มึงวัดคุณค่าของวรรณกรรมยังไงวะ? อ่ะ ไหนๆมึงก็ยกเศรษฐศาสตร์เบื้องต้นมาอ้าง มึงก็ต้องเข้าใจว่า "สินค้าคุณภาพ" ในเชิงเศรษฐศาสตร์ คือสินค้าที่ผู้บริโภคพึงพอใจ นิยายแม่งต่อให้มันมีองค์ความรู้ดีเลิศหรือมีรางวัลเคลมว่าดีงามยังไง ถ้ามันไม่ถูกรสนิยมกู แล้วกูจะซื้อมาทำห่าอะไรวะ
อีประเด็นอัตลักษณ์เพศหญิงที่สมควรจะเรียบร้อยอะไรนั่นก็เป็นประเด็นโคตรเก่าเลย เพราะเป็นผู้หญิงถึงต้องถูกยัดเยียดความเป็นแม่บ้านแม่เรือน ต้องอ่อนน้อมกัยผู้ชาย มีหน้าที่แค่เป็นเมียเชื่องๆแล้วแสดงออกถึงรสนิยมหรือความพึงใจทางเพศไม่ได้หรอวะ มึงระลึกหน่อยนะว่ายุคนี้อีประเด็นเรื่องความ
เป็นหญิง ความเป็นชาย แม่งเก่าไปแล้ว เค้ามีแต่สนับสนุนกันเรื่องความเท่าเทียม กูชอบอ่านวายแม่งก็รสนิยมส่วนตัวกู แค่กูอ่านแล้วบันเทิงของกูคนเดียวไม่ได้ไปสร้างความเดือดร้อนให้ใครแม่งก็พอแล้วไม่ใช่หรอวะ ตัดเรื่องเพศสภาพออกไป นิยายวายกับนิยายรักแม่งก็ไม่ต่างกันเลย
เป็นสาววายไม่ได้หมายความว่าชีวิตนึงไม่อ่านห่าไรนอกจากนิยายวาย นิยายที่มึงเคลมว่าดีกุก็อ่าน ทั้งนิยายอิงประวัติศาสตร์ นิยายการเมือง หรืออีงานของวินทร์อย่างปชท.บนเส้นขนาดที่มึงพูดถึงกุก็ชอบ แตวินทร์แม่งเคยออกมาพูดตอนประเด็นฟิคเพชรพระอุอยู่ว่าเค้าไม่ชอบให้เอางานไปจิ้น คนเขียนเค้าไม่อยากกุก็ไปอ่านนิยายวายแท้ๆเลยดีกว่ามั้ย?
เอาเถอะ กุเชื่อว่าต่อให้ใครพูดอะไรไปมึงก็คงไม่เปลี่ยนความคิดหรอก มึงเลือกที่จะเชื่อแบบนั้นกุก็ไปยัดเยียดให้มึงมาคิดแบบกูไม่ได้ แต่มึงก็ยัดเยียด บังคับเอาความคิดของมึงให้คนอื่นต้องเชื่อแบบมึงไม่ได้เหมือนกัน