กุมาบอกว่ากุก็เป็นฟุดันชิ และมาเล่าประวัติการเป็นฟุคร่าวๆให้ฟังละกัน
ตอนนี้กุได้ข้อสรุปว่ากุเป็นฟุเป็นมาตั้งแต่ม.ต้นละมึง ตอนนี้ก็.......เอาว่ากุจบป.ตรีไปแล้วละกัน
ส่วนตัวคือกุรู้ตัวเองมานานแล้วว่าเป็น Pansexual คือ กุรักคนเพราะเขาเป็นคนคนนั้น ไม่ได้สนว่ามึงจะเป็นชาย หญิง ตุ๊ด ทอม เกย์ เลส หรืออะไรก็ตาม
คือถ้ากุรักมึง และมึงรักกุได้ ก็โอเค และคนที่กุไม่รักก็คือกุไม่รัก คนที่กุไม่ชอบก็คือกุไม่ชอบ จบ มีแค่นั้น
ซึ่งกุเดาของกุเองว่าคนรอบตัวส่วนมากก็ไม่ค่อยจะเก็ตประเด็นนี้ของกุเท่าไหร่ เพราะแม่งชอบหาเรื่องจับคู่ล้อกุกับผู้ชายคนอื่นอยู่นั่นแหละ
จนปัจจุบันนี้ไอ้คนที่โดนล้อมันไม่กล้าอยู่กับกุสองต่อสองให้ใครรู้ละ (ไอ้นั่นมันมีแฟนเป็นผู้หญิงไปแล้วด้วย)
ในแง่นึงเรื่องที่กุเป็นฟุดันชิก็ค่อนข้างเป็นที่รับรู้ในกลุ่มเพื่อนสมัยมหาลัยของกุในระดับนึง
จะว่ากุเปิดเผยก็คงได้มั้ง เพราะกุขี้เกียจปิด และกุไม่รู้สึกว่าปิดไปแล้วมันได้อะไรขึ้นมา
คือกุเป็นของกุแบบนี้อ่ะ ถ้ามึงรับไม่ได้ ไม่สะดวกใจจะเป็นเพื่อนกุ กุก็คงไม่สะดวกใจเป็นเพื่อนกับมึงเหมือนกัน...ประมาณนี้
ส่วนสมัยเรียนม.ต้น กุไม่เคยบอกใคร เพราะสมัยนั้นยังใสๆอยู่ ไม่รู้จักว่าฟุคืออะไร
รู้แต่กุชอบมิตรภาพลูกผู้ชายในมังงะและอนิเมหลายเรื่องมาก ซึ่งมันก็พัฒนามาเป็นโดซาสุเกะนารุโตะ18+ที่กุหาโหลดมาเต็มเครื่อง (อ้าว อายุมึงละ 5555)
แล้วมันก็พัฒนามาเรื่อยๆแบบเงียบๆไม่ได้อัพอะไรมาก สมัยนั้นกุอยู่รร.ชายล้วน แล้วก็อยู่กลุ่มเด็กเก่ง...ที่แปลกประหลาดมากเพราะไม่มีเพศที่สามอยู่ในกลุ่มเลยแม้แต่คนเดียว
กุว่าเพื่อนสนิทสมัยนั้นกุก็ไม่รู้ว่ากุเป็นฟุ รู้แต่กุดูอนิเมญี่ปุ่นเยอะมากๆๆๆ และบ้าภาษาญี่ปุุ่นมาก
และสมัยนั้นกุก็ไม่ได้ติดวายอะไรเป็นพิเศษ คืออนิเมแบบไหนก็ดู ดูหมด เลยไม่คิดอะไรมาก คิดว่าตัวเองชอบอนิเมและมีรสนิยมการดูที่กว้างขวางมากเฉยๆ (ตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่ ถึงกุจะหลีกเลี่ยงอนิเมฮาเร็มเท่าที่จะทำได้ก็ตาม)
เลเวลการจิ้นก็ยังไม่สูงมาก คือรู้สึกชอบบางฉากแปลกๆ แต่ไม่ได้จิ้นอะไรเป็นพิเศษ เช่นกุชอบอูเทน่ามาก และชอบฉากผอ.กับประธานนักเรียนเสื้อผ้าหลุดรุ่ยอยู่บนเตียง.....ซึงกุมาดูอีกทีตอนม.ปลายแล้วกุสงสัยมากว่าสมัยนั้นกุดูอยู่กับแม่ที่บ้าน แล้วแม่กุปล่อยกุดูมาได้ยังไง หรือชอบโทวยะกับยูคิโตะในซากุระมาก แต่ไม่ได้จิ้นอะไรต่อ คือชอบเฉยๆแค่นั้น
จุดเปลี่ยนจริงๆที่กุหันเข้าสู่ด้านมืดคือสมัยม.ปลาย คือกุย้ายไปรร.ประจำ และกุทะเลาะกับเพื่อน กุเลยเลิกใส่ใจโลกความเป็นจริงและหันมาทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับโลก 2D เต็มตัว
และกุก็ทำการโหลดเกม Y 18+ hardcore อย่าง Enzai ของ langmaor กับ Miracle Noton ของ tennenouji มาเล่น และหลังจากนั้นสามปีกุก็กู่ไม่กลับอีกเลย
คือกุจะบอกว่าปัจจุบันนี้กุได้ระดับภาษาญี่ปุ่น N1 หลักๆก็มาจากการพยายามอ่านเกม Y ให้รู้เรื่องนี่แหละ โดยเฉพาะ Lamento ซึ่งเป็นอะไรที่ตัวหนังสือเยอะมาก แต่ถ้าอ่านได้จะเข้าถึงความฟินของหนุ่มหูแมวที่ฟินเกินจะบรรยาย
สังคมม.ปลายกุก็นะ....เหี้ยมาก เพื่อนสมัยม.ปลายกุที่หลงเหลือมาถึงวันนี้จริงๆมีแค่คนเดียว คนอื่นคือถ้ากุไม่นับมันเป็นเพื่อน ก็เป็นพวกที่เคยคบกับกุแล้วทำตัวเหี้ยๆใส่กุจนกุทนไม่ไหว
จัดเป็นช่วงชีวิตที่กุตกต่ำที่สุดละ เป็นสภาวะที่ผลักดันให้กุจมลงไปสู่ด้านมืดเต็มตัวจริงๆ
กุเพิ่งผนึกความ 18+ แล้วกลับมาชอบอ่านและดูอะไรใสๆเมื่อหลังเข้าป.ตรีไปแล้วนี่แหละ...ถึงกุจะยังเสพอะไร hardcore มากๆอยู่บ้างเป็นระยะๆก็ตาม
ประวัติชีวิตความเป้นฟุดันชิกุก็มีแค่นี้แหละ
ปัจจุบันนี้กุอยู่ญี่ปุ่น ซึ่งกุยังไม่เคยเปิดเผยตัวให้เพื่อนญี่ปุ่นกุรู้ว่ากุเป็นฟุ.....คือกุไม่ได้สนิทกับพวกนั้นขนาดจะคุยเรื่องแบบนี้ได้เฉยๆ
แต่กุพัฒนาทักษะการเดินไปร้านขายโดและหยิบโด Y 18+ เดินไปจ่ายตังค์ที่เคาท์เตอร์โดยไม่คิดอะไรมากได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว