แต่ละสนพ.ก็ชัดเจนในไลน์ของตัวเองนะ อย่างอวว.คือเบาๆ อ่านง่าย จับกลุ่มวัยรุ่น สายนิยายรักนอร์มอลก็เป็น มีทั้งสนพ.ที่เน้นใสๆ (แจ่ม ชูการ์) เน้นเรทแนวผู้ใหญ่ (บงกช แก้วกานต์ หสม) เน้นงานคุณภาพ (บ้านวรรณกรรม ดวงตะวัน) เน้นรักผู้ใหญ่ (พิมพ์คำ love) หรือถ้าวรรณกรรมสายรางวัลก็ต้องดูสนพ.ทางเลือก พวกผีเสื้อ คบไฟ ฯลฯ
ก็ไม่เข้าใจว่าจะด่าสนพ.ไปทำไม เพราะแต่ละสนพ.จับลูกค้าคนละกลุ่มอยู่แล้ว จะให้อวว.กระโดดมาทำแนวคุณภาพก็ไม่ใช่ target ของสนพ. และที่สำคัญ สนพ.ทำธุรกิจ ไม่ได้มีหน้าที่เสริมสร้างสังคมการอ่านคุณภาพ อะไรขายได้ก็ต้องจับมาขาย ของที่ขายได้ไม่จำเป็นต้องเป็นของดี (ไม่งั้นพวกทไวไลท์ 50 เฉดเทา จะปังเหรอ)