กูเคยพูดถึงอาเหยาไปแล้วเหมือนกัน มู้บนๆนู้น ทุกคนมีทางเลือกของตัวเองอะ ทุกคนมีเรื่องที่เจ็บปวดเหมือนกันหมด
กูไม่ได้อคติอะไรกับตัวละครอาเหยาหรือแม้แต่เซวียหยาง กูไม่สงสารนะ แต่เข้าใจชีวิตของสองคนนี้ ทุกคนมันเกิดมาไม่มีใครเป็นปีศาจอะ สุภาพแวดล้อม/การเลี้ยงดู และจิตใจเราเป็นกำหนดอะ สแงคนนี้สิ่งยึดเหนี่ยวเหมือนเป็นเรื่องความแค้น ความขับข้องใจ ความอัปยศอดสูในวัยเด็กต่างๆ
แน่นอนแหละไม่ได้เกิดมามีเท่รเซียนคนอื่นในเรื่อง แต่ก็ไม่ใข่ทุกคนจะต้องทำตัวไม่ดีอะ
กูเห็นแม่อาเหยาบางคน ย้ำนะ บางคน เหมือนจะฟอกขาวตัวละคร ลูกฉันถูกทำร้ายมาสาหัส สุดท้ายเป็นแบบนั้นแบบนี้เพราะถูกดูถูกเหยียดหยามมาทั้งชีวิต มันเหมือนเราดีเฟ้นให้ฆาตกรอะ พวกนี้ไม่ได้อีวิลมายมาแต่เกิด แต่ทั้งนี้คนไม่ดีก็คือคนไม่ดีอะ ไม่อยากใช้คำแรงๆเท่าไหร่ มันเหมือนเวลาคนเราทำผิด มีคนที่เห็นใจและไม่เห็นใจ ทุกตัวละครมีชีงิตของตัวเอง จุดจบของอาเหยามันอาจจะทำร้ายจิตใจคนเป็รเมน แต่นั่นคือทางที่อาเหยาเลือกแหละ
สำหรับดูนะ จินกวงเหยาเป็นคนที่รักตัวเองแันดับหนึ่ง และจะดีต่อคนที่มีประโยชน์/ดี(ไม่เป็นภัย)ต่อตัวเอง