>>582 เพราะพี่ซีเป็นพี่ซีน่ะแหละ อาเหยาถึงไม่คิดทำร้ายพี่ แต่ถ้าผิดไปจากเดิมก็อาจไม่เว้นเหมือนพี่หมิง แต่ก็ไม่แน่นะกูว่าพี่ซีอาจจะปลุกสตินางขึ้นมาก็เป็นไปได้เหมือนกัน สถานะพี่หมิงกับพี่ซีเป็นคนละแบบในใจนางอ่ะ แต่พี่ซีกับอาเหยาเหมือนจังหวะที่ไม่ลงตัว รู้ในวันที่มันสายไปก็เหมือนไม่รู้น่ะนะ เอาจริงๆในตอนสุดท้ายที่ผลักพี่ซีออกมากูก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าเป็นสำนึกดีสุดท้ายหรือความเห็นแก่ตัวสุดท้ายกันแน่ เพราะถ้าเป็นอย่างหลังนางก็คงรู้ว่าพี่ซีก็ต้องโทษตัวเองจากเรื่องที่เกิดขึ้นและไม่มีวันลืมนางได้(ไม่ได้พูดเชิงชู้สาวนะ ทำนองว่าบางครั้งคนเราก็อยากให้มีคนที่จดจำตัวตนของเราไว้คนที่ยังไว้ใจเรายังมองเห็นด้านดีของเราน่ะ)
ส่วนอาเฉิงนี่กูถือว่าคลายใจไปหน่อยแล้วเพราะตอนล่าสุดคนคงมองเห็นความในใจนางจริงๆแล้วแหละ ถึงจะยังมีคนตามด่าเรื่องที่นางไม่เข้าข้างพี่เว่ยก็ตาม แต่ถ้าในเวอร์นิยาย พี่เว่ยก็ใช่จะเป็นคนดีขนาดนั้น ในซีรีย์กูยังว่าพี่เขาก็บอกเองด้วยซ้ำว่าเพราะมีแต่คนเข้าหายกยอพี่ถึงหลงตัวเองว่าสามารถควบคุมทุกอย่างได้ พี่แต่พี่วั่งที่เตือนสติ สุดท้ายคนที่ยังอยู่ข้างๆจริงก็มีแค่พี่วั่ง ในขณะที่อาเฉิงให้ตายพี่ก็ไม่มีทางดึงอาเฉิงมาเพราะรู้อยู่ลึกๆว่าทางที่ไปใช่จะเป็นทางรอด ส่วนอาเฉิงาังเกตุได้ว่ามีอะไรพี่เส่ยก็เลี่ยงจะบอกนางตั้งแต่เริ่มเรื่องเลย เรื่องพี่หญิงเรื่องเหล็กทมิฬพี่เว่ยเลี่ยงตลอดทั้งทีอาเฉิงก็ถามตลอด สุดท้ายสองคนนี้เลยเหมือนเส้นขนาน ต่างฝ่ายต่างอยากปกป้องกันและกันจนหันหลังให้กันและมีแต่ความเข้าใจผิดกัน
เบสหลักของปรมาจารย์กูว่าคือเรื่องนี้แหละ ความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจ การคิดไปเองเพื่ออีกฝ่ายจนนำไปสู่ความเข้าใจผิด การไม่ยอมพูดคุยและหาทางแก้ไขปัญหาร่วมกัน ทั้งคสพ.ของเมืองอี้ ทั้งซีเหยาหมิง ทั้งพี่เว่ยพี่วั่งอาเฉิง ทั้งรุ่นพ่อแม่ เบสปัญหาเกิดจากเรื่องนี้หลักๆเลย