>>476 นั่นดิ เรื่องเร้นใจฯ ที่ชอบไม่เท่าแต่งศิษย์พี่ฯ ก็เพราะประเด็นนี้แหละ
>>477 เรื่องไม่ยาว แค่ 2 ภาคๆ ละ 2 เล่มจบ โดยส่วนตัวคิดว่ามัน NC สัปดนเยอะไป (ที่ไม่ได้เล่าคือมีใช้ตัวหนีบหัวนม มีเทนทาเคิลในรูปเถาวัลย์ ให้หมาจิ้งจอกเล้าโลมนอ. ฯลฯ บางอย่างอ่านแล้วอึดอัดแบบแปลกๆ) คือพระเอกเย็นชากับนอ. ร่างเสี่ยวหงมาก เห็นเป็นแค่เครื่องมือชิ้นนึง ตอนซื้อตัวมาใหม่ๆ ก็บอกเสี่ยวหงเลยว่าจะให้อิสระในการใช้ชีวิตไงก็ได้ แต่อย่ามารักข้า เพราะข้าไม่มีวันรักเจ้า (ในใจมีแต่คู่หมั้นคนเดียว)
แต่หลังๆ ดันไปเริ่มชอบเสี่ยวหงซะเอง เล่มสองก็เหมือนมีเรื่องกับนอ. ร่างโต (แต่ยังรักอยู่) และยังจะแต่งเสี่ยวหงเป็นอนุ จัดงานแต่งเป็นเรื่องเป็นราว
ฝ่ายนอ. ก็น้อยใจคิดว่าพอ. ไม่รักมันแล้ว รักเสี่ยวหงมากกว่า (คือแกเป็นคนเดียวกันมั้ย) เอาเข้าไป
โดยส่วนตัวคิดว่าคาแรกเตอร์ & ความรักของพอ. นอ. อ่านแล้วชวนข้องใจมาก อ่านแล้วเพลินน้อยกว่าแต่งศิษย์พี่ฯอ่ะ