Last posted
Total of 1000 posts
มือไวไปนิ๊ด กูอยากบอกว่าเรื่อง The Lightening Stuck heart ของคนเขียนคนเดียวกันนี่ก็ดีนะเว้ย เป็นวายที่ว๊ายวาย แถมตลกโปกฮา ตลค.เกย์มากกกกกกกก แต่ตลกโคตรๆ เมาท์ผู้หล่อๆ จิกด่าเพื่อนสาว แต่มาในลักษณะแฟนตาซี พ่อมดฝึกหัดเกย์(และเวอร์จิ้น ชอบทำให้ตัวเองถุกจับเป็นตัวประกัน) ที่หลงรักอัศวินหนุ่มหล่อสุด hot คู่รักของเจ้าชายรัชทายาท(ที่ไม่อยากจะยอมรับเล๊ยว่าหล่อดูดีเหมาะสมกับอย่างกับกิ่งทองใบหยก) ควีนยูนิคอนไร้เขาที่จริตนางชนะเลิศ ลูกครึ่งยักษ์ที่ร้ากกยูนิคอนไร้เขาแบบเฮดโอเวอร์ฮีล กษัตริย์ที่นิสัยประหลาดล้ำ
มันสนุกตรงไดอะล็อกที่ตลค.คุยตอบโต้กันไปมา ตลค.ทันกัน และจิกกันแสบมากกกกก มุกก็แพรวพราว อ่านแล้วขำกุมท้อง ขนาดตอนซึ้งมากๆยังทำกูหลุดขำได้
ขอให้ฟัง audiobook คนพากย์เสียงโคตรเก่ง เรื่องสนุกขึ้นอีก 30% เพราะคนพากย์เลย ทำเสียงได้เหมือนเวลากูเมาท์แตกกับเพื่อนสาวและเพื่อนเกย์กูม๊ากกกก
กรี๊ดดดดดดดดดๆ พวกมึงงงง แก้วกานต์แปะภาพปกฮิมแล้วว่ะ กรี๊ดดดด หล่อออออ
กูชอบลายเส้นว่ะ วาดออกมาหล่อไม่ชะนี กูพร้อมมมมมเปย์บอกเลย
ปกไทยสวยมาก แต่แนวนี้เกร่อแล้ว (ลายเส้นการ์ตูน) ฟีลแบบนิยายเด็ก-วัยรุ่น อยากได้แบบปก eng มันดิบมันเรียลให้ฟีลผู้ใหญ่
>>171 >>172 >>173 มึง...ลายเส้นดี กูน้ำตาจิไหล ดีต่อใจกูนัก กูเริ่มมั่นใจว่าเค้าเล่นโม่งแหงๆเลยว่ะ เฮลโลววววววววว Pride ถ้าแอบอ่านอยู่ กราบสวัสดีข่า อยากบอกให้รู้ว่าคุณคือความหวังใหม่ของเราค่า ราคาหนังสืออย่าแพงเกินไปนักนาค้า
ปูลู หากมีภาพประกอบเรื่องข้างในให้กระชุ่มกระชวยก็จะเป็นพระคุณต่อเรายิ่งนัก (เพราะลายเส้นปกงามบาดใจ เลยคิดว่าภาพประกอบข้างในถ้ามีก็คงจะดีข่า)
แหมมมม วันนี้คึกคักจิงเว้ยย 🤣😆
อันที่จริง นักวาดคนนี้ก็วาดวายให้หลายเจ้าอยู่แล้วปะ ที่มากรี๊ดๆนี่... ถามจริง ม้าหรืออะไร ดูไม่เนียนแรง
แก้วกานต์ แม่งงง กูอ่านงานค่ายนี้มาตั้งแต่ละอ่อน เพราะ แม่กูชอบอ่านนิยายเครือนี้ ไม่คิดว่าจะหันมาจับวายจริงจัง รอดูต่อไปว่าแปลเป็นไง แต่กูค่อนข้างเชื่อใจว่ะ
>>177 เฮ้ย....กูไม่ได้ม้า กูไม่รู้จักนักวาดนะมึงว่าเค้าคือใครชื่ออะไร กูเป็นนักอ่าน และเป็นคนที่มารีวิวwolfsong แล้วกูว่าที่กรี๊ดๆกันเนี่ยเพราะว่ามันคือวายฝรั่งที่มาจากหนึ่งในค่ายแปลโรมานซ์บุกเบิกของไทยนะเว้ย ก็ใจเย็นๆมึง ย้อนอ่านบนๆสักนิดนะ อ๋อกูอยากบอกว่าสนพ.น่าจะมารีเสริจตลาดจากในโม่งและตามบอร์ด ปกเป็นการ์ตูนทำให้เลื่อนออกหนังสือทั้งๆที่ตอนแรกจะออกตั้งแต่งานหนังสือ(อันนี้ความเห็นส่วนตัวกูนะมึง) และปกที่โปรโมทเดิทก็ตามสไตล์ฝรั่ง นี่เปลี่ยนเลย ยืนยันอีกครั้งสนพ.นี้จะมีม้าได้ไงวะ 5555 ถ้าอีกทีละก็ไม่แน่ วี๊ดวิ้วววว
เอิ่ม มันก็มีทั้งชอบแล้วไม่ชอบมั้ยวะ มึงไม่ชอบแล้วไปหาคนที่ชอบว่าม้าเนี่ยนะ กะอีแค่เรื่องปกเนี่ยนะ555
วายสนพ.ที่ไม่ใช่ปกการ์ตูน กูชอบแนวนี้อ่ะ http://dbooksgroup.com/FO/ProductDetail.aspx?comid=5 หนึ่งใจ/คำที่ไม่อาจเอ่ย/คือเธอในหัวใจ มันดูโตดี ไม่แบ๊ว คล้ายนิยายโรมานซ์นอร์มอล ถือออกไปอ่านได้ ทีแรกนึกว่ากก.คงมาแนวนี้ ผิดหวังนิดหน่อย แต่ไม่ได้แปลว่าปกการ์ตูนไม่ดีนะ กูก็ชอบมาก แค่อยากเห็นความหลากหลายในตลาดนิยายวาย
>> 185 ถ้าเป็นปกโรมานซ์นอร์มอลธรรมดาๆ สาววายที่ไหนจะมาฮือฮาวะ กูว่าเค้าเข้าใจตลาดว่ะ สร้างความประหลาดใจในวันเปิดเพจใหม่
>>190 ถ้าม้าจากนอร์มอลกูไม่สงสัย แต่ม้าจากวายที่ยังไม่มีผลงานออกมาขายได้แต่ประกาศ "จะ"วางขาย อันนี้กูไม่คิดว่าจะมีนะ(อาจจะมีก็ได้เพียงแต่ความคิดกูน่าจะไม่มี กูอาจคิดผิด แล้วกูก็ไม่ใช่ด้วย กูเลิกอ่านนิยายสนพ.นี้ไปเป็น10ปี+++แล้ว) ไงก็แล้วแต่กูจะจบประเด็นเมาทืนี้แล้ว ถ้าจะเมาทิต่อกูว่าไปห้องเมาท์ดีกว่า รกหิ้งเกรงใจเพื่อนโม่งคนอื่นด้วย
ขอถามหน่อย นิยายจากสนพ.ใหม่ทั้งสองเรื่องมีรีบะมั้ย กูเสียวสันหลังกับอะไรแบบนี้มาก เลยไม่ค่อยได้อ่านวายฝรั่ง
เดี๋ยวนะ คนที่บอกว่าม้าเคยลองไปอ่านเรื่องย่อไม่ก็โหลดตัวอย่างจากคินเดิ้ลมาอ่านยังวะ หรือตัวเองแค่ขี้เกียจไปส่องข้อมูลนิยาย พอเห็นคนมาบอกว่ามันดีนะนาย ลองซื้อมาอ่านกันเถอะ, แค่สงสัย เลยพิมเเม่งเลยดีกว่าว่าม้า ชะละล่า ชิงเเปะป้ายก่อนเลย แกๆม้าหราาา
มันไม่เหมือนวายจีนนะที่อ่านกันไม่ออกกันเกือบจะร้อยเปอร์เซ็นต์ อาศัยรีวิวเอา, นี่เเค่เข้าไปโหลด ไปอ่านคอมเม้นต์จากฝรั่งที่รีวิวกันไว้เเล้วก็น่าจะรู้นี่หว่า ว่าเรื่องน่าจะคะแนนประมาณไหน โทนเรื่องแบบไหน (แบบเว็บมะเขือเน่า เวลาหนังออก)
ที่พิมมาไม่ใช่ไร ลำไย วงวาร เห็นหลายรอบเเล้วเวลาหนังสือใหม่ๆมา หรือใครใจดีเข้ามาแนะนำนิยายก็ไปว่าเค้าม้าเเล้ว เห้ยไรวะ บางคนเเค่อาจจะบังเอิญไปเปิดเจอเรื่องดีๆแต่มันอัพน้อยตอนหรือไม่ก็หน้าใหม่หัดเเต่ง เลยอยากหาแนวร่วมไปช่วยกันเม้นต์ให้คนเขียนมีกำลังใจป่ะวะ
วันหลังคงไม่มีใครอยากมาเเนะนำ ขนาดวูฟซองคนมารีวิวตั้งหลายคนให้อ่านว่าเรื่องโทนเป็นเเบบไหนยังโดนคิดว่าม้า เเล้วนิยายที่คนไทยหน้าใหม่เเต่งจะเหลืออะไรวะ ทีมนักสืบม้าอาจจะบอกว่าก็แค่เเซวๆเเซะๆเองว่าม้ามั้ย นี่โม่งไง กุมีสิทธิ์พิมป้ะะะ ละคิดมั้ยละว่าไอ้คนที่มาเเนะนำมันจะอยากมาเสียเวลาพิมรีวิวอีกมั้ยในเมื่อมีคนรอเเซะตลอดเวลาว่า //สงสัยจะม้า เป็นกุก็รออ่านอย่างเดียวละ ถึงเจอเรื่องถูกใจก็ตามอ่านเงียบๆ //เด้ะเเม่งเเซะอีก
หรือถ้าคิดว่าอ่อนเเอก็เเพ้ไปดิ คนไหวเค้าก็จะรีวิวเอง ที่นี่บราซิลไอ้น้อง เออถ้างั้นก็เอาตามที่สบายใจเถอะ
เอ้ะ แต่นี่ชั้นหนังสือนี่หว่า ขอโทษล่วงหน้า แต่ขอเเปะเลยละกัน, ถ้าประเดนมันลามค่อยไปแตกห้องเม้าละกันนะ โทษๆ
>>195 พอมึงมาบอกชื่อกูเอาไปค้น เลยเจอลิสต์งานที่ตะออก (ดมยาดมอีกหนึ่งที) กูพรีออเดอร์ไปแล้ว คุณพระ ทีเจแกจะไม่ให้กูเคลียร์กองดองกูให้ลงจริงๆใช่มั้ย แม่ง 5555 กำเงินรอซื้อเว้ยยย
June: A Destiny of Dragons (Tales From Verania Book II)
Oct/Nov: The Consumption of Magic (Tales From Verania Book III)
2018:
A Wish Upon the Stars (Tales from Verania Book IV)
จากเพจกก.เเอดมินออกมาบอกว่าจะออกพร้อมกัน 4 เล่มตอนงานหนังสือเดือนตุลานะเหวยยยย กุหยอดปุกหมูเเป๊บ
มีใครอ่าน Heels Over Head ของ Elyse Springer บ้างไหม กูชอบนะ นักกีฬากระโดดน้ำ
พอดีกูชอบ Him Us เรื่องนี้กูก็ชอบ แต่ขี้เกียจรีวิว
กูชอบแบรนดอน สูสีกะเวสเลย เลือกไม่ถูก แต่เวสรวยกว่า
นึกถึงการ์ตูนเก่าเรื่อง ผู้หญิงน่ะใช่ผู้ชายนะเฟ้ย กูว่ามันเป็นแนวจิ้น
ผู้หญิงน่ะใช่แต่ผู้ชายนะเฟ้ย เป็นเรื่องที่ตอนจบบอกไม่ถูกควรรู้สึกยังไงดี...เพราะเด็กผู้หญิงต่างชาติคนนั้น เหมือนเป็นแค่คนที่มีความทรงจำของไค(ชื่อนี้รึเปล่าหว่า) แต่ก็เป็นคนละคน ไม่ใช่ไคอยู่ดี...
แอบ ky หน่อย กก.ปล่อยปก him us เต็มๆมาแล้วนะ เอาตรงๆ ไม่โดนใจกูว่ะ เอาไปอ่านข้างนอกไม่น่าได้ด้วย เห็นว่ามีบ็อกซ์เซ็ต อืม ตลาดวายยังไงก็ต้องมีบ็อกซ์อะนะ 555555555555
ลุ้นปกวูฟซอง อยากได้สวยๆอาร์ตๆ ไม่อาปกการ์ตูนแล้วได้ไหมมมม แต่งอแงไปก็เท่านั้นอะนะ หงูว
กูว่าปกมันอล่างฉ่างไป เอาแต่ชื่อเรื่องก็ได้ แล้วภาพค่อยเอาไว้ด้านใน
>>218 กูไม่รู้ว่ะเพราะไม่เห็นสนพ.ไหนทำปกกราฟฟิกจริงๆจังๆเสียทีมีแต่ปกการ์ตูนแต่เพราะส่วนหนึ่งนิยายวายช่วงแรกที่แพร่หลายในไทยเป็นจีนกับญี่ปุ่นที่ปกเป็นการ์ตูนอยู่แล้วด้วย
แต่ตอนktlออกก็เห็นคนโอเคกับปกหน้าเยอะอยู่นะเรียบแต่สวย จนกระทั่งปกหลังออก คนส่วนใหญ่ก็ดูจะบ่นปกหลังที่ประเจิดประเจ้อมากกว่าปกหน้านะ
ที่จริงก็อยากเห็นคนทำโพลจริงๆจังๆเหมือนกันว่าคนชอบแบบไหนมากกว่าระหว่างปกพระเอกนายเอกกับกราฟฟิก
Ky audio book นี่พวกมึงหาซื้อกันจากไหนวะ กูชอบฟังมากเลยแต่หาซื้อไม่ได้ เคยฟังแต่ที่เค้าแจกฟรีโหลดทางกูเกิ้ลไรงี้
>>215 ไม่โดนสำหรับกูเหมือนกัน งอแงด้วยคน
คือไม่โดนตั้งแต่ปกการ์ตูนละ แต่กูเข้าใจนะว่ามาถูกทาง ดึงคนอ่านวายจีนญี่ปุ่นได้อยู่
ปล. กูแอบคิดว่าเวสล่ำไป กูนึกภาพว่าเจมีล่ำกว่าเพราะเป็นโกล ส่วนเวสเป็นตัวบุก(ใช่มั้ย) วิ่งพริ้วๆ น่าจะเพรียวกว่า กูคิดเอาเองอะนะ ไม่ต้องจวกกู กูไม่เคยดูไอซ์ฮอกกี้
ดูปกแล้วก็คิดว่าทำไมต้องล้วงใต้เสื้อ ดูพยายามส่อไปในทางนั้น
>>224 ซื้อในเว็บป่าก็ได้เพราะจริงๆก็ของเว็บป่านั่นแหละ หลายเรื่องจะมีแบบซื้ออีบุ๊คเท่านี้เพิ่มอีก 1.99 เหรียญ ได้ออดิโอมาฟังด้วยนะคุณลูกค้า(สนมั้ย) หรือ แพงระยับก็มีเพราะไฟล์ยาว(นิยายยาวมหากาพย์) ออดิโอที่เคยซื้อแพงที่สุดคือ.....Wolfsong $14.95 (ค่าตัวคนพากย์แพงน่ะนะ)มีนิยายหลายเรื่องที่เห็นราคาออดิโอแล้วเบรกหัวทิ่ม ราคาที่เคยเห็นแพงที่สุดคือ 26.79 เหรียญ เห็นแบบนั้นเลยเปย์แบบเล่มมาแทน
บ่วงรักเทพเจ้ามังกร by Kawaiko ....VY
เคะโดนสาปลงมนตราจากกลุ่มนักบวช ว่าจะมีเสน่ห์ดึงดูดผู้ชายให้ลุ่มหลง แต่ชายได้ที่ได้หลับนอนด้วยจะมีอันเป็นไป และเคะจะมีชีวิตที่แสนสั้นทุกภพทุกชาติ หลังจากถูกลงมนตราก็โดนจับถ่วงน้ำเพื่อเป็นเครื่องบูชายัญแก่เทพเจ้ามังกรด้วย ในสมัยเด็กเคะจมน้ำแต่ก็รอดมาได้เพราะเทพเจ้าช่วยเอาไว้จึงหลงรักบูชามาตั้งแต่ตอนนั้น รอบนี้โคจรมาเจอกันใต้เมืองบาดาลก็พร่ำพูดบอกรักเทพเจ้าตลอด แต่ฮีไม่เชื่อคิดว่านายเอกก็เหมือนมนุษย์คนอื่นๆที่คำพูดเชื่อไม่ได้ อยากลองใจนายเอกทำร้ายๆใส่ไม่อ่อนโยน ไม่รับฟังเหตุผล
มาเกิดเรื่องตรงที่นายเอกขอขึ้นบกเพื่อไปดูใจแม่ที่ใกล้สิ้นลม แล้วเจอกลุ่มโจรโฉดรุมจะข่มขืน แต่พวกโจรเห็นรอยลงมนตราก็กลัวตายแล้วฆ่านายเอกทิ้งซะ พระเอกกว่าจะรู้ตัวว่าควรทำดี เชื่อคำพูดนายเอกก็สายไปแล้ว ฮีเลยสาบานว่าจะตามหานายเอกให้เจอและพยายามหาทางทำลายคำสาป
ชาติที่สอง นายเอกเป็นเจ้าชาย พระเอกเป็นทหารองครักษ์
ชาติที่สาม เด็กกำพร้าเป็นมือสังหารที่ใช้ร่างกายไปมีอะไรกับเป้าหมาย กับบาทหลวง
ซึ่งก็เป็นตามคำสาปฮ่ะ นายเอกพอเริ่มๆจะรักจะจำพระเอกได้ก็โดนฆ่าตายไปก่อนทุกที
จะspoil ล่ะนะ
.....
...
ชาติสุดท้ายเป็นยุคปัจจุบัน พระเอกรับตัวนายเอกไว้แลกเปลี่ยนกับการช่วยเหลือบริษัทพ่อนายเอกที่มีปัญหา นายเอกก็คิดมากว่าตัวเองเป็นแค่เครื่องบำบัดความใคร่ มองข้ามความรักความอ่อนโยนของพระเอกไป พอนางเริ่มจะนึกเรื่องในอดีตชาติออกก็มาเจอหัวหน้านักบวชที่กลับชาติมาเกิดใหม่ เตรียมจะฉุดลากนายเอกไปฆ่าอยู่แล้ว จบตามสเตปคือพระเอกมาช่วยไว้ทัน และทำลายดวงจิตของหัวหน้านักบวชเพื่อทำลายคำสาป กลับไปอยู่ได้บาดาลจบแฮปปี้
คหสต. เดาได้ไม่ยากดำเนินเรื่องตามสูตร ฉากเยอะมากมีทุกชาติ กูอ่านข้ามหลายหน้าด้วยความเอียน นายเอกมีความงี่เง่าเวลาพระเอกเรียกชื่อตัวเองในชาติแรก น้อยใจว่าเขารักแต่ตัวเองในอดีต เว้ยยยยไม่รักเขาจะตามหามึงไหม
เรื่องหนุ่มอฟกะคนขายเต้าหู้ นี่กุไปตามอ่านในทวิตมาละ แต่ทำไมความรู้สึกกุมันคุ้นๆวะ เหมือนเคยอ่านเรื่องแบบนี้ในเล้าหรืออะไรสักอย่างเมื่อนานมาแล้ว ไม่รู้กุจำผิดหรืออะไร ละคนขายมีน้องสาวด้วย เรื่องคล้ายๆกันเลย หรือมันเรื่องเดียวกันวะ หรือกุเดจาวูไปเอง
>>237 ให้5/10ล่ะกัน ไอ้พล๊อตโดนสาปให้ตายจากกันกูอยากให้มันเขียนขยี้ เจ็บปวดทรมานกว่านี้ อันนี้ค่อนข้างรวบรัดพระเอกดูไม่เศร้าเท่าไหร
ชาติแรกโดนนักบวชรุมทำตราประทับคล้ายๆคิสมาร์กล่ะมั้งตรงท้องน้อย โดนเหล่างูลูกสมุนของพระเอกลวนลสมสอดใส่
ชาติสอง เกือบจะโดนเหล่าทหารข่มขืนแต่พระเอกออกตัวว่าเป็นคนรักช่วยไว้ แต่ก็ต่องมีอะไรกันโชว์ให้พวกทหารดู (เหมือนเรื่องtenguเลย)
ชาติสาม เคะไม่จิ้น มีอะไรกับผู้ชายเพราะเป็นงาน
ชาติสี่ พระเอกเคลมเร็วตั้งแต่ยังขบเผาะ
ของ bittersweet ที่ว่าไปลอกของคนอื่นมาใช่มะ
Ky กุมาแจ้งข่าว nightmare game อังคารหน้าเป็นตอนสุดท้ายละนะ ตอนนี้เกมก็จบแล้ว เคลียร์เรื่องฆาตกรเรียบร้อยแล้วเผื่อใครรอตามไปอ่านแบบรวดเดียวจบ
KY มึงคะ กูลืมว่าคุยกับใครไว้ที่ห้องไหน ที่มึงบอกให้ส่งข่าวมันมาแล้วนะคะ เล่ม 2 ของหัวใจฟ้าฟาด ชื่อ A destiny of dragons ตอนนี้เปิดพรีแล้ว ขายจริงเดือนหน้า
พวกมึงเคยมีปัญหากับสำนวนนักเขียนแบบบอกสาเหตุไม่ถูกบ้างมั้ยวะ คือกูเพิ่งเคยเจอครั้งแรก รู้สึกอึดอัดใจมาก ปรกติกูก็เรื่องมากแหละ แต่กูบอกได้ไงว่าตัวเองไม่ชอบอะไร ภาษาห้วนไป พิมพ์ผิด น้ำเยอะ ใช้ศัพท์เบียว ฯลฯ
แต่รอบนี้กูบอกไม่ได้ว่ะ... แล้วเป็นกับนักเขียนคนนี้คนเดียวด้วย เหี้ยอะไรเนี่ย กูอยากรู้เรื่อง ชอบพล็อตชอบเนื้อเรื่อง แต่แม่งอ่านแล้วรำคาญเสียงในหัวตัวเอง ไอ้เสียงอ่านในใจที่อ่านนิยายกับกูมาเป็นร้อยๆเรื่องเนี่ย อยู่ดีๆแม่งก็น่ารำคาญขึ้นมา ฟังแม่งอ่านแล้วเหมือนกำลังจมน้ำ อึดอัดรำคาญใจอะไรไม่รู้ว่ะ กูเศร้า กูเสียใจมาก
>>249 บ่อยไปเมิง บางทีพล็อตสนุก สำนวนไม่ได้แย่ แต่อ่านแล้วขัดใจอย่างหาสาเหตุไม่ได้
กับอีกแบบที่กูขัดใจมาก คือ คำผิด ที่ นักเขียน เขียนผิดเอง แล้วเสือกใช้คำนั้นบ่อยมาก ล่าสุดที่กูอ่านเลยคือ คำว่า เย่อหยิ่ง กลายเป็น เย้อหยิ่ง แล้วนายเอกก็กลายเป็นคนเย้อหยิ่งทั้งเรื่อง orz จริงๆการใช้คำซ้ำๆย้ำๆก็น่าเบื่อพออยู่แล้วนะ
>>249 >>250 >>251 กูแปะมือด้วยคน หลายๆเรื่องพล็อตโคตรสนุกแต่สำนวน การเลือกใช้คำ สะกดคำ พังพินาศชนิดที่กูอยากส่งหนังสือพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ส่งไปให้ต้มกินให้ซึมเข้าไปเยอะๆ มีอยู่เรื่องนึงอ่านเจอมาเมื่อไม่นานนี้ ใช้คำบรรยายอารมณ์ปิติโสมนัสของตัวละครด้วยคำศัพท์ที่มีความหมายเชิงลบและแปลได้ว่าเสียใจ #กูนี่งงไปเลย จะดีใจหรือเสียใจเอาให้แน่ หรือแนวใช้คำที่พยามยามมากจนเกินไป แบบเลือกใช้คำเบอร์ใหญ่มากในขณะที่บริบทโดยรอบสามัญธรรมดา คำไทยก็มีลำดับขั้นในการใช้เหมือนกันนะ (อธิบายเรื่องนี้ไม่ถูก แต่มั่นใจว่าคนที่อ่านนิยายมานาน หลายๆเรื่อง พอควรน่าจะเข้าใจ)
อีกแบบคือ มีพวกใช้ "นะค่ะ" ทั้งเรื่องที่สำคัญเรื่องนั้นก็พิมพ์ทำมือออกมาขายทั้งอย่างนั้น (อ้อ...กูเห็นแอดมินสนพ.วายแห่งนึงเมื่อนานมาแล้วตอบด้วยคำว่า นะค่ะ น่ะคะ คะ ค่ะ ใช้มั่วซั่วไปหมด กูได้แต่รำพึงไม่แปลกใจละที่คำผิดในหนังสือบานตะไท ไม่รู้ปัจจุบันดีขึ้นแล้วยังนะ) คำนี้ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงยังใช้ผิดกันได้มากมาย ทั้งๆที่หลักการจำก็ง่ายๆ โยคะ (คะ เสียงสูง) เพราะงั้น "คะ" ใช้กับปย.คำถาม "ค่ะ" มีไม้เอกกด "ค.ควาย" ให้ต่ำ "ค่ะ" ใช้ปย.บอกเล่า หรือ รับคำ
นะคะ หรือคะ น่ะค่ะ ถึงจะถูกต้อง
นักเขียนทั้งหลายที่ผ่านมาอ่าน ขอร้องให้ทำการบ้านกันสักนิดเถอะ รับผิดชอบต่องานที่ตัวเองทำออกมาด้วย
(บ่นไปเยอะโทษที)
>>252 แต่นิยายป้าทมฯหลับยังไง ภาษานี่งดงามมากนะ บทกลอนนิยายยุคเก่าของคุณหญิงนี่เทพมากๆ อันนึงที่ตัดวรรคนึงมาเป็นคำถามแฟนพันธุ์แท้(ที่คนอ่านหนังสือตอบได้หมด) คือ "นิรันดรนั้นนานนัก แต่รักนี้นานกว่านั้น"
แต่กลอนที่ชอบมากที่สุดของนิยายคุณหญิงคือ
"ไม่รัก ไม่เจ็บ ไม่ห่วง
ไม่รัก ไร้บ่วง ไร้ปัญหา
ไม่รัก หมดทุกข์ หมดน้ำตา
ไม่รัก อย่าหา อย่าต้องการ" ...........ใยเสน่หา
แต่งานยุคหลังๆก็เพ้อๆ จักรวาลๆไปนิด เข้าไม่ค่อยถึง
>>254 ให้เข้าไปดูเว็บ Juné Manga ภายใต้ Digital Manga Publishing ถ้าเป็นนิยายไม่ใช่มังงะ Juné จะมีเยอะที่สุด แต่เกือบทั้งหมดเป็นเล่มหายากมากแล้ว ซื้ออีบุ๊คไปแทนได้ เป็นเล่มต้องไปคุ้ยที่ร้านมือสองเองที่เมกา อังกฤษ ออสฯ หรือสั่งเอาออนไลน์บางเรื่องถูก หลายๆเรื่องแพง (เพราะแรร์แล้ว เคยได้นิยายเล่มนึงมาในราคา 180 กว่าเหรียญ หาไม่ได้แล้วเพราะแอลซีหลุดและไม่มีแนวโน้มจะมีใครซื้อมาทำต่อ ราคาปกนิยายเล่มนั้นคือ 8.99 เหรียญ คนที่บ่นๆความแรร์ของนิยายในไทย มาเจแบบนี้จะอึ้งนาจา) เรามีเกือบครบที่จูเน่ออกมา ขาดอยู่ 2 เรื่องมั้งนะ ขี้เกียจตามหาซะก่อน อีกสนพ.ที่มีนิยายแต่น้อยถึงน้อยมากคือ yen press Sublime เน้นมังงะ จะมี graphic novel อยู่ 2 เรื่องมั้งนะ นอกนั้นมังงะล้วนๆ แต่เป็นค่ายที่หมู่เรายกให้เป็น The rescuer เพราะเอามังงะที่ถูกลอยแพจากจุเน่มาทำต่อหลายเรื่องเลย แถมงานก็ดี มีความโปรฯ แปลก็ใช้ได้ คุณภาพหนังสือก็ดีมาก มังงะจากซัพไลม์ได้เงินเราทุกเดือน พรีมังงะยาวไปยันปีหน้า อ้อ นิยายญี่ปุ่นที่มีแอลซีอังกฤษปัจจุบันแทบจะไม่ซื้อเรื่องใหม่แล้วมั้ง น่าเสียดายมากอันที่จริง
>>255 ขอโทษด้วยแต่คืออ่านแล้วไม่ถูกจริตจริงๆ เรารู้สึกมันยืดเยื้อน่ะ รู้ว่าเขาใช้ภาษาดีนะ ไอ้ นิรันดร์นั้นนานนัก อ่านแยกประโยคเราชอบเหมือนกัน (เคยซื้อการ์ตูนของติ่มซำสตูดิโออ่านจบนะ โอเคด้วย) แต่ถ้าอ่านทั้งเรื่องไม่รู้ทำไมไม่อินเบื่อมาก ส่วนตัวจะชอบแก้วเก้า กิ่งฉัตร หรือ ว. วินิจฉัยกุล มากกว่าน่ะ... กูคงแพ้สำนวนป้าเขาจริงๆ 5555
A coffe cup full with love / kanan Sarasa
อาจมีสปอย
กุขี้เกียจเล่าเอาเป็นว่าเรื่องนี้แกะส้มเลือกมาดี กุชอบนะเนื้อเรื่องธรรมดาไม่มีไรมาก พระเอกอ่อนโยนชิบหาย นายเอกแม่งตอนแรกเกลียดโฮโมเข้ากระดูกเพราะมีความหลัง แต่เจอความอ่อนโยนกับความสุภาพของพระเอกไปนานๆเข้ากลับคิดถึงแต่เขา พอเขาจะตีห่างเพราะเข้าใจผิดกลับรู้สึกเสียใจจนร้องไห้ออกมา กว่าจะนายเอกจะรู้ตัวว่าไม่ได้รังเกียจพระเอก กลายเป็นโหยหาเขานึกถึงเรื่องyyyแล้วดันคิดไปเองจนต้องเผ่นออกมา กุโคตรขำ 55555555 พระเอกบอกว่านายสวย น่ารัก ซึ่งกุมองยังไงก็แมนชิบหายตัวสูงยาวหาความสวยไม่เจอ55555 กูชอบสำนวนการเขียนของอ. การเปรียบเทียบ กับทัศนคติเรื่องความรักของพระเอกบางทีก็มีความโรแมนติคดี พระเอกเห็นแบบนี้กุสัมผัสได้ถึงความพอร์น ยิ่งอ่านมุมมองพระเอกหลังได้นายเอกมาครองแล้วยิ่งหนัก ภายนอกดูสุขุม สุภาพ พออยู่กับนายเอกเอาแต่ชมว่าน่ารักอีกแล้ว จะทนไม่ไหวแล้ว เปรียบเทียบว่านายเอก"เป็นดาวที่คิดว่าไม่อาจครอบครอง แต่กลับร่วงหล่นมาอยู่ในฝ่ามือตนราวกับปาฏิหารย์ ดีใจมากชนิดให้ตายก็ยอม" โอ้ย 55555555 ถ้าใครมีก็ลองอ่านดูนะ อ่านไปตลกไป มีคำคมความรักเลี่ยนจากพระเอกเยอะด้วย 55555
มึงกูเพิ่งอ่าน Vega ของ Nagira Yuu จบ ซึ่งกูไม่เคยอ่านงานของนักเขียนคนนี้มาก่อนเลย
มันดีมากจริงๆ กูชอบมากๆๆๆ กูชอบทุกอย่างในเรื่องเลยพล๊อต ตัวละคร การดำเนินเรื่อง มันอ่านแล้วหน่วงๆเหมือนฝนโปรยปรายอยู่ตลอด (จริงๆที่บ้านกูตอนนี้ก็ฝนตกอยู่ 55) มันเป็นความดราม่าบีบหัวใจด้วยเวลาของเรื่อง คือมันมีเหตุผลว่าทำไมตอนนั้นเลือกอย่างงั้น ทำไมทำแบบนี้ แล้วกูชอบมากๆที่สามารถหาทางลงให้ตัวละครทุกตัวได้แบบสวยงามมากๆแบบกูไม่เคยเจอใครเขียนได้ขนาดนี้มาก่อน คือพล๊อตมันโหดกับตัวละครมากจริงๆ ตอนแรกกูยังคิดว่าจะมีการดึงดราม่าพี่สาวอีกหน่อยแต่แบบนี้คือ real มาก ช๊อค ซึมเศร้าแต่ก็ยอมรับความเป็นจริงและก้าวเดินต่อไปได้ ไม่กีดกันหรือด่าทอน้อง แต่น้องเองก็รู้สึกผิดและยอมทิ้งห่างความรู้สึกตัวเองไปพักใหญ่ ซึ่งกูว่ามันดีมากๆ
กูขอเอาเรื่องนี้ขึ้นหิ้ง ให้คะแนน 10 10 10 ไปเลยจ้า
ky คือกุอยากอ่านตัวอย่างโรงน้ำชาเร้นรักอ่ะ มันมีให้อ่านป่าววะ
งานของ อ.Nagira นี่กูอ่านได้หมด บางเรื่องอาจไม่ได้ดีมาก แต่ก็ชอบอยู่ดี
ถ้า bly เอามาเยอะๆก็ดี กุยินดีกวาดทุกเรื่อง นี่ก็พยายามเสนอเขาไปเรื่อยๆ ใครชอบก็ทักไปเสนอดู เผื่อมีคนชอบเยอะเขาจะได้ lc มานะ
Bride of Beast King by Sano Fuyuko แกะส้ม
เป็นแนวแฟนตาซีที่คนแต่ในล่ะประเทศสืบเชื้อสายมาจากสัตว์บก สัตว์น้ำ สัตว์ปีก
ของนายเอกเป็นสัตว์น้ำ บูชาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล สามารถควบคุมคลื่นลม ว่ายน้ำคล่องดำน้ำคล่องเหมือนปลา เซ็ทติ้งเป็นแบบญี่ปุ่นโบราณ
ส่วนพระเอกเป็นสัตว์ป่า ดุร้าย เซ็ทติ้งแบบยุโรปอัศวินยุคกลาง สวมเกราะเหล็ก ปราสาทหินอะไรทำนองนั้น ชอบรบราก่อสงครามแผ่ขยายอาณานิคม
พระเอกยกกองทัพมาทำสงครามเพื่อที่จะกอบโกยเอาความอุดมสมบูรณ์ทางทะเล ฝ่ายนายเอกตกเป็นรอง จึงขอเจรจาพักรบ เสนอเอาตัวเองซึ่งพ่วงตำแหน่งจักรพรรดิ์เป็นเชลยเพื่อแลกกับความปลอดภัยของนายทหารที่บาดเจ็บ และชีวิตของประชาชน
พระเอกแต่งนายเอกเป็นราชินี เรียกหาให้ทำหน้าที่บนเตียงทุกคืน แรกๆฮีก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกแค่ทำไปตามธรรมชาติของร่างกาย แต่นายเอกจิตใจดีไงก็เริ่มรู้สึกดีๆกับเขา แต่ด้วยตัวเองขึ้นชื่อว่าเป็นราชาต้องสาป คือคนรอบข้าง พ่อ แม่ พี่น้อง เมียเก่า2คนทะยอยตายจากไปหมด พอเริ่มรู้ว่าตัวเองมีใจให้ประกอบกับนายเอกล้มป่วย เลยเริ่มตีตัวออกห่าง กลัวนายเอกจะต้องคำสาปตายไปด้วย ถึงขั้นเสนออิสระให้นายเอกพร้อมทหารเชลยกลับประเทศไปเพราะไม่อยากสูญเสีย แต่นายเอกก็ไม่กลับเพราะตัวเองก็โหยหาเขาเหมือนกัน
มันมีความลับอยู่เบื้องหลังคำสาปของพระเอก กูจะไม่สปอยล์ ควรไปอ่านเอาเอง .....แล้วก็มีเรื่องการเมืองการปกครองกับน้องนายเอก ตำแหน่งจักรพรรดิ์ อะไรประมาณนั้น
เรื่องนี้กูชอบความแฟนตาซีของมัน บรรยายถึงวัฒนธรรมบ้านนายเอกแล้วรู้สึกขลังดี ....ส่วนเรื่องเยกันบ่อยๆแล้วหลงรักกันนี่กูไม่ค่อยอิน ตอนพระเอกเปิดโอกาสให้กลับแล้วนางจะอยู่ต่อกูนี่เบ้ปาก แบบว่าจักรพรรดิ์ไม่คิดถึงบ้านเมืองมาก่อนเป็นอันดับแรกรึ
>>261 แนะนำ storm of firstlove อีกเรื่อง เป็นเรื่องที่ดูไม่มีอะไรเลย ตัวละครดูstereotypeมาก หนุ่มบ้านจน x หนุ่มบ้านรวย แต่คนเขียนกลับเขียนให้สนุกได้ พัฒนาการอย่างอร่อย ระหว่างทางมีเรื่องอาหารแทรกมาเป็นระยะเพราะตัวนายเอกเป็นลูกชายเจ้าของร้านราเมง ถ้ามีโอกาสลองอ่านดู เป็นอีกเรื่องที่กูชอบ
Midnight Chroniclesก็ดี นี่เป็นเรื่องที่ฉุดให้กูรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาเลยเว้ย อ่านแล้วกูมีความรู้สึกร่วมกับพวกตัวละครมากๆ ถึงแม้อาชีพที่เป็นจะต่างกัน แต่กลับทำให้รู้สึกเหมือนจะกูหรือใครๆก็คงมีนีนะกับโยโค(ชื่อตัวละคร)อยู่ในตัวทั้งนั้น มีทั้งช่วงเวลาที่เดินต่อไม่ได้และช่วงเวลาที่ลุกขึ้นยืนวิ่งต่อได้ อ่านแล้วมีกำลังใจอย่างบอกไม่ถูก ฟีลกู้ดดี คำเปรียบเปรยในเรื่องก็น่ารัก อย่างเช่นเทียบผู้หญิงเป็นดอกทิวลิปสีชมพู เทียบความทรงจำในเรื่อง ความรู้สึกอบอุ่นจากการนึกถึงความทรงจำนั้นให้ออกมาเป็นสิ่งต่างๆ ห้องเล่นดนตรีที่ราวกับจะมีกลีบดอกไม้ปลิวไสว อะไรงี้
กูเป็นคนชอบเรื่องภาษาอยู่แล้ว แต่เล่มนี้เป็นอะไรที่ทำให้กูรู้สึกเลยว่านี่คือนิยายของอ.นางิระ ยู เหมือนกับว่าทุกๆอย่างของอาจารย์ เอกลักษณ์ ตัวตนถูกใส่ไว้ในเล่มนี้จนหมด
ตัวละครอาจจะน่ารำคาญไปบ้าง เส้นเรื่องเองก็คงไม่หวือหวาอะไร แต่เป็นนิยายที่ทำให้รู้สึกอบอุ่นตอนถืออยู่ในมือ เป็นเหมือนกับเวลาที่ได้เฝ้ามองคนที่ล้มอยู่ลุกขึ้นมาได้ด้วยตัวเอง เป็นความรู้สึกอุ่นๆแบบนั้น
มีอีกเรื่องนึงของอ.นางิระที่กูชอบมากๆคือ oyasuminasai mata ashita กูสอบผ่านN2เพราะเรื่องนี้เลย55 ทั้งการบรรยาย ทั้งบรรยากาศในเรื่องคือดีมากๆ อ่านแล้วละมุน ให้ฟีลเหมือนกับไปนอนดูดาวบนท้องฟ้าตอนตั้งแคมป์กับเพื่อนอะไรงี้ ภาวนาขอให้สำนักพิมพ์ไหนซักที่LCอยู่ แต่ตอนนี้มันออกมาเป็นดราม่าซีดีแล้ว เพิ่งออกไปเมื่อเดือนที่แล้วมั้ง ดีพอกัน แนะนำ
เพื่อนโม่ง >>262 >>265 >>266 กู>>261 เองนะ กูว่ากูชอบงานอ. Nagira Yuu เค้าจริงๆแล้วล่ะ นี่เพิ่งอ่านรักในความทรงจำจบ กูชอบมากอีกแล้ว คือตอนซื้อมาอ่านคำโปรยเรื่องด้านหลังนี่คิดว่าดราม่าตับแตกแน่ๆ แต่ไม่ใช่อ่ะ คือมันมีความหมองหม่นในเรื่องแต่ก็ไม่หนักขนาดที่คิด คือดีที่เค้าตัดช่วงหนักหน่วงหลังฮารุโดนจับเข้าคุกไปด้วย คือนึกสภาพออกเลยตอนนั้นยูยะตายไป ไคก็โดนจับแยกกับตัวเองแถมตัวเองโดนจับข้อหาลักพาตัวเด็กอีก คือชีวิตช่วงนั้นฮารุต้องหมองหม่นแบบอยากตายวันละหลายๆรอบแน่ๆซึ่งถ้าเขียนลงไปมันคงเครียดกว่านี้ ก็ถือว่าดีที่ตัดเหตุการณ์ช่วงนั้นไปนะ แต่ตอนจบกูก็รู้สึกเหมือนมันห้วนไปนิดนึง คืออยากรู้ว่าถ้าต่อไปไคเข้าวงการจริงแล้วโดนขุดคุ้ยเรื่องของฮารุสมัยก่อนแถมโดนจับได้ว่าตอนนี้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกจะเกิดอะไรขึ้น แล้วเรื่องลุงกับป้านี่ยังไงรับได้หรือไม่ได้ ถ้าเขียนต่อไปอีกหน่อยก็น่าจะดีกว่านี้
แต่โดยรวมกูก็ชอบอยู่ดี ชอบการพล๊อตและการดำเนินเรื่องของตัวละครเค้า ชอบความหน่วงนิดๆเวลาอ่าน โอย เดี๋ยวกูต้องเก็บเงินไปไล่เปย์ผลงานเค้าอีกตรึมเลยว่ะ (แต่เรื่องอื่นๆเหมือนจะเป็น pirate ใช่มั้ยนะ) ดูท่าเล่มต่อไปคงต้องรีบตามหา a little house ที่แนะนำกันมาแล้ว
>>269 ขอบคุณที่มาแนะนำเพิ่ม ว่าแต่ oyatsuminasai mata ashita นี่มีคนเอามาแปลไทยยังอ่ะ อยากอ่านด้วย ตอนนี้อยากอ่านทุกเรื่องของอ.Nagira เลย
ป.ล. กูอยากไปบอกให้ BLY ซื้อ LC งานอ. Nagira มาอีกกูควรติดต่อเค้าไปทางไหนดีวะ เค้ามีหน่วยรับเรื่องเฉพาะมั้นหรือติดต่อทาง mail? FB?
>>272 เสนอได้ทุกช่องทาง เว็บบอร์ดของบงกชก็ได้ หลังไมค์เฟสก็ได้ งานอ.นางิระมีคนไปเสนอตลอด เราก็หนึ่งในนั้น
>>272 เรื่อง oyasuminasai มีค่าย วทด. กำลังจะเอามาขาย อยู่ในขั้นตอนแปล
งานอ.เราซื้อเล่มญี่ปุ่นมาตั้งไว้บูชาแทบจะทุกเล่มแม้จะอ่านไม่ออก อ.นางิระกับอ.โคโนฮาระนี่ขาประจำที่นี่เลย มีคนแวะมาสกรีมถึงตลอด
อ้าว oyasuminasai วทด.ทำเหรอ เซ็ง อุตส่าห์ลุ้นblyอยู่ เขาเอางานอ.แกมาทำ2เรื่องแล้วเลยคิดว่าน่าจะมีเรื่องต่อๆ ไป กุกลัวไพเรททำแล้วเขาไม่ค่อยอยากทำ ตอนnezก็ที พอเห็นมีแต่เล่ม4ที่ขายหมดแล้วก็สงสาร 1-3ขายออกไหม...(รู้ว่าขายออกบ้างแหละ เพราะเพื่อนกุก็ซื้อกันแต่กลัวขายได้น้อยเพราะคนมีไพเรทกันหมดแล้วงี้ รอซื้อแต่เล่ม4เฮ้อ)
วทด สำนวนแปลเป็นยังไง กูเคยอ่านแต่ของ cbกับbly ซึ่งกูชอบทั้งสองค่ายแต่ วทด กูยังไม่เคยอ่านงานเค้า
>>276 คือคนซื้อก็พูดไงว่าทำก็ซื้อซ้ำ เพราะตัวเองซื้อ อุดหนุน จ่ายเงิน แต่พวกที่ไม่ซื้อก็ไม่ซื้อต่อไปอยู่ดี แค่ไม่ค่อยประกาศตัวเท่าไหร่ (ก็แหงละนะ) อย่างร้ายคือไม่ซื้อแล้วด่าlcอีก เลยคิดว่าถ้าตัดวงจรแต่แรกได้ก็ดีกว่า แล้วแนวโน้มงานอ.นางิระ ดูโทนเรื่อง ดูปกเป็นเรื่องที่ทำบนดินได้อยู่แล้วด้วย เลยเซ็งๆ น่ะ ถ้าเป็นอย่างเรื่องปกแม่มดนั่นจะยังเฉยๆ เพราะคิดว่าlcก็คงไม่กล้าเอามาทำอยู่แล้ว
วดท.นี่....สำนักพิมพ์ไหนเหรอ กูนึกคำไปแทนตั้งนานยังนึกไม่ออกเลย55
กูอยากให้ bly ได้นะ ไม่รู้คิดไปเองป่าวว่าสนพที่มี lc ขายถูกกว่าไพเรทอ่ะ ตลกดี
ถ้ามีให้เลือกระหว่าง วทด กับ Cb
กูขอ Cb
กูรอ bly อย่างเดียว ตัดวงจรพวกไพเรท ดำน้ำ ขายก็แพง ไม่ให้น้ำเลี้ยงละ ถึงจะเป็นส่วนน้อยกูก็อยากช่วย bly ว่ะ nez นี่เท cb ขายเก็บ bly แทน นี่รอ negotiator เอาไปปล่อยต่อ
สมัยนี้นิยายวายแปลถูกลิขสิทธิ์เยอะกว่าเมื่อก่อนมากแม้ญี่ปุ่นจะน้อยไปหน่อยไม่เท่านิยายจีน แต่เท่าที่ออกก็พอให้กูได้อ่านละ ตัดใจไม่ซื้อไพเรทมาพักใหญ่ ขโมยงานเขามาขาย แปลผิดๆถูกๆ แถมชอบตีกันเอง ราคาก็สูงขึ้นเรื่อยๆ
>>288 กูจะบอกความจริงให้ว่ามึงไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่หรอก ฮ่าๆๆๆๆ มองโลกแบบมีแต่ขาวกับดำมาก กูขำเหี้ย ๆ นี่อายุกี่ขวบวะ
บลายเปิดตัวเหมือนจะมีแนวคิดเน้นตลาดนิยายวายญี่ปุ่น แต่ทำไปทำมากลายเป็นมีสัดส่วนนิยายแปลจีนสูงแล้ว ทำไมวะ มึงลองคิดดู ถ้าทำตลาดนิยายวายยุ่นได้คิดเหรอว่าบลายจะไม่อยากทำ ทำไมค่ายวายจีนที่เคยทำไพเรต ตอนนี้ไปทำวายจีนบนดินกันได้โครม ๆ แล้ว ทำไมวายยุ่นลิขสิทธิ์มันน้อย มันยากเย็นนักหนา ทั้งที่ก็บุกเบิกวงการในไทยมาก่อนเป็นสิบสิบปี ไพเรตไม่ใช่สาเหตุหลักหรอก กูอยากจะ educate แต่ดูทัศนคติคงเสียเวลาเปล่า กลัวโม่งแตกด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆ
ตลาดยุ่นมันเเคบกว่าตลาดจีนนะ จีนนี่พวกสาย ปกติ เขาก็อ่านวายจีนได้ด้วย เยอะกว่าพวกสายยุ่น ที่อ่านยุ่นปกติ เเล้วจะมาอ่านวายด้วยอะ อันนี้จาก ปสกของกู กับยุ่นค่าลข น่าจะสูง ดีลยากด้วย ของจีนดีลง่ายกว่า ต้องมีจำนวนขั้นต่ำที่สูงมากๆ ถ้าเทียบกับของจีน
เเต่ไพเรตเองก็มีส่วนด้วยนะ เราคิดว่า เจาทำเรื่องที่ชนกับไพเรตเเล้ว คำนวณเเล้วอาจจะไม่ได้กำไรตามที่หวังไว้ก็ได้
มีใครเคยอ่าน อย่าบอกใครว่าฉันรักเธอ บ้าง ที่จะออกกับฮูก
กูเห็นคนขอรีวิว
บางเสียงก็บอกนายเอกสาวมาก บุคลิคสาว อ่อนแอ ชอบงอนพระเอก แล้วหนีไปเลยไม่ฟังอะไรทั้งนั้น
บางคนก็มาแก้ตัวให้ บอกว่าไม่ได้สาวนะ แค่เรียบร้อย แล้วการที่นิสัยเรียบร้อยเหมือนผู้หญิง กับสาวแตก มันไม่เหมือนกันนะ
กูควรเชื่อใครดี55555
อยากไปอ่านเอง แต่ช่วงนี้ปั่นโปรเจ็คหนักมาก ไม่มีเวลาเลย เห็นจำนวนตอนในเล้าก็ท้อแล้ว แล้วฮูกก็น่าจะขายแบบมีแค่แถมแค่รอบงานวาย ขี้เกียจตามมือสองแพงๆ
>>296 กูสงสัยว่าเรียบร้อยเหมือนผู้หญิงกับสาวแตกมันต่างกันยังไง 55555
กูอ่านมานานแล้ว ตั้งแต่คนเขียนยังเขียนไม่จบ สรุปนิสัยนายเอกง่ายๆว่าเหมือนผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย
แต่จำรายละเอียดแบบละเอียดๆไม่ได้ เพรากูอ่านฆ่าเวลาน่ะ อยู่ในเกณฑ์อ่านได้ แต่ไม่ได้ชอบขนาดจะซื้อ
ยิ่งออกกับฮูกกูก็ยิ่งไม่ซื้อ 55555
ดูท่ารสนิยมกูกับฮูกคงต่างกันอย่างแรง
นักเขียนที่ชื่อ เรือ เขียนดีมากเลยเหรอวะ เพื่อนกุแนะนำนิยายมา กุยังไม่ได้เปิดอ่าน แต่เสียทรัพย์ไปแล้ว แม่ง.. หน้าทีแอลกุมีแต่รีทวิตเพื่อนกุ เรื่องตีแผ่ กุยังงงๆ อยู่เลย
Ky เนื่องจากช่วงนี้วงการนิยายวายเงียบเหงา กูเลยได้ไปอ่านงานล่าสุดของนด จนถึงตอนล่าสุดกูได้แต่อุทานว่าเหี้ยยยยยยยย พล็อตหีแตดอะไรวะ นายเอกนิสัยเหี้ยๆๆๆๆจนกูคิดว่าคนแต่งกล้าใส่ครตแบบนี้ได้ไงวะ พระเอกก็โรคจิต ไม่มีความสมเหตุสมผลที่มันไปรักคนเหี้ยๆแบบนายเอกได้ ปาเข้าไปสามสิบกว่าตอนเนื้อเรื่องยังวนในอ่าง นางก็เขียนมาหลายเรื่องละนะ ทำไมไม่พัฒนาครตตัวละครบ้างวะ มีแต่อิปลาฉลาดที่กูอ่านจบ เรื่องอื่นคือพัง -*-
นด คือใครวะ
เพื่อนโม่งช่วยแนะนำมังงะวายแนว sakura gari ให้กูหน่อยได้มะ ถ้ากูผิดหมวดกูขอโทษ อยากเสพแนวปวดตับแล้วลายเส้นงามๆเหมือนของอาจารย์วาตาเสะ
กูสนใจจะอ่านพี่เยี่ยนะ กูอยากหาอะไรสนุกๆยาวๆอ่านแต่นี่ถึงเล่มไหนกันแล้วเปย์ตอนนี้กูจะตายมั๊ยหรือรองานหนังสือดีวะOTL
>>300 สำหรับกูเฉยๆ นะ ตามมาตรฐาน ไม่รู้ว่าเขียนดีคือแบบไหนเอาพล็อตหรือสำนวน กูตามเพราะเขาเขียนนิยายเบาๆ ไร้ดราม่า และเคะแก่
เรื่องตีแผ่กูก็อ่านได้ รอซื้อเพราะมันเบา แต่ก็คิดว่ามันง่ายไปปะ แบบเมะนึกจะชอบก็ชอบ คือกูคิดว่าผู้ชายไม่น่าจะชอบผู้ชายง่ายขนาดนั้น อ่านแล้วให้ฟีลผู้ชายชอบผู้หญิง แต่เคะเขาไม่สาว
>>313 มึงอ่านเลยยยยย กูสนุกมากกกก อ่านรวดเดียว6เล่มเลย แต่กูไม่จิ้นนะ เคยถามเพื่อนเหมือนกันว่าทำไมไม่จิ้น ปกติกูจิ้นโจรสุสานก็จิ้นแต่กลอรี่นี่ไม่เลยไม่เจออะไรฟรุ้งฟริ้งทั้งสิ้น ต่อมกูพังรึเปล่า เพื่อนกูตอบว่าบางเรื่องที่สนุกมากๆเราก็ไม่จิ้น เออจริงว่ะ แต่อ่านฟิคได้นะแค่ไม่กาวเฉยๆ บางทีกูก็ไปอ่านมู้กาวอ่ะแต่ไม่ได้ร่วมกาว ขำดี
Ky ใครอ่าน เทพจิ้งจอกออกเรือน ของวทด.เเล้วบ้าง กูมาบ่นในโม่งช่วงบ่าย เลยวกกลับมาหยิบเล่มเปิดอ่านดูคร่าวๆ กูว่าสำนวนการแปลเค้าอ่านไม่ไหลลื่นเลยว่ะ เเล้วสรรพนามที่นายเอกใช้ด้วย เเทนตัวเองว่า ฉัน เรียกพระเอกว่า ท่าน หลังๆใช้ นาย(กูยังไม่ได้อ่านเต็มอาจมีสาเหตุให้เปลี่ยนก็ได้)เเต่ๆๆบรรทัดต่อไปในหน้าเดียวกัน เรียก ท่าน กูงงมาก
พูดถึงร เรือ กูไม่เคยตามนิยายออริเค้าเลยว่ะ
แต่สมัยก่อนกูอ่านฟิคเค้าในบอร์ดเฮตาเลียอยู่ เป็นหนึ่งในไม่กี่คนในบอร์ดที่กูจำชื่อเค้าได้อะ 555
พูดถึงตอนสมัยที่บอร์ดละกัน กูประทับใจในการสรรหาพล็อตกับหยิบนู่นหยิบนี่มาเขียนของเค้า แต่กูก็ไม่ได้อ่านทุกเรื่องนะเพราะชิปคู่ไม่ตรงกัน สำนวนถือว่าโอเค อ่านลื่น แต่กูชอบสำนวนของอีกสองสามคนในบอร์ดมากกว่า
ร.เรือ กูเคยอ่านงานเขาสมัยบอร์ดเฮตะ กูชอบพล็อตของเขาตรงที่มีอะไรแปลกๆให้อ่านเยอะดีนี่แหละ
อ่อ งานพระเจ้ากูก็อ่านนะ แต่หลังจากงานนั้นกูก็ไม่มีเวลาว่างเลยไม่ได้ตามต่ออีก
มึงมีได้ใครอ่านแคสเปี้ยนไฟล์ แล้วบ้างงงงง
ขอกูเม้าท์กลกุณฑีหน่อย กูเพิ่งมีโอกาสได้สอยมาอ่านหลังราคามือสองมันถูกลงมาหน่อย
กูอ่านแล้วชอบนะ กูชอบกู้เหยียนมาก คือฉลาดวางตัววางแผน ตอนอ่านเล่มแรกไม่ค่อยอะไรมากแต่พอเฉลยเท่านั้นล่ะว่านางวางแผนแอบทำอะไรไปบ้างหลังเกิดอุบัติเหตุ ทั้งการถามให้พระเอกตอบตอนก่อนออกจากโรงพยาบาล ทั้งการจงใจทิ้งเบอร์ของพระเอกไว้ที่รพ.แล้วจงใจไม่ไปหาหมอติดตามการรักษาเพราะรู้ว่าเดี๋ยวโรงพยาบาลต้องโทรไปหาพระเอก ทั้งการจงใจส่งซีดีที่อัดฉากบอกรักส่งไปให้ คือพีคมาก ไม่คิดว่าเป็นการวางแผนของกู้เหยียนแต่พอเฉลยมาก็ลงล๊อคเป๊ะ เออว่ะ สิ่งเหล่านี้ถ้าไม่วางแผนมาก่อนมันก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นล่ะ และก็พออธิบายได้ด้วยว่าเพราะกู้เหยียนยังรักและจงใจทำให้พระเอกรู้สึกตัวมารักกันสักทีทำให้ตัวกู้เหยียนเองก็วางตัวแบบนี้ คือไม่ปฏิเสธโดยสิ้นเชิง แต่ก็ไม่ได้ตัดรอนความหวัง ส่วนตัวกูไม่ชอบพระเอก คือบอกเลยว่าตอนอกหักเหมือนจะเอาใครก็ได้มาเป็นตัวแทนจริงๆไม่ได้จำเป็นว่าต้องเป็นกู้เหยียน แค่กู้เหยียนวางแผนได้ดีและรู้จักรุกตอนจังหวะเหมาะพระเอกถึงเริ่มเปิดใจให้อ่ะ
ว่าแต่งานคุ่นคุ่นดีตรงการวางปมเสมอเลย ทั้งเรื่องเงาใจในกิ่งท้อและเงาพรางใจ คือปมทั้งสามเรื่องนี่ดีมากชนิดที่ว่าถ้าไม่เคยอ่านสปอยผ่านตามาบ้างมันจะอึ้งและช๊อคสุดๆ เหมือนตอนกูงงมากว่าทำไมเงาใจในกิ่งท้อนายเอกแม่งตายตอนจบเล่มแรกวะ แล้วเล่มสองกูล่ะไม่มีนายเอกหรอ 555
พวกมึงงง มีใครอ่าน Key of Solomon บ้าง กูเพิ่งอ่านเล่ม4 จบแล้วรู้สึกเพลียกับความโลเลกำกวมของโซโลมอนมากกกก แม่งเป็นรักสามเส้าสี่เส้าที่วุ่นวายโคตร
>>330 ถูกอย่างที่มึงเดาเลย 555555 กูทีมเบริธไง พอเจอแบบนี้กูเกือบเทแล้วอ่ะ (ต่อจากนี้เป็นสปอยบาเอลและเบริธ)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ส่วนบาเอลกับเบริธตอนหลังไปเกิดเป็นมนุษย์ เป็นฝาแฝดกัน เบริธชื่อบาสเตียน บาเอลชื่ออีริค โซโลมินก็ตามมาล่อลวงเหมือนเดิม แต่เบริธ ver มนุษย์นางกวนตีนไง ไม่ชอบโซโลมอนแล้วแต่กวนตีน สะใจดี 55555
>>332 แหม ทำไมกูไม่เดาข้อสอบถูกแบบนี้มั่งวะ 555
>>334 กูชอบไอครอสท์กับเบริธจิ๋วเหมือนกัน แต่กูคิดว่ายังไงคู่นี้ก็ไม่มีทางจบด้วยกันได้ดีว่ะ (นี่เป็นความมโนล้วนและเรายังไม่ได้อ่านเล่มสี่นะ เดาตามข้อมูลภาคแรกเฉยๆ) ข้อแรกคือโซโลมอนรวมความทรงจำกันแล้วซึ่งอีตาโซโลมอนที่หนึ่งเนี่ยแข่งแกร่งกว่าแล้วก็ดูท่าจะวางแผนอะไรมามากเพื่อจะมาอยู่กับมาเจรีอีกครั้ง ขนาดภาคแรกยังมีช่วงแย่งร่างมาได้แล้วไปคืนความทรงจำให้อาริเอลเลย พอความทรงจำสมัยมาเจรีตื่นมาก็ต้องกลับมารักกับโซโลมอนอยู่แล้ว ไอครอส์รึจะสู้ได้ แล้วความรักสมัยก่อนที่รุนแรงขนาดยอมทิ้งบัลลังก์มาเนี่ยยังไงซะชาตินี้คงรุนแรงพอๆกัน
ข้อสองคนที่ไอครอส์รักคือเบริธจิ๋ว ซึ่งเอาจริงๆแล้งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมถึงรัก เพราะเบริธจิ๋วให้ความสำคัญกับเค้าตอนแรกที่ตกลงไปในดาร์คพาราไดซ์หรอ หรือเพราะรู้ว่าเบริธรักโซโลมอนที่หนึ่งแต่โดนหักหลังและทิ้งไปเลยสงสาร? แต่ไม่ว่าเป็นแบบไหนก็คือสตอรี่ไม่แกร่งพอ ไม่ได้อินกับความรักคู่นี้มาก (แต่มันก็น่ารักดีเวลาอยู่ด้วยกัน) แถมตัวเบริธในเสี้ยววิญญาณอื่นๆก็รักโซโลมอนที่หนึ่งและคิดตัดใจไปแล้วด้วย ดังนั้นพอตอนจบที่ไอครอส์ยอมให้เบริธจิ๋วรวมร่างกลายเป็นเบริธที่มีวิญญาณครบทำให้คิดว่าสุดท้ายเบริธจิ๋วนั่นคงค่อยๆโดยกลืนกินไปอยู่ดี
>>333 กูสงสารบาเอลเหมือนกัน นางดูรักเบริธมากจริงๆยอมทำทุกอย่างเพื่อเบริธ เลยอยากให้ได้คู่กัน
ป.ล. กูไม่เข้าใจทำไมเวลาอ่านเรื่องเทพสวรรค์ นรก ปีศาจอะไรพวกนี้ต้องมีดราม่าให่กูเจ็บช้ำวะ ทั้งเรื่องเทวทูตปีกขวา วิหารแห่งเงาอะไรพวกนี้ด้วย มึงจะจบสวยๆไม่ปวดตับสักเรื่องได้มั้ย
มีใครพอจะรู้บ้างว่า เทียนซือแบบมังงะ ชื่อเต็มๆคืออะไร กุเอาชื่อจีนไปเสิจหาไม่เจอว่ะ เห็นเขาว่าเรื่องนี้มีแบบการ์ตูน ว่าจะไปส่องๆดู
เห็นพูดถึงพี่เยี่ย กุก็ไปอ่านตามพวกมึง นิยายสายจิ้นได้ นี่จบเล่มสองกำลังขึ้นเล่มสาม กุติดมากกกกกกก แต่ทำไมกุยังหาจุดจิ้นไม่เจอเลย ถถถถถถถถถถถถถถ แต่มันก็สนุกมากจริงๆแหละ ยังไม่ไปร่วมกาวในมู้นู้นเพราะยังอ่านไม่ทัน กลัวโดนสปอยล์
แต่สองเล่มที่ผ่านมากุยังหาจุดจิ้นไม่เจอจริงๆนะ
>>339 ตอนกูอ่านมาถึงเล่ม 3 กูก็ยังไม่เจอจุดจิ้นใดๆ แต่มันจะมีจุดๆหนึ่งๆเว้ย อย่างกูอ่านแรกๆตัวละครเยอะอย่าว่าแต่จะจิ้นเลย กูยังหาเมนหลักที่ชอบไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่พออ่านมาเรื่อยๆกูก็ได้พบกับเมนที่เฝ้าตามหามานาน จากนั้นกูก็จะเริ่มหาชื่อจีน ไปส่องfa เห็นรูปปุ๊ปความติ่งบังเกิด คุ้ยหาจนไปเจอฟิค อ่านฟิคปุ๊ป ตกอยู่ในหลุม เริ่มแยกกาวกับความจริงไม่ออก พอเล่มใหม่แปลไทยออก อ่านแล้วก๊าวใจ ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม แล้วยิ่งมีแหล่งสุมหัวมีฟิคให้บริโภคมหาศาลและเพื่อนเม้าท์มอยมากมาย กูก็กลับไปยังเส้นทางเดิมไม่ได้ในที่สุด ถถถถถ
พวกมึงฝ่าด่านถังโหรวกันได้ไงวะ กูอ่านแล้วไม่ชอบนางเลยไม่ตามต่อ รำคาญและหมั่นไส้มาก
มีกระทู้ของตัวเองแล้วยังจะมากระทู้นี้อีกเหรอ
กูเพิ่งอ่านเรื่องคุณแม่ครับผมจบ...แล้วก็เกิดความรู้สึกเสียดายตังค์ แบบนางเอกสาวมากกกก กูรำคาญทั้งพระเอกนายเอกเลย ตรรกะพังมาก ด่ากันไปเถียงกันมาทั้งเรื่องสรุปตอนจบรักกันแบบงงๆ กูเงิบเลยว่าไปรักกันตอนไหนวะ แถมคำผิดก็เยอะด้วย ทั้งเรื่องมีตัวละครที่ชอบอยู่ตัวเดียวคือเด็กที่ชื่อไวโอลิน T_T
กูขอบ่นเรื่องค้นหัวใจใต้ชุดสูทของ Konohara Narise หน่อย คือกูไปซื้อมาเพราะเห็นเป็นซีรีย์เดียวกับ don't worry mama ที่กูชอบ แต่อ่านแล้วเกลียดเมะมากว่ะ
พระเอกเป็นลูกน้องนายเอก โดยนายเอกเป็นคนที่เก่งมาก ทำงานประสบความสำเร็จสุดๆ ส่วนพระเอกไม่ค่อยสนใจงานทำไปวันๆ งานที่ได้มาก็เป็นผลมาจากเส้น พอทำงานไม่ดีก็โดนนายเอกว่าบ่อยๆ จนวันนึงพระเอกอยากให้งานของบริษัทเครื่องสำอางเปิดตัวใหม่เป็นผลงานที่ตัวเองต้องการแต่นายเอกไม่สนใจ พร้อมๆกับได้ข่าวว่านายเอกมีแผลเป็นน่าเกลียดที่หลังจึงมอมเหล้าแล้วกะจะถ่ายรูป blackmail ปรากฏว่าไม่มีแผลเป็นที่ว่าแต่กลับไปเจอว่านายเอกเป็นทองแดง พระเอกเลยถ่ายรูปนู้ดนายเอกไว้แล้วเอามาข่มขู่เพื่อให้นายเอกยอมเปลี่ยนไปใช้สินค้าตัวใหม่ตามที่พระเอกต้องการ (กูเกลียดอีพระเอกมากกกก เลวจริงๆ สงสารนายเอกมาก) จากนั้นพอได้สิ่งที่ต้องการแล้วพระเอกก็ยังเอาเรื่องภาพนู้ดมาขู่นายเอกบ่อยๆให้มำนู่นทำนี่ คือมันจะมีฉากที่เพื่อนเก่านายเอกมาข่มขู่ทำให้รู้ว่านายเอกโดนล้อเรื่องทองแดงและเป็นปมอย่างมากแต่อิพระเอกก็เอาเรื่องนี้มาขู่อีกเรื่อยๆ แม้ปากจะบอกว่าโกรธเพื่อนพระเอกที่พูดแบบนั้นก็ตาม (มึงก็ทำไม่ต่างกันเล้ยยย อิเลว) แถมเอามาบังคับพาไปบาร์เกย์แล้วนายเอกโดนจับมอมเหล้าผสมยาปลุกจากโอนเนอร์ที่เข้าใจผิดว่าคู่นี้เป็นคู่รักกัน สุดท้ายก็มี sex กัน (ไม่เชิงข่มขืนเพราะตอนทำก็มีอารมณ์แต่ยอมเพราะฤทธิ์ยาแม่งก็เหมือนข่มขืนอยู่ดีว่ะ จุดนี้ยิ่งตอกย้ำให้กูเกลียดพระเอกมากขึ้นไปอีก) จากนั้นพอตื่นมานายเอกก็จำไม่ได้ พระเอกก็หลอกแค่ว่าโดนนิ้วเฉยๆไม่ได้มีอะไรกัน แล้วพระเอกก็เริ่มรู้สึกชอบนายเอก อยากมี sex กันอีก จนพระเอกทนไม่ไหวเลยบอกรักแล้วนายเอกปฏิเสธ มันยังเอาเรื่องนี้มาขู่ให้ยอมมี sex กันอีก แต่งวดนี้ปรากฏว่านายเอกติดใจ sex เลยยอมเป็นเหมือนคนรักกันไปเรื่อยๆ (กูเกลียดพล๊อตอย่างนี้มากกกก มึงจะไปรักอิคนเลวแบบนี้ลงได้ยังไง) พระเอกก็ขยันขันแข็งปรับปรุงตัวเองทำงานได้ดีขึ้น จนมีเหตุให้เลิกลากันไป (กูจำไม่ค่อยได้เพราะหลังๆกูเปิดผ่านๆมาก รำคาญ) สุดท้ายพระเอกก็ตามง้อแล้วก็พยายามพัฒนาโปรเจคใหม่แบบนายเอกก็ช่วยบ้างตามประสาเจ้านาย ระหว่างนั้นนายเอกโดนเพื่อนเก่าข่มขู่ตลอด จนตอนงานบริษัทเพื่อนเก่านายเอกก็โมโหที่นายเอกไม่ยอมให้เงินเลยมาโวยวายเปิดโปงกับทุกคนว่านานเอกแม่งมีไข่ข้างเดียว พระเอกเลยชกเปรี้ยงเข้าให้ แต่นายเอกกลับบอกอย่างภาคภูมิใจว่าเออ ก็กูโดนหมากัดไข่ไปข้างนึงอ่ะ แล้วไง จากนั้นก็คืนดีกันแล้วบอกว่าเพราะพระเอกทำให้ก้าวข้ามปมตัวเองได้ ส่วนผลงานโปรเจคใหม่ก็ออกมาดีมาก จบ
สรุปกูเกลียดพระเอกมาก แถมไม่เข้าใจว่าแม่งจะไปรักกันได้ไงฟระ รู้สึกเสียดายตังค์มาก
Flower and Knife by Inukai Nono แกะส้ม
นายเอกเป็นเจ้าของร้านดอกไม้เล็กๆในชินจูกุแต่เบื้องหลังทำงานรับจ้างฆ่าคนด้วย นิสัยเป็นพวกไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ไม่มีความอาลัยอาวรณ์ในชีวิตมากนัก แต่การฆ่าคนในพื้นที่มียากุซ่าควบคุมทำให้นายเอกโดนหมายหัวและสั่งเก็บ พระเอกถูกส่งมากำจัดแต่ด้วยถูกใจใบหน้าของนายเอกเลยคิดว่าจะปล่อยผ่านไปซักครั้งหลังสั่งสอนข่มขู่ให้หลาบจำ แต่ใครจะไปคิดว่านายเอกแม่งบ้าหลงรักรูปลักษณ์พระเอกเข้าเต็มเปา ถึงกับรับงานฆ่าอีกครั้งเพื่อล่อให้พระเอกมาจัดการตัวเองอีกครั้ง สุดท้ายพระเอกก็ไม่ฆ่าหรอกนะ ฮีก็แอบพาไปซ่อนในที่พักของตัวเอง แล้วก็จัดฉากเอาศพอื่นมาอำพรางแทนเพื่อให้นายเอกได้เป็นอิสระ เนื้อเรื่องโดยรวมก็ประมาณนี้
นายเอกเรื่องนี้โคตรน่ารำคาญ แม่งคิดเล็กคิดน้อย จู้จี้ช่างถาม หน้าด้านไร้ยางอายสุดๆ พอโดนพามาอยู่ด้วยกันก็ถามว่าเพราะอะไร ถูกใจหน้าตาเหรอ เคยชอบใครไหมสเป๊กเป็นแบบไหน พอมารู้ภายหลังว่าพระเอกเคยเป็นคนรักน้องชายที่หน้าตาคล้ายตัวเอง ก็นอยด์แดกว่าเป็นแค่ตัวแทนน้องชาย โมโหโวยวาย จะเอามีดกรีดหน้าตัวเอง ....โอ๊ยกูอ่านแล้วกลอกตา พระเอกแม่งโคตรอดทนอ่ะ ทั้งขัดคำสั่งหัวหน้าไม่ฆ่าแต่เอามาอยู่ด้วย พาไปดินเนอร์วันเกิด ซื้อของที่ชอบ กลับบ้านมาทำกับข้าวด้วยกัน ลบตัวตนให้เริ่มชีวิตใหม่ ทำขนาดนี้นางยังคิดว่าเห็นเป็นตัวแทนอีก ตอนแรกกูนึกว่านายเอกเรื่องนี้จะดูคูลๆ ไม่เลยจ้า แม่งโคตรเซ็ง
ตัวอย่าง Him ของไพรด์มีลงให้อ่านแล้วนะ
อ่านงานอ.โคโนฮาระรอดแฮะ อ่านแล้วไม่ได้ชอบตัวละครสักเท่าไหร่ แต่ชอบการผูกเรื่อง บทสนทนา การดำเนินเรื่องของอ.แกที่สำหรับตัวเองถือว่าสนุก สนุกแบบขัดใจ ด่าเมะชิบหาย ถึงไม่ชอบนิสัย แต่อ่านแล้วรู้สึกมีรสชาติ อาการขัดใจถือเป็นความอิน ไรงี้ไปอะ นักเขียนที่อยู่ในหมวดนี้อีกคนที่นึกออกตอนนี้ก็เฟิงน่ง
ในขณะที่บางเรื่องที่คนชอบเยอะๆ พร่ำเพ้อพระเอก นายเอกดีอย่างนู้นอย่างนี้ อ่านเองแล้วรู้สึกจืดชืด ชวนหลับแทนซะงั้น
กูชอบโคโนฮาระนะ แต่เกลียดเมะในเรื่องชุดสูทเหมือนกัน เกลียดสุดในบรรดางานเขียนโคโนะฮาระที่อ่านมาเพราะสิ่งที่พระเอกทำมันเป็นความเหี้ยที่เอา romanticize บังหน้าว่ะ
ถ้าอย่าง Fragile หรือ Say goodbye and wave your hand กูจะยอมรับมันเหี้ยและเนื้อเรื่องก็แสดงให้เห็นชัดเจนว่าพระเอก (และบางเรื่องรวมนายเอก) มันเลวแบบคนอ่านรู้ว่ามันเลว จบกันแบบนายเอกชีวิตพัง รักแบบพังๆ กันไปซึ่งกูจะชอบอะไรแบบนี้ หรืออย่าง Beautiful Affair อันนี้พัฒนา คสพ มาเรื่อยๆ ทำให้กูเชื่อว่าพระเอกแสนห่วยแตกมันดีได้จริง ถึงแม้กูจะเสียดายของที่นายเอกเลือกฮิโรซุเอะ แต่คือเขาบิ้วได้น่ะ 55555
ขณะที่ ค้นหัวใจ มันไม่ใช่ว่ะ พระเอกมันเลวมันไม่ได้รับผลกรรมเหี้ยห่าของมันเลย และนายเอกเสือกรักและรับมันได้โดยฉาบความโรแมนติคจอมปลอมเข้าไป กูเกลียดแบบนี้อ่ะ จะพยายามคิดว่ามันเป็นงานพยายามเลิฟโคเมดี้ของ โคโนฮาระ เอาว่ะ ตอน Don't Worry มีจุด Romanticize ที่กูหงุดหงิดบ้างเหมือนกัน แต่ยังมีจุดที่ดีอย่างความเหี้ยนายเอกที่ค่อยๆ ดีขึ้น เลยหยวนๆ แต่ชุดสูทนี่ความเหี้ยพระเอกนำกลบส่วนดีอื่นๆ ในเรื่องเลยว่ะ
>>360 มึงทำให้กูไม่กล้าอ่าน fragile กับ say goodbye and wave your hand เลยว่ะ
ส่วนเรื่อง Don't worry mama จริงๆกูก็ว่ามันมีบางจุดตะหงิดๆเล็กน้อยแต่ด้วยความฮาของเรื่องกูเลยมองผ่านๆไปได้แล้วไปขำสกิลการแถของพระเอกกับคำบรรยายนายเอกแทน มาเซ็งอิตอนเอาคู่นี้มาเขียนตอนพิเศษในค้นหัวใจใต้ชุดสูท พระเอก don't worry mama แม่งกลายเป็นโรคจิตแบบเต็มสูบ แถมอิช๊อตที่โมโหนายเอกแล้วลากไปมี sex กันโดยสั่งให้โอนเนอร์นั่งดูอยู่จนจบแล้วให้เจาะห่วงที่ปลายอวัยวะเพศนายเอกให้อ่ะ กูนี่โคตรยี้ คือไม่น่าเลยจริงๆ ให้กูอ่านแบบมีความรู้สึกดีๆกับคู่นี้จบแค่ใน don't worry mama เถอะ
>>361 เห็นด้วยกับมึงกูว่าตอนพิเศษในค้นหัวใจของคู่แรกทำเอาเสียความรู้สึกกับเรื่องหลักไปเลย เมะกลายเป็นโรคจิตฝืนใจเคะมันทุกอย่าง จนไม่น่าเขียนออกมาแบบนี้เลย ดูผิดผีงานของโคโนฮาระไงไม่รู้ว่ะ
Fragile กับ Say Goodbye มันก็โอเคนะมึงเป็นสองเรื่องให้แปะป้ายพระเอกเลวมากกว่าจะเรียกว่าห่วยแตกว่ะ ถ้ารับความฮาร์ดคอร์หลายซีนเช่น หน่วงเหนี่ยว กักขัง ฝืนใจ ลงได้ก็แนะนำ ส่วนตัวว่ามันดีตรงถึงพระนายจะได้อยู่ด้วยกันแต่ไม่ได้เป็นความรักที่สวยงาม คือกูว่าป่วยจิตว่ะ55 ยิ่ง Say Goodbye ที่จริงจบเท่ากับที่เวอชั่นมังงะทำกูว่าน่าจะพอดีสุดมากกว่า อึนกำลังพอดีสมน้ำหน้าเมะสัสๆ พอมีตอนเสริมเพิ่มมาอีกมีซีนอึนๆ เอาจริงดิโคโนฮาระสไตล์ล้นไปหน่อย ดูแม่งป่วยไปเลย
แต่ถ้าชอบสุดให้ Beautiful Affair น่ะแหละที่กูว่ามันพอดีๆ ส่วน Cold Series กูเสียดายไม่หายที่มันไม่ออกเล่มจบ จำได้เคยมีแถลงจากทวิตเอลฟี่ว่าคนแปลดองงาน? นี่ก็ผ่านไปหลายปีสรุปแล้วเขายังจะพิมพ์มั้ยก็ไม่รู้ T_T
ใครอ่านนิยายแปลเล่มใหม่ของมันจูแล้วบ้าง คนเขียนคนเดียวกับ deadlock อ่ะ เนื้อเรื่องโอเคไหมวะ กลัวเป็นแนวเคะโดนคนอื่นที่ไม่ใช่เมะตุ๋ย กลัวเคะหรือเมะตายด้วยว่ะ กูไม่กล้าซื้อY_Y
กรี๊ดดด มึงยมทูตปีกขวามาแปลต่อแล้วหลังหายไปนานโคตรๆ วันนี้กดไปดูเล่นๆดันอัพจริง
แล้งก็เป็นอย่างที่เดาไว้ไม่ผิด ตอนมิคาเอลแต่งหญิงไปงานเต้นรำทุกคนคิดว่าเป็นลิลิธแม่แต่ลูซิเฟอร์เอง แต่จบตอนที่มาม่อนพาลิลิธตัวจริงมาจ้า ค้างสุดๆ ตอนหน้าดราม่าอีกแน่ สงสารมิค
เพื่อนโม่ง เราเพิ่งอ่านเงาใจในกิ่งท้อจบคือสงสัยมากเลย สปอย
.
.
.
.
.
ใครเป็นคนตัดหัวประมุขพรรคมารไปอ่ะ มันไม่เฉลยหรือเราอ่านไม่แตกเอง
ใใครมีนิยายแนวดิสโทเปียแนะนำบ้าง ขอหน่อยจ้ะ
ใครเคยอ่าน หัวใจไอยคุปต์ ที่ออกกับมด.แล้วบ้าง ไปดูในเว็บมาลงแค่7ตอนเอง ใครเคยอ่านช่วยสปอยหน่อย
>>>/literature/2839/920-929
ต้อนเพื่อนเข้าคอกด้วยครับ
ลวงรักของเบเกอร์ นี่ดราม่ามากปะวะ ปกสวยดี แต่กุหลุดรอบจองว่ะ พึ่งเห็น รอหนังสือออกแล้วกัน
กูมาทวงอีกรอบ เลือนตะวันเมื่อไหร่จะลงเมพคะ นบ. กูอยากอ่านไม่ซื้อเล่ม
ky nightmare game แม่งจบแล้วโว้ยยยย ฝ่าฟันอุปสรรคกันมาทั้งเรื่องจบแบบนี้กูพอใจแล้ว นักอ่านอย่างกูก็ฝ่าฟันมาด้วยเช่นกัน ตอนหลังๆฉากไหนผีออกกูนี่เลื่อนปรื๊ดๆ ถถถถ ไว้เปย์เล่มค่อยอ่านละเอียดอีกที
>>269 กูไปตามอ่าน Storm of first love มาละนะ กูว่ากูชอบงาน Nagira Yuu จริงๆนะเนี่ย (ตอนนี้กูสั่งทุกเล่มที่ออกแปลไทยมาหมดละว่าจะค่อยๆทยอยอ่าน ทยอยรีวิว)
พล๊อตเรื่องนี้อาจไม่มีอะไรมากคือการแอบรักเพื่อนสนิท แต่การบรรยายสำนวนการดึงให้เรามีอารมณ์ไปด้วยคือดีสุดๆ อ่านเรื่องนี้แล้วอินมาก เพราะส่วนตัวเคยรักเพื่อนสนิทด้วยล่ะ ไอความอัดอั้นใจที่อยู่ใกล้กันแต่พูดออกไปไม่ได้ หึงก็แสดงออกไม่ได้เพราะกลัวความสัมพันธ์จะจบลงนี่แบบเข้าใจสุดๆ แล้วตัวละครคือดีมาก ตอนอ่านคือชอบอิริเอะ(เมะ)มาก เป็นคนเก่งที่เอาส่วนแย่ๆของชีวิตมาเป็นแรงผลักดันให้ก้าวไปข้างหน้าในทางที่ดี โคตรฮาเวลาอิริเอะพูดอะไรยาวๆ อย่างตอนที่ข่มขู่ปนเกลี้ยกล่อมเด็กที่จะฆ่าตัวตายจากการโดนแกล้ง ตอนพูดว่าแก้แค้นแทนเด็กนั่นยังไง หรือตอนที่กินราเมงแล้วพูดสุนทรพจน์คือนึกภาพอิริเอะพูดไม่หยุดแล้วฮามากๆ พอคนที่มีหลักการมากๆรู้ตัวเองว่ารักเพื่อนสนิทแล้วอึ้งไปมันก็ฮาดี แต่ช็อตที่อึ้งดันนานไปหน่อยจนผิดใจกันไปอีกซะตั้งนาน ชอบฮานะซาวาด้วย บรรยายดีแบบเข้าใจเลยว่าความเป็นกระเทยแต่ต้องปิดบังไว้มันอึดอัด ชอบมากตอนที่นางพ้นจากกรอบของตัวเองแล้ววิ่งเข้าเส้นชัยเสร็จก่อนจะตะโกนว่า เค้าทำได้แล้วน้า นี่มันน่ารักสุดๆ คือปลดปล่อยตัวเองมากสามารถกลับมาทำสิ่งที่รักได้โดยไม่ต้องปิดบังตัวเองอีกต่อไป อีกอย่างต้องขอบคุณฮานะซาวะด้วยไม่งั้นคู่หลักเราอาจไม่ได้จบ Happy Ending แบบนี้
ว่าแต่ก็ฮา นานๆทีจะมีคนเขียนฉากแบบล่มปากอ่าวแถมไม่ใช่แค่รอบเดียวด้วย คืออ่านแล้ว เออ มันเรียลดีว่ะ 55+
โดยรวมคือชอบมากอีกแล้ว งานดีควรแก่การสะสม
>>381 ออกเล่มกับสนพ.เพื่อนใจนะ
ฝากบอกนักเขียนให้หน่อย ว่ากำชับสนพ.ให้ตรวจคำผิดเยอะๆๆๆๆๆ
สำนักพิมพ์นี้ไม่ค่อยตรวจคำผิดเลย คือผิดหวังมาก่อน พอรู้ว่าออกกับที่นี่ก็แอบเศร้า แต่ถ้าเค้าปรับปรุงแล้วก็ดี
ปล.สำหรับกูปกของสนพ.นี้แนวคล้ายๆกันหมดเลย ตัวละครไม่ค่อยมีมิติ กูไม่ชอบอ่ะ แอบเสียใจ Orz
>>379 พูดถึงล่มปากอ่าว กูพึ่งเคยเจอจากเรื่องนี้เรื่องแรกเรื่องเดียวนี่แหละ เสียฟอร์มพระเอกชิบหาย555
แต่ดีว่ะ คงชอบงานอ.นางิระเพราะแบบนี้จริงๆ บุคลิคส่วนใหญ่ก็เรียลดี ใส่เรื่องชีวิตทั่วไปเข้ามารู้สึกเข้าถึงตลค.
ว่าแต่มึงสั่งเรื่องอะไรมาบ้าง กูเก็บแต่ยังไม่ครบเลยอยากได้ครบเหมือนกัน
>>383 เท่าที่กูหางานอ.Nagira แบบแปลไทยได้นะ
1. Vega ของ BLY
2. รักในความทรงจำ ของ BLY
3. Pile ของ Orange sheep
4. Storm of first love ของ CB
5. Three times blink ของ CB
6. Love holic ของ CB
7. A bride's story ของ CB
8. An everlasting bride's story ของ CB
9. A little house ของ CB
10. Love blocks ของ CB
11. Don't touch strawberry on shortcake ของ CB
12. Beautiful beloved ของ CB
13. Midnight chronicles ของCB
14. Hateful beloved ของ CB (อันนี้ preorderไป ทาง cbบอกว่าน่าจะได้ของก่อนปลายเดือนนี้ คือเสียให้ CB ไปหลาย ดีนะสั่งกับทาง CB ไม่เสียค่าส่ง)
ถ้าใครเจองานอ.มากกว่านี้รบกวนบอกด้วยน้า เราจะไปตามเก็บต่อ
ลืมเม้าท์ กูอ่าน Three times blink จบแล้ว เรื่องนี้อ่านแล้วเฉยๆ ไม่ได้ประทับใจขนาด 3 เรื่องแรกที่อ่าน (Vega, รักในความทรงจำ, storm of first love) ภาษากับการบรรยายยังดีเหมือนเดิม แต่งานเล่มนี้ยังไม่ได้ทำให้เรารู้สึกอินไปกับตัวละครสักเท่าไหร่ คือเรื่องมันสั้นด้วยมั้ง ร่วมกับตัวละครหลักทั้งสองตัวไม่ได้มีแรงดึงดูดมากพอให้เราชอบเท่าไหร่ แต่ก็อ่านแบบวางไม่ได้เพราะเรื่องมันหักมุมไปมานั่นล่ะ
เพิ่งรู้ว่าแนวคิดเรื่องวิญญาณของญี่ปุ่นก็คล้ายๆบ้านเรา มีวิญญาณติดที่ ตายแล้ววนเวียนอยู่กับสิ่งที่ค้างในใจขณะตายเลยไปไหนไม่ได้ ไม่ไปผุดไปเกิดอะไรแบบนั้น (แต่มองอีกทีเมืองเค้าก็เป็นพุทธอีกนิกายนึงนี่เนอะ)
>>383 แต่ต้องระวังว่า แปลของcb มีตัดปย.และเติมปย.เองนะ คือถ้าจะแบบซื้อมาอ่านเพื่อให้รู้ว่าเนื้อเรื่องเป็นอะไร ยังไง ก็โอเค แต่อย่าเชื่อว่า มันคือสำนวนของอาจารย์ ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะมันมีบางส่วน ถูกตัด ถูกเติมเอง .... เพราะแบบนี้ถึงอยากให้ สนพ.ถูกกฎหมาย ซื้อ ลิขสิทธิ์มาทำไงล่ะ
ฮ่องเต้เจ้าสำราญ ( บุปผาลายมังกร )
***เรื่องนี้มีฉากข่มขืน / มีฉากไม่ปลอดภัยสำหรับคนรักหมา / มี cross-dress / incest ในความหมายนึง และมีรีบะ***
**รีวิวนี้มีสปอยะระดับสูง หากไม่ต้องการรู้เรื่องขอให้ข้ามไปหลายๆเม้น**
*และรีวิวนี้เป็นความเห็นส่วนตัว โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านหรือด่าจขม.*[
เรื่องย่อ : เป็นเรื่องเกี่ยวกับโจรหนุ่มที่ดันไปเกิดรักแรกพบกับสาวงามที่บรรดาพี่น้องจับตัวมาให้เข้าพิธีแต่งงานกับตัวเอง ก่อนพบความจริงในวันเข้าหอว่าสาวงามนั้นอันที่จริงคือหนุ่มรูปงามมากกว่า พร้อมกับถูกพ่อหนุ่มรูปงามขืนใจอย่างรุนแรง ก่อนจากกันยังได้ใส่ยาปลุกกำหนัดที่จะออกฤทธิ์ชั่วระยะเวลาหนึ่ง หากต้องการยาแก้ต้องกลับมาพบกันอีกครั้ง โจรหนุ่มที่ถูกหยามศักดิ์ศรีกับฮ่องเต้สุดโหด(ที่วันๆคิดแต่เรื่องบนเตียง) เรื่องราวจะเป็นยังต้องมาอ่านในเล่ม....
หลังอ่าน : หยิบเรื่องนี้มาอ่านพร้อมฤาขันทีฯ กะว่าถ้าจะเจอฮ่องเต้นิสัยไม่ดีขอเจอแบบม้วนเดียวจบ ตอนเป็นการ์ตูนเราชอบลายเส้นมากแต่ดรอปไปโดยที่เนื้อเรื่องเท่ากับนิยายบทที่ 5 อ่านๆไปพบว่ามันคือนิยายตลกที่มีฉากรักแฟนตาซีมากๆ คือมันไม่ควรจะขำนะแต่เราขำที่มันหาความสมจริงหรือจริงจังของเรื่องไม่ได้เลย จะว่าไม่มีสาระก็ได้ เหมือนเขียนมาให้ด่าพอ.เล่นๆ แถมพอ.ก็เป็นตลค.ที่รวมเอาความเลวของพอ.นิยายที่ไม่ดีเอาไว้ในตัวเกือบจะครบ ทั้งข่มขืน หลอกให้รัก นอกใจ ทำร้ายจิตใจนอ. นอนกับคนที่รักต่อหน้านอ. ตบตีลงมือกับนอ.รุนแรง เกือบจะขอโทษไม่เป็น ไม่ปกป้องนอ. หลอกลวง etc. อ่านแล้วเรารู้สึกเหมืแนคนเขียนเขียนเอามันส์ อยากเขียนพอ.ร้ายๆก็เลยยัดความร้ายกาจลงมาแบบเกือบๆจะไม่มีที่มาที่ไป ตลค.ที่รับเคราะห์ก็ไม่พ้นนอ.
ช่วงยกทัพปราบกบฎเราก็นึกว่าเออจะได้อ่านเนื้อๆบ้างแล้ว ไม่เล๊ยบรรยายแค่ว่าพอ.ยกทัพไปปราบ พอ.ไม่อยู่วังนะจ๊ะ orz ประมาครึ่งหน้าได้มั้งแล้วก็กลับวังพร้อมเอาตัวอา อดีตคนที่ตัวเองรักมาเนิ่นนาน แต่อาหนีพอ.ไปเพราะปฏิเสธความรักของพอ.(ก็ไปขืนใจเค้าอีกอะนะ รักเท่ากับข่มขืนมั้งสำหรังอิพอ.เรื่องนี้) ยอมแบกจ้อหากบฏเพื่อไปจากพอ. ทำให้พอ.แค้นมาก (จุดนี้แหละที่ทำให้นอ.ซวยในเวลาต่อมา) พอแค้นก็เที่ยวควานหาคนที่หน้าตา ท่าทาง คล้ายๆ อาตัวเองมาระบายอารมณ์ ขืนใจเค้าแล้วเขี่ยทิ้ง นอ.ก็เป็นหนึ่งในนั้น แปลกตรงที่นอ.ไม่เคยยอมลงให้พอ.เลย เลยทำให้พอ.ติดใจไม่ปล่อยนอ.ไปตามทางสักที --" พอ.มองนอ.เป็นของเล่นและตัวแทนอามาตลอด จนมีเหตุการณ์ที่เป็นจุดไคลแม็กซ์ของตอนหลัก ฉากนั้นเป็นฉากที่เราด่าพอ.ยาวววววว พร้อมกับคิดนี่จะให้ด่าพอ.ยันจบเรื่องเลยใช่มั้ย
แต่ทั้งเรื่องเราชอบตอนพิเศษในเรื่อง (ครึ่งหลังเล่ม 2) มากกว่าเนื้อเรื่องหลักอีก ตอนพิเศษเล่นกับปมความรู้สึกแคลงคลางใจในรักของพอ.ที่มีต่อนอ. ครส.นี้ที่มันรบกวนจิตใจนอ.มานาน อยู่กับพอ.ด้วยครส.ว่าพอ.ไม่ได้รักเท่าไหร่แต่เพราะไม่เหลือใครแล้วเลยขอให้กลับมาอยู่ด้วยกัน มีเหตุการณ์พิสูจน์ใจพอ. ที่ทำเอาชนะใจนอ.นะแต่ไม่ชนะใจเรา เหมือนเราอ่านแล้วเดาได้ว่าน่าจะเขียนให้มาอีหรอบนี้
นข.มีใส่เหตุผลว่าทำไมพอ.ถึงไม่เคยซื่อสัตย์กับนอ.เลย ยังเที่ยวรับสนมเข้ามาในวังหลังตลอด ซึ่งเหตุผลนี้มีความคล้ายคลึงเรื่องฤาขันทีอยู่นิดหน่อย (ฤาขันทีฯพอ.ดีกว่าตานี่เยอะมากๆชนิดเทียบกันแทบไม่เห็นฝุ่น ในแง่ความรักต่อนอ.อะนะ)
ก่อนจบเรื่องสองหน้าสุดท้ายยังมีรีบะมาให้คนอ่านงงๆว่าสรุปคนแต่งจะยำทุกพล็อตใส่เรื่องจริงๆใช่มั้ย (ใช่ 555) ก็จบแบบแฮปปี้...(โคตรๆ จนเรางง)
สรุป เราอ่านแล้วเราชอบแบบแปลกๆ ถ้าตัดฉากเย้ๆทิ้งเนื้อเรื่องเหลือแค่ไม่ถึง 1 เล่มมั้ง เราอ่านแล้วบันเทิงมากๆ ตลกโปกฮา อ่านไป ขำไป ฉากนักก็แฟนตาซีมากซะจนเราไม่คล้อยตามแถมทำเราขำได้อีก (ฉากหมานี่คือ--" คนรักหมาแบบเราแบบโกรธอะนะ) อ่านแล้วชอบไม่ได้หมายความว่าเราจะคิดว่ามันดี เพราะงั้นคะแนนไม่ให้ เพราะว่าไม่รู้จะให้ยังไงดีให้สมกับความเลวร้ายของพอ.
รีวิวฤาขันทีฯ จะตามมาทีหลัง
เกือบลืมความแฟนตาซีอีกอันนึงที่เราขำมากๆคือ พอ.กระทืบกล่องดวงใจนอ. ทำให้นอ.พิการไร้สมรรถภาพทางเพศ แต่พอพอ.มาง้อกลับมาอยู่ด้วยกัน นอนๆดันไปทำนั่นนี่ให้ นอ.หายเฉ๊ยยยยยยด้วยมือและปากของพอ. // เรา...ถ้านข.สะดวกแบบนี้ก็เอาที่สบายใจเลย 5555
>>379 อะ ลิงค์ซื้อแบบkindle ไหนๆ บอกชอบงานอ.ก็ช่วยอุดหนุนอ.แบบเงินถึงอ.ด้วยจักเป็นพระคุณยิ่ง ราคาถูกกว่าcbอีก
https://www.amazon.co.jp/初恋の嵐-SS付き電子限定版-キャラ文庫-凪良ゆう-ebook/dp/B01C3V80VY/ref=la_B004LVL8QO_1_17_twi_kin_1?s=books&ie=UTF8&qid=1498012233&sr=1-17
>>390 ดีๆ คืออ่านเองไม่ได้ไปอ่านไพเรทก็พอเข้าใจ (แม้ในใจก็ไม่สนับสนุน แต่ก็แล้วแต่คน ไม่มีสิทธิ์บังคับใครอยู่แล้ว) แต่ถ้ารักแล้วอยากให้ช่วยอุดหนุนทางที่ถูกต้องควบคู่ไปด้วยเพราะมันก็ทำได้ไม่ยาก
เห็นบนๆ พูดถึงงานอ.โคโนฮาระ cold ซีรีส์นี่เลิกหวังไปแล้ว (รวมถึง cold heart)ด้วย แต่ยังหวังพวก shinkokyuu, hako no naka+ori no soto,himitsu ไรงี้จัง
กูคิดว่าถ้าจะมาลอยๆ อย่างน้อยบอกชื่อ สนพ และหนังสือที่มีปัญหามาด้วยจะดีกว่านะ อย่าง CB ที่โดนจวก โดนทักทุกครั้งเป็นเพราะมีคนเทียบจริง แหกจริง มาแล้ว ถ้ามันแย่ก็จะได้รู้กันไว้น่ะ
พวกมึงคือกูสอบถามหน่อย ผลงานของอาเบะ มิยูกิ นอกจากเรื่อง เร็นจัง สุนัขทั้งแปด วัยรุ่นเกินพิกัด แล้วมีเรื่องไหนอีกไหมว่ะ พอดีกูตามหาผลงาน ชอบลายเส้นอ่ะ ขอบคุณไว้ล่วงหน้านะ
>>395 >>402 แต่เรากำลังเทียบ BL ลิขสิทธิ์ ต่อ BL โจรสลัดนะ โพสคุณเองเราอ่านก็ตีความได้ว่าคุณแซะสนพ.ที่ตีพิมพ์แนว BL ขายแบบถูกต้อง และกึ่งๆป้อง CB กลายๆ พอคนมาถามหลายเม้นคุณก็เลี่ยงบาลีไปว่าคุณพูดรวมๆ
ไม่ได้ตั้งใจจะหาเรื่องแต่เราคิดว่าถ้าจะแซะหรือเหน็บใครก็ควรมีหลักฐาน ไม่ใช่พูดลอยๆแบบชวนให้เข้าใจผิด
พวก Lc มีแปลผิดอันนี้เห็นด้วยนะเคยเจอหลายเคสจริง(ที่ไม่ใช่วาย) แต่ไพเรทวายนี่ให้ระดับเรือดำน้ำเลยมึง
ดำกันสุดชีวิต แหกกันบ่อยเหมือนกัน สรุปคือทั้ง lc ทั้ง ไพเรทมันก็นักแปลที่ดำน้ำแปลผิดแปลห่วยทั้งคู่เป็นอันรู้กันว่ะ
แต่จุดที่ต่างกันเห็นได้ชัดคือแบบ LC ถูกกฎหมาย จบ
ป.ล. แบบถูก LC มีโอกาสถูกสูงกว่า เพราะโดยปกติ(แต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกครั้งทุกเรื่องอะนะ เลยมีแบบเคสแหกว่าแปลผิดมาเรื่อยโดยเฉพาะโซนญี่ปุ่น)
คือสนพ.จะมีบ.ก. ที่รู้ภาษาต้นทางตรวจสำนวนคนแปลอีกรอบว่ะ เคยเจอบ.ก.บ่นปะล่ะมึงว่าตรวจทีเหมือนแปลใหม่เอง 5555 ในขณะที่ไพเรทคือนายทุนไปจ้างคนมาแปลเองไม่ได้มีคนรู้ภาษาต้นทางเรู้ภาษาต้นทางเป็นบกอีกรอบ เต็มที่ก็มีแค่จ่างคนมาพิสูจน์อักษรเกลาสำนวนเฉย ๆ ไม่ก็ตัวเองน่ะแหละทำเองด้วยซ้ำ
สนพ ไพเรท(ที่ปัจจุบันถูกกฏหมายแล้ว) แบบฝูอะ อันนั้นคือเจ้าของเองรู้ภาษาต้นทางจริงอะไรจริง
>>403 >>404 ถ้าทำให้เข้าใจผิดก็ต้องขอโทษด้วย แต่โดยส่วนตัวไม่ได้ซื้องานไพเรท ไม่ใช่สาวก cb อยู่แล้ว เรื่อง cb แปลผิด ดำน้ำ รู้เพราะเคยเห็นคนแหก แต่ต้นเรื่องคือ >>386 ที่บอกว่า cb แปลมั่วเลยอยากให้สนพ.ลิขสิทธิ์ซื้อมาทำ เราเลยชี้แจงว่าไม่ใช่งานสนพ.จะไว้ใจได้เสมอไป สนพ.ที่ทำ bl หลายเจ้าก็ทำแนวอื่นด้วยและถูกแหกมาแล้ว (ส่วนที่ไม่ถูกแหกและเราเจอเอง อยู่ในระดับมั่วกว่า cb) ส่วนเรื่องบก.ตรวจแก้อย่างที่ >>405 ว่ามา แต่ก็ไม่ใช่ทุกสนพ.ที่จะมีบก.ที่มีคุณภาพสูงขนาดนั้น
>>406 เราอ่านที่อธิบายมา แล้วงง ตรงที่บอกว่าไม่ได้ซื้องานไพเรท และบอกว่าอันที่ไม่ถูกแหกเจอเองอยู่ในระดับมั่วกว่าcb
ไม่ได้ซื้อนี่รวมไม่ได้อ่านด้วยไหม? ถ้าไม่อ่านแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าที่ตัวเองเจอนั้น "มั้่วกว่าcb" แล้วมั่วกว่าที่ว่านี่หมายถึงปริมาณจุดที่ผิด? ลักษณะจุดที่ผิดมันหนักหนากว่า??
กับถ้าไม่อ่านเอง(แบบรู้ภาษามีตัวเทียบ)แล้วจะพูดได้เหรอว่าของลิขสิทธิ์ที่เจอ "มั่วกว่า" คนที่เขามาเทียบให้ดูเขาก็ไม่ได้เทียบทั้งเล่มนะ ถ้าไม่ได้อ่านด้วยตัวเองทั้งของcb และเล่มที่ทางนั้นบอกว่ามั่วกว่าcb แล้วสามารถเทียบได้ยังไง?
>>407 ใจเย็นๆ ค่อยๆ คุยกันนะ 55
ตัวอย่างจากคนที่แหก cb 1 หน้ามั่วไม่เกินครึ่งหน้าใช่ไหม? แต่ที่เคยเจอ 1 หน้ามั่วเกินครึ่งหน้า และระดับการแต่งเรื่องเองสูงกว่า cb มาก
เท่าที่จำได้ ตัวอย่างของ cb ที่มีคนแหกมาคือเรื่องพ่อบ้าน ความผิดพลาดอยู่ในระดับตีความประโยคเอง เติมคำที่ไม่มีลงไป แปลผิดระดับคำ ตีความประโยค passive ผิด ถ้าตัวอย่างที่ยกมานี้ถือว่าสุดๆ แล้ว การแต่งเรื่องใหม่ในงานลิขสิทธิ์ที่เคยเจอถือว่าหนักหนากว่านี้มาก
>>406 เรา386 คือที่พูดว่า อยากให้สนพ.ถูกกฎหมายมาทำเนี่ย คือว่า อย่างน้อย เราสามารถวางใจได้ส่วนหนึ่ง ว่าเค้าจะทำงานมีคุณภาพมาตรฐาน แต่ถ้างานออกมา ปรากฏว่ามันแปลผิด เออ เราก็ค่อยมาคุยหรือต่อว่าทางสนพ. และอาจจะให้เขารับผิดชอบได้น่ะค่ะ
แต่ไพเรทคือ มันผิดตั้งแต่แรกแล้ว เงินก็ไม่ถึงมืออาจารย์ ขายแพงแล้วแปลแย่อีกแบบเนี้ย มันแบบแย่หลายชั้นเลยนะ และ ถ้ารู้ก็ได้แต่ แค่บอกกันในกลุ่มหรือเปล่า อันนี้ไม่รู้นะคะ คือ จะทำอะไรได้ไหม ค่ยได้ไหม ก็ไม่ได้ ... ก็ยังวางขายอยู่
จะไปฟ้อง สนพ.ต้นสังกัดว่าแปลแย่ หรือร้องเรียนขอเรียกเงินคืนก็ไม่ได้หรือเปล่า...
คือ ที่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่คือ คนบอกอาจารย์เขียนดีมาก แต่จริงๆ มันสำนวนคนแปล คนแปลแต่งเองไรเงี้ย เลยแบบสงสารอาจารย์คนเขียนน่ะค่ะ
เรื่อง นิยายสนพ. ถูกกม.แปลผิด เราก็รู้ เคยได้ยินมาบ้าง เพียงแต่ ถึงเขาจะแปลผิด แต่พื้นฐานอย่างแรกเลย คือ เงินก็ถึงมืออาจารย์น่ะค่ะ เริ่มพูดวน ขอโทษด้วย เราคิดบ้านๆ แบบนี้นะ ...
เราว่าในนี้ส่วนใหญ่แยกแยะกันได้นะ ถูก ลข ไม่ได้แปลว่าจะแปลถูกเสมอไป ถ้ามันมีไพเรทแล้วแปลดี เราก็คงจะรู้สึกเสียดายและอยากให้คนแปลช่วยไปแปล สนพ ถูก ลข ทีเถอะค่ะ 555
ส่วนกรณี CB ปัญหาคือนอกจากเป็นไพเรทแล้วยังแปลดำน้ำด้วยก็ทักท้วงกันไป แต่ถ้ามีพวกถูก ลข แปลผิด ถ้ามันผิดแบบมาแหกเทียบเลยเราก็อยากรู้ไว้นะ จะได้หมายหัวคนแปลไว้ อย่างห้อง LN เขายังลิสอันดับนักแปลยอดแย่ บก เฮงซวยเลย พวกแปลแย่กว่า CB ไม่รู้หมายถึงคนกลุ่มนี้หรือเปล่านะ 55
กูเข้าใจคนที่แก้ตัวให้ไพเรทนะ เพราะกูอ่านก็รู้สึกว่าตอนแรก ๆ มันมีอคติว่ะ ว่าไพเรทต้องเหี้ยทุกอย่าง ลิขสิทธิ์ต้องดีทุกอย่าง พวกมึงคงไม่รู้สึกตัว แต่พอตั้งสติแล้วแยกแยะได้ก็ดี
ลิขสิทธิ์ไม่ได้หมายความว่า = แปลดีหรือรับผิดชอบนะ กระทู้พันทิปมีเป็นล้าน กูขี้เกียจยกมาพูด เหี้ยกว่าซีบีก็เยอะ แล้วนั่นน่ะเป็นแนวทั่วไป เมนสตรีมนะมึง ยังไม่รับผิดชอบอะไรเลย อย่างมากก็เปลี่ยนคนแปล แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนทันทีด้วยนะมึง แปลเหี้ยที่สต็อกไว้เตรียมออกก็ออกทั้งเหี้ย จนหมดสต็อกแล้วค่อยเปลี่ยนคนแปล ฯลฯ ขนาดเมนสตรีมยอดขายเยอะกว่ายังไม่รับผิดชอบ แนววายคงจะรับผิดชอบหรอก
กูเจ็บมาเยอะทั้งลิขสิทธิ์ทั้งไพเรทนั่นแหละ แต่สำหรับกูถ้าไพเรทมันทำชนมันก็ยังมีตัวเลือกได้ เลือกตัวที่ดีกว่าได้ แต่ลิขสิทธิ์ถ้าเหี้ยแล้วเหี้ยเลยไม่มีทางเลือก ข้อดีอย่างเดียวคือเงินถึงเจ้าของ แต่ความรู้สึกของกูที่ต้องตัดสินใจว่าจะเก็บของลิขสิทธิ์เหี้ยหรือจะเทแม่งเลย นี่มัน T_T
กู >>414 ออกตัวก่อนเลยว่ากูเก็บต้นฉบับญี่ปุ่นนะ แต่อยากอ่านแบบสบาย แปลดีดี ไม่ต้องเปิดดิคอ่านเองน่ะ เรื่องที่ชอบกูเก็บสองภาษา บางทีสามภาษาถ้ามันมีแปลอิงด้วย กูต้องบอกไว้ก่อน เดี๋ยวนี้แม่งมีโม่งประหลาด มีพวกเก็บต้นฉบับหรือฉบับลิขสิทธิ์บางคนมาถ่มถุยเหยียดคนที่ไม่ซื้อหรือคนเก็บไพเรท ซึ่งกูว่ามันงี่เง่า ใครอยากเก็บหรือไม่เก็บแบบไหนก็ทำเหอะ
เรายินดีกับคนที่หักดิบเลิกอ่านไพเรทได้นะ อยากจะทำได้บ้างแต่กิเลสความอยากอ่านมันหนาอ่ะ อยากอ่านนิยายวายญปแต่อ่านภาษาญปไม่ได้ เราไม่อยากจ่ายเงินให้คนทำงานชุ่ยแถมเงินไม่ถึงอาจารย์ พยายามชดเชยด้วยการซื้อเล่มญปมาเก็บก็มีข้อจำกัดเพราะแสนเปลืองเงินเปลืองพื้นที่ ได้แต่ภาวนาให้มีสำนักพิมพ์ lc วายญปมาเยอะๆ ทุกวันนี้ก็เกลียดตัวเองที่ยังซื้อไพเรทอยู่
กูไม่อ่านไพเรทนะเพราะกูอ่านญี่ปุ่นออก แต่กูไม่มีปัญหากับคนอ่านไพเรทแล้วรู้ตัวว่าผิดว่ะ เข้าใจว่าอยากอ่านแล้วไม่มีทางเลือกอื่น กูไม่โอเคกับพวกอวยไพเรทแล้วชอบข่มแอลซีมากกว่า พวกนี้เหมือนเป็นโรคจิตอ่ะ เห็นคำว่าแอลซีก็ตั้งแง่เตรียมด่าแล้ว ทั้งๆที่ยังไม่ทันรู้ด้วยซ้ำว่าจะแปลออกมาดีหรือแย่
จะว่าไปไพเรทนิยายวายยุ่นเจ้าไหนแปลดีบ้างวะในสายตาพวกมึงในนี้
>>422 ติว่ากระดาษเหม็นบ้างล่ะ (อันนี้งี่เง่าสุดในสามโลกแล้ว) ตัดภาพทิ้งบ้างละ (ซึ่งมีเรื่องเดียว เรื่องอื่นอย่าง Nez มีเลื่อนภาพเอา) รูปเล่มไม่สวยบ้างล่ะ อันนี้ไม่ชัวร์แต่จำได้มีคนมโนไปว่า BLY แอบเห็นเรื่องไหนไพเรทขายดีเลยรีบไปแย่งทำ << อันนี้กูอาจจำผิดเองแย้งได้นะ แต่สามอันแรกนี่จำแม่นมาก
แต่สมัยnezออกมาใหม่ๆกระดาษเหม็นจริงนะมึง กูเป็นคนที่จมูกค่อนข้างเซ้นสิทีฟอะ ไม่ชอบกลิ่นกระดาษตอนนั้นจริงจังมาก ดีที่พอทำเป็นบุนโกะแล้วกลิ่นจางลง
ส่วนเรื่องไพเรท กูเองก็อ่าน แต่สำนึกตลอดเวลาว่ากูไม่ได้ซื้องานอ.เขามาอย่างถูกลิขสิทธิ์นะ และถ้าเงินกูออก กูก็จะค่อยๆตามสอยเล่มญี่ปุ่นตามไปทีละเล่มๆ
กูไม่โอเคกับพวกเหยียด ไม่ว่าจะทางฝั่งที่หักดิบไม่อ่านได้หรือพวกที่อ่านไพเรทหน้าตาเฉยแบบไม่สนของถูกลิขสิทธิ์
LCถ้ากูจะบ่นก็เรื่องเดียว คือรูปเล่มเล็กๆตามต้นฉบับ คือกูแก่แล้วไง อ่านตัวหนังสือจิ๋วๆโคตรทรมานลูกตา ส่วนแปลดีไม่ดีกูไม่รู้ภาษา กระดาษหยาบเหลืองเหม็น เซ็นเซอร์ภาพประกอบ รับได้หมด ที่สำคัญราคามันเป็นมิตรกับกระเป๋าตังค์
แวะมาบอกว่าหนังสือที่พรีไปเรื่อง A Destiny of Dragons ของเราส่งออกมาแล้ว เห็นสถานะปุ๊บดีใจน้ำตาจิไหลมาเร็วกว่ากำหนด แต่กว่าจะได้อ่านก็คงช้ากว่าที่วางขายปกตินั่นแหละ
ถามหน่อยเวลาสั่งนิยายจากญี่ปุ่นค่าส่งแพงป่าวอะ เคยสั่งแต่นิยายจากจีน อยากลองสั่งตรงจากปุ่นมั่งพวก cdjapan Amazonjp งี้
กุว่าคนที่อ่านไพเรทก็ควรทั้งรู้ว่าผิดและรู้สึกผิดนะ อ่านก็อ่านไป ไม่มีใครไปบังคับได้ แต่ควรมีความตระหนักอยู่ เคสอ.โยเนดะ โค อ.อิวาโมโตะ คาโอรุไรงี้ก็เป็นเสียงที่ทำให้รู้แล้วว่าทางผู้ผลิตผลงานเองเขาไม่ปลื้มไพเรทแน่นอน
>>423 "อันนี้ไม่ชัวร์แต่จำได้มีคนมโนไปว่า BLY แอบเห็นเรื่องไหนไพเรทขายดีเลยรีบไปแย่งทำ << อันนี้กูอาจจำผิดเองแย้งได้นะ แต่สามอันแรกนี่จำแม่นมาก"
>> จำไม่ผิดหรอก จำได้เหมือนกันว่ามีคนพิมพ์แบบนั้น
เห็นพูดถึงแฟนคลับอวยไพเรทข่มlcแล้ว วีรกรรมที่เคยเห็นก็ตามนี้
-มีมโนว่าแปลข้าม แปลตัดฉาก แบบฟังเขามาว่า มีคนบอกมาว่า แต่สรุปไม่มีหลักฐานกางมาโชว์สักที เพราะงั้นตอนเห็นบนๆ พูดว่าสนพ.lcก็มีแปลมั่วแถมมั่วกว่าcb ก็คิดว่าความเป็นไปได้มันมี แต่การพูดลอยๆ มันดูเป็นการดิสเครดิตมากๆ น่ะ
-ตอนnezประกาศlcยังมีแฟนคลับcbไปยุให้ทำเล่ม4ขาย เพราะยังไม่ประกาศlcเล่ม4
-ตอนจุมพิตเจ้าชายนิทรา ที่cbมาบอกว่าแปลเสร็จแล้วหลังblyประกาศlc ยังมีคนบอกให้ส่งให้อ่านทางเมลไม่ก็ทำอีบุค
-มีคนพูด(ถึงจะมาแก้ทีหลังว่าพูดเล่น)ว่าจะทำเพจแอนตี้(น่าจะหมายถึงแอนตี้blyเพราะพูดเรื่องกระต่ายกันอยู่)ซะเลยดีไหม
-มีคนบอกว่าเลือกเรื่องที่ไพเรทเคยทำเพื่อให้ง่ายต่อการแปลงสำนวนรึเปล่า
-ของlcไม่มีตอนพิเศษของพวกเล่มเล็ก ทำทั้งทีทำไม่ครบ กลายเป็นเล่มพิการ ทั้งที่ตอนพิเศษเล่มเล็กพวกนั้นมันเป็นของส่งเสริมการขายของทางร้านในญี่ปุ่น ขอlcมาไม่ได้
-อันนี้ไม่ใช่พฤติกรรมแฟนคลับ แต่คิดว่าน่าเกลียดมาก คือตอนblyประกาศlcกระต่าย มีคนมาถามหาเล่มของcb ทางcbก็บอกให้ติดต่อทางเมล แทนที่จะประกาศยุติการขายให้ชัดเจนนี่แหละ
สมัยบลายออกlcใหม่ๆ กูเคยถามcbด้วยว่าไม่คิดจะซื้อlcมาทำบ้างหรอ เขาเบลอกูว่ะ กูเลยเทไม่ซื้อของcbเลย 555
กูเห็นนักแปลการ์ตูนค่ายไพเรทแซะคนอ่านไพเรทด้วย ลักลั่นย้อนแย้งสัสๆ
เอาจริงๆเคยเจ็บกับ bly นะ เรื่องกระต่ายกับดอกไม้ไรงี้แหละ เซนเซอร์โหดเกิ๊น เล่นตัดหน้านั้นทั้งหน้า ถึงกะอุทาน
"เชี่ย เมิงเล่นตัดงี้เลยเหรอ" หลังจากนั้นก็อคติเล็กกะบลายนะ ระแวง แม่งจะตัดหน้าฉับอีกป่าวหว้าาา
แล้วลองมาเทียบเซนเซอร์ลพ กับ ซช ดิ
เขามีศิลปะในการเซนเซอร์แบบไม่ตัดรอนน้ำใจคนอ่าน
ส่วนไพเรทก็อ่านนะแต่อ่านนิยายมากกว่า
กูไม่ค่อยอยากให้บลายเอาเรื่องที่ไพเรทเคยทำแล้วมาออกว่ะ ยอดขายไม่น่าจะดี ไม่ใช่ทุกคนที่จะสอยซ้ำ หลักฐานก็เรื่อง nez
กูอยากอ่านการ์ตูวายแฟนตาซีที่ planet999 เคยทำไว้แล้วออกไม่จบจัง แต่ไม่รู้ว่ากระแสแฟนตาซีเป็นยังไง พวกมึงชอบกันมั่งปะ ถ้ามีคนชอบเยอะเผื่อจะยุ สนพ.ได้บ้าง
>>440 กูว่ามันยากนะมึง ที่จะไม่ทำซ้ำเนี่ย ยิ่งเรื่องใหม่ๆ หรือเรื่องสนุกๆ ที่ติดอันดับ กว่าจะขอLCได้ก็โดนไพเรทสอยตัดหน้าไปหมดแล้ว เพราะยังไงไพเรทก็ไวกว่าอะ มันก็ไม่แฟร์นะถ้าจะให้เค้าเลี่ยงไปทำเรื่องอื่นที่ไม่ซ้ำ (แต่ดันไม่สนุก) สนพ.ก็อยากทำเรื่องของอ.ที่มีฐานแฟนหรือเรื่องที่ติดอันดับเหมือนกันแหละ
แต่ส่วนตัวกูอยากให้สนพ. ทำซ้ำไพเรทหลายเรื่องเลยว่ะ อย่างของ CB ที่เอามาแปลคือหลายเรื่องกูอยากอ่านมากอะ
ถ้าไม่นับเรื่องที่ว่ามันเป็นไพเรทนะ เอาจริงๆก็รู้ว่ายังไงแม่งก็แปลผิดไง แปลดำน้ำอะ
แล้วทำไมกูต้องไปเสียเงินให้ไพเรทแถมเรื่องถูกตัดต่อสาดกะปิน้ำปลาด้วยวะ
กูมองว่า การที่ไพเรททำเรื่องไหนออกมาขาย แล้วเรตติ้งดี คนชอบกันเยอะ มีสนพ. lc ไปก็ไม่เห็นเป็นไร ไพเรทต้องยอมรับเรื่องแบบนี้อ่ะ เพราะ งานที่ตัวเองแปลขายมันไปขโมยเขามา มันไม่ได้ถูกกฎหมาย
กูอยากให้ LC กันมาเยอะๆนะ ส่วนตัวคือถึงกูมี pirate ในมือแล้วกูก็ยังซื้อ LC อีกอยู่ดี แต่ไม่ใช่ทุกคนที่คิดงี้ไง บางคนเค้าก็คิดว่ามีแล้ว ทำไมต้องซื้อซ้ำ ซึ่งทำให้ยอดขายของ LC ตก ส่งผลให้เรื่องถัดๆมาสนพ.อาจพิจารณาขอ LC ได้ยากขึ้นไปอีกเพราะยอดอาจไม่ถึงเป้า
จริงๆกูเลยอยากให้ LC เรื่องใหม่ๆที่เพิ่งออกที่ญี่ปุ่นมากกว่า (เนื่องจากพวก pirate ยังไม่ทันขาย) แล้วสนพ.ก็ชิงตัดหน้าประกาศ LC ไปก่อนเลย อาจไม่ต้องรอแปลจบปกพร้อมอะไรก็ได้ ให้กัน pirate ไปเลยแบบมึงห้ามขายนะเว่ย ถ้ามึงขายกูเล่นงานมึงด้วยกฏหมายได้นะ อะไรแบบนี้ คนซื้อก็อาจจะมากกว่าด้วยเพราะทำอยู่เจ้าเดียว
Ky ขอสอบถามราคาบ็อกบ่วงเล่ห์หน่อยสภาพดี ไม่มีตำหนิ เจอคนขายมือสองต้องเสนอราคาเค้าประมาณเท่าไหร่อ่ะ
ไอ้เรื่อง ค้นหัวใจใต้ชุดสูท ที่bly LC มา กูก็ยังเห็น md ขายอยู่ในเว็บไม่เห็นเอาออกไปเลย เอากม.เล่นงานไม่ได้รึ
เห็นด้วยว่าbly ควรประกาศลิขสิทธิ์ทันทีที่ได้ ไม่ต้องรอแปลเสร็จ
ปกติบลายจะประกาศลิขสิทธิ์นะ ไม่แน่ใจว่าทันทีที่ได้รึเปล่า แต่ประกาศไปนานเลย กว่าหนังสือจะออกจริง
ประกาศทันทีที่ได้ไม่รอแปลเสร็จก็ทำอยู่ปะนะ แต่ประกาศแล้วยังไม่ออกก็โดนด่าว่าดอง แถมสมมุติเล่มญี่ปุ่นออก กว่าจะติดต่อขอลิขสิทธิ์ได้ใช้เวลาตั้งกี่เดือน ช่วงเวลานั้นไพเรทแปลเสร็จวางขายแล้วด้วยซ้ำ...
ที่จริงอย่างเรื่องที่lcทำซ้ำไพเรท งงว่าพวกไพเรทหรือแฟนคลับไพเรทจะมาโวยอะไร ในเมื่อก็ทำแล้ว ขายแล้ว ได้ตังค์แล้ว แถมนี่พอในนี้พูดถึงกระต่าย มีคนไปตั้งรับเลย ควรคิดว่ามันแค่บังเอิญหรือยังไงดี
Ky เรื่องเพรงกาลมันเป็นหนังสือทำมือหรือสนพ.อ่ะ กูเห็นตามกลุ่มเลยลองไปเสิร์ชดู น่าอ่านดีอ่ะ ปจบ.ยังมีขายอยู่ไหมวะ
แวะไปดูในหิ้งจะหารีวิวนิยาย เจอกลอนที่หัวรีวิว หิ้งมีอารมณ์ขันนะ ถถถถ
ลืมบอก เรื่องนี้เกิดหลายปีมาแล้วนะ อย่าถามว่าช่วงไหนจำไม่ได้อ่ะ
>>456 จริงๆเข้าใจแหละว่าสนพ.เขาป้องกัน แต่ความรู้สึกของคนอ่านมันเหมือนไม่คุ้มอะ (อย่าด่ากูนะ)
อีกอย่างช่วงนั้นเขาก็เปิดกว้าง อย่างน้อยน่าจะหาทางเซนแบบไม่ตัดหน้าดิ
ปล.Bly ส่วนของนิยาย เคยอ่านมาเรื่องนึง 'พร่างพรมรักดวงใจสีเงิน' ตัวนิยายดี แต่เรียบเรียงได้ไม่รู้เรื่องเลย โครตเสียดาย จริงๆอยากให้สนพ.ปรับเรื่องนี้หน่อย (ไม่ใช่แค่บลายนะ กลายสนพ.เลย)
คือไม่ต้องรีบ เอาแบบแปลดีๆ เรียบเรียงดีๆหน่อย มันจะน่าเก็บและน่าอ่าน
>>456 เรื่องกรงรัก ตอนหลุมดำปะ
พร่างพรมรักดวงใจสีเงินตอนอ่านไม่มีสะดุดนะ คำว่าเรียบเรียงได้ไม่รู้เรื่องเลยนี่ลองยกตัวอย่างได้ไหม?
ของบลายที่อ่านแล้วสะดุดบ้างส่วนตัวคือมิโดริที่รัก ที่พวกประโยคpassiveบางจุดใช้แล้วอ่านแล้วมันแหม่งๆ
แต่เห็นบางทีปัจจัยอยู่ที่คนอ่านนะ อย่างเคยเห็นคนบ่นเซนชู(การ์ตูน)เรื่อง ละ/ล่ะ ซึ่งสุดท้ายแล้วกลายเป็นว่าคนท้วงนั่นแหละผิดเอง
หรือไม่ก็อย่าง ไม่รู้จักคำว่า ฝีในท้อง แล้วไปหาว่าคนแปลแปลผิด ไรงี้
ช่วงนี้มีนิยายสายฮีลตับกูบ้างไหมวะ กูไปอ่าน bus stop มา
อยากได้อะไรสบายๆ อ่านมั่ง
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1899757673572959&id=1721313428084052
เกย์ในสัตว์เป็นเรื่องผิดธรรมชาติ เพราะพฤติกรรมเย็ดตูดกันในสัตว์จะเกิดขึ้นต่อเมื่อไม่มีตัวเมียและอยู่ในพื้นที่แคบๆ
>>462 มาเสริมว่าน่าจะโดนตอนช่วงหลุมดำน่ะ มีช่วงนึงบงกช ตูนผู้หญิงเซนประหลาดๆ เยอะมากเลยล่ะ ส่วนของ BLY เรื่องที่ซื้อมาไม่รู้เพราะไม่ค่อยมีฉากมั้ยเลยไม่ได้รู้สึกมีปัญหาเรื่องเซนอ่ะ
จำได้สมัยเซนเยอะมากคือเลิฟโหมดของเลิฟบุ้ค สมัยพิมพ์ครั้งแรกในเล่ม 4 เอาฉากออกไปเลยสิบกว่าหน้า แต่ก็อ่านรู้เรื่องนะ ผ่านไปหลายปีมีคนทำฉบับอันเซนมาถึงรู้ว่าหาย
มึงๆกุถามหน่อย กุเปิดพรีนิยายอยู่เอาไปโปรโมตที่ไหนได้บ้างป่ะ แนะนำหน่อยยย
มึงๆ meedee ประกาศ lc เรื่องใหม่ละ 3 เล่มจบ บอกแนวเดียวกับฤาขันทีมิอาจมีรัก (แต่กูยังไม่ได้อ่านฤาขันทีเลยว่ะ หนังสือกูดองรออ่านเกือบสามสิบเล่มแล้วเนี่ย ให้ตายเหอะ)
ฮูกเปิดพรีเล่มคอมมิคของขุนศึกแล้ว
ราคาเป็นมิตรดีมากกกกกก
จากการที่กูไปซื้อเล่ม 1-2 จากร้านที่มันลด 10-15%
ส่วนลดนั้น ทำให้กูเอามาซื้อเล่มนี้ได้พอดี เพอร์เฟ็ค!
>>459 ฮรืออ พอเขาขายในราคาเป็นมิตรกุกลับไม่ทัน กุอยากอ่านฉากที่ท่านห้ารู้ตัวว่ารักท่านสี่อ่ะ ท่านห้าสภาพเป็นไงเหรอเขาบรรยายหลายหน้าไหม กุเปย์ได้แต่นั้นหมายความว่าเดือนหน้าทั้งเดือนกุต้องงดเปย์หนังสือเรื่องอื่นแทน โฮ มีใครในโม่งจะขายไหมไปถามฝูฝูบอกยังไม่มีแพลนเลย โฮ
เรื่องบ่วงเล่ห์ กูเคยยกให้คนในโม่งทั้งเซ็ตอยู่นะ แล้วเค้าก็เอาไปให้โม่งคนอื่นยืมอ่านต่อๆกันไป ที่คุยกันในมู้ก่อนๆอ่ะ
ไม่รู้ตอนนี้เพื่อนโม่งกำลังอ่านบ่วงเล่ห์ชุดนั้นได้เข้ามู้นี้บ้างป่าว >>476 มึงลองรอดูๆอีกซัก2-3วันมั้ย เผื่อโม่งคนนั่นเค้าเข้ามาเล่นมู้นี้ แล้วเค้าอาจจะให้มึงยืมต่อ
ซีรีส์กระต่ายคือเรื่องไรอ่อ
ปล. เรารอคนรีวิวฤๅขันทีมิอาจมีรักอยู่นะ
pure love smell ค่ายแมวเหี้ย ได้แล้วนะ เปลี่ยนโรงพิมพ์รอบนี้หนังสือเรียบร้อยกระดาษไม่ยับไม่ย่น กริบทุกมุม
เหลือแต่นกกระจอกในตำนาน น่าจะได้ต้นเดือนหน้า
นอกจาก สสตว.มีกลุ่มไหนอีกป่าววะมึง ที่คุยกันเรื่องวายเน้นๆ
มาวี้ดกลกุณฑี กูคือโม่งที่เคยอ่านถึงเล่ม1 แล้วมาถามในนี้ว่าเล่ม2 เป็นไงบ้างอะ
คือบั่บ ตอนแรกกูทำใจไว้ว่ากูคงอ่านผ่านๆ จบแล้วจบเลยไม่กลับมาอ่านซ้ำแน่ๆ เพราะกูไม่รู้สึกอะไรกับเล่ม1 เลย (กูคงอคตินิดนึงด้วยแหละ คือเคยอ่านบ่วงเล่ห์แล้วกูเฉยสนิท อ่านจบก็ไม่คิดจะอ่านซ้ำ พอเจอช่วงแรกๆของกลกุณฑีที่มาแบบ เป็นคู่นอนกัน กู้เหยียนเป็นดาราเหมือนต้วนเหิงด้วย กูเลยนึกว่าจะมาแนวบ่วงเล่ห์ เลยเตรียมใจว่างานนี้กูต้องไม่อินแน่ๆ)
แต่แบบ พอเข้าเล่ม2 แล้วกูเปลี่ยนความคิดเลยอะ คือว่า ตอนช่วงแรกกูเบื่อกับพล็อตพระนายเป็นคู่นอนกัน ฝ่ายนึงแอบรักอีกฝ่าย ไรงี้ แต่พอเรื่องมันมาถึงเหตุการณ์ไคลแม็กซ์ ต้องเลิกกันแล้วพระเอกเริ่มมารู้ใจตัวเองจริงๆ ว่ารักนายเอก พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้นายเอกกลับมา กูกลับชอบว่ะ ชอบมากๆเลยด้วย กูชอบทุกเหตุการณ์ครึ่งหลังอะ ละกูก็ชอบกู้เหยียนเป็นพิเศษ คือถ้ากูเป็นจื้อหย่วนกูไปไหนไม่รอดหรอก กูชอบตอนที่กู้เหยียนบอกจะตัดใจ แล้วก็ตัดจริงๆ แต่พอจื้อหย่วนขอโอกาสก็ยอมให้โอกาส แต่ก็ไม่ได้ทุ่มเทหมดทุกอย่างให้จื้อหย่วนอะ ยังไว้ท่าที ยังขีดเส้นชัดว่าตอนนี้ความสัมพันธ์คืออะไร มันช่วยทำให้จื้อหย่วนได้ใช้เวลาเข้าใจหัวใจตัวเองจริงๆ ด้วยอะ กูรู้สึกว่ากู้เหยียนเป็นคนฉลาดเล่นเกม แต่ก็เล่นเกมอย่างจริงใจด้วย กูชอบคาแรคเตอร์เคะแบบนี้ ไม่สาวแตก ไม่ฟูมฟาย ไม่โลเล บอกคำไหนคำนั้น ชัดเจนกับความรู้สึกดี
กูชอบตัวละครทุกตัวช่วงหลังด้วย หลินเจียรุ่ยน่ารักมาก ตอนพิเศษเรื่องฉินเฟิงก็น่ารัก 5555 แล้วกูก็เข้าใจละกับเรื่องที่ปูมาตอนเล่มแรก ถึงตอนนั้นกูจะไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่ แต่ก็เข้าใจว่าการปูเรื่องพวกนี้มันจำเป็น ขืนไม่ปูเลยคนอ่านก็จะไม่อิน
กูเพิ่งเคยอ่านงานคุ่นคุ่นเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก (ซื้องานเค้ามาแค่เรื่องนี้ด้วย 555) รู้สึกอยากอ่านงานเรื่องอื่นๆของเค้าเลยอะ เดี๋ยวต้องไปตามเก็บมั่งละ
>>497 ขอแก้ตรงพอ.รู้ตัวว่ารักนอ. มันไม่ได้รักนะ มันก็ผูกพันตามประสาคู่นอนที่เอ็นดูอ่ะ พอ.รู้สึกผิดที่ตัวเองมองข้ามความรู้สึกนอ.และทำให้นอ.เจ็บ คิดว่าตัวเองเป็นหนี้ที่นอ.เอาตัวปกป้องมัน เลยพยายามเอานอ.กลับมาเพื่อชดใช้ความผิด แล้วถึงค่อยๆ ชอบจนกลายเป็นรัก แล้วถ้ากูจำไม่ผิด นอ.ไม่เคยตัดใจป่ะ เพราะทุกการกระทำมันเป็นแผนที่หวังผลระยะยาว ตรงนี้คนเขียนให้ตีความเองไม่ได้บอกมาตรงๆ (หรือมันมีช่วงจะตัดใจจริงๆ หรออันนี้กูจำไม่ได้แฮะ) ส่วนตัวกูชอบความสนุกในการดำเนินเรื่องและมิติตัวละคร แต่กูไม่ชอบพล็อตที่นอ.เป็นคนวางแผนให้พอ.มารักเพราะกูคิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะแผนนอ. พอ.ก็ไม่มีทางมารักนอ.ได้เลย เพราะเป็นคู่นอนมาตั้งกี่ปียังไม่ก้าวหน้าเลย พอ.มันฝังใจกะรักแรกมันมากกกก เอาง่ายๆ กูหมั่นไส้มันเพราะกูชอบกู้เหยียน 555 และกูชอบบ่วงเล่ห์มากเพราะพล็อตมันกลับกันกะเรื่องนี้นั่นแล
มาตามสัญญา... แบ่งเป็น 2 พาร์ทเพราะยาว
ฤๅขันทีมิอาจมีรัก (The Weed) by จวี่รั่ว
***มีฉากข่มขืน***
*การเล่าเรื่องนี้มีสปอยระดับสูงและดล่าค่อนข้างยาวมาก หากไม่อยากถูกสปอยและจี้เกียจอ่านขอให้ข้ามไปหลายๆเม้นนะที่รัก เราเตือนคุณแล้ว*
เรื่องย่อๆ : เป็นเรื่องราวความรักระหว่างฮ่องเต้กับขันทีรูปงาม ผู้ซึ่งเป็นที่เลื่องลือไปทั่วทั้งวังหลวงว่าใช้มารยาและเสน่ห์ยั่วยวนฮ่องเต้ให้ลุ่มหลงจนเป็นที่อิจฉาริษยาไปทั่วทั้งวังหลวง หากในความเป็นจริงแล้วขันทีรูปงามผู้นี้ไม่ได้มีอะไรที่ใกล้เคียงกับข่าวลือเหล่านั้นเลย เขาดูราวกับแบกความทุกข์ทน เศร้าโศก และอ้างว้างเอาไว้บนบ่าเล็กๆตลอดเวลา ท่ามกลางความรักที่ไม่ได้รับการยอมรับ การเมืองภายในวังหลัง เหล่าอำมาตย์ที่ต้องการกำจัดขันทีคนนี้ให้พ้นทาง รักครั้งนี้จะสมหวังหรือไม่ต้องติดตามในเล่ม...
หลังอ่าน : ม.ด.มักเขียนคำโปรยปกหลังได้ไม่ชวนอ่านหรือทำให้เข้าใจผิดได้เสมอ เรื่องนี้ก็ไม่เป็นข้อยกเว้น ชื่อขันทีคนรับใช้ของนอ.ก็ใส่เข้ามาให้คิดว่าคนๆนี้ต้องมีความสำคัญ แต่จริงๆประมาณตปก.เบอร์ 3 orz
เรื่องเริ่มขึ้นที่ขันทีเด็กน้อย(คนนี้แหละที่มีชื่อที่ปกหลัง) ถูกส่งให้ไปรับใช้ขันทีคนดัง(นอ.) คนที่เต็มไปด้วยข่าวลือฉาวโฉ่และร้ายกาจ แต่ขันทีเด็กน้อยค้นพบว่านายของตัวเองไม่ได้เป็นแบบที่ถูกนินทาว่าร้ายเลยสักนิด อย่างเดียวที่ตรงกับข่าวคือความเป็นคนโปรดของฮ่องเต้ แต่นอ.มักจะปฏิเสธข้อนี้เสมอว่าฮ่องเต้ไม่ได้รักและไม่ใช่คนโปรด
เราจะค่อยๆรู้อดีตของนอ.และพอ.ตามจำนวนหน้าที่เพิ่มขึ้น เรื่องเล่าตัดสลับอดีตและปจบ. เราชอบพระเอกเรื่องนี้(อย่างน้อยๆก็ดีกว่าฮ่องเต้จากเรื่องฮ.ต.จ.ส.ร. อยู่หลายขุม) ระหว่างอ่านเราตั้งคำถามตลอดว่าพอ.ก็ออกจะรักและทำดีกับนอ. มากๆ ทำไมนอ.ถึงมีพฤติกรรมขัดแย้งกันไปมามากมาย
ช่วงที่พอ.เป็นฮ่องเต้ใหม่ๆ ยังหนุ่มน้อยและขาดสติยั้งคิด บังคับข่มขืนนอ.(ที่เพิ่งจะถูกขายเข้าวังมาได้ไม่นาน) แล้วเขี่ยทิ้งเช้าวันรุ่งขึ้น เพราะเพิ่งจะรู้ว่านอ.เป็นลูกศิษย์ของอดีตขันทีรูป(เคย)งามขององค์รัชทายาท (ปมนี้แหละที่ทำให้พอ.ทำไม่ดีกับนอ.ในช่วงแรกๆที่รู้จักกัน) พอผ่านไปอีกปีมาเจอกันใหม่โดยบังเอิญเห็นแววตานอ.ถึงเพิ่งจะจำได้ก็เรียกให้มารับใช้จากนั้นเป็นต้นมา พอ.ไม่เคยคิดและไม่ได้อยากจะเป็นฮ่องเต้เลย ตำแหน่งได้มาแบบไม่คาดฝันเพราะรัชทายาทถูกสั่งให้รับโทษดื่มยาพิษฆ่าตัวตายจากโทษกบฏ(อ.ของนอ.เป็นคนเสี้ยมให้คิดการร้าย) พอ.เลยตั้งใจว่าจะไม่ยอมรักใครจนทำเรื่องเสื่อมเสียหรือกระทบกับความมั่นคงและอำนวจของบัลลังก์และราชวงศ์อีก เพราะแบบนี้พอรู้ว่านอ.เป็นลูกศิษย์ของคนๆนั้นก็เลยตั้งแง่ว่าคงถูกเสื้อมสอนให้มาทำแบบเดียวกัน พอ.ทำเรื่องไม่ดีๆกับนอ.ไว้พอควร (หนึ่งในวีรกรรมวีรเวรของพอ.ที่พอ.ยังจำได้จนถึงปัจจุบัน คือบังคับนอ.ให้คุกเข่าอยู่หน้าเตียงห่างกันแค่ช่วงผ้าม่านกั้น ในขณะที่พอ.กำลังกินแกงเผ็ดและทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับเหล่าสนมอยู่ orz มันพีคตรงที่คืนนั้นเป็นคืนเดียวกับที่อ.ของนอ.ตาย นอ.กลับมาเจออ.นอนตายแล้ว)
จริงๆพวกความไม่ดีของพอ.เล่าเพียงแค่ผิวเผิน เบาๆ เท่านั้น เพราะพอ.ที่เรารู้จักคือคนที่พยายามชดเชยให้กับคนที่ตัวเองรักอย่างเต็มที่ อ่อนโยน(แอบๆให้ไม่ถูกจับได้) และยอมลงให้กับนอ.เสมอ เราคิดว่าพอ.ไม่เคยชนะนอ.ได้เลย แพ้มาตลอดตั้งแต่ต้น ฉากที่ชอบมากที่สุดคือฉากที่ดูไม่มีสาระสำคัญอะไรของเรื่อง พอ.เอ่ยคำสัญญากับนอ.ว่า ถ้าเมื่อไหร่ที่ลูกชายพอ.สามารถขึ้นเป็นฮ่องเต้ได้แล้ว พอ.จะสละบัลลังก์แล้วพานอ.หนีออกไปจากวังหลวง ทิ้งความเลวร้ายทุกอย่างไว้ข้างหลัง และเริ่มต้นใหม่ด้วยกันสองคน นอ.ไม่เชื่อ(เราคนอ่านก็ไม่เชื่อ) แต่ก็อดเต็มตื้นและตื้นตันใจกับคำสัญญาของพอ.ไม่ได้ ฉากเล็กๆฉากนี้เล่ามาแบบง่ายๆทแต่เราชอบมาก มันเหมือนเวลาคู่รักคุยเล่นกัน เอ่ยปากสัญญาฝากรัก ฉากเหมือนไม่สำคัญ แต่ดันสำคัญมาก เพราะนานหลังจากนั้น ใครจะคาดว่าพอ.จะรักษาสัญญา โดยเฉพาะสัญญาที่ให้ไว้กับ(คนรักที่คิดจะลอบฆ่าตัวเอง) แบบนอ. (เหตุการณ์นี้ถ้าเล่าจะสปอยปมสำคัญขอละเอาไว้ให้ไปหาคำตอบกันในเล่มเนาะ) และท้ายเล่มพอ.นี่ละมุนเลย
ความเห็นส่วนตัว เราคิดว่านอ.คือรักแรกพบของพอ. เพราะพอ.ติดใจแววตาสดใสมีชีวิตชีวาของนอ. เพียงแต่เพราะความเข้าใจผิด เพราะประสบการณ์การก่อกบฏก่อนพอ.ขึ้นมันทำให้พอ.โดนกรอกหูว่าอย่าให้ใครมาทำให้ใจอ่อนแอได้โดยเด็ดขาด ทำให้พอ.ทำเรื่องผิดพลาดไปไกลมาก พอ.น่าสงสารในความหมายหนึ่งนะ ต้องถูกกึ่งบังคับกลายๆให้ทำอะไรที่ฝืนใจหลายๆอย่าง ถูกเปลี่ยนวันเกิดจริงๆของตัวเนื่องวันเกิดตัวเองมันไม่ตรงกับวันดีๆตามดวงของคนที่จะขึ้นเป็นฮ่องเต้ แม่ก็เลยบังคับเปลี่ยน วันเกิดจริงก็เลยไม่มีใครรู้ ไม่เคยมีใครร่วมยินดี...
พาร์ท 2...
อีกเหตุการณ์แสดงความรักให้ใหญ่โตของพอ.ต่อนอ.(แต่สร้างความเดือดร้อนให้มนุษย์หลายๆคนอะนะ และอิพล็อตอันนี้แหละที่ทำเรื่องหลุดกรอบความมีเหตุมีผลไปไกลหลายหมื่นลี้😓😑 อ่านแล้วยังงงว่าจะยัดพล็อตอันนี้มาทำบ้าอะไร จะพิสูนจ์ความรักของพอ.หาวิธีอื่นเถอะ--") คือ มีนักพรตที่มีวิชาอาคมร้ายกาจมากอยู่คนนึง ข่าวลือเรื่องความเก่งกาจไปเข้าหูฮ่องเต้เข้ามพอ.ก็เลยเรียกมาเจอแล้วถามว่าสามารถทำให้(ชี้ไปที่นอ.) ตั้งท้องได้หรือไม่ นักพรตตอบว่าได้เพียงแต่จะยุ่งยากมาก และขอเวลาเตรียมตัว (ไม่ Mpreg นะไม่ต้องตกใจกัน) หายไปแป๊บนึงกลับมาพร้อมกับผู้หญิงคนนึงที่ดูเลื่อนลอยไร้วิญญาณ แล้วจับนอ.กับญ.ทำพิธีแบ่งวิญญาณ ขั้นตอนก็คือเอาวิญญาณส่วนนึงของนอ.มายัดใส่ตัวญ. ผลก็จะได้ญ.ที่หน้าตาเหมือนนอ.ทุกกระเบียดนิ้วหรือก็คือนอ.เวอร์ชั่นญ.นั่นเอง ทีนี้ก็สามารถทำให้นอ.ท้องได้แล้ว(ในความหมายนึงอะนะ orz //แบบนี้ก็ได้เหรอ?!? นี่อีกนิดนึงจะคิดว่าเป็นเพื่อนกับโวลดี้กับทศกี้แล้วนะ 2 คนนั้นแบ่งแยกไปใส่ของ นี่ล้ำกว่าแบ่งใส่ร่างมนุษย์เลย พัฒนามาจากผีดิบเก็งกอยจีนใช่มั้ยบอกมาที) ข้อเสียใหญ่ก็คือ นอ.จะขี้โรค อ่อนแอ ป่วยง่าย(แต่ตายไม่ยักกะง่ายนะ) เพราะแบ่งวิญญาณไปให้ญ.ครึ่งนึง อิพอ.ก็บ้าจี้เข้าหอทำลูกกับญ.(ช่วงที่นอ.สลบไปจากพิธีกรรมอะนะ) แล้วตั้งเป็นสนม ญ.ก็ท้องจริงๆ พอท้องเสร็จก็จบกัน พอ.ก็ปล่อยญ.ที่มีแต่ร่างแต่ยังไม่ตายเพราะวิญญาณนอ. ไว้ในตำหนักกับลูกสาวและแม่นม ไม่ไปสนใจคิดถึงลูกสาวก็เรียกให้เข้าไปหา(ลูกหน้าเหมือนนอ.ด้วย) พอเห็นนอ.พักหลังป่วยบ่อยๆก็เรียกอินักพรตกลับมาเรียกเอาวิญญาณนอ.คืนแล้วปล่อยให้ญ.ตายไป orz คือรู้สึกเหมือนคนแต่งอยากยัดประเด็นพอ.มีลูกกับนอ.โดยก้าวข้ามผ่านหรือเลี่ยง mpreg แบบตรงๆไป เราเลยได้ mpreg ผีดิบเก็งกอยมาแทน 555
ทั้งนี้ทั้งนั้น ตอนจบ เราว่าเรารู้สึกเหมือนนอ.และน้องของพอ.ที่แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองที่เห็นพอ.ทำแบบนั้นด้วยใบหน้าและแววตาเปื้อนยิ้ม
นอ.โตมาในครอบครัวยากจน ตัวเองเป็นพี่คนโต แต่ว่าไม่มีอะไรโดดเด่น ไม่ฉลาด ทำอะไรก็กลางๆ พ่อแม่ก็เลยไปเทความรักให้ลูกชายคนเล็กที่เรียนหนังสือเก่ง ดูฝากความหวังไว้ได้ และเพราะความที่น้องชายคนเล็กจะมาสอบจองหงวนแต่ฐานะทางบ้านไม่เอื้อ พ่อกับแม่ก็เลยขายนายเอกให้มาเป็นขันทีในวัง เอาเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายให้ลูกชายคนเล็กสอบเป็นบัณฑิตเพื่อความก้าวหน้า น้องชายนอ.มีความทะเยอทะยานอยู่ลึกๆนะ(เห็นได้จากการกระทำในช่วงกลางจนถึงท้ายเรื่อง แต่ดันมองคนไม่ออก เลยถูกใช้เป็นหมากอีกตัวในแผนก่อกบฏ) ปากบอกว่ารักว่าห่วงนอ. แต่ดันไม่พูดโต้แย้งอะไร(แม้จะมารู้ทีหลัง)เคื่องที่พ่อแม่ขายนอ.เอาเงินมาส่งตัวเองสอบ ปมน้องชายนี่แหละที่จะเป็นจุดต่อไปสู่ปมที่ใหญ่ที่สุดในเรื่อง ต่อไปเรื่องก่อกบฏเลยและนอ.ต้องพิการขาไม่ดีเพราะความโง่งมของน้องชายตัวเองเช่นกัน (ตัวนอ.เองรักน้องจนทำหลายเรื่องชวนโดนตบกะโหลกเรียกสติแรงเหมือนกัน) ตอนที่เราได้เห็นอดีตสถานที่พักของอ.และนอ. ที่รกร้าง ผุพัง เงียบเหงาแล้วนอ.เล่าให้พร.ฟังตอนที่พร.มาชวนให้ออกไปจากวังด้วยกัน ว่าอ.ตัวเองมีชีวิตบั้นปลายที่ขมขื่นและเงียบเหงา อยู่ตัวคนเดียว ไร้เพื่อน ไร้ครอบครัว ไร้คนที่รัก อยู่อยากซากแล้วก็ตายอย่างน่าเศร้าสมเพช จากไปเงียบๆที่นี่โดยไร้ซึ่งคนจดจำ (การพูดถึงอ.เป็นเรื่องต้องห้ามในวัง) เหลือไว้แต่เสียงสาปแช่ง รังเกียจ นอ.พูดต่อว่าตัวเองก็คงจะไม่ต่างจากอ.มากนัก วันนึงเมื่อพอ.เบื่อหน่ายตนขึ้นมาเมื่อไหร่ ตนก็คนไม่ต่างจากอ.นัก เรื่องนี้นอ.ทำใจและเตรียมใจไว้นานแล้วว่าคงไม่แคล้วเดินตามรอยอ.เป็นแม่นมั่น นอ.บอกว่ารอคอยเวลานั้นมาตลอด(แต่พูดด้วยแววตาโศกเศร้าคล้ายยอมรับชะตากรรม) เป็นการปฏิเสธรักจากพร.ของนอ.ที่น่าใจหายพอควร
นอ.เป็นพวกมีนิสัยประมาณว่าของหรืออะไรก็ตามที่ชอบหรืออยากได้มากๆ แต่ไม่มีกำลังหรือปัญญาพอจะเอามาครอบครองไว้กับตัวได้ ก็จะผลักไสและบอกว่าไม่ต้องการเสมอ(แม้ใจจะอยากได้มันมากแค่ไหนก็ตาม) เป็นกลไกการป้องกันใจตัวกับปกป้องศักดิ์ศรีของนอ.แบบทำคนอื่นเข้าใจผิดอะนะ เพราะงั้นไม่รักของนายเอกจึงเท่ากับรักนั้นเอง ;_;
อ้อ...ที่จะไม่ชมไม่ได้เลยคือพิสูจน์อักษรมีดีส์ชุดนี้แก้ตัวได้ดีขึ้น แทบไม่มีคำผิดเลย มีผิดที่จำได้แม่นๆคือ 2 จุดแต่ไม่ใหญ่มาก และการแปลก็ลื่นไหลขึ้นมาก บางตอนยังแหม่งๆอยู่บ้างแต่จัดอยู่ในเกณฑ์ดี เราว่านักแปลคนนี้สำนวนโอเคมาก และที่ชอบมากๆ คือ ประโยคทิ้งท้ายตอนจบของเนื้อเรื่องหลัก มีความละมุนและสละสลวย
คะแนนให้ที่ 6/10 ตัดคะแนนเรื่องพิธีแบ่งวิญญานนะ ไปค่อยปลื้มรู้สึกมันออกทะเลแบบรับไม่ค่อยได้ โดยรวมถือว่าอ่านสนุกดี
All Things in This Night by Aida Saki มันจู......ยาวและอาจมีสปอยล์
นายเอกเข้าไปพัวพันกับมาเฟียเงินกู้นอกระบบ หลังจากโดนคุกคามทวงหนี้ก็มีคนยื่นข้อเสนอว่าจะล้างหนี้ให้ถ้าไปยิงผู้ชายคนหนึ่ง เป้าหมายคือพระเอกที่ปัจจุบันกลายเป็นยากุซ่า แผนล่มไม่เป็นท่านายเอกถูกจับได้ กักตัว สอบปากคำถึงที่มาที่ไป ใครจ้างวานมา
สมัยเรียนมหาวิทยาลัยนายเอกชอบแอบมองพระเอกบ่อยๆ จนฮีรู้ตัวรู้สึกสนใจชวนมามีอะไรด้วยกัน นายเอกชอบเขาอยู่แล้วก็เออออตามไปง่ายๆกลายเป็นเซ็กซ์เฟรนด์ นายเอกแคร์สังคมรอบข้างไม่อยากถูกเหยียดว่าเป็นพวกรักร่วมเพศ พระเอกก็ไม่เคยแสดงออกว่าต้องการพัฒนาความสัมพันธ์ไปมากกว่าเรื่องบนเตียง ประจวบเหมาะมีผู้หญิงมาสารภาพรักนายเอก เลยมีเหตุให้ยุติคสพ.กับพระเอก เรื่องเหมือนจะจบได้ด้วยดี แต่แฟนนางเอกดันมาเห็นช็อตเด็ดตอนพระเอกนายเอกมีอะไรกัน นางสติแตกวิ่งทะเล่อทะล่าไปโดนรถชนตาย จบกันแบบไม่สวย
ตัดมาที่ปจบ. พระเอกเป็นตัวเต็งในการขึ้นเป็นผู้นำยากุซ่ารุ่นถัดไป แต่อายุยังน้อยประกอบกับมีขั้วอำนาจเก่าไม่ยอมรับ พระเอกถูกหมายเอาชีวิตหลายครั้ง ที่ส่งนายเอกมายิงนั่นก็เป็นหนึ่งในแผน ระหว่างที่กักตัวนายเอกไว้ที่บ้านตัวเอง พระเอกเป็นพ่อพระก็จัดการเคลียร์หนี้สินให้หมด แต่เวลาอยู่ต่อหน้านายเอกไม่แสดงความรู้สึกออกมาว่าก็รักเขาเหมือนกัน กลัวนายเอกจะได้รับอันตรายหากเก็บไว้ใกล้ตัวเลยจะส่งนายเอกไปอยู่ที่อื่นแทน สุดท้ายนายเอกอึดอัดทนไม่ไหว พูดเคลียร์สิ่งที่ค้างคากันในอดีต แล้วก็ยอมรับความรู้สึกกัน มีระทึกนิดหน่อยที่พระเอกโดนลอบยิงแล้วนายเอกเอาตัวมากันกระสุนไว้ พระเอกร้องไห้เป็นเด็กเลย
เนื้อเรื่องเอาจริงคือไม่มีอะไรเลย สองคนเริ่มคสพ.กันด้วยเซ็กซ์แต่รู้สึกอะไร คิดอะไรไม่พูดออกมา นายเอกก็แคร์สังคมกลัวโดนเหยียดว่าเป็นเกย์ หนีความจริงไปเรื่อย โยนความผิดให้พระเอกตลอดตัวเองจะได้ไม่รู้สึกผิด พระเอกก็ปากหนักเหลือเกินรับผิดคนเดียว ให้นายเอกเกลียดตัวเองก็ยังดีกว่าไม่รู้สึกอะไรต่อกันเลย อีกคู่เป็นอดีตของคนติดตามใกล้ชิดพระเอก ว่าเคยออกจากการเป็นยากุซ่าไปใช้ชีวิตเรียบง่ายสงบๆกับคนรักแต่ความสุขอยู่ได้ไม่นาน คนรักจากไปด้วยมะเร็ง กูชอบคู่สองมากกว่า
>>500 เออใช่ป่ะ เหมือนไม่สนว่าระหว่างดำเนินตามแผนจะมีอะไรแทรกเข้ามาบ้าง แต่เป้าหมายคือยังไงก็ต้องทำให้พอ.รักนาง กูรักกู้เหยียนจนไม่อยากให้นางไปคู่กับพอ.แบบนี้อ่ะ ตอนอ่านกูอยากให้มีมือที่สามฝั่งนอ.มาก อยากกระตุ้นให้พอ.มันหึงบ้างไรบ้าง กูสัมผัสความรักจากมันไม่ได้เท่าไหร่ เห็นแต่ความรู้สึกผิด
>>502 จะอ่านไม่ลงก็ตรงพิธีแบ่งวิญญาณเนี่ยแหละ มันเกิดขึ้นช่วงไหนเล่มไหนอ่ะ
นายเอกรักพระเอกช่วงไหน ยังงงอยู่ว่ามีอะไรที่ทำให้รัก 555
แล้วลูกชายที่จะดันให้เป็นฮ่องเต้ก่อนออกไปใช้ชีวิตกะนายเอกนี่ลูกพระเอกกะสนมใช่ป่ะ
อีกเรื่องนะ ขอข้อมูลพระรองนิด มีบทสำคัญป่ะ แล้วนายเอกรักพระรองด้วยหรอ เห็นว่าฝังใจกะพระเอกนิ
>>507 ถ้าไม่แลื้มอนวนายเอกผ่านคนอื่นมาด้วยขอให้ข้ามเรื่องนี้ไป พระรองนี่ก็ขึ้นชื่อว่าพระรองนะบทสำคัญแบบชวนอึ้งมากๆ สปอย
.
.
.
.
.
.
.
พระรองเมาจากงานเลี้ยง ก็มาหานายเอกไปๆมาๆก็บังคับกดนายเอกลงจนได้ พระรองมีวรยุทธ์นะ(จริงๆสนิทกับพระเอกมากเพราะในบรรดาพี่ๆน้องๆ พระเอกกับพระรองซุกซนและนิสัยคล้ายๆกัน มีความฝันท่องยุทธ์ภพเหมือนกัน พระรองได้ทำและพระเอกได้เพียงฝัน) ก็กดจุดนายเอกให้ไม่ขยับตัว พอยิ่งเมาๆสติไม่นิ่งก็นอนกันไป พีคก็ตรงเช้ารุ่งขึ้นพระเอกมาหาเห็นเต็มๆนี่แหละ เลยเป็นเหตุการณ์ฉากที่พักของอาจารย์กับนายเอกในอดีต และพระรองมาขอให้นายเอกออกจากวังไปด้วยกัน
พิธีแบ่งวิญญาณอยู่ดีๆก็โผล่มาเล่ม 1 เมื่อเล่าถึงสนม(ญ.หน้าตาเหมือนนายเอง) แล้วก็โผล่มาคืนวิญญาณนายเอกอีกทีเล่ม 2 มาแบบสั้นๆไม่ได้ลงรายละเอียด
ลูกชายพระเอก(หรือก็คือรัชทายาท) ใช่ลูกพระเอกกับสนม ขออธิบายสักนิดว่า พระเอกจำต้องทำให้มีทายาทตามหน้าที่เพราะเป็นเรื่องอำนาจในวัง ลูกอำมาตย์คนนั้น เสนาคนนี้ เจ้ากรมฯคนโน้น แม่ทัพอีก ต้องทำให้คานอำนาจกันเอง พอมีลูกชายได้หลายคนนั่นแหละก็หยุด ปล่อยตำแหน่งฮองเฮาให้ว่างด้วย และเพราะปล่อยให้ตำแหน่งว่างนี่แหละเลยทำให้เรื่องไปสู่การก่อกบฏที่มีน้องชายนายเอกเป็นคนนำเรื่องมาให้ กับสนมคนนึงที่อิจฉานายเอกมากก็กลั่นแกล้ง วันนึงดันหนักมือเกินไปเลยถูกให้ไปอยู่ตำหนักเย็น นางเก็บความแค้นแล้วไปร่วมมือกับพี่สาวพระเอกกับแม่ทัพ(หรือตำแหน่งอะไรสักอย่าง หนังสือไม่ได้อยู่ในมือไม่แม่นเรื่องตำแหน่งผู้ชายคนนี้)
ส่วนที่ว่านายเอกรักพระเอกช่วงไหน เอาเป็นว่า Rape to Love เนาะ พอถูกเรียกให้มาอยู่รับใช้ พระเอกมีแค่นายเอกมาตลอดนะ พระเอกเหมือนเพิ่งจะรู้ว่าตัวเองทำรุนแรงมากเกินไป(ใจอะไม่ได้อยากจะร้ายแบบนั้น) แล้วพบว่านายเอกไม่ได้เป็นเหมือนที่ตัวเองเข้าใจก็ค่อยๆทำดี ส่วนนายเอกพอเค้าทำดีเสมอต้นเสมอปลายใจก็ยอมลงให้แต่ปากอะปฏิเสธ(เวลาพระเอกหวานใส่คือน่าหวั่นไหวจริงๆนั่นแหละ) ทำให้พระเอกเข้าใจว่านายเอกเกลียดตัวเองเพราะเรื่องที่ทำเอาไว้ นายเอกเองก็ได้เรียนรู้มุมหลายๆมุมของพระเอกที่ตัวเองไม่เคยรุ้จัก แล้วก็สงสารพระเอกด้วยที่ต้องฝืนใจทำอะไรหลายๆอย่างที่ไม่ชอบ นายเอกรู้อยู่เสมอว่าพระเอกไม่มีทางทำอะไรรุนแรงกับตัวเองแน่นอน (อันนี้กึ่งๆซ่อนความระหว่างย่อหน้า อ่านแล้วต้องตีความ พระรองเองยังสะเทือนใจแทนพระเอกกับนายเอก)
คำพูดที่พระเอกพูกกับนายเอกตอนจบนี่หวาน(จนเกือบๆเสร่อแล้ว) แต่คงซึ้งสำหรับนายเอกนั่นแหละ เป็นคนพูดของคนที่ได้ของรักมาไว้ในมือแล้วจริงๆ แม้ของชิ้นนั้นจะมีตำหนิหรือไม่แตกหักแต่ยังไงก็ยังรักและสัญญาว่าจะทนุถนอมไม่ทำให้เสียใจอีก
ถามเรื่อง Sasra นิดนึง คือทั้งสี่เล่มนี่เรื่องย่อยๆนี่จบแบบ bad end หมดเลยป่าววะ มีเรื่องไหน happy ending บ้างมั้ย (กูเป็นลัทธิสุขนิยมว่ะ)
>>498 กู 497 เด้อ เพิ่งมาเห็นความเห็นมึง เอ้อ พอคิดไป เรื่องจื้อหย่วนก็เป็นอย่างที่มึงบอกจริงว่ะ ตอนแรกเหมือนแค่อยากชดใช้ความผิดแล้วถึงค่อยๆรักกู้เหยียน
เรื่องตัดใจ กูว่ากูใช้คำผิดอะ คือกูก็ว่ากู้เหยียนรักจื้อหย่วนตลอด ไม่เคยเลิกรักหรอกหรอก คือที่กูจะบอกเรื่องตัดใจ กูว่ากูควรใช้คำว่า กูชอบที่พอกู้เหยียนบอกว่าจะขีดเส้นถึงขั้นไหนก็คือทำตามนั้นจริงๆ บอกว่าจะลดระดับความสัมพันธ์ก็คือลดจริงๆ ไรงี้
แบบกูเคยอ่านนิยายพวกที่นายเอกบอกว่าพอแล้ว จะไม่ยุ่งกับพระเอกอีกแล้ว เสียใจมากแล้ว แต่พอพระเอกมาง้อหน่อยก็ดันอ่อนยวบ กลับไปหาพระเอกเหมือนเดิม แล้วกูไม่ชอบนายเอกประเภทนั้นง่ะ
แล้วพอเห็นกู้เหยียนชัดเจนในการขีดเส้นความสัมพันธ์ ใจแข็ง เล่นตัวบ้าง ปั่นหัวจื้อหย่วนบ้าง กูก็เลยชอบ คือกูว่ากู้เหยียนวางแผนดีอะมึง ทำอย่างนี้ถ้ากูเป็นจื้อหย่วนกูก็ไปไหนไม่รอดหรอก555
อ้อ บอกไม่หมด มันเป็นตอนพิเศษอ่ะ รอคนอ่านแล้วมาบอกนะ เรายังไม่ได้อ่าน
ช่วงนี้อยากอ่าน 3p เลยไปคุ้ยงานเก่าของอ. Eda Yuuri มาอ่าน
ตอนอ่านเรื่อง Erotica มันจะมีเรื่องสั้นย่อยเรื่องนึงชื่อ 10×3 เป็น 3p แบบเรียกเลือด นายเอกเป็นยากูซ่า (ค่อนข้างระดับใหญ่มีลูกน้องเดินตาม) เป็นเสือผู้หญิงนอนกับสาวไปทั่วแต่ดันไปคั่วกับลูกสาวหัวหน้าแก๊งค์เข้าแล้วโดนทนายของแกงค์จับได้ เพื่อแลกเปลี่ยนกับการไม่ไปบอกเรื่องนี้กับหัวหน้าเลยยอมนอนเป็นของเล่นให้ทนายนี่ 1 คืน (เมะ1) ตอนเริ่มมีอะไรกันนายเอกโดนผ้าปิดตาไว้ แต่พอเปิดตาออกมาปรากฏว่ามีลูกน้องอีกคนนึงนั่งดูด้วยก่อนจะเข้ามาเล่น 3p กัน (เมะ2 ซึ่งเรื่องจะเฉลยทีหลังว่าเมะ2นี่เป็นหลานของเมะ1) เนื่องจากมันสั้นเลยมีแต่ฉาก ไม่ค่อยลงเนื้อเรื่องเท่าไหร่ แต่สงสัยกระแสตอบรับดีเลยเอาเรื่องสั้นนี้มาขยายต่อเป็นนิยายเล่มเต็มชื่อ threesome คือตัวละครเดิม
เรื่องต่อจากเดิมคือเวลาผ่านมานายเอกก็ยัง happy กับ sex แบบ 3p อยู่โดยเวลาอยู่บนเตียงคนมีอำนาจสั่งการคือเมะ 1 เท่านั้น เมะ 2 ห้ามทำจนสุดทาง (สอดใส่ เนื่องจากไซส์ใหญ่นายเอกเลยปฏิเสธโดยเด็ดขาด) และห้ามทำนอกเหนือคำสั่ง พอมาเล่มนี้จะมีเนื้อเรื่องมากขึ้นหน่อยโดยเป็นเรื่องราวระหว่างแก๊งค์ยากูซ่ากับแก๊งค์ต้มตุ๋น (แต่ก็ไม่ได้ลงรายละเอียดเนื้อเรื่องมากนะ ตอนสู้กันกับตอนเฉลยตัวร้ายที่ทรยศยังรู้สึกว่าดำเนินเรื่องไวมากอยู่) ซึ่งมารู้ทีหลังว่าคนที่ทรยศหักหลังแก๊งค์เป็นคนที่นายเอกไว้ใจและรักมาก สาเหตุของการทรยศก็ตามสไตล์อ.Yuuri คือตัวละครก็จะมีความจิตบิดเบี้ยวเล็กๆอยู่ (คือคิดว่าเป็นความรักแบบนึง) แม้ภายนอกนายเอกจะดูจัดการทุกอย่างได้เด็ดขาดและไม่ได้อาลัยอาวรณ์แต่จะเห็นได้จากฝันของนายเอกว่าจริงๆแล้วอยากให้ทุกอย่างจบแบบไหน (เป็นซีนสั้นๆที่กูชอบมาก) ที่ฮาคือมีฉากที่เมะ 2 มาช่วยนายเอกแล้วโดนแทงปางตาย นายเอกกับเมะ1 ขู่ว่าถ้าตายก็จะตายไปโดยไม่เคยได้ทำจนสุดทางกับนายเอกนะ ต้องรอดเท่านั้นถึงจะให้ทำจนสุดทาง ไอเมะ2 ก็ฮึดสู้ชีวิตจนรอดมาได้และได้มีอะไรกับนายเอกแบบสุดทางได้ในที่สุด
โดยรวมค่อนข้างดี แต่ส่วนตัวชอบเล่ม erotica มากกว่า threesome
ป.ล. ใครมีนิยาย 3p ดีๆมาแนะนำที อยากอ่านอีก
อ้อ กูขอเม้าท์ An Emperor of Black Panther and Desert Sacrifice หน่อย คือพล๊อตโอเคนะกูชอบ (ในหิ้งมีคนสปอยละเอียดละกูไม่พูดซ้ำละกัน) ตอนจบกูก็อยากให้มี mpreg เหมือนกันว่ะเรื่องนี้ เสียดายที่เผ่าของพระเอกจะต้องสูญพันธ์ แต่กูสะดุดเวลามีฉากทุกครั้งเลยว่ะ แทนตรงนั้นว่า "เนื้อเมือก" กูอ่านแล้วฮาตลอด แล้วแบบเป็นนิยายขายฉากที่แม่งใช้ศัพท์นี้แทนตลอดทุกฉากอ่ะ แล้วกูก็ฮาหนักมากตอนที่บรรยายว่าของเสือดำนี่ยาว 2เมตร แม่ง ถ้ายาวขนาดนี้จริงคงแทงแล้วทะลุออกปากไปแล้วล่ะมึง ไม่รู้คนแปลแปลผิดรึคนเขียนเขียนผิด 555
อ้อๆ นอกจากมีความ incest แล้วก็ขอเพิ่มคำเตือนว่ามีฉากระหว่างคนกับสัตว์นะจ้ะ เผื่อใครรับมิได้
>>518 เราเป็นหนึ่งในคนสปอยเรื่องนี้ไว้เอง 2 เมตรหมายถึงขนาดตัวของเสือดำ และตลกคำเดียวกันเลย"เนื้อเมือก" อ่านแล้วขนลุกแปลกๆ เล่มพิเศษที่แถมเฉพาะในงานวายถ้าตัดฉากผันวรรณยุกต์ทิ้ง บทพูดของพระ-นายแอบน่าสะเทือนใจนะ อยากให้ Mpreg เสียดายเผ่าพระเอก เป็นเผ่าผัวเดียวเมียเดียวด้วย TT___TT
>>518 ต้นฉบับ หน้า 246 เขียนว่า สองเมตรจริงๆ .... ส่วน คำว่า เนื้อเมือก .... เป็นเรื่องปกติ ที่จะเจอในต้นฉบับ เพราะมันมี คำนี้ทุกเล่ม ทุกเรื่อง ของนิบายบีแอลฉบับภาษาญี่ปุ่น เพียงแต่คนแปลอาจจะแปลเลี่ยง ..จริงๆ แล้ว คำต้นทาง เขียนหยาบกว่าที่ค่ายหลายค่ายแปล รู คือ รู . ไอ้นั่นคือไอ้นั่น.....หากอ่านต้นฉบับจะรู้ ส่วน ตรงส่วนนั้นของเสือ ยาวแค่ไหน ลองค้นดูทางกูเกิล .... จะรู้เองจ้ะ
>>508 จะกลับมาอยากอ่านก็ตรงที่บอกว่านอ.ได้กับพระรองนี่แหละ 555 ชอบเรื่องที่นอ.ได้กับคนอื่นนอกเหนือจากพอ. หมั่นไส้ตรรกะคาแรคเตอร์ที่เมะเพลย์บอยเยผู้หญิงมาเป็นร้อย แต่เคะต้องบริสุทธิ์ผุดผ่องมีพระเอกเป็นคนแรกคนเดียวคนสุดท้าย
สรุปเดี๋ยวลิสท์ไว้รอซื้อ ถึงจะขัดใจจุดที่พอ.เยกับสนมทั้งที่มีนอ.อยู่แล้วก็เถอะ แถมมีเยต่อหน้าไปอีก
ขอบคุณที่รีวิวมากๆ น้อ
>>522 ตามที่ >>525 บอกอ่ะ เมะ1ชอบอยู่แล้วแต่ไม่ได้ลงรายละเอียดว่าทำไมถึงชอบ ส่วนเมะ2 นี่ปลื้มนายเอกที่เป็นหัวหน้าตัวเองมากๆ ในเรื่องบรรยายว่าเหมือนหมาตัวโตคอยกระดิกหางให้ แล้วก็เมะ2 นี่รู้ก่อนว่าเคะไปนอนกับลูกสาวหัวหน้าแก๊งค์เลยร่วมมือกับเมะ1ให้ไปดักรอที่โรงแรมให้เห็นจะๆตาเพื่อเอามาต่อรองกับเคะอีกที
เรื่องนี้มากสุดแค่ 3P ไม่มีเกินนี้ ไม่เคยมีคนอื่นร่วมวงอีก ข้างบนกูเขียนไม่ละเอียดคือลูกน้องที่มานั่งดูตอนแรกก็คือเมะ2 นั่นแหล่ะ
ใครรู้ช่วยบอกกูหน่อยเถิด ดกด เล่มเล็กนี่มันเป็นเนื้อเรื่องตอนไหนยังไง สนุกมากเลยหรอ จากเดิมกูเฉยๆ แต่เห็นคนยอมซื้อกันในราคาแพงมากจนกูอยากรู้แล้วเนี่ย
KY หยิบ Kill the Lights เล่ม 2 มาอ่านเล่นๆ อีกรอบแล้วเจอตอนนึงที่เมสันตื่นมาแล้วเห็นว่าตัวเองโดนเจาะเข็มให้น้ำเกลือเพราะไม่สบาย แต่นางคิดว่า "คงให้น้ำเกลือมาหลายถุงแล้วเพราะรอยเข็มบนมือมีมากกว่าหนึ่ง"...คือไรวะ สมัยนี้ยังมีประเทศที่เปลี่ยนขวดน้ำเกลือให้คนไข้ทีนึงก็เจาะเข็มใหม่ทีนึงเหรอ อันนี้นักเขียนไม่น่าพลาดเลย อ่านเจอตรงนี้แล้วเซ็งแรงมาก เรื่องเบสิคมากเลยนะ เค้าเจาะเข็มกันทีเดียวแล้วคาเข็มไว้ที่หลังมือแบบนั้นตลอดเว้ย ไม่งั้นเกิดนอนรพ.ยาวๆ ต้องเปลี่ยนน้ำเกลือ 7 ขวดมึงไม่ต้องเจาะหลังมือคนไข้จนพรุนเลยเหรอ
>>528 แล้วแต่นะ ถ้าสัญญาณชีพไม่ดี ความดันตก จากเสียเลือดมากก็เปิดน้ำเกลือสองเส้นพร้อมกัน ส่วนใหญ่พวกเคสอุบัติเหตุหรือโดนยิงเสียเลือดจนช็อกหมดสติเค้าจะเปิดน้ำเกลือสองเส้นเลยให้คนไข้ได้สารน้ำเร็ว ๆแล้วพวกเข็มน้ำเกลือบางทีถ้าคาไว้นาน ๆ มันจะเสี่ยงติดเชื้อ ไม่ให้คาเกินสามวันไรงี้เปลี่ยนเซตแทงใหม่
มีใครสั่งหัวใจไอยคุปต์เรื่องใหม่ของ meedee ไปบ้างยังวะ ตอนแรกกูสนใจเพราะเป็นเรื่องแนวทะเลทรายแถมปกสวย แต่พอได้เข้าไปอ่านตัวอย่างในเด็กดีปุ๊บกูสะดุดกึกเลยว่ะ นายเอกแม่งมีความสาวอย่างมาก ละก็บรรยายว่าสวยชิบหาย ผู้ชายเห็นแล้วแย่งกันจะเป็นจะตายเหมือนโดนยั่วเยตลอดเวลา ทั้งฟาโรห์ เจ้าชายอีกเมืองและคนสนิทตัวเอง แถมตอนแปลงตัวเป็นหญิงไปยังไม่มีคนสงสัยเลยว่านี่มันผู้ชาย ส่วนนางอิจฉาแม่งก็แสดงออกโต้งๆ อ่านๆดูนี่โคตรคลิเช่ แถมบอกเลยว่านี่มันนิยายชายหญิงที่โดนเปลี่ยนเพศเวลาพิมพ์เท่านั้นเลยว่ะ
(ย้ำอีกที กูไม่ได้อ่านเล่มเต็ม อ่านแค่ตัวอย่างในเด็กดีเท่านั้นนะ)
>>532 กูโดนเจาะพรุนมาแล้ว หาเส้นไม่เจอ แล้วกูเป็นไข้เลือดออกตอนนั้น คิดดูว่ากูไข้ขึ้นสูงมองมือตัวเองและมือพยาบาล เลือดอาบแดงฉาน (เหตุการณ์นี้ทำกูติดตามาเป็น 10ปี) จนพยาบาลต้องเรียกพยาบาลอีกคนมาช่วย เจาะได้ก็มาแบบผ่านไป5วันแขนกูข้างนั้นบวมกว่าอีกข้างอย่างเห็นได้ชัดและกูเจ็บมาก
>>525 >>526 ขอบคุณมากนะ อยากอ่านเพราะเป็น อ.เอดะแต่กลัวความ 3P คือเราชอบแนวนี้นะแต่ 3P ที่พระเอกทั้งสองปรองดองกันอยู่แล้วมันเขียนให้รู้สึกถึงความรักยากอ่ะ ส่วนใหญ่จะโน้มไปทางผูกพันกันด้วยเซ็กส์มากกว่า
แล้วถ้าเราไม่ได้อ่านเล่มเรื่องสั้นก่อนจะเป็นไรไหมอ่ะ กลัวไม่อิน แต่ไม่นิยม one-shot ไม่อยากซื้อเพื่อเป้าหมายเรื่องเดียว
>>536 มันก็ไม่เชิงว่าเมะสองคนปรองดองกันนะ ก็ยังหึงๆเคะจากอีกฝ่ายอยู่ (แต่ก็ไม่ได้รู้สึกถึงความรักอะไรขนาดนั้นจริงๆนั่นล่ะ)
ส่วนเรื่องไม่ได้อ่าน erotica ก่อนคิดว่าไม่มีปัญหานะ เรื่อง 10x3 มันเน้นฉากอ่ะอย่างที่บอก เนื้อเรื่องแค่ตามที่เราพิมพ์ใน >>517 เลย
แต่จริงๆก็แนะนำให้อ่าน erotica ด้วยนะ เรื่องสั้นหลายๆเรื่องกูก็ประทับใจอยู่ (ถ้าอยากเก็บถูกกูยังเห็น erotica ขายใน ig รวมส่งแค่ 150 เองมึง ลองเสิจดูตาม #นิยายวายมือสอง นะ)
มีใครอ่าน Alluring of secret flower ของ Igou Rui บ้างไหมอ่ะ ตามหารีวิวมิพบเลย
อีกที คือ Kill the Lights เรื่องเจาะเข็มน้ำเกลือ ในเรื่องน่ะเมสันไม่สบายเป็นไข้ไม่ได้เจ็บหนักเลือดหมดตัวอะไร แล้วเหตุผลที่เจาะเข็มน้ำเกลือหลายรูเพราะคนเขียนบอกว่า "ให้น้ำเกลือมากกว่าหนึ่งขวด" ไม่ได้ว่าเจาะหลายรูเพราะหาเส้นเลือดไม่เจอหรือป่วยหนักมากจนต้องเจาะหลายเข็มหรือป่วยนานมากจนต้องเปลี่ยนเข็มเพื่อป้องกันการติดเชื้อน่ะ คือเหตุผลที่นักเขียนบอกมันไม่โอเคนะสำหรับกู
แล้วกูก็คิดเหมือนกันว่าเรื่องนี้แปลไม่ดีเลย ไม่แน่ใจว่าเล่ม 1 มีใช้คำผิดความหมายด้วยมั้ง กูอ่านผ่านๆ เพราะรู้สึกว่าแปลไม่ลื่นไหล แต่เห็นหลายคนบอกว่าแปลดีก็เลยคิดว่าตัวเองเรื่องมากเอง แต่ชอบเรื่องแนววงการบันเทิงเลยหยิบมาอ่านอีก พอหยิบมาอ่านอีกกลับรำคาญความเป็นที่รักของอเมริกันชนของพระเอกว่ะ คือทำอะไรก็ถูกก็ดีไปหมด นายเอกจะทำอะไรคนก็เกลียดไปหมด มันดูมีความปลอมที่บอกไม่ถูก เหมือนกำลังดูละครไทยที่ตัวประกอบและเซ็ตติ้งแบนๆ อ่ะ
>>542 เอ่อ เราว่าเขาอยากรู้จริงๆ แต่ก็ขำๆ เพราะคิดว่ามันต้องทะลึ่งแน่เลยอะไรงี้ ไม่น่ามีเจตนาหัวเราะเยาะเย้ยนะ
ส่วนคำว่าเยื่อเมือก เนื้อเมือก เขาคงไม่ได้สงสัยความหมาย เพราะชื่อมันก็บอกตรงตัว แต่น่าจะสงสัยว่ามันหมายถึงส่วนไหน (K,รู,น้ำหล่อลื่นงี้) ในภาษาต้นฉบับอ่ะ
ใจเย็นๆ เน่อ
>>541 จำได้ว่าคนเขียนยังเด็กอยู่ เรื่องนี้เหมือนจะเขียนเป็นเรื่องแรกๆ ถ้าจำไม่ผิดนะ คนเขียนเองก็ยอมรับว่สหลายๆอย่างในเรื่องไม่สมจริงเหมือนแต่งเอามันส์ (อันนี้เล่าจากความทรงจำที่อ่านตอนตามอ่านแปลเป็นตอนๆแนวพูดถึงคนเขียนแล้วเราเก็บเล็กผสมน้อยมาพิมพ์อีกที มีความคลาดเคลื่อนก็อยากว่ากัน)
และเห็นด่วยเรื่องที่ย้ำๆเรื่องความเป็นที่รักของโนอาห์
ส่วนเรื่องแปล เราหยิบมาอ่านต่อจากที่อ่านค้างไว้ ถึงแม้จะรุ้สึกฉากรักจะดูภาษาบอร์ดปาล์ม แต่เราว่าโดยรวมจากที่อ่านก็พอไหว ภาษาแปลดิบเถื่อนดี 555 คนไม่ชอบการแปลเยอะนะ(เห็นบ่นๆกันแทบทุกคนเลยเวลาพูดถึงเรื่องนี้) แต่สำหรับเราอ่านแล้วผ่านได้ไม่เลวร้าย เราไม่รู้จักนักแปลท่านนี้งานนี้เป็นงานแรกที่อ่าน ตอนอ่านก็ไม่งงกับการแปลหรือรู้สึกว่าใช้ประโยคเยิ่นเย้อชวนงง เราเลยปล่อยผ่านได้
เราแอบรองานของวดว.ที่ประกาศให้เก็บตังล่วงหน้า น่าสนใจดีเพียงแต่เราหวั่นใจกับการพิสูจน์อักษรค่ายนี้มากเลย ขอให้เรืาองนี้ทำให้ดีขึ้น อ้อ พูดถึงนิยายเกาหลีเลยนึกถึง Yeho ที่ค่ายนี้ก็ซื้อมา เห็นเงียบไปเลยจนลืม ไม่ได้ยินข่าวเลยมีใครพอรู้ความเคลื่อนไหวบ้างมั้ย
มีใครเคยอ่านขอให้ไม่ใช่รักมั่ง กูเห็นเขาเปิดจองแต่กูอ่านของนข.ที่เคยออกกับบลายไม่ถูกจริตเท่าไหร่ เรื่องนี้เป็นไงมั่ง
>>552 ใช่ๆ เรื่องThe Savage กูไม่ชอบเรื่องนี้เลย คือดาร์คอ่านได้นะ กูชอบเรื่องส้นสูงด้วย แจกันก็โอเค แต่ The Savage มันไม่สมเหตุสมผลโดยปัญหาหลักคือความควายของนายเอก สถานการณ์เหี้ยหลายอย่าง มีโอกาสหนีตั้งเยอะ แต่กลับไปเองด้วยเหตุผลแบบอะไรของมึงมาก ตรงซีนข่มขืนเมื่อก่อนก็เหวอบทพูดพระเอกนะ รมณ์พูดแบบเด็กๆ ปี๊นๆ จะเข้าไปแล้วไรเงี้ย แต่พอนึกย้อนกลับไปเป็นฉากหดหู่ชิบหาย เดี๋ยวนี้ชอบอ่านฉากที่ทั้งสองฝ่ายต่างเต็มใจและเอนจอยกันน่ะ แต่รวมๆ สอบตกตรงความสมเหตุสมผลว่ะ
>>548 กูอ่านละ ต่อจากนี้มีสปอยพอประมาณนะ
.
.
.
.
.
แนวพระเอกแอบชอบนายเอกไม่รู้ตัว พ่อแม่ของพระเอกนายเอกสนิทกัน สองคนนี้เลยรู้จักกันแต่เด็ก พระเอกอายุมากกว่า นายเอกนุ่มนิ่มพอประมาณ มีฉากบรรยายว่ามีหนุ่มมารอตามจีบเป็นพรวนซึ่งกูไม่อิน 5555 พระเอกเป็นเด็กเนิร์ดเด็กดีคอยดูแลนายเอกตลอดเพราะโดนแม่นายเอกฝากฝังไว้มันมีปมอยู่ ซึ่งกูไม่ชอบปมนี้ เหมือนแม่นายเอกผลักภาระให้พระเอกตลอด
เปิดเรื่องมาคือนายเอกจะย้ายไปอยู่คอนโดแฟน(ผช) พระเอกก็ปล่อยไป จนพระเอกมารู้ตอนหลังว่านายเอกโดนแฟนทำร้ายร่างกาย เลยให้กลับมาอยู่กับตัวเอง แล้วเริ่มรู้ตัวว่ารักนายเอกมากกว่าน้องคนนึง ก็ตามดูแล ปกป้อง ไปรับไปส่ง ส่วนนายเอกก็หวั่นไหว แต่ด้วยที่รู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรกับพระเอก เลยพยายามหนีห่างจากพระเอก พระเอกก็ตาม มีปมครอบครัวท้ายๆพอประมาณที่แม่ของนายเอกไม่ยอมรับพระเอก แล้วก็จบปิ๊งแฮปปี้เอน
>>558 >>559 อ้าวกูแปลกมั้ง5555 กูชอบปมนั้นว่ะกูว่าแปลกดี เป็นปมที่กูไม่เคยเจออ่ะ
>>548 เนื้อเรื่องแบบที่มีคนสปอยแหละ ถ้าไม่ชอบหน่วงๆคิดว่าไม่น่าชอบแต่กูชอบนะ หลักๆกูชอบพระเอกกับปมที่นขใส่มา มันต้องดูว่ามึงชอบสไตล์ไหนอ่ะ กูว่านิยายเค้าน้ำเน่าพอควรแต่ถูกจริตกู ถ้าชอบแบบหน่วงๆไปหน่วงมา มีดราม่าชีวิตก็น่าจะชอบมั้ง(แต่รอปกก่อน กูยังไม่กล้าจอง)
เห็นมึงคุยกันเรื่อง nc ของ kill the lights กูอยากรู้อ่าว่าเค้าแปลยังไงเหรอ คือกูไม่ได้ซื้อมาอ่านเพราะคิดว่าคงไม่ใช่แนวกูอะ แต่กูอยากรู้เรื่องแปล nc ง่ะ
*มีแต่คนด่า
>>567 สำหรับเรานะ แปลแบบนี้ก็รู้สึกว่าแปลกใหม่ดี ก๊าวใจในความดิบเถื่อน แต่ถ้าวงการนิยายวายแปล แปลฉากเรทแบบนี้ทุกเรื่องคงถึงคราวเท อาจเป็นเพราะถูกปลูกฝังการใช้คำซอฟต์มานานเลยไม่ชิน ถ้าเข้าวงการแล้วเจอแบบนี้ตั้งแต่ต้นคงจะเฉยๆ วายอิ้งเราก็อ่านนะ มันใช้คำตรงก็จริง แต่สมองเรามันประมวลคลังคำศัพท์ไทยแบบซอฟต์ให้ไงเลยไม่รู้สึกว่ามันดิบ
ยะโฮ กุขอkyกลางดงอัณฑะเมสันของพวกมึงแปปถถถถถถถ
จากที่มีคนหลังไมค์มาหาพวกกูว่าหิ้งอ่านยาก พวกมึงอยากให้แก้ตรงไหนเพิ่มปะวะ คือกุอยากได้ค.คิดเห็นของพวกมึงดูอ่ะ
กุหิ้ง
แนะนำแนวสืบสวนสอบสวนให้หน่อยสิ เป็นอิ้งอ่านออนไลน์ฟรีไม่ฟรีก็ได้ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
>>562 กูรำคาญ nc แบบใช้คำซอร์ฟๆแล้วอ่ะ ร่างบาง อ้อนแอ้น ช่องทางสีชมพู เม็ดเชอร์รี่งี้ คือกูจินตนาการตามไม่ออกว่ะ 5555
สไตล์กูคือชอบแนวแมนๆไง แล้วถ้าใช้คำอย่างที่บอกไปกูรู้สึกว่าแม่งตุ๊ดค่ะ อีดอก ใช้ดิบๆเถื่อนๆ ตรงๆไปเลยมันได้อารมณ์ไปอีกแบบ อย่างน้อยก็ไม่รู้สึกว่าตุ๊ดอ่ะ
กูได้อ่าน A little house ของอ. Nagira แล้วนะ ดีเริ่ดอีกแล้วขออวย
กูชอบคาเสะจัง เป็นตัวละครที่มีความหม่นหมองในตัว เคยมีปัญหาตอนเด็กทำให้มีปมมาจนตอนโต ตัวเองอยากแก้รู้ว่าไม่ดีแต่ก็ไม่รู้ว่าจะแก้ยังไง ชอบตอนที่เปรียบเทียบตัวเองว่าเหมือนอยู่ในเยลลี่ที่ตัวเองสร้างออกมาไม่ได้ ส่วนคนนอกก็มองเข้ามาไม่เห็นเพราะมันขุ่น อ่านแล้วเห็นภาพเลย แล้วก็ชอบที่ตอนหลังที่รู้ตัวว่ารักอากิแล้วเกิดกลัวว่าจะทำให้อากิรำคาญใจ หรือกลัวนิสัยของตัวเองที่ใช้ความรุนแรงจะหลุดออกมาจนต้องทำตัวขัดแย้งคล้ายๆแมว คอยจดๆจ้องๆ บางทีก็เข้าไปคลอเคลีย บางทีก็ถอยห่างออกมามันก็น่ารักดีนะ
ชอบฉากที่ครัวซองต์โดนเด็กรังแกแล้วริโอะไปปกป้องจนคาเสะผ่านมาเห็นอ่ะ แค่ช่วงเวลาสั้นๆ คาเสะสังเกตเห็นความกลัวของเด็ก จนน๊อตหลุดชกพ่อเด็กนั่นเพราะเห็นร่องรอยทารุณกรรมลูก แต่พอมองไปเห็นริโอะจ้องตัวเองอยู่เลยยอมยั้งมือไม่ชกแล้วทนให้เค้าทำร้ายแทน รู้สึกได้เลยว่าคาเสะลึกๆเป็นคนจิตใจดีนะ แต่เนื่องด้วยวัยเด็กถูกทำร้ายมาเลยทำให้สร้างเกราะแล้วก็มีความบิดเบี้ยวในตัวเองอยู่ แล้วเราก็ดีใจมากเลยที่สุดท้ายคาเสะยอมโทรแจ้งตำรวจเพื่อบอกว่าเด็กคนนั้นถูกพ่อทารุณกรรม ทำให้เด็กได้ไปอยู่กับป้าแทนในที่สุด (เป็นฉากเล็กๆที่เราดีใจนะ เพราะอ่านแล้วคิดถึงข่าวไม่นานมานี้ว่าพ่อเลี้ยงทำร้ายเด็กมานานแม่รับรู้คนข้างบ้านรับรู้แต่ไม่มีคนสนใจจะกระทั่งเด็กตาย ฟังแล้วหดหู่มาก ซึ่งจริงๆของไทยเราก็แจ้งความได้นะ จะมีหน่วยงานเข้าไปแยกเด็กออกจากผู้ทารุณกรรม)
เรื่องนี้นอกจากตัวคาเสะเองแล้ว เจ้าแมวดำครัวซองต์ก็น่ารัก ริโอะเจ้าลาโง่ก็น่ารัก โอยงานดี กูชอบ
>>579 เนอะมึง ดีงามพระรามแปด มึงอ่าน Love Blocks เร้วววว เป็นอีกเรื่องที่กูชอบมาก / ส่วนเรื่อง bride 2 เล่มจบที่มีโม่งบนๆ บ่นว่าไม่ชอบอะ กูชอบนะ แต่ก็เห็นด้วยที่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดูเหมือนจะไม่ใช่งานอ.นางิระเลย 55555555 คือไม่เหมือนจริงๆ มึง เเต่ส่วนตัวกูก็ชอบเรื่องนี้นะ งงกูมั้ย 555
>>577 ชอบความพอดี อย่างเช่น
ช่องทาง ช่องทางรัก ไม่ต้องขยายความว่าสีชมพู สีหวาน สีสวย (แต่ในกรณีนิยายแปลเลี่ยงไม่ได้นะ หลายเรื่องชอบบรรยายถึงสี) ไม่ตรงถึงขั้นรูทวาร ทวารหนัก รูก้น
ยอดอก ไม่ต้องเม็ดเชอรี่ ยอดปทุม ไม่ตรงถึงขั้นจุกนม
แก่นกาย ความเป็นชาย ไม่ต้องส่วนกลางลำตัว องคชาต ลำลึงค์
การใช้คำอ้อมถือเป็นการเกลาภาษาขั้นหนึ่ง คนเขียนหรือคนแปลมีคลังศัพท์ระดับไหน เอาใจใส่การเลือกใช้คำแค่ไหน บางคนชอบคำดิบ แต่บางคนก็รับไม่ได้ ถ้าวันนึงเจอหลุมดำต้องโดนขุดประเด็นนี้มาเล่นแน่นอน
เห็นด้วยกับโม่งที่บอกเหมือนคนแปล KTL ไม่เคยแปล NC มาก่อน ถ้าเขาเคยอ่านนิยายวายเขาน่าจะมีคลังศัพท์ให้เลือกใช้มากกว่านี้นะ เขาไม่ใช่สาววายป่ะอ่ะ นี่เหมือนเอาคำจากวิชาเพศศึกษามาใช้ พวกคำที่ใช้เชิงวิชาการเป็นปกติแต่เอามาใช้ในนิยายด้วยนี่มันจะขัดๆ หน่อย
>>579 โม่งในนี้ชอบคุยถึงเรื่องนี้เป็นระยะ เราอ่านสปอยล์เรื่องนี้ทุกอัน แค่นี่ก็รู้สึกเอ็นดูนอ.แล้วอ่ะ รอว่างงานจะไปสอยบ้าง แล้วนานป่ะกว่าพอ.จะรักนอ. ไม่อยากให้นางโดนปฏิเสธนานอ่ะ ซงซานน้อง
>>580 เพื่อนโม่งช่วยสปอยล์ Bride เล่ม 2 ให้หน่อยสิ เห็นเรื่องนี้แฟนอาจารย์ไม่ชอบเยอะ เราลองอ่านตัวอย่างเล่มหนึ่งแล้วรู้สึกว่าถูกจริตดีน่าจะอ่านได้ แต่ไม่รู้ว่าประเด็นเล่ม 2 คืออะไรอ่ะ เลยยังไม่เอาเข้าลิสท์
กูไม่มีปัญหากับการแปลฉากของ ktl นะ แต่รวมเนื้อเรื่อง ความสนุก ฝีมือคนเขียน และอื่น ๆ กูอ่านจบแล้วขายมือสองทันที เรื่องนี้สำหรับกูมีค่าแค่นี้แหละ
กูไม่มีปัญหากับการแปลในส่วน NC ของ Kill the Lights นะ แต่กูว่าโดยรวมการใช้ภาษาไทยแปลเรื่องนี้มันไม่ค่อยดี ซึ่งกูคิดว่ากูเรื่องเยอะเอง แต่ในภาพรวมแล้วถือว่าสนุกอยู่
>>544 ถ้าบอกคนเขียนยังเด็กอยู่ก็พอเข้าใจได้ เพราะเรื่องมันดูตอบโจทย์ความฟุ้งฝันมาก ทั้งความไม่สมเหตุสมผล ทั้งฉากและคาแรกเตอร์ของหลายๆ ตัวที่ดูลอยๆ ปลอมๆ ยิ่งเชสที่เป็นเพื่อนดารากับบิ๊กที่เป็นผู้กำกับนี่โคตรการ์ตูน
กุก็โอเคกับ nc ของ ktl นะ แบบมันดิบๆเถื่อนกร๊าวใจดี ถือเป็นอะไรที่ยังไม่เคลิ้มลอง
>>581 กูเห็นด้วยทุกประเด็น ไม่ต้องซอฟต์ละมุนเปรียบเปรยกับดอกไม้หรอก กูรำคาญ คำตรงๆที่ไม่ใช่ศัพท์เพศศึกษามีเยอะแยะไปที่ไม่ทำให้สะดุดหรือหมดอารมณ์ อย่างคำว่ารูทวารกูอ่านแล้วไม่โอเค
ในนิยายภาษาอังกฤษก็เหมือนกัน ไม่ได้ใช้คำตรงไปหมดหรอก นักเขียนคำนึงถึงการกระตุ้นและปลุกเร้าอารมณ์เป็นหลัก คำอย่าง vagina, penis ไม่มีให้เห็นในฉากเซ็กซ์ซีนนิยายรักเลย มีแต่ตามเว็บคลิปเสียว
คหสต ktl มีความเป็นการ์ตูนมากไป ฟุ้งฝันเกิน กูอ่านแล้วสะดุดบ่อยกับความไม่สมจริง นิยายฝรั่งที่คนไทยแต่งกูก็รู้สึกแบบนี้
รูทวาร ง่ามก้น ลูกอัณฑะ บลาๆ ถ้าจะแปลหนังสือแล้วเลือกใช้คำไม่เป็นแบบนี้ กูว่าคนแปลอ่อนว่ะ ไม่ได้เรียกว่าแปลดิบหรอกนี่ไม่ใช่หนังโป๊หรือเว็บอ่านเรื่องเสียวนะ แปลดิบยังไงก็ควรใช้คำที่มันเสนาะหูกว่านี้เวลาอ่าน
>>582 กูอ่านนานเเล้วนะ มีลืมๆไปบ้าง อาจจะไม่เป๊ะ แต่สองเล่มมันต่อเนื่องกันอะมึง คือเล่มเเรกนายเอกจะไม่ชอบพระเอกที่เป็นคู่หมั้นพี่สาว ทั้งที่พี่สาวตัวเองมีคนรักอยู่แล้ว พอนายเอกรู้จักพระเอกไปเรื่อยๆ ก็เริ่มรู้สึกดีๆ ให้ พระเอกไม่เคยเจอใครที่เหมือนนายเอกก็เริ่มชอบ แต่ตอนท้ายๆ เล่ม1 ทะเลาะกันมั้งนะ เลยลากไปเล่มสอง เรื่องมันเบาๆ ฟุ้งฝัน อ่านเอาเพลินน่ะมึง ไม่ค่อยมีอะไรให้คิดหรือประทับใจมากมายเท่างานอื่นของอ. แต่สำหรับกูมันไม่ได้เเย่นะ ถ้าเทียบกันนิยายผันวรรณยุกต์เรื่องอื่นๆในตลาด
คนทำหิ้งเป็นใครหรอวะ มีหลายคนเหรอ
เรื่องคำหยาบในฉากเรทเราว่ามันต้องพอดีๆ แหละ ไปเปรียบซะหวานแหววก็ไม่ชอบแต่บางคำถ้ามันหยาบโลนเกินไปก็ไม่ไหวเหมือนกัน
ถ้าเอาแง่การเขียนชอบแบบไม่ต้องบรรยายเครื่องเคราตรงนั้นมาก ชอบแบบเน้นบรรยากาศ บทสนทนา ความคิดตัวละครระหว่างฉากมากกว่า อย่างนิยายทั่วไปที่เคยอ่านมา ชายแก่มากตัณหาหลงรักลูกสะใภ้ตัวเอง ฉากที่ลูกสะใภ้อาบน้ำแล้วชายแก่ได้ยินแต่เสียงน้ำ ชะโงกไปเห็นเงาไหวๆ และสับสนอีกฝ่ายลองใจหรือไม่ จะเข้าไปแอบดูดีมั้ย ในเรื่องมีแค่นี้แต่กูรู้สึกได้ว่าอีโรติกและไม่น่าขยะแขยงทั้งที่เป็นเรื่องจริงควรขนลุกแท้ๆ ชอบแบบนี้มากกว่าการใช้คำตรงๆ ว่ะ
แต่ถ้าเป็นแง่การแปลก็คงพูดยากขึ้นมาอีกสเตปเพราะถ้าคำมันมาตรงๆ ก็ยากละ ทีนี้อยู่ที่คลังศัพท์ในหัวผู้แปลจะมีลูกเล่นพลิ้วได้ยังไงละนะ
>>581 เห็นด้วยมากๆ มันไม่จำเป็นต้องประดิษฐ์ประดอยให้เว่อร์วังหรือตรงตัวให้ดูดิบเถื่อนร้อนแรง(เข้าขั้นหยาบโลน) เรายังไม่ได้อ่าน KTL นะแต่เห็นคำว่ารูทวาร ลูกอัณฑะ ง่ามก้นนี่ก็ไม่โอเค มันไม่ใช่ศัพท์วรรณกรรมอ่ะ เหมือนคนแปลไม่คิดจะเลือกสรรคำที่อ่านแล้วจรรโลงเลย คลังศัพท์น้อยขนาดนี้เป็นมือใหม่หรอ ในเล่มมีข้อมูลผู้แปลปะสงสัย
>>591 กูคิดเหมือนกันนะ ส่วนตัวกูชอบแนววรรณกรรม การใช้คำเปรียบเปรย (เหมือนเวลาอ่านฉากอัศจรรย์ในนิราศสมัยก่อน มันไม่จำเป็นต้องใช้ศัพท์ตรงตัวมันก็สนุกได้) พอเป็นนิยายแปลอาจจะยากตรงต้นฉบับบางเรื่องใช้คำมาไม่ดี แต่มันก็เป็นการทดสอบความสามารถคนแปลด้วยนะว่าจะหาศัพท์อะไรมาแทนที่ได้มั้ย
เห็นด้วยกับ >>581 กับ >>591
ถ้าเป็นนิยายออรินี่เราก็ชอบให้บรรยายความรู้สึกมากกว่าท่าทางอะ เอาจริงบางทีก็ไม่ได้อยากรู้ว่าพระนายเอากันท่าไหน นานเท่าไหร่ ทำยังไงอะไรขนาดนั้นนะ ถ้ามันไม่สำคัญกับเนื้อเรื่องจริงๆ
ส่วนเรื่องนิยายแปล ไม่นับ kill the lights นะเพราะเราไม่ได้อ่าน เห็นเพื่อนโม่งว่าเนื้อเรื่องมันเถื่อนๆ แปลแบบดิบๆก็คงเข้ากันดี
แต่กับเรื่องอื่นทั่วๆไปนี่ อย่างเวลาเราอ่านนิยายeng เค้าก็ใช้คำตรงๆ แบบ cock, ass, balls แล้วเวลาเราอ่านเราก็โอเคอะ แต่พอจะแปลมาเป็นไทย ให้เราแปลเราก็จะไม่แปลตรงๆขนาดนั้นอะ ไม่งั้นแปลไปสะดุ้งไป (คนอ่านก็คงอ่านไปสะดุ้งไปด้วย)
เอ้อ ถามเพื่อนโม่งหน่อยสิ คำว่า balls ควรแปลยังไงดีให้มันสวยๆอะ คือเราติดตรงคำนี้ตลอด เคยเจอคนใช้ พวงสวรรค์ แต่เราไม่ค่อยชอบคำนั้นอะ
มาตามอ่านแล้วรู้สึกว่า สรุปแปลยังไงก็ให้ถูกใจทุกคนไม่ได้ 555555 ปล.ส่วนตัวเฉยๆกับnc ktl อ่านได้ แต่ไม่ได้ชอบหรือไม่ชอบเป็นพิเศษ
เวลาต้นฉบับมาใช้คำตรงๆ (ไม่ว่าจะภาษาไหน) แปลตรงก็โดนด่าไร้วรรณศิลป์ (ทั้งที่ต้นฉบับใช้ตรงๆ มา) แปลบิดเอาอ้อมๆ ก็หาว่าเสริมแต่ง ใส่สำนวนคนแปลเข้าไปอีก
แต่ก็งงๆ กับคนบางพวก (ย้ำว่าบางพวก) ที่เคยเจอ ปากบอกว่าชอบอะไรแบบแมนๆ แต่พอเจอคำแบบ อัณฑะ ชักว่าว ไรงี้ดันบอกว่าแปลห่วย เอาใจยากสุดๆ
จริตรสนิยมคนอ่าน แจงว่าแปลออกมาแนวนี้ตรงจริตไหมยังไงก็พูดได้อยู่ แต่ถ้าใช้คำว่าแปลห่วย แปลแย่ บางทีก็พูดยากว่ะ
>>597 การใช้คำว่า อัณฑะ ชักว่าว นี่เรียกว่าแบบแมนๆเหรอ กูว่ามันเรียกว่าหยาบโลนมากกว่า มันคนละอย่างกันรึเปล่า แมนๆนี่ไม่ใช่พวกครต.หรอกเหรอ คือชอบอะไรแมนๆนี่ต้องชอบให้ใช้คำยังงี้ด้วยเหรอ
คืออันนี้กูก็ไม่ได้ชอบแนวแมนๆนะ เพราะส่วนใหญ่กูชอบนายเอกสาวๆนิดนึง แต่กูว่าอันเรื่องนี้ถึงมึงพูดถึง กูว่ามันแปลกๆ ไม่ค่อยเชื่อมโยงกัน
เวลาอ่านอิ้ง แล้วเจอfuck, dick, cock,ass, balls มันเฉยๆไง รู้ความหมาย แต่ไม่ได้รู้สึกว่าหยาบคาย ไม่อินในภาษา
แต่เปรียบเปรยเป็นกลีบดอกไม้แม่งก็เกินไป อ่านแล้วชะงักนิดนึงพูดถึงไรวะ
>>598 อธิบายน้อยไปนิด พอดีพูดถึงเรื่องแปล ก็เลยนึกว่าเก็ตว่าพูดถึงการแปลอยู่ เขาบอกว่าสายแปลที่แปลกันมาชอบใช้คำหน่อมแน้มให้ซอฟต์ลงเอง ทั้งที่ต้นฉบับมาตรงๆ แต่พอเจอคำอย่างที่บอกมากลับบอกว่าห่วย
ส่วนอัณฑะ ชักว่าวนี่หยาบโลนแล้วเรอะ...มันก็ศัพท์ทั่วไปนะ นี่คือพูดถึงฉากอย่างว่าในนิยายวายอยู่ ไม่ได้พูดถึงว่าคนไม่รู้จักไปพูดคำพวกนี้ใส่หน้าคนอื่น
เรื่องแปลอะ ส่วนตัวชอบดูที่บริบทมากกว่าว่ามันจะไปทางไหน
เอาตรงๆ กูไม่ซีเรียสนะ ถ้าอ่านแล้วมันทำให้นึกภาพออกก็โอเคละ
กูคนง่ายๆ 555
เดี๋ยวนะ สำหรับกูมันไม่เกี่ยวว่าแปลถูกจริตมั๊ย(อาจมีส่วนบ้าง)แต่การจะบอกว่าแปลดีหรือห่วยคือมันต้องดูบริบทกับนิสัยตัวละครว่ะว่าเป็นคนละกษณะนี้น่าจะใช้คำแบบนี้กับดูโทนเรื่อง อย่างktlกูโอเค
แต่คำว่าเม็ดเชอรี่ กลีบ ดอกนู่นนี่กูไม่ชอบบ อ่านแล้วขำบรรยายผู้ชายมันไม่ต้องเปรียบเปรยให้ดูชมพูใสขนาดนั้นมั๊ง
เปรียบเปรยพอดีให้เหมาะกับตลค.ดีที่สุด
ถ้าแปลเอกสารทั่วไปหรือเรื่องเสียว ใช้รูทวาร ง่ามก้น ลูกอัณฑะ ก็ไม่แปลกหรอก แต่ในนิยายรักที่นักอ่านผู้หญิงเป็นกลุ่มเป้าหมายหลัก ศัพท์วิชาเพศศึกษาพวกนี้มันไม่ชวนฟินหรือปลุกเร้าอารมณ์ผู้หญิงส่วนใหญ่ ทำนองเดียวกับหนังโป๊ soft porn for women เหมาะสำหรับผู้หญิงมากกว่าพวก hardcore gangbang
ถึงจะไม่ใช่ทุกคนที่ชอบแบบนั้น แต่คนส่วนใหญ่ยังชอบอยู่ ยังไงก็ต้องดูกลุ่มเป้าหมายด้วย
กูคิดเหมือน >>602 แฮะ กูว่ามันต้องดูที่บริบทของงานชิ้นนั้นด้วยว่าแปลให้เข้ากับโทนเรื่องน่ะ ถ้าต้นฉบับมีความดิบเถื่อนมันก็ต้องแปลโทนให้ไปตามนั้น กูว่ามันต้องดูโทนงานของต้นฉบับประกอบด้วยว่ะว่าสามารถใช้คำตรงๆ ได้มั้ย แต่ถ้ากลุ่มเป้าหมายคือผู้หญิงอ่าน ส่วนมากจะเน้นอ่านบันเทิง ต้องการความสุนทรีย์ การใช้ศัพท์ตรงๆ จะไม่ถูกจริตก็ไม่แปลกนะ
คำว่าชักว่าวต้องดูสถานการณ์ในเรื่องด้วยว่ะ แต่ส่วนตัวชอบคำกลางๆ อย่าง ช่วยตัวเอง มากกว่า
>>604 อ้าว ก็เห็นบอกว่าหมายถึงครต.รึเปล่า เลยบอกว่าไม่ใช่
ที่ยก 2 คำนั้นมาเพราะคนที่เขาวิจารณ์อย่างนั้นเป็นคนยกขึ้นมา
ชักว่าวจะว่าแปลกไม่แปลกก็ต้องดูบริบท ลักษณะ การพูดการจาตัวละคร ด้วยปะ ไม่ใช่แค่เห็นเฉยๆ ก็บอกว่าแปลก หาว่าเหมือนเรื่องเสียวไปซะงั้น
โทนเรื่องมีส่วนนี่เห็นด้วย แต่อย่างที่บอกไง ว่าก็อ่านมาเห็นพูดถึงktlกัน เห็นมีทั้งที่ชอบ ที่โอเค กับที่ไม่ชอบไปเลย จะบอกคนที่ชอบการแปลแบบนี้ไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายเหรอ มันถึงดูเป็นเรื่องของจริตรสนิยมมากกว่าจะพูดสั้นๆ แค่ห่วย เพราะไม่ถูกจริต
พูดถึง ktl แปลดิบแล้วใช้ครับใช้ผมพูดจาสุภาพกันทั้งเรื่อง
>>606 กูก็หมายถึงคนที่เขาชอบแมนๆ น่าจะหมายถึงพวกครต.แมน กูว่าการแปลตรงตัว ว่าอัณฑะ ชักว่าว นี่มันเกี่ยวกับการชอบแมนๆด้วยเหรอ มันคนละอย่างรึเปล่า
ปล.ชักว่าวนี่ใครยกขึ้นมาเหรอ กูไม่เห็นจริงๆ นี่กูเห็นมึงเอามาพูดคนแรกเลย
โอเค กูเห็นด้วยกับเพื่อนโม่ง >>602 >>605 ที่บอกว่ามันต้องดูที่บริบทคาแรกเตอร์ของตัวละคร
กูอ่าน love blocks ละ กูว่าเรื่องนี้กูเฉยๆนะ คือดีตามมาตรฐานงานอ.Nagira แต่ไม่ถึงขั้นดีมากยกขึ้นหิ้งอะไรแบบนั้นสำหรับกู
จุดนึงที่ทำให้ไม่ค่อยอินเพราะยังสงสัยกับความรักของคางายะ (พระเอก) ที่มีต่อเร็น (นายเอก) ว่าทำไมเพราะอะไรทำให้คางายะรักเร็นขนาดนี้แถมยอมให้ทุกอย่างถึงโดนหลอกก็ไม่ถือโทษและรักอยู่ พอมันไม่ชัดเจนเลยไม่มีจุดร่วมให้กูอินกับความรักของคางายะเท่าไหร่และอ่านเนื้อเรื่องไปแบบ หือ ยอมเยอะไปมั้ยวะ นี่มันรักจริงป่าวเนี่ย แม้จะมีเฉลยตอนหลังนิดนึงว่าตอนแรกสุดที่เจอกันจะมองเร็นเป็นตัวแทนคนอื่น แต่ก็ไม่ได้ลงรายละเอียดหลังจากนั้นว่าที่มารักจริงๆนี่รักตอนไหน เพราะอะไรถึงรัก แถมเริ่มเรื่องมาตอนแรกๆที่โดนหลอกก็ไม่ได้ลงรายละเอียดความสัมพันธ์อะไรมากมาย พูดถึงเป็น POV ของเร็นเองมากกว่าด้วย
แต่ถ้ามองเฉพาะตัวละครของเร็น นางช่างน่าเอ็นดู กูชอบเวลาอ.Nagira สร้างปมให้ตัวละครว่ะ คือจะมีการลงรายละเอียดว่าก่อนจะมาเป็นคนแบบนี้สมัยเด็กเคยทำอะไรหรือถูกทำอะไรทำให้มีแนวคิดแบบนี้ อย่างเร็นเองก็มีปมที่ทำให้คิดว่าการหลอกลวงต้มตุ๋นพวกคนรวยที่น่าอิจฉานั้นไม่ได้ผิดอะไร แต่ถึงกระนั้นเวลาเร็นหลอกลวงคางายะก็จะมีจุดที่ทำให้เรารุ้สึกได้ว่าเร็นเองก็เสียใจอยู่เหมือนกัน ชอบตอนที่เร็นรู้ตัวว่ารักคางายะแล้วเจ็บปวด คิดอิจฉาเร็นตัวละครที่เค้าสร้างขึ้นมาเพื่อให้คางายะรัก ไม่ใช่ตัวจริงของเค้าเอง และคิดทำนองว่าอยากขอโทษและอยากย้อนเวลากลับไปวันที่เจอกันวันแรกของการเริ่มต้นความสัมพันธ์แล้วจะไม่หลอกลวงอีก อ่านแล้วก็น้ำตาซึม (ก่อนจะเงิบไปสักพักเพราะจู่ๆเร็นก็โดนจับเข้าคุกเฉย) อ้อ พูดเรื่องตอนติดคุก กูชอบที่เร็นบรรยายเวลาที่ผ่านไปในคุกว่าตอนนี้เป็นฤดูนี้แล้วตอนนี้คางะยะคงจะทำอะไรอยู่ อ่านแล้วมันอึนๆหน่วงๆดีว่ะ
เรื่องนี้อ่านๆไปจะมีบางจุดที่คล้ายๆ A little house คือความมีปมในสมัยเด็กทำให้ปิดกั้นตัวเองในระดับนึง กับการที่ตัวเอกเราจะได้เจอกับเด็กที่เหมือนกับเห็นตัวเองในวัยเด็กขึ้นมาให้ทำการปกป้อง ตัวเอกทั้งสองเรื่องเป็นคนที่กลัวการมีความรักและไม่รู้ว่าจะต้องจัดการกับความรักและคนรักยังไง คือรักแต่ก็กลัวว่าถ้าสักวันนึงความรักนั้นไม่เป็นอย่างที่หวังถ้าแบบนั้นคงทนไม่ได้อะไรทำนองนั้น แต่เทียบกันแล้วเราชอบ A little house มากกว่าเพราะเรื่องทำให้อินกับความรักของทั้งสองคนได้มากกว่านั่นเอง
>>607 จุดนี้ขออธิบายเพราะว่าต้นฉบับเมสันพูดกับโนอาห์โดยใช้ระดับภาษาที่สุภาพมากๆ มันจะมีฉากนึงในโรงแรมที่เมสันดึงให้โนอาห์เข้าห้องแอบอดีตเพื่อนร่วมงาน 2 คน ที่ถ้าอ่านต้นฉบับจะเห็นความแตกต่างของภาษาการใช้ระดับความสุภาพ(เหมือนภาษาญี่ปุ่น) เพราะบนเตียงเค้าเปลี่ยนไปพูดแบบระดับสนิทสนมกัน นอกเตียงก็กลับไปพูดสุภาพกันอีก(อันนี้เป็นกิมมิกของผู้แต่งที่ค้องการสื่อว่าในความคิดของเมสัน โนอาห์อยู่คนละระดับคนละโลกกัน) และทำให้ฉาก NC ถึงได้ใช้คำตรงๆไม่เกลาหรือดิ้นไปใช้คำที่สละสลวย
ว่าจะไม่พูดถึงแล้วเพราะถ้าจำไม่ผิดเคยพูดถึงเรื่องนี้ไปตอนรีวิวเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้ว แต่พอมีติงเรื่องคำแทนตัวแบบสุภาพเลยขอชี้แจงเลย
>>608 พูดถึงที่เคยเจอมา ไม่ใช่ในนี้ เขาพูดถึงการแปล เรียกแปลอ้อมๆ ซอฟต์ๆ ว่าหน่อมแน้ม ต้องการให้แปลแมนๆ กว่านี้ ไม่ได้พูดถึงว่าชอบคาแรคเตอร์แมนๆ ไง เลยบอกว่าไม่ใช่ ส่วนที่พูดถึง2คำนั้นเพราะพอเห็นกำลังพูดถึงคำว่าอัณฑะ รูทวารกัน เลยนึกถึงที่คนเดียวกันนั้นพูดถึงหลังจากนั้นว่าพวกแปลแล้วใช้คำอย่างใช้คำว่าอัณฑะหรือชักว่าวนี่แปลห่วยขึ้นมา (โอเค แต่ตอนที่เขาพูดถึงทั้ง 2 อย่างนี้เวลาห่างกัน และไม่ได้มีการเจาะจงว่าพูดถึงเรื่องอะไร ตัวกูเลยรู้สึกว่าพูดรวมๆ) ไม่ได้เกี่ยวกับว่าในนี้มีคนพูดถึงมาก่อนรึเปล่า อยากเอาแปะให้ได้อ่านอยู่ แต่ไปเซิร์จแล้วมันไม่ขึ้น เซ็งเลย
ใช้คำว่าจริตเพราะบางที ถึงนอกจากโทนเรื่อง คาแรคเตอร์ นิสัยตัวละครแล้ว ถึงอ่านจากภาษาต้นทางกัน คนอ่านอาจตีระดับการใช้ภาษาตัวละครตัวเดียวกันไม่เท่ากันก็ได้ มันเลยไม่ใช่ว่าห่วยหรือผิด แต่เป็นความรู้สึกส่วนตัว กับการยอมรับได้ที่ไม่เท่ากัน
เพราะงั้นถ้าบอกว่าแปลไม่ถูกใจมันยังโอเค แต่พอขั้นคำว่าแปลห่วย มันต้องดูบริบทแวดล้อมอะไรที่มากกว่าแค่ใช้คำเหล่านั้นแล้วบอกห่วยแล้วไง
ky แปป มีวิธีซื้ออีบุ้คจากอเมซอนโดยไม่ใช้บัตรเครดิทไหมอะ แนะนำที กูทำไม่เป็น ;__;
มีใครเคยอ่าน เรื่อง เพราะรักจึงเปลี่ยนได้ กับ เรื่องของผมกลวิทธิ? ของ luk มั๊ย ตอนนี้กำลังเปิดพรีหลายคนบอกเรื่องนี้ดี ต้องจัด เค้าบอกได้เอาไปทำซีรี่ย์ด้วย เหมือนว่าเรื่องนี้เอามาจากชีวิตจริง
เห็นพวกมึงเถียงกันเรื่องแปล NC ถ้าเรื่อง KTL กูไม่แน่ใจเพราะบอกไม่ได้อ่าน แต่ถ้าเรื่องแปลจีนบางเรื่อง ต้นฉบับเขาเขียนมาอย่างงั้นเลย พวกแบบใช้คำอ้อมโลก กลีบดอกไม้ เม็ดเชอร์รี่ไรงี้ บางเล่มก็ใช้คำแบบนั้นจริงๆ นักแปลจะใช้คำตามนั้นกูก็มองว่าไม่ผิด
ป.ล. กูก็อยากรู้เหมือนกันว่า balls มันมีคำอื่นนอกจากพวงสวรรค์ไหม
>>628
Adore << สองเล่ม+เล่มพิเศษ เมะยึดติดขั้นโรคจิต เซ็งตรงเรทเยอะจนคิดว่าถ้าเป็นชีวิตจริงเคะหูรูดพัง สุขภาพแย่แน่ๆ แต่สนุกดี
To The Edge Of The Abyss << ต่างคนต่างรัก มีปมกลับชาติมาเกิด
Wannabe Your Beloved Dog << แนวเหนือธรรมชาติอินุงามิ เคะแสนดี เมะยึดติดไม่สนใครนอกจากเคะ
ส่วนที่เหลือเราอ่านนานละ น่าจะแนวเมะยึดติดทุ่มเททุกเรื่องนะ ถ้าไม่ใช่ ใครเคยอ่านบอกทีนะ
How To Raise A Beloved Dog << สปินออฟเรื่องบน
Cage of the palm
At The Depth Of Hell
Daybreak After A Dark Night
ใครมีแนวนี้อีกแนะนำหน่อย ขอแบบนายเอกเป็นรักแรกพระเอกอะ
Cage of the palm ยืนยันไม่มีเมะ(ที่อดีตเป็นเคะให้นายเอกมาก่อน ===> แปลได้ว่า นายเอกคืออดีตเมะของพระเอกนั่นเองงงงงงงงง) คนไหนทุ่มสุดตัวเท่าเมะเรื่องนี้อีกแล้ว ยอมให้ความอยากได้มาครอบครอง และความชัดเจนในจุดหมาย #เป้าหมายใหญ่ใจต้องนิ่ง อยากได้เคะเบอร์ใหญ่มาก
เป็นเรื่องที่รักทั้งพล็อตรักทั้งคนวาดภาพประกอบ (อ.Zaria) เข้ากับเรื่องสุดๆ
ลืมๆๆ จำได้ว่า love blocks พระเอกไม่ได้เห็นน่ยเอกเป็นตัวแทนรุ่นน้องนี่ พระเอกติดใจผู้ชายสไตล์รุ่นน้องและนายเอกก็คล้ายๆ(ประมาณว่านี่สเปคพระเอก) เราอ่านจำผิดก็ได้อ่านนานแล้ว แต่จากความทรงจำพระเอกไม่ได้เห็นนายเอกเป็นตัวแทน (จริงจังจริงใจกับนายเอกมาก นายเอกถึงได้แพ้ใจให้ความดีของพระเอกไง)
>>632 ถูกต้องเลย ในอดีตพระเอกหน้าตาออกสวย รุปร่างดูขี้โรค(เพราะเป็นเด็กกำพร้าและจน)ก็เป็นเคะ นายเอกเป็นหนุ่มเนื้อหอมหน้าตาดีเป็นที่หมายปองก็เป็นเมะ
ปัจจุบัน...พระเอกสูงยาวเข่าดี 3High เป็นทนายอนาคตไกล ผิดหูผิดตาจากอดีตก็กลายเป็นเมะ(แบบเปิดตัวเท่ๆ) นายเอกยังหน้าตาดีแต่ดันทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆ ไม่ได้เป็นที่กรี๊ดกร๊าดแบบในอดีต แถมตอนเจอกันใหม่กำลังตกที่นั่งลำบากโดนตามทวงหนี้ที่ไม่ได้ก่อจากยากุซ่า ราศีเลยยิ่งไม่มี กลายเป็นเคะแบบงงๆ
>>635 ไม่นะ เราจำได้ว่าไม่ได้รัก พระเอกไม่แน่ใจเรื่องรสนิยมตัวเองเพราะเหมือนติดใจคนหน้าตาแบบรุ่นน้องแต่ไม่กล้าจีบตรงๆเพราะตัวเองก็ไม่มั่นใจในรสนิยมตัวเอง พอลองเข้าผับเกย์เพื่อยืนยันรสนิยมตัวเองแล้วก็เจอนายเอก เพราะงั้นเราถึงไม่คิดว่าพระเอกชอบรุ่นน้อง เพราะพระเแกไม่ได้ติดใจถึงรุ่นน้องเลย(เราถึงไม่ได้คิดว่ามันมีสาระสำคัญกับเรื่อง) มันเหมือนสเปคการชอบคนของเราอะนะ แต่เราอาจจำผิดรอคนที่แม่นๆมายืนยัน
เรื่อง the wolf king's curse ของCB เปิดเรื่องมานี่ละมุนเลย อ่านจบจะมาเหลา
>>637 ไม่ๆ พระเอกยังสารภาพกับนายเอกอยู่เลยว่าเป็นการแอบรักเค้าข้างเดียวมานานจนเอือมตัวเอง พอเห็นเร็นหน้าเหมือนรุ่นน้องเลยตกใจ หลงใหลก่อนจะรัก แล้วก็พอเริ่มรักก็กลัวว่าเร็นจะจับได้ สุดท้ายวันที่ตัดสินใจชวนเร็นไปเยอรมันด้วยกันเลยตั้งใจแยกรูปรุ่นน้องคนนั้นออกมาเพื่อจะทิ้ง แต่ดันลืมวางไว้บนโต๊ะจนเร็นมาเห็นเข้า
>>575 แนวนี้กูเล็งอยากอ่านไว้เยอะ แต่ยังไม่ได้อ่านจริงเลย กูแนะนำไม่ได้มาก เอาที่อ่านจบไปก่อนหน้านี้ มีเรื่อง Risky Behavior คนเขียน L.A. Witt, Cari Z. อันนี้กูชอบ ว่าจะตามอ่านต่อ
กับ Single Malt (Agents Irish and Whiskey เล่ม 1) อันนี้กูไม่ชอบ เล่มเดียวพอ
แนวตัวเอกเพิ่งจะมาเป็นพาร์ทเนอร์ด้วยกันทั้งสองเรื่อง เรื่องแรกเป็นตำรวจ สืบคดียาเสพติด มีพัวพันกับคนใหญ่คนโต ตำรวจเลวๆ ปิดคดีในเล่ม ตัวเอกคนนึงป่วยเป็น... วิ่งไล่ตามคนร้ายหน่อยนึงก็หอบแทบแย่ละ นิสัยห่ามๆ ไม่ค่อยทำอะไรตามระเบียบปฏิบัติ ไม่ชอบมีคู่หู ผลงานดีแต่มีความน่ากังขา เพราะแอบแดกยารักษาโรคตัวเองประจำ จนคนไปนึกว่าหมอนี่เล่นยา อีกคนเป็นตำรวจสืบสวนเด็กใหม่ หนุ่มหน้าละอ่อน สายตาเว้าวอนแบบลูกหมา ถูกจับมาให้เป็นคู่หูเพื่อคอยเฝ้ารายงานพฤติกรรมและจับผิดอีกฝ่ายไปด้วย
เรื่องสองเป็น FBI สืบคดีแฮกระบบความปลอดภัยขององค์กร กูอ่านข้ามเยอะเพราะไม่ค่อยชอบตัวละคร รู้สึกไฮโปรไฟล์ไปหน่อย ความสัมพันธ์ก็ไม่สปาร์คสำหรับกู มีตัวละครนึงอยู่ฝ่าย Cyber เก่งคอม ถนัดเรื่องแกะรหัส จบ MIT มาทางด้านนี้ สมัยมหาลัยเป็นนักกีฬาบาส ได้แชมป์ ได้ MVP คือหน้าโผล่ ESPN บ่อย หล่อขวัญใจนักข่าวและแฟนๆกีฬา แต่แม่งเลิกเล่นไปละ หันมาขับรถแข่งหรือไงนี่แหละ กูก็งง เอาเป็นว่ามันแว้นเก่ง ทำสถิติเวลาดีเอาไว้ อีกตัวละครก็มีรถหรู ที่พักต่างเมืองหรู อำนวยความสะดวก เอามาทดสอบฝีมือขับรถของอีกคน กับเป็นที่พักตอนไปทำงานต่างเมือง เรื่องคดีแฮกจบในเล่ม กูอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะมันรัวคีบอร์ดกัน แต่มีพล็อตที่น่าจะเป็นพล็อตหลักทิ้งท้ายไว้ คือตัวเอกคนนึงเจออุบัติเหตุรถยนต์เมื่อแปดเดือนก่อนเปิดเรื่อง จนผัวตาย คู่หู(คนก่อน)ตาย ซึ่งไม่น่าจะใช่แค่อุบัติเหตุดวงซวย แต่มีเงื่อนงำว่าผัวที่ตายไปอาจจะเกี่ยวพันกับผู้ก่อการร้าย ทิ้งท้ายได้น่าติดตาม แต่กูไม่ตามละ
ส่วนตอนนี้อ่าน Fated (Shadow Mountain เล่ม1) ของ Indra Vaughn เพิ่งจบเลย ออกแนวเหนือจริงนิดๆ เพราะมีแท็ก paranormal มีตัวละครที่เหนือธรรมชาติ (แต่ไม่ใช่ตัวละครหลัก) ตัวเอกเป็นตำรวจกำลังสืบคดีฆาตกรรมที่น่าจะมีคนร้ายคนเดียวกัน คดีมีความแปลกคือผู้ตายมีสัญลักษณ์แปลกๆที่หลังคอคล้ายรอยสัก ต่างเคยมีอาการป่วยเป็นโรคร้ายแรงอะไรบางอย่าง แล้วอยู่ๆก็หายเป็นปลิดทิ้ง แต่หลังจากนั้นไม่นานก็ตาย ตัวเอกต้องเดินทางไปจัดการธุระงานศพและเก็บกวาดบ้านพ่อที่ต่างเมือง(เมืองคนละฝั่งภูเขากับเมืองที่ตัวเอกอาศัยอยู่) ก็มีคดีเกิดขึ้นที่เมืองนี้ แต่เหยื่อไม่ตายแค่นอนโคม่า เลยอยู่สืบคดีที่เมืองนี้ไปด้วย ได้กิ๊กกะหมอที่โรงพยาบาล แต่คู่ของตัวเอกจริงๆคือเด็กหนุ่มข้างบ้านตัวเองที่ทิ้งไว้ให้เฝ้าปลาเขตร้อนที่เลี้ยงไว้ มีบทแค่ตอนต้นเรื่อง อ่านไปเกินครึ่งเล่มก็มีแค่คุยกันทางข้อความกะโทรสับ กว่าจะโผล่มาอีกที เกิน 60% เข้าไปแล้ว // เรื่องนี้ถ้าพลาดไปอ่านเรื่องย่อเล่มสองเข้าจะเป็นการสปอยเล่มหนึ่ง กูก็ดันไปอ่านเข้าเลยพอจะรู้ล่วงหน้า แต่พอถึงฉากนั้นก็แอบน้ำตาคลออยู่ดี เรื่องนี้ว่าจะอ่านต่อ แต่ไว้รอเวบสนพ.มันลดราคา ไม่รีบ เพราะมีคิวอ่านเยอะ
ขอหงุดหงิดกับ Fated หน่อย ตัวเอกชื่อ Hart ชื่อต้นไม่รู้ เพราะเป็นลูกเล่นในเรื่อง Hart รู้จักกับ Isaac เด็กหนุ่มข้างบ้านมาเจ็ดปีแล้ว ตั้งแต่อีกฝ่ายอายุ 16 แต่ไม่ได้คบหากันอยู่ แค่รู้ว่า Isaac ชอบ Hart ส่วน Hart ก็มีใจให้ แต่ยังมองว่า Isaac เป็นเด็กน้อย พอตอนไปกิ๊กกะหมอ ซึ่งมันมีฉากมีลงดีเทล มันก็ไม่ใช่นอกใจหรอก เพราะกับ Isaac คือยังไม่ได้คบกัน แต่ความรู้สึกกูตอนอ่านมันใกล้เคียงว่า Hart นอกใจ Hart ก็รู้ว่าไม่ควร เพราะใจก็อยู่กับ Isaac แถมยังสงสัยว่าหมอจะเกี่ยวข้องกับคดีด้วย แต่คือหมอน่ารักมาก กูชอบมาก กูเสียใจ กูเสียดาย หมอถูกทำร้ายทั้งทางใจและทางกาย แต่หมอจิตใจดีมาก คนเขียนถ้าจะทำแบบนี้ ให้หมอมีบททำไม
ปล. ทั้งสามเรื่อง age gap หมดเลยแฮะ ไม่ได้จงใจ แค่บังเอิญเฉยๆ มึงมีเรื่องไหนน่าสนใจก็มาแนะนำกูด้วย
Midnight chronicles ของอ.Nagira
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของอ.ที่กูเคยอ่านแล้วไม่ได้รู้สึกถึงความอึมครึมอึดอัดเวลาอ่าน (แต่ตัวละครหลักทั้งสองตัวก็มีปมสมัยเด็กทั้งคู่ตามสไตล์อ.เหมือนเดิม) อ่านได้เรื่อยๆ ค่อยๆสร้างความรักความผูกพันไปด้วยกัน กูชอบแนวเคะแก่อยู่แล้วด้วย (ห่างกัน 7 ปี)
ตอนเจอกันครั้งแรกนีนะ (เคะ) อายุ 18 มีปมเพราะเป็นคนแพ้แสง UV อ.สมัยเด็กเคยพาออกไปเล่นกลางแดดบอกว่าไม่เป็นไร แต่พอผื่นขึ้นทุกคนกลับกลัวและรังเกียจแม้กระทั่งอ.ที่พาออกไปเอง จากนั้นนีนะก็ได้ฉายาว่าผีดิบซึดะแล้วโดนเพื่อนๆแกล้งจนนีนะกลายเป็นคนเก็บตัวเรียนแต่ในบ้าน สร้างเกราะให้ผู้อื่นและมีคำพูดติดปากคือ "ไปตายซะ งี่เง่า"
ส่วนโยโคเป็นเด็ก 11 ปี (เมะ) มีปมเพราะตัวเองเป็นดาราเด็ก แต่โดนเพื่อนล้อเลียนปนอิจฉาทำให้ไม่มีเพื่อน
ทั้งสองคนมาเจอกันตอนดึกในสวนสาธารณะ ก่อนจะค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ
คือฮาคู่นี้ ตอนโยโครู้สึกว่าชอบนีนะครั้งแรกก็เพราะโดนนีนะพูดใส่หน้าว่า ไปตายซะงี่เง่า แถมของขวัญที่ได้จากนีนะครั้งแรกยังเป็นตุ๊กตาสาปแช่งอีก 555 (ขำเล่มเล็กที่มีฉากบอกว่าโยโคเอาตุ๊กตาสาปแช่งมาจ้องที่กองถ่ายพร้อมกับเต้นฮูล่าแดนซ์ไปด้วย เด็กบ้า 555)
อีกตอนนึงที่ฮาคือ ตอนที่วันรุ่งขึ้นจะมีงานแถลงข่าวภาพยนตร์ของโยโคร่วมกับงานเดบิวต์ของนีนะแล้วผู้ตัดการภาวนาว่า ขออย่าให้มีดาราตัวพ่อตัวแม่คนไหนหย่า ขอให้อย่าแต่ง แล้วก็ขอให้อย่าตายเลยนะครับ อ่านแล้วหลุดขำเลย คือกลัวโดนแย่งซีนข่าวมาก 555
ใครชอบแนวเป็นรักแรกของกันและกัน รักมั่นคงค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์น่าจะชอบเล่มนี้นะ
กูไปซื้อจอมเผด็จการของเฟิงน่งมาอ่าน แม่งโคตรพลาดเลยทั้ง Incest และ rape to love กูเกลียดทั้งคู่เลยว่ะ มิน่าคนปล่อยมือสองกันเต็ม
The Caspian file นิยายเล่มล่าสุดของนาบู
*สปอยมากๆ*
Mercury แร้งดำ ปาปารัสซี่หนุ่มตามถ่ายรูป Caspian ดาราหนุ่มชื่อดังที่ลักลอบมีความสัมพันธ์กับ Lucia ดาราสาวที่มีคู่หมั้นแล้วในวันที่ทั้งคู่ตั้งใจมาพบเพื่อบอกเลิกความสัมพันธ์กัน mercury เก็บภาพช็อตเด็ดไว้ได้แต่กลับโดน Caspain จับได้และยึดกล้อง+คอมไป แต่ว่า Mercury ยังมี file video ที่เห็นภาพทั้งหมดรวมถึงช่วงที่ Caspian ทำร้ายเค้าด้วยทำให้เกิดการ blackmail ตามมา โดย mercury ไม่ยอมรับเงินที่ caspian ให้เพื่อจะขอซื้อไฟล์แต่กลับขอให้ตัวเองเท่านั้นที่มีสิทธิ์เข้าถึงและถ่ายรูป caspian เวลาทำงานแทน 3 เดือนเต็ม caspian ยอมรับข้อเสนอนี้แต่เพิ่มข้อแม้มาว่า mercury ต้องยอมให้เค้ากอดทุกครั้งที่ต้องการ (ตัว mercury เองชอบ caspian มาแต่ไหนแต่ไรแล้วเลยรู้สึกเหมือนแจ๊คพ๊อตแตก ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง)
ช่วงเวลาเกือบสามเดือนที่ตกลงกันนั้นทั้งคู่ทำตัวคล้ายคนรักกัน mercury มีความสุขมาก อยากจะบอกความรู้สึกตัวเองให้ caspian รู้ว่าจริงๆแล้วเค้าชอบ caspian มาโดยตลอดและที่เป็น papa เพราะอยากติดตาม caspian วันที่ mercury ตัดสินใจจะบอกความรู้สึกตัวเองนั้นกลับเป็นวันที่มีรูปจาก file video ที่เคยถ่าย caspian กับ lucia ไว้หลุดลงไปในนิตยสารทำให้ caspian โมโหและโกรธ mercury มาก ตัว mercury เองก็เพิ่งรู้ว่าโดนเพื่อนตัวเองหักหลังขโมย file ไปแถมมีรูปที่บ่งบอกถึงความสัมพันธ์ระหว่าง caspian กับ mercury ด้วย mercury จึงยอมจ่ายเงินเกือบทั้งหมดที่มีในบัญชีเพื่อซื้อไฟล์กลับมาและตั้งใจว่าจะเอาไปให้ caspian แต่ caspian กลับไม่ยอมคุย บล๊อคและขับรถหนี mercury ขี่ mc ไล่ตามจนเกิดอุบัติเหตุขึ้น จากนั้น mercury ก็กลายเป็นฝ่ายเย็นชาใส่ caspian ที่มาง้อแทน จนวันสุดท้าย mercury นัด caspian มาเจอและได้ให้ file รูปไปพร้อมบอกถึงความบริสุทธิ์ของตัวเองก่อนจะหันหลังทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่ hollywood แล้วกลับบ้าน
ระยะเวลาผ่านไปสองปี caspian ได้ก้าวหน้าในอาชีพนักแสดงมากขึ้นส่วน mercury ได้ทำตามความฝันแรกของเค้าคือกลับมาเรียนต่อและเขียนบทภาพยนตร์และได้ส่งประกวดจนชนะรางวัลที่ 1 ได้ในที่สุด แต่วันประกาศรางวัลกลับพบว่าเจ้าของบริษัทที่จัดการประกวดนั้นคือ caspian นั่นเอง ทั้งคู่ปรับความเข้าใจกันแล้วก็บอกรักกันในที่สุด
ความรู้สึกหลังอ่าน ตอนแรกบอกว่าชนะมาจากหัวข้อดราม่าพิศาล ไอเราก็กะว่าตบจูบแน่ๆ แต่ก็ไม่ใช่ และเนื่องจากโดนจำกัดด้วยตัวอักษรจากการประกวดทำให้มีจุดขาดๆเกินๆลงรายละเอียดได้ไม่เต็มที่ ตอนอ่านยังงงๆอยู่เลยว่าทำไมจู่ caspian ก็มาหื่นกับ mercury ได้วะ ดูงงๆไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่ ลองคิดดูว่ามี papa มา blackmail เราคงโมโหแทบตาย แล้วช๊อตบนรถที่ทะเลาะกันครั้งแรกจู่ๆก็ใส่บทบาร์ท(พ่อบ้านของ caspian)คิดขึ้นมาว่าคู่นี้ตัวติดกันแล้วนะ เหมือนอยู่ในโลกส่วนตัวอย่างนู้นอย่างนี้ คืออ่านแล้วมันสะดุดแปลกๆอ่ะ
เรื่อง mercury ชอบ caspian อันนี้ปูพื้นมาหน่อย เข้าใจได้ว่าหลงใหลมานานแล้ว แต่ caspian รัก mercury นี่ยังงงๆนึกไม่ออกจริงๆว่าไปรักกันตอนไหนวะ ช่วงเวลาสองสามเดือนที่ทำตัวเหมือนคนรักกันก็ผ่านไปไวเว่อร์จนยังไม่ทันอินก็มาดราม่าเข้าใจผิดกันต่อแล้ว
แล้วไอตอน caspian โกรธเพราะไฟล์รูปหลุดอ่ะเข้าใจ แต่คือมันพลิกไวมากก่อนเกิดอุบัติเหตุ mercury ตามง้องอนแทบตาย แต่พอเกิดอุบัติเหตุปุ๊บกลับเป็น caspian ตามง้อแทนทั้งๆที่ก็ยังไม่เคลียร์เรื่องตอนแรกที่โกรธ มันเลยรู้สึกแปลกๆตอนอ่านนิดนึง
โดยรวมอ่านได้เรื่อยๆ ชอบในระดับนึง พล๊อตก็โอเคอยู่ แต่คงจะดีกว่านี้ถ้าเขียนเรื่องให้ยาวขึ้นอีกสักหน่อย (รู้สึกไม่อินกับความรักในฝั่ง caspian ยังไงไม่รู้อ่ะ จริงๆอยากให้เขียนมุมมองหรือช๊อตน่ารักๆมากขึ้น)
คุณพระ!!!! Pride ทำดีม๊ากกกกกก เรื่องที่แอลซีใหม่นี่คือที่เคยๆคุยๆไว้ในนี้ทั้งนั้น
ไหนใครเป็นสายpride เปิดตัวเดี๋ยวนี้เลยนะมึงงงงง โอ๊ยยย กุรักเค้า ความหวังใหม่อะไรใหม่ๆกูมาแล้วโว้ยยยยยย
ใช่มึงกูดีใจมากกกกกก สงสัยซื้อไว้หลายเรื่องตั้งแต่ก่อนประกาศ Him กูดีใจว่ะความหวังใหม่จริงๆ
มีอีกหลายเรื่องแถมอุบไว้ด้วย สาธุขอของ Rhys Ford คนนี้เขียนเรื่องแนวสืบสวนสอบสวนสนุกมาก สำนวนก็ดีด้วย #กราบแบบเบญจางคประดิษฐ์
สี่เรื่องเก่ากับสองเรื่องใหม่ของ Pride นี่รีบะทุกเรื่องเลยปะ
>>649 งานเฟิงน่งกูอ่านมาแทบทุกเรื่องละ (ขาดแค่ Ain't no sunshine เท่านั้นแต่คิดว่าจะไม่หาอ่านแล้ว) กูอ่านและปล่อยขายถูกๆกว่าราคาปกตั้งแต่ไม่แรร์ไปเกือบหมดเลย เรื่องที่ชอบจริงๆและเก็บไว้มีแค่ค้างคาวเก้าฟ้ากับลำนำวิหคสวรรค์
ลำนำนี่ชอบภาคแรกที่สุด ตอนแรกที่เพิ่งย้อนเวลามามันสนุกดีดูมีการชิงไหวพริบแสดงความฉลาดอะไรพวกนั้น แต่ภาคหลังๆชักน่าเบื่อเพราะเขียนเหมือนวนลูป แล้วก็กลับมาชอบอีกทีเล่มหลังๆที่เป็นคู่โจรสลัดกับลูกน้องอีกคู่ โคตรแซ่บ แต่ก็รู้สึกว่าเฟิงน่งควรจะเขียนให้มันจบๆไปสักที ยืดเนื้อเรื่องไปเรื่อยทั้งๆที่พล๊อตเดิมตลอดในภาคหลังๆนี่น่าเบื่อนะ (แต่แหมกูซื้อมาตั้ง 29 เล่มแล้วก็ต้องทนซื้อต่อไปให้มันครบๆอยู่ดีล่ะนะ)
เรื่องค้างคาวเก้าฟ้า กูซื้อตั้งแต่สมัยเพิ่งออกแรกๆ โคตรชอบ แนวยุทธจักรกำลังภายในวายสมัยนั้นหาโคตรยาก และเนื้อเรื่องสนุกจริง ฉากหน้าฉากหลังยุทธภพงี้ แถมตอนจบล่ะซึ้งตรึงใจกูมาก พระเอกแม่งรักนายเอกมากๆๆๆ ยอมทำทุกอย่างเพื่อนายเอก ขนาดยอมให้โดนด่าโดนประณาม ถูกคนทั้งโลกมองว่าเป็นตัวร้ายเพื่อให้นายเอกได้ในสิ่งที่ต้องการ (แต่กับราคาขาย 3000 สมัยนี้กูก็ว่ามันแพงไปว่ะ)
>>668 กูจำไม่ได้เรื่องจำนวนครั้งนะ แต่ฟีลมันไม่ใช่ยอมเป็นรับให้สักครั้งแบบบางเรื่องอะ ยังให้ความรู้สึกสลับๆกันมากกว่า เพราะจากที่อ่านรู้สึกจะมีนอกจอที่ไม่ลงรายละเอียดกันบ่อย แต่อาจจะเน้นไปที่เวสรุกบ่อยกว่า ที่กูให้เวสพระเอกเพราะกูชอบ 55 กูไม่ได้ดูที่จำนวนครั้งนะ แต่ก็อาจจะเพราะครั้งแรกที่เข้าฉากคือเวสรุกละมั้ง แถมบทเล่มสองทรงพระเอกกว่า เป็นนักกีฬาออกเดินสายลงแข่ง บ้านช่องไม่ค่อยอยู่ เป็นคนหาเงินเข้าบ้าน
ส่วนเจมี่เหมือนศรีภรรยาคอยเฝ้าบ้าน ทำกับข้าว งานรายได้ต๊อกต๋อยกว่า แต่บทเจมี่ก็ไม่ได้สาวอะไร ออกจะเป็นคนนิ่งๆ ยังไงก็ได้มากกว่า
แต่ก็แล้วแต่คนอ่านจะมอง ให้เวสเป็นพระเอกไปก็ดี ไหนๆปกก็วาดมามาดพระเอกกว่าเจมี่อยู่แล้ว
บนปกใครเวสใครเจมี่วะกูยังไม่ได้อ่านตย.แยกออร่าไม่ออกเลย55
ให้เวสเป็ยพระเอกเช่นกัน ความเป็นอัลฟ่ามันเปล่งประกายเจิดจ้าเหลือเกิน
Ky เรื่องใหม่ของมีดีกับเบเกอรี่มาแนวในรั้วในวังทั้งคู่เลยว่ะ กูยิ่งชอบๆแนวนี้อยู่ แต่เปย์สองเรื่องไม่ไหวแน่ คิดว่าเรื่องไหนจะโอกว่าวะ แล้วปกติสำนวนแปลสองค่ายนี้โอเคมั้ย
The House of Cats and Spoilt Author by Sunahara Touko
เนื่องจากความซบเซาของธุรกิจสิ่งพิมพ์ นิตยสารแฟชั่นที่เคะเป็นบรรณาธิการอยู่ต้องปิดตัวลงและโดนย้ายให้มารับผิดชอบตามทวงต้นฉบับจากเมะที่เป็นนักเขียนนิยายมากพรสวรรค์ แต่ส่งต้นฉบับเลทเสมอ ขี้เกียจตัวเป็นขน วันๆไม่ทำอะไรนอกจากนอนอาบแดดเกาพุงแมว
ทั้งสองมาเจอกันโดยบังเอิญในบาร์เกย์ มีคนเข้ามารุมจีบเคะเยอะจนเมะคิดเอาเองว่าเคะเป็นพวกเชี่ยวมากประสบการณ์ แต่จริงๆคือเคะเข้ามาโดยไม่รู้ว่าเป็นบาร์เกย์ แล้วก็หน้าตาดี นิสัยนิ่งๆไม่แสดงออกทางสีหน้า ส่วนเมะเป็นเกย์แต่ไม่เคยคัมมิ่งเอ้าท์ เลยยื่นข้อเสนอว่าจะยอมเขียนต้นฉบับให้ถ้าเคะยอมมีสัมพันธ์ทางกายด้วย เคะแม่งก็คิดน้อยเหลือเกิน คิดว่าเป็นผู้ชายไม่มีอะไรเสียหาย ......มีครั้งแรกก็ย่อมมีครั้งต่อๆมา แต่เคะไม่ได้ชอบผู้ชาย เคยมีแต่แฟนเป็นผู้หญิง แล้วเมะก็มือใหม่ในการมีอะไรกับผู้ชาย เล้าโลมเตรียมการน้อย เคะมันเจ็บเครียดทนไม่ไหวสติแตก นังเมะจ๋อยแดรกค่ะ ฮีต้องไปศึกษาทฤษฎีมาเพิ่ม ทำอย่างใจเย็น ปรนเปรอให้เคะรู้สึกดีตามไปด้วยในภายหลัง
ปมของเรื่องมีน้อยนิด ถึงสาเหตุที่เมะหยุดเขียนงานไปดื้อๆ ทั้งที่ส่งต้นฉบับสม่ำเสมอมาก่อน แล้วก็เรื่องข้อแลกเปลี่ยนสัมพันธ์ทางกายกับต้นฉบับ จริงๆแล้วเมะมันกลับมาเขียนงานอีกครั้งเพราะสาเหตุอื่น เคะมันเลยรู้สึกตัวเองโง่มากที่ยอมนอนด้วย...... จบได้ตั้งแต่ครึ่งเล่มแรกที่ปรับความเข้าใจกันแล้วล่ะ อ่านแบบเนือยๆง่วงๆเอาไป 5/10
>>674 ของ meedee กูยังไม่ได้อ่านตัวอย่าง รออ่านอยู่เห็นเค้าว่าจะลงวันนี้ แต่ของ bakery อ่านตัวอย่างแล้วหงุดหงิดตัวละครมากว่ะ นายเอกแม่งไม่รู้จักมารยาทหรือกาละเทศะเลย บางเรื่องมันควรจะรู้มั้ยวะ (อ่านแล้วหงุดหงิดเหมือนตอนอ่านทาสหัวใจ มาแนวนายเอกนิสัยซื่อตรง ออกโง่บางครั้ง หน้าตาดี แต่ไร้มารยาททำตัวไม่มีหัวคิด) อีฮ่องเต้แม่งก็เสือกชอบไปได้แบบกูงงๆ คือชอบเพราะนิสัยไม่เหมือนคนอื่นที่อยู่ในวังหลวง ส่วนตัวกูคิดว่าผ่านของ bakery แน่ๆว่ะ อีกอย่างกูเบื่อพวกตัวละครชายแต่งหญิงแล้วคนอื่นแทบจะจับกันไม่ได้ด้วยว่ะ กูว่างี่เง่า (แต่มึงลองไปอ่านตัวอย่างก่อนได้เผื่อถูกจริต ตัวอย่างแม่งยาวมาก 143 หน้า แต่กูก็อ่านจนจบนะ อ่านไปด่าไป)
ky กูสามารถซื้อHimฉบับภาษาอังกฤษแบบอีบุ๊คอ่านได้จากไหนบ้างวะกูจะไม่ทน!
ปอลอ กูใช้ไอโอเอส
>>681 ตย.ของ meedee กูเพิ่งอ่านจบตะกี้เหมือนกัน กูว่าเทียบกับเรื่องของสนมอะไรนั่นของ bakery แล้วเรื่องวังต้องห้ามของ meedee ดูพล๊อตเป็นเรื่องเป็นราวน่าสนใจกว่ากันเยอะ
กูชอบความหลังฝังใจของฮ่องเต้สมัยเด็กน้อยที่นายเอกช่วยไว้โดยไม่ได้ตั้งใจ อ่านแล้วมันกร๊าวดี ปกติกูไม่อ่านแนว rape นะแต่เรื่องนี้กูแอบฮาตอนที่ฮ่องเต้ให้จับนายเอกมาตอนแรกเหมือนจะข่มขืนแต่ก็ไม่ยอมทำจนนายเอกต้องเรียกร้องให้ทำเอง แล้วก็อยากรู้ด้วยว่าเพื่อนคนบ้าของนายเอกนี่เป็นใคร แต่ก็มีช่วงอ่านแล้วง่วงๆจริงตรงที่บรรยายสถานการณ์รบเยอะไปหน่อย
สรุปกูว่ากูสอยของ meedee ว่ะ
Ky ใครอ่านลวงรักของbakeryแล้วบ้าง กูว้อนท์รีวิว ช่วงนี้นิยายออกโบ้มๆ
กูถามมั่ง แล้วคนอ่าน Wolfsong ให้ใครพระเอกใครนายเอกอะ จำนวนครั้งรีบะฝั่งไหนมากกว่า
แวะมาแจ้งข่างกูคือโม่งซื้อHimในkindleกูได้รีฟันแล้วนะ กูเป๋อด้วยตัวเองที่ใส่เมลตอนสมัครผิดจาก.com เป็น.con จ่ายเงินไปแล้วค่อยไปเปลี่ยน เงินแม่งเลยไปอยู่เมลที่พิมพ์ผิด พนง.ทำรีฟันให้กูเรียบร้อย พร้อมเสียค่าโทรไปcs internationalแม่งงงง
>>703 เราเขียนไว้ชัดนะว่าจะเกิดขึ้นในอนาคต แล้วเราก็ไม่ได้บอกเลยว่าแค่นิ้วนับเป็นสลับ แต่ฉากนิ้วนี่มันถือเป็นสัญญาณเตือนนิดๆสำหรับคนไม่ปลื้มบทสลับได้นะ สำหรับเราไม่มีปัญหาอ่านได้เปิดกว้างทุกอย่าง แต่คนไม่ชอบมันมีไง ^__^
เล่มเดาว่าเล่ม 2 อาจจะได้เห็นละมั้งนะ(ความเห็นส่วนตัว)
กลรักกุนซือกำมะลอของ bly เป็นแบบท้องได้อ้อ
อ่านตัวอย่างวังต้องห้ามของMeeDee แล้วขอติงเลยว่าคำผิดเพียบเลย ใช้ "พะย่ะค่ะ" ตลอดทั้งตัวอย่าง ที่ถูกคือ "พ่ะย่ะค่ะ" ตามพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน ยังไม่นับที่ผิดเล็กๆน้อยๆอีกเพียบ(นี่แค่ตัวอย่างยังผิดเพียบ มีคัวอักษร n หลุดมาแบบไร้ความหมายด้วย) ไม่น่าพลาดเลยนะ ภาวนาว่าที่บงให้อ่านเป็นแบบยังไม่ตรวจแก้ หวังว่าฉบับจริงจะสมบูรณ์เรียบร้อย
ky กูขอถามพวกมึงหน่อย ในจีนแผ่นดินใหญ่นี่นิยายวายที่ออกๆกันนี่ตีพิมพ์กันเองหรือสนพพิมพ์อ่ะ มันมีกฎหมายห้ามจำหน่ายวายถามร้านไหม
The Lightning-Struck Heart รีบะมั้ยวะ มีสลับในเล่ม หรืออาจจะมีในอนาคต
เพื่อนโม่ง สำนักพิมพ์ฟินิกซ์ที่ออกลำนำวิหคสวรรค์นี่ยังอยู่หรือเปล่าน่ะ กูเพิ่งเห็นมีสำนักพิมพ์อื่นใช้ชื่อฟินิกซ์ไปแล้ว แล้วตอนนี้คุณเฟื่องก็ทำสำนักพิมพ์ฝูอยู่?
เวลาราชบัณฑิตอัพเดทคำใหม่นี่ คำที่เคยถือว่าสะกดถูก ก็กลายเป็นสะกดผิดไปเลยเหรอ
คืดถึงคำว่า "หมูหย็อง" อะ
พจนานุกรมราชบัณฑิตปี 2525 ใช้ "หมูหยอง"
แต่พอมาปี 2542 กับ 2554 ดันใช้ "หมูหย็อง"
แล้วคำว่า "หมูหยอง" ตอนนี้ก็กลายเป็นใช้คำผิดไปแล้ว
กูไม่ได้อัพเดทคำใหม่ๆของราชบัณฑิตมาตั้งแต่เอ็นทรานซ์จบแล้ว (บอกอายุเลยกู) กูที่ใช้ภาษาไทยคล่องเป๊ะในวันนั้น เลยกลายเป็นอีโง่เขียนไทยยังไม่ถูกไปเลยในวันนี้ คนปกติธรรมดาที่ไม่ได้ทำงานในวงการหนังสือหรือวงการวิชาการเค้าตกยุคเหมือนกูกันปะเนี่ย
>>722 เราน่าจะยุคเดียวกันนะ และเราไม่ได้ติดตามที่เขาปรับปรุงคำใหม่ๆเพราะไม่ได้ทำงานในวงการขีดเขียน มีหลายๆ คำที่เราก็ยังใช้ผิด ตกยุค เยอะแยะ อันไหนเจอที่ถูกก็จำเอาใหม่
ตัวอย่าง เรื่องวังต้องห้าม นี่นอกจากคำนั้นที่คุยถึง ยังมีหลายจุดที่ผิด เรียกว่าผิดย่อหน้าเว้นย่อหน้าเลย (คิดว่าน่าจะมาจากการจัดหน้าลงเว็บให้อ่าน ทำเอา"ง" หายเวลาเคาะขึ้นบรรทัดใหม่) เราขอให้มันไม่ใช่ฉบับที่ส่งพิมพ์เล่ม เพราะอันที่จริงเนื้อเรื่องน่าสนใจนะ สำนวนแปลเราไม่มีปัญหา เร้นใจฯ งงกว่านี้อีก ลุ้นเรื่องนี้มากเพราะชอบ เมะเด็กกับเคะซื่อๆ
ky ใครอ่าน hateful beloved ของ cb แล้วมั่ง สนุกไหม
ชุดนี้ของ CB ได้รับตั้งแต่วันจันทร์ แต่หยิบหมาป่ามาอ่านก่อน เก็บของดีไว้ทีหลัง==>Hateful beloved ลูบๆคลำๆ แอบเปิดเล่มเล็กอ่าน อิพระเอกยีงคงระดับความคลั่งรักแบบ(ที่มันคิดว่าดี)บ้าๆไว้เท่าเดิม เผลอๆมากกว่าเล่ม 1 เหนือกว่าพระเอกก็อินายเอกนี่แหละ --" 555 บ่นๆ ด่าๆ พระเอกและความคลั่งรักของมันใช่มั้ย แต่พูดต่อเองในใจว่าแต่ก็บังเอิญที่ตัวเองก็อยากได้ความรักความสนใจในระดับประมาณนี้พอดี (ดะ...เดี๋ยวก่อน ด่าเขาแต่ก็ชอบนะ แบบนี้ใช่มั้ย 555) ก็ลงตัว!?! ขนาดมาแค่เล่มเล็ก เราต้องจิกตัวเองหนักมาให้ไม่หยิบมาอ่านก่อน เก็บไว้อ่านวันอาทิตย์ตอนว่างมากๆ
วังต้องห้าม rape to love นะ จากตัวอย่างทดลองอ่าน พระเอกเป็นฮ่องเต้ ตอนเด็กตกอับเป็นหุ่นเชิดขุนนาง นายเอกเป็นทหารวังผ่านมาเจอก็ให้ของกินเลยประทับใจ พอวัยรุ่นก็ยึดอำนาจคืนได้จึงกวาดล้างขุนนางเก่า รบสร้างบ้านเมือง วันดีคืนดีก็จับนายเอกมานอนด้วยมาแทะโลม ตอนแรกฮ่องเต้ให้คนจับนายเอกปิดตามัดมือ บังคับสวนทวารล้างข้างในจนสลบ ตื่นมาก็จับมัดปิดตาให้พระเอกร่วมรักด้วยจนนายเอกสลบอีก แล้วจึงเอานายเอกไปปล่อยไว้แถวที่พักทหารวังที่เดิมที่จับตัวมา
วังต้องห้าม จำกัดการซื้อด้วยว่ะ นี่มันสนุกมากเลยเหรอวะ กูอ่านตัวอย่างไปยังเฉยๆอยู่เลย
>>725 กูได้ hateful มาสองวันละ แต่ยังไม่ว่างอ่านเลย orz
Ky มึงๆ ถามหน่อยดิ เล่มเล็ก storm of first love นี่เกี่ยวกับอะไรวะ รบกวนสปอยที
กับใครมีเล่มเล็ก beautiful beloved ฝากเปิดเช็คเทียบต้นเรื่อง hateful beloved ทีว่ามันเหมือนกันมั้ย เห็นเคยมีคนบอกว่าเหมือนกัน พอดีกูไม่เคยเก็บเล่มเล็กสักเรื่องเลยว่ะ (ปกติไม่เคยสั่ง preorderเพิ่งสั่งมาครั้งแรกนี่ล่ะ)
มีดีส์นี่กูว่าไม่จำกัดอะไรทั้งนั้นอะ ทุกวันนี้ยังเห็นบ็อกเรื่องแรกๆ มีขายอยู่เลย มึงไม่ต้องรีบหรอก
>>725 กูอ่านแล้ว กูว่า beautiful สนุกกว่านะ hateful แบบเป็นเรื่องต่อของชีวิตคู่หลังคบกันอะ
ส่วนใหญ่เน้นเรื่องงานของทั้งพระเอกนายเอกเลย นายเอกก็มีไปทำงานร่วมกับดาราคนอื่นๆ จนพระเอกที่ไปตามติ่งก็ได้เพื่อนแฟนบอยมาด้วย
พระเอกก็ยังมึนๆเพี้ยนๆเหมือนเดิม แต่ก็รู้จักหางานหาการทำแล้ว (ทำเยอะด้วย ทำจนแทบไม่มีเวลาให้นายเอกเลย ละนายเอกก็น้อยใจ)
ส่วนนายเอกกูว่านิสัยดีขึ้นกว่าภาคแรกนะ ลงให้พระเอกเยอะมาก จนกูว่านายเอกแม่งน่าสงสารเลยอะ ทำไมต้องยอมลงให้ขนาดนี้ ทั้งที่ด้วยนิสัยของนายเอกแล้วไม่น่ายอมได้เลย นางก็คงจะรักของนางอ่ะนะ
อ่านจบกูก็เห็นตัวละครโตขึ้นกว่าเล่มก่อนนะ พระเอกก็ทัศนคติก็ดีขึ้น อย่างเช่นที่เคยคิดว่าตัวเองไม่คู่ควรกับนายเอก ก็พยายามพัฒนาตัวเองอะ(ส่วนนึงเพราะนายเอกสั่งให้ทำ555) กลายเป็นคู่รักที่ช่วยกันฉุดให้ดีขึ้นไรงี้ ส่วนนายเอก ถึงปากจะด่าทุเรศๆ แต่ในใจอวยแฟนตัวเองตลอด ก็ยังสงสารนางที่อยากมีความรักแบบคนปกติ แต่พระเอกให้ไม่ได้(เพราะตรรกะของพระเอกไม่ปกติ5555) สรุปว่าเล่มนี้ก็เป็นคู่รักคู่เพี้ยนกันเหมือนเดิม อ่านเพลินๆได้ แต่กูชอบภาคแรกมากกว่า
>>733 เล่มเล็ก storm เกี่ยวกับไปเที่ยวออนเซ็น
ส่วน เล่มเล็ก beautiful กับ hateful เป็นคนละเรื่องกัน
ของ beautiful น่าจะเป็นช่วงก่อนเหตุการณ์ใน hateful เพราะทั้งสองคนยังอยู่ที่บ้านญาติพระเอก
hateful เป็นเรื่องนายเอกเลี้ยงลูกของญาติพระเอก กับช็อคโกแลตวาเลนไทน์
>>719 เอ้ากูอ่านตอนเพื่อนโม่งคุยกันในมู้ก่อนกูยังเข้าใจว่า NTR เลย 5555 มีใครสปอยล์ความสัมพันธ์สามคนนี้ได้บ้าง
>>722 เออเมื่อก่อนกูมั่นใจในภาษาไทยของกูมากนะ แต่ราชบัณฑิตทำกูโง่ไทยไปเรียบร้อย ยิ่งคำทับศัพท์ที่เคยถูกก็ผิดระนาว คำปรับปรุงใหม่ที่กูจำได้ พอกูเอามาใช้ก็รู้สึกว่ามันผิด อย่างหมูหย็องอ่านแล้วแหม่งๆ โคตร
แต่วงการสิ่งพิมพ์ต้องยึดตามราชบัณฑิตนะ แม้คนอ่านบางคนจะอ่านแล้วนึกว่ามันพิมพ์ผิดก็ตาม ไม่แปลกที่ บก.จะพลาดบ้างเพราะแม่งปรับปรุงบ่อยชิบหาย จนกูเองก็รำคาญราชบัณฑิตเหมือนกัน
>>738 พล็อต Hateful ไม่โอเลยว่ะ ธรรมดาเรียบเรื่อยไม่มีพีค กูไม่ชอบที่นายเอกยอมพระเอกมากขึ้นอ่ะ คาแรคเตอร์มันเปลี่ยนไปด้วยเลย กูชอบ Beautiful มากนะแต่พอมาภาคต่อกูรำคาญพระเอกชิบหาย เชียร์ให้นายเอกทิ้งมันมันจะได้สำนึกกระตุ้นตัวเองบ้าง
ราชบัณฑิต เอาจริงๆ กูปรับตัวไม่ทันเลย อย่างคำว่าแซว ราชบัณฑิตฉบับล่าสุดดันเปลี่ยนเป็น แซ็ว กูนี่ถึงกับไปไม่เป็น
>>740 hateful พีคที่แฟนบอยอันนะจังไงมึง พีคตรงที อห อาจารย์กล้าเล่นมุกนี้ได้ยังไง กูนึกว่าละครหลังข่าว ส๊าาสสสส5555 จริงๆกูก็ผิดหวังอะ ชอบ beautiful มากเลยคาดหวังกับเล่มต่อนิดนึง เสียดายว่ะ รำคาญพระเอกชิบหายเหมือนกันมึง แต่ถ้านายเอกทิ้งมัน ก็คงเป็นสตอล์คเกอร์อย่างที่นายเอกบอกอะ คงจะคิดว่าพระเจ้าทำถูกแล้วที่เลิกกัน มันไม่มีทางสำนึกหรอก ต่อให้นายเอกหนีไปแต่งงานก็คงยินดีกับนายเอกในฐานะแฟนคลับไปอีก ตรรกะป่วยเกินเยียวยา นายเอกทำอะไรอ้อมค้อมประชดยากว่ะ
ky กุเพิ่งอ่านพันธนาการรักของฮูก หลังจากดองมานาน ที่เป็นเรื่องของน้าหลาน
เนื้อเรื่องพื้นๆ ดราม่าเข้าใจผิดกัน แต่ฉากจะเยอะและละเอียดไปไหน คือถ้าตัดพวกฉากเรทออกไปคงดีกว่านี้ หนังสือสองเล่มคงรวมเป็นเล่มเดียวอ่ะ เซ็งชิบหาย หลงซื้อมาสองภาคก็ต้องทนให้จบ
Ky ยังมีใครตามแปลอิ้ง The Legendary Master’s Wife บ้าง? ในที่สุดก็ถึงฉากที่ทุกคนรอคอยแล้วนะมึง ตอน 203 บอสหมาป่าจับแกะโม่โม่กินฟูลคอร์สแล้ว เย้! ครั้งแรกของน้องแกะบอสเล่นจับน้องออนทอปเลยเว้ยเฮ้ย บอสสสสสสส! สงสารเด็กมันหน่อยยยย รู้ว่าอดอยากปากแห้งเกือบครึ่งเรื่องถึงจะได้กิน แต่ถนอมน้องแกะบ้าง อ๊ายยยยยย//เอามือปิดหน้าแต่มองผ่านร่องนิ้ว
>>749 ภาคสองมีผู้หญิงมาตอแยพระเอก แต่ก็ไม่ได้มีผลอะไรต่อเนื้อเรื่องมากอ่ะ ทั้งที่คิดว่า พอมีผู้หญิงเข้ามาแล้วจะสนุกกว่านี้ซะอีก 55
ก็วนอยู่ลูปเดิมๆ พระเอกรักหลานแต่ไม่พูดให้ชัดเจน อิหลานก็เข้าใจผิด คิดว่าคุณน้าเกลียดตัวเอง พาลน้อยใจ คือเนื้อเรื่องมันก็ได้อยู่ พื้นๆดราม่าน้ำเน่าอ่ะ ไม่มีความว้าวอะไรใดๆ ที่กูติดใจคือ ฉากเยนี่ แบ่งออกมาคือครึ่งเล่มอ่ะ เยอะไป๊
bear otter kids ของ tj klune สนุกไหม ใครเคยอ่าน กูเห็นมันมีวีคเอนเซล เหลือเล่มละ .99 แอบสน
เทวทูตปีกขวา คนแปลกลับมาแปลตอนใหม่แล้ว
ใครเคยอ่านใจแตกบ้างวะ รีวิวหน่อย
ใครอ่านเรื่อง before it starts to rain บ้างอะ? กุเพิ่งไปสอยมาวันนี้ที่งานวายแฟร์ ที่เป็นเล่มสีดำหน้าปกภาษาญี่ปุ่น ไม่แน่ใจว่ามาถามในนี้ถูกมั้ยนะ แต่อยากกรีดล้องงงง
>>759 กุเคยอ่านไปนิดหน่อย เปิดเรื่องมามันดูไม่เมคเซน แบบ นายเอกเป็นเด็กขายหรือนัดเยกันเฉยๆกุจำไม่แม่น แต่ดันไปเข้าใจผิดว่าพระเอกคือคนที่ตัวเองนัด แล้วก็พากันขึ้นห้อง เสร็จกิจ พระเอกด่านายเอกชิบหาย ทั้งๆที่เมิงก็ตียาวไปกับเขาอ่ะ กูว่าตลกมาก แถมพยายามให้นายเอกดูกร้านโลกแต่ฝีมือนักเขียนยังไม่ถึง ขัดใจ เลยไม่อ่านต่อ เรื่องไนท์แมร์ยังโอเคกว่า แต่สำนวน นข แบบเวิ่นเว้อ ใช้คำฟุ่มเฟือย เนื้อเรื่องยืดอืด
>>759 อ่านแล้วจะหงุดหงิดคาแรคเตอร์พระนายนิดนึง แต่เวลาหวานกันก็น่ารักดี นายเอกเรื่องนี้รักพระเอกเรื่องก่อน เคยเป็นคู่นอนกันแต่โดนทิ้งเลยใจแตกนอนกะคนอื่นไปทั่วจนมาเจอพระเอก เข้าใจผิดละไปนอนกันวันไนท์ แต่สุดท้ายก็กลายเป็นคู่นอนระยะยาวแล้วก็ Sex to love กันไปตามระเบียบ กูงงความผีบ้าของพระเอกเหมือน >>761 แรกๆ ด่านายเอกแบบน่ารำคาญชิบหาย พอไปกลางเรื่องเหมือนจะดีละ แต่ช่วงขมวดปมก็ผีเข้าอีก คือนายเอกมันเคยนอนกะคนอื่นไปทั่วไง อดีตเลยย้อนมาทำร้าย สรุปอ่านได้เรื่อยๆ หน่วงๆ ดี กูสายดราม่าเลยว่ามันก็โอเค แต่ใช้คำฟุ่มเฟือยเยอะจริง มึงได้อ่านเรื่องก่อนของมันไหม ถ้าอ่านได้ก็น่าจะชอบ
ใจแตกกูชอบนะ (โฮกป๋ามากกก กูชอบผู้ชายแบบนี้) กูรู้สึกเหมือนนข.ชอบเปิดมาด้วยอะไรงงๆจนไม่น่าอ่านต่ออ่ะ แต่กูชอบตั้งแต่ไนท์แมร์เลยอ่านมาเรื่อยๆ โดยรวมสนุกดี ไอ้ที่งงๆหลังๆก็พอเข้าใจได้ สอยหนังสือมาล่ะ
กูชอบไนท์แมร์มากกว่านะ แต่มันมีช่วงที่ยืดอืดไปหน่อยจนน่าเบื่ออ่ะ กุอ่านฉบับทำมือมันมีสามเล่ม ช่วงเล่มสองไปก็เริ่มง่วงละ เหมือนเขียนสลับอดีตกับปัจจุบันไม่เก่ง เลยมีจุดที่วนไปวนมา จากแรกๆที่ชอบเลยกลายเป็นฝืนอ่านให้จบ แต่ก็โอเคแหละ ชอบพล็อตน่าสนใจดี นักเขียนดูตั้งใจด้วย
kyเทียนซือชักจะพัฒนาไวกว่าที่กูคิดซะแล้ว
Wolfsong ใน amazon kindle ลดราคาอยู่ เหลือ 1.99 ใครสนใจอยากอ่านก่อนแปลไทยออก จัดไปจ้า
มีใครได้วังต้องห้ามของมด.มาแล้วบ้าง ดูต้องการรีวิว ;-; พักหลังไว้ใจของมด.ไม่ได้เลย บางเรื่องซื้อมาก็เพิ่งรู้ทีหลังว่ามี rape ยังทำใจอ่านไม่ลงจนถึงทุกวันนี้ (เรื่องที่กูพอนึกออกก็เร้นใจฯ, รักขยับไม่ได้, ฤๅขันทีฯ) เซ็งมากๆ
>>772 วังต้องห้าม ในตัวอย่างทดลองอ่าน ไปดูที่ www.mee-d.com มี rape ตั้งแต่บทแรกเลยนะ อ่านวายจีนแนวพระเอกฮ่องเต้ต้องทำใจว่ะ เกิน 50% มี rape ก็ต่อให้ไม่เต็มใจ ใครจะขัดฮ่องเต้ได้วะ
อ้อ แล้วก็คำผิดแบบโง่ๆ ในเล่มจริงเยอะมาก อ่านผ่านๆ ตายังเจอ เช่น ฮ้องเต้ วิจารย์ เด็จพ่อ (พิสูจน์อักษรตายห่านหมดแล้วหรือไงวะ)
กูขอรีวิววังต้องห้ามหน่อยดิ กุอ่านตัวอย่างแล้ว กุโอเคกับ rape to love และกุว่าพระเอกไม่ได้ป่วยจิตเท่าไร ถึงจะข่มขืนก็เถอะ ดูมาดไม่เยอะมาก ไม่ได้เก่งฟ้าประทานอยู่เหนือใครมากขนาดนั้นด้วย
แปลจีนมีดีส์กูปล่อยผ่านมาหลายเรื่องล่ะ ข่มขืนนี่ยิ่งขอบาย กูเบื่อ ถ้าทำให้เคะสมยอมอ้าขาเองไม่ได้ ก็ไม่ควรเป็นพระเอกว่ะ
ปล. พระเอกที่เป็นฮ่องเต้ดีๆก็มีนะ ไอ้เรื่องที่แปลอิ้ง นายเอกเป็นขันทีจอมปลอมชื่อหลิงเซียวน่ะ
กูยังไม่เคยลองงานมีดี เห็นพวกมึงพูดแล้วนี่... กุเคยคิดอยากอ่านครั้งนึง ชื่อเรื่องไรกุก็จำไม่ได้แล้ว จำได้แค่ว่าเห็นในเพจไรสักอย่างที่มาเฉาะเรื่องคำแปล กุเลยสยองไม่อ่านเลย คือไม่มีเรื่องดีๆ แปลดีๆ เลยเหรอวะ
>>783 ถ้าเป็นคินเดิล มันจะส่งพวก kindle deal มาทางอีเมล์เลย ไม่ต้องไปตามหาเอง มันมาตามล้วงไตถึงอินบ็อกซ์เลยจ้าา
คินเดิล US bundle ถูกๆ แบบซื้อหลายเล่มได้ถูกงี้ เยอะมาก พวก MM romance ลดเยอะอยู่
คินเดิล UK ไม่ค่อยมีโปรบันเดิล แต่พวกดีลเล่มละ £0.99 เยอะมาก แต่ MM romance ไม่ค่อยลดว่ะ ที่เรื่อง £2-4 ก็มี แต่ไม่ค่อยมีรีวิว
ป.ล. ไม่ใช่ 711
>>784 อ่าวกำ กูไปดำน้ำมามั้งจำไม่ได้ว่าเริ่มดำตั้งแต่ตอนไหน
ฮ่องเต้ดีๆกูเจอแค่ในจันทราในเรือนเร้น(แต่เป็นตัวประกอบในนิยายnormalนะ) ช่วยมาจากบ้านขุนนาง รักษาแผลให้จนหาย พยายามส่งไปอยู่ไกลๆเพื่อปกป้อง พอรู้ว่าเค้าชอบก็ให้คนหาเมียให้เพราะอยากให้เป็นคนปกติ ไม่ยอมให้เจอแต่เวลาเค้าส่งจดหมายมาก็อยากอ่านจนต้องไปวีนเหวี่ยงใส่พระเอกที่เป็นคนเก็บจดหมายไว้
ขอถามหน่อย กลรักกุนซือกำมะลอนี่มีท้องได้ด้วยเหรอ วันนั้นอ่านเจอคนบอกท้องได้
>>783 ถ้าใน amazon kindle ก็ตาม >>785 บอก แต่จริงๆ กูนึกครึ้มเมื่อไรก็ค่อยไปส่องดีลเองมากกว่า ตรง kindle book deals
อีกที่ก็เป็น bookbub รวมดีลจากหลายๆ ที่มาให้ แต่ส่วนใหญ่ก็มีใน amazon แหละ
ส่วนตัวกูชอบส่อง kindle $0.00 กับ kindle $0.01-$0.99 บางที นานๆที ก็มีเรื่องดีๆ หลุดมาขายถูกๆ หรือบางเรื่องกูก็เห็นมันขาย 0 เหรียญ 0.99 เหรียญมายาวนาน พวกเล่มแรกของซีรีส์อะ ชอบแจก ไม่ก็เวลาเล่มใหม่ของซีรีส์ออก จะชอบลดราคาเล่มแรกๆ
แล้วว่างๆ ก็ไปส่องเวบสนพ. บางทีเวบสนพ.ลด แต่ใน kindle ไม่ลดก็มี กูมีตามส่อง dreamspinner กับ riptide
กูดูแต่พวก mm romance นะ พวกหนังสือทั่วไปกูก็ไม่ค่อยได้ติดตามเท่าไร ใครมีอะไรแนะนำเพิ่มเติมไหม กูจะตาม
Ky ถามคนที่อ่านเรื่อง HEARTBREAKER ที่เป็นสามพีหน่อย
.
.
.
สปอยล์แรง ตอนจบ!!!
.
.
.
เห็นคนเขียนบอกจบ bad end กูเลยไปส่องดูผ่านๆ ว่าแบดลักษณะไหน คือสรุปนายเอกตายจริงหรอวะ มันไม่ได้มีซีเควลว่าแกล้งตายอะไรงี้ใช่ป่ะ ตอนนี้กูอ่านไปครึ่งเรื่องละ กูกลัวคนเขียนเขียนซีเควบลงในเพจอะไรงี้แล้วกูจะพลาดเพราะกูไม่ได้เล่นเฟซอ่ะ
มีดีส์มีพิสูจน์อักษรรึเปล่าวะเนี่ย กูอยากได้เร้นใจฯ กับวังต้องห้าม แต่ทำใจซื้อไม่ลงเพราะเรื่องคำผิด คำซ้ำ คำตกหล่นอะไรของแม่งนี่ละ
ความจริงปัญหาพวกนี้ไม่ควรมีให้เห็นด้วยซ้ำรึเปล่าวะ มึงทำหนังสือขายนะโว้ย
เห็นว่าพิมพ์ผิดเยอะ ดูจากความสะเพร่าแล้วชักไม่แน่ใจว่าแปลดีหรือเปล่า อยากให้มีคนอ่านเทียบฉบับจีนมารีวิวแฮะ คนอ่านไทยรู้สึกว่าลื่นไหลมั้ยอะ กูอ่าน มด แล้วรู้สึกว่ามีหลายเรื่องนักแปลชอบใช้คำฟุ่มเฟือย
Ky เรื่อง limited lover ของเบบี้มันสนุกมากหรอวะ ใครเคยอ่านรีวิวเรื่องย่อให้กูหน่อย boxset มือสองขายเกือบสองหมื่น กูจะเป็นลม ราคาเกือบเท่าลำนำฯ 28000 แต่อันนี้กูเข้าใจอยู่มันตั้ง 29เล่ม แต่ 4เล่ม+จั่วปังสองหมื่นแม่งเกินเรื่องจริงๆ
>>798 เออกูก็เคยเห็น ตลกมากมือสองแพงกว่ามือหนึ่ง ไม่เข้าใจคนซื้อไม่ดูดีๆก่อนวะ ส่วดกดเล่มพิเศษซรกำลังฉาย มันก็มีพวกฉวยโอกาสขึ้นราคานั่นแหละ ทั้งที่เนื้อเรื่องก็ไม่ได้สนุกขนาดนั้น แถมเห็นแจ่มประกาศขายอีบุ๊คก็ใช่เล่มพิเศษอะไรเนี่ยป่ะ
>>799 ล่าสุดกูเห็นขาย 25k พ่องงงง แพงขนาดนี้ใครจะซื้อวะ อย่างสะใภ้เถื่อนเล่มละห้าพัน ล่าสุดกุเห็นลดเป็น 4500 เพราะแม่งขายไม่ออก คาดว่าคงลดไปเรื่อยๆ กูเคยอ่านของเบบี้เรื่องสองเรื่อง ไม่ใช่แนวว่ะ แต่สงสัยว่าเรื่องนี้คงสนุกมาก ปั่นราคาจนกูตกใจเลยอยากรู้เรื่องย่อหน่อย
เคยเห็นเบบี้เขียนคำนำหน้านิยายตัวเอง(หลายปีแล้ว) ว่าไม่รีปริ้นท์ พิมพ์รอบเดียว บางเรื่องอ่านได้แค่ในบอร์ดตัวเองเท่านั้น ....กูก็ไม่ปลื้มล่ะ รู้สึก egoมาเต็ม แต่นิยายเขาไม่ใช่แนวกูด้วยล่ะ อ่านไปไม่กี่บทก็เลิก
Ky advance bravely มาต่อแล้วว่ะ เค้าได้ full course กันแล้วด้วย #จุดพลุฉลอง #ดีใจกับเฮียจ้งด้วยนะค้าา
KY หน่อย ค่าย dark places นี่เค้าไม่ทำนิยายแล้วเหรอ
father figure ที่เค้าเอามาทำ มี LC หรือเปล่าอะ
เรื่องลวงรักอ่านจบแล้ว ขอรีวิวแบบสั้นๆนะ
นายเอกถูกน้องสาวฝาแฝดขอร้องให้ปลอมเป็นตัวเองไปดักหาพระเอกที่บาร์ประจำ พระเอกตกหลุมรักนายเอกในคราบน้องสาว คืนนั้ยเกือบจะไปจบที่เตียงแต่พระเอกมีงานเข้ามาก่อน คืนนั้นทั้งพระเอกและนายเอกต่างตกหลุมรักกันและกัน น้องสาวนายเอกเป็นพวกรักสนุก คบคนรวยๆ และชอบคบซ้อน ก็หลอกทั้งพระเอกและเพื่อนสนิทพระเอก พระเอกอกหักและผิดหวังในตัวสาวในฝันแรงมาก พร้อมกับที่น้องสาวนายเอกได้ลูกติดท้องมา ลูกคลอดก็อุ้มเด็กมาโยนให้นายเอกเลี้ยง ไม่ทันไรก็รถคว่ำตาย(!?!)
นายเอกต้องแบกหนี้เป็นสิบล้านของน้องสาวและเลี้ยงเด็กคนนี้ไปด้วย วันนึงตัดสินใจอยากมีคำคืนกับพระเอกให้ได้ก็กลับไปหาพระเอกที่บาร์เดิมแต่มาแบบผู้ชาย คุยกันด้วยบทสนทนาเจ็บๆคันๆ ติดเรทนิดๆ พระเอกตอนแรกจะไม่ทำกับผู้ชายแต่ไปๆมาๆก็ไปจบกันที่เตียง แล้วนายเอกก็จากไป เรื่องมันก็วุ่นๆวายๆ อีรุงตุงนังไปหมด พระเอกกลัวว่านายเอกจะมาหลอกเงิน นายเอกเองมีเรื่องต้องฝช้เงินจริงๆ(หนี้ของน้องสาวและตอนหลังแม่ตัวเองมาขู่แบล็คเมล์ขอเงินอีก)
ถามว่าสนุกมั้ย อ่านได้เพลินๆ ฉากเรทตลอดทั้งเรื่องเปิดข้ามกระจัดกระจาย แค่ช่วงแรกที่นายเอกพยายามจะให้พระเอกขึ้นเตียงด้วยให้ได้เรานี่ถึงกับเปิดข้ามๆไปบ้าง น้ำท่วมทุ่งมากเลย ตัวละครที่ชอบมากที่สุดคือเพื่อนสนิทของพระเอก (ทำให้อยากอ่านเรื่องต่อของตานี่เลย) ผู้ชายอะไรปากร้ายช่างติ ช่างเลือก รสนิยมเลิศ แถมเอ่ยปากด่าแต่ละทีบาดใจคนอ่านมาก
นายเอกน่าสงสารในแง่ที่ซื่อจนโง่ เชื่อน้องสาวแบบไม่สงสัยใดๆทั้งสิ้น แม่ก็เห็นแก่ตัวกับนายเอก แถมพระเอกแทบจะไม่เคยเชื่อใจนายเอกเลย มีเรื่องนิดนึงก็ตัดสินนายเอกโดยไม่ไตร่ตรองให้รอบคอบ
จุดไม่สมเหตุสมผลก็เยอะแยะเต็มไปหมด เอาแค่ฉากที่พระเอกเจอนายเอกแต่งหญิง คลุกวงในกันขนาดนั้นไม่รู้ว่านายเอกเป็นผู้ชาย มันเกินจะเชื่อ
คะแนนให้ 5/10 ชอบโรงน้ำชามากกว่า แต่จะรออ่านเรื่องของเพื่อนพระเอกกับมาเฟียสุดเถื่อนคนนั้น
เพื่อนโม่ง ใครมีนิยายแต่งสนุกๆแนะนำบางมั้ย อยากได้แบบมีเนื้อหานะ จะดราม่าอะไรก็ได้ (ไม่เอาข่มขืน กะ ย้อนมิติ และ สลับร่าง)
คือไม่สันทัดเรื่องนิยายแต่งเลย อ่านแต่แปล
อยากลองเปลี่ยนดู
งานเขียนคนเดียวที่อ่านก็คุณ ซึบาระ นานะ (โครตนาน)
ปล.ขอเรื่องที่สามารถซื้อหาได้นะ (ไม่ซีฯเรื่องมีบ็อกหรือไม่มีบ็อก)
ขอบคุณล่วงหน้า
มีใครตามใครเล็ง ebook สนพ. dreamspinner ไว้บ้าง เฉพาะวันนี้ (วันที่ 4 กค. เวลาของทางโน้น = ถึงประมาณเที่ยงพรุ่งนี้บ้านเรา) ลดราคา โปร 4 เหรียญเกือบทั้งเวบ
>>808 ขอบคุณที่มารีวิว กูขอผ่านตั้งแต่ปลอมตัวเป็นผู้หญิงแล้วว่ะ ดีจะได้เปย์แค่รักต้องห้าม ช่วงนี้ยิ่งแกลบอยู่
>>809 ให้กูเดา ที่อ่านของ subaru nana นี่เรื่อง where ใช่มั้ย 555 กูก็ไม่ค่อยอ่านนิยายแต่งว่ะ แต่กูแนะนำเรื่อง แผนกวุ่นชวนคุณมารักกัน มีสองภาคเป็นสองพี่น้องเข้าไปฝึกงานที่บริษัทอ่ะ ภาคแรกนายเอกออกแนวเอ๋อนิดๆ ภาคสองนี่กูชอบมากเคะแก่ซึน (รู้สึกยังมีให้อ่านฟรีในเล้านะ ถ้าอ่านแล้วชอบค่อยไปซื้อก็ได้)
>>809 ซึบาระนานะ ที่แต่งฟิคอคาเมะป่ะวะ
กูแนะนำ คุณ DD น้ำเน่าขนบแต่คนเขียนโคตรๆ มีกึ๋นในการใช้คำ จิกกัดตัวละครตัวเองได้แบบฮา ตลกร้าย กูชอบของเค้าทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องล่าสุด fallen and destined เรื่องนี้กูว่าหลายคนชอบมาก แต่กูขัดใจการกระทำของพระเอกนายเอกหลายอย่าง แต่ก็นับว่ายังอ่านสนุกมากว่ะ เรื่องที่กูชอบมากสุดของคุณ DD เรื่องพี่มาร์คน้องปาย accidentally falling in love with you , ด้วยรักจากสวรรค์, แล้วก็ tales of elysian ว่ะ กูไม่แน่ใจเรื่องหลังยังหาอ่านได้ไหมนะ แต่อีกสองเรื่องมึงเสิชๆ ดู
อีกคนคุณ ภัคD มึงน่าจะหาได้ในเล้า กูไม่อยากพูดมาก ปวดตับชิบหาย แต่ตลกร้ายสัดๆ
แล้วก็ของคุณเฟื่อง ยามตะวันรอน น้ำแข็งในเปลวไฟ แล้วก็มีอีกเรื่องแนวมหาลัย พลอตพระเอกชอบนายเอกแต่เนียนทั้งเรื่อง แต่กูนึกชื่อเรื่องไม่ออก ถถถถ
>>815 จิงว่ะแรร์จริง แต่กุลองแนะนำเผื่อๆ ปล. ไม่ใช่ a hush shout มึง อีกเรื่อง
ที่เป็นเพื่อนกันในมหาลัยแล้วเจอกันในชมรม นายเอกชื่อเดียว หรือดิว กุจำไม่ได้ พระเอกมีญาติเป็นผู้หญิงสวยๆ นายเอกชอบผู้หญิงมั้งแล้วเข้าใจผิดคิดว่าพระเอกก็ชอบ แล้วก็ตอนหลังมีช่วงที่แม่นายเอกเรียกไข่ดำ หรือ ไข่เดียว ไข่ดิว นั่นแหละ ซักอย่าง กูจำชื่อเรื่องไม่ได้แรง กุคิดว่าของคุณเฟื่องนะ ใครนึกชื่อออกบ้างวะ ไม่ก็ของคุณ rai แต่กุว่าของคุณเฟื่องว่ะ
Ky เรื่องเพรงกาลยังมีให้อ่านอยู่ไหมอ่ะ กูอยากหาอะไรแนวพีเรียดๆมาอ่านแล้วเสิร์ชเจอเรื่องนี้พอดี เสียใจเกิดช้าเกินไป มันมีอีบุ๊คให้อ่านบ้างไหมวะกูหาไม่เจอTvT
>>826 ยังมีคนปล่อยมือสองอีกเหรอ กูเคยไปประมูลในกลุ่มมาแต่แพ้ทุกรอบเลยอ่ะ คือตังค์อ้ะพอมีแต่เวลาส่วนใหญ่กูติดเรียนอ่ะ กลับมากูอีกทีเขาประมูลกันเสร็จแล้ว เบื่อพวกนักล่าของแรร์ด้วย เด็กน้อยอย่างกูไม่สามารถ แง้TvT
Ky โม่งคนไหนมีนิยายวายไทยแนวพีเรียดฟีลกู๊ดแนะนำกูได้นะ ยิ่งไทม์ไลน์ช่วงสมัยธนบุรี-รัตนโกสินทร์ยิ่งดี
นิยายที่ปจบหาซื้อไม่ได้แล้ว ตั้งรับก็น่ากลัวจะโดนแม่ค้าโก่งราคา แนะนำให้ปล่อยเบลอไปค่ะมึง ทำใจ
>>828 วายไทยพีเรียดที่ยังขายอยู่มีเรื่อง ทาสแสนรัก นะ อ่านได้เรื่อยๆ แม้จะตัดบทดูกระโดดๆไปนิด แถมเรียกว่ากรุงเทพฯ บ่อยๆก็ตาม *คือสมัยนั้นมันต้องเรียกพระนครหรือบางกอกป่าววะ* แต่ก็โอเคอยู่ (ทำไมมีแต่คำติวะ 55) ในเว็บมีให้ลองอ่านนะเผื่ออ่านแล้วชอบ
ส่วนเพรงกาล เอาจริงๆก็ไม่ได้สนุกขนาดที่จะหาซื้อราคาแพงๆนะ กูแนะนำปล่อยเบลอไปเหอะ
เพื่อนโม่งง ช่วยแนะนำวายแนวพีเรียดไม่ก็แฟนตาซีหน่อย ปกติไม่ค่อยอ่านแนวนี้แต่วันก่อนหลงไปอ่านดวงใจบรรณาการมาละอยากหาแนวๆนี้อ่านต่อ
เห็นพวกมึงพูดเรื่องนิยายเก่าๆ กุเสียตรัย กูเสียดาย thaimisc
ช่วงรีวิวนิยายเก่าโฮก
นิยายแปล flower of the desert ของ yuki itou เรื่องเก่าละแต่กูเพิ่งได้อ่าน
เป็นนิยายที่สามารถให้คำจำกัดความของ rape to love โดยแท้จริง ตรรกะของเรื่องป่วงมาก และมีแต่ฉากตลอดทั้งเล่ม ฉากแทบทุกหน้าทั้งเล่มอ่านจะกูเอียนอ่ะ
เนื้อเรื่องคือโยชิโนริ เด็กญี่ปุ่นอายุ 16 เป็นลูกประธานบริษัทแต่พ่อเสือกบริหารพลาด บริษัทล้มละลาย จู่ๆก็มีมาริค เจ้าชายเมืองสมมติมาซื้อตัวไปเป็นเมียแล้วจะช่วยเรื่องบริษัท พอมาถึงมาริคก็มัวแต่โอ้เอ้ใจเย็นไม่ทำอะไรรอให้นอ.รักมันยอมเป็นของมันเอง จนพอถึงวันพิธีแต่งงาน ฟาฮัด เจ้าชายเมืองคู่อริก็มาชิงตัวนอ.กลับเมืองตัวเองไปจากนั้นก็ rape รัวๆ นอ.หนีกลับมาหามาริคได้รอบนึงแต่ก็โดนแย่งตัวกลับไป rape รัวๆต่ออย่างรวดเร็ว จนสุดท้านมาริคทนไม่ไหวขอท้าประลองดาบกับฟาฮัด ใครชนะได้ครองนอ. แต่ช่วงชุลมุนชุลเกกันอีนอ.วิ่งเข้ามาขวาง แล้วสติแตกว่าฟาฮีดมึงจะแย่งกูไปทำไม มึงไม่เคยมองกูเลย มองกูเป็นหนทางแก้แค้นมาริคเท่านั้น ลูกน้องฟาฮัดก็บอกว่านี่ฟาฮัดช่วยเรื่องบริษัทไว้แทนมาริคละนะ แล้วก็เป็นซีนสารภาพรักกันเฉย แม้มาริคจะบอกว่า อ้าวเฮ้ย กูชนะประลองนะ กูต้องได้นอ. แต่นอ.ก็ไม่สน บอกว่านี่เป็นความรัก สรุปก็อยู่กับฟาฮัดต่อแล้วก็เยกันตอนจบเรื่อง
เป็นนิยายทะเลทรายที่ไม่มีทะเลทราย มีแต่เตียงนอนกับฉากเยกูบอกเลย
พวกกล่อง box set ของมีดีส์แข็งแรงไหมอะ ควรค่าแก่การสะสมไหม
>>837 โอเคอยู่นะ กูว่าเรื่องนี้บ็อกสวย ก่อนหน้านี้บางเรื่องบ็อกลายไม่ค่อยโดนใจกูก็ไม่เก็บ
แล้วบ็อกเจ้านี้ก็ลิมิเต็ดด้วย ถ้าหมดช่วงพรีก็หายาก หรือเหลือแต่ของมีตำหนิ ต้องไปแย่งกันอีก
ถ้ามีแนวโน้มจะขายต่อ เผื่ออ่านแล้วไม่ถึงขนาดต้องเก็บก็เลือกแบบบ็อกเถอะ ขายง่ายกว่า
Box มีดีส์บอกมีจำกัด ในงานหนังสือมีนาแย่งกันแทบตาย ผ่านมางานหนังสือตุลาก็ยังวางขาย ถถถ
ky แนะนำนิยายแมนๆแบบมีรีบะในkindleให้ที
กูเพิ่งคุ้ยเอา outlander ของ monologue กลับมาอ่านใหม่ จำได้ว่าตอนเด็กๆที่เค้าเพิ่งเขียนกูโคตรชอบเลย พอมาอ่านใหม่นี่ฟีลคนละเรื่องกับตอนนั้นโดยสิ้นเชิง
คือเป็นเรื่องแนวทะเลทรายอีกเรื่องที่ rape to love และเยกันทั้งเรื่อง เยจนรัก แถมชารีฟ (เคะ) ก็ดูไม่ฉลาดเล้ยยยอีตอนโดนคนร้ายขู่กับช่วงโดนตัวอิจฉามาวีนใส่ อ่านละหงุดหงิด พอกลับมาอ่านใหม่แล้วผิดหวังเลย (เสียใจ น่าจะเก็บไว้ในความทรงจำเหมือนเดิม)
Kyแพรพพ ใครก็ได้สปอยกูหน่อยเรื่องlucky in game lucky in love ใครเมะใครเคะ กูกะจะซื้ออยู่
เรื่องเคะเมะก็เพื่อพิจารณาว่าจะซื้อดีไหม แอบหวังลึกๆให้ประธานเป็นเคะะ
*ไม่มี
เพียงฝุ่นกลับมาอัพแล้ววววว แต่ไม่เต็มตอน....อย่างน้อยเขาก็กลับมา
เฮียมู่งานดีมาก สำหรับเราเฮียมู่เป็นหนึ่งในเมะที่ดีที่สุดตลอดกาล เมะพ่อบ้าน เมะช่างเอาใจ เมะสายเปย์ เสะรักเดียวใจเดียวมั่นคงและหนักแน่นมาก ตอนอ่านนี่คือแบบ โหยยยยยย อิจฉาหยูหยูหนักมาก เรื่แงนี้เสียอย่างเดียวคือแปลพังพินาศมาก ทำเรื่องสนุกๆให้เละเทะได้
เม้าท์มอยงานอ. Nagira ต่อ ค่อยๆเคลียร์ไหดองไป (ไม่เล่าเรื่องย่อละ มีในหิ้งค่อนข้างละเอียดแล้ว)
Beautiful beloved
อ่านแล้วเป็นอีกงานของอ. Nagira ที่กูชอบ ความคลั่งไคล้อย่างสุดโต่งของเมะกับเคะซึนที่ภายนอกดูเย็นชา ตอนแรกๆอ่านเฉยๆกับเคะนะ แต่พอมีตอนที่เป็น POV ของเคะนี่กูแบบกรี๊ดดดดด ตายแล้วววว ทำไมน่ารักอย่างเน้ คืออ่านแล้วสงสารเล็กๆ เคะนี่ทั้งให้ความหวัง ให้โอกาส อ่อยก็แล้ว จูบก็แล้วแต่อีเมะก็ยังทึ่ม โง่ ไม่รู้ว่าเคะอ่อย ไม่ยอมคิดในมุมที่ว่าเคะจะรักตัวเองเพราะคิดว่าเป็นคนคนละระดับ ขอแค่เฝ้ามองเงียบๆก็พอ หนักกว่านั้นตอนครั้งแรกที่มีอารมณ์แล้วเมะทำ oral ให้ พอเคะเห็นว่าเมะมีอารมณ์เลยจะช่วยบ้างแต่เมะกลับบอกว่าไม่ได้ แถมหนีไปช่วยตัวเองในห้องน้ำเสร็จมีหน้ามาพูดให้เคะฟังอีกว่าที่ช่วยตัวเองตะกี้ไม่ได้นึกถึงเคะเลยนะอีก (อ่านแล้วสะอึก อิบร้าาาา พูดอะไรอย่างนั้น) สงสารเคะ แต่ในความสงสารนี้เราก็ชอบนะ 555
Hateful beloved
กลายเป็นว่าพอชอบ beautiful beloved แล้วมาอ่าน hateful beloved ต่อกลับไม่ค่อยชอบแหะ เหมือนเป็นภาคหลังเป็นคนรักและมาใช้ชีวิตด้วยกันแล้วก็เจอปัญหานู่นนี่ คืออ่านแล้วสงสารเคะมาก เคะยอมให้มากๆ แต่เมะแม่งก็โง่มากๆ โง่กว่าตอนเล่ม 1 อีก คือมีอย่างที่ไหนเป็นคนรักกันแล้ว sex ก็มีแล้วก็ยังคิดว่าตัวเองเป็นคนละระดับ คิดไปเองว่าไม่มีสิทธิ์หึง ไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนั้นอย่างนี้ ส่วนเคะด้วยความที่นางซึนไง ชอบแต่ปากก็บอกว่าทุเรศ เรื่องเลยยิ่งไปกันใหญ่ ไม่เข้าใจกัน เคะก็เอาแต่คิดว่าทำไมเมะมันโง่อย่างนี้ ชั้นไม่เอาแล้ว ชั้นโกรธแล้ว แต่เมะก็แบบไม่รู้ว่าเคะโกรธเรื่องอะไรแถมยังพูดใส่หน้าทำนองว่าไม่กล้าคิดและไม่อยากคิดหรอกว่าเคะจะรู้สึกยังไงเพราะเป็นคนคนละระดับกัน อ่านแล้วสะอึกกับคำพูดเมะไปหลายตอน หนักๆก็มีอีกตอนที่บอกว่าครอบครัวของตัวเองไม่มีวันเกี่ยวข้องกับเคะหรอกนี่แบบอ่านแล้วจุกแทน คือเมะมันมองว่าถ้ารู้จักแล้วจะเป็นปัญหากับเคะ แถมถ้ามีคนรู้ว่าคบกันแล้วเลิกก็จะเป็นจุดด่างพร้อยนู่นนี่ แต่ก็นะแฟนพูดใส่หน้างี้ใครจะไม่เสียใจล่ะ เมะแบบทัศนคติสุดโต่งเกินแถมความสามารถในการสื่อสารยังแย่มาก (คือไม่ใช่สื่อสารยากแบบเคะในเรื่อง a little house หรือ love blocks แต่เป็นการสื่อสารยากแบบพูดขวานผ่าซากไม่สนใจจิตใจคนฟังเลย แล้วยังมีหน้าไปพูดอีกว่าไม่อยากรู้ไม่อยากเดาหรอกว่าเจ้าตัวจะคิดยังไงด้วย ซึ่งแบบนี้เราไม่ชอบอ่ะ)
อ่านๆไปแล้วรู้สึกว่าคนที่ปรับตัวมากๆในเรื่องเหมือนจะเป็นเคะฝ่ายเดียว เมะแทบไม่ยอมปรับตัวเลย (นอกจากเรื่องการทำงานที่โดนเคะสั่งให้ทำแล้วติดใจในงานที่ทำ) ทัศนะคติต่อเคะก็สุดโต่งเหมือนเดิมแบบอ่านแล้วหงุดหงิด
อย่างเดียวที่ชอบในเล่มนี้คือ ฉาก จริงๆก็ชอบตั้งแต่เล่มแรก (beautiful beloved) ละนะ เนื่องด้วยเมะมันเหมือนหมาทำตามคำสั่งเจ้านายเท่านั้น แถมเจ้านายก็ดันซึนไม่พูดตรงๆ พอเข้าด้ายเข้าเข็มกันอยู่แล้วดันหลุดปากครางว่าไม่ อีเมะก็โง่หยุดเฉยเลย คิดว่าให้หยุดจริง 555 ดังนั้นกว่าจะมีอะไรกันได้แต่ละทีนี่เคะต้องเป็นคนชวนนะจ้ะ ตอนหลังที่เคะบอกว่าให้เมะพูดได้เลยว่าอยากทำอะไรแล้วเมะมันขอทำกันหน้ากระจกอ่ะ แซ่บสุดๆ (คือเคะก็ดันออกปากไปแล้วไงว่าจะให้555)
ky รายละเอียดทรูสตาร์หลุดออกมาบ้างแล้ว 1700++ โอ้......แพงชะมัด
เห็นในโพสต์มีคอมเมนต์คนสองคนบ่นเรื่องราคาแพง ยกตัวอย่างที่เคยซื้อมาเปรียบเทียบ ตอนนี้ไม่รู้ทำไมคอมเมนต์หายไปแล้ว
กูเป็นคนนึงที่รอ True star หวังว่าจะไม่พินาศ ขนาดกูทำใจกับราคาค่ายนี้ละยังแอบตกใจ แต่ถ้าทำดีกูยอมเปย์ ทำเหี้ยกูสาปแช่ง
ทรูสตาร์ พันเจ็ดกูตัดสินใจง่ายเลย ว่า ยืมอ่านพอ 55555
ราคานี้กูขอผ่าน ..ทะยอยออกทีละเล่มน่าจะดีกว่า
Kyแพรพพพ เกิดอะไรขึ้นนน
มาละๆ ที่กูเคยบอกว่าจะรีบอ่านมารีวิวให้
A bride's story งานเดบิวต์ของอ. Nagira yuu
บอกเลยว่างานแย่ ใครจะอ่านควรทำเป็นลืมไปว่าเป็นงานของอ. จะได้ไม่ต้องคาดหวัง เป็นงานที่แย่กว่ามาตรฐานปัจจุบันของอ.มากจริงๆ
ทาคุมิ (เคะ) มีพี่สาวชื่อมิกะ (แก่กว่า 2 ปี) เล่าคร่าวๆแค่พี่สาวคบกับแฟนชื่อเอ็ดดี้มานานถึง 8 ปีแต่ก็เลิกไปเพราะอยากแต่งงานกับเศรษฐี ซึ่งนางก็ไปจับ อาซาคุระ (เมะ) มาได้ หากทั้งสองฝ่ายไม่ได้รักกัน มิกะจะเอาเงิน ส่วนเมะอยากได้ลูกไว้สืบทายาทแล้วผู้หญิงที่ต้องการก็แค่คนที่ไม่ได้มีนิสัยแบบแม่ตัวเอง (คือฮีเกลียดแม่) ก็เลยคิดว่าแต่งงานกับมิกะนี่ล่ะดีที่สุดเพราะมิกะก็คงไม่ได้คาดหวังถึงความรักอะไร
มิกะพาเมะมาดูตัวที่บ้าน ซึ่งความประทับใจแรกรับนี่เป็นศูนย์ เอ็ดดี้ก็โผล่มาป่วน จากนั้นวันที่นัดคุยเรื่องแต่งงานมิกะดันท้องเสียเลยให้เคะไปแทน จากนั้นทั้งคู่ไปกินข้าวต่อด้วยกันแล้วก็ประทะคารมกันเล็กน้อย แต่จากนั้นก็มีจุดให้เจอกันเรื่องๆ เพราะมิกะนางเบี้ยวนู่นทีนี่ทีให้เคะไปเจอแทนตลอด คืออ่านก็รู้ได้ล่ะว่ามิกะยังชอบเอ๊ดดี้อยู่ มีที่ไหนผู้ชายจะพาเข้าบ้านไปพบแม่สามี พอเอ๊ดดี้โทรมาว่าไม่สบายนางก็ทิ้งทุกอย่างสิ่งไปหาเค้าเฉย
สุดท้ายทั้งเคะและเมะก็เริ่มชอบกัน ไปเที่ยวงานเทศกาลด้วยกัน ไปทะเลกัน แต่เคะเองก็รู้สึกผิดในใจลึกๆ (คงลึกมาก กูเห็นก็ยังระริกระรี้ไปตามนัดตลอด แถมยังตกลงกับเมะว่าต้องเก็บเป็นความลับอย่าให้พี่รู้) มีวันนึงระหว่างกินข้าวกันอยู่ก็เจอกับเอ็ดดี้ เคะจึงให้นั่งด้วย เมะก็เริ่มๆหึง จนวันคริสมาสต์เมะนัดมิกะไปกินข้าวแต่มิกะเบี้ยว (ตามเคย อินี่แม่งเบี้ยวทุกนัดแล้วบอกอยากแต่งกับคนรวย กูมองบนแป๊บ) ตอนขากลับเมะก็จูบเคะ เคะก็เพิ่งสำนึกขึ้นมาได้ว่านี่เราจูบกับว่าที่สามีพี่นะ แล้วก็สติแตกหนีหายไป ไม่ยอมรับโทรศัพท์ ไม่อ่านข้อความ จนอีกอาทิตย์จะถึงงานแต่งงานพี่ละ เคะกันเดินไปเจอมิกะจูบกับเมะ ตัวเองก็ช๊อคแต่คนช๊อคหนักกว่าคือเอ๊ดดี้ ร้องห่มร้องไห้จนต้องกอดปลอบ แล้วมิกะกับเมะก็มาเห็น มิกะบ่นเอ๊ดดี้แล้วหนีไป ในขณะที่เมะก็ลากเคะไปเคลียร์กันที่คอนโดแล้วก็ได้กันในที่สุด หลังตื่นมาเคะก็บอกกับตัวเองว่าจะเป็นเรื่องแค่คืนเดียวไม่มีอีกแล้ว (กูอ่านแล้วมองบนอีกรอบ)
พอถึงวันแต่งงาน ก่อนถึงเวลาเข้าพิธีเคะก็เจอเอ็ดดี้ป้วนเปี้ยนอยู่ที่งาน เลยอาสาพามาพบพี่ (มึงหวังให้เค้าฉุดกันหนีใช่มะ) ซึ่งพอพามาเจอเอ๊ดดี้ก็ขอมิกะแต่งงานแล้วก็พากันหนีไปจริงๆ แต่ในเมื่องานแต่งต้องดำเนินต่อไป เมะก็สารภาพรักกับเคะแล้วบอกว่าดีเลยจะแต่งกับเคะนี่ล่ะ ลูกเลิกไม่องไม่เอามันแล้ว แล้วทุกคนก็จับทาคุมิแต่งเป็นเจ้าสาว แปะนมซิลิโคนเอาผ้าคลุมหน้าเข้าพิธีแทน จบ
คือแล้วรู้สึกเพลีย เคะแม่งก็สาว พล๊อตก็นะมองบน อ่านไปก็รำคาญตัวละครมันทุกตัว เริ่มจากมิกะพี่สาว ปากบอกจะแต่งงานกับเมะแต่เค้านัดก็หาเรื่องเบี้ยวตลอด จริงๆยังรักเอ๊ดดี้ เจ้าเอ็ดดี้นี่ก็เสร่อทุกงาน มาแอ่วแทบทุกฉาก เคะนี่ก็หงุดหงิด มีความสาวแล้วก็นะมึงรู้ว่าเอ๊ดดี้เป็นแฟนเก่ามิกะแล้วยังจะชอบเชิญให้เข้ามาป่วนมนบ้านเวลามิกะอยู่กับเมะอีก (จริงๆคือจงใจใช่มะ) เมะนี่ก็งงๆ ตอนแรกจะแต่งเพราะอยากมีลูกเพราะต้องรีบมีทายาทก่อนที่น้องชายต่างแม่จะบรรลุนิติภาวะ (เรื่องมรดกอะไรสักอย่าง) แต่ตอบจบก็ปล่อยเบลอ ลูกเลิกกูไม่เอาแล้วคือรัย งง
มาต่อที่ An everlasting bride's story
หลังผิดหวังกับเล่มแรกไปก็อ่านด้วยความเซ็ง แต่กลายเป็นว่าเล่มต่อนี้อ. Nagira เขียนดีขึ้นกว่าเล่มแรกมาก เพราะเริ่มมีความสัมพันธ์ของครอบครัวมาเกี่ยวข้องด้วย (เริ่มมีกลิ่นไอของงานอ. Nagira ยุคหลังๆมาบ้างแล้ว) เคะก็ไม่ค่อยมีโมเม้นต์สาวให้เห็นมากเท่าเล่มแรก (คือมีนะ แต่ไม่เยอะ)
เรื่องเริ่มจากหลังงานแต่งของเล่ม 1 จากนั้นทั้งเคะ เมะ มิกะ เอ็ดดี้ พ่อแม่เคะมารวมตัวกันที่บ้าน เนื่องจากกลัวต้องเสียค่าเสียหายจากการตัดงานแต่งงานเก๊ แต่เมะสารภาพกับทางบ้านเคะว่ารักและจะอยู่ด้วยกัน แม้พ่อแม่จะช๊อคที่กลายเป็นเกย์แต่ถ้าไม่ให้อยู่ด้วยกันค่าเสียหายที่ต้องจ่ายก็แพงเกินกว่าจะรับได้เลยเหมือนอยู่ในภาวะจำยอม มิกะที่โมโหมากเพราะเหมือนถูกหลอกกลับใจเย็นลงได้ เพราะเมะยังจ้างมิกะให้เซ็นใบสมรสและเป็นคนออกงานแทนเคะด้วย ซึ่งมิกะที่แต่งกับกับเอ๊ดดี้แล้วยอมรับการว่าจ้างนี้เนื่องจากได้เงินค่อนข้างสูงแถมเมะยอมช่วยดันวงของเอ็ดดี้ให้ได้เดบิวต์สักทีด้วย
หลังเดบิวต์วงของเอ็ดดี้ดังขึ้นมา แล้วก็เกิดปัญหาตอนที่ไปกินข้าว มีสาวๆมัธยมมากรี๊ดกร๊าดเอ๊ดดี้และถึงเนื้อถึงตัว มิกะถึงกับหึงอาละวาดตบตีเอ๊ดดี้และสาวๆเหล่านั้นจนสาวๆเอาข่าวไปขายให้สื่อ ว่าเมะลูกประธานบริษัทใหญ่จัดงานแต่งงานเก๊บังหน้า ส่วนมิกะภรรยาก็คบชู้ เรื่องราวใหญ่โตเริ่มมีนักข่าวมาตามสังเกตการณ์
จนวันที่เอ๊ดดี้กับเคะไปกินข้าวปรับทุกข์กันก็มีนักข่าวมาได้ยินเข้าพอดีแล้วก็จี้ถามทำข่าว เอ๊ดดี้ผู้ซึ่งสติแตกก็โพล่งไปว่า ไม่มีอะไรทั้งนั้นล่ะ แค่ตัวเองกับเคะกับแฟนกัน แล้วก็จูบเคะซะงั้น นักข่าวเลยได้ภาพเด็ดไปทำข่าว พอกลับไปทั้งมิกะและเมะที่รู้เรื่องก็อาละวาดจนเคะงอนแล้วก็เก็บกระเป๋าออกมาจากคอนโด เคะจะกลับไปนอนบ้านแต่มิกะก็โมโหจนไล่ไม่ให้นอนบ้าน เคะที่กำลังหาที่นอนจู่ๆก็มีโทรศัพท์จากแม่เมะมาถามถึงข่าวแปลกๆที่ได้ยิน พอรู้ว่ามีนักข่าวตามลูกชายกับเคะอยู่เลยบอกว่าเพื่อไม่ให้เรื่องเสียหายไปมากกว่านี้ให้เคะมานอนที่บ้าน
พอเคะมาอยู่แล้วก็ได้คุยกับแม่เมะจนเริ่มรู้สึกดีๆด้วย (ปิดบังแม่เมะว่าตัวเองนั่นล่ะที่เป็นคนแต่งงานกับเมะ พูดถึงมิกะแทน) แล้วเคะก็เจอกับคนสวนคนนึงที่คุยกันถูกคอ เมะตามมาหาเคะที่บ้านของตัวเองแต่ยังคงเย็นชากับแม่อยู่ (เมะมีปมโดนคนอื่นบอกว่าเมะเป็นลูกชู้ แถมพ่อเมะก็มีเมียน้อยแล้วสร้างบ้านให้อยู่ในบริเวณเดียวกับเมียหลวงอีกต่างหาก แม่เมะเดิมเป็นลูกคนรวยแต่ถูกพ่อจับแต่งงานกับเลขาจนๆของตัวเองเพราะเห็นว่าทำงานเก่ง แต่งโดยไม่ได้รักกันความสัมพันธ์ในครอบครัวเลยไม่ดี) เคะพยายามให้เมะดีกับแม่จนทะเลาะกันขึ้นมาอีก คนสวนบอกด้วยความหวังดีว่าเรื่องผัวเมียต้องรีบเคลียร์ไม่งั้นจะต่อกันไม่ติด เคะคิดได้ก็ตามไปง้อที่บ้านก็ดันเจอว่าเมะเมาแถมมีเลขาที่คอยจ้องจะงาบมาส่ง ดีที่มิกะกับเอ็ดดี้อยู่ด้วย มิกะเลยออกหน้าไปตบเลขาและชกเมะให้ เคะและเมะเคลียร์กันแต่ไม่ลงตัวเพราะเคะอยากให้เมะคืนดีกับที่บ้านแต่เมะไม่ยอม สุดท้ายเคะเลยกลับมาอยู่บ้านเมะคนเดียว (อยู่คอนโดไม่ได้เพราะนักข่าวตาม เมะให้ไปเช่ารร.เคะก็ไม่ยอม)
เวลาผ่านไป 7 วันที่ไม่ได้ติดต่อกัน จู่ๆมิกะก็โทรมาบอกว่าจะไปฮันนีมูนกับเอ็ดดี้ ซึ่งจริงๆแล้วเย็นนั้นมีงานสังคมที่ทุกคนต้องพาคู่ของตัวเองไป เคะคิดได้ก็ตกใจว่ามิกะทำผิดข้อสัญญาร่วมกับอยากเจอเมะ เลยไปขอร้องคนสวนสารภาพทุกเรื่องแล้วให้ช่วยหาชุดแต่งตัวไปงาน ซึ่งก็ได้แต่งชุดกิโมโนลายกุหลาบขาว
พอไปถึงงานกลับพบว่าเมะควงกับเลขาอยู่ก่อนแล้ว แถมยังพูดจาเย็นชาหาว่ามาช้าไม่มีมารยาทแล้วไล่กลับไป เคะก็อึ้งที่เมะจำตัวเองไม่ได้ แถมอึ้งกว่าตรงที่คนสวนดันควงแม่เมะมางานด้วย เลยเพิ่งรู้ว่าจริงๆคนสวนเป็นพ่อเมะ พ่อเมะก็มาพูดอะไรนิดหน่อยแล้วก็ช่วยไล่เลขาไป เมะเลยเพิ่งรู้ว่าผู้หญิงตรงหน้านี่เคะปลอมตัวมา ตอนที่ทุกอย่างกำลังคลี่คลาย เมียน้อยของพ่อเมะก็มาที่งาน แม่ของเมะเลยเดินหนีออกมา เคะกับเมะเดินตามมาคุยแล้วเคะก็บอกว่าให้แม่เมะขอโทษเรื่องที่มีชู้แล้วกลายเป็นปมในใจเมะ แม่เมะเลยบอกว่าจริงๆนางไม่เคยมีชู้เลย แล้วทั้งคู่ก็เข้าใจกันจนได้ พอกลับมาที่บ้านพร้อมกันเมะเลยบอกว่าให้พ่อหย่ากับแม่ การแต่งงานที่ไม่ได้รักกันนั้นไม่รอดหรอก พ่อเมะก็เลยบอกแม่เมะว่าจริงๆรักอยู่ แม่เมะเป็นรักแรกและรักเดียวเมียน้อยนี่เป็นอารมณ์เผลอไผลไปชั่วครู่แต่ดันท้อง แล้วก็ถามว่าทำไมแม่เมะถึงส่งกิโมโนคืน(ที่ให้เคะใส่ไปงาน) แม่เมะเลยบอกว่าเพราะพ่อส่งกิโมโนคล้ายๆกันแต่คนละสีไปให้เมียน้อยด้วย พ่อเมะปฏิเสธแล้วก็ให้แหวนแต่งงานที่ตัวเองสมัยหนุ่มๆเคยเก็บตังค์ซื้อ สรุปจบแบบเข้าใจกันทุกคู่ได้ในที่สุด (คนในครอบครัวยกเว้นแม่ของเมะรู้หมดว่าคนที่เป็นคนรักของเมะจริงๆคือเคะ ไม่ใช่มิกะ)
เจอนิยายที่เคะจนมาก ได้งานใหม่เป็นรับเลี้ยงเด็ก เจอกันครั้งแรกไปห้างซื้อเลโก้กับกันพลามาหลายตัว เลโก้ของแท้มันแพงไม่ใช่เหรออ
ช่วงนี้กูเริ่มมาตามจับงานอ. Miyao Aoi บ้างแล้วว่ะ เพิ่งอ่าน Appealing flower กับ wanna be your beloved dog ไปหมาดๆ งานอ.แกมีเอกลักษณ์ที่ความยึดติดสุดโต่งของเมะดีว่ะ ชอบๆ ฮาความโรคจิตของเมะในเรื่อง wanna be your beloved dog มาก ทั้งการแอบเก็บทิชชู่ที่เคะใช้ช่วยตัวเองครั้งแรก กางเกงในตอนฝันเปียกครั้งแรก เสื้อผ้าที่ใส่ตอนมี sex กันครั้งแรก คือนี่มัน stalker ชัดๆ
ป.ล. ถามนิด ภาคต่อของเรื่องนี้สนุกมั้ยอ่ะ ลองอ่านตัวอย่างทดลองอ่านแล้วเหมือนเป็นแนวเคะราชินีป่ะ
สัมผัสรักหัวใจหมาป่า Kano Naruse ....BLY
คิโยอากิ(เคะ) เสียดายความสามารถของเกร็นที่เป็นนักรบเผ่าหมาป่าแต่ใช้ชีวิตแบบพ่อบ้านใจกล้าไปวันๆ กังวลว่าเกร็นจะเบื่อชีวิตเรียบง่ายแบบนี้ แล้วก็คิดมากว่าการที่อีกฝ่ายทิ้งทุกอย่างมาอยู่กับตัวเองนี่มันดีแล้วจริงเหรอ
แต่ชีวิตเรียบง่ายก็จบลงเมื่อราชาและนักเวทย์ของเผ่าหมาป่าหลบหนีข้ามมิติจากสงครามมารักษาอาการบาดเจ็บมายังโลกมนุษย์ ฝ่ายศัตรูก็ส่งนักฆ่าตามมาด้วยเกิดการต่อสู้กันแต่เกร็นถูกเวทย์สะท้อนกลับโดนส่งกลับไปยังโลกนู้นพร้อมกลับฝ่ายศัตรู เคะเสนอให้ส่งตัวเองข้ามมิติไปพร้อมดาบใหญ่อาวุธคู่ใจของเกร็น แต่ไปแล้วไม่เจอเกร็นแถมยังโดนเผ่าหมีที่เป็นคู่สงครามจับตัวไปเป็นเชลยอีก เกร็นก็ต้องบุกเข้าไปช่วย แต่เรื่องไม่ง่ายอย่างนั้นเพราะเผ่าหมีแข็งแกร่งพละกำลังมาก แถมเคะยังเป็นจุดอ่อนสำคัญของเกร็น
สงครามเป็นเรื่องการแย่งชิงพื้นที่ล่าอาหารของสัตว์สองเผ่า ต้องมีการเจรจาทางการฑูตแลกเปลี่ยนผลประโยชน์กันพอเคลียร์กันลงตัวมีการแลกเปลี่ยนเชลย พ่อหมาป่าขี้หึงก็พาเมียกลับบ้าน จบ
เนื้อเรื่องเบาสบาย ดูมีอะไรมากกว่าเล่มแรกนิดนึง พระเอกยังคงมุ้งมิ้งเหมือนเดิมเวลาเห็นอาหารจานเนื้อชิ้นใหญ่ๆ
ky กูเห็น นิยายเรื่องเกาะตุ๊กตา เปิดพรี เหมือนคุ้นๆว่าในนี้เคยมีคนพูดถึงว่าเนื้อเรื่องเหมือนก๊อปลักพา อันนี้จริงไหม ใช้เรื่องนี้ป่ะ หรือกูจำผิด
>>889 กูว่าไม่เหมือนนะ เซ็ตติ้งโลกต่างกันลักพาเป็นเอเลี่ยน เกาะตุ๊กตาเป็นสัตว์ประหลาด(แม่งหลากหลายมาก บางตัวแม่งหื่นมาเลย) ภาษา/สำนวนอาจมีแรงบันดาลใจมาบ้าง กูยังให้ผ่านอยู่นะถือว่าแค่คล้ายไม่ลอก(กูชอบสองเรื่องเลยกูลำเอียงกูอวย)
มันมีอีกเรื่องนึงนี่ที่เลียนแบบลักพาตรงๆทั้งเนื้อเรื่องทั้งสำนวนแปล เคยเกือบได้ตีพิมพ์แต่มีคนไปแย้งว่าลอกลักพามาสุดท้ายก็พับโครงการไปคนเขียนก็เลิกเขียนไปเลย กูไม่เคยอ่านนะ ลองย้อนอ่านมู้เก่าๆดูมีพูดถึงอยู่
Blue pearl ของ ทซ
สำหรับเราอ่านได้เรื่อยๆ ไม่ได้สนุกถึงขั้นอวยแต่ก็ไม่แย่ขนาดอ่านไม่จบ ตอนอ่านจะรู้สึกว่าเมะมีปมว่าพอทำงานในที่ท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเคยสนิทกันแค่ไหนสุดท้ายทุกคนก็ลืมเลือนตัวเองไปเพราะเป็นแค่ทางผ่าน ส่วนเคะก็จะดูมีปมในใจตลอดเวลา ปิดตัวเอง
*สปอย*
เมะเป็นเชฟของภัตตาคารที่เมืองท่องเที่ยวทางหัวเมืองใต้ วันนึงขณะไปซื้อปลาที่ตลาดเช้าก็ได้เจอกับชายหนุ่มผมทองรูปงาม (เคะ) ที่ถ่ายรูปบรรยากาศอยู่ พอกลับมาที่ภัตตาคารก็พบว่าลูกค้าประจำพาชายหนุ่มคนนี้มานั่งร่วมโต๊ะด้วย แต่พอเมะสอบถามเรื่องรสชาติอาหาร กลับโดนว่าว่าไม่อร่อย ไม่ได้เรื่องแต่ไม่ยอมบอกว่าเพราะอะไร
ปรากฏว่าหลังปิดร้านเจอว่ามีคนลืมกล้องไว้ พอเปิดดูรูปถ่ายถึงรู้ว่าเป็นของเคะนั่นเอง เคะกลับมาเอากล้องในวันรุ่งขึ้น ขอถ่ายรูปเมะแต่ยังไม่ทันได้ถ่ายเมะต้องรีบกลับไปจัดการอาหารเสียก่อน พอกลับมาอีกทีก็ไม่เจอกันแล้ว จากนั้นเมื่อพบกันอีกทีเมะก็พาเคะเที่ยว พาไปโต้คลื่น ไปที่ลับที่ชายหาดที่ตัวเองฝังของไว้ ทั้งคู่เริ่มสนิทกัน เคะให้เหรียญจีนโบราณกับเมะเพราะเมะบอกว่าอยากได้ แต่พอเมะถามชื่อเคะกลับไม่ยอมบอกชื่อตัวเองทำให้เมะเรียกเคะว่า เจ้าชายน้อย ไปแทน ทั้งคู่สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆเมะโดดงานพาเคะเที่ยวอยู่ 4-5 วัน จนในที่สุดเคะบอกลาจะกลับ เมะตามไปหาสวนกันไปมาจนเจอกันแล้วก็ขึ้นเตียงกัน วันถัดมามีคนแปลกหน้ามาหาเคะที่บ้าน เมะถามถึงแต่เคะโกหกว่าเป็นแค่คนถามทางเฉยๆทำให้เมะเสียใจว่าทำไมยังโกหกกัน ทั้งคู่มี sex กันอีกครั้งก่อนเมะไปทำงาน แต่พอกลับมาก็พบว่าเคะกลับไปแล้ว เหลือเพียง note ที่ทิ้งไว้ว่า ผมไม่เคยรักคุณ เมะเสียใจแต่ก็พยายามทำใจเพราะขนาดชื่อยังไม่ยอมบอกเลย เวลาอ่านช่วงแรกจะมีช๊อต flashback เคะในอดีตมือเปื้อนเลือดโผล่เป็นระยะให้เราสงสัยอดีตของเคะ ว่าเป็นใครกันแน่
เวลาผ่านไปสองอาทิตย์ เมะได้รับการว่าจ้างให้ไปทำอาหารในงานละครเพลงโอเปร่าขนาดใหญ่ที่เมืองอื่นกลับได้พบเคะอีกครั้ง ถึงเพิ่งรู้ว่าจริงๆเคะคือนักเปียโนชื่อดังที่เคยมีข่าวทำร้ายพ่อเลี้ยงจากโรคไบโพล่าร์ เคะถูกจ้างให้มาเล่นเปียโนในงานแสดงนี้เช่นกัน เคะพยายามทำตัวห่างเหินแต่ก็ฝืนความรู้สึกตัวเองไม่ได้จนสุดท้ายในวันเกิดเคะ เมะทำเซอร์ไพรส์จนไปจบที่เตียง เคะบอกว่าถ้าจะรักกันในหนึ่งปีเคะสามารถอยู่กับเมะได้แค่ 4 เดือนนะ เมะบอกว่าตกลงแต่เคะต้องเล่าความจริงมาก่อนซึ่งเคะไม่ได้เล่า ตอนดึกคืนนั้นโทรศัพท์เคะดัง เคะออกมาพบพ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงรู้เรื่องที่เคะมีอะไรกับเมะแล้วขู่จะลากเคะกลับบ้านไม่งั้นจะให้ยกเลิกการเล่นเปียโนในงานที่จะถึง จริงๆแล้วพ่อเลี้ยงข่มขืนเคะมาตั้งแต่เคะอายุแค่ 8 ขวบจนปัจจุบันวันที่เกิดเหตุการณ์ที่ flashback บ่อยๆคือพ่อเลี้ยงเขวี้ยงเหรียญซึ่งเป็นของสำคัญของเคะออกนอกหน้าต่าง เคะไม่ทนอีกต่อไปเลยทำร้ายพ่อเลี้ยงกลับ แต่สุดท้ายด้วยความใหญ่โตของพ่อเลี้ยงจึงปิดข่าวแล้วให้รพ.ออกเอกสารเท็จว่าเคะเป็นไบโพล่าร์แทน ระหว่างที่ฉุดกระชากกันอยู่เคะหันกลับมาเจอเมะพอดีถึงรู้ว่าความลับที่ตนเก็บไว้ถูกเปิดเผยหมดแล้ว เคะไม่ยอมกลับไปกับพ่อเลี้ยงแต่เมะก็หายหน้าไปด้วย งานแสดงโดนแคนเซิล เคะรู้สึกแย่มากเก็บตัวในห้อง จนเคะรวบรวมความกล้าไปขั้นไปหานักแสดงขอให้ตัวเองได้เล่นเปียโนแต่กลับโดนบอกว่าไม่อยากเล่นกับคนที่ป่วยเพราะอาจควบคุมตัวเองขณะแสดงไม่ได้ แต่สุดท้ายนักแสดงกลับเปลี่ยนใจยอมให้เล่น
จนก่อนขึ้นเวทีนั่นเอง เมะมาหาเคะเพื่อจะบอกลากลับไปและคืนเหรียญที่เคะให้ ทั้งคู่คุยกัน เมะบอกว่าให้เคะทิ้งทุกอย่างแล้วหนีไปด้วยกัน ไม่ต้องขึ้นเวที ตอนแรกเคะตกลงแต่สุดท้ายเคะก็กลับไปขึ้นเวทีเพราะรู้สึกว่าถ้าหนีก็เท่ากับว่าสูญเสียทุกอย่างที่เคยอดทนมาแต่เด็กเพื่อจะเป็นนักดนตรี หลังแสดงเสร็จเคะถึงรู้ว่าที่นักแสดงเปลี่ยนใจจ้างตัวเองต่อเพราะเมะไปขอร้องให้ลูกค้าที่สนิทด้วยไปช่วยคุยกับนักแสดง
เมะกลับไปเมืองตัวเองด้วยความเศร้า พอคุ้ยรูปเก่าๆที่เก็บไว้ก็เจอรูปครูผมทองที่สอนเปียโนรักแรกของตัวเองที่จูบเค้าแล้วโดนตบกลับมา ตอนกำลังจะทิ้งรูปก็เหลือบไปเห็นชื่อด้านหลังว่าเป็นชื่อของเคะนั้นเอง สรุปว่ารักแรกคือเคะ ระหว่างตกตะลึงก็หันกลับมาเจอเคะที่ตามมา ทั้งคู่บอกรักแล้วก็ปรับความเข้าใจกันได้ในที่สุด
จบ
เกาะตุ๊กตากาก กูอ่านแล้ว สำนวน ชั้นเชิงการเขียน สมัครเล่นเหี้ย แต่สมัยนี้ก็ไม่ต้องมีฝีมืออะไรน่ะนะ เห็นออกหนังสือกันโครม ๆ ไอเดียอาจจะโอเค แต่ควรมีเบต้าอย่างแรง ถ้าทำขายทั้งอย่างที่เคยลงไว้ไม่มีอีดิต ปรับปรุงอะไรเลย กูว่าแม่งขยะ
ตุ๊กตา กูไม่โอเคกับพลอต คือกูรู้ว่ามันก็มีคนชอบแหละ แต่สนพไม่เตือนหน่อยวะ คือกูไม่โอเคกับแนวหลายผัวอยู่คนเดียวเหรอ ไม่มั้งงง
วังต้องห้ามดีต่อใจมาก เรารักนายเอก เป็นผู้ชายน่ารักแถมรู้จักประมาณตน รู้ว่าความสามารถตัวเองได้แค่นี้ก็เอาแค่นี้ เรื่องนี้ขึ้นหิ้งไปแบบสบายๆ เหมือนจะหนักแต่ไม่เลย เราอ่านแล้วเพลินมาก(เบลอคำผิดกับคนสลับตำแหน่งไปเต็มที่ แม้จะเซ็งมากก็ตาม)
>>904-905 กูก็ชอบแนวหลายผัว 555 กูตัดขาดนิยายกับชีวิตจริงอยู่แล้วเลยไม่อะไร แล้วดูละครไทยมีแต่ผัวหลายเมีย (เมียหลวง แรงเงา น้ำเซาะทราย คลับฟรายเดย์ตั่งต่าง) นิยายวายก็มีแต่เมะเพลย์บอยนั่นนี่ หลายเรื่องละที่กูอ่านแล่วเมะนอกใจ/วันไนท์ กูเลยอยากอ่านอะไรที่นายเอกได้เปรียบบ้าง
ตอนกูรู้ว่าหลายผัวกูก็ช็อคนะ อย่างน้อยๆถ้าบอกไว้ก่อนกูก็เตรียมใจไว้ไง
อันนี้จู่ๆอีกคนก็โผล่มา กูโคตรกลัวคนเขียนยิงเรือพระเอกเอเลี่ยนทิ้ง กูยอมให้จบแบบสองผัวดีกว่าเรือล่มว่ะ ;_;
เพื่อนโม่ง แนะนำนิยายที่อ่านๆกันช่วงนี้ให้หน่อย ที่กูตามแต่ละเรื่องก็กลายเป็นนิยายรายเดือนรายปีไปหมด เซ็งชิบ
ลืม โทษที ขอแนวผู้ใหญ่วัยทำงานที่โตๆหน่อย กูเอียนรั้วมหาลัย ถ้าเป็นเคะแก่หรือเคะราชินีจะดีมากกกกกกก
กูเพิ่งได้อ่านจ้าวหัวใจ แต่ไม่ได้อ่านทาสหัวใจมาก่อน รำอินายเอกทาสมาก อิดอก แค่โผล่มาตอนแรกก็โคตรน่ารำคาญ ไม่น่าล่ะถึงมีแต่คนด่าเรื่องนี้
นึกขึ้นได้ กูขอรีวิวแนว mpreg ไทยเรื่องนึง
คารอส-มิ้ง (man and child series) by JUBJIB (5.99 usd ลืมแล้วว่าราคาไทยเท่าไหร, 175 หน้า, 45430 word)
ช่วงก่อนกูว่างๆเลยไล่เปิดหาหนังสือใน meb ไปสะดุดตาเล่มนึงใช้ภาพปกของ nidting เลยลองโหลดตัวอย่างมาอ่าน แนว mpreg เคะจนรันทด+เมะรวย แค่ 175หน้าคิดว่าน่าจะปมเรื่องเล็กๆเรื่องรักไม่รัก ไม่ดราม่ามากมายเลยกดมาอ่านฆ่าเวลา
..เออมันก็ไม่ดราม่าจริงๆ เซ็ตติ้งเป็นโลกในอนาคตที่มีโรคใหม่ๆเข้ามาทำให้ประชากรลดน้อยลง อัตราการเกิดน้อย อัตราการตายสูง เด็กที่เกิดมามีสิทธิตายด้วยโรคแพ้ตัวเองที่ไม่มีทางรักษาให้หายได้ ซึ่งโรคจะไม่แสดงอาการจนกว่าจะโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่(30ปีมั้ง) จนมีนักวิทยาศาสตร์ค้นพบวิธีป้องกันที่ได้ผล 100% คือให้ผู้ชายเป็นคนตั้งท้องเด็ก โดยฝังมดลูกเทียมเข้าไปในร่างกายเด็กผู้ชายไม่เกิน 18 ปี แล้วให้กินยาปรับฮอร์โมนเพื่อรักษามดลูกเทียมไว้จนกว่าจะมีการตั้งครรภ์ - ก่อนเริ่มเรื่องคนเขียนจะเอาบรรยายเซ็ตติ้งโลกแปะเข้าไปที่บทนำของทุกเรื่อง กูชอบตรงนี้นะ เหมือนเวลาอ่านการ์ตูนแนว omegaverse เลย
จากนี้เป็นสปอย
ตัวนายเอก(มิ้ง)เป็นผู้ชายที่ท้องได้ถูกพ่อเอาตัวมาเสนอให้พระเอก(คารอส)แลกกับดอกเบี้ยเงินกู้ก้อนใหญ่ ซึ่งตัวคารอสเองก็มีแผนจะหาผู้ชายมาอุ้มท้องให้อยู่แล้วเพราะตัวเองมีคู่หมั้นเป็นผู้ชาย(แวลลิโอ)เลยตกลงรับข้อเสนอ โดยให้มิ้งเซ็นต์สัญญาว่าจ้างอุ้มท้องลูกให้หนึ่งคน ให้ลาออกจากงานเก่ามาอาศัยอยู่ที่บ้านตัวเอง มีเงินเดือนให้ มีเงื่อนไขว่าต้องอยู่เลี้ยงลูกเป็นเวลา 8 ปี หลังจากนั้นหมดสัญญาก็แยกทางกัน มิ้งอยู่กับคารอสกับลูกมา 7 ปี ระหว่างนั้นคารอสกับคู่หมั้นก็ไม่ได้แสดงท่าทีหวานแหววอะไร กลายเป็นตัวมิ้งซะอีกที่อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวพ่อ-แม่-ลูก ดูแลใกล้ชิด นอนด้วยกัน มีคสพทางกายมาตลอด มิ้งเลยเข้าใจว่าคารอสกับแวลลิโอแค่หมั้นกันในนามคิดเข้าข้างตัวเองว่ามีใจให้ จนวันนึงคารอสทะเลาะกับแวลลิโอแล้วเมาบุกเข้าห้องกลางดึกใช้กำลังจับกดมิ้ง แต่ตอนกอดกันดันพูดชื่อแวลลิโอ มิ้งเลยหน้าชารู้ตัวว่าที่ผ่านมาคิดไปเองมาตลอด หลังจากนั้นเลยเจียมตัว ไม่ใกล้ชิด ไม่สนิทสนม วางตัวเป็นนายจ้างกับลูกจ้าง(หนีไปกินข้าวห้องครัวกันคนงาน) ขอไปทำงานพิเศษ(คารอสก็บังคับเพิ่มเงินเดือนให้เอาเงินฟาดหัวรัวๆๆ) คารอสโมโหแต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เอาลูก(คิว)มาล่อ พยายามเอาใจในแบบผชปากหนัก ให้พ่อครัวทำของกินที่นอชอบ(อีมิ้งคนซื่อกินไปก็คิดไปว่าคงบังเอิญฮึกๆๆ) ง้อด้วยการพาไปทะเลที่มีความทรงจำครั้งแรกก็ไม่ได้ผล(แถมโดนขอแยกห้องนอนอีก) จนได้คิวช่วยพูดให้มิ้งเลยคิดได้ว่าควรจะตักตวงความสุขในช่วงเวลา 1 ปีที่เหลือพร้อมๆกับวางแผนที่จะจากไป(แบบ +1 อิอิ)
หลังจากนั้นขอเล่าย่อๆๆๆอีมิ้งขอจากมาวันที่คิวครบ8ขวบตัวคารอสโมโหมากแต่ก็ยอมให้ไปกะว่ารอให้เย็นลงจะแอบตามไปที่บ้านทีหลังแต่มิ้งดันไม่กลับบ้าน(ซึ่งตอนหลังจะเฉลยว่าที่คารอสไม่ตามหาเนี่ยเพราะกำลังเคลียร์เรื่องยกเลิกงานแต่งกับแวลลิโออยู่แถมโดนคนในบ้านกับคนบ้านแวลลิโอจ้องทำร้ายด้วย) ไปหาบ้านเช่าถูกๆอยู่พร้อมๆกับท้องอ่อนๆ พอคลอดก็เลี้ยงลูก(คริส)คนเดียว มีโทรหาคิวบ้างเป็นครั้งคราวแบบแอบๆเลือกช่วงที่คารอสน่าจะไม่อยู่บ้าน จนวันนึงคริสเริ่มอ้อๆแอ้ๆพูดได้บ้างก็พาไปโทรศัพท์หาคิว คิวเลยไปบอกพ่อ คารอสที่นึกว่ามิ้งมีลูกกับคนอื่นก็โมโหหึงรีบแจ้นมาหาแต่พอรู้ว่าเป็นลูกตัวเองก็เคลียร์กัน บอกรัก หลังจากนั้นก็เป็นการเคลียร์เรื่องครอบครัวพระเอกกับคู่หมั้นเคลียร์เรื่องสถานะของมิ้ง มีฉากบู้ที่ไม่บู้ มีฉากมุ้งมิ้งครอบครัวให้คนรักเด็กฟิน มีความหลงเมีย
-ต่อ-
สำนวน- กูให้ผ่านนะ ตอนหลังไปหาเรื่องอื่นในซีรี่ส์อ่านเห็นว่าคนเขียนมีเขียนอีกหลายเรื่อง กูเพิ่งอ่านเรื่องนี้เรื่องแรก แต่การตั้งชื่อตัวละครทำกูสะดุดมาก คารอส คิว แวลลิโอ มิ้ง(อีมิ้งนี่ชื่อจริงหรือชื่อเล่น?) เอิน วอล อีกเรื่องก็ นพคุณ นพพร งี้ =_=
พล็อต- ชอบตรงการสร้างเซ็ตติ้งเรื่อง สร้างจักรวาลขึ้นมาเอง เอาไปต่อยอดเขียนเรื่องอื่นได้อีกเยอะเลย(ถ้าไม่เบื่อไปเสียก่อน) ปมเรื่องอ่อนแต่ก็เข้าใจว่าเป็นเรื่องสั้น 175 หน้าเองก็ไม่หวังดราม่า หักมุม พลิกล็อคจนกรามค้างอะไรแต่แรกอยู่แล้ว ความสมเหตุสมผลก็ไม่มีตั้งแต่เป็นmpregแล้วแหละ
สำหรับกูถือว่าอ่านได้เพลินๆ ราคาไม่แรง ช่วงหยุดยาวทีไรกูโดน meb ล่อลวงบ่อยมากหน้ามืดกดซื้อ โดนทีละร้อยสองร้อยไปหลายเล่มแล้วเนี่ย 20-30%ให้กูบ้าง!!
เรื่องอื่นในซีรี่ส์ที่มีลงใน thaiboyslove
love just ain't enough - ตาณ/อังคาร, เขม/เบน
hard for heart - กร/เพียว, เสือ/นพคุณ
อ่านได้เพลินๆค่อนไปทางหงุดหงิดเพราะความป่วงความไม่สมเหตุสมผลค่อนข้างเยอะ(อย่างนพคุณ หรือน้องชายนพคุณ บางตัวดูยัดเยียด ดูเหมือนจะมีบทสำคัญให้แต่ก็ไม่ เหมือนจะสมเหตุสมผลแต่ก็ไม่) กูก็ทำเบลอๆเพราะอ่านฟรี บางคู่เหมือนโดนตัดจบงงๆ (คิดว่าคงเก็บไปต่อตอนพิเศษในรวมเล่ม) เห็นมีขายใน meb แต่ไม่กล้าซื้ออีบุ๊คกลัวมันตัดจบเหมือนในเวป ซื้อเล่มจริงถ้าจบเหี้ยกูยังเอาไปปล่อยขายได้แต่อีบุ๊คนี่น้ำตานองหน้าเลย
>>922 คืนนั้นพระเอกเมาเพราะช้ำใจที่คู่หมั้นมาขอบอกเลิก(คู่หมั้นไปเจอคนอื่นช่วงที่ไปเรียนต่อตปท) คือช่วงหลายปีเนี่ยพระเอกมันอยู่กับนายเอกตลอดนะแต่อีคู่หมั้นเนี่ยไปๆมาๆ ตอนหลังพอรู้ใจตัวเองว่ารักมิ้งส่วนกับคู่หมั้นเป็นแค่เพื่อนกันก็เคลียร์กันนิ่มๆไม่มีดราม่า ต่างฝ่ายต่างแยกไปหาคนที่ตัวเองรัก
ตัวคู่หมั้นก็โคตรใจกว้าง รู้เรื่องความสัมพันธ์ของนายเอกกับพระเอกมาตั้งแต่ต้นนอกจากไม่ถือสาแล้วยังดีกับนายเอกมากแล้วก็รักคิวมากด้วย เวลามาหาพระเอกก็มาเล่นมาคุยด้วย(คือกูงงมาก งงเงื่อนไข 8 ปีของพระเอก งงอีคู่หมั้นว่าทำไมยอมปล่อยให้คู่หมั้นตัวเองอยู่กับคนอุ้มท้องให้ลูกตั้งหลายปี คิดว่าตัวคู่หมั้นก็ไม่ได้รักเลยไม่หึงหวง ที่หมั้นกันเพราะครอบครัวจัดให้)
>>919 ที่ก็อบอีกเรื่องเมิง ดู >>893
ลักพากูชอบสำนวนการแปลมากแต่มันมีฉากเยพิสดารเยจนใส้ไหลแล้วประกอบใหม่ฯลฯ(ที่อธิบายแบบคูลๆด้วยศัพท์วิทยาศาสตร์...)อีนางเอกหลังๆก็เริ่มฟินกับการทะลวงกระแทกฯลฯ ด้วยความปอดแหกกูเลยชอบเกาะมากกว่า=_=
กูเพิ่งไปอ่านตอนพิเศษเกาะตุ๊กตามา เหมือนจะเห็นแวว 3ผัวเลย รอเซริโตอีกนิด 555
ky พวกมึงใครมีนิยายแนวๆนี้แนะนำกูมั้ยวะ กูลิงหาเองแล้วแต่หายากสัดบางอันก็ไม่ใช่ คือกูอยากอ่านเรื่องที่มันสับขาหลอกพระเอกไปมาแล้วสุดท้ายม้ามืดเข้าวินอ่ะ อยากได้อารมณ์แจวเรือตื่นเต้นๆ 5555
ช่วงนี้กุแยากได้นายเอกแบบnonkeอะ lurker blood คนเขียนก็ทิ้งกุไปแล้ว มีนิยายไหนแนะนำไหม ฮือๆ
Ky มีใครได้อ่านเรื่องใหม่ของ cb the house of cats and spoilt author บ้างยังอ่า กูอยากได้รีวิวหน่อย (คือกูพลาดเองไม่ทันมองว่าตอนเปิดจองมันแถมมินิเรื่อง storm of first love) ตอนนี้มันขึ้นราคาแล้วแต่ก็ยังอยากได้มินิอยู่ดี เลยอยากรู้ว่าเรื่องมันสนุกพอให้ซื้อมั้ย หรือไปหาเฉพาะมินิเอาดาบหน้าดี
>>929 กูผ่านเรื่องนี้ไปได้ไงวะเนี่ยย ใจมากเพื่อนโม่ง ตอนนี้อ่านได้ครึ่งเรื่องละ จะพยายามไม่ชิปอะไรอย่างที่พวกมึงเตือน...แต่แม่งยากว่ะ วิภัคลูกกูจะรอดจนจบเรื่องมั้ยวะอย่าทิ้งดาบคุงไว้คนเดียวนะลูกรัก ถถถ
ป.ล กูว่าจะหาเก็บเล่ม อยากรู้ว่าในเล่มมันมีตอนพิเศษเพิ่มมั้ยวะ หรือมีเท่าที่ลงในเว็บ
อยากได้แนวดิสโทเปีย แต่หาอ่านไม่ได้เลย สงเคราะห์กูหน่อยฮือ
มีแนว omegaverse ที่ท้องในวัยเรียนแนะนำมั้ย เคยอ่านฟิคเรื่องหนึ่งแต่โดนคนเขียนเท กูค้างมากอยากรู้ว่าจะแก้ปัญหากันยังไง
อยากอ่านแนวพระนายมีปมวัยเด็กอ่ะ ขอแบบสมเหตุสมผลหน่อยแต่จบแฮปปี้ มีให้กูปะวะ
อยากอ่านแนวเงือก ขอภาษาดีๆหน่อย มันจะมีไหมวะ
มึง กูเพิ่งอ่าน Blue Pearl จบ T_T
สปอย
สปอย
สปอย
สปอย
สปอย
สปอย
กูสงสารเคะ โดนพ่อเลี้ยงข่มขืนเป็น 10 ปี ฮือออ กูใจบางงงง
ลองเข้าไปอ่านหิ้งกันดูก่อนนะ ใช้คำแล้วเสริจหามีทุกแนวที่หาๆกัน เนื้อหามากบ้างน้อยบ้างแต่ก็ยังพอมีอยู่ ดิสโทเปียหากันทุกเดือน เค้ามีแนะนำกันไป มันน้อยอะของไทย ลองอ่านของตะวันตกดูมั้ยเยอะแยะเลยให้เลือก มีโม่งมาแนะนำไว้ตั้งหลายเรื่อง strong and sudden Thaw, Killing Trial, Ashfall ล่าสุดมาแนะนำ Hell and High water (ชุดนี้สนุกดี หลังๆนี้เวอร์มากแต่สนุกแบบเพ้อๆแมนๆดี) ถ้าอ่านมาหมดแล้วแนะนำลองเข้า goodread กดหัวข้อ MM แล้วหัวข้อย่อยดิสโทเปีย มีเยอะแยะให้เลือกเลยคะแนนรีวิวดีๆก็มาก ของไทยที่นึกออกมีแต่ไม่ใช่วาย ของวายเดาว่าน่าจะอ่านไปหมดแล้ว(ใช่มั้ย)
พวกปมวัยเด็กก็เยอะแยะ อยากได้ปมแนวไหน มีเพื่อนโม่งหลายๆ คนนิยมอ่านแนวตัวเอกมีปมก็มารีวิวกันบ่อยๆ
>>945 ดีใจที่ไม่ได้ซื้อเรื่องนี้ ใจบางเช่นกัน ขอบคุณมากเลยที่มาสปอย
เทียนซือเล่ม 5 นี่แม่ง แม่ง แม่ง เขาได้กันแล้ว และขอเดาล่วงหน้าว่าคู่นี้อาจจะมีสลับ รู้สึกแบบนั้นตอนอ่าน
ใครเคยอ่าน double spiral บ้าง ขอรีวิวหน่อยยย
เพื่อนโม่ง ก่อนหน้านี้มีเรื่องนึงพวกมึงพูดบ่อยๆ ที่มีเจ้าชาย พ่อมด อัศวิน ยูนิคอรน์ เป็นแปลอิ๊ง เรื่องไรอ่ามึง ภาษาอ่านยากไหม มีแสลงเยอะไหมมึง กูจะอ่านฝึกภาษา
ky จิ้งจอกฮารุของ วทด มันสนุกมั้ย สำนวนแปลดีป่าว เห็นตอนนี้พอมีคนปล่อย คนแย่งกันเลย
เพื่อนโม่งใครทราบบอกกูที นิยายตะวันตกของแก้วกานต์ทั้งหมด(4เล่ม)ที่จะวางขายเร็วๆนี้มันมีรีบะเรื่องไหนบ้างอ่ะ กูยังไม่ค่อยชินกับการอ่านแนวรีบะTvT
>>945 กูสายดราม่าเลยอยากอ่านอ่ะกูรับปมที่มึงสปอยล์ได้ (จริงๆ โม่งที่รีวิวไว้เขาก็สปอยล์ตรงนี้ไว้นะ) แต่อ่านรีวิวแล้วรู้สึกพระเอกมันไม่ค่อยสู้เพื่อรักเท่าไหร่ ที่ว่ามาบอกลา+คืนเหรียญ ตัดใจทิ้งรูปละรู้ว่าเป็นรักแรก รบกวนมึงสปอยล์ฝั่งพระเอกคร่าวๆ ให้กูหน่อยสิ ถ้าพระเอกไม่เวิร์คกูจะได้เท แบบกูชอบพระเอกสไตล์เล่นใหญ่น่ะ ถถถถ
ky กูคิดไม่ตกว่ากูควรจะซื้อขุนศึกคู่บัลลังก์ดีไหมแม่งแพงเหลือเกิน
เรื่องรีบะกูเข้าใจนะ แต่ต้องมาขนาดว่าเสียรูตูดให้ใครมั้ยนี่ กูว่าน่ารำคานว่ะ
>>953 fox god nupital กูอ่านเรื่องฮารุแล้วเฉยๆนะ เนื้อเรื่องก็มีเท่าที่เคยมีคนรีวิวในกรุ๊ปขายนิยายนั่นแล อ่านได้ สนุกปานกลาง ระดับทั่วไปของนิยายแปลฝั่งญี่ปุ่น ถ้าหวังเรื่องฉากหื่นตอนที่เคะติดสัดกูว่าเฉยๆเมื่อเทียบกับนิยายแปลเรื่องอื่นๆ ถ้าต้องจ่ายแพงกว่ามือหนึ่งกูไม่แนะนำ
ส่วนตัวกูเองไม่ขายเรื่องนี้เพราะเห็นว่าจะมีภาคต่อ น่าจะเป็นจิ้งจอกตัวน้อยกับเทนงู (หรือภูตกาวะ อ่านนานจนลืมละ 55) คือกูอ่านละดูมุ้งมิ้งน่ารักเลยกะรอลุ้นคู่นี้ตอนโตแล้วเก็บครบเซ็ต
>>957 blue pearl เมะเรื่องนี้ไม่ค่อยเล่นใหญ่อ่ะ อย่างที่เคยรีวิวไปคือเมะมีปมตรงที่เคยคบกับใครสนิทกับใครเค้าก็ทิ้งไปหมดเหมือนเป็นแค่ทางผ่านรู้จักเวลามาเที่ยว มันก็จะอึนๆหน่อย ยิ่งมาเจอเคะที่มีอดีตปิดกั้นตัวเอง พอเคะบอกว่าไม่รักหรือบอกว่าจะกลับแล้ว เมะก็เสียใจนะแต่ไม่ค่อยตื้อมาก ทั้งเรื่องกูอ่านแล้วไม่ชอบแค่ตอนเดียวแต่เป็นประเด็นหลักของเรื่องเลยคือตอนที่เมะรู้ความจริงเรื่องเคะเคยโดนพ่อเลี้ยงข่มขืนแล้วเมะมันหายหัวไปจนช่วงมาลานั่นล่ะ (ระหว่างนั้นมีแต่ pov ฟากเคะว่าจิตตก หดหู่ทั้งงานและความรักไม่ได้พูดถึงเมะเล้ยยย แต่จะมีเฉลยย้อนหลังนิดนึงว่าเมะช่วงนั้นก็แอบไปวิ่งเต้นเรื่องงานให้เคะนะ แต่ก็แบบมึงควรจะอยู่กับเค้าปลอบโยนเค้าสิฟระ ไม่ใช่หายหัวไป)
ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมเคะไม่ยอมหนีกลับมาพร้อมกันแล้วเมะเหมือนจะตัดใจ เพราะตอนนั้นทางเลือกมันเหมือนกับเชื่อมโยงกับพ่อเลี้ยงอยู่เล็กๆ คือถ้าเคะจะเป็นนักเปียโนต่อก็ต้องอยู่ใต้อำนาจพ่อเลี้ยงอาศัยเส้นสายบารมีคอยกลบข่าวหรือสร้างข่าวให้ แต่ถ้าหนีมาไม่เป็นนักดนตรีก็คือทิ้งทุกอย่างมาเพื่ออยู่กับเมะเท่านั้น ซึ่งตอนแรกเคะจะหนีมาด้วยแล้วเปลี่ยนใจตอนสุดท้ายเมะเลยคิดว่าเคะเลือกแล้วที่จะกลับไปหาพ่อเลี้ยงอะไรทำนองนั้น (จริงๆช่วงสุดท้ายนี่แป๊บเดียวเองนะ เพราะเมะขึ้นเครื่องมาก่อนงานแสดงแต่พอแสดงเสร็จเคะก็รีบขึ้นเครื่องตามมาเลย)
>>965 อันนั้นกูเข้าใจว่าความชอบไม่เหมือนกัน แต่มันจะดีหรือไม่ดีต้องลองเองว่ะ ถามคนอื่นก็ได้แค่ถามอะ กูก็เลือกกว่าจะซื้อได้สักเล่ม แต่กูจะลองเรื่องที่กูไม่เคยอ่ายอ่านและอยากอ่านมากด้วยตัวกูเองแล้วค่อยมาตัดสินว่ามันดีหรือไม่ดี จุดเล็กๆน้อยๆนี่แหละที่คนอื่นว่าไม่ดีแต่ถ้าได้อ่านเองอาจจะว่าดีก็ได้ แต่ถึงขนาดมาสำรวจว่าเคยเสียดากให้ใครมั้ยนี่กุว่าแม่งไม่เมกเซ้นว่ะ
>>959 เรื่องแบบนั้นกูไม่ได้ใส่ใจเลยไม่ได้จำ แต่เรื่องข่มขืนไม่มีทั้ง 4 เล่ม วายตะวันตกมันไม่ได้น้ำเน่าพิมพ์นิยมทำนองว่านายเอกต้องบริสุทธิ์พระเอกต้องทำร้ายจิตใจนายเอกอะ ถ้ามึงอ่านตัวอย่างแล้วชอบก็ซื้อ ถ้าไม่ชอบก็ผ่าน อ่านแล้วไม่ชอบก็ปล่อย ถามคนอื่นก็รสนิยมไม่ตรงกันหรอก
โอเคกูจะลองอ่านดู รออ่านตย.วูฟซองอยู่ ขอบคุณเพื่อนโม่งทุกคนสำหรับข้อมูลมากจ้า
วายตะวันตกสมัยนี้มีน้อยมากที่ข่มขืนอะ อาจจะไม่ถึง 2% โดยเฉพาะพระเอกข่มขืนนี่ไม่มีทางเจอ มึงหายห่วง นักเขียนฝรั่งแอนตี้การข่มขืนทั้งวายทั้งนอร์มอลแหละ นอกจากจะเป็นแนวอื่นที่ไม่ใช่แนวโรแมนซ์
นิยายตะวันตกหาตัวเอกซิงยากมากจ้า ทั้งหน้าและหลังเลย ถ้ามึงต้องการตัวเอกบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้ราคี กลับไปอ่านนิยายไทยเถ๊อะ
เออห้องวรรณกรรมไทยก็เคยเถียงกันเรื่องนางเอกไม่ซิงไม่ควรเป็นนางเอกนะ
กูว่ามันเป็นแนวความคิดจากวรรณกรรมไทยเก่าๆที่นางเอกรักนวลสงวนตัว พระเอกเป็นคนแรก นางร้ายโดนข่มขืนหมดคุณค่า ถ้าของฝรั่งยากว่ะที่จะเป็นรักแรกของกันเนี่ย
กูอ่านได้หมด rape to love กูก็อ่าน 5555 ขอให้สนุกเถอะ
ว่าแต่มีใครขึ้นกระทู้ใหม่ให้ยังวะ วันนี้ไหลเร็วมาก เดี๋ยวกระทู้เต็มก่อน
วายตะวันตกมันก็มีซิงๆอยู่แหละ แต่มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญให้โฟกัสอะ ฝรั่งเค้าไม่ได้วัดคุณค่าของคนที่ความซิง
หลายเรื่องที่นายเอกขายบริการกลับเป็นเรื่องที่กูประทับใจมาก ตราตรึงมาก ไม่ตื้นเขิน ถ้าไม่เคยอ่านวายตะวันตกแล้วไม่ชินกับความไม่ซิง กูอยากให้ลองอ่านดูนะ แล้วจะติดใจ อย่าง Him เนี่ย ใครไม่ชอบรีบะ กูบอกเลยอ่านแล้วจะมีแปรพักตร์ 5555
แต่เราขอบอกว่าเรื่องบทเพลงหมาป่า โจ(พระเอกสำหรับเรา) เวอร์จิ้นนาจา (ไม่นับช่วยตัวเองเนาะ) ไม่เคยผ่านใครมาทั้งนั้น มีเป๋ๆไปจูบเพื่อนคนนึงแต่ตอนนั้นเพิ่งเข้าเรียน เจอสังคมใหม่ คนใหม่ๆ และเหมือนๆจะลองทำเพื่อดูท่าทีเจ้าวัวนิดๆด้วยว่าจะหึงมั้ย ตอนที่เมทกับท้ายเรื่องเราฟินไปถึงดวงดาว ปกติไม่ใช่คนเห็นเรื่องจิ้นไม่จิ้นเป็นสาระสำคัญ เปิดกว้างกับพระ-นายทุกรูปแบบ แต่เรื่องนี้ไม่รู้ทำไมอ่านถึงตรงนี้แล้วกรี๊ดแบบม้วนตัวทั่วเตียง กรี๊ดลั่นบ้าน (คงอารมณ์ประมาณ แม่เห็นลูกสมหวังกับรักแรกแล้วโว้ยยยยยย อะไรแบบนี้) >v<
อยากอ่าน him นะ แต่ตอนนี้กูกำลังงม captive prince อยู่ เพราะกูไม่อยากซื้อแปลไทย พอดีแบนสนพน่ะ 5555
him มันออกกับแก้วกานต์ กูค่อนข้างเชื่อถือสนพนี้ เลยรอแปลไทยละกัน
>>974 ไม่จริงเลยมึง ตวต มีแนวนี้เยอะมาก ครั้งแรกของกันและกัน คนเดียวตลอดชีวิตก็มี เขาแค่ไม่ได้วัดค่าของคนที่พรหมจรรย์ เขาวัดกันที่จิตใจ
ตวต Rape to love มีไหม หายาก แต่ก็มี พวกดาร์กโรแมนซ์ โรคจิต ฟัคอัพ มายเบรค จิตวิทยาจัดๆ แต่มันไม่หอมหวาน แง่งอน ตามง้อ หรือติดใจ ใจอ่อนแบบเอเชีย ไม่มีนะ HEA อย่างมากเลยก็ HFN
เพื่อนโม่ง กูขออนุญาตหวีด
กูเพิ่งอ่านเรื่อง midnight chronicles ของ cb จบเว้ย กูชอบบบบบบบบบบบบ เรื่องนี้ และคนนี้แต่ง
คือมันละมุนมากกกกก
ภาษาการแปลเลยนะ ไม่ลื่นไม่สะดุด ความสัมพันธ์ของพระเอกนายเอกดีต่อใจ คือค่อยเป็นค่อยไปแต่ความรู้สึกมันเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่พลิกหน้าอ่าน
กูรู้สึกไม่เสียดายที่ซื้อเลยเว้ย
จบการหวีด
กูอ่านสายตะวันตกเยอะมาก พอเห็นคนถามให้แนะนำก็กูอยากแนะนำเรื่องที่กูชอบๆบ้างนะ แต่พอเจอ requirement เจาะจงตรงฉาก sex ว่าอยากได้แบบนั้นแบบนี้เท่านั้นก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงเลยว่ะ ตอนกูอ่านกูก็จำได้แต่เนื้อเรื่อง ปม ความสัมพันธ์ เรื่องไหนน่าประทับใจ ฉากเซ็กส์นี่กูแทบจำไม่ได้ว่าเขาทำกันท่าไหนบ้าง ใครเป็นคนทำใครก่อนใครหลัง มีสลับมั้ย กูทึ่งพวกมึงหลายคนมากที่จำกันได้ด้วย T_T
ไปเม้าท์ต่อกันกระทู้ใหม่
https://fanboi.ch/801/4092/
ป.ล. กูเพิ่งเคยตั้งกระทู้ใหม่ครั้งแรก ไม่รู้ก้อปจั่วหัวไปถูกรึป่าวนะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.