Last posted
Total of 1000 posts
>>971 บางจุดโดยเฉพาะเรื่องอาการของโรคกูก็อยากให้มีใครไปสะกิดคนเขียนเหมือนกันว่าความจริงไม่ใช่งั้นนะ แล้วการกระทำหลายอย่างของคนในเรื่องตรรกะพังพินาศมาก ถ้าคนเขียนรู้ตัวแล้วปรับปรุงให้งานดีขึ้นก็คงดี กูก็ชอบสำนวนเขา ไม่อยากให้เป็นแค่นิยายเกรดต่ำเขียนเอามันส์ไม่สนเหตุผล
โอเค กูเข้าใจละ แบบนี้ไม่นับว่ารีวิวเนอะ ออกตัวเลยว่าด่าชัดเจน คือกูมองว่ามันเป็นวิจารณ์งานเขียน แล้วเหมือนไปล้อเลียนคนเขียน พอคิดว่าถ้าตัวเองเขียนนิยายแล้วมีคนด่าเบอร์นี้กูก็กลัวเหมือนกันว่ะ...
>>962 อันนี้กูขอแยกจากประเด็นข้างบนนะไม่เกี่ยวกัน กูไม่ชอบใจคำว่า 'แย่สุดยืมคนอื่นมาอ่าน' ของมึงเลย ถ้ากูยืมนิยายคนอื่นมากูห้ามวิจารณ์ ห้ามติห้ามชมห้ามหวีดห้ามด่าหรือไง การยืมนิยายไม่ผิดไม่ว่าทางกฎหมายทางสังคมทางสามัญสำนึกหรือทุกทาง มึงไม่ควรมาเหยียดคนเขา ถึงเขาไม่ซื้อเพื่อนเขาก็ซื้อ ไม่ได้อ่านเถื่อนหรือขโมยมา เขามีสิทธิ์ที่จะพูดถึงหนังสือที่เขาอ่านโดยไม่ถูกเหยียดหรือแบ่งแยกกับคนอื่นๆว่าไม่ใช่สิ่งที่เขาซื้อมาเอง
ครูภาษาไทยกูไม่ได้ซื้อพระอภัยมณีต้นฉบับมา ยืมห้องสมุดอ่านยังวิจารณ์สุนทรภู่ได้เป็นวรรคเป็นเวร ทำไมหนังสือยืมมาจะเอามาพูดถึงไม่ได้วะ
ส่วนประเด็นรักษาน้ำใจนักเขียนนี่ บอกตามตรงเวลาเล่าให้เพื่อนฟังหรือรีวิวในโม่งกูก็ใช้สำเนียงไปทางด่าซะเยอะนานๆทีจะกรี๊ดหวีดเชิงแนะนำ พื้นที่ซึ่งกูคิดว่าไม่ได้ตั้งใจให้นักเขียนเข้ามาอ่านตรงไหนกูว่าเหี้ยก็ด่าแบตรงๆ ส่วนในพื้นที่ของเขาเช่นแท็กทวิต หน้าคอมเม้นนิยาย เพจ อะไรก็ตามที่เป็นพื้นที่ซึ่งมีจุดประสงค์ส่งสารถึงนักเขียนกูก็รู้จักมารยาทพอจะให้กำลังใจชมส่วนที่ชอบและแนะนำติติงอย่างมีอารยะ แต่ถ้านักเขียนจะเข้ามาอ่านในโม่งหรือช่องทางโซเชียลซึ่งกูคุยกับเพื่อนไม่ได้ติดแท็กอัญเชิญหรือหน้าบล็อกที่กูทำบันทึกการอ่านโดยไม่คำนึงถึงการรักษาน้ำใจ ถ้ามาเจอเองแล้วเสียความรู้สึก นักเขียนก็ต้องดูแลตัวเองมั้ย
เกิดไรขึ้นกับจิ้นดีนักวะ
>>975 โทษที กูอาจเขียนไม่เคลียร์ กูไม่ได้เหยียดเรื่องยืมอ่านอะไรนะ ตกใจมากคิดไปไกลขนาดนั้น กูหมายถึงยืมมาอ่านถ้าไม่ชอบก็เลิกอ่าน ไปอ่านเรื่องอื่นไม่ดีกว่าเหรอ ถ้าซื้ออ่านยังเข้าใจได้ว่าจ่ายเงินไปแล้วต้องอ่านให้จบน่ะ อันนี้แบบเหมือนจงใจอ่านต่อทั้งที่ไม่ชอบเพื่อจะได้เขียนด่าลงทวิตน่ะ โอเคนะ
ยืมเคียอ่าน ส้มที่เขาพูดถึงนี่ส้มอะไรวะ ทำไมปอกด้วยมือให้เป็นเส้นเดียวไม่ได้
>>978 บางทีกูก็อ่านนิยายแย่จนอยากด่า แต่อ่านไม่จบแล้วด่าเดี๋ยวก็มีคนบอกว่าอ่านไม่จบ เรื่องยังไม่เฉลยมันมีสาหตุเพราะxxx yyy zzzนะ อย่าทำเป็นรู้ดีด่าจนกูต้องอ่านให้จบเพื่อที่จะสามารถด่าได้ ตัวอย่างเช่นการแปลcall me by your name ที่กูพิสูจน์ด้วยตัวเองว่ามันเหี้ยตั้งแต่ต้นยังปลายจริงๆ ไม่มีเรื่องอย่างหลังๆมาแปลดีขึ้น และกูก็ด่า ด่าแบบไม่กลัวนักแปลเสียกำลังใจด้วย สัสเอ้ย ของซื้อของขายนะทำให้มีคุณภาพสิ ถ้าแปลฟรีคนแปลไม่ได้สักสตางค์กูสาบานว่าจะไม่ด่าออกสื่อ
หนูแดงก็เคยจะก้อบนิยายญี่ปุ่นปะ ที่เอานอมอลมาก้อบวายญี่ปุ่น เรื่องเกี่ยวกับตะเกียง แบบนางเอกไปลูบตะเดียงแล้วยักออกมาจากตะเกียง หนูแดงเคยลงในเพจสมัยยังไม่ดัง ตอนนี้เรื่องนี้ไม่เห็นออกมาขายซะที กูงง หรือพอดังเลยรู้ตัวละรีบลบ
กูไม่ได้เข้าแท็ค แต่รดส.เป็นเรื่องที่กูบอกได้เลยว่าตรรกะมันพังมาก ใครเรียนด้านเกี่ยวๆ กับแพทย์มึงจะเบ้ปากมองแรงใส่ทันที คือมันพังและแทบจะทำให้คนเข้าใจผิดไปแบบคนละทางเลยนะ กูจะไม่พูดเรื่องยัดเยียดอะไรนั่น แต่ประเด็นคือปมที่เขายกมาโดยอ้างโรคทางการแพทย์มันมั่วไง ชื่อยานั่นคืออะไรกูต้องกระพริบตาหลายปริบมากๆ มึงเอายารักษาความดันมาใช้แบบนี้ก็ได้เหรอ? ที่จริงกูแทบจะเอ๋อตอนรู้ว่าเรื่องนี้ได้ตีพิมพ์ นี่คือสื่อผิดๆ และสร้างความเข้าใจผิดๆ อย่างหนึ่งเลย
ปกตินิยายวายในรั้วมหาลัยที่อ้างถึงคณะแพทย์กูก็เมินๆ มันไปเพราะมันไม่ได้อ้างถึงการรักษา จรรยาบรรณ ยา โรคที่มันแน่ชัด มีเรื่องนึงกูเคยเกลียดไปก็ขื้อขฟขผ.เพราะนั่นก็สร้างความเข้าใจผิดๆ ในเรื่องการรักษาโรค และจรรยาบรรณแพทย์ แล้วก็รดส.อีกเรื่อง บางทีมันไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยอะ
เรื่องรดสยังไม่เคยอ่าน กลัวมันดราม่าแบบขาดๆเกินๆ อีกเรื่องของอวก.เป็นไงบ้างอะ ดราม่าเหมือนกันป่าว กูอยากถามว่าสนพ.อื่นมีใครออกพวกเรื่องแนวดราม่าๆแบบนี้อีกไหม
>>978 โอเค โทษที กูอาจจะหัวร้อนเอง เพราะกูกับเพื่อนก็แชร์หนังสือแบ่งกันอ่าน อ่านเสร็จยังเอามาคุยถกกันต่อด้วย ถ้ามึงจะสงสัยว่าไม่ชอบแล้วฝืนอ่านทำไมงั้นก็ไม่แปลก
แต่กูก็เคยนะ มันเป็นวิสัยของคนที่มีเพื่อนอ่านซึ่งเทสตรงกันอ่ะ สมัยด็อกเตอร์ป๊อปชื่อกระฉ่อน เพื่อนกูพลาดซื้อมา อ่านแล้วด่าแบบหัวร้อนมาก เอามาให้กูอ่านต่อ(เจตนาหาคนมาคุยเรื่องนี้ด้วยนั้นแหละ) กูเปิดหนังสือด้วยเจตนาจับผิดแต่ต้นเลยเพื่อเอามาถก(สะกดว่าด่า)กับเพื่อนโดยเฉพาะ บางทีหนังสือไม่สนุกก็มาสนุกตรงวิจารณ์หนังสือแทน
กูมองว่าการอ่านเพื่อจับผิดหรืออ่านเพื่อเอามาด่ามันก็เป็นความสนุกแบบนึงนะ กูยังเคยดูทไวไลท์เพื่อเอามาด่าเลย 555555 แต่ถ้าคิดจะด่าออกสื่อก็เตรียมใจโดนคนอื่นด่าต่ออีกทอดด้วย แค่นั้นแหละ
ยังไม่ได้อ่านนิยายกับประเด็นต้นทาง แต่เคยอ่านแท็ครีวิวในทวิตคนอื่นบอกว่านิยายเรื่องนี้เรียลมาก เข้มข้นมาก ดราม่ามาก เสียน้ำตาไปสิบโอ่ง ถ้ามันจี้แก้ประเด็นที่ชวนเข้าใจแบบผิดๆได้ก็ดีนะ อย่างพวกโรคซึมเศร้าเมื่อก่อนก็โดนมโนนั่นนี่เหมือนกัน
เอาจริงกูว่าที่ด่าๆในทวิตยังสู้ในโม่งไม่ได้เลยนะมึง พอเป็นในหิ้งมึงบอกว่ารีวิวตรงไม่เฟค พอเป็นในทวิตดันบอกว่าจงใจด่าถถถถถถถถ แล้วถ้ากูเอาแต่ที่ชมๆใส่ในหิ้งก็ด่าไปอีกว่าจงใจอวย ตลกสัสถถถถถ อย่างเรื่องโรคงี้ พอเป็นละครไทยก็บ่นว่าไม่ยอมทำให้สมจริง ตรรกะวิบัติ แต่พอเป็นนิยายมึงดันบอกว่าห้ามด่า สงสารคนเขียนงี้อ่อ เห่นโล่วววว
ปล.กูว่าถ้ามันไม่ได้แทคหาคนเขียนหรือชื่อเรื่องไว้ มันก็คือการบ่นนิยายนั่นแหละ ยืมเพื่อนหรืออ่านเพื่อจงใจด่า ตราบใดที่สิ่งที่ด่ามันคือความจริงไม่ได้สักแต่ด่าตามอารมณ์เพราะอคติจะต่างกันตรงไหนวะ
ปล.ที่บอกว่าทนอ่านจนจบแล้วมาด่านี่มึงลืมมหากาพย์เทวฑูตปีกขวาที่มีโม่งทำไว้แล้วอ่อ ถถถถ
รีวิวก็แค่เรื่องนั้นเขียนดูมีเหตุผลพอมั้ย สนุกไหม กูชอบหรือไม่ชอบ กูมองในมุมคนอ่านว่ะ ซื้อมาอ่านแล้วชอบไม่ชอบก็บอกไปตามนั้นแหละ กูต้องมานั่งคิดถึงประวัติปูมหลังของนักเขียนด้วยเหรอวะ ต้องมานั่งเกรงใจเขาว่านักเขียนกัดก้อนเกลือกิน เขียนมาด้วยความยากลำบาก กรีดเลือดมาเขียนเลยนะ เอาไป 10/10 งี้เหรอ ไม่ใช่เปล่าวะ กูอดนึกไม่ได้ว่าพวกมึงนักเขียนโตมาแบบไหนวะ จะเขียนผลงานก็ขอรับฟี้ดแบ็คแบบประคบประหงมงี้เหรอ ตลกตายห่า
เออ เพจนั่นกูก็ไม่ได้รักชอบอะไรนะ ก็แค่อ่านเอามันส์ เรื่องไหนดีหรือไม่ดีสำหรับกูกูเลือกเอง
เห็นด้วยว่าที่ด่าแรงๆ ในทวิภพเจอหิ้งโม่งสมัยมู้แรกๆ นี่เรียกว่าอะไรดี แต่ว่าอันในชีทโคตรตลก หลายอันโคตรน่าสงสาร และที่เราจำได้ดีที่สุดคือรัชทายาทกับลึกลับอสรพิษ โม่งที่รีวิวเรื่องหลังนี่อ่านจบหัวร้อนโคตรๆ อ่านแล้วขำ โม่งที่หวิวรัชทายาทก็ฮา
ถูกพูดถึงยังดีกว่าเงียบกริบ ไม่มีคนพูดถึงเลยว่ะ
ไม่ได้กวนนะ แล้วแบบนี้กรณีเพจเสียดายมันต่างกะหิ้งโม่ง และทวิตภพไงวะ
ปิดมู้ ตามไปที่ https://fanboi.ch/801/6410/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.