เห็นพวกมึงคุยกันเรื่องนี้ กูขออนุญาตพูดหน่อย คือกูหลุดลงมาอยู่หลุมจารย์โม่เพราะตัวร้าย กูไม่ได้อยู่ด้อมปรมาจารย์ (เนื้อเรื่องหนักหน่วงเกินไป หัวใจกูอ่อนบางรับความช้ำชอกไม่ไหว) แต่กูก็ชอบเรื่องนี้ คอยรีแฟนอาร์ตบ่อยๆ ที่สวยๆ บางครั้งก็อ่านฟิคบ้าง ขอแสดงความเห็นนิดละกัน
กูรู้อยู่แล้วว่าคู่หลักคือวั่งเซี่ยน กูชอบความสัมพันธ์วั่งเซี่ยน แต่มีครั้งนึงกูเผลอไปอ่านเฉิงเซี่ยน นับแต่นั้นมากูไขว้เขว ความรู้สึกกลายเป็นแบบเอออีเหี้ยโคตรแองส์ มันได้ๆๆๆ
วันนี้กูอ่านที่พวกมึงคุยกันมันทำให้กูนึกขึ้นมาได้ว่าเออ ใช่ว่ะ พอเข้าใจแล้วว่าทำไมแม่โม่ไม่ให้พรากคู่พระนายแยกจาก ก็เพราะจะรู้สึกแบบกูเนี่ยมึง กูตอนนี้คือกูยังชอบวั่งเซี่ยน แต่กูดันชอบเฉิงเซี่ยนมากกว่านิดนึง ทั้งที่เฉิงเซี่ยนที่กูชอบมันไม่ใช่เจียงเฉิงในเรื่องกับพี่เว่ยจริงๆ มึงเข้าใจปะ ละกูก็นึกไปถึงว่าสาเหตุที่ทำให้กูดูอนิเมปรมจ ค้างถึงแค่ตอนแปด หนึ่งส่วนเกิดจากความรู้สึกไม่ค่อยอะไรกับคสพ พระนายแล้ว (ส่วนนึง น้อยมากๆ มันมีส่วนอื่นอีกเช่นที่กูกลัวความดราม่าอย่างที่บอกไป ชีวิตจริงกูเหี้ยพอแล้ว)
พอมันเกิดกะตัวเองถึงได้รู้เลยว่าทำไมแม่โม่ห้าม มึ้ง รู้สึกผิดชิบหาย ฮือ