>>308 นี่ 302 เอง ที่พระเอกบังคับเพราะมันจำนายเอกได้ ต่อไปนี้จะสปอยล์นิดนึง
.
.
.
.
.
คือสมัยม.ปลายวันกระเตาะ พระเอกมันแอบชอบนายเอกซึ่งอยู่รร.ตรงข้าม
ได้แต่แอบซื้อนมช็อกฯที่เห็นนายจเอกชอบกิน แล้วฝากเพื่อนตัวเองไปให้ทุกวันๆ
จนกระทั่งวันหนึ่ง เพื่อนอีกคนไปสารภาพรักกับนายเอกแล้วมาหยิบนมขวดนั้นไปเป็นพร็อบ
นายเอกก็เลยเข้าใจว่าเจ้าของนมคือคนนั้น แล้วก็ตกลงคบกัน โดยที่พระเอกได้แต่ยืนมองอยู่อีกฟากของถนน
ต่อมาแฟนนายเอกที่ไปเอาเพื่อนนายเอกก็คืออิผู้ชายคนนั้นแหละ
พระเอกก็มีความวางแผนหาทางใกล้ชิด ยิ่งรู้ว่านายเอกกำลังเจ็บช้ำยิ่งอยากดูแล แต่ก็ยังระแวงว่านายเอกยังไม่ลืมคนเก่าไรงี้
.
.
.
.
.
>>338 เรื่องที่ดินถ้าจำไม่ผิด เหมือนจะเป็นของพ่อนะ พ่อพระเอกเป็นนักธุรกิจด้านอสังหาฯ
อ่านตอนหลังๆเหมือนนักเขียนบอกว่าพ่อให้ที่ดินตรงนั้นแล้วก็ให้เส้นสายกับนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ ประมาณนี้
มันก็อาจจะมีตึกอยู่แล้ว แค่มารีโนเวทกับลงทุนเครื่องดื่ม 3ล้านก็อาจจะพอมั้ง