สปอยเทียนกวานอาร์ค 4 ต่อจาก >>475เทียนกวาน Part.150-1 (จำนวนตัวอักษรมันเกินไปนิดหนึ่ง เลยแบ่งเป็น 2 พาร์ทย่อยๆ นะ)
.
.
.
.
.
แม้จะติดสตั๊นกับคำพูดของชายขายน้ำ แต่ด้วยความรักตัวกลัวตาย ทำให้ชาวบ้านบางคนจะเข้ามาคว้ากระบี่ ทว่าพ่อครัวคนที่เคยจะออกตัวช่วยเซี่ยเหลียนเมื่อ 2 วันก่อนก็มาขัดขวาง บอกว่าใครกล้าหยิบกระบี่ต้องเจอปังตอของเขา ตอนนั้นเองคำสาปหน้าคนก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้า เซี่ยเหลียนรีบมองหากระบี่แต่ก็พบว่ามันหายไปแล้ว เขาเลยร้องเรียกให้พวกวิญญาณเอาคำสาปมาลงที่เขาคนเดียว ยามวิญญาณพุ่งผ่านร่างให้ความรู้สึกไม่ต่างจากถูกมีดกรีดแทง ความหนาวเย็นเริ่มกัดกินเซี่ยเหลียน แต่เขาก็ยังหลับตายืนหยัดอยู่ที่เดิม แต่เมื่อผ่านไปพักหนึ่งวิญญาณพวกนั้นกลับเปลี่ยนทิศพุ่งไปอีกทาง เป้าหมายของพวกมันคืออู่หมิงที่ถือกระบี่เล่มนั้นไว้ เซี่ยเหลียนพยายามตะโกนสั่งให้อีกฝ่ายคืนกระบี่มาให้ตน แต่อู๋หมิงไม่ยอมทำตาม แม้เขาจะไม่เห็นสีหน้าทีแท้จริงภายใต้หน้ากากยิ้มเป็นจันทร์เสี้ยว แต่เวลานั้นเขากลับรู้สึกว่าอู๋หมิงกำลังยิ้มให้เขาอยู่จริงๆ เมื่อวิญญาณร้ายกลืนกินร่างๆ นั้น เซี่ยเหลียนก็เข่าอ่อนคุกเข่ากรีดร้อง พอตั้งสติได้อีกทีก็เห็นว่าวิญญาณร้ายหายไปหมดแล้ว และบริเวณที่อู๋หมิงเคยยืนอยู่ก็เหลือเพียงกระบี่เล่มนั้นที่หล่นจากอากาศว่างเปล่าลงสู่พื้น ที่ปลายใบดาบมีดอกไม้สีขาวดอกหนึ่ง
พอเห็นเซี่ยเหลียนเข้าไปหยิบกระบี่กับดอกไม้ ไป๋อู๋เซียงก็หัวเราะ บอกว่าเซี่ยเหลียนไม่รู้อะไร แม้อู๋หมิงจะเป็นวิญญาณทหารเซียนเล่อจริง แต่ขณะเดียวกันอีกฝ่ายก็เป็นผู้ศรัทธาคนสุดท้ายของเซี่ยเหลียน ยามมีชีวิตเป็นทหารรับคำบัญชา ยามตายเป็นวิญญาณคอยติดตาม กลายเป็นผีร้ายเมื่อครั้งที่เซี่ยเหลียนถูกผู้คนกระหน่ำกระบี่ใส่ แต่ตอนนี้กลับต้องสลายไปเพราะวิญญาณร้ายที่เซี่ยเหลียนพามา ถึงเซี่ยเหลียนจะน่าหัวร่อ แต่ผู้ศรัทธานั้นน่าหัวร่อยิ่งกว่า
เซี่ยเหลียนอึ้งอยู่พักหนึ่ง แต่พอได้ยินประโยคสุดท้ายก็ลุกขึ้นโจมตีใส่เศวตไร้หน้าไม่ยั้ง ไม่นานนักก็มีเสียงฟ้าร้องสายฟ้ากัมปนาทก่อนที่จวินอู๋จะปรากฏตัวขึ้นแล้วเข้าไปบวกกับไป๋อู๋เซียงจนได้รับชัยชนะ จากนั้นมหาเทพจึงเดินกล่าวแสดงความยินดีที่เซี่ยเหลียนได้ขึ้นสวรรค์อีกครั้ง ทว่าเซี่ยเหลียนกลับขอร้องให้อีกฝ่ายเนรเทศตน ถึงแม้จะเกิดความเสียหายไม่มากแต่คำสาปหน้าคนรอบนี้เป็นเพราะเขา จวินอู๋ปลอบว่าในเมื่อเซี่ยเหลียนรู้ตัวว่าทำผิดก็โอเคแล้ว แต่เซี่ยเหลียนก็แย้งว่าเท่านั้นไม่พอ เพราะทั้งๆ ที่เขาเป็นคนทำผิด แต่กลับยังไม่ได้รับการลงโทษใดๆ เซี่ยเหลียนขอให้มหาเทพใส่คำสาปพันธนาการอีกวงไม่ให้เขามีโชคลาภเพื่อที่โชคที่เขาควรมีจะได้ตกสู่ผู้ที่มีโชคน้อยกว่า แม้เขาจะกลายเป็นเทพแห่งความโชคร้ายจริงๆ ก็ไม่เป็นไร เพียงแค่เขารู้ตัวว่าตัวเองไม่ได้เป็นเช่นนั้นก็พอแล้ว
ผู้คนจะยกให้เขาเป็นเทพ เขาจึงได้พลังมา แต่ความจริงเขากลับไม่ใช่เทพอย่างที่ทุกคนอยากให้เป็น เขาเป็นแค่คนที่ล้มเหลวคนอยากปกป้องคนของตน ทั้แต่ก็ทำให้ประชาชนต้องตายไปมากมาย อยากล้างแค้นผู้คน แต่สุดท้ายก็ไม่ทำ เขาทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง เพราะฉะนั้นถึงเขาจะไม่ได้เป็นเทพอีกก็ช่างมันเถอะ จวินอู๋เอ่ยชมว่าเซี่ยเหลียนโตขึ้นแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องมีเหตุผลในการเนรเทศเซี่ยเหลียน เซี่ยเหลียนเลยขอ PWP กับอีกฝ่าย
.
.
.
.
.