Fanboi Channel

>>958 กูเพิ่งอ่านเล่มหนึ่งจบ ส่วนตัวกูว่าอ่านยากว่ะ จะว่าไงดี คือไม่ใช่ว่าแปลไม่ดีนะ แต่อ่านแล้วมันงงๆ หรือกูอาจจะยังไม่ชินก็ได้มั้ง ส่วนเรื่องจิ้นก็พอได้อยู่นะ มีเมียแต่กูไม่แน่ใจว่าเมียจริงป่าวยังไม่ได้อ่านต่อ รอโม่งคนอื่นมาต่อนะมึง

>>957 เรื่องบลูเบอร์รีกูก็ไม่ชอบเวลาคนเขียนเล็คเชอร์เกี่ยวกับจีนนะ น่าเบื่อมาก แต่กูชอบเวลาแทรกเรื่องความแตกต่างทางวัฒนธรรมเล็กๆน้อยๆเอาไว้ อ่านแบบไม่คาดหวังอะไรก็เบาๆ เฮฮาดี กูสงสัยอย่างเดียวว่าคนจีนมองว่าคนหน้าเหมือนเฉินหลงหล่อเหรอวะ ดาราจีนหล่อๆมีตั้งเยอะ ทำไมเป็นเฉินหลง หรือคนเขียนเลือกมาเพราะดังเฉยๆ

>>960 คนเขียนชอบเฉยๆปะมึง กุไม่ได้อ่านเรื่องนี้เลยไม่แน่ใจ ลุงแกก็หล่อแบบลุงๆอยู่นาถถถถ

"กรุ่นกลิ่นอายในสายฝน" มาตามสัญญา

สำหรับกูถือว่าเป็นนิยายเนิบๆเรื่อยๆ ให้คะแนนกลางๆ ไม่ได้ถูกใจขนาดแนะนำต่อแต่ก็ไม่ได้แย่ขนาดจะขายทิ้งอ่ะ เคะแก่กว่าเมะ 3 ปี จะสลับกันเล่า POV ของเคะกับเมะ (หลักๆเป็น POV ของเคะ มีของเมะแค่สองตอนคือตอนแรกสุดเริ่มเรื่องกับช่วงหลังที่เคะหายไป)

จากนี้มีสปอย
.
.
.
.
.
เริ่มเรื่องเลยคือเมะแบกเคะที่เมาเหล้าฝ่าฝนมาส่งที่หน้าบ้าน (เพื่อนเคะเป็นรุ่นพี่เมะเลยฝากหิ้วคนเมากลับ) เคะเมาเยิ้ม เมะได้กลิ่นหอม (ที่มารู้ทีหลังว่าเป็นชา) แล้วก็เคลิ้มไปกับเคะลงท้ายด้วยการร่วมด้วยช่วยกันเล่นว่าวตรงระเบียงหน้าบ้านเคะ จากนั้นเมะก็ทำลายหลักฐานแล้วหนีกลับปล่อยเคะนอนตรงหน้าประตูบ้านต่อไป แน่นอนว่าเคะเมาจำอะไรไม่ได้
จากนั้นตัดมาอีกหลายปีผ่านไปเป็น POV ของเคะที่มาเปิดร้านชาเงียบๆ จู่ๆก็มีลูกค้าคนนึงเข้าร้านมาแล้วทำหน้าประหลาดใจที่เห็นตัวเอง แน่นอนว่าลูกค้าคนนั้นคือเมะ เคะเองจำไม่ได้ก็แนะนำชาตามปกติ ตอนจะกลับเมะบอกว่าคงไม่ได้มาอีก แต่สุดท้ายก็มาจนกลายเป็นลูกค้าประจำแต่มักจะมาแค่วันฝนตกเท่านั้น ทั้งคู่เริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆจนเคะให้กุญแจบ้านชั้นบนเพื่อให้เมะไปนั่งทำงานได้ (วันฝนไม่ตกก็จะได้มาด้วย) คือทั้งคู่ก็ชอบกันนั่นล่ะแต่ไม่กล้าบอก แถมยังมีเพื่อนผู้หญิงของเมะเข้ามา (จริงๆนางโผล่มาแค่สองฉากเองนะ) แต่ทั้งเคะทั้งเมะดั๊นคิดว่าอีกฝ่ายก็ชอบผู้หญิงคนนั้น จนพอเคะเข้าใจตัวเองว่าชอบเมะแล้วเลยบอกเมะหาข้ออ้างไม่ให้เมะมาที่ร้านและมาบ้าน เมะก็ยิ่งซึมและคิดว่าอีกฝ่ายรักผู้หญิงคนนั้น
จนวันนึงเมะอดใจไม่ไหวมาที่ร้านเคะแล้วก็เกิดสปาร์กมีอะไรดันเข้า (ก็เต็มใจทั้งคู่น่ะนะ) แต่พอเสร็จกิจแล้วเคะดันร้องไห้บอกว่าจะไม่มาพบเมะอีกแล้ว แล้วก็วิ่งเตลิดไป เมะก็อึ้งปนเศร้าเก็บกวาดหลักฐาน แล้วพอวันรุ่งขึ้นว่าจะไปหาเคะเพื่อปรับความเข้าใจงานก็ดันเข้า พอไปถึงบ้านปรากฏเคะหายไปแล้ว
สรุปว่าเคะหายไปเป็นเดือนคือหนีไปหาซื้อชาที่จีน พอกลับมาวันฝนตกดันเจือกมาเจอเมะกับผู้หญิงคนนนั้นยืนหน้าร้านตัวเองอีก เคะก็หนีจะเข้าบ้าน เมะก็รีบตามไปเคลียร์และบอกรักกัน ปิดท้ายด้วยการมีอะไรกันตรงระเบียงหน้าห้องนั่งเอง
.
.
.
.
.
ทั้งเรื่องกูแปลกใจอย่าง มึงมีอะไรกันตรงโถงระเบียงหน้าห้องตลอดไม่มีคนมาเห็นหรอวะ หรือมันเป็นระเบียงยังไงเนี่ย งง นึกภาพไม่ออก

>>962 ลืมๆ เสริมนิด
.
.
.
.
.
สรุปว่าเคะมาจำเหตุการณ์ตอนเมาสมัยมหาลัยได้ตอนหลังมีอะไรกันครั้งสุดท้ายที่ระเบียงหน้าห้องตอนจะจบเล่มเลยนะ
.
.
.
.
.

>>962 ขอบคุณมึงมาก อ่านจบแล้วกูว่ากูคงไม่ได้ซื้อ ดูเพ้อๆและน่ารำคาญอย่างบอกไม่ถูก

>>962 ระหว่างรอมึง กูก็ไปลองอ่านตัวอย่างมาละ สำนวนไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ (ไม่รู้เป็นที่การแปลด้วยมั้ย แต่กูว่าไม่ว่ะ) งั้นก็เหลือแค่งานปกอ.ทาคาไรแค่KIMI GA SUKIDATTA กับKOIHA DONATSU NO ANANO YOUNI ที่พอไหวสินะ 555

>>962 ทำไมต้องเป็นที่ระเบียงวะ 55555555555

>>961 กูคิดอีกทีคนมองว่าหน้าแบบเฉินหลงหล่อก็คงมีแหละ กูขอโทษคนชอบเฉินหลงทุกคนบนโลกนี้
>>962 กูขำระเบียง 55555555 กูเข้าใจว่ามันเป็นทางเดินในห้องมากกว่าจะเป็นหน้าห้องนะ เพราะมันมีกลิ่นชา มีใบชา นายเอกไม่น่าเอาใบชาไปวางไว้นอกห้องมั้ง เรื่องนี้กูไม่ชอบตรงช่วงที่ต่างคนต่างเข้าใจผิดไปเองแล้วดราม่าเกินกว่าเหตุนี่แหละ แต่ช่วงที่เริ่มจีบกันแล้วนายเอกเพ้อๆคิดถึงพระเอกก็เหงาๆดี
>>965 กูว่าสำนวนเรื่องนี้โอเคนะ ส่วนใหญ่เท่าที่อ่านค่ายนี้มากูชอบสำนวนหมด มีเรื่องเดียวที่รู้สึกสำนวนแปลกๆ ไม่ค่อยเป็นภาษาไทย อ่านแล้วสะดุด คือ good bye my dog

>>967 มีคนมองว่าหล่อก็ไม่แปลกอะไรนะ กูยังมองว่าเฉินหลงเท่อ่ะมึง ไอดอลกูตอนเด็กๆเลย

>>967 เฉินหลงหล่อนะมึง หล่อแบบความหล่อของยุคก่อนอ่ะ กูไม่เคยอ่านเรื่องที่มึงว่า แต่ให้ความรู้สึกว่าเป็นสมัยเก่านิดๆ ถ้ายุคนี้ค่านิยมกระแสหลักน่าจะมาทางหยางหยาง จูอีหลง อะไรประมาณนั้น

>>962 ทางเดินเข้าห้องป่าวเมิง แบบบ้านคนญี่ปุ่นที่เวลาเข้าห้องไปจะเป็นโถงเล็กๆมีช่วงให้ถอดรองเท้า วางของ ในการ์ตูนหลายเรื่องก็ยืนทำกันตรงนั้นเลย

>>959 อื้อหือ มีเมียด้วยอ่อวะ งี้กูไม่น่ารอดแล้วล่ะ ถ้าอย่างยอดบุรุษฯ เมียตายไปแล้วนี่โอเคอยู่ แต้งมากค่ะมึง

>>970 กูก็คิดประมาณนั้นนะ แต่ก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน

>>967 คนแปลชอบใช้คำว่าหน้าห้องไง กูก็เลยงงๆ 55
แต่พอจะเข้าใจจากที่ >>970 บอกละ แต้งนะ 55

>>973 กูขำเอากันที่ระเบียงหน้าห้อง 555555 ตอนอ่านกูเข้าใจนะว่าอยู่ในห้อง เพิ่งคิดได้ว่ามันก็กำกวมแฮะ พอนึกภาพเป็นทางเดินนอกห้องแล้วอารมณ์ของตัวนิยายเปลี่ยนไปไกลลิบเลย พระเอกนายเอกดูใจกล้าขึ้นสุดๆ

>>974 ระเบียงหน้าห้องนี่ กูนึกถึง ระเบียงแบบหน้าห้องเรียนประเทศไทยอะมึง ฮือ

>>975 กูขรำ ภาพยืนเคารพธงชาติกันตรงระเบียงห้องเรียนมา

>>974 ระเบียงหน้าห้องมันฟิลแบบเมะเรื่องนึงปะ ที่พี่น้องเอากันหน้าห้องอะถถถ

ว่าแต่ มีใครอ่านบันทึกกาเมตอนใหม่แล้วบ้าง มันแบบนไบไงดลดลลดยดยกยกยกยด//ตาย กูชอบสตีเฟน บ้าเอ๊ยยยยย แพ้ทางคนปากหวานพูดเก่งคุยเก่งงงง แซ่บชิบหายเลยบ้าเอ๊ยยยยย ลีดส์ตอนนี้ก็ดี เปิดโลกแล้ว เริ่มแท็คอะไรใหม่ๆได้แล้วถถถถ
ปล.สาแก่ใจเรื่องชูปราคาปราละ ลีดส์อย่าเน่าเป็นพอ

>>977 กุสะใจตอนล่าสุดมากกกก ว้อยยยย สตีเฟ่นคือความดีงาม สร้างฮาเร็มไปเลยค่ะซิส5555555 ดีใจที่ปลดล็อกลีดส์ได้ คุณค่าที่คุณคู่ควร555555555
แต่ไม่น่าเอาชูปาคร้ากลับมาเลยอ่ะ ไม่เอ็นดูนาง 5555555555เสียจุย

>>978 กูอยากเชียร์ให้นางโผล่บ่อยๆเลยอะ อห ไทป์นี้คือกูพ่นรุ้ง กูชอบบบบบ เป็นหมันไม่เป็นไรอยากเก็บไว้เติมสีสันให้ชีวิตถถถถ ชูปราคาปราเก็บไว้เหมือนเครื่องตอกย้ำอะมึง สภาพตอนนี้เป็นหมาเลี้ยงแร้ววว ฐานล่างพิรามิดไปอีกถถถถ
ปล.มนุษย์เงาแอบซึนปะวะ ปากบอกไม่แคร์แต่เค้าล้มก็ห่วง อยากเห็นมนุษย์เงาเจอกับลีดส์จุงถถถถ

>>977 >>978 >>979 ท่านลีดส์กลายเป็นเจ้าพ่อฮาเร็มไปเลยข่ะ กูนี่แทบกรี๊ดตอนอ่านเจอว่าลีดส์เอาโกทแมนด้วย
กูชอบงูเจ้าเล่ห์ชิบหาย ตอแหลด้วยความอ้วงล้วนๆเลย

>>980 อย่าว่าน้องงงง น้องเปงเดะดีถถถถถ น้องแค่ตอแหลเก่ง คูมมอธแมนก็ดันไม่ชอบน้องด้วยเฉยๆถถถถ

>>980 อ่าว ลีดส์กูไปเอาคนอื่นด้วยเหรอวะ กูอ่านแค่ถึงตอนลีดส์แล้วชอบแล้วก็ไม่ได้อ่านต่อ(ขี้เกียจ) สรุปมันไปเอาคนอื่นด้วยเรอะ O-o

>>982
.
.
.
.
.
ก่อนตอนล่าสุดนางไม่อยากเอา แต่โดนปรับทัศนสคิและเอนจอยไปแล้ว
สปอยอย่างอื่นต่อ
.
.
.
.
.
กูโคตรชอบคูปาคาบร้าเคะ5555555 กร่างชิบหายสุดท้ายเป็นหมาาาจย้าาาาาาา จากอัลฟ้าตอนนี้กลสยเป็นโอเมก้าไปเฉยๆๆๆ

>>983 แง กูเศร้า กูอยากมองว่ามันเป็นเรื่องกาม ๆ ไม่ต้องสนอะไร ตามชื่อบันทึกกาเม แต่กูทำไม่ได้ไง กูชอบตนนี้ แง กูอ่อนแอเกินไปปปปปปปปป ;;-;;

>>984 ลีดส์โอแบบเห็นด้วยเลยมึง มีบ่าวแสนดีคอยสนับสนุน เปิดโลกยอมรับเจ้าบ่าวแบบเก๋ๆถถถ

>>984 เหมือนกูจะเห็นมึงในทวิตถถถถถ

>>986 มึงจะแน่ใจได้ไง รสนิยมแบบกูอาจจะมีหลายคนก็ได้ 555555
//แต่กูช้ำใจจริง ๆ นะเนี่ย ลีดส์กู ทูนหัวของกู

>>987 กูอยู่ด้อมเดียวกับมึง กูรู้ว่ามึงเล่นโม่ง อิ_อิ
ปล.คนเขียนเป็นtransอะมึง เห็นในเพจเค้ามีบันทึกการแปลงเพศอยู่

ky กูเพิ่งลองดูเจิ้นหุนแล้วพบว่าบทมันไม่โอเคมากๆ ฝืนไปหมดทุกอย่าง แต่กูหลงรักแสดงแบบหน้ามืดตามัวเลย อยากรู้ว่าในนิยายบทมันไม่ดีด้วยรึเปล่า แล้วมันเป็นนิยายวายไหม แบบในซีรี่ย์เหมือนจะแค่ imply ความสัมพันธ์อะ เป็นลักษณะที่สามารถติดแทกโชเน็นได้ แต่ในนิยายอะ เค้าแบบได้รักกันจริงๆชัดๆไหม คือกูไม่ได้ถามหา nc นะ กูแค่อยากรู้ว่ามันวายหรือแค่จิ้นๆ

>>989 นิยายวายจริง จบแฮปปี้ เลิฟๆกันไม่เหมือนซีรีส์ด้วย

>>990 โอเคมึง every ได้แดกเงินกูแล้ว 555555

>>980 กูก็เกลียดอีงูอ้วนด้วยยยย ตอนแรกแม่งมาใสๆออดอ้อนขอนะๆๆ พอเผลอแม่งทำไหลพรืดด อีงูพิ้ดดดดดดด โคตรแสบแถมปล่อยไข่ใส่อีก
แต่ปลดล็อกลีดส์ก็ดี กูสงสารนางที่ต้องมานั่งช้ำใจความสำของเจ้าบ่าว ไหนๆก็ไหนๆก็สามพีไปเลย

ขอพื้นที่หวีดหน่อย กูสอยค่ำคืนก่อนรักผลิบานกับค่ำคืนก่อนรักเพรียกหาของอ. Nagira Yuu มานานแล้วแต่เพิ่งว่างอ่าน

เล่มแรก ค่ำคืนก่อนรักผลิบาน อันนี้กูเฉยๆ เรื่องไม่มีอะไรมาก เดาได้ตั้งแต่ต้นจนจบ กูออกแนวไม่ค่อยอินซะด้วยซ้ำ เฉยมากๆเมื่อเทียบกับนิยายเรื่องอื่นๆของอ. ตอนอ่านเล่มนี้รู้สึกอย่างเดียวคือสงสารอ.ยาโกะจังเลย

แต่พอมาอ่านเล่มต่อคือ ค่ำคืนก่อนรักเพรียกหากูแบบชอบมากกก แปลกใจด้วย โอ้ย ไม่คิดมาก่อนว่าแม่งจะสลับโพซิชั่นกันแบบนี้ ตอนอ่านคำโปรยหลังปกก็ยังไม่คิดนะ (แม่ง surprise มาก) คือเล่มแรกอ.ยาโกะมาในลุคแบบกะเทยวัยสามสิบชอบของหวาน รักของหวานแหววและขี้แย (คุโด้เคยพูดถึงอ.ยาโกะว่าตาลุงหื่นกามในคราบแต๋วแตก) พอเข้าเล่มนี้คือมีคุโด้หนุ่มหน้าโหดมาดยากุซ่ามาเป็นผู้ดูแลแทนคนเก่าที่เข้ารพ. ตอนแรกอ.ยาโกะก็กลัวอีกฝ่ายมาก พยายามหนีและปฏิเสธไม่ยอมรับเป็นคนดูแล แต่พออ่านไปเรื่อยๆแล้วแบบ คุโด้แม่งน่ารักอ่ะ คือแบบฮีขี้อาย เขินง่ายมากแล้วก็แบบหน้าแดงหูแดงอะไรแบบนี้ซึ่งขัดกับหน้าตาโหดๆของฮีจนเริ่มกระตุกต่อมแมนๆอยากแกล้งคนของอ.ยาโกะขึ้นมา แล้วแบบคิดสภาพว่าอ.ยาโกะแกอัพความเมะขึ้นมาจนกลบความสาวได้ ประกอบกับคุโด้เคยมีปมในอดีตเรื่องจิตใจสาวน้อยแต่หน้าตายากุซ่าด้วยเลยแบบกลายเป็นอะไรที่เข้ากันมาก อ่านไปก็ลุ้นไปว่าเมื่อไหร่จะตกร่องปล่องชิ้นกันสักที โอยเป็นอะไรที่กูประทับใจดีอ่ะ ไม่ค่อยเจอแบบนี้เท่าไหร่ (ที่เจอคล้ายๆกันก็เรื่องรักครั้งนี้มีความลับที่กูเคยมาหวีดไปทีนึงแล้ว แต่กูให้คะแนนเรื่องนี้ดีกว่าเรื่องนั้นนะ ชอบนิสัยและการแก้ปัญหาของตัวละครในเรื่องนี้มากกว่า) ใครอยากลองอ่านแนวนี้ไปหาซื้อได้นะ

ป.ล. กูเห็นในทอล์กนักเขียน เสียดายมากที่ bly ไม่ได้ซื้อ lc ตอนพิเศษมาแปลด้วย กูอยากอ่านสงครามงานแต่ง ใครเคยอ่านจากญี่ปุ่นแล้วช่วยสงเคราะห์กูที

>>992 3p กูโอเค แต่ไม่โอที่หลังจากนั้น คุณลีดส์ของกูวววว ม่ายยยยย อย่าแตะใครนอกจากนายเอกเซ่ บ้าเอ้ยตับกูพังแล้ว พังพินาศ

>>993 ทำไมกูไม่เห็นเรื่องนี้ (ค่ำคืนก่อนรักเพรียกหา) ขอบใจมึงมาก
กูต้องไปตำ

>>993 มึงทำกูไปตามหาตัวอย่างอ่าน...แล้วพออ่านกูก็อยากซื้อ!

>>994 กูก็ไม่โอเค ลีดส์เคยเป็นเมนกูเลยนะ ทำแบบนี้เขี่ยทิ้งว้อยยยย!!!

กูหันไปเมนน้องงูดีกว่า ถ้าคราวนี้ยังมีคนอื่นกูจับทำงูย่างแม่ง!

ky หน่อย มีใครอ่านตัวร้ายแล้วเหนื่อยบ้างวะ กูพยายามอ่านแล้วแต่มันมีแต่เชิงอรรถขึ้นมาเยอะมากกกกกอะ พวกมึงผ่านมันไปยังไง บางทีมันแปลได้เลย ไม่ต้องเชิงอรรถทุกหน้าแบบนี้ได้ปะวะเนี่ย

>>994 ถ้าไม่แตะคนอื่นก็ถูกส่งตัวไปแล็บอื่นน่ะสิ

>>998 บางทีกูก็ชินกับเชิงอรรถที่สูงมากกว่าครึ่งหน้า ถ้าตัวร้ายยังไม่สูงถึงครึ่งหน้า หรือเลขยังไม่ขึ้นหลัก 100 กูก็เฉยๆ