ขอแหวกเรื่อง ปรมจ มาสปอยเทียนกวานต่ออีกรอบนะ ต่อจาก >>156 ยอดนักสืบเซี่ยเหลียน กับคดีเจ้าบ่าวผี Part.5
.
.
.
.
.
เซี่ยเหลียนกับหนานเฟิงบุกเข้าไปในอาราม แต่ศพเจ้าสาวกลับหายไปเหลือทิ้งไว้แต่ผ้าคลุมหน้า พอมองออกไปที่หน้าต่างก็เห็นบรรดาเจ้าสาวที่ผีดิบกำลังเดินไปทั่ว หนานเฟิงตามเจ้าสาวกลุ่มหนึ่งที่หนีเข้าไปในป่า ส่วนเซี่ยเหลียนใช้รั่วเย่วางเขตเป็นวงกลมปกป้องพวกชาวบ้าน ตอนแรกหัวหน้านักล่าค่าหัวจะไม่เข้าไปในวงกลม เลยถูกเซี่ยเหลียนโจมตีสลบ และด้วยมนุษยธรรมที่แม้อีกฝ่ายจะทำร้ายดูถูก เสี่ยวอิ๋งก็ช่วยลากนักล่าค่าหัวคนที่สลบอยู่เข้ามาในวงรั่วเย่ เซี่ยเหลียนเอาผ้าคลุมหน้าไล่ปิดหน้าเจ้าสาวแต่ละคนเพื่อให้ศพสงบ พลางเข้าเครือข่ายโทรจิตติดต่อกับหลิงเหวิน สอบถามว่าแม่ทัพเผยเคยมีสัมพันธ์กับหญิงสาวคนใดหรือไม่ แต่ก็ได้คำตอบว่าเผยหมิงเจ้าชู้ตัวพ่อ ไม่อาจนับผู้หญิงทั้งหมดของเขาได้
สุดท้ายพอไล่เคสผู้หญิงที่อารมณ์รุนแรง และหึงหวงอย่างออกนอกหน้า หลิงเหวินก็คิดออกคนหนึ่งคือเซวียนจี เป็นแม่ทัพหญิงของอาณาจักรฝ่ายตรงข้ามกับแม่ทัพเผยในสมัยที่เขายังไม่ได้ขึ้นสวรรค์ ใช่แล้ว ที่รูปปั้นของเผยหมิงในอารามนี้ได้รับการดูแลอย่างดีก็เพราะความรัก ที่อารามอื่นของเขาถูกไฟไหม้เพราะความหึงหวงไม่อยากให้หญิงใดเข้าออกอารามของเขา ที่เหล่าเจ้าสาวถูกสังหารเป็นเพราะความริษยาที่พวกเธอได้ในสิ่งที่ตนไม่เคยได้ และที่ก่อเหตุร้ายมากมายก็เพียงเพื่อจะให้อีกฝ่ายมาหาตน เจ้าบ่าวผีที่จริงแล้วเป็นผู้หญิง หลังจากจัดการเจ้าสาวทุกคนได้แล้ว ในที่สุดเจ้าของร่างเตี้ยที่เซี่ยเหลียนเห็นก่อนหน้าผู้เป็นตัวการก็ปรากฏกาย หญิงสาวในชุดแต่งงานสีแดงที่ต้องคุกเข่าเนื่องจากขาทั้งสองล้วนหักพิการ และเสียงตุ้บๆ เหมือนของหนักหล่นบนพื้นก็เป็นเสียงที่เธอเคลื่อนไหวด้วยการคลานเข่า
เมื่อรู้ว่าเซี่ยเหลียนเป็นเจ้าหน้าที่สวรรค์ เซวียนจีก็นึกว่าในที่สุดชายที่รักก็ส่งคนมา แต่พอรู้ว่าไม่ใช่ก็เริ่มกรีดร้องตัดพ้อว่าทำไมเผยหมิงถึงทำอย่างนี้กับเธอ ทั้งๆ ที่เธออุตสาห์หักหลังประเทศตัวเอง ทำเพื่อเขาจนมีสภาพเช่นนี้ ระหว่างที่ผีสาวกำลังคร่ำคราญหัวหน้ากลุ่มนักล่าค่าหัวก็ฟื้นขึ้นมา พอเห็นทุกคนวุ่นวายกับเจ้าสาวเลยจะเนียนจับเด็กหนุ่มผ้าพันแผลไปขึ้นรางวัลคนเดียว เสี่ยวอิ๋งพยายามดึงขาห้ามเขาไว้ แต่ก็ถูกด่าทอ พอพ้นวงรั่วเย่ปุ๊บ เซวียนจีที่กำลังคลั่งก็เข้าไปฆ่าเขาทันที โชคดีที่เสี่ยวอิ๋งยังดึงตัวเด็กหนุ่มผ้าพันแผลเข้ามาในวงกลมได้ทันเลยรอดมาได้
ในช่วงนั้นเซี่ยเหลียนไม่มีอาวุธเพราะให้รั่วเย่ไปคุ้มครองพวกชาวบ้าน แต่เขาก็คำนวณได้ว่าตนสามารถหาโอกาสเรียกแพรขาวกลับมาจัดการเซวียนจี ทว่าเสี่ยวอิ๋งที่ไม่รู้เรื่องนั้นเมื่อเห็นเจ้าสาวผีกำลังจะโจมตีใส่ผู้มีพระคุณ หญิงสาวก็เอาตัวเข้าไปขวางจนบาดเจ็บสาหัส หลังจากที่เซี่ยเหลียนจัดการมัดเซวียนจีได้แล้ว เขากับเด็กหนุ่มก็รีบมาดูใจเสี่ยวอิ๋ง หญิงสาวเอ่ยขอโทษเซี่ยเหลียนเพราะการกระทำของเธอเป็นสิ่งไร้ประโยชน์ ทั้งยังทำให้เขาต้องลำบาก แต่แม้เซี่ยเหลียนจะพยายามปลอบว่าเธอช่วยเขาไว้ เสี่ยวอิ๋งก็เพียงยิ้ม และกล่าวว่าเขาไม่จำเป็นต้องโกหกเพื่อเธอ หญิงสาวพยายามสั่งเสียเด็กหนุ่มผ้าพันแผล เมื่อได้ยินดังนั้นเซี่ยเหลียนจึงสัญญาว่าเขาจะช่วยดูแลเด็กหนุ่มให้ เสี่ยวอิ๋งขอบคุณเขา
“ตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมา ข้าไม่ค่อยจะมีวันที่ได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเท่าไรเลย แต่ช่างมันเถอะ ข้าก็แค่คนที่... เกิดมาโชคไม่ดีเท่านั้น ถึงอย่างนั้น... ข้าก็ยัง... ก็ยัง...”
เสี่ยวอิ๋งผู้ถูกคนตั้งแง่รังเกียจเพียงเพราะมีใบหน้าไม่สวยจากไปพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา เซี่ยเหลียนยื่นมือไปปิดตาให้เธอก่อนเอ่ยเสียงเบาว่า “เจ้าช่างแข็งแกร่งกว่าข้านัก”