>>95 แปะมือ กูไม่ชอบตอนพระเอกมันเป็นผีบ้าเหมือนกัน แต่เพราะกูชอบตอนจบมากๆ กูเห็นด้วยว่ามันฝันๆอยู่ แต่กูคิดว่าคนวาดตั้งใจให้ออกมาในแนวฝันๆ เพ้อๆ คือแตะหัวข้อที่จริงจังนะแต่เล่าเรื่องในโทนกึ่งๆแฟนตาซี เบาๆ ฟุ้งๆนิดๆ พระเอกมันโดนสังคมกดดันแหละ กูเสียใจแทนนายเอกตอนที่มันเป็นผีบ้า ได้ข่าวมันเองก็ไปขอเค้าเป็นแฟนก่อน เริ่มก่อนทุกอย่าง แล้วก็เป็นคนหมดรักขอเลิกก่อน ทิ้งนายเอกไว้กลางทางให้เดินบนเส้นขาวที่เคยบอกว่าจะเดินไปด้วยกัน มันหลงไปพักนึงเพราะถึงวัยต้องมีครอบครัวประกอบกับผู้หญิงสาวเก่งเข้ามาชอบพอดี เลยตัดสินใจบ้าๆบอๆแบบนั้นออกมา ฮือๆๆ เว่อร์และเน่าที่กลับมาเจอกันที่แสงเหนือ แต่ในความเน่าและการเดาได้กูก็ยังซึ้งมากที่คนวาดเลือกให้กลับมาเจอกันที่นี่ วี๊ดวิ้วมากสำหรับกู กูชอบที่เล่าเรื่องตามช่วงอายุเล่นกัน อาจจะดูรวบรัดแต่กูว่ามาแบบนี้ดีแล้ว ไม่งั้นมันยืดเยื้อ สั้นๆแต่กินใจ