>>651 อาจจะใช่นะ นักเขียนหากำลังใจแต่ดันเห็นค่าแค่กำลังใจใหญ่ๆ คนก็เลยเลิกตั้งใจส่งกำลังใจให้เหมือนกัน แค่คลิกหัวใจให้ก็พอ แต่อีกส่วนคือนักเขียนประสาทแดกก็เยอะว่ะ บางทีคนเมนท์ก็ดูเมนท์ปกติ แต่ดันไปกระทบกระเทือนใจจุดไหนก็ไม่รู้ของคนเขียน บอกจะเลิกแต่งบ้าง ด่าคนอ่านบ้าง เอาใจยากกับความใจบางของสองฝ่าย จนสุดท้ายจบแค่กดถูกใจดีกว่า ไม่พูดเยอะ ไม่ดราม่า กับอีกกรณีคือคนอ่านปัจจุบันเป็ดเด็กที่โตมากับแพลตฟอร์มเฟสบุ๊ก/ไลน์ ชินกับการกดไลค์กดสติ๊กเกอร์มากกว่าคอมเมนท์ตัวหนังสือ เหมือนที่คตมาบ่นว่าอ่านนิยายบรรยายไม่รู้เรื่อง ต้องเป็นนิยายแชทเท่านั้นไง