สปอยเทียนกวานอาร์ค 5 ต่อจาก >>825 เทียนกวาน Part.154 (ตอนนี้โคตรเมเจอร์สปอย)
.
.
.
.
.
แม้จะได้ยินเสียงของอีกฝ่ายคุยกับผีภูเขา อีกทั้งจวินอู๋ก็เคยบอกว่าราชครูไม่ใช่คนธรรมดา เซี่ยเหลียนก็ยังแอบคิดว่าอาจเป็นเรื่องเข้าใจผิด ถึงหน้าตาของคนตรงหน้าจะเด็กลงราวทำเบเบี้เฟซ แต่ยังไงคนๆ นี้ก็คือราชครูเหม่ยเนียนชิงแน่ ตอนนั้นเองจู่ๆ ก็ราชครูคว้าคอของเซี่ยเหลียน แต่ฮวาเฉิงก็ซัดอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ขณะที่ราชครูจะหนีไปก็มีกระบี่หล่นจากฟ้าขวางทางของเขาไว้ ก่อนที่จวินอู๋จะปรากฏกายขึ้นพร้อมแสงสว่างจ้าบดบังเหล่ามนุษย์ไม่ให้มองเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเห็นว่าไร้ทางหนี ราชครูก็ยอมถูกเซี่ยเหลียนใช้รั่วเย่มัดไว้แต่โดยดี
จักรพรรดิสวรรค์บอกว่าตนได้กางบาเรียใหม่ครอบเขาตงลู่ หากแต่เขาหาตัวไป๋อู๋เซียงไม่พบ จากนั้นเซี่ยเหลียนจึงสอบถามตัวจริงของผู้เป็นอาจารย์ ซึ่งราชครูก็ไม่ได้ปฏิเสธว่าตนไม่ได้เป็น 1 ใน 4 ผู้ติดตามขององค์ชายรัชทายาทของอู๋หย่ง พอจวินอู๋ถามขึ้นว่าองค์ชายรัชทายาทของอู๋หย่งคือใคร แต่ด้วยความยาว เซี่ยเหลียนเลยบอกว่าเดี๋ยวกลับสวรรค์แล้วจะรายงาน กระนั้นด้วยจำนวนวิญญาณร้าย เขาอาจจะต้องใช้เวลา 7 วัน 7 ในการกำจัดพวกมัน ฮวาเฉิงเลยเสนอว่าเขาจะจัดการตรงนี้ให้เอง ตอนนั้นซือชิงเสวียนก็เข้ามาในวงแสงเพื่อตามหาเซี่ยเหลียน พอเห็นจวินอู๋ก็กระดากอายเพราะสภาพของตัวเองกับสิ่งที่พี่ชายของตนได้ทำลงไป ทว่ามหาเทพก็ไม่ได้ดูถูกเขาแต่อย่างใด แล้วจู่ๆ ราชครูก็ทักซือชิงเสวียนขึ้นมาราวกับรู้จักอีกฝ่าย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่าว่าชื่อของอีกฝ่ายไม่เป็นมงคล
จวินอู๋บอกว่าตนจะพาราครูกลับไปบนสวรรค์ก่อน ให้เวลาเซี่ยเหลียนกล่าวร่ำรากับอ๋องผี แม้ฮวาเฉิงจะอ้อนเซี่ยเหลียน แต่ซือชิงเสวียนก็ไม่ได้เข้าใจสถานการณ์เลยสักนิดจนเซี่ยเหลียนต้องเอ่ยปากขอคุยกับอ๋องผีแค่สองคนก่อน แม้จะอาย แต่เซี่ยเหลียนก็ตัดสินใจจุ๊บแก้มบอกลา แต่ฮวาเฉิงไม่พอใจและบอกให้จุ๊บปากแทน แต่พอปากแตะปาก ซือชิงเสวียนก็กลับมาทำลายโมเม้นท์โดยไม่ได้รู้ตัว จนเซี่ยเหลียนต้องเด้งตัวออกจากฉวาเฉิงอย่างรวดเร็ว
เทพทุกองค์รีบมุ่งหน้ามาประชุมที่หอมหายุทธิ์ หลางเชียนชิวเปิดประเด็นเป็นคนแรกถามถึงฉีหรง มหาเทพจึงบอกว่าเป็นผลงานของอวิ๋นอวี้จับมา แล้วอนุญาตให้อวิ๋นอวี้เขามาในหอประชุมด้วย หลางเชียนชิวรีบขอฉีหรงเพราะต้องการแก้แค้น แต่ยังไม่ทันจบเรื่อง มู่ฉิงก็ขัดว่าเขาไม่อาจทนรอต่อไปได้ จวินอู่จึงสั่งให้คนพาตัวเจียนหลันกับลูกชายเข้ามาในหอประชุม มู่ฉิงกล่าวหาว่าเฟิงซิ่นเป็นคนเสี้ยมให้เจียนหลันเกลียดเขากับเซี่ยเหลียน เธอกับลูกชายจึงได้ใส่ความพวกเขาก่อนหน้านี้ ทั้งสองเริ่มสงครามน้ำลายสุดท้ายก็ต่อยกัน เซี่ยเหลียนเลยหันไปบอกจวินอู๋ว่าให้พาราชครูเข้ามา เพราะเรื่องนี้สำคัญที่สุด ซึ่งพอเห็นหน้าคนรู้จัก เฟิงซิ่นกับมู่ฉิงก็หยุดทะเลาะกัน
เซี่ยเหลียนรายงานเรื่องที่เกิดในเขาตงลู่ให้ทุกคนฟัง พอเขาหันไปถามอาจารย์ว่าองค์ชายรัชทายาทแห่งอู๋หย่งคือไป๋อู๋เซียงใช่หรือไม่ ราชครูก็ตอบว่าใช่ แต่พอถามว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ช่วยขององค์ชายรัชทายาทแห่งอู๋หย่งหรือเปล่า ตอนนี้ไป๋อู๋เซียงอยู่ที่ไหน ทำไมอีกฝ่ายต้องนำความล่มสลายมาที่เซียนเล่อ แต่ก็ไร้คำตอบ เซี่ยเหลียนถามเลยว่าทำไมถึงต้องการฆ่าเขา เมื่อราชครูปฏิเสธว่าเขาไม่เคยต้องการทำเช่นนั้น เซี่ยเหลียนจึงถามว่าอีกฝ่ายต้องการปลุกอะไรในตัวเขากันแน่ เหม่ยเนียนชิงตอบว่าสิ่งหนึ่งที่เขาบอกได้นั่นก็คือไป๋อู๋เซียงอยู่ในหอประชุมนี้ และยืนอยู่ตรงหน้าเขา ทำเอาทุกคนสงสัยว่าวิญญาณขององค์ชายรัชทายาทแห่งอู๋หย่งอาจะถูกแบ่งเป็นสอง คนหนึ่งคือไป๋อู๋เซียง ส่วนอีกหนึ่งคือเซี่ยเหลียน
เซี่ยเหลียนอดรู้สึกหวาดกลัวไม่ได้ว่าตนจะเป็นผู้นำความล้มสลายมาสู่เซียนเล่อ โชคดีที่คำพูดที่ฮวาเฉิงเคยเอ่ยช่วยดึงสติไว้ จู่ๆ ราชครูก็พุ่งไปคว้ากระบี่ที่ข้างเอวของเฟิงซิ่นพุ่งไปทางมหาเทพ แต่ก็ถูกเซี่ยเหลียนแย่งกระบี่มา ราชครูตะโกนสั่งให้เซี่ยเหลียนมองอะไรบางอย่างซึ่งทำเอาเซี่ยเหลียนตัวแข็งทื่อ เป็นเพราะกระบี่เล่มนี้คือฮองจิ้นซึ่งสามารถสะท้อนภาพร่างจริงของผีเล่มนั้น และตอนนี้มันกำลังสะท้อนภาพของชายหน้าตาไม่คุ้นหน้าคนหนึ่งซึ่งมีใบหน้าเล็กๆ 3 หน้าขยับอยู่บนนั้น ทำให้เครื่องหน้าดูบิดเบี้ยวคล้ายครึ่งหนึ่งกำลังร่ำไห้ และอีกครึ่งกำลังแย้มยิ้ม
กระบี่เล่มนั้นไม่ได้กำลังสะท้อนใบหน้าของเซี่ยเหลียน ทว่าเป็นชายที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา มือข้างหนึ่งยื่นมาจับไหล่ของเขาจากด้านหลัง พร้อมถามว่า “เซียนเล่อ เจ้ากำลังดูอะไรอยู่อย่างนั้นหรือ” แรงบีบทำให้เซี่ยเหลียนต้องตะกุกตะกัดตอบว่าหน้าของท่าน จักรพรรดิสวรรค์เลยบ่นอย่างไม่ใส่ใจมากว่า “อา พอเผลอหน่อยพวกเขาก็ออกมาอีกแล้ว”
.
.
.
.
.