Last posted
Total of 1000 posts
นข.เขียนให้ตัวละครดูรวยจนมันปลอมมากๆ คนที่มีเงินในชีวิตจริงเขาก็ไม่เห็นจะทำตัวเวอร์ๆ แบบในนิยายเลย ก็ใช้ชีวิตปกติ ข้าวของใช้ปกติเพียงแต่ของทักอย่างมันมีราคา บางคนรวยมากขับรถธรรมดามากก็มี มันอยู่ที่รังสีความมีเงินด้วยของคนด้วย มีเพื่อนคนนึงติดดินมากๆ ทำเคยอวดไม่เคยทำอะไรแสดงความเหนือแต่ทุกคนดูออกว่าบ้านรวยเวอร์ จากอะไรหลายๆ อย่าง อ่านนิยายวายมายังไม่ค่อยเห็นเรื่องไหนทำให้รู้สึกแบบนี้ได้บ่อยๆ มีแต่พยายามรวยกันหมด
เราชอบอ่านแนวชีวิตเบๆ ปกติแบบคนเดินดินกินข้าวแกงเหมือนกัน ถ้าจะนีนทดแบบวงเวียนขีวิตก็ขอแบบที่ไม่ดูรังแกตัวละครมากเกินจนไม่น่าอ่าน
เวลาฝากคนหิ้วมึงดูดีๆ นะ กูแนะนำว่าถ้าค่ารถพอๆ กับค่าหิ้วหรือแพงกว่านิดหน่อยไปเองเถอะ เพราะเวลามีปัญหา จะคืนจะโวยกับสนพ. เราจะได้ทำได้เต็มที่ แถมบางทีเจอคนหิ้วหมกเม็ดลากกระเป๋าขูดพื้นหนังสือเป็นรอยขูด โบ้ยให้สนพ. แต่ถ้าสนพ. บอกไม่ใช่ความผิดเค้า มึงก็ซวยถ้าสมมติแม่ค้าหิ้วไม่รับผิดชอบ
>>300 กูอยู่บ้านนอกไปบ่ได้ ไม่อยากฝากหิ้วด้วยกูจะสั่งเองเวลาเคลมจะได้มีหลักฐาน ฝากหิ้วเกิดมีปัญหาใบเสร็จอะไรกูก็ไม่มีจะไปคุยกะสนพ.ยังไงอ่ะเดี๋ยวก็ปัดความรผชกันไปมา แถมค่าส่งไปรจากสนพ.น่าจะถูกกว่าไปฝากหิ้วด้วย
ที่สำคัญกูจะรอดูก่อนว่าหนังสือรอบแรกมีปัญหาอะไรอีกป่าว
Ky กูเห็นและ นิยายที่คำโปรยปกหลังเหมือนกัน ที่เคยมีคนมาคุยในโม่ง มีคนเอาไปถามในกลุ่มสปอยแล้ว กูนี้ต้องรีบแกะซีลนิยายที่มีดูเลย
>>314 ก็ >>299 มันพูดถึงแฟนตาซีสถาเมื่อก่อน กูก็ไปเปิดเล่มแฟนตาซีสถาดูให้น่ะสิ ไม่งั้นให้กูเปิดดูเจ้าไหนอ่ะ กูขอแก้ตัวว่ากูไม่ใช่คนอยากเทียบกับสถานะ 555 แต่กูลองสุ่มดูนิยายในชั้น (ไม่นับ >>303 ไม่รู้พูดถึงเจ้าไหน คำว่าไม่มีlcนี่หมายถึงค่ายเถื่อนละเมิดลิขสิทธิ์ป่ะ? งั้นกูไม่รู้แล้ว ไม่เคยอุดหนุนไม่มีให้เปิดเช็ค) พวกนิยายสมัยก่อนไม่ค่อยเขียนชื่อนักวาดที่ปกกัน แต่ในหน้าลิขสิทธิ์ไม่มีใครลืมนะ มายุคหลังๆอ่ะที่แต่ละเจ้าเอาชื่อวาด/แปล/เขียนมาขึ้นปกครบ กูพลิกดูเบเกอรี่ ฟิสิกเซนเตอร์ สถาพร เอนเธอร์ ปกไม่มีชื่อนักวาดทั้งนั้นอ่ะ แต่ใส่เครดิตหน้าลิขสิทธิ์
.....แต่ทำไมเราต้องมารำลึกความหลังกันวะ ที่จริงกูแค่ถามว่าปัจจุบันฟาไฉใส่ชื่อนักวาดในหน้าลิขสิทธิ์มั้ยไม่ใช่เหรอ 555
ใส่ชื่อนักวาดบนปกกูว่าไม่ใช่ข้อบังคับตายตัว แต่ควรจะใส่ในหน้าลิขสิทธิ์
>>300 ฝากหิ้วนังเทียบไม่ได้กับไปเอง งานหนังสือยังน่าไปนะมึงมีหนังสือเยอะ เดินเล่น นี่เรื่องอื่นกูไม่ตาม รอบไปร คือนานมากแม่งหลังปีใหม่เลย กูไม่อยากแห้งเหี่ยวตาย แถมค่ารถแพงโคตรๆ กูหนังรถหลายต่อบ้านกูอยู่ตจว ถ้ามึงสะดวกไปเองยังไงก็ดีกว่าจริงๆ กูยังอยากไปเองเลยแต่สู้ค่ารถไม่ไหวไหนต้องขึ้นๆลงๆหลายต่ออีก แค่คิดนีทอย่างกูก็เหนื่อยแล้ว
>>313 ไพเรทมันโฆษณาตัวนักวาดด้วยรึเปล่าว่าคนนี้วาดปก กูเห็นเลือกเรื่องก็วนแต่นักวาดคนเดิมๆมาใช้ แต่กูไม่อยากให้ค่ากับพวกขี้ขโมยเอาของเขามาใช้ สนพไม่เอาชื่อนักวาดขึ้นปกแต่ก็จ่ายเงินถูกต้อง ส่วนไพเรททำไรวะ ก๊อปแปะขายเงินไม่เข้ากระเป๋านักวาดสักเยน แต่เอาชื่อขึ้นปกมึงเลยคิดว่าดีกว่า?
กูว่ามันไม่ใช่สาระสำคัญที่จะเอาชื่อนักวาดขึ้นปก เพราะนิยายมันขายเนื้อหาเป็นหลักไม่ได้ขายคนวาด อย่างวายปัจจุบัน timingของไพรด์ก็ไม่มี ปกแนวกราฟฟิกก็ไม่มีลงชื่อคนออกแบบ ทั้งที่ก็เป็นคนทำปกเหมือนกัน อย่างที่ >>315 บอก ว่าแต่ก่อนก็ไม่ค่อยเห็นลงชื่อนักวาดกันอยู่แล้ว แค่ให้เครดิตในหน้าลิขสิทธิ์ก็พอ
เข้ามาอ่าน กูว่า ชื่อคนวาดไม่จำเป็นต้องอยู่บนปกนะ แค่บอกไว้ในหน้าลิขสิทธิ์ก็โอเคแล้ว หรืออยากไว้บนหน้าปกก็แล้วแต่ จะใช้เป็นข้อจับผิดกูว่าไร้สาระง่ะ
แล้วเขาใส่ในหน้าเครดิตไหมวะ ถ้าไม่ใส่ค่อยเอามาด่า
กูคือ >>300 นะ กูอยู่กทม.ไง ค่ารถไปเอง ค่าฝากหิ้ว ค่าส่งไปรฯ สำหรับกูมันต่างกันหลักสิบ ซึ่งกูไปเองมั่งสั่งมั่งแล้วแต่อารมณ์
เล่มแรกกูสั่งแล้วเข็ดมาก สนพ.แม่งทำยังกะรอบไปรเป็นลูกเมียน้อย รอบนี้เลยต้องไปเอง ถ้าไม่ใช่ว่าต้องตามให้จบกูเทสนพ.แม่งละ
กูเลยแปลกใจที่ในนี้มีคนจะเปลี่ยนไปเป็นรอบไปรกันเพราะสำหรับกู สนพ.แม่งทรีตรอบไปรได้เหี้ยมาก
กู>>313 กูแค่ผ่านมาอ่านเจอ >>322 ชี้ตัวกู กูเป็นใคร มึงรู้หรือ
แค่บอกว่ามันมี อย่าเหมาหมด เท่านี้ เท่านี้เลย ไม่ได้ต่อประเด็นไรเลย
เรื่องไม่มี LC สมัยก่อนมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในอดีต สมัยนั้นที่คนยังไม่ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ แต่สมัยนี้คนเข้าใจแล้วก็พัฒนาขึ้น ถือเป็นความเจริญมันดีอยู่แล้ว ไพเรทก็ค่อยๆ ตายไปตามกาลเวลา
ไม่ต้องลากกูไปเป็นพวกใครด้วยนะ จบนะ
>>326 เราไม่ใช่ >>323 นะ แต่ขอตอบ เพื่อนโม่งลองไล่ดูแท็คดูปัญหารอบปณ.เยอะนะ ส่งไม่ตามการโอน ของตกหล่นได้ไม่ครบ จะเคลมต้องถ่ายรูปอะไรไม่รู้ หลายคนก่อนแกะต้องถ่ายวีดีโอ ปัญหามันมีเรารอบปณ.แต่ไม่มีปัญหาแบบเค้าเลยโล่งใจ คราวนี้ก็ว่าจะไปเองบอกตรงๆ ไม่เสี่ยง แอดมินกวนตีนมากเวลาสอบถามอะไรต่างๆ ไปเองดีกว่าจะมีปัญหาก็ไปดูกันข้างหน้า
>>323 ทรีตเหี้ยมาก ใช้เวลากี่อาทิตย์กว่าจะส่งของหมดนับจากที่บอกตอนพรี กูบอกเลยว่าสนพนี้ทำบุญมาดีมาก ทำเหี้ยขนาดไหนคนก็ออกมาปกป้อง ปกติที่ไหนยิ่งพิมพ์มากคุณภาพยิ่งต้องใส่ใจแต่นี่เอามาอ้างหน้าตาเฉยว่าพิมพ์เยอะเลยหลุดๆไปบ้าง ราคาพรีเมี่ยมแต่กระบวนขายแบบเหมาโหล ผิดพลาดโคตรเยอะ บอกไม่ได้ของต้องแจกเลขบัตรประชาชนไปอีก บ่นไม่ได้นะ สนพเป็นเหยื่อ สนพโดนโกงมาเยอะ ใครไม่ทำตามสนพขอโดนลูกหาบด่าว่าหวังเอาเปรียบใช่มั้ย เป็นแม่ค้าเหรอได้ของไม่ครบทำดิ้น นักอ่านตัวจริงได้แค่หนังสือก็พอใจแล้ว ดอก
เออ เหี้ยอีกอย่างสำหรับคนได้ไม่ครบคือโพสต์ลงกรุ๊ปถามปัญหาแนวทาง สิ่งที่ได้คือ เราได้สภาพครบนะคะ สนพนี้ส่วนใหญ่ส่งดีนะ เราไม่มีปัญหา ใจเย็นๆนะสนพพิมพ์มากเลยมีคนมีปัญหาเยอะเทียบอัตราส่วนแล้วสนพพลาดนิดเดียว โพสท์สภาพสมบูรณ์เป็นทิวแถว ดกทง ได้ของไม่ครบต้องตามเรื่องก็เจ็บอยู่แล้ว ยังต้องมาเห็นคนอวดของบอกคนมีปัญหาเป็นชนกลุ่มน้อย คราวสนพ.ขู่แจ้งความแล้วมีคนบอกเรื่องไม่เกิดถ้าสนพไม่ทำตัวมีปัญหาดันมีคนมาเม้มว่าอย่าโพสท์เรื่องที่ไม่เกี่ยวกับหัวข้อ แล้วพวกอวยสนพในโพสต์ปัญหาของคนอื่นไม่มีใครมาเตือนบ้างวะ
แต่กูว่าถ้าทึงฝากหิ้วแล้วได้ของไม่สมบูรณ์มานี่ขอเคลมยากกว่าสั่งไปรอีกนะ มึงคิดสภาพถ้ามึงฝากแม่ค้าหิ้วแล้วเสือกมารู้ทีหลังได้ของแล้วว่าสนพ.พรู๊ฟหลุด เนื้อหาหายต้องเปลี่ยนเล่มใหม่อีก มึงจะเอาหลักฐานจากไหนไปยืนยันกับเค้าวะ แม่ค้ารับหิ้วก็ใช่ว่าจะดีตามเรื่องให้ทุกครเหอะ เกิดไปเจอครขยำใบเสร็จทิ้งไปแล้วไม่แคร์เพราะถือว่าจ่ายตังค์แล้วจบกันคือเซ็งเลยนะเว่ย
ส่วนตัวกูไม่ได้ชอบที่สนพทำหรอกนะ แต่ว่าเพื่อควาทปลอดภัยสั่งแบบไปร (ในชื่อเรา) แล้วอัดวิดิโอตอนแกะกล่องน่าจะเคลมง่ายกว่าฝากซื้อ
ป.ล.แต่ถ้าไปซื้อเองได้ก็จะปลอดภัยที่สุดล่ะ แนะนำถ่ายรูปใบเสร็จไว้แม่งเลย
ตามความคิดกูนะ
ซื้อเอง>ฝากคนรู้จัก>รอบไปร>ฝากหิ้ว(กรณีไม่รู้จักแม่ค้า)
แต่ทุกอย่างเปลี่ยนตามระดับความเสี้ยนหนังสือถถถถ ถ้าฝากหิ้วกูว่าหาแม่ค้าที่รู้จักหรือมีอะไรให้เห็นว่าปกติทำยังไงดีกว่าว่ะ อย่างน้อยก็อุ่นใจ
จะฝากหิ้วก็ต่อเมื่อเป็นคนรู้จัก เพื่อนกันถึงจะฝากไม่งั้นก็ไปรอบไปรซื้อเองเจ็บเอง ถถถถ
แต่อย่างน้อยคราวนี้ใครจะซื้อรอบสดรอบไปรคงเก็บทุกอย่างครบแน่ๆ แล้วล่ะ
เก็บพรีเมี่ยมครบ?
เปล่า เก็บใบเสร็จครบ 555
ทำไมมีแต่คนฝากหิ้วกับรอบไปร กูย้ายตัวเองมาทีมนายอินทร์แล้ว รอหน้าร้าน ถ้าซื้อรอบไปรลูกเมียน้อย กูนี่ลูกนอกสมรสแล้วอ่ะ กุมภามันจะลงร้านยังวะ 555
มึงฝากหิ้วของเพจไหนไว้ใจได้บ้าง บอกกูที กูอยากฝากหิ้วตัวร้าย อยากอ่านไวๆ
พวกมึงมีใครซื้อกาลครั้งหนึ่ง ณ สยาม แล้วเพิ่งแกะซีลบ้าง
>>347 งานเซนรอบที่แล้วจัดโปรไฟไหม้ ขายนิยาย 3เล่ม 100 คนฝากหิ้วกันเยอะ แล้วหลังงานมีดราม่าค่าส่งของแม่ค้าบางคนแพงมาก คือตอนแรกแม่ค้าแจ้งค่าหิ้ว ส่วนค่าส่งบอกแค่ว่าคิดตามไปรษณีย์ ทีนี้พอส่งจริงแพงมาก นี่ยังไม่รวมดราม่าฝากหิ้วได้หนังสือไม่ครบ หนังสือซ้ำ อีกมากมาย
ไม่เข้าใจคนที่เปิดแชร์ค่าส่งกัน ค่าส่งที่ว่าแพงๆ ลืมคิดอะไรไปกันมั้ยอะมันมีค่ากล่องค่าบับค่าแรง แล้วเรตค่าส่งตอนนี้ไม่ถูกเลยอยู่แล้วต่อให้เล่มบางๆ ราคาก็สูงอยู่ดี
เห็นมีคนนึงเปิดแชร์ค่าส่งหนังสือทำบุญกับนข. หนังสือทำบุญยังมีข้อแม้อีกเหรอวะ อันนี้งงใจมาก ราคาหนังสือไม่สูงเลยจะให้นข.เข้าเนื้อเรื่องค่าส่งมันก็ยังไงอยู่นะ ตัวเองยังไม่คิดจะจ่ายตรงนี้อย่างเต็มใจมันก็นะ หลายคนไม่เกรงใจเรื่องค่าส่ง บ่นนั่นนี่ว่าแพงดูเรตที่มันขึ้นด้วยก็ดี แล้วจะให้ห่อดีๆ พังก็จะให้เคลมอีกก็จ่ายการห่อไปนะ หรือเปลี่ยนส่งเอกชนคิดตามขนาดกล่องเอา
>>353 เราไม่เข้าใจเฉยๆ น่ะ ไม่ได้บ่นใครเป็นพิเศษแล้วก็แค่ยกตัวอย่างนะ เพราะส่งไปที่อยู่เดียวนัดรับก็มีค่าเดินทางอยู่ดีนั่นแหละ เลยแปลกใจที่ทำไมต้องหาร หรือบางคนเปิดแชร์บอกว่าหนังสือส่งที่คนแชร์ก่อนแล้วคนแชร์ส่งต่อให้มันก็มีค่าส่งอยู่ดี ห่อไม่ดีก็โดนด่าอีก เลยทำความเข้าใจยากน่ะเพื่อนโม่ง ใจร่มๆ อย่าด่าเรา
เขาแชร์กะเพื่อนที่จะได้เจอกันตัวเป็นๆ เปล่า ก็ไม่มีค่าส่งละ ไม่ก็นัดรับรฟฟบางทีมันไม่ต้องออกนอกสถานีก็ได้ไง
>>354 ก็มึงพิมพ์เหมือนคนแชร์ค่าส่งไปกดดันให้นข/สนพลดค่าส่งอะ
พอค่าส่งแพงเขาก็แก้ปัญหาด้วยการหาคนหาร ไม่ได้แก้ปัญหาด้วยการบอกให้นข/ลดค่าส่งให้เขาสักหน่อย ถ้ามึงจะบอกว่าแค่ไม่เข้าใจเฉยๆ กูก็ไม่เข้าใจว่ามึงจะพูดเรื่องต้นทุนค่าแพ็คกับค่าส่ง เรื่องเข้าเนื้ออะไรนั่นทำไม
>>358 กูไม่ได้เหวี่ยงมึง กูอาจจะพิมพ์ห้วนไปมึงเลยเข้าใจอย่างนั้น โทษทีนะ กูอ่านที่มึงพิมพ์ดีแล้วและไม่ได้บอกว่ามึงบอกให้นข/สนพลดค่าส่ง แต่มึงพิมพ์เหมือนคนแชร์ค่าส่งไม่เข้าใจเรื่องต้นทุนในการส่งของเลย มึงเลยพิมพ์เรื่องต้นทุนค่าส่งของนข/สนพมาด้วย ซึ่งทำให้กูไม่เข้าใจว่ามึงจะพิมพ์มาทำไมน่ะ เพราะพอค่าส่งแพง การที่จะหาคนมาหารค่าส่งมันก็เป็นเรื่องธรรมดานี่นา
หรือมึงแค่อยากบ่นคนที่บ่นว่าค่าส่งแพงเฉยๆกัน เลยยกเรื่องต้นทุนค่าส่งมาพูด
>>352 บ้านกูไม่มีคนอยู่รับพัสดุ กูเลยสั่งรวมกับเพื่อนให้มันรับแทนไว้ก่อน ว่างค่อยไปเอา
ที่จริงนักเขียน/สนพ.น่าจะชอบคนสั่งรวมกันมากกว่านะ? เพราะใช้กล่องกับบับน้อยลง น้ำหนักเพิ่มก็บวกนิดหน่อย คนซื้อไม่ได้ขอราคาเท่าสั่งเล่มเดียวสักหน่อย กูว่าคนส่งชอบ ไม่งั้นคงไม่มีโปรขั้นต่ำส่งฟรีออกมา กูเคยพรีเจ้าที่แถมปกใสให้พิเศษเฉพาะออเดอร์ที่สั่งรวมกับเพื่อนด้วย (คนซื้อเดี่ยวมีบ่นอุบอิบนิดนึง แต่ไม่ใช่พรีเมี่ยมอะไรก็เงียบไป) เห็นได้ว่าสั่งรวมนักเขียนกำไรกว่า เพราะได้ลดค่าห่อ
>>356 อันนี้มึงหมายถึงคล้ายๆ พรีผ่านแม่ค้าป่ะ กูจำได้ว่าเคยเห็นโม่งคุยกัน เขาว่าเหตุผลคือ
1.สนพ./นักเขียนลำไยไม่อยากดีลด้วยโดยตรง
2.มีคนเช็คสภาพของให้ก่อนมาถึงมือ ไม่ต้องหงุดหงิดทำเรื่องเครมหรือไปโวยวายเอง
3.คนส่งอีกต่อห่อดีกว่า เส้นทางมายังบ้านข้าพเจ้าดุจสมรภูมิรบ ให้เขาห่ออีกหลายๆชั้นก่อนผ่านสงครามจะได้สบายใจ
4.เงินไม่พร้อม วานออกให้ก่อน เดี๋ยวใช้คืน
>>352 ไม่เคยแชร์ค่าส่ง แต่นขหรือสนพไม่ได้หากำไรกับค่าส่ง ถ้าคนซื้อจะแชร์ค่าส่งกันก็สิทธิ์ของเค้า รวมถึงหนังสือทำบุญด้วยนะเพราะจะร่วมทำบุญค่าหนังสือไง แต่ที่ดูไม่มีมารยาทเช่นรวมตัวกันแชร์ค่าส่งแต่ขอส่วนลดนขหรือสนพ โดยที่เค้าไม่มีนโยบายให้ส่วนลด หรือแชร์ค่าส่งโดยนัดรับของแต่นขหรือสนพไม่สะดวก
>>362 กูว่าที่เสียมารยาทและงกสุดๆ จริงๆ คือนัดรับโดยนักเขียนต้องเอาไปให้ ไม่จ่ายค่าส่งเค้าแล้วเค้าไม่ต้องเสียค่ารถนั่งไปหามึงเหรอ เสียเวลาอีก เป็นกูกูก็ขี้เกียจขายนะแบบนั้น ค่า BTS ไปกลับกินกำไรหมดแล้วมั้ง บางคนอ้างซื้อหลายเล่ม ซื้อสิบเล่มนัดรับได้ไหมบลาๆ คือมึงงงงง ยิ่งซื้อเยอะยิ่งแบกกันตายห่าปะวะ ทุกคนไม่ได้มีรถ เผลอๆคนมารับมีรถแต่นข.แบกตายห่า
>>352 ไม่ว่าจะสูงหรือไม่สูงแต่ถ้ามันหาทางประหยัดได้ไม่หนักหัวใครก็ประหยัด บางคนแชร์แล้วไปนัดรับต่อเพราะมันทางผ่านที่เดินทางประจำบ้างอะไรบ้าง แต่ที่มีคนสมัครใจแชร์เพราะมันสะดวกหรือประหยัดสำหรับเค้ากว่า
เปิดแชร์หนังสือมันคือการขอให้คนเขียนลดค่าส่งหรืออยากให้เข้าเนื้อตรงไหน เค้าก็หาทางลดค่าส่งของเค้าเองอย่างสันติ นักเขียนเองก็ห่อส่งตามปกติซึ่งถ้านักเขียนบวกค่าส่งเพิ่มหรือไม่บวกนักเขียนก็คำนวณมาแล้ว ถ้าเป็นภาระ คนเขียนก็เพิ่มค่าส่งเองแหละ
>>363 ถ้าไม่ชอบไม่สะดวกก็ปฏิเสธไม่นัดรับดิวะ กูงงมากตั้งแต่คราวพวกนายหน้ามาขอลดเปอร์เซ็นแล้ว ทำเหมือนโดนบังคับต้องจำใจให้ทั้งที่ปฏิเสธก็ได้ หนังสือก็อยู่ที่ตัวเอง ถ้าตกปากรับคำแสดงว่าอยากขายเขาก็ทำตามที่ตัวเองรับคำไว้ไม่ใช่เสียใจทีหลังแล้วมาบ่นลงโม่งทำตัวเองเป็นผู้เสียหายโดนกดดันจนเสียเปรียบ
ky กูถามหน่อยมึง ทำมือ 140+ หน้า ราคา 280 รวมส่งนี่ปกติไหมวะ ส่วนตัวกูว่าแพงอะ หรือเริ่มแบบนี้แล้วแต่จะตั้งราคากัน
เราแม่งทำใจผ่านยากอะเพราะชอบเล่มหลัก ตอนแรกไม่คิดอะไรเพื่อนโม่งทักถึงไปดูจำนวนหน้าแล้วคิด แต่เขารวมค่าส่งลงทะเบียนด้วยมันเลยฟังดูแพงมากมั้ง
คนนี้ขายแพงอยู่แล้วปะ
กูว่าแพง ทำมือปกติกูก็ขายหน้าละบาท ถ้าบางหน่อยทุนสูงก็อาจจะบาทกว่า
แต่เอาจริงของกู 250 หน้า ขาย 260 ยังได้กำไรเลยนะ 140 หน้าขายเท่านี้ กูไม่กล้าตั้งอะเอาจริง
กูไปอ่านรายละเอียดเพิ่มมา เหมือนจะเล่มเล็กกว่า a5 ด้วยว่ะ ดีที่กูไม่ได้ซื้อเล่มหลัก ไม่งั้นคงต้องเก็บ เหอๆ
เห็นในทวิต มีคนบอกว่า ครั้งนี้เล่ม2 ตัวร้ายถ้าพิมผิดอีกไม่ต้องพิมใหม่ละ แปะใบแจ้งพอ แต่กุบอกในนี้เลย เผื่อซบจะมาอ่าน.....กุไม่ยอมนะโว้ย มึงมีบทเรียนมาแล้ว มึงต้องทำให้ดีขึ้น ถ้าครั้งนี้มึงยังพลาดอีก มึงก้ต้องทำใหม่ ราคามันไม่ได้ถูก ละกูไม่เห็นใจด้วย แค่นี้แหละ
>>380 อย่าทุบหม้อข้าวตัวเองตามแรงอวย อุตส่าห์สร้างชื่อมาขนาดนี้ อย่าทำผิดโง่ๆ โดยการแปะใบ อย่าให้เรื่องนี้หรือนักเขียนคนนี้เป็นคนสุดท้ายที่บางคนจะตามจากค่าย
แต่กูไม่เข้าใจ มันเป็นเฉพาะคนไทยหรือคนชาติอื่นๆ ก็เป็นวะ ประเทศนี้มันตระหนักถึงสิทธิผู้บริโภคในตัวเองต่ำต้อยขนาดนั้นเลยรึวะเนี่ย ในราคาของที่จัดว่าสูงพอสมควรในตลาดด้วยแล้วเนี่ย
เห็นในทวิตซบบอกว่าต้นทุนสูง ค่าแปลคุณลวดก็ครึ่งล้าน1ใน4ของค่าLCแล้ว นี่ค่าแปลกับค่าLCเว่อร์วังขนาดนั้นเลยเรอะ555ได้ข่าวว่าเค้าเพิ่งแปลมาไม่กี่เล่มเอง แล้วตกลงแอดมินทวิตเป็นเจ้าของสนพใช่มะ ถึงกล้าเอาข้อมูลเงินๆทองๆมาขิงออกสื่อ เรื่องต้นทุนสูงค่าอาร์ตแพงนี่ทำตัวเองแท้ๆนะ อย่างผ้าแขวนนี่ไม่ต้องทำก็ได้แต่อยากทำ นี่อ่านแล้วไม่เห็นใจว่ะ
ถ้าพิมพ์ผิดอีกนี่กูจะสงสัยว่าทั้งบ.ไม่มีคนทำงานเลยเหรอวะ หรือมีหน้าที่มานอนเล่นรับเงิน
ลวด นี่ค่าตัวแปลห้าแสนเลยหรอ โอ้โห แปลเรื่องเดียวได้ตั้งห้าแสน(ตามทวิตซบที่บอกครึ่งล้าน) แบบนี้คนแปลปรมาจารย์ลัทธิมารจะเท่าไรวะ อยากรู้เลย
ตัวร้ายมีกี่เล่มวะ ทำไมได้ค่าแปลตั้งเกือบห้าแสน แบบนี้คนแปลกลอรี่ไม่ได้เป็นหลายล้านเหรอ
เขาจะบอกว่าอาชีพนักแปลเงินดีขนาดนี้เลยเหรอวะ.......
กูว่าโม้ ทำให้ต้นทุนดูแพงไปงั้นอ่ะ จะได้ขายแพงๆได้ไง กองอวยจะบอกสนพ.ไม่มีกำไรเลยข่าาาาาาาา สงสารจังข่าาาา
>>391 ถ้าคุณลวดได้ขนาดนั้นจริง คบ.ที่แปลกลอรี่คงได้ห้าล้านแล้วมั้ง เล่มนึงหนากว่าตัวร้ายอีก แปลเดือนละเล่มด้วยรวยสุดๆ555 แต่กูว่าโม้แหละ คนรู้จักกูแปลหนังสือให้สนพ.ใหญ่ที่นึง ได้ค่าแปลหกเจ็ดหมื่น คุณลวดแปล3เล่มก็น่าจะได้หลายแสนอยู่แต่ไม่น่าถึงห้าแสน ทั้งนี้แอดมินไม่ควรเอามาพูดออกสื่ออะ
จะว่าไปถ้าเรตนี้หมดนี่กูมือสั่นอยากส่งข้อมูลหาสรรพากรซะจริงๆถถถถ ค่ายเล็กค่ายน้อยที่ไม่ได้ตั้งเป็นบ.จริงจังมีไม่น้อยด้วยถถถถ
กูเหม็นสนพ. ที่ออกมาพูดเหมือนจะโยนขี้ให้คนแปลกับคนวาดมากกว่าว่ะ ว่างานนี้แพงเพราะค่าใช้จ่ายตรงนั้น ทั้งๆที่จำนวนเงินในทวิตน่ะมันจริงเท็จแค่ไหนเราก็ไม่รู้ แต่พูดซะ
ขยันอัพเดต จนกูไม่อยากอุดหนุนแล้วนะ
ครึ่งล้านไม่จริงแน่นอน ตอแหลชิบหาย ค่าตัวเรตนี้ต้องเป็นล่ามระดับบน แล้วเขาไม่มาทำงานแปลหลังขดหลังแข็งหรอก เสียเวลาชีวิต
กูว่าซบ.ปลดแอดมินทวิตเหอะ ปลาตัวเดียวทำเน่าทั้งเข่งที่แท้ทำเสียหลายรอบละ คำพูดคำจาก็ดูไม่น่าเชื่อถืออ่ะ เหมือนแอคลับไว้ซุบซิบบริษัทตัวเองมากกว่าแอคสนพ.อีกว่ะ..
ไม่ว่าค่าแปลครึ่งแสนจะเป็นเรื่องจริงหรือลวง แต่กูเป็นนักแปลนี่โกรธนะเรื่องนี้ ตอแหลมั้ยไม่ใช่ประเด็น การยกเรื่องค่าจ้างแปลมาพูดหน้าสื่อต่างหากที่ทำให้โมโหอ่ะ
เห็นใจนักแปลขึ้นมาเลยว่ะถ้าไม่รู้เรื่อง กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ผลงานรอจะออกกับที่นี่อีกเล่มนึง แต่โดนเอาค่าตัวออกมาพูดแล้ว เรื่องแบบนี้ใครเขาเอาออกมาบอกในที่สาธารณะวะ หรือเป็นความตั้งใจของทีมงาน?
เป็นกูกูเทไม่แปลเล่มสามต่อละ หาคนแปลใหม่เองเถอะ
กูว่ามันคงแค่คำพูดขำๆ รึป่าว ไม่ใช่เรื่องจริงร้อก 555
กูว่า ซบ ควรพักเหอะ มาขยันอัพเดทบ่อยๆ แต่มั่วซั่วเผาตัวเองแบบนี้ อยู่เงียบๆ หนังสือเสร็จค่อยประกาศก็ได้ ไม่ต้องบ้าจี้มาอัพเดทถี่ๆ หรอก แต่คิดอีกทีถ้าไม่อัพเดทอะไรเลยก็จะโดนแซะแบบเบเกอรี่ที่ประกาศน้อยมากป่ะวะ 555
กูขำซบตรงคนว่าไม่มืออาชีพมีการแอบกัดคนว่าเบาๆ ด้วย
ตอแหลเว่อ ค่าจ้าง 5 แสนแปล 3 เล่มไม่หนาเนี่ยนะ คิดว่าคนอ่านปัญญาอ่อนเหรอวะ 5555
ตอนแรกกูก็โอเคกับ ซบ นะ หลังจากเจอความขิงจำนวนหนังสือมาอ้างว่าทำให้เกิดความผิดพลาด และทวิตลับบริษัท กูนี่แบบ.. รู้สึกเหมือนเขาคางคกขึ้นวอเลยว่ะ ทำอะไรไม่คิดถึงหลัก PR ใดๆทั้งสิ้น ขนาดความลับบอาัดยังเอามาพูดขนาดนี้ วันนึงข้อมูลคนซื้อหนังสือ หลุดออกมาเนี่ย ไม่แปลกใจเลยให้ตาย
กูมายกมือถามด้วยความอยากรู้ ซบ นี่แตกไลน์มาจากค่ายนอร์มอลค่ายไหนป่าววะ เห็นพวกมึงบอกค่ายใหญ่ๆ เท่าที่กูตามกูว่าเค้าดังจากเรื่องตัวร้าย และที่ว่าใหญ่ๆคือค่ายอวดเองว่ากูทุนหนา กูพิมพ์เยอะ กูจ่ายนป.เยอะ จ่ายค่าปกเยอะ แต่ผลงานออกมาสวนทางกับที่คุยชห เริ่มตั้งแต่พิมพ์พลาด การจัดการตอนเคลมดูไม่เป็นมืออาชีพ ไหนยังจะมีแอดคอยทวิตขิงข่าหากระแสให้สนพ.อีก จากใจกูเลยนะกูรู้สึกว่าการเขียนประกาศแต่ละอย่างของค่ายนี้มันคล้ายหสม.ว่ะ
กูว่าซบแม่งเข้าขั้นขี้เห่อ ขี้อวด น่ารำคาญพอๆ กะฟฉแล้วอะ เดี๋ยวนี้
ไปตามอ่านมหากาพย์ หสม ได้ที่ netwatch มู้ตำหนักจีนสีเผือก
ค่าแปล 5 แสน ค่าลิข 2 ล้าน รวมๆ ขายได้ 5000 นี่สนพ.จะกำไรเท่าไหนวะ สู้เอาเรื่องดังปานกลาง ทำงานน้อยกว่า ยอดกำไรอาจจะมากกว่าเรื่องดังก็ได้ว่ะแบบนี้ ว่าแต่ลวด.แปลดีขนาดนั้นเลยเรอะ กูว่าฝีมือไม่ถึงจะให้ตามยอดพิมพ์เลยนะ ส่วนมากนักแปลดังๆถึงจะได้ตามยอดพิมพ์ บุญหล่นทับมาก
>>444 ค่าแปลถ้าได้ตามยอดพิมพ์ก็ให้กันเเค่ 2-3% เองไม่ใช่เหรอ กูว่าค่าแปลนี่อาจจะโม้ ไปหน่อย แปลกตรงม่ว่า ผลงาน ลวด ไม่ได้มีอะไรมากมายมีชื่อ ให้หรือเรียกขนาดนี้ ก็ไม่ไหวนะ
ส่วนค่าลขส เจ้านี้เขามีเงินไงยอมสู้มึง บางคนเกินงบก็ไม่เอา เจ้านี้ขอให้ได้มา จ่ายกี่บาทก็ได้
แต่ให้ยอดตามเปอร์เซ็นอาจมีแวว เอาไว้ดึงตัวให้อยู่ยาวๆได้อยู่
ถ้าให้ยอดตามเปอร์เซ็นแสดงว่ากำไรจากเรื่องนี้เยอะจริง ยังมีหน้าบอกไม่เอาเปรียบเกินควร แพงก็ว่าไปตามแพงธุรกิจปกติมีจุดประสงค์เพื่อแสวงหากำไรอยู่แล้ว ไม่ต้องแอ๊บจะเอาเงินด้วย จะเอาหน้าเป็นสนพการกุศลด้วย ราคาขายชาร์จแพงขนาดไหนกับยอดพิมพ์รอบแรกไม่รวมอนาคตก็รู้ๆกันอยู่
>>453 ตอนจ้างแปลก็ไม่รู้ยอดขายป่าววะมึง จะบอกว่าจ้างแบบนี้ได้เพราะยอดขายดีก็ไม่ใช่ปะ ไม่เมคเซ้นอะ จะจ้างใครทำงานมันต้องตกลงตั้งแต่แรกดิว่าจะจ่ายยังไง แล้วจ่ายเป็นเปอ x ยอดพิม จะสนพ.ได้กำไรไม่ได้กำไรมันก็จ่ายได้แหละถ้านักแปลเก่งจริง เหมือนจ่ายนักเขียนเป็นเปอเซน × ยอดพิมพ์เหมือนกัน มันเกี่ยวกับกำไรเยอะตรงไหน
>>456 ก็ถ้าเอาตามที่ซบประกาศขายได้ 5000 เล่ม ก็ถือว่าสูงอะนะ ยอด 5000 ถ้าให้เปอร์เซนต์ x ยอดพิมพ์ก็ถึงห้าแสน แต่มันก็บอกไม่ได้ว่ากำไรจะสูงมั้ย เพราะค่าลิขนางก็ขิงว่าสองล้านละ ค่าแปลอีกห้าแสน รวมๆกำไรจะเท่าไหร่ กูว่าต่อให้พิมพ์เยอะกำไรมันก็ไม่เยอะเท่าที่คิดเพราะทุนแพงว่ะ
>>454 7 เลยเหรอมึง ของคิดเล่นว่า ค่า ลขส ประมาณ 10 % +ค่าผลิตตีสัก 20% + ค่าดำเนินการอื่นๆ สัก 2 % ค่าฝากร้านอีก 40% เเค่นี้จะล่อ 70 % ละมึง เจอค่าแปล อีก 7 นี่จะแดกอะไรวะนั่น
ส่วนจ่ายค่าลขส สองล้านกูว่าทุ่มเงินเยอะเกิน มาคำนวณเอาเเค่ 10% ของราคาขายเล่มละหมื่นเล่ม ยืนพื้นที่ 400 บาท จะเสียเเค่ ล้านกว่าๆ เอง กูว่าดูเเล้วลงทุนไม่คุ้มกำไรเท่าไรเลย
>>459 ตามนั้นยิ่งพิมพ์เยอะยิ่งถุก ค่าพิมพ์ท่าเทียบกับที่โรงพิมพ์ให้มา(มีให้ดูในเว็บโรงพิมพ์พวกมึงไปดูได้แต่มีไม่ถึงห้าพัน) 1000 เล่ม ซบ ก็เสียค่าผลิตราวๆ 20%ของเล่มเอง เอง ถ้า5000 เล่ม + มึงคิดว่าจะเท่าไร ดีไม่ดีเหลือแค่ 10% แล้วยิ่งพิมพ์เยอะค่าดำเนินการที่มึงบอกสองเปอร์อาจจะเหลือ 1% หรือไม่ถึงก็ได้ ส่วนค่าฝากร้านมึงตัดทิ้งก่อน คนละส่วนกัน เพราะอันนี้เขาขายพรีออเดอร์ และหน้าเว็บด้วย วางร้านเอาจริงๆมันมีไว้เพื่อให้ลูกค้ากลุ่มที่ยังซื้อตามร้านเฉยๆมากกว่า ไม่ได้กะเอาเงินก้องทางนั้นหรอกเพราะลูกค้าไม่ได้เยอะขนาดนั้นไม่งั้นร้านหนังสือไม่ทยอยปิดกันหรอกนะเพื่อนโม่ง เดี๋ยวนี้คนเข้าร้านหนังสือน้อยชิบหาย
ส่วนค่าlc เปอร์เซ็นเหมือนกูเคยเห็นตอนสนพนอมอลประกาศรับนักแปลประจำ
>>457 ซบมึงดูยอดพรีกับขายในเว็บ ขายในงานตัวเอง อันนี้ไม่เสียค่าฝากวางถึง40%แน่ ยอดขายเป็นหมื่นนั่นคือยอกขายแค่ที่ซบเอามาอวดซึ่งยังไม่ได้อวดที่ฝากวางเลย คิดค่าแปลตามที่โม่งบนๆว่า 3% จากห้าแสนคิด 100% เป็น 16ล้าน หักค่าลิขไปสองล้านเหลือ 14 ค่าผลิตตีตามมึง20% 11.2 ลบค่าปกให้ปกละห้าหมื่นแล้วกัน เหลือ11.05ล้าน ให้พนักงาน ค่าใช้จ่ายอื่นๆและกำไร
>>462 เหมือนจะดี แต่โค่ดมั่วอะ หนังสือขายเล่มละ 3-4 ร้อยนี่ ขายเล่มละ 10000 เล่มมันจะถึง 16 ล้านได้ไงวะ แล้วขายได้ 10000 จริงป่าวก็ไม่รู้ ยอดพิมพ์กูว่าอยู่ที่เล่มละ 5000 คูณเองแล้วกัน แล้วปกติเล่มต่อๆไปมันขายได้ไม่เท่าเล่มแรกหรอก ค่าแปลปกติเค้าให้กัน 5/7/9% ถ้าจะคิดเป็นเปอร์จากยอดพิมพ์อะนะ หรือไม่ก็จ่ายเหมาไปเลย ถ้าจ่าย 3% จริง ยอดไม่ถึง 5 แสนเท่าที่ขิงหรอก น่าจะที่ 7-9% ตามโม่งบนๆมากกว่า
เอาจริงกูว่ามันจะจบที่ซบแหลเลขค่าต่างๆมานั่นแหละ แต่ค่าลขกูว่าอาจสูงจริง เคยได้ข่าวว่าพวกค่ายใหญ่ไม่เอาของแม่โม่เพราะราคาสูงมาเหมือนกัน
ค่านักแปลไม่น่าจะถึงขนาดนั้นมั้ง ถ้าได้เท่านั้นจริงไม่อยากจะคิดถึงค่าแปลตัวท็อปๆ ของวงการนะ
แต่เรื่องซบ.ทุ่มเรื่องแอลซีขอยืนยันว่าทุ่มจริงๆ นาจา ทุ่มจนคิดเลยว่าจข.ได้คิดถึงกำไรบ้างมั้ย
กูลองคิดเล่นๆนะ
มี 3 เล่ม ตีว่าเล่มละ 400 บาท พิมพ์เล่มละ 5000 เล่ม ก็จะเท่ากับได้เงิน 6 ล้านบาท
หักค่าลิขสิทธิ์ 2 ล้าน เหลือ 4 ล้าน
หักค่าแปล(แบเว่อร์ๆ) 5 แสน เหลือ 3.5 ล้าน
หารเป็นต่อเล่ม(÷5000, ÷3)ก็จะเหลือได้เงินเล่มละ 233.333333 แบบยังไม่หักค่าวาดปกกับค่าพิมพ์และค่าอื่นๆ
.
.
.
ใครจะเชื่อทวีตนั้นก็เชื่อไปนะ แต่กูไม่เชื่อว่ะ 555555555 ลงทุนสองล้านห้าโดยที่ไม่รู้ว่าจะขายได้ยอดถึงสามสี่พันเล่มมั้ยเนี่ยนะ
กูว่าซบฉลาดนะ ขิงว่ายอดพรี4000กับขายในงานหนังสือวันแรกก่อนรู้ว่าของมีปัญหาอีกพันกว่า คนเลยจำเลขว่า 5000 ตามที่ซบขิง
ทั้งที่ความจริงมันมียอดลงร้านนะ ลงแบบติดอันดับเบสเซลเลอร์ ลงจนคนบอกหาซื้อกี่สาขาก็ไม่เจอ สุดท้ายเจอที่พารากอนสามเล่มสุดท้าย คิดว่ายอดตรงนั้นอีกกี่พันเล่ม ไงก็เกิน 5000 แน่ๆ ซบถึงขนาดบอกเองว่าเอาลงงานหมื่นกว่าเล่มแสดงว่ายอดเล่มหนึ่งต้องพุ่งมาก เพราะซบไม่ได้ใหญ่ ไม่น่ามีโกดังเก็บของเผื่อของค้างสต๊อกเยอะ
สนพ.ไม่มีการขาดทุนหรอกมึงต่อให้พิมพ์ใหม่รอบแรกยกเซ็ทก็เถอะ ยิ่งพิมพ์เยอะยิ่งได้ราคาต่อเล่มถูก แล้วไหนจะพิมพ์ถึงได้ฟรีอีกละ ส่วนเรื่องแปลปกติเขาเซ็นต์สัญญาเป็นเรื่องกันนี่หว่า สามเล่มเองนะไม่ใช่สิบเล่ม ค่าจ้างแปลไม่ถึงครึ่งล้านหรอก แต่หลักแสนแน่นอน ไม่น่าจะเกินสามแสนกว่าๆ แล้วในสัญญามันก็ระบุชัดเจนอยู่แล้วว่าจ่ายยังไง เรื่องแบ่ง % ให้นักแปลนี่กูไม่เห็นที่ไหนใจดีทำกัน นอกจากมึงทุนหนาจริงๆ และยังอยากได้นักแปลคนนี้ร่วมงานกันนานๆ ให้เป็นสินน้ำใจอะไรแบบเนี้ย ค่าจ้างวาดแค่ภาพปกปะ? เพราะโปสการ์ด็ใช้ภาพปก ไอเทมก็ภาพปก ไม่มีภาพใหม่เลย ในเล่มก็ไม่มีภาพ เอ้ากูให้ราคาสูงสุดเลยคือสองหมื่น ส่วนค่าลิขสิทธิ์สองล้านนี่โม้เกินไป แม่โม่เป็นระดับท็อปก็จริง แต่สองล้านนี่เกินไป นี่คือนิยายวายในจีนนะมึง นอมอลที่ดังๆ ยังซื้อลิขสิทธิ์มาไม่ถึงด้วยซ้ำ แล้วซบ.มีทุนหนาขนาดนั้นเลยเหรอ? นี่หมดเรื่องตัวร้ายกูจะเทแล้วนะกับซบ. เพราะโม้เกินไป กับเรื่องไม่ค่อยโทษตัวเองแต่โทษคนอื่นนี่แหละ หลายครั้งแล้ว
ตอนคนบอกทุนหนากูเชื่อนะ แต่พอประโยคทิ้งเงินนี่กูชักไม่เชื่อละ คนยิ่งรวยยิ่งไม่ยอมทิ้งเงิน โดยเฉพาะทำธุรกิจ จะบ้าเหรอ ทุนคือเงินลงทุน ทุนหนาแค่ไหนก็พูดได้ แต่ลงทุนต้องมีผลตอบแทน เอาไปทิ้งนี่โม้เหม็นเกินไป ยกเว้นมึงบอกว่าขาดทุนแล้วไม่สะดุ้ง อันนี้ยังฟังเป็นไปตามตรรกะปรกติอยู่
กูเห็นการจัดการซบแต่ละอย่างแล้วเพลีย ถือว่าซื้อเรื่องนี้เสร็จจะไม่ยุ่งกับสนพนี้อีกแล้ว เทียนกวานกูก็เท เหนื่อยใจ
ตอนแรกกูก็ไม่อะไรกับ ซบ นะ ทำพลาดแล้วแก้ไขกูก็โอเคพอใจ แต่ตอนนี้กูเริ่มเหม็นล่ะ จากพฤติกรรมต่างๆของคนในสนพ ขิงข่าข่มบลัฟมาเต็ม อยู่เฉยๆบ้างเหอะว่ะ
กูไม่ใช่คนทำหนังสือ ไม่รู้คิดต้นทุนลิขสิทธิ์นู่นนี่นั่นคิดยังไง ไม่มีตัวเลขวงในด้วย กูแค่คิดอย่างเหนื่อยใจว่า พวกนิยายแห่งชาติที่ต้นทางจีนน่าจะฟันค่าลิขฯแพงเว่อร์วังอย่างหลางหยาป่าง,โจรขุดสุสาน หนาฟาดหัวหมาตายยังตั้งราคากูแค่สองสามร้อย มึงเป็นใครวะตั้งราคาสี่ห้าร้อย กูกูสาขาสองเหรอ เอาอย่างสามปีไม่เปิดกิจการ เปิดกิจการทีอยู่ได้สามปีงี้
กูก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมซบ.ชอบขิงเรื่องเงินนัก เหมือนอยากบอกว่าชั้นเงินเยอะนะ สปอร์ตมากนะะ คือตลกอะ สนพ.ใหญ่ๆเจ้าอื่นไม่มีใครเขามานั่งอวดรวยข่มชาวบ้านแบบนี้เลย แทนที่จะทำให้คนเห็นใจว่าต้นทุนสูงทุ่มทุนสร้าง กลับทำให้คนหมั่นไส้เปล่าๆว่ะ คือรวยแล้วไง สุดท้ายผลงานต่างหากที่พิสูจน์คุณภาพสนพ. นี่เอะอะก็อ้างค่าลิขสิทธิ์ ค่าปกค่าอาร์ตแพงๆ ตัวเองเป็นคนเลือกแท้ๆ ลูกค้าต้องมารับรู้ด้วยเหรอ
แบบไม่คิดมากเลยนะ จากกระแสในจีนตัวร้ายมันยังไม่บูมเท่าปรมจ. ในไทยถามว่าเป็นนิยายวายแปลที่ปังที่สุดไหมก็ไม่ใช่อีก เพราะจีนคือเรื่องไหนปังส่วนมากมักจะผุดอนิเมและซีรีย์ เรื่องดังๆ ปังๆ ที่ค่ายอื่นได้มายังไม่เห็นใครขิงเลย
ไม่ว่าซบ.จะทุนหนาไหม แต่กูยังยืนยันเหมือนเดิมว่าค่า LC ไม่มีทางถึงล้าน ค่าจ้างแปลก็ไม่มีทางถึงครึ่งล้าน ถ้าหมายถึงการพิมพ์ใหม่ยกเซ็ทนั่นแทบจะตกเล่มละไม่เกินยี่สิบด้วยซ้ำ ค่าเข็มกลัด? ก็ไม่ถึง เอาจริงๆ มองภาพรวมการลงทุนแล้วเรื่องตัวร้ายนี่ซบ.ลงทุนถึงหลักล้านจริงๆ เหรอ กูไม่รู้ว่าที่บอกเอาเงินล้านไปละเลงนั่นคือเรื่องอะไรนะ แต่เท่าที่ตามสนพ. นี้มาก็ยังไม่เห็นมีเรื่องไหนต้องทุ่มทุนสร้างขนาดนั้นสักที
>>490 กูลืมไปอีกเรื่อง แต่ถ้าซบ.จริงๆ งานนี้กูยอมไปสอยฉบับจีนมาแปลด้วยภาษาง่อยๆ ของกูเอง กูเบื่อความซบ.นะบางที ตอบคำถามไม่โอ ทำตัวไม่โอ โทษพวกกูอีกต่างๆ แล้วมาขิงว่ากูรวย จ้าาาาาาาาา
เรื่อง ซบ ทุนหนานี่เคยมีโม่งมาขิงข่าบ่อยมากว่า เจ้าของซบ รวยงั้นงี้ กูว่าไม่ต้องวงในแค่เล่นโม่งบ่อยก็น่าจะรู้ แต่กูก็ ลำไย ซบ ที่ชอบขิงข่าค่านั่นนี่บ่อยๆเหมือนกัน ขี้อวดเหลือเกินเหม็นจริงจัง
>>492 ที่สงสัยว่าวงในเพราะ บอกทุนหนาจริงมึงแบบยืนยัน ทั้งที่ในโม่งแค่เมาท์กัน ไปเอาความมั่นมาจากไหนน แล้วเรื่องทิ้งเงินเป็นข่าวใหม่ด้วย
>>491 เห็นด้วยว่าตัวร้ายยังไม่ถึงช่วงบูมจริงกู้ดเอย ดราม่าซีดีเอยไม่มีสักอย่าง มีแต่ชื่อคนเขียนเดียวกับปรมาจารย์ที่ดังขึ้นมา ยิ่งตามที่ 474 บอก สายนอมอลจีทำหนังค่าลิขยังไม่ถึงร้าน ตัวร้ายไม่น่าราคาขนาดนั้น
เรื่องซบทุนหนานี่กูไม่รู้เรื่องอื่นนะ แต่%นักเขียนได้มากกว่าเจ้าอื่น
อย่าบอกนะว่าซบ.ให้มากกว่า 10% ถ้าขนาดนั้นก็ต้องมีนข.บางคนได้เรื่องละเกือบ 2 แสนเลยสิ ถ้าอย่างนี้นข.ก็ต้องอยากออกกับซบ.กันรัวๆ ปะ และซบ.ก็ต้องจ่ายกันรัวๆ
10% × ราปก× 3000 เล่มนี่คือมาตรฐานการพิมพ์ครั้งแรกส่วนมาก ส่วน ถ้าพิมพ์ครั้งที่สองอยู่ระหว่าง 12-15% × ราคาปก แต่จน.เล่มจะลงลด
ถ้าซบ.ให้นข.มากว่า 10% แล้วเหมาจ่ายทีเดียวหรือแบ่งจ่าย ออกรัวๆ ขนาดนี้ถ้าเหมาจ่ายตามเรทมาตราฐานนี่คือโอเค กูยอมรับเลยว่าก็ทุนหนาเพราะสี่ห้าเรื่องก็ถึงล้านแล้ว แต่ขนาด อวว.ได้ข่าวว่ายังไม่ถึง 10% นะ ซบ.เป็นครายกานนนน
กูว่าที่เม้ากันก็ไร้สาระไป คนรวยทำธุรกิจรวยแค่ไหนก็ไม่ปาเงินเล่นปาเงินทิ้งหรอก ธุรกิจไม่ใช่เล่นขายของ อย่างน้อยก็ตอนซื้อลิขสิทธิ์อ่ะก่อนจะดีลมันต้องผ่านกระบวนการก่อนอยู่แล้ว ในโม่งแม่งก็เว่อร์บางเม้นเหมือนเด็กไม่เคยทำงานมาพิมพ์
มีคนรู้แต่ไม่ควรพูดนะ สนพ.ด้วยกันคงรู้ว่าที่บนๆพูดหมายถึงอะไร ที่ว่าทิ้งเงินล้านน่ะ ความผิดมันมาจากแดนไกล กระทบทีกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
>>501 ส่วนเปอร์ไม่เพิ่ม นี่กูคิดว่าเพราะต้นทุนทุกอย่างสูงขึ้นมั้ง ทั้งโรงพิมพ์ก็ขึ้นราคาเพราะกระดาษแพงขึ้น สายส่งก็ขึ้นราคา วางหน้าร้านก็กิน% เพิ่มขึ้น เมื่อก่อนกุเคยทำเล่มเองฝากวางร้าน 30% เองมั้งถ้าจำไม่ผิดเดี๋ยวนี้ 40%แล้วตามที่โม่งเคยบอกๆกัน ไหนจะค่า บ.ก. ที่เรททำมือไม่เท่าสนพแน่ๆ กุไม่รู้เดี๋ยวนี้บ.ก. คิดราคายังไง แต่สมัยก่อนที่กูร่วมงานทำมันไม่ได้ถูกๆนะ ไม่ใช่หลักพันอะ
ฝนม่วง หนังสือแพงจังวะไม่รวมค่าส่งอีก
ถ้าซบ.รวยขนาดทิ้งเงินล้านได้ งั้นกรุณาเถอะ กรุณาจ่ายเงินเดือนแพงๆหน่อย จ้างพนักงานที่ทำงานดีๆหน่อย อย่าเอาแต่จ้างถูกแล้วทำงานออกมาแย่ คนซื้อเหนื่อยนะรู้ไหม ซื้อหนังสือทีแล้วต้องมาระแวงว่าเนื้อหามันครบไหม ทำงานหาเงินมาจ่ายหนังสือนะ อยากได้ของที่คุณภาพดีตามราคา ไม่ใช่ราคาแพงแต่ของคุณภาพสวนทาง
มึง ky 555555 คือเห็นกลุ่มคนดราม่าจากสนพเล็กที่นึงเม้าสนพเล็กอีกสนพนึง ว่าไปสืบกันมั้ยว่าซื้อลิขสิทมาถูกต้องป่าว จะได้เล่นงานอะไรเงี้ย ตลกสัส มึงต้องว่างและอิจฉาเบอไหนวะ แหกโลกออกมาดูบ้างนะ กูเห็นเลล่าแชร์โปรโมทให้ทุกเรื่องขนาดนี้ คงผิดลิขสิทธิ์หรอก กูเห็นละขำจิงจัง
ที่จริงจากตอนกรณีสนพ.ปลอมเมื่อตอนนู้น(ชื่อไรนะ ลืม..) กูก็อยากให้เอเจนซี่ทำข้อมูลส่วนกลางให้เช็คได้แบบสาธารณะเหมือนกันนะ
ถ้าดิวกันแรกๆ คือใครไม่รู้ บอกเป็นสำนักพิมพ์ จะเบี้ยวป่าวไม่รู้ คนต่างชาติด้วย ถ้ากูเป็นนักวาดกูก็ขอดู แต่ถ้ารู้จักกันแล้วประมาณหนึ่งก็ไม่จำเป็นต้องขอดูอีก
เงินมางานก็เดิน อย่าว่าแต่ลิขสิทธิ์เลยขนาดนิยายปกติบางทียังไม่รู้เลยว่าเรื่องที่วาดปกเกี่ยวกับอะไรถถถถ
เด็กงอเเง เล่นขายของ ขอลขส ไม่ได้ ก็จะไปหาเรื่องเขาเหรอ รู้สึกร้อนๆหนาวๆ สินะ ที่เขามาทีหลังเหมือนจะทำได้ดีกว่า
กู >>516 เหมือนกูคงพิมพ์ให้อ่านไม่เคลียร์ถือว่าเราผิดเองก็ได้
การจ้างนักวาดต่างชาติ ถ้าเป็นสนพ. มีใบLC นักวาดบางคน ย้ำว่า บางคน จะวาดสเกตให้ดูเลย โดยไม่ต้องวางเงินมัดจำ
แต่ในกรณีบุคคลทั่วไปวางมัดจำเท่านั้นถึงจะจ้างงานได้
ไม่ต้องเชื่อกูก็ได้ มึงลองดูได้ด้วยตัวเอง
ลลไม่เกี่ยวไรเลยเมิง เงินมางานเดิน
แลดูพยายามลากให้เกี่ยว
แต่กูก็แอบงงกับคนในสนพนั้นที่มาตามจับผิดนะ นี่คนจีนเจ้าของเรื่องเค้าแชร์เองเลยด้วยซ้ำ แถมบางเรื่องบางสนพที่จีนก็ขึ้นหัวเพจเลยเป็นชื่อสนพไทยที่นั้น ว่าร่วมมือกับสนพ...ของไทย กูเคยเข้าไปดูเพราะเจ็บมาจากไซคี คือมึงเลิกพยายามจับผิดเถอะ
>>526 ออ ไซคีนี่เอง ข้างบนกูนึกอยู่ตั้งนาน ในหัวแม่งมีแต่คำว่าฤๅษี จำชื่อไม่ได้ 5555
กูว่าอิข้างบนนั่นก็เสี้ยมเว่อร์ เขาอยากเช็คก็ปล่อยเขาเช็ค มึงบอกเขาแอบเช็คเงียบๆไม่ได้ชี้หน้าด่ามึงละเมิดมาสักหน่อย ไม่เจอไรเดี๋ยวก็หุบปากเอง ถ้าแม่งมากล่าวหามั่วๆ เดี๋ยวก็ออกมาเด๋อแบบตอนนอกจากข้าแล้วท่านจะรักใครอ่ะ เอาความจริงตบหน้าสวยๆ
และนักวาด'โดยปรกติแล้ว'ไม่มีการเช็คlcนิยาย เช่นเดียวกับที่เมื่อก่อนมึงจ้างดาราโฆษณายาลดความอ้วนได้โดยเขาไม่ขอดูอย. แต่ถ้าลลเป็นเคสไม่ปรกติ ซีเรียสเรื่องนี้เป็นพิเศษ หรือในอดีตแม่งเคยมีเคสซวยมงลงโดนเล่นมาก่อน เขาก็อาจจะหันมาเช็คตามที่ข้างบนกล่าวอ้างก็เป็นไปได้
อันนี้กูบ่นเรื่องนอกเรื่องพวกมึงหน่อย ขอพื้นที่ระบายว่ะ กูไม่ไหวแล้ว
ทำไมบางคนเพื่อยกยอรสนิยมตัวเอง ถึงต้องพยายามเหยียดหยามรสนิยมคนอื่น แล้วสุดท้ายพอคนแย้ง ก็บอกว่าคนเขาปิดใจวะ กูงง กูอ่านสายไม่ปกติ กูต้องเปิดใจกับรูปแบบความรักไม่จำกัดเพศมากกว่ามึงเปล่าวะ ปิดใจห่าอะไร
กูต้องมีรสนิยมตามมันรึไงถึงจะเชิดหน้าชูตากลางวงสังคมได้ว่ากูรสนิยมสูง รสนิยมดี รสนิยมเลิศกว่าชาวบ้าน
กูสงสัย คนแบบนี้มันไม่อายบ้างไงวะ กล้ายกหางตัวเองขนาดนั้น แค่กูไม่มีรสนิยมตามกระแสหลักของโลก มึงอยากอ่านแนวปกติมึงก็อ่านไปดิ มาเสือกเรื่องชาวบ้านทำห่าไร คราวก่อนก็ทีล่ะ คนเขาบอกว่าเขาชอบอ่านแนวอื่น ไม่อ่านหนังสือนิยาย มึงก็ประชดประชันเขา หาว่าใช่ซี้ ยัดเยียดรสนิยมใส่สินะ เอ้า อีห่า ก็เขาไม่ชอบแนวมึงนี่ ไม่อยากบอกว่ากูอยากพร้อมใจกับเขากลอกตาแปดตลบใส่มึงขนาดไหน
คนแบบนี้ก็มี กูรับไม่ได้ กูคงไม่เข้าสมาคมนั้นไปสักพักว่ะ ครั้งก่อนๆ คือกูแค่ฟังคนคุยกันก็รับไม่ได้ล่ะ ล่าสุดมาคุยกับกูเอง กูยิ่งรับไม่ได้ มันเคยรู้สึกไหมว่าคุยกับใคร ใครๆ ก็ทำหน้า 'กูรับไม่ได้' ใส่มัน ขนาดปกติกูซอฟต์มากกับการโดนดูถูกความชอบเพราะกูชิน ชิน และโคตรชิน เต็มที
มันเป็นคนแรกที่กูรู้สึกรำคาญได้ขนาดนี้ คนบ้าอะไร แม่งถึงตอนนี้ยังไม่รู้สึกตัว คิดว่าตัวเอง รสนิยมตัวเอง เลิศเลอที่สุด
น่าสมเพชว่ะ!
ขยะ ฟุ ออกไป
ถ้าแบบนี้
นักวาดได้เงินจากสนพ. ในการจ้างให้วาดภาพหนึ่งภาพ โดยที่สนพ.ไม่ได้บอกว่าจะเอาภาพไปประกอบกับสื่ออะไร แต่รู้แค่ว่าใช้ในเชิงพาณิชย์ และตีราคาแบบเชิงพาณิชย์มาให้แล้ว
ต่อมาสนพ. เอาภาพที่จ้างวาดนั้น ไปกระทำผิด ละเมิดลิขสิทธิ์
ถ้าแบบนี้ นักวาดลอยตัว เพราะเขาขายผลงานอย่างถูกต้อง แต่สนพ. เอาไปใช้ผิดกม. เอง
Ky ซบ ไม่ทำebook มั่งเหรอวะ ไม่อยากเก็บเล่มอะ รกบ้าน ไม่มีเวลาไปขายต่อด้วยด้วย
รสนิยมใครรสนิยมมันเราว่า ไม่ควรยุ่งกัน ใครจะชอบแปลก ชอบเรต ชอบแซ่บ ชอบกลวง ดราม่า ขิงข่าตะไคร้ใบมะกรูดอะไรเราก็ไม่ควรวิจารณ์ ความกระทบใจไม่เหมือนกัน ประสบการณ์ชีวิตไม่เหมือนกัน มันควรเคารพความชอบคนแต่ละคนไป โอ๋เพื่อนโม่งนะ อย่าสนใจปากคนที่ขอให้ได้เมาท์
มีใครเล่นทวิตมั่งมั้ย เห็นเพื่อนกูบอกว่าซบทวิตว่าเรื่องตัวร้ายเล่ม 2 ในงานราคาจาก 429 ลดเป็น 419 จริงป่าววะ
แอดมินกลุ่มสป.เป็นไรอีกเนี่ย ปกติใครกดรีพอร์ตอะไรมาก็ควรกดไปอ่านก่อนมากกว่าจะกดลบเลยไม่ใช่เหรอวะ จริงๆโพสต์นั้นที่โดนลบไปก็นอกเรื่องมาก ถ้าจะใช้เหตุผลว่าไม่เกี่ยวกับนิยายวายเลยลบไปยังฟังขึ้นกว่าอีก
สรุปตัวร้ายเล่ม 2 ราคา 419 สนพ.ประกาศหน้าเพจแล้ว
กุก้เซ็ง ทำเหมือนขายเรื่องนี้แล้วจะปิดตัว ไม่ขายเรื่องอื่นต่อ เลยฟันกำไรเยอะๆไว้ก่อน
จริงๆก็ค้ากำไรเกินควรกันหลายเจ้านะ แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้หน้าบาง แพงก็แพงสิวะ ก็กูจะเอากำไร ไม่ลดซะอย่าง อะไรประมาณนี้ 555
แต่รายนี้เอาตัวเลขออกมาขิงเยอะ ประเจิดประเจ้อเป็นพิเศษ ยังไงแพงกว่าสี่ร้อยกูว่าก็โดนด่าอยู่ดี ถ้าจะหน้าบางลดก็ควรลดให้รู้สึกแตกต่าง 399 กับ 400+ เป็นตัวเลขที่ห่างกันมากในความรู้สึกคนซื้ออ่ะ
ขอสักนิด เดี๋ยวนี้กลายเป็นการแข่งเล่านิยายออกใหม่จนจบแล้วเหรอ คนกดเว็บมายังไม่ทันไรเลยอ่านไวจบไวเหลือเกิน (ไม่มีอะไรอิจฉาที่เค้ามีเวลาว่างเยอะกว่าเรา) หลบสปอยล์อุตลุดยังเด้งมาทามไลน์ เราเพิ่งจะได้แตะเล่มแม่งเค้าอ่านจบแล้ว ไม่แข่งกันอ่านดิ เราร้อนรน ถถถถ
เราโอเคนะถ้ามารีวิวการแปล รูปเล่มหรือพวกคำผิด การจัดหน้า เล่าแบบรีวิวจริงๆ ไม่ใช่เล่ามันยันจบเรื่องแต่ไม่พูดอะไรถึงการแปล สำนวนหรือสาระสำคัญอื่นเลย เราก็เซฟตัวเองแล้วโดยการไม่ฟอลเพจกับทวิภพที่การเล่าไม่เข้าทางเรา ยังจะมีคนแชร์ให้เด้งกระแทกเบ้าตาอีกถ้าอยากอ่านเราไปฟอลเพจฟอลทวิภพเขาเองแล้ว ชอบอ่านสปอยล์ได้นะแต่ไม่เล่าเรื่องย่อสรุปความขนาดยาวให้อ่านดิ ถถถถ คนที่แชร์มาห้องใหญ่แม่งก็นะ ถถถถ เลยบล็อกมันเลยหลายครั้งแล้ว
>>561 แต่กูว่าบางคนเค้าชอบแบบนั้น มึงก็แค่ไม่ชอบเท่านั้นเอง บางคนชอบรูัสปอย ชอบอ่านเรื่องก่อนอ่านจริงไรงี้ แล้วหลายคนเค้าก็ไม่ได้สนใจการแปลขนาดนั้น คืออ่านไทยรู้เรื่อง พอ จบ สิ่งที่มึงพิมพ์ก็เหมือนพวกว่าคนนั้นคนนี้ที่ไม่ชอบอ่านวายแนวเดียวกับตัวเอง รือพวกแบบ ด่าว่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ห่วย แล้วไปดูถูกคนอื่นว่ารสนิยมแย่อะ คือคนชอบอ่านสปอยยาวๆมันมีจริงๆ
กูงง รีวิวของคนบนๆคือ ต้องวิจารการแปล ต้องสรุปคำผิด จัดหน้าเหรอ กูว่ามึงก็เข้าใจการรีวิวผิดไป แต่แล้วแต่ว่าใครชอบสไตล์ไหน การมาวิจารณ์อะไรแบบนี้เหมือนเด็กโยเย ส่วนตัวชอบอ่านแบบคนเล่าสปอยกรี๊ดกร๊าดมากกว่า ไม่ได้สนใจการจัดทำหนังสือเท่าไร เห็นมะ แค่นี้ก็คนละแบบละ บางคนก็นึกว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางโลกวาย อยากให้เป็นแบบนั้นแบบนี้ เพราะโลกจริงมันกว้างไป เลยเป็นคนไม่สำคัญ ต้องมาเยอะสิ่งในโลกวาย
บ่นสปอยเป็นการเหยียดรสนิยม? จะสปอยหนังเข้าใหม่ยังต้องมี “มารยาท” ในการสปอย จะกรี๊ดกร๊าดก็ควรไปทำในพื้นที่ที่มันเหมาะสม สปอยไม่ผิด แต่การที่มึงระรานพื้นที่คนอื่นที่ไม่ชอบสปอย กูว่าไร้มารยาท
บ่นสปอยก็คือบ่นสปอยสิ แม่งมีลากเหยียดรสนิยม ลากมีอคติ
กูละขำชาวโม่งวายที่เคารพความเห็นผู้อื่นชิบหาย คือแม่งเคารพความชอบที่หลากหลาย แต่ถ้ามีคนบอกไม่ชอบอะไร ต้องด่าคนคนนั้นกลับ คนบ่นมันก็แค่บ่นว่ามันไม่ชอบอะไร มันอยากได้แบบไหน ทำไมพวกมึงถึงเดือดร้อนจังวะ มีการไปแปะป้ายบอกว่าคนบ่นต้องเป็นคนแบบนั้นแบบนี้
คนชอบเขามี ใช่ แต่คนไม่ชอบมันก็มีไง ทำไมต้องให้พื้นที่แต่คนที่ชอบ ฝ่ายนึงด่าคอนเทนท์แบบที่ตัวเองไม่ชอบ แต่อีกฝ่ายด่าตัวบุคคลว่าเหยียดว่าอคติ กูเอาใจเชียร์ไม่ถูกเลย
ถ้าฝ่ายหลังเถียงกลับในกรอบเดียวกันคือเรื่องคอนเทนท์ ไอ้ที่มึงไม่ชอบกูชอบ ไอ้ที่มึงชอบกูเกลียด แค่นั้นกูว่าโอเค
กูทีม เน้นรีวิวแบบเล่าเรื่องคร่าวๆ ไม่บอกปมสำคัญหรือซีนเด็ดๆ ให้คนอ่านไปอ่านกันเอง และวิจารณ์การแปล การใช้สำนวนภาษาได้ยิ่งกราบเลย เพราะช่วยในการตัดสินใจกูได้มาก ส่วนมานั่งเล่าเรื่องจนจบไม่ชอบว่ะ ว่าแต่แค่แสดงความไม่ชอบมันเหยียดรสนิยมกันเนี่ยนะ บ้าบอชิบหาย
การไม่สปอยล์หนังสือ/หนังคือมารยาทสากลทั่วโลกที่ไม่จำเป็นต้องให้บอกเลย นอกจากจะจั่วหัวว่ารีวิวนี้มีสปอยล์
กูคนนึงแหละที่กลัวสปอยล์ขึ้นสมอง
กูชอบแบบรู้สปอยเนื้อเรื่อง ส่วนเรื่องการแปลเดี๋ยวนี้ สนพ มีลงให้อ่านก่อนพอตัดสินใจได้ว่าชอบสำนวนมั้ย อย่างสกุณาอาถรรพ์กูชอบปกกับเนื้อเรื่องแต่แปลห่วยฉิบกูก็ผ่าน กูว่ามันยังมีคนเข้าใจผิดอยู่อีกเยอะว่า สปอยกับรีวิวคืออันเดียวกัน มึงไม่ชอบสปอยก็หลบเอาถ้ามันมีจั่วหัวบอกว่าคือสปอยอะนะ แต่ถ้าไม่มีนี่แม่งก็น่าด่าเหมือนกัน คนทำก็ควรแจ้งชัดเจนว่าคือสปอยหรือรีวิว คนที่เขาไม่ชอบแบบไหนจะได้เลี่ยงเอา
จะรีวิวเล่าอะไรลึกขนาดไหนก็ได้ แต่ต้องจั่วหัวสปอยไว้เผื่อคนไม่อยากรู้ อันนี้มารยาท ถ้าทำตัวไม่มีมารยาทก็อาจถูกตำหนิถูกบ่น แค่นั้นเอง
กูเข้าใจมาตลอดว่าการรีวิวหนังสือซักเล่ม คือเล่าความรู้สึกของตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนั้น วิเคราะห์วิจารณ์ต่างๆ นานา แต่ไม่ใช่การเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ หรือกูเข้าใจผิดวะ
>>564 กูว่ามันไม่ได้หมายความว่าต้องรีวิวเรื่องจัดหร้าหรือจัดคำผิด แต่ไปในทางนั้นอะ บอกข้อดีข้อเสียมรู้สึกยังไงกับหนังสือเรื่องนั้น คำผิดเยอะไปหน่อยอัไรก็ว่าไป คำว่ารีวิวสำหรับกูก็ประมาณนั้นเหมือนกัน ถ้าเล่าเรื่องคือไม่เรียกรีวิวแล้ว เรียกว่าสปอย
อยากสปอยก็ได้ แต่ช่วยแปะหรือแบ่งช่วงสปอยไว้ชัดๆ หน่อย เผื่อคนไม่อยากอ่านเขาจะได้หลบทัน ส่วนคนอยากอ่านก็จะได้อ่านต่อไป
กูถึงถามเพื่อนโม่งที่เจอมาไง ว่ามันคือสปอยหรือรีวิว เขาแจ้งไว้มั้ย ถ้าไม่แจ้งนี่ก็เข้าใจเพื่อนโม่งนะ แต่ถ้าแจ้งว่าคือสปอยก็สามารถหลบได้ ไปหาอ่านรีวิวแบบที่ชอบเอา เพราะอย่างที่บนๆบอกคนชอบอ่านสปอยยาวมันก็มี
พอเถอะ ไปกันใหญ่ละ อีกคนบอกควรรีวิวคำผิดจัดหน้า อีกคนบอกควรจั่วสปอยควรเล่าย่อๆ อีกคนบอกไม่ควรเล่าทั้งเรื่อง แต่ทุกแบบมีคนอ่านมีคนชอบ พวกมึงจะเถียงกันทำไมวะ รีวิวคือการรีวิว ไม่มีตายตัว ไม่มีรีวิวว่าต้องทำชนิดไหนอะไรยังไง ฟรีสไตล์ พวกมึงไม่มีอะไรจะเม้าเหรอมานั่งเถียงชนิดรีวิว
>>574 กูก็คิดว่ารีวิวควรเป็นแบบนั้น บอกว่าชอบเรื่องนี้เพราะอะไร อาจจะยกตัวอย่างซีนที่ชอบ หรือ นำคำพูดบางส่วน มาตีความ วิเคราะห์ให้ฟัง หรือจะชื่นชมสำนวนการแปลก็ว่ามา แต่แบบเล่าเรื่องจนจบ แล้วก็กรี๊ดๆๆ ใส่มาระรัว กูไม่ชอบเพราะแบบนั้นไปอ่านเองก็ได้น่ะ แต่คนอื่นจะชอบก็เรื่องเขาแหละ
กลับมาก็ยังคุยเรื่องนี้ แล้วลากคหนั้นนี่มายำ 577 ไม่ได้พาออกทะเล กูไล่อ่านมา มีแต่บางคนที่เอาชนะจริงๆ ขนาดจะจบละยังขุด คห เก่าเค้ามาอ้าง คือพวกมึงเป็นไรกันวันนี้ ละจะมีอยู่ไม่กี่คนด้วยนะที่กัดไม่ปล่อย และเห็นด้วยกับ >>578
งงว่าพวกมึงมีปัญหาไรมากกับใครรีวิวอะไรยังไง คนปกติถ้าไม่อ่านเค้าก็ปล่อยผ่าน แต่พวกมึงแทนที่จะจบที่ 577 578 ก็ยังมาแบบ ควรต้องงั้นนี้ๆๆๆ มึงคือคนนั้นคนนี้ น่ารำคาญมากวันนี้ กรุ้บไหนเล่นเนี่ย ลำไย คุยเรื่องการรีวิวเป็นยังไงมันสาระตรงไหน มันความชอบส่วนตัวชัดๆ แต่พวกมึงอะไม่ถูกใจที่มีคนไม่เห็นด้วย ช่วงนี่ปิดเทอมเหรอวะ
บรกไม่กลัวบริษัทอื่นจดตอนพิเศษปรมจไปหรา
เห็นมาโพสต์ว่ายังไม่ได้ LC ตอนพิเศษในเว็ป ถ้าบริษัทอื่นตกไปนี่จบเลย == คนอ่านอย่างกูคงแบบ ว๊อท จะเข้ากับเล่มอื่นไหมนิ
กูไปดูโปร se-ed มาล่ะ 200 ขึ้นไป 20% แน่ะ โปรโคตรดี
กำลังคุยอยู่นี่อาจจะยังไม่ลงตัวก็ได้ ตอนคุยปรมจ.เล่มหลักยังใช้เวลานานมากเลย ตอนพิเศษก็อาจจะนานพอได้ กัน
ตอนพิเศษใหม่ๆในเว็บยังไม่มีรวมเล่มเลยมึง
ตอนพิเศษปรมจออกเล่มที่จีนยัง ถ้ายังก็ไม่แปลกทีบกรยังเจรจาไม่ได้ว่ะ อย่างเล่มพิเศษตำนานรักเหนือภพของแจ่มใสก็ต้องรอสักพักกว่าจะเจรจาขอซื้อทีหลังได้ ส่วนตัวเห็นกระแสเรื่องนี้กูไม่กังวลใจว่าถ้าซื้อได้แล้วสนพจะไม่ซื้อ ทำตามขั้นตอนก็ดีแล้ว ดีกว่าคิดว่าได้แน่ๆแล้วประกาศพอเกิดปัญหาทีหลังค่อยกลับตัวบีบน้ำตาเป็นนางเอกละครยุงชุมว่าไม่ได้
>>595 เนื้อหาในเล่มไต้หวันมีเท่าไหร่ เล่มที่บกร.แปลขายก็มีเท่านั้นแหละมึง ซื้อมาแล้วจะตัดตอนออกทำไม เขาหมายถึงตอนที่ลงในเว็บทีหลังที่ตอนนี้ก็มีคนไปตัดพ้ออยู่ว่าทำไมถึงไม่มี ทำอย่างนี้หนังสือก็ไม่สมบูรณ์ เหมือนซื้อหนังสือที่ถูกกรีดเนื้อหาออก ขอบ่นหน่อยเหอะ อิบ้า ก็มันไม่มีในเล่มที่ซื้อมา จะให้บอกว่ามีได้ไง แถมไอ้ตอนพิเศษพวกนั้นเขาก็บอกอยู่ว่ากำลังพิจารณา ไม่ได้บอกว่าจะไม่ซื้อสักหน่อย
อยู่ๆก็นึกขึ้นมาว่าถ้าสนพทำโปรพรีออเดอร์ได้เล่มเล็กตอนพิเศษ ไม่มีขายแยกขึ้นมา สนพคงโดนประชุมเพลิงไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด
>>597 บกรบอกว่า "ติดต่อซื้อลิขสิทธิ์ฉบับไต้หวันเป็นฉบับที่ไม่มีตอนพิเศษ" ตอนไต้หวันมันมีเล่มพิเศษไงมึง สนพสื่อสารผิดเขาก็มาแก้แล้ว ก่อนมึงจะด่าคนท้วงมึงก็ควรหัดอ่านให้ละเอียดก่อนมั๊ยแล้วคนที่ไปบ่นเรื่องหนังสือไม่สมบูรณ์ปรมจมันมีทั้งแบบที่ยังไม่รีไรต์กับแบบที่รีไรต์แล้วเว่ยคนละเรื่องกันสันขวาน
แม่เจ้า เพิ่งมาอัพเดทข่าวปรมจ.ก็มีเสียงเรียกร้องตอนพิเศษฉบับเว็บรัวๆ พร้อมให้เผื่อที่บ็อกซ์สำหรับใส่ตอนพิเศษ แอบปวดหัวแทนสนพ. ถึงสนพ.อยากจะเอามา แต่มันก็มีเรื่องทางเทคนิคต้องพิจารณาเยอะ เรื่องลิขสิทธิ์เอย แล้วตอนพิเศษที่ว่านี่ก็ไม่รู้นข.ออกมาหมดยัง เกิดงอกไปเรื่อยๆ จะทำยังไง จะเผื่อที่บ็อกซ์ไว้ก็ไม่รู้จะซื้อลข.มาได้ไหม (ทางนู้นจะขายไหม) หรือจะหนาบางแค่ไหน ถ้าซื้อมาได้ทีหลัง ปกเอยอาร์ตเอยก็ต้องทำให้เข้ากัน นักวาดเดิมจะยังรับงานปกอยู่ไหม มีเรื่องให้คิดร้อยแปดพันเก้า ไหนจะคนที่เรียกร้องให้ออกพร้อมกัน 5 เล่มหร้อมบ็อกซ์ เฮ้ออออออ
อาจจะดีก็ได้ที่ก่อนหน้านี้บกร.เงียบๆ ไม่มีข่าวคราวความคืบหน้าปรมจ. ไว้แจ้งข่าวทีเดียวตอนพร้อมเปิดพรี/ขายเถอะ แจ้งมาก่อนคนก็กดดันเรียกร้องจะเอานู่นนี่ เห็นแววปัญหามาแต่ไกล
คุณโม่ คนเขียน ปรมจ เป็นคนจีนแผ่นดินใหญ่ หรือไต้หวัน อ่ะ
ถ้าต่อไปปรมจ.มีตอนพิเศษตามวาระมาเรื่อยๆ จะดราม่าไหมเนี่ย เคยเห็นนข.ไทยหลายคนรวมเล่มแล้ว แต่ปีใหม่ ลอยกระทง สงกรานต์ วาเลนไทน์ หรือบางที่เกิดคิดถึง ก็มีแต่งตอนพิเศษมาให้อ่านสั้นๆ ลงเพจบ้าง ลงทวิตส่วนตัวบ้าง ไม่มีการมารวมเล่มหรืออะไร ยกเว้นงอกตอนพิเศษมามากพอจะรวมเป็นเล่มบาง ๆ ถ้าตอนพิเศษปรมจ.เป็นตอนสั้น ๆ ก็มีโอกาสสูงที่จะซื้อลข.มารวมเล่มไม่ได้ คงต้องทำใจ
>>606 >>607 รวมเล่มแล้วมั๊ยอ่ะมึงเล่มแผ่นดินใหญ่ก็มีตอนพิเศษที่อยู่บนเว็ป เล่มไต้หวันก็มี ไม่ได้ทำเล่มแยกจร้า ก่อนมึงพูดก็ควรจะมีความรู้ก่อนนะ เล่มจีนแผ่นดินใหญ่ที่พึ่งออกตะกี๊มันมีตอนพิเศษที่เล่มไต้หวันไม่มีและลงบนเว็ปอยู่เว้ยแสดงว่าประเทศแม่ที่มึงว่าหน่ะไม่ได้ทำเล่มแยกตอนพิเศษค่ะ ถ้าทำแยกก็คงไม่ยัดใส่เล่มหนึ่งแผ่นดินใหญ่มาอ่ะ
ปรมจ ตอนพิเศษให้อ่านฟรี เราลองกดแล้ว มันไม่ขึ้นอ่ะ เห็นในเว็บมันขึ้น VIP คือนอกจากเป็นสมาชิกแล้วเติมเหรียญป่าว
ค่าย บค บ้านนี่คนทำโอเคมั้ย
เขามาจีบเพื่อนกู บอกว่ามีทีมช่วยอวยในกรุ้บ ที่อื่นไม่มีนะ ส่วนตัวไม่ชอบวิธีการนี้
มันเป็นการตลาดและธุรกิจน่ะ พูดยาก แต่วงการหนังสือมันกลุ่มไม่ใหญ่ด้วยมั้ง รู้จักกันเองหมด มันเลยดูไม่ดี
แต่กูไม่เคยรู้สึกว่าพวกวายที่รีวิวได้เงินเลยนะ แต่เล่นพรรคพวกคงใช่ มันเหมือนคนละแบบกับพวกเพจรีวิวอาหาร
ของวายมีแน่ๆ ที่วิวให้พรรคพวก สังเกตจากเรื่องที่วิวก็ได้
แต่เอาจริงๆ มีการจ้างหรือฝากมันก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะ การริวิวมันคือการทำให้คนเห็นเยอะขึ้น ส่วนมึงจะซื้อไม่ซื้อคือตัดสินใจเองหรือลองไปหาตัวอย่างมาอ่าน แต่ถ้าคนโดนวานมาไม่อยากทำมันก็จบแค่นั้น ต่างฝ่ายต่างอยู่ ถ้าไม่อยากรีวิวแล้วทางนั้นมาบีบให้รีวิวนี่ค่อยน่าด่าหน่อย
อ้าว บค ไม่ดีเหรอ กูพรี ฟมม ไปแล้ว ฮืออออ กูไม่รู้ว่าไม่โอเค กูเกลียดแค่ฟฉ
เดี๋ยวนี้มีทีมปั่นกลายเป็นเรื่องปกติไปซะแล้ว
แล้วทีมปั่นก็จะกลายร่างเป็นทีมดิสว่าเรื่องที่จีบไม่ติดห่วยแตกซะงั้น
เอาจริงดูๆไปทีมปั่นกับทีมดิสมีไม่กี่ทีมและมักจะปั่นอวยของพรรคพวกและดิสค่ายอื่นตรงนี้จะเห็นชัดเจนว่าใครพวกใคร
Ky บางทีกุก็หงุดหงิดพวกที่มาโพสๆบอกในกลุ่มว่า เก็บเล่มดีกว่า ebook อะ กุแบบ รู้อยู่เเล้วปะวะ ใครๆก็อยากอ่านเล่ม แต่บางคนไม่เหมือนกันไง เขาสะดวกคนละอย่างมากกว่า กุนี่หลังๆเริ่มมาอ่านแบบอีบุ๊คละ เพราะไมีที่เก็บมันเต็มบ้าน แม่ก็บ่น ไม่มีเวลาขายอีก ทำไมต้องมาสาธยายอะ กุเบื่อออ
ky เจอในทวิตแล้วขำดี เป็นสิ่งมีชีวิตหนึ่งที่แบ่งปกเป็นเกรดA+ A B C แล้วบอกจะซื้อแต่ปกนิยายเกรดA+ถึงBเท่านั้น ต่ำกว่านั้นต่อให้เรื่องดีแค่ไหนก็ไม่ซื้อ นี่นิยายหรือการ์ตูน 5555 แล้วยกให้ซบ.เทียบกับอว. ชมว่าดูทุนหนาด้วย เปล่า ซบ.ก็เอาค่าปกมาเพิ่มความพรีเมี่ยมเพื่ออัพแพงๆไง ปกสวยราคาพรีเมี่ยมส่วนบริการต่ำกว่าซื้อสินค้าเหมาโหลที่สำเพ็ง
เห็นจำนวนหน้าผมเป็นภรรยาสามีแห่งชาติแล้ว ต่อให้เล่มนี้กูไม่ซื้อกูก็อยากยลโฉมความหนามันกับตาสักครั้งแฮะ น่าจะทุบคนตายได้อยู่
>>641 ขนาดตัดสินคนจากหน้าตาฯ แม่งยังแค่เกือบห้าร้อยหน้า อันนี้หกร้อยกว่า กูยังไม่ได้จับเล่มกูก็นึกภาพออกว่าต้องหนาโคตรๆ
กูว่าเว็บนายอินทร์แม่งไม่ค่อยส่งเสริมการขายเลยว่ะ บางเรื่องแม่งมีจำหน่ายทั่วสาขาทั่วประเทศ แต่เว็บแม่งขึ้นหมด ทั้งที่ความจริงนายอินทร์จะดึงสินค้าจากสต็อกสาขาออกมาก็ยังได้เพราะหนังสือแม่งเคลื่อนไหวทุกวันอยู่ล่ะ แต่ก็ไม่ทำ ปล่อยขึ้นหมดสต็อกไปงั้น หรือเพราะในเว็บชอบมีโปรดีงามล่อใจเยอะกว่าสาขาวะ ลด 15% งี้ แม่ง
จริงๆ ถ้าทำเว็บให้พร้อมสั่งตลอดแถมโปรดีขนาดนี้ ( 600 ส่งฟรี) กูว่านายอินทร์น่าจะอยู่ในอันดับต้นๆ ของการสั่งวายออนไลน์ได้...เสือกไม่ทำ (กูแอบแค้น เหอะๆ)
เพราะงั้นมึง ที่ว่า out of stock ของมันยังหาได้เว้ย น่าจะยังหาได้ง่ายด้วยเพราะมันเพิ่งออกใช่ไหมล่ะ เออ แต่กูกดค้นหาสาขาก็ไม่ขึ้นแฮะ ยังไม่ได้อัพเดตมากกว่า มึงลองทักไปถามนายอินทร์ดู ไม่มีทางหมดง่ายขนาดนี้แน่ มันเพิ่งออกไม่นานเองนะ แถมออกกับค่ายใหญ่นะ ยอดพิมพ์ไม่หลักร้อยหลักพันต้นๆ ให้คนคว้าหมดไวขนาดนั้นแน่ เกลี้ยงทุกสาขาเนี่ยนะ เป็นไปไม่ด๊าย
(หรือจะเป็นไปได้วะ เดี๋ยวผ่านไปสักพักกูจะลองกดหาข้อมูลอีกที กูยังปักใจกับประเด็นว่ายังไม้ได้อัพเดตข้อมูลสินค้ามากกว่าของหมดทุกแห่งหนนะ)
หนังสือมันเพิ่งจะพิมพ์เสร็จเองกำหนดวางจริงๆ คือ 13 ที่เห็นที่งานโคราชคืออย่างที่เพื่อนโม่งบนะบอกเอาไปขายก่อนแก้หน้าที่รับว่าจะมีขายที่งาน งานร้อนลวกมือเลย ขนาดร้านใหญ่ๆที่สั่งไปวางยังเขียนว่ากำหนดหนังสือเข้าร้านคือ 14 เร่งยังไงก็ไม่ทันหรอก เขาไปเร่งปกแดงกับของหนูด.มากกว่า คงคิดว่าแฟนน่าจะเยอะกว่า ดันเก็งพลาดคนรอสามีเยอะกว่ามาก
ขอ ky หน่อย เวปนิยายจีนมันโดนสอยหรอเมิง
พอดีว่างจะกลับไปดำน้ำหนึ่งคืนราคาเท่าไหร เข้าเวปไม่ได้เหมือนโดนสอยไปแล้วทั้งเวปเลย
คาใจ กำลังเริ่มจีบนายเอกเลย
ค่าวางอีบุ๊คแพงจริงมึง แพงเหมือนฝากร้านหนังสือชั้นนำเลย
ky กูเพิ่งสมัคร shopee แล้วตอนจ่ายเงินว่าจะจ่ายแล้วโอนผ่านแอปธนาคารในมือถือ แต่ไม่เห็นมีเลยว่ะ ลองเลือก iBanking ก็งงๆ ไม่ค่อยคุ้นกับระบบของเว็บนี้เท่าไหร่เลยว่ะ ใครพอมีคำแนะนำบ้างไหม
>>657 ตอนสั่งซื้อ มึงก็เลือก ibanking แล้วก็กดเลือกธนาคาร กดสั่งซื้อ มันจะมีคำว่าชำระเงินตอนนี้หรืออะไรประมาณนี้แหละ ก็จดรหัสร้านค้ากับเลขชุด 2 อันอะกูจำไม่ได้ว่ามันเรียกว่าอะไร แล้วก็เอารหัสที่ได้ไปโอนตังในแอพ ปกติพอโอนเสร็จสักพัก shopee มันจะยืนยันชำระเงินให้ ก็เสร็จแล้ว งงป่ะมึง
มึงงงง การ์เดี้ยนที่เป็นนิยายสนุกไหมวะ คือกุไม่ค่อยชอบแนวสืบสวน กุเลยไปไม่รอดกับรัชศก แล้วอันนี้ มีแววว่ากุจะไม่รอดด้วยไหม จะได้เท
ท่ดๆ ผิดมู้
กูถามห้องนี่ได้เปล่าวะ กูขอถามอะไรโง่ ๆ หน่อย กูเพิ่งจบใหม่ซิง ๆ เพิ่งเริ่มทำงานไม่เท่าไหร่ ไอ้เรื่องภาษีพวกนี้กูเอ๋อแดกรู้แต่ที่ทำงานหักจากเงินเดือน แล้วถ้ากูช็อปหนังสือออนไลน์แล้วกูต้องไปขอหักภาษียังไงวะ?
e-book ซื้อใน meb จ่ายผ่าน linepay ได้ลด 3% ด้วย แล้วเอา linepay ไปผูกบัตรเครดิต ได้เงินคืนจากบัตรเครดิตอีก 1% เนี่ย เหตุผลของการซื้อ e-book ของกูเลย
ส่วนเรื่องโดนหักโหดนี่ไม่รู้จะพูดอะไรดี ให้มองว่าเป็นต้นทุนอะ แบบเหมือนเอาของเข้าไปขายใน 7-11, Big-C, Lotus คือถ้าเป็นรายใหญ่เค้าอาจจะแบบวางให้ฟรี หรือมีส่วนลดให้ แต่ถ้ารายเล็กก็ต้องยอม คือไม่เสียค่าธรรมเนียมให้เค้าแล้วคนเค้าจะมาซื้อของเราหรอวะเนี่ยลองคิดแบบนี้บ้างดิ
ลองคิดอีกแง่ สำหรับคนเขียนนิยายแบบทำเองมันตัดไปหลายขั้นตอนเลยนะ เมิงไม่ต้องรอโอน รอเฟิมยอด(อยากขายเท่าไหรก็ขายได้ ไม่มีของหมดของเกิน) วิ่งไปโรงพิมพ์ ซื้อกล่อง นั่งแพ็ค ขนไปส่งไปรฯ แจ้งเมลส่งของ ไม่มีเรื่องหนังสือยับ ขนแมว ไปรฯทำพัง ชั้นตอนพวกนี้คือต้นทุนเวลาทั้งนั้นซึ่งคนทำอาจจะไม่คิดมากเพราะถือเป็นน้ำพักน้ำแรงตัวเอง
สำหรับนขที่คิดจะทำอีบุ๊ค100% ไม่ทำเล่มเลยกูว่าโคตรสบายตัดไปได้เยอะมาก ทำเล่มไฟล์เสร็จก็อัพขาย
เรื่องยอดขายไม่รู้นะ นักอ่านบางคนก็อยากได้เล่มมากกว่าอีบุ๊ค
คือไม่ได้จะบอกให้มาทางอีบุ๊คหมดนะ แต่บางทีคนอ่านอีบุ๊ครู้สึกเหมือนลูกเมียน้อยวะ แบบคนอ่านเล่มก็ดราม่าเวลาจะลงอีบุ๊คก่อนหรือพร้อม ๆ กันกับเล่ม แบบต้องให้ลงเล่มก่อนซักพักถึงปล่อยอีบุ๊คได้ทั้ง ๆ ที่อีบุ๊คมันเร็วกว่าเล่มอยู่แล้วอะมันไม่เสียเวลาส่ง หรือบางทีก็แบบมาลงอีบุ๊คหลังจากดันยอดขายไม่ขึ้นแล้วงี้ จนบางทีกูก็แบบน่าจะมี QR Code แปะหลังเล่มไปเลยนะ ปกในอะไรงี้ก็ได้แบบสแกนแล้วเข้าไปอยู่ในแอพ
>>673 อ่าน >>672 ยัง
ก็บอกอยู่ว่ารู้ว่ามันมีดราม่า แล้วที่ด่าเพราะบางทีแม่งทิ้งช่วงนานเกินไปหลังจากออกเล่ม แบบออกเล่มไปแล้วครึ่งปีเพิ่งลงอีบุ๊คงี้ เอาจริง ๆ กูไม่พอใจเหมือนกันนะแบบไปโอ๋พวกอยากได้เล่มมาก ๆ จนพวกที่อ่านอีบุ๊คกลายเป็นลูกเมียน้อยแบบนี้ แบบมึงจะทำให้คนสองกลุ่มนี่พอใจโดยไม่ต้องทำร้ายกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งไม่ได้หรอวะ เออก็บอกไปดิอีบุ๊คจะออกหลังเล่ม 7 วัน ใครได้เล่มหลังจากนั้นโดนสปอยบลา ๆ ก็รับชะตากรรมกันเอาเอง อะไรงี้
นี่ทิ้งไว้เป็นปริศนาธรรม เร็วหน่อยก็เดือนหนึ่งบางเรื่องก็ข้ามปี
ต่างประเทศอีบุ๊กออกพร้อมวันออกเล่ม ถ้าพรีออเดอร์ไว้ก็เด้งเข้าเครื่องอัตโนมัติตามเวลา ได้อ่านเลย ไม่เห็นคนพรีเล่มบ่นห่าบ่นเหวอะไรเลย (เราทีมซื้อมันทั้งคู่ก็เฉยๆ มันแล้วแต่ใครสะดวกแบบไหนมั้ย) ไม่เข้าใจที่ไทยนี่แหละจะต้องรอเล่มส่งครบแล้วค่อยปล่อยอีกสองสามเดือน คนอ่านอีบุ๊กลูกเมียน้อยมากๆ
เราไม่ค่อยชอบนบ.จากเรื่องดาวแท้กับพวกดราม่าสมัยก่อนนะ แต่เรื่องอีบุ๊กเราชมสนพ. มีอีบุ๊กทุกเรื่อง ออกไม่ช้ามากด้วย เราลดพื้นที่ชั้นหนังสือไปได้เยอะเพราะตรงนี้แหละ เห็นหลายสนพ.เริ่มเอาหนังสือมาลงอีบุ๊กมากขึ้นก็ดีแบบนี้ในอนาคตหันมาซื้อได้เยอะขึ้น แต่ราคาอีบุ๊กไทยมันแพงกว่าเล่มเยอะมาก ที่หลายๆคนพูดแบบนี้ เพราะว่าตปท.ราคาเล่มกับอีบุ๊กมันต่างกันชัดเจนมากๆ ยกตัวอย่าง เล่ม 17.99 เหรียญ อีบุ๊ก 6.99 เหรียญ ถ้าซื้อตรงสนพ.บางที่ซื้อเล่มแถมอีบุ๊กด้วยในราคา 17.99 ฯลฯ ราคามันห่างกันเยอะแบบนี้แหละ เวลาบ่นอาจจะเพราะเขาเห็นรารามันสูสีเล่ม แม้รู้ว่ามีต้นทุนไม่ต่างจากเล่มแต่ว่ามันมีตัวเทียบไง
แบบเล่มน่าจะทำเงินมากกว่าอีบุ๊ค นั้นแหละสาเหตุ
>>677 กูก็ว่างั้น
กูเคยกะเก็บนิยายบางเรื่องแบบอีบุ๊ค สุดท้ายรับไม่ได้ว่ะ แม่งรอให้นิยายเล่มออกสองเล่มค่อยปล่อยอีบุ๊คเล่มหนึ่ง สมมติหนังสือออกเล่มสาม อีบุ๊คเพิ่งออกเล่มแรก มึงลองคิดดู กว่านิยายสักเล่มจะออก แต่ถ้าจะอีบุ๊คจะอ่านสักเล่มต้องรอเป็นสองเท่าอ่ะ
ก็ไม่ได้อะไร แค่รู้สึกว่ามันเป็นการตลาดที่โคตรแย่ในความรู้สึกกู
>>675 เออ ไม่ได้อ่าน
กูฝั่งอีบุ๊ค แล้วกูไม่พอใจ เวลาใครมันดิ้นนักหนาว่าทำไมออกอีบุ๊คเร็ว สปอยๆๆๆ อีห่า บางคนลงเว็บจนจบก็มี แต่แม่งกระแดะจวกอีบุ๊คว่าสปอย อภิสิทธิ์ ได้ก่อนเล่ม คนทำเขาไม่ได้ฉลาด เขารำคาญการโดนด่า
มันไม่ใช่แค่ว่าทำให้สองฝ่ายแฟร์ๆ เปิดพร้อมกันสวยๆ เท่ากันหมด แต่มันจะมีอีพวกไม่สวยกระแดะโวยทั้งที่มันไม่ได้เสียอะไรเลย (มันหลายๆคนก็ไม่ซื้ออีบุ๊คอยู่แล้ว) แล้วไปว่าคนทำจนเขารำคาญ
เอ้อ มึงอย่าลืมว่ามันมีพวกแคปจอแจกไฟล์ แล้วจับมาฟ้องก็ไม่มีปัญญาจ่ายกันด้วยนะ นั่นแหละ น่าเซ็งสำหรับอีบุ๊ค
นอ.มีปัญหาค่าอีบุ๊คแพงด้วย สำหรับกู กูเฉยๆ กับราคา กูไม่เทียบราคากับราคาเล่มกระดาษหรือจำนวนหน้า การซื้ออีบุ๊คคือซื้อ license สำหรับอ่านและซื้อค่าระบบ ค่าเซิร์ฟ ค่าความสะดวกมากกว่า กูอยากอ่านหนังสือแต่กูอยากอ่านสบายๆ ไม่ต้องแบก ไม่ต้องสั่งซื้อ กูก็กดซื้ออีบุ๊ค ราคาเท่ากันก็ได้ไม่เป็นไรเพราะกูประหยัดเวลาและแรงงาน
เรื่องราคากูดูว่าแพงไม่แพงตั้งแต่เป็นเล่มละ ถ้าหนังสือทั่วไปเล่มละ 150-200 กว่าบาทก็โอเค ถ้าเป็นแนววรรณกรรม 200-350 ก็ยังโอเคสำหรับกู ถ้าแพงกว่านั้นจะเริ่มคิดเยอะ พอมาเป็นอีบุ๊คก็ใช้เกณฑ์เดียวกัน ยังไงของที่ซื้อคือเนื้อหาและแค่ต้องการจะอ่านเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ได้ซื้อกระดาษหรือซื้อไฟล์ และไม่ได้เอาไปขายต่อ เสียใจอย่างที่ให้เพื่อนยืมไม่ได้ (ซื้ออีบุ๊คกูกลัวอย่างเดียวคือบ.อีบุ๊คแม่งเจ๊ง กูจะได้หนังสือกูครบไหม) กูเห็นฝรั่งก็บ่นกัน ราคาอีบุ๊คเนี่ย บางเล่มแพงกว่าหนังสือเล่มด้วยซ้ำ ก็มีทั้งคนบ่นและคนที่เฉยๆ
กูเคยอยากซื้ออีบุ๊ครวมบทความวิจัยของฝรั่ง ราคาเท่าหนังสือเล่มเลย ตีเป็นเงินไทย 5 พันกว่าบาท แต่มีโปรฯนะ... ถ้าซื้อทั้งเล่มทั้งอีบุ๊คก็ลดราคาให้นิดนึง.... ประมาณ 10% (โปรโมชั่นเหมาะกับห้องสมุดมหาลัยมาก ไม่ใช่บุคคลทั่วไปแบบกู)
กูว่าส่วนหนึ่งที่อีบุ๊คตปทถูกเพราะเป็นภาษาอังกฤษด้วยรึเปล่า มีลูกค้าเยอะจนสามารถขายราคาถูกปริมาณมากได้ ขณะที่ภาษาไทยคนซื้อไม่เพียงพอเลยต้องขายเอาราคา อีกอย่างถ้าหนังสือภาษาอังกฤษจะไปถึงชาติอื่นคือต้องมีการกระจายตัว ค่าขนส่งอีกดังนั้นการขายอีบุ๊กเลยลดต้นทุนส่วนนี้ไปด้วยเลยถูกกว่าของไทย
เดี้ยวมึง… มึงซื้อ e-book กันยังไงให้แพงกว่าเล่มวะ? คือมันเป็นบางเรื่องใช่ไหมวะ พอกูเห็นมึงพูดแบบนี้กูไปค้นใบเสร็จดูเลย
กูซื้อเฟื่องนครที่ร้านนายอินทร์ 20181117 16:32น. ราคา 409 บาท
ใน meb 20181215 369 บาท ถ้ารวมส่วนลด 3% เงินคืน 1% กูว่ายังไงอีบุ๊คก็ถูกกว่านะ มันเป็นแค่บางเล่มใช่ไหมที่แพง กูระแวงไปหมดแล้วเนี่ย TT
คั่นหน่อย ก๊อกๆ
คือกูอ่านเจอโปรบอกว่าวันนี้กับพรุ่งนี้ซื้อสามเล่มลด 15% นะ ทั้งแบบร้านและเว็บ แวะมาแจ้งข่าวเฉยๆ จ้า
เซง อุตส่าห์ได้ลดค่าส่ง หนังสือที่อยากได้ดันหมด อารมณ์เสียมากๆ
มีใครเคยสั่งหนังสือจากค่าย ว@ฮ มั่ง
พอดีมีหังสือที่อยากได้ อยากสั่งแต่ลังเลเพราะมีคนเตือนถึงวีรกรรมของร้านนี้
เลยอยากถามความเห็นหน่อยว่าจะสั่งดีั้ย เพราะเหมือนจะเป็นค่ายเดียวที่ทำหังสือเล่มนั้น
หนังสือสิไม่ใช่หังสือ
สั่งดีมั้ย ไมใช่ สั่งดีั้ย
ขอโทที่พิมพ์ตก
>>690 อย่าซื้อ แนะนำไปดูสามเสนหรือรอหน้าบูธที่งานวาย ซื้อร้่นนี้ดวงดีก็ได้ของ ดวงไม่ดีได้ของไม่ครบ ดองส่งหรือไม่ได้ของเลย เขาค้างส่งของเรา 2 ปี เราขอเงินคืนตั้งแต่ครึ่งปีแรกหายตัวหายหัวค่อยๆ ส่งมาทีละเล่มสองสุดท้ายดึงเวลาจนสองปี เราให้เพื่อนไปทวงเงินคืนที่บูธตอนงานวายนั่นแหละถึงได้คืน
มึง หนึ่งคำมั่นนี่มาถึงจุดที่เปิดประมูลที่ราคา1000แล้วเหรอวะ...
พูดถึงนคม. เฮ้อ จริงๆ กูไม่ได้ชอบเรื่องนี้ขนาดนั้น แต่แนะไปเพราะมันแน่นอนที่สุดว่ะเวลามีคนมาถามหานิยายรักหวานๆ ไร้ดราม่า หลงเมีย ไร้งี้ เพราะแม่งเนื้อเรื่องไร้ดราม่าแถมความสัมพันธ์เรียบง่ายชิบเป๋ง เรียบจนกูรู้สึกอยากถอนหายใจ
คืออ่านตอนแรกๆ มันก็โอเคนะเว้ยกับการอ่านคนเอาใจเมียในตัวอย่าง แต่อ่านไปสักพัก กูเริ่มเอียน เอียน และเอียน กูรู้สึกว่าคาร์แร็คเตอร์พระเอกแม่งมีแต่กล้าม ส่วนสมองและหัวใจคงยกให้เคะไปแล้วเพราะไม่มีวี่แววว่าได้ใช้เลย
ปมเรื่องฮูหยินพี่ชายพระเอกก็เคลียร์ง๊ายง่าย นึกถึงคำโม่งเคยบอกไว้ มึงเอ๋ย พระเอกมันกดรีสตาร์ทแล้วเข้าอีซี่โหมดระดับง่ายสุดจริงๆ ด้วย
กูได้ในราคาเต็มไม่ลดสักบาท ถึงตอนนี้ยังรู้สึกอยู่เลยว่ากูซื้อมาทำไมวะ น่าจะยืมชาวบ้านอ่านเพราะชาวบ้านที่กูยืมได้เขาก็ซื้อมาเหมือนกัน กูหวังว่าคนประมูลเซ็ตนี้ราคาเป็นพันไปเขาจะชอบนะ กูได้ราคาไม่ถึงพันยังรู้สึกอยากถอนหายใจเลย มันไม่มีอะไรพีคสักนิด ความสัมพันธ์ก็ไม่พีค ฉากกลยุทธิ์สงครามก็ไม่พีค ปมเรื่องก็ไม่พีค ไม่มีอะไรพีค เป็นนิยายสบายๆ ที่แม่งสบายเกินไปล่ะ
เออ ข้างบนคุยเรื่องออกทีละเล่มหรือออกแยกเล่มใช่ไหม กูโหวตเลยแล้วกัน กูชอบยกเซ็ตแบบนี้้ เวลาเจอมันเจอพร้อมกันดี จะเซ็งก็ตรงที่เวลาอยากอ่านชิมลางมันยากนิดหน่อย แต่กับนักเขียนที่ชอบ กูซื้อยกเซ็ตแบบไม่สนจะอ่านตัวอย่างด้วยซ้ำ
เพราะคำว่าของหมด กระแสเลยมาไง แม่ค้ารอคำนี้อยู่ แต่ก่อนขายถูกๆยังไม่ค่อยมีคนสนใจเลย พอบอกของหมดราคาพุ่งเลย
หนึ่งคำมั่นกูชอบนะ ถ้ามีใครขอให้แนะนำนิยายจีนโบราณไม่ดราม่ากูก็แนะนำเรื่องนี้ สำหรับกูเรื่องนี้เหมือนเป็นคำตอบหลังอ่านสารพัดเรื่องดราม่าขมๆหวานๆว่าถ้าแฮปปี้มันจะเป็นยังไง กูชอบเคะคาร์เรียบร้อยฉลาดและชอบรูทที่พระเอกเลือกเดิน แบบเรื่องก็ปูมาอยู่แล้วว่าพระเอกไม่แกร่งพอแย่งบัลลังค์ได้ หลังเกิดใหม่พระเอกก็ปลงแล้วรู้ตัวแล้ว และรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองต้องการรักษาไว้จริงๆคืออะไร ชีวิตคนหนึ่งไม่ต้องไปมีอำนาจเป็นฮ่องเต้หรอกแค่มีคนข้างกายก็พอ และพระเอกเมื่อเลือกแล้วก็ทำจนถึงที่สุดไม๋โลเลเปลี่ยนทาง ในแต่ละทางแยกสิ่งที่พระเอกเลือกคือปกป้องคนของตัวเองทำให้คนของตัวเองมีความสุข คือถ้าพระเอกยังแอบหวนนึกถึงอำนาจนิดก็อาจดราม่าได้ สรุปคือที่เรื่องมันรอดดราม่าเพราะพระเอกตัดสินใจเลือกแล้วว่าจะเอานายเอก ต่อให้เรื่องพลิกพระเอกถูกเนรเทศมันมีนายเอกอยู่ข้างๆก็จบแฮปปี้ลัลล้าแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างพระนายกูก็ชอบ เริ่มจากความปราถนาดีต่อกันใกล้ชิดกันเหมือนน้ำซึมลึกจนกลายเป็นความรัก
เรื่องกระแสกูว่าที่มาบูมช่วงนี้เพราะสนพประกาศไม่รีปรินท์ว่ะ แต่กูว่าตัวเรื่องก็ดี ปกติกูไม่สอยหนังสือของมด.เลยแต่เรื่องนี้คนพูดถึงเยอะนะตอนช่วงออกแรกๆจนกูได้ยินผ่านหูบ่อยๆเลยซื้อ แต่เพราะออกทีเดียว คนพูดถึงช่วงได้อ่านแรกๆ พออ่านจบก็จบกันไปกระแสเลยไม่ต่อเนื่อง
กูอ่านไม่จบเรื่องนี้ อาจจะไม่ตรงจริตเหมือน ววฮซ ที่อ่านไม่จบเช่นกันอะ เห็นคนเชียร์เยอะจนรู้สึกเสียใจที่อ่านไม่จบ
>>699 กูก็คิดว่าเพราะ สนพ. แจ้งไม่มีรีปริ้นท์
บางคนลังเลจะซื้อ บางคนตั้งใจจะซื้อแต่อาจรอเงิน รอปีหน้าไรงี้ พอของในเว็บหมดตามร้านเริ่มหายาก ราคามือสองก็เลยเริ่มดีดตัว แถมกระแสการคอมเม้นก็ไม่ได้แย่ขนาดอาจไม่ได้มีคนชอบมีคนไม่ชอบเรื่องปกติ
ที่แน่ๆกูทันล็อตสุดท้าย ของ สนพ. ถึงจะมีตำหนิแต่เป็นเรื่องที่กูไม่คิดจะซื้อเพราะไม่ชอบปก แต่มาราคาถูกมือกูมันก็ไปเอง แล้วกูตามโม่งก็อย่างว่า มีคนชอบมีคนไม่ชอบกูลองอ่านเองชอบไม่ชอบค่อยว่ากันไม่เสียหาย ไม่ชอบก็ขายชอบก็เก็บ
กูชอบหนึ่งคำมั่นมากเหมือนกัน มันเป็นเรื่องที่จะไม่ถูกจริตถ้ามึงถามหาความยุ่งยาก เพราะเรื่องนี้ชัดเจนแล้วว่าพระเอกมันมีคำสัญญาหนึ่งเดียวที่จะคีพให้สุดไม่ว่าจะยังไงคือจะหลงเมี-- แค่กๆ จะเชื่อฟังรักเมียจนวันตาย ทุกอย่างที่กลายเป็นอีซี่โหมดก็เพราะมันผ่านเรื่องเลวร้ายสุดๆ มาแล้วแล้วรู้แล้วว่าทั้งชีวิตตัวเองต้องการอะไรที่สุดแบบที่ >>699 บอก กูอ่านบทพิเศษยังปวดใจแทน ถ้าเนื้อเรื่องแบบชาติที่แล้วกูคงขอบายแน่ ปวดหัวตายห่ะเลย
กูได้เรื่องนี้มาแบบลด 10% จากร้านค้าแถวบ้านจ้า แนะนำใครที่อยากได้มึงลองตามหาตามร้านหนังสือการ์ตูนก่อนมั้ย
Ky กุไปถามซบว่าจะมีแพลนทำ อีบุ๊คมั้ย ทางนั้นบอกไม่มี แอบเสียดายอะ กุไม่สะดวกเก็บเล่ม
>>697 กูคิดแบบมึง แรกๆ มันดีนะ หลังๆ มันเอียนเกินจริงๆ ถามว่าชอบมั้ยชอบแหละแต่ไม่ชอบมาก
กูอ่านนายเอกก็ไม่ได้ออกแนวฉลาดนู่นนี่มาก คือไม่ได้เน้นฉากวางแผนการใช้สมองอะไรมาก อ่านเรื่องนี้ทำให้กูนึกถึงจางผิงกับโหยวเหมี่ยวบ่อยๆ ไม่ได้หมานถึงว่านายเอกนคมเก่งเท่าจางผิงกับโหยวเหมี่ยวนะ มันออกไปทางคนละแนวว่ะมึง เรื่องกลยุทธยุททธศาสตร์การรบอะไรไม่ได้เข้มข้นนะ
แต่กูชอบตอนไปออกรบด้วยกันนะตอนนั้น ตอนที่ทหารทั้งค่ายสงสัยกูนี่แบบเออ ง่ะ น่ารัก
>>706 กูชอบที่สุดตอนบทแรกสุดของเรื่องกับบทสุดท้ายของตอนพิเศษ
กูรู้สึกได้ถึงความรักอย่างบอกไม่ถูกว่ะ สองพาร์ทนี้คือพาร์ทที่กูชอบที่สุดในสามเล่มเลย มันเป็นช่วงเวลาที่ความรักเริ่มต้น ผลิบาน ชัดเจน เป็นอะไรที่อธิบายไม่ถูกแฮะ แบบ กูรู้สึกได้ถึงความกระทบใจที่ชินอ๋องมีให้กับอุเคะ กูไม่ประหลาดใจว่าทำไมเขาหลงเมียขนาดนั้นเหมือนกัน กูเซ็งนิดหน่อยตรงมันเรียบเกินไป แก้ปมง่ายเกินไป แต่สองพาร์ทนั้นกูชอบมากจริงๆ
>>697 เมิงคล้ายกูเลย นคม.กูกดสั่งบ็อกมาโดยไม่คิดอ่านตย พออ่านจริงๆรู้สึกเสียดายตังค์ น่าจะรอยืมอ่าน กูดันเพิ่งตระหนักว่ากูอ่านแนวรัก/เปย์/เอาใจเมียตั้งแต่เปิดเรื่องไม่ค่อยรอด รู้สึกมันเรียบง่ายและเอียนเกินจนกูหลับ อยากให้มีดราม่าหน่อย (ววฮซกูก็อ่านไม่รอด) แต่โดยรวมเรื่องมันก็ดีแหละ แค่ไม่โดนรสนิยมเฉยๆ
กูขอบ่นนะเพื่อนโม่ง กูหานิยายวายอ่านไม่ได้เลย กูตามที่คนรีวิวว่าดีก็ลองอ่าน แต่ก็ปิดไม่อ่านต่อ นิยายวายเยอะขึ้นมาก แต่อ่านแล้วอยากอ่านต่อเรื่อยๆ ไม่ค่อยเจอกับกูเลย
Omegaverse กับ ABO ต่างกันยังไงหว่า พอดีกูไถเฟสเจอว่ามันไม่เหมือนกัน คือกูนึกว่ามันอันเดียวกันมาตลอด แต่เรียกได้หลายแบบ
อีกเรื่องกูไถเจออีกเวบ สงสัยว่าในโลกที่มีอัลฟ่า เบต้า โอเมก้า เค้าแบ่งห้องน้ำกันยังไง พวกห้องน้ำสาธารณะน่ะ หรือกรณีเรือนจำ ต้องแบ่งนักโทษแบบไหน ถ้าไม่ได้แบ่งแค่ชายหญิงธรรมดา จริงๆ มันไม่ได้เป็นประเด็นที่คนแต่งเรื่องจะมาพูดถึงหรอก แต่กูนึกตามเล่นๆ ว่าถ้าแบ่งแยกย่อยให้ละเอียดตอนวิ่งหาป้ายห้องน้ำเข้าคงตาเหลือก
กูเริ่มสับสนห้องหนังสือกับห้องเม้าท์อีกแล้ว ตกลงนี่ห้องไหนวะ 555
หนึ่งคำมั่นกูอ่านจบไม่ได้ขึ้นหิ้งอะไรนะ แต่กูว่ามันเบาดี อ่านเพลินแปปเดียวจบ สุขนิยมแฮปปี้ๆ คือพูดตรงๆ แม่งธรรมดามาก แต่เสือกมีงานธรรมดาๆแบบนี้ให้อ่านน้อย มันเลยเด่นขึ้นมามั้ง
>>713 กูเข้าใจเหมือนมึง
>>712 ข้อมูลจากหิ้งค่ะมึง
Omergaverse คืออะไร : >>>/801/1995/930
อธิบายที่มาเพิ่มเติมของ Omegaverse :>>>/801/3493/982-1000
>>711 กูกำลังเจอปัญหานี้เลยมึง นิยายวายใหม่ๆ ออกเยอะมาก แต่ที่กูรู้สึกว่าอยากเก็บมีไม่กี่เรื่องเอง กูไปเดินชั้นหนังสือวายมา ไม่มีเรื่องที่อยากหยิบเลยมึง เรื่องที่กูเก็บแน่ๆ ส่วนใหญ่สายแฟนตาซีว่ะ กูเบื่อจีนโบราณมาก ที่เก็บก็กลรักสกัดครองโลกงี้ แล้วก็รอเก็บตัวเอกกับนักอ่านทะลุมิติด้วย เรื่องหลังที่ค่ายผ่านมาเห็นรบกวนอัพเดตหน่อย กูจะได้รู้ว่าต้องเก็บกับค่ายไหน
มึงลองดูรายการออกใหม่ที่มู้ชั้นหนังสือเขาลงไว้ เผื่อเจออันที่ถูกใจ
เดี๋ยวนี้คนใช้ห้องมั่วมากเลย ยังไงก็ใช้ให้ถูกกันเถอะไม่งั้นตอนนั้นจะแยกห้องทำไมกัน
ซบ.นี่ ออกใบกำกับภาษีหรือใบเสร็จตัวเต็มให้ไม่ได้ใช่ป่ะ เขาให้เหตุผลว่าอะไรบ้างนะ กูหาโพสต์ไม่เจอ
>>713 กูก็ไม่รู้ว่ามันอันเดียวกันไหม กูไม่เคยเรียกแยก
>>716 มีคนถามแบบที่กูสงสัยเลยด้วย แต่เค้าตอบแล้วกูก็ยังไม่เข้าใจว่าต่างกันยังไง เพราะรู้สึกเขาจะชอบอ่านแบบนึง ไม่ชอบอ่านอีกแบบนึง
>>717 กูก็ยังไม่เข้าใจว่าต่างกันยังไง ในนั้นอธิบายแต่ omegaverse ไม่ได้อธิบายแยกไว้
ลิงก์ภาษาอังกฤษขึ้นหัวว่า synnonyms เหมือนจะสื่อว่าอย่างเดียวกัน
หรือจะหมายถึงว่า ABO คือการแบ่งชนชั้นเฉยๆ อาจจะหมายถึงชิปเตอร์หรือไม่ใช่ชิปเตอร์ก็ได้ หรืออาจจะไม่ใช่ทั้งคู่ (เป็นพวกสิ่งมีชีวิตต่างดาวต่างโลกหรือสัตว์ประหลาด) และไม่จำเป็นต้องท้องฮีทรัทก็ได้
แต่ omegaverse จะหมายถึงท้องฮีทรัทได้ และรายละเอียดอื่นๆที่อาจมีเพิ่มเติมได้ เช่น bond soulmate และมักจะไม่ใช่เรื่องชิปเตอร์ แต่จะเป็นชิปเตอร์ก็ได้
โดยที่ omegaverse เป็น subset ของ ABO
ทุกเรื่องที่เป็น omegaverse คือ ABO แต่ ABO ทุกเรื่องไม่ใช่ omegaverse
>>722 ก็เข้าใจถูกต้องแล้วนะ เดิมทีแนวคิดนี้มาจากระดับชั้นในฝูงสัตว์นั่นแหละ เคยได้ยินคำพูดของฝรั่งแนวว่าผู้ชายคนนี้มีความ Alpha มากๆ มั้ย นึกไม่ออกขอให้นึกถึงผู้ชายที่เป็นนายแบบของทอม ฟอร์ด แมนๆ เท่ๆ ดูมีความเป็นผู้นำ และมั่นใจในตัวเอง แบบนั้น
เพิ่มเติมเกี่ยวกับแนวคิดนี้ จากที่อ่านๆ แนวตวต.มามากมายโอเมก้าในฝูงคือคนบาลานซ์ฝูงนะ ทำให้ฝูงสงบ มีแต่ฝูงอยากได้ไปอยู่ด้วย ไม่ใช่ลำดับต่ำสุดอะไรแบบของญี่ปุ่น
>>720 ข้อมูลรวมๆ นะเพื่อรักษาสิทธิชาวโม่ง ไม่ว่าสนพ.ไหนจะบอกว่าไม่ทำ ออกให้ไม่ได้ วุ่นวาย ไม่ว่าง บลาๆๆๆๆๆ
บอกหนังสือเป็นสินค้าไม่เสียภาษี เลยออกใบให้ไม่ได้
แต่โครงการหักภาษี(ช่วยชาติ?)
ระบุไว้ว่า สนพ. ร้านหนังสือ หรือเว็บ e-book ที่จดทะเบียนห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล หรือ บริษัท
กูว่า สนพ.ซื้อ LC แปลต่างประเทศได้ ก็น่าจะต้องจดทะเบียน สามารถออกใบเสร็จรับเงิน ใช้ในการหักภาษีได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นใบเต็ม(พวกนี้ต้องเป็นบริษัทที่จด Vat มูลค่าเพิ่มเท่านั้น) แต่ใบเสร็จรับเงินจะต้องมีรายละเอียดตามนี้
วันซื้อสินค้า /ชื่อและนามสกุลจริง ของผู้ซื้อ /หมายเลขผู้เสียภาษีหรือเลขบัตรประชาชน/ที่อยู่ตามบัตรประชาชน /ชื่อรายการสินค้า /ชื่อร้านค้า(สนพ.) /หมายเลขผู้เสียภาษีของร้านค้า(สนพ.)
อ้าววว กูนึกว่า ABOverse กับ omegaverse คืออันเดียวกันมาตลอด แค่เรียกไม่เหมือนกันเฉยๆ เอ้อ แต่ถ้าดูตามแท็กใน ao3 เค้าใช้แท็ก Alpha/Beta/Omega Dynamics เป็นแท็กใหญ่ที่ปกติคนเขียนเวิร์สนี้จะใช้กัน
กูคิดว่า ABO เป็นวงกลมวงนึง Mpreg เป็นอีกวงหนึ่ง ตรงจุดที่สองวงนี้ซ้อนกัน มีวงเล็กของ Omegaverse อยู่
>>725 กูว่ามึงทำเหมือนรู้ดี แต่จริงๆเหมือนพวกไม่เคยเสียภาษีป่าววะ หรือเสียปกติกูไม่รู้นะ เอาเป็นว่าพวกที่จะออกใบเต็มได้มันต้องเป็นนิติบุคคลหรือบริษัท ถ้าที่ไหนไม่ออก แสดงว่ามันไม่ได้เป็นนิติบุคคลหรืบริษัทไง ง่ายๆ มึงจะไปให้ร้านโชห่วยออกใบเสร็จให้มึงได้มั้ยล่ะ ตรรกะแค่นี้ ส่วนสนพ.ไหนจะเป็นบริษัทไม่เป็นบริษัทมั้ยกูไม่รู้ แต่ดูจากที่ที่บอกว่าออกไม่ได้ มีฮูก ซบ. มันก็ไม่เป็นบริษัทนั่นแหละ แล้วมันผิดมั้ยที่ไม่เป็นจดบริษัท มันก็ไม่ผิดไง ถ้าอยากได้ใบกำกับ ไปซื้อตามร้านนายอินทร์ บีทูเอสพวกนี้ ได้ชัวร์ เห็นคนวนมาพูดเรื่องออกไม่ออกใบกำกับนี่บ่อยมาก คนมาตอบก็ตอบแบบเดิมซ้ำๆ ไม่จบซ้ากที
กูอาจพูดแบบหัวร้อนไปหน่อย ขอโทษล่วงหน้า แต่กูไม่เข้าใจเม้นที่จะมาทุกๆวันสองวันว่าทำไมสนพ.นี้ไม่ออกใบกำกับให้วะ คือถ้ามันออกไม่ได้ก็ไม่ได้อะมึง จะทู่ซี้ให้ออกให้ได้ทำไมวะเนี่ย กูไม่เกทจริงๆ ทางออกก็มี แต่ก็ยังจะมาพูดว่าทำไมสนพ.โน้นนี้ไม่ออกวะ ไม่จบไม่สิ้น กูอ่านๆก็รำคานหน่อยๆอะ อย่าด่ากูแรงนะ
>>729 ตบบ่าเพื่อนโม่ง เราเข้าใจ เพราะเราก็งงๆ คนที่ถามซ้ำไปซ้ำมาเหมือนกัน อย่างซบ.ทางสนพ.เขาไม่ออกให้ก็ไปซื้อนอ.หรือบทอ.ก็ได้ มีโปรด้วย ถูกกว่าซื้อตรงสนพ.อีก ที่ไหนไม่ออกให้ก็ไม่เห็นต้องซีเรียสเลย ไปซื้อที่ที่เขาออกให้ บางทีข้อมูลมีให้อ่านแต่ไม่อ่านกันให้เข้าใจกันก็เพียบ
Ky โหรคู่เลื่อนส่งอีกแล้วนาจา ดีนะกูไม่ได้สั่ง แต่กูเพิ่งรู้ว่าเค้าเป็นเจ้าของเดียวกับร้านดังในชป ร้านนี้ก็มีคนมาโพสตามแม่ค้าบ่อยๆ ทำงานแปลกๆดีว่ะ
เอ่อ กูไม่ได้ทู่ซี้จะให้เขาออกใบให้นะ กูแค่มาถามเพราะกูไม่แน่ใจว่า สนพ.นี้ใช่มั้ยที่ออกไม่ได้ ถ้าใช่แล้วเขาบอกว่าอะไรถึงออกไม่ได้ กูจำไม่ได้เฉยๆเพราะตอนนั้นเลื่อนผ่านๆไม่ได้จำ พอจะนึกก็นึกไม่ออก ไปเลื่อนๆหาในเพจแล้วไม่เจอ เลยมาถาม เผื่อมีใครจำได้ ซึ่งกูได้รับคำตอบแล้วจาก >>720 ว่าไม่ได้เป็นนิติบุคคล/บริษัท ซึ่งตรงกับที่กูคุ้นๆ(แต่นึกไม่ออก)พอดี
ถ้ารบกวนหรือทำให้รกกระทู้ กูขอโทษนะ
>>724 >>727 โอเค กูนึกภาพเป็นแผนภูมิออกละ
สรุปตามแผนภูมิว่า ABO คือเรื่องที่มีอัลฟ่า เบต้า โอเมก้า มีทั้งแบบชายท้องได้และไม่ได้
ส่วน Omegaverse คือ ABO ที่ผู้ชายท้องได้ หรือ Mpreg ที่เป็น ABO
>>723 กูอ่านตามในลิงก์ที่โยนมาแล้วนะ อันที่มีคุยหลายๆเมนท์ กูเลยสรุปได้ออกมาแบบนั้น ว่าแต่กูเข้าใจถูกหรือยังเรื่องความต่าง
พวกมึงนี่มันในอวยจริงๆ 5555555 ที่ที่เขาให้ไม่ได้ เขาก็มีเหตุผล ใครจะไม่อยากให้วะ ส่วนเรื่อง lc ก็ยังมีพวกกากๆมาให้ความรู้มโนๆ
กูขอระบายความช้ำใจนิดนึง ปกติเวลาพวกมึงหดเฟบนิยายในดด.คืออย่างน้อยก็ต้องเห็นว่ามันน่าสนใจดีหรือว่าชอบสักนิดใช่ปะ? กูด้วยจ้าาา กูเฟบนิยายเรื่องหนึ่งไว้ 'dungหnัยสวรรค์' คน.ไม่มาอัพนานเป็นปีไม่เป็นไร แต่การเปิดเรื่องใหม่ทับเรื่องเดิมคืออะไรอะ! กูก็เคารพความคิดเขาแต่ทำไมเขาไม่เปิดเรื่องใหม่ไปเลย? เปิดทับเรื่องเดิมโดยการลบเรื่องเดิมหมดแล้วใส่เรื่องใหม่เข้ามาเฉยๆ แบบคนละแนวคนละโยชน์? คือมันเหมือนเขาบังคับให้อ่านเรื่องใหม่ของตัวเองอะ เดี๋ยวนี้นข.หวงยอดเม้นท์ ยอดเฟบจนทำอะไรแบบนี้แล้วเหรอวะ กูเพลียจริงๆ
ไม่ได้อ่านวายนานแล้ว มีเรื่องแนวที่ไม่บรรยายอ้อนแอ้น ร่างบาง แป้งเด็ก ผิวขาว ปากแดง ตัวช้ำง่ายไรงี้บ้างมั้ย คืออ่านๆไปมันจะพาลคิดว่าไอ้นี่ต้องเป็นไม่โรคเลือดก็ผิวเผือกรึขาดสารอาหารทุกที ขอบคุณล่วงหน้า
หนึ่งคืนราคาเท่าไรแม่งคำผิดเยอะมากเหี้ยมาก ผิดแบบคนอ่าน+เขียนหนังสือไม่แตกไล่เสียงไม่เป็นไม่รู้จักอักษรสูงต่ำ ไม่ใช่ผิดแบบคนพิมพ์ผิด ตอนแรกว่าจะไม่ด่าแล้วคิดว่าเดี๋ยวตรวจคำผิดตอนรวมเล่มคงดีเอง เลื่อนไปท้ายๆเจอข้อความจากสนพ บอกว่านี่เป็นนิยายแนว fell good แม่งปรี้ดเลย
อีเหี้ย เลือกคนมาทำงานก็สกรีนหน่อยเถอะ ยิ่งตำแหน่งคนลงงานตัวอย่างที่เป็นเหมือนการโปรโมทของยังเขียนผิดๆถูกๆไม่กี่บรรทัดอ่านทวนหน่อยเถอะ ผิดโง่ๆขนาดนี้กูจะไว้ใจอะไรได้อีก
หายหัวร้อนละ คนโพสมันก็มีหน้าที่โพส คนพรูพก็พรูพไม่เกี่ยวกัน เบลอๆเมินๆกูไปนะ
สนพนบยังเขียนผิดทั้งแท็กทั้งโพสต์เลย เขียนคำว่า เวทมนตร์ เป็น เวทย์มนตร์ / เวทย์มนต์ ถึงจะเป็นแค่โพสต์หน้าสนพ กูก็อยากให้ใส่ใจมากกว่านี้นะ
รักคุณก็พรูฟเหี้ยมาก น้ำตาจะไหล สัดเอ้ย
รักคุณนี่กูเพิ่งไปเปิดๆดู คนพิสูจน์อักษร คือหนูแดงกับชิวู นิยายแปลนะ นิยายแต่งกูไม่เคยอ่านของเขา คำผิดแม่งเยอะมากกกก
รค.ให้ที่สุดของความแย่มากในการตรวจพิสูจน์นิยายแปลเลย หลุดคำผิดออกมาเยอะมากจนกรอกตาเวลาอ่าน ขนาดเราไม่ได้เป๊ะภาษาไทยนะอ่านเจอคำผิดง่ายๆ ยังสะดุดตาเวลาอ่านเลย อีกที่ที่เราว่าทำงานชุ่ยมากคือวายไทยของซบ.กองบ.ก.ไม่ตรวจอักษรก่อนส่งพิมพ์เหรอ คำผิดจะผิดตามนข.ทำไม ไม่แก้งานเลย orz
นบผิดประจำ บางทีผิดตั้งแต่หน้าปกก็ไม่ตรวจแก้อะไร พิมพ์ขายทั้งอย่างนั้น
ky สนพที่เืพ่อนโม่งรักทำไมชอบหลอก นข จังวะ พูดหวานน่ากลัวมากแล้วชอบบอกจะให้นั่นนี่ พอออกมาจริงๆให้ไม่เคยตรง ถ้าไม่ใช่ นข ดังๆ ก็ขอลดนั่นนี่ ขอทำของแถมแยกจะเอายอดเอาเงิน ขอลดคนวาดปกเพราะนิยายเราไม่ดัง อันนี้กูคิดเองนะ เพราะขอคนนึงไปละเขาบอกไม่ได้แพงไป วาดปกแบบนั้นนี้ก็ไม่ได้อีก แบบบพูดหวานแต่จริงๆใจเหี้ยมอะ เข็ดเลย
>>749 อ่านแล้วก็ไม่ผิดเท่าไรนี่ เหมือนมึงเจอาไใ่มีคำละหัวร้อนอะ ไปเปิดเล่มรักคุณไม่บ้าตายเลยเหรอ อ้อหรืออาจจะพวกเดียวกัน ได้ข่าวว่าเล่นกันทั้งกลุ่มรวมฟาไฉ แต่กุอ่านเจอแต่ โค่ง โข่ง แล้วค่ายนี้เหมือนทีมฟาไฉรอดิสเครดิตเยอะตั้งแต่เพรงกาล กูเหนค่ายอื่นลง ตย ให้อ่าน ผิดเยอะมาก คนก็ไม่อะไรนะ เม้นเรื่องเม้นถึงนิยายปกติ เปิดไปเจอหนึ่งคืนผิดคำนึง มีแต่คนเม้นด่า ตลกดี ก็ไม่อยากจับผิดแต่มันน่าคิด 55555
พูดถึงเรื่องคำผิดเยอะๆ วันก่อนผ่านตาเห็นคนรีวิวประธานนก ว่าในเล่มคำผิดเยอะมากๆๆๆๆๆ เราอ่านอีบุ๊กมีคำผิดอยู่บ้างแต่ไม่ได้เยอะมากๆๆๆๆๆๆ แบบที่รีวิวนั้นบอกเลย เราเลยงงว่าหรือเราเข้าใจอะไรผิดไป
>>760 กูก็ว่าไม่เยอะนะ ประธานเจอ 5-6 จุดต่อนิยายสองเล่ม เยอะเหรอ? หนึ่งคืนกูอ่านทุกตอน เพิ่งเจอ โค่ง กับ fell เนี่ยตอนล่าสุด งง เขาเขียนว่าไฟล์ดิบยังไม่ไฟนอลด้วย แบบ 749 พูดซะเค้าเหี้ยก็เกินเบอไป
แต่มึงอย่าบ่นกันนักเลย พูดจริงๆนะยังไม่เจอที่ไหนไม่ผิดเลย เห็นใครปากดีแค่ไหนมาทำเองก็ผิด คือมันคนทำอะมึง ตาคนตรวจ ก็ต้องหลุดบ้าง
พวกนี้ไปทำค่ายเองก็ผิดเชื่อมะ ใครจะอยากทำออกมาผิดๆให้คนด่า เขาก็ตรวจน่ะแหละแต่มันพลาด คนทำอะ ตัวหนังสือด้วย เยอะๆๆก็พลาดหมด อีพวกด่าๆๆไปทำก็ผิด ให้เอาตีนยันหน้าเลย ดีปกับโรสก็ประจำ
ราชบัณฑิตยสถาน ยังผิดกว่าจะมาแก้ว่าตัวเองผิดก็หลายปี กูเลยปล่อยเบลอ เรื่องคำผิด ของสนพ. ต่างๆ มานานแหละ ถ้าไม่ผิดแบบทุกหน้า ทุกบท ก็ชั่งแม่งมาสักพักแหละ
>>767 เอ่อ เผาอะไร กูงง กูเพิ่งเม้นท์เม้นท์แรกนะ แล้วกูไม่ได้สนใจว่าค่ายไหนนะ กูสนใจว่าถ้าเล่มไหนมันผิดเยอะคือผิดเยอะ เน้นเป็นเล่มๆ ไป
ส่วนเรื่องคำผิดเยอะ พวกมึงจ๋า ไม่ใช่ว่าเราต้องเทียบกับงานที่มันพลาดเยอะๆ เลยดูน้อย แต่ต้องเทียบกับงานที่ไม่พลาด ซึ่งเป็นมาตรฐานที่ถูกต้องไม่ใช่หรือวะ
กูจะร้อง ร้อยหน้าผิดจุดหนึ่ง มึงงงง พวกมึงเป็นผู้บริโภคก็อย่าอะลุ่มอล่วยกับอะไรที่ตกมาตรฐานกันเยอะขนาดนี้ได้ไหม ไม่งั้นต่อไปใครมาทำหนังสือวายก็คิดว่า อ้อ ไม่เป็นไร ไม่มีคนถือ งี้เหรอ มึง เล่มไหนผิดตรงไหนควรแจ้งให้สนพ.ทราบให้เขาปรับปรุงในเล่มต่อไปด้วยซ้ำ การใช้คนตรวจเลยผิดตั้งห้าจุดไม่ใช่ข้ออ้างนะมึง ผิดจุดหนึ่งสองจุดยังพออภัย แต่สามขึ้นไป กูว่าไม่ไหวล่ะ
เออ คำผิดของพวกมึงหมายถึงคำผิดแบบเดียวกับกูหรือเปล่า แบบ สรรพนามเปลี่ยนในประโยคเดียว มีเจ้าสลับกับนาย พิมพ์ผิด จาก ยกตัวอย่าง เป็น ยกตัอวย่าง ไรงี้ <<< กูหมายถึงแบบนี้นะ คือถ้ามีตั้งห้าจุดมันคือพรูฟโคตรแย่เลยนะมึง
อ่าวยาว กู >>749-750 แม่งรอบแรกขึ้นเพราะโค่งไง พิมพ์ตกพิมพ์ผิดเป็น โขง่ หรือ โช่ง กูจะไม่ว่าเลย แต่โค่งแม่งผิดเพราะเขียนไม่แตก แล้วมาปรี้ดตรง fell good แม่งอีก พอเย็นลงมาคิดๆ คนโพสแม่งก็คงมีหน้าที่โพส เดี๋ยวแม่งก็พรูพ เรื่องอื่นก็ผิดเยอะแยะ เลยมาบอกให้เบลอๆกูไป
ของรคที่ยกมากูอ่านแค่ชุดของคุณลวดที่เป็นอีบุ๊ค ปธนก็ด้วย แต่พวกอีบุ๊คคิดว่าเขามาแก้คำผิดทีหลังกัน อย่างปธนจำได้ว่าอัพเดตไฟล์หลายครั้งเลย
ช่วยดัน >>756 เมิงจะด่าเมิงต้องง้างสูงๆโปรยเนื้อเยอะๆแบบกูนี่ ไม่ใช่ด่าแบบกั๊กๆ ด่าไปเลย ไอ้สนพเหี้ย บอกจะให้ปกฉงกง สุดท้ายเหลือแค่ฉงฉง
อ่านหนังสือมามีกลุ่มวายนี่แหละที่ปล่อยหลุดคำผิดออกมาเยอะมาก พอมีคนรีวิวติติงก็บอกว่าเล็กน้อยไม่มีใครสนใจหรอก จะเครียดเป็นวิชาการทำไมอ่านมารู้เรื่องก็พอ เราเจอสวนแบบนี้ก็เงียบไปไม่อยากเถียง เดี๋ยวนี้มาตรฐานการทำหนังสือมันต่ำขนาดนี้ไปแล้วเหรอ ยกตัวอย่างนิยายเรื่องหนึ่ง ที่จองรอบพิมพ์ใหม่เปลี่ยนปกกันข้ามปีข้ามชาติ อุตส่าห์เสียเงินไปจ้างวาดปกกับนักวาดต่างชาติ ไอ้เวลาที่รอเป็นปีๆ นึกว่าจะเอาไปแก้คำผิดในฉบับเดิม นี่ไม่เลย อันเก่าผิดยังไงคำผิดฉบับพิมพ์ใหม่พิมพ์มันที่เดิม ยิ่งฉากบอกรักสำคัญในเรื่อง ผิดได้เห้มาก อ่านแล้วปาทิ้ง
พวกเรื่องคำผิดมันทำให้ภาพลักษณ์ความเป็นสนพ.หรือนข.ดูไม่น่าเชื่อถือนะ ยังไงก็ละเอียดก็สักนิด ไม่มีใครอยากทำงานพลาดเราเข้าใจ เพราะงั้นก็ไม่ต้องรีบจนเผางานออกมาขาย พอมีคนด้าก็ยอมรับไปปรับปรุงไม่ใช่กวนตีนกลับหรือไปยกคนนั้นคนนี้มาเถียงกลับ
>>778 ถ้าขอปกฉงกงจริง กูว่าบางทีนักเขียนก็ดูตัวเองด้วยว่ายอดมันควรจะได้ปกแพงๆเว่อๆมั้ย ไม่ต้องฉงกงอะนะพูดถึงนักวาดอื่นที่แพงๆ เอาแบบ ถ้ามึงเป็นนักเขียนโนเนม แต่รีเควสอยากได้อะไรแบบที่นักเขียนดังๆแบบพวกจต.อตด.ได้ กูว่าอันนี้ก็เกินไปว่ะ ถ้าสนพ.ลงทุนทำให้มึงแล้วขายได้น้อยงี้ เขาไม่ทำการกุศลเลยเหรอวะ อันนี้ก็ไม่ได้เข้าข้างสนพ.อะนะ แค่คิดอีกแง่มุม แต่กูไม่เห็นด้วยว่าถ้าตอนจีบ ว่าจะทำโน่นทำนี่ให้ แต่สุดท้ายกลับคำ อันนี้ไม่โอ ยิ่งมีมาทำของแถมแยกขายอีก สนพ.แม่ง เห็นแก่ได้เกิน
>>777 นั่นล่ะ คือกูไม่ได้เห็นด้วยแน่ๆ ที่ให้พิมพ์ยกล็อต แบบนั้นเกินป๊าย ไม่ใช่เนื้อหาหายเหมือนกรณีตรยข.นี่
แต่มันก็ไม่ควรผิดนะ คำผิดไม่ใช่เรื่องปกติ มันคือการตกมาตรฐาน ไม่นึกว่าจะมีคนคิดเหมือนกูด้วย ตกสองเล่มหนึ่งคำพอรับได้ แต่สองเล่มหกหกอันไม่ใช่ปกตินะ นั่นเข้าขั้นแย่เลย
กูมาช้าไปหน่อย แต่ประธานนกเท่าที่จำได้ นับรวม 2 เล่มทั้งคำผิด คำเกิน ฉีกคำ มีมากกว่า 10 ที่นะ
ขอยกมาเท่าที่จำได้
-ชื่อนายเอกพิมพ์ผิดติดๆกัน ประมาณ 2-3 จุด
-ชื่อของพ่อหรือปู่พระเอกที่โผล่มาครั้งแรก มีคำว่า "ใต้" เกินมา
-ฉีกคำ 2-3ที่ คำว่า อยาก หรือ อยู่ อ อยู่อีกบรรทัดนึง ประมาณนี้
ถ้าผิดสัก 2-3จุดก็พอเข้าใจว่าพลาดกันได้
แต่ผิดรวมมากกว่า 10 จุดนี่หมายถึงไม่ใส่ใจ
หรือไม่ก็อาจไม่มีบก. อ่านเองแก้เอง ตรวจเอง
เสียดายปกเลล่ามาก
ตอนแรกก็สงสัย เห็นคนปล่อยเรื่องนี้เร็วมาก เยอะมาก ถูกมาก
พออ่านจบกูก็ปล่อยทันทีเหมือนกัน
นี่ไม่ได้โจมตีสนพ.นะ เค้าอาจจะยังใหม่กับนิยายแปล <<นี่เป็นเหตุผลที่คนรอบตัวกูแก้ต่างให้สนพ.
แต่ก็ไม่ได้ทำหนังสือครั้งแรกป่ะวะ ได้แต่หวังว่าจะปรับปรุงให้ดีขึ้น
สำหรับกูการเจอคำผิดเยอะๆมันลดทอนอรรถรสในการอ่านมากๆ ต่อให้เรื่องสนุกก็เถอะ
>>782 กูยกตัวอย่างสิวะ กูไม่ใช่756
เมิงย้อนแย้งจังวะ 2 บรรทัดบนบอกสนพถูก สองบรรทัดล่างบอกสนพผิด กูตอบไม่ถูกเลย เอาเป็นว่ากูเห็นด้วยกับอันนี้ *แต่กูไม่เห็นด้วยว่าถ้าตอนจีบ ว่าจะทำโน่นทำนี่ให้ แต่สุดท้ายกลับคำ อันนี้ไม่โอ*
>>784 ฉีกคำผิดเรื่องปกติของอีบุ๊คเลยปรับไซส์แล้วแม่งตัดใหม่หมด ชื่อนายเอกแม่งแยกผิดสนุกสนาน "เว่ ยออวี้เหอ" "เวย่อ วี้เหอ" กูว่ากูสตรองแล้วกับคำผิด มาปรอทแตกเพราะ fell good เนี่ย
ใต้ที่เกินมากูไม่คุ้นเลย อีบุ๊คคงแก้แล้วมั้ง
กูเห็นพวกมึงก็มานั่งนับคำกับสนพเล็กอะ เหมือนเขาออกนิยายน้อยเลยจับผิดง่าย ที่ที่ทำมาหลายปียังผิดเลย แต่ไม่โดนเพราะออกเยอะ กูถึงบอกว่าสงสารเขา ไม่ใช่จะให้มารักษามาตรฐานอะไร อย่ามาเถียงว่าไม่จริง กูเห็นแต่ละที่โดนก็ที่เล็กทั้งนั้น บางอย่างนะเรื่องใหญ่กว่านี้มากยังไม่บ่น
ที่คุยทั้งหมดมากูเห็นด้วยเรื่องนึง ว่าเอาไฟล์ดิบที่เป็น ตย ทดลองอ่านมาเทียบกับเล่มไม่ได้ ด่าเหี้ยก็เกินไปหน่อย ไว้เล่มไม่แก้ค่อยมาด่าเทียบ
เล่มนึงกูเจอคำผิดคำสองคำก็เซ็งแล้ว แต่หลายๆคนก็มองข้าม ไม่ยอมรับความจริงว่ามันทำให้คุณภาพหนังสือลดลง อ้างนู่นอ้างนี่ แล้วมาบ่นว่าทำไมคนสมัยนี้ใช้คำผิดกันเยอะจัง ส่วนนึงก็มาจากการรับสารที่มันผิดๆไปไง
สนพใหญ่ก็โดน สะหยั่มงี้ ด่าแล้วด่าอีกก็ยังเหมือนเดิม
>>789 หนังสือของสนพ.ใหญ่ๆที่อ่านก็เจอคำผิด 1-2 จุด แต่ก็อย่างที่บอกไปก่อนหน้า
ผิด 2-3จุดเข้าใจว่าพลาด พอจะยอมรับได้
แต่ผิดรวมมากกว่า 10 จุด ใน 1 เรื่องมันแสดงถึงความชุ่ย ไม่มีมาตรฐาน ไม่เป็นมืออาชีพ
จะอ้างว่าเพราะเป็นสนพ.เล็ก หนังสือเลยมีคำผิดเยอะได้ไม่เป็นไร เหรอวะ?
ถ้าเป็นนักเขียนรวมเล่มเอง เขียนเองอ่านเองแก้ไขเอง เจอคำผิดก็พอฝืนทำใจได้อยู่
แต่นี่เรียกตัวเองว่าสำนักพิมพ์ ต้องมีความรับผิดชอบต่อเนื้อเรื่อง ต่อหนังสือ ต่อคนอ่านมากกว่าทำมือไม่ใช่เหรอ
แต่จากครั้งนี้นะ กูเพิ่งรู้ว่าการพิมพ์ตกห้าหกแห่งขึ้นไปเป็นเรื่องปกติสำหรับบางคน สามกูก็ว่ามากแล้วนะ
สนพ ใหญ่ๆ อย่าง อวว ทุกวันนี้ ยังพิมพ์คำว่า อ่ะ อยู่เลย ทุกเล่ม ไม่คิดมีการแก้ไขใดๆ
เมื่อวานถ้ากูจำไม่ผิด ของ ร เรื่อง สามีแห่ง กูยังเจอคำว่า แซ็ว อยู่เลย ถ้าเป็นเรื่องก่อนหน้านี้ กูไม่อะไร แต่นี่เพิ่งออกล่ะ
กูไม่ได้อยากมาโจมตีหรือดิสเครดิต แต่กูมองว่าทำงานวงการนี้ แต่ไม่อัปเดตภาษาเหรอ
สำหรับกู สนพ มีโอกาสที่จะพิมพ์ผิดได้ แต่เอาจริงๆ มันไม่ควรเกิด ถ้าเป็นอาชีพอื่น ทำผิดเล็กน้อยก็ได้เหรอ
มันไม่ควรอะ
สนพใหญ่ๆเก่าๆ มันมีคำที่จะใช้มาตรฐานเดียวกันทุกเล่มด้วยนะเพื่อนโม่ง เช่นแซ็ว แซว นี้ อัพเดทจริง แค่ถ้าสนพตกลงกันว่าจะใช้แซวเหมือนเดิม บ.ก. ก็บรูฟว่าแซวหมด ๆ หลักถูกต้องต้องเว้นหน้าหลัง ๆ มีกี่สนพที่เว้นตามหลักภาษาๆทย น้อยมาก ดพราะเขาตกลงกันมาแบบนั้น แล้วเอาจริงๆมึงเทียบพจนานุกรมบัณฑิตมันก็ดี แต่มึงอย่าลืม ไอ้พจนานุกรมนี่มันก็เปลี่ยนตามกระแสนิยมของคนในช่วงนั้น มึงเปลี่บนเป็นแซ็ว แล้วสมมติคนแอนตี้มากกกกก แถมเปลี่บนที คนในประเทศรู้ไม่ถึง10%มั้ง แล้วสมมติสองปีให้หลังกลับมาเป็นแซว คนลืมไปหมดว่าาราชบัณฑิตเคยใช่แซ็ว คนเพิ่งมาอ่านด่าสนพชิบหายตายพอดี เหใอนที่คนด่าราชบัณฑิตชิบหายนั่นแหละ ราชบัณฑิตไม่ใช่พระเจ้า ทุกวันนี้หลายคำมันยังโดนด่าอยู่ บางทีมันต้องดูบริบท ความเคยชินของคนยุคนั้นด้วย เหมือนโค่งคนส่วนใหญ่ในไทยไม่รู้จักสักวันคำนี้มันก็ตาย ดีไม่ดี ปีหน้ามันอาจเปลี่บนเป็นโข่งก็ได้ ภาษามันดิ้นได้ มันมีคำที่ไม่ควรผิดจริง แต่บางคำพจนานุกรมมันก็งี่เง่าอะ คนเขาไม่ใช้กันในชีวิตจริง เอามาให้คนส่วนใหญ่ของประเทศอ่านแล้วขัดทำไม
แต่ อะ อ่ะ ไรงี้ใช้ผิดน่าตีจริง
เหมือนโค่งด้านยนส่วนใหญ่สนพก็ใช้โข่ง เพราะมีกี่คนที่รู้จักโค่ง นอกจากคนในวงการที่ทำงานด้านนี้จริงๆ เป็นตัวอย่างที่ชัดมาก เขียนถูกแต่เสืกโดนด่า เพราะคนในสังคไทยส่วนใหญ่ไม่รู่จักคำนั้นนั่นเอง
ใช้ได้ทั้ง โข่ง โค่ง นี่ แต่ส่วนใหญ่ที่ใช้กันมักจะเป็น โข่ง เวลาเจอ โค่ง เลยคิดว่ามันผิด
อื้อหือ คิดถึงแซ็วของอรุณเลย
กุโทรไปถามราชมาเลย สรุป โค่งคือคำที่ถูกว่ะ แล้วพอดีที่โดนด่าเหี้ยไปใครรับผิดชอบ 55555555
กูบอกแล้วววว่าให้พวกเมิงเบลอกูไป ข้ามไปด่า fell good แทนก็ได้ 55555555555
เด็กโข่งมันเป็นเสียงเอกนี่หว่า(โอ่ง/ลุ้นตัวโก่ง) ส่วนโค่งมันเป็นเสียงโท(เสื้อตัวโตร่ง/ทางโล่ง) งี้ถ้าเป็นเด็กโค่งกูก็ออกเสียงผิดด้วยใช่ไหม 55555
จากพจนานุกรม ราชบัณฑิตยสถาน
โข่ง ๒
(๑) (ปาก) ว. เปิ่น, ไม่เข้าท่า
(๒) ว. โค่ง.
เพราะงั้นโข่ง = โค่ง
จบปะ
เหมือนที่ ปกติ = ปรกติ
จะใช้คำไหนก็ได้ ไม่ผิด
ไม่เหมือนสิวะ
ไหม =ถูกแต่บางกลุ่มด่าว่าใช้ผิด
มั้ย =ผิดแต่บางกลุ่มบอกว่าถูกเพราะตามเสียงพูด
อย่างไร=ถูก
อย่างไง=ผิดแต่บางคนรับได้เพราะตามเสียง
โข่ง =ถูก
โค่ง =ถูก แต่โดนด่าว่าใช้ผิด
มายืนยันว่า โข่ง = โค่ง แต่คำว่า เด็กโข่ง คำที่ถูกคือ เด็กโค่ง เพราะความหมายของคำนี้ไม่ใช่เด็กเปิ่น เด็กไม่เข้าท่า ต้องหมายถึง เด็กตัวโต ดังนั้นจริงๆต้องใช้ เด็กโค่ง
>>800 เนี่ยเห็นด้วย กูไปอบรมเกี่ยวกับพวกบก. มา จะมีพวกบก.ของสนพ.ใหญ่ๆมา อบรม เเต่ละที่เขาบอกเลยว่ามันจะคำที่เขาตกลงกันในสนพ.เองว่าจะใช้คำนี้ ยึดคำนี้เลย อิงราชบัณฑิตด้วย ไม่ใช่อิงกูอย่างเดียว ตปท. บางสนพ. ทำเป็นพจนานุกรมของตัวเองเลยก็มี พวกภาษานี่มันปวดหัวจริงๆ นะ พวกใหญ่ๆ กูก็ยังเห็นผิด เเต่ไม่ใช่ว่าปล่อยผ่านช่างมันหรอก เเต่ถ้ามีพิมพ์ซ้ำก็อยากให้มีแก้เเหละ
เเต่พวกที่ด่าคำผิดเเล้วเช็กไม่ชัวร์ ก็ใจเย็นๆ เช็กให้เเน่ใจก่อนด่านะคะมึง เปิดพจนานุกรมยัน หลักฐานให้พร้อม อิอิ
คำว่า “อะ” เป็นคำที่ประหลาดใจมากว่าผิดกันเยอะมาก ผิดกันหนักกว่า คะ ค่ะ อีก “อะ” ไม่มีไม่เอก ถ้ามีมันผิด แจ่มใสและเซ้นส์อย่าลืมแก้ เซ้นส์นี่หนักเลย การวรรค ๆ ผิดหนักมาก เหมือนไม่มีความรู้ตรงนี้เลยด้วยซ้ำว่ามันต้องวรรคหน้าหลัง อะก็ใส่ไม้เอกมันมาอยู่ได้ คนทำงานในกองไปเรียนเพิ่มสักนิดนะ เหนื่อยจะพูดถึงเหมือนกัน
>>813 อันนี้กูรู้มาว่าวรรคหน้าวรรคหลังคือถูกนะ แต่เวลาใช้จริงแล้วแต่ที่อ่ะ บางที่ก็ใช้แค่วรรคหลัง กูทำงานจัดหน้าหนังสืออยู่ เป็นหนังสือของราชการทั้งคู่ ที่นึงคือวรรคหน้าวรรคหลัง อีกทีคือให้วรรคหลังอย่างเดียว แก้หัวฟูเลยกู (ส่วนตัวกูเวลาอ่านชอบวรรคหลังอย่างเดียวมากกว่า)
>>814 ถ้าเอาตามการพิมพ์หนังสือที่ถูกต้อง (จากสมัยเราเรียนพิมพ์ดีดอะนะ) วรรคหน้าวรรคหลังถูกต้องแล้ว (วรรคหน้าเล็ก วรรคหลังใหญ่) แต่คนปล่อยเบลอเคาะแค่วรรคหลัง เปิดดูวายแต่งของซบ.ได้ ไม่วรรคหน้าให้เห็นเลยสักนิดเดียว กองนี้เหมือนคนไม่มีความรู้พื้นฐานการทำหนังสือใดๆ งานอะไรก็ชุ่ยไปหมด ทุกอย่างไร้ระเบียบไม่มืออาชีพน่ะเพื่อนโม่ง
เรื่องไม้ยมกวรรคหน้าหลังจะว่าแต่ ซบไม่ถูก แจ่มก็ทำ เพราะคนไม่ชอบวรรคหน้าหลัง ส่วนมากไม่วรรค แต่บางที่จะวรรคหลัง
อยากรู้ว่าปกติบ.ก.ทำหน้าที่อะไรกัน ต้องเกลาสำนวนภาษาด้วยปะวะ แบบถ้าอ่านแล้วมันแปลกๆ ประโยคไม่จบสมบูรณ์ ฯลฯ อย่างนี้บ.ก.ต้องแก้ด้วยไหม นิยายแปลก็ด้วย กูอยากรู้ว่าบ.ก.นิยายแปลต้องทำงานขั้นไหน ตรวจคำแปลเลยรึเปล่า หรือแค่อ่านดูว่าอ่านรู้เรื่องไม่รู้เรื่องก็พอ
ตกใจนึกว่าเข้ามาผิดห้อง คำว่า อ่ะกับอะ กูยังใช้ผิดอยู่เลยนะ ใช้ อ่ะ มาตลอดเลย รู้สึกผิดจัง >w<
>>819 กูก็อยากรู้เช่นกัน วอนโม่งใจดีมาบอกหน่อย เพราะกูอ่านรีวิวจากที่หนึ่งแล้วคือแบบใช้คำผิดไป เช่น จมจ่อมในการขับรถยนต์ (บริบทคือ ไม่สามารถละสายตาไปคุยกับอีกคนได้เพราะจมจ่อมกับการขับรถ) แบบนี้ เขาก็แนะนำว่าจมจ่อมแบบนั้นอาจจะขับรถชนแล้ว ควรใช้จดจ่อแทน บ.ก. ก็ปล่อยผ่านได้หรือไร อันนี้กูไม่รู้นะ แค่ออกความเห็น
>>820 ไม่เป็นไรนะ ก่อนหน้านี้กูก็ใช้ผิด แต่พอรู้ว่าอันไหนถูกก็พยายามแก้ไขให้มันถูก
ไม่บอกหรอก อุๆๆๆๆๆๆ
วรรคหน้า และ วรรคหลัง แล้วแบบนี้ วรรคไง เผ็ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แบบนี้ป่าว
ปกติมันต้องเว้นวรรคทั้งหน้าทั้งหลังหรอวะ เช่นนิยายเล่มนี้สนุกมาก ๆ อย่างนี้หรอ
เราเขียนแคร์รอตมาตลอด ยึดตามหลักการถอดคำภาษาอังกฤษ เหมือนที่คนไม่ยอมเขียนอัปเดตให้ถูก “อัป” ไม่ใช่ “อัพ” เฟซบุ๊ก ลุ๊กบุ๊ก มันแปลกตาดูเหมือนผิด เพื่อนด่าเราว่าเราสะกดผิดแล้วยังจะดื้อว่าถูก แต่เราอยากจะยื่นหนังสือการถอดคำต่างประเทศให้อ่าน เวลาเจอคนเถียงเราเลยเงียบดีกว่า
ขอย้อนหน่อย อยากรู้รค.คำผิดเหี้ยขนาดไหนให้ลองอ่านซีรีย์สร่างเมาดู เล่มสองนี่อย่างเหี้ย กลางๆ ถึงท้ายๆ เล่มเหมือนเหลือเวลาอีกหนึ่งวันต้องปิดเล่มแล้ว พิมพ์เสร็จเข้าแท่นพิมพ์แม่งเลย ระดับผิดแทบทุกหน้า หน้าละสองจุดอัพเงี้ย แต่กูดันชอบซีรี่ย์นี้เลยต้องทนอ่าน จนเล่มสามออกมาเป็นชาติแล้วกูยังทำใจซื้อไม่ลงเลยสัดเอ้ย ได้ยินว่าเล่มสามก็คำผิดเยอะมาก ควย
เมินกูกันหมด เสียใจอะ กูไม่รู้จริง ๆ ถ้าใช้ ๆๆๆๆๆๆๆ มันต้องเว้นยังไง
>>844 เหมือนที่สอนเว้นจะอยู่ในวิชาพิมพ์ดีดนะ เดี้ยวนี้ไม่มีสอนกันแล้วก็ไม่แปลกที่คนจะไม่รู้กัน ถ้าระดับนิยายไม่ใช่งานวิจัย วิทยานิพนธ์ ก็ใช้ ๆ ไปเถอะ
จะว่าไปในโรงเรียนควรมีวิชาจัดหน้ากระดาษนะ แบบสอนเรื่องแบบฟอร์มการจัดหน้ากระดาษ สอนเรื่องการเว้น/เคาะ บลา ๆ ไม่ใช่จนจบออกมาทำงานแล้วยังทำกันไม่เป็นผิด ๆ ถูก ๆ แบบรูปเล่มรายงานที่ส่ง ๆ ไปบางทีก็ไม่อ่านกันหรอกไปสนแต่วีดีโอจนแบบถ้ามีลูก/หลานนอกจากจะส่งมันเรียนฟิสิกส์ เคมี ชีวะแล้ว อย่าลืมส่งไปเข้าคอร์สสอนถ่ายวีดีโอ/ตัดต่อวีดีโอ ด้วยนะ เออถ้าเงินเหลือก็ลงคอร์สสอนโฟโตช็อปขั้นสูงด้วยเลยพวกข้าราชการแก่ ๆ แม่งชอบคิดว่าทุกคนที่เล่นคอมได้ทำภาพกราฟิกได้หมดกูละจนใจ
ส่วนตัวมองว่าภาษามันดิ้นไปได้เรื่อย ๆ ไอ้ที่เคยผิดพอใช้ผิดกันมาก ๆ เดี้ยวก็แก้ให้กลายเป็นถูก อย่างถอดเสียงจากภาษอังกฤษปกติจะไม่เติมวรรณยุกต์ แต่ล่าสุด ลิโด ก็เติมไม้โท เป็น ลิโด้ ไปแล้ว
เมกะ/เมกา ก็กลายเป็น เมก้า เอาจริง ๆ พวกมึงต้องปล่อยวางบ้างนะกูว่า
อนึ่งกูรู้ว่าต้องพิมพ์เว้นหน้าหลังเพราะสมัยเรียนโดนแก้เล่มจนหมดกระดาษไปเป็นรีม ๆ ขอบคุณสวรรค์ที่ตอนหลังกูยกคอมไปให้เค้าดูเลย
>>845 จริงๆ คือไอ้เรื่อง x ๆ หรือ xๆ มันไม่ใช่ว่าไม่รู้แล้วทำอะดิ หลายสนพ.ก็รู้อยู่แล้วว่าเว้นแบบนี้มันผิด แต่ทำเพราะมันสวยงามแล้วก็จัดหน้าง่ายกว่าอย่างที่บอกไป ว่าแต่มึงเมนชั่นคอมเม้นท์กูทำไมเนี่ย งง กูไม่ได้บอกว่าไม่มีสอนหรือผิดสักหน่อย แค่ถ้าไม่เว้นเลยมันขัดตาเฉยๆ
ฟฉ นี่ยอดจองคราวนี้น้อยเหรอวะเห็นไปโพสต์แนะนำนิยายในกลุ่มหรือเค้าโพสปกคิกูเพิ่งเคยเห็นครั้งนี้อะ
คำซ้ำเราคงเขียน เผ็ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แบบนี้ ถถถถ เคยเห็นสนพ.เก่าแก่พิมพ์นิยายรุ่นคุณแม่ยังสาวใช้ จริง ๆ แล้วเราชอบวรรคหน้าหลังนะ จัดหน้ายากมาก แต่ว่ามองแล้วก็สวยดี
สนพ.ที่เว้นหน้าหลังแบบนี้มี ฮูก (นิยายช่วงหลัง) กุหลาบ มด. นฟกท. สนพ.พวกนี้เราได้อ่านและเห็นอยู่ นข.ทำมือที่เป๊ะมากเรื่องการจัดหน้าจำได้แม่นคือคุณ ออร์ก้า พิสูจน์อักษรของเขาก็ค่อนข้างเป๊ะมาก ใครมีเล่มเปิดดูได้เลย
กูว่า ฮม หลังๆเงียบโคตรๆ ออกนิยายแต่ละเรื่องไม่ปัง รักเสมอก็ไม่ปัง หลังๆนิยาย ฮม ไม่มีกระแสเลยยยย นิยายแต่งช่วงนี้กูว่าดรอปๆ นิยายแปลกำลังมาแรงกว่ามากๆ
ขอกูบ่นอีกนิด อย่าเพิ่งรำคาญไป กำลังอ่าน สามีแห่งชาติอยู่คือ กูสงสัยคำว่า ละ มันใส่ไม้เอกได้ใช่มั้ย ล่ะ แต่เจอแบบ เช่น นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยแล้วละ
มันต้องเสียงต่ำหรือเปล่า ถ้ากูเข้าใจผิดขออภัยด้วย เจอคำนี้เยอะมาก แล้วที่หนักกว่านั้น คือการแทนตัว เดี๋ยวฉันเดี๋ยวผม ในประโยคเดียวกัน จนกูงงว่า นายเอกพูดสองมิติหรือไง และเจอล่าสุด ปลายนิ้วเกี่ยวกระหวัดแลกลมหายใจอยู่พักใหญ่ นิ้วมันทำไม่ได้นะ อ่า มึนนน หากมีบก. สนพ นี้อยู่ที่นี่ วอนตรวจกันดีๆ นะคะ
>>857 ละ ล่ะ ให้อภัยเถอะ คำนี้ราชบัณฑิตก็ตอบไม่ได้ ถามก็อ้ำอึ้ง อธิบายได้แต่เดิมๆแม้แต่คนในโม่ง ว่า ล่ะมาจากเล่า ละมาจากแหละ แต่บางคำมันไม่ได้ กูถามเจาะราชบัณฑิตเลย ก็ตอบไม่ได้ ก็วนไป ละมาจากแหละ ล่ะมาจากเล่า ต้องดูบริบท ทีนี้ พอมาถึงคำว่า ละก็ ละมั้ง ใช้ยังไงคะ มาจาก แหละก็ หรือ เล่าก็ แต่คนก็ใช้ปกตามเสียงคือ ล่ะมั้ง ล่ะก็ คนในสายก็อ้ำอึ้ง อย่าง ตย ของคนข้างบน คำว่า นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยแล้วละ คนก็รู้สึกแปลกๆกับรูปประโยค เพรา ละ มาจาก แหละ แต่จริงๆออกเสียงที่ถูกคือ ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยแล้วล่ะ ทั้งที่มันไม่ได้มามาจาก คำว่า เล่า สักหน่อย กูยก ตย ประมาณนี้ คนในนั้นยังตอบไม่ถูกเลย แล้วพวกมึงอะไรกันนักหนา ละก็มายก ตย เดิมๆ ละ มาจากแหละ ล่ะ มาจาก เล่า เอื่ม จ้ะ มันมีคำที่มาประกอบกับคำว่า ละ ล่ะ อีกเยอะมากกกกกก
อ้าว นี่กูเข้าใจมาตลอดเลยว่า
ละ มาจาก แล้ว
ล่ะ มาจาก เล่า
กูต้องกลับไปศึกษาเพิ่มเติม กูมึนเล็กน้อย ขอบคุณเพื่อนโม่งมาก
ละล่ะเป็นสิ่งที่กูโอเคกับการเขียนตามการออกเสียงนะ หรือใครจะใช้ตามราชบัณฑิตกูก็โอเคเหมือนกัน แต่เวลาเจอ หละ หล่ะ นี่กูปวดหัวมาก
ถ้าเป็นเรื่องสำเนียงพื้นถิ่นนี่กูก็ไม่รู้นะ แต่เวลากูพูดคำว่า 'ละมั้ง' นี่กูจะพูดว่า ละ แบบที่มันสะกดไม่ได้อะ คล้ายๆ กับ ลา แต่สั้นกว่า
ฮม กูว่าก็เงียบๆไม่ได้ปึงปังอะไร ดูแล้วก็ไม่ได้มีเรื่องให้ว้าวอะ กูไม่ทันเรื่องที่ สนพ ขู่จะฟ้องนักเขียนนะ กูเป็นแคนคนอ่านผ่านทางมา มองๆดูแล้ว กูรู้สึกไม่ว้าวจริงๆ เรื่องเน้นเยกูก็ไม่ชอบ อ่านเยเยอะๆแม่งเลี่ยน แค่นิยายเรื่องนึงเน้นเยทั้งเรื่องยังน่าเบื่อ นี่ถ้าสนพ เน้นเอาเรื่องแนวๆนั้นมาพิมพ์เยอะๆคนต้องมีเอียนบ้างแหละ
เดี๋ยวนี้กูเสียเงินให้วายไทยน้อยลงมาก เหลือซื้อเฉพาะนขที่ตามอยู่แค่ไม่กี่คน แต่กูกำลังจะล้มละลายเพราะวายแปลออกมาได้ออกมาดี จนโว้ยยย
>>873 ถามว่าเขียนได้มั้ยก็ได้แหละ กูยังเคยเห็นคนแต่งนิยายในเว็บใช้สรรพนามบุรุษที่ 1 ว่า 'ชั้น' กับ 'ดิชั้น' ตามเสียงพูดเลย
แต่ส่วนตัวกูกูจะแยกระหว่างภาษาพูดกับภาษาเขียนชัดเจนอะ
Ex. ถึงกูจะแทนตัวว่า 'ดิชั้น' แต่เวลาเขียนงานกูจะเขียนคำว่า 'ดิฉัน' ตลอด เอ้อ! และปกติกูก็พูดคำว่า 'ค่ะ' เป็น 'ขะ' เหมือนกัน
กูรู้สึกว่าถ้าเขียนคำตามคำที่เราออกเสียงจริงๆ คงปวดหัวน่าดูอะ ต่างคนก็ออกเสียงต่างกัน มันจะไม่มีมาตรฐานกลางเลย อย่าง 'ก๋วยเตี๋ยว' ก็มีคนออกเสียงทั้ง 'ก๋วยเตี๋ยว' 'ก้วยเตี๋ยว' และ 'ก๊วยเตี๋ยว' มึงลองนึกสภาพหนังสือแต่ละเล่มที่มีคำว่า 'ก๋วยเตี๋ยว' หลายหลายแบบต่างกันดูสิ คงสนุกพิลึก 555
ส่วนคำที่เขียนตามการอ่านเป๊ะๆ แต่ไม่ถูกหลักภาษาอย่าง 'จะปายหนาย' 'มีอาราย' 'ม่ายยู้เยื่อง' นี่กูก็ใช้นะ แต่เป็นกรณีที่ต้องการเน้นย้ำสภาพของตัวละคร เช่น ง่วงนอน เมา เป็นต้น
ป.ล. กูไม่ได้บอกว่า 'ล่ะ' อ่านว่า หละ นะ อ่านดีๆ
กูเพิ่งเห็นว่าในที่สุดพอดีก็มาตอบว่าไม่ทำอีบุค ถามไว้ตั้งแต่ลงตัวอย่างไม่กี่ตอนมาตอบหลังปิดรอบจอง เอิ่ม ตอนแรกกูอยากได้อีบุคเพราะลังเลค่าส่ง+ไม่ค่อยอยากได้ปกเลล่า โป๊ด้วยส่วนนึง เลยรีๆรอๆไม่จองเล่ม สุดท้ายไม่ทำอีบุค แล้วมาบอกอะไรตอนนี้วะ มึงตอบภายใน 7 วันที่คนแรกเริ่มถามไม่ได้เรอะะะะะ //เออ ใช่ กูพาลนั่นแหละ แม่ง หงุดหงิดโดนเมิน
แวะมาแปะหนังที่ชื่อว่า thirty years of adonis แปปนะ
>>879 คือกูมีข้อลังเลหลายอย่างแหละ ยังคิดอยู่ว่าถ้าเขาตอบตั้งแต่ยังไม่ปิดจองสุดท้ายกูจะตัดสินใจซื้อมั้ยวะ กูชอบตัวอย่างที่ลงนะ ถ้าอีบุคคงซื้อชัวร์ แต่เล่มก็ยังโลเลๆเพราะค่าส่งแพงและกูเกลียดปก แต่กูก็อยากไปนั่งลังเลเองไงว่าจะเอาไม่เอา นี่โดนเมินจนเหมือนเลือกเขาให้ว่าเออ มึงไม่ต้องซื้อหรอก กูเลยเคืองงงง
*เหมือนเขาเลือกให้ กูพิมพ์ผิด ขออภัย
ที่จริงกูรอโม่งรีวิวก่อนก็ได้มั้ง ตัวอย่างก่อนพรูฟที่ลงคำผิดน่าเกลียดพอสมควร ถ้าเล่มห่วยกูอาจจะเสียดายน้อยลงหน่อย
เราอยากได้อีบุ๊กเหมือนกันไม่มีที่เก็บแล้วถึงจะชอบอ่านเล่มมากแค่ไหนแต่ไม่มีที่แล้วจริงๆ แปลทั้งหลายเข้าใจว่าแอลซีแยกกันได้แต่ช้ำใจวนไป
หนึ่งคำมั่นถ้ามีอีบุ๊กก็ซื้ออีกดันไปมี เราสายเก้บคู่ถ้าเรื่องไหนชอบอ่านสนุก
กูนึกสมัยกูอยู่ประถม แม่กูเอาหนังสือพิมพ์หน้าอาชญากรรมห่อปกหนังสือภาษาไทยกู .... รถเละเลย
เวลาใครบอกให้ระวังหลุมดำ สมัยหลุมดำโหดร้ายมากทีไรกูจะรู้สึกแปลกๆทุกที กูเป็นคนนึงที่อยู่ในยุคหลุมดำแต่ไม่โดนผลกระทบอะไรเลย (อาจเพราะกูวายสายญี่ปุ่นและกูอ่านญี่ปุ่นได้) กูรู้สึกว่าหลายคนพูดเกินเหตุ เหมือนอยากข่มว่าอยู่มาตั้งแต่สมัยนั้นมากกว่า สายวายตอนนี้มันโยงผลประโยชน์ไว้เยอะ ฝั่งหนังสือก็เป็นเค้กชิ้นใหญ่ที่ทุกคนลงมาแย่ง ฝั่งดาราก็ใช้เป็นสะพานสร้างแฟนคลับ ยังไม่นับที่ประเทศนี้นับเงินเป็นใหญ่ขนาดจะออกร่างคู่ชีวิต lgbt (กลวงๆ) เพื่อล่อนักท่องเที่ยวเข้าประเทศ ไหนจะยุคโซเชียลที่กระแสสังคมแห่ไปตามเทรนในทวิตอีก รฐบ.กลับคำพูดทุกวันตามกระแสโซเชียล คิดว่ายุคหลุมดำจะกลับมาจริงเหรอ ตราบที่ฐานแน่นทำเงินดี กูว่ายาก
>>893 +1 กูว่าเว่อวังไปมั้ย กูก็เฉยๆนะยุคนั้น และกูก็ไม่คิดว่ามันจะมีเหตุการ์ณแบบนั้นอีก เดี๋ยวนักสิทธิก็จะมาเรียกร้องอีก เหยียดเพศ ไม่มีเสรีในการอ่าน ความคิดคับแคบ อะไรต่างๆ นานา
คนที่อะไรนิดๆหน่อยๆก็ตื่นตูมนี่สิ แบบว่ามีข่าวนิดนึงก็ลนลาน เดี๋ยวหลุมดำกลับมานะๆ กูเบื่อ
คือเอาจริงๆ หลุมดำ มันเกิดเพราะรายการทีวีเสี้ยมไว้ไม่ใช่เหรอวะ ไม่ใช่ว่าเป็นนโยบายหลักของ รบ.นิ
คือพวกมึงไม่โดนไม่ได้อะไรนะแต่คือกูโดนไง ไม่ได้โดนเพราะข้างนอกอะไรหรอกโดนเพราะผู้ใหญ่ในบ้านเนี่ยแหละ หัวเก่าเลยหาว่ากูซื้อนสโป๊หนังสือของพวกโรคจิตแล้วเอานิยาย/การ์ตูนกูไปเผาเกลี้ยงเลย
ปล.แต่กูว่าเดี๋ยวนี้น่าจะยากกว่าเดิม คนน่าจะเปิดขึ้นแล้วแหละ....มั้ง
ใครเคยโดน สนพ จีบ แต่เทบ้าง อยากรู้เพราะอะไร
คนที่มีคิดมากกับยุคหลุมดำจะ อายุราวๆ 30-40 ปี
เรายุคนั้นก็จะ 40 แล้วนะ เด็กกว่าเราคงมีที่ทัน แต่ช่วงหลุมดำเราไม่กระทบนะ แต่ก็ไม่ชอบที่อล่างฉ่าง ปกโป๊สุดๆ ชื่อเรื่องไม่กล้าหยิบ ฯลฯ ยังไงก็อยากให้คีปโลว์โปรไฟล์ ต่อให้เปิดยังไงผู้ใหญ่ในบ้านเราก็ไม่ใจกว้างกันขนาดนั้น
ky เพื่อนโม่ง เพจ เสียดาย นี่คือะไร ทำไมเค้ารีวิว แรงจังวะ หลายๆเรื่องที่เค้ารีวิว กูอ่านมันก็ไม่แย่จนต่ำเตี้ยอะไรขนาดนั้นไหม เพื่อนกูในเฟสไปกดไลด์มันเด้งมาหน้าฟีดเลยเข้าไปอ่านมากูนี่จิตตกแทนนข.หลายๆเรื่องเลย
คือกูไปไล่อ่านแล้วแบบ กูสงสารนักเขียนเลยอะไม่แค่นข.ไทย นข.ต่างชาติก้โดน นี่ทำงานต่อไม่ได้เลย แบบอารมฌ์ดาวน์เลย บางเรื่องคือมันสนุกนะ แต่นี่เค้าวิวไว้แบบ อย่าใช้คำว่ารีวิวเลยเหอะ เหมือนคนที่เกลียดอะไรสัดอย่างแบบรุนแรงแล้วลากมาสับๆให้เละให้ไม่มีที่ยืนอะ งงใจเพื่อนกูไปชอบเพจนี้ได้ยังไง
>>912 ไม่คิดว่าเค้าจะเป็นนข. อึ้งเบาๆ
เหมือนเป็นเพจที่ระบายแต่ความเกลียดชังจริง กูตะหงิดที่เค้าบ่นเรื่องนิยายออนไลน์สมัยนี้แล้วบอกว่าคนอ่านควรมีศักดิ์ศรี คือไปยุ่งอะไรกับความชอบคนอื่นวะ
เขาด่าประมาณยังไงเหรอ
เวลาอ่านรีวิว ถ้าด่าเรื่องพล็อต เรื่องที่มันผิด
Fact แบบให้อภัยไม่ได้หรือเรื่องที่ ooc ด้วยตัวเองก็ยังพอเป็นรีวิวที่น่าสนใจ แต่บางคนชอบรีวิวแบบเอาตรรกะตัวเองเป็นที่ตั้ง เอาตัวเองไปแทนตัวละคร แบบถ้าเป็นฉันนะฉันไม่ทำอย่างนั้นหรอก ฉันจะ... ทำไมคนแต่งแต่งเรื่องแบบนี้! คาร์ในนิยายไม่จำเป็นต้องคิดอะไรเหมือนคนอ่านอะ คนเพี้ยนๆแบบที่คนอ่านไม่เคยเจอก็มีอยู่ในโลกนี้เหมือนกัน
เรื่องรีวิวนะ ถ้ากูอ่านเรื่องไหนแล้วชอบกูก็รีวิวบ้างนิดหน่อย ไม่ก็แนะนำเพื่อนไรงี้อะ เรื่องที่กูชอบกูก็อยากให้คนมาอ่านและก็จะได้มีคนร่วมกรี๊ดด้วย แล้วการรีวิวก็ช่วยให้กำลังใจนข.ดีด้วย ถ้าคนไหนกูชอบ อยากให้แต่งอีก แต่กูไม่กล้าคุยกะเค้ากูก็รีวิวเนี่ยแหละ แต่กูไม่ได้รีวิวลงโม่งนะ คนที่ไม่ชอบก็รีวิวมาว่าไม่ชอบยังไง คุยๆ กัน กูเห็นนข.บ่นไม่มีฟีดแบ็กกันเยอะ มีฟีดแบ็กทั้งบวกและลบก็ยังดีกว่าไม่มีไรเลยมั้ง
ประเด็นคือมึงไม่ควรด่ากันมั้ยวะ นข.ก็หัวร้อนเกิน นข.ไม่ควรลงมาด่าเองอะเอาจริง การวิจารณ์กูว่าให้นอ.ถกเถียงกันก็พอ ถ้างานดีจริงเดี๋ยวก็มีรีวิวดีๆ ออกมาเอง
กูก็ยังสนับสนุนการรีวิวโดยเฉพาะรีวิวเรื่องที่ชอบอยู่นะ เวลากูรีวิวเรื่องที่ไม่ชอบก็จะชมเป็นกรณีๆ ไป ตรงไหนไม่ชอบก็บอก ตรงไหนดีก็ชม เวลามีคนรีวิวแล้วกูอยากออกความเห็นต่างก็คุยกะเค้าดีๆ ไม่ใช่ไปเตะตัดขาแบบ "เอ่อ เราว่าเล่มนี้ไม่สนุกซักนิดเลยอ่ะค่ะ ชอบเข้าไปได้ไง"
กูอ่านเพจเสียดายในมุมมองนักอ่าน กูว่าเขาก็ไม่ได้รีวิวเลวร้ายมากนี่ คือกูอ่านได้ไม่ดาวน์ เพราะกูไม่ใช่นักเขียน บางเรื่องก็ไม่ได้ด่าอย่างเดียวนะ เห็นมีชมบ้าง คะแนนดีบ้าง เวลาชมก็ไม่ได้อวยอย่างเดียว ชมไปติไป ชมหนึ่งคำ ติสามคำไรงี้
เขาจะด่าจะติในแง่มุมไหน ก็เขียนมาเถอะ กูก็อ่านกรองเอาเอง เรื่องไหนกูคิดจะอ่านอยู่แล้ว ถึงเขาด่าว่าแย่ยังไง กูก็อ่านอยู่ดี จุดที่เขาอ่านไม่ชอบ บางทีอาจจะคือจุดที่กูอ่านแล้วชอบก็ได้ do your worst มาเถอะ กูรับได้ก็คือรับได้ ไม่ได้กูก็ผ่านไปเอง
>>919 รีวิวก็ต้องเอาตัวเองเป็นที่ตั้งสิ คิดยังไงก็รีวิวออกมาแบบนั้น ไม่ใช่คิดว่าคนอื่นจะคิดยังไงแล้วถึงรีวิว ถ้าคนเขียนเขียนฉากนี้ให้ขำ คนอื่นอ่านแล้วขำกันทั้งบาง แต่กูอ่านไม่ขำ กูก็ต้องบอกไม่ขำอยู่ดี
ไม่รู้กูเข้าใจคำว่ารีวิวผิดหรือเปล่านะ แต่กูชอบอ่านว่าคนอ่านคนนั้นมีความเห็นยังไงกับนิยายเรื่องนั้น ไม่ใช่รีวิวแต่ข้อมูลจำเพาะของนิยาย อันนั้นจะออกแนวสนพ.รีวิวมากกว่า หรือรีวิวแบบกลางๆ บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น
ซึ่งกูชอบรีวิวแบบที่กล้ากวนน้ำให้ขุ่นเท่าที่จะทำได้มากกว่า กูดูเองว่าขุ่นแบบนี้กูดื่มได้ไหม ดื่มได้ก็ไปกันได้
มันก็ชัดแล้วนี่ มึงไม่ใช่นักเขียน มึงเลยรู้สึกเฉยๆเพราะมึงคือคนอ่าน มึงต้องการดูรีวิวนิยายเพื่อเช็คว่ามึงควรจะไปอ่านหรือไปอุดหนุนมั้ย
แต่คนเขียนต่างกัน บางคนรับไม่ได้เพราะรู้สึกว่ารุนแรงในความรู้สึกของเขา อันดับแรกนักเขียนทุกคนรู้สึกเลยว่ากว่าจะเขียนมาได้ขนาดนี้มันเหนื่อย
ความเหนื่อยที่ได้คำด่ากลับมา ตามด้วยการสับเละ เพราะกลัว แล้วก็โกรธ บางคนเลยหน้ามืดเอาคอมเม้นดีๆลากมาตบตี เพระางานเขียนมันคือความภาคภูมิใจอย่างนึง การโดนสับแรงๆสำหรับบางคนคือความภูมิใจของเขาโดนทำลาย ก็แค่นี้ ต่อให้บางคนชอบ มันก็มีบางจุดแหล่ะที่รู้สึกว่า "ไม่เห็นต้องพูดอะไรแบบนั้นเลย"
แต่ก็นั่นแหล่ะ มึงอาจไม่เก็ท เพราะมึงไม่ใช่นักเขียน
>>923 รีวิวเอาตัวเองเป็นที่ตั้งก็ไม่แปลก ที่ไม่ควรคือเอาอคติส่วนตัวเป็นที่ตั้ง เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงแล้วด่าว่าอาหารไม่ถูกใจ
ปกติคนส่วนใหญ่เริ่มอ่านด้วยคะแนนเต็ม 10 พอเจอจุดไม่ถูกใจค่อยหักคะแนนออกไป เพจนี้เริ่มอ่านด้วยคะแนนติดลบไปก่อนแล้ว ส่วนจุดที่ยกมาด่าว่าผิดความจริงก็ไม่ผิด เกินครึ่งเลย แต่คิดเอาเองว่าผิด
เพจที่ว่านี่คือ เสียดายคนจ่ายไม่ได้... หรือเปล่าวะ?
เหมือนเขาจะคิดว่าหนังสือเกือบทุกเล่มห่วยรึเปล่า เพราะหนักไปทางด่า เอาจุดเล็กๆมาขยายให้ใหญ่จนดูแย่เกินจริง นิยายบางเรื่องอ่านแล้วสนุกดี แต่เค้าเน้นข้อเสียมากจนกลบข้อดี อ่านรีวิวแล้วนึกว่าไม่สนุก
คนที่ไม่ใช่นักเขียน มึงอ่านแล้วไม่รู้สึกอะไรก็ไม่แปลก แต่คนเป็นนักเขียนรู้สึกไง เผื่อมึงนึกไม่ออก มึงทำทีสิสด้วยความตั้งใจ ทำมันทั้งวันทั้งคืน สุดท้ายพอเอาไปพรีเซนต์ อ.ด่างานมึงเละ มีชมประปราย มึงยังยิ้มออกรึเปล่าล่ะ
ถ้าติเพื่อก่อนเรารับได้ แต่ถ้าติเน้นด่าเอามันส์คงละเรื่องกันนะ นข.บางคนรับได้ขอบคุณด้วยที่มีคำติชม บางคนตินิดนึงแค็ปมาด่าด้วยให้ลูกหาบช่วยด้วย เคยเจอเมนต์ตอบทุกคนที่ชมแต่อันไหนติติงก็ทำเป็นไม่เห็นข้ามเมนต์นั้นไปแบบไม่มีตัวตน อ่านดูเมนต์นั้นก็แค่เมนต์ว่าตลร.ทำอะไรไร้เหตุผลขัดกับพื้นนิสัยที่เขียนจั่วมา อันนี้เราก็แอบคิดว่าเขาใจแคบเกินไป
>>929 กว่ากูจะได้ทำทีสิส กูคงโดนอาจารย์ด่าแบบย่อยยับจนชินชา บอกตรงๆ มึงเทียบเหตุการณ์นี้กับทีสิส กูก็ยังไม่เก็ทอยู่ดีอะ ซ้ำร้ายกูคิดว่า ใจนักเขียนช่างเปราะบาง ติติงไม่ได้เข้าไปใหญ่
กูผ่านวินาทีเป็นวินาทีตายตอนทำทีสิสมาหลายปีแล้ว จุดนั้นกูเข้าใจ โดนติงโดนบ่นงานไม่ดี ควรแก้ไข กูทิ้งความรู้สึกอื่นๆไว้ตรงนั้นแล้วกลับไปแก้งาน ไม่คิดถึงอะไรอีก ไม่งั้นเรียนไม่จบพอดี 555555555
จะรีวิวพราวขนาดไหนก็ตามใจเหอะ แต่ด่ากราดเรื่องนู้นนักเขียนฝีมือไม่ถึง เรื่องนี้เหมือนเด็กเพิ่งหัดแต่ง จ้าาาาาา(เสียงแมท) เอาที่สบายใจ 1.5 เต็มสิบเลย
>>934 ประมาณด่ามาด่ากลับแบบนี้เหรอ มองกลางๆ เพื่อนโม่งว่านข.แบบนี้น่ารักมั้ยล่ะ นอ.ด้ามานข.ด่ากลับ ลากมาให้ลูกหาบด่าด้วย มันขอบคุณ.หลายคนที่ลูกหาบโอ๋มากจนไม่มีใครอยากจะติออกสื่อ ดูมาเฟียมากเลย ถ้านอ.ติเพื่อก่อยังไม่แรงใส่เขาแบบนี้อย่าไปสนใจเลย อ่านแต่ลูกหาบอวยต่อไปนั่นแหละ เพราะยังไงก็ไม่เปิดใจรับฟังที่เห็นต่างอยู่แล้ว
แยกกรณีด่าหยาบคายกับติดเวยเหตุผลนะเพื่อนโม่งอย่าเอามารวมกัน
>>924 กูก็แค่พูดในมุมมองคนอ่านของกู มึงไม่ต้องน้อยใจตัดพ้อกูก็ได้ กูอ่านแล้วเฉยๆ แต่ด้านบนก่อนกู มีคนอ่านแล้วสงสารนักเขียนตั้งหลายคน ไม่ต้องห่วง
>>929 ยกตัวอย่างแบบนี้ กูยิ่งไม่เก็ทนะ อ.ด่างานมึง แล้วมึงต้องการอะไรจากกู กูอาจจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจมึงไม่รู้ละ แต่กูเฉยๆ ก็ถูกแล้วปะ ต้องให้กูห้ามอ.ด่ามึงหรือด่าอ.กลับแทนมึงเหรอ ให้กูปลอบใจมึงเหรอ ให้กูไปแก้งานกับมึงเหรอ ถึงจะหมายความว่ากูมีความรู้สึกอะไร
วกกลับมาที่นิยาย มึงเป็นคนเขียน มึงห้ามรีวิวไม่ได้ แต่มึงเลือกที่จะรับได้ มึงจะเมินเฉยก็ได้ จะลากมาตบก็ได้ แต่จะมาโวยวายว่าคนอ่านที่เฉยๆอย่างกูไม่เข้าใจมึงไม่ได้
อา....ใครที่เป็นนักเขียนด่ามาด่ากลับไม่โกง บอกกูด้วยนะมึงแต่งเรื่องไร กูจะได้ระวังไว้...
ซบ.มีให้ลดหย่อนภาษีแล้วนะทุกคน ปฏิเสธไว้ก่อน พอทำได้แล้วค่อยกลับคำทีหลัง ถถถถ
ยังไม่ทันด่าใครก็มีคนด่าก่อนซะแหละ... ทำผิดไรนี่ เวลาอ่านนิยายใครเราให้กำลังใจตลอด ไม่เคยด่าใคร คอมเม้นเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ นะ ตลอดมา ซดเก๊กฮวยแพร๊บบ
เพจเสียดายนี่แอดมินคือใครว่ะ บอกบุญกูที กราบบบบบบ
กูเข้าไปส่องเพจเขามาละเว้ย รู้สึกว่าไม่มีนิยายเรื่องไหนดีพอสำหรับเขาอะ คือแม่งหาจุดมาด่าให้ต่ำตมได้ทุกเรื่อง เห็นโม่งบนๆบอกเคยเป็นนักเขียน กูอยากรู้เลยงานเขามันเวอวังแค่ไหน สำหรับเพจนี้กูไม่ให้ราคาอะ คิดว่าเน้นวิจารณ์แรงๆเรียกแขก กูอ่านรีวิวมาไม่จำเป็นต้องชมแต่นี่เน้นด่าๆๆ บอกนิยายบางเรื่องดูเด็กน้อย แต่ที่เขาเขียนวิจารณ์นี่กูว่าแม่งก็ดูเด็กวะ
กูรู้สึกว่าถ้าอ่านรีวิวเขา แล้วคนไม่มีวิจารณญาณ หรือ เอารีวิวเขาวัดการตัดสินใจแบบ 100%เลยนี่ แม่งมีโอกาสพลาดนิยายโอเคๆหลายเรื่องเลยนะ
กูจำได้ มีรีวิวนึงทำนข.ที่กูรู้จักเสียเซลฟ์ไปเลย แล้วก็มีคนไปแสดงความเห็นต่าง แอดมินบอกมีคนฝากรีวิว กูอ่านแล้วไม่คนฝากก็คนถูกฝาก เอาความรู้สึกตัวเองใส่ลงไปแล้วกลายเป็นคาดเดา คลาดเคลื่อนจากที่นข.ตั้งใจสื่อ
กู 952 กูลืมเลย ว่าจะเข้ามาบอก เห็นในทวิภพหาวาร์ปน้องโจฮันฯ มึงก็แค่ค้นในลิสต์คนที่มึงฟอลก็เจอแล้ว น้องโจชื่อยาว ๆ ตามด้วย xxx
johanneslarxxx
>>950 เรื่องนั้นมันฟิคไม่ใช่เหรอวะ? กูจำได้ว่าอากิระกับไคโตะนี่มาจากอะนิเมของญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง มันเหมือนเอามาบรรยายเฉยๆ อะเพราะกูเคยอ่านงานเขา ภาษาบรรยายเวิ่นเว้อใช้คำฟุ่มเฟือยเยอะมาก เนื้อเรื่องก็ค่อนข้างไม่มีอะไรแทบจะเป็นนิยายขาย ฉาก NC ซึ่งลูกหาบบอกว่าแซ่บเวอร
มันจะไม่อะไรเลยถ้าเขาด่าไม่ยั้งกับนิยายเรื่องอื่น แต่นิยายของเขาดีเข้ามาตรฐาน พล็อตไม่กลวง แต่นี่...ถถถถ คนที่อ่านงานเขาแล้วดูที่เขาด่าลงเพจถึงได้ไม่ให้ราคาไง มันจะไม่ให้คนไม่พอใจได้ยังไง งานของตัวเองยังไม่สามารถเรียกว่าดีได้เลย
เค้าเขียนอีกเรื่องที่ปกดำๆ เกี่ยวกับอียิปต์ กูจำชื่อเรื่องไม่ได้
เห็นว่าทุ่มเทมากขนาดบินไปสถานที่จริงเพื่อเขียนนิยายโดยเฉพาะเลยนะ
แต่ขอโทษ กูเปิดอ่าน 2-3 หน้าหลับ เลยดองมาเป็นสิบปี
สุดท้ายเลยขายทิ้งไปแล้ว
กูไม่ค่อยชอบการรีวิวของเพจ เสียดาย เหมือนกันนะ รู้สึกว่าเขาชอบยกตัวเองว่ามาตรฐานสูง เหยียดคนอื่น คือนิยายแต่งไม่ดี ข้อมูลไม่แน่นไม่ถูกต้อง ติกันได้ แต่ของเขามันด่าแบบใส่อารมณ์ บางเรื่องอย่างกะเอาสะใจ แค่นั้นอ่ะ
ky ทำไม นฬกท ยกเลิกเปิดจองนิยายเรื่องนึงวะ กูเห็นเพิ่งเริ่มเปิดอยู่แป๊บๆ
นิยายที่เคยได้ 9-9.5 จากเพจเสียดายคือ ES คอมปานี โรงน้ำชาเร้นรัก ปราชญ์กู้ฯ นอกนั้นก็ไม่ค่อยมี กูเคยจำได้ครั้งหนึ่งเขาเอานิยายวายทำมือของนข. คนหนึ่งมารีวิวเสียยับ ด่าเสียหายมาก นข.มาขอหนังสือคืนเขายังบอกเลยว่าเสียดายค่าส่งคืน แต่อย่างว่ารสนิยมใครรสนิยมมัน กูอ่านES ไม่รอด โรงน้ำชาก็ปกติ ปราชญ์ก็อ่านได้ แต่บางเรื่องที่เขาติยับกูกลับชอบ อยู่ที่ใจวะ อย่าไปสนใจเพจนี้เลย อยากอ่านก็อ่าน ซื้อม่แล้วไม่ตรงเป็คก็เทขาย
นากิ งานเขียนเขากูรู้จักสองเรื่องคือ อิสลายา ไรซัมติง กับ addicted to crime เรื่องแรกตอนนั้นเหมือน outlander ที่มีออกตัวเลยเอานิยายเรื่องไหนมาดัดแปลง รีไปหลายรอบเขาถึงหยุดไม่ทำอีก กูไม่ได้อ่านเลยไม่รู้ว่าดัดขนาดไหน แต่เพิ่งรู้มีออกตัวไปเก็บข้อมูลถึงที่ว่ะ ส่วน addicted to crime อันนี้ได้อ่าน มาสมัยนี้น่าจะโดนด่ากระจุยนะ พูดตามตรงนิยายที่เขาสับหลายเรื่องน่าจะดีกว่าเรื่องนี้ที่เขาเขียน พลอตอ่อนมาก
ความจริงกูไม่อะไรนะถ้าคนรีวิวจะเขียนนิยายไม่เก่งเท่านักเขียน (กูเคยเจอนักวิจารณ์หนังมากำกับหนังแล้วหนังเหี้ยมากก็มี) แต่ปัญหาของเพจเสียดาย คือรีวิวไม่มีมารยาทว่ะ แต่เขาอาจจะคิดรีวิวสุภาพๆ คนจะไม่สนใจเท่า แล้วมันแย่ที่สำนวนมันสะท้อนถึงความดูถูกเจ้าของผลงาน จงใจทำให้อับอายน่ะ
พูดแล้วกูนึกถึงรีวิว ร้ายเดียงสา ในทวิต กูอ่านที่เขาด่าโคตรอึดอัดไม่ชอบเลย เจ้าของทวิตจบสายจิตวิทยามาโดยตรงเลยสับซะเละ อ่านเหมือนจะดีแต่เหมือนเขาแค่อยากสนองความสะใจ จับคนเขียนมาประจานให้คนอื่นมาหัวเราะเยาะเย้ยว่าโง่ เขียนข้อมูลผิด ทำไมตัวละครทำตัวแบบนั้นแบบนี้ แย่สุดคือเขายืมคนอื่นมาอ่าน ไม่ชอบตั้งแต่บทแรกๆ ทำไมยังอ่านต่อว่ะ
สรุปกูว่ารีวิวนิยายน่ะดีแล้ว แต่น่าจะมีมารยาทคิดถึงใจอีกฝ่ายกันบ้างว่ะว่าลองตัวเองโดนวิจารณ์แบบนี้บ้างเหมือนกันจะรับได้มั้ยว่ะ
เพจเสียดายกูเข้าไปอ่านมา ขนาดไม่ใช่คนเขียนยังจิตตกแทน จริงๆนะเว้ยกูว่าเขาเน้นวิจารณ์มันส์ๆเอาสะใจอ่ะ
>>962 กูอ่านที่เขาพูดถึงนะ กูว่าอารมณ์คนอ่านแล้วอยากบ่นอยากด่าเฉยๆว่ะไม่ได้จะรีวิว ชื่อเรื่องก็ไม่พูดแค่มีปกที่เซนเซอร์พอให้คนรู้จักร้องอ๋อ บ่นอารมณ์คนบ่นละครไทยที่ไม่สมเหตุสมผลน่ะแบบปั๊มหัวใจแบบนั้นมันทำในชีวิตจริงไม่ได้นะ หรือเวลาโม่งบ่นวายเด็กสิบขวบแต่ลิ้นไก่สั้นพูดไม่ชัด ทั้งที่มันเลยวัยพูดไม่ชัดแล้ว ซึ่งกูว่านิยายเรื่องที่เขาว่าสร้างความเชื่อผิดๆจริงๆ เช่นการที่หมอบอกข้อมูลคนไข้ให้พระเอก หรืออาการของโรคที่เหมือนอยากตัดออกเป็นอีกคน ทั้งที่ความจริงก็เป็นตัวเอง ทำให้คนเข้าใจอาการของโรคผิดแล้วพอคนจำมาจากนิยายมันก็แย่สิ คนเขียนก็ควรมีความรับผิดชอบต่อสังคมมั้ย ข้อมูลของโรคที่เป็นหนึ่งในธีมหลักของเรื่องยังผิดอะมึง
>>968 กูเข้าไปอ่านละ 5555555555 คิดว่าเค้าไม่ได้รีวิวนะ แบบด่าเลยเฉยๆ แต่คือบางจุดที่เค้าพูดกูเห็นด้วยนะ แล้วก็รู้สึกมานานแล้วกับนิยายของคนเขียนคนนี้ว่ามันแบบพยายามใส่ความ angst ไปนิดนึง กูอ่านละอึดอัด แต่โดยรวมๆกูยังชอบวิธีการบรรยายของคนเขียนนะ
แต่อ่านทวิตนี้ก็แอบเห็นใจคนเขียนนิดๆ ถ้าเค้ามาเจอนี่ต้องแบบมีเสียใจมั่งแน่นอนอะ เหอะๆ
แต่คือ เอาจริงมาขนาดนี้แล้วเค้าไม่ต้องเซนเซอร์ก็ได้อะ เห็นนิดเดียวก็รู้ละว่าเรื่องอะไร แถมแนวนี้ก็มีไม่เยอะป้ะ
>>971 บางจุดโดยเฉพาะเรื่องอาการของโรคกูก็อยากให้มีใครไปสะกิดคนเขียนเหมือนกันว่าความจริงไม่ใช่งั้นนะ แล้วการกระทำหลายอย่างของคนในเรื่องตรรกะพังพินาศมาก ถ้าคนเขียนรู้ตัวแล้วปรับปรุงให้งานดีขึ้นก็คงดี กูก็ชอบสำนวนเขา ไม่อยากให้เป็นแค่นิยายเกรดต่ำเขียนเอามันส์ไม่สนเหตุผล
โอเค กูเข้าใจละ แบบนี้ไม่นับว่ารีวิวเนอะ ออกตัวเลยว่าด่าชัดเจน คือกูมองว่ามันเป็นวิจารณ์งานเขียน แล้วเหมือนไปล้อเลียนคนเขียน พอคิดว่าถ้าตัวเองเขียนนิยายแล้วมีคนด่าเบอร์นี้กูก็กลัวเหมือนกันว่ะ...
>>962 อันนี้กูขอแยกจากประเด็นข้างบนนะไม่เกี่ยวกัน กูไม่ชอบใจคำว่า 'แย่สุดยืมคนอื่นมาอ่าน' ของมึงเลย ถ้ากูยืมนิยายคนอื่นมากูห้ามวิจารณ์ ห้ามติห้ามชมห้ามหวีดห้ามด่าหรือไง การยืมนิยายไม่ผิดไม่ว่าทางกฎหมายทางสังคมทางสามัญสำนึกหรือทุกทาง มึงไม่ควรมาเหยียดคนเขา ถึงเขาไม่ซื้อเพื่อนเขาก็ซื้อ ไม่ได้อ่านเถื่อนหรือขโมยมา เขามีสิทธิ์ที่จะพูดถึงหนังสือที่เขาอ่านโดยไม่ถูกเหยียดหรือแบ่งแยกกับคนอื่นๆว่าไม่ใช่สิ่งที่เขาซื้อมาเอง
ครูภาษาไทยกูไม่ได้ซื้อพระอภัยมณีต้นฉบับมา ยืมห้องสมุดอ่านยังวิจารณ์สุนทรภู่ได้เป็นวรรคเป็นเวร ทำไมหนังสือยืมมาจะเอามาพูดถึงไม่ได้วะ
ส่วนประเด็นรักษาน้ำใจนักเขียนนี่ บอกตามตรงเวลาเล่าให้เพื่อนฟังหรือรีวิวในโม่งกูก็ใช้สำเนียงไปทางด่าซะเยอะนานๆทีจะกรี๊ดหวีดเชิงแนะนำ พื้นที่ซึ่งกูคิดว่าไม่ได้ตั้งใจให้นักเขียนเข้ามาอ่านตรงไหนกูว่าเหี้ยก็ด่าแบตรงๆ ส่วนในพื้นที่ของเขาเช่นแท็กทวิต หน้าคอมเม้นนิยาย เพจ อะไรก็ตามที่เป็นพื้นที่ซึ่งมีจุดประสงค์ส่งสารถึงนักเขียนกูก็รู้จักมารยาทพอจะให้กำลังใจชมส่วนที่ชอบและแนะนำติติงอย่างมีอารยะ แต่ถ้านักเขียนจะเข้ามาอ่านในโม่งหรือช่องทางโซเชียลซึ่งกูคุยกับเพื่อนไม่ได้ติดแท็กอัญเชิญหรือหน้าบล็อกที่กูทำบันทึกการอ่านโดยไม่คำนึงถึงการรักษาน้ำใจ ถ้ามาเจอเองแล้วเสียความรู้สึก นักเขียนก็ต้องดูแลตัวเองมั้ย
เกิดไรขึ้นกับจิ้นดีนักวะ
>>975 โทษที กูอาจเขียนไม่เคลียร์ กูไม่ได้เหยียดเรื่องยืมอ่านอะไรนะ ตกใจมากคิดไปไกลขนาดนั้น กูหมายถึงยืมมาอ่านถ้าไม่ชอบก็เลิกอ่าน ไปอ่านเรื่องอื่นไม่ดีกว่าเหรอ ถ้าซื้ออ่านยังเข้าใจได้ว่าจ่ายเงินไปแล้วต้องอ่านให้จบน่ะ อันนี้แบบเหมือนจงใจอ่านต่อทั้งที่ไม่ชอบเพื่อจะได้เขียนด่าลงทวิตน่ะ โอเคนะ
ยืมเคียอ่าน ส้มที่เขาพูดถึงนี่ส้มอะไรวะ ทำไมปอกด้วยมือให้เป็นเส้นเดียวไม่ได้
>>978 บางทีกูก็อ่านนิยายแย่จนอยากด่า แต่อ่านไม่จบแล้วด่าเดี๋ยวก็มีคนบอกว่าอ่านไม่จบ เรื่องยังไม่เฉลยมันมีสาหตุเพราะxxx yyy zzzนะ อย่าทำเป็นรู้ดีด่าจนกูต้องอ่านให้จบเพื่อที่จะสามารถด่าได้ ตัวอย่างเช่นการแปลcall me by your name ที่กูพิสูจน์ด้วยตัวเองว่ามันเหี้ยตั้งแต่ต้นยังปลายจริงๆ ไม่มีเรื่องอย่างหลังๆมาแปลดีขึ้น และกูก็ด่า ด่าแบบไม่กลัวนักแปลเสียกำลังใจด้วย สัสเอ้ย ของซื้อของขายนะทำให้มีคุณภาพสิ ถ้าแปลฟรีคนแปลไม่ได้สักสตางค์กูสาบานว่าจะไม่ด่าออกสื่อ
หนูแดงก็เคยจะก้อบนิยายญี่ปุ่นปะ ที่เอานอมอลมาก้อบวายญี่ปุ่น เรื่องเกี่ยวกับตะเกียง แบบนางเอกไปลูบตะเดียงแล้วยักออกมาจากตะเกียง หนูแดงเคยลงในเพจสมัยยังไม่ดัง ตอนนี้เรื่องนี้ไม่เห็นออกมาขายซะที กูงง หรือพอดังเลยรู้ตัวละรีบลบ
กูไม่ได้เข้าแท็ค แต่รดส.เป็นเรื่องที่กูบอกได้เลยว่าตรรกะมันพังมาก ใครเรียนด้านเกี่ยวๆ กับแพทย์มึงจะเบ้ปากมองแรงใส่ทันที คือมันพังและแทบจะทำให้คนเข้าใจผิดไปแบบคนละทางเลยนะ กูจะไม่พูดเรื่องยัดเยียดอะไรนั่น แต่ประเด็นคือปมที่เขายกมาโดยอ้างโรคทางการแพทย์มันมั่วไง ชื่อยานั่นคืออะไรกูต้องกระพริบตาหลายปริบมากๆ มึงเอายารักษาความดันมาใช้แบบนี้ก็ได้เหรอ? ที่จริงกูแทบจะเอ๋อตอนรู้ว่าเรื่องนี้ได้ตีพิมพ์ นี่คือสื่อผิดๆ และสร้างความเข้าใจผิดๆ อย่างหนึ่งเลย
ปกตินิยายวายในรั้วมหาลัยที่อ้างถึงคณะแพทย์กูก็เมินๆ มันไปเพราะมันไม่ได้อ้างถึงการรักษา จรรยาบรรณ ยา โรคที่มันแน่ชัด มีเรื่องนึงกูเคยเกลียดไปก็ขื้อขฟขผ.เพราะนั่นก็สร้างความเข้าใจผิดๆ ในเรื่องการรักษาโรค และจรรยาบรรณแพทย์ แล้วก็รดส.อีกเรื่อง บางทีมันไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยอะ
เรื่องรดสยังไม่เคยอ่าน กลัวมันดราม่าแบบขาดๆเกินๆ อีกเรื่องของอวก.เป็นไงบ้างอะ ดราม่าเหมือนกันป่าว กูอยากถามว่าสนพ.อื่นมีใครออกพวกเรื่องแนวดราม่าๆแบบนี้อีกไหม
>>978 โอเค โทษที กูอาจจะหัวร้อนเอง เพราะกูกับเพื่อนก็แชร์หนังสือแบ่งกันอ่าน อ่านเสร็จยังเอามาคุยถกกันต่อด้วย ถ้ามึงจะสงสัยว่าไม่ชอบแล้วฝืนอ่านทำไมงั้นก็ไม่แปลก
แต่กูก็เคยนะ มันเป็นวิสัยของคนที่มีเพื่อนอ่านซึ่งเทสตรงกันอ่ะ สมัยด็อกเตอร์ป๊อปชื่อกระฉ่อน เพื่อนกูพลาดซื้อมา อ่านแล้วด่าแบบหัวร้อนมาก เอามาให้กูอ่านต่อ(เจตนาหาคนมาคุยเรื่องนี้ด้วยนั้นแหละ) กูเปิดหนังสือด้วยเจตนาจับผิดแต่ต้นเลยเพื่อเอามาถก(สะกดว่าด่า)กับเพื่อนโดยเฉพาะ บางทีหนังสือไม่สนุกก็มาสนุกตรงวิจารณ์หนังสือแทน
กูมองว่าการอ่านเพื่อจับผิดหรืออ่านเพื่อเอามาด่ามันก็เป็นความสนุกแบบนึงนะ กูยังเคยดูทไวไลท์เพื่อเอามาด่าเลย 555555 แต่ถ้าคิดจะด่าออกสื่อก็เตรียมใจโดนคนอื่นด่าต่ออีกทอดด้วย แค่นั้นแหละ
ยังไม่ได้อ่านนิยายกับประเด็นต้นทาง แต่เคยอ่านแท็ครีวิวในทวิตคนอื่นบอกว่านิยายเรื่องนี้เรียลมาก เข้มข้นมาก ดราม่ามาก เสียน้ำตาไปสิบโอ่ง ถ้ามันจี้แก้ประเด็นที่ชวนเข้าใจแบบผิดๆได้ก็ดีนะ อย่างพวกโรคซึมเศร้าเมื่อก่อนก็โดนมโนนั่นนี่เหมือนกัน
เอาจริงกูว่าที่ด่าๆในทวิตยังสู้ในโม่งไม่ได้เลยนะมึง พอเป็นในหิ้งมึงบอกว่ารีวิวตรงไม่เฟค พอเป็นในทวิตดันบอกว่าจงใจด่าถถถถถถถถ แล้วถ้ากูเอาแต่ที่ชมๆใส่ในหิ้งก็ด่าไปอีกว่าจงใจอวย ตลกสัสถถถถถ อย่างเรื่องโรคงี้ พอเป็นละครไทยก็บ่นว่าไม่ยอมทำให้สมจริง ตรรกะวิบัติ แต่พอเป็นนิยายมึงดันบอกว่าห้ามด่า สงสารคนเขียนงี้อ่อ เห่นโล่วววว
ปล.กูว่าถ้ามันไม่ได้แทคหาคนเขียนหรือชื่อเรื่องไว้ มันก็คือการบ่นนิยายนั่นแหละ ยืมเพื่อนหรืออ่านเพื่อจงใจด่า ตราบใดที่สิ่งที่ด่ามันคือความจริงไม่ได้สักแต่ด่าตามอารมณ์เพราะอคติจะต่างกันตรงไหนวะ
ปล.ที่บอกว่าทนอ่านจนจบแล้วมาด่านี่มึงลืมมหากาพย์เทวฑูตปีกขวาที่มีโม่งทำไว้แล้วอ่อ ถถถถ
รีวิวก็แค่เรื่องนั้นเขียนดูมีเหตุผลพอมั้ย สนุกไหม กูชอบหรือไม่ชอบ กูมองในมุมคนอ่านว่ะ ซื้อมาอ่านแล้วชอบไม่ชอบก็บอกไปตามนั้นแหละ กูต้องมานั่งคิดถึงประวัติปูมหลังของนักเขียนด้วยเหรอวะ ต้องมานั่งเกรงใจเขาว่านักเขียนกัดก้อนเกลือกิน เขียนมาด้วยความยากลำบาก กรีดเลือดมาเขียนเลยนะ เอาไป 10/10 งี้เหรอ ไม่ใช่เปล่าวะ กูอดนึกไม่ได้ว่าพวกมึงนักเขียนโตมาแบบไหนวะ จะเขียนผลงานก็ขอรับฟี้ดแบ็คแบบประคบประหงมงี้เหรอ ตลกตายห่า
เออ เพจนั่นกูก็ไม่ได้รักชอบอะไรนะ ก็แค่อ่านเอามันส์ เรื่องไหนดีหรือไม่ดีสำหรับกูกูเลือกเอง
เห็นด้วยว่าที่ด่าแรงๆ ในทวิภพเจอหิ้งโม่งสมัยมู้แรกๆ นี่เรียกว่าอะไรดี แต่ว่าอันในชีทโคตรตลก หลายอันโคตรน่าสงสาร และที่เราจำได้ดีที่สุดคือรัชทายาทกับลึกลับอสรพิษ โม่งที่รีวิวเรื่องหลังนี่อ่านจบหัวร้อนโคตรๆ อ่านแล้วขำ โม่งที่หวิวรัชทายาทก็ฮา
ถูกพูดถึงยังดีกว่าเงียบกริบ ไม่มีคนพูดถึงเลยว่ะ
ไม่ได้กวนนะ แล้วแบบนี้กรณีเพจเสียดายมันต่างกะหิ้งโม่ง และทวิตภพไงวะ
ปิดมู้ ตามไปที่ https://fanboi.ch/801/6410/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.