กูว่าซังวูมันแสดงออกว่าชอบบอม ไม่ได้หักเบี้ยวมากเท่าไหร่แต่คนเขียนแกเล่าเร็วเลยอ่านสะดุด ไม่เหมือนช่วงแรกค่อยๆเล่าคงอยากให้ประเด็นตื่นเต้นตลอด ในความคิดกูซังวูมันเอะอะด่าบอมไว้ก่อนพอมันฟังเรื่องลุงแล้วไม่พอใจก็ปากหมาเหมือนเคยแต่มันยังไม่ลงมือกับบอมเลย ไม่ใช่เพราะรังเกียจมันแค่ไม่พอใจ กูคิดไปถึงว่าที่มันไม่ให้แตะตัวคือมันข่มอารมณ์ตัวเองอยู่ต่างหาก แต่วิธีแสดงความรู้สึกมึงเหี้ยมากซังวู ตอนนี้ลำพังซังวูคิดกล้าฆ่าบอมเหมือนตอนแรกมั้ยดูหลังจากที่บอมแม่งตายให้ดูเลย ซังวูจะเปลี่ยนไปยังไงบ้างแต่คงไม่สวยหรูเพราะตำรวจก็เริ่มสืบคดีแล้ว
กลับกันเรื่องนี้บอมอ่อนไหวมากเลยเป็นอย่างที่เห็น ซังวูคงไม่คิดถึง ขนาดไม่กล้ายื่นมือไปจับเสื้อซังวู เพราะโดนด่าไว้ว่าอย่ามาจับ แม่งเป็นประเด็นที่บอมดิ่งจริงๆคงเกลียดตัวเองมาก เห็นการเลี้ยงดูของลุงกับย่าแล้วเหี้ยชิบ กูแม่งตอนย่าบอกบอมลุงผ่านอะไรมาเยอะ ให้เห็นใจ กูคิดเลยทำไมมึงไม่เลี้ยงให้ดีวะอีย่า ลูกชายคนโปรดตายแล้วต้องมาพึ่งลูกคนที่ตัวเองไม่โอ๋มา ผลผลิตของมึงแท้ๆเหี้ยเอ้ย /กูอิน
ยังดีที่คนเขียนเมนชั่นไว้ว่าบอมไม่ได้โดนกระทำตอนเป็นเยาวชน กูไม่แน่ใจว่าเยาวชนเกาหลีมันนับที่กี่ขวบ อายุสากลเท่าไหร่อายุเกาหลีเท่าไหร่