พี่ซีเป็นคนจริงใจน้ำใสใจจริงแต่ไม่ได้ซื่อใสขนาดนั้นว่ะ นางมีมุมเทาๆของนางอยู่ พี่ซีก็เหมือนพี่หมิงบางส่วน อย่างพี่หมิงยึดมั่นในเรื่องแยกขาวแยกดำมากเกินไป+อารมณ์ร้อนเลยมักจะมองสถานการณ์ไม่ขาด ไม่ใส่ใจความรู้สึกคนรอบข้าง เป็นบุคลิกแนวๆเหมารวมน่ะ แบบคนนี้เดินทางไม่ดี=ไม่ดีเลย คนนี้เป็นมิตรกับตนเอง=เชื่อว่าจะไม่มีทางทำร้ายตัวเอง ในขณะที่พี่ซีจริงใจเกินไปจนยอมมองข้ามหลายอย่าง คนอย่างประมุขซีเฉินแห่งสกุลหลานจะดูไม่ออกเลยว่าจินกวงเหยามีพิรุธเป็นไปได้ยากนะ ยิ่งตัวพี่เองเคยพูดว่าตัวเองยอมเชื่อเหยาเหมือนที่หลานจ้านเชื่อเว่ยอิง นั่นแปลว่าพี่เองก็พอรู้ว่ามีเรื่องไม่ชอบมาพากล คนที่เชื่อสนิทใจจะไม่พูดแบบนี้ปฏิกิริยาแรกน่าจะสงสัยว่าทำไมคนถึงพูดไม่ดีถึงจินกวงเกยา แต่พี่กลับโต้ว่าตัวเองยอมเชื่อแสดงว่าพี่วางเหยาไว้เหมือนเว่ยอิง คิดว่าคนอื่นเข้าใจเหยาผิดแต่ในใจก็อดคิดไม่ได้ว่าต้องมีเรื่องอะไร แต่รู้ถึงขั้นไหนแม่โม่ก็ไม่ได้เฉลยนี่ จะตีความว่ารู้หรือสงสัยก็ยังไม่ผิดด้วยซ้ำนะหรือจะตีความว่าไม่รู้เลยจริงๆก็ไม่ผิดเหมือนกัน กูอย่กบอกแค่นี้อ่ะ ว่ามึงจะตีความไงก็เรื่องของมึง แต่ไปตัดสินเขาแบบนั้นโดยมองแค่มึมของมึงจะต่างอะไรกับเขาวะ