กูชอบนิยายที่ออกทีละเล่มนะ มันช่วยเลี้ยงกระแสอ่ะ มีช่วงให้คนพูดถึง มีการปิดเล่มที่ทิ้งประเด็นไว้ให้คนมาดิสคัสกัน พวกนี้ออกทีละเล่มจริงแต่ห้ามทิ้งช่วงนาน ต้องต่อเนื่องแบบที่ไม่ใช่พวกออกเล่มใหม่ทีคนจำห่าไรไม่ได้ต้องไปอ่านเล่มแรกใหม่อ่ะ
แต่ปรมาจารย์นี่สถานการณ์เริ่มไม่ใช่ละ คนรู้เนื้อเรื่องกันเกือบทั้งเล่ม ต้นจนจบ ถ้าออกเร็วจะเหมือนตอนละครบุพเพสันนิวาสที่หนังสือได้กระแสขายดีด้วย แต่อืดอาดกว่านี้อีกหน่อยคือเดินตามรอยเฮโรอีนอ่ะ คือมาคอยพนันว่าชื่อเสียงเก่าที่ซีรี่ย์/อนิเมทิ้งไว้จะช่วยให้คนรอซื้ออีกสักเท่าไหร่