พูดถึงนคม. เฮ้อ จริงๆ กูไม่ได้ชอบเรื่องนี้ขนาดนั้น แต่แนะไปเพราะมันแน่นอนที่สุดว่ะเวลามีคนมาถามหานิยายรักหวานๆ ไร้ดราม่า หลงเมีย ไร้งี้ เพราะแม่งเนื้อเรื่องไร้ดราม่าแถมความสัมพันธ์เรียบง่ายชิบเป๋ง เรียบจนกูรู้สึกอยากถอนหายใจ
คืออ่านตอนแรกๆ มันก็โอเคนะเว้ยกับการอ่านคนเอาใจเมียในตัวอย่าง แต่อ่านไปสักพัก กูเริ่มเอียน เอียน และเอียน กูรู้สึกว่าคาร์แร็คเตอร์พระเอกแม่งมีแต่กล้าม ส่วนสมองและหัวใจคงยกให้เคะไปแล้วเพราะไม่มีวี่แววว่าได้ใช้เลย
ปมเรื่องฮูหยินพี่ชายพระเอกก็เคลียร์ง๊ายง่าย นึกถึงคำโม่งเคยบอกไว้ มึงเอ๋ย พระเอกมันกดรีสตาร์ทแล้วเข้าอีซี่โหมดระดับง่ายสุดจริงๆ ด้วย
กูได้ในราคาเต็มไม่ลดสักบาท ถึงตอนนี้ยังรู้สึกอยู่เลยว่ากูซื้อมาทำไมวะ น่าจะยืมชาวบ้านอ่านเพราะชาวบ้านที่กูยืมได้เขาก็ซื้อมาเหมือนกัน กูหวังว่าคนประมูลเซ็ตนี้ราคาเป็นพันไปเขาจะชอบนะ กูได้ราคาไม่ถึงพันยังรู้สึกอยากถอนหายใจเลย มันไม่มีอะไรพีคสักนิด ความสัมพันธ์ก็ไม่พีค ฉากกลยุทธิ์สงครามก็ไม่พีค ปมเรื่องก็ไม่พีค ไม่มีอะไรพีค เป็นนิยายสบายๆ ที่แม่งสบายเกินไปล่ะ
เออ ข้างบนคุยเรื่องออกทีละเล่มหรือออกแยกเล่มใช่ไหม กูโหวตเลยแล้วกัน กูชอบยกเซ็ตแบบนี้้ เวลาเจอมันเจอพร้อมกันดี จะเซ็งก็ตรงที่เวลาอยากอ่านชิมลางมันยากนิดหน่อย แต่กับนักเขียนที่ชอบ กูซื้อยกเซ็ตแบบไม่สนจะอ่านตัวอย่างด้วยซ้ำ