ไอ้ฮาซาเวย์มันไปผิดทาง ถ้ามันยังอยู่ในวงการทหารต่อฝีมือระดับมันขึ้นยศสูงๆสบายอยู่แล้ว ไหนจะมีเพาเวอร์ป๋าที่เป็นใหญ่เป็นโตในกองทัพอีก บารมีมันต่อลูกน้องมันก็มี(ดูจากตอนมันเป็นมาฟตี้ขนาดลูกน้องยังยอมสละชีวิตให้) อัธยาศัยก็ดี เยดก็เก่งสาวหลงเพียบ ถ้ามันเข้าไปไต่เต้าในกองทัพสร้างบารมีมันก็ปรับเรื่องเหี้ยๆให้ดีขึ้นได้แบบไม่ต้องเสียเลือดเสียเนื้อแต่ต้องใช้เวลาหลายปีหน่อย เสือกไปเลือกทางที่ลัดที่สุดสั้นที่สุดด้วยความรุนแรงมันก็จบไม่สวยนั้นแหละ
ปล. เหม่งเขียนนิยายภาคนี้ไว้ด่าองค์กรนักศึกษาญี่ปุ่นสมัยนั้นที่ประท้วงแบบหัวรุนแรงทำลายข้าวของทำผิดกฎหมายหลายอย่าง ทั้งๆที่พวกวัยรุ่นมีทางเลือกอื่นๆที่ดีกว่าเยอะในการแก้สังคมนะ