โอเค วันนี้เหมือนบอร์ดจะเริ่มนิ่งแล้ว (หรือเพราะเป็นวันหยุด 555) ขอมาแทรกสปอยเทียนกวานต่อนะ ต่อจาก >>222 ยอดนักสืบเซี่ยเหลียน กับคดีเจ้าบ่าวผี Part.6
.
.
.
.
.
เสียงระฆังดังขึ้น แล้วพวกชาวบ้านจะพากันสลบไม่ได้สติ ก่อนที่เซี่ยเหลียนจะเห็นกองกำลังของสวรรค์มายังที่เกิดเหตุ หนานเฟิงที่กลับมาพอดีก็แนะนำเทพที่นำกำลังเสริมมาว่าคือแม่ทัพเผย เมื่อเซวียนจีได้ยินว่าแม่ทัพเผยมาก็ร่ำร้องหาอีกฝ่าย แต่ก็พบว่าแม่ทัพเผยคนนี้ไม่ใช่คนที่ตนรอ เขาคือเผยซู่ หรือแม่ทัพเผยน้อย (เสี่ยวเผย) เป็นลูกหลานของแม่ทัพเผยหมิงต่างหาก เผยซู่กล่าวกับเธอว่าเผยหมิงไม่ว่างมาพบ และฝากคำพูดมาว่าเขาจะไม่มีวันมาพบเธอเด็ดขาด ทำให้ผีสาวได้เพียงกรีดร้องสาปแช่งอดีตคนรักขณะที่ถูกคุมตัวไป
เห็นเซวียนจีเป็นเช่นนั้น เซี่ยเหลียนเลยสอบถามเรื่องราวของเธอจากเผยซู่ แม่ทัพเผยน้อยเล่าว่าเซวียนจีมีความคิดอยากผูกมัดเผยหมิงมาก เธอบอกความลับของกองทัพประเทศตัวเองแก่ชายที่รักโดยที่อีกฝ่ายไม่ได้ร้องขอ และแม่ทัพเผยเองก็ไม่ชอบวิธีสกปรกเช่นนี้ด้วย ประกอบกับที่เซวียนจีเป็นคนหัวแข็งไม่ยอมคน เผยหมิงจึงคิดเลิกรา เมื่อได้ยินดังนั้นแม่ทัพสาวเลยหักขาตัวเอง แล้วบอกว่าเพียงเท่านี้เธอก็ไม่มีทางกระด้างต่อต้านเขาได้อีก เขาจำใจรับเธอมาดูแล ทว่าก็ไม่ได้แต่งเธอเป็นภรรยา เซวียนจีเลยฆ่าตัวตายด้วยหวังให้แม่ทัพเผยเสียใจที่ละเลยตน ทว่ามันกลับทำให้เผยหมิงโกรธมาก แม้รู้ว่าเธอกลายเป็นผีร้าย เขาจึงไม่คิดจะมาพบหน้าแม้แต่น้อย
เมื่อได้รู้ดังนั้นเซี่ยเหลียนก็ไม่อยากตัดสินว่าเรื่องนี้แท้จริงแล้วใครเป็นผู้ผิดก่อนกันแน่ เผยซู่ขอตัวจากไป พวกชาวบ้านก็เริ่มได้สติ เซี่ยเหลียนจึงเดินกลับมาหาเด็กหนุ่มผ้าพันแผลพลางคิดหาวิธีว่าจะดูแลอีกฝ่ายได้อย่างไร อีกทั้งยังอดคิดเรื่องของผีเขียวฉีหรงไม่ได้ ตอนนั้นเขาก็สังเกตว่าเด็กหนุ่มมีเลือดออกที่ศีรษะจึงขอให้อีกฝ่ายแกะผ้าพันแผลให้เขาดู ตอนแรกเด็กหนุ่มมีท่าทีลังเล แต่สุดท้ายก็ปลดผ้าพันแผล ทว่าสิ่งที่ปรากฏต่อหน้าก็ทำให้เซี่ยเหลียนมีสีหน้าหวาดกลัวสุดขีด
ใบหน้าของเด็กหนุ่มผ้าพันแผลมีใบหน้าเล็กๆ ขึ้นอยู่ หลายจุดเป็นแผลไฟลวกที่น่าจะเกิดเพราะพยายามทำลายใบหน้าเหล่านั้นจนมีแผลน่ากลัว ไม่ใช่ว่าเซี่ยเหลียนตกใจกับความน่าสยองนั้น แต่เป็นเพราะมันคือโรคหน้าคน โรคระบาดที่กระจายไปทั่วในช่วงที่อาณาจักรเซียนเล่อล่มสลาย แต่ผ่านมาหลายร้อยปีแล้วเหตุใดจึงยังมีผู้ป่วยโรคนี้อยู่อีก
เมื่อเห็นท่าทางของเซี่ยเหลียน เด็กหนุ่มก็ตกใจกลัวจนวิ่งหนีไปจนทั้งสองคลาดกัน เซี่ยเหลียนกลับไปที่อารามของเผยหมิงก็พบกับฝูเหยาที่กำลังมองเทพองค์อื่นช่วยกันปลดศพที่ถูกแขวนลงมา หนานเฟิงที่เพิ่งกลับจากไปส่งพวกชาวบ้านลงเขามาเห็นก็ค่อนขอดอีกฝ่าย (เผยซู่มาเพราะหลิงเวินบอกไม่ใช่เพราะฝูเหยา) แต่เมื่อทั้งคู่ได้ฟังเรื่องของเด็กหนุ่มจากเซี่ยเหลียนก็อดพากันเครียดไม่ได้ หลังจากนั้นเซี่ยเหลียนก็อุ้มศพของเสี่ยวอิ๋งไปทำพิธีที่หมู่บ้าน ก่อนกลับขึ้นสวรรค์เพื่อประชุมกับเหล่าเทพถึงคดีเจ้าบ่าวผีซึ่งดูเหมือนว่าจะมีสิ่งที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นมากมาย
(ช่วงในเมือง เซี่ยเหลียนจะมีพูดชมแม่ทัพเผยน้อยว่าดูเป็นคนดี เพราะตอนที่คุยกับเผยซู่ เซี่ยเหลียนลืมไปว่าตัวเองยังแต่งหญิงอยู่ แต่อีกฝ่ายก็สีหน้าไม่เปลี่ยนแม้แต่น้อย ทั้งหนานเฟิงก็ยืนยันว่าจากนิสัยแล้วเผยซู่ไม่เอาเรื่องนี้ไปเม้าท์ให้เทพคนอื่นฟังหรอก แต่ฝูเหยาก็เตือนว่าในบรรดาเทพแห่งการต่อสู้ทั้งหลายการที่มือจะเปื้อนเลือดมาก่อนย่อมเป็นเรื่องปรกติ แต่กรณีเผยซู่คือได้ขึ้นสวรรค์เพราะฆ่าล้างแคว้นๆ หนึ่ง เด็ก ผู้หญิง คนแก่ไม่มีเว้น อย่าไว้ใจใครบนสวรรค์มากเกินไป)