Last posted
Total of 1000 posts
"กรุ่นกลิ่นอายในสายฝน" มาตามสัญญา
สำหรับกูถือว่าเป็นนิยายเนิบๆเรื่อยๆ ให้คะแนนกลางๆ ไม่ได้ถูกใจขนาดแนะนำต่อแต่ก็ไม่ได้แย่ขนาดจะขายทิ้งอ่ะ เคะแก่กว่าเมะ 3 ปี จะสลับกันเล่า POV ของเคะกับเมะ (หลักๆเป็น POV ของเคะ มีของเมะแค่สองตอนคือตอนแรกสุดเริ่มเรื่องกับช่วงหลังที่เคะหายไป)
จากนี้มีสปอย
.
.
.
.
.
เริ่มเรื่องเลยคือเมะแบกเคะที่เมาเหล้าฝ่าฝนมาส่งที่หน้าบ้าน (เพื่อนเคะเป็นรุ่นพี่เมะเลยฝากหิ้วคนเมากลับ) เคะเมาเยิ้ม เมะได้กลิ่นหอม (ที่มารู้ทีหลังว่าเป็นชา) แล้วก็เคลิ้มไปกับเคะลงท้ายด้วยการร่วมด้วยช่วยกันเล่นว่าวตรงระเบียงหน้าบ้านเคะ จากนั้นเมะก็ทำลายหลักฐานแล้วหนีกลับปล่อยเคะนอนตรงหน้าประตูบ้านต่อไป แน่นอนว่าเคะเมาจำอะไรไม่ได้
จากนั้นตัดมาอีกหลายปีผ่านไปเป็น POV ของเคะที่มาเปิดร้านชาเงียบๆ จู่ๆก็มีลูกค้าคนนึงเข้าร้านมาแล้วทำหน้าประหลาดใจที่เห็นตัวเอง แน่นอนว่าลูกค้าคนนั้นคือเมะ เคะเองจำไม่ได้ก็แนะนำชาตามปกติ ตอนจะกลับเมะบอกว่าคงไม่ได้มาอีก แต่สุดท้ายก็มาจนกลายเป็นลูกค้าประจำแต่มักจะมาแค่วันฝนตกเท่านั้น ทั้งคู่เริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆจนเคะให้กุญแจบ้านชั้นบนเพื่อให้เมะไปนั่งทำงานได้ (วันฝนไม่ตกก็จะได้มาด้วย) คือทั้งคู่ก็ชอบกันนั่นล่ะแต่ไม่กล้าบอก แถมยังมีเพื่อนผู้หญิงของเมะเข้ามา (จริงๆนางโผล่มาแค่สองฉากเองนะ) แต่ทั้งเคะทั้งเมะดั๊นคิดว่าอีกฝ่ายก็ชอบผู้หญิงคนนั้น จนพอเคะเข้าใจตัวเองว่าชอบเมะแล้วเลยบอกเมะหาข้ออ้างไม่ให้เมะมาที่ร้านและมาบ้าน เมะก็ยิ่งซึมและคิดว่าอีกฝ่ายรักผู้หญิงคนนั้น
จนวันนึงเมะอดใจไม่ไหวมาที่ร้านเคะแล้วก็เกิดสปาร์กมีอะไรดันเข้า (ก็เต็มใจทั้งคู่น่ะนะ) แต่พอเสร็จกิจแล้วเคะดันร้องไห้บอกว่าจะไม่มาพบเมะอีกแล้ว แล้วก็วิ่งเตลิดไป เมะก็อึ้งปนเศร้าเก็บกวาดหลักฐาน แล้วพอวันรุ่งขึ้นว่าจะไปหาเคะเพื่อปรับความเข้าใจงานก็ดันเข้า พอไปถึงบ้านปรากฏเคะหายไปแล้ว
สรุปว่าเคะหายไปเป็นเดือนคือหนีไปหาซื้อชาที่จีน พอกลับมาวันฝนตกดันเจือกมาเจอเมะกับผู้หญิงคนนนั้นยืนหน้าร้านตัวเองอีก เคะก็หนีจะเข้าบ้าน เมะก็รีบตามไปเคลียร์และบอกรักกัน ปิดท้ายด้วยการมีอะไรกันตรงระเบียงหน้าห้องนั่งเอง
.
.
.
.
.
ทั้งเรื่องกูแปลกใจอย่าง มึงมีอะไรกันตรงโถงระเบียงหน้าห้องตลอดไม่มีคนมาเห็นหรอวะ หรือมันเป็นระเบียงยังไงเนี่ย งง นึกภาพไม่ออก
>>961 กูคิดอีกทีคนมองว่าหน้าแบบเฉินหลงหล่อก็คงมีแหละ กูขอโทษคนชอบเฉินหลงทุกคนบนโลกนี้
>>962 กูขำระเบียง 55555555 กูเข้าใจว่ามันเป็นทางเดินในห้องมากกว่าจะเป็นหน้าห้องนะ เพราะมันมีกลิ่นชา มีใบชา นายเอกไม่น่าเอาใบชาไปวางไว้นอกห้องมั้ง เรื่องนี้กูไม่ชอบตรงช่วงที่ต่างคนต่างเข้าใจผิดไปเองแล้วดราม่าเกินกว่าเหตุนี่แหละ แต่ช่วงที่เริ่มจีบกันแล้วนายเอกเพ้อๆคิดถึงพระเอกก็เหงาๆดี
>>965 กูว่าสำนวนเรื่องนี้โอเคนะ ส่วนใหญ่เท่าที่อ่านค่ายนี้มากูชอบสำนวนหมด มีเรื่องเดียวที่รู้สึกสำนวนแปลกๆ ไม่ค่อยเป็นภาษาไทย อ่านแล้วสะดุด คือ good bye my dog
>>974 ระเบียงหน้าห้องมันฟิลแบบเมะเรื่องนึงปะ ที่พี่น้องเอากันหน้าห้องอะถถถ
ว่าแต่ มีใครอ่านบันทึกกาเมตอนใหม่แล้วบ้าง มันแบบนไบไงดลดลลดยดยกยกยกยด//ตาย กูชอบสตีเฟน บ้าเอ๊ยยยยย แพ้ทางคนปากหวานพูดเก่งคุยเก่งงงง แซ่บชิบหายเลยบ้าเอ๊ยยยยย ลีดส์ตอนนี้ก็ดี เปิดโลกแล้ว เริ่มแท็คอะไรใหม่ๆได้แล้วถถถถ
ปล.สาแก่ใจเรื่องชูปราคาปราละ ลีดส์อย่าเน่าเป็นพอ
>>978 กูอยากเชียร์ให้นางโผล่บ่อยๆเลยอะ อห ไทป์นี้คือกูพ่นรุ้ง กูชอบบบบบ เป็นหมันไม่เป็นไรอยากเก็บไว้เติมสีสันให้ชีวิตถถถถ ชูปราคาปราเก็บไว้เหมือนเครื่องตอกย้ำอะมึง สภาพตอนนี้เป็นหมาเลี้ยงแร้ววว ฐานล่างพิรามิดไปอีกถถถถ
ปล.มนุษย์เงาแอบซึนปะวะ ปากบอกไม่แคร์แต่เค้าล้มก็ห่วง อยากเห็นมนุษย์เงาเจอกับลีดส์จุงถถถถ
ky กูเพิ่งลองดูเจิ้นหุนแล้วพบว่าบทมันไม่โอเคมากๆ ฝืนไปหมดทุกอย่าง แต่กูหลงรักแสดงแบบหน้ามืดตามัวเลย อยากรู้ว่าในนิยายบทมันไม่ดีด้วยรึเปล่า แล้วมันเป็นนิยายวายไหม แบบในซีรี่ย์เหมือนจะแค่ imply ความสัมพันธ์อะ เป็นลักษณะที่สามารถติดแทกโชเน็นได้ แต่ในนิยายอะ เค้าแบบได้รักกันจริงๆชัดๆไหม คือกูไม่ได้ถามหา nc นะ กูแค่อยากรู้ว่ามันวายหรือแค่จิ้นๆ
ขอพื้นที่หวีดหน่อย กูสอยค่ำคืนก่อนรักผลิบานกับค่ำคืนก่อนรักเพรียกหาของอ. Nagira Yuu มานานแล้วแต่เพิ่งว่างอ่าน
เล่มแรก ค่ำคืนก่อนรักผลิบาน อันนี้กูเฉยๆ เรื่องไม่มีอะไรมาก เดาได้ตั้งแต่ต้นจนจบ กูออกแนวไม่ค่อยอินซะด้วยซ้ำ เฉยมากๆเมื่อเทียบกับนิยายเรื่องอื่นๆของอ. ตอนอ่านเล่มนี้รู้สึกอย่างเดียวคือสงสารอ.ยาโกะจังเลย
แต่พอมาอ่านเล่มต่อคือ ค่ำคืนก่อนรักเพรียกหากูแบบชอบมากกก แปลกใจด้วย โอ้ย ไม่คิดมาก่อนว่าแม่งจะสลับโพซิชั่นกันแบบนี้ ตอนอ่านคำโปรยหลังปกก็ยังไม่คิดนะ (แม่ง surprise มาก) คือเล่มแรกอ.ยาโกะมาในลุคแบบกะเทยวัยสามสิบชอบของหวาน รักของหวานแหววและขี้แย (คุโด้เคยพูดถึงอ.ยาโกะว่าตาลุงหื่นกามในคราบแต๋วแตก) พอเข้าเล่มนี้คือมีคุโด้หนุ่มหน้าโหดมาดยากุซ่ามาเป็นผู้ดูแลแทนคนเก่าที่เข้ารพ. ตอนแรกอ.ยาโกะก็กลัวอีกฝ่ายมาก พยายามหนีและปฏิเสธไม่ยอมรับเป็นคนดูแล แต่พออ่านไปเรื่อยๆแล้วแบบ คุโด้แม่งน่ารักอ่ะ คือแบบฮีขี้อาย เขินง่ายมากแล้วก็แบบหน้าแดงหูแดงอะไรแบบนี้ซึ่งขัดกับหน้าตาโหดๆของฮีจนเริ่มกระตุกต่อมแมนๆอยากแกล้งคนของอ.ยาโกะขึ้นมา แล้วแบบคิดสภาพว่าอ.ยาโกะแกอัพความเมะขึ้นมาจนกลบความสาวได้ ประกอบกับคุโด้เคยมีปมในอดีตเรื่องจิตใจสาวน้อยแต่หน้าตายากุซ่าด้วยเลยแบบกลายเป็นอะไรที่เข้ากันมาก อ่านไปก็ลุ้นไปว่าเมื่อไหร่จะตกร่องปล่องชิ้นกันสักที โอยเป็นอะไรที่กูประทับใจดีอ่ะ ไม่ค่อยเจอแบบนี้เท่าไหร่ (ที่เจอคล้ายๆกันก็เรื่องรักครั้งนี้มีความลับที่กูเคยมาหวีดไปทีนึงแล้ว แต่กูให้คะแนนเรื่องนี้ดีกว่าเรื่องนั้นนะ ชอบนิสัยและการแก้ปัญหาของตัวละครในเรื่องนี้มากกว่า) ใครอยากลองอ่านแนวนี้ไปหาซื้อได้นะ
ป.ล. กูเห็นในทอล์กนักเขียน เสียดายมากที่ bly ไม่ได้ซื้อ lc ตอนพิเศษมาแปลด้วย กูอยากอ่านสงครามงานแต่ง ใครเคยอ่านจากญี่ปุ่นแล้วช่วยสงเคราะห์กูที
ky หน่อย มีใครอ่านตัวร้ายแล้วเหนื่อยบ้างวะ กูพยายามอ่านแล้วแต่มันมีแต่เชิงอรรถขึ้นมาเยอะมากกกกกอะ พวกมึงผ่านมันไปยังไง บางทีมันแปลได้เลย ไม่ต้องเชิงอรรถทุกหน้าแบบนี้ได้ปะวะเนี่ย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.