต่แรกยุละช่างมันละกัน)
กูเข้าใจว่าพระเอกมันอยากช่วยให้ระยะทาง/อุปสรรคของเพื่อนแต่ละคนมันสั้นลงจะได้ไปถึงการเป็นรุ่นแพลตฯ เร็วขึ้นนะ(โดยที่ตัวมันลืมไปว่านั่นอาจเป็นบัตเตอร์ฟลายเอฟเฟกต์) แต่อนิเมนี่ทำตัวน่าหมั่นไส้จริงไม่รู้นิยายเป็นงี้ไหม แบบว่ากูทำทุกอย่าง แก้ทุกอย่างให้เอง
ส่วนที่กูพลาดเองที่สุดคือลืมไปว่าต้นฉบับมันคือ LN กูคงคาดหวังผิดไปมากที่จะหาสาระดีๆ แบบ Relife หรือ H&C กับนิยายประเภทนี้
นอกจากตัวนักเขียนฝีมือไม่พอแล้ว อีกคนที่ควรด่าคือ บก. ว่ะ ขนาดคนดูยังบ่นว่าเซอวิสโง่ๆเชยๆ
คนที่เป็น บก. จะดูไม่ออกเหรอ แทนที่จะสั่งให้นักเขียนไปแก้ ไปเขียนบทรักให้มันดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น
สมกับวัยมหาลัย อันนี้ปล่อยผ่านมาซะงั้น หรือ บก. คิดว่ายังไงก็ขายโอตาคุอยู่แล้วใส่เซอวิสโง่ๆมา
ยังไงคุก็ชอบอยู่ดี?
โม่งเก่งกันทั้งนั้นเลย ต้องเป็นนักเขียนปากกาทองคำได้แน่ๆ
ทำไมชมตรงๆโดนหาว่าแซะอ่า ร้อนตัวเหรอ
อย่าไปสนใจพวกโทรลเลยแค่คำแซะแม่งยังปัญญาอ่อนเลย ไร้สาระ
การ์ตูนแบบนี้มัน deep มากๆ ถ้าคุณมี agency พอ
เจ็บใจ พรี่เคียวยะโดนรังแก โม่งจะเผาเมืองแปร ให้มันวอดวาย
เหล่าโม่งมัวแต่ด่าผมว่า ไทม์ไลน์นี้ ลอกงานบ้าง พังอนาคตเพื่อนบ้าง
ผมเลยวารป์ไปคว้า หัวฟ้า ทำเมียสุดอึ๋ม แถมลูกหนึ่งสุดน่ารักไปแล้วครับ
ด่าผมมากอีก เดี่ยววารป์ไปคว้า หัวเหลืองนมฟาดหน้า กับ หัวแดงควบพี่เมีย ให้โม่งอิจฉาตาร้อน อกแตกตายนะครับ
... เคียวยะ ผู้มีแสตนด์ คิลเลอร์ควีนไบท์เดอะดัสท์
>>268 ในนิยายมันไม่ได้หลงตัวเองเหมือนในอนิเมะ เล่มแรกมันเพิ่งรู้ว่าชิโนอากิคือนักวาดในดวงใจ และก็ได้รับกำลังใจจากคำพูดแค่นั้น
เล่มสองตอนช่วงนานาโกะก็คิดแค่ว่าไม่อยากให้พลาดโอกาสเหมือนกับตัวเอง แถมเพิ่งมารู้ว่าคือ N@NA ตอนจบเล่ม
เล่มสามกูยังไม่ได้อ่าน รอแปลไทยของ Animag
แต่ในอนิเมะตอน4 มันไปใส่บทว่า "กูนี่แหละจะปั้นกลุ่มแพลตตินั่มให้ได้" ทั้งที่เพิ่งเข้าเล่ม 2 และมันเพิ่งรู้ตัวจริงของแพลตตินั่มแค่คนเดียว
ไปใส่บทพูดเหมือนกับว่ามันรู้ว่าสามคนในบ้านคือรุ่นแพลตตินั่ม แถมหลงตัวเองว่าคือฮีโร่ของกลุ่มอีกตะหาก
คนดูฉบับอนิเมะจะหมั้นไส้ก็ไม่แปลก
อย่างน้อยตอนล่าสุดแม่งก็รู้ตัวแล้วนะว่า ก่อนมันย้อนมา ไม่มีมัน พวกนั้นก็แจ้งเกิดอยู่แล้ว แถมเพิ่งรู้ตัวว่ามันเป็นตัวพังอนาคตเพื่อนกับมือ555
ดีไม่ดีที่ทำให้พระเอกมันน่าหมั่นใส้ เพราะ คนจะได้มาถ่มถุยใส่มันได้แบบสะใจ ในตอนล่าสุดรึเปล่า 555
>>279 กูไปย้อนดูอีกที ในอนิเมะไม่มีบอกนะว่าพระเอกมันจะปั้นแพลตตินั่ม ต้นตอน5 มันพูดในใจว่ารอบๆตัวมีแต่คนเก่ง ทั้งเพื่อนนักเขียน หัวฟ้า หัวเหลือง หัวแดง แต่เพื่อนกลุ่มนี้ชีวิตก็ไม่ได้ราบรื่นเจอปัญหาขวางทางอยู่บ้าง พระเอกมันก็คิดว่าที่มันได้ย่อนเวลากลับมาเพราะจะได้ช่วยแก้ปัญหาให้เพื่อน ช่วยให้เพื่อนได้เติบโตเร็วขึ้น
โดยลืมไปว่าไทม์ไลน์เก่าไม่มีมัน เพื่อนก็เกิด
กว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองเป็นสิ่งแปลกปลอมก็ตอนจบเล่มสาม
เออ อีกเรื่อง เข้าไปดูข้อมูลใน MAL เจอรายชื่อ Producer เพียบเลยว่ะ
Studio Mausu, bilibili, Bushiroad Music, DMM pictures, Front Wing, Bushiroad Move
อนิเมะเรื้องหนึ่งเคยเจอแต่ Producer รายเดียวหรือสองราย แต่เรื่องนี้มาเพียบ โปรเจคนายทุนเงินหน้าเหรอวะ
ถ้ากูย้อนไปได้กูซื้อบิทคอยเก็บไว้เยอะๆ ก่อนเลย
ไปไล่อ่านมังงะมาว่ะ อนาคตใหม่ที่พระเอกได้อากิเป็นเมีย ชีวิตที่ดีขึ้นกว่าอนาคตเก่าก็มีพระเอก กับเอโกะนี่แหล่ะว่ะ เพราะได้เจอพระเองที่มหาลัย มุมมอง กับวิธีการทำงานเลยดีกว่าเดิมเยอะ หน้าที่การงานก็ประสบความสำเร็จมากขึ้น อย่างน้อยนอกจากตัวมันก็ช่วยบุ๊โจเก่าของตัวเองได้ 1 คนว่ะ
แต่สัดเอ้ย เปร็ตตินั่ม 3 คน ล้มเลิกความฝันตัวเองหมด
เท่จังครับตัวเองเป็นแพลตไม่ได้ก็ทำลายซะเลยสิครับโคตรคูล
ย้อนไปได้ที่กูจะทำ 1ซื้อบิทคอย 2เปลี่ยนไปเรียนสายภาษาเอาตัวเองออกจากประเทศเหี้ยนี่ให้ได้ก่อน2020หรือ2014ยิ่งดี
จะอ้วกไอ้สัส คนจนสอนคนรวยว่าให้อยู่ให้เป็น เก่งมากก็ทำตัวเองให้มีเงินก่อน
เป็นฝุ่นที่มีเงินต่อให้อยู่เป็น มึงก็ต้องโดนกดดันจากข้างล่างอยู่ดี จะร่วมกับข้างล่างก็ต้องไปตีข้างบน จะไม่ร่วมก็ต้องกดข้างล่างเหมือนพวกดาราที่ออกมาดิ้นตอนนี้แหละ ยังไงถ้ารวยเหมือนกันอยู่ตปทก็ดีกว่า จะทำอะไรแบบไหนก็ปลอดภัย ประท้วงในไทยจะออกตัวเข้าร่วมก็ได้ ไม่เข้าก็ได้ ถ้าไม่ไปคุกคามใคร
พวกมึงก็พูดเหมือนอยู่เมืองนอกจะไม่ต้องใช้เงินงั้นแหละ
55555จริงๆถึงเป็นพนักงานเงินเดือนทำงานในคอกก็น่าจะเข้าใจนะว่าจริงๆแล้วเป็นไง หลอกตัวเองนั้นแหละ หลอกตัวเองไปวันๆว่าประเทศน่าอยู่กว่าที่อื่น
ไทยเรามันจ่ายใต้โต๊ะเพื่อความสะดวก
จนระบบมันพังนั่นแหละ
กุว่าเมื่อก่อนก็เพื่อความสะดวกจนมันกลายเป็นเรื่องปกติจนตอนนี้คือเป็นภาคบังคับไปละ
ข้อได้เปรียบเมืองไทยคือรพ.ที่เข้าหาง่ายนี้แหละ ตอนกูเรียนไฮสกูลที่เมกาเพื่อนแม่งกระดูกหักมีประกันแต่กว่าจะได้เจอหมอแม่งนัดคิวอีก 4 เดือน ได้ยาแก้ปวดกับพารามากินเล่นรอไปก่อน ระบบนัดหมอแม่งเข้าขั้นเหี้ยถ้าไม่ถึงตายจริงๆก็นอนรอไป
เรื่องย่อสำหรับคนที่สนใจ พระเอกของเรื่องเป็นคุขี้เงี่ยนขี้แพ้บ้าเกมโป้วัย28ทำงานที่ไหนก็โดนไล่ออกหมดทุกครั้ง และมันมักจะโม่ยหาอดีตว่าถ้าได้ทำงั้นทำงู้นนะป้านนี้สบายไปละตามสไตลลูสเซอทั่วไป นอกไปจากนั้นยังโม่ยรูปของนักวาดชื่อดังที่เป็นส่วนหนึ่งของรุ่นแพลตตินั่มเสมอๆ วันหนึ่งอยู่ๆเกิดได้ย้อนเวลาไป10ปีที่แล้ว พระเอกเลยเลือกเข้ามหาลัยสายศิลหวังว่าจะได้เป็นคนดังแบบรุ่นแพลตมั่ง แล้วมันเสือกโชคดีได้มาอยู่บ้านเดียวกับพวกรุ่นแพลต จากนั้นพอได้รู้ว่าพวกนี้คือคนที่จะกลายเป็นรุ่นแพลตมันเสือกถือดีพกความมันใจผิดๆมาจากไหนไม่รู้ว่าจะไปช่วยพวกนี้ให้กลายเป็นรุ่นแพลตแต่แล้วด้วยความขยะเปียกของลูสเซอที่เสือกไม่เข้าเรื่องทำให้เพื่อนๆถอดใจกับความฝันกลายเป็นไม่เกิดรุ่นแพลตไป พระเอกเอาเพื่อนสาวที่ในไทมไลนเก่าจะได้เป็นรุ่นแพลตละเป็นคนวาดภาพที่มันชอบโม่ยมาทำเมีย จบ สรุปพระเอกขี้แพ้ชีวิตดีขึ้นนิดเดียวแต่อนาคตเพื่อนๆที่จะได้เป็นคนดังมีชื่อเสียงได้พังทลายหมดกูให้ฉายาพระเอกเป็นสุดยอดแห่งกาลกินีทำชีวิตเพื่อนๆพังแห่งซีซันเลย
มึงต้องลูสเซอขนาดไหนถึงชอบเรื่องนี้ลงได้วะ5555
มึงไม่เคยย้อนเวลาไปแก้อดีตเหมือนตัวเอกอย่าพูดดีกว่า
โนบิตะออกมาปกป้องพรี่เคียวยะแล้ว โปรดติดตามต่อไป
https://youtu.be/XRs75TTXGTU?t=245 ซับ Ani one
เพิ่งได้ดูตอน 8 กูชอบที่พระเอกมันรู้ตัวสักทีแล้วว่าตัวเองเป็นคนทำลายเส้นทางชีวิตคนอื่น แต่บิ๊วอารมณ์ห่วยจัดเลยว่ะ ถ้าเมะมันไม่เร่งแล้วได้มาดูตอนนี้กูก็คงช็อกเหมือนพระเอกเหมือนกัน
ได้โปรดอย่ามาเล่าความเท็จกับวรรณกรรมแห่งยุคเลยครับ สาวกอย่างผมทนไม่ไหวครับ จริงๆแล้วเรื่องนี้เนื้อหาสุดยอดมากกฝเลยครับ อ่านแล้วรับรู้ถึงสัจธรรมชีวิตเลยครับ ไม่มีความโม่ยคุขี้เงี่ยนไรเซอวิซเสร่อๆไรไม่มีทั้งนั้นครับ พระเอกเทพมากไม่เคยตกงานครับ ไม่ใช่พวกขี้แพ้ด้วย จริงๆพระเอกไม่อยากย้อนเวลาครับ ไทมไลนเดิมเค้าเพอเฟกยุแล้วแต่เพื่อนๆอ้อนวอนกับพระเจ้าให้ย้อนมาช่วยครับพระเอกเก่งเทพหล่อใจดีเลนต้องยอมลดตัวมาช่วยครับ ทุกๆคนเทียบขี้ตีนพรี่เคียยะไม่ติดครับในเรื่องเค้ายังไม่เคยเอาจริงเลยซักครั้งครับ ผมรักเรื่องนี้มากๆเลยครับ
ใครเกลียดเรื่องนี้คือพวกTaste shitครับผมบอกเลย เรื่องนี้มันสุดยอดสุดๆไปเลยครับทั้งพลอตและธีมใครอ่านแล้วคิดไม่เหมือนกันมันพวกไร้การศึกษาไม่มีLiteracyครับ ใครเกลียดเรื่องนี้เป็นโทรลน่ารังเกียจครับ ทุกคนต้องไปบอกลุงตู่ให้ปรับเรื่องนี้อยู่ในหลักสูตรการเรียนแล้วครับสอนเด็กๆตั้งแต่อนุบาลได้ยิ่งดีครับ ให้ทุกคนเอาแบบพรี่เคียวย้าสุดเท่สุดหล่อทำไรก็เก่งไปหมดเลยคร้าบ วรรณกรรมขั้นสุดยอดที่ไม่ต้องพึ่งเซอวิสไร้สาระเลยครับ
กูชอบว่ะ อย่าเพิ่งหยุดนะ ให้กูได้ดูอะไรโง่ๆคลายเครียดซักเดือนสองเดือนหน่อย ขอแบบสามเวลาหลังอาหารด้วย
literacy มันมีขายที่ไหนครัช ซื้อในตลาดหรือสั่งออนไลน์ได้ไหม
>>326 กูแปลกใจตรงที่มันข่มคนอื่นแต่ดันไม่เอาข้อมูลที่ถูกต้องมาบอก
"พระเอกไม่เคยคิดจะปั้นกลุ่มแพลตตินั่ม แค่เห็นเพื่อนเก่งๆแล้วอยากช่วยเพื่อน"
แถมทั้งกระทู้รุมด่าพระเอกร้อยกว่าเม้น เพราะเชื่อโม่งที่ตีความไม่แตกแล้วเอามาเล่าผิดๆ
สรุปคือทั้งกระทู้แม่งไม่มีใครดูจริงๆจังๆ แบบจับใจความเหรอวะ 55555
เมะขยะคนมีสมองที่ไหนเค้าดูจริงจังวะกูขรรม5555แค่มาดูติ่งเครียดรับความจริงไม่ได้ขำๆแค่นั้นอ่ะ555
>>328เป็นแค่พวกคุขี้แพ้ขี้เงี่ยนเกมโป้แถมตกงานรัวๆเนี่ยมันควรจะเจียมกะลาหัวมันมั่งนะว่าไม่มีปัญญาไปช่วยใครได้อ่ะ ขี้แพ้ริอาจมีความคิดว่าจะยื่นมือไปช่วยเทพโคตรเสร่อตัวมันเองยังเอาไม่รอดเล๊ย ผมลัพก็อย่างที่เห็นด้วยความขี้แพ้ของมันได้แพร่เข้าๆไปสู่เพื่อนๆจนออกมาเป็นขยะแบบมันไง5555 ขยะไปอยู่ไหนก็ส่งกลิ่นอ่ะมันควรเอาตัวเน่าๆของมันไปลงถังอ่ะถึงจะเป็นการช่วยเพื่อนๆที่แท้ทรู
โอ้ยๆๆๆเจบจุงเบยความจริงช่างเจปปวด55555
>>334 อิงตามเม้นในนี้(ที่ไม่โทรล)นิยาย-มังกะ-อนิเม ลำดับเรื่องมันไม่เหมือนกันไม่ใช่เหรอวะ แล้วที่คนด่าก็คืออนิเม(ที่ดูเหมือนจะเหี้ยกว่านิยาย?) มึงไล่ให้ไปอ่านมังกะมันเป็นการแก้ต่างให้อนิเมได้ยังไง?
ละไอ้การพูดเท่ๆว่าไม่อยากสนธนาด้วย ไล่ให้ไปอ่านเองเนี่ย มึงก็ไม่ต่างกับไอ้ขี้ข่มที่โดนด่าใน >>326 ล่ะว้า
ยินดีที่ได้ลงเอยกับชิโนะอากิ แต่นอกจากนี้มันก็หน่วงๆว่ะ
ถ้ากุย้อนเวลาไปได้ กุจะไปตั้งกระทู้นักสืบตายแล้ว ให้แม่งไปโทรลกันในมู้นั้นแทน 5555
ตอนนี้กำกับได้โคตรจืดเลย ถึงจะจืดมาตลอดก็เถอะ แต่ท้ายตอนที่แล้วทำได้โอเคอยู่เลยหวังไว้หน่อย
ประเด็นของตอนนี้มันควรบิวได้ระดับรีซีโร่ แต่ดันทำมาจืดมาก แค่พระเอกล้มหน้าทิ่มกองขยะ รู้สึกว่ายังแสดงความขี้แพ้ จิตตกของพระเอกได้ไม่เต็มที่เลย
จะว่าไปพวกพลอตแนวอยู่ๆ time skip จากตอนเรียนมาวัยทำงาน แล้วจำอะไรไม่ได้เลยเนี่ย มันยังจะไปทำงานต่อได้อีกเหรอวะ?
ถ้ามีปัญหากับการแบ่งเค้กนัก งั้นแบ่งพิซซ่าก็ได้
>>335 ก็มันมีพวกที่ดูแต่อนิเมะและด่าลามไปถึงต้นฉบับโดยที่ยังไม่ได้อ่านนี่หว่า กูเลยแนะนำให้ไปหาอ่านมังงะมาหน่อยก็ได้เผื่อจะช่วยให้มันเมคเซนซ์เรื่องนี้มาได้ดีขึ้นบ้าง ถึงมันจะไม่เหมือนนิยายก็เถอะ แต่กูก็ไม่คิดว่าพวกนี้จะขวนขวายไปอ่านนิยายอยู่แล้ว ก็เลยชี้ทางออกที่ดูรับได้มากที่สุดให้
>>345 ตอนนี้กูคิดว่ามันไม่ได้เป็นใจความเดียวกันตั้งแต่หลังตอน 3 แล้วว่ะ อย่างตอนล่าสุดฉากคลิปสุดท้ายของนานาโกะนี่เท่าที่จำได้ในนิยายไม่ได้มีอะไรแบบนี้ น่าจะออริจินอล ส่วนเหตุผลเลิกวาดของชิโนะอากิก็ดูเหมือนจะดัดแปลงตามบทอนิเมะ อันนี้คงพูดได้เลยว่าไม่กะจะทำอนิเมะต่อแล้วล่ะ
อันที่จริงถ้านับตั้งแต่ตอนแทรกเนื้อเรื่องภาคเบต้ามาในอนิเมะตั้งแต่ตอนแรกก็อาจจะพูดได้ว่าทีมงานอนิเมะนี่กะตั้งใจให้เป็นกึ่งๆออริจินอลตั้งแต่ต้นแล้วก็ได้แหละ เหอะๆ
>>345 เคียวยะคิดในใจตอนล้มที่กองขยะว่าอยากสร้างชีวิตใหม่ ทำทุกอย่างที่ตัวเองพอจะทำได้ อยากเข้าใกล้กลุ่มแพลตทินัม
แต่ตอนย้อนกลับไปตอนแรกมันไม่รู้ว่าแพลตทินัมเป็นใคร เพื่อนในหอก็เพิ่งเจอ และเพิ่งจะรู้ว่าชิโนอากิคือ 1ในแพลตทินัม แค่คนเดียว
กูมองว่า คำว่าอยากเข้าใกล้แพลตทินัมในตอนนี้(และตอนก่อนๆ)หมายถึง อยากเรียนตรงสายแล้วพัฒนาฝีมือตัวเองให้ดังไม่แพ้รุ่นแพลตทินัม
แต่ผลคือการมาของมันทำให้กลุ่มแพลตทินัมล่ม
โม่งที่ไล่โม่งอื่นให้ไปอ่านนิยายด้วยนี่
ก็คนเขาดูเมะ ก็วิจารณ์ในกรอบของเมะนิ
แบบ เดิมมีร้านบะหมี่อาม่า อร่อยกรุบมาก
ต่อมา ลูกสาวอาม่ามาเปิดสาขาต่างจังหวัด ใช้ชื่อบะหมี่อาม่าเหมือนกัน แต่รสเพี้ยนผิดสูตร คนที่ ตจว เขาก็วิจารณ์ไปตามรสชาตินั้น
ต้องลงทุนนั่งรถไฟมากินกรุงเทพเหรอ
ถามแบบคนไม่ได้ดู ก่อนย้อนเวลารู้จักชื่อกลุ่มแพลทตินัม รู้ว่าดังเก่งเทพ แต่ไม่รู้ว่าในกลุ่มมีใครบ้าง คือยังไงวะ? ในอนาคตทั้งกลุ่มแม่งปกปิดตัวตนใช้นามแฝงกันเหรอ คนที่เป็นนักร้องก็เป็นไอ้โม่งแบบ ClariS งี้?
ถ้าไม่ใช่งั้น พระเอกมันต้องหลวมขนาดไหนวะ อยากดังอย่างเค้าแต่ไม่รู้กระทั่งชื่อกับหน้าตาเค้าเนี่ย
>>354 ถ้าพวกนักวาดกับคนแต่งนิยายธรรมดาไม่ดังน่ะใช่ แต่ถ้าดังระดับนึงมันก็จะมีงานแจกลายเซ็นโชว์ตัวให้แฟนผลงานในต่างประเทศดู เทียบกับพวกคนแต่งln จริงในนิยายก็ได้ ส่วนพวกบกปิดหน้านี่ส่วนใหญ่จงใจกวนตีนแฟนๆทั้งนั้น ไม่งั้นคงไม่มาออกงานแต่แรก เพราะถ้ามายังไงข้อมูลก็รั่วอยู่ดี คุยุ่นแม่งแค่ภาพสะท้อนในดวงตาก็บอกได้แล้วว่าพักอยู่ที่ไหน
ร้่้้้้้้้้ัเเ้ิ่าเสไผน่ผวน้พรำะ่สัาผพนผ่้พัรนผาเทส้ฝพั่รหาเทฝ้สะพหร่้าเทืปะหวัร่เา้มใรั่ะวา้ทาเส
>>355 สัส อันนั้นมันสตอล์คเกอร์แล้ว ไม่ใช่แค่คุ กูจำได้อยู่ไอ้ที่เป็นข่าวอะ แล้วไอ้นั่นมันรู้หน้าตารู้ข้อมูลจากโซเชียลส่วนตัวด้วยถึงได้ตามถูก ถ้าแม่งเก็บตัวสัสๆไม่โพสต์ ไม่เล่นเน็ตมั่วซั่ว ไม่โผล่ตัวง่ายๆ ใครที่ไหนจะตามถูกวะถ้าไม่ใช่คนในหรือแฮกเกอร์
เรื่องโชว์ตัวไม่โชว์ตัวมันก็ขึ้นอยู่กับเจ้าตัวด้วยดิวะ ไม่ใช่แค่ความดัง
>>359 จานเข้ไม่เผยตัวน่ะล่ะดีแล้ว บก.คงคิดกันดีแล้วด้วยเพราะปรกติเมะได้เป็นหนังคนวาดไปร่วมงานเปิดตัวเป็นเรื่องปรกติ ขนาดแกไม่เปิดเผยเพศโดนเดาว่าเป็นหญิงก็เหยียดเพศกันก่อนเลย เหยียดกันหนักกว่าคราวจารย์วัวอีก แถมแฟนหัวรุนแรงเดี๊ยวนี้เยอะชิบหายทั้งฟุทั้งคุ
>>361 มันไม่ใช่แค่คนเดียวด้วย ตอนเป็นข่าวกูไปอ่านบอร์ดยุ่นที่คุยกันแม่ง เอาสูตรคำนวนความสูงหาชั้นที่คิดว่าน่าจะอยู่แปะกันให้พร้อมเลย ดีนะมันไม่เฉลยว่าห้องไหนชั้นที่เท่าไหร่แค่ให้เป็นสูตรคำนวนมา แค่นี้ก็โหดสัดละ
แต่พอโม่งไปนั่งอ่านนิยายเพื่อมาด่าจริงๆพวกติ่งก็อ้างอีกล่ะถ้ากากแล้วจะไปทนอ่านทำไม เห็นเป็นแบบนี้หลายเรื่องล่ะท้าเขาให้อ่านพออ่านมาด่าจริงเสือกแถ lol
ฉากหัวทิ่มกองขยะนี่มันทำไม่ดีเลยว่ะ เหมือนบิ้วมาไม่พอ
เมะขยะทำมาเอาใจพวกคุขยะขี้แพ้วะ พระเอกนี้โคตรขยะตัวอย่างของคำว่าลูซเซอเลย ทำตัวเองชิบหายไม่พอต้องลากคนรอบข้างไปด้วย ไม่แปลกใจเลยที่จะได้แฟนบอยลูสเซอคอยเชีย เพราะมันเซลฟอินเซิจง่ายนิเอง
พวกโง่ที่เกลียดเรื่องนี้มันเป็นพวกไร้สมองไม่มีLiteracyกูบอกเลย เรื่องนี้แม่งสุดยอดที่สุดในจักรวาลละ กูรักเรื่องนี้ถ้ากูย้อนอดีตไปได้กูจะเลียนแบบพี่เทพเคียวยะสุดที่รักของกู กูจะไปเกาะตีนสตีฟจอบและกลายเป็นทีมงานสร้างไอโฟน กูจะไปปั้นบิวเกตให้สร้างวินโดว กูจะไปปั้นอีลอนมัสให้สร้างเทสล่า เป็นไงละมึงผลงานกูทั้งนั้น พวกเชี่ยนั่นทำไม่ได้หรอกถ้าไม่มีกู กูเนี่ยแหละโคตรแมเนจ้ามือทองคำ คอยกูตกงานสัก2 3 รอบก่อนนะมึงละกูจะได้ย้อนเวลาแบบพี่เทพเพอเฟคเคียวยะของกู
ใครคิดต่างกูไม่เสวนาด้วยนะ พวกมึงโงร่เกินจะเข้าใจ
มีแต่ความเห็นสุดขั้ว . . . .
แต่ไกจินชอบเรื่องนี้เยอะนะโว้ย ถึงในเกาะมันจะเน่าระดับขี้ลอกพาราด็อกก็เถอะ
ไกจินในประเทศโลกที่3ที่มีLiteracyเยอะๆใช่มะจะชอบก็ไม่แปลกอ่ะเมะเอาใจลูสเซอสายหลวมโดยเฉพาะเลยไม่ต้องพยายามไรมากแค่โชคดีได้ย้อนเวลาได้ความรู้ในอนาคตมาเอาเปรียบคนอื่นก็พอ ที่เหลือก็ไปเกาะคนเก่งๆที่เล็งเอาไว้ก็พอละสบายดี เติมเต็มความฝันให้พวกขี้แพ้ได้อ่านละฟินน้ำแตก
ที่สำคัญแค่ยัดผู้หญิงนมโตๆใจง่ายๆขี้อ่อยเข้ามาแค่นี้พวกคุขี้หงี่ก็อ่านละไม่ต้องคิดไรมาก
อย่าด้อยค่าพรี่เคียวยะ
ด้อยค่าพร่เคียวยะไม่ได้เพราะเป็นขยะมลพิษไร้ค่าอยู่แล้ว ไปไหนก็ทำคนเค้าชิบหายหมดเข้าบริษัทเค้าไปก็เจ๊ง รวมกลุ่มกับเพื่อนอนาคตก็พัง ตัวกาลกินีชัดๆ
พวกมึงโซ่หลุดกับเรื่องนี้กันจังวะ ขนาดแฟนเช่ายังไม่ toxic กันขนาดนี้เลย
กูชอบรีแอดชั่นแฟนเรื่องนี้จังฮาดี มาเครียดกับโทรล5555
มีคนคิดว่าโทรลมันโทรลเพราะอิจฉาตัวละครในเรื่องแต่งจริงดิ…
ทำไมพระเอกมันเอาแต่จะทำแต่เกมโป้วะ ในหัวมันคิดแต่เรื่องเงี่ยนๆออ
โดจินเกมที่ไม่โป้ทำแล้วดังในเกาะ นี้นับนิ้วตีนได้เลยมั้ง
โทโฮ ฮิกุราชิ เออแล้วอะไรอีกวะ ?
>>387 เรื่องของเรื่องคือ เพื่อนมันไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม แล้วมีความสามารถแค่เรื่องเขียนบท
พอดีกับรุ่นพี่หัวชมพูมาขอให้ทำเกมให้ เลยต้องทำเกม Visual Novel เพราะเป็นเกมที่ต้องใช้ความสามารถของการเขียนบทมากกว่าความสามารถด้านโปรแกรมมิ่ง ส่วนเรื่องโป๊ก็เพราะถ้าเป็น VN ธรรมดามันขายออกยากมั้ง เลยทำเป็น VN18+
ตอน 10 นี่ยังกับชิโรบาโกะเวอร์ชั่นทำเกม ที่สำคัญคือพอมันไม่มีเซอร์วิสห่วยๆ พระเอกโชว์เทพหรือเร่งเรื่อง ดันสนุกเฉยเลยว่ะ 55555555
ตอน 10 เหมือนจะเขียนบทให้พระเอกมันตัดใจ แต่สุดท้ายก็ต้องโชว์ความแกรี่
ที่สำคัญคือเอโกะมันไม่ใช่เด็กนักศึกษาอายุ 18-19 แล้ว มันวัยแตะ 30 แล้วอ่ะ
อย่างที่หัวหน้าใหญ่ของบริษัทพูดน่ะถูกต้องแล้ว มีงานของตัวเองก็ทำไปไม่ต้องยุ่งเรื่องของคนอื่น
แต่สุดท้ายตอนจบมันก็ยังไปเสือกเรื่องคนอื่นอีกจนได้ ด้วยอีโก้ของมันที่คิดว่าตัวเองแก้ปัญหาให้คนอื่นได้แน่นอน
แล้วไหนจะเรื่องน้องนมเกยหัว เหตุผลที่เลิกร้องเพลงอ่อนมาก เลิกร้องเพลงเพราะเรียนจบไม่ได้พระเอกเลยหมดอารมณ์ร้องเพลง??
อย่าหาเหตุผลกันสายอาร์ท สายนี้อารมณ์นำก่อน
อย่าแถไอสัส
สรุปคือพระเอกแค่กะจะโชวเทพเอาความรู้มาใช้ไปช่วยคนอื่นแต่เสือกไปพังชีวิตคนอื่นแทนนี่เองเยี่ยมๆ ตรงตามคำพูดที่ว่าคนโง่ก็มักจะทำแต่เรื่องโง่ๆจริงๆ
สรุปรีเมคชีวิต
1) คนซวย
หัวเหลือง ผัวก็ไม่ได้ นมเกยหัวฟรี อดเป็นนักร้องดัง
2) คนเจ๊า
หัวฟ้า อดวาดรูป แต่ได้ผัวได้ลูก มาแทน ได้อย่างเสียอย่าง
หนุ่มแว็นซ์ บ้านรวยอยู่ คู่หมั้่นมี ก็กลับไปเป็นคุณหนู ไม่ได้ไม่เสีย
3) คนได้
หัวแดง สันดานดีขึ้น งานการดีขึ้น
พรีเคียวยะ .... ถวาย .......
คำว่า งานการดี ขึ้น ไม่ได้จำกัดแค่ว่าทำบริษัทใหญ่กว่า
ต้องดูความยั่งยืนของตำแหน่ง กะ ความสุขในงาน ด้วย
ไม่งั้น google, apple คงไม่มีคนลาออก ปลดออก
เดะมันก็จะ ทิ้งลูกทิ้งเมีย แล้วย้อนกลับไปหรือป่าวนะ
>>406 ใช่ กลัวตรงนี้ละ ถ้าเปลี่ยนอนาคตอีก เหมือนฆ่าลูกตัวเองเลยนะ
คราก่อน ถวาย เพื่อนไปละ
ครานี้ จะถวาย ลูกสาว ไหม
ให้เดา พรี่เคียวยะ จะย้อนไปมาฉิบหายพังพินาศหมด แล้ว พระเจ้าในร่างรุ่นพี่หัวชมพู จะออกมาเย้ย
พรี่เคียวยะร้องไห้ เข้าไปกอดเข่า ไม่เอาแล้วครับ
สุดท้ายแวปกลับมา รูทแรก กรูฝันไป
แล้วพรี่เคียวยะ ก็จะหายเบียว มุทำงาน จนสุดท้ายได้ไปร่วมงานกะทีมแพลต จริงๆ ซะที
เห็นมีคนด่าเยอะแต่ลองดูแล้วก็สนุกใช้ได้นี่หว่า ติดแค่เซอวิสโง่ๆมุกเก่าๆนิดหน่อยเอง
>>407 ไม่ต้องกลัว อันนี้กูไม่ได้คิดเอง จาก ln เหมือนมันมาอนาคตเล่มเดียวแม่งร้องย้อนกลับอดีตเลย แล้วมันย้อนแล้ว 5555555 ในมังงะล่าสุดนี่ติดหีหัวแดงขนาดมีลูกเมียอ่ะ
ส่วนมันมี spinoff ที่ไม่ย้อนเวลาตั้งแต่เริ่ม ก็ได้งานใหม่กับหัวแดงที่บอใหม่ ละก็ติดหีหัวแดงเหมือนเดิม
เดี๋ยวพอแก้ปัญหาให้หัวแดงเสร็จ ก็นัดไปดื่มเหล้า ด้วยความที่ดื่มหนักไปหน่อย ถ่านไฟเก่าคุ พรี่เคียวยะกับหัวแดงเลยแอบแซ่บกัน จบตอนที่12 เคียวยะหย่ากับหัวน้ำเงินไปอยู่กับหัวแดง
เชื่อกู กูอ่านโดจิน18+ มาเยอะ
เอาจริงกูว่าเคมีเคียวยะกับเอโกะมันเข้ากันดีสุดแล้วล่ะ สำหรับกูภาค beta เลยดูดีกว่าภาคหลักเยอะ
อยู่ๆ ดีก็ได้เมียนมอย่างบึ้ม เป็นกูก็แฮปปี้วะ
ดูตอน 11 แล้วถ้ามันยอมกลับไปลูปแรกแล้วแก้ชีวิตตัวเองที่ตกงานอยู่นี้จบอนิเมะได้สวยเลยน่ะเออ
ย้อนกลับไปเท่ากับลูกเมียไม่เคยเกิดขึ้น แล้วจะเรียกทิ้งได้เยี่ยงไร
ไม่ค่อยชอบความ OP ของพระเอกตอน 11 เลยแฮะ พล่ามๆๆ หัวหน้างานก็ยอมใจอ่อน ปิดเซิฟเกม(ชั่วคราว) 2 อาทิตย์ แจกเพชรร้อยเม็ด ทุกคนก็ยอมๆๆอีหัวแดงก็ไม่ค้าน ไม่มีใครห่าอะไรทั้งนั้น ทั้งๆ ที่พระเอกเอาพาวเวอร์จากไหนมาสั่งได้วะ ทุกคนจะไม่มีประสบการณ์แก้ปัญหาอะไรเลยเรอะแม้แต่หัวหน้างานมึง
ตอนไปคุยงานกับอีหัวซาลาเปาก็พล่ามๆๆ ชิททอล์กโนะจุทสึ เย้ ฉันมีกำลังใจกลับมาวาดรูปต่อแล้ว
ช็อตสนามบินก็ตลก อีหัวแดงก็พล่ามๆๆ เคลียร์ปมกันตลกๆ ทั้งตอนไม่มีลูกเล่นการนำเสนอให้เหตุผลมันดูน่าคล้อยตามเลย
>>418 มัน OP ตั้งแต่ตอนก่อนๆแล้ว น้องแว่นไปตั้งหลายรอบโน้มน้าวไม่ได้ ไอ้เคียวยะมารอบเดียว พล่ามๆๆ ชิททอล์กโนะจุทสึ มีแรงกับมาวาดเลย มาตอนนี้แม่งก็พล่ามๆสั่งคนอื่น แล้วพวกแม่งก็ฟังด้วยนะ คือถ้ามันเขียนบทให้ดูน่าเชื่อถือหน่อย ไอ้หัวหน้ากำลังอารมณ์ร้อน หัวแดงแม่งก็ไม่ยอมลงให้ สิ่งที่เคียงยะมันควรจะทำคือเรียกมาคุยกันดีๆ หาข้อตกลงหาทางออก ไม่ใช่ว่าพล่ามๆเสนอวิธีแก้ปัญหาของตัวเองแล้วก็ เย่ แก้ปัญหาได้แล้ว คือตอนนี้สเกลเรื่องมันไม่ต่างจากพระเอกนิยายต่างโลกที่เกร่อๆเลยว่ะ พระเอก OP อยู่คนเดียว ตัวละครอื่นที่ควรจะเก่งจู่ๆก็สมองหายเพื่อให้บทพระเอกมันเด่น
มันก็เป็นเมะขยะแบบนี้มาแต่แรกยุแล้วนิ ทำมาเอาใจใอ้พวกคุขี้แพ้ได้เซลฟอินเซิจละฟินน้ำแตก
แต่ละคนมันมีปมในใจลึกลับซับซ้อนซ่อนเงี่ยน พระเอกมันใช้ประสบการณ์ของผู้ใหญ่ล้วงลึกเข้าไปถึงจิตใจของทุกคนได้เหมือนตีโดนสวีทสปอต อะไรต่ออะไรมันเลยดูง่ายไปหมด เรื่องพวกนี้มึงต้องไปอ่านนิยายถึงจะเข้าใจเรื่องได้อย่างมี listerine กูผู้ซึ่งอ่านมาแล้วเข้าใจอย่างถ่องแท้แต่ไม่เล่าให้มึงฟังหรอก พิมพ์ให้ดูน่าค้นหาแบบนี้เท่ดีใช่มั้ยล่ะ
หัวหน้าแผนก A กับแผนก B ที่มีเมียแล้วแม่งต้องแอบแซ่บกันแน่ๆ เชื่อกู กูวงใน
ดูหัวแดง ตอนล่าสุดแล้ว
ต้องร้องเพลงพรี้เบริดแล้วละ
"ต้องโทษดาว"
ตอน 11 คงเป็นอุดมคติคนเขียนละมั้ง ที่พอมีประสบการณ์การทำงานบริษัทเกมมาบ้าง แต่วิธีแก้ปัญหาดูก็รู้ว่ามันเฟ้อฝันเกินไปมาก เรื่องพวกนี้ในเมื่อเกมเปิดให้บริการไปแล้ว หมายความว่า ต่อให้ต้องเปลี่ยนล้อตอนรถกำลังวิ่งก็ต้องทำ ไม่งั้นคนลงทุนด้วยเขาก็ถอนทุนหนีหมด ยิ่งไปนึกตัดสินใจเองเออเองแล้วด่วนสรุปว่าแก้แล้วก็ยิ่งแย่ใหญ่ จะมีใครที่ไหนอยากทำงานกะหัวหน้าแผนกที่อยู่ ๆ บอกแก้ได้ทุกอย่าง แต่ตัวเองสั่ง ๆๆๆ แล้วไม่ติดตามผลงานที่กำลังแก้อยู่มั่งตึ้บเลยพับผ่า อย่าไปหาแก้ปัญหาแบบนี้กันนะ ส่วนการแก้ปัญหาแบบนั้นไม่ใช่ตัวอย่างการบริหารที่ใช้ได้จริงอะไร ดูให้ไหลไปตามเนื้อเรื่องเฉย ๆ ก็พอละล่ะ
มีแค่นินเทนโดมั้งที่ทำได้ เกมกากตามที่ตั้งไป
ยอมรื้อทิ้งทำใหม่แม่งดีกว่า
>>427 >>429 เหมือนคนแต่งเอาเคสโยชิP กู้ไฟนอล14 มาเขียนในเรื่องน่ะ หลายอย่างแทบะจะเป๊ะเลย(ปิดเกมยาวๆ รื้อเกมใหม่ ไหนจะหน้าฉะโจวคุ้นๆคล้ายใครบางคนอีก lol) แต่โยชิP ไม่ได้มาพล่ามอย่างเดียวแบบพรี่เคียวยะแน่ๆ ช่วงมากู้แรกๆแล้วมาออกรายการอัพเดทความคืบหน้าทีสภาพเหมือนคนใกล้ตายที่ไม่ได้นอนมาเป็นอาทิตย์ๆจนเกมออกแล้วเข้าที่เข้าทางนั้นแหละแกถึงค่อยสภาพดูดีขึ้น
https://www.youtube.com/watch?v=aWIrju3F6nU&ab_channel=TruebladeSeeker
ย้อนไปขนาดนั้นทำไมไม่ซื้อบิทคอยน์
ก็พรี่เคียวย้าสุดหล่อเค้าเงรี่ยนอยากจะสร้างแต่เกมโป้ๆไงค้าบเลยไม่สนใจอย่างอื่นในหัวพี่แกก็มีแค่เนื่องเงั่ยนๆนั้นละ
พระเอกแม่งเห้จริงลบลูกสาวตัวเอง แถมก่อนกลับอดีตยังขอเย หัวฟ้าส่งท้ายอีก
ตอนท้ายได้สาวใหม่นักวาดมาเข้าตี้อีกคน เตรียมโดนพระเอกทำลายอนาคตได้
อุ๊ย มีพวกหลังเขาเชื่อเรื่องทำแท้งแล้วผิดบาปแถวนี้ด้วยหรอ 55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
ขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างเหี้ยจริงๆเรื่องนี้
คือถ้าจะเน้นขาย Looser แบบนี้ไม่ต้องมีทีมแพลตตินั่ม อลูมินั่มอะไรก็ได้ เอาแค่พระเอกมันย้อนมาแล้วสร้างฮาเร็มมหาลัยศิลปะ เรียนจบเป็นโปรดิวเซอร์ดาวรุ่งไปเลยก็จบ อันนี้คือเอาตอนแรกมาหลอกคนดูว่าจะเป็นอนิเมะน้ำดีอย่าง Relife แต่ข้างในไม่ต่างจากพระเอกแกรี่เทพซ่าไปเกิดใหม่ต่างโลก
>Relife
>น้ำดี
Are you for real?
ตอนจบก็ขี้แพ้เหมือนเดิม ได้ดีเพราะพลอทอาเมอร์แท้ๆ
ขี้แพ้ยังไงวะ จบแม่งกลายเป็นซารารี่มังธรรมดาที่แก้ปมเรื่อวทำรุ่นพี่ตายได้หนิ มึงได้อ่านจนจบปะเนี่ย
กลับหลุม /a/ ไปเหอะ ถ้าจะไม่รู้หีรู้แตดขนาดนี้
จริง ๆ รูทในเมะนี่ที่พรีเคียวยะ มันอยากย้อนมารีเมคอีกครั้ง แม่งน่าจะย้อนมาสร้างฮาเร็มมากกว่ามั้ง อยู่ดี ๆ ก็หลับไปตื่นมามีลูก 1 เมีย 1 แบบนี้คงรับไม่ได้ พอได้ย้อนกลับไปเลยรีบไปปักธงหัวแดงเลย แถมยังเอาตัวเองเข้าไปเกี่ยวกับหัวดำ เพราะอยากช่วยเขาสร้างฝัน คำถามคือ ทำทำเพื่อ ไม่ใช่สนใจแต่รุ่นแพลทินัมหรอกหรอ พรี่เคียวยะเอ้ย ยอมใจจริง ๆ
>>454 ช่วงเล่มแรกยังโอเคอยู่ ย้อนอดีตมาเติมเต็มความฝัน สถานการณ์ "ถ้าตอนนั้นเราเลือกแบบนี้จะเป็นยังไง" มันเป็นเรื่องที่ใครๆก็เคยเจอ สร้างอารมณ์ร่วมให้คนดูได้ การแก้ปัญหาช่วงแรกๆก็แก้ปัญหาแบบคนมีประสบการณ์ ยังไม่เว่อร?อะไร
แต่ช่วงเล่ม2ขึ้นไปนี่เริ่มพังและ เซอวิวควายๆตกยุคไป20ปี ตัวละครสมองหายเมื่อเจอความเทพของพรี่เคียวยะ และที่แย่ที่สุดคือมันเสือกทุกเรื่องเหมือนเดิมจนหลุดความตั้งใจของเล่มแรกไปแล้ว
ไหนเคยมีคนบอกเรื่องนี้มีของกูดูละแม่งก็แค่เมะเอาใจคุขี้แพ้ดาดๆนี่หว่าไม่เห็นจะมีเหี้ยไรนอกจากพระเอกเสือกไปทั่วละใช้วิธีควายๆแต่เสือกได้ผลสะงั้นคนอื่นนอกจากพระเอกก็โง่ไปหมดกับเซอวิสควายๆ เมะเอาใจคุสวะของแท้
แต่ละคนมันมีปมในใจลึกลับซับซ้อนซ่อนเงี่ยน พระเอกมันใช้ประสบการณ์ของผู้ใหญ่ล้วงลึกเข้าไปถึงจิตใจของทุกคนได้เหมือนตีโดนสวีทสปอต อะไรต่ออะไรมันเลยดูง่ายไปหมด เรื่องพวกนี้มึงต้องไปอ่านนิยายถึงจะเข้าใจเรื่องได้อย่างมี listerine กูผู้ซึ่งอ่านมาแล้วเข้าใจอย่างถ่องแท้แต่ไม่เล่าให้มึงฟังหรอก พิมพ์ให้ดูน่าค้นหาแบบนี้เท่ดีใช่มั้ยล่ะ
ดูค้างอยู่ตอน 10 มั้ง ยุ่งๆ อยู่ อ่านผ่านแต่เรื่องย่อ
คำถามเดียว ตอนมันวาปไปอนาคต ได้ชิโนะอากิ เป็นเมียแล้ว
พี่เคียว ได้จัดหนัก ชิโนะอากิ สมใจอยากไปรึยังครัช ก่อนจะวาปกลับมางาบเอโกะหัวแดง
อ่านที่ยุ่นด่าเทียบกับโม่งนี่โม่งแค่แซะๆไปเลย 55555
>>457 โม่ง listerine นี่ก็ตลกดี ไม่สนุกคือไม่สนุกอ่ะ ไม่เห็นต้องอม listerine ตอนดูเลย
เข้าใจว่าอวยเรื่องนี้มาก อ่านนิยายหรืออ่านมังงะมาก่อน กะว่าเล่ม3เล่ม4 พีคแน่ แต่อนิเมะเสือกออกมาแป้ก
ยอมรับตรงๆก็ได้ว่ามันแป้ก อนิเมะที่เปิดตัวสวยแต่ล่มตอนจบมีเยอะแยะ ตอนแรกออกมาดีโม่งก็ชม
หลังๆออกมาเหี้ยโม่งก็ด่า ไม่เห็นต้องมาอม listerine เลย
หัวชมพูมันเป็นตัวละครในเกมที่พระเอกทำตอนแรกก่อนโดนไล่ออกนิ กูว่ามีโอกาสที่จบแบบทั้งหมดเป็นแค่ฝันอยู่นะ
โหถ้าจบแบบเป็นใันนี่พระเอกแม่งโคตรของโคตรลูซเซอขยะขี้แพ้เลย ฝันให้ตัวเองได้เซลฟอินเซิทไปเป็นพี่เทพสุดหล่อทำไรก็ถูกแถมเสร่อไปเป็นที่พึ่งรุ่นแพลต แต่ในความเป็จริงเป็นแค่ไอ้ขี้แพ้ตงงาน55555555 สมเพชสัส นี่หลอแบบที่พวกโม่งชอบ ไอ้เอ๋อที่บอกเรื่องนี้มีของนี่แม่งต้องเป็นคุสวะลูซเซอขนาดไหนวะชอบเรื่องแบบนี้ไปได้
เมะขยะนี่ไม่มีใครมาอวยละหรอวะไหนแม่งบอกมีของมีของไง
กุไม่เคยอ่านนิยายนะแต่เท่าที่ดูจนจบผู้กำกับมือไม่ถึงว่ะ ไม่นับวิธีแก้ปัญหาแบบดูไม่น่าเชื่อแล้วเนี่ยจุดที่ควรจะทำให้บทมันถึงมันไม่เคยทำถึงเลย ยกตัวอย่างก็หน้าทิ่มถุงขยะงี้ กุนี่ wtf เลย
แต่ละคนมันมีปมในใจลึกลับซับซ้อนซ่อนเงี่ยน พระเอกมันใช้ประสบการณ์ของผู้ใหญ่ล้วงลึกเข้าไปถึงจิตใจของทุกคนได้เหมือนตีโดนสวีทสปอต อะไรต่ออะไรมันเลยดูง่ายไปหมด เรื่องพวกนี้มึงต้องไปอ่านนิยายถึงจะเข้าใจเรื่องได้อย่างมี listerine กูผู้ซึ่งอ่านมาแล้วเข้าใจอย่างถ่องแท้แต่ไม่เล่าให้มึงฟังหรอก พิมพ์ให้ดูน่าค้นหาแบบนี้เท่ดีใช่มั้ยล่ะ
260Nameless FanboiPosted Oct 06, 2021 at 10:20:03ID:A1KUd46Sr4
เวปตูนกาก ก๊อปการ์ตูนอีกแล้ว
https://www.facebook.com/DEXclub/photos/a.140648567471/10159789304537472/
กูบอกตอนไหนวะว่าดูจนจบ5555มึงนี่เพ้อเจ้อดีวะ
ยอดแผ่นเป็นไงมั่ง สุดยอดอนิเมะแห่งปี
กูชอบหรีครับ ชอบดมกางเกงในสาวๆสวยๆแล้วเลียแพล่บๆชิมรสชาดของฉรี่สาวๆที่ยังติดกางเกงหรือคราบกลิ่นขรี้ที่ยังฝังลึกลงที่กางเกงในนุ่มนิ่มแสนอบอุ่น แค่คิดถึงก็เงี้ยนแร้วววววววววววววววววววววววว อรุฮรี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มันไม่สนุกตรงไหน?
เมะสำหรับพวกเอ๋อขี้แพ้อย่าไปสนใจ
ถ้าเรื่องนี้มาซัก2016-2017น่าจะปังใช้ได้ เสียดายดันมาในยุคคนเอียนเซอวิสพอดี
เมะน้ำดีย์เอาใจคุขี้แพ้ชีวิตล้มเหลวเป็นไงมั่งมีภาคต่อยังครัชอิอิ
Topic has reached inactivity threshold.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.